ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ

ΕΞΩΡΑ΄Ί΄ΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΙΑΝΩΝ

                 ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ

φωτο αρχειου

ΚΥΡΙΑΚΗ  5  ΦΛΕΒΑΡΗ    12μμ

Οι εταιρίες που πλούτισαν από τους ναζί

 Οι εταιρίες που πλούτισαν από τους ναζί

Πάνω από 11.000.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και φυσικά όπου υπάρχει ρατσιμός, εθνικισμός και πόλεμος υπάρχει και το Κεφάλαιο να βγάζει κέρδη από τα ποτάμια αίματος που έχυσαν τα θύματα των ναζί στα στρατόπεδσα συγκέντρωσης [Εβραίοι, Ρομά, Κομμουνιστές, Ομοφυλόφιλοι, Σοβιετικοί, Πολωνοί και πολλές ακόμη ομάδες ανθρώπων].

Οι μαζικές δολοφονίες δεν πήγαν χαμένες, δεν έγιναν απλά για την ικανοποίηση του άσβεστο μίσους των ναζί απέναντι στο διαφορετικό ή στον «άλλον» αλλά και για να γεμίσουν οι τραπεζικοί λογαργιασμοί μεγάλων εταιρειών.

Bertelsmann

Η εταιρία, που ιδρύθηκε το 1835, υπήρξε στενός συνεργάτης του Χίτλερ, καθώς στήριξε έμπρακτα τη ναζιστική προπαγάνδα κυκλοφορώντας βιβλία με αντισημιτικά σύμβολά και προπαγανδιστικά βιβλία που απευθύνονταν στη νεολαία την περιοχής.

Ο πρόεδρος της εταιρίας Heinrich Mohn προχώρησε σε σημαντικές δωρεές στις ειδικές δυνάμεις του Χίτλερ, καθώς ο ίδιος ήταν εκλεκτό μέλος των SS, γεγονός που έδειχνε τη στενή του σχέση με τις ιδεολογίες τους. Μάλιστα, μετά από έρευνα που έγινε για την εξακρίβωση της σχέσης της εταιρίας με το ναζισμό, προέκυψε ότι στα εργοστάσια της στη Λιθουανία και τη Λετονία χρησιμοποιούνταν εργάζονταν σε καθεστώς δουλείας εργάτες εβραϊκής καταγωγής.

Hugo Boss

Ο Hugo Boss, που έχτισε την εταιρία του το 1924, κατηγορήθηκε ότι σχεδίασε μια από τις στολές που φορούσαν οι δυνάμεις των SS, αργότερα ανακαλύφθηκε ότι ο ίδιος δεν δημιούργησε τα σχέδια, ωστόσο ήταν αυτός που τις κατασκεύασε. Σύμφωνα με τις πληροφορίες στη 1 Απριλίου του 1931 ο ίδιος έγινε μέλος του Ναζιστικού κόμματος για δύο λόγους, ο ένας επειδή γνώριζε ότι κάτι τέτοιο θα ωφελούσε σημαντικά την επιχείρησή του και ο άλλος γιατί πίστευε πως ο Χίτλερ ήταν ο μόνος που μπορούσε να σώσει τη Γερμανία.

Λίγα χρόνια αργότερα η επιχείρησή του κέρδισε το πρώτο της σημαντικό κεφάλαιο κατασκευάζοντας τις στρατιωτικές στολές των SS και ρούχα για τη ναζιστική νεολαία. Με την ανάπτυξη της επιχείρησης του αυξήθηκε και η ανάγκη για εργατικό δυναμικό, έτσι οι εταιρία χρησιμοποίησε 140 δούλους, ο αριθμός των οποίων αυξήθηκε από άλλους 40 κρατούμενους πολέμου που μεταφέρθηκαν από τη Γαλλία. Μετά τον πόλεμο η εταιρία τιμωρήθηκε με πρόστιμο για τη στήριξή της στους ναζί.

IBM 

Η IBM φέρεται να παρείχε πληροφορίες στη ναζιστική κυβέρνηση του Χίτλερ για τον εντοπισμό των Εβραίων. Το σύστημα, που χρησιμοποιούσαν ήταν οι κάρτες που χτυπούσαν οι εργαζόμενοι εκείνη την εποχή, με αποτέλεσμα να ταυτοποιούνται και να απομονώνονται οι Εβραίοι. Η εταιρία παρείχε πρόσβαση στα αρχεία της στον Χίτλερ, που στόχος του, μετά την επικράτησή του στη Γερμανία, ήταν η εκκαθάριση των Εβραίων. Ακόμη, η εταιρία ανέπτυξε και παρείχε πολύτιμες τεχνολογίες στους ναζί, μάλιστα αυτόματα συστήματα της IBM χρησιμοποιούνταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Η IG Farben, που αποτελείται από μικρότερες φαρμακευτικές εταιρίες, όπως η Agfa και η Bayer, είναι η μεγαλύτερη εταιρία παρασκευής όχι μόνο φαρμάκων αλλά και χημικών. Από το 1933 μέχρι το 1944 η IG Farben αποτέλεσε τον μεγαλύτερο ευεργέτη της ναζιστικής κυβέρνησης, δωρίζοντας 81 εκατομμύρια σε αυτή. Η εταιρία μάλιστα εξόπλιζε τους ναζί με πετρέλαιο.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες η εταιρία είχε χτίσει παράρτημα πλησίον του Άουσβιτς για να μπορεί να χρησιμοποιεί δωρεάν εργατικά χέρια, μάλιστα υπολογίζεται ότι περισσότερο από 370.000 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή του κατά τη διάρκεια της εργασίας τους στο εργοστάσιο.

Siemens

Η Siemens είναι μια από τις γνωστότερες εταιρίες που χρησιμοποίησε τους φυλακισμένους πολέμου στα εργοστάσιά της. Μάλιστα η εταιρία φέρεται να έχει χρησιμοποιήσει, το 2001, την ονομασία Zyklon B σε μια καμπάνια προώθησης των προϊόντων της στις ΗΠΑ, γεγονός που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και ανάγκασε την εταιρεία να αποσύρει την καμπάνια. Αυτό γιατί το Zyklon B, ήταν το θανατηφόρο αέριο που χρησιμοποιήθηκε στους θαλάμους αερίων, όπου εξοντώθηκαν εκατοντάδες Εβραίοι. 

BMW

Ο Guenther Quandt, ιδρυτής της εταιρίας χρησιμοποιούσε δούλους στα εργοστάσια παραγωγής όπλων. Τον Μάιο του 1933 ο ίδιος έγινε μέλος του ναζιστικού κόμματος, πράγμα που του απέφερε αμέτρητα κέρδη μιας και εξασφάλισε μερικές από τις επικερδέστερες κρατικές συμφωνίες.

Πάντως η αποδοχή της εταιρίας ότι εμπλεκόταν στις θηριωδίες των ναζί, έγινε μόλις το 2001, όταν η κληρονόμος Gabriele Quandt παραδέχτηκε ότι η  περιουσία που χτίστηκε από τον παππού της ήταν αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης περίπου 50.000 αιχμαλώτων πολέμου. Σύμφωνα με τις πληροφορίες ο Quandt εξανάγκαζε τους Ρώσους και Ουκρανούς αιχμαλώτους να εργάζονται, απειλώντας τους με εκτέλεση, αφού αναφέρεται ότι στο εργοστάσιο του στο Ανόβερο υπήρχε ειδικός χώρος εκτελέσεων.

Audi

Η Audi, μια από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες του κόσμου, παραδέχεται ότι την περίοδο της ναζιστικής επικράτησης στη Γερμανία χρησιμοποίησε πάνω από 20.000 σκλάβους στα εργοστάσιά της, παρόλο που οι υπεύθυνοι επικοινωνίας προσπαθούν να αποτάξουν από τη φήμη της τη σκοτεινή αυτή περίοδο. Κατά τις ιστορικές πηγές οι τραυματισμένοι δούλοι και όσοι δεν ήταν πια σε κατάσταση να εργαστούν, οι οποίοι στη πλειοψηφία τους ήταν Γάλλοι κρατούμενοι, αποστέλλονταν στο Φολσενμπούργκ, όπου και εξοντώνονταν, την ίδια στιγμή άλλοι κρατούμενοι έπαιρναν τις θέσεις τους.

Υπολογίζεται πως, πριν από τη λήξη του πολέμου η εταιρία έστειλε περίπου 688 ανθρώπους στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ενώ, αναφέρεται ότι μετά το τέλος του πολέμου η Audi αναγκάστηκε να πληρώσει πρόστιμα εκατομμυρίων δολαρίων.

Daimler-Benz[aka Mercedes]

Η εταιρία που δημιουργεί τα πιο πολυτελή αυτοκίνητα στον κόσμο, φαίνεται να έχει εμπλακεί και αυτή στις θηριωδίες των ναζί. Το 1942, η εταιρία κατασκεύασε εξαρτήματα που χρησιμοποιήθηκαν από τις ναυτικές δυνάμεις και το στρατό, μάλιστα η εταιρία φαίνεται αν αποκαθιστούσε τις βλάβες των οχημάτων των SS.

Στα εργοστάσια της εταιρίας εργάζονταν πολλοί κρατούμενοι, αφού πολλές από τα εργοστάσιά της βρίσκονταν κοντά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υπολογίζεται ότι περίπου 63.610 κρατούμενοι εργάζονταν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στα εργοστάσια της εταιρίας και φυλάσσονταν από δυνάμεις των SS.

Deutsche Bank

Στη κορυφή των εταιριών που επωφελήθηκαν από τους κρατούμενους των στρατοπέδων συγκέντρωσης είναι η Deutsche Bank. Η τράπεζα εξαγόρασε και ιδιοποιήθηκε 4.446 κιλά χρυσού που είχαν συγκεντρωθεί από την κεντρική τράπεζα του Χιτλερικού καθεστώτος Reichsbank. Από την τεράστια ποσότητα του χρυσού υπολογίζεται ότι 744 κιλά συγκεντρώθηκαν από τους κρατούμενους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, από τον στρατιωτικό των SS Bruno Melmer.Ακόμη, αναφέρεται ότι η τράπεζα παραχώρησε στον Αδόλφο Χίτλερ δάνειο, που φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του Άουσβιτς. Το 1998 η τράπεζα αποδέχτηκε την ηθική ευθύνη για τις επιχειρηματικές συναλλαγές της ναζιστικής περιόδου.

Chase Bank

H σύμπραξη της Chase Bank ( σήμερα JP Morgan Chase ) , με τους ναζί δεν είναι τόσο περίεργη , αν σκεφτούμε ότι ένας από τους κύριους μετόχους της, ο JD Rockefeller , είχε χρηματοδοτήσει άμεσα ναζιστικά πειράματα ευγονικής πριν από τον πόλεμο . Μεταξύ 1936 και 1941 ,η Chase και άλλες τράπεζες των ΗΠΑ βοήθησαν τους ναζί να τραβήξουν πάνω από 20 εκατομμύρια δολάρια, με δίκτυο προμήθειας πάνω από 1,2 εκατομμύρια δολάρια- εκ των οποίων η Chase τσέπωσε 500.000 δολάρια. Τα χρήματα αυτά ήταν πολλά χρήματα εκείνη την εποχή.

Το γεγονός ότι οι γερμανικά μάρκα που χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση των σχεδίων των ναζί προήλθε από τους Εβραίους που είχαν εγκαταλείψει τη ναζιστική Γερμανία δεν φαίνεται να ενόχλησε τη Chase – στην πραγματικότητα αύξησαν τις δραστηριότητές τους μετά την Νύχτα των Κρυστάλλων. Η Chase πάγωσε επίσης τους λογαριασμούς των Γαλλοεβραίων στην κατεχόμενη Γαλλία και τα έδωσαν με τη μία στους ναζί, πριν καν οι ναζί το ζητήσουν από την τράπεζα να τους κάνει αυτή τη χάρη.

Ford

Ίδιος ο Henry Ford ήταν ένας περιβόητος αντισημίτης , δημοσιεύοντας μια συλλογή από άρθρα υπό τον τίτλο «Ο Διεθνής Εβραίος : Πρώτο Πρόβλημα στον Κόσμο» .Ο Ford επίσης είχε δική του εφημερίδα, την οποία χρησιμοποιούσε ως ένα όργανο προπαγάνδας , κατηγορώντας τους Εβραίους για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο , ενώ το 1938 τιμήθηκε με το Μεγαλόσταυρο του Γερμανικού Αετού , το υψηλότερο μετάλλιο στη ναζιστική Γερμανία που απονέμεται σε αλλοδαπούς πολίτες .

Η Ford κατασκεύασε το ένα τρίτο των στρατιωτικοποιημένων φορτηγών που χρησιμοποιούνταν από τον γερμανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου , με ένα μεγάλο μέρος της εργασίας γίνεται από φυλακισμένους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Random House

Μπορεί να μην έχετε ακούσει για την Bertelsmann AG , αλλά θα έχετε ακούσει για τα βιβλία που έχουν εκδοθεί από πολλές θυγατρικές της , συμπεριλαμβανομένης της Random House , της Bantam Books και της Doubleday . Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κυριαρχίας , η Bertelsmann δημοσίευε τη ναζιστική προπαγάνδα και η ναζιστική βιβλιογραφία , όπως το «Αποστείρωση και Ευθανασία : . Συμβολή στην Εφαρμοσμένη Χριστιανική Ηθική » . Είχαν ακόμη δημοσιευθεί έργα του Will Vesper , ο οποίος ήταν πίσω το κάψιμο βιβλίων το 1933.

Kodak

Όταν σκέφτεστε Kodak , σκέφτεστε μία ευτυχισμένη οικογένεια σε φωτογραφίες και αναμνήσεις που αποτυπώνονται στο φιλμ , αλλά αυτό που πρέπει πραγματικά να εξετάσουμε είναι η καταναγκαστική εργασία φυλακισμένων στα στρατόπεδα εξόντωσης που το γερμανικό υποκατάστημα της επιχείρησης χρησιμοποιούσε κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου . Επίσης θυγατρικές της Kodak σε ουδέτερες ευρωπαϊκές χώρες έκαναν βιαστικές μπίζνες με τους ναζί , παρέχοντάς τους τόσο μια αγορά για τα προϊόντα τους και το πολύτιμη ξένο νόμισμα που χρειαζόταν η ναζιστική οικονομία. Η πορτογαλική θυγατρική πχ έστελνε ακόμη και τα κέρδη της στο τράπεζα της Χάγης , η οποία ήταν υπό ναζιστική κατοχή εκείνη τη χρονική στιγμή . Επιπλέον , η εν λόγω εταιρεία έφτιαχνε σκανδάλες, πυροκροτητές και άλλα στρατιωτικά αγαθά για τους ναζί.

Coca-Cola

Η Fanta με γεύση πορτοκάλι είχε αρχικά σχεδιαστεί ειδικά για τους Ναζί . Αυτό έγινε όταν η γερμανική θυγατρική τη Coca-Cola δεν μπορούσε να προμηθευτεί τα συστατικά για το γνωστό αναψυκτικό και έτσι ο διαχειριστής της γερμανικής θυγατρικής της Coca-Cola , Max Keith , ήρθε με ένα νέο ποτό που θα μπορούσε να γίνει με βάση τα διαθέσιμα υλικά .

Το 1941 , έκανε το ντεμπούτο η Fanta στη ναζιστική αγορά. Ο Max Keith δεν ήταν ο ίδιος ο ναζί , αλλά οι προσπάθειές του να διατηρήσει τη λειτουργία της Coca-Cola ζωντανή μέσα του πολέμου σήμαινε ότι η Coca-Cola εισέπραττε κάποια κέρδη από τη ναζιστική αγορά και που μπορούσε να επιστρέψει στην ευρωπαϊκή αγορά πολύ πολύ εύκολα.

Allianz

Η Allianz είναι η δωδέκατη μεγαλύτερη εταιρεία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών στον κόσμο . Ιδρύθηκε στη Γερμανία το 1890 , δεν είναι καμία έκπληξη ότι ήταν η μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία στη Γερμανία , όταν οι Ναζί ήρθαν στην εξουσία . Ως εκ τούτου , έγιναν τσιράκια των ναζί γρήγορα και συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό στο ναζιστικό καθεστώς .Ο CEO τους , Kurt Schmitt , ήταν , επίσης, ο υπουργός Οικονομικών του Χίτλερ , και η εταιρεία ασφάλιζε τις εγκαταστάσεις και το προσωπικό στο Άουσβιτς. Ο Γενικός Διευθυντής τους ήταν επικεφαλής σχεδιασμού της καταβολής των αποζημιώσεων που δόθηκαν στο ναζιστικό κράτος μετά τη Νύχτα Κρυστάλλων, αντί τα χρήματα αυτά να πάνε στους δικαιούχους τους, που ήταν οι Εβραίοι που υπέστησαν το πογκρόμ.

Πηγές: εδώ

αποkollectnews

Είμαστε ακόμα ζωντανοί σαν ΔΟΛ συγκρότημα

 Είμαστε ακόμα ζωντανοί σαν ΔΟΛ συγκρότημα

Σημειώσεις για την επικείμενη αναστολή λειτουργίας των εκδόσεων του ΔΟΛ

Το "Ελεύθερο Βήμα" έπαψε να είναι ελεύθερο μετά την κατοχή -σε αντίθεση με τον ελληνικό λαό, που κι αυτός σύντομα θα ξανασκλαβωνόταν- κι έμεινε σκέτο "Βήμα", για να αποσυνδεθεί από τους δυσάρεστους συνειρμούς και τις μνήμες του δοσιλογικού του παρελθόντος. Οσονούπω μπορεί να πάψει να είναι και "Βήμα" και να υπάρχει γενικώς.

-Το 65' στα Ιουλιανά, δεν είχε κάτι άλλο να πετάξει από τον τίτλο του, κι ο κόσμος έκαιγε τα φύλλα του, εξαγριωμένος με τη στάση του. Το συγκρότημα μπορεί να είναι ΠαΣοΚ, σε όλες τις αποχρώσεις του, από την εποχή του Βενιζέλου, μα ένας εκδότης είναι πάνω απ' όλα με τον εαυτό του και τα δικά του συμφέροντα. Βλέπε πχ και την υπόθεση Κοσκωτά, όπου το ζουμί δεν ήταν στα σκάνδαλα, αλλά στην προσπάθεια άλωσης του τύπου και παραγκωνισμού των μεγαλοεκδοτών.

-Τη δεκαετία του 90' το συγκρότημα βρέθηκε στο απόγειο της δόξας, της κυκλοφορίας των εντύπων του και της ισχύος του, με το Σημίτη, τα ΔΟΛιανά, την είσοδό του στο χρηματιστήριο, την επέκταση των δραστηριοτήτων του, τις "ευγενείς χορηγίες" για το Μέγαρο, που θεμελίωναν επιχειρηματικές συμφωνίες.

-Μόνο στο χώρο του τύπου, το συγκρότημα έφτασε να ελέγχει και να εκδίδει τα εξής έντυπα.
"Βήμα", "Νέα, "Οικονομικός Ταχυδρόμος", "Marie Claire", "Το παιδί μου κι εγώ", "Vita", "Γάμος", "Διακοπές", "National Geographic", "Ram", "Hitech", "Rom", "Marker Hitech", "Αγγελιοφόρος" κι "Αγγελιοφόρος της Κυριακής". Ενώ στις ιδιόκτητες εκτυπωτικές του μονάδες τυπώνονταν δεκάδες άλλα έντυπα, εφημερίδες και περιοδικά. Χώρια η πρόσκαιρη ανάμειξή του στο ALTER κι η εκπομπή του Ψυχάρη στον ΑΝΤ-1, στα μέσα της δεκαετίας του 90'.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο ΔΟΛ πληρώνει το γεγονός ότι ζούσε κι εξέδιδε παραπάνω από τις δυνατότητές του...

-Σταδιακά, μαζί με το (παλιό, "ορθόδοξο") ΠαΣοΚ, κλείνουν τα εκδοτικά στηρίγματα της Αλλαγής και τα τελευταία απομεινάρια του κύκλου της Μεταπολίτευσης: Ελευθεροτυπία, ΔΟΛ και φυσικά το Μέγκα, που ήταν το τηλεοπτικό τους δημιούργημα, μαζί με τον Μπόμπολα και το Βαρδινογιάννη.
Αυτό μπορεί να είναι "τέλος εποχής" για τα ΜΜΕ που γνωρίσαμε, όχι όμως για το σύστημα και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί ή για τα παχυλά αμειβόμενα παπαγαλάκια του.

-Ούτε κλαίμε, ούτε γελάμε, όπως θα έλεγε κάποτε η Αλέκα. Το (μιντιακό έστω) σύστημα δεν πεθαίνει με το θάνατο ενός συγκροτήματος, όπως η αστική τάξη δεν εξαφανίζεται με τη δολοφονία ή τον τυχαίο θάνατο ενός καπιταλιστή. Αυτοί που θα την πληρώσουν είναι οι εργαζόμενοι που μένουν στο δρόμο, χωρίς δουλειά. Σε αντίθεση με τα παπαγαλάκια που δεν πρόκειται να χαθούν -αλλά πόσα να χωρέσει κι ο ΣΚΑΪ, αν πάρει και τον Πρετεντέρη;

Αυτό από την άλλη δε νομιμοποιεί ακριβώς διάφορες "αριστερές υπογραφές" που θεώρησαν χρέος στο Λαμπράκη (όρκο στη ζωή) να εκφράσουν την αγωνία τους για να σωθεί το συγκρότημα και να συνεχίσει το Ταξίδι του Ψυχάρη.

-Στη σημερινή συγκυρία, υπάρχουν εξελίξεις που μας φαίνονται περίεργες, μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να φανεί η σκοπιμότητά τους.
Δεν είναι λίγο περίεργο να κολλάει το ενδιαφέρον του Σαββίδη -αν είναι όντως υπαρκτό; Ή να βγαίνει η ανακοίνωση της επικείμενης αναστολής λειτουργίας, λίγο μετά την (επανα)τοποθέτηση του Μουλόπουλου στο συγκρότημα, εν είδει κυβερνητικού επιτρόπου (όπως στην Τράπεζα Κρήτης); Και οι Συριζαίοι να χαίρονται για το "τέλος της διαπλοκής", έχοντας καταπιεί αμάσητο το διορισμό του Μουλόπουλου;

-Κι από την άλλη, δε μοιάζει τραγική ειρωνεία το άδειασμα του συγκροτήματος από τις τράπεζες, που το στήριζαν συστηματικά όλο αυτό το διάστημα, πχ με χορηγίες για το Μέγαρο;
Σημειώνω από το βιβλίο του Ντένη Αντύπα (βετεράνου δημοσιογράφου, που θήτευσε σε διάφορα διευθυντικά πόστα στο συγκρότημα) για το Λαμπράκη, που μπορείτε να το βρείτε στο παζάρι στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης.

Μεγάλοι χορηγοί και ευεργέτες-δωρητές του Μεγάρου Μουσικής γίνονται κατά καιρούς η Εθνική Τράπεζα (επί διοικήσεων Στέλιου Παναγόπουλου, Γιώργου Μίρκου, Θεόδωρου Καρατζά, Τάκη Αράπογλου), η Εμπορική Τράπεζα (επί διοικήσεων Αδαμάντιου Πεπελάση, Παναγιώτη Πουλή, Κωνσταντίνου Γεωργουτσάκου, Γιάννη Στουρνάρα), η Ιονική (επί προεδρίας Τάκη Αράπογλου, Παναγιώτη Κορλίρα, Χ. Σταματόπουλου), η Eurobank.

Στους δωρητές συναντάμε επίσης τους Αλαφούζους της Καθημερινής, το Βαρδινογιάννη, τον Κόκκαλη, τη Λάτση, τον Μπόμπολα, τον Κοντομηνά, τον Κωστόπουλο της ALPHA BANK, το Φιλίππου της ΦΑΓΕ, τον εφοπλιστή Γουλανδρή, τον Παπαστράτο, την καπνοβιομηχανία Καρέλια, τον Κυριακού του ΑΝΤ-1, τον Κοπελούζο (φυσικό αέριο, σε μεταγενέστερη περίοδο), το Μέγκα, την Τογιότα, το Ίδρυμα Ωνάση, το Τζόνι Γουόκερ, το Μυτιληναίο, το Μαρινόπουλο, το Μόραλη, το Δήμο Αθηναίων επί Έβερτ και...
...τον Κώστα Καίσαρη, τη σεζόν 2000-01.

Η συνέχεια, εντός των ημερών, όπως λέει κι η ανακοίνωση του ΔΟΛ...

Ενδοϊμπεριαλιστικό αλισβερίσι στις πλάτες του συριακού λαού

Ενδοϊμπεριαλιστικό αλισβερίσι στις πλάτες του συριακού λαού

Copyright 2017 The Associated

Από την έναρξη των έμμεσων ενδοσυριακών διαπραγματεύσεων στην Αστάνα

Οι πρώτες (μετά από περίπου εννιά μήνες) ενδοσυριακές διαπραγματεύσεις στην Αστάνα του Καζακστάν που συμπτύχθηκαν σε ένα διήμερο στις αρχές της βδομάδας (23 - 24 Γενάρη), δείχνουν τις αντιθέσεις ανάμεσα σε ισχυρές καπιταλιστικές δυνάμεις.

Η γενικόλογη διακήρυξη περί σεβασμού της ...«ανεξαρτησίας, κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας» και εξεύρεσης πολιτικής λύσης «με βάση τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ» δεν ήταν το ουσιαστικό αποτέλεσμα της συνάντησης... Ούτε βεβαίως ήταν «είδηση» οι αξεπέραστες (επί του παρόντος) διαφορές των δύο βασικών εμπόλεμων πλευρών, παρά τις μετέπειτα προσπάθειες του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, να υποστηρίξει (την Τετάρτη) πως «ο συριακός στρατός, ένοπλες ομάδες αντικαθεστωτικών και η ρωσική πολεμική αεροπορία» συμφώνησαν να εστιάσουν τις επιθέσεις έναντι των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» και της «Αλ Κάιντα». Δηλαδή, του πρώην «Μετώπου Νούσρα» νυν «Μετώπου Φατέχ αλ Σαμ», με το οποίο συνεργάζονταν αρκετές από τις ένοπλες ομάδες που συμμετείχαν στην αντιπροσωπεία της αντιπολίτευσης, με πρώτο τον «Στρατό του Ισλάμ» του επικεφαλής της Μοχάμεντ Αλούς.

Συνέχιση διαπραγμάτευσης σε Μόσχα και Γενεύη

Επιπλέον, οι διεργασίες που ξεκίνησαν στην Αστάνα αποφασίστηκε να συνεχιστούν ατύπως στη Μόσχα προχτές (Παρασκευή) μέσω της συνάντησης του Σ. Λαβρόφ μόνον με την αντιπροσωπεία της συριακής ένοπλης αντιπολίτευσης και μέσα στο Φλεβάρη στη Γενεύη της Ελβετίας στο πλαίσιο νέων ενδοσυριακών διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και του απεσταλμένου του στη Συρία, Στάφαν ντε Μιστούρα, που στην Αστάνα περιορίστηκε στο ρόλο κυρίως του «παρατηρητή». Ωστόσο σε σχέση με την ημερομηνία έναρξης των νέων παζαριών δεν υπήρχε ξεκάθαρη εικόνα.
Στις προχτεσινές συνομιλίες ανάμεσα στη συριακή ένοπλη αντιπολίτευση και τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, τελικά δεν προσήλθαν οι ένοπλοι που στηρίζονται ανοιχτά από την Σαουδική Αραβία, αλλά παραβρέθηκαν οι Κούρδοι του Κόμματος Δημοκρατικής Ενωσης (PYD) και του ένοπλου σκέλους τους Μονάδες Λαϊκής Αμυνας (YPD), που η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατικές και παρακλάδια του PKK. Tο θέμα του νέου συριακού συντάγματος φαίνεται να ξεχώρισε αλλά η Ρωσία διέψευσε ότι δέχεται αυτονομία των Κούρδων, όπως την κατηγορούσαν οι ομάδες που δεν προσήλθαν, με αφορμή το σχέδιο που κατέθεσαν οι Ρώσοι στην Αστάνα.

Συμμαχικές κόντρες

Είναι, επιπλέον, ενδιαφέρον το γεγονός πως οι τρεις χώρες που έπαιξαν το ρόλο του εγγυητή της διαπραγμάτευσης, δηλαδή η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία, επιχείρησαν να εμφανιστούν σαν «ισότιμοι εταίροι», ωστόσο οι άνισες δυνατότητές τους, αλλά και οι διαφορές μεταξύ τους, παρά την παράλληλη συνεργασία τους στα διπλωματικά και πολεμικά μέτωπα της Συρίας, δεν ήταν εύκολο να καλυφθούν πίσω από το δικό τους ανακοινωθέν που αναδείκνυε ως αποτέλεσμα των ενδοσυριακών συνομιλιών τη συμφωνία των τριών εγγυητριών δυνάμεων για τη δημιουργία ενός μηχανισμού επιτήρησης και ενίσχυσης της γενικής εκεχειρίας που εφαρμόζεται στη Συρία από τις 30 Δεκέμβρη. Οι ανακοινώσεις ήταν γενικόλογες μέχρι του σημείου «παρεξηγήσεως», καθώς σχεδόν τίποτε δεν έγινε άμεσα γνωστό σε σχέση με αυτόν τον τριμερή «μηχανισμό επιτήρησης και ενίσχυσης της συμφωνίας εκεχειρίας» στη Συρία.
Είναι χαρακτηριστικές, για παράδειγμα, οι κόντρες Ρώσων - Ιρανών σχετικά με την παρουσία των ΗΠΑ στην Αστάνα. Οι Ιρανοί από νωρίς είχαν εκφράσει κατηγορηματικά την αντίθεσή τους σε οποιαδήποτε συμμετοχή των Αμερικανών, πόσο δε μάλλον επί της νέας κυβέρνησης του Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας είχε αναγορεύσει το Ιράν υπεύθυνο σχεδόν για όλα τα δεινά στη Μέση Ανατολή. Οι Ρώσοι, αντίθετα, είχαν επαφές και με τη νέα κυβέρνηση Τραμπ και επέβαλαν την παρουσία του Αμερικανού πρέσβη στο Καζακστάν, Τζορτζ Κρολ, έστω και στο ρόλο του «παρατηρητή».
Αγεφύρωτες παρέμειναν και οι διαφορές Ιρανών και Σύρων απέναντι στους Τούρκους, μεταξύ άλλων και λόγω της χερσαίας επέμβασης του τουρκικού στρατού, που πραγματοποιείται από τα τέλη Αυγούστου του 2016 στο πλαίσιο της επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη», με πρόσχημα την καταπολέμηση τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους», αλλά απώτερο στόχο την αποτροπή δημιουργίας αυτόνομου «Δυτικού Κουρδιστάν» στα νοτιοανατολικά σύνορά τους.
Η δυσφορία Ιρανών και Σύρων απέναντι στο ρόλο της Τουρκίας και στους στόχους που πασχίζει να προωθήσει η Αγκυρα επί του συριακού εδάφους, για την ώρα, φαίνεται πως είναι «υπό έλεγχο», παρατείνοντας τη συνέχιση της τριμερούς συγκυριακής συνεργασίας στον άξονα Μόσχα - Αγκυρα - Τεχεράνη. Ενα από τα λίγα αλλά ικανά πράγματα που φαίνεται πως τροφοδοτούν τη συνεργασία Αγκυρας - Τεχεράνης είναι η κοινή αντίθεση της αστικής τάξης αμφοτέρων των χωρών μπροστά στο ενδεχόμενο δημιουργίας νέου αυτόνομου κουρδικού κράτους στην περιοχή, καθώς και οι δύο χώρες έχουν στα εδάφη τους πολυάριθμες κουρδικές κοινότητες. Βεβαίως, τίποτε δεν εγγυάται τη συνέχιση της τουρκο-ιρανικής ή της τριμερούς συνεργασίας σε βάθος χρόνου, ιδιαίτερα στην περίπτωση που οι κόντρες μεταξύ τους θεριέψουν πάνω στην αναδιανομή της πίτας, εάν και όταν έρθει η ώρα για «πολιτική επίλυση» του πολέμου στη Συρία.
Είναι, πάντως, ενδιαφέρον το γεγονός πως στα παζάρια της Αστάνα δεν τέθηκε ζήτημα της νέας «αστυνομικής δύναμης» που ετοιμάζει για τη βόρεια Συρία η Τουρκία, εκπαιδεύοντας στο έδαφός της εκατοντάδες Σύρους πρόσφυγες. Ηδη 450 τέτοιοι «Ελεύθεροι Σύροι αστυνομικοί» περιπολούν στη συριακή μεθοριακή πόλη Τζαραμπλούς και εκατοντάδες άλλοι αναμένεται να αναλάβουν την αστυνόμευση και στην πόλη Αλ Μπαμπ, που συνεχίζει να τελεί υπό τον έλεγχο τζιχαντιστών, εάν και όταν ανακαταληφθεί από τα τουρκικά στρατεύματα που την πολιορκούν σε συνεργασία με μισθοφόρους του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού». Αίσθηση προκάλεσαν τα βίντεο που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο από την «εκπαίδευσή» τους στην Τουρκία, στα οποία εμφανίζονται μερικές εκατοντάδες νεαροί με στολές και όπλα να φωνάζουν τα συνθήματα: «Ο Θεός είναι μεγάλος», «Ζήτω η ελεύθερη Συρία», «Ζήτω ο Ερντογάν»...

Πρωταγωνιστές οι Ρώσοι και στη διαπραγμάτευση

Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς τον δεσπόζοντα ρόλο της ρωσικής διπλωματίας στις συνομιλίες της Αστάνα που είχε εκεί ως επικεφαλής τον Αλεξάντερ Λεβαντίεφ, απεσταλμένο του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, στη Συρία, ο οποίος τις χαρακτήρισε «γέννηση» ενός νέου διαπραγματευτικού σχήματος. Κάποιοι αναλυτές εκτιμούν ότι και μόνον διά της πραγματοποίησης των ενδοσυριακών συνομιλιών στην Αστάνα το Κρεμλίνο ενίσχυσε την γεωπολιτική επιρροή του στην ευρύτερη περιοχή, δείχνοντας πως δεν είναι ικανό μόνον στο ρόλο της ισχυρής στρατιωτικής δύναμης, αλλά και στο ρόλο εγγυητή και διαπραγματευτή. Ας μην ξεχνάμε πως με τον τρόπο αυτό στην Αστάνα η Ρωσία ανέλαβε για πρώτη φορά πρωταγωνιστικό ρόλο και στη διαπραγματευτική διαδικασία, τον οποίον είχαν έως πριν από λίγο καιρό, κυρίως στη Γενεύη, οι ΗΠΑ σε συνεργασία με τους εταίρους τους σε ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τις πετρελαιομοναρχίες του Περσικού Κόλπου.
Απαρατήρητη δεν μπορεί να περάσει ούτε η έντονη ενόχληση που προκάλεσε στην αντιπροσωπεία της συριακής κυβέρνησης, με επικεφαλής τον Σύρο διπλωμάτη Μπασάρ Τζααφάρι, η απαίτηση του Μοχάμεντ Αλούς, επικεφαλής της αντιπροσωπείας των αντικαθεστωτικών, λίγο μετά την τελετή έναρξης της διαπραγμάτευσης, να συμπεριληφθεί ο συριακός στρατός και η σιιτική οργάνωση «Χεζμπολάχ» στη μαύρη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων που δρουν στη Συρία! Παρ' όλα αυτά, η κυβερνητική αντιπροσωπεία, κυρίως εξαιτίας των πιέσεων των Ρώσων και Ιρανών συμμάχων τους, παρέμεινε στην Αστάνα και ολοκλήρωσε τις έμμεσες συνομιλίες, αποφεύγοντας να απαντήσει στις προβοκάτσιες με αποχώρηση από το τραπέζι.
Με άλλα λόγια, η Ρωσία δείχνει να επιβάλλει, για την ώρα, το ρόλο της σε μια νέα «φόρμουλα» διαπραγμάτευσης στην Αστάνα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και άλλη φορά στο μέλλον. Οχι, βεβαίως, τόσο για να φέρει την ειρήνη στη Συρία, αλλά για να αυξήσει τον γεωπολιτικό ρόλο του Κρεμλίνου, ώστε να προωθήσει και να εξασφαλίσει τα συμφέροντα των ρωσικών μονοπωλίων και της ρωσικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Ο «παράγοντας» Τραμπ

Ωστόσο, κρίσιμο ρόλο σε όλους αυτούς τους σχεδιασμούς αναμένεται να παίξει και ένας πιθανός ανακαθορισμός των σχέσεων ΗΠΑ - Ρωσίας, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του νέου Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ. Είναι ίσως ενδεικτική κάποιων προθέσεων η ανακοίνωση του νέου εκπροσώπου του Λευκού Οίκου Σον Σπάισερ πως οι ΗΠΑ προθυμοποιούνται να πραγματοποιήσουν κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις με τη Ρωσία έναντι τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» στη Συρία, τονίζοντας: «Αν υπάρχει μια δυνατότητα να νικήσουμε το Ισλαμικό Κράτος σε συνεργασία με οποιαδήποτε χώρα, είτε αυτή είναι η Ρωσία είτε κάποια άλλη, και αν έχουμε εθνικό συμφέρον στο θέμα αυτό, τόσο ασφαλώς θα το κάνουμε».
Οπως και να 'χει, οι διαπραγματεύσεις στην Αστάνα δείχνουν πως ήταν μόνον η «προθέρμανση» ενός νέου κύκλου παζαριών που ξεκινά μέσα στον Φλεβάρη στη Γενεύη της Ελβετίας, όπου ιμπεριαλιστικές δυνάμεις θα ξαναμοιράσουν τα χαρτιά στο τραπέζι με απώτερο τον ίδιο στόχο, για τον οποίο προκλήθηκε και το μακελειό στην Συρία: Τον έλεγχο σφαιρών επιρροής, ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς τους.

Αργή συσσώρευση ή χαοτικές συγκρούσεις;

Αργή συσσώρευση ή χαοτικές συγκρούσεις;

Καλλιτεχνική απεικόνιση του αστεροειδούς Ψυχή, που ίσως αποτελεί τον πυρήνα από σιδηρονικέλιο ενός πρωτοπλανήτη

Το 2009, στα υπολείμματα ενός μετεωρίτη που έπεσε στο Μεξικό το 1969, βρέθηκαν ενδείξεις ενός αρχαίου μαγνητικού πεδίου. Οι αστρονόμοι θεωρούσαν ότι αυτό το πεδίο μπορούσε να προέρχεται μόνο από κάποιο μαγνητικό δυναμό, που σχηματίζεται μέσα σε εξαιρετικά θερμό ρέον μέταλλο, στο εσωτερικό ενός πλανήτη, όπως δηλαδή σχηματίζεται το μαγνητικό πεδίο της Γης από τον ρευστό σίδηρο που περιστρέφεται μέσα στον πυρήνα της. Αλλά ο μετεωρίτης του Μεξικού υποτίθεται ότι ήταν τμήμα ενός πρωτοπλανητιδίου (μικροσκοπικού πρωτοπλανήτη), που με βάση το κυρίαρχο μοντέλο για το σχηματισμό του ηλιακού συστήματος, δεν θα ήταν πολύ θερμό και οπωσδήποτε όχι αρκετά θερμό, ώστε να λιώσει το μέταλλο που περιείχε. Η δυνατότητα το μαγνητικό πεδίο που αποτυπώθηκε στον μετεωρίτη να προερχόταν από τον Ηλιο, ή τον πρωτοπλανητικό δίσκο σκόνης, ή από μεταβατικά μαγνητικά πεδία που είναι δυνατό να δημιουργηθούν κατά τις συγκρούσεις ουράνιων σωμάτων, αποκλείστηκε επιστημονικά.

Δυναμό

Από παλιά ήταν γνωστό ότι τα πρωτοπλανητίδια περιείχαν ένα βραχύβιο ασταθές ραδιενεργό ισότοπο αργιλίου, το Al¹⁶, που κατά τη φυσική μεταστοιχείωσή του εκπέμπει σημαντικές ποσότητες ενέργειας με τη μορφή θερμότητας. Η θερμότητα αυτή μπορεί να ήταν αρκετή να λιώσει από τα μέσα προς τα έξω πρωτοπλανητίδια που είχαν αποκτήσει κάποιο μέγεθος. Στην περίπτωση αυτή το μέταλλο στο εσωτερικό θα διαχωριζόταν από τα πυριτικά ορυκτά (που έχουν υψηλότερο σημείο τήξης) και θα σχημάτιζε έναν υγρό μεταλλικό πυρήνα. Καθώς το πρωτοπλανητίδιο περιστρεφόταν, ο πυρήνας θα μπορούσε να αρχίσει να περιστρέφεται κι αυτός, δημιουργώντας ένα μαγνητικό δυναμό. Στο ψυχρό εξωτερικό του σώματος, μικρότερα πρωτοπλανητίδια και σκόνη από τον πρωτοπλανητικό δίσκο του ηλιακού συστήματος θα μπορούσαν να συνεχίσουν να συσσωρεύονται, αυξάνοντας το πάχος του στερεού καλύμματος.

Τμήμα του μετεωρίτη, που έπεσε στο Μεξικό το 1969 (μικροσκοπία της διατομής του κάτω αριστερά), ο οποίος δείχνει την ύπαρξη μαγνητισμού στους προδρόμους των πλανητών

Τα εγχειρίδια αστρονομίας συνεχίζουν να γράφουν ότι το ηλιακό σύστημα σχηματίστηκε με μια ήσυχη, αργή, σταθερή διαδικασία, κάτι σαν ένα μενουέτο, που ξεκίνησε πριν 4,567 δισεκατομμύρια χρόνια, με ένα δίσκο αερίων και σκόνης, αποτέλεσμα της περιστροφής ενός πρωταρχικού μοριακού νέφους γύρω από ένα νεαρό άστρο. Τα αέρια και η σκόνη συμπυκνώθηκαν σε χαλίκια, πέτρες, βράχους και τελικά μεγάλα πετρώδη συσσωματώματα διαμέτρου δεκάδων έως εκατοντάδων χιλιομέτρων. Αυτά τα πρωτοπλανητίδια στη συνέχεια συγκρούστηκαν σχηματίζοντας πλανητικά έμβρυα, μεγέθους ανάλογου με εκείνο του πλανήτη Αρη. Αυτά τα έμβρυα, που μεγαλώνοντας απέκτησαν βαρύτητα ικανή να αρχίσει να καθαρίζει την τροχιά της από μικρότερα θραύσματα, είτε προσθέτοντάς τα στη δική τους ύλη, είτε στέλνοντάς τα σε άλλες τροχιές, τελικά συγκρούστηκαν μεταξύ τους και σχημάτισαν τους σημερινούς πλανήτες. Στην πορεία τα συστατικά υλικά αυτών των πλανητών διαχωρίστηκαν σε διάπυρους πυρήνες και πυριτικούς μανδύες, δημιουργώντας συνθήκες στην επιφάνειά τους διόλου φιλικές προς τη ζωή.

Το γοργόν και χάριν έχει

Σύμφωνα όμως με τις νεότερες μελέτες, που στηρίζονται τόσο στον αστεροειδή του Μεξικού, όσο και σε άλλους τέσσερις ανάλογους, καθώς και σε μελέτες που δείχνουν ένα πιο βίαιο παρελθόν για το πρώιμο ηλιακό σύστημα, τα πράγματα εξελίχτηκαν πιο γρήγορα και πιο βίαια. Ο σχηματισμός των πρωτοπλανητιδίων, που θεωρούνταν ότι πραγματοποιήθηκε μέσα σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, θεωρείται τώρα από μερίδα επιστημόνων ότι συνέβη μέσα στα πρώτα 3 εκατομμύρια χρόνια. Αν η ηλικία του ηλιακού συστήματος ήταν μια ημέρα, τότε ο σχηματισμός τους θα είχε ολοκληρωθεί μέσα στο πρώτο λεπτό της μέρας! Η ύπαρξη περισσότερης διαθέσιμης Ενέργειας στα πρώτα μικρά συστατικά τμήματα του ηλιακού συστήματος - Ενέργειας προερχόμενης από το ραδιενεργό αργίλιο και τις πρώιμες συγκρούσεις μεταξύ τους - σημαίνει ότι τα πρωτοπλανητίδια δεν χρειαζόταν να περιμένουν να μεγαλώσουν πολύ, ώστε να αρχίσουν να αποκτούν εσωτερική διαστρωμάτωση. Πρωτοπλανητίδια μικρού μεγέθους θα μπορούσαν να εκδηλώνουν διεργασίες που θεωρούνταν δυνατές μόνο σε ουράνια σώματα μεγέθους πλανήτη, ξεκινώντας από το λιώσιμο, την απομάκρυνση των αερίων και τη μείωση του πορώδους, μέχρι το σχηματισμό μαγνητικών δυναμό και την εμφάνιση ηφαιστειότητας.
Σε αυτήν την κατάσταση πραγμάτων, τα ουράνια σώματα δεν εξελίσσονταν πάντα προς αύξηση του μεγέθους τους. Συχνά μεγαλύτερα σώματα διασπώνταν σε μικρότερα. Αν σχηματίζονταν σώματα μεγέθους πλανήτη εκείνο τον πρώτο καιρό, προσκρούσεις άλλων πρωτοπλανητιδίων μπορεί να τους αφαιρούσαν μεγάλο μέρος του υλικού τους, ή να τα κατέστρεφαν. Τα συντρίμμια στη συνέχεια συγκρούονταν με άλλα σώματα, μεγαλώνοντάς τα έως το πλανητικό μέγεθος. Πλανήτες μπορεί να δημιουργήθηκαν, να κόπηκαν στα δύο και να ξαναδημιουργήθηκαν μέσα σε μόλις 10 εκατομμύρια χρόνια! Επιπλέον, όπως προκύπτει από αυτό το βίαιο μοντέλο για τα πρώτα χρόνια του ηλιακού συστήματος, η επιφάνεια της Γης μπορεί να κρύωσε εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα και να μπορούσε να έχει υγρό νερό στην επιφάνεια και στο ανώτερο τμήμα του στερεού φλοιού της. Κάτι τέτοιο θα εξηγούσε τη διαπιστωμένη ύπαρξη κρυστάλλων ζιρκονίου, που σχηματίστηκαν σε υγρό περιβάλλον, πριν από 4,3 δισεκατομμύρια χρόνια.

Τι ψυχή έχει μια Ψυχή

Η με άμεσο τρόπο μελέτη του πυρήνα της Γης είναι κάτι που μάλλον θα μείνει για πάντα στο πεδίο της επιστημονικής φαντασίας. Ισως, όμως, ένας συγκεκριμένος αστεροειδής, υπόλειμμα αρχαίου πρωτοπλανήτη, να είναι ισοδύναμο αντικείμενο προς μελέτη. Πρόκειται για τον αστεροειδή Ψυχή, έναν από τους μεγαλύτερους του ηλιακού συστήματος, με διάμετρο τουλάχιστον 200 χιλιόμετρα, ο οποίος βρίσκεται στην κύρια ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Αρη και Δία. Ολες οι μετρήσεις που έχουμε από ραδιοτηλεσκόπια, δείχνουν ότι πρόκειται για ουράνιο σώμα που αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από σίδηρο και νικέλιο. Ο αστεροειδής Ψυχή φαίνεται να είναι ο ξεγυμνωμένος πυρήνας ενός πρωτοπλανήτη, ένα υπόλειμμα των συγκρούσεων που συνέβαιναν στο πρώιμο ηλιακό σύστημα, συγκροτώντας και καταστρέφοντας ουράνια σώματα. Στην επιφάνειά του ίσως βρίσκονται μικρά υπολείμματα από το πετρώδες εξωτερικό του στρώμα, που θα μπορούσαν να μας δώσουν στοιχεία για τη σύσταση των βαθύτερων τμημάτων του μανδύα των πρωτοπλανητών. Αν υπήρξαν προσκρούσεις μετεωριτών ή κομητών πάνω στο γυμνό μέταλλο, τότε ίσως έχουν δημιουργηθεί οξείς μεταλλικοί λόφοι, που πάγωσαν σε αυτήν τη μορφή πριν προλάβουν να ξαναπέσουν στην επιφάνεια.
Μια ομάδα 75 επιστημόνων έχει ήδη προτείνει στη NASA την αποστολή στον αστεροειδή Ψυχή μιας μικρής διαστημοσυσκευής, προωθούμενης από ηλιακά ιστία και κινητήρα ιόντων, που θα φέρει μαγνητόμετρο για την ανίχνευση μαγνητικών πεδίων, φασματογράφο ακτίνων γάμμα για την ταυτοποίηση χημικών στοιχείων και δύο κάμερες. Η πρόταση πέρασε από το πρώτο φιλτράρισμα και σύντομα η αμερικανική διαστημική υπηρεσία αναμένεται να ανακοινώσει αν θα της δώσει και την τελική έγκριση, οπότε θα προγραμματιστεί για εκτόξευση πιθανότατα το 2021.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

FIFA Το κυνήγι των κερδών και η «μεταμόρφωση» του ποδοσφαίρου

FIFA

Το κυνήγι των κερδών και η «μεταμόρφωση» του ποδοσφαίρου

Στις περισσότερες συμμετοχές από Αφρική και Ασία, με ό,τι συνεπάγεται αυτό στο οικονομικό μέρος, ποντάρει η FIFA με τις αλλαγές στα Παγκόσμια Κύπελλα

Επικοινωνιακά παιχνίδια ή τελικά καπνός... με φωτιά; Οπως και να έχει, όλο το προηγούμενο διάστημα το ποδόσφαιρο σε παγκόσμιο επίπεδο βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος κυρίως για δύο λόγους. Ο πρώτος αφορούσε τις αλλαγές που επισημοποίησε η Παγκόσμια Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου (FIFA) όσον αφορά τη διεξαγωγή της κορυφαίας της διοργάνωσης, του Μουντιάλ, αρχής γενομένης από το 2026. Αλλαγές οι οποίες προκάλεσαν αίσθηση αλλά και αντιδράσεις για τα όσα περιλαμβάνονται στα σχέδια. Λίγες μέρες αργότερα τα νερά στο δημοφιλές άθλημα ταράχτηκαν για μια ακόμη φορά. Αιτία οι δηλώσεις του Ολλανδού πρώην διεθνούς ποδοσφαιριστή και νυν προέδρου της τεχνικής επιτροπής της FIFA, Μάρκο φαν Μπάστεν, στις οποίες αποκάλυπτε σκέψεις (ή και πλάνα) των διοικούντων το παγκόσμιο ποδόσφαιρο για σημαντικές αλλαγές στον τρόπο που θα παίζεται αυτό στο μέλλον. Το γεγονός μάλιστα ότι αυτές ήρθαν λίγες μόλις μέρες μετά τις επίσημες ανακοινώσεις της FIFA για το Μουντιάλ του 2026 έκανε αρκετούς να συμπεράνουν ότι τελικά η συγκεκριμένη διοργάνωση ίσως να μην αποτελέσει σταθμό για τη διαφορετικότητα στις συμμετοχές και στον τρόπο διεξαγωγής αλλά γενικότερα για το ίδιο το ποδόσφαιρο.

Μουντιάλ: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε...»

Οπως αναμενόταν, με βάση τη φημολογία των τελευταίων μηνών, τα σχέδια του νέου προέδρου της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο, ώστε από το 2026 να παρουσιαστεί ένα διαφορετικό Μουντιάλ από ό,τι γνωρίζαμε μέχρι τώρα, πήραν σάρκα και οστά. Η Εκτελεστική Επιτροπή της FIFA άναψε το πράσινο φως ώστε οι ομάδες που θα συμμετέχουν στην τελική φάση να αυξηθούν από 32 που είναι τώρα (και μέχρι το 2022 στο Κατάρ) σε 48. Μάλιστα, ας σημειωθεί πως ο Ινφαντίνο στην προεκλογική του εκστρατεία έκανε λόγο για 40 ομάδες, αλλά, όπως αποδείχθηκε, τα σχέδια προχώρησαν περισσότερο. Οπως για τον τρόπο διεξαγωγής της εν λόγω διοργάνωσης. Σύμφωνα με αυτά, στην πρώτη φάση της διοργάνωσης θα υπάρχουν 16 όμιλοι των τριών ομάδων από τους οποίους θα προκρίνονται οι δύο πρώτες στη φάση των «32». Στα αξιοσημείωτα των νέων σχεδίων είναι η κατάργηση της ισοπαλίας στη φάση των ομίλων αφού όσοι αγώνες τελειώνουν έτσι θα ακολουθεί διαδικασία των πέναλτι ώστε να υπάρξει νικητής. Οι αλλαγές εγκρίθηκαν ομόφωνα από την 38μελή Εκτελεστική Επιτροπή, ωστόσο υπήρξαν και σφοδρές αντιδράσεις κυρίως στην ευρωπαϊκή ήπειρο, με την Ενωση Ευρωπαϊκών Συλλόγων να πρωτοστατεί σε αυτές.

Προτάσεις Φαν Μπάστεν: Κάτι... σαν ποδόσφαιρο

Associated Press

Η αύξηση των κερδών ήταν το βασικό μέλημα του προέδρου της FIFA, Τζ. Ινφαντίνο, για τις σαρωτικές αλλαγές στη διοργάνωση του Μουντιάλ

Πριν ακόμα καλά καλά συνειδητοποιηθούν από τους περισσότερους οι αλλαγές που εξήγγειλε η FIFA για το Μουντιάλ και εν μέσω των αντιδράσεων που υπήρξαν τα... νερά ταράχτηκαν και πάλι. Αφορμή αυτή τη φορά στάθηκαν οι δηλώσεις του Μάρκο φαν Μπάστεν, που με το ρόλο του ειδικού συμβούλου της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας και υπευθύνου για τεχνικά ζητήματα δημοσιοποίησε τις σκέψεις του για ριζικές αλλαγές στον τρόπο που θα παίζεται το ποδόσφαιρο. Τα κυριότερα σημεία από όσα εξήγγειλε ο Ολλανδός νυν παράγοντας αφορούν τα εξής:

• Κατάργηση των κίτρινων καρτών και αντί αυτών αποβολή του παίκτη που θα κάνει μια παράβαση για ένα χρονικό διάστημα λίγων λεπτών. Ο ίδιος προτείνει 5 ή 10 λεπτά.
• Κατάργηση της παράτασης. Αντί αυτής θα υπάρχει μια ειδική διαδικασία μονομαχίας μεταξύ ενός παίκτη και ενός τερματοφύλακα. Ο παίκτης θα προσπαθεί να σκοράρει ξεκινώντας μια επίθεση από τα 25 μέτρα, έχοντας οκτώ δευτερόλεπτα για να σκοράρει και πέντε ευκαιρίες! Ο τερματοφύλακας έχει συγκεκριμένο χώρο για να κινηθεί.
• Απεριόριστες αλλαγές, αλλά σε πρώτη φάση μόνο σε αγώνες ομάδων μικρών ηλικιών. Ωστόσο, τονίζει ότι και σε αγώνες ανδρών θα μπορέσουν να αυξηθούν οι αλλαγές, δηλαδή, να προστεθούν 2 - 3 για κάθε ομάδα.
• Να υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός φάουλ που θα μπορεί να κάνει ένας παίκτης. Οπως και στο μπάσκετ. Εάν υπερβαίνει τον αριθμό αυτό τότε θα αποβάλλεται από τον αγώνα.
• Κομμένες οι διαμαρτυρίες. Μόνο ο αρχηγός της ομάδας θα έχει δικαίωμα να πλησιάζει τον διαιτητή και να διαμαρτύρεται. Οπως στο ράγκμπι.
• Αναζητείται τρόπος για να μειωθούν οι καθυστερήσεις ή η σκοπιμότητα σε ένα παιχνίδι όταν πλησιάζει στο τέλος του. Να σταματά το χρονόμετρο 10 λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα ώστε οι παίκτες να μη γνωρίζουν πόσος χρόνος απομένει.

Eurokinissi

Το ποδόσφαιρο που ...ονειρεύεται ως παράγοντας της FIFA ο Ολλανδός Φαν Μπάστεν απέχει κατά πολύ από αυτό που έπαιζε ο ίδιος

Οπως ήταν αναμενόμενο και οι συγκεκριμένες δηλώσεις προκάλεσαν αντιδράσεις, κυρίως από προπονητές και παίκτες που έβαλαν κατά του Ολλανδού πρώην ποδοσφαιριστή με κύριο σκεπτικό πως εάν τελικά περάσουν τότε θα μιλάμε «για κάτι που θα παίζεται με μια μπάλα και τα πόδια αλλά δεν θα είναι ποδόσφαιρο», όπως ειπώθηκε. Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις του τεχνικού της Λίβερπουλ, Γερμανού Γιούργκεν Κλοπ, που κληθείς να σχολιάσει τα όσα ανέφερε ο Φαν Μπάστεν επισήμανε μεταξύ άλλων: «Προσπαθούν να πιέσουν καταστάσεις, αλλά δεν νομίζω ότι νοιάζονται για το μέλλον του ποδοσφαίρου. Ο Φαν Μπάστεν μπορεί να δημιουργήσει ένα άλλο παιχνίδι αν θέλει. Υπάρχουν αρκετά γήπεδα στον κόσμο».

FIFA: Κόβει και ράβει για να πουλάει το προϊόν

Τα όσα ήρθαν στην επιφάνεια το τελευταίο δίμηνο για τις αλλαγές στο Μουντιάλ και τις «σκέψεις» για ριζικές αλλαγές στο ποδόσφαιρο κάθε άλλο παρά κεραυνός εν αιθρία μπορεί να θεωρηθούν. Αντίθετα, αποτελούν την κορύφωση συγκεκριμένων στοχεύσεων των νέων διοικούντων το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, οι ρίζες των οποίων βρίσκονται για μια ακόμη φορά σε πρακτικές που συνοδεύουν την εμπορευματοποίηση του αθλήματος και τις αγοραίες λογικές. Μετά από μια διετία αποκαλύψεων για σκάνδαλα διαφθοράς παραγόντων, τη φυγή χορηγών και την απώλεια εσόδων, η Παγκόσμια Ομοσπονδία δείχνει διατεθειμένη για βαθιές τομές αρκεί να ανακτήσει το χαμένο έδαφος, κυρίως στην πίτα της αγοράς. Ο,τι πρέπει να κοπεί και να ραφτεί προκειμένου να βολέψει την καλύτερη πώληση του προϊόντος θα πραγματοποιηθεί ακόμα και εάν δημιουργήσει ένα νέο προϊόν, αν αυτό βολέψει τα σχέδια για αύξηση των κερδών.
Για παράδειγμα, η αύξηση των συμμετοχών στο Μουντιάλ πέρα από το ξεχρέωμα των λογαριασμών του νέου προέδρου προς τις λεγόμενες μικρές Ομοσπονδίες, κυρίως της Ασίας και της Αφρικής, οι οποίες υποστήριξαν την υποψηφιότητά του, έχει και έναν άλλο προφανή λόγο. Το άνοιγμα σε ακόμη περισσότερες αγορές αφού περισσότερες χώρες θα ενδιαφέρονται πιο άμεσα για τη διοργάνωση. Παράλληλα, η αύξηση των συμμετοχών σημαίνει περισσότερα παιχνίδια, άρα και μεγαλύτερα τηλεοπτικά και χορηγικά δικαιώματα. Για παράδειγμα, με τις νέες αλλαγές, στη διοργάνωση του 2026 θα διεξαχθούν 80 παιχνίδια από 64 που είναι σήμερα. Την ίδια ώρα, βάσει σχετικής έρευνας, τα όσα εξήγγειλε η FIFA για το Μουντιάλ του 2026 αναμένεται να επιφέρουν και αύξηση του τζίρου στη διοργάνωση κατά 1 δισ. δολάρια, με βάση τα όσα ισχύουν αυτή τη στιγμή στην αγορά. Οπως υπολογίζεται, το διευρυμένο Μουντιάλ θα φέρει έσοδα της τάξης των 6,5 δισ. δολαρίων, ποσό κατά 20% μεγαλύτερο από τα 5,5 δισ. που αναμένεται να παράξει το τουρνουά που θα γίνει στη Ρωσία το 2018 (με 32 ομάδες).
Φυσικά, σε αντίστοιχες λογικές κινούνται και οι σκέψεις (προς το παρόν τουλάχιστον) για αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού των ποδοσφαιρικών αγώνων. Από τα όσα έγιναν γνωστά μέχρι τώρα, είναι προφανές ότι κύριο μέλημα είναι η μετατροπή του αθλήματος σε όσο το δυνατόν καλύτερο και δυνατότερο τηλεοπτικό προϊόν, το οποίο θα πουλάει περισσότερο και θα είναι σαφώς πιο ενδιαφέρον σε αγορές που μέχρι τώρα ήταν συνηθισμένες σε άλλου είδους αθλήματα (π.χ. ράγκμπι, αμερικανικό ποδόσφαιρο) και θεωρούν μη ενδιαφέρον και βαρετό το ποδόσφαιρο. Οπως π.χ. αυτή των ΗΠΑ (παρά την ανάπτυξη της ποδοσφαιρικής λίγκας τα τελευταία χρόνια). Μάλιστα, ας σημειωθεί πως οι ΗΠΑ είναι το φαβορί για την ανάληψη της περίφημης πλέον διοργάνωσης του 2026, που θα σηματοδοτήσει τις αλλαγές στα Μουντιάλ.