ΚΚΕ: Το πιο αξιόπιστο κόμμα στην Ελλάδα σύμφωνα με δημοσκόπηση

 

Από atexnos2019 atexnos2019

Το ΚΚΕ θεωρείται το πιο αξιόπιστο κόμμα στην Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνα της «Prorata» που πραγματοποιήθηκε το διάστημα 23 – 25 Σεπτέμβρη και δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 30 Σεπτέμβρη.

Πιο συγκεκριμένα, τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν πως το 53% των συμμετεχόντων εκτιμούν ότι το ΚΚΕ είναι το πιο αξιόπιστο κόμμα.

Ακολουθούν η ΝΔ με 45%, ο ΣΥΡΙΖΑ με 37%, το ΜέΡΑ25 με 31%, το ΚΙΝΑΛ με 29%, ενώ την τελευταία θέση στην αξιοπιστία καταλαμβάνει η Ελ. Λύση με 14%.

Στο αντίστροφο ερώτημα, ποιο θεωρείται πιο «αναξιόπιστο» κόμμα, στην πρώτη θέση είναι η Ελ. Λύση με 72%, στη δεύτερη το ΚΙΝΑΛ με 67% και στην τρίτη ο ΣΥΡΙΖΑ με 63%.

Η ίδια έρευνα λέει ότι το 52% θεωρεί τη ΝΔ «ικανότερη να κυβερνήσει» και ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με 31%.

Χρ. Ζαραλίκος: Ο πίθηκος μπορεί κάποτε να γίνει άνθρωπος, ο φασίστας δεν μπορεί ποτέ

 

Κατιούσα

Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος σχολιάζει τα γεγονότα της εβδομάδας αλλά δεν προλαβαίνει τα καμάρια της κυβέρνησης και τα κατορθώματά τους. Ξεκινάει δυναμικά με τον απόφοιτο του Γκάβλαρντ Νίκο Χαρδαλιά, που βρήκε τους διασπορείς του ιού περιπτεράδες και έκανε τους ειδικούς του ΠΟΥ να σκίζουν τα πτυχία τους. Αποκαλύπτει ότι οι προκρίσεις των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη ήρθαν με εντολή της κυβέρνησης και πως ο Κουτσούμπας ευθύνεται για τον αποκλεισμό του Άρη -γιατί πρόδωσε τα μυστικά του στους πρώην Σοβιετικούς της Κόλος Κοβαλίνκα. Καταπιάνεται με θεϊκά οπίσθια, θεϊκά test-drive και τα θεϊκά παγωτά, όπου δεν κολλάς, ακόμα και αν τρώνε όλοι με το ίδιο κουταλάκι.

Βάζει στη θέση τους τα ακροδεξιά φίδια που παρουσιάζουν σαν πιθήκους τους μαθητές και ζουν στο μεσαίωνα, αγνοώντας πως ο κόσμος πάει μπροστά μόνο όταν οι νέοι παύουν να προσκυνάνε σχήματα και αυθεντίες. Σημειώνει πως ένας ναζί δεν μπορεί ποτέ να ελπίζει ότι θα γίνει άνθρωπος, σε αντίθεση με τις πιθανότητες ενός πιθήκου. Και σχολιάζει το λάθος των καναλιών, που βγάζουν σοβαρούς μαθητές να μιλήσουν στον αέρα και να ρεζιλέψουν τους αντιπάλους τους.

Συμβουλεύει τέλος τον Μητσοτάκη να κάνει συχνότερα διαγγέλματα από ό,τι μπάνια. Και κλείνει με μια προσωπική μονομαχία και ένα επικό βλακεία challenge, όπου προσπαθεί μάταια να νικήσει την κοελιά “η μάσκα είναι το εμβόλιο, μέχρι το εμβόλιο”. Σύντομα όμως θα εμφανίζεται στο θέατρο Τζένη Καρέζη, απέναντι από τη Βουλή και τότε θα δούμε ποιος θα κόβει περισσότερα εισιτήρια.

ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

 

Η υγειονομική κρίση της πανδημίας εξελίσσεται στο μεγαλύτερο κοινωνικό πείραμα της ζωής μας, που δεν ξέρουμε πότε ή πώς θα τελειώσει. Στα πρώτα στάδια της κρίσης, υπήρχε διάχυτη η αντίληψη για αναστολή της πολιτικής και για στοίχιση πίσω από τις ενέργειες των εθνικών κυβερνήσεων. Με το κλείδωμα οι πολίτες στάλθηκαν σε εσωτερική εξορία στα σπίτια τους, πολλοί παρέλυσαν από φόβο και αβεβαιότητα. Οι κυβερνήσεις έδειχναν να κινούνται γρήγορα για να εισαγάγουν τα έκτακτα μέτρα για ανάσχεση της εξάπλωσης της ασθένειας, να υπόσχονται ενίσχυση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης, να βεβαιώνουν για  διάσωση των θέσεων εργασίας  και των επιχειρήσεων από την κατάρρευση. Μόνο που τώρα, στο επόμενο στάδιο της κρίσης, καθώς οι πολιτικές τους αποδεικνύονται ανεπαρκείς  στην αντιμετώπιση της ζοφερής πραγματικότητας και αποκαλύπτουν την άσχημα κρυμμένη αδιαφορία τους σχετικά με  τη δημόσια υγεία,  όλη τους η ενέργεια καταναλώνεται για να βρουν τη σωστή γλώσσα και επιχειρηματολογία για να υποκλέψουν τη δημόσια στήριξη σ’  αυτές.                                                              Γι’ αυτό και τόσο από τη μεριά της κυβέρνησής μας όσο και από τα ΜΜΕ, στην πλειοψηφία τους σε ρόλο κυβερνητικού εκπροσώπου, στοχοποιούνται ομάδες του πληθυσμού ως αίτιοι διασποράς της επιδημίας, ώστε οι ευθύνες της κυρίαρχης εξουσίας να παραμένουν νεφελώδεις.  Μάλιστα, τη βασική γραμμή της πολιτικής του  συνόψισε στο τελευταίο μιας σειράς διαγγελμάτων του σχετικά με την επιδημία ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκη, που με πατερναλιστικές νουθεσίες θέλησε να κάνει πειστικό τον εκβιασμό, σε μορφή διλήμματος, «αυτοπροστασία ή καραντίνα» χρεώνοντας στην ατομική ευθύνη του καθενός την έξαρση των κρουσμάτων τους τελευταίους δυο μήνες. Η απροθυμία της κυβέρνησης να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας και να  αντιμετωπίσει το συνωστισμό στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα σχολεία ή στους χώρους δουλειάς με διαφορετική πολιτική, που δεν προκρίνει το κέρδος, είναι ενδεικτική της ευθύνης  της για τα προβλήματα της  δημόσιας υγεία.                                                                        Η πανδημία covid-19 αποδεικνύεται μια αποκαλυπτική εμπειρία των προθέσεων της κυρίαρχης τάξης. Από τη μια φαίνεται  τα κράτη να παίρνουν το προβάδισμα από την ονομαζόμενη αγορά, μετά από χρόνια περιορισμού τους, από την άλλη όμως πρόκειται για καπιταλιστικά κράτη που έχουν οργανωθεί με αυταρχικούς, αν και επιφανειακά δημοκρατικούς, κανόνες για τους εργαζόμενους, προς όφελος των ιδιοκτητών μέσων παραγωγής και διαχειριστών κεφαλαίων. Κι αν διακηρύττεται πως κύριος στόχος τους είναι να προστατεύσουν τις ζωές μας, όμως γίνεται φανερό όλο και πιο έντονα, πως ρυθμίζονται για να υποστηρίξουν μια αναδιοργάνωση του καπιταλισμού που απειλεί να διαβρώσει όχι μόνο μισθούς και εργασιακές σχέσεις αλλά και την καθημερινότητά μας με συνεχή κυβερνητικό έλεγχο προς όφελος της κυρίαρχης τάξης. Και δημιουργούνται συνθήκες που  κάθε ακροδεξιά και φασιστική φωνή να βρίσκει ευκαιρίες για να  εκμεταλλευτεί την πανδημία και να προωθήσει τις αντιλήψεις της, αποδίδοντας ευθύνες στις μειονότητες και τους αλλοδαπούς. Παίζοντας με τους φόβους για την υγεία, αλλά και την καθημερινότητα της ζωής των ανθρώπων ο φασιστικός λόγος ενσωματώνεται στον κυρίαρχο σαν άλλη άποψη, όταν οι αντιλήψεις του κυρίαρχου ρεύματος μοιάζουν ανεπαρκείς για κατανόηση και πολύ περισσότερο επίλυση της κρίσης.                                                                                                                  Ο ακροδεξιός και φασιστικός λόγος λοιπόν φαίνεται, με την αρωγή και της κυρίαρχης εξουσίας, πως καταφέρνει να διαχέεται, γιατί από τη μια έχει εισβάλει στο πολιτικό παιχνίδι στοχεύοντας σε βάθος χρόνου και από την άλλη βρίσκει τρόπους να προωθούνται και να στηρίζονται  οι φασιστικές ιδέες, ακόμα κι αλλοιώνοντας την κοινή λογική όταν αποτελεί εμπόδιο σ’ αυτό. Ένα παράδειγμα ανέλιξης ακροδεξιού κομματιδίου στην κεντρική πολιτική σκηνή είναι ο ΛΑ.Ο.Σ του Γ. Καρατζαφέρη που για χρόνια, από το 2000,  μέσω τηλεοπτικών εκπομπών ή εθνικιστικής ρητορικής του δόθηκε η ευκαιρία να αποκτήσει παρουσία στην πολιτική σκηνή και να μετατρέψει τις ακροδεξιές ιδέες από περιθωριακές σε δύναμη που καθορίζει την κυρίαρχη πολιτική  με τη συμμετοχή του στην συγκυβέρνηση το 2011. Η εκμετάλλευση της οικονομικής κρίσης βοήθησε ακροδεξιά και φασιστικά κομμματίδια, όπως η Χρυσή Αυγή,  να έρθουν στο προσκήνιο υποσχόμενα εναλλακτικές λύσεις. Το ίδιο περίπου συνέβη και το 2015 με την προσφυγική κρίση, όταν προκλήθηκε πανικός και η απαίτηση για ισχυρότερα σύνορα και αυστηρότερες πολιτικές ασύλου ενίσχυσε ακροδεξιές αντιλήψεις που η Νέα Δημοκρατία ενσωμάτωσε, πάτησε πάνω σ’ αυτές για να κερδίσει τις εκλογές. Κι αν φαίνεται πως στην παρούσα Βουλή δεν υπάρχει φασιστικό κόμμα, στην πραγματικότητα όμως έχουν αλλάξει οι όροι που όλοι συζητούν για την πολιτική κατάσταση, υιοθετώντας σε πολλά ζητήματα, απολύτως φυσικά, φασιστική οπτική.                                                                                               Στην πρωτοφανή συγκυρία που ζούμε, τα μέτρα που έχουν θεσπιστεί για την ανάσχεση της επιδημίας προκαλούν ανησυχία για τις οικονομικές επιπτώσεις τους και την αύξηση της  αστυνομικής καταστολής με χρήση βίας. Αλγεινό παράδειγμα είναι η αστυνομική επίθεση ενάντια σε μέλη της ΠΟΕΔΗΝ που διαμαρτύρονταν έξω από το  υπουργείο Υγείας. Το μεγαλύτερο μέρος της πανδημικής κρίσης φαίνεται  λοιπόν πως μάλλον είναι μια απάντηση της αστυνομίας παρά μια απάντηση των υγειονομικών υπηρεσιών. Κι έτσι δίνεται η ευκαιρία στον ακροδεξιό λόγο να εμφανίζεται ως αυτόκλητος υπερασπιστής δημοκρατικών ελευθεριών, στοχοποιώντας βέβαια  μειονότητες και μετανάστες.                                                                                                   Κατά τη διάρκεια της κρίσης, οι σοβαρότερες επιπτώσεις μπορεί να είναι αποτέλεσμα διαταραχών σε βασικές ή σημαντικές υπηρεσίες δημιουργώντας ένα κενό που πλήττει τους πιο ευάλωτους της πιο ευάλωτης κοινωνίας. Υποκρινόμενοι οι φασίστες πως φροντίζουν να καλύψουν το κενό διαφημίζουν τη βοήθειά τους μόνο σε έλληνες ή δεινοπαθούντες από μετανάστες, κάνοντας έτσι το λόγο τους και τη συμπεριφορά τους να φαίνονται λιγότερο επιθετικές και απειλητικές. Και καθώς  προωθείται η αφήγηση ότι η πανδημία είναι σφάλμα της αριστεράς με την ανεκτικότητά της στις  μεταναστευτικές ροές,  αποσιωπάται η ευθύνη της κυρίαρχης εξουσίας σχετικά με τα  συστήματα υγειονομικής περίθαλψης που δεν χρηματοδοτούνται και την εξαθλίωση των πόλεων που μαστίζονται από τη φτώχεια και τις ταξικές διαιρέσεις. Έτσι οι αφηγηματικές εκδοχές του φασιστικού λόγου ταυτίζονται με μερικές από τις ιδέες που  προωθούνται από τους ηγέτες αστικών δημοκρατιών, οι οποίοι κάνουν ό, τι μπορούν για  να αποποιηθούν κάθε ευθύνη για την κρίση.                                                            Η πανδημία COVID-19 και η σχετική οικονομική κρίση έχουν εντείνει τα υφιστάμενα δεινά της καπιταλιστικής κοινωνίας. Η ακροδεξιά ελπίζει να μετατρέψει την κατάσταση προς όφελός της - για να ωθήσει τον κόσμο πιο κάτω στο δρόμο της βαρβαρικής ανισότητας, της ρατσιστικής διαίρεσης και του ακραίου αυταρχισμού που υποστηρίζεται από τη βίαιη καταστολή. Οι φασίστες και η ακροδεξιά έχουν οικοδομήσει ιστορικά τις δυνάμεις τους σε περιόδους κρίσης. Γι’ αυτό και χρειαζόμαστε μια ισχυρή κομμουνιστική αριστερά για να τα αντιμετωπίσουμε, γι’ αυτό είναι αναγκαία και η ενίσχυση του κομμουνιστικού κόμματος, ώστε κάθε αγώνας ν’ απλώνεται οργανωτικά και πολιτικά για ν’  αντιστέκονται οι λαϊκές δυνάμεις στις φασιστικές, με όποια μορφή, επιθέσεις.

Τα σχολεία τα κλείνει η κυβέρνηση!

Εάν επιβεβαιώνεται κάτι από τις χτεσινές ανακοινώσεις της υπουργού Παιδείας, Ν. Κεραμέως, σχετικά με τις κινητοποιήσεις των μαθητών, τα μαθήματα που θα γίνονται Σαββατοκύριακα και αργίες και την υποχρεωτική τηλεκπαίδευση για τους μαθητές των οποίων τα σχολεία βρίσκονται σε κατάληψη, είναι ένα. Οτι η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη, μπροστά στο τεράστιο κύμα αντιδράσεων των μαθητών σε όλη τη χώρα, που παλεύουν για ανοιχτό σχολείο με όρους και προϋποθέσεις που να εξασφαλίζουν την προστασία της υγείας τους και τη μόρφωσή τους. Μάλιστα, το στρίμωγμα αυτό αποκαλύπτεται και από το γεγονός ότι για τους μαθητές που βρίσκονται σε 14ήμερη ή και πλέον καραντίνα δεν προβλέπεται καμία αναπλήρωση μαθημάτων! Στρίμωγμα που επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι οι βαρύγδουπες ανακοινώσεις της κυβέρνησης δεν περιλαμβάνουν ούτε μία απάντηση στα τεράστια προβλήματα των σχολείων και συμπεριλαμβάνονται στα αιτήματα των μαθητών πριν ακόμα ξεκινήσει η σχολική χρονιά.

* * *

Το ποιος κλείνει τα σχολεία, λοιπόν, είναι οφθαλμοφανές. Τα σχολεία τα κλείνει η κυβέρνηση γιατί:

• Συμπληρώνεται πλέον η τρίτη βδομάδα από την έναρξη της σχολικής χρονιάς και οι πόρτες των σχολείων κλείνουν στις 11.30, στις 12.30 ή στη 1 το μεσημέρι, επειδή δεν υπάρχουν καθηγητές για να διδάξουν μαθήματα στα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου. Ακόμα περιμένουν οι μαθητές να μορφωθούν (γι' αυτό που κόπτονται οι συκοφάντες των αγώνων των μαθητών) στη Βιολογία, στα Αρχαία, στα Μαθηματικά, αλλά μάταια... Η κυβέρνηση διώχνει τα παιδιά από τα σχολεία επειδή δεν τους έχει στείλει καθηγητές. Κι ας προσπαθεί η Κεραμέως με προπαγανδιστικά «non papers» να πείσει ότι «όλα πάνε καλά», όπως έκαναν άλλωστε και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις στην έναρξη της σχολικής χρονιάς, κρύβοντας κάτω από το χαλί τα μεγάλα και διαχρονικά κενά.
• Κλείνει πλέον η τρίτη βδομάδα και στη συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων υπάρχει μία καθαρίστρια, που μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις δουλεύει 3 ώρες επειδή έχει προσληφθεί με σύμβαση μερικής απασχόλησης. Σύμφωνα με υπολογισμούς ανά δήμο και με βάση τον αριθμό των προσλήψεων, οι ώρες που δουλεύουν οι καθαρίστριες προκύπτουν λιγότερες από ό,τι πέρυσι χωρίς τον κορονοϊό! Η κυβέρνηση, λοιπόν, και η πολιτική της αναγκάζουν παιδιά 12, 13 έως και 17 χρόνων να διεκδικούν καθαριότητα και ασφάλεια, να κάνουν κατάληψη και να φορούν γάντια, να παίρνουν σκούπες και απολυμαντικά και να καθαρίζουν τους χώρους των σχολείων τους. Αντί να έχουν στα χέρια τους τα βιβλία και τα τετράδια, παίρνουν τα καθαριστικά από την αποθήκη και τηρούν τα απαιτούμενα μέτρα προστασίας μέσα στο χώρο που παλεύουν. Γιατί τέτοιο σχολείο θέλουν.
• Κλείνει πλέον η τρίτη βδομάδα και τα παιδιά μέσα στις τάξεις είναι σα σαρδέλες, ακόμα και τμήματα με 27 ή 29 άτομα. Με μάσκες επί 45 ή 50 λεπτά, με μικρά διαλείμματα αναπνοής. Η κυβέρνηση, λοιπόν, αναγκάζει τα παιδιά να διεκδικήσουν αυτό που η ίδια τούς παρουσίαζε το Μάρτη σαν το ευαγγέλιο της σωτηρίας από την εξάπλωση του κορονοϊού: 15άρια τμήματα! Κι επειδή πολλοί - επίσης συκοφάντες και παπαγαλάκια - αναρωτιούνται, δήθεν, «πώς είναι δυνατόν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες να γίνονται μαθήματα κι εδώ να γίνονται καταλήψεις;», καλό είναι να ξέρουν ότι στη Γαλλία, για παράδειγμα, ή σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στα τμήματα υπάρχουν 8, 9 έως και 15 παιδιά.
• Κλείνει πλέον η τρίτη βδομάδα και η κυβέρνηση επαναλαμβάνει ότι «δεν υπάρχουν λεφτά» για προσλήψεις εκπαιδευτικών και καθαριστριών, για νέες αίθουσες κ.λπ. Και την ίδια ώρα που το λένε αυτό, δίνουν 2 εκατομμύρια στα κανάλια για ...εκστρατεία κατά της εξάπλωσης του κορονοϊού! Ο ορισμός της υποκρισίας και της γελοιότητας. Την ίδια στιγμή, σκορπά δεξιά κι αριστερά εκατομμύρια επί εκατομμυρίων μέσω φοροαπαλλαγών για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και δίνει 600 εκατ. ευρώ ως οικονομική ενίσχυση του τουριστικού κλάδου για την ανάπτυξη «πράσινων» ξενοδοχείων.

* * *

Απέναντι σε όλα αυτά τι κάνει η κυβέρνηση; Δέχεται απανωτά γκολ από τους μαθητές, που μέρα με τη μέρα αποδεικνύουν όχι μόνο ότι έχουν δίκιο, αλλά ότι έχουν προκαλέσει τρέμουλο στην κυβέρνηση και τους προπαγανδιστικούς της μηχανισμούς. Γιατί πολύ απλά αποδεικνύεται το εξής:

Οτι οι μαθητές θέλουν ανοιχτά τα σχολεία. Και δείχνουν το δρόμο για το πώς πρέπει να είναι το ανοιχτό σχολείο και μάλιστα σε συνθήκες πανδημίας. Και με ποιους όρους και προϋποθέσεις πρέπει να λειτουργεί το σχολείο, με ασφάλεια για τους ίδιους, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς τους.

Οτι η κυβέρνηση κλείνει τα σχολεία. Και αυτό γίνεται πλέον συνείδηση σε όλο και περισσότερο κόσμο που συμπαραστέκεται στον αγώνα τους.

Το σίγουρο λοιπόν είναι ότι μετά τις εξαγγελίες Κεραμέως οι μαθητές πείσμωσαν ακόμα περισσότερο. Και θα το δείξουν και σήμερα!

«Αναβαθμισμένοι» κίνδυνοι

Νέοι, «αναβαθμισμένοι» κίνδυνοι, με το λαό στο στόχαστρο. Αυτά είναι τα «δώρα» που κουβαλούσε στις βαλίτσες του ο Πομπέο, η επίσκεψη του οποίου ήρθε να σφραγίσει τη μετατροπή της χώρας σε προπύργιο των αμερικανικών στρατιωτικών και οικονομικών σχεδιασμών στην περιοχή, «αιχμή του δόρατος» απέναντι στους ανταγωνιστές των ΗΠΑ, πρωτίστως την Κίνα και τη Ρωσία.

Η μετατροπή της Σούδας σε νέο «Περλ Χάρμπορ», με βάση και την παραπέρα επέκταση της κατάπτυστης Συμφωνίας για τις βάσεις, με τον μόνιμο ελλιμενισμό του αμερικανικού ελικοπτεροφόρου - πλωτής βάσης για επεμβάσεις σε όλη την περιοχή από τη Μαύρη Θάλασσα έως τη Βόρεια Αφρική και την Ανατολική Μεσόγειο, αποτελεί όντως νέο «ορόσημο» εμπλοκής στα δολοφονικά σχέδια των ΗΠΑ.

Μαζί με όσα δρομολογούνται στην Αλεξανδρούπολη, στον Βόλο, στη Λάρισα, όπως και τα σχέδια για τα ναυπηγεία και την αμυντική βιομηχανία ως «επισκευαστήρια» και «περιφερειακές βάσεις» των αμερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων στην περιοχή, η χώρα μετατρέπεται με «σπασμένα τα φρένα» σε ορμητήριο πολέμων και αντίστοιχα γίνεται μαγνήτης πολύ μεγάλων κινδύνων για το λαό.

«Διευκρινίσεις» άλλωστε όπως αυτές του Πομπέο, πως «η συνεργασία μας στον τομέα της ασφάλειας σήμερα είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς η Ρωσία συνεχίζει τον αποσταθεροποιητικό της ρόλο στην περιοχή», δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες ούτε και για τα ευρωατλαντικά παραμύθια περί «σταθερότητας» και «ασφάλειας» για το λαό.

Ενώ η «πληρωμή» για τους αναβαθμισμένους ρόλους στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ περιλαμβάνει και τον ακρωτηριασμό κυριαρχικών δικαιωμάτων, τους επώδυνους συμβιβασμούς με την Τουρκία με βάση τα σχέδια συνεκμετάλλευσης και το στόχο της συνοχής του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Διευθετήσεις που διόλου τυχαία ο πρωθυπουργός παρουσίασε ως μέρος του αμερικανικού σχεδίου για το «κλείσιμο εκκρεμοτήτων» σε όλη την περιοχή, με συμφωνίες όπως αυτές ανάμεσα σε Ισραήλ - Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που βάζουν μπουρλότο στην περιοχή.

Την ίδια ανησυχία γεννάει και η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, τα επιχειρηματικά σχέδια των αμερικανικών μονοπωλίων, που ήρθε να προωθήσει ο Πομπέο και ρίχνουν «λάδι στη φωτιά» των σφοδρών συγκρούσεων επιχειρηματικών ομίλων και ιμπεριαλιστικών κέντρων, για τον έλεγχο των υποδομών και των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας, των δικτύων 5G, των υποδομών στρατηγικής σημασίας σε μεταφορές και δίκτυα.

Ο έλεγχος των ενεργειακών υποδομών και οι αγωγοί διασύνδεσης με τις υπόλοιπες χώρες των Βαλκανίων για την προώθηση του αμερικανικού LNG «για να μην αποφασίζει η "Gazprom" σχετικά με την προμήθεια Ενέργειας», όπως είπε ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, οι συμφωνίες για το «ψηφιακό μέτωπο» για τον αποκλεισμό των κινεζικών ομίλων από τα δίκτυα 5G και από άλλες υποδομές, τα «ντιλ» - «σφήνα» σε αντίπαλα επιχειρηματικά σχέδια για δρόμους, λιμάνια, ναυπηγεία, αλλά και σε τομείς όπως οι τράπεζες, το Φάρμακο, ο Τουρισμός, το μόνο σίγουρο είναι ότι περιπλέκουν παραπέρα το επικίνδυνο κουβάρι που πληρώνει πάντα ο λαός, με ένταση των ανταγωνισμών, αλλά και με παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης, ανεργία, φτώχεια, δουλειές με ημερομηνία λήξης.

Ολα τα παραπάνω δείχνουν καθαρά πως η αποστροφή του πρωθυπουργού για «τα συμφέροντα της Ελλάδας και των ΗΠΑ που συναντώνται» αφορά την αστική τάξη και τους επιχειρηματικούς ομίλους που επιδιώκουν την αναβάθμιση των συμφερόντων τους, όπως και μερίδιο από τη λεία, μέσα από την ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή στα σχέδια των ΗΠΑ σε στρατιωτικό, πολιτικό, επιχειρηματικό επίπεδο.

Το στόχο αυτόν δεν υπηρετεί μόνο η κυβέρνηση, που αναλαμβάνει τεράστιες, εγκληματικές ευθύνες απέναντι στον ελληνικό λαό, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που έστρωσε το δρόμο με τον «Στρατηγικό Διάλογο» με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ και σήμερα «σωπαίνει» εύγλωττα για την επίσκεψη Πομπέο και όσα αυτή σηματοδοτεί.

Τα συμφέροντα του λαού μας όμως δεν συναντώνται πουθενά με τα συμφέροντα της αστικής τάξης, των διεθνών συμμαχιών της, της κυβέρνησης και των κομμάτων της. Ο πόθος για ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα για το λαό συναντιέται μόνο με την πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος για να αποτραπούν οι επικίνδυνοι σχεδιασμοί, για αποδέσμευση από ΝΑΤΟ - ΕΕ, όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του. Αυτή η πάλη πρέπει τώρα να δυναμώσει.