13 Μαΐ 2014

Τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα θα μπαζώνουν ακόμη και τη θάλασσα

ΑΙΓΙΑΛΟΣ - ΠΑΡΑΛΙΑ

Νομοσχέδιο στα μέτρα των «επενδυτών»
Τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα θα μπαζώνουν ακόμη και τη θάλασσα
Σε διαδικασία «δημόσιας διαβούλευσης» βρίσκεται το νομοσχέδιο του υπουργείου
Οικονομικών για τον αιγιαλό και την παραλία. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου
Οικονομικών, «το νομοσχέδιο δεν θίγει υφιστάμενες ρυθμίσεις για την περιβαλλοντική
προστασία του αιγιαλού και της παραλίας, οι οποίες είναι αρμοδιότητας του ΥΠΕΚΑ», ενώ
οι «προτάσεις του υπουργείου Οικονομικών για την αναμόρφωση του ισχύοντος νόμου
2971/2001 για τον αιγιαλό τέθηκαν σε δημόσια διαβούλευση και έλαβαν χρόνο παράτασης
έως τις 13 Μαΐου 2014, με σκοπό να δοθεί η δυνατότητα σε κάθε ενδιαφερόμενο να
υποβάλει προτάσεις και παρατηρήσεις».
Στην πραγματικότητα, το συγκεκριμένο νομοθέτημα περιορίζει την έκταση του αιγιαλού
και της παραλίας, κατοχυρώνει το δικαίωμα των μεγάλων επενδυτών ακόμη και
στην «επιχωμάτωση» της θάλασσας, ενώ ταυτόχρονα διευρύνονται και οι δυνατότητες
εμπορικής αξιοποίησης σε παραλίες, αιγιαλούς, λιμνοθάλασσες και ποτάμια.
Οι διατάξεις του επίμαχου Νομοσχεδίου:
• Πετσοκόβουν τα κριτήρια για τη χάραξη των παραλιών. Ως «αιγιαλός»
ορίζεται η «ζώνη της ξηράς, η οποία βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήθεις
αναβάσεις των κυμάτων της θάλασσας. Για τις ανάγκες του νόμου αυτού, ως
θάλασσα νοείται και η λιμνοθάλασσα, ήτοι μεγάλη έκταση από λιμνάζοντα νερά,
που βρίσκεται κοντά στη θάλασσα και επικοινωνεί με αυτή». Να σημειωθεί ότι με
βάση τις αρχικές διατάξεις του ισχύοντος αρχικού νόμου (2791/2001), το πλάτος
του αιγιαλού καθοριζόταν από τη μεγαλύτερη ανάβαση του χειμέριου κύματος.
• «Επιτρέπεται η επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου», για την εξυπηρέτηση
επιχειρήσεων που ασκούν σε όμορη με τον αιγιαλό έκταση επιχειρηματική
δραστηριότητα τουριστικών μονάδων η οποία έχει ενταχθεί στο θεσμικό πλαίσιο
των Στρατηγικών Επενδύσεων. Για κάθε κλίνη που διαθέτει η όμορη τουριστική
μονάδα, μπορούν να «επιχωματωθούν» (δηλαδή να μπαζωθούν) μέχρι πέντε (5)
τετραγωνικά μέτρα θαλάσσιου χώρου.
• «Απλή χρήση αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας είναι κάθε χρήση, η οποία
δεν παραβιάζει τον προορισμό του ως κοινόχρηστου πράγματος και δεν επιφέρει
αλλοίωση στη φυσική μορφολογία του και τα βιοτικά στοιχεία του». Σε αυτό το
πλαίσιο, επεκτείνονται οι επιχειρηματικές δραστηριότητες που μπορούν να
εξασκηθούν στις παραλίες και τους αιγιαλούς.
Η κυβέρνηση λειτουργεί για άλλη μια φορά ως εντολοδόχος των ξενοδόχων, δίνοντας
γη και θαλάσσιο ύδωρ, στερώντας από το λαό την ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές, και
συγχρόνως εξοντώνοντας μια σειρά αυτοαπασχολούμενους .

13/5/14 

Στου Αποστόλη το κουτούκι

 Στου Αποστόλη το κουτούκι

Η κε του μπλοκ έχει σήμερα την τιμή να φιλοξενεί μια πολύ ενδιαφέρουσα ανταπόκριση από το βόρειο άκρο της περιφέρειας της στερεάς και τον ηρωικό δήμο στυλίδας με το πάρκο του λαού και τον νταή –χριστό κι απόστολο- γκλέτσο για δήμαρχο. Καλή ανάγνωση και κάθε καλόπιστο σχόλιο, ευπρόσδεκτο.

Εάν -λέμε εάν- γινόταν η ζεύξη του Μαλιακού κόλπου (με 45 χιλιόμετρα κέρδος), δε θα είχατε θέμα να δείτε τη Στυλίδα γιατί η παράκαμψή της θα γινόταν έτσι και αλλιώς και θα έβγαινε πιο ανατολικά (της Εδέμ). Πολύ περισσότερο αν γινόταν η διπλή ζεύξη (Αγ. Κων/νος- Εύβοια- Φθιώτιδα, με 80 χιλ. κέρδος) που επιθυμούσαν και πάλευαν κάποτε οι Βολιώτες αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν, ούτε αυτοί ούτε οι Λαμιώτες. Επικράτησαν άλλες λογικές και τα σουβλατζίδικα της εθνικής οδού. Έτσι συνεχίστηκαν τα θανατηφόρα δυστυχήματα στο γνωστό και μη εξαιρετέο πέταλο του Μαλιακού. Δεν ξέρω πώς λύνονται τέτοια προβλήματα σε συνθήκες επαναστατικής λαϊκής εξουσίας αλλά σίγουρα θα πρέπει να πάρουμε υπόψη όλα τα προηγούμενα. Anyway…

Τα οδικά έργα, η ΠΑΘΕ δηλαδή, θα παρακάμψουν οριστικά τη Στυλίδα, εφαρμόζοντας το νέο δόγμα καπιταλιστικής ανάπτυξης που αφήνει στην ησυχία τους όλες τις επαρχιακές πόλεις. Οπότε δε θα την βλέπετε αλλά μόνο θα την ακούτε ή θα τη γεύεστε, καθώς η πόλη παράγει πολύ καλή πράσινη ελιά (συνταγές σε άλλο σημείωμα) κι αλιεύει διάφορα ψάρια στο Μαλιακό κόλπο με κύρια τον γαύρο και τη σαρδέλα

Αυτό που δε θα βλέπετε είναι ένας τσιμεντένιος όγκος μιας καθ’ όλα επαρχιακής πόλης που έμοιασε τελικά στη «μητέρα» της, την Αθήνα, και βρίσκεται στο μέσον της χώρας με πολύ ωραία θέα στο Μαλιακό κόλπο. Αυτό που βλέπετε τώρα, όταν περνάτε από δω, είναι το «πάρκο του λαού» με τη μεγάλη ταμπέλα προς την εθνική. Το όνομα του οποίου αποτέλεσε όμως για λίγο πεδίο μικρής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε πρώην δημάρχους και άλλους παράγοντες, καθώς κάποιοι ευφάνταστοι στυλιδιώτες το θεώρησαν σοβιετικού τύπου (γιατί τους θυμίζει το σπίτι του λαού στον περισσό), κάτι που ούτε καν οι κομμουνιστές δεν είχαν στο μυαλό τους.

Το πάρκο είναι ίσως ο καλύτερος χώρος στη Στυλίδα που καλύπτει ανάγκες αναψυχής. Ως τέτοιο φτιάχτηκε και τέτοιο παραμένει. Αρκετά φιλόδοξο, με μικρά γήπεδα τένις, όργανα γυμναστικής που τα έβαλε «ο.. Τόλιας ο Γκλέτσος», με μικρό υπαίθριο θεατράκι για μουσική τέρψη και το όνομα της μεγάλης ντίβας Μαρίας Κάλλας (τότε συνήθως στα θέατρα επαρχίας κι Αθηνών δίνονταν πασοκικά ονόματα με προτίμηση στο Μελίνα Μερκούρη), με χώρο κυκλοφοριακής αγωγής κι άλλα πολλά και καλά. Αν δεν ήταν το πάρκο ίσως το μόνο αξιοθέατο θα ‘ταν.. ο Γκλέτσος μετά συγχωρέσεως κιόλας.

Ο Καλλικράτης όπως κι ο συχωρεμένος Καποδίστριας έφτιαξαν ένα και μοναδικό δήμο για όλη την ανατολική Φθιώτιδα, από τη Στυλίδα μέχρι τα σύνορα με τη Μαγνησία. Έτσι δημιουργείται ζωτικός πληθυσμιακός χώρος για τους ιδιώτες, που θα αναλάβουν τομείς και δραστηριότητες του δήμου και κάθε δήμου σε όλη τη χώρα –εργολαβίες υπάρχουν ήδη στο δήμο. Σημαντικό στοιχείο είναι επίσης η μείωση του προϋπολογισμού σε ετήσια βάση, κατ’ εφαρμογή των μνημονιακών ντιρεκτίβων της κεντρικής διοίκησης. Έτσι λοιπόν για να καλύψει ο νυν δήμαρχος, γνωστός και μη εξαιρετέος Τόλιας Γκλέτσος, τις ανάγκες των σχολειών σε πετρέλαιο απευθύνθηκε (δηλαδή κατ’ ουσίαν ζητιάνεψε) στον εκπρόσωπο της διεθνούς τοκογλυφικής αλητείας, αυτόν που περιηγήθηκε στο Μαξίμου το 10’ απ’ το Γιωργάκη, το ίδρυμα Τζορτζ Σόρος. Και να πώς ανοίγει η κερκόπορτα της ιδιωτικοποίησης, χωρίς να το πάρουμε πρέφα.

Στη Στυλίδα διεκδικούν την ψήφο των κοντά 13 χιλιάδων ψηφοφόρων τρεις συνδυασμοί.

Λόγοι αντικειμενικότητας μου επιβάλλουν να ξεκινήσω πρώτα από το συνδυασμό της λαϊκής συσπείρωσης ο οποίος είχε μία έδρα στο προηγούμενο δ.σ.. Επικεφαλής βρίσκεται –και πριν και τώρα- ο Χρήστος Οικονόμου. Αξιόλογη παρουσία στην περιοχή και στο εργατικό κίνημα, καθώς ήταν ο πρόεδρος του σωματείου στην πρώτη μεγάλη μεταπολιτευτική απεργία στη Λάρκο το 1977, η οποία διήρκεσε 112 μέρες κι έληξε με νίκη των εργατών, αναγκάζοντας το μεγάλο αφεντικό της εταιρείας, τον Μποδοσάκη, να ικανοποιήσει το σύνολο σχεδόν των αιτημάτων των εργατών της μεγαλοβιομηχανίας. Ο ίδιος σε κουβέντες, δημόσιες και ιδιωτικές, επισημαίνει την σημασία της μεγάλης εκείνης απεργίας, θεωρώντας πως έδωσε μεγάλο αέρα στο εργατικό κίνημα της εποχής και μπόλιασε ό,τι έχουμε σήμερα. Η Λάρκο είναι βιομηχανία με δεσπόζουσα θέση στην ευρωπαϊκή αγορά και όχι μόνο, που παράγει χάλυβα. Έχουμε δίκιο όταν λέμε πως αυτές οι επιχειρήσεις πρέπει να γίνουν εργαλεία στην εξουσία της εργατικής τάξης. Αν δεν τάχεις, τότε πώς θα κάνεις πολιτική;

Χωρίς διάθεση κομπορρημοσύνης ο Οικονόμου έκανε τη Δευτέρα το βράδυ στην μοναδική πλατεία της πόλης την καλύτερη ομιλία που έχω ακούσει από κομμουνιστή υποψήφιο δήμαρχο κι έθεσε αυτά που οι άλλοι αποφεύγουν ή δε μπορούν να πουν, σε αντίθεση με πολλούς δικούς μας υποψήφιους που αρκούνται στον αυτόματο πιλότο των κομματικών θέσεων –είπα, απ’ όσους έχω ακούσει…

Ο έτερος συνδυασμός είναι αυτός του Τόλια, όπως τον λένε αυτοί που τον αγαπάνε ή τον επικρίνουν, του Γκλέτσου. Νυν δήμαρχος με… αγωνιστικές περγαμηνές στα θέατρα, στις τηλεοράσεις και στα δημοτικά συμβούλια, που αν κάποιος ήθελε να τα ιεραρχήσει, σίγουρα θα έπαιρνε την πρώτη θέση το τηλεοπτικό γυαλί, με σημείο καμπής την εκπομπή που έκανε ο Μπογδάνος για λογαριασμό του. Εκεί ήταν που ο Τόλιας ευχαρίστησε δημοσίως τον πρωθυπουργό Σαμαρά και αναρίγησαν όλοι οι νεοδημοκράτες -ένα μεγάλο μέρος τους μάλλον θα τον ψηφίσει. Ενώ ευχαρίστησε και το εργοστάσιο της Ανγκροϊνβεστ, στο Αχλάδι Στυλίδας, που έχει αναλάβει... εργολαβικά την υποστήριξη του Τόλια με υποψηφίους και άλλα τινά. Να μη μας διαφύγει και η προνομιακή υποστήριξη που παρέχει το συγκεκριμένο εργοστάσιο, μπουκώνοντας άπορους και μη προνομιούχους κατοίκους, με μακαρόνια και κοτόπουλα μη ελευθέρας βοσκής, καθώς λέγεται. Και ύστερα μου λες πώς κλείνουν στόματα και αλλοιώνεται η εκλογική συνείδηση.

Να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε και την αγωνιστική κινητοποίηση του Τόλια του Γκλέτσου για τα διόδια της Πελασγίας –πετυχημένη προσωρινά καθώς εξασφάλισε για τους κατοίκους της Πελασγίας κάρτες ελεύθερης διέλευσης για ένα χρόνο. Μια κινητοποίηση-ακτιβισμός, με… επαναστατικό άλμα πάνω από τις μπάρες που προκάλεσε μάλιστα και το ενδιαφέρον της ναυαρχίδας του συγκροτήματος Λαμπράκη. Τον εθνικό δρόμο που τον έχουμε χρυσοπληρώσει, τον έχει.. δανειστεί «προσωρινά» ο Μπόμπολας με τη γερμανική Χοχτιφ, σωρεύοντας χρήμα και δόξα· ενώ εμείς αναγκαζόμαστε να κυκλοφορούμε σε παράδρομους αμφίβολης κυκλοφοριακής ασφάλειας, για να γλιτώσουμε τα τρία κι ενενήντα ευρώ τη φορά. Η κατάργηση των διοδίων γενικώς ως αίτημα του κινήματος δεν ενδιαφέρει τον Γκλέτσο, γι’ αυτό και δεν το θέτει. Τον ενδιαφέρει όμως να ψαρεύει ψήφους από τη λαϊκή συσπείρωση προβάλλοντας το σούπα-προφίλ του, όλοι μαζί είμαστε, σε τέτοιο βαθμό που η ΛαΣυ τον ανάγκασε να ζητήσει συγνώμη από το κόμμα για καταχρηστική αναφορά στο όνομά του.

Τον Γκλέτσο τον στηρίζει ημιανεπίσημα και ο Σύριζας, αφού προβεβλημένο στέλεχός του βρίσκεται στο ψηφοδέλτιο και δεν κατέβασε ξεχωριστό συνδυασμό παρά και ενάντια στις κεντρικές αποφάσεις του κόμματος –είναι και οι προσωπικές φιλοδοξίες στη μέση, βλέπεις. Στο συνδυασμό του Γκλέτσου συμμετέχουν ακόμα και μερικοί μη κραγμένοι χρυσαυγίτες, απλοί ψηφοφόροι της.


 Ο τρίτος συνδυασμός είναι αυτός του Πανουργιά Πανουργιά, που προέρχεται από μεγάλο τζάκι –ο παππούς του ήταν στρατηγός κι υπουργός της δεξιάς, για να μην ξεχνιόμαστε. Σχετικά νέος, ξοδεύει και αυτός τον χρόνο του και το χρήμα του για «το καλό του τόπου». Είναι η πρώτη φορά που κατεβαίνει και εκφράζει πολιτικά το κυβερνητικό μπλοκ, που το στηρίζουν μετ’ επιτάσεως κι όλοι οι αμετανόητοι πασοκτζήδες. Ας σημειώσουμε ότι είναι η πρώτη φορά που τα πασόκια δεν κατεβάζουν δικό τους υποψήφιο δήμαρχο και αφήνονται στη ζεστή αγκαλιά των νεοδημοκρατών.

Η ύπαρξη τριών μόλις συνδυασμών μπορεί –και μακάρι- να δώσει αρκετούς πόντους στη λασυ. Θα  φανεί, που λεν, στο χειροκρότημα και τον πρώτο γύρο. Κυριακή, κοντή γιορτή.

KERKYRA-Περιοδεία Λαϊκής Συσπείρωσης στα διαπόντια νησιά

Περιοδεία Λαϊκής Συσπείρωσης στα διαπόντια νησιά Εκτύπωση Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

lasy diapontia 1

Την Κυριακή 11 Μάη, πραγματοποιήθηκε περιοδεία της Λαϊκής Συσπείρωσης στα Διαπόντια Νησιά.
Υποψήφιοι Περιφερειακοί, Δημοτικοί και Τοπικοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης με επικεφαλής τον Υποψήφιο Δήμαρχο Μπάμπη Χαραλάμπους και τον Υποψήφιο Αντιπεριφερειάρχη Κέρκυρας Γιάννη Μπορμπότη επισκέφτηκαν διαδοχικά την Ερείκουσσα, τους Οθωνούς και το Μαθράκι.

Και στα τρία νησιά πραγματοποιήθηκαν ομιλίες σε καφενεία ενώ αναπτύχθηκε πλούσια συζήτηση με τους κατοίκους γύρω από τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν αλλά και γύρω από τις προτάσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης σε Δήμο και Περιφέρεια.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε σχετικά με τα θέματα των λιμανιών, των σκουπιδιών και του γιατρού, προβλήματα που χρονίζουν και δε λύνονται αφού δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο.
Τέλος, συζητήθηκαν οι παρεμβάσεις των εκλεγμένων της Λαϊκής Συσπείρωσης μέσα στο Δημοτικό και το Περιφερειακό Συμβούλιο που έφεραν πολλές φορές στο προσκήνιο τα θέματα των Διαποντίων αλλά και οι ερωτήσεις και οι αναφορές στη Βουλή του Μπάμπη Χαραλάμπους όταν ήταν βουλευτής του ΚΚΕ.

lasy diapontia 1

lasy diapontia 1

Ο Δελαστίκ ξαναχτυπά!

 Ο Δελαστίκ ξαναχτυπά!

Άφθονες στιγμές γέλιου μας χαρίζει και πάλι ο αποκαλούμενος και "εκ των κολαούζων του ΣΥΡΙΖΑ", Γ.Δελαστίκ, μιλώντας στην εκπομπή "στον ενικό" του Χ"νικολάου.

Όχι μόνο προβλέπει "πολιτικό σεισμό στην Ευρώπη" από τις ευρωεκλογές, αλλά φτάνει και σε δυσθεώρητα ύψη πολιτικής διεισδυτικότητας μιλώντας για πιθανότητα ....αυτοδύναμης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ! 

Ναι, για τον ίδιο ΣΥΡΙΖΑ μιλάμε, που όχι μόνο δεν υπάρχει γκάλοπ να τον δίνει ούτε καν κοντά στο -έστω- 30% αλλά που δεν δείχνει να μπορεί ούτε το 25% να πιάσει για πάρει κεφάλι από την ΝΔ....

Το καλύτερο στο τέλος, όπου ο Χ"νικολάου αναγκάζεται να παρέμβει για να υπενθυμίσει πως ο Δελαστίκ είναι εκπρόσωπος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όχι του ΣΥΡΙΖΑ (στιγμές μεγαλείου), με τον Δελαστίκ να ψελίζει συγκαταβατικά "ε...εντάξει" λες και αυτό είναι απλά μια ενοχλητική λεπτομέρια....

Απολαύστε τον:

Δημοσκόπηση GPO (και κάποιες σκέψεις πάνω σε αυτήν)

 Δημοσκόπηση GPO (και κάποιες σκέψεις πάνω σε αυτήν)

Στην πρόθεση ψήφου για τις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει ποσοστό 21,5%, έναντι 21% της Νέας Δημοκρατίας, και ακολουθούν το Ποτάμι με 8,5%, η Χρυσή Αυγή με 7,5%, το ΚΚΕ με 7%, η Ελιά με 6%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 3,7% και η ΔΗΜΑΡ με 3%.

Ευρωεκλογές
Πρόθεση ψήφου
ΣΥΡΙΖΑ
21,5%
ΝΔ
21%
Ποτάμι
8,5%
ΧΑ
7,5%
ΚΚΕ
7%
Ελιά
6%
ΑΝΕΛ
3,7%
ΔΗΜΑΡ
3%

Αντίθετα, στην πρόθεση ψήφου για τις βουλευτικές εκλογές, η Νέα Δημοκρατία προηγείται με 24,5%, έναντι 23,1% του ΣΥΡΙΖΑ, και ακολουθούν το ΚΚΕ με 7,2%, το Ποτάμι με 7%, η Χρυσή Αυγή με 6,9%, η Ελιά με 5,9%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 4% και η ΔΗΜΑΡ με 2,8%.

Βουλευτικές εκλογές
Πρόθεση ψήφου
ΝΔ
24,5%
ΣΥΡΙΖΑ
23,1%
ΚΚΕ
7,2%
Ποτάμι
7 %
ΧΑ
6,9%
Ελιά
5,9%
ΑΝΕΛ
4%
ΔΗΜΑΡ
2,8%

Επιπλέον, το 67% των ερωτηθέντων πιστεύει πως θα υπάρξει νέο μνημόνιο, ενώ το 67,5% πιστεύει ότι η χώρα δεν βγαίνει από την κρίση.

Το 63,1% αξιολογεί αρνητικά τις προσπάθειες της κυβέρνησης για έξοδο από την κρίση, ενώ το 66,3% δεν πιστεύει πως η οικονομική πολιτική αποδίδει καρπούς.

Στο ερώτημα για το ποιον θεωρούν ως καταλληλότερο για πρωθυπουργό, το 44,6% απαντά τον Αντώνη Σαμαρά και το 36,9% τον Αλέξη Τσίπρα.

Η δημοσκόπηση παρουσιάστηκε στην εκπομπή «Ανατροπή» το βράδυ της Δευτέρας
Πηγή: Κουτί της Πανδώρας
Εάν η δημοσκόπηση αυτή έχει κάποια σχέση με την πραγματικότητα (δεν βάζουμε και το χέρι μας στην φωτιά) προκύπτουν κάποια πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα:

1) Η διανοητική κατάσταση του μέσου έλληνα ψηφοφόρου εξακολουθεί συνοψίζεται στο γνωστό τραγούδι του Στέλιου:


2) Το ψοφίμι από την Κουμουνδούρου δεν δείχνει να τραβάει με τίποτε και ας έχει απέναντι του την χειρότερη κυβέρνηση τουλάχιστον από την μεταπολίτευση και μετά, και είναι απορίας άξιο πόσος καιρός θα χρειαστεί για να διαλυθεί στα εξών συνετέθη εάν χάσει και την προοπτική της άμεσης "κυβερνησιμότητας", καθώς για χάρη της έχει ήδη απολέσει κάθε ιδεολογικό-πολιτικό συνεκτικό πλαίσιο.

3)Δύο τουλάχιστον εκλογικές φούκες του '12, ΑΝΕΛ και ΔΗΜΑΡ, δείχνουν να σκάνε με το "ποτάμι" να προσπαθεί να τις αντικαταστήσει. Ωστόσο ούτε τα αθροιστικά ποσοστά τους αναπληρώνει, ούτε είναι ιδιαίτερα σίγουρο πως θα αντέξει μέχρι τις βουλευτικές εκλογές. Προσωπικά το βλέπω για κόμμα "μιας χρήσης" και άμα...

4) Η σκόνη του '12 αρχίζει και κατακάθεται. Με εξαίρεση την "φούσκα" του ποταμιού για την οποία μιλήσαμε πριν, βλέπουμε μια επανασυσπείρωση γύρω από τους "παραδοσιακούς" πολιτικούς πόλους που γνωρίσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια με την αλλαγή της κομματικής εκπροσώπησης των πόλων αυτών, όπου την σκυτάλη για την δεσπόζουσα θέση στην σοσιαλδημοκρατία έχει πάρει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ από το ΠΑΣΟΚ, ενώ ο χώρος της άκρας λαϊκίστικης δεξιάς εκπροσωπείται πλέον από τους μαχαιροβγάλτες της ΧΑ στην θέση των κλόουν του ΛΑΟΣ.
Εξακολουθεί βέβαια να υπάρχει ένα κενό στον οπορτουνιστικό χώρο. Κενό που προέκυψε από την πλήρη σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και που οι ΑΝΤΡΑΣΥΑ και "plan B" δεν δείχνουν να μπορούν μέχρι τώρα να καλύψουν. Επιβεβαιώνεται δηλαδή η δεξιά στροφή του '12 που δείχνει να σταθεροποιείται.

5) Επιβεβαίωνεται πως η μόνη ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ να πάρει κάποια στιγμή (έστω και ελάχιστο) κεφάλι από την ΝΔ ώστε να διεκδικήσει κυβέρνηση, είναι η σταθεροποίηση (ή ακόμη "καλύτερα" η περαιτέρω ενδυνάμωση) της ΧΑ σε υψηλά εκλογικά ποσοστά. Τυχόν επαναπατρισμός δεξιών ψηφοφόρων θα έβαζε ταφόπλακα στην όποια κυβερνητική του φιλοδοξία, η οποία πλέον έχει μετατραπεί και σε όρο πολιτικής επιβίωσης για την Κουμουνδούρου όπως εξηγήσαμε παραπάνω.
Μέσα από αυτό το πρίσμα μπορούν να γίνουν κατανοητές και αρκετές πρόσφατες "φιλικές" κινήσεις από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ προς την ναζιστική συμμορία.

6) Εάν επιβεβαιωθούν τα στοιχεία του γκάλοπ για τις βουλευτικές εκλογές, τότε όχι μόνο η συμφωνία του ΣΥΡΙΖΑ με την ΝΔ για την διατήρηση του καλπονοθευτικού μπόνους των +50 εδρών αποδεικνύεται μπούμεραγκ για τον πρώτο, αλλά δύσκολα θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση ακόμη και εάν το έπαιρνε, αφού οι εν δυνάμει κυβερνητικοί "εταίροι" του (ΑΝΕΛ-ΔΗΜΑΡ) δείχνουν σημάδια συρρίκνωσης έως εξαφανίσεως.
Οι πρόσφατες δηλώσεις του Γλέζου εξάλλου, αυτό ακριβώς το ενδεχόμενο έλαβαν υπόψην τους.

Συνέντευξη του Μιχάλη Μιχαήλ, υποψ. ευρωβουλευτή συνεργαζόμενου με το ΚΚΕ στο «ΕΝΑ»

ΚΕΡΚΥΡΑ-Ο Θεόδωρος Γουλής και ο Μπάμπης Χαραλάμπους στο CorfuPress.com

Σαν να μην ... υπάρχει η σφαγή στην Ουκρανία

Σαν να μην ... υπάρχει η σφαγή στην Ουκρανία
Ακόμη και στα δημοψηφίσματα που έγιναν την Κυριακή στις ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ αναδείχτηκε και επιβεβαιώθηκε, για άλλη μια φορά, ο εγκληματικός χαρακτήρας της πραξικοπηματικής κυβέρνησης των εθνικιστών και φασιστών του Κιέβου, που πάνω από δύο μήνες συνεχίζει το μακελειό κατά όσων δεν αναγνωρίζουν την εξουσία της. Γιατί με αφορμή αυτά συνέχισε και ενέτεινε τη σφαγή του λαού των συγκεκριμένων περιοχών.
Βεβαίως, κάθε μέρα ο λαός ματώνει. Είναι όμως χαρακτηριστικός ο τρόπος που παρουσιάζουν τις εξελίξεις στην Ουκρανία τα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και αυτά στη χώρα μας. «Στη σκιά του αίματος τα δημοψηφίσματα», έλεγε γενικόλογα η κυβερνητική «ΝΕΡΙΤ». Σύσσωμος ο έντυπος και ηλεκτρονικός αστικός Τύπος από τη μία μιλάει για συγκρούσεις και γενικά κάποιους νεκρούς σε αυτές, χωρίς να κατονομάζει τις δυνάμεις που στέλνει η φασιστική κυβέρνηση κατά του λαού, και από την άλλη μιλάει για «κυβέρνηση της Ουκρανίας», αποκρύπτοντας ότι αυτή είναι προϊόν πραξικοπήματος. Το νέο καθεστώς είχε και έχει την ανοιχτή στήριξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, που δε διστάζουν να στηρίξουν τους νεοναζί στην αντιπαράθεση με την καπιταλιστική Ρωσία, για τον έλεγχο του ενεργειακού πλούτου, των δρόμων μεταφοράς του και των μεριδίων της αγοράς.
***
Την ώρα που στην ανατολική και νότια Ουκρανία ως τώρα έχουν σκοτωθεί εκατοντάδες και τραυματιστεί πολλές εκατοντάδες ακόμα, από την επέμβαση της πιστής στην κυβέρνηση του Κιέβου και αποκαλούμενης «Εθνικής Φρουράς», που συγκροτείται από τους νεοναζί του «Δεξιού Τομέα» (μόνο στην πυρπόληση του κτιρίου των Συνδικάτων στην Οδησσό στις 2 Μάη από φασίστες κάηκαν πάνω από 100 άνθρωποι), οι σφαγές αυτές περνάνε σχετικά στα ...ψιλά, αντιμετωπίζονται ουδέτερα, στο απυρόβλητο μένει η κυβέρνηση που σφάζει και δολοφονεί, και γίνεται κουβέντα για τη «νομιμότητα ή μη» της αντίδρασης των ρωσόφωνων κυρίως πληθυσμών. Και πάλι στη «ΝΕΡΙΤ» έγινε λόγος για τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων για «σοβιετικού τύπου αποτελέσματα», έτσι, για να μην ξεχνιέται ο αντικομμουνισμός.
Αξίζει όμως να θυμηθούμε τον κουρνιαχτό που ξεσήκωσαν όλα τα αστικά ΜΜΕ με τα γεγονότα του λεγόμενου «Ευρωμαϊντάν» (στην πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου), από το Νοέμβρη του 2013 έως τις 22 Φλεβάρη του 2014, όταν ανατράπηκε ο Πρόεδρος της χώρας Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Τότε ο αστός αυτός πολιτικός ανατράπηκε όταν θέλησε να παζαρέψει ανάμεσα σε ΕΕ και Ρωσία, και δήλωσε ότι θα αναβάλει την υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης της Ουκρανίας με την ΕΕ. Το όλο εγχείρημα της αλλαγής καθεστώτος έγινε με την ανοιχτή παρέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ, που αξιοποίησαν την ενδοαστική αντιπαράθεση, η οποία υπήρχε μέσα στη χώρα με διαφορετικούς προσανατολισμούς από τα διαφορετικά τμήματα κεφαλαίου και τις συνεργασίες τους με τα μονοπώλια άλλων χωρών. Τότε όσοι συμμετείχαν στο «Ευρωμαϊντάν» και βέβαια οι φασίστες του «Σβόμποντα» και του «Δεξιού Τομέα» ήταν οι «μαχητές της ελευθερίας» και της «δημοκρατίας». Οι νεκροί στην πλατεία ήταν περίπου εκατό, κυρίως από σφαίρες ελεύθερων σκοπευτών, και τα ΜΜΕ μιλούσαν για «έγκλημα του σταλινικού καθεστώτος». Σταδιακά θάφτηκε η αποκάλυψη που βγήκε από την υποκλοπή συνομιλίας - που δεν διαψεύστηκε - της επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ, Κάθριν Αστον και του Εσθονού ΥΠΕΞ, Ούρμας Πάετ, όπου αποδεικνύεται ότι οι δολοφόνοι ελεύθεροι σκοπευτές ήταν υπό τις διαταγές στελεχών του «Σβόμποντα» και του «Δεξιού Τομέα», που σήμερα είναι σε κυβερνητικά πόστα. Αυτών δηλαδή που «απελευθερώνουν» σήμερα την ανατολική Ουκρανία, δολοφονώντας τους «αυτονομιστές», όπως αποκαλεί η κυρίαρχη προπαγάνδα όσους δεν δέχονται τη χούντα του Κιέβου και διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
***
Η σφαγή, λοιπόν, που γίνεται στην Ουκρανία έχει τη σφραγίδα των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των συμφερόντων των αστών. Οι εργαζόμενοι και της Ουκρανίας και όλων των χωρών του πλανήτη έχουν άλλη μια απτή απόδειξη ότι για να μη γίνονται «κλοτσοσκούφι» για ξένα συμφέροντα, απαραίτητο είναι να υψώσουν τις δικές τους σημαίες με στόχο την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, που γεννάει τους πολέμους, τη φτώχεια και τη δυστυχία. Και στην τριπλή κάλπη του Μάη στη χώρα μας η Ουκρανία και οι εξελίξεις σε αυτή πρέπει να γίνουν «κριτήριο ψήφου», ευκαιρία καταδίκης της ΕΕ, του ιμπεριαλισμού και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Τα όσο το δυνατόν περισσότερα «κόκκινα βόλια» του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές, της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις τοπικές εκλογές, είναι «βήματα» για το δυνάμωμα της πάλης των λαών για τη χειραφέτησή τους, για να διεκδικήσουν για λογαριασμό τους τον πλούτο που παράγουν.

Μηχανισμός ενίσχυσης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας ενάντια στους λαούς

Μηχανισμός ενίσχυσης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας ενάντια στους λαούς

Η προώθηση της «Στρατηγικής Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ» εκφράζει τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου
Η κατάστρωση του μηχανισμού «Στρατηγικής Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ» διακηρύχτηκε από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ως μία από τις βασικές προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ. Η συγκυβέρνηση, μάλιστα, προετοιμάζει και προωθεί ενεργά τη λήψη σχετικής απόφασης από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ (26 - 27 Ιούνη 2014). Η προώθηση της «Στρατηγικής Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ» εκφράζει τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, τόσο με την ανάδειξη της χώρας σε κόμβο μεταφοράς πρώτων υλών, ενεργειακών προϊόντων, εμπορευμάτων και προσώπων, όσο και με την ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου στις ναυτικές στρατιωτικές επεμβάσεις της ΕΕ, αυξάνοντας δραματικά τους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής.
Οι βασικοί άξονες
Οι βασικές κατευθύνσεις της Στρατηγικής Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ περιγράφονται ήδη στην Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Για έναν ανοικτό και ασφαλή παγκόσμιο ναυτιλιακό τομέα: στοιχεία της Ευρωενωσιακής στρατηγικής για την ασφάλεια στην θάλασσα» - [COM(2014)9 - 6 Μάρτη 2014].
Οι βασικοί άξονες αυτού του μηχανισμού είναι οι εξής:

1. Η Στρατηγική Θαλάσσιας Ασφάλειας φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια νέα στρατιωτική δύναμη πυρός στο ναυτικό τομέα από τα ήδη υπάρχοντα μέσα και δομές της ΕΕ. Εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη αποτελεί η επιδίωξη της ΕΕ να εντάξει όλα τα πολιτικά - μη στρατιωτικά μέσα, δομές και υποδομές τόσο των κρατών - μελών, όσο και της ΕΕ σε έναν τεράστιο ναυτικό στρατιωτικό μηχανισμό, ικανό να εξαπολύει πολέμους και στρατιωτικές επεμβάσεις της ΕΕ σε κάθε σημείο του πλανήτη.


2. Οργανώνει τη σύνδεση σε έναν ενιαίο ευρωενωσιακό πολεμικό μηχανισμό στη θάλασσα όλων των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, εθνικών και ευρωενωσιακών (δηλαδή: αστυνομικών κατασταλτικών μηχανισμών, στρατιωτικών δυνάμεων, πολεμικού ναυτικού, μηχανισμών ελέγχου συνόρων, οργανισμών ελέγχου της αλιείας, εποπτείας της ναυτιλίας, έρευνας και καινοτομίας), αλλά και των επιχειρηματικών βιομηχανικών ομίλων, ανοίγοντας ταυτόχρονα νέα πεδία κερδοφορίας των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στους αντίστοιχους κλάδους.


3. Στην κατεύθυνση αυτή, επιδιώκεται η στρατιωτική διασύνδεση στρατιωτικών και μη στρατιωτικών ευρωενωσιακών οργανισμών, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Αμυνας (ΕΟΑ) και το Δορυφορικό Κέντρο της ΕΕ (ΔΚΕΕ), καθώς και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια στη Θάλασσα (EMSA), ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα (Frontex), μέχρι και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας (EFCA), «τα οποία έχουν αναπτύξει συστήματα σε συγκεκριμένους τομείς και ικανότητες για τη θαλάσσια επιτήρηση».


4. Επιχειρείται, επίσης, η στρατιωτικοποίηση και η χρήση για ναυτικές πολεμικές επιχειρήσεις μιας σειράς μηχανισμών και μέσων που μέχρι σήμερα δεν είχαν άμεσα στρατιωτικό χαρακτήρα (ή τουλάχιστον έτσι παρουσιάζονταν από τα ευρωενωσιακά όργανα), όπως: το SafeSeaNet, σύστημα της ΕΕ για την παρακολούθηση της θαλάσσιας κυκλοφορίας, το σύστημα πληροφόρησης του οργανισμού της ΕΕ για την πρόληψη της ρύπανσης (EMSA), το κοινό σύστημα πληροφοριών έκτακτης ανάγκης για θαλάσσια ατυχήματα (CECIS), το σύστημα παρακολούθησης σκαφών της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ελέγχου της Αλιείας. Και ακόμη το Ευρωπαϊκό Σύστημα Επιτήρησης των Συνόρων (EUROSUR), το ευρωενωσιακό πρόγραμμα γεωσκόπησης Copernicus και το διαστημικό πρόγραμμα της ΕΕ GALILEO/EGNOS (Ευρωπαϊκό Σύστημα Πλοήγησης με Υπηρεσία Γεωθέτησης και Υπέρθεσης), οι διαστημικές και αεροναυτικής βάσης τεχνολογίες επιτήρησης, το κέντρο του δορυφόρου της ΕΕ (EUSC) για τη συνδυασμένη εφαρμογή των εργαλείων παρακολούθησης, δορυφορικές εικόνες και μη επανδρωμένα αεροπλάνα παρακολούθησης.

Δημιουργείται δηλαδή ένα γιγάντιος, εφιαλτικός μηχανισμός μέσων παρακολούθησης, άμεσης ή/και υποστηρικτικής ναυτικής στρατιωτικής δράσης, που δίνει τη δυνατότητα στις στρατιωτικές δυνάμεις της ΕΕ να επιχειρούν πολεμικά και να επεμβαίνουν σε κάθε γωνιά του κόσμου.

5. Αυτός ο τεράστιος στρατιωτικός ναυτικός μηχανισμός της ΕΕ εντάσσεται στο σχεδιασμό του πολεμικού βραχίονα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, δηλαδή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας της λυκοσυμμαχίας, με την πραγματοποίηση στρατιωτικών ασκήσεων στα θαλάσσια σύνορα της ΕΕ και παντού στον κόσμο, με τη διοργάνωση κοινών στρατιωτικών ασκήσεων της ΕΕ με τρίτες χώρες, με άμεση ετοιμότητα να αξιοποιείται ως αιχμή του δόρατος των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της ΕΕ σε διεθνή κλίμακα, για τη διασφάλιση και διεύρυνση των συμφερόντων των ευρωενωσιακών μονοπωλίων.


6. Θεσμοθετείται η χρήση από το εφοπλιστικό κεφάλαιο ιδιωτικών στρατών, με τη χρήση «ιδιωτικού ενόπλου προσωπικού ασφαλείας (PCASPs)», στα πλοία.

Ναυτικές πολεμικές προετοιμασίες στο φόντο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών
Η ΕΕ προσδιορίζει σαν κινδύνους για τη θαλάσσια ασφάλειά της τις ένοπλες συγκρούσεις σε θαλάσσιο χώρο, «τρομοκρατικές επιθέσεις» εναντίον πλοίων, «λιμένων και λιμενικών εγκαταστάσεων και κρίσιμων θαλάσσιων υποδομών, όπως κυβερνο - επιθέσεις κατά των συστημάτων πληροφοριών», το «οργανωμένο έγκλημα», την πειρατεία και τις ένοπλες ληστείες στη θάλασσα, αλλά και «παράνομες απορρίψεις ή ακούσια θαλάσσια ρύπανση» μέχρι και «πιθανές επιπτώσεις από φυσικές καταστροφές, ακραία καιρικά φαινόμενα». Ετσι, τα πάντα μπορούν να αποτελούν το βολικό πρόσχημα για εξαπόλυση στρατιωτικών επεμβάσεων της ΕΕ σε όλο τον κόσμο, με το πρόσχημα της «τρομοκρατίας».
Η Ανακοίνωση της Επιτροπής προσδιορίζει τις προτεραιότητες της ναυτικής στρατιωτικής δράσης της ΕΕ στις περιοχές της Μεσογείου, του Ατλαντικού και στο παγκόσμιο δίκτυο των πλωτών οδών προς και από την Ασία, την Αφρική και την Αμερική.
Εκτός από τον κόλπο του Αντεν, όπου ήδη βρίσκεται εγκατεστημένη στρατιωτική ναυτική δύναμη της ΕΕ, στο πλαίσιο της πρώτης ευωενωσιακής ναυτικής επιχείρησης της EUNAVFOR Atalanta (όπου συμμετέχει και ελληνική δύναμη), σημεία νέων στρατιωτικών δράσεων της ΕΕ θα αποτελέσουν ο Κόλπος της Γουινέας, συνολικά τα «νερά γύρω από την Αφρικανική Ηπειρο», οι θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ασίας.
Οι ναυτικές πολεμικές προετοιμασίες της ΕΕ συνδέονται και υπηρετούν άμεσα την επιδίωξη των μονοπωλιακών ομίλων της ΕΕ, των ισχυρών κυρίως καπιταλιστικών κρατών της, να κατακτήσουν και να στερεώσουν τις θέσεις τους στον ανελέητο ανταγωνισμό με τους αντίστοιχους επιχειρηματικούς ομίλους των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Ιαπωνία) και καπιταλιστικών χωρών, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία που αναπτύσσουν έντονη δράση στις περιοχές της Αφρικής και της Ασίας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Ανακοίνωσή της αναφέρει ότι «η έλλειψη συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες, όπως η οριοθέτηση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ), μπορεί να αποτελεί πρόσθετη απειλή σε ορισμένους τομείς, όπως η Μεσόγειος Θάλασσα», σηματοδοτώντας την πρόθεση της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, με το πρόσχημα της προστασίας της θαλάσσιας ασφάλειας, να διεκδικήσει προς όφελος της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ευρωενωσιακών μονοπωλίων τους ενεργειακούς πόρους (φυσικό αέριο, πετρέλαιο, κ.ά.) στη λεκάνη της ΝΑ Μεσογείου. Γεγονός που προμηνύει εξαιρετικά επικίνδυνες εξελίξεις, για τον ελληνικό λαό και γενικότερα τους λαούς της ευρύτερης περιοχής.
Η «Στρατηγική Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ» σηματοδοτεί νέο γύρο πολέμων και στρατιωτικών επεμβάσεων της ΕΕ, έξαρση της επιθετικότητας των μονοπωλίων ενάντια στους λαούς όλου του κόσμου, στην οξύτατη διαπάλη τους για τις αγορές, τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των ενεργειακών πηγών και των δρόμων μεταφοράς τους. Η ΕΕ με γρήγορα βήματα επιταχύνει τη στρατιωτικοποίησή της, την ενίσχυση των πολεμικών - στρατιωτικών δυνατοτήτων και μέσων της, σε άμεση διασύνδεση με το ΝΑΤΟ, των στρατιωτικών ικανοτήτων της να εξαπολύει ιμπεριαλιστικούς πολέμους σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε στεριά και θάλασσα, χιλιάδες χιλιόμετρα από τα σύνορά της.
Επιβεβαιώνει και πάλι τη θέση του ΚΚΕ ότι η ΕΕ, είναι εχθρός των λαών στα κράτη - μέλη της και σε όλο τον κόσμο, διαρκής και άμεσος κίνδυνος για τη ζωή και το μέλλον τους. Το αιματοκύλισμα του ουκρανικού λαού από τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, στη σύγκρουσή τους με την καπιταλιστική Ρωσία, για να υπερασπίσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων που εκπροσωπούν αποτελεί αδιαμφισβήτητη απόδειξη. Ο λαός μας, όλοι οι λαοί στα κράτη - μέλη της ΕΕ διαθέτουν σήμερα την εμπειρία, έχουν όλες τις αποδείξεις για τον αντιλαϊκό, ιμπεριαλιστικό και εκμεταλλευτικό χαρακτήρα της ΕΕ, της λυκοσυμμαχίας αυτής των μονοπωλίων.
Απάντηση με ισχυρό ΚΚΕ παντού, ικανό να παλεύει σε όλες τις συνθήκες
Το ΚΚΕ για τις διεθνείς εξελίξεις, με επίκεντρο την Ουκρανία, αλλά και την ευρύτερη περιοχή σημειώνει: «Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή - Μ. Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Βαλκάνια, Ευρασία - , είναι ραγδαίες και μπορεί τα επόμενα χρόνια να οδηγήσουν σε νέους τοπικούς, περιφερειακούς ή και γενικευμένους πολέμους. Σε συνθήκες προετοιμασίας πολέμων και γενικά ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της παίρνουν μέτρα κατά του εργατικού κινήματος, αξιοποιούν και τα εθνικιστικά - φασιστικά κόμματα, μπορούν να επιδιώξουν την επιβολή κατασταλτικών μέτρων σε βάρος του κομμουνιστικού κι εργατικού κινήματος. Γι' αυτό και το εργατικό κίνημα, οι σύμμαχοί του και το Κόμμα πρέπει να είναι έγκαιρα προετοιμασμένο, να είναι δυνατό, προσηλωμένο στη χάραξη και υλοποίηση της δικής του στρατηγικής, που θα ανταποκρίνεται στην ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών, μέσα από την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, από κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, με τον απεγκλωβισμό της από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης».
Σ' αυτό το δρόμο, «σταθμός» της πάλης του ΚΚΕ των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων είναι οι προσεχείς ευρωεκλογές, οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.
Σήμερα, είναι επιτακτική ανάγκη η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να αξιοποιήσουν την πείρα τους και να τιμωρήσουν τους εκβιασμούς των κομμάτων της συγκυβέρνησης, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ/ΕΛΙΑ, τις αυταπάτες, τα ψέματα και την κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου, ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ, «Ποτάμι», «Γέφυρες»... τα κατασκευάσματα που γεννάει η αναμόρφωση του σάπιου πολιτικού συστήματος.
Τώρα, δε χωράει λάθος. Η Χρυσή Αυγή είναι γέννημα - θρέμμα του συστήματος, μαντρόσκυλο του καπιταλισμού, που το χρησιμοποιεί κατά του λαού κι αυτό έχει αποδειχθεί στην πράξη, με το χτύπημα του εργατικού κινήματος. Γι' αυτό είναι άμεσο καθήκον για τον εργαζόμενο λαό να τιμωρήσει σκληρά και να απομονώσει τη ναζιστική - φασιστική και εγκληματική οργάνωση, τη Χρυσή Αυγή.
Η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, στις ευρωεκλογές, στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, στο εργατικό κίνημα, αποτελεί προϋπόθεση για να βγει ο εργαζόμενος λαός πιο ισχυρός. Να δυναμώσει η μαχητική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση που αντιπαλεύει την αντιλαϊκή βαρβαρότητα των μονοπωλίων, της ΕΕ και των κυβερνήσεων που τη διαχειρίζονται ή φιλοδοξούν να τη διαχειριστούν. Να ενισχυθεί η Λαϊκή Συμμαχία, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, με το λαό στην εξουσία.

Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ

Η προβοκάτσια και η συκοφαντία δεύτερή τους φύση...

Η προβοκάτσια και η συκοφαντία δεύτερή τους φύση...
Καταγγελία της ΚΟ Περιστερίου του ΚΚΕ
Στη γνωστή λογική της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η δημοτική της παράταξη, η «Αριστερή Κίνηση Περιστερίου», συκοφαντεί τη «Λαϊκή Συσπείρωση» για το γνωστό θέμα του Αλσους Περιστερίου, λέγοντας πως δήθεν το ΚΚΕ συμφώνησε να καταπατηθεί το πράσινο και να παραμείνει ο Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων.
«Τι να πει κανείς για τους μόνιμους απολογητές του συστήματος! Αλλο, τελικά, δεν έχουν στο μυαλό τους, από το να υπονομεύουν τους αγώνες, να σπέρνουν αντικομμουνισμό και ψεύδη», τονίζει σε ανακοίνωσή της η ΚΟ Περιστερίου, συμπληρώνοντας:
«Αφού έχει όρεξη για "ιστορίες" η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ας θυμίσουμε τα γεγονότα πιο ολοκληρωμένα: Την περίοδο 1982 - 1986, το ΠΑΣΟΚ είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να φύγει το Φεστιβάλ της ΚΝΕ από το Αλσος Περιστερίου. Λεπτομέρεια: δημοτική σύμβουλος του ΠΑΣΟΚ σε εκείνη την περίοδο που πρωτοστάτησε στο "κυνηγητό" της ΚΝΕ ήταν η κ. Βαφειάδου, η τωρινή δηλαδή δημοτική σύμβουλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Επιπλέον, δεν είπε ούτε έκανε τίποτα όταν μετέτρεψαν το Αλσος σε εκθεσιακό κέντρο.
Φυσικά, αρκεί να ρωτήσεις το λαό του Περιστερίου, ποιο ήταν το κύριο στοιχείο που οδήγησε να μην παραδοθεί το Αλσος σε ιδιώτες ή να μη γίνει χαβούζα. Θα σου μιλήσει για το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, για την ακούραστη δουλειά χιλιάδων κομμουνιστών κάθε χρόνο μαζί με την αγωνιστική δημοτική αρχή τότε του ΚΚΕ. Κανείς, δηλαδή, καλοπροαίρετος άνθρωπος δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα προφανή, εκτός από τους γνωστούς καιροσκόπους και τυχοδιώκτες».
«Η "Λαϊκή Συσπείρωση" έχει ξεκάθαρη θέση για την αξιοποίηση όλου του χώρου του Αλσους: Απομάκρυνση του εκθεσιακού κέντρου, του γκαράζ και του σταθμού μεταφόρτωσης, ενιαίος χώρος πρασίνου μαζί με το σημερινό Αλσος, ανοιχτό και δωρεάν για όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Δηλαδή, θέση ξεκάθαρη που δεν επιδέχεται καμία παρερμηνεία ή διαστρέβλωση», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση, η οποία καταλήγει με κάλεσμα στους εργαζόμενους «να αξιοποιήσουν σωστά την ψήφο τους στις 18 και 25 Μάη. Να ισχυροποιήσουν το ΚΚΕ παντού, στην Ευρωβουλή, στην Περιφέρεια Αττικής, στο Δήμο Περιστερίου. Να μην εγκλωβιστούν στο νέο διπολισμό (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ). Να μη σκορπίσουν την αγανάκτησή τους στην ουρά του ΣΥΡΙΖΑ, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ που πίσω από τις δήθεν επαναστατικές κορόνες "κλείνει το μάτι" στους νέους "σωτήρες". Αλλωστε, συνεργάζεται μαζί τους σε σειρά σωματείων και φορέων. Κριτήριο ψήφου για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, το σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, το ταξικό τους συμφέρον. Υπάρχει σίγουρη, σταθερή, δοκιμασμένη επιλογή: Ισχυρό ΚΚΕ παντού, Δύναμη και Ελπίδα είναι του Λαού».

Προβοκατόρικη δήλωση Ιωαννίδη για στήριξή του στο β' γύρο

Προβοκατόρικη δήλωση Ιωαννίδη για στήριξή του στο β' γύρο


«Καθαρά προβοκατόρικη μπορεί να χαρακτηριστεί η δήλωση του Γ. Ιωαννίδη, στην οποία αφήνει υπόνοιες για δήθεν στήριξη του συνδυασμού του από τη "Λαϊκή Συσπείρωση" στο β' γύρο των Περιφερειακών εκλογών». Αυτό ξεκαθαρίζει, με δήλωσή του, ο Γιάννης Ζιώγας, υποψήφιος Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».
Ο Γιάννης Ιωαννίδης, υποψήφιος περιφερειάρχης της ΝΔ, καλεσμένος σε τηλεοπτικό σταθμό, αναφερόμενος στο β' γύρο των εκλογών εμφανίσθηκε να δηλώνει: «Είναι γνωστό πως ο Απόστολος (σ.σ. Τζιτζικώστας) έχει τη στήριξη δύο κομμάτων. Των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής. Εγώ δεν έχω κανέναν, παρά μόνο, πιθανά, την Αριστερά. Μόνο σ' αυτή στηρίζομαι...» και συνέχισε: «Μάλιστα, από το ΚΚΕ μου έχουν πει: Εσύ, θα έπρεπε να είσαι μαζί μας...».
Ο Γιάννης Ζιώγας, με δήλωσή του, ξεκαθαρίζει: «Εχουμε εκφραστεί για το δεύτερο γύρο και μάλιστα πολύ έγκαιρα. Η μάχη των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών κρίνεται στον πρώτο γύρο. Εκεί λοιπόν πρέπει ο λαός να ισχυροποιήσει τα ψηφοδέλτια της "Λαϊκής Συσπείρωσης". Τώρα, επειδή ο καλπονοθευτικός νόμος προβλέπει δεύτερο γύρο, η στάση μας θα είναι αυτή που κρατάμε τα τελευταία 20 χρόνια με απόλυτη συνέπεια. Δε στηρίζουμε υποψηφίους που, με τον έναν ή άλλον τρόπο, αποδέχονται τη μετατροπή της Τοπικής Διοίκησης σε μακρύ χέρι του κράτους, στηρίζουν τις λογικές της ανταποδοτικότητας, της εμπορευματοποίησης, της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και υλοποιούνται εδώ και χρόνια από γαλαζοπράσινες και ροζ διοικήσεις. Ο συνδυασμός του Γ. Ιωαννίδη στηρίζει στο έπακρο την κυβερνητική πολιτική, είναι πρόθυμος να υλοποιήσει κάθε αντιλαϊκή κατεύθυνση της ΕΕ.
Είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι σε λάθος κατεύθυνση αναζητεί συμμάχους ο Γ. Ιωαννίδης. Το "μικρότερο κακό" έγινε το όχημα για να αποσπασθεί η λαϊκή στήριξη, σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, σε επιλογές που λειτούργησαν σε βάρος του λαού και έγιναν το σκαλοπάτι για ένα μεγαλύτερο κακό. Υπάρχει πλέον πλούσια πείρα, την οποία πρέπει να αξιοποιήσει ο λαός: στις 18 Μάη να ενισχύσει αποφασιστικά τα ψηφοδέλτια της "Λαϊκής Συσπείρωσης" σε Δήμο και Περιφέρεια, γυρνώντας την πλάτη σε δυνάμεις πρόθυμες να βάλουν πλάτη και να υλοποιήσουν την πολιτική της ανέχειας και της εξαθλίωσης του».

Για το ρόλο των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στη Ζώνη

Για το ρόλο των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στη Ζώνη



Με περίσσιο θράσος οι «συνάδελφοι» Τάκης Καραγιαννάκης και Γιώργος Αλεβιζόπουλος μιλούν για «ψέματα και μισές αλήθειες» σε άρθρο τους στην «Αυγή» (2/5/2014), απαντώντας σε προηγούμενο άρθρο που δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη». Και οι δυο είναι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιοι με τους συνδυασμούς του: Ο πρώτος για δημοτικός σύμβουλος στο Πέραμα και ο δεύτερος για περιφερειακός σύμβουλος Πειραιά.
Στο άρθρο τους χαρακτηρίζουν «ανοησία» τη διεκδίκηση αυξήσεων 5% στα μεροκάματα, για την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων το 2010, «όταν η Ν/Ζώνη είχε καταρρεύσει από το 2008 και οι άνεργοι συνάδελφοί μας βρίσκονταν στην εξαθλίωση με ό,τι αυτό συνεπάγεται». Καταγγέλλουν τον «Ριζοσπάστη» ότι λέει «συνειδητά ψέματα πως προτείναμε δραστική μείωση του μεροκάματου, ό,τι δηλαδή αξίωνε και η διοίκηση της εργοδοτικής ένωσης» και ισχυρίζονται ότι η πρότασή τους για τις επιχειρησιακές του 2010 ήταν να παραμείνουν τα μεροκάματα στο ύψος του 2009.
«Ο τυχοδιωκτισμός του ΠΑΜΕ και της εργοδοτικής ένωσης δεν επέτρεψαν τότε μια τέτοια συμφωνία και υπογραφή σύμβασης», γράφουν οι δυο συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και ισχυρίζονται ότι «το χοντροκομμένο ψέμα πως ο Καραγιαννάκης και ο Αλεβιζόπουλος στήριξαν οποιαδήποτε προσπάθεια οργανωτικής διάσπασης του συνδικάτου, καταντάει άθλια συκοφαντία (...) Αν κάποιοι εμπόδισαν τότε την οργανωτική διάσπαση, είμαστε εμείς και η Εργατική Ενότητα. Το αντίθετο, και τότε και τώρα, το ΠΑΜΕ συμβάλλει σε διασπαστικές τάσεις με τη διασπαστική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά του».

«Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον», όμως. Για κακή τους τύχη, γι' αυτούς μιλούν τα έργα τους, και δεν μπορούν να κρυφτούν, όσο κι αν προσπαθούν να θολώσουν τα νερά, πετώντας μελάνι σαν την σουπιά. Στα πρακτικά της ΓΣ του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά που έγινε την Πέμπτη 17/3/2011, αλλά και των ΔΣ που προηγήθηκαν, οι καταγεγραμμένες και διαθέσιμες για όποιον το επιθυμεί τοποθετήσεις τους είναι αποκαλυπτικές.
Με πάθος υποστήριζαν τότε ότι υπεύθυνοι για την κατάσταση στη Ζώνη είναι αποκλειστικά το ΠΑΜΕ, οι παράλογες συνδικαλιστικές απαιτήσεις απέναντι στους εργολάβους τα προηγούμενα χρόνια (δηλαδή οι κατακτήσεις των εργαζομένων), οι «άσκοπες απεργίες» και η εξυπηρέτηση των «στείρων επιδιώξεων του Περισσού». Επανειλημμένως είχαν πει και είχαν γράψει συνειδητά ψέματα, ότι η διοίκηση προωθεί τους «δικούς» της για δουλειά με κομματικά κριτήρια.
Ανοιγαν έτσι το δρόμο στους εργοδότες να επισημοποιήσουν τις «μαύρες λίστες» για όσους σηκώνουν κεφάλι στο χώρο εργασίας και κυρίως για τους κομμουνιστές. Ελεγαν μάλιστα πως αν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ πάνε στα αζήτητα, τότε θα ξαναλειτουργήσει η Ζώνη. Τίποτα διαφορετικό, δηλαδή, απ' όσα κράζει η συμμορία της Χρυσής Αυγής στα γνωστά απειλητικά βίντεο που έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
«Ανοησία» οι συλλογικές αποφάσεις των εργαζομένων!
Για το ζήτημα της σύμβασης, παραθέτουμε ορισμένα στοιχεία για την αποκατάσταση της αληθείας. Τον Οκτώβρη του 2006, επικεφαλής και οι δυο τότε της ΑΣΕΚ, «ακομμάτιστης» συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΝ στο Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, με ανακοινώσεις και αφίσες, που γέμισαν όλο τον Πειραιά, καλούσαν τους μεταλλεργάτες να μη συμμετάσχουν στις επικείμενες εκλογές του Συνδικάτου.
Σε συσκέψεις μάλιστα που διοργάνωναν εκείνη την εποχή, καλούσαν τους συναδέλφους να μη συμμετέχουν ούτε στις κινητοποιήσεις ούτε στις συνελεύσεις. Οι μεταλλεργάτες, βέβαια, τους έδωσαν την καλύτερη απάντηση, αφού και τα μπλοκ του Συνδικάτου πύκνωναν στις κινητοποιήσεις και στις συνελεύσεις προσέρχονταν μαζικά και στις εκλογές συμμετείχαν, στέλνοντας αυτές τις δυνάμεις στο περιθώριο για πολλά χρόνια.
Η Γενική Συνέλευση που αποφάσισε ομόφωνα τη διεκδίκηση αύξησης με 5%, έγινε όταν οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές δεν είχαν επανεμφανιστεί ακόμη και ως εκ τούτου δεν ήταν καν παρόντες. Το να χαρακτηρίζουν «ανοησία» την όποια διεκδίκηση έχουν αποφασίσει οι εργαζόμενοι και μάλιστα με μαζική συμμετοχή και ομόφωνη απόφαση στη ΓΣ, μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως δαιμονοποίηση των αγώνων και ανοιχτή στήριξη στα συμφέροντα των εργοδοτών, που επιχειρούν τα τελευταία χρόνια να ισοπεδώσουν την τιμή της εργατικής δύναμης με κάθε τρόπο.
Λένε οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές, που κατά τα άλλα το παίζουν «αντιμνημονιακοί» και «αριστεροί», ότι μια συμφωνία το 2011 με τους εργολάβους θα επέτρεπε να επαναλειτουργήσει η Ζώνη. Ποια θα ήταν όμως αυτή η συμφωνία; Η ΣΣΕ του 2009, την οποία προσπαθούν να πουν ότι αυτοί την πρότειναν από τότε και ότι η πλειοψηφία του Συνδικάτου τη θυμηθήκαμε τώρα; Μα η ΣΣΕ του 2009 ίσχυε με τη μετενέργειά της μέχρι τις 14/5/2013.
Ξέρουν πολύ καλά οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές, επειδή ξημεροβραδιάζονταν στα γραφεία των εργολάβων, ότι οι εργοδότες ζητούσαν τεράστιες μειώσεις στα ημερομίσθια, αλλαγές στα ωράρια, κατάργηση ειδικών επιδομάτων κ.ά. Για μια τέτοια συμφωνία μίλαγαν και μιλάνε ακόμη και σήμερα, για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων της Ζώνης.
Για τέτοιες συμφωνίες μιλάει και η κυβέρνηση και η ΕΕ και ο ΣΕΒ και η πλειοψηφία σε ΓΣΕΕ και ΠΟΕΜ. Για μια τέτοια συμφωνία με εφοπλιστές και εργολάβους μιλάνε και οι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής. Είναι τουλάχιστον προκλητικό οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ να μιλούν για «τυχοδιωκτισμό του ΠΑΜΕ», επειδή αρνιόταν και αρνιέται μέχρι σήμερα να υπογράψει τέτοιου είδους συμφωνίες, που μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε σκλάβους του 21ου αιώνα.
«Καθείς εφ' ω ετάχθη»
Οσο για την προσπάθεια αυτών των δυνάμεων να διασπάσουν τους εργαζόμενους στη Ζώνη και στο Συνδικάτο, πέρα από το ότι καλούσαν το 2006 τον κόσμο να μείνει μακριά από το Συνδικάτο, θυμίζουμε επίσης τα εξής:
  • Από πρακτικά πολλών Γενικών Συνελεύσεων και Διοικητικών Συμβουλίων προκύπτει ότι ρωτήθηκαν επανειλημμένα προσωπικά, εάν πρόκειται να προσχωρήσουν στον «αντισύνδεσμο» (κάτι το όποιο έπραξαν ιδρυτικά και εκλεγμένα μέλη της παράταξης τους), μετά την αποτυχημένη τους προσπάθεια να πάρουν το συνδικάτο. Οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές ποτέ δεν το διέψευσαν. Υπάρχουν ακόμα και αρχειοθετημένες ανακοινώσεις της παράταξής τους, που προειδοποιούσαν ότι για ενδεχόμενη διάσπαση θα φταίει το ΠΑΜΕ, προσπαθώντας να προετοιμάσουν το έδαφος.
  • Με ανακοίνωσή τους στις 22/10/2012 καλούσαν για μια ακόμη φορά τους μεταλλεργάτες να φύγουν από το Συνδικάτο μέσα από έναν οχετό ύβρεων και συκοφαντιών ενάντια στο ΠΑΜΕ και στο ΚΚΕ. Κατέληγαν μάλιστα με το ξεκάθαρο μήνυμα ότι βρίσκονται εδώ και ότι θα βρουν τρόπο να «παλέψουν», εννοείται εκτός συνδικάτου. Τι κάνει δηλαδή νιάου-νιάου στα κεραμίδια.
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια κι ο καθείς εφ' ω ετάχθη. Οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές, μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ και με την υποψηφιότητά τους, δίνουν τη μάχη για να διασωθεί η «κοινωνική συνοχή», για το καλό της «υγιούς επιχειρηματικότητας», για να βελτιώσουν την ΕΕ και μέσω της αύξησης της ανταγωνιστικότητας εφοπλιστών και βιομηχάνων, να «σώσουν» τους μεταλλεργάτες, όπως έκαναν και οι άλλοι μέχρι σήμερα.
Μπορεί κάποια στιγμή, οι υπηρεσίες τους προς την αστική τάξη να επιβραβευτούν με κάποια «θεσούλα». Οι εργαζόμενοι, όμως, θα τους έχουν βάλει ήδη στη θέση που τους αρμόζει, θα τους έχουν στείλει στα αζήτητα.
Στον αντίποδα, οι ταξικές δυνάμεις στη Ζώνη, οι κομμουνιστές που δρουν μέσα από τις γραμμές των συνδικάτων, αταλάντευτα και αποφασιστικά θα συνεχίσουν να παλεύουν με όποιο κόστος για την ενότητα της εργατικής τάξης, στη βάση των γενικών και ενιαίων ταξικών συμφερόντων, που βρίσκονται σε διαρκή και ανειρήνευτη πάλη με τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών τους.

Σωτήρης ΠΟΥΛΙΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
Πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας

TOP READ