Πατέντα στην ... κοροϊδία...

 

 

Από την περασμένη Τετάρτη, όταν μετά από τρία εκατομμύρια θύματα της πανδημίας στον πλανήτη, η κυβέρνηση Μπάιντεν ...«θυμήθηκε» ότι απαιτούνται «έκτακτα μέτρα» και προανήγγειλε ότι επεξεργάζεται την κατάθεση πρότασης για μια προσωρινή «άρση» της πατέντας στα εμβόλια, οι εξελίξεις που μεσολάβησαν, με πιο χαρακτηριστική την κόντρα εντός του ευρωατλαντικού άξονα και τις «μπηχτές» μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, ένα πράγμα επιβεβαιώνουν: Οτι τόσο η πρόταση Μπάιντεν όσο και η αντιπαράθεση είναι πλήρως ενταγμένες στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για το μοίρασμα της αγοράς εμβολίων, τη γεωπολιτική επιρροή και το προβάδισμα στην «επόμενη μέρα» της εντεινόμενης διεθνούς ιμπεριαλιστικής διαπάλης.

Πάνω και σε αυτή την πλευρά του διεθνούς ανταγωνισμού στήθηκε ξανά και στη χώρα μας ένα αποπροσανατολιστικό γαϊτανάκι: Με διθυράμβους από όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος για την «τολμηρή απόφαση» του Αμερικανού Προέδρου, με άλλη μια διαμάχη ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι... πιο Μπάιντεν από τον Μπάιντεν, αλλά και με την κοινή τους προσπάθεια να «λουστράρουν» την απάτη περί «ανθρώπινου καπιταλισμού».

Για «αναγκαία επιστροφή του κράτους» και «μεταρρύθμιση του δημοκρατικού καπιταλισμού» μιλούν οι μεν, το σύνθημα «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» ξεθάβουν οι δε, πανηγυρίζοντας ότι η πρόταση Μπάιντεν αποτελεί την ενσάρκωσή του!

Πίσω όμως από την πρόταση της αμερικανικής κυβέρνησης, την ενδοαστική αντιπαράθεση και όλη αυτήν την προπαγάνδα, βρίσκεται η αδυσώπητη πραγματικότητα. Η πρόταση Μπάιντεν για προσωρινή άρση της πατέντας στα εμβόλια δεν αφορά στην προστασία των λαών, αλλά το τι υπηρετεί καλύτερα συνολικά τους επιχειρηματικούς ομίλους των ΗΠΑ, σε συνθήκες που η προοπτική μιας επ' αόριστον εξάπλωσης της πανδημίας - με χαρακτηριστικό παράδειγμα την αναζωπύρωση στην Ινδία - δημιουργεί απρόβλεπτους κινδύνους για την κερδοφορία τους.

Πόσο μάλλον όταν την ίδια ώρα η Κίνα και η Ρωσία προσπαθούν να ενισχύσουν τη θέση τους στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό μέσα από την περιβόητη «διπλωματία των εμβολίων», ενώ και η ΕΕ θέτει ανταγωνιστικούς στόχους για τα δικά της μονοπώλια, για να γίνει «ο μεγαλύτερος παραγωγός εμβολίων στον κόσμο». Αυτά είναι τα στοιχεία που «βαραίνουν» σήμερα στις προτάσεις των ΗΠΑ και τη στάση της ΕΕ.

Αλλωστε, την... «ευαισθησία» και των μεν και των δε για την «παγκόσμια υγειονομική κρίση» την είδαμε ξανά πριν από δύο μήνες, όταν η κυβέρνηση Μπάιντεν - συνεχίζοντας την πολιτική Τραμπ - μαζί με ΕΕ, Βρετανία, Ιαπωνία και άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη με πανίσχυρη φαρμακοβιομηχανία απέρριψαν για μια ακόμα φορά (8η συνολικά!) στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) την πρόταση για άρση της πατέντας στα εμβόλια για την Covid-19.

Τα ίδια ακριβώς κράτη πρωτοστατούν στη συγκέντρωση δόσεων εμβολίων πολλαπλάσιων από τον πληθυσμό τους, αν κρίνουμε από τα στοιχεία του ΠΟΥ, σύμφωνα με τα οποία πάνω από το 80% των εμβολίων χορηγούνται στις χώρες με τα υψηλότερα εισοδήματα.

Τα ίδια κράτη εφαρμόζουν απαγορεύσεις και περιορισμούς στις εξαγωγές εμβολίων και συστατικών απαραίτητων για την παραγωγή τους. Οι δε ΗΠΑ έχουν «στοκαρισμένες» δεκάδες εκατομμύρια δόσεις εμβολίου που δεν χρησιμοποιούν καν, «παζαρεύοντας» σε ποιες χώρες θα τις «αποδεσμεύσουν» και με ποια ανταλλάγματα.

Στα ίδια κράτη, εκατομμύρια άνθρωποι έπεσαν μέσα στην πανδημία θύματα των εμπορευματοποιημένων συστημάτων Υγείας, ενώ μόλις την Κυριακή ο επικεφαλής σύμβουλος επιδημιολόγος στις ΗΠΑ παραδέχθηκε ότι οι νεκροί στη χώρα είναι πολλοί περισσότεροι από τους επίσημα καταγεγραμμένους 600.000 θανάτους...

Οι δε προβλέψεις για πολύμηνη διάρκεια των παζαριών στον ΠΟΥ πάνω στην αμερικανική πρόταση (κάποιοι μιλούν και για 2 χρόνια!), οι αναλύσεις για τις «περίπλοκες εφοδιαστικές αλυσίδες» και τις «εγγυήσεις» που απαιτούν «τέτοιες μεγάλες επενδύσεις» παραγωγής εμβολίων επιβεβαιώνουν από άλλη μια πλευρά τις βαριές αλυσίδες που περνούν στα επιστημονικά επιτεύγματα ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός, η παραγωγή με κριτήριο το κέρδος, το γεγονός ότι η όποια προσωρινή άρση της πατέντας θα γίνει με όρους διασφάλισης των σημερινών και μελλοντικών κερδών των φαρμακοβιομηχάνων.

Μακριά από αυτά τα παζάρια, λοιπόν, απέναντι στην ίδια την καπιταλιστική ιδιοκτησία που μετατρέπει σε εμπορεύματα τα εμβόλια και τα φάρμακα, αυτό που έχουν πραγματικά ανάγκη οι λαοί, είναι η πλήρης κατάργηση της πατέντας, με κρατική κοινωνικοποιημένη βιομηχανία Φαρμάκου, με διεθνή συνεργασία για την προαγωγή της έρευνας και της παραγωγής εμβολίων και φαρμάκων.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΟΔΙ

 

 

Παρουσιάζεται την Τετάρτη το νέο αντεργατικό έκτρωμα - Σε θέσεις μάχης τα Συνδικάτα!

 

Συλλαλητήρια για «να μην κατατεθεί, να αποσυρθεί άμεσα» και συνέχεια με πανελλαδική πανεργατική απεργία

 

 

Την Τετάρτη το μεσημέρι αναμένεται η κυβέρνηση της ΝΔ να παρουσιάσει διαδικτυακά το νέο αντεργατικό έκτρωμα που ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή το οποίο φέρει κατ' ευφημισμό τον τίτλο για: «Για την προστασία της Εργασίας» ενώ ο πραγματικός του τίτλος είναι «Ένας ακόμα νόμος για το ξεζούμισμα των εργαζομένων και το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης».

Με τις μέχρι σήμερα δηλώσεις των αρμόδιων κυβερνητικών στελεχών και τα σχετικά δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο βασικοί άξονες του νομοσχεδίου είναι:

Η άρση εμποδίων στην επιβολή της 10ωρης και 12ωρης εργασίας και μάλιστα χωρίς επιπλέον αμοιβή ως υπερωρία. Η αύξηση του αριθμού των υπερωριών ανά έτος (από 96 στη βιομηχανία και 120 στους άλλους κλάδους σε 150 για όλους), τις οποίες μπορεί να επιβάλλει στον εργαζόμενο ο εργοδότης, ως μια ακόμα επιλογή ένταση της εκμετάλλευσης. Το παραπέρα ξήλωμα της κυριακάτικης αργίας με τη διεύρυνση των κλάδων που θα μπορούν να δουλεύουν τις Κυριακές. Η παραπέρα νομική θωράκιση και εδραίωση της τηλεργασίας. Η καθιέρωση της ψηφιακής κάρτας εργασίας που, μεταξύ άλλων, θα επιτρέπει στον εργοδότη να μεγιστοποιεί την εκμετάλλευση σε κάθε δευτερόλεπτο του χρόνου εργασίας. Τα βάρβαρα αυτά μέτρα συνοδεύονται από το παραπέρα χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία και γενικότερα της συνδικαλιστικής δράσης με το φακέλωμα των συνδικάτων, την δημιουργία μηχανισμών αποτροπής της περιφρούρησης της απεργίας, τη αύξηση του προσωπικού ασφαλείας που σε ποσοστό που πρακτικά ακυρώνει την ίδια την απεργία.

Απέναντι σε αυτή την επίθεση τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ μαζί με άλλα συνδικάτα, συνδικαλιστές και εργαζόμενους που παρά τις διαφορές τους επιλέγουν να βρίσκονται στο μετερίζι της ταξικής πάλης, βρίσκονται ήδη σε θέσεις μάχης. Δεν καλλιεργούσαν τον εφησυχασμό δίνοντας χρόνο στην κυβέρνηση όπως κάνει η κατάπτυστη ηγεσία της ΓΣΕΕ που τόσο καιρό έλεγε «αφήστε να δούμε το νομοσχέδιο πρώτα και μετά θα κάνουμε κριτική», και βάφτιζε «γελοιότητες» τις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Όλοι στο πόδι!

Στη μαζική σύσκεψη της Δευτέρας τα συνδικάτα έστειλαν καθαρό μήνυμα στους εργαζόμενους: «Ούτε λεπτό εφησυχασμός. Η απεργία της 6ης Μάη ήταν ένα επιτυχημένο βήμα. Συνεχίζουμε με μεγαλύτερη ορμή». Σε αυτή τη σύσκεψη αποφάσισαν πως με τη δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου προχωράνε σε συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της χώρας με αίτημα: «Να μην κατατεθεί, να αποσυρθεί άμεσα». Δίνουν συνέχεια με μεγάλη πανελλαδική πανεργατική απεργία σε χρόνο που θα κριθεί ο πιο κατάλληλος.

Μεταξύ αυτών, και παράλληλα με αυτά, τα ΔΣ των Συνδικάτων καταστρώνουν σχέδιο παρεμβάσεων στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους, ενημερώνουν και εξηγούν με επιχειρήματα τον βαθύ αντεργατικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου που φέρνει η κυβέρνηση, δείχνουν γιατί στο στόχαστρο του εργατικού κινήματος δεν μπαίνει μόνο το νομοσχέδιο που έρχεται αλλά όλο το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Εξηγούν γιατί είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να δώσουν μαζικά ενιαία αγωνιστική απάντηση στην ενιαία επίθεση που δέχονται από τους εργοδότες και τις κυβερνήσεις τους.

Σε αυτή την κατεύθυνση στη σύσκεψη αποφασίστηκε: Τα Συνδικάτα φτιάχνουν το δικό τους σχέδιο το οποίο αντιπαρατάσσουν στην επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι. Επαναφέρουν επικαιροποιημένο το σχέδιο νόμου που υιοθετήθηκε από 530 σωματεία και αφορούσε Συλλογικές Συμβάσεις, μισθό, ωράριο, εργασιακές σχέσεις. Η επικαιροποίησή του αφορά στον εμπλουτισμό του με τα εξής στοιχεία: Κατάργηση των νόμων διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Κατάργηση του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών. Κατάργηση των νόμων που περιορίζουν το δικαίωμα της απεργίας και των διαδηλώσεων. Κατάργηση του «μίνι εργασιακού» της κυβέρνησης της ΝΔ που πέρασε μέσα στην πανδημία. Αυτό το επικαιροποιημένο σχέδιο νόμου στη συνέχεια θα κατατεθεί στα πολιτικά κόμματα με την απαίτηση να συζητηθεί και να γίνει νόμος.

902gr

Η δουλειά σε βάρδιες αυξάνει τον κίνδυνο έκθεσης στον κορονοϊό

Μια ακόμη έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει τον αυξημένο κίνδυνο μετάδοσης του κορονοϊού μέσα στους χώρους δουλειάς, λόγω της έλλειψης ουσιαστικών μέτρων προστασίας των εργαζομένων. Η έρευνα εξειδικεύει ακόμα περισσότερο τους παράγοντες αυξημένου κινδύνου, άρα και τη δυνατότητα που υπάρχει αυτός να αντιμετωπιστεί με τις κατάλληλες παρεμβάσεις από το κράτος και την εργοδοσία. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε, ούτε γίνεται, παρά το γεγονός ότι επιβεβαιώνεται επιστημονικά πως οι χώροι δουλειάς αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης του ιού.

Τα ουσιαστικά μέτρα προστασίας κοστίζουν. Γι' αυτό τα πάντα φορτώνονται στην ατομική ευθύνη του εργαζόμενου, όπως τώρα με τα self test, δείχνοντας τη συνειδητή γύμνια του κρατικού μηχανισμού όταν πρόκειται για τις λαϊκές ανάγκες, βάζοντας ακόμα και την υγεία ή και τη ζωή των εργαζομένων στη ζυγαριά του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο.

* * *

Η νέα έρευνα έγινε από το Τμήμα Πνευμονολογίας της Σχολής Βιολογίας, Ιατρικής και Υγείας του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Thοrax». Σύμφωνα με τα ευρήματά της, οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε νυχτερινές ή και άλλες κυλιόμενες βάρδιες αντιμετωπίζουν έως και τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να μολυνθούν από τον κορονοϊό, ανεξάρτητα από τον τύπο της εργασίας τους.

Με βάση στοιχεία που αναλύθηκαν από 280.000 Βρετανούς εργαζόμενους, η έρευνα κατέληξε πως η εργασία σε βάρδιες εκτός του συνηθισμένου ωραρίου 8 π.μ. - 4 μ.μ. σχετίζεται σημαντικά με αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης και νοσηλείας από την Covid-19.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν μάλιστα ότι κι εκεί που το σύστημα των κυλιόμενων βαρδιών προβλήθηκε από την εργοδοσία ως «μέτρο αποσυμφόρησης», προκειμένου να μην επηρεαστεί η παραγωγική διαδικασία από την πανδημία, επήλθε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα για την υγεία των εργαζομένων, για τον επιπλέον λόγο ότι δεν συνδυάστηκε με άλλα ουσιαστικά μέτρα προστασίας μέσα στον χώρο δουλειάς, όπως η αύξηση της απόστασης μεταξύ των εργαζομένων, ο εμβολιασμός, ο ενισχυμένος καθαρισμός των χώρων εργασίας, η χρησιμοποίηση μέσων ατομικής προστασίας, με ευθύνη της εργοδοσίας.

* * *

Η έρευνα συμπεραίνει πως η συσχέτιση της εργασίας σε βάρδιες με τη μόλυνση από κορονοϊό είναι πολύ μεγαλύτερη από άλλες ασθένειες, «υποδηλώνοντας ότι αυτός είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου και θα πρέπει να εξεταστεί σε μελλοντικά μέτρα δημόσιας υγείας». Η εξήγηση που δίνουν είναι η εξής: Οι βάρδιες, ιδίως οι νυχτερινές, συνεπάγονται στέρηση ύπνου, κακή διατροφή και αποσυντονισμό του «κιρκάδιου ρυθμού» (γνωστού ως «βιολογικό ρολόι»), που με τη σειρά τους έχουν πολλαπλές επιπτώσεις στον οργανισμό, μεταξύ άλλων στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Για παράδειγμα, ο αποσυντονισμός του κιρκάδιου ρυθμού, λόγω των εναλλαγών στις βάρδιες, μειώνει την παραγωγή μελατονίνης, που έχει αποδειχθεί πως μπορεί να είναι προστατευτική απέναντι στον κορονοϊό.

Διαπιστώθηκε λοιπόν ότι όποιος εργαζόταν σε ακανόνιστες βάρδιες (εναλλασσόμενα πρωί - βράδυ) είχε υπερδιπλάσια πιθανότητα να διαγνωσθεί με κορονοϊό, σε σχέση με κάποιον που δούλευε μόνο πρωί. Επίσης, όποιος εργαζόταν μόνιμα σε νυχτερινές βάρδιες, είχε 2,5 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να μολυνθεί από τον κορονοϊό. Μάλιστα, όσοι έκαναν ακανόνιστες βραδινές βάρδιες, είχαν τριπλάσια πιθανότητα λοίμωξης από την Covid-19.

* * *

Εκτός από την εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος, ο αυξημένος κίνδυνος για κορονοϊό οφείλεται και στον μειωμένο χρόνο που απομένει για να καθαριστούν οι χώροι εργασίας ανάμεσα στις βάρδιες, καθώς επίσης στη μεγαλύτερη κόπωση των εργαζομένων, άρα και στη μικρότερη επαγρύπνηση, που μπορεί να αποδειχθεί μοιραία μέσα σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούν τα πρωτόκολλα της εργοδοσίας.

Με δεδομένο μάλιστα ότι η εργασία σε ακανόνιστες βάρδιες αυξάνεται ολοένα και περισσότερο σε παγκόσμιο επίπεδο και πλέον αφορά από το 10% έως και το 40% των εργαζομένων, επιβεβαιώνονται οι κίνδυνοι που παραμονεύουν από τη διάλυση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, όχι μόνο στην περίπτωση της πανδημίας, αλλά συνολικότερα για την υγεία των εργαζομένων, καθώς σύμφωνα με την ίδια έρευνα, η δουλειά σε ακανόνιστες βάρδιες «έχει συνδεθεί με μια σειρά από προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη, της παχυσαρκίας, του καρκίνου, αναπνευστικών παθήσεων και άλλων μολυσματικών ασθενειών»...

Δ. Μ.

Με το «πρώτο κουδούνι»

Και μόνο το «πρώτο κουδούνι» ήταν αρκετό για να επιβεβαιωθεί ξανά πως το άνοιγμα των σχολείων με τους ίδιους όρους που έκλεισαν και με μόνο επιπλέον μέτρο την ...αυτοδιάγνωση, οδηγεί γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς σε νέα αδιέξοδα, συσσωρεύει στην πλάτη τους νέα προβλήματα, πρόσθετα σε αυτά που έχει ήδη προκαλέσει η πανδημία.

Ο τραγέλαφος με γονείς και εκπαιδευτικούς «να τρέχουν και να μη φτάνουν» με τα self tests, με τα ηλεκτρονικά συστήματα της κυβέρνησης και την πλατφόρμα δήλωσης των αποτελεσμάτων να τους κρατάνε «στο περίμενε» λόγω τεχνικών προβλημάτων, με εκατοντάδες θετικά κρούσματα να αποδεικνύονται στη συνέχεια αρνητικά, αφού πρώτα πολλοί γονείς χρειάστηκε να πληρώσουν από την τσέπη τους για επαναληπτικά self tests, ακόμα και για μοριακά στον ιδιωτικό τομέα, δείχνει «πανηγυρικά» τι σημαίνει τα πάντα να φορτώνονται στην περιβόητη «ατομική ευθύνη».

Αν σε αυτά προστεθεί και η εμπειρία από το «πειραματικό» άνοιγμα των Λυκείων πριν από το Πάσχα, με τα εκατοντάδες κρούσματα, που οδήγησαν δεκάδες τμήματα και σχολεία να κλείνουν, αναδεικνύεται ότι το πολυδιαφημισμένο «νέο εργαλείο», με το οποίο η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι θα κρατήσει τα σχολεία ασφαλή, δεν αρκεί από μόνο του για να προστατεύσει μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς, όταν δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, με ευθύνη του κράτους.

Οταν η κυβέρνηση θεωρεί «αχρείαστο κόστος» την εξαντλητική ιχνηλάτηση στα σχολεία με ευθύνη του ΕΟΔΥ, που θα περιλαμβάνει συχνά και επαναλαμβανόμενα τεστ από έμπειρο και επαρκές προσωπικό των υγειονομικών μονάδων, όταν ο εμβολιασμός των εκπαιδευτικών κάθε άλλο παρά αποτελεί προτεραιότητα, όταν η κυβέρνηση αρνείται τις προσλήψεις του απαραίτητου προσωπικού καθαριότητας, τις μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών και την αξιοποίηση όλων των πόρων για την αραίωση των τάξεων, όπως διεκδικούν εδώ και πάνω από ένα χρόνο μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί.

Κι όλα αυτά για το απολύτως στοιχειώδες, για το άνοιγμα δηλαδή με όρους ασφάλειας των σχολείων, στα οποία επέστρεψαν με όρεξη και λαχτάρα οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί, αφού ταλαιπωρήθηκαν για μήνες με την τηλεκπαίδευση και τα προβλήματα που τη συνόδευαν.

Και εδώ όμως η κυβέρνηση καμιά επίσημη καταγραφή, καμιά αποτίμηση δεν έχει παρουσιάσει μέχρι τώρα για τα μεγάλα μορφωτικά κενά και τα ψυχοσωματικά προβλήματα που έχουν συσσωρευθεί στους μαθητές από το παρατεταμένο κλείσιμο της Εκπαίδευσης. Κανένα σχέδιο δεν έχει παρουσιάσει για την αντιμετώπισή τους, πέρα από τη συζήτηση για να ξεκινήσει μια - δυο βδομάδες νωρίτερα το Σεπτέμβρη η νέα σχολική χρονιά.

Αυτή η νέα χρονιά που θα είναι πολύ πιο δύσκολη, αν δεν σχεδιαστούν και δεν παρθούν από τώρα μέτρα, τόσο για τον επανασχεδιασμό, την κάλυψη και την αφομοίωση της ύλης όσο και για την ολόπλευρη στήριξη των μαθητών.

Δεν νοείται, για παράδειγμα, να μη βρίσκονται όλοι οι απαραίτητοι εκπαιδευτικοί και το υπόλοιπο προσωπικό από την πρώτη μέρα στα σχολεία, με προσλήψεις και τοποθετήσεις που θα ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες. Δεν νοείται να μην έχουν αντιμετωπιστεί με τον καλύτερο τρόπο προβλήματα υποδομών όπου υπάρχουν, για να καλύψουν το σύνολο των διευρυμένων αναγκών των μαθητών.

Οπως δεν νοείται σήμερα, εν μέσω πανδημίας, η κυβέρνηση να ετοιμάζεται να εφαρμόσει το νέο σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, αυτό που ψήφισε «στα μουλωχτά» με κλειστά σχολεία.

Γιατί μπορεί να «μην είχε χρόνο» να ασχοληθεί με τη θωράκιση των σχολείων, με το πώς θα αντιμετωπιστούν τα τεράστια κενά και τα προβλήματα που γιγαντώθηκαν το προηγούμενο διάστημα, αλλά είχε άπλετο χρόνο να «αξιοποιήσει την κρίση ως ευκαιρία» για να περάσει το ένα πίσω από το άλλο τα νομοσχέδια που ανοίγουν παραπέρα την πόρτα στην επιχειρηματική δράση και στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, να ενισχύσει το σημερινό σχολείο της αδιοριστίας, των περικοπών μαθημάτων για την εξοικονόμηση προσωπικού, των αποσπασματικών δεξιοτήτων.

Αυτό το σχολείο και την πολιτική που το αναπαράγει πρέπει «να βάλουν στο στόχαστρο», με τον αγώνα τους, γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί. Διεκδικώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλειά τους και τη μόρφωση των παιδιών, με γνώμονα το σχολείο των σύγχρονων αναγκών. Κι αυτά είναι υπόθεση του κινήματος των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών, όλου του λαού να τα διεκδικήσουν.