Σουηδοί Ναζιστές πολεμούν στο πλευρό της κυβέρνησης του Κιέβου

 Σουηδοί Ναζιστές πολεμούν στο πλευρό της κυβέρνησης του Κιέβου

Ο Mikael Skillt, στέλεχος του ναζιστικού «Κόμματος των Σουηδών»

Σύμφωνα με τα ΜΜΕ της Σουηδίας, πολλοί ναζιστές, μέλη και στελέχη ναζιστικών κομμάτων από τη Σουηδία βρίσκονται στην Ανατολική Ουκρανία και πολεμούν στο πλευρό της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου.

Ο Mikael Skillt, ναζί, στέλεχος του ναζιστικού «Κόμματος των Σουηδών», συμμετέχει στο τάγμα «Azov» από το Μάρτη φέτος και πολεμά «για μια Ευρώπη της λευκής φυλής», όπως λέει. Ο αργηγός του τάγματος είναι ο Andrij Belitskij, που είναι ο αρχηγός των εθνικοσοσιαλιστών στην Ουκρανία.

Το τάγμα «Azov» ιδρύθηκε και επανδρώθηκε από το υπουργείο Εσωτερικών της Ουκρανίας και αποτελείται από 300 άτομα. Πολλοί απ' αυτούς είναι ναζιστές από διάφορες χώρες. Μερικοί είναι από τη Σουηδία, σύμφωνα με το κρατικό ραδιόφωνο της Σουηδίας. Ένα άλλο στέλεχος του ίδιου κόμματος είναι ο Patrik Friden, που ανήκει στο τάγμα «Aydar».

Ο Mikael Skillt, που είναι ελεύθερος σκοπευτής και επιχειρεί έξω από το Ντονέτσκ, ομολογεί στο σουηδικό ραδιόφωνο ότι πολλοί εθνικοσοσιαλίστες, όπως τους αποκαλεί ο ίδιος, αλλά και φιλελεύθεροι, ανήκουν στο τάγμα και πολλοί έχουν πάνω τους αγκυλωτούς σταυρούς. Όπως λένε, ο στόχος τους είναι να δημιουργήσουν μια Ευρώπη για λευκούς και «δεν υπάρχει κανένα έλεος γι' αυτό». Επίσης, αναφέρει ότι «μάχεται τους κομμουνιστές κυρίως» και προτείνει στους Εβραίους «να εγκαταλείψουν την Ουκρανία μιας και δεν είναι λευκοί».

902

Ο στρατηγικός σχεδιασμός του κεφαλαίου για την Ερευνα

Ο στρατηγικός σχεδιασμός του κεφαλαίου για την Ερευνα

Πρόσφατα τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση το «Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο για την Ερευνα και την Καινοτομία (ΕΣΠΕΚ) 2014 - 2020». Μαζί με το νομοσχέδιο για την Ερευνα, που εκκρεμεί η κατάθεσή του στη Βουλή, αποτελούν τις δυο θεσμικές παρεμβάσεις που αναπτύσσουν την αστική στρατηγική για την Ερευνα στη χώρα, εξειδικεύοντας και προσαρμόζοντας, με βάση τα γνωρίσματα και τις ανάγκες του καπιταλισμού στην Ελλάδα, τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της ΕΕ.

Με το ΕΣΠΕΚ επιχειρείται να λυθεί το ζήτημα του καθορισμού των προτεραιοτήτων για την Ερευνα στο πλαίσιο του συνολικού στρατηγικού σχεδιασμού του κεφαλαίου στην Ελλάδα για την περίοδο της προσδοκώμενης ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας.
Προτού προχωρήσουμε στην ανάλυση των επιμέρους πτυχών, χρειάζεται να επισημάνουμε πως το κύριο είναι ότι η όποια προσπάθεια σχεδιασμού είναι εκ των προτέρων δεσμευμένη από τους ενδοϊμπεριαλιστικούς και ενδοαστικούς ανταγωνισμούς, τις προτεραιότητες που τίθενται για τη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων και στην Ελλάδα, αλλά και στο επίπεδο της ΕΕ, και φυσικά την εγγενή ανισομετρία του καπιταλισμού.
Σε αυτό το πλαίσιο, αντί ο σχεδιασμός να απελευθερώνει τις δυνατότητες ανάπτυξης της Ερευνας, στη βάση των υπαρκτών αναγκών αλλά και δυνατοτήτων, τελικά επιδρά ασφυκτικά σε αυτή, καθορίζοντας μονοσήμαντα τον προσανατολισμό και το περιεχόμενό της.

Προτεραιότητες και στόχοι του ΕΣΠΕΚ

Στο κείμενο του ΕΣΠΕΚ αναδεικνύεται ο προσανατολισμός της αστικής τάξης της χώρας στην αναβάθμιση της θέσης της στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού: «Να μετατρέψουμε τις παραδοσιακές πολιτικές στήριξης της καινοτομίας των επιχειρήσεων, σε μηχανισμούς επιτυχούς ένταξής τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό».
Επιδιώκεται η «στροφή σε ένα νέο αναπτυξιακό υπόδειγμα», με προσανατολισμό «σε λίγους τομείς όπου η χώρα διαθέτει ή μπορεί να οικοδομήσει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα». Οι αναδειχθείσες για την Ελλάδα περιοχές εξειδίκευσης είναι: Αγρο-διατροφή, τουρισμός, υπηρεσίες Υγείας - φάρμακα - διαγνωστικά προϊόντα, προϊόντα και υπηρεσίες σχετικά με παραγωγή και διαχείριση Ενέργειας, υπηρεσίες και τεχνολογίες μεταφορών και logistics, τεχνολογίες και υπηρεσίες προστασίας του περιβάλλοντος - βιώσιμη ανάπτυξη που σχετίζεται με οικο-καινοτομία και θαλάσσια οικονομία, τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών, υλικά και κατασκευές¹.
Εχει σημασία να γίνει κατανοητό ότι η μετατόπιση του κέντρου βάρους από κάποιους τομείς επιχειρηματικής δραστηριότητας σε άλλους, σε μια φάση που η αστική τάξη επιχειρεί να σχεδιάσει την πορεία της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας για όταν παρέλθει η ύφεση, αφορά προτεραιότητες και ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της κυρίαρχης τάξης, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Σε μεγάλο βαθμό, το αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής καθορίζεται από τις εξελίξεις στο σύνολο των πολυπλόκαμων εσωτερικών και εξωτερικών σχέσεων μεταξύ τμημάτων της αστικής τάξης.
Υπ' αυτό το πρίσμα, ο σχεδιασμός του ΕΣΠΕΚ δε φέρνει κάτι ουσιαστικά νέο, αλλά τις απαραίτητες προσαρμογές ενόψει μιας νέας φάσης του κύκλου της καπιταλιστικής κρίσης. Οι επιδιωκόμενες παρεμβάσεις στον ερευνητικό ιστό και το στρατηγικό σχεδιασμό για την Ερευνα εξυπηρετούν αυτό το στόχο.

Οι ευρωενωσιακές κατευθύνσεις

Οι παραπάνω σχεδιασμοί αναπτύσσονται σε συνάφεια με τις κατευθύνσεις της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Στην Ερευνα, οι κατευθύνσεις της ΕΕ αποσκοπούν στην ανάδειξη στοχεύσεων και προτεραιοτήτων, σε συνδυασμό με την απαίτηση για «γεφύρωση του χάσματος μεταξύ επιστήμης και αγοράς». Για το σκοπό αυτό προωθούνται:
-- Η αναδιάρθρωση των εθνικών (και περιφερειακών) συστημάτων έρευνας και καινοτομίας, με άξονες την «εξειδίκευση» και την «αριστεία» και τη συνεργασία ακαδημαϊκών, ερευνητικών και ιδιωτικών φορέων, δίνοντας την κατεύθυνση για στενότερο σφιχταγκάλιασμα της Εκπαίδευσης και της Ερευνας με τις επιχειρήσεις.
-- Ο προσανατολισμός των εκπαιδευτικών προγραμμάτων «στη δημιουργικότητα, στην καινοτομία και επιχειρηματικότητα», δίνοντας το έναυσμα για εμβάθυνση των αναδιαρθρώσεων στην Εκπαίδευση και περαιτέρω τσάκισμα των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Στόχος είναι η παραγωγή του απαιτούμενου για την καπιταλιστική οικονομία αριθμού αποφοίτων «θετικών επιστημών, μαθηματικών και μηχανικής (engineering)».
-- Η θέσπιση κινήτρων για αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων στην Ερευνα (π.χ. φοροαπαλλαγές κ.ά.), διασφαλίζοντας τη μεγαλύτερη δυνατή κερδοφορία των καπιταλιστικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα.
Οι στόχοι αυτοί εξυπηρετούνται και εξειδικεύονται από τις σχετικές προβλέψεις του νέου νομοσχεδίου για την Ερευνα και του ΕΣΠΕΚ.

Ποιες θα είναι οι συνέπειες

Είναι δεδομένο ότι η ανισομετρία θα οδηγήσει στη συσσώρευση ερευνητικού ενδιαφέροντος και προσπαθειών σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα στους αναδεικνυόμενους τομείς στρατηγικού ενδιαφέροντος, λόγω του προσανατολισμού της χρηματοδότησης σε αυτούς. Αποτέλεσμα θα είναι η αποδυνάμωση ως απονέκρωση της έρευνας στα υπόλοιπα ερευνητικά πεδία, με άμεσες συνέπειες στο ερευνητικό και υποστηρικτικό δυναμικό που δουλεύει σε αυτά.
Η αναφορά σε «ένα ελάχιστο επίπεδο χρηματοδότησης για όλους τους υφιστάμενους τομείς, ανεξάρτητα από τις εθνικές προτεραιότητες» σε αυτά τα πλαίσια είναι τουλάχιστον προσχηματική, πολύ δε περισσότερο όταν καθίσταται σαφές ότι η όποια επιπλέον χρηματοδότηση «θα επιμερίζεται με ανταγωνιστικά κριτήρια τόσο ανάμεσα στους ερευνητές όσο και ανάμεσα στις ακαδημαϊκές μονάδες».
Γι' αυτό, άλλωστε, και εντοπίζεται ως πρόβλημα η ανάπτυξη ερευνητικών ομάδων στη βάση των ενδιαφερόντων τους και των δυνατοτήτων χρηματοδότησης (άραγε, πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει σε συνθήκες έλλειψης πόρων;) κι όχι γιατί επιχειρείται να γίνει προσπάθεια ολόπλευρης ανάπτυξής της, με ιεράρχηση προτεραιοτήτων με κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνίας.
Οι δράσεις που προβλέπονται για την υλοποίηση των προβλεπομένων αποτελούν μια προσπάθεια καλύτερης και πιο αποτελεσματικής οργάνωσης της προώθησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Ερευνας και της εμπορευματικής εκμετάλλευσης των αποτελεσμάτων της, με ζητούμενο την «παραγωγή νέων προϊόντων, διεργασιών και διαδικασιών υψηλής προστιθέμενης αξίας και έντασης γνώσης που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας» και άξονα την «ενίσχυση της συνεργατικής έρευνας ερευνητικών φορέων, ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και επιχειρήσεων».
Αυτό προωθείται μέσα και από την ενίσχυση και αναδιοργάνωση ήδη υφιστάμενων ή και τη δημιουργία νέων δομών και σχημάτων (clusters, spin off, ΣΔΙΤ, κουπόνια καινοτομίας κ.λπ.), με στόχο την περαιτέρω ενίσχυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Ερευνας. Σε αυτή την κατεύθυνση προωθείται και η ανάπτυξη «Γραφείων Μεταφοράς Τεχνολογίας», με οργανική ενσωμάτωσή τους στη δομή του ιδρύματος ή ακόμα και η «ίδρυση εταιρειών ιδιοκτησίας του ιδρύματος», όπως και η παροχή υπηρεσιών «proof-of-concept» σε επίπεδο ιδρύματος από εξειδικευμένους οργανισμούς, με αντικείμενο «την αξιολόγηση της τεχνικής ωριμότητας και εμπορικής βιωσιμότητας των ερευνητικών αποτελεσμάτων», καθώς και υπηρεσίες τύπου «coaching» για «παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών για την απόκτηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας», την «κατάστρωση επιχειρηματικού σχεδίου», την «υποστήριξη στην εύρεση χρηματοδότησης για την εμπορική αξιοποίηση και υλοποίηση του επιχειρηματικού σχεδίου».
Είναι ενδεικτικό, ως προς το πώς διαμορφώνεται ο ρόλος του ερευνητή και το πώς το επίκεντρο μετατίθεται από το επιστημονικό έργο στην επιχειρηματική λειτουργία, ότι στο κείμενο αναφέρεται ρητά η ανάγκη για «εξοικείωση του ερευνητικού δυναμικού ιδρυμάτων με τη διαδικασία της εμπορικής αξιοποίησης των αποτελεσμάτων και η ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας».
Αλλωστε, αυτά αποτυπώνονται χαρακτηριστικά και στους δείκτες παρακολούθησης των εκροών, βάσει των οποίων θα αξιολογείται η πορεία υλοποίησης των διαφόρων δράσεων. Από τους 6 ενδεικτικά προτεινόμενους δείκτες, οι 4 είναι: «Αριθμός επιχειρήσεων που συνεργάζονται με ενισχυόμενους ερευνητικούς οργανισμούς», «ιδιωτικές επενδύσεις που μοχλεύονται στα χρηματοδοτούμενα έργα Ερευνας, Ανάπτυξης και Καινοτομίας», «αριθμός επιχειρήσεων που ενισχύονται για να παράγουν προϊόντα νέα στην αγορά», «αριθμός επιχειρήσεων που ενισχύονται για την παραγωγή προϊόντων νέων στην επιχείρηση». Οπως είναι φανερό, καμία σχέση δεν έχουν αυτά με την επιστημονική αξιολόγηση του ερευνητικού έργου.
Θα μπορούσε, ίσως, κάποιος να υποστηρίξει ότι, μέσα από την εκδήλωση της πρόθεσης να δοθεί περισσότερο βάρος στην ανάπτυξη της Ερευνας, θα βρουν πραγματική διέξοδο οι χιλιάδες άνεργοι επιστήμονες. Δυστυχώς, τέτοιες ελπίδες αποδεικνύονται φρούδες. Κι αυτό γιατί οι ίδιες οι προβλεπόμενες δράσεις περιγράφουν το καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας για τους νέους ερευνητές, αφού η επαγγελματική συνέχειά τους στο χώρο εξαρτάται αποκλειστικά από το αν θα βρίσκουν ανά 2ετία ή 3ετία χρηματοδότηση, για την οποία προαπαιτούμενο είναι ο προσανατολισμός της έρευνάς τους βάσει των δεσμών που επιβάλλει η επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο.

Ανάγκη η απελευθέρωση της Ερευνας από τα καπιταλιστικά δεσμά

Τόσο η έρευνα όσο και η ανάπτυξη, που προφανώς σχετίζονται, δεν είναι ταξικά ουδέτερες, είναι δέσμιες των σχέσεων παραγωγής, του καπιταλιστικού δρόμου σήμερα. Κι ενώ είναι αντικειμενική τάση η όλο και βαθύτερη συσχέτιση της επιστήμης με την παραγωγή, το πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς στο ότι σήμερα πρόκειται για κεφαλαιοκρατική παραγωγή και καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Σε αυτή τη βάση, η όποια προσπάθεια σχεδιασμού δεν μπορεί να έχει φιλολαϊκό χαρακτήρα. Το ΕΣΠΕΚ το αποδεικνύει περίλαμπρα.
Για το ΚΚΕ, η απαγκίστρωση της Ερευνας από τα δεσμά της εμπορικής αξιοποίησης των αποτελεσμάτων της, από τις καπιταλιστικές σχέσεις συνολικά, είναι αναγκαία συνθήκη για να γίνει δυνατή η ελεύθερη διάδοση και αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της για τη βελτίωση της ανθρώπινης ζωής.
Το ΚΚΕ έχει αναδείξει τις πραγματικές δυνατότητες ανάπτυξης της λαϊκής εξουσίας. Σε αυτό το δρόμο, η συνεισφορά της Ερευνας και των εργαζομένων σε αυτή θα είναι απαραίτητη. Η μετατροπή της ιδιοκτησίας του μεγάλου κεφαλαίου σε κοινωνική ιδιοκτησία είναι προϋπόθεση για την απελευθέρωση των δυνατοτήτων της επιστήμης, προϋπόθεση για την ανάπτυξη φιλολαϊκού αναπτυξιακού σχεδιασμού για την Ερευνα. Η κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, ο επιστημονικά οργανωμένος σχεδιασμός και ο εργατικός έλεγχος είναι ο μόνος δρόμος της φιλολαϊκής ανάπτυξης βάσει των εγχώριων δυνατοτήτων.
Παραπομπή:
1. Για αναλυτική παρουσίαση και κριτική του στρατηγικού σχεδιασμού της αστικής τάξης στην Ελλάδα, βλ. Τμ. Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, «Οι τελευταίες εξελίξεις στην ελληνική οικονομία», ΚΟΜΕΠ (τεύχος 3/2014).

Του
Δημήτρη ΚΟΙΛΑΚΟΥ*
*Ο Δημήτρης Κοιλάκος είναι μέλος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ

Ο ρόλος και η σημασία των τραπεζών στην οικονομία

Ο ρόλος και η σημασία των τραπεζών στην οικονομία

Ο ρόλος και η σημασία των τραπεζών στην καπιταλιστική οικονομία είναι πρωταρχικός για τις επενδύσεις, την ανάπτυξή της, λόγω της συμβολής τους στην κεφαλαιακή χρηματοδότηση των επιχειρήσεων. Αλλωστε οι τράπεζες συγκεντρώνουν πλεονάζον χρήμα και το διαθέτουν με δάνεια ως κεφάλαιο για καπιταλιστικές επενδύσεις. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία, αφενός κερδίζουν από τους τόκους, αφετέρου συμμετέχουν στις επιχειρήσεις τις οποίες δανειοδοτούν με μακροχρόνια κυρίως δάνεια. Ετσι δεν είναι τυχαίο που στην καπιταλιστική οικονομική κρίση όλες οι κυβερνήσεις φρόντισαν πρωτίστως την ενίσχυσή τους. Αυτή τους τη σημασία έρχεται να αναδείξει και το εξής παράδειγμα: Πρόσφατα ο οίκος αξιολόγησης Standard & Poor's δημοσίευσε μία σύντομη έκθεση για την «Βοeing» με τίτλο: «Η Βοeing αντιμετωπίζει πιστωτικούς κινδύνους σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, εάν η αμερικανική Τράπεζα Εξαγωγών - Εισαγωγών δεν ανανεώσει την εντολή της και τη δικαιοδοσία της». Το θέμα ανέδειξε η «Καθημερινή».
Η «Boeing» είναι η μεγαλύτερη μεμονωμένη εξαγωγική εταιρεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι μία από τις ισχυρότερες αμερικανικές βιομηχανίες. Σ' αυτήν εργάζονται πάνω από 150.000 άτομα και το 2013 έστειλε επιταγές 48 δισ. δολαρίων σε περίπου 15.600 υπεργολάβους της. Ανταγωνιζόμενη με την ευρωπαϊκή «Αirbus» και την καναδική «Bombardier», εκμεταλλεύεται τα οφέλη των δανειακών εγγυήσεων και της χρηματοδότησης που παρέχονται από την Τράπεζα Εξαγωγών - Εισαγωγών Ακριβώς όπως και οι ανταγωνίστριές της στηρίζονται στις δικές τους υπηρεσίες εξαγωγικών πιστώσεων. Εκτιμάται λοιπόν ότι χωρίς τη συμβολή της Τράπεζας η «Βοeing» θα έχανε συμβόλαια από τους ανταγωνιστές της.
Γιατί όμως αναδείχτηκε το συγκεκριμένο θέμα; Γιατί κάποιοι αμερικανικοί οργανισμοί και το κόμμα των «Ρεπουμπλικάνων», προφανώς επειδή στηρίζουν τα συμφέροντα άλλων τμημάτων του κεφαλαίου (κυρίως μονοπώλια του τομέα των υδρογονανθράκων και της πολεμικής βιομηχανίας), είναι κόντρα στην Τράπεζα. Να θυμίσουμε ότι το κεφάλαιο του χρηματοπιστωτικού τομέα στηρίζει βασικά το κόμμα των «Δημοκρατικών». Στο ρεπορτάζ σημειώνεται ότι ανάμεσα στα μονοπώλια που θα δεχτούν χτύπημα, αν δεν τα χρηματοδοτήσει η τράπεζα, είναι η «General Electric» και η «Caterpillar».

ΒΡΕΤΑΝΙΑ Δραματική αύξηση της φτώχειας με ... καπιταλιστική ανάκαμψη

ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Δραματική αύξηση της φτώχειας με ... καπιταλιστική ανάκαμψη

Η διόγκωση της φτώχειας, της ανεργίας και της κακοπληρωμένης εργασίας στη Βρετανία αυξάνει τον αριθμό των νοικοκυριών που στρέφονται στις τράπεζες τροφίμων

Εκρηκτικές διαστάσεις πήρε μέσα στην τελευταία τετραετία το ποσοστό των Βρετανών που εξαρτούν τη διατροφική τους επάρκεια από τις τράπεζες τροφίμων, ενώ το ίδιο διάστημα παρατηρείται ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας τουλάχιστον στα επίπεδα του 2008. Ο λόγος; Η προσπάθεια της αστικής τάξης και των μονοπωλίων να τονώσουν την καπιταλιστική ανάπτυξη με το ελάχιστο δυνατό κόστος, αυξάνοντας δυσανάλογα τα βάρη για το λαό, με «εργαλεία» πολιτικές εξόντωσης του λαϊκού εισοδήματος, συρρίκνωσης των κοινωνικών υπηρεσιών και των εργατικών δικαιωμάτων, περιστολής των πολιτικών ελευθεριών.
Οσο περνούν τα χρόνια, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι καλούνται να ζήσουν ολοένα και με μικρότερους μισθούς και επιδόματα, με ανεπαρκείς ή ακριβοπληρωμένες βασικές υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας και Εκπαίδευσης. Τα τελευταία στατιστικά στοιχεία βρετανικών αρχών και οργανώσεων είναι καταπέλτης, αφού η αύξηση των «πελατών» στις τράπεζες τροφίμων της Βρετανίας δε μαρτυρά μόνον τη δραματική αύξηση των ανέργων αλλά και των κακοπληρωμένων εργατών, των νέων και των γυναικών που βαφτίζονται «εργαζόμενοι» ακόμη και με μιας ώρας δουλειά τη βδομάδα. Από πληθώρα πρόσφατων δημοσιευμάτων σε βρετανικές εφημερίδες, όπως η «Ιντιπέντεντ» και η «Γκάρντιαν», που επικαλούνται εκθέσεις ερευνητικών ιδρυμάτων και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων διαπιστώνεται:

• Αύξηση κατά 163% της άμεσης εξάρτησης εκατοντάδων χιλιάδων Βρετανών από τις τράπεζες τροφίμων μόνο μέσα στον τελευταίο χρόνο!
• Το γεγονός πως οι «πελάτες» των τραπεζών τροφίμων δεν είναι μόνον άνεργοι ή άστεγοι. Ανάμεσά τους είναι και πολλοί εργαζόμενοι, που μετά την πληρωμή μεγάλων λογαριασμών ρεύματος ή άλλων ανελαστικών υποχρεώσεων, διαπιστώνουν πως δεν τους μένουν αρκετά για την αγορά τροφίμων. Είναι μεγάλος και ο αριθμός ατόμων που κανονικά δικαιούνται επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας, αλλά είτε δεν τα παίρνουν, είτε αργούν να τα πάρουν μετά το μπαράζ «μεταρρυθμίσεων» της κεντροδεξιάς κυβέρνησης του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, που έβαλε στον «Προκρούστη» της εξαντλητικής λιτότητας - και χωρίς μνημόνια - όλα τα επιδόματα πρόνοιας και τις κοινωνικές υπηρεσίες.
• Η σημαντική αύξηση των Βρετανών που στηρίζουν την επισιτιστική τους επάρκεια στις κοινωνικές τράπεζες τροφίμων εξηγείται, μεταξύ άλλων, και από το γεγονός ότι από το 2003 ο μέσος όρος αύξησης στις τιμές των τροφίμων ανήλθε στο 46,4% και των καυσίμων στο 154%. Ενώ οι μισθοί είτε «πάγωσαν», είτε πήραν την κατιούσα...

«Διεθνές» φαινόμενο...

Εργαζόμενοι σε βιομηχανίας αρτοσκευασμάτων διαμαρτύρονται το Μάη για τις λεγόμενες μηδενικές συμβάσεις δηλαδή την δουλειά με το κομμάτι, που τους οδηγεί στην εξαθλίωση

Christopher Thomond

Η κυβέρνηση Κάμερον προσπαθεί να κρύψει τη φτώχεια που προκαλεί η ίδια η καπιταλιστική εκμετάλλευση, υποστηρίζοντας ότι οι τράπεζες τροφίμων έχουν ζήτηση απλώς και μόνο γιατί υπάρχουν. Ισχυρίζεται ότι πρόκειται για «διεθνές» φαινόμενο, επικαλούμενη ως παράδειγμα τη Γερμανία των μίνι-τζομπς και των νεόπτωχων εργαζομένων «ημι-απασχόλησης», όπου μηνιαίως υπολογίζεται ότι χρησιμοποιούν τις τράπεζες τροφίμων τουλάχιστον 1.500.000 γερμανικά νοικοκυριά.
Κατά μία έννοια, βέβαια, ο Κάμερον ίσως και να μην έχει άδικο. Οι πολιτικές που εφαρμόζει δεν είναι «βρετανικές», ούτε «γερμανικές». Οι συνταγές φτωχοποίησης των λαών της Ευρώπης δεν έχουν σύνορα και σίγουρα δεν επηρεάζονται από την ύπαρξη ή την ανυπαρξία των «μνημονίων», αφού τα μονοπώλια και οι αστικές τάξεις που κάνουν κουμάντο, διαθέτοντας και το μαχαίρι και το πεπόνι, δηλαδή τα μέσα παραγωγής, πατούν έως σήμερα στην τελευταία καπιταλιστική κρίση, για να βγουν από αυτή, όχι μόνον αλώβητοι, αλλά ακόμη ισχυρότεροι και με εκμεταλλεύσιμους εργαζόμενους με σαφώς λιγότερα δικαιώματα.
Αλλωστε, το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα δεν κάνει καμία απολύτως διάκριση στην εκμετάλλευση και φτωχοποίηση των λαών και στην καταλήστευση του πλούτου που δημιουργεί ο μόχθος τους, παρά τα κατά καιρούς διαφορετικά «μείγματα» πολιτικών που εφαρμόζει ανάλογα με την τρέχουσα οικονομικο-πολιτική συγκυρία.

Η χειρότερη φτώχεια της τελευταίας 30ετίας...

«Οι μανάδες δεν τρώνε για να έχουν γεύμα τα παιδιά», γράφει ένα από τα πλακάτ διαδηλώτριας στη Βρετανία που συμμετείχε σε κινητοποίηση τον περασμένο χειμώνα, διαμαρτυρόμενη για την αύξηση της φτώχειας σε οικογένειες, γυναίκες, μετανάστες...

Στη Βρετανία, πάντως, τα πράγματα κάθε άλλο παρά ανθηρά είναι για ένα μεγάλο μέρος του λαού. Εκπρόσωπος της τράπεζας τροφίμων «Κey Project» στο Σάουθ Ταϊνσάιντ σημείωσε (μιλώντας στη βρετανική «Guardian» σύμφωνα με ρεπορτάζ στις 4/7/14) ότι το 2008, πριν την οικονομική κρίση, έδιναν 26 πακέτα τροφίμων και ότι ως το 2013 αυξήθηκαν σε 339. Φέτος, που βρισκόμαστε μόλις στο μέσο της χρονιάς, έχουν ήδη δώσει 222 πακέτα.
Οταν του ζητήθηκε να εξηγήσει αυτή την αύξηση, είπε: «Εξαιτίας της λιτότητας και της πολύ υψηλής ανεργίας. Των αλλαγών στις προϋποθέσεις και στους όρους χορήγησης επιδομάτων πρόνοιας. Δεν έχω δει τόσο άσχημη κατάσταση ποτέ στα 30 χρόνια που δουλεύω με τις φιλανθρωπικές οργανώσεις».
Οι ιστορίες ανθρώπων που έμειναν εκτός του νέου συστήματος κοινωνικής «πρόνοιας» είναι χαρακτηριστικές.
Σε κάποιον κόπηκε το επίδομα επειδή έχασε ένα ραντεβού για δουλειά τη μέρα της κηδείας της μάνας του. Αλλος επειδή δεν ήξερε να χρησιμοποιεί κομπιούτερ. 'Η γιατί δεν έκανε πολλές αιτήσεις διαδικτυακά για ανεύρεση εργασίας. Πολλές οικογένειες ανέργων εξιστόρησαν σε διακομματική επιτροπή Βρετανών βουλευτών, που θέλησε να «ερευνήσει» το φαινόμενο της σημαντικής αύξησης των ατόμων που καταφεύγουν στις τράπεζες τροφίμων, το δράμα που περνούν κάθε καλοκαίρι επειδή τα παιδιά σταματούν το σχολείο και χάνουν τη δωρεάν σίτιση στα σχολεία. Τα λεφτά, λένε, δε φτάνουν για να εξασφαλίσουν καθημερινά, σε οικογένειες με μόλις ένα ή δύο παιδιά, γάλα και δύο πιάτα φαΐ το 24ωρο. Κατά συνέπεια, πολλοί γονείς υποβάλλονται σε υποχρεωτική «δίαιτα», παραλείποντας το γεύμα ή το δείπνο...
Παράλληλα σημαντικές είναι οι αυξήσεις σε έξοδα στέγασης, καυσίμων, τροφίμων.
Το Τrussell Trust (το μεγαλύτερο δίκτυο τραπεζών τροφίμων στη Βρετανία) διαπιστώνει, και αυτό, δραματική αύξηση των πακέτων που έδωσε την τελευταία τετραετία. Πέρσι μοίρασε τρόφιμα σε πάνω από 900.000 άτομα (αύξηση 163% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο).
Το Μάρτη το κεντροδεξιό ινστιτούτο μελετών «Policy Exchange» συμπέρανε σε έρευνά του ότι τα άτομα που προσφεύγουν στις τράπεζες τροφίμων έχουν αυξηθεί λόγω του μεγάλου αριθμού ατόμων που μένει έξω από τα επιδόματα ανεργίας και πρόνοιας επειδή π.χ. έχασαν ένα ραντεβού για συνέντευξη εργασίας. Αυτό μπορεί να τους στοιχίσει 3-4 βδομάδες χωρίς κανένα απολύτως επίδομα. Το 83% των περιπτώσεων που καταφεύγουν στις τράπεζες τροφίμων είναι τα νέα θύματα του «Προκρούστη» των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας που δημιούργησε ο πρωθυπουργός Κάμερον...

Οι πολλές όψεις της φτώχειας

Ασφαλώς οι τράπεζες τροφίμων είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος της φτώχειας στη Βρετανία του 21ου αιώνα.
Η εφημερίδα «Γκάρντιαν» στις 19/6/14, σε εκτενές ρεπορτάζ με τίτλο «Η φτώχεια χτυπά τα διπλάσια νοικοκυριά στη Βρετανία από ό,τι πριν 30 χρόνια», σημειώνει ότι υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των νοικοκυριών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας την τελευταία 30ετία παρά το διπλασιασμό του μεγέθους της βρετανικής οικονομίας.
Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα, που διενήργησε τον περασμένο Ιούνη το ίδρυμα «Poverty and Social Exclusion Project»:

• Το 33% των νοικοκυριών ζουν με τα απολύτως απαραίτητα (βρίσκονται δηλαδή κάτω από το όριο της φτώχειας) καθώς ίσα που καταφέρνουν να τραφούν και να ντυθούν οι ίδιοι και τα παιδιά τους, να θερμανθούν και να μονώσουν τα σπίτια τους. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 αυτό το ποσοστό ήταν μόλις 14% (επί της τότε πρωθυπουργού Μ. Θάτσερ...).
• Το 21% των νοικοκυριών καθυστερούν την πληρωμή λογαριασμών που αφορούν στη λειτουργία του σπιτιού, έναντι 14% που ήταν στο τέλος της δεκαετίας του '90.
• Τουλάχιστον ένας στους τέσσερις ενηλίκους (28%) παραλείπουν γεύματα ώστε να μπορούν να φάνε άλλα μέλη της οικογένειας.
• 18.000.000 Βρετανοί ζουν σε ακατάλληλα σπίτια.
• 12.000.000 άλλοι αποφεύγουν συστηματικά, λόγω φτώχειας, βασικές κοινωνικές δραστηριότητες, όπως διασκέδαση με φίλους, παρακολούθηση οικογενειακών εκδηλώσεων.
• Ενας στους τρεις αδυνατεί να θερμάνει σωστά το σπίτι του.
• Περίπου 4.000.000 ενήλικες και παιδιά αδυνατούν να τραφούν υγιεινά.
• Περίπου 5.500.000 ενήλικες δεν έχουν επαρκή ρουχισμό.
• 2.500.000 παιδιά ζουν σε ανθυγιεινά σπίτια με πολλή υγρασία.
• Πάνω από 500.000 παιδιά ζουν με οικογένειες που αδυνατούν να τα σιτίσουν σωστά.
• Περίπου 1.500.000 παιδιά ζουν σε νοικοκυριά που δε διαθέτουν πρόσβαση σε θέρμανση.
• Ενας στους τέσσερις ενήλικες έχουν τόσο πενιχρούς μισθούς που το μόνον που τους εξασφαλίζουν είναι η φτώχεια, καταρρίπτοντας έτσι το «επιχείρημα» της κυβέρνησης ότι η εξασφάλιση εργασίας αντιμετωπίζει τη φτώχεια.

Ο καθηγητής Ντέιβιντ Γκόρντον από το «Townsend Centre for International Poverty Research» στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ σημείωνε: «Η κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ Συντηρητικών και Φιλελεύθερων Δημοκρατών σκόπευε στην εξάλειψη της φτώχειας αντιμετωπίζοντας τις αιτίες της. Η στρατηγική τους σαφώς απέτυχε. Τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν πως η φτώχεια και οι στερήσεις αυξήθηκαν. Οι φτωχοί υποφέρουν από ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια και η ψαλίδα ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους διευρύνεται».

Η απεργία της 10ης Ιούλη στο Δημόσιο

Η μαζική συμμετοχή άνω του 1.000.000 Βρετανών εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα σε Αγγλία και Ουαλία, που πραγματοποιήθηκε στις 10 Ιούλη, ανέδειξε τα προβλήματα που προκαλεί σε μεγάλο μέρος του λαού η φιλομονοπωλιακή πολιτική που σήμερα εφαρμόζεται από την κυβέρνηση Κάμερον.
Η πραγματοποίηση της απεργίας όχι μόνον δε συμμάζεψε το Βρετανό πρωθυπουργό. Αντίθετα, εκτόξευσε απειλές κατά των συνδικαλιστικών ελευθεριών και του νομικού πλαισίου που αφορά στην πραγματοποίηση απεργιών στο δημόσιο τομέα, απειλώντας ότι θα τις κάνει σχεδόν αδύνατες! Επίσης προειδοποίησε ότι το πάγωμα των μισθών στους δημόσιους υπαλλήλους θα συνεχιστεί «τουλάχιστον ως το 2018».
Οπως σημείωνε η βρετανική εφημερίδα «Independent», την επομένη της απεργίας, «το πάγωμα των μισθών στο δημόσιο τομέα είναι μόνον ένας τρόπος για συρρίκνωση του κράτους με τρόπους που έχουν νιώσει σήμερα χώρες που χτυπήθηκαν από κρίσεις όπως η Ελλάδα. Η διαφορά εδώ είναι πως πρόκειται για συνειδητό πολιτικό σχέδιο και όχι για σχέδιο δράσης αντιμετώπισης κρίσης».
Και ενώ οι μισθοί των εργαζομένων καθηλώνονται ή μειώνονται, οι στατιστικές δείχνουν πως επιτεύχθηκε καπιταλιστική ανάκαμψη, φέρνοντας την οικονομία τουλάχιστον στο επίπεδο του 2008, πριν την έναρξη της κρίσης. Οσοι νομίζουν ότι τώρα, σιγά-σιγά, θα επωφεληθούν και οι εργαζόμενοι απατώνται.
«Το σχέδιο δεν είναι να πάρουν και οι εργαζόμενοι μερίδιο από την ανάκαμψη της οικονομίας. Μολονότι η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί έστω και οριακή ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών, όπως αυτές που αφορούν στη νοσοκομειακή περίθαλψη. Η καταρράκωση του ηθικού σε συνδυασμό με την πάνω από δεκαετία μείωση του βιοτικού επιπέδου στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα θα οδηγήσει σε φαύλο κύκλο ύφεσης», συμπληρώνει η ίδια εφημερίδα.
Οσον αφορά την αλλαγή του νόμου για τις απεργίες στο δημόσιο τομέα, ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει γνωστά μετά την απειλή του Κάμερον στη Βουλή των Κοινοτήτων στις 10 Ιούλη. Στόχος όμως φαίνεται πως θα είναι η αποτροπή απεργιών μέσω σύνθετων και γραφειοκρατικών «εκλογικών» διαδικασιών που θα γίνονται μεταξύ χιλιάδων εργαζομένων.
Αυτά σε μία χώρα όπως η Βρετανία, που ήδη έχει ορισμένους από τους πιο σκληρούς αντεργατικούς απεργιακούς κανονισμούς.
Βεβαίως, η τάση «παρανομοποίησης», «αυστηροποίησης» ή και κατάργησης του δικαιώματος στην απεργία (όπως κάνει η σημερινή ελληνική κυβέρνηση με τη μέθοδο της «επιστράτευσης» εργαζομένων) δε θα περιοριστεί στη Βρετανία. Θα τη δούμε να εμφανίζεται και σε άλλες χώρες της ΕΕ, εκτός και εάν τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι την αποτρέψουν με τον αγώνα τους. Οπως πρέπει να ξανακερδίσουν με την κλιμάκωση του αγώνα τους το δικαίωμα στην εργασία, στη μόρφωση, στην υγεία και στην ανάπαυση, αντιπαλεύοντας τον εργασιακό μεσαίωνα του 21ου αιώνα. Αλλά προϋπόθεση γι' αυτό είναι να ενισχυθεί και να γίνει κυρίαρχο το ταξικό ρεύμα στο εργατικό κίνημα.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΚΙΓΙΑΖ, ΗΛΙΘΙΕ…

 ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΚΙΓΙΑΖ, ΗΛΙΘΙΕ…

Στην Ελλάδα αθωώνουν τους φονιάδες καπιτα-ληστές. ΡΙΞΤΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΕΔΩ

Δείτε τώρα ΕΔΩ και ΕΔΩ τις πρώτες αντιδράσεις.

Στην Παλαιστίνη το αίμα τρέχει ποτάμι και τους φονιάδες Ισραηλινούς ιμπεριαλιστές, τους αθωώνουν εξομοιώνοντάς τους με τα θύματά τους.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ, ΔΕΙΤΕ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΕ...

 

ΑΙΜΑ... Αίμα αθώων... Κοιτάξτε ΕΔΩ πώς δολοφονούν και αναζητήστε την αιτία. Δεν θα εκπλαγείτε. Τα καπιταλιστικά κέρδη είναι η αιτία...

 

ΑΝΕΡΓΙΑ, ΦΤΩΧΕΙΑ, ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΦΟΡΟΛΗΣΤΕΙΑ, ΠΕΙΝΑ, ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ…

(ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ, ΜΑΘΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΒΓΑΛΤΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ)

 

Η καπιταλιστική κρίση, όπως όλοι διαπιστώνουμε, αποκαλύπτει τον καπιταλισμό αμακιγιάριστο.

Το παραγερασμένο, το κυριολεκτικά ΣΑΠΙΟ πρόσωπό του, φανερώνεται όπως ακριβώς είναι: ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΟ…

Όλα μα όλα(!), μαρτυράνε πως τούτη η καπιταλιστική κρίση που μαίνεται τόσα χρόνια, τελειωμό δεν μπορεί να έχει. 

Όσες μελέτες και προβλέψεις έχουν γίνει μέχρι τώρα, αποδείχτηκαν φρούδες ελπίδες για λαϊκή κατανάλωση…

«Παραμύθια» δηλαδή, για να «ψήνονται» οι τρέφοντες αυταπάτες να συνεχίσουν να τρέφουν αυταπάτες… Γιατί; Μα για να μην πάψουν να στηρίζουν με την ανοχή (=ενοχή) και την ψήφο τους τα πολιτικά κόμματα των καπιτα-ληστών. Τον ίδιο τον καπιταλισμό δηλαδή. Τα καπιταλιστικά κέρδη.

Πλέον όμως, αυτά τα κέρδη, τα καπιταλιστικά, βαλτώνουν μέσα στην πολύχρονη καπιταλιστική οικονομική κρίση, που κατάντησε χρόνιο νόσημα…

Μοιραία, μία και μοναδική διέξοδο έχει ο καπιταλισμός (δηλαδή τα μονοπώλια, οι μέτοχοί τους, οι τράπεζές τους, οι κυβερνήσεις τους, τα λοιπά πολιτικά κόμματά τους και οι ιμπεριαλιστικοί σχηματισμοί τους –όπως Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ), για να κερδίσει χρόνο. Να βγει δηλαδή προσωρινά απ’ την οικονομική καπιταλιστική κρίση του. ΠΟΛΕΜΟΣ…

ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟΣ…

      …Και ακριβώς επειδή είναι τρομερό ακόμη και να το σκέπτεται κανείς, οι περισσότεροι μπορεί να το υποψιαζόμαστε, να το συμπεραίνουμε, μα αποφεύγουμε να το βάλουμε ως αναπόφευκτο κατά νου. Φοβόμαστε να «αγγίξουμε» μια τέτοια τραγική εξέλιξη. Φοβόμαστε να πιστέψουμε ότι ετοιμάζουν μια παγκόσμια Παλαιστίνη… Έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο…

Τον Τρίτο ιμπεριαλιστικό-φασιστικό Παγκόσμιο Πόλεμο…

            Δυστυχώς όμως, από ένα τόσο γερασμένο σύστημα, σάπιο μέχρι το μεδούλι, δεν μπορείς να περιμένεις παρά μόνο την απόλυτη βαρβαρότητα και πάλι.

            Ας επαγρυπνούμε επομένως.

Μια ματιά στην ιστορία δε, μπορεί να μας εξοπλίσει κατά πώς απαιτούν οι καιροί σήμερα.

Κι όταν μάλιστα η ιστορία είναι για εμάς φάρος τιμής και λαϊκό καμάρι, αξίζει χίλιες φορές να τη μελετήσουμε. 

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΜΙΑ ΛΕΒΕΝΤΙΚΗ ΓΕΥΣΗ 

Καλή Γκέλμπεση (συγγραφέας)

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Εντείνεται η «κινητικότητα» στα ιμπεριαλιστικά επιτελεία

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Εντείνεται η «κινητικότητα» στα ιμπεριαλιστικά επιτελεία

• Είναι χαρακτηριστικές οι διαστάσεις που παίρνουν οι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας αλλά και οι αντιδράσεις σε αυτές
• «Εκλογές το φθινόπωρο» βλέπει ο Ποροσένκο, ενώ στην ανατολική Ουκρανία βομβαρδίζονται γηροκομεία και κλινικές

23/7/2014: Ο 53χρονος Αλεξάντερ δείχνει τα «ίχνη» της βόμβας από την οποία γλίτωσε τελευταία στιγμή, στο Ντονέτσκ

Τη βδομάδα που πέρασε προστέθηκαν νέα στοιχεία που αναδεικνύουν ότι διευρύνεται η ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση με έδρα την Ουκρανία:

• Τη Δευτέρα, διπλωμάτες του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) διέρρευσαν ότι ο Οργανισμός σκέφτεται να αναπτύξει μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην περιοχή όπου συνετρίβη το «Μπόινγκ 777» των «Μαλαισιανών Αερογραμμών».
• Την Τρίτη, η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε ότι θα προσφέρει οικονομική βοήθεια 7 εκατ. δολαρίων για την «ανοικοδόμηση» της ανατολικής Ουκρανίας. Είχε προηγηθεί ανακοίνωση ότι θα δώσει 33 εκατομμύρια για τη στήριξη του ουκρανικού στρατού, με προτεραιότητες, μεταξύ άλλων, την υπεράσπιση των συνόρων της χώρας.
• Την Τετάρτη, η ουκρανική Βουλή ενέκρινε την αποστολή ενόπλων από Ολλανδία και Αυστραλία στο σημείο όπου στις 17 Ιούλη συνετρίβη το «Μπόινγκ 777» των «Μαλαισιανών Αερογραμμών». Συνολικά, δύναμη 950 ανδρών από τις δύο χώρες θα αναπτυχθεί στο σημείο, με (ολλανδικό) «στρατιωτικό και μη στρατιωτικό προσωπικό» και (Αυστραλούς) «αστυνομικούς, στρατιωτικούς και πολίτες».

Την ίδια στιγμή, οι νέες κυρώσεις που ανακοίνωσαν μεσοβδόμαδα ΕΕ και ΗΠΑ συνοδεύτηκαν από συναντήσεις ώστε οι οικονομικές πιέσεις σε βάρος της Μόσχας να ενισχυθούν και από χώρες, όπως οι Τουρκία, Ελβετία, Κίνα, Νότια Κορέα κ.ά.
Το ίδιο το περιεχόμενο των νέων κυρώσεων επιβεβαίωσε ότι βρίσκονται σε εξέλιξη σφοδροί ανταγωνισμοί μονοπωλίων. Οι Βρυξέλλες αποφάσισαν εμπάργκο όπλων, εμπόδια στην πρόσβαση στις χρηματοοικονομικές αγορές, αλλά και σε τεχνολογίες που σχετίζονται με εξορύξεις και αφορούν ευρύτερα τον τομέα της Ενέργειας, εμπόδια ακόμα σε προϊόντα διπλής χρήσης - πολιτικής και στρατιωτικής. Το ίδιο βράδυ, αφού χαιρέτισε τις νέες ευρωπαϊκές κυρώσεις, η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε ότι προσθέτει στη «μαύρη λίστα» τρεις ακόμα ρωσικές τράπεζες αλλά και ένα ναυπηγείο.

Εκφραστές διαφορετικών συμφερόντων

Η αντίδραση της Ρωσίας δεν άργησε. Η αρχή έγινε με σχέδια για περιορισμούς σε εισαγωγές προϊόντων από Πολωνία, Ουκρανία, Μολδαβία, Ολλανδία, αλλά και Ελλάδα, τις οποίες η Μόσχα συνέδεσε με μη τήρηση τελωνειακών και υγειονομικών κανονισμών. Την Παρασκευή, ο επικεφαλής της ρωσικής Υπηρεσίας Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου (Rosselhoznadzor), Σεργκέι Ντάνκβερτ, δήλωσε ότι οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις ενδέχεται να επεκταθούν «σε ολόκληρη τη φυτική παραγωγή της Ευρώπης».
Από κει και πέρα, ξεκινά ένα ντόμινο αντιδράσεων και παρεμβάσεων από διαφορετικά κέντρα μονοπωλιακών συμφερόντων που κάνουν το λογαριασμό και μελετούν τις επόμενες κινήσεις τους.
Οι «γκρίνιες» δυνάμωσαν και στην Ελλάδα. Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων (ΠΣΕ) κατέθεσε διάβημα τονίζοντας ότι «οι εκτιμώμενες συνέπειες από πιθανή απορρύθμιση των εμπορικών σχέσεων Ελλάδας - Ρωσίας απειλούν να θέσουν υπό αμφισβήτηση την πορεία ενίσχυσης της εξωστρέφειας της χώρας, επηρεάζουν άμεσα παραγωγικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, ενώ παράλληλα ενδυναμώνουν τάσεις ενίσχυσης του παραγωγικού και ενεργειακού κόστους στην Ελλάδα». Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά (ΕΒΕΠ) τόνισε σε επιστολή του ότι «το πρόβλημα, πλέον, μετατίθεται σε κάθε χώρα - μέλος της ΕΕ ξεχωριστά και, ιδιαίτερα, στην Ελλάδα, εφόσον η Ρωσία είναι μία από τις κατ' εξοχήν χώρες εισαγωγής ελληνικών αγροτικών προϊόντων, αξίας 500 εκατ. ευρώ, και γουναρικών, αξίας 110 εκατ. ευρώ ετησίως, σε μία περίοδο που η οικονομία μας έχει ανάγκη από όλα τα οφέλη του εξαγωγικού εμπορίου (...) Οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις δεν θα μπορούν πλέον να αγοράζουν ομόλογα, μετοχές ή άλλο χρηματοπιστωτικό προϊόν από ρωσικούς οικονομικούς θεσμούς, από τις κρατικές τράπεζες και τις θυγατρικές τους (...) Κάθε δράση δημιουργεί αντίδραση και ατυχώς η αντίδραση της Ρωσίας θα είναι σε βάρος των αδύναμων οικονομικά χωρών της ΕΕ και, επομένως, της Ελλάδας, άμεσα στους τομείς του διμερούς εμπορίου, των οδικών μεταφορών, της Ενέργειας και μελλοντικά του τουρισμού». Το ΕΒΕΠ σημείωσε ακόμα ότι «η αποτελεσματική παρέμβαση της οικονομικής μας διπλωματίας για μια πολιτική λύση σε ανώτατο επίπεδο είναι απολύτως απαραίτητη εδώ και τώρα, ώστε να υπάρξει αποκλιμάκωση της κρίσης στις ελληνορωσικές οικονομικές σχέσεις και αποφυγή ρωσικού εμπάργκο στη χώρα μας. Ευρώπη και Ρωσία σπέρνουν ανέμους και η Ελλάδα καλείται να θερίσει θύελλες».
Αυξημένη ανησυχία για τις συνέπειες των κυρώσεων εκφράζουν εκπρόσωποι μεγάλων εταιρειών, όπως η γερμανική «Ζήμενς», που μίλησε για «σοβαρούς κινδύνους», αλλά και ολόκληρες εργοδοτικές οργανώσεις, όπως η Ενωση Ευρωπαϊκών Επιχειρήσεων (AEB), που εκπροσωπεί πάνω από 600 ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη Ρωσία. Ακόμα, αντιρρήσεις εξέφρασαν στελέχη της Αυστριακής Ενωσης Βιομηχάνων.

Νέες κατηγορίες

Στο μεταξύ, οι κατηγορίες που εδώ και καιρό ανταλλάσσουν ΗΠΑ - Ρωσία επεκτάθηκαν και στην τήρηση της Συνθήκης για την εξάλειψη των πυρηνικών όπλων μεσαίου και μικρού βεληνεκούς που είχε υπογραφτεί το 1987. Η Ουάσιγκτον κατηγόρησε τη ρωσική κυβέρνηση ότι προχώρησε σε δοκιμή χερσαίου πυραύλου τύπου «Κρουζ», κατηγορία που η Μόσχα απέρριψε την επόμενη μέρα και ανταπέδωσε. Την Παρασκευή το βράδυ, ο Αμερικανός Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν, στον οποίο «επανέλαβε την ανησυχία του» - σύμφωνα με το Λευκό Οίκο - τόσο για «τη ρωσική στήριξη στους ρωσόφωνους» όσο και για «την παραβίαση της Συνθήκης του 1987».
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία δεν αποκλείεται να επιδράσουν στις σχέσεις της Ρωσίας και με χώρες όπως η Ιαπωνία. Σε μια περίοδο που οι δύο χώρες βρίσκονται σε επαφές με στόχο την επίλυση εδαφικών τους διαφορών (κι ενώ τυπικά ακόμα δεν έχουν υπογράψει συνθήκη ειρήνης), το Τόκιο ενέκρινε το ενδεχόμενο επιβολής πρόσθετων κυρώσεων στη Ρωσία, με τη Μόσχα να απαντά ότι αυτό «αναπόφευκτα απειλεί και επιδεινώνει ένα μεγάλο φάσμα διμερών σχέσεων».
Επιπλέον, ο πρωθυπουργός του Καναδά, Στίβεν Χάρπερ, εκτίμησε ότι πλέον είναι πολύ δύσκολη η επιστροφή της Ρωσίας στην Ομάδα των πιο Ανεπτυγμένων Χωρών, που το 1998 είχε μετονομαστεί από G7 σε G8. Την Παρασκευή, οι χώρες του «G7» εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση, όπου τονίζεται ότι «είναι ουσιαστικό να δείξουμε στη ρωσική ηγεσία ότι πρέπει να σταματήσει τη στήριξή της στους αυτονομιστές της ανατολικής Ουκρανίας (...) Η Ρωσία ακόμα έχει την ευκαιρία να επιλέξει το μονοπάτι της αποκλιμάκωσης, που θα οδηγούσε στην άρση των κυρώσεων. Αν ωστόσο δεν το κάνει, είμαστε σε ετοιμότητα να μεγαλώσουμε το κόστος των ανεπιθύμητων ενεργειών της».

Εκλογές το φθινόπωρο, λέει ο Ποροσένκο

Μέσα σε όλα αυτά τα δεδομένα, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο, δήλωσε την Παρασκευή ότι «το φθινόπωρο η Ουκρανία θα έχει ένα νέο Κοινοβούλιο», συμπληρώνοντας ότι «δεν μπορούμε να εργαστούμε με ένα Κοινοβούλιο στο οποίο οι μισοί βουλευτές δεν αναγνωρίζουν ότι η ΛΔΝτ και η ΛΔΛ (σ.σ. οι αυτοανακηρυχθείσες "Λαϊκές Δημοκρατίες" του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ αντίστοιχα) είναι τρομοκρατικές οργανώσεις και όπου ολόκληρες ομάδες καθοδηγούνται από το εξωτερικό». Η παρέμβαση Ποροσένκο έγινε μετά την απόρριψη από τη Βουλή της παραίτησης του «πρωθυπουργού» Αρσένι Γιατσενιούκ. Η απόρριψη αυτή φάνηκε να βάζει προσωρινά εμπόδια στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές, για τις οποίες το δρόμο είχαν ανοίξει τα κόμματα «Ουντάρ» και «Σβόμποντα» όταν αποχώρησαν από τον κυβερνητικό συνασπισμό και προκάλεσαν την έντονη αντίδραση του Γιατσενιούκ.
Με παρέμβαση του Ποροσένκο, γράφτηκε - και σε ρωσικά ΜΜΕ - ότι ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας, Αλεξάντερ Λουκασένκο, δέχτηκε να φιλοξενήσει στο Μινσκ νέα συνάντηση της τριμερούς «Ομάδας επαφής» (Κίεβο - Μόσχα - ΟΑΣΕ) με εκπροσώπους των ρωσόφωνων, την Πέμπτη. Σε αυτήν, οι πλευρές συμφώνησαν να απελευθερωθούν άμεσα οι αιχμάλωτοι. Ακόμα, ως μέτρο που μπορεί να ανοίξει το δρόμο σε μια εκεχειρία ανέφεραν τον «αποτελεσματικό έλεγχο στα σύνορα μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσικής Ομοσπονδίας». Τέλος, κατέληξαν ότι την επόμενη βδομάδα θα γίνει νέα συνάντηση.
Κι ενώ τα μονοπώλια αναζητούν τα καλύτερα μέσα (διπλωματικά, οικονομικά, στρατιωτικά) που θα διασφαλίσουν τη θέση τους, ο λαός της ανατολικής Ουκρανίας βομβαρδίζεται ανελέητα. Στις αρχές της βδομάδας ένα χωριό βυθίστηκε σε τριήμερο πένθος για τους δεκάδες άμαχους νεκρούς που μέτρησε, ανάμεσά τους και πέντε παιδιά. Ενα γηροκομείο, μια μαιευτική κλινική, ένας σταθμός λεωφορείων συγκαταλέγονται στους στόχους που «πέτυχε» η «αντι-τρομοκρατική» επιχείρηση μόνο τις τελευταίες μέρες. Οι καταστροφές σε κρίσιμες υποδομές αφήνουν χωρίς ρεύμα και νερό χιλιάδες ανθρώπους, ακόμα και σε μεγάλες πόλεις, όπως το Λουγκάνσκ, με τις θερμοκρασίες να ανεβαίνουν μες στο κατακαλόκαιρο...

Α. Μ.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΗ ΓΑΖΑ Η φρίκη που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι δεν έχει τέλος

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΗ ΓΑΖΑ

Η φρίκη που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι δεν έχει τέλος

Ψάχνοντας στα συντρίμμια μιας κατεστραμμένης ζωής σε μια γειτονιά της πόλης της Γάζας, για ό,τι μπορεί ακόμα να διασωθεί

Associated Press

Μια ακόμα εφιαλτική βδομάδα πέρασε ο πολύπαθος Παλαιστινιακός λαός της Γάζας από το σφοδρό σφυροκόπημα της φονικής στρατιωτικής μηχανής του Ισραήλ που είχε στο στόχαστρο ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα που ισοπέδωσε, το μοναδικό σταθμό παραγωγής Ενέργειας στην πόλη της Γάζας μέχρι και νοσοκομεία και σχολεία - καταφύγια του ΟΗΕ, όπως έγινε την περασμένη Τετάρτη. Τα θύματα, που καθημερινά ανεβαίνουν, ανάμεσά τους εκατοντάδες παιδιά, έχουν φτάσει τους 1.453 και οι τραυματίες ξεπερνούν τους 8.500.
Το χτύπημα την Τετάρτη στο σχολείο του ΟΗΕ είναι χαρακτηριστικό της κτηνωδίας, αφού είχαν δοθεί επανειλημμένα στον ισραηλινό στρατό οι συντεταγμένες. Ωστόσο, χτυπήθηκε πολλαπλά με βλήματα από άρματα μάχης. Αποτέλεσμα να σκοτωθούν 15 άνθρωποι (ανάμεσά τους και πολλά βρέφη και παιδιά, που απλά κοιμόντουσαν) και να υπάρξουν 200 τραυματίες.
Συγκλονιστικά όμως είναι άλλα δύο γεγονότα: Μέσα στα θύματα της τραγωδίας είναι και η μικρή Σέιμα που δεν κατάφερε να επιβιώσει. Το ιδιαίτερο με τη μικρή είναι ότι πρόκειται για το νεογέννητο που οι γιατροί του έδωσαν το όνομα της σκοτωμένης μητέρας που πέθανε μετά από βομβαρδισμό του σπιτιού τους στην πόλη Ντέιρ αλ-Μπάλα στο κέντρο της Λωρίδας της Γάζας. Το μωράκι γεννήθηκε με καισαρική, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε και κατέληξε την Τετάρτη. Μια μέρα μετά έγινε γνωστό ότι και ο 23χρονος πατέρας του, δημοσιογράφος, επίσης κατέληξε. Το δεύτερο αποτροπιαστικό γεγονός είναι το βίντεο που μόστραραν ανθρωποειδή ακροδεξιού κόμματος του Ισραήλ, όπου φαίνονται να πανηγυρίζουν και να κράζουν «Στη Γάζα δεν θα υπάρχουν σχολεία, γιατί πια δε θα έχει παιδιά».

Η εκεχειρία που τελείωσε πριν ...αρχίσει

Χτυπημένα παιδιά της Παλαιστίνης από το τελευταίο μακελειό στη Ράφα

Associated Press

Την Παρασκευή μιάμιση ακριβώς ώρα, στις 9.30 το πρωί, μετά την έναρξη της λεγόμενης ανθρωπιστικής εκεχειρίας 72 ωρών, που είχε συμφωνηθεί με τις παλαιστινιακές οργανώσεις, ο ισραηλινός στρατός βρήκε το πρόσχημα και βομβάρδισε την πόλη Ράφα, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον 50 Παλαιστίνιοι και να τραυματιστούν εκατοντάδες άλλοι. Ισχυρίστηκε ότι η «Χαμάς», που είναι η εκλεγμένη κυβέρνηση στη Γάζα, ήταν αυτή που παραβίασε την εκεχειρία γιατί μαχητές της επιτέθηκαν σε στρατιώτες που κατέστρεφαν τούνελ στη νότια πόλη της Ράφα κοντά στα σύνορα στη Γάζα. Οι εκπρόσωποι της οργάνωσης από την άλλη κατήγγειλαν ότι οι δυνάμεις αυτοάμυνας όντως ενεπλάκησαν σε επεισόδιο με Ισραηλινούς στρατιώτες, αλλά αυτό συνέβη πολύ πριν την έναρξη της εκεχειρίας, δηλαδή πριν τις 8.00 το πρωί της Παρασκευής. Ετσι αυτό το περιστατικό, που οδήγησε στο θάνατο δύο στρατιωτών και στην αιχμαλωσία ενός άλλου και στο θάνατο μαχητών της αυτοάμυνας, χρησιμοποιήθηκε ως το πρόσχημα για τη συνέχιση της σφαγής.
Ταυτόχρονα, το μεσημέρι της Παρασκευής στη Βόρεια Δυτική Οχθη ένας Παλαιστίνιος σκοτώθηκε από πυρά ανδρών των δυνάμεων ασφαλείας του Ισραήλ, στη διάρκεια συγκρούσεων που ξέσπασαν στην Τουλκάρεμ, κοντά στην Νάμπλους. Σύμφωνα με τον παλαιστινιακό Ερυθρό Σταυρό, 39 νεαροί τραυματίστηκαν σε διαδηλώσεις που σημειώθηκαν σε διάφορες περιοχές της Δυτικής Οχθης, ενώ στη Χεβρώνα 5.000 Παλαιστίνιοι διαδήλωσαν με κεντρικό σύνθημα «Σταματήστε τη γενοκτονία στη Γάζα» και για να ζητήσουν «ένα διεθνές ποινικό δικαστήριο» να δικάσει «το Ισραήλ».

Αναβλήθηκαν οι συνομιλίες των δύο πλευρών

Η Αίγυπτος ανακοίνωσε επίσης την Παρασκευή στους Παλαιστίνιους εκπροσώπους που είχαν μεταβεί στο Κάιρο, όπου είχε προγραμματιστεί να γίνει συνάντηση με εκπροσώπους του Ισραήλ, ότι αναβάλλει τις συνομιλίες με το Ισραήλ, που είχαν διακηρυγμένο στόχο την επίτευξη οριστικής εκεχειρίας στη Λωρίδα της Γάζας. Η σύλληψη του Ισραηλινού στρατιώτη ήταν αυτό που προβάλλεται ως δικαιολογία.

Οπλίζουν το χέρι των δολοφόνων οι ΗΠΑ

Παρέμβαση αμέσως έκαναν και οι ΗΠΑ, που έσπευσαν να υιοθετήσουν την εκδοχή του Ισραήλ. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι ζήτησε μάλιστα από την Τουρκία και το Κατάρ να ασκήσουν την επιρροή τους για να διασφαλίσουν την απελευθέρωση του Ισραηλινού στρατιώτη. Ο Κέρι συνομίλησε με τον ΥΠΕΞ του Κατάρ, Χάλιντ μπιν Μοχάμεντ αλ Ατίγια, καθώς και με τον Τούρκο ομόλογό του Αχμέτ Νταβούτογλου. «Τους καλέσαμε, τους παρακαλέσαμε να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους, να κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να επιστρέψει ο στρατιώτης», δήλωσε ένας αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και απειλητικά σημείωσε: «Αν δεν συμβεί αυτό, ο κίνδυνος να συνεχίσει να κλιμακώνεται η κατάσταση, γεγονός που θα οδηγήσει στην περαιτέρω απώλεια ζωών, είναι πολύ μεγάλος».
Ο Κέρι μάλιστα, στη γνωστή γραμμή απροκάλυπτης στήριξης του Ισραήλ, κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να ενισχύσει τις προσπάθειές της να τερματιστούν οι επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ. Είπε χαρακτηριστικά σε δηλώσεις, όταν επέστρεψε στις ΗΠΑ από ταξίδι στην Ινδία: «Βρίσκομαι σε στενή επαφή με τον (Ισραηλινό) πρωθυπουργό (Μπενιαμίν) Νετανιάχου, με τον ειδικό συντονιστή του ΟΗΕ Ρόμπερτ Σέρι και με άλλους εταίρους μας στην περιοχή. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να διπλασιάσει τις προσπάθειές της να τερματιστούν οι επιθέσεις με ρουκέτες και μέσω των στοών που εξαπολύουν οι τρομοκράτες της "Χαμάς" εναντίον του Ισραήλ, τα δεινά και οι απώλειες ζωών πολιτών».
Την ίδια ώρα που δήθεν ανησυχούν οι ΗΠΑ για τις απώλειες ζωών, την Παρασκευή το αμερικανικό Κογκρέσο ενέκρινε ομόφωνα την παροχή επιπλέον 225 εκατομμυρίων δολαρίων για την ενίσχυση του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ, του «Σιδηρού Θόλου». «Με την έγκριση και από τα δύο κόμματα αυτού του μέτρου, στέλνουμε ένα μήνυμα στη "Χαμάς" ότι οι τρομοκρατικές τακτικές της και οι προσπάθειές της να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό του Ισραήλ δε θα επιτύχουν», δήλωσε ο Μιτς Μακόνελ, επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο. Η αποδέσμευση των πόρων αυτών πρέπει τώρα να εγκριθεί και από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, κάτι που θεωρείται κάτι περισσότερο από βέβαιο.
Στη γραμμή των ίδιων αποστάσεων από θύτη και θύμα κινείται και ο ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν, που σε συνέντευξή του μετά από συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού, την Τετάρτη, ζήτησε άμεση και χωρίς όρους κατάπαυση του πυρός, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι τις «ρουκέτες της "Χαμάς" και την αναντίστοιχη απάντηση του στρατού του Ισραήλ». Πάντως, και τα θύματα των Ισραηλινών, που έφτασαν τους 61 στρατιώτες και 3 πολίτες νεκρούς, δείχνουν ότι πρόκειται για εξόφθαλμο της προσπάθειας εξίσωσης της μαζικής δολοφονίας και των μαχών της ένοπλης αντίστασης με τη δύναμη κατοχής.

Κ.

ΛΙΒΥΗ Η «πυρκαγιά» που φουντώνει αναζωπυρώνει σενάρια διαμελισμού

ΛΙΒΥΗ

Η «πυρκαγιά» που φουντώνει αναζωπυρώνει σενάρια διαμελισμού

Από τις μάχες στη Λιβύη

Η Λιβύη που πριν από 3 χρόνια δήθεν απελευθερώθηκε από τους ιμπεριαλιστές δεν σταμάτησε από τότε να βυθίζεται στο χάος και τις ένοπλες αντιπαραθέσεις των πρώην ντόπιων «απελευθερωτών». Οι «σπίθες» που άφησε η ιμπεριαλιστική επέμβαση τώρα έχουν γίνει ανεξέλεγκτη πυρκαγιά, γι' αυτό και απασχολεί ξανά τους ιμπεριαλιστές, ενώ πυκνώνουν και τα σενάρια για τριχοτόμηση της χώρας.
Η ανατροπή του πρώην συμμάχου τους Μουαμάρ Καντάφι, όταν αυτός θέλησε να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους των συμφωνιών με τα ενεργειακά μονοπώλια και να ανοιχτεί και σε ρωσικά και κινεζικά, άνοιξε την όρεξη μερίδων αστών με διάφορα προσωπεία, «κοσμικά» ή θρησκευτικά, ώστε να ελεγχθούν οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.

Σύγκρουση όλων με όλους

Τι έχουμε σήμερα: Οι ισλαμιστικές ομάδες που συνενώνονται στην «Ανσάρ αλ-Σαρία», με ηγέτη τον Μοχάμεντ αλ Ζεχάουι, έχουν καταφέρει να ελέγχουν σημαντικό τμήμα της Βεγγάζης στα ανατολικά και στρατιωτικό εξοπλισμό και ισχυρίζονται ότι πλέον αποτελεί ισλαμικό εμιράτο. Ταυτόχρονα, μήλον της Εριδος ανάμεσα σε ισλαμιστικές ομάδες που μάχονται μεταξύ τους γίνεται στα δυτικά, στην περιοχή της Τρίπολης, το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας, ως στρατηγικό σημείο, ενώ έχουν χτυπηθεί μεγάλες αποθήκες καυσίμων που βρίσκονται δίπλα του και φωτιά εξακολουθεί να καλύπτει τον ουρανό της πόλης, με τους πυροσβέστες να δίνουν μάχη για την κατάσβεσή της.

Η γεωστρατηγική θέση της Λιβύης είναι αδιαμφισβήτητη

Στις ένοπλες ομάδες που συγκρούονται σε μια χώρα όπου στην υπηρεσιακή κυβέρνηση εξελίσσεται ενδοαστική αντιπαράθεση, ένας παράγοντας που παίζει σημαντικό ρόλο είναι οι δυνάμεις υπό τον απόστρατο στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ, που εμφανίζεται ως «εθνικός στρατός» αφού έχει τη στήριξη και πρώην και νυν επιτελών του όποιου στρατού διαθέτει η Λιβύη. Ο συγκεκριμένος είναι από μόνος του «βίος και πολιτεία»: Στρατιωτικός καριέρας, οπαδός του Νάσερ με σπουδές και στη Σοβιετική Ενωση, στη συνέχεια επικεφαλής του στρατεύματος επί Καντάφι και αργότερα αφού πρώτα αιχμαλωτίστηκε μαζί με τους άντρες του στον πόλεμο της Λιβύης και το Τσαντ το 1986, υποβιβάστηκε από τον Καντάφι. Διαφοροποιήθηκε το 1990 και μαζί με μια ομάδα στρατιωτικών πήγαν στις ΗΠΑ, εκπαιδεύτηκαν από τη CIA να επιστρέψουν την περίοδο της λεγόμενης «Αραβικής Ανοιξης» και της ανατροπής του Καντάφι και διηύθυναν τις δυνάμεις που συγκρούστηκαν με αυτόν. Φέτος το Μάη ο Χαφτάρ επανεμφανίστηκε λέγοντας ότι θα προχωρήσει τη λεγόμενη «Επιχείρηση Αξιοπρέπεια» διαλύοντας το λεγόμενο Γενικό Εθνικό Κογκρέσο που ελεγχόταν από τους ισλαμιστές «Αδελφούς Μουσουλμάνους». Διακήρυξε ότι θα καθαρίσει τη Λιβύη από τους ακραίους ισλαμιστές οργανώσεων της «Αλ Κάιντα» και τους Λίβυους «Αδελφούς Μουσουλμάνους». Ετσι φαίνεται να τίθεται επικεφαλής τμήματος της αστικής τάξης, διαφορετικού από αυτά που εξέφραζαν οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι», ενώ δεν κρύβει τη συμπάθειά του προς τον νεοεκλεγέντα Αιγύπτιο Πρόεδρο, στρατάρχη Σίσι, που επίσης κλιμακώνει τη σύγκρουση με τους Αιγύπτιους «Αδελφούς Μουσουλμάνους» και έχει τη στήριξη ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Με όλα αυτά γίνεται φανερό ότι το κουβάρι των ανταγωνισμών μπλέκεται ιδιαίτερα, χωρίς ακόμα να μπορούν να φανούν ξεκάθαρα τα νήματα που συνδέουν τους πρωταγωνιστές με συγκεκριμένα συμφέροντα. Ωστόσο μια χώρα που, παρά την καταλήστευση, το χάος που επικρατεί, διαθέτει τεράστια χρηματικά αποθέματα, που υπολογίζονται γύρω στα 100 δισεκατομμύρια δολάρια, είναι φανερό ότι ενδιαφέρει πολλές δυνάμεις για να βάλουν στο χέρι μια από τις μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγές χώρες στον κόσμο. Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, η Λιβύη το 2011 επί εξουσίας Καντάφι, όταν οργανώθηκε η ιμπεριαλιστική «απελευθερωτική» επέμβαση, είχε αποθεματικό 165 δισ. δολάρια και κέρδη από τις πωλήσεις πετρελαίου που έφταναν τα 60 δισ. δολάρια το χρόνο.
Να γιατί, λοιπόν, γίνεται όλη αυτή η σφαγή και σήμερα, ανάμεσα σε τμήματα της αστικής τάξης που περιπλέκονται με φυλές και κοινότητες που διατηρούν την ισχύ τους και αναμετριούνται μεταξύ τους στη σημερινή Λιβύη. Οι φυλές αυτές, επί καθεστώτος Καντάφι, συμμετείχαν με τους ανάλογους συμβιβασμούς και συμφωνίες στη μοιρασιά του πλούτου.
Ενδιαφέρον επίσης έχει ότι τις στρατηγικής σημασίας αποθήκες καυσίμων της Μπρέγκα, στο ομώνυμο λιμάνι στην ανατολική περιοχή της χώρας, έχουν φύλαρχοι και τα ένοπλα τμήματά τους από τη δυτική πόλη της Ζιντάν, ενώ αυτοί οι φύλαρχοι αντιμάχονται άλλες ομάδες από τη Μισράτα διεκδικώντας από τις 13 Ιούλη το αεροδρόμιο της Τρίπολης. Αν σημειώνουμε αυτό το στοιχείο είναι για να γίνει κατανοητό ότι αυτή τη στιγμή οι διάφορες ομάδες ενόπλων και με βαρύ οπλισμό δεν μάχονται μόνο στις περιοχές τους αλλά και όπου αλλού στην επικράτεια της χώρας κρίνουν ότι υπάρχει ενδιαφέρον, δηλαδή πλούτος που μπορούν να τον κάνουν δικό τους. Σύμφωνα με ό,τι στοιχεία δίνουν οι υγειονομικές υπηρεσίες της χώρας, σε αυτή τη διαπάλη και τις συγκρούσεις ουσιαστικά όλων με όλους έχουν σκοτωθεί το τελευταίο τρίμηνο 650 άνθρωποι και ο Ιούλης ήταν ο πιο αιματηρός μήνας με 348 νεκρούς.

Η κυβέρνηση παραπαίει

Τον φετινό Ιούνη αποφασίστηκε η αποπομπή του πρωθυπουργού, Αλί Ζεϊντάν, από το Γενικό Εθνικό Κογκρέσο, εξαιτίας της αποτυχίας του να εμποδίσει τους αυτονομιστές της «Κυρηναϊκής», του Ι. Τζεντράν, να προχωρήσουν στην παράνομη εξαγωγή 340.000 βαρελιών πετρελαίου από το λιμάνι Ες Σίντερ (στον κόλπο της Σύρτης). Η αποπομπή του πρωθυπουργού, με τις ψήφους 124 «βουλευτών» σε σύνολο 194, οδήγησε στη συγκρότηση υπηρεσιακής κυβέρνησης με εντολοδόχο πρωθυπουργό τον υπουργό Αμυνας, Αμπντάλα αλ Θίνι, ενώ στον Ζεϊντάν απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα, για κατάχρηση δημοσίου χρήματος, ο οποίος τελικά κατάφερε να φύγει με τελικό προορισμό τη Γερμανία.
Η λεγόμενη υπηρεσιακή κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αμπντάλα αλ Θίνι (που και αυτή αμφισβητείται από το Κογκρέσο το οποίο ελέγχεται από τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους» και διόρισε δικό της πρωθυπουργό τον ισλαμιστή επιχειρηματία Αχμεντ Μάιτικ) ζήτησε επισήμως διεθνή βοήθεια και επέμβαση (ακόμα και αποστολή αεροπλάνων για την κατάσβεση της πυρκαγιάς στις αποθήκες καυσίμων της Τρίπολης), όμως φαίνεται ότι υπάρχει απροθυμία από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να εμπλακούν προς το παρόν σε μια τόσο ασταθή και αβέβαιη κατάσταση. Προς το παρόν αυτό που γίνεται είναι να φεύγουν οι διπλωματικές αποστολές και οι ξένοι υπήκοοι. Επίσης, η προσπάθεια πολλών Λίβυων που θέλησαν την Παρασκευή να φύγουν από τη χώρα τους για να γλιτώσουν από τις συγκρούσεις κατευθυνόμενοι δυτικά, προς τα σύνορα με την Τυνησία, συνάντησε την ισχυρή αντίδραση των συνοριοφυλάκων, που δεν δίστασαν να επιτεθούν ακόμα και με πραγματικά πυρά και να σφραγίσουν τα σύνορα.

Επανέρχονται τα σενάρια τριχοτόμησης

Με όλη αυτή τη χαοτική κατάσταση επανέρχονται τα σενάρια διαμελισμού της χώρας καθώς πολλές δυνάμεις την βλέπουν σαν μια ευκαιρία ανακατέματος της τράπουλας, κάτι άλλωστε που συμβαίνει σε όλο το τόξο της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Η χώρα των μόλις 6 εκατομμυρίων κατοίκων και μια από αυτές που διαθέτουν τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου (43,6 δισ. βαρέλια) και φυσικού αερίου (1,6 τρισ. κ.μ.) σε παγκόσμιο επίπεδο είναι πάντα ευκαιρία για τα μονοπώλια, πολύ περισσότερο όταν επικρατήσει η λογική του «διαίρει και βασίλευε».
Οχι τυχαία, λοιπόν, ανασύρονται τα σενάρια ακόμα και τριχοτόμησης: Στη βορειοδυτική Τριπολιτάνια, που ελέγχεται υποτίθεται από την «κεντρική» λιβυκή κυβέρνηση και το 194μελές κοινοβουλευτικό Σώμα του «Γενικού Εθνικού Κογκρέσου» (GNC). Στην ανατολική Κυρηναϊκή Χερσόνησο, που διαθέτει το 80% των πετρελαϊκών κοιτασμάτων, στρατηγικά λιμάνια και τερματικούς σταθμούς εξαγωγής πετρελαίου, που ελέγχονται το τελευταίο οκτάμηνο από τους ένοπλους αυτονομιστές - υποστηριχτές της ομοσπονδοποίησης του Ιμπραχίμ Τζεντράν. Την (πλούσια σε τεράστιους υδροφόρους ορίζοντες κάτω από την έρημο Σαχάρα) κεντρική και νότια περιοχή Φετζάν (Fezzan), που σπαράσσεται κατά διαστήματα από τις συγκρούσεις νομαδικών φυλετικών κοινοτήτων.
Το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή έχει παγώσει η παραγωγή και εξαγωγή πετρελαίου δείχνει ότι όλα είναι ανοιχτά και ότι ο ανταγωνισμός θα οξυνθεί. Οι εξελίξεις στη Λιβύη, όπου και πάλι ο λαός της ματώνει για αλλότρια συμφέροντα, εγκλωβισμένος σε μια διαμάχη όπου κερδισμένοι βγαίνουν οι δυνάστες του, επιβεβαιώνουν, αν μη τι άλλο, στο ακέραιο την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι οι λαοί πρέπει να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και ταυτόχρονα την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων σε κάθε χώρα για τη δική τους εργατική - λαϊκή εξουσία. Μόνο έτσι τα πλεονεκτήματα που μπορεί να έχει μια χώρα, ο φυσικός της πλούτος, μπορούν να μπουν στην υπηρεσία των αναγκών των εργαζομένων.

Δ. Κ.

Κολυμπώντας σε μια μαύρη τρύπα

Κολυμπώντας σε μια μαύρη τρύπα

Οι μαύρες τρύπες και οι δίνες νερού έχουν ένα όριο, που φαίνεται με κόκκινο χρώμα, όπου η ύλη περιφέρεται χωρίς να διαφεύγει ή να πέφτει στο εσωτερικό.

Η ομοιότητα μιας δίνης νερού με μια μαύρη τρύπα είναι εμφανής με την πρώτη ματιά. Και οι δύο παγιδεύουν και ρουφάνε τα υλικά που τυχαίνει να βρεθούν πολύ κοντά τους. Φαίνεται ότι η αναλογία δεν είναι επιφανειακή, καθώς το δαχτυλίδι νερού γύρω από μια ωκεάνια δίνη μπορεί να περιγραφεί με τις μαθηματικές εξισώσεις για το φως που περιφέρεται λίγο έξω από τον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας.
Οι ωκεάνιες δίνες είναι παραγνωρισμένες δυνάμεις της φύσης που παγιδεύουν νερό και ρύπους, ενώ στέλνουν θερμό νερό προς το βορρά, επηρεάζοντας το λιώσιμο των θαλάσσιων πάγων. Αν και έχουν διάμετρο περίπου 150 χιλιόμετρα, είναι παρ' όλ' αυτά μικρές μπροστά στο μέγεθος των ωκεανών και δύσκολο να εντοπιστούν από τους δορυφόρους. Ο μαθηματικός Τζόρτζ Χάλερ, του πανεπιστημίου της Ζυρίχης, θέλησε να μελετήσει την κίνηση και τα χαρακτηριστικά τους και γι' αυτό προσπάθησε να περιγράψει το αόρατο όριο που περιβάλλει μια ωκεάνια δίνη, δηλαδή την περιοχή όπου το νερό περιφέρεται γύρω από το κέντρο της δίνης, χωρίς ούτε να απομακρύνεται, ούτε να το πλησιάζει. Την ίδια κίνηση θα έκανε μια ακτίνα φωτός που θα περνούσε σύριζα στον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας. Οπως διαπίστωσε ο Χάλερ και τα δύο φαινόμενα περιγράφονται με τον ίδιο τύπο εξίσωσης.
Χρησιμοποιώντας την εξίσωση και με τη βοήθεια συναδέλφου του από το πανεπιστήμιο του Μαϊάμι εξέτασε τα δεδομένα που στέλνουν οι δορυφόροι και εντόπισε αρκετές ωκεάνιες δίνες στο Νότιο Ατλαντικό, επιτρέποντας σε άλλους επιστήμονες να μελετήσουν με τη σειρά τους την επίδραση των δινών αυτών στην κίνηση του νερού και των ρύπων στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Οι πυγολαμπίδες δίνουν ιδέες για αποδοτικότερα LED

Οι πυγολαμπίδες δίνουν ιδέες για αποδοτικότερα LED

Οι Δίοδοι Εκπομπής Φωτός (LED) είναι ενεργειακά πολύ πιο αποτελεσματικές από τις λάμπες πυράκτωσης και τις συμπαγείς λάμπες φθορισμού. Δυστυχώς, μεγάλο μέρος από το φως που παράγουν παραμένει εγκλωβισμένο στις εσωτερικές επιφάνειες των διόδων. Οι μηχανικοί προσπάθησαν να κατασκευάσουν φωτεινότερα LED αλλά όταν έφτασαν σε ένα όριο αναζήτησαν έμπνευση στα φωτεινά έντομα που συναντάμε μερικές φορές τις καλοκαιρινές νύχτες.
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών στο πανεπιστήμιο του Ναμούρ στο Βέλγιο εξέτασε με τη βοήθεια ηλεκτρονικού μικροσκοπίου το όργανο εκπομπής φωτός της πυγολαμπίδας Photuris και εντόπισε εφτά δομές χρήσιμες για τη βελτίωση της απόδοσης των LED. Πραγματοποιώντας προσομοιώσεις σε υπολογιστή, οι επιστήμονες προσδιόρισαν ότι το χαρακτηριστικό με τη μεγαλύτερη επίδραση ήταν οι ακατάστατες φολίδες στην επιφάνεια του οργάνου, που του δίνουν μια τραχιά όψη, σαν κεραμιδοσκεπή. Οι πολλές απότομες άκρες διαχέουν τις φωτεινές ακτίνες, αυξάνοντας το ποσοστό του φωτός που διαφεύγει από το όργανο.
Μια άλλη ομάδα ερευνητών χάραξε παρόμοιες δομές σε συμβατικά LED, αυξάνοντας την απόδοσή τους κατά 55%! Τώρα οι επιστήμονες χρησιμοποιούν υπολογιστικά μοντέλα για να εξετάσουν και τις υπόλοιπες πτυχές της επιφάνειας του φωτεινού οργάνου της πυγολαμπίδας, ώστε να βελτιώσουν παραπέρα την απόδοση των LED.

ΚΟΥΒΑ Ενέργεια από τα θαλάσσια κύματα

ΚΟΥΒΑ

Ενέργεια από τα θαλάσσια κύματα

Σημαδούρες μήκους ενός μέτρου, σαν αυτή, χρησιμοποιήθηκαν το 2012 στην Ινδονησία, στο πλαίσιο ενός έργου για την προστασία του κοραλλιογενούς υφάλου. Οι σημαδούρες που θα χρησιμοποιηθούν στην Κούβα θα έχουν μήκος 4 μέτρων

Η Κούβα, όπως και τα περισσότερα κράτη της Καραϊβικής, στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις δαπανηρές και ρυπογόνες ντιζελογεννήτριες για την παραγωγή ηλεκτρισμού. Τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί προς την πραγματοποίηση γεωτρήσεων στην ΑΟΖ της για την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η εξασφάλιση σημαντικού μέρους των αναγκών της σε πετρέλαιο θα άλλαζε τη γεωπολιτική όψη της περιοχής και θα επηρέαζε τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ αλλά και τη Βενεζουέλα, από την οποία εισάγει τα δύο τρίτα των αναγκών της σε πετρέλαιο. Η εξόρυξη των καυσίμων -ήδη γίνεται διερευνητική γεώτρηση από ρωσική πλωτή εξέδρα- θα γίνει μερικές δεκάδες χιλιόμετρα ανοιχτά του Μαϊάμι και όχι πολύ μακριά από το σημείο που έγινε η διαρροή από την εξέδρα άντλησης πετρελαίου της «BP» στον Κόλπο του Μεξικού, το 2010. Οι αλλαγές που θα έφερνε η ενδεχόμενη σχετική ενεργειακή ανεξαρτητοποίηση της Κούβας, ο αποκλεισμός των αμερικανικών εταιρειών από δυνατότητες εξόρυξης πετρελαίου στη γειτονιά τους αλλά και οι κίνδυνοι από τυχόν διαρροή υπό συνθήκες εμπάργκο, έχουν προκαλέσει πολλές συζητήσεις στις ΗΠΑ.
Ομως η Κούβα διερευνά και άλλες δυνατότητες για να μειώσει την εξάρτησή της από το πετρέλαιο, εισαγόμενο ή μη. Σε συνεργασία με Αμερικανό ωκεανολόγο επιστήμονα, που δραστηριοποιείται σε οργάνωση για τον Κόλπο του Μεξικού με οικολογικό - αναπτυξιακό προφίλ και πιθανότατα εκφράζει και συμφέροντα άλλων ενδιαφερόμενων στις ΗΠΑ, η Κούβα διερευνά τη δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρισμού από την ενέργεια των θαλάσσιων κυμάτων, ώστε να τροφοδοτήσει απομακρυσμένες παραλιακές περιοχές.

Αρκεί ένας κυματισμός πλάτους 10 εκατοστών ώστε η ενεργειακή σημαδούρα να παράγξει 5 κιλοβάτ

Οι ντιζελογεννήτριες παράγουν αέρια του θερμοκηπίου και αιθάλη, συμβάλλοντας στην κλιματική αλλαγή που απειλεί να πνίξει περισσότερες από 100 κοινότητες κατά μήκος των ακτών της Κούβας, καθώς η στάθμη της θάλασσας αναμένεται να ανέβει γύρω στο ένα μέτρο ως το 2100. Για να εξασφαλιστεί ότι η όποια παρέμβαση για τη διερεύνηση της δυνατότητας αξιοποίησης της ενέργειας των κυμάτων δε θα έχει αρνητική επίδραση στο περιβάλλον, υπεύθυνο για τη συνεργασία από τη μεριά της Κούβας είναι το Εθνικό Κέντρο Προστατευόμενων Περιοχών.
Το σχέδιο της ομάδας συνεργασίας προβλέπει τη σταδιακή αντικατάσταση των ντιζελογεννητριών σε αρκετές παράλιες περιοχές με ομάδες ενεργειακών σημαδούρων. Κάθε σημαδούρα αποτελείται από ένα πλεύσιμο μεταλλικό πέταλο και ένα δοχείο σα βαρέλι αγκυρωμένο με συρματόσχοινο πάνω σε ένα τσιμεντένιο μπλοκ στο βυθό. Καθώς περνάει το κύμα, το «πέταλο» ανεβοκατεβαίνει, μετακινούμενο σχετικά με το βαρέλι, ενεργοποιώντας έτσι τη γεννήτρια που υπάρχει μέσα σ' αυτό και παράγοντας μια ριπή ηλεκτρικού ρεύματος που μεταφέρεται μέσω καλωδίου ως την άγκυρα και από εκεί ακολουθώντας το βυθό ως την ακτή. Κάθε σημαδούρα μπορεί να παράγει ισχύ 5 κιλοβάτ, μειώνοντας τις ανάγκες σε πετρέλαιο κατά 10.000 λίτρα το χρόνο. Επειδή το κόστος της σημαδούρας είναι 30.000 δολάρια, το πρόγραμμα άρχισε με μόνο δύο τέτοιες συσκευές. Η πορεία του θα εξαρτηθεί από την αποτελεσματικότητά του στο πέρασμα του χρόνου, την αντοχή σε δύσκολες καιρικές συνθήκες, όπως τροπικές καταιγίδες και κυκλώνες κτλ.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Discover»