17 Μαρ 2018

ΣΟΥ ΚΛΈΒΟΥΝ ΤΟ ΜΥΑΛΌ -ΔΕΣ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ





Οι ψευδείς ειδήσεις διαδίδονται 6 φορές γρηγορότερα από τις πραγματικές

Οι ψευδείς ειδήσεις διαδίδονται έξι φορές πιο γρήγορα από τις πραγματικές, αποκάλυψε η μεγαλύτερη έρευνα που έγινε ποτέ για το φαινόμενο, από το Media Lab του Πανεπιστημίου ΜΙΤ και που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Science». 
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Soroush Vosoughi, ανέλυσαν την πορεία της διάδοσης 126.000 πληροφοριών στο Twitter, από τρία εκατομμύρια χρήστες που τις προώθησαν πάνω από 4,5 εκατομμύρια φορές, μεταξύ 2006-2017. Τα tweets διαχωρίστηκαν σε αληθή και ψευδή, χρησιμοποιώντας πληροφορίες από έξι ανεξάρτητους οργανισμούς ελέγχου γεγονότων που εξέφρασαν συμφωνία 95 έως 98% για τις ταξινομήσεις, και σύγκριναν τη διάδοση της αληθινής και ψευδούς πληροφορίας.


Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Οι ψευδείς ειδήσεις έχουν κατά 70% περισσότερες πιθανότητες να διαδοθούν από τις πραγματικές και αυτό συμβαίνει 6 φορές γρηγορότερα, κατέληξαν οι επιστήμονες
Το ψέμα εξαπλώνεται επίσης ταχύτερα από την αλήθεια και διαδίδεται σημαντικά μακρύτερα και ευρύτερα σε όλες τις κατηγορίες πληροφοριών. Τα αποτελέσματα ήταν εντονότερα κατα τρεις φορές για τις ψευδείς ειδήσεις με θέμα την πολιτική, παρά για τις ψεύτικες πληροφορίες σχετικά με την τρομοκρατία, τις φυσικές καταστροφές, την επιστήμη, τους αστικούς θρύλους ή τις οικονομικές πληροφορίες.
Η ψυχολογική αιτία γι’ αυτό είναι ότι οι ψευδείς ειδήσεις είναι πρωτότυπες και στους ανθρώπους αρέσει να διαδίδουν σε άλλους ασυνήθιστες ιστορίες, χωρίς να τους ενδιαφέρει αν είναι αληθινές. Οι ψευδείς ειδήσεις ενισχύουν τα αισθήματα φόβου, αηδίας και έκπληξης, ενώ οι αληθινές ειδήσεις είναι συνήθως βαρετές και συνηθισμένες.
Επιπλέον, ανακάλυψαν πως η εξάπλωση της ψευδούς πληροφορίας δεν οφείλεται τόσο στα bots (προγράμματα που εκτελούν αυτοματοποιημένες εργασίες μέσω του διαδικτύου), που υπολογίζονται σε 48 εκατομμύρια στο titter και 60 εκατ. στο facebook, αλλά στους χρήστες γιατί έχουν την τάση να κοινοποιούν ανακριβείς ειδήσεις, για τους λόγους που ήδη αναφέρθηκαν.
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την έρευνα science.sciencemag.org,
και εδώ ένας χρήσιμος οδηγός συχνών ερωτήσεων από το MIT media.mit.edu

Ο Μιχάλης Μπλέτσας, διευθυντής πληροφορικής στο Media Lab του MIT, δήλωσε στα ΕΗ:
«Τα αποτελέσματα της έρευνας του εργαστηρίου κοινωνικών μηχανών (LSM) του ΜΙΤ Media Lab, δείχνει ξεκάθαρα την ανάγκη για ριζικό επανασχεδιασμό της μετάδοσης ειδήσεων μέσω των κοινωνικών δικτύων και του διαδικτύου γενικότερα. Το τεράστιο μέγεθος των κυρίαρχων διαδικτυακών εταιριών σε συνδυασμό με το επιχειρηματικό τους μοντέλο που βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην διαφήμιση περιπλέκει ιδιαίτερα τα πράγματα. Εκείνο που γίνεται ξεκάθαρο πάντως είναι ότι όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε άμεσα σκεπτόμενοι διπλά και τριπλά το κάθε “retweet” ή “share” στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.»

Θοδωρής Δανιηλίδης
Το διαδίκτυο είναι μια πολύτιμη πηγή ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Ωστόσο κρύβει παγίδες, πολλές από αυτές επικίνδυνες. Τα τελευταία χρόνια, τα fake news έχουν λάβει τεράστιες διαστάσεις, στην καθημερινή ειδησεογραφία από ιστοσελίδες που αυτοχαρακτηρίζονται «ειδησεογραφικές», όσο και από άλλες που δημιουργούν «ειδήσεις» για λίγα κλικς παραπάνω.


Viva La Revolucion:
Μάθαινε απ' τους Κομμουνιστές - Εμπιστεύσου τους.
Πάλεψε Παντού για την Αλήθεια - Κατάργησε την Βαρβαρότητα.


*************************************************************************

















*********************************************************
Η μέρα που η Ελληνοφρένεια τρόλαρε ανελέητα τα Συριζοτρόλ

Ένα αθώο τρολάρισμα του τσολιά, για την Ελληνοφρένεια και την ΕΡΤ, κατέληξε σε ένα απολαυστικό πολιτικό στριπτίζ των Συριζοτρόλ του διαδικτύου, που εξέθεταν τους εαυτούς τους χωρίς αύριο.
Κατιούσα 17-03-2018
“Δεν περνάμε ούτε έξω από την ΕΡΤ” ήταν ο τίτλος μιας συνέντευξης που είχε δώσει ο Θύμιος Καλαμούκης, μετά τη διακοπή της τηλεοπτικής τους εκπομπής από τον ALPHA, δείχνοντας πως δε σκοπεύουν να γίνουν το άλλοθι της κυβέρνησης και της κρατικής τηλεόρασης. Και ξαφνικά…Ένα τιτίβισμα του Αποστόλη, στον προσωπικό λογαριασμό του τσολιά, φάνηκε να τα αλλάζει όλα.

Apostolis Barmpagiannis Official@tsoliasOfficial
Αγαπητοί ακροατές,τηλεθεατές, followers και λοιποί, σας ενημερώνω επισήμως πριν το μάθετε από άλλου, μόλις αποδεχθήκαμε την πρόταση της ΕΡΤ. Περισσότερες λεπτομέρειες αύριο. #tsolias #ellinofreneia
8:46 μ.μ. - 16 Μαρ 2018


Έριξε νερό στο μύλο του τρολαρίσματος και ο Σπ. Γραμμένος, που αυτό το διάστημα κάνει εμφανίσεις μαζί με τον τσολιά, με ένα απαντητικό τουί, όπου τον αποχαιρετούσε.

Σπύρος γραμμένος@spirosgrammenos
Κάνε ό,τι θες.
Είχαμε μια ωραία συνεργασία…
Καλή συνέχεια στην καριέρα σου.
9:03 μ.μ. - 16 Μαρ 2018

“Πάει, το γύρισαν κι αυτοί” σκέφτηκαν κάποιοι. 
Κάποια site έσπευσαν να αναπαραγάγουν την είδηση. 
Και κάποιοι φρόντισαν να πέσουν σαν όρνια στην καλοστημένη παγίδα, σαν έτοιμοι από καιρό, σαν ψωραλέοι, σαν που ταιριάζει σε έμμισθα παπαγαλάκια -πολλών ευρώ ή μερικών λεπτών του ευρώ. 
Φρόντισαν να πέσουν με τα μούτρα κι έστησαν ένα μικρό πάρτι, σα να μην υπάρχει αύριο.













































Το αύριο όμως έφτασε. 
Και γελούσε με της νύχτας και των συριζοτρόλ τα καμώματα, με τον Αποστόλη να αποκαλύπτει την αλήθεια και να διασκεδάζει με τα αντανακλαστικά των τουιτεράδων.

Apostolis Barmpagiannis Official@tsoliasOfficial
Τα αντανακλαστικά του τουιτερ βλέπω άριστα! Έτοιμοι να πατήσουμε κάτω τον οχθρό! Αύριο στις 19.30 καλεσμένος στο Πρώτο Πρόγραμμα για την παράσταση στο Κρεμλίνο στις 24/3. @Ellinofreneia


Κάποιοι στο ενδιάμεσο είχαν φροντίσει να σβήσουν τα σχόλιά τους, για να μην εκτεθούν. Κάποιοι άλλοι είχαν ίσως εσωτερική ενημέρωση από την ΕΡΤ και την γλίτωσαν. Και κάποιοι άλλοι είχαν ως υπερασπιστική τους γραμμή πως -εκτός από αυτούς- την πάτησαν και κάποιες ιστοσελίδες.




Σε γενικές γραμμές, παντως, ήταν ένα απολαυστικό πολιτικό στριπτίζ για Συριζοτρόλ και “ανεπίσημους” οπαδούς της κυβέρνησης. Ήταν η μέρα που η Ελληνοφρένεια και ο τσολιάς συγκεκριμένα τρόλαρε ανελέητα το στρατό των συριζοτρόλ. Τους το χρωστούσε άλλωστε. 
Πάντα τέτοια…


''ΑΝΕΚΔΟΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ''....ΑΠΟ ΤΟ ''ΚΙΝΗΜΑ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ'' !!!


 
Τον οδικό χάρτη της επόμενης ημέρας για τον ''νέο'', ενιαίο πλέον φορέα της....''Κεντροαριστεράς'' χάραξε με την εισηγητική της ομιλία στο ιδρυτικό Συνέδριο του ''Κινήματος Συνλλαγής'', στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας η Φωφώ Γεννηματά.

«Κηρύσσουμε Ανέκδοτο Αγώνα για την Αλλαγή της ποιότητας ζωής των Ελλήνων πολιτών και την ισχυροποίηση της  θέσης της Ελλάδας στον κόσμο» υπογράμμισε η Φωφώ Γεννηματά κηρύσσοντας την επίσημη έναρξη των εργασιών του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ''Κινήματος Συναλλαγής''.
 
 

 
«Θέλουμε τη δύναμη για να τσακίσουμε τον κακέκτυπο δικομματισμό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και της ΝΔ» !!!, είπε χαρακτηριστικά, ξεκαθαρίζοντας ότι στόχος της παράταξης είναι η επιστροφή σε....ρόλο πρωταγωνιστή.
 
«Επιδιώκουμε την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών με την καθοριστική ενίσχυση μας. Ώστε να τσακίσουμε τον κακέκτυπο δικομματισμό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και της ΝΔ που κρατά τη χώρα στο χθες», συμπλήρωσε η Φ. Γεννηματά.
 
 

 
Η επικεφαλής του....''νέου φορέα'' επέμεινε πως το στρατηγικό δίλημμα είναι πρόοδος ή συντήρηση καθιστώντας σημαντικό ορόσημο τις Ευρωεκλογές του Μαΐου του 2019, όπου, όπως είπε, θα είναι εκ των πραγμάτων μία Πανευρωπαϊκή μάχη των Σοσιαλιστών απέναντι στη συντήρηση και τον λαϊκισμό. «Πρόοδος είναι η πίστη στις δυνατότητες του ανθρώπου. Η λογική, η εξέλιξη, η αξιοκρατία, η διαφάνεια,  η αισθητική. Θέλουμε να εκφράζουμε όλους τους πολίτες που εμπνέονται από τις αξίες και τις ζωντανές
 
   
 
παραδόσεις του Ανθρωπισμού, του Διαφωτισμού, του Πολιτικού Φιλελευθερισμού, του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και της Οικολογίας».
 
Τέλος, η Φ. Γεννηματά αναφέρθηκε στις δυσκολίες του εγχειρήματος, τις εσωτερικές διαφωνίες και αγκυλώσεις επιχειρώντας κατ αυτόν τον τρόπο να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις από την αδυναμία του νέου φορέα να διενεργήσει εκλογές για την ανάδειξη των συνέδρων
 
 
και των μελών της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής. «Δεν ήμουν πάντοτε ικανοποιημένη από τον τρόπο που έγινε αυτή η συζήτηση – αρκετές φορές αισθάνθηκα ότι χρειάζεται μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και περισσότερη γενναιοδωρία, από όλες τις πλευρές. Γι αυτό δέχτηκα, σε αυτή τη μεταβατική φάση, αντί τις εκλογές, τη συνθετική αναλογική εκπροσώπηση στα όργανα», τόνισε η Φ. Γεννηματά, που εξέφρασε τη βεβαιότητα πως το ''Κίνημα Συναλλαγής'' αντιπροσωπεύει ένα κοινωνικό ρεύμα.
 


ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΧΟΚΙΝΓΚ



Ο θάνατος του  βρετανού θεωρητικού φυσικού Στήβεν Χόκινγκ που εξαιτίας ανίατης νευρολογικής νόσου από τη νεαρή του ηλικία στερήθηκε τη δυνατότητα κίνησης και ομιλίας δεν συμπεριλήφθηκε μόνο στα σημαντικά θέματα της ειδησεογραφίας, αλλά απασχόλησε και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό που τον έκανε γνωστό και σε ανθρώπους που δεν τους απασχολούσαν ζητήματα του επιστημονικού του αντικειμένου δεν ήταν μόνο η εκλαΐκευση που είχε καταφέρει με τα βιβλία του, όσο η αναπηρία του που δεν στάθηκε εμπόδιο στην επιστημονική του εξέλιξη. Στο πρόσωπό του αναγνώριζαν όλοι το θρίαμβο της θέλησης, τη νίκη του πνεύματος πάνω στην ταλαίπωρη σάρκα, το φωτεινό παράδειγμα για τους ανθρώπους με «ειδικές ανάγκες» πως η ζωή τους όχι μόνο μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα αλλά αξιόλογη και ξεχωριστή. Μπορούσε δηλ. να λειτουργήσει ως το πιο πετυχημένο παράδειγμα εφαρμογής της αριστείας στο συγκεκριμένο πεδίο.  
               Ο Χόκινγκ σε άρθρο του στην εφ. Γκάρντιαν σχετικά με το Brexit, στο οποίο θεωρεί πως πρέπει να επανεξεταστεί ο τρόπος που αντιμετωπίζεται ο πλούτος –και μ’  αυτό βέβαια δεν εννοεί τη μαρξιστική οπτική, αλλά μάλλον την φιλάνθρωπη διαχείριση της φτώχειας από τους προνομιούχους- παραδέχεται πως θα ήταν πολύ ανόητο να αγνοηθεί ο ρόλος που ο πλούτος παίζει στη ζωή, γιατί τα χρήματα είναι σημαντικά, επειδή είναι απελευθερωτικά για τα άτομα κα ομολογεί πως «στην περίπτωσή μου, τα χρήματα  βοήθησαν όχι μόνο να καταστήσω τη σταδιοδρομία μου δυνατή αλλά και κυριολεκτικά με κράτησαν ζωντανό».
               Κι είναι ακριβώς μέσα από τα λόγια του που αναδεικνύεται η αναπηρία ως οικονομικό πρόβλημα στην καπιταλιστική μορφή παραγωγικής οργάνωσης,  που ενώ έχουν διαμορφωθεί οι προϋποθέσεις  για ικανοποίηση των  βασικών αναγκών ολόκληρου του πλανήτη αυτό εμποδίζεται από τους όρους διαιώνισης του συστήματος εκμετάλλευσης. Η τοποθέτηση των αναπήρων μέσα στις επικρατούσες κοινωνικές σχέσεις παραγωγής, ο αποκλεισμός τους από την εργατική δύναμη συμβάλλει στην περιθωριοποίηση και καταπίεσή τους στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κοινωνίας, γιατί  ο τρόπος με τον οποίο στον καπιταλισμό οι άνθρωποι επικοινωνούν και παράγουν  την κοινωνική ταυτότητά τους, τις ανάγκες τους   είναι κυρίως και πρωτίστως μέσα από τη διαδικασία παραγωγής. Είναι που  μέσω αυτής ενσωματώνονται  στις νέες ανάγκες που παράγει ο καπιταλισμός και στις διαρκείς μετατροπές τους μέσα στην αγορά τις οποίες δεν μπορούν να παρακολουθήσουν  ομάδες που βρίσκονται  έξω από τους χώρους όπου συντελείται η καπιταλιστική ανάπτυξη και οι ανασυνθέσεις της συνείδησης. Από τη στιγμή λοιπόν που κατά τη βιομηχανική επανάσταση  το εργατικό δυναμικό ταξινομήθηκε με κριτήριο την ικανότητα για εργασία, με την επιβολή του πρότυπου του αρτιμελούς και αποδοτικού εργάτη,  κι εστιάστηκε το ενδιαφέρον στην κανονικοποίηση των ατόμων, για να διευκολυνθεί η αποκατάσταση μικρών βλαβών και να αφομοιωθούν στο εργατικό δυναμικό, και η αναπηρία δεν μπορεί παρά να βιώνεται σαν μορφή κοινωνικής καταπίεσης. Κι αυτή η καταπίεση γίνεται ακόμα περισσότερο έντονη όταν κρύβεται πίσω από μια κοινωνική πρόνοια που ακολουθεί πρακτικές φιλανθρωπίες και  δεν αποτρέπει την εγκατάλειψη και περιθωριοποίηση εκείνων που δεν μπορούν να αποδώσουν  τόσο όσο απαιτεί το σύστημα.
               Και περιπτώσεις όπως του αστροφυσικού Χόκινγκ είναι επιβεβαίωση του τρόπου που ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει την αναπηρία. Η ιδιοφυία του Χόκινγκ σε συνδυασμό με την ιδιαιτερότητα της  αναπηρίας του ενσωματώθηκε στους νόμους της αγοράς από τη στιγμή που έγινε πηγή κερδοφορίας. Η αναπηρία του λοιπόν αποδείχτηκε το κατάλληλο πεδίο για να εισβάλλουν άνθρωποι από πολλούς τομείς και από επιχειρήσεις,  για να επενδύσουν με στόχο επιπλέον  μια υψηλή απόδοση σε καλή φήμη και δημοσιότητα, πέρα από το άμεσο κέρδος.
               Κι αν ο καπιταλισμός επαίρεται για τις ευκαιρίες ανέλιξης που δίνει στα άτομα, με την ευθύνη για την εκμετάλλευσή τους να χρεώνεται στα ίδια τα άτομα, οι ανάπηροι δεν αποτελούν εξαίρεση. Γίνονται αποδεκτοί μόνο όσοι ξεχωρίζουν σε κάποιο τομέα, όσοι έχουν  πετύχει οικονομική αυτάρκεια -και οι παραολυμπιακοί αγώνες το επιβεβαιώνουν- οι υπόλοιποι είναι άξιοι μόνο για να διαφημίζει  η γενναιόδωρη αστική τάξη τη φιλανθρωπία της. Εξωραϊσμένος κοινωνικός δαρβινισμός.
               Όσοι λοιπόν από λαϊκά στρώματα που ανήκουν στις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες αποδέχονται  αυτό το ιδεολόγημα της προόδου και αριστείας, σύμφωνα με το οποίο η σκληρή δουλειά και  η επιμονή  οδηγεί αναπόδραστα στην επιτυχία, όταν δεν τα καταφέρνουν, αποδεχόμενοι τις θεσμοθετημένες ανισότητες της κοινωνίας, ενοχοποιούν τον εαυτό τους και σύρονται, από αδυναμία, να γίνουν …βορά της αναλγησίας ή της φιλανθρωπίας της άρχουσας τάξης –αναλόγως. Ο καπιταλιστικός τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας δεν αφήνει περιθώρια για συμπόνια του αδύνατου παρά μόνο αν  είναι να γίνει πηγή κερδοφορίας και απαιτεί από τον αδύναμο, στο σώμα ή στο πνεύμα, να παλέψει μέχρις εσχάτων για μια αξιοπρεπή ζωή .
 Πριν από κάποιες  μέρες σε εκπομπή της ΕΡΤ «Το μαγικό των ανθρώπων» αυτοβιογραφείται μια νεαρή κοπέλα που γεννήθηκε με κινητικά προβλήματα. Η  παραδοχή της, πως ήθελε να είναι άριστη στις σπουδές της γιατί έμοιαζε γι’ αυτήν να είναι το «μοναδικό διαβατήριο για να διεκδικήσει κάτι»  κι έτρεμε  μη χάσει το δέκα, αφού ήταν « Ο μοναδικός τρόπος ν’ αναγνωρίσει κάποιος ότι κάτι αξίζει κι αυτή»,  δείχνει τον αγώνα της με την  αναγκαστική  προσαρμογή στους όρους του καπιταλισμού. Αυτός ο αγώνας για διάκριση είναι  που στο καπιταλιστικό σύστημα  θα εξασφαλίσει για τους ανθρώπους με αναπηρία  την αξιοπρεπή διαβίωση, απαιτώντας  την αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων τους –κι όταν αυτές όμως είναι περιορισμένες ή ανύπαρκτες;
Η ταξική διαίρεση στο καπιταλιστικό σύστημα με την καταπίεση των υποτελών τάξεων περιλαμβάνει, μεγεθυμένη μάλιστα,  και τους ανάπηρους. Κι αν επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον σε απαράδεκτες νοοτροπίες και συμπεριφορές προς αυτούς η αιτία δεν βρίσκεται στην απόρριψη του διαφορετικού που είναι το επιφαινόμενο,  όσο στην αποδοχή της αξίας κάθε ανθρώπου αναλόγως με την ανταπόκρισή του στην απόδοση που απαιτεί απ’ αυτόν το καπιταλιστικό σύστημα.

Το κτήνος ηταν ενας εκ των "Αρίστων "








Γιώργος Σγούρδας, το κτήνος που μαζί με τον γιο του βασάνισαν φριχτά τον Ουαλίντ Ταλίμπ στη Σαλαμίνα το καλοκαίρι του 2012. Φούρναρης το επάγγελμα, αντιδήμαρχοςτου νησιού με την Νέα Δημοκρατία. 


"Για τη δίκη των βασανιστών του Ουαλίντ: Μετά από 4 αναβολές, μια σημερινή εκκένωση κτιρίου, μια διακοπή για προσωπικούς λόγους της εισαγγελέως και το χτύπημα ενός κουδουνιού για φωτιά ξεκίνησε η δίκη των 4 βασανιστών του Ουαλίντ Ταλέμπ. Οι 4 βασανιστές (Γ. Σγούρδας, ο γιος του Στ. Σγούρδας, ο F.Zoto και ο Γ. Ζαχαριάδης) κάθισαν μπροστά από την έδρα, ο ένας δίπλα από τον άλλο σε μια αίθουσα που αρχικά είχε μόνο ελάχιστους αλληλέγγυους μιας και μια διμοιρία έξω από την αίθουσα εμπόδιζε τους υπόλοιπους να μπουν. Κατά τη διάρκεια της δίκης η αίθουσα γέμισε από αλληλέγγυους. Η δίκη ξεκίνησε με την κατάθεση του Ουαλίντ. Την συγκλονιστική κατάθεση του Ουαλίντ. Τα μάτια μας υγρά και ο θυμός πάνω από το όριο όταν ακούγαμε τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες του ξυλοδαρμού του. Όλο τον καιρό που ο Ουαλίντ δούλευε στο φούρνο στη Σαλαμίνα, ο Σγούρδας τον φώναζε υποτιμητικά με γυναικεία ονόματα ή με ονόματα όπως Μωάμεθ προκειμένου να κοροϊδέψει τη θρησκεία του. Τον κορόιδευαν όταν νήστευε στο Ραμαζάνι και το να κοροϊδεύουν τη θρησκεία ήταν σύμφωνα με τον Ουαλίντ το λιγότερο που έκαναν. 


Ο βασανισμός εκείνη τη μέρα κράτησε για παραπάνω από 24 ώρες. Ξεκίνησε μέσα στο παρασκευαστήριο και μετά τον μετέφεραν σε έναν στάβλο όπου τον αλυσόδεσαν σε ένα ξύλο από το ταβάνι. Του είχαν από πριν φορέσει μια μεταλλική αλυσίδα στο λαιμό και γελούσαν. Τον χτυπούσαν ανελέητα με μια βέργα στο κεφάλι και στο σώμα, του έχυναν μπύρα πάνω του και του έσβηναν τσιγάρα στο σώμα του. Τον έγδυσαν για να του βγάλουν το πορτοφόλι (που περιείχε λεφτά δικά του, του αδελφού του και 2 φίλων του). Ανάμεσα στα λεφτά είχε και φωτογραφίες των παιδιών και της γυναίκας του , τις οποίες έσκισαν μπροστά του, ενώ τα κέρματα που είχε στο πορτοφόλι του, του τα πέταγαν στο κεφάλι. Οι βασανισμοί κορυφώνονται με τον βιασμό του Ουαλίντ με μια μεταλλική βέργα. Την ώρα που το περιέγραφε η φωνή του έσπασε και είπε «Τι να πάρω να πω στη γυναίκα μου και τα παιδιά μου; Ότι με χτύπησαν; Ότι με βίασαν;». Στο τέλος ο Ουαλίντ απάντησε στις ερωτήσεις της έδρας και των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής που αφορούσαν το μέγεθος των βασανισμών αλλά και της ψυχικής και σωματικής κατάστασης του Ουαλίντ μετά από το βασανισμό του. Ό ίδιος μετέφερε το φόβο του για όλους τους ανθρώπους γιατί όπως είπε «φοβάμαι όλους τους ανθρώπους, γιατί δε ξέρω τι θα μου κάνουν».
Η στάση των βασανιστών από τότε που έκαναν όλα αυτά μέχρι και σήμερα μέσα στο δικαστήριο ήταν τουλάχιστον προκλητική. Όπου πετύχαιναν τον Ουαλίντ, όπως και σήμερα ο Γ. Σγούρδας, του έκαναν χειρονομίες από μακριά απειλώντας πως θα τον σκοτώσουν. Ο Σγούρδας σήμερα μπήκε στο δικαστήριο χαζογελώντας. Βγήκε με συνοδεία μιας διμοιρίας και καμιά δεκαριάς μπάτσων και ελπίζω να έπιασε το νόημα. Μετά το τέλος της κατάθεσης του Ουαλίντ η έδρα ζήτησε από το συνήγορο υπεράσπισης να κάνει κι αυτός τις ερωτήσεις του αλλά ο ίδιος προτίμησε να ξεκινήσει την επόμενη φορά. (που θα είναι στις 31 Μαρτίου στην αίθουσα 310). Ο αλληλέγγυος κόσμος που ήταν μέσα στην αίθουσα ζήτησε να βγει πρώτα ο Ουαλίντ από την αίθουσα, προκειμένου να διαφυλαχτεί η ασφάλεια του. Όπως και τελικά έγινε. Έξω πια από το δικαστικό μέγαρο και ενώ ο Ουαλίντ ήταν φανερά ταραγμένος αλλά υπό την προστασία του συγκεντρωμένου κόσμου, ζήτησε να πούμε ευχαριστώ σε όλους όσους ήρθαν."









Ειδήσεις



Είθισται το τελευταίο διάστημα, οι «ειδήσεις» για την πορεία των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην Ελλάδα να «βγαίνουν» από εκπροσώπους των ΗΠΑ και όχι από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί να θολώσει τα νερά, παρά τα όσα έχει συμφωνήσει ο πρωθυπουργός με την κυβέρνηση Τραμπ τον περασμένο Οκτώβρη. Για παράδειγμα, όταν ρωτούσαν τον υπουργό Αμυνας για το ενδεχόμενο να φτιαχτεί αμερικανική βάση ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, αυτός απαντούσε αόριστα ότι υπάρχουν συζητήσεις και για άλλα μέρη. Τις ίδιες απαντήσεις έδιναν κυβερνητικά στελέχη και για το αμερικανικό ενδιαφέρον για το λιμάνι και τα ναυπηγεία της Σύρου. Μέχρι που ο Αμερικανός πρέσβης ανέλαβε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, ανακοινώνοντας ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν να φτιάξουν βάση στην Αλεξανδρούπολη και, εκτός από τα ναυπηγεία, να αξιοποιήσουν και το λιμάνι της Σύρου για στρατιωτικούς σκοπούς. Επομένως, τα «ήξεις - αφήξεις» της κυβέρνησης καμιά αμφιβολία δεν πρέπει να αφήνουν στο λαό ότι η υλοποίηση της συμφωνίας ΗΠΑ - Ελλάδας για αναβάθμιση της «αμυντικής» συνεργασίας «τρέχει με χίλια» και ότι αυτό συνιστά βαθύτερη εμπλοκή σε μεγάλους κινδύνους για τα λαϊκά στρώματα. Με δεδομένο, μάλιστα, ότι ο Π. Καμμένος διέψευσε κατηγορηματικά τις καταγγελίες του ΚΚΕ ότι η βάση του Αραξου προετοιμάζεται για να φιλοξενήσει ΝΑΤΟικά όπλα «ειδικού σκοπού», δηλαδή και πυρηνικά, πολύ φοβόμαστε ότι δεν είναι μακριά η μέρα που ο πρέσβης των ΗΠΑ θα βγει να το ανακοινώσει επίσημα...

ΣΤΙΒΕΝ ΧΟΚΙΝΓΚ Αναζητούσε την αλήθεια, χωρίς φόβο αλλά με πάθος





Ο Στίβεν Χόκινγκ
Ο Στίβεν Χόκινγκ
Η είδηση του θανάτου του διάσημου Βρετανού αστροφυσικού, κοσμολόγου και συγγραφέα, Στίβεν Χόκινγκ, την περασμένη Τετάρτη, σκόρπισε την αίσθηση της απώλειας όχι μόνο στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα που φτώχυνε διακριτά, αλλά και στους ανθρώπους που τον γνώρισαν μέσα από τα βιβλία εκλαϊκευμένης επιστήμης που έγραψε για θέματα της σύγχρονης φυσικής, σε κάθε άνθρωπο που έχει οδηγό στη σκέψη του την επιστημονική αντίληψη για τον κόσμο. Ο Χόκινγκ, που έγινε εμβληματική φυσιογνωμία και λόγω της αναπηρίας του, την οποία αντιπάλεψε με σθένος επί δεκαετίες, άφησε σημαντικό επιστημονικό έργο, τόσο άμεσα με τις θεωρίες του, όσο και επειδή κατάφερνε έως το τέλος να συναρπάζει νέους και μεγαλύτερους σε ηλικία με τα μυστήρια της φύσης που προσπαθούσε να λύσει, να εμπνέει άλλους επιστήμονες με τις ριζοσπαστικές ιδέες του. Ταυτόχρονα, οι τοποθετήσεις του για τα κοινωνικά ζητήματα αποδεικνύουν άνθρωπο με αρχές, που δεν δίστασε να πει πράγματα που δυσαρέστησαν κάποιους ισχυρούς.
Δεν εγκατέλειψε
Ο Χόκινγκ άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα της ασθένειας του Λου Γκέρινγκ (αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση) από την ηλικία των 21 ετών. Οι γιατροί του έδωσαν δύο χρόνια ζωής, αλλά εκείνος κατάφερε να ζήσει μια παραγωγική ζωή για 53 χρόνια επιπλέον, παρότι το μεγαλύτερο μέρος της ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο, μιλώντας με συνθετική φωνή μέσω υπολογιστή και χάνοντας από χρόνο σε χρόνο όλο και περισσότερο τον μυικό έλεγχο του σώματός του. Μέχρι που οι επιπλοκές της βαριάς ανίατης εκφυλιστικής νόσου να τον καταβάλουν, τελικά, σε ηλικία 76 ετών. Από την περίοδο που είχε καθηλωθεί και δεν μπορούσε πια να γράφει και να λύνει μεγάλες μαθηματικές εξισώσεις, ο Χόκινγκ ανέπτυξε την ικανότητα να χειρίζεται τα θέματα της φυσικής με γεωμετρικά ανάλογα, όπως ο Αϊνστάιν. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του πρωτοποριακού επιστημονικού έργου του το πραγματοποίησε σε νεαρή ηλικία, όπως άλλωστε συμβαίνει συνήθως και με τους φυσικούς που δεν έχουν κάποια αναπηρία.

Το 2007, στο ακρωτήριο Κανάβεραλ, χειροκροτείται από το πλήρωμα, μετά την πτήση με αεροπλάνο σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας
2007 AP
Το 2007, στο ακρωτήριο Κανάβεραλ, χειροκροτείται από το πλήρωμα, μετά την πτήση με αεροπλάνο σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας
Παντρεύτηκε την συμφοιτήτριά του Τζέιν Γουάιλντ δύο χρόνια μετά τη διάγνωση της ασθένειάς του και απέκτησε μαζί της τρία παιδιά. Χώρισε το 1991 και ξαναπαντρεύτηκε το 1998 μια από τις νοσοκόμες του, γάμος που διήρκεσε 11 χρόνια. Συμμετείχε με φυσική παρουσία ή τηλεπαρουσία σε διάφορες εκδηλώσεις και έφτασε ακόμη και να πετάξει με αεροπλάνο που πετυχαίνει για λίγο συνθήκες μηδενικής βαρύτητας, έστω κι αν δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του να πετάξει στο Διάστημα. Η περιπέτεια της υγείας του και η δύναμη με την οποία την αντιμετώπισε έγιναν σύμβολο σθένους, που ενισχυόταν από την αντίφαση μιας διάνοιας εγκλωβισμένης σε ένα σχεδόν άχρηστο σώμα.
Ο Χόκινγκ έγινε καθηγητής μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, στην έδρα που κατείχαν παλαιότερα ο Ισαάκ Νεύτων, ο Τσαρλς Μπάμπατζ και ο Πολ Ντιράκ, ένας από τους ιδρυτές της κβαντομηχανικής. Οι διακρίσεις και τα βραβεία έρχονταν το ένα πίσω από το άλλο, αλλά αυτά δεν έφερναν τα χρήματα που είχε ανάγκη ο Χόκινγκ για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα υγείας του. Ετσι καταπιάστηκε, με τη βοήθεια άλλων συγγραφέων, να εκδώσει αρκετά έργα εκλαΐκευσης της θεωρητικής φυσικής, με σημαντικότερο απ' αυτά το περίφημο «Χρονικό του χρόνου», που εκδόθηκε το 1988, έγινε bestseller επί 237 βδομάδες, μεταφράστηκε σε 40 γλώσσες, πούλησε περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα και εκτόξευσε τη δημοτικότητά του.
Επιστημονικές παρακαταθήκες
Μαζί με τον μαθηματικό Ρότζερ Πένροουζ, έδειξαν ότι, αν υπήρξε η επονομαζόμενη «Μεγάλη Εκρηξη», αυτή πρέπει να ξεκίνησε από μια σημειακή ανωμαλία, μια μοναδικότητα (singularity) άπειρης καμπύλωσης του χωροχρόνου. Για τον Χόκινγκ η μοναδικότητα δεν σηματοδοτεί τη διάρρηξη του χώρου και του χρόνου, αλλά την ανάγκη για μια θεωρία κβαντικής βαρύτητας, συνένωσης της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, του Αϊνστάιν, με την κβαντομηχανική. Μια θεωρία που θα εξηγεί όλα τα φαινόμενα, από το μικρόκοσμο έως το μακρόκοσμο και γι' αυτό ονομάστηκε «θεωρία των πάντων». Καλύτερο πεδίο για την αναζήτησή της, σύμφωνα με τον Χόκινγκ, είναι η μελέτη των μαύρων τρυπών.
Ο Χόκινγκ απέδειξε ότι οι μαύρες τρύπες (τα ουράνια σώματα που έχουν τόσο ισχυρή βαρύτητα ώστε δεν μπορεί να ξεφύγει απ' αυτήν ούτε το φως) εκπέμπουν ακτινοβολία, η οποία προς τιμή του ονομάστηκε ακτινοβολία Χόκινγκ, ενώ ταυτόχρονα χάνουν σταδιακά μάζα. Το φαινόμενο οφείλεται σε κβαντικά φαινόμενα στον ορίζοντα γεγονότων, το σφαιρικό όριο της μαύρης τρύπας. Πρόβλεψε την ύπαρξη μικρών μαύρων τρυπών την περίοδο μετά την υποτιθέμενη «Μεγάλη Εκρηξη». Αυτές οι μαύρες τρύπες εικάζεται ότι έχασαν όλη τη μάζα τους μέχρι που εξαφανίστηκαν, ενδεχομένως με εκρήξεις που απελευθέρωσαν μεγάλες ποσότητες Ενέργειας.
Τη δεκαετία του 1970, ο Χόκινγκ ασχολήθηκε με την τύχη των σωματιδίων και των φωτονίων που έχουν πέσει σε μια μαύρη τρύπα, όταν αυτή η τρύπα σταδιακά εξαφανιστεί. Η αρχική του άποψη ήταν ότι η «πληροφορία» (η εντροπία για την ακρίβεια) που συνδέεται με αυτά τα σωματίδια και τα φωτόνια χάνεται. Ομως ο Αμερικανός φυσικός Λέοναρντ Σάσκιντ έδειξε ότι αυτή η παραβίαση του θεμελιώδους δεύτερου νόμου της Θερμοδυναμικής δεν συμβαίνει, πράγμα το οποίο ο Χόκινγκ αναγκάστηκε να παραδεχτεί πολλά χρόνια αργότερα, το 2004, δίνοντας τέλος στο λεγόμενο «πληροφοριακό παράδοξο». Ο Χόκινγκ υποστήριξε στη συνέχεια ότι η πληροφορία «αποθηκεύεται» στον ορίζοντα γεγονότων και επιστρέφει και πάλι σε αντιληπτή μορφή μέσω της ακτινοβολίας Χόκινγκ.
Ο Χόκινγκ ζήτησε να γραφτεί στην ταφόπλακά του η εξίσωση Μπέκενσταϊν - Χόκινγκ για την εντροπία, που εκφράζει την ενότητα τεσσάρων κλάδων γνώσης της φυσικής, εμπεριέχοντας την παγκόσμια σταθερά του Νεύτωνα που συνδέεται με τη βαρύτητα, τη σταθερά του Πλανκ που συνδέεται με τα κβαντικά φαινόμενα, την ταχύτητα του φωτός, άρρηκτα συνδεδεμένη με τη σχετικότητα του Αϊνστάιν, και τη σταθερά του Μπόλτζμαν, άρρηκτα δεμένη με τη θερμοδυναμική.
Στον Χόκινγκ άρεσε να βάζει επιστημονικά στοιχήματα, παρότι σχεδόν πάντα τα έχανε. Το 1975 έβαλε στοίχημα με τον Αμερικανό φυσικό Κιπ Θορν ότι η πηγή κοσμικών ακτίνων Κύκνος Χ-1 δεν ήταν μαύρη τρύπα. Το έχασε το 1990. Το 1997 μαζί με τον Θορν στοιχημάτισαν με τον Τζον Πρέσκιλ σχετικά με την απώλεια πληροφοριών στις μαύρες τρύπες. Το έχασαν το 2004. Το 2012 ο Χόκινγκ έδωσε 100 δολάρια στον Γκόρντον Κέιν, όταν έχασε το στοίχημα για το μποζόνιο Χιγκς, που υποστήριζε ότι δεν θα μπορέσει να ανιχνευτεί.
Μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι
Ο Χόκινγκ δεν έμεινε αδιάφορος σε όσα συνέβαιναν στην κοινωνία πέρα από το χώρο της επιστήμης. Είχε αποκαλέσει «έγκλημα πολέμου» την εισβολή στο Ιράκ το 2003 και είχε μποϊκοτάρει επιστημονικό συνέδριο στο Ισραήλ, λόγω της καταπίεσης των Παλαιστινίων. Είχε συμμετάσχει στην εκστρατεία για τον πυρηνικό αφοπλισμό, ενώ ήταν υποστηρικτής της δημόσιας καθολικής υγειονομικής περίθαλψης και σφοδρός επικριτής των αντιλαϊκών περικοπών στο βρετανικό σύστημα Υγείας. Συνέβαλε σε δράσεις για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τα προβλήματα των ατόμων με αναπηρία, συμμετέχοντας και στην τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του 2012, ενώ πολλές ήταν οι παρεμβάσεις του για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής.
Αποκαλυπτική για τη στάση ζωής και τις φιλοσοφικές απόψεις του ήταν μια συνέντευξή του το Μάη του 2011, στη βρετανική εφημερίδα «Guardian». Ιδιαίτερα οι θέσεις του γύρω από θεολογικά θέματα δυσαρέστησαν πολλούς. «Εζησα με την προοπτική πρόωρου θανάτου τα τελευταία 49 χρόνια. Δεν φοβάμαι το θάνατο, αλλά και δεν βιάζομαι να πεθάνω. Εχω τόσο πολλά να κάνω πρώτα», είπε απαντώντας στην ερώτηση «τι φοβάστε στο θάνατο», και συμπλήρωσε: «Θεωρώ τον εγκέφαλο σαν έναν υπολογιστή, που θα σταματήσει να λειτουργεί όταν χαλάσουν τα εξαρτήματά του. Δεν υπάρχει παράδεισος, ούτε ζωή μετά το θάνατο για χαλασμένους υπολογιστές. Αυτό είναι ένα παραμύθι για τους ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι». Η δήλωση αυτή ήρθε σε συνέχεια εκείνων που έγραφε το 2010 στο βιβλίο του «Το Μεγάλο Σχέδιο», στο οποίο υποστήριζε ότι δεν υπάρχει η ανάγκη κάποιου δημιουργού, για να εξηγηθεί η ύπαρξη του σύμπαντος, προκαλώντας τότε μεγάλες αντιδράσεις από θεολόγους διαφόρων θρησκειών και δογμάτων.
Ο Χόκινγκ δεν δίσταζε να μιλάει για ζητήματα ευρύτερης σημασίας, που ίσως συναντήσει η ανθρωπότητα στο μέλλον, βάζοντας πολλούς σε σκέψη με τις απαντήσεις του. Οταν ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο ύπαρξης εξωγήινων, είπε ότι η απεραντοσύνη του σύμπαντος το κάνει πολύ πιθανό και πρόσθεσε: «Αν κάποτε μας επισκεφθούν εξωγήινοι, το αποτέλεσμα νομίζω ότι θα είναι όπως όταν πρωτοπάτησε το πόδι του στην Αμερική ο Χριστόφορος Κολόμβος, γεγονός όχι και τόσο θετικό για τους Ινδιάνους της Αμερικής»... Για την τεχνητή νοημοσύνη έβρισκε πολύ χρήσιμες τις πρωτόγονες μορφές της, αλλά δεν έβρισκε καθόλου σκόπιμη τη δημιουργία τεχνητής γενικής νοημοσύνης και προειδοποιούσε: «Η ανάπτυξη πλήρους τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να σημάνει το τέλος του ανθρώπινου είδους. Θα αυτονομηθεί και θα ξανασχεδιάζει τον εαυτό της με όλο και πιο επιταχυνόμενο ρυθμό. Οι άνθρωποι, που περιορίζονται από την αργή βιολογική εξέλιξη, δεν θα μπορούσαν να τη συναγωνιστούν και θα γίνονταν ξεπερασμένοι». Ο Στ. Χόκινγκ είχε εκφράσει την ανησυχία του για τη διατήρηση της ζωής πάνω στη Γη εξαιτίας του κινδύνου «ενός ξαφνικού πυρηνικού πολέμου, γενετικά τροποποιημένων ιών ή άλλων κινδύνων που δεν έχουμε ακόμα σκεφτεί».
Οπως δήλωσαν τα παιδιά του, Λούσι, Ρόμπερτ και Τιμ, ανακοινώνοντας το θάνατό του: «Ηταν ένα μεγάλος επιστήμονας και ένας εξαιρετικός άνθρωπος, που το έργο και η κληρονομιά του θα ζήσουν για πολλά χρόνια. Το κουράγιο και η επιμονή του, μαζί με τη διάνοια και το χιούμορ του, ενέπνευσαν πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο».

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: www.theguardian.com, www.newscientist.com

CHAMPIONS LEAGUE - EUROPA LEAGUE Οι ενδοεπιχειρηματικές κόντρες επέβαλαν τις αλλαγές



Μέσω της αύξησης του αριθμού των αγώνων - ντέρμπι προσδοκά η UEFA την καλύτερη πώληση του «προϊόντος» της και την αύξηση των κερδών
Associated Press
Μέσω της αύξησης του αριθμού των αγώνων - ντέρμπι προσδοκά η UEFA την καλύτερη πώληση του «προϊόντος» της και την αύξηση των κερδών
Τις αλλαγές που θα ισχύσουν από την επόμενη αγωνιστική περίοδο στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές ποδοσφαιρικές διοργανώσεις (Champions League και Εuropa League) ανακοίνωσε και επίσημα πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου (UEFA). Με τις αλλαγές αυτές εντείνεται η μετατροπή των δύο διοργανώσεων, και κυρίως του Champions League, σε κλειστά πρωταθλήματα, «για λίγους και εκλεκτούς». Με τις αλλαγές οι ισχυροί ενισχύονται ακόμα περισσότερο, αποκτώντας ως «δώρο» τη μερίδα του λέοντος στις συμμετοχές και φυσικά στην «πίτα» των κερδών.

Αποτέλεσμα της κόντρας συμφερόντων
Ο μετασχηματισμός αυτός του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου σε διασυλλογικό επίπεδο προκύπτει μέσα από τον ενδοεπιχειρηματικό πόλεμο ο οποίος διεξάγεται στο πρόσφορο έδαφος που καλλιεργεί η εμπορευματοποίηση του αθλήματος, με διακύβευμα την «πίτα» των κερδών. Εκεί εστιάζονται φυσικά οι όποιες διαφωνίες ισχυρών ή λιγότερο ισχυρών, αφού στο οικοδόμημα του ποδοσφαίρου - «προϊόντος» μιλάμε πάντα για ομάδες που λειτουργούν ως «βιτρίνα» για τα εμπορικά (και όχι μόνο) συμφέροντα των πολυεθνικών ή των επιχειρηματιών που τις ελέγχουν. Κατά συνέπεια, και ο διαχωρισμός σε ισχυρούς και ανίσχυρους αφορά ακριβώς τη δυναμική των ιδιοκτητών ανάλογα με την κατάταξή τους στη βαθμίδα της επιχειρηματικότητας, και πάνω σε αυτές τις λογικές στηρίζονται και οι κόντρες τους.

Σε υπόθεση των πλουσιότερων ομάδων μετατρέπεται πλέον το Champions League, με τις «ευλογίες» της UEFA
Eurokinissi
Σε υπόθεση των πλουσιότερων ομάδων μετατρέπεται πλέον το Champions League, με τις «ευλογίες» της UEFA
Στην ίδια λογική γίνονται και οι κινήσεις τακτικής της ίδιας της UEFA, που ανάλογα με τα δικά της συμφέροντα επιλέγει να ικανοποιήσει τα αιτήματα πότε των ισχυρών και πότε των λιγότερο ισχυρών. Δεν είναι τυχαίο ότι από τις προεκλογικές δηλώσεις του μετέπειτα προέδρου της UEFA, Σλοβένου Αλεξάντερ Τσέφεριν, για «άνοιγμα» προς τους λιγότερους ισχυρούς, δύο χρόνια μετά τις εκλογές φτάσαμε στην ικανοποίηση των αιτημάτων των ισχυρών. Και αν υπήρχαν λόγοι για εκείνες τις εξαγγελίες (βλ. ψηφοθηρία), άλλο τόσο σημαντικά ήταν για την UEFA και τα συμφέροντά της τα κίνητρα για τις αλλαγές.
Επικράτησαν τα «θέλω» των πιο ισχυρών
Ουσιαστικά οι αλλαγές στη διεξαγωγή του Champions League κινούνται σε δύο βασικούς άξονες. Ο ένας εξυπηρετεί τη λογική της μεγαλύτερης εμπορικής αξιοποίησης του «προϊόντος» προκειμένου αυτό να «πουλάει» καλύτερα, και περιλαμβάνει αλλαγή στην ώρα διεξαγωγής για τους μισούς αγώνες. Ο δεύτερος έχει να κάνει με την ικανοποίηση από πλευράς UEFA της πίεσης των ισχυρών για περισσότερο λόγο στα της διοργάνωσης (και φυσικά στα κέρδη), προκειμένου η πρώτη να αποφύγει «απρόοπτα» όπως απόσχιση των δεύτερων από την «ομπρέλα» της, όπως έγινε στην περίπτωση του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Η πίεση αυτή των ισχυρών υπήρξε μεγαλύτερη από ποτέ τα τελευταία χρόνια, με την «εκτόξευση» της εμπορευματοποίησης του αθλήματος στην Ευρώπη, όπου τα ποσά που «τζιράρονται» σε όλους τους τομείς της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας ξεπερνούν μέχρι και Ακαθάριστα Εθνικά Προϊόντα χωρών! Τα «ρεκόρ» της εμπορευματοποίησης οξύνουν επίσης τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών του ποδοσφαίρου και τις ενδοεπιχειρηματικές «κόντρες». Οχι μόνο για την πρωτοκαθεδρία στο χώρο, αλλά σε τελική ανάλυση και για το ποιος θα «παίζει» στο εν λόγω «γήπεδο».
Αρκετοί άλλωστε ήταν αυτοί που συνέδεσαν την - για πρώτη φορά άμεση - απειλή των ισχυρών για αποχώρηση και δημιουργία ξεχωριστής δική τους διοργάνωσης, αν δεν ικανοποιούνταν στα αιτήματά τους, με αυτές τις επιχειρηματικές κόντρες (βλ. π.χ. το «μπάσιμο» Κινέζων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο).
«Καπαρωμένες» οι 26 από τις 32 θέσεις στους ομίλους
Για να αποφύγει λοιπόν τα χειρότερα, η UEFA δρομολόγησε τη «λύση» της μετατροπής του Champions League σε διοργάνωση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ισχυρών: Από την επόμενη σεζόν τα τέσσερα ισχυρά πρωταθλήματα (ισπανικό, αγγλικό, ιταλικό και γερμανικό), που βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της γενικής βαθμολογίας της UEFA, θα δίνουν στη φάση των ομίλων τις 16 από τις 32 θέσεις, τις οποίες θα παίρνουν οι τέσσερις πρώτες ομάδες των εν λόγων πρωταθλημάτων.
Βάσει δε του συστήματος διαβάθμισης στις συμμετοχές, το οποίο εφαρμόζει η UEFA και αφορά τη θέση της κάθε χώρας στη γενική βαθμολογία, η διοργάνωση γίνεται ακόμα πιο κλειστή, καθώς από τα τέλη Μάη ουσιαστικά, θα καθορίζονται χωρίς τη διαδικασία των προκριματικών οι 26 από τις 32 θέσεις! Εκτός των 16 για τους ισχυρούς, τις υπόλοιπες θέσεις θα καταλαμβάνουν ο νικητής του Europa League και ομάδες από τις χώρες που βρίσκονται στις θέσεις 5 έως 11 της κατάταξης.
Ετσι, δεκάδες ομάδες που θα συμμετέχουν το καλοκαίρι στη διαδικασία των προκριματικών (3 γύροι + πλέι οφ) θα διεκδικούν μόλις 6 «εισιτήρια». Τα 4 απ' αυτά θα προκύπτουν από τα προκριματικά του γκρουπ των πρωταθλητών και τα 2 από τα προκριματικά του γκρουπ των μη πρωταθλητών.
Τον πρώτο λόγο και στο Europa
Στο δε Europa League, με μια πρώτη ματιά μοιάζουν να τηρούνται κάποια προσχήματα ως προς τη σχέση ισχυρών - ανίσχυρων, ούτε εδώ όμως μπορούν να κρυφτούν τα οφέλη για τους ισχυρούς από τις αλλαγές. Καταρχάς, οι 17 από τις 64 θέσεις στη φάση των ομίλων θα είναι ήδη «κλεισμένες» από ομάδες που προέρχονται από τις πρώτες χώρες στη γενική βαθμολογία. Αλλες 8 θέσεις θα προκύπτουν από το γκρουπ των πρωταθλητών στα προκριματικά, στο οποίο θα συμμετέχουν οι αποκλεισμένοι του 3ου γύρου του Champions League, οι οποίοι θα συνεχίζουν ως «μπόνους» στο Europa, και 13 επιπλέον θέσεις θα καλύπτονται από τις ομάδες που θα προέρχονται ως αποκλεισμένες από το γκρουπ των μη πρωταθλητών του Champions League. Με βάση τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτή η διαφορά δυναμικότητας που θα υπάρχει ανάμεσα στις 38 ομάδες από τις συνολικά 64 των ομίλων.

TOP READ