Καπαρέλι: Φωνάζει ο… επενδυτής να τρομάξουν οι… κάτοικοι

Καπαρέλι: Φωνάζει ο… επενδυτής να τρομάξουν οι… κάτοικοι

Ιδιαίτερη κινητικότητα παρατηρείται το τελευταίο διάστημα σχετικά με την περιοχή των Στενών

Κέρκυρας από τους φιλόδοξους… «επενδυτές» της.

· Από τη μια σε σχέση με τον Ερημίτη, καθώς έρχεται για διαβούλευση στο Περιφερειακό

Συμβούλιο η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου. Την ίδια ώρα η NCH Capital,

μεταμορφωμένη σε «Επενδύσεις Ακινήτων Νέας Κέρκυρας Α.Ε.», ως άλλος Ρωμαίος

αυτοκράτορας, μοιράζει —σε μια δοκιμασμένη συνταγή για την ανοχή του λαού— εκτός από

«άρτον», τάζοντας απλόχερα υποτιθέμενες μελλοντικές θέσεις εργασίας, και «θεάματα»,

χορηγώντας πολιτισμικές εκδηλώσεις, σε μια προσπάθεια να «πατήσει» σε συνειδήσεις.

· Από την άλλη σε σχέση με τη βραχονησίδα Καπαρέλι, όπου, θυμίζουμε, τον Φλεβάρη του

2012 έγινε παράνομη προσπάθεια από την εταιρεία «Ιχθυοκαλλιέργειες Κέρκυρας Α.Ε.» να

επεκταθούν και εκεί κλωβοί ιχθυοκαλλιέργειας, αδιαφορώντας για τις περιβαλλοντικές

επιπτώσεις και την επίδραση στις άλλες οικονομικές δραστηριότητες της περιοχής (αλιεία,

τουρισμός). Η προσπάθεια βρήκε απέναντί της το σύνολο των κατοίκων της περιοχής, που

κατάφεραν να σταματήσουν τη βλαβερή για το περιβάλλον και παράνομη αυτή ενέργεια.

Εκεί που μας χρωστούσανε, μας στέλνουν και στον εισαγγελέα

Τρία χρόνια μετά, 26 συγχωριανοί μας από τη δημοτική ενότητα δήμου Κασσωπαίων έλαβαν

«κλητήριο θέσπισμα» για τις 20 Απριλίου 2015 από τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Κέρκυρας.

Μηνυτής οι «Ιχθυοκαλλιέργειες Κέρκυρας Α.Ε.». Και οι κατηγορίες είναι ένας σωρός άρθρα του

ποινικού κώδικα. Στην ουσία μέσω της παραπομπής των 26 δικάζεται το αυτονόητο δικαίωμα του

πολίτη να προστατεύει το περιβάλλον στο χωριό, τη γειτονιά, την πατρίδα του. Ακόμα περισσότερο,

η δίωξη εντάσσεται στην προσπάθεια του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων να

ποινικοποιήσουν τους λαϊκούς αγώνες. Γιατί, από κοινού με το σύνολο των κατοίκων της περιοχής,

και με τη συμπαράσταση πολλών ευαισθητοποιημένων Κερκυραίων, συνδικαλιστών αλλά και

φορέων, οι 26 που δικάζονται κατάφεραν να σταματήσουν την επέκταση της «επένδυσης» των

ιχθυοκαλλιεργειών και στη βραχονησίδα Καπαρέλι.

Οι επιπτώσεις στην περιοχή από την επέκταση της ιχθυοκαλλιέργειας

Η «επένδυση» έχει όλα τα γνωστά χαρακτηριστικά των επενδύσεων που αποσκοπούν στο κέρδος:

— πλήρης αδιαφορία για το περιβάλλον (το Καπαρέλι συμπεριλαμβάνεται στο οικοσύστημα

του Ερημίτη),

— ρύπανση με επιπτώσεις για την υγεία των κατοίκων και των επισκεπτών (ιχθυοκαλλιέργεια

σημαίνει αντιβιοτικά, χημικές ουσίες, περιττώματα ψαριών),

— αρνητικές επιπτώσεις για τον τουρισμό (μικρομεσαίες παράκτιες επιχειρήσεις) και τις άλλες

οικονομικές δραστηριότητες της περιοχής, την παράκτια αλιεία, τη ναυσιπλοΐα κτλ.

Τρεις κυβερνήσεις και μια δημοτική και περιφερειακή αρχή μετά

Τρία χρόνια μετά, κι ενώ έχουν αλλάξει τρεις κυβερνήσεις και οι δημοτικές και

περιφερειακές αρχές, τα αιτήματα των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής όπως αυτά διατυπώθηκαν

μέσα από τις κινητοποιήσεις και τις λαϊκές συνελεύσεις παραμένουν ανεφάρμοστα. Μπορεί οι

κλωβοί να απομακρύνθηκαν από το Καπαρέλι, αλλά η ιχθυοκαλλιέργεια στην περιοχή της

Κασσιόπης (για την οποία είχε εκδοθεί το 2011 πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής, για την οποία το

Δημοτικό Συμβούλιο, με την απόφαση 16-385 της 17ης Αυγούστου 2011, αναγνώριζε ότι οι

εγκαταστάσεις της είναι παράνομες και κατεδαφιστέες, και ότι σε περίπτωση αδυναμίας της

Περιφέρειας Ιονίων Νήσων θα κατεδάφιζε ο δήμος τα αυθαίρετα κτίσματα μέσω της υπηρεσίας της

Πολεοδομίας, απόφαση την οποία επαναβεβαίωσε το 2012) με τα χρόνια αυξάνεται και πληθύνεται.

Η διγλωσσία περιφερειακών και δημοτικών αρχών

Κανένα περιφερειακό ή δημοτικό συμβούλιο δεν ενδιαφέρθηκε να εφαρμόσει ούτε μία λέξη

από τα ίδια τα ψηφίσματά του. Και η εταιρεία νομιμοποίησε εκ των υστέρων τις παραβιάσεις και τις

αυθαιρεσίες της, παραβίασε και αυθαιρέτησε και πάλι, και ούτω καθεξής, εκμεταλλευόμενη

παραθυράκια και χαραμάδες των νόμων, έχοντας με λίγα λόγια στην υπηρεσία της το κράτος και την

τοπική διοίκηση, να εξυπηρετούν τα συμφέροντά της, όπως και των άλλων καπιταλιστών.

Το κουβαρντιλίκι της γιορτής ψαριού

Έτσι μόνο σαν πρόκληση μπορεί να φανεί το… κουβαρντιλίκι να υπόσχεται στους

κατοίκους, τους ίδιους κατοίκους που οδηγεί στα δικαστήρια, να συμβάλει και στη διοργάνωση…

γιορτής ψαριού! Δηλαδή να διοργανώσουμε επιπλέον και διαφημιστικό εορταστικό πρόγραμμα για

τις ιχθυοκαλλιέργειες!

Ο αγώνας με οργάνωση και αντίσταση του λαού είναι η λύση

Τρία χρόνια μετά, ο αγώνας προκειμένου να μην καταστραφεί η ευρύτερη περιοχή —και

μαζί με αυτήν και οι κάτοικοί της— είτε από ιχθυοκαλλιέργειες είτε από ξενοδοχειακές μονάδες-

μεγαθήρια συνεχίζεται. Διεκδικούμε το Καπαρέλι να ανακηρυχθεί προστατευόμενη περιοχή

ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς — μέρος ενός ευρύτερου οικοσυστήματος, του Ερημίτη, για τον οποίο

διεκδικούμε να γίνει οικολογικό πάρκο αποκλειστικά δημόσιο και ανοιχτό για όλους, χωρίς καμία

οικιστική παρέμβαση, απόλυτα προστατευόμενο.

Οι 26 συγχωριανοί μας που δικάζονται στις 20 του Απρίλη θα μας βρουν όλους συμπαραστάτες

τους.

Η λύση βρίσκεται στην οργανωμένη αντίσταση του λαού, για όλα τα μεγάλα ζητήματα, είτε

αφορούν το περιβάλλον, είτε άλλες πτυχές της ζωής μας. Δεν υπάρχουν σωτήρες, καμιά αναμονή,

στον οργανωμένο λαϊκό αγώνα είναι η ελπίδα.

Μαρτζούκου Ελένη-Χρυσεύγενη (μέλος Λαϊκής Επιτροπής Κασσιόπης-Αχαράβης)

17 Απριλίου 2015 

Στην Ουκρανία Αμερικανοί στρατιώτες

 Στην Ουκρανία Αμερικανοί στρατιώτες

Αμερικάνοι στρατιωτικοί εκπαιδευτές έχουν φθάσει στην Ουκρανία για την επιχείρηση «Ατρόμητος Φύλακας», μια προσπάθεια για την εκπαίδευση των δυνάμεων της εθνικής φρουράς της Ουκρανίας, είπε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ουκρανία, Τζοφρι Πιατ την Παρασκευή.

«Τα αερομεταφερόμενα στρατεύματα της 173ης ταξιαρχίας φτάνουν στην Ουκρανία για τον Ατρόμητο Φύλακα» έγραψε στον λογαριασμό του στο twitter ο Πιατ, χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τον αριθμό των στρατευμάτων.

Ο υπουργός Εσωτερικών της Ουκρανίας, Αρσέν Αβακοφ νωρίτερα έγραψε στο Facebook ότι 290 αλεξιπτωτιστές των ΗΠΑ προγραμματίζεται να προσγειωθούν στις 20 Απριλίου στην περιοχή Λβιβ στη δυτική Ουκρανία στο εκπαιδευτικό κέντρο Γιαβοροφ.

Η 173η ταξιαρχία και οι ένοπλες μονάδες της εθνικής φρουράς της Ουκρανίας θα πραγματοποιήσουν κοινές ασκήσεις εκπαίδευσης στο πλαίσιο της συμφωνίας με το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, είπε ο Αβακοφ.

Η συμφωνία για την εκπαιδευτική αποστολή επετεύχθη από τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο και τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών της Ουκρανίας. Περίπου 900 μέλη της εθνικής φρουράς της Ουκρανίας θα συμμετάσχουν στις ασκήσεις.

Πηγή: Σύγχρονη Ρωσία

Βλέπε ακόμη:

• Αυξήθηκε κατά 80% η παρουσία του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα

Τουλάχιστον ένα τρισ. δολάρια ο τζίρος παράνομου και νόμιμου αθλητικού στοιχήματος

Τουλάχιστον ένα τρισ. δολάρια ο τζίρος παράνομου και νόμιμου αθλητικού στοιχήματος

Η παγκόσμια αγορά στοιχημάτων για αθλητικές διοργανώσεις ανέρχεται σε τουλάχιστον 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, εκ των οποίων το 90% είναι παράνομα στοιχήματα, επισήμανε ένας Βρετανός ειδικός σε μία σύνοδο του ΟΗΕ για το έγκλημα στην Ντόχα του Κατάρ, ενώ σε δηλώσεις του σημείωσε ότι στην πραγματικότητα το ποσό αυτό ίσως είναι ακόμη και τριπλάσιο.
Τεράστιος τζίρος
«Το σύνολο των αθλητικών στοιχημάτων παγκοσμίως ανέρχεται σε ένα τρισεκατομμύριο (δολάρια), εκ των οποίων το 90% είναι παράνομα στοιχήματα», δήλωσε ο Πάτρικ Τζέι, ένας ειδικός ο οποίος εδρεύει στη Βρετανία, στη διάρκεια μιας ομιλίας του για τα στημένα παιγνίδια, σε μια σύνοδο του ΟΗΕ για την πρόληψη του εγκλήματος και την ποινική δικαιοσύνη.
Η εκτίμηση αυτή όμως ενδέχεται να είναι πολύ υποτιμημένη σε σχέση με την πραγματικότητα, τόνισε ο Πάτρικ Τζέι, μιλώντας κατόπιν στο Γαλλικό Πρακτορείο. Οι λιγοστοί ειδικοί για το θέμα, τους οποίους θεωρεί σοβαρούς, κάνουν λόγο για ποσά «δύο ως τρεις φορές μεγαλύτερα», τα οποία μάλιστα βαίνουν «αυξανόμενα», ιδίως στην Κίνα, η οποία οδεύει προς «το να γίνει το επίκεντρο του προβλήματος», καθώς εκεί στοιχηματίζονται ποσά ύψους ακόμη και ενός δισεκατομμυρίου ευρώ για έναν και μόνο ποδοσφαιρικό αγώνα, ανέφερε ο Τζέι.
Επίκεντρο η Ασία
Η Ασία έχει μετατραπεί στο επίκεντρο της αγοράς στοιχημάτων, με τα παράνομα στοιχήματα να αφορούν κυρίως αγώνες ποδοσφαίρου (σε ποσοστό 65%). Το τένις και το κρίκετ ακολουθούν με 12% το καθένα, σύμφωνα με τον ίδιο ειδικό.
Όπως είναι φυσικό, αυτός ο τεράστιος τζίρος προσελκύει μεγάλα κυκλώματα χειραγώγησης αθλητικών διοργανώσεων, με σκοπό τον παράνομο πλουτισμό από το στήσιμο αγώνων.
Είναι τόσο μεγάλη, δε, η διείσδυση του οργανωμένου εγκλήματος στο συγκεκριμένο χώρο, ώστε το 2014 ο Παγκόσμιος Οργανισμός κατά της Φαρμακοδιέγερσης (WADA) είχε κάνει την εκτίμηση ότι ένα 25% των αθλητικών διοργανώσεων παγκοσμίως ελέγχεται από συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος.

Δήμος Αιγάλεω: Η "αριστερή" διοίκηση του...... ΣΥΡΙΖΑ!!!!!!!

 Δήμος Αιγάλεω: Η "αριστερή" διοίκηση του...... ΣΥΡΙΖΑ!!!!!!!

Το «φιλολαϊκό» πρόσωπο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτεται μέρα με τη μέρα είτε από τις κυβερνητικές είτε από τις αυτοδιοικητικές θέσεις. Από τις ΚΟΙΝΣΕΠ που προωθεί η Περιφέρεια Αττικής φτάσαμε στο Δήμο του Αιγάλεω, όπου ο δήμαρχος, Δημήτρης Μπίρμπας, ιδρυτικό μέλος του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του, απέδειξε πως όχι μόνο δε στέκεται δίπλα στους αγώνες των εργαζομένων για δουλειά αλλά βρίσκεται και απέναντί τους.

Οπως έγινε γνωστό από καταγγελία εργαζομένων στα «stage», ο δήμαρχος άσκησε έφεση σε απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου που δικαιώνει εργαζόμενη άνεργη μητέρα και με σοβαρότατα προβλήματα υγείας και καλεί το δήμο να την απασχολεί εργασιακά. Σα να μη φτάνει αυτό, η δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ, μακριά από τις πάλαι ποτέ δεσμεύσεις του κόμματός της ότι θα έσκιζε τα μνημόνια, στηρίζει την έφεση σε μνημονιακές εγκυκλίους των πρώην υπουργών της ΝΔ Κ. Μητσοτάκη και Ι. Μιχελάκη!

Οι αυταπάτες σχετικά με το πόσο «αλληλέγγυα» είναι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, είτε κυβερνητικά είτε (αυτο)διοικητικά, στους αγώνες των εργαζομένων, διαλύονται με γρήγορους ρυθμούς. Και ειδικά το επιχείρημα πως «είναι η αρχή» και πως «πρέπει να δοθεί πίστωση χρόνου»!

Στην υγειά των κορόιδων....

 Στην υγειά των κορόιδων....

Στην υγεία των κορόιδων μοιάζει να λέει ο πρώην
 επικεφαλής του ΔΝΤ,Ροντρίγκο Ράτο

Θα πληρώσουμε ή  δε θα πληρώσουμε τη δόση στο ΔΝΤ; Έχουμε ή δεν έχουμε να δώσουμε; Αν δε δώσουμε τι θα πάθουμε; θα χρεωκοπήσουμε; Κινδυνεύουν οι καταθέσεις μας; Οι αγορές τι θα πουν; Ποπό τι πάθαμε μας υποβάθμισαν κι άλλο!...

Με τέτοια  και άλλα ερωτήματα βομβαρδίζουν τα ΜΜΕ το λαό. Και  η μεγαλύτερη μερίδα, δυστυχώς, του λαού αγωνιά πραγματικά. 

Και έρχεται η πραγματικότητα να δείξει το πραγματικό πρόσωπο όλων αυτών των "κυρίων" που ελέγχουν , διαλύουν , ισοπεδώνουν, καταστρέφουν ζωές, ανθρώπους , οικογένειες... σπέρνουν τη δυστυχία και τον όλεθρο,  μαζί με στρατιές πλέον εξαθλιωμένων παιδιών που λιποθυμούν στα σχολεία, ή που περιφέρονται στα προαύλια  με τη θλίψη ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους προσπαθώντας να χορτάσουν την πείνα τους ακόμα και με τα πορτοκάλια ή τα νεράντζια από τα δέντρα των προαυλίων. ΄Ολα αυτά για τα κέρδη  μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών - παρασίτων.

Στην υγειά των κορόιδων λοιπόν , που αντί να πυκνώσουν τις γραμμές του ταξικού κινήματος, του ΚΚΕ ,να τους σαρώσουν, να γκρεμίσουν αυτό το σάπιο σύστημα, στέλνοντας αυτό και τους εκπροσώπους του εκεί που ανήκουν,   κάθονται και περιμένουν με το χέρι απλωμένο να τους ρίξουν λίγα ψίχουλα από αυτά που τους ανήκουν,από την  περιουσία τους.
Διαβάστε  τώρα το ρεπορτάζ από το enikos.gr για τον βίο και την  πολιτεία του Ροντρίγκο Ράτο, πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, που "έσωσε" οικονομίες, σαν τη δική μας, κουνώντας  το δάχτυλο, συμβουλεύοντας ή απειλώντας   κάποιους Βαρουφάκηδες ή Τσίπρες , οι οποίοι πρόθυμοι υποτακτικοί ορκίζονται πως "τα χρέη στο ΔΝΤ θα πληρωθούν μέχρι ευρώ".

Σύλληψη του πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ για διαφθορά

Συνελήφθη από την ισπανική αστυνομία ο πρώην υπουργός Οικονομικών της χώρας και πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ από το 2004 έως το 2007, στέλεχος του δεξιού κυβερνώντος Λαϊκού Κόμματος, Ροντρίγκο Ράτο, για οικονομικά εγκλήματα.

Αντιμετωπίζει κατηγορίες για φορολογικές ατασθαλίες και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, όπως μεταδίδει η El Pais, μετά από έρευνα των αρχών στο σπίτι του. Πρόκειται για ένα ακόμη πλήγμα για το Λαϊκό Κόμμα και του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι, έξι εβδομάδες πριν της περιφερειακές και τοπικές εκλογές και μερικούς μήνες πριν τις βουλευτικές.

Ο Ροντρίγκο Ράτο ερευνάται από τις ισπανικές αρχές και για τον ρόλο του ως διευθυντή στην τράπεζα Βankia, η οποία «διασώθηκε» από την κατάρρευση το 2012 με κρατικό χρήμα 22 δισ. ευρώ. Ο Ράτο είχε διοριστεί πρόεδρος της τράπεζας Caja Madrid- ένα από τα μεγαλύτερα αποταμιευτικά περιφερειακά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην Ισπανία- λίγους μήνες αφού έφυγε από το ΔΝΤ, το 2007. Η  Caja Madrid στη συνέχεια συγχωνεύτηκε  με άλλες περιφερειακές τράπεζες για να δημιουργηθεί η Bankia, η οποία αναδείχθηκε  τελικά σε σύμβολο της οικονομικής κρίσης στην Ισπανία.

Ο Ράτο βρίσκεται στο στόχαστρο και για ένα ξεχωριστό σκάνδαλο που αφορά στην χρήση εταιρικών πιστωτικών καρτών για δαπάνες στελεχών και διευθυντών της ίδιας αμαρτωλής τράπεζας. Όπως διαπίστωσαν οι ανακριτές, 82 άτομα ξόδεψαν συνολικά 15,5 εκατ. ευρώ από το 2003 έως το  2012 χρησιμοποιώντας αυτές τις πιστωτικές κάρτες για μια σειρά συναλλαγές: από ανάληψη μετρητών μέχρι κοσμήματα, κρασιά ακόμα και ένα σαφάρι στην Αφρική, χωρίς να καταγράφονται αυτές οι δαπάνες πουθενά και χωρίς φυσικά να δηλώνονται στην εφορία. 

Επίσης, σύμφωνα με ισπανικά μέσα, δικαστής της χώρας ζήτησε από την επενδυτική τράπεζα Lazard πληροφορίες σχετικά με πληρωμή 6,2 εκατ. ευρώ στον Ράτο το 2011, αρκετά χρόνια αφότου είχε εργαστεί για αυτήν ως σύμβουλος.

Μπλεγμένοι σε ένα «γαϊτανάκι» οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών αδιεξόδων, στη σκιά του «φαύλου κύκλου» της ύφεσης, του χρέους και της λιτότητας, στελέχη του Λαϊκού Κόμματος έρχονται αντιμέτωποι και με τα σκάνδαλα ήδη από τα τέλη του 2012. Από τότε έχει ξεσπάσει ένα καραμπινάτο σκάνδαλο με τις δωροδοκίες του Ραχόι και υψηλόβαθμων μελών του κυβερνώντος κεντροδεξιού κόμματος, στην πιο βρόμικη ιστορία διαφθοράς από τη δικτατορία του Φράνκο.

Πριν αναλάβει τα ηνία του ΔΝΤ, ο Ράτο ήταν από τα κορυφαία στελέχη του Λαϊκού Κόμματος, αναλαμβάνοντας και το υπουργείο Οικονομικών και την αντιπροεδρία της τότε κυβέρνησης Αθνάρ.

Εις διπλούν» οι λαθροχειρίες της «Αυγής»

Εις διπλούν» οι λαθροχειρίες της «Αυγής»

Δυο καραμπινάτες λαθροχειρίες σε βάρος του ΠΑΜΕ κάνει η χτεσινή «Αυγή». Στην πρώτη, η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ καμώνεται πως δεν καταλαβαίνει ποια είναι η θέση του ΠΑΜΕ για τα νομοθετήματα που λέει ότι θα φέρει η κυβέρνηση αναφορικά με τον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές συμβάσεις. Ισχυρίζεται ότι στην παρέμβαση που έκαναν συνδικάτα και Ομοσπονδίες την Τετάρτη στο υπουργείο Εργασίας, από τη μια, κατήγγειλαν την κυβέρνηση ότι δε νομοθετεί το 751 κατώτατο μισθό και, από άλλη, ότι, ακόμα και αν νομοθετήσει η κυβέρνηση, δε θα το εφαρμόσουν οι εργοδότες.

Καταρχήν, άλλα είπαν οι συνδικαλιστές, άλλα γράφει η «Αυγή», νομίζοντας πως έτσι θα καλύψει την κυβέρνηση. Αυτό που κατήγγειλαν οι συνδικαλιστές ήταν ότι ακόμα και σήμερα, που θεωρητικά δεν έχουν καταργηθεί οι κλαδικές συμβάσεις, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η εργοδοσία «κάνει του κεφαλιού της» και δεν προσέρχεται καν στις διαπραγματεύσεις για την ανανέωσή τους. Αρα, τίποτε δεν εγγυάται στους εργαζόμενους ότι θα αλλάξει στάση αν προηγουμένως δεν πάρει τα ανάλογα «ανταλλάγματα» από την κυβέρνηση σε βάρος βέβαια των εργαζομένων.

Κατά τα άλλα, είναι φανερή η παρελκυστική τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τον κατώτατο μισθό, προφανώς για να κερδίσει χρόνο, καθώς τρεις μήνες τώρα νομοσχέδιο ακούμε και νομοσχέδιο δε βλέπουμε. Πλέον γίνεται κατανοητό στον καθένα ότι, ακόμα και αν έρθει τελικά ο νόμος για την αποκατάσταση του κατώτατου μισθού, θα απέχει πολύ ακόμα και από αυτά που έλεγε προεκλογικά η κυβέρνηση, αφού το νομοσχέδιο ετοιμάζεται σε συνεννόηση με τους εργοδότες, όπως ομολογεί στο ρεπορτάζ της η ίδια η «Αυγή».

Αλλά, ακόμα και αν γίνει νόμος η «σταδιακή» αποκατάσταση του κατώτατου μισθού, ποιος εργοδότης θα τον εφαρμόσει, όταν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και οι ατομικές συμβάσεις αφήνουν ορθάνοιχτα τα παράθυρα με «νόμιμο» τρόπο να παρακαμφθεί η νομοθεσία για τον κατώτερο μισθό; Αρα, να πού πρέπει να κατευθύνεται η πάλη των εργαζόμενων: Αποκατάσταση με νόμο τώρα του 751 ως βάση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και παράλληλα κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, κάτω από το οποίο στενάζει σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων.

Η δεύτερη λαθροχειρία, αφορά ένα σχόλιο της εφημερίδας με τον τίτλο «Διευκόλυνση στους εφοπλιστές βαφτίζει το ΠΑΜΕ την προστασία των εργαζομένων». Η «Αυγή» ζητάει τα ρέστα από τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία επειδή ανέδειξαν ότι το νομοσχέδιο για την απλήρωτη εργασία που έχει ετοιμάσει το υπουργείο Ναυτιλίας παρέχει νέα προνόμια για την κερδοφορία των εφοπλιστών.

Μάλιστα, η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, για να «αποδείξει» ότι τα σωματεία κινούνται από εμπάθεια, εμφανίζει ως στοιχείο της «φιλεργατικής πολιτικής» της κυβέρνησης την απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Ναυτιλίας Θ. Δρίτσα «να εντάξει σε καθεστώς προστασίας» τους 43 απλήρωτους ναυτεργάτες, πλήρωμα του πλοίου «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ», που είναι απλήρωτοι για οκτώ μήνες.

Η αλχημεία είναι πασιφανής. Η απόφαση του Θ. Δρίτσα για τους ναυτεργάτες του «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ» είναι απλά η εφαρμογή του νόμου 3816/2010 περί «εγκατάλειψης Ελλήνων ναυτικών σε λιμάνια της ημεδαπής». Ο νόμος αυτός έγινε κάτω από την πίεση του ναυτεργατικού κινήματος. Οσο για το νομοσχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση, προβλέπει ότι για να πληρώνουν οι εταιρείες τους μισθούς των ναυτεργατών θα πρέπει να παίρνουν προκαταβολικά το 30% του ποσού της επιδότησης του επόμενου μήνα.

Δηλαδή, η κυβέρνηση όχι μόνο διατηρεί το αίσχος των επιδοτήσεων, το «ζεστό χρήμα» που εισπράττουν οι εφοπλιστές για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές», αλλά δίνει το δικαίωμα στις εταιρείες να πληρώνουν τους μισθούς μόνο αν εισπράττουν την επιδότηση! Οσο για την ...«φερεγγυότητα» των εφοπλιστών, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ΝΕΛ. Κοντά 1,5 εκατομμύριο ευρώ της έδωσε η κυβέρνηση τον περασμένο μήνα από επιδοτήσεις, με την «συμφωνία» να πληρώσει τους πάνω από πάνω από 6 μήνες απλήρωτους ναυτεργάτες. Τι τους έδωσε; Ενα «έναντι» ...400 ευρώ!

"Ρ" 17042015

   Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη

Από Σφυροδρέπανος 

Γράφει ο Σφυροδρέπανος //

Ich bin ein Berliner, έλεγε κάποτε πονόψυχα ο Κένεντι μπροστά στο τείχος του Βερολίνου, κρατώντας με κόπο τα κροκοδείλια δάκρυά του γι’ «αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σχιστεί».
Αν και η δική του υποκρισία δεν έπιανε μία μπρος στους σύγχρονους αστούς πολιτικούς και την άφατη στενοχώρια τους για τη διαίρεση «αυτής της κοινωνίας που σε τάξεις έχει σχιστεί». Πολιτικούς εθνικής εμβέλειας, που υπερβαίνουν τα στενά, ταξικά τείχη και γίνονται, ανάλογα με τις ανάγκες της περίστασης, ένας από εμάς, απλοί καθημερινοί άνθρωποι ή «Charlie» -για να μην ξεχνιόμαστε- και στο τσακίρ κέφι εργάτες και μεταλλωρύχοι από τις Σκουριές.  Καλή ώρα σαν τον μπαρουτοκαπνισμένο προλετάριο της φωτογραφίας, που δούλευε, λέει, από τα 18 του. Κάθε βουλευτής που σέβεται την παράδοση του τόπου του, έχει να διηγηθεί για τον εαυτό του ένα παρόμοιο σαξές στόρι αυτοδημιούργητου, για να τονίζει πόσο λαϊκός και καπάτσος ταυτόχρονα είναι.
Τον φαντάζεσαι λοιπόν να φωνάζει μαζί με άλλους… «συναδέλφους» του «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και πίσω του να έχει μουσική υπόκρουση το «πάγωσε η τσιμινιέρα» και το «μη βροντοχτυπάς τις χάντρες (η Βουλή κάνει τους άντρες, ρωτήστε και το Σαμαρά που είναι της αντρικής σχολής)». Να καταγγέλλει στις κάμερες την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και την αυθαιρεσία των ΜΑΤ –που επέλεξαν πάντως, όλως τυχαίως, να χτυπήσουν την αντισυγκέντρωση. Να οργανώνει την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων και το ταξικό ραντεβού της Πρωτομαγιάς.
Ποιον; Αυτόν που τσίριζε για το εμπορικό κέντρο της Αθήνας, ότι μαραζώνει από τις συνεχείς διαδηλώσεις, και γι’ αυτό δεν μπορούν να σταυρώσουν πελάτη οι μαγαζάτορες. Αυτόν που είχε αλλεργία σε κάθε εργατική διεκδίκηση. Και τους φιλελέδες ομοίους του, που φρίττουν μόλις ακούνε το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» να απειλεί, έστω και φραστικά, τα δικά τους ιερά και όσια, το νόμο του κέρδους και της απαραβίαστης, καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Αυτόν που δεν ήταν ποτέ στους δρόμους, γιατί είχε πιάσει στασίδι στα κανάλια. Τα οποία βρήκαν, όλως τυχαίως και αυτά, μπόλικο χρόνο για την εκτενή κάλυψη του θέματος· όσο δεν είχαν αφιερώσει ποτέ για καμία απεργία ή πχ για τον αγώνα των ηρωικών χαλυβουργών –όπου και πάλι, έδιναν τον πρώτο και τελευταίο τηλεοπτικό λόγο στη γνωστή, υστερική απεργοσπάστρια.
Ποιος θα τολμήσει λοιπόν να αμφισβητήσει μετά από αυτά, τις ευαισθησίες τους και τα φιλεργατικά τους αισθήματα; Μπόμπολας και εργατιά, ενωμένοι, μια γροθιά. Γροθιά στο κατεστημένο και τα μεγάλα συμφέροντα που χτυπάνε το Σταύρο Θεοδωράκη –άσχετο, αλλά ο Ποτάμης κολλάει παντού.
Κι αν όλα αυτά δεν είναι παρά μια τρολιά της κακιάς ώρας, που κακώς της δίνουμε περισσότερη σημασία απ’ όση έχει –και μάλιστα όταν εμπλέκεται ένα από τα πλέον έμπειρα τρολ της ελληνικής βουλής, που τρέφεται από τέτοιες στιγμές, για να παραμένει στη δημοσιότητα; Μήπως πρέπει να τους πληρώσουμε και εμείς με το ίδιο νόμισμα; Πόλεμος στον πόλεμο και τρολάρισμα στις τρολιές των κυρίαρχων; Να γράφουμε πχ στο διαδίκτυο «Θέλω να ψωνίσω και με εμποδίζει ο διαδηλωτής Άδωνις. Διαδώστε». Να γκρινιάζουμε για το μποτιλιάρισμα που προκλήθηκε στο κέντρο της πρωτεύουσας από μια θορυβώδη μειοψηφία. Ή να (αν)αρχίσουμε τα οπαδικά-αναρχικά συνθήματα για «πτηνά με κράνη» που.. «τι να καταλάβουνε από λευτεριά;». Είναι κι αυτή μια κάποια λύσις…
Μακάρι βέβαια να ήταν τόσο απλό το πρόβλημα, που να συμπυκνωνόταν σε αυτό το σχετικά ακίνδυνο κομμάτι. Το βασικό πρόβλημα όμως, και το νέο, επικίνδυνο, ποιοτικό στοιχείο, που προκύπτει από την υπόθεση, είναι πως αντί να αγωνιστούν οι εργάτες να κάνουν νόμο το δικό τους δίκιο, παλεύουν κάτω από ξένες σημαίες. Και δεν εννοώ μόνο τη συνύπαρξή τους με το φαιδρό, κρανοφόρο, κεκράκτη τηλεπωλητή –που κι αυτή από μόνη της, θα έπρεπε να τους υποψιάσει και να τους προβληματίσει για το αν βαδίζουν στο σωστό δρόμο. Ούτε και τις ροζ αυταπάτες μιας άλλης μερίδας της τάξης μας για φιλολαϊκές ομελέτες, χωρίς να σπάσουν αυγά, ή για τον πραγματικό ρόλο του αστικού κράτους, που είναι σε κάθε περίπτωση, παντού και πάντα, εναντίον μας, όποια και αν είναι η μορφή διαχείρισής του.
Το πιο προβληματικό είναι πως βλέπουμε εργάτες με πλήρως αλλοτριωμένη συνείδηση, σε βαθμό που να ταυτίζουν τα δικά τους συμφέροντα με αυτά της εργοδότριας εταιρίας και να παλεύουν να τα προασπίσουν πάση θυσία. Ακόμα κι αν οι Σκουριές γίνουν τελικά κρανίου τόπος από τη… ζωοφόρο επένδυση, και μείνουν να χτυπάν τα κράνη τους στον τοίχο και τα ταξικά τείχη, που ποτέ δεν πέφτουν μόνα τους, σε αυτή την εκ-μεταλλευτική κοινωνία. Κι αν δεν ήταν τόσο τραγικό ως γεγονός, θα μπορούσε συνειρμικά να θυμίζει εκείνη την κωμική σκηνή από τον Αστερίξ (στις δάφνες του Καίσαρα), όπου προσπαθεί να πουληθεί σε ένα σκλαβοπάζαρο, για να βρει τρόπο να εισχωρήσει στο παλάτι. Και σε ένα σημείο λέει: δεν πάμε πουθενά! Κι αν χρειαστεί, θα παλέψουμε για τη σκλαβιά μας…

Ούτε λεπτό για χάσιμο

Ούτε λεπτό για χάσιμο

Κάνοντας έναν απολογισμό του προχτεσινού «κοινωνικού διαλόγου», που συγκάλεσε το υπουργείο Εργασίας, σημειώνουμε τα εξής:
Επιβεβαιώθηκε ότι η κυβέρνηση μεθοδεύει τη μετάθεση στο αόριστο μέλλον οποιασδήποτε νομοθετικής πρωτοβουλίας για τον κατώτατο μισθό και τις Συλλογικές Συμβάσεις, μέχρι να καταλήξουν κάπου τα παζάρια με τους εργοδότες στο εσωτερικό και τους δανειστές στο εξωτερικό.
Αυτόν το σκοπό υπηρετεί και η «τριμερής» που έγινε την Τετάρτη, με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και τις εργοδοτικές ενώσεις. Μάλιστα, το «σίριαλ» του «κοινωνικού διαλόγου» έχει και συνέχεια από Δευτέρα, στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ).
Θυμίζουμε ότι η ΟΚΕ, που ιδρύθηκε το 1994 με τις ευλογίες της ΕΕ, έχει βάλει τη σφραγίδα της σε όλες τις μεγάλες ανατροπές στο Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά.
Είναι το κατεξοχήν «εργαλείο» του κοινωνικού εταιρισμού στην Ελλάδα, καθώς σ' αυτήν συμμετέχουν όλες οι μεγάλες εργοδοτικές οργανώσεις, μαζί με τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ.
Ο «κοινωνικός διάλογος» αποτέλεσε, επίσης, ένα πρώτης τάξης βήμα για τις εργοδοτικές ενώσεις να επαναλάβουν τις αντεργατικές τους αξιώσεις και να ζητήσουν ανταλλάγματα σε ό,τι αφορά την αύξηση στον κατώτατο μισθό.
Η κυβέρνηση, βέβαια, δεν έπεσε από τα σύννεφα, ακούγοντας τους εκπροσώπους του ΣΕΒ, του ΣΕΤΕ, της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ άλλοι να διαφωνούν με την αύξηση του κατώτατου μισθού και άλλοι να απαιτούν νέα προνόμια (εισφοροαπαλλαγές, προγράμματα του ΟΑΕΔ για τζάμπα εργασία, πάγωμα «ωριμάνσεων»), προκειμένου να αυξήσουν κατά λίγα ευρώ τα ψίχουλα που δίνουν στους εργαζόμενους.
Το υπουργείο Εργασίας ήξερε καλά τις θέσεις τους και πριν την «τριμερή». Αυτό που μεθοδεύει είναι η ενσωμάτωση των εργοδοτικών αξιώσεων στα νομοσχέδια που λέει ότι ετοιμάζει, προκειμένου στο τέλος αυτά να «κουμπώσουν» με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτό ομολογεί χωρίς αναστολές και το χτεσινό ρεπορτάζ της «Αυγής». «Με διαπραγματεύσεις η επαναφορά του κατώτατου μισθού. Συνδικάτα και εργοδότες θα αποφασίσουν για το βηματισμό προς τα 751 ευρώ», γράφει η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ηδη, πέρα από τη «σταδιακή» αποκατάσταση του κατώτατου μισθού που έχει γίνει «λάστιχο», από την Τετάρτη έχει γίνει «γκρίζα ζώνη» και το κατά πόσο θα επανέλθουν οι λεγόμενες ωριμάνσεις στους μισθούς, που «πάγωσαν» με την ΠΥΣ 6/2012.
Αλλη μία πλευρά: Αν η κυβέρνηση είχε σκοπό να νομοθετήσει τα 751 ευρώ κατώτερο μισθό, γιατί έπρεπε να πάρει τη γνώμη των εργοδοτών, τους οποίους μάλιστα συνάντησε ξανά έναν προς έναν πριν από λίγες βδομάδες;
Με ποιους, αλήθεια, συζητάει για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων; Με αυτούς που απαξιούν ακόμα και να απαντήσουν στις προσκλήσεις των Ομοσπονδιών για την υπογραφή νέων κλαδικών Συμβάσεων, έχοντας «πιάσει την καλή» με την επέκταση των ατομικών Συμβάσεων και των ελαστικών μορφών απασχόλησης; Η κοροϊδία στους εργαζόμενους πάει σύννεφο...
Το βασικό συμπέρασμα, που προκύπτει από τον «κοινωνικό διάλογο», είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν ούτε λεπτό για χάσιμο. Από τα δικά τους χέρια, από τη δική τους οργάνωση και τον ταξικό αγώνα περνάνε η οποιαδήποτε αύξηση στους μισθούς, η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Αυτό ανέδειξε η παρέμβαση δεκάδων Ομοσπονδιών και Συνδικάτων, που έκαναν διαμαρτυρία την ώρα της «τριμερούς», χαλώντας τη φιέστα του υπουργείου Εργασίας. Ο «κοινωνικός διάλογος» αποδείχτηκε και στο παρελθόν «λάκκος των λεόντων» για τους εργαζόμενους. Τον ίδιο λάκκο τούς σκάβουν τώρα κυβέρνηση και εργοδότες και αυτό δεν πρέπει να περάσει!

Περί «κανονικών» ευρωπαϊκών χωρών

Περί «κανονικών» ευρωπαϊκών χωρών

Σε μια αποστροφή του χτεσινού κύριου άρθρου της, η «Αυγή» ...διαλαλεί: «...με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, η Ελλάδα τείνει να ξαναγίνει μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα, με Συλλογικές Συμβάσεις, κανόνες και εργασιακά δικαιώματα». Βέβαια, τα ίδια άκουγαν οι εργαζόμενοι της πατρίδας μας και πριν τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, από τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και τις παραλλαγές τους, προκειμένου να αποκοιμηθούν με το δήθεν ευρωπαϊκό κεκτημένο. Τι κρύβουν όμως τα περί «κανονικότητας»; Οτι σε όλες τις χώρες, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, την ισχύ της οικονομίας τους, κυριαρχούν οι ανάγκες του κεφαλαίου που συνδυάζονται βεβαίως με τη διαρκή επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει παντού ένταση της εκμετάλλευσης και χτύπημα λαϊκών δικαιωμάτων, παρά την ύπαρξη Συλλογικών Συμβάσεων ή κανόνων. Και, βέβαια, βασικό ρόλο σε αυτό έχουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες (κυρίως υπό τον έλεγχο της σοσιαλδημοκρατίας) που δεκαετίες τώρα είναι «μανούλες» στον «κοινωνικό εταιρισμό» και την «ταξική συνεργασία».
Αξίζει, λοιπόν, να δούμε τι σημαίνουν «κανονικές ευρωπαϊκές χώρες» και «κανόνες» για τους εργαζόμενους μέσα από το παράδειγμα των πιο ισχυρών καπιταλιστικών οικονομιών.

***

Ας ξεκινήσουμε από τη Γερμανία, την «ατμομηχανή» της ΕΕ. Οι μισθοί έχουν ουσιαστικά παγώσει για μια δεκαετία από την εποχή της «Ατζέντας 2010» επί κυβέρνησης του σοσιαλδημοκράτη Γκ. Σρέντερ, το 2004. Η ελαστική απασχόληση διευρύνεται και στα λεγόμενα «mini jobs» με το πολύ 450 ευρώ το μήνα, από τα οποία φυτοζωούν ήδη πάνω από 7,5 εκατομμύρια Γερμανοί. Επίσης, σε σχέση με το λεγόμενο κατώτατο μισθό των 8,5 ευρώ την ώρα, που υποτίθεται θα θεσπίσει η συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία, είναι κάτι που δεν επιβάλλεται σε όλους τους κλάδους, εξαρτάται από τις διαπραγματεύσεις με τις εργοδοτικές ενώσεις, ενώ ταυτόχρονα εξαιρούνται οι μαθητευόμενοι (δηλαδή νέοι κάτω από 18 χρόνων), όπως και οι μακροχρόνια άνεργοι και όσοι απασχολούνται με «προσωρινή εργασία». Στη Γερμανία, ως όριο της φτώχειας θεωρούνται τα 940 ευρώ το μήνα, συμπεριλαμβανομένων και των κοινωνικών επιδομάτων και υπολογίζεται ότι περισσότερα από 12 εκατομμύρια Γερμανοί ζουν γύρω ή κάτω από τα όρια της φτώχειας. Επίσης, κάνει θραύση η λεγόμενη ενοικιαζόμενη εργασία, μέσω εργολαβικών και δουλεμπορικών γραφείων, που είναι ήδη 12.000 σε όλη τη χώρα, σε όλους τους κλάδους και σε αυτούς που παραδοσιακά είχαν κλαδικές Συμβάσεις (οικοδομή, μέταλλο). Επίσης, επεκτείνεται και η λεγόμενη δουλειά με το «μπλοκάκι», ως υποτίθεται «αυτοαπασχολούμενοι», στην ουσία απαλλάσσοντας τους εργοδότες από ασφαλιστικές εισφορές. Στη Γερμανία της «κανονικότητας», σχεδόν μισό εκατομμύριο απόμαχοι της δουλειάς αναγκάζονται να δουλεύουν, ενώ μικροσυνταξιούχοι όλο και πιο συχνά αναγκάζονται να μαζεύουν από τους δρόμους και τα πάρκα μπουκάλια για να τα επιστρέψουν στα σημεία συλλογής και ανακύκλωσης για μερικά ευρώ. Αυξάνονται οι τράπεζες τροφίμων και τα συσσίτια για τους εξαθλιωμένους που πληθαίνουν. Με βάση επίσημα στοιχεία υπολογίζεται ότι το 2016 οι άστεγοι θα ξεπεράσουν τους 380.000, ενώ ένα στα πέντε παιδιά στη Δυτική και ένα στα τέσσερα στην Ανατολική Γερμανία ζει σε συνθήκες φτώχειας ή απειλείται άμεσα απ' αυτήν. Και όλα αυτά στην «ισχυρή» Γερμανία, χωρίς μνημόνια, αλλά με ...μπόλικο «κοινωνικό διάλογο», με συμμετοχή συμβιβασμένων συνδικάτων, που χειραγωγούν τους εργαζόμενους και από κοντά με τους οπορτουνιστές και διαχειριστές όπως η «Αριστερά» («Λίνκε»), του αδελφού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ και συμπροεδρεύοντος στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που όπου κυβερνάει σε γερμανικά κρατίδια ...διαπρέπει στην αντιλαϊκή πολιτική.

***

Τα ίδια «κανονικά» βλέπουν και στη Γαλλία, τη δεύτερη πιο ισχυρή χώρα της ΕΕ, οι εργαζόμενοι. Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση κλιμακώνει την αντεργατική επίθεση και παίρνει μέτρα που απαιτούν οι ανάγκες του κεφαλαίου και η ...ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς του. Ετσι προχωράει στην περικοπή των δημόσιων δαπανών κατά 50 δισ. ευρώ, διευκρινίζοντας πως τα 10 θα «εξοικονομηθούν» από τις παροχές ασθενείας του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλειας, τα 10 από τις τοπικές κοινότητες και τα υπόλοιπα από το κράτος και τις υπηρεσίες του. Και στη Γαλλία, που έχει σχετικά καθυστερήσει, ζητείται η περαιτέρω διεύρυνση της μερικής απασχόλησης, των νέων μορφών ενοικίασης εργαζομένων, ζητήματα που προωθούν σε όλους τους τομείς (πρόσφατο παράδειγμα η απελευθέρωση στους σιδηροδρόμους), η επιδίωξη για άνοιγμα των καταστημάτων τα βράδια και τις Κυριακές στους κλάδους του Τουρισμού, του Εμπορίου και της Διανομής.
Στη Βρετανία, επίσης, η κατάσταση που επικρατεί για τους εργαζόμενους είναι το ίδιο αρνητική, χωρίς η χώρα να έχει μνημόνια ή και να είναι στην Ευρωζώνη. Τα τελευταία χρόνια, οι επίσημες στατιστικές εμφανίζουν τους αυτοαπασχολούμενους στα 4,5 εκατομμύρια, αλλά τα 2/3 απ' αυτούς είναι ουσιαστικά εργαζόμενοι με μπλοκάκι. Οι συμβάσεις «μηδενικών ωρών» τριπλασιάστηκαν το 2014 και ανέρχονται στα 1,4 εκατομμύρια, ενώ τα συνδικάτα εκτιμούν ότι αφορούν σε 5 εκατομμύρια εργαζόμενους. Η συντριπτική πλειοψηφία των κακοπληρωμένων συμβασιούχων είναι γυναίκες, νέοι και συνταξιούχοι. Ετσι δουλεύουν οι εργαζόμενοι στις αλυσίδες λιανικής πώλησης και ταχυφαγείων. Πάνω από 8 εκατομμύρια δουλεύουν με ελαστικές μορφές απασχόλησης. Τα τελευταία χρόνια, έχουν αυξηθεί οι άνεργοι, φτωχοί εργαζόμενοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, που αναγκάζονται να προστρέχουν στις λεγόμενες τράπεζες τροφίμων και τα συσσίτια, που έφτασαν τις 913.000 το 2014.

***

Στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και άλλες χώρες, παρόμοια είναι η κατάσταση, με τη διεύρυνση της ανασφαλούς εργασίας, των «συμβολαίων» μιας ώρας ή μιας μέρας, της χαμοζωής που διευρύνεται. Σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, αναπτυγμένο και λιγότερο αναπτυγμένο, παράλληλα με την επίθεση του κεφαλαίου στις εργασιακές σχέσεις διευρύνεται και η επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία και την Πρόνοια, ώστε να μειώνεται το κόστος για την εργοδοσία και να φορτώνεται στα λαϊκά στρώματα. Αυτή είναι η σύγχρονη βαρβαρότητα, που, όσο και αν επιχειρείται από τη σημερινή κυβέρνηση να εξωραϊστεί, έχει όνομα: Είναι η κοινωνία της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υπηρετεί. Βεβαίως, για να μην την ...αδικήσουμε, τα φαινόμενα της φτώχειας και της εξαθλίωσης οξύνονται ακόμα περισσότερο σε περιόδους κρίσης, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι και στην περίοδο της ανάπτυξης (που πάντα προετοιμάζει την καπιταλιστική κρίση) οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν. Γι' αυτό δεν πρέπει να «πατάνε την μπανανόφλουδα» περί κανόνων στον καπιταλισμό, που δήθεν θα τους ευνοήσουν. Ακόμα και αν υπάρξουν κάποιες παραχωρήσεις δεν αλλάζει η εκμετάλλευση και ο μονόδρομος ο δικός τους είναι να την καταργήσουν, παίρνοντας στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας.

Δ. Κ.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Εμφάνιση «ταγμάτων εθελοντών» και ΝΑΤΟικά γυμνάσια

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Εμφάνιση «ταγμάτων εθελοντών» και ΝΑΤΟικά γυμνάσια

ΝΤΟΝΕΤΣΚ.--
Οι συγκρούσεις ανάμεσα στις δυνάμεις της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου και των πολιτοφυλάκων στην Ανατολική Ουκρανία, συνεχίστηκαν και χτες στο Ντονέτσκ, με τις τοπικές αρχές να καταγγέλλουν συνεχιζόμενα πυρά έως τις πρωινές ώρες. Επίσης, καταγγέλθηκε ότι τάγματα λεγόμενων εθελοντών, που δε συνδέονται τυπικά με τον ουκρανικό στρατό, έχουν αρχίσει όλο και πιο συστηματικά να δρουν σε περιοχές ελεγχόμενες από τους πολιτοφύλακες. Συγκεκριμένα, στα περίχωρα της πόλης Ντζρινσκ στην επαρχία του Ντονέτσκ εμφανίστηκαν τέτοια τάγματα, που ουσιαστικά βγήκαν από τις θέσεις του ουκρανικού στρατού.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ξεκίνησε χτες στη Ρουμανία, πολύ κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία ΝΑΤΟική άσκηση με τη συμμετοχή Ρουμάνων, Βρετανών και Μολδαβών στρατιωτών, που θα συνεχιστεί έως τις 30 Απρίλη. Το σενάριο, όπως είπε ο υπουργός της Ρουμανίας, Μιρτσέα Ντούσα, έχει εγκριθεί από τη λυκοσυμμαχία από το 2014 και αφορά στην προστασία των ανατολικών συνόρων, περιλαμβανομένου και του λιμανιού της Κονστάντα στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ σημείωσε ότι για φέτος έχουν προγραμματιστεί 340 τέτοιες ασκήσεις.

Απάντηση της Ρωσίας

Ως έμμεση απάντηση στις ΝΑΤΟικές κινήσεις μπορεί να θεωρηθεί η δήλωση του Ρώσου υπουργού Αμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, στη διάρκεια μιας ετήσιας διάσκεψης ασφαλείας, που είπε ότι «η Ουκρανία είναι η μεγαλύτερη τραγωδία στην αλυσίδα των χρωματιστών επαναστάσεων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους υπερέβησαν τα εσκαμμένα στην επιδίωξή τους να φέρουν το Κίεβο στη δική τους τροχιά. Αυτό δε θα μπορούσε παρά να προκαλέσει την αντίδρασή μας». Απέρριψε τις επικρίσεις της Δύσης, σύμφωνα με τις οποίες η Ρωσία επιδιώκει να χαράξει εκ νέου τα σύνορα της Ευρώπης, και κατήγγειλε τη στρατιωτική ανάμειξη της Δύσης στη Σερβία, στο Ιράκ και στη Λιβύη.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, από κουκουλοφόρους δολοφονήθηκε χτες έξω από το σπίτι του στο Κίεβο ο Ολες Μπουζίνα, Ουκρανός δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Sevodnia» που ανήκει στο φιλορώσο επιχειρηματία Ρινάτ Αχμέτοφ, γεγονός που συμβαίνει μία ημέρα μετά το φόνο ενός πρώην βουλευτή από το κόμμα του ανατραπέντος πρώην Προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Και για τους δύο φόνους, ο Ουκρανός Πρόεδρος διέταξε έρευνα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι τέτοιες ενέργειες γίνονται για να «χτυπηθεί η κυβέρνησή του».