Toύρτα στα μούτρα έφαγε βουλευτής του AfD σε σχολείο του Βερολίνου

Κατιούσα

Με τούρτα σοκολάτα-σαντιγί υποδέχτηκε ένας εκ των παρευρισκομένων τον πολιτικό του ακροδεξιού “Εναλλακτική για τη Γερμανία” Χιου Θίοντορ Μπρόνσον όταν ήρθε να μιλήσει σε εκδήλωση σχολείο στο Λίχτενμπεργκ του Βερολίνου. Ο Μπρόνσον είχε προσκληθεί να μιλήσει μαζί με άλλους βουλευτές του τοπικού κοινοβουλίου του Βερολίνου στα πλαίσια της εκδήλωσης “Talking Heads” που οργανώθηκε από την τοπική βουλή.
Ο Μπρόνσον δεν πτοήθηκε από την “γλυκειά” επίθεση, κι έλαβε μέρος στη συζήτηση, όπου τρεις συντονιστές μαθητές μετέφεραν ερωτήσεις συμμαθητών τους που είχαν υποβληθεί εκ των προτέρων γραπτά κι ανώνυμα στην επιτροπή, με θέματα για τη συγκοινωνία, τη στέγασε, την παιδεία, όχι όμως και τη μεταναστευτική πολιτική. Υπήρξε όμως ερώτημα για μια διαδικτυκιακή πλατφόρμα “καταγγελίας” που έχει ήδη δημιουργήσει στο Αμβούργο το κόμμα, όπου μαθητές καλούνται να καταδώσουν όσους δασκάλους “παραβιάζουν την κομματική ουδετερότητα” στο σχολείο, ασκώντας κριτική στο ξενοφοβικό κόμμα. Ο Μπρόνσον προσπάθησε να υπεκφύγει, τελικά όμως εμφανίστηκε θετικός για την εν λόγω χαφιέδικη πρωτοβουλία.
Παρά την παρουσία της αστυνομίας στο χώρο, ο νεαρός που φορούσε σκούφο κατόρθωσε να διαφύγει. Τη δυσαρέσκειά τους για την παρουσία του ακροδεξιού βουλευτή εξέφρασαν και μαθητές της 12ης τάξης του Λυκείου που είχαν αναρτήσει πλακάτ με την επιγραφή “Κανένας χώρος για ακροδεξιά ρητορική μίσους”.
Ο Μπρόνσον επιχείρησε να εμφανιστεί ως θύμα “σωματικής επίθεσης”, αποτέλεσμα της “εκστρατείας δυσφήμισης” κατά του AfD, κατηγορώντας τα άλλα κόμματα ότι δεν καταδικάζουν αυστηρά τέτοια φαινόμενα, παρότι ο συνάδελφός του από το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα Ντάιν Φράιμαρ είπε πως “Δεν θεωρεί μέσο πολεμικής τέτοιες επιθέσεις”. Ο ίδιος ωστόσο έσπευσε να συμπληρώσει ότι “κρυφογέλασε” με το πλακάτ, που ήταν “καλοπροαίρετη δημοκρατική κριτική”. Δεν ήταν λίγοι κι όσοι μαθητές εξέφρασαν εκ των προτέρων την αντίθεσή τους σε μια εκδήλωση με την παρουσία του φασίζοντος μορφώματος. “Θεωρώ πως στο σχολείο δε θα έπρεπε να υπάρχει χώρος για ένα κόμμα που είναι ρατσιστικό, αντισημτικό, σεξιστικό και ομοφοβικό”, είπε μαθήτρια που θέλησε να διαφυλάξει την ανωνυμία της.
Πληροφορίες από tagesspiegel.de

Φόνος σε ζωντανή μετάδοση – Η δολοφονία του φιλοκομμουνιστή Ιάπωνα ηγέτη Ινεχίρο Ανασούμα

Κατιούσα

Οι δολοφονίες πολιτικών ηγετών μπροστά σε κάμερες δεν είναι κάτι εντελώς άγνωστο, αφού τόσο η δολοφονία του Τζον Κένεντι, όσο κι εκείνη του Ανουάρ Σαντάτ το 1981 έγιναν υπό πλήρη δημοσιογραφική κάλυψη στη διάρκεια επίσημων περιστάσεων. Η πρώτη δολοφονία όμως που αιχμαλωτίστηκε στο φακό ήταν εκείνη του Προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ιαπωνίας, Ινεχίρο Ασανούμα, στη διάρκεια μαγνητοσκόπησης ενός ντιμπέιτ στις 12 Οκτώβρη 1960, εν όψει των βουλευτικών εκλογών. Τα διαφορετικά τηλεοπτική ήθη της εποχής επέτρεψαν όχι μόνο την προβολή της επίμαχης σκηνής, αλλά και τη συνεχή αναπαραγωγή της σε εκατομμύρια θεατές. Ο φωτογράφος Γιασούσι Ναγκάο, που απαθανάτισε τη στιγμή της επίθεσης, βραβεύτηκε με το βραβείο Πούλιτζερ.

Ο Ασανούμα είχε υπάρξει πρώην υποστηρικτής του ακροδεξιού μιλιταριστικού καθεστώτος του Αυτοκράτορα Χιροχίτο, ήδη όμως από το 1942 αποσύρθηκε από τα πολιτικά δρώμενα, δυσαρεστημένος με την έκβαση του πολέμου. Μετά τον πόλεμο, ο Ασανούμα προσέγγισε το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ενώ αργότερα έγινε στενός σύμμαχος της μαοϊκής Κίνας. Σκάνδαλο είχε προκαλέσει το 1959, η επίσκεψή του στη ΛΔ Κίνας, όπου χαρακτήρισε τις ΗΠΑ “κοινό εχθρό Κίνας και Ιαπωνίας” και επιστρέφοντας, κατέβηκε από το αεροπλάνο, φορώντας μια στολή παρόμοια με εκείνη του Μάο, σε μια εποχή που η Ιαπωνία  αναγνώριζε μόνο την Ταϊβάν ως νόμιμη κινέζικη κυβέρνηση.
Ο Ασανούμα είχε κληθεί να μιλήσει σε 10.000 ανθρώπους, ανάμεσά τους εκατό υποστηρικτές της ακραίας εθνικιστικής και αντικομμουνιστικής οργάνωσης της Μεγάλης Ιαπωνικής Πατριωτικής Οργάνωσης, που γιουχάρανε σε όλη τη διάρκεια της ομιλίας. Ένας από αυτούς, ο 17χρονος Οτόγια Γιαμακούσι, φορώντας ακόμα τη σχολική του ποδιά, όρμησε στη σκηνή με ένα παραδοσιακό σπαθί Σαμουράι και χτύπησε τον 61χρονο Ασανούμα στα πλευρά. Παρότι όρμησαν αμέσως πάνω του και τον ακινητοποίησαν, το πρώτο χτύπημα ήταν θανάσιμο κι ο Ιάπωνας πολιτικός εξέπνευσε μία ώρα μετά.
Με αφορμή την ανακοίνωση του θανάτου του, 15 χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από τα κεντρικά της αστυνομίας, απαιτώντας την παραίτηση του αρχηγού της, λόγω της αποτυχίας του να παράσχει ασφάλεια στον Ασανούμα, παρότι ήταν γνωστό πως δεχόταν απειλές.
Ο δράστης, τρεις βδομάδες μετά τη σύλληψή του, κρεμάστηκε στο κελί του, αφού πρώτα είχε γράψει με οδοντόπαστα στον τοίχο το σύνθημα “Επτά ζωές για τη χώρα μου, ζήτω η Αυτού Μεγαλειότητα, ο Αυτοκράτορας”.

Εξω το ΝΑΤΟ και οι βάσεις του από την Ελλάδα

Πολύμορφες δράσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης για επέκταση και δημιουργία νέων αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, το λαό και τη νεολαία να ξεσηκωθούν ενάντια στην πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που μετατρέπει την Ελλάδα σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο.
Στις 22 και 23 Οκτώβρη διαδηλώνουμε σε όλες τις πόλεις που υπάρχουν στρατιωτικές βάσεις ή σχεδιάζονται να δημιουργηθούν νέες.
Σε όλη την Ελλάδα οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με πολύμορφες δράσεις, θα εκφράσουν την αντίθεση σε αυτούς τους σχεδιασμούς.
Η πολιτική αυτή έχει τη σφραγίδα σύσσωμης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που έχει γίνει ο καλύτερος υπηρέτης των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Για τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου, που διεκδικεί μερίδιο απ' την «πίτα» των αγορών, των δρόμων Ενέργειας, των πρώτων υλών, εμπλέκει τη χώρα και τον ελληνικό λαό στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς, που οξύνονται, κυρίως ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Ρωσία, με απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από δήθεν προσωπικές απόψεις του υπουργού Αμυνας, Π. Καμμένου. Η επέκταση της βάσης στη Σούδα, η μεταφορά drones στη Λάρισα, η δημιουργία βάσης αμερικανικών ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, ο σχεδιασμός για μεταφορά «ειδικών όπλων» στον Αραξο κ.α. είναι μέτρα που ήδη υλοποιούνται απ' την κυβέρνηση και έχουν τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ και των άλλων κομμάτων.
Αυτούς τους σχεδιασμούς υπηρετεί η κυβέρνηση, όταν δίνει το 2% του ΑΕΠ (4 δισ. ευρώ), κάθε χρόνο, για τα ΝΑΤΟικά σχέδια, τη στιγμή που ο λαός υποφέρει, όταν στέλνει ελληνικά στρατεύματα εκτός συνόρων σε ΝΑΤΟικές αποστολές και ασκήσεις, όταν πρωταγωνιστεί να μπουν νέες χώρες στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όπως έκανε στη Συμφωνία με τη FYROM.
Αυτή η πολιτική δεν είναι προς το συμφέρον του λαού και της νεολαίας. Οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ δεν είναι παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας.
Οι βάσεις τους δεν φτιάχνονται για να προστατεύσουν τη χώρα και τα σύνορα, όπως λένε ορισμένοι, αλλά για να λειτουργήσουν ως ορμητήρια πολέμου και επεμβάσεων, για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των ενεργειακών κολοσσών. Θα μετατρέψουν την Ελλάδα σε «μαγνήτη» πιθανών επιθέσεων.
Αλλωστε, η συμμετοχή της χώρας μας όλα αυτά τα χρόνια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, η παρουσία των ΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν απέτρεψαν, αλλά αντίθετα όξυναν την τουρκική επιθετικότητα. Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο, που το θεωρεί ενιαίο επιχειρησιακό χώρο. Παίζει το ρόλο του «Πόντιου Πιλάτου» στις ελληνοτουρκικές διαφορές.
Γι' αυτό και χρειάζεται να σημάνει ξεσηκωμός, απ' το λαό και τη νεολαία. Να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να μη χρησιμοποιηθεί η Ελλάδα ως ορμητήριο των ιμπεριαλιστών. Να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα. Να επιστρέψουν οι Ελληνες στρατιώτες από αποστολές εκτός συνόρων. Να δυναμώσει η πάλη για την αποδέσμευση απ' το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Να δυναμώσει η κοινή πάλη κι αλληλεγγύη των λαών ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το σύστημα που τον γεννά.
Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καλεί όλα τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους φίλους και συνεργαζόμενους, να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους σε αυτήν την πανστρατιά υπεράσπισης της ειρήνης, της κυριαρχίας, των δικαιωμάτων και της ευημερίας του ελληνικού λαού.
ΑΘΗΝΑ 12/10/2018
ΤΟ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΝΕΑ ΖΩΝΗ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΡΟΝΟ Το Cassini συνέχισε τις ανακαλύψεις έως τη στιγμή της καταστροφής του

MPS and JHU/APL

Η ζώνη ακτινοβολίας κοντά στον πλανήτη Κρόνο παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στην τελευταία φάση της αποστολής Cassini. Δημιουργείται από την πρόσπτωση γαλαξιακής κοσμικής ακτινοβολίας στους δακτυλίους. Τα πρωτόνια που παράγονται με αυτόν τον τρόπο αλληλεπιδρούν στη συνέχεια με την ατμόσφαιρα του Κρόνου, τον αμυδρό δακτύλιο D και τους υποδακτυλίους D68 και D73

Στις 15 Σεπτέμβρη 2017, το διαστημόπλοιο Cassini ολοκλήρωσε με μια εντυπωσιακή «βουτιά» στην πυκνή ατμόσφαιρα του Κρόνου την ερευνητική του αποστολή στον γίγαντα πλανήτη, που διήρκεσε συνολικά 13 χρόνια. Πέντε μήνες πριν από αυτό το τέλος, η τροχιά του διαστημοπλοίου τροποποιήθηκε ώστε το Cassini να περάσει 22 φορές ανάμεσα στους πυκνούς δακτυλίους και την ορατή επιφάνεια του πλανήτη, μια περιοχή που ήταν μέχρι τότε ανεξερεύνητη. Η περιοχή αυτή περιλαμβάνει και τον δακτύλιο D, τον εσώτερο και πιο αμυδρό από τους δακτυλίους του Κρόνου. Τα πρώτα αποτελέσματα από την τελική φάση της αποστολής του Cassini αποκαλύπτουν μία ζώνη ακτινοβολίας πρωτονίων πολύ υψηλής ενέργειας μεταξύ του Κρόνου και των πυκνών δακτυλίων του, που σχηματίζεται σε κοντινή απόσταση από τον πλανήτη, συνυπάρχει με τον δακτύλιο D και βρίσκεται σε σχεδόν πλήρη απομόνωση από την υπόλοιπη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου.
«Οταν το Cassini τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο την 1η Ιούλη 2004, οι ανιχνευτές του επιστημονικού πειράματος MIMI (Magnetospheric IΜaging Instrument), το οποίο καταγράφει πολύ υψηλής ενέργειας φορτισμένα και ουδέτερα σωμάτια, εστίασαν στην περιοχή μεταξύ του πλανήτη και του δακτυλίου D. Οι μοναδικές αυτές μετρήσεις "φωτογράφισαν" έναν πληθυσμό φορτισμένων σωματιδίων, η ακριβής σύσταση και ιδιότητες του οποίου ωστόσο ήταν ασαφείς. Η μοναδική ευκαιρία, να επαναληφθούν και να επεκταθούν οι πρώτες μετρήσεις του 2004, παρουσιάστηκε μετά τον Απρίλη του 2017, αυτήν τη φορά υπό καλύτερη γεωμετρία παρατήρησης, καθώς η κοντινή απόσταση του Cassini από τον Κρόνο μάς έδωσε αυτήν τη δυνατότητα», εξηγεί ο Δρ. Ηλίας Ρούσσος, ερευνητής στο Ινστιτούτο Max Planck και επικεφαλής σχετικής μελέτης, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε επιστημονικό περιοδικό.
Το μαγνητικό πεδίο του Κρόνου είναι δέκα και πλέον φορές πιο ισχυρό κοντά στον πλανήτη απ' ό,τι έξω από τους δακτυλίους. Γι' αυτό τα πρωτόνια που παγιδεύονται εκεί παραμένουν δεσμευμένα στην ίδια περιοχή για χρόνια, αλληλεπιδρώντας συνεχώς με το δακτύλιο D και την ατμόσφαιρα του Κρόνου, έως ότου χάσουν όλη τους την ενέργεια. Ωστόσο, ο ρυθμός με τον οποίο τα πρωτόνια χάνουν ενέργεια ήταν άγνωστος, κυρίως γιατί η ποσότητα του υλικού στον αμυδρό δακτύλιο D ήταν επίσης άγνωστη. «Ενας σχετικά πυκνός δακτύλιος D θα απορροφούσε γρήγορα τα πρωτόνια και θα είχε ως αποτέλεσμα να μη δημιουργηθεί τέτοια ζώνη ακτινοβολίας. Οι μετρήσεις του ΜΙΜΙ όμως αποκάλυψαν μια αξιοσημείωτη και σταθερή συσσώρευση ενεργειακών πρωτονίων σε μία ζώνη ακτινοβολίας που εκτείνεται από τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Κρόνου και κατά μήκος όλου του δακτυλίου D. Αν και αρκετά από τα πρωτόνια που τη συγκροτούν είχαν εξαιρετικά υψηλές ενέργειες, ως και 10 φορές υψηλότερη από ό,τι το ΜΙΜΙ ανέμενε να μετρήσει, τα επίπεδα σωματιδιακής ακτινοβολίας δεν αποδείχτηκαν τελικά επικίνδυνα για το Cassini», εξηγεί ο Δρ. Νίκος Σέργης, ερευνητής του Γραφείου Διαστημικής έρευνας και Τεχνολογίας της Ακαδημίας Αθηνών και συν-συγγραφέας του άρθρου.
Πέραν του δακτυλίου D, εκτείνονται οι τρεις δακτύλιοι Α, Β και C, που λόγω της μεγάλης πυκνότητάς τους είναι ευδιάκριτοι στις φωτογραφίες του Κρόνου. Οι δακτύλιοι αυτοί σχηματίζουν ένα αδιαπέραστο εμπόδιο ακτίνας 62.000 χιλιομέτρων όπου η παγίδευση φορτισμένων σωματιδίων δεν είναι δυνατή. Η εξαιρετικά αποτελεσματική απορρόφηση των φορτισμένων σωματιδίων στους δακτυλίους Α - C δημιουργεί μια ζώνη ακτινοβολίας εντελώς απομονωμένη από την υπόλοιπη, ευμετάβλητη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου, ζώνη που δεν εκτείνεται πέραν του δακτυλίου D. «Η απομόνωση αυτή της ζώνης ακτινοβολίας είναι χαρακτηριστικό που δεν συναντάμε πουθενά αλλού στο ηλιακό μας σύστημα. Η σημασία του έγκειται στο ότι προσφέρει τη δυνατότητα να εξεταστεί μια ζώνη ακτινοβολίας υπό σχεδόν "εργαστηριακές συνθήκες", και αυτό γιατί ο μηχανισμός δημιουργίας της καθορίζεται μόνο από την εισροή κοσμικής ακτινοβολίας στο σύστημα του Κρόνου, μια φυσική διεργασία που είναι αμετάβλητη στο χρόνο. Στη Γη για παράδειγμα, οι συνθήκες είναι πολύ πιο περίπλοκες, καθώς δεν υπάρχουν δακτύλιοι που θα μπορούσαν να σταματήσουν την απρόβλεπτα μεταβλητή εισροή σωματιδίων υψηλής ενέργειας από τον Ηλιο προς τις ζώνες ακτινοβολίας του πλανήτη μας», σημειώνει ο Δρ. Κωνσταντίνος Διαλυνάς, μέλος της επιστημονικής ομάδας που συνέταξε την εργασία. Οι Ελληνες επιστήμονες συμμετέχουν στη μελέτη της μαγνητόσφαιρας του πλανήτη Κρόνου υπό την εποπτεία του ακαδημαϊκού Σταμάτιου Κριμιζή, Επίτιμου Επικεφαλής του πειράματος Cassini/MIMI.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: Γραφείο Διαστημικής Ερευνας & Τεχνολογίας Ακαδημίας Αθηνών, www.hayabusa2.jaxa.jp

Πλευρές της διάστασης του φύλου στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ

Το ενδιαφέρον των μονοπωλιακών ομίλων για το ανενεργό εργατικό δυναμικό και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών για την ένταξη περισσότερων γυναικών στα σχέδια και τις βρώμικες επεμβάσεις τους

Στο πλαίσιο των πολιτικών ...ισότητας, η ΕΕ προωθεί και την ενεργότερη συμμετοχή των γυναικών στα ιμπεριαλιστικά της σχέδια

«Η ισότητα των φύλων είναι ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι το θεμέλιο των δημοκρατικών κοινωνιών και της χρηστής διακυβέρνησης και αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της αειφόρου και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης».
Οι γνωστές και πομπώδεις ευρωενωσιακές διακηρύξεις για τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τη «δημοκρατία», την «ανάπτυξη» και τη συνάρτηση όλων των παραπάνω με την «ισότητα των φύλων» δεν εξαντλούνται στην επένδυση με «προοδευτικό» μανδύα των αντεργατικών - αντιλαϊκών κατευθύνσεων στα κράτη μέλη της ΕΕ.
Επεκτείνονται και στην εξωτερική πολιτική της Ενωσης, όπως δείχνει το παραπάνω απόσπασμα, που προέρχεται από έγγραφο με τίτλο «Ισότητα των φύλων και ενδυνάμωση των γυναικών: Μεταμορφώνοντας τη ζωή των κοριτσιών και των γυναικών μέσω των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ 2016 - 2020» (SWD {2015} 182 final).
Στα τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη, τρία χρόνια μετά τη διαμόρφωση του εν λόγω εγγράφου, οι Επιτροπές Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (FEMM) και Ανάπτυξης (DEVE) του Ευρωκοινοβουλίου οργάνωσαν από κοινού «εργαστήριο» με θέμα τη μέχρι σήμερα εφαρμογή των κατευθύνσεων που έθετε.
Μάλιστα, η συζήτηση και η ανταλλαγή απόψεων πάνω στο θέμα εντάσσονται στο πλαίσιο προετοιμασίας σχετικής έκθεσης που θα αποτυπώνει το βαθμό στον οποίο έχουν προχωρήσει οι αποφασισμένες κατευθύνσεις και στόχοι.
Το «ενδιαφέρον» της ΕΕ για την «προώθηση της ισότητας» μέσα από την εξωτερική της πολιτική, πίσω από την οποία βρίσκονται πολιτικοοικονομικοί στόχοι και σχεδιασμοί, συνυφασμένοι άμεσα με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, αφορά μια σειρά διαφορετικές περιπτώσεις χωρών.
Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα καπιταλιστικά κράτη που χαρακτηρίζονται ως «αναπτυσσόμενες» χώρες, οι υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ χώρες, οι χώρες που αντιμετωπίζουν «συγκρούσεις» και «καταστάσεις έκτακτης ανάγκης». Ορισμένες μόνο πλευρές αυτού του ...«ενδιαφέροντος» αποτυπώνονται παρακάτω.

Με το βλέμμα στραμμένο στο «ανενεργό» εργατικό δυναμικό

«Σύμφωνα με μια μελέτη του ΟΟΣΑ, το κλείσιμο του χάσματος μεταξύ των φύλων του εργατικού δυναμικού μέχρι το 2030 θα μπορούσε να αποδώσει ένα πιθανό μέσο κέρδος 12% στο μέγεθος της συνολικής οικονομίας σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ», επισημαίνει η ΕΕ στο κείμενό της.
Το ενδιαφέρον των αστικών επιτελείων για την ένταξη περισσότερων γυναικών στην παραγωγή είναι στραμμένο στις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, στη διεύρυνση της δεξαμενής του εργατικού δυναμικού με τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό των γυναικών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το «ενδιαφέρον» της ΕΕ για την Αφρική. «Η Αφρική δεν χρειάζεται φιλανθρωπία, χρειάζεται πραγματική και δίκαιη εταιρική σχέση. Και εμείς, οι Ευρωπαίοι, χρειαζόμαστε αυτήν την εταιρική σχέση εξίσου», έλεγε πρόσφατα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, παρουσιάζοντας την πρόταση για μια «συμμαχία» Αφρικής και Ευρώπης για «βιώσιμες επενδύσεις και θέσεις εργασίας».
Στα επενδυτικά της σχέδια η ΕΕ δίνει «προτεραιότητα» σε τομείς «με μεγάλο δυναμικό δημιουργίας βιώσιμων θέσεων εργασίας, ιδίως για τις γυναίκες και τους νέους», ακριβώς επειδή οι γυναίκες αποτελούν πολύτιμη εφεδρεία που μπορεί να πολλαπλασιάσει τη διαθέσιμη, πάμφθηνη έτσι και αλλιώς, εργατική δύναμη, σε μια ήπειρο που αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς και αποτελεί πόλο έλξης για κεφάλαια και επενδύσεις.
Οπως διαπιστώνουν, όμως, αυτό προϋποθέτει τον περιορισμό των κραυγαλέων ανισοτήτων που υφίστανται οι γυναίκες και στην κατεύθυνση αυτή εκδηλώνεται ζωηρό ενδιαφέρον.
Γι' αυτό στις εκθέσεις των επιτελείων της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών αποτυπώνονται στοιχεία για την κοινωνική θέση της γυναίκας σε μια σειρά χωρών του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου, που λειτουργούν ως εμπόδιο στη συμμετοχή των γυναικών στην κοινωνική ζωή και ειδικότερα στην κοινωνική παραγωγή.
Πρόκειται για νόμους, κοινωνικές αντιλήψεις, κανόνες και πρακτικές που σε πολλές περιπτώσεις παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματά τους, έχουν αναφορά σε προκαπιταλιστικές επιβιώσεις.
Πρακτικές όπως ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, την οποία έχουν υποστεί σήμερα περισσότερα από 125 εκατ. κορίτσια και γυναίκες στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, ή οι γάμοι ανήλικων κοριτσιών που υπολογίζεται ότι φτάνουν τα 14 εκατ. ετησίως, αποτελούν ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Αντανακλούν υπαρκτά κοινωνικά ζητήματα, καθώς η ανισότιμη θέση των γυναικών σε ορισμένες χώρες του καπιταλιστικού κόσμου παίρνει και πολιτιστικό, θρησκευτικό «περίβλημα», με βάση ορισμένα χαρακτηριστικά ένδυσης ή και συμπεριφοράς.
Παράλληλα, όμως, η όλη συζήτηση αξιοποιείται για τον εγκλωβισμό της συνείδησης εργατικών - λαϊκών δυνάμεων, κυρίως γυναικών, στην αστική αντιπαράθεση ανάμεσα στο δίπολο κοσμοπολιτισμός - εθνικισμός του κεφαλαίου, που έχει και θρησκευτικές εκφάνσεις.

Αναβαθμισμένη συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια

Χαρακτηριστική είναι όμως και η θέση που επιφυλάσσει η ΕΕ στις γυναίκες σε ό,τι αφορά τα ιμπεριαλιστικά - στρατιωτικά της σχέδια, σε μια περίοδο που οξύνονται παγκόσμια οι ανταγωνισμοί και αυξάνονται οι επιχειρησιακές ανάγκες, στο πλαίσιο και της προσπάθειας της Ευρωένωσης να αναπτύξει πιο αυτοτελή σχετικά δράση στα διάφορα μέτωπα της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης.
Ετσι, με προκάλυμμα την «ενίσχυση της φωνής και της συμμετοχής των κοριτσιών και των γυναικών», που περιλαμβάνεται στους άξονες που θέτει η ΕΕ για την εξωτερική της πολιτική και «ισότητα», προωθείται η αμεσότερη και πιο ενεργός ένταξη περισσότερων γυναικών στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις επεμβάσεις.
Για παράδειγμα, η ΕΕ διαπιστώνει ότι οι γυναίκες αντιπροσώπευαν «μόνο 1 στους 13 συμμετέχοντες στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις κατά την περίοδο 1992 - 2012» και θέτει στόχους για την αναβάθμιση της συμμετοχής των γυναικών σε «ειρηνευτικές ομάδες» και εκστρατευτικά σώματα.
Παρουσιάζει, μάλιστα, αυτήν την «αναβάθμιση» ως στοιχείο που συμβάλλει στη μεγαλύτερη «επιτυχία των επιχειρήσεων», μέσα από την ευκολότερη πρόσβαση των γυναικών στρατιωτών στον εκάστοτε τοπικό πληθυσμό, την άντληση περισσότερων πληροφοριών από αυτόν, τις «εξυπνότερες» παρεμβάσεις και την εξασφάλιση μεγαλύτερης «υποστήριξης» των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.
Η βελτίωση της σύνθεσης των στρατιωτικών σωμάτων, με μια πιο «ισορροπημένη» αναλογία μεταξύ των δύο φύλων, θεωρείται παράγοντας που μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της «επιχειρησιακής» ικανότητας και αποτελεσματικότητας!
Μάλιστα, το ζήτημα αυτό αναδεικνύεται σε προτεραιότητα και στην κοινή ατζέντα ΝΑΤΟ - ΕΕ. «Θα κάνουμε από κοινού περισσότερα για να προωθήσουμε το ρόλο των γυναικών στην ειρήνη και την ασφάλεια. Στις οργανώσεις μας και στις στρατιωτικές μας επιχειρήσεις. Δεν είναι μόνο μια δίκαιη, αλλά και μια έξυπνη κίνηση», σημείωσε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, σε κοινή συνέντευξη που παραχώρησε με την ύπατη εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, Φ. Μογκερίνι, τον περασμένο Δεκέμβρη.
Και το Ευρωκοινοβούλιο με τη σειρά του έχει εκφράσει σε ψήφισμά του (13/6/2018) την «ικανοποίησή του» για το γεγονός ότι τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ έχουν αναγνωρίσει τη σημασία του ρόλου των γυναικών και «συνιστά» να «προαγάγουν ενεργά την εκπροσώπηση και των δύο φύλων στις δομές και τις επιχειρήσεις τους»...

«Αν εκφράσεις τη ζωή, το έργο σου θα μείνει. Αν όχι, θα χαθεί»

Αφιέρωμα στον συνθέτη Αλέκο Ξένο, έργα του οποίου θα παρουσιαστούν στη συναυλία κλασικής μουσικής που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ την Τετάρτη 17 Οκτώβρη στον Περισσό

Η μπάντα του ΕΛΑΣ στις Κορυσχάδες το 1944. Μαέστρος είναι ο Αλέκος Ξένος

ε«Ονομάζομαι Αλέξανδρος Ξένος του Διονυσίου και της Αγγελικής. Γεννήθηκα στη Ζάκυνθο στις δύο Μαΐου του 1912 ώρα δύο το μεσημέρι. Το σπίτι όπου είδα το φως βρισκόταν στην πόλη της Ζακύνθου, στο παραλιακό μέρος που το λέγανε "Μπάνκο", στην αριστερή πλευρά του σημερινού ξενοδοχείου Ξενία.

Θυμάμαι σαν όνειρο εικόνες που τρεμοπαίζουν - τα πρώτα χρόνια της ζωής μου...».
Ετσι ξεκινά την αυτοβιογραφία του ο μουσικός Αλέκος Ξένος, τον οποίο τιμά με συναυλία κλασικής μουσικής την ερχόμενη Τετάρτη η ΚΕ του ΚΚΕ στην Αίθουσα Συνεδρίων του Κόμματος. Με οδηγό, λοιπόν, την αυτοβιογραφία του, που έχει εκδοθεί από τη Βιβλιοθήκη του Μουσείου Μπενάκη, θα παρουσιάσουμε ένα σύντομο αφιέρωμα στον συνθέτη Αλέκο Ξένο, που αφιέρωσε τη ζωή και το έργο του στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση. Αποψή του, όπως τη διατύπωσε σε συνέντευξή του στον «Ριζοσπάστη» το 1988: «Πιστεύω πως πρέπει να αφομοιώνουμε ό,τι καλύτερο υπάρχει στη μουσική, για να εκφράσουμε τις ιδέες μας. Οχι μεταφυσικά, αλλά πάντα δίπλα και πλάι στο λαό... Αν εκφράσεις τη ζωή, το έργο σου θα μείνει. Αν όχι, θα χαθεί».

Τα πρώτα χρόνια...

Γεννήθηκε το 1912. «Είμαι τυχερός - είχε πει ο Αλέκος Ξένος - που γεννήθηκα στη Ζάκυνθο. Το νησί αυτό έχει ένα μεγάλο πολιτισμό στην ποίηση, στη ζωγραφική, αλλά, ιδιαίτερα, στη μουσική, τόσο στην έντεχνη, με τον Καρρέρ και άλλους, αλλά κυρίως τη λαϊκή, γιατί ο πολιτισμός αυτός φτιάχτηκε από τον ίδιο το λαό μας και για το λαό μας».

Τα πρώτα παιδικά του χρόνια είναι γεμάτα αγάπη... Τεσσάρων χρόνων όμως ορφανεύει από πατέρα και το 1918 η μητέρα του αυτοκτονεί πέφτοντας στη θάλασσα βασανισμένη από τις αρρώστιες και τη φτώχεια. Τον Αλέκο Ξένο περιμαζεύουν συντοπίτες του. Κάνει δουλειές του ποδαριού, βαριές για την ηλικία του, με συνέπεια να αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Στην ταβέρνα όπου δουλεύει, έρχεται σε επαφή με τα λαϊκά τραγούδια της Ζακύνθου και τις καντάδες και ο καλλίφωνος ιδιοκτήτης της, Σπύρος Μωρούλιας, «άθελά του έγινε ο πρώτος και καλύτερος δάσκαλός» του.
Δώδεκα χρόνων γράφεται στη Φιλαρμονική Ζακύνθου. Σε αυτά τα χρόνια επηρεάζεται βαθιά από τον εμπνευσμένο δάσκαλό του στη Φιλαρμονική, Ι. Πηλίκα, και τον σοσιαλιστή συγγραφέα Κ. Πορφύρη. Το 1930 εγκαταλείπει το νησί του. «Ο τόπος δε με χωρούσε πια. Το αποφάσισα ότι έπρεπε να πάω εθελοντής στη στρατιωτική μουσική, με σκοπό να τελειώσω τη θητεία μου ενωρίτερα και παράλληλα να γραφτώ στο ωδείο για να πάρω μια σοβαρή μόρφωση». Εντάσσεται στην μπάντα της Φρουράς Αθηνών, όπου ξεκινά να παίζει τρομπόνι και το 1932 αρχίζει ανώτερες σπουδές στο Ωδείο Αθηνών, με καθηγητές τους Δημήτρη Μητρόπουλο, που του εμφύσησε την αγάπη για τη σύνθεση, και Φιλοκτήτη Οικονομίδη.

Η επαφή με το κίνημα και τις σοσιαλιστικές ιδέες

Τα χρόνια που πέρασε ο Αλέκος Ξένος στο στρατό θέτουν τις βάσεις για να αλλάξουν «τα πιστεύω και ο προσανατολισμός» του. Ερχεται σε επαφή με το οργανωμένο κομμουνιστικό κίνημα και τη θεωρία του μαρξισμού - λενινισμού. Η δράση που ανέπτυξε στο στρατό τον οδήγησε σε φυλάκιση. «Τα γεγονότα που ακολούθησαν, μου άλλαξαν τελείως τον χαρακτήρα. Μέχρι τότε σκεφτόμουν μόνο τον εαυτό μου. Πώς να πάω με τη μελέτη μου όλο και πιο μπροστά... Ομως, τώρα δεν μου αρκούσε αυτό... Εδώ υπήρχε μεγάλη καταπίεση, δυστυχία, εκμετάλλευση και πόνος... Επρεπε να γνωρίσω και να ξεδιαλύνω αυτές τις τρομερές αντιθέσεις και αδικίες».
Οργανώθηκε συνδικαλιστικά στον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο. «Δραστηριοποιήσαμε καινούριους ανθρώπους και μελετήσαμε βαθιά τα μουσικά προβλήματα της χώρας, όχι αποκλειστικά μέσα από το στενό πρίσμα των τρεχόντων οικονομικών προβλημάτων...».

Τα χρόνια της Αντίστασης

Κατά τη διάρκεια του ιταλοελληνικού πολέμου, ο Αλ. Ξένος γράφει την πρώτη του σύνθεση. «Εισαγωγή στη Λευτεριά». «Αυτό είναι ένα έργο πρωτόλειο, χωρίς πολλές αξιώσεις. Αλλά για μένα είναι ένα αγαπημένο παιδί, γιατί φτιάχνοντάς το αισθάνθηκα μια λευτεριά και μια απολύτρωση σπάζοντας και ξεφεύγοντας από τους φραγμούς της καθιερωμένης διδασκαλίας τόσων ωδειακών χρόνων... Μ' αυτό συμμετείχα σε μια πνευματική αντίσταση ενάντια στον σκοτεινό, κτηνώδη φασισμό».
Ορίζεται γραμματέας - εκπρόσωπος της ΚΟ Μουσικών στην Αχτίδα Διανοουμένων - Καλλιτεχνών του ΚΚΕ. Θεριεύει η αντίσταση του ΕΑΜ μέσα στην Αθήνα. «Δημιουργήσαμε πυρήνες στα διάφορα μουσικά σύνολα, αλλά και σε χώρους όπου υπήρχαν μουσικοί (καθηγητές μουσικής, συνθέτες, ορχήστρες θεάτρου, καμπαρέ, χορωδίες), προχωρούσαμε σε πλατιά στρατολογία μελών του ΕΑΜ. Πολλοί απ' αυτούς, οι πιο ικανοί, έγιναν μέλη του ΚΚΕ. Σε έναν πολύγραφο του ΠΜΣ τυπώναμε την εφημερίδα μας "Ο Μουσικός"».
Στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής κατορθώνει το κίνημα των μουσικών να αποσπάσει κατακτήσεις: Κρατικοποίηση της Ορχήστρας του Ωδείου Αθηνών. Δημιουργία Οργανισμού Λυρικού Θεάτρου ανεξάρτητου από το Εθνικό Θέατρο. Μονιμοποίηση της Ορχήστρας Ραδιοφωνίας. Δε μένουν όμως εκεί. Σχεδιάζουν τις βάσεις του μουσικού πολιτισμού σε μια λεύτερη Ελλάδα: Συλλογή της λαϊκής και έντεχνης μουσικής. Δημιουργία αρχείων - βιβλιοθηκών. Αναδιάρθρωση της μουσικής Παιδείας. Ενίσχυση της ερασιτεχνικής δημιουργίας και δουλειά υποδομής για την άνοδο του πολιτιστικού επιπέδου του λαού. Ανέγερση μουσικών μεγάρων στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας.
Το 1943 οι κατακτητές σχεδιάζουν συναυλία στη Λυρική Σκηνή, με συμμετοχή της Ορχήστρας της. Οι μουσικοί του ΕΑΜ βρίσκουν τρόπο να ματαιώσουν τη συναυλία. «Τη μέρα της γιορτής "αρρώστησαν" τα τρομπόνια, οι κόρνες και οι τρομπέτες. Ηταν αρκετό να λείψει σε έργα του Βάγκνερ το βαρύ πυροβολικό...».

Στο βουνό

Το 1943 ανεβαίνει στο βουνό. Μαζί με άλλους καλλιτέχνες βοηθούν στη συγκρότηση χορωδιών. Κατά τη διάρκεια του πρώτου Πανελλαδικού Συνεδρίου των ανταρτοΕΠΟΝιτών στο Μικρό Χωριό στο Καρπενήσι, καταφέρνουν να συλλέξουν 180 αντιστασιακά τραγούδια απ' όλη την Ελλάδα. «Τραγούδια που ξεπηδούσαν από άγνωστους λαϊκούς αγωνιστές και γνωστούς μουσικούς... Αφού τα έμαθα στους αντάρτες ΕΠΟΝίτες, τους έδωσα οδηγίες πώς να τα διασώσουν δημιουργώντας αυτοσχέδιες χορωδίες στις ανταρτοομάδες και τις ΕΠΟΝίτικες λέσχες». Αυτό το αρχείο, που δημιουργήθηκε σε αυτές τις συνθήκες και περιείχε έξι δίσκους, γύρω στα 100 τραγούδια και άλλα ντοκουμέντα του αγώνα, έπεσε στα χέρια της Ασφάλειας σε μια επιδρομή στο σπίτι του συνθέτη. «Αυτόν τον φάκελο, κάθε φορά που με καλούσαν για αποκήρυξη των ιδεών μου, τον επιδείκνυαν σαν ντοκουμέντο αντεθνικής δράσης...».
Στο βουνό λαμβάνει μέρος σε παραστάσεις κουκλοθεάτρου και στο Θέατρο του Βουνού. Γράφει τραγούδια που αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν από το λαό, όπως «Ο ύμνος της Αλληλεγγύης», «Ο Υμνος της ΕΠΟΝ», «Το τραγούδι του Αρη», «Τραγούδι για τ' Αετόπουλα». Στην ορκωμοσία της Κυβέρνησης του Βουνού παρουσίασε τον μελοποιημένο από τον ίδιο «Υμνο της ΠΕΕΑ».
Είναι χαρακτηριστικά αυτά που γράφει για το αντιστασιακό τραγούδι. «Ποτέ στην Ελλάδα το τραγούδι σαν μέσο διάδοσης των πιο πλατιών λαϊκών ελπίδων (...) δε γνώρισε αυτή την άνθηση, δεν τραγουδήθηκε από τόσους ανθρώπους. Ποτέ δεν ήταν τόσο δεμένο σ' ένα πανανθρώπινο αδελφικό αγκάλιασμα με τους άλλους λαούς, ποτέ δεν τραγουδήθηκε από τόσο πολυπρόσωπες χορωδίες, όπως στις πόλεις την περίοδο της απελευθέρωσης».

Τα επόμενα χρόνια

Τις 33 ηρωικές μέρες του Δεκέμβρη του 1944, η Οργάνωση των μουσικών, όπως αφηγείται ο συνθέτης, έκανε μικρά γκρουπ που τα έστελνε στο πεδίο της μάχης για να εμψυχώνουν τους αντάρτες. Σ' ένα απ' αυτά ήταν και ο ίδιος. «Πήγαμε στου Ψυρρή, όπου ήταν ένα εγγλέζικο τανκ που χτυπούσε συνεχώς... Κάποια στιγμή χτυπήσανε το ακορντεόν - συνεχίσαμε να παίζουμε με το βιολί τ' αντάρτικα». Η σουίτα για έγχορδα «Λαφίνα» (1945) είναι βαθιά επηρεασμένη από τα γεγονότα του Δεκέμβρη.
Το 1944 αρχίζει να γράφει τη «Συμφωνία της Αντίστασης», που την ολοκληρώνει το 1946. Θα παιχτεί ολοκληρωμένη στην Ελλάδα το 1979. Το 1947, λόγω των ιδεών και της δράσης του, απολύεται από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και το 1950 από την Ορχήστρα του ΕΙΡ. Το κυνηγητό συνεχίζεται και στα χρόνια της χούντας των συνταγματαρχών, όπου απολύεται από την Ορχήστρα της Λυρικής. Για να επιβιώσει αναγκάζεται να δουλέψει στο ελεύθερο επάγγελμα, σε άσχημες συνθήκες, επιβαρύνοντας την υγεία του.
Το 1952 βραβεύεται στο Φεστιβάλ της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Νεολαίας, στο Βουκουρέστι, για τη «Συμφωνία της Αντίστασης». Την ίδια χρονιά από το ραδιοφωνικό σταθμό της Μόσχας μεταδίδεται το τραγούδι του «Εμπρός», σε ποίηση Κωστή Παλαμά, από τη Χορωδία του Κόκκινου Στρατού. Τα επόμενα χρόνια συνεχίζει να γράφει συμφωνικά έργα («Νέοι Σουλιώτες», «Σπάρτακος», «Προμηθέας», Συμφωνία αρ. 2), μουσική για θεατρικές παραστάσεις και τραγωδίες («Φουέντε Οβεχούνα», «Μήδεια», «Καπετάν Μιχάλης» κ.ά.). Μελοποιεί ακόμα ποιήματα των Σικελιανού, Καβάφη, Ρώτα, Βρεττάκου, Ρίτσου, Σολωμού, Κάλβου.
Ο δημιουργός «έφυγε» από τη ζωή στη 1 Σεπτέμβρη του 1995, αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο μουσικό έργο - παρακαταθήκη.

ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ Στις λογικές της κλειστής λίγκας

Την περασμένη βδομάδα ξεκίνησε η Ευρωλίγκα της σεζόν 2018 - 2019. Η διοργάνωση διεξάγεται για τρίτη φορά με τη μορφή πρωταθλήματος στην κανονική της περίοδο, με τη συμμετοχή 16 ομάδων, εξακολουθώντας να κινείται προς την κατεύθυνση της κλειστής λίγκας και επιλέγοντας και φέτος να μη διακόψει την αγωνιστική της δραστηριότητα την περίοδο των αγώνων των Εθνικών ομάδων.
Σε ό,τι αφορά την υπόθεση που λίγο έλειψε να προκαλέσει «σχίσμα» στη διοργάνωση πέρυσι, τη διαμάχη μεταξύ της διοίκησης της Λίγκας και του Παναθηναϊκού, τα πράγματα προς το παρόν μοιάζουν να έχουν ηρεμήσει. Οι σχέσεις μεταξύ του ισχυρού άνδρα της Λίγκας, Τζόρντι Μπερτομέου, και του ιδιοκτήτη της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Δημήτρη Γιαννακόπουλου, αποκαταστάθηκαν, ο Παναθηναϊκός απέσυρε τις απειλές αποχώρησης, ανακοινώθηκε μέχρι και «πάγωμα» των ποινών που είχαν επιβληθεί στον Δ. Γιαννακόπουλο για τις περσινές του δηλώσεις εναντίον της διοργανώτριας αρχής - εγείροντας πάντως και ερωτήματα για το κατά πόσον η απόφαση αυτή ήταν συλλογική ή, αντίθετα, αν η Λίγκα λειτουργεί με βάση την «ενός ανδρός αρχή», με τον επικεφαλής της να μπορεί να επιβάλλει και να αναιρεί ποινές σε ομάδες ή παράγοντες...

Επιλεκτική διεύρυνση με απώτερες βλέψεις

Φέτος είναι και η τελευταία χρονιά που παίρνουν μέρος στην Ευρωλίγκα 16 ομάδες. Οπως ανακοινώθηκε, από τη σεζόν 2019 - 2020 η διοργάνωση διευρύνεται κατά δύο ομάδες (με αντίστοιχη επέκταση της κανονικής περιόδου κατά δύο βδομάδες) με τη χορήγηση των λεγόμενων «wild cards», δηλαδή καρτών συμμετοχής, με ισχύ δύο χρόνων. Οι πρώτες ομάδες που θα πάρουν «wild card» έγινε γνωστό ότι είναι η Μπάγερν Μονάχου (η οποία συμμετέχει και φέτος ως πρωταθλήτρια Γερμανίας) και η γαλλική Βιλερμπάν. Επιλογή όχι τυχαία, καθώς το οικονομικό μέγεθος και των δύο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για επέκταση της συνεργασίας και με τη μορφή του κλειστού συμβολαίου, όπως συμβαίνει ήδη με τις 11 από τις 16 ομάδες της διοργάνωσης.

Eurokinissi Sports

Στη λογική μιας διοργάνωσης για λίγους και εκλεκτούς κινούνται για μία ακόμη χρονιά τα σχέδια της Ευρωλίγκας

Πρόκειται για προσφιλή τακτική της Λίγκας, στις τάξεις της οποίας η ιδέα της επέκτασης αυτής της μορφής συμμετοχής και σε άλλες ομάδες δεν έφυγε ποτέ. Οπως δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ, παρά τις κατά καιρούς υποχωρήσεις και παρατάσεις, το σχέδιο για τη δημιουργία πανευρωπαϊκής κλειστής λίγκας για λίγους και ισχυρούς, σε βάρος φυσικά των εθνικών διοργανώσεων - και βάση υλοποίησης αυτού του εγχειρήματος είναι ακριβώς η τακτική των κλειστών συμβολαίων, για την ώρα 10ετούς διάρκειας. Οι σχεδιασμοί αυτοί φαίνεται ότι επιταχύνονται και εξαιτίας της επιστροφής και ισχυροποίησης της παρουσίας της FIBA στα του ευρωπαϊκού διασυλλογικού μπάσκετ, κυρίως με τη διοργάνωση του Champions League. Χαρακτηριστικά, ο Τζ. Μπερτομέου έχει αποκαλύψει ότι υπάρχουν σκέψεις για περαιτέρω διεύρυνση της Ευρωλίγκας, στις 20 ομάδες, μέχρι το 2022.

Στο στόχαστρο Εθνικές ομάδες και εγχώρια πρωταθλήματα

Η Ευρωλίγκα άλλωστε τηρεί και φέτος την ίδια - κατ' ουσίαν εχθρική - στάση απέναντι στις Εθνικές ομάδες και τους αγώνες που έχουν να δώσουν κατά τη διάρκεια της χρονιάς στο πλαίσιο των προκριματικών για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019, που θα διεξαχθεί στην Κίνα. Παρά τις δηλώσεις των υπευθύνων της Λίγκας λίγο πριν από το τέλος της περσινής σεζόν για πρόθεση εξεύρεσης της «χρυσής τομής» με τη FIBA, τελικά όχι μόνο δεν έγινε κάτι τέτοιο αλλά οξύνθηκε η κόντρα με την Παγκόσμια Συνομοσπονδία. Η τελευταία επέστρεψε ως «απαράδεκτες» τις σχετικές προτάσεις που της είχε υποβάλει η Ευρωλίγκα και οι οποίες συνιστούσαν ξεκάθαρη παρέμβαση στα εγχώρια πρωταθλήματα και στις Εθνικές ομάδες από τη Λίγκα των ισχυρών ομάδων: Μεταξύ άλλων ζητούσε τη μείωση της αγωνιστικής δραστηριότητας στις εθνικές διοργανώσεις, τη σύμπτυξη της δραστηριότητας των Εθνικών ομάδων σε μία περίοδο το χρόνο (και μάλιστα το καλοκαίρι), ενώ επιχειρούσε και να διαμορφώσει νέα κατάσταση σχετικά με το ποιοι παίκτες θα χρησιμοποιούνται στα εθνικά πρωταθλήματα, καταθέτοντας πρόταση για μίνιμουμ αριθμό παικτών ηλικίας κάτω των 22 ετών.
Εφτασε στο σημείο η Ευρωλίγκα να ζητήσει την αλλαγή των εδώ και χρόνια προγραμματισμένων ημερομηνιών διεξαγωγής του Παγκοσμίου Κυπέλλου (21/8 - 15/9), προτείνοντας να διεξαχθεί η τελική φάση τον Ιούλη. Σχολιάζοντας τις προτάσεις αυτές, η FIBA έκανε λόγο για προσπάθεια αλλοίωσης της σημασίας των Εθνικών ομάδων και των διοργανώσεών τους, για ασέβεια προς το φίλαθλο κοινό και για σχεδιασμούς όχι προώθησης του project της Ευρωλίγκας, αλλά υποτίμησης των Εθνικών ομάδων.