Κι αν θέλω να είμαι και άντρας και γυναίκα;!

        

O νόμος του ΣΥΡΙΖΑ για την επιλογή φύλου είναι πολύ αναχρονιστικός και πολύ καθυστερημένος καθώς είναι λειψός! Είναι ένας νόμος που δεν τιμά την πρόοδο και την Αριστερά και αναπαράγει παπαδίστικα στερεότυπα, αφού ναι και καλά θέλει έναν άνθρωπο να είναι ή άντρας ή γυναίκα! Τι σόι αριστερός νόμος είναι αυτός;! Κι αν θέλει κάποιος να είναι και άντρας και γυναίκα;!

Ο νόμος αυτός του ΣΥΡΙΖΑ δεν διασφαλίζει απέναντι στο νόμο τους ανθρώπους που θέλουν να είναι και άντρες και γυναίκες ταυτόχρονα και σίγουρα είναι δικαίωμα του καθενός το 2017 να θέλει να είναι και τα δύο μαζί! Γιατί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ ναι και καλά να υποχρεώσει το άτομο να διαλέξει ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα τσαλαπατώντας τις ατομικές του ελευθερίες;!

Άμεσα να πάρει πίσω ο ΣΥΡΙΖΑ, αν θέλει να λέγεται προοδευτικός, αυτό το αναχρονιστικό νομοσχέδιο για τον προσδιορισμό του φύλου και να το συμπληρώσει με τα δικαιώματα όλων αυτών που θέλουν να είναι ταυτόχρονα και άντρες και γυναίκες! Να κάνει ολοκληρωμένες δουλειές και όχι σαν αυτές που έκανε με το σύμφωνο συμβίωσης στο οποίο ούτε νύξη δεν υπήρχε για τους ανθρώπους που ήθελαν να συμβιώνουν παραπάνω από δύο!

Νομίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τα φόντα να συμπληρώσει και τον νόμο για τον προσδιορισμό του φύλου και το σύμφωνο συμβίωσης, για να αποδείξει ότι είναι πραγματικά προοδευτικός, ώστε να μπορέσουμε να δούμε την πρόοδο να ξεχειλίζει από τα μπατζάκια του και να ρέει άφθονη στους δρόμους!

Οράτιος Μενιππίδης

Τελικά η Γερμανία δεν είναι παράδεισος…

             

Τελικά όσοι παρουσίαζαν την Γερμανία σαν παράδεισο του λαού της βγήκαν ψεύτες! Τελικά όσοι παρουσίαζαν την Γερμανία ως χώρα της ευημερίας και των μεγάλων ευκαιριών βγήκαν ψεύτες! Τελικά όσοι παρουσίαζαν την Γερμανία ως χώρα πρότυπο που θα έπρεπε να την μιμηθούν οι υπόλοιποι λαοί για να ευημερήσουν βγήκαν και ψεύτες και απατεώνες!

Τελικά είχαν δίκιο αυτοί που μιλούσαν για το συνεχές πετσόκομμα των συντάξεων, για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για το απίστευτο τσάκισμα των μισθών, για την γενίκευση της μερικής απασχόλησης, για την διαρκή μείωση των κοινωνικών παροχών, για την διάλυση των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων στη Γερμανία!

Οι Γερμανικές εκλογές και το 12,6% του ακροδεξιού κόμματος AfD είναι αδιάψευστοι μάρτυρες όλων των παραπάνω! Βέβαια υπάρχουν ακόμα πονηροί που ισχυρίζονται ότι υπάρχει ευημερία στη Γερμανία! Εάν υπήρχε ευημερία στη Γερμανία το κυβερνών κόμμα της Μέρκελ θα αύξανε τις δυνάμεις του και δεν θα έπεφτε από το 41,5% που είχε πάρει στις προηγούμενες εκλογές στο 33%! Εάν υπήρχε ευημερία στη Γερμανία δεν θα έπεφτε το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, το άλλο δηλαδή κόμμα που συνέβαλε στη δημιουργία του Γερμανικού «παραδείσου», από το 25,7% που είχε πάρει στις προηγούμενες εκλογές στο 20,5%! Εάν υπήρχε ευημερία στη Γερμανία οι φασίστες δεν θα έπαιρναν 12,6% από 4,7% που είχαν πάρει στις προηγούμενες εκλογές! Εκτός κι αν θεωρεί κανείς του Γερμανούς εντελώς ηλίθιους που ψηφίζουν για να χάσουν την ευημερία τους! Βέβαια υπάρχει περίπτωση να είναι κανείς τόσο ηλίθιος ώστε να πει πως «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο» οπότε οι Γερμανοί ευημερούν μεν, αλλά θέλουν να ευημερήσουν παραπάνω και η συνταγή για την παραπανήσια ευημερία είναι οι φασίστες!

Στη Γερμανία δεν υπάρχει παράδεισος! Ποτέ δεν υπήρξε παράδεισος! Υπήρξε μία κοροϊδία του λαού της όσο απέναντι βρισκόταν η Ανατολική Γερμανία με ένα πραγματικά κοινωνικό κράτος, δίχως ανεργία, δίχως φτώχεια, με δωρεάν παιδεία, με δωρεάν υγεία, με δωρεάν κοινωνικές παροχές! Μια κοροϊδία που κράτησε μέχρι την ανατροπή της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και την επανένωσή της με την Δυτική Γερμανία, μια κοροϊδία που κράτησε μέχρι την ανατροπή των Λαϊκών Δημοκρατιών! Από τότε ο Γερμανικός «παράδεισος», η βιτρίνα του καπιταλισμού απέναντι στις λαϊκές δημοκρατίες ήταν πια αχρείαστη! Από τότε επικράτησε η καπιταλιστική βαρβαρότητα σε όλο της το μεγαλείο!

Ο Γερμανικός λαός ξέρει σε τι σόι βαρβαρότητα ζει με την καθημερινή ανατροπή των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων του.  Τώρα ξέρουν και όσοι στο εξωτερικό παραμυθιάζονταν για τον Γερμανικό «παράδεισο»! Το αποτέλεσμα των Γερμανικών εκλογών είναι κάτι παραπάνω από απόδειξη!

Τάκης Φ.

Νέα δολοφονική επίθεση της Χρυσής Αυγής

  

Από atexnos2

Δολοφονική επίθεση εξαπέλυσαν μέλη της ναζιστικής, εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής κατά 2 μεταναστών εργατών γης το απόγευμα του Σαββάτου, στην Γκορυτσά Ασπροπύργου.
Ομάδα πέντε ατόμων επιτέθηκε με σιδηρογροθιές κατά δύο μεταναστών εργατών, την ώρα που βρίσκονταν σε θερμοκήπια και δούλευαν. Σύμφωνα με καταγγελίες τα τρία μέλη της εγκληματικής οργάνωσης κύκλωσαν τον έναν μετανάστη και τον χτυπούσαν στο πρόσωπο ενώ οι άλλοι δύο χτύπησαν τον δεύτερο μετανάστη, φωνάζοντας και βρίζοντας.

«Πενταμελής ομάδα των φασιστών επιτέθηκε με σιδηρογροθιές κατά δύο μεταναστών εργατών την ωρα που βρίσκονταν σε θερμοκήπια και δούλευαν. Οι τρεις κύκλωσαν τον Ασφάκ Μαχμούντ και άρχισαν να του καταφέρνουν δολοφονικά χτυπήματα στο πρόσωπο ενώ οι άλλοι δύο πλησίασαν τον Βακάς Χουσείν».

Σύμφωνα με την ΚΕΕΡΦΑ, «οι δράστες είναι γνωστοί στα θύματα» και «την ώρα της επίθεσης όπως και στις προηγούμενες ρατσιστικές επιθέσεις έβριζαν φωνάζοντας “Βρώμικοι Πακιστανοί. Που θα τρέξετε για να φύγετε τώρα;”».

Φωτογραφίες από την ιστοσελίδα της ΚΕΕΡΦΑ

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για τη δολοφονική επίθεση της Χρυσής Αυγής στον Ασπρόπυργο

Οι νεοναζί συμμορίες ξαναχτυπούν μετανάστες εργάτες γης

Κατιούσα

Ένα χρυσαυγίτικο τάγμα εφόδου έκανε χτες το απόγευμα σε οργανωμένη, δολοφονική επίθεση κατά μεταναστών εργατών γης, στην Γκορυτσά Ασπροπύργου. Μια πενταμελής συμμορία με φασιστοειδή επιτέθηκε με σιδηρογροθιές σε δύο μετανάστες εργάτες, εν ώρα εργασίας, στα θερμοκήπια που δούλευαν, προκαλώντας τους σοβαρά τραύματα, με δολοφονικά χτυπήματα στο πρόσωπο. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα της ΚΕΕΡΦΑ είναι ανατριχιαστικές.

Τα θύματα είναι ο Ασφάκ Μαχμούντ κι ο Βακάς Χουσεΐν, και φαίνεται πως είχαν στοχοποιηθεί από τους φασίστες, από τον περασμένο Μάη και τις αντιφασιστικές διαδηλώσεις στην περιοχή. Αυτό προκύπτει κι από τις απειλές τους την ώρα της επίθεσης: “Βρώμικοι Πακιστανοί. Πού θα τρέξετε να ξεφύγετε τώρα;” Μολονότι η παρουσία κι η δράση τους ήταν γνωστή στις αρχές, δεν έγινε το παραμικρό για να παρεμποδιστούν.

Μπορεί να καταδικάστηκε ο Κασιδιάρης γιατί καλούσε σε επιθέσεις κατά των Ρομά στην ίδια περιοχή, αλλά τα κεφάλια της ναζιστικής συμμορίας παραμένουν ελεύθερα, η δίκη τους χρονίζει, οι μπράβοι τους αλωνίζουν και το ρατσιστικό δηλητήριο ποτίζει μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, κάνοντας να φαίνεται ζήτημα χρόνου το επόμενοι αντίστοιχο περιστατικό, η επόμενη δολοφονική επίθεση, το επόμενο θύμα.

Εδώ παπάς, εκεί παπάς

Την απάτη του «κοινωνικού μερίσματος», που εγκαινιάστηκε στην αρχή της βδομάδας με τη δημοσιοποίηση του προσχεδίου του προϋπολογισμού, συνεχίζουν να διακινούν όλη τη βδομάδα τα κυβερνητικά στελέχη. Μάλιστα, η «Αυγή» έφτασε να αναγγέλλει με μεγάλους τίτλους περίπου ότι θα «βρέξει λεφτά» (1,2 δισ. για την ακρίβεια) «για δράσεις κοινωνικής πολιτικής», ως αποτέλεσμα της «χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης». Κατά τον ίδιο τρόπο, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών έκανε λόγο για «δημοσιονομικό αποτύπωμα της αριστεράς» στο προσχέδιο του προϋπολογισμού! Στην πραγματικότητα όμως, από τα 1,2 δισ. της «κοινωνικής πολιτικής», τα 760 εκατ. αφορούν το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, δηλαδή το βοήθημα για την ακραία φτώχεια, που θα αντικαταστήσει τα υπόλοιπα κοινωνικά και προνοιακά επιδόματα για τους λιγότερο φτωχούς. Αλλα 320 εκατ., που κατά την κυβέρνηση θα αφορούν «παρεμβάσεις για την παιδική φτώχεια», προήλθαν «από την ορθολογικοποίηση των πρωτογενών λειτουργικών δαπανών», όπως λέγεται «επιστημονικά» το τσεκούρι σε μια σειρά δαπάνες, μεταξύ άλλων σε Υγεία και Πρόνοια. Τα όρια της πρόκλησης ξεπερνά η ανακοίνωση για τα 100 εκατ. «για την προστασία της κύριας κατοικίας», την ώρα που η κυβέρνηση έχει παραδώσει και με τη βούλα χιλιάδες λαϊκές κατοικίες στο έλεος των «funds», ενώ κλιμακώνονται οι πλειστηριασμοί. Η λαθροχειρία της κυβέρνησης είναι τέτοια, που δε διστάζει να αξιοποιήσει τα φτηνά κόλπα των παπατζήδων πέριξ της Ομόνοιας για να παραπλανήσει και να καλλιεργήσει προσδοκίες στο λαό.

Αλλη μια φορά... για το μάθημα των Θρησκευτικών

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε μια περίοδο μάλιστα που πλατιά λαϊκά στρώματα πλήττονται από την ταξική αντιλαϊκή πολιτική της, στήνει διαχωρισμούς ανάμεσα σε «προοδευτικούς» και «συντηρητικούς», την ίδια στιγμή που και στο χώρο της Παιδείας διατηρεί και συνεχίζει τους πιο σημαντικούς αναχρονισμούς. Γιατί αναχρονισμός για τα παιδιά του λαού είναι να κάνουν μάθημα σε ακατάλληλες αίθουσες, ένας εκπαιδευτικός να κάνει δύο και τρία μαθήματα εκτός της ειδικότητάς του. Αναχρονισμός είναι οι μαθητές να κάνουν μάθημα σε προκάτ αίθουσες, σε τάξεις που παγώνουν το χειμώνα, σε σχολεία χωρίς αντισεισμικό έλεγχο από τη δεκαετία του '80.

Η συγκυβέρνηση, έχοντας επίγνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας που διογκώνεται, επιδιώκει να αποπροσανατολίσει με διάφορες ενέργειες και δράσεις «προοδευτικοφάνειας». Ετσι, αφού δεν κατάργησε το μάθημα των Θρησκευτικών όπως διακήρυττε, εισήγαγε στα σχολεία, αντί για βιβλία Θρησκευτικών, φάκελο μαθητή που θα χρησιμοποιεί ο εκπαιδευτικός σαν μπούσουλα για το μάθημα.
Η πιλοτική εφαρμογή αυτών των νέων Προγραμμάτων Σπουδών στα Θρησκευτικά έγινε την περίοδο 2011 - 2014 και υπήρχε συνεργασία ανάμεσα στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής με διάφορους φορείς (πανεπιστημιακούς Θεολογικών Σχολών, Σχολικούς Συμβούλους Θεολόγων κ.ά.), αλλά και με τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο (19/4/16) και τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο (2/3/2016).

Το περιεχόμενο του φακέλου δέχτηκε κριτική από την Εκκλησία και από την Πανελλήνια Ενωση Θεολόγων, που επικεντρώνουν στο γεγονός ότι δημιουργεί σύγχυση στους μαθητές, είναι μια πολυσυλλεκτική «σαλάτα» θρησκειών, χωρίς να αναγνωρίζεται η ορθόδοξη χριστιανική πίστη ως κυρίαρχη, στην οποία ο μαθητής πρέπει να εμβαθύνει. Επικαλούνται μάλιστα το γεγονός ότι η ελληνική πολιτεία, με νόμους και της ΝΔ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, έχει δώσει τη δυνατότητα σε άλλες θρησκευτικές κοινότητες Ελλήνων πολιτών (Μουσουλμάνων, Ιουδαίων, Καθολικών) να επιλέγουν τα διδακτικά τους εγχειρίδια στα ελληνικά δημόσια σχολεία.

Μια αντικειμενική καταγραφή της κατάστασης, ωστόσο, θα επισήμανε ότι η στενή σύνδεση κράτους - Εκκλησίας είναι παραπάνω από φανερή σε όλη την εκπαιδευτική διαδικασία. Από τις εικόνες στις τάξεις, την προσευχή, τον εκκλησιασμό, τον θρησκευτικό χαρακτήρα των εθνικών εορτών (ιδιαίτερα της 25ης Μαρτίου) κ.ά. Ακόμα παραπέρα, σε σχολεία της ενορίας, η Εκκλησία μπαίνει μέσα στις τάξεις και απευθύνεται στα παιδιά του Δημοτικού προβάλλοντας τις δράσεις της (κατηχητικό κ.ά.). Ακόμα και περιοδικά μοιράζονται μέσα στα σχολεία (επί πληρωμή ενός ευρώ μάλιστα!), με έντονη την αντικομμουνιστική τους κατεύθυνση. Για παράδειγμα, σε Δημοτικό Σχολείο στον Πύργο Ηλείας διακινήθηκε μέσα στην τάξη το περιοδικό «Προς τη Νίκη» (της Αδελφότητας Θεολόγων «Ο Σωτήρ»), που ανάμεσα στις σελίδες του εντοπίζουμε τρισέλιδο αφιέρωμα στην Οκτωβριανή Επανάσταση! Εκεί διαβάζουμε για τα «γκούλαγκ», την κατάργηση των Χριστουγέννων από τα «Σταλινούγεννα», το «αίσχος του τείχους» κ.ά.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι είναι αναγκαίος και επίκαιρος ο χωρισμός του κράτους από την Εκκλησία, που φυσικά πρέπει να εκφραστεί και σε εκπαιδευτικά ζητήματα. Παράλληλα, τοποθετείται με ευθύνη στο περιεχόμενο των φακέλων μαθητή από τη σκοπιά της υπεράσπισης της ορθολογικής επιστημονικής σκέψης, που είναι η μόνη που μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να γνωρίσει την υλική και πνευματική πραγματικότητα, να μπορέσει να την αλλάξει.

Ο νέος φάκελος μαθητή στα Θρησκευτικά συνεχίζει στη γραμμή της θρησκευτικής πίστης και όχι της γνώσης του θρησκευτικού φαινομένου ως κατεξοχήν κοινωνικού φαινομένου. Επί της ουσίας πρόκειται για κήρυγμα ιδεαλισμού που τελικά «κουμπώνει» με τα επιμέρους θρησκευτικά δόγματα. Γι' αυτό, στα προγράμματα σπουδών γράφεται ότι ο Θεός βρίσκεται στο 96% της ύλης που δεν μπορεί ο άνθρωπος και η επιστήμη να εξερευνήσει.
Από αυτή την άποψη, θεωρούμε ότι η επιστημονική γνώση και του θρησκευτικού φαινομένου απαιτεί την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών και την ένταξη αυτής της προσέγγισης με παιδαγωγικό και επιστημονικό τρόπο στην ύλη άλλων μαθημάτων, όπως η Κοινωνιολογία, η Φιλοσοφία κ.α.

Ο σεβασμός στη θρησκευτική πίστη του καθενός είναι αυτονόητος. Η πίστη αυτή δεν μπορεί να γίνεται αιτία για διαχωρισμούς με βάση αυτό το κριτήριο. Ιδια είναι τα προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, είτε είναι ορθόδοξοι χριστιανοί, είτε καθολικοί, είτε μουσουλμάνοι, είτε άθεοι. Η πίστη είναι υπόθεση προσωπική και δεν μπορεί να μπαίνει μέσα στις πόρτες του σχολείου. Αλλωστε, σε ακτίνα το πολύ ενός χιλιομέτρου υπάρχουν οι εκκλησίες για να μπορέσουν οι πιστοί να ασκήσουν την καθόλα σεβαστή λατρευτική ανάγκη.

Σε αυτήν τη βάση, οι αντιδράσεις κάποιων γονιών που επιστρέφουν τους φακέλους του μαθητή, αξιοποιώντας πανελλαδικά ενιαίο πρότυπο, δεν μπορούν να γίνονται με αίτημα την επιστροφή στην πρότερη κατάσταση, της κατήχησης. Το αίτημα που σήμερα μπορεί να ικανοποιήσει τις διαφορετικές ανάγκες γονιών και μαθητών σε σχέση με τη θρησκευτική πίστη και τα Θρησκευτικά, είναι το μάθημα αυτό να γίνει προαιρετικό και όχι υποχρεωτικό.

Tι ποδόσφαιρο και για ποιον;

Ο «μονόδρομος» του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου οδήγησε σε αδιέξοδα. Υπάρχει άλλος δρόμος. Χρειάζεται η δημιουργία κινήματος που θα τον επιβάλει

Icon

Οι εξελίξεις στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου το τελευταίο διάστημα επιβεβαιώνουν για μια ακόμα φορά τη θέση του ΚΚΕ. Το ποδόσφαιρο της αγοράς βρωμάει και ζέχνει από όλες τις πλευρές. Στο καπιταλιστικό σύστημα το επαγγελματικό ποδόσφαιρο έχει μετατραπεί σε θέαμα με λίγους πρωταγωνιστές και πολλούς θεατές, καταδικάζοντας οτιδήποτε είναι «άχρηστο» - και είναι «άχρηστο» οτιδήποτε δεν αποφέρει κέρδη. Είναι όμως έτσι; Αυτό είναι το άθλημα που αγαπάμε; Και τελικά ποιον εξυπηρετεί ο «μονόδρομος»;
Με την καθιέρωση του επαγγελματικού μοντέλου το 1979, το ποδόσφαιρο μετατράπηκε από παιχνίδι των πολλών σε μπίζνες των λίγων. Παίζεται όχι για να κερδίσει ο καλύτερος, αλλά οι οικονομικά ισχυρότεροι που το εκμεταλλεύονται σαν μια από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις τους. Κερδοφόρα όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά.
Το ερασιτεχνικό κομμάτι του παραγκωνίστηκε. Υπάρχει κυρίως χάρη στο μεράκι κάποιων, ή στις περισσότερες περιπτώσεις μπλέκεται στα δίχτυα μικρότερων επιχειρηματιών, στην ουσία του βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, παραπεταμένο από τους «υπεύθυνους». Οπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ παλιότερα, έτσι και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν βρίσκει τους αναγκαίους πόρους. Της περισσεύουν όμως για διάφορες παροχές και αλλεπάλληλα χαρίσματα στους επιχειρηματίες - ιδιοκτήτες των ΠΑΕ. Πολλοί απ' αυτούς χρωστάνε εκατομμύρια στο Δημόσιο, άλλοι μπήκαν φυλακή και βγήκαν, άλλοι με εφαλτήριο την ιδιοκτησία της ΠΑΕ και με μοχλό πίεσης την ιστορία και τους φιλάθλους - πελάτες της ομάδας έχουν ανοίξει ή επεκτείνει τις μπίζνες τους. Δουλειές μέσα από το Δημόσιο για κατασκευαστικά έργα, για «θαλασσοδάνεια», για προμήθειες, φοροαπαλλαγές, χάρισμα γήπεδα (π.χ. ΠΑΕ ΟΣΦΠ, ΑΕΛ, ΑΕΚ κ.ά.), τεράστια διαφημιστικά έσοδα από τη μετάδοση των αγώνων κ.λπ. Κέρδη με τη σέσουλα δηλαδή, που τα πληρώνουμε όλοι εμείς. Δεν πρόκειται επομένως για «λάθος» και «κακή εκτίμηση». Αποτελεί συνειδητή στρατηγική επιλογή όλων των κυβερνήσεων αυτή η πολιτική, για να στηριχτεί το σύστημα. Αυτές ψηφίζουν τους νόμους για να στηθεί όλο αυτό το εποικοδόμημα, που η γνωστή «παράγκα» ωχριά μπροστά του. Γιατί αυτό το στήσιμο γίνεται επισήμως και με την κάλυψη των νόμων.

Ποδόσφαιρο με άλλες αξίες και αρχές

Το ποδόσφαιρο πρέπει να βρίσκεται στον αντίποδα της πραγματικότητας που περιγράφηκε παραπάνω. Γιατί πρέπει να μαθαίνει τη νεολαία να είναι η ίδια πρωταγωνιστής στους αθλητικούς χώρους και όχι θεατής - καταναλωτής ενός κερδοφόρου θεάματος. Με άλλες αξίες και αρχές.
Το ΚΚΕ πιστεύει ότι ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο είναι κοινωνικό αγαθό. Το κράτος οφείλει να εξασφαλίζει όλες τις προϋποθέσεις για μια ουσιαστική δραστηριότητα του αθλητικού σωματείου. Να καλύπτονται τα έξοδά του με θεσμοθετημένο κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό, να μειωθούν στο ελάχιστο οι δεσμοί με τους χορηγούς.
Δεν χωράνε ιδιώτες και μεγαλοσυμφέροντα σε αυτό. Πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα στη νεολαία και στην κοινωνία ολόκληρη να αθληθεί, και έχει τεράστια ευθύνη το κράτος να διαμορφώσει τα δεδομένα γι' αυτόν το σκοπό. Αντ' αυτού, κυβέρνηση και παράγοντες αναγκάζουν το ερασιτεχνικό σωματείο να γίνεται ένας μικρός «κλώνος» του εμπορευματοποιημένου οικοδομήματος. Οι πενιχρές επιχορηγήσεις, όποτε δίνονται, δεν επαρκούν ούτε για τα έξοδα της χρονιάς. Πόσο μάλλον για έναν προγραμματισμό σε βάθος χρόνου. Το σωματείο λοιπόν εξωθείται να αναζητήσει τον τοπικό παράγοντα που θα γίνει ο χορηγός, με αντάλλαγμα να γίνει το «αφεντικό» του συλλόγου. Θα διαπραγματευτεί με υποψήφιους βουλευτές, με δημάρχους κ.λπ. τον κοινωνικό χώρο των σωματείων, προς άγρα ψήφων και άλλων ανταλλαγμάτων. Επιβάλλει την ανταποδοτικότητα στους αθλούμενους, στις ακαδημίες κ.α. Να γιατί η απαξίωση και υποχρηματοδότηση του σωματειακού αθλητισμού δεν είναι τυχαία. Συντηρεί το σύστημα. Αφενός σπρώχνει από νωρίς στην επικρατούσα ιδεολογία και αφετέρου αναγκάζει τα παιδιά να εγκαταλείψουν τα γήπεδα. Η αγάπη όμως για το άθλημα παραμένει, και έτσι μεταφέρονται στην κερκίδα. Από ενεργοί αθλητές, δηλαδή, μετατρέπονται σε καταναλωτές - πελάτες. Αυξάνονται λοιπόν τα κέρδη των επιχειρηματιών. Μέσω των εκατομμυρίων «πιστών» που θα αγοράζουν το θέαμα, την αθλητική εφημερίδα, τα σύμβολα της ομάδας κ.λπ.
Ακριβώς επειδή το ποδόσφαιρο - επιχείρηση, ως αντανάκλαση του καπιταλιστικού εποικοδομήματος, πήρε αυτή την τροπή, δεν μπορεί να απαλλαγεί από τα αρνητικά χαρακτηριστικά του και μέσα σε αυτό ανακυκλώνονται όλες οι αντιθέσεις του συστήματος, όπως και μεταξύ των επιχειρηματιών. Αρα ουσιαστικά, για να μπει σε άλλο δρόμο το ποδόσφαιρο και να απαλλαγεί από τα αρνητικά χαρακτηριστικά του, θα πρέπει να πάψει να είναι εμπόρευμα. Και για να πάψει να είναι εμπόρευμα, απαιτείται άλλου είδους εξουσία.
Για το ΚΚΕ, βάθρο της ανάπτυξης της Φυσικής Αγωγής και του αθλητισμού είναι το ενιαίο 12χρονο σχολείο, όπου ακριβώς αναπτύσσονται και καλλιεργούνται οι φυσικές αρετές των παιδιών. Ετσι, θεωρούμε ότι δεν είναι σκοπός του αθλητικού σωματείου να καλύπτει μαζικά τις ανάγκες για άσκηση για το λαό και τη νεολαία, ανεξάρτητα από το πώς εξελίχθηκε ο θεσμός στην Ελλάδα (ιστορικά αποτελεί τον πιο κοντινό στο λαό αθλητικό φορέα). Σκοπός του είναι να αξιοποιήσει το ταλέντο μέσα από αγωνιστικές δραστηριότητες, σε συνεργασία με το σχολείο που θα το τροφοδοτεί.
Στη λογική μας δεν υπάρχουν ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες (ΠΑΕ), παρά μόνο αθλητικά σωματεία. Εμείς διατυπώνουμε την άποψη ότι αυτές θα πρέπει να διαλυθούν και στο ελληνικό πρωτάθλημα να συμμετέχουν στις πρώτες κατηγορίες ή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με τμήματα ποδοσφαιριστών, που θα αποσπώνται από την οργανωμένη με κοινωνικό τρόπο και κεντρικό σχεδιασμό εργασία, με ειδικές αθλητικές άδειες για τις υποχρεώσεις τους, και μετά το πέρας αυτών θα επιστρέφουν στην εργασία τους. Σ' αυτό το μοντέλο που προτείνει το ΚΚΕ δεν έχουν θέση οι ακριβοπληρωμένες μεταγραφές, τα μπόνους και τα πριμ, το στοίχημα και τα στημένα. Αλλά οι αξίες του ευ αγωνίζεσθαι, της άμιλλας, της αλληλεγγύης, της διά βίου άσκησης για υγιεινή ζωή κ.λπ.

Απάντηση ένα ισχυρό μέτωπο κατά της εμπορευματοποίησης

Το ΚΚΕ δεν μπαίνει στη λογική του διαχωρισμού, που λένε πολλοί, του «επαγγελματικού» ποδοσφαίρου με το «ερασιτεχνικό». Το ένα να προχωράει και παράλληλα να ενισχύεται και το άλλο. Δεν γίνεται αυτό. Αν γινόταν, θα το είχαν κάνει και οι ίδιοι. Δεν γίνεται στην Ελλάδα και δε γίνεται πουθενά. Γιατί μια πολιτική δεν μπορεί να έχει δύο ψυχές εντελώς αντίθετες. Η θα αγωνιστείς υπέρ της ενίσχυσης του σωματειακού αθλητισμού, ή θα υποταχθείς στη λογική των ΠΑΕ και οι συνέπειες θα είναι πολύ μεγάλες.
Είναι ανάγκη να υπάρξει ένα μεγάλο κίνημα σε αυτήν την κατεύθυνση από τους ανθρώπους του αθλητισμού, την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Πρέπει το μέτωπο κατά της εμπορευματοποίησης να γίνει ισχυρό. Δεν γίνεται τίποτα χωρίς να παλέψουμε. Απαιτείται όμως ενίσχυση και συμπόρευση με το ΚΚΕ, για την οικοδόμηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, με γραμμή ρήξης ενάντια στα συμφέροντα των μονοπωλίων και παράλληλα διεκδίκηση για το καθολικό δικαίωμα του λαού στη Φυσική Αγωγή και τον αθλητισμό, με προοπτική γενικότερες αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας, όπου και ο αθλητισμός, οργανωμένος σε κεντρική βάση και σχεδιασμένος να εξυπηρετεί τις όλο και αυξανόμενες λαϊκές ανάγκες, θα αποτελεί πραγματικό δικαίωμα, στην πράξη, και όχι ευκαιρία.

Διεκδικήσεις που χρειάζεται να προταχθούν

-- Η αύξηση των τακτικών επιχορηγήσεων των αθλητικών ομοσπονδιών, με βάση τις πραγματικές ανάγκες για την ανάπτυξη του κάθε αθλήματος. Κατάργηση της κατηγοριοποίησης που προωθεί η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (ΓΓΑ).
-- Σύγχρονες, δημόσιες, ανοιχτές και δωρεάν σε όλους τους αθλούμενους αθλητικές εγκαταστάσεις. Αύξηση των επιχορηγήσεων για τα Εθνικά Αθλητικά Κέντρα (ΕΑΚ), με μαζικούς μόνιμους διορισμούς που θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες συντήρησης και λειτουργίας.
-- Η αύξηση των τακτικών επιχορηγήσεων των αθλητικών σωματείων, με τη σταθερή και άμεση καταβολή της κάθε έτος. Αμεση τακτοποίηση των οικονομικών εκκρεμοτήτων από παρελθόντα έτη, με ευθύνη της ΓΓΑ.
-- Η κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό. Κατάργηση του «επαγγελματικού» αθλητισμού (ΠΑΕ - ΚΑΕ), που βασίζεται στις επιχειρηματικές δράσεις.
-- Ιδιαίτερο βάρος να δοθεί: α) Στην υγεία των μαθητών - αθλητών. Με ευθύνη του κράτους να παρέχονται δωρεάν προληπτικές και εξειδικευμένες εξετάσεις ανά 3μηνο για όλους τους αθλούμενους. β) Στην εξασφάλιση της παρουσίας αθλίατρου σε όλες τις δραστηριότητες - αγώνες, χωρίς την επιβάρυνση των αθλητικών σωματείων.
-- Η συμμετοχή όλων στα αθλητικά σωματεία να είναι ελεύθερη, η συνδρομή των μελών συμβολική και η προπόνηση δωρεάν. Να στηριχτούν τα παιδιά των ανέργων και να μην υπάρχουν αποκλεισμοί από την άθληση, λόγω αδυναμίας κάλυψης εξόδων.

Του
Πέτρου ΚΡΙΚΗ*
*Ο Πέτρος Κρίκης είναι μέλος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ