Ο αγώνας φέρνει αποτέλεσμα στην πράξη – Ανάκληση δύο απολύσεων στην εταιρία “Πλαίσιο”

 

Πριν από μερικές μέρες, η εργοδοσία στο Πλαίσιο απέλυσε δύο εργαζόμενους, προφασιζόμενη ότι “έχει πέσει η δουλειά”, την ώρα που πολλοί εργαζόμενοι χτυπούσαν δεκάωρα (και χωρίς διευθέτηση…). Αλλά ο πραγματικός λόγος ήταν η αγωνιστική τους δράση, όπως σημειώνει η ανακοίνωση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.

Η εργοδοσία στο Πλαίσιο απέλυσε 2 εργαζόμενους που εργάζονταν με το άθλιο καθεστώς των εργολαβικών. Το επιχείρημα: «Έχει πέσει η δουλειά», την ίδια ώρα που τα 10ωρα είναι καθημερινό φαινόμενο! Ο πραγματικός λόγος είναι η συμμετοχή των εργαζομένων στην 4ωρη στάση εργασίας στις 22 Απρίλιου και στην απεργία στις 6 Μαΐου, το γεγονός ότι δεν αποδέχονται να εργάζονται σε σύγχρονα κάτεργα με τους όρους των δουλεμπορικών. Αυτό για την εργοδοσία σημαίνει πως «οι συνάδελφοι δημιουργούν κάποια προβλήματα»!

Ο αγώνας των εργαζόμενων και η άμεση κινητοποίηση των Σωματείων, έξω από τα κεντρικά γραφεία της εταιρίας, έφεραν αποτέλεσμα, με τους δύο εργαζόμενους να επιστρέφουν σήμερα στη δουλειά τους, με ψηλά το κεφάλι και έτοιμοι για τους αγώνες που έρχονται το επόμενο διάστημα.

Με χαφιέ - «φάντασμα» δικάζουν στέλεχος του ΚΚΕ για αφισοκόλληση!

 

 

Σε δίκη στέλεχος του ΚΚΕ, με βάση... μάρτυρα - «φάντασμα»!

 

• Με ανώνυμο χαφιεδίστικο email παραπέμπουν σε δίκη στέλεχος του ΚΚΕ για αφισοκόλληση!
  

• Τεράστιες οι ευθύνες κυβέρνησης και δημοτικής αρχής που έχουν ενοχληθεί από τη δράση για να μη μετατραπεί η περιοχή σε βάση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ

 

Σε δίκη παραπέμπεται στέλεχος της Οργάνωσης του ΚΚΕ στον Εβρο ως αποτέλεσμα της επιχείρησης φίμωσης του ΚΚΕ και ευθείας στοχοποίησης της πολιτικής δράσης από τη δημοτική αρχή και την Αστυνομική Διεύθυνση Αλεξανδρούπολης, με τεράστιες τις ευθύνες της κυβέρνησης.

Θυμίζουμε πως η επιχείρηση στοχοποίησης μελών και στελεχών της τοπικής Οργάνωσης του ΚΚΕ ξεκίνησε με αφορμή ορισμένες αφίσες οι οποίες γνωστοποιούσαν πολιτική εκδήλωση του Κόμματος που πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη στις 17 Ιούνη του 2020 με κεντρικό ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, και με θέμα τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή. Τελευταία εξέλιξη αποτελεί η παραπομπή στελέχους του Κόμματος ως κατηγορουμένου στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αλεξανδρούπολης.

Ολη η έρευνα της Εισαγγελίας, σε συνεργασία με τις αστυνομικές αρχές και το δήμο Αλεξανδρούπολης, φέρεται να ξεκίνησε από ένα email γεμάτο ανακρίβειες, ασάφειες και χωρίς κανένα συγκεκριμένο στοιχείο.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι θεωρήθηκαν δεδομένες οι κατηγορίες όπως αυτές έχουν αποτυπωθεί σε ένα email και μάλιστα ανυπόγραφο, ενώ δεν καλείται καν ως μάρτυρας ο άνθρωπος που φαίνεται (από την ηλεκτρονική διεύθυνση) ότι έστειλε το «επίμαχο» χαφιεδίστικο email στις αστυνομικές αρχές. Στο συγκεκριμένο email, ο άγνωστος άνδρας κατήγγειλε τότε πως «δύο τύποι κάνουν αφισοκόλληση» και πως οι αφίσες «(...) υποβαθμίζουν την αισθητική εικόνα της Αλεξανδρούπολης κι απειλούν την ασφάλεια και την ποιότητα ζωής των πολιτών μας», στέλνοντας μαζί μερικές φωτογραφίες αφισών και πανό του ΚΚΕ όπως και τα στοιχεία της πινακίδας του αυτοκινήτου που ο ίδιος είδε με τα μάτια του να χρησιμοποιείται στην αφισοκόλληση.

Φωτογραφία που περιλαμβάνεται στο χαφιέδικο mail: Οι αφίσες που ...ενόχλησαν αστυνομία και δημοτική αρχή

Με ανυπόστατες κατηγορίες λοιπόν παραπέμπεται να δικαστεί ένα στέλεχος της Τομεακής Επιτροπής Εβρου του ΚΚΕ διότι, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, «(...) προέβη (...) σε ανάρτηση διαφημιστικών αφισών και πινακίδων, οι οποίες γνωστοποιούσαν και διαφήμιζαν συγκέντρωση πολιτικού φορέα (...)», και μάλιστα σε όλο το μήκος και πλάτος της πόλης, γεγονός αδύνατο να συμβεί, από τις οποίες «(...) δημιουργήθηκαν συνθήκες επικινδυνότητας για την κυκλοφορία και την οδική ασφάλεια (...)».

Θυμίζουμε πως τον ίδιο δήθεν «κίνδυνο για την ασφαλή κυκλοφορία οχημάτων» είχε επικαλεστεί σε ανακοίνωσή της η δημοτική αρχή Αλεξανδρούπολης, όταν σε συνεργασία με την αστυνομία προχώρησε στην απομάκρυνση όλων των προπαγανδιστικών υλικών του Κόμματος για την παραπάνω εκδήλωση, ενώ δύο μήνες μετά, η δημοτική αρχή της Αλεξανδρούπολης κάλεσε την ΤΕ Εβρου του ΚΚΕ σε υποβολή επεξηγήσεων λόγω δήθεν διενέργειας διαφήμισης σε δημόσιο χώρο.

«Τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ δεν τρομοκρατούνται!»

Σε ανακοίνωσή της η ΤΕ Εβρου καλεί τον λαό της Αλεξανδρούπολης να αναρωτηθεί «τι πραγματικά θέλουν το αστικό κράτος και τα όργανά του να προστατέψουν» καθώς σημειώνει πως «δεν είναι μερικές αφίσες το πρόβλημα».

Και προσθέτει: «Το πρόβλημά τους είναι ότι δεν έχουν καταφέρει όλο αυτό το διάστημα να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στην πόλη έτσι ώστε να υλοποιούνται ανενόχλητα οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σχεδιασμοί άκρως επικίνδυνοι για τον λαό της περιοχής και τα συμφέροντά του. Το παραπάνω φαίνεται και από την άρνηση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του δήμου Αλεξανδρούπολης να παραχωρήσει χώρο για την πραγματοποίηση συγκέντρωσης των Επιτροπών Ειρήνης, άλλων σωματείων και φορέων της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης.

Ως ΚΚΕ θέλουμε να τονίσουμε για ακόμη μία φορά ότι ο επικίνδυνος χαρακτήρας της εμπλοκής της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς φαίνεται καθαρά μεταξύ άλλων και από την ενίσχυση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα και στην πόλη μας.

Φαίνεται από τη συνεχή χρήση του λιμανιού, του σιδηροδρομικού σταθμού και των οδικών αξόνων της Αλεξανδρούπολης από τους ΝΑΤΟικούς για τη διεκπεραίωση μονάδων τους στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία. Πρόσφατα άλλωστε έδεσε στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης το θηριώδες φορτηγό πλοίο "LIBERTY PROMISE", το οποίο ξεκίνησε να ξεφορτώνει στρατιωτικό υλικό και να αποβιβάζει προσωπικό, με αφορμή την αλυσίδα ασκήσεων "Defender Europe 21", η οποία εστιάζοντας στη Μαύρη Θάλασσα και τα Βαλκάνια, φέρνει χιλιάδες επιπλέον Αμερικανούς στρατιώτες στην περιοχή.

Την υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών άλλωστε έρχεται συνεχώς να επιθεωρήσει από κοντά και ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, ο οποίος μάλιστα πρόσφατα δήλωσε και εντυπωσιασμένος λέγοντας ότι "δεν πίστευα πόσο γρήγορα και θετικά θα εξελίσσονταν τα πράγματα", μιλώντας στο 6ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών.

Η μεγαλύτερη εμπλοκή της περιοχής μας, συνολικά της χώρας, με ευθύνη των κυβερνήσεων, της Τοπικής Διοίκησης για λογαριασμό των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, μετατρέπει την περιοχή μας σε ορμητήριο φονιάδων και στόχο των αντιπάλων τους».

«Τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ δεν τρομοκρατούνται!», τονίζει η ανακοίνωση και καταλήγει: «Δυναμώνουμε τη δράση μας χωρίς να υπολογίζουμε κανένα κόστος και θυσία, όπως για πάνω από 100 χρόνια κάνει το Κόμμα μας, ενάντια στο σύστημά τους που γεννά κρίση, πολέμους, προσφυγιά, μετανάστευση και τόσα άλλα δεινά για τους εργαζόμενους και τον λαό».

Ριζοσπάστης 

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ : Ο ΣΥΡΙΖΑ ΤΟΥΣ ΕΣΤΕΛΝΕ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΩΡΑ ΖΗΤΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΛΑΒΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ!

 

 

(ΦΩΤΟ : Από κινητοποίηση συμβασιούχων το Μάιο του 2019 έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Πάτρα. Τότε τους έλεγαν δεν δικαιούστε παράταση, τώρα τους λένε ΄΄εάν θέλει ο Πελετίδης μπορεί να σας πάρει...΄΄)

* Πουλάνε εκδούλευση σε 33 οκταμηνίτες που ήταν στο δήμο Πατρέων το 2018 ότι μπορούν να πιάσουν πάλι δουλειά με ασφαλιστικά μέτρα

Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένη η παράταξη ΄΄Ώρα Πατρών /ΣΥΡΙΖΑ΄΄ που δείχνει όψιμο ενδιαφέρον για την τύχη συμβασιούχων οκτάμηνης διάρκειας.
Επίμονα ο επικεφαλής Γ.Ρώρος επαναφέρει το θέμα 33 οκταμηνιτών, οι οποίοι έχουν χάσει δύο δικαστήρια, αλλά ζητά η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ να τους προσλάβει ο δήμος !
Επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ τους έλεγαν ΄΄για 8 μήνες προσληφθήκατε και το γνωρίζατε πως μετά θα φύγετε΄΄. Τώρα τους λένε ΄΄αν θέλει ο Πελετίδης γίνεστε και μόνιμοι΄΄.
Η σημερινή επαναφορά του θέματος , προκάλεσε την αντίδραση της δημοτικής αρχής, η οποία με ανακοίνωσή της αναφέρει :

΄΄Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ «Ώρα Πατρών» στο Δημοτικό Συμβούλιο δια του επικεφαλής της κ. Ρώρου, ζήτησαν, για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, στη σημερινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου να συζητηθεί το αίτημα 33 οκταμηνιτών συμβασιούχων, που απασχολήθηκαν στο Δήμο μέσα στο 2018, να επανέλθουν με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.
Γνωρίζουν πολύ καλά πως οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι στις 11/12/2019 είχαν καταθέσει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών, η οποία συζητήθηκε και απορρίφθηκε στις 16/12/2019. Στη συνέχεια, κατέθεσαν ξανά αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, η οποία συζητήθηκε και απορρίφθηκε στις 7/2/2020.
Εκμεταλλεύονται την αγωνία των εργαζομένων για την επιβίωσή τους και προσπαθούν να τους στρέψουν ενάντια στη Δημοτική Αρχή –που είναι ο μόνος σύμμαχός τους- ισχυριζόμενοι ψευδώς, ότι «μπορεί να τους μονιμοποιήσει και δεν το κάνει»!
Βγάζουν «λάδι» την κυβέρνηση της Ν.Δ. και το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, που έχει ψηφίσει και υλοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ανακυκλώνει την ανεργία, με προγράμματα μερικών μηνών.
Το σύστημα που υπηρετούν γεννά φτώχεια και ανεργία. Οι κυβερνήσεις χθες του ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα της ΝΔ δεν δέχτηκαν κανένα από το αιτήματα που έχουν κατατεθεί από την Δημοτική Αρχή και τους εργαζόμενους, σε όλους τους Υπουργούς Εργασίας και Εσωτερικών, οι οποίοι έδιναν και δίνουν «καρμπόν» την ίδια απάντηση: «Με την παρέλευση του 8μήνου, οι ‘ωφελούμενοι’ απολύονται», όπως άλλωστε είχε απαντήσει και η συντονίστρια του ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας, σε αντιπροσωπεία εργαζόμενων της κοινωφελούς εργασίας. Ας μην τα ξεχνάει αυτά ο κύριος Ρώρος και οι σύντροφοί του.
Η Δημοτική Αρχή θα συνεχίσει να αγωνίζεται μαζί με τα εργατικά σωματεία και το Εργατικό Κέντρο, να υπάρχει δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα. Να γίνουν μόνιμες προσλήψεις για να καλυφθούν, στο σύνολό τους, οι ανάγκες στο Δήμο.
O Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, ενημέρωσε το Σώμα ότι το θέμα της ανεργίας και των συμβασιούχων στα οκτάμηνα του ΟΑΕΔ θα συζητηθεί, συνολικά και ολοκληρωμένα, σε επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου΄΄.

 Πηγή: Ρεπορτερ

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

 

 

Δεκαετίες τώρα η εξάπλωση της τεχνολογίας των πληροφοριών, του βιομηχανικού αυτοματισμού και άλλων καινοτομιών έχει εμπνεύσει ουτοπίες για μια ερχόμενη μεταβιομηχανική κοινωνία υπηρεσιών, στην οποία το προλεταριάτο, όπως υπήρχε σε προηγούμενες εποχές, θα εξαφανιζόταν. Ωστόσο, ακόμη και η πιο σύντομη έρευνα για την πραγματικότητα των σύγχρονων παγκόσμιων αγορών εργασίας αρνείται αυτόν τον μύθο. 

         Γιατί αν ο κυρίαρχος λόγος μπορεί να εστιάζει στην εμφάνιση μιας νέας κατηγορίας μορφωμένων μισθωτών εργαζομένων σε τομείς υψηλής τεχνολογίας για να πείσει για την εξαφάνιση του προλεταριάτου, αυτό βασίζεται στο ότι οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε τομείς που εκτείνονται από τηλεφωνικά κέντρα και ηλεκτρονικό εμπόριο έως ξενοδοχεία και εταιρείες καθαρισμού και υπηρεσίες λιανικής πώλησης, γρήγορου φαγητού, φροντίδας κλπ. είναι αόρατοι, τουλάχιστον μέχρι η μακρά καραντίνα λόγω της πανδημίας να τους φέρει στο προσκήνιο. Και αν η πλειονότητα αυτών των θέσεων που είναι επισφαλείς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δηλ. με εργασία εποχιακή, μερικής απασχόλησης, προσωρινή, με ελάχιστη ή καθόλου ασφάλεια, είναι ενδεικτική των δυσμενών εργασιακών συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, με την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργασίας, ο διαχωρισμός αυτών που εργάζονται στον τομέα των υπηρεσιών από εκείνους που εργάζονται στον τομέα της πνευματικής εργασίας κολακεύει τους τελευταίους ως μέλη της μεσαίας τάξης, για να αποκρύπτει την σταθερά και εμφανή διαδικασία προλεταροποίησής τους σε μεγάλα τμήματα από αυτούς. Έτσι όμως συνεχίζεται η αποδοχή και ο καθορισμός τους από την ιδεολογία, τις πολιτιστικές αξίες, τις επιλογές κατανάλωσης της κυρίαρχης τάξης και σιωπηρά ο ευθυγραμμισμός τους με την τάξη που κατέχει τα μέσα παραγωγής. Επιπλέον, το γεγονός ότι όλο και περισσότερη εργασία γίνεται μέσω διαδικτύου έχει καταστήσει σχεδόν αδύνατο να διαχωριστεί η εργασία από τον ελεύθερο χρόνο, με τους εργαζόμενους να αναμένεται όλο και περισσότερο να είναι διαθέσιμοι για εργασία ανά πάσα στιγμή. Και έτσι, μέσω αυτών των μορφών επισφαλούς εργασίας, που έχουν επεκταθεί σε παγκόσμια κλίμακα, εξασφαλίζεται η δημιουργία περισσότερου κέρδους και η αύξηση της αξίας του κεφαλαίου, που στη χώρα μας η κυβέρνηση Μητσοτάκη με το νομοσχέδιο του υπουργού Εργασίας Κ. Χατζηδάκη φροντίζει να νομιμοποιήσει, συμπληρώνοντας το έργο, σ’ αυτόν τον τομέα, των προηγούμενων κυβερνήσεων. 

          Καθώς λοιπόν η σημερινή εργατική τάξη είναι πολύ λιγότερο ορατή και πολύ περισσότερο διασπασμένη και διαχωρισμένοι σε ατομικές περιπτώσεις, που δεν έρχονται πια σε επαφή μεταξύ τους όσο οι παραδοσιακοί εργάτες στο εργοστάσιο έχει μειωθεί σημαντικά η ικανότητα οργάνωσής της. Εξάλλου η ίδια η εργατική τάξη δεν είναι ομοιογενής. Τα διαφορετικά της τμήματα φθάνουν στην ταξική συνείδηση με διαφορετικά μονοπάτια και σε διαφορετικούς χρόνους. Η αστική τάξη συμμετέχει ενεργά σε αυτή τη διαδικασία, προς όφελός της. Μέσα στην εργατική τάξη δημιουργεί τα δικά της θεσμικά όργανα ή χρησιμοποιεί αυτά που ήδη υπάρχουν, (εμφανές παράδειγμα η ΓΣΕΕ) προκειμένου να αντιπαραθέσει ορισμένα στρώματα εργαζομένων σε άλλα. Γιατί το κεφάλαιο και το κράτος που εξυπηρετεί τα συμφέροντά του θέλουν την εργατική τάξη με ασταθή εργασία και ζωή, αδύναμη να οργανωθεί, για να μην αποκτήσει δύναμη και διεκδικήσει τη ζωή της. 

          Η εργατική τάξη είναι οι ιδιοκτήτες της εργατικής δύναμης, χωρίς άλλους πόρους εκτός από την ικανότητα να εργάζονται με τα χέρια, το σώμα και το μυαλό τους. Αυτοί εργάζονται για έναν καπιταλιστή-εργοδότη σε μια εκμεταλλευτική κοινωνική σχέση, δηλαδή, ο εργαζόμενος εργάζεται επιπλέον χρόνο για έναν καπιταλιστή. Αυτή η εκμεταλλευτική σχέση εργασίας αναδημιουργείται και αναπαράγεται συνεχώς. Ο ανταγωνιστικός και αντιφατικός χαρακτήρας αυτού του συστήματος είναι εμφανής καθώς οι καπιταλιστές προσπαθούν να μειώσουν τους μισθούς και να κάνουν τους εργαζόμενους να εργάζονται πιο εντατικά, ενώ οι εργαζόμενοι έχουν ακριβώς το αντίθετο σύνολο συμφερόντων. Όλα αυτά λοιπόν για ρεπό και διευθέτηση του χρόνου εργασίας που θρασύτατα υποστηρίζει ο υπουργός Κ. Χατζηδάκης πως είναι προς όφελος των εργαζομένων μόνο τους εργοδότες ωφελούν, γι’ αυτό ο αγώνας ενάντια στο νομοσχέδιο είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους. Η επισφάλεια των εργαζομένων προκύπτει από αυτόν τον αγώνα μεταξύ των τάξεων, ο οποίος αγώνας με τη σειρά του μπορεί να επεκταθεί ή να μειωθεί, ανάλογα με τη σχετική δύναμη της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και κυρίως της ικανότητας της εργατικής τάξης για αγώνα και εξέγερση. 

          Κι ενώ στο μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα το προλεταριάτο ήταν στην πρώτη γραμμή των πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών, η επικράτηση ενός ατομικισμού με έμφαση σε προβλήματα ταυτότητας και δικαιωμάτων επιχείρησε να μειώσει τη δύναμη ή την προοδευτική προοπτική του για να εκπληρώσει αυτό το ρόλο από τη δεκαετία του 1980. 

      Το καθοριστικό χαρακτηριστικό μάλιστα της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας που απέρριψε τον κομμουνισμό, ήταν ο αγώνας για τα δικαιώματα των εργαζομένων με τους κανόνες και τα μέσα της αστικής δημοκρατίας και μέχρις εκεί. Κατά τη διάρκεια λοιπόν της χρυσής εποχής της μεταπολεμικής ανάπτυξης, η σοσιαλδημοκρατία συμμετείχε στην οικοδόμηση ευρωπαϊκών αστικών κρατών πρόνοιας. Σε αυτήν την οικοδόμηση, η αριστερά βασίζονταν κυρίως σε μια σημαντική και σχετικά ομοιογενή ομάδα ψηφοφόρων της εργατικής τάξης. Μαζί με τα συνδικάτα των εργαζομένων που οργανώνουν το έργο σε εργοστάσια και αργότερα στα γραφεία, οικοδομήθηκε μια εργασιακή αντίληψη για τους όρους και τις συνθήκες εργασίας που διαπέρασε τόσο την κοινωνική όσο και την πολιτική, και που εξασφάλισε την εκλογική σταθερότητα της ευρωπαϊκής αριστεράς.

          Επιπλέον όλο και περισσότερο συνδέονταν ομοιόμορφα και συνεχώς με πολιτικές που δεν είχαν σύνδεση πια με ταξικές διεκδικήσεις όσο με διαπραγματεύσεις στον οικονομικό τομέα, ενώ κέρδιζαν έδαφος μετά τις εξεγέρσεις του ’68 ζητήματα όπως το περιβάλλον, ο καθορισμός ταυτοτήτων, τα δικαιώματα των γυναικών και των μειονοτήτων κλπ. Ιδιαίτερα μετά την ήττα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και τη διάλυσή της, η επικράτηση του δικαιωματισμού στις διεκδικήσεις της αριστεράς τη διέλυσε κι αυτή με …διαλεκτικό τρόπο. Η επιμονή της αριστεράς στην απόρριψη των ταξικών αγώνων και στην αναζήτηση δικαιωμάτων ώθησε τις νεότερες γενιές εργαζομένων να αναζητήσουν προσωπική απελευθέρωση από τις παραδοσιακές ιεραρχίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της αριστεράς, η οποία ξεκάθαρα συμμαχώντας με την κυρίαρχη τάξη στις καπιταλιστικές κρίσεις συναινούσε στη δημιουργία του νέου δυσμενούς εργασιακού περιβάλλοντος. Και η εργατική τάξη γινόταν ολοένα και λιγότερο ορατή σαν τάξη με τους εργαζόμενους να εξατομικεύουν τα εργασιακά προβλήματα. Κι έτσι φάνηκε το πολιτικό και κυρίως το ταξικό κενό που η σοσιαλδημοκρατία έσυρε τους εργαζόμενους.

         Στα καθ’ ημάς, μετά το ΠΑΣΟΚ της μεταπολίτευσης ο ΣΥΡΙΖΑ της οικονομικής κρίσης με την επαναστατική ρητορική θέλησε να σφετεριστεί το αγωνιστικό κομμουνιστικό παρελθόν και παρόν με τη ΝΔ να συμμετέχει ασμένως χρεώνοντάς το σ’ αυτόν και ανακηρύσσοντάς τον ψευδώς τον κύριο αντίπαλο, για να είναι εύκολη η αντιπαράθεση. Μόνο που υπάρχει το ΚΚΕ η μόνη αντίπαλη δύναμη στην καπιταλιστική λαίλαπα των αστικών κομμάτων. Και είναι αυτό το κόμμα της εργατικής τάξης που βρίσκεται τώρα στην πρωτοπορία για την οργάνωση των αγώνων ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, το οποίο αποτυπώνει την ταξική σύγκρουση, που όλο και κορυφώνεται.

Πολιτική έντασης της καταστολής σε βάρος των ξεριζωμένων

Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωράει στα σχέδιά της για δημιουργία μόνιμων φυλακών της ΕΕ για πρόσφυγες και μετανάστες στα νησιά του Αιγαίου και τον Εβρο, κλιμακώνοντας την πολιτική του εγκλωβισμού σε βάρος των ξεριζωμένων, των διωγμένων από τις εστίες τους εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, της φτώχειας και της ανέχειας που ζουν αυτοί και οι οικογένειές τους.

Καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση του νέου, πιο αντιδραστικού Συμφώνου της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, γίνεται φανερό ότι βασικό χαρακτηριστικό του αποτελεί η ενίσχυση των «αποτρεπτικών» - κατασταλτικών μηχανισμών (FRONTEX, με τη συνδρομή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ευρωαστυνομία κ.λπ.). Αλλά και για όσους φτάσουν τελικά σε ευρωπαϊκό έδαφος, πέρα από το μαρτύριο του εγκλωβισμού, που τους εμποδίζει να μετακινηθούν στις χώρες τελικού προορισμού τους, θα υφίστανται επιπλέον τους αποκλεισμούς από τα αυστηρότερα κριτήρια στη διαδικασία παροχής ασύλου, αλλά και τις απελάσεις και επαναπροωθήσεις.

Αυτό επιβεβαίωσε και ο αρμόδιος Επίτροπος, Μ. Σχοινάς, που έδωσε το στίγμα της εγκληματικής ευρωπαϊκής πολιτικής, ξεκαθαρίζοντας ότι οι απελάσεις θα είναι το βασικό εργαλείο «προστασίας των συνόρων της ΕΕ». Αυτό ακριβώς σπεύδει να κάνει πράξη και η ελληνική κυβέρνηση, με το σχετικό νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε χτες στο υπουργικό συμβούλιο.

* * *

Η ένταση της καταστολής σε βάρος προσφύγων και μεταναστών σηματοδοτείται στη χώρα μας από τη δημιουργία των νέων φυλακών («κλειστές ελεγχόμενες δομές» τις έχουν ονομάσει), που προχωράνε σε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω και Λέρο, όπως και με την αναβάθμιση του Φυλακίου Εβρου, παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων σε όλες αυτές τις περιοχές, που απαιτούν να μη γίνει καμιά νέα δομή και να απεγκλωβιστούν όσοι βρίσκονται στη χώρα μας.

Συνεχίζοντας και «αναβαθμίζοντας» την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που πρωτοστάτησε για την υλοποίηση του Συμφώνου ΕΕ - Τουρκίας, «έσπειρε» Μόριες σε όλα τα νησιά και έφερε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, στο όνομα τάχα του ελέγχου των μεταναστευτικών ροών, η κυβέρνηση της ΝΔ χτίζει τώρα φυλακές - μόνιμες υποδομές για πρόσφυγες και μετανάστες, πριν ακόμα επικυρωθεί και τυπικά το νέο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση, με δεδομένη την πολιτική του εγκλωβισμού στα κράτη πρώτης εισόδου, όπως προβλέπει ο Κανονισμός του Δουβλίνου και η συμφωνία που επαναδιαπραγματεύονται ΕΕ - Τουρκία.

Οι άγριες εικόνες με τις ισπανικές δυνάμεις καταστολής να απωθούν βίαια στη θάλασσα και στα βράχια δεκάδες απελπισμένους από το Μαρόκο, που προσπαθούσαν να περάσουν στον ισπανικό θύλακα της Θέουτα, είναι εικόνες από το μέλλον, καθώς οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις κλιμακώνονται περιμετρικά της Ευρώπης, με συμμετοχή των κρατών - μελών, προκαλώντας νέες εστίες μετανάστευσης και ξεριζωμού.

Η εμπλοκή όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και κομμάτων στους δολοφονικούς ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς είναι η άλλη όψη της πολιτικής τους απέναντι στους μετανάστες και πρόσφυγες, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

* * *

Το ΚΚΕ στέκεται σταθερά αλληλέγγυο με τους χιλιάδες ξεριζωμένους, που αναζητούν μια καλύτερη τύχη στη χώρα μας και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Υπερασπίζεται το δικαίωμα των προσφύγων και μεταναστών να πάνε στις χώρες πραγματικού προορισμού τους και σε αυτές να αιτηθούν άσυλο. Να χορηγηθούν άμεσα ταξιδιωτικά έγγραφα στους ήδη αναγνωρισμένους πρόσφυγες και να διευκολυνθεί η μετάβασή τους στις χώρες τελικού προορισμού.

Προβάλλει ταυτόχρονα την ανάγκη να δυναμώσει η κοινή πάλη με τους Ελληνες εργάτες, ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στο ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Παλεύει ώστε οι πρόσφυγες που θα μείνουν στη χώρα μας να απολαμβάνουν ουσιαστικά δικαιώματα στη δουλειά, στη μόρφωση των παιδιών τους, στη διαβίωση, να μην συμβιβαστούν με τα σχέδια κράτους - κεφαλαίου να τους αξιοποιήσουν ως φθηνό εργατικό δυναμικό για τα κέρδη, αξιοποιώντας μάλιστα όλο το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί και επιχειρείται να επεκταθεί με το νέο έκτρωμα για τη 10ωρη δουλειά. Να παλέψουν μαζί Ελληνες και μετανάστες για να μην περάσει ο νόμος, να καταργηθεί όλο το αντεργατικό πλαίσιο.

Οι ξεριζωμένοι δεν έχουν ανάγκη περισσότερη καταστολή, απελάσεις, γεωπολιτικά παιχνίδια και ανταγωνισμούς στις πλάτες τους, όπως και στις πλάτες όλων των λαών της Ευρώπης. Εχουν ανάγκη γρήγορες διαδικασίες ασύλου, από υπηρεσίες με επαρκές προσωπικό και με διαδικασίες σύμφωνες με τη Συνθήκη της Γενεύης. Εχουν ανάγκη από ασφαλή διαβίωση για όσο διάστημα παραμένουν στη χώρα μας, σε ανοιχτούς και αξιοπρεπείς χώρους φιλοξενίας, σε ξενοδοχεία και διαμερίσματα.

Οσοι προέρχονται από χώρες που είναι εστίες πολέμου, εμφυλίων, υπό κατοχή ή είναι θύματα αντιδραστικών καθεστώτων και κινδυνεύει η ζωή τους, έχουν ανάγκη να ενταχθούν στο καθεστώς διεθνούς προστασίας και εφόσον το επιθυμούν να παραμείνουν στη χώρα μας, με πλήρη δικαιώματα, χωρίς καμία διάκριση εναντίον τους και στήριξη με ευθύνη του κράτους, όχι των ΜΚΟ, για την ένταξή τους στην κοινωνία. Για τη διεκδίκηση αυτών των δίκαιων αιτημάτων θα συνεχίσει να πρωτοστατεί το ΚΚΕ.

Οι νέοι στο στόχαστρο

Αν υπάρχει μια μερίδα εργαζομένων που θα βιώσει με μεγαλύτερη σφοδρότητα τις συνέπειες από το νέο νομοσχέδιο - έκτρωμα, αυτή είναι η σημερινή και η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης, οι νέοι εργαζόμενοι. Αυτοί που, στο όνομα της «καινοτομίας» και της «ψηφιακής επανάστασης», ακούνε την κυβέρνηση και την εργοδοσία να αντιστρέφουν προκλητικά την πραγματικότητα που ζούνε.

Να τους λένε δηλαδή ότι σήμερα, παρά την άνοδο της παραγωγικότητας και την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής, ο «σύγχρονος εργαζόμενος» πρέπει να μάθει να ζει με λιγότερα δικαιώματα από ό,τι οι γονείς και οι παππούδες του, να δουλεύει περισσότερες ώρες και πιο εντατικά, για μικρότερο μισθό.

Παρουσιάζουν ως «κανονικότητα» αυτό που ήδη ζουν χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι, ειδικά σε κλάδους όπως η Πληροφορική, οι Τηλεπικοινωνίες, το Εμπόριο, ο Επισιτισμός και προσπαθούν να τους πείσουν ότι είναι «εκσυγχρονισμός» να κατοχυρώνονται και με νόμο οι ατελείωτες και ακανόνιστες ώρες δουλειάς, το «όποτε και όπως» θέλει ο εργοδότης.

Δικαιολογημένα λοιπόν πολλοί νέοι αναρωτιούνται «τι πρόκειται να αλλάξει» με το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση, αφού δεν μπορούν να φανταστούν κάτι χειρότερο απ' αυτό που είναι η καθημερινότητά τους στη δουλειά.

Κι όμως. Αυτό που πολλοί εργαζόμενοι πιστεύουν σήμερα ότι είναι προσωρινό (τα ωράρια - λάστιχο, οι μισθοί χαρτζιλίκι, η πλήρης υποταγή της εργάσιμης μέρας στον εργοδότη κ.ά.), θα γίνει μόνιμο και διαρκείας. Οσοι πιστεύουν ότι δεν τους αφορά είναι οι επόμενοι που θα μπουν στο στόχαστρο!

Πατώντας πάνω στη ζούγκλα που έχτισαν με τους νόμους τους όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, το αντεργατικό αυτό τερατούργημα φέρνει μια σειρά «τομές», εμπνευσμένες από τις πιο αντεργατικές «παραγγελιές» της εργοδοσίας και των επιτελείων της. Κι αυτός είναι λόγος ξεσηκωμού ειδικά για τους νέους.

Η επιβολή της 10ωρης δουλειάς - για παράδειγμα - της επιμήκυνσης δηλαδή του απλήρωτου χρόνου εργασίας, με ατομική διαπραγμάτευση, σημαίνει ότι ο εργαζόμενος γίνεται πιο ανυπεράσπιστος απέναντι στις ορέξεις κράτους και εργοδοσίας, ακόμα και σε κλάδους που υπάρχουν αγωνιστικά ταξικά σωματεία.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ένας από τους βασικούς στόχους του νομοσχεδίου είναι να κυριαρχήσει η ανοργανωσιά, να υψωθούν νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και στην απεργία, ώστε η «κανονικότητα» για τη νέα γενιά να είναι αυτή του «ξεμοναχιασμένου εργαζόμενου», που θα είναι ακόμα πιο ευάλωτος στο εργοδοτικό ξεσάλωμα.

Το κυριότερο όμως για τους νέους είναι ότι το νομοσχέδιο Χατζηδάκη ανοίγει άλλη μια «πόρτα» για να μπουν νέες ρυθμίσεις από το οπλοστάσιο της ΕΕ για τον εργάσιμο χρόνο στην ελληνική νομοθεσία.

Το οπλοστάσιο αυτό, που αποτελείται από «Οδηγίες - Φρανκενστάιν», περιλαμβάνει μια σειρά από διατάξεις, έτοιμες να αποτελέσουν τα επόμενα νομοσχέδια, αν δεν μπουν εμπόδια στο σημερινό τερατούργημα, αν δεν ξηλωθεί όλο το αντεργατικό πλαίσιο όλων των κυβερνήσεων, πάνω στο οποίο «χτίζει» κάθε επόμενη.

Τέτοια είναι για παράδειγμα η διάκριση «ενεργού» και «ανενεργού» χρόνου εργασίας, που γίνεται τώρα ευκολότερη με την ψηφιακή κάρτα και σημαίνει ότι ο εργαζόμενος θα αμείβεται μόνο για όση ώρα προσφέρει εργασία με τη στενή έννοια του όρου, ενώ χρονικά «κενά» στο πλαίσιο της βάρδιας δεν θα καταγράφονται ως εργάσιμος χρόνος!

Αυτά είναι ήδη πραγματικότητα σε μια σειρά χώρες και κλάδους στην ΕΕ, αποτελώντας μέρος των «βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών», που είναι η «λυδία λίθος» για ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου.

Ο απεργιακός ξεσηκωμός λοιπόν είναι ανάγκη να μπει στην ημερήσια διάταξη ειδικά για τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης. Γιατί το «αυτονόητο» για τους νέους εργαζόμενους πρέπει να είναι πόσα περισσότερα θα κερδίσουν και όχι πόσα θα συνεχίσουν να στερούνται.

Σε τελική ανάλυση, το ζητούμενο ειδικά για τους νέους πρέπει να είναι πώς συνολικά οι όροι δουλειάς και ζωής θα αντιστοιχηθούν με τις δυνατότητες της εποχής και τον τεράστιο πλούτο που παράγουν τα χέρια και το μυαλό τους. Κι αυτό απαιτεί οργάνωση και αντεπίθεση για το σάρωμα του πραγματικού εχθρού: Του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των ενώσεών του. Ολοι στην απεργιακή μάχη για να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο!