Ρώσος δημοσιογράφος έπεσε νεκρός από πυρά στην Ουκρανία

• 

Δημοσιογράφος της ρωσικής κρατικής τηλεόρασης σκοτώθηκε σήμερα στην Ουκρανία ενώ αγνοείται η τύχη ενός συναδέλφου του, αφού η θέση τους δέχθηκε πυρά του πυροβολικού κατά τις συγκρούσεις ανάμεσα στις ουκρανικές δυνάμεις και φιλορώσους αυτονομιστές κοντά στην ανατολική πόλη Λουχάνσκ.
Ο 37χρονος Ιγκόρ Κορνέλιουκ υπέκυψε στο νοσοκομείο αφού δέχθηκε πυρά ενώ κάλυπτε τις σφοδρές μάχες που ξέσπασαν στη διάρκεια της νύχτας όταν οι ουκρανικές δυνάμεις επιχείρησαν να μπουν στην κύρια αυτή πόλη της ανατολικής Ουκρανίας, κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία, διευκρίνισε το ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο.
"Τραυματίστηκε σοβαρά από επίθεση με οβίδες", αναφέρει το δίκτυο στην ιστοσελίδα του, στην οποία προσθέτει ότι "αγνοείται επίσης η τύχη του Άντον Βολοσίν" ηχολήπτη του συνεργείου του Κορνέλιουκ.
Εκπρόσωπος των φιλορώσων αυτονομιστών του Λουχάνσκ δήλωσε τηλεφωνικώς στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι ο Κορνέλιουκ και ο Βολοσίν έπεσαν θύματα μιας επίθεσης με βομβίδα που εξαπέλυσαν οι ουκρανικές δυνάμεις κοντά στην μεθόριο με την Ρωσία.
Ο ίδιος εκπρόσωπος σημείωσε ότι δεν γνωρίζει τι συνέβη στον ηχολήπτη ούτε στους περίπου 15 φιλορώσους αυτονομιστές που βρισκόντουσαν μαζί με το τηλεοπτικό συνεργείο του Κορνέλιουκ όταν σημειώθηκε η επίθεση.
Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας αντέδρασε αμέσως στην είδηση για τον θάνατο του δημοσιογράφου, καταδικάζοντας "ένα νέο έγκλημα των ουκρανικών δυνάμεων", και αξίωσε την διεξαγωγή έρευνας από τις αρχές του Κιέβου.
"Αξιώνουμε από τις ουκρανικές αρχές να πραγματοποιήσουν μια αντικειμενική έρευνα γι' αυτήν την τραγωδία και να τιμωρήσουν σοβαρά τους ενόχους", αναφέρει το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών σε ανακοίνωσή του. Ο Κορνέλιουκ είναι ο δεύτερος δημοσιογράφος που σκοτώνεται στην ανατολική Ουκρανία.

Καπιταλιστικος παραδεισος και εσυ στη κοσμαρα σου

• Πληρώνουν τους εργαζομένους με κουπόνια από σούπερ μάρκετ!

  

Συνθήκες Μεσαίωνα επικρατούν στην αγορά εργασίας, με μεγάλες κατηγορίες εργαζόμενων να πληρώνονται όχι μόνο με καθυστέρηση αρκετών μηνών αλλά σε είδος, ακόμη και με κουπόνια, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα».
Στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ και δημοσιεύει η εφημεριδα είναι αποκαλυπτικά για τον τρόπο και τον χρόνο καταβολής των ήδη «κουρεμένων» μισθών σε ένα καθεστώς ατομικών συμβάσεων που αποτελούν πλέον τον κανόνα στην ελληνική αγορά εργασίας, με περίπου 1.200.000 εργαζομένους να αμείβονται με καθυστέρηση από 3 έως και 12 μήνες, ενώ διαδεδομένο είναι πλέον το φαινόμενο της πληρωμής σε είδος. 
Εργοδότες απασχολούν εργαζόμενους καταβάλλοντάς τους ως αμοιβή δωρεάν διαμονή σε ξενοδοχείο ή ημερήσια σίτιση, ενώ σε πολλές άλλες περιπτώσεις επιχειρήσεις λιανεμπορίου καταβάλλουν μέρος του μισθού των εργαζόμενων τους με κουπόνια αγοράς τροφίμων και άλλων προϊόντων. 
Το φαινόμενο δεν αφορά μόνο σε σούπερ μάρκετ, αλλά και άλλες επιχειρήσεις του λιανεμπορίου, που καταβάλουν ώς και το 1/3 των μηνιαίων αποδοχών των υπαλλήλων τους με τη μορφή κουπονιών αγοράς τροφίμων από σούπερ μάρκετ.

Fair enough

 Fair enough

Ο δικαιοσύνος είναι μονόφθαλμος

Όλως περιέργως, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι το δημόσιο μπορεί να κατάσχει χωρίς προειδοποίηση καταθέσεις οφειλετών του, ανατρέποντας προηγούμενη απόφαση που είχε κρίνει αντιθέτως.

Όλως περιέργως, ο Άρειος Πάγος δέχτηκε την αίτηση του υπουργείου Οικονομικών κατά των καθαριστριών, ανατρέποντας την απόφαση του Πρωτοδικείου η οποία διέτασσε την επαναπρόσληψή τους.

Όλως περιέργως, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε (με ανούσιους αστερίσκους) ότι οι δήμοι μπορούν να γεμίζουν τους δρόμους με παρκόμετρα, ανατρέποντας προηγούμενες αποφάσεις διοικητικών πρωτοδικείων.

Όλως περιέργως, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ο όρος "φειδωλή εξόρυξη" που το ίδιο είχε διατυπώσει παλαιότερα, καλύπτει επαρκέστατα το ρημαδιό των Σκουριών.

Όλως τυχαίως, η δικαστική εξουσία κρίνει τελεσίδικα καταπώς προστάζουν οι ανάγκες της τάξης που κυβερνά. Ακριβώς όπως κάνουν οι έτερες εξουσίες, η εκτελεστική και η νομοθετική. Εξουσίες είναι αυτές και μάλιστα διακριτές. Ενδυματολογικά τουλάχιστον.

Όλως περιέργως, υπάρχουν ακόμα φουκαράδες που εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε κάποια από τις αστικές εξουσίες. Συνήθως δε στη δικαστική. Περιμένουν δικαίωση από αυτούς που λαμβάνουν αποφάσεις και τις ανατρέπουν, ακόμα κι αν χρειαστεί να αλλάξουν επί τούτου οι άβολοι νόμοι. Τό 'να χέρι νίβει τ' άλλο, και τα δυο την αστική εξουσία.

Όλως περιέργως υπάρχουν ακόμα φουκαράδες που υπομένουν τον καπιταλισμό γιατί τουλάχιστον παρέχει ελευθερία. Την ελευθερία να τρέχεις στο δικαστήριο για να δικαιωθείς. Πρωτοδίκως.

Πηγή: Ένας στρατολάτης

ΚΕΡΚΥΡΑ-Κινητοποίηση ΠΑΜΕ για τους συνταξιούχους

Κινητοποίηση ΠΑΜΕ για τους συνταξιούχους

Παράσταση διαμαρτυρίας στο ΙΚΑ το πρωί της Πέμπτης και συλλαλητήριο το βράδυ της ίδιας μέρας στο Σαρόκο διοργανώνει το ΠΑΜΕ Κέρκυρας για τα προβλήματα των συνταξιούχων ΙΚΑ, ΝΑΤ, Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα και Σωμάτων Ασφαλείας.

“Είναι απαραίτητο να παλέψουμε για ενιαίο υποχρεωτικό αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν καθολικό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Έχουμε καθήκον και υποχρέωση απέναντι στις ζωές μας και στο μέλλον των παιδιών μας. Δεν πρέπει να λείψει κανείς από τον αγώνα” δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ Συνταξιούχων Γ. Κουλούρης.

Επανάσταση;

 Επανάσταση;

  

   Οι καθαρίστριες είναι παράνομες. Το δικαίωμά τους στη δουλειά είναι παράνομο. Έτσι απεφάνθη ο Άρειος Πάγος. Έτσι αποφάσισε η Δικαιοσύνη. Που είναι ανεξάρτητη. Αλλά οι νόμοι βάσει των οποίων δικάζει η Δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητοι. Κουβαλούν επάνω τους όλη την εξάρτηση – και όλη την εξάρτυση – εκείνων που τους φτιάχνουν.  Είναι οι νόμοι του αστικού κράτους. Είναι οι νόμοι των αστικών κυβερνήσεων. Είναι οι νόμοι του αστικού καθεστώτος. Και οι δικαστές την δικαιοσύνη αυτού του καθεστώτος, του αστικού, απονέμουν.

   Οι καθαρίστριες είναι παράνομες. Αλλά ο κ.Λάτσης είναι νόμιμος. Το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης, το Mall του κ.Λάτση είναι νόμιμο. Έτσι αποφάσισε η κυβέρνηση. Έτσι ερμήνευσε το νόμο η κυβέρνηση. Το δικό της νόμο. Το νόμο του αστικού κράτους. Σύμφωνα με το νόμο του αστικού κράτους το αυθαίρετο του κ.Λάτση δεν είναι παρανομία. Είναι επένδυση. Σύμφωνα με το νόμο του αστικού κράτους στο αυθαίρετο του κ.Λάτση δεν θα επιβληθούν πρόστιμα. Αντίθετα. Θα δοθούν ενισχύσεις και αναπτυξιακά κίνητρα…

  Οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας απολύθηκαν. Ομαδικά. Έτσι αποφάσισε η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση έκρινε ως νόμιμη την απειλή του βιομήχανου Μάνεση ότι ή θα απολυθούν (ομαδικά) οι εργαζόμενοι ή θα κλείσει το εργοστάσιο. Δυο χρόνια πριν, η πρώτη πράξη της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη ήταν να στείλει τα ΜΑΤ ενάντια στους απεργούς της Χαλυβουργίας. Στείλαμε τα ΜΑΤ γιατί οι εργάτες είναι παράνομοι. Είναι παράνομο να κρατούν οι εργαζόμενοι κλειστό το εργοστάσιο, είπε τότε ο Δένδιας. Σύμφωνα με τους νόμους του αστικού κράτους είναι παράνομο να απεργούν οι εργάτες. Ειδικά μάλιστα όταν απεργούν γιατί θέλουν τα εργοστάσια να είναι ανοιχτά για να δουλεύουν και όχι για να  τους απολύουν.

  Λίγες βδομάδες αργότερα από την επιδρομή των ΜΑΤ, που ο Δένδιας τα είχε στείλει για να ανοίξουν το εργοστάσιο από τους απεργούς – που το κρατούσαν δήθεν «κλειστό» – εκείνος που έκλεισε το εργοστάσιο ήταν ο Μάνεσης. Και δυο χρόνια αργότερα εκείνος που απείλησε ότι θα ξανακλείσει το εργοστάσιο ήταν πάλι ο Μάνεσης. Αλλά η κυβέρνηση δεν έστειλε τα ΜΑΤ εναντίον του. Η κυβέρνηση δεν έστειλε εισαγγελείς εναντίον του για να κρατήσει ανοιχτό το εργοστάσιο. Βλέπετε, σύμφωνα με τους νόμους του αστικού κράτους, τα εργοστάσια είναι νόμιμο να τα κλείνουν οι βιομήχανοι. Σύμφωνα με τους νόμους του αστικού κράτους οι βιομήχανοι είναι νόμιμοι  και όταν απολύουν εργαζόμενους με πρόσχημα «να μην κλείσει το εργοστάσιο» και όταν απειλούν να κλείνουν το εργοστάσιο για να απολύσουν εργαζόμενους…

   Αλλά αν αυτή είναι η δικαιοσύνη του αστικού κράτους, κι αν αυτή η δικαιοσύνη απορρέει  από νόμους που είναι τέτοιοι επειδή ακριβώς το κράτος είναι αστικό, τότε δεν αρκεί να θέλουμε να αλλάξουμε τους νόμους. Πρέπει να γίνει σωστά.  Δεν μπορεί να έχεις άλλους νόμους σε ένα ίδιο κράτος.

   Και τότε τι να κάνουμε, να αλλάξουμε, μήπως, το κράτος; Ε, προφανώς. Πώς αλλιώς; Αν θες άλλη δικαιοσύνη, τότε μόνο σε ένα άλλο κράτος θα παράγονται άλλοι νόμοι που θα απονέμουν άλλη δικαιοσύνη.

   Και πως να το κάνουμε, δηλαδή, το κράτος; Τι πάει να πει «από αστικό να το κάνουμε εργατικό»; Αν υποθέσουμε ότι αυτό είναι κράτος του Λάτση και του Μάνεση, ε, τότε πως θα το μετατρέψουμε σε κράτος των καθαριστριών και των χαλυβουργών;. Τουτέστιν, να καταργηθεί ό,τι υπάρχει, να συντριβεί ό,τι ξέραμε και στη θέση του να οικοδομηθεί  τί; Ένα κράτος που την εξουσία να φτιάχνουν νόμους και να εφαρμόζουν νόμους αντί για τους ανθρώπους του Λάτση και του Μάνεση, θα την έχουν οι άνθρωποι των χαλυβουργών και των καθαριστριών; Μα γίνονται αυτά τα πράγματα; Και πώς θα γίνουν;

   Υστερόγραφο 1:  Στο πρώτο ερώτημα, αν «γίνονται αυτά τα πράγματα;», υπάρχει ασφαλής απάντηση (αλλά από την ανάποδη). Ιδού η απάντηση: Να περιμένει κανείς ότι το δίκιο τους οι καθαρίστριες και οι χαλυβουργοί θα το βρουν στο κράτος που κάνουν κουμάντο ο Λάτσης και ο Μάνεσης, ε, μα  ετούτο είναι από εκείνα τα πράγματα που – σίγουρα – δε γίνονται. Για όλα τα άλλα, σαν αυτά που κουβεντιάζουμε, υπάρχει και μια ελπίδα να γίνουν.

   Υστερόγραφο 2:  Στο δεύτερο ερώτημα, δηλαδή στο ερώτημα και «πως θα γίνουν;» αυτά, «πώς» θα αλλάξει τα κράτος, η απάντηση, ομολογουμένως, είναι κάπως πιο δύσκολη. Δεν λείπουν, όμως, οι καλές ιδέες. Να μια, για παράδειγμα. Την είχε διατυπώσει ο λόρδος Μπάιρον: «Η επανάσταση – έλεγε - σε μερικούς μπορεί να μην αρέσει/ μα είναι ο μόνος σίγουρος και δίκαιος τρόπος/ να καθαρίσεις απ’ το ρίπος τους ανθρώπους». 

     Υστερόγραφο 3:   Οι ισχυρισμοί των υστερόγραφων 1 και 2 ισχύουν υπό μια προϋπόθεση: Ότι μόνο σαν ο λαός το θελήσει, τότε – και μόνο τότε – το πεπρωμένο θα προσκυνήσει.

 Νίκος Μπογιόπουλος:

Πηγή: Ημεροδρόμος

ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ Οι αριθμοί ευημερούν για τους «μεγάλους» του κλάδου

ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ

Οι αριθμοί ευημερούν για τους «μεγάλους» του κλάδου

Αντιστρόφως ανάλογη η εικόνα για τους ναυτεργάτες και τους αυτοαπασχολούμενους σε λιμάνια όπως ο Πειραιάς

Για «ρεκόρ όλων των εποχών» στην αύξηση των δεικτών που αφορούν στην κρουαζιέρα στην Ευρώπη κάνει λόγο η Διεθνής Ενωση Κρουαζιέρας για την Ευρώπη (CLIA Ευρώπης) με χτεσινό δελτίο Τύπου. Ειδικά για την Ελλάδα, σημειώνεται ότι «διατήρησε την κατάταξή της ως τρίτος κορυφαίος προορισμός στην Ευρώπη, με 4,6 εκατομμύρια επισκέψεις επιβατών το 2013».
«Ο Πειραιάς -όπως επισημαίνεται- κατατάσσεται στην πέμπτη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών Home Port (λιμάνι εκκίνησης κρουαζιέρας) λιμανιών, με 1,3 εκατ. επιβάτες, παρουσιάζοντας σχεδόν 1% αύξηση για το 2012». Στα ίδια στοιχεία αναφέρεται ότι «η κρουαζιέρα συμβάλλει καθοριστικά στην ελληνική οικονομία. Το 2013, η άμεση οικονομική συνεισφορά της κρουαζιέρας στην Ελλάδα ήταν 574 εκατ. ευρώ, το έβδομο υψηλότερο στην Ευρώπη, ενώ ο τομέας της κρουαζιέρας δημιούργησε πάνω από 11.000 θέσεις εργασίας».
Οι χιλιάδες θέσεις εργασίας που αναφέρονται δε διευκρινίζεται σε ποιους τομείς δημιουργήθηκαν, με τους ναυτεργάτες να μετράνε 15.000 άνεργους και τα «λουκέτα» στις μικροεπιχειρήσεις του Πειραιά να διαδέχονται το ένα το άλλο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι τουρίστες αγοράζουν τα πάντα μέσα από το κρουαζιερόπλοιο, όπως προβλέπουν το «all inclusive» πακέτα που κυριαρχούν στην κρουαζιέρα.
Σημειώνεται ότι με τον κανονισμό 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την άρση του καμποτάζ (δηλαδή την πλήρη ελευθερία δράσης του κεφαλαίου) στην κρουαζιέρα, που στην Ελλάδα έγινε νόμος το καλοκαίρι του 2010, στα κρουαζιερόπλοια που καταπλέουν στο λιμάνι του Πειραιά κυριαρχούν πληρώματα με ναυτεργάτες σε καθεστώς μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, θύματα του διεθνούς δουλεμπορικού κυκλώματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τις συνθήκες ασφάλειας στη θάλασσα.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στα στοιχεία της CLIA αναφέρεται ετήσια αύξηση της κρουαζιέρας 4% και 22% συνολική αύξηση από το 2008. Οπως αναφέρεται στο ίδιο δελτίο Τύπου, τα ευρωπαϊκά ναυπηγεία είναι πρώτα στη ναυπήγηση κρουαζιερόπλοιων. «Αυτή τη στιγμή και για το πρώτο εξάμηνο του 2014, τα ευρωπαϊκά ναυπηγεία έχουν σε εξέλιξη συμβάσεις για την κατασκευή και παράδοση μέχρι το 2017 24 νέων κρουαζιερόπλοιων, με συνολική αξία 12,1 δισ. ευρώ». Βέβαια, στην Ελλάδα δεν κατασκευάζεται ούτε κουπί.

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Τα πανηγύρια για «ανάκαμψη» αφορούν μόνο τους επιχειρηματικούς ομίλους

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Τα πανηγύρια για «ανάκαμψη» αφορούν μόνο τους επιχειρηματικούς ομίλους

Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού δεν μπορεί να κάνει διακοπές, ενώ οι εργαζόμενοι του κλάδου στενάζουν πίσω από τη βιτρίνα

Λίγες μέρες ξεκούρασης και αναψυχής είναι πλέον πολυτέλεια για την πλειοψηφία των λαϊκών οικογενειών

Πρόκληση απέναντι στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων αποτελούν οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης και των μεγαλοεπιχειρηματιών του τουριστικού κλάδου για το νέο «ρεκόρ αφίξεων» ξένων τουριστών που αναμένεται να σημειωθεί φέτος, καθώς για μια ακόμη χρονιά, η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων θα στερηθεί το στοιχειώδες δικαίωμα να κάνει διακοπές έστω και για λίγες μέρες.
Η κυβέρνηση αξιοποιεί επικοινωνιακά ένα γεγονός που πράγματι συντελεί στην αύξηση της κερδοφορίας των καπιταλιστών του κλάδου, για να πείσει τα εργατικά - λαϊκά στρώματα ότι η οικονομική της πολιτική «αποδίδει», ότι οι «βαριές θυσίες» πιάνουν τόπο, ότι τα μηνύματα εξόδου απ' την κρίση πυκνώνουν και ότι τα οφέλη της ανάπτυξης θα τα μοιραστούν εξίσου εργοδότες και εργαζόμενοι.
Πράγματι, τα σχεδόν 12 δισ. ευρώ που εισέρρευσαν πέρσι από τους περίπου 18 εκατ. ξένους τουρίστες που επισκέφθηκαν τη χώρα, απέδωσαν κέρδη στους μεγαλοξενοδόχους και τους ισχυρούς «παίκτες» του τουριστικού κλάδου. Ομως, η μεγάλη πλειοψηφία του λαού δεν έχει τη δυνατότητα ούτε για λίγες μέρες αναψυχής, ενώ μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι που βγάζουν ένα μεροκάματο από τον τουρισμό, ζούνε κυριολεκτικά στο πετσί τους την «ανάπτυξη» που προπαγανδίζουν η κυβέρνηση και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Ενισχύεται η τάση συγκεντροποίησης

Οι αφίξεις ξένων τουριστών αυξάνονται συνεχώς την τελευταία δεκαπενταετία, δείγμα ότι ο τομέας του τουρισμού, εξαιτίας και άλλων συγκυριών, επηρεάστηκε συγκριτικά λιγότερο από την καπιταλιστική κρίση. Από τα 10,9 εκατ. του 1998, οι αφίξεις έφτασαν πέρσι τα 17,919 εκατ. και αν προστεθούν σε αυτά και τα 2,1 εκατ. των αφίξεων από την κρουαζιέρα, ο συνολικός τους αριθμός έφτασε τα 20,1 εκατ.
Σε ό,τι αφορά τον εσωτερικό τουρισμό, η κατάσταση ελάχιστα φαίνεται να αλλάζει φέτος, παρά τα όσα ανέφερε πρόσφατα ο ΣΕΤΕ περί «ανάκαμψης», κρίνοντας από μία αύξηση της τάξης του... 1,7% στις αφίξεις εσωτερικού των ελληνικών αεροδρομίων, το διάστημα Γενάρης - Μάρτης.
Θυμίζουμε ότι πέρσι, σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας του «Ινστιτούτου Καταναλωτών» (ΙΝΚΑ), το 73% των Ελλήνων δεν έκαναν καθόλου καλοκαιρινές διακοπές εξαιτίας «οικονομικών λόγων». Αλλά και από το υπόλοιπο ποσοστό, το 80% έκανε ολιγοήμερες διακοπές το πολύ μέχρι 5 ημέρες. Ειδικότερα, το ποσοστό των Ελλήνων που κατάφεραν να κάνουν διακοπές για περισσότερες από 4 μέρες μειώνεται σταθερά και μόνο την τριετία 2008-2011, η μείωση έφτασε το 25% - από 4.106.151 το 2008 σε 3.088.142 το 2011.
Ο τουρισμός της ελληνικής οικογένειας είναι αυτός που παραδοσιακά στηρίζει και τις μικρές επιχειρήσεις αυτοαπασχολούμενων στον κλάδο, οι οποίες αποσπούν ένα ελάχιστο κομμάτι από τη συνολική πίτα των εσόδων, συγκριτικά με όσα καρπώνονται τα μονοπώλια του κλάδου, που τα τελευταία χρόνια διογκώνονται.
Κατά την περίοδο της κρίσης, η τάση συγκεντροποίησης στον τουρισμό ενισχύεται. Είναι ενδεικτικό ότι την περίοδο 2009-2013, άνοιξαν 914 νέα ξενοδοχεία δυναμικότητας 63.392 κλινών και διέκοψαν τη λειτουργία τους 613 μονάδες δυναμικότητας 34.480 κλινών. Το 73% των μονάδων που άνοιξαν ανήκουν στις τρεις υψηλότερες κατηγορίες, ενώ από τα ξενοδοχεία που έκλεισαν μόνο 3% ανήκουν σε αυτές. Τέλος, αυξάνεται σταθερά ο μέσος αριθμός δωματίων ανά ξενοδοχειακή μονάδα την τελευταία 20ετία: Από 35 δωμάτια το 1990, σε 39,3 το 2000 και σε 41,3 το 2012.

Οργιάζει η εργασιακή εκμετάλλευση

Την ίδια ώρα που οι αφίξεις, οι κρατήσεις και οι προσδοκίες για κέρδη απογειώνονται σε ό,τι αφορά τους μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού, οι εργαζόμενοι στον κλάδο κυριολεκτικά στενάζουν, όπως καταγγέλλουν οι ταξικές δυνάμεις στον Επισιτισμό, τον Τουρισμό και τα Ξενοδοχεία. Τα στοιχεία δείχνουν μείωση της απασχόλησης στον τουρισμό, παρά τις περισσότερες αφίξεις, και ακόμη χαμηλότερους μισθούς, παρά τους αυξημένους τζίρους.
Στην πλειοψηφία των μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων κυριαρχούν η απληρωσιά, η ανασφάλιστη δουλειά, η εντατικοποίηση, οι ελαστικές και οι προσωρινές μορφές εργασίας, η λεγόμενη «εξτρά» απασχόληση και τα δουλεμπορικά. Ξεχωριστή συμβολή στην κερδοφορία των ομίλων έχουν η τζάμπα δουλειά, μέσα από προγράμματα του ΟΑΕΔ (ύψους 150 εκατ. ευρώ) και η πρακτική άσκηση χιλιάδων σπουδαστών από σχολές του κλάδου, που δουλεύουν με ελάχιστα λεφτά και αντικαθιστούν παλιούς εργαζόμενους. Μεγάλες διαστάσεις έχει πάρει και η «ενοικίαση» εργαζομένων από «δουλεμπορικά» γραφεία του εξωτερικού.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία δεν έχουν εξοφληθεί ούτε για την προηγούμενη χρονιά. Η εντατικοποίηση της δουλειάς είναι μεγάλη -για παράδειγμα, καμαριέρες στη Ρόδο καθαρίζουν 18-26 δωμάτια στη βάρδια-, ενώ υπάρχουν εργαζόμενοι που δουλεύουν ολόκληρες βδομάδες χωρίς ρεπό.
Η ΣΣΕ των ξενοδοχοϋπαλλήλων, που υπογράφηκε από την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας, τις δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, όχι μόνο διατηρεί για τα δύο επόμενα χρόνια τη μείωση του 15% που υπογράψανε το 2012, αλλά καταργεί επί της ουσίας το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, επιβάλλοντας διευθέτηση του χρόνου με 10ωρη δουλειά.