11 Ιαν 2014

Ζυμώνουν αντιδραστικές αλλαγές στο συνδικαλιστικό κίνημα

Ζυμώνουν αντιδραστικές αλλαγές στο συνδικαλιστικό κίνημα



Στο κάλεσμά του προς την εργατική τάξη, για την ανασύνταξη του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, το ΠΑΜΕ σημείωνε μεταξύ άλλων, το Σεπτέμβρη του 2013:

«Η μέχρι τώρα εξέλιξη δείχνει ότι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός είναι μια Λερναία Υδρα που παράγεται, αναπαράγεται και μεταμορφώνεται διαρκώς σαν το χαμαιλέοντα. Παράγεται και αναπαράγεται γιατί είναι ο κύριος βραχίονας της εργοδοσίας για να κρατιέται η εργατική τάξη και το κίνημά της υποταγμένη και καθηλωμένη στην υποταγή και τη μοιρολατρία ή ως συνέταιρος της αστικής τάξης για τη διατήρηση των προνομίων και της κυριαρχίας της (...)
Η πείρα δείχνει ότι ο πόλεμος με αυτόν το μηχανισμό για τη συντριβή ή την απομόνωσή του είναι σκληρός, αλλά υποχρεωτικός για να ανασάνει η εργατική τάξη και το κίνημά της και να προχωρήσει η ανασύνταξή του. Σήμερα, αυτός ο πόλεμος μπαίνει σε νέα φάση. Μπροστά στην απαξίωση, στην αποκάλυψη της σήψης και της διαφθοράς και της μπόχας που αναδίνει όλο αυτό το πλέγμα, επιχειρείται η αναστήλωσή του, η μεταμόρφωσή του σε ένα νέο εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό».
Πράγματι, τον τελευταίο καιρό ανακυκλώνεται από διάφορες πλευρές η συζήτηση για την ανάγκη «αλλαγών» στη δομή και το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος. Η συζήτηση αυτή «πασπαλίζεται» με αποκαλύψεις για εργατοπατέρες που χρηματίστηκαν στο παρελθόν ή πλούτισαν με νομιμοφανή μέσα. Γίνεται μια προσπάθεια να παρουσιαστεί ο συνδικαλισμός σαν μια προσοδοφόρα ενασχόληση, να συκοφαντηθούν στα μάτια των εργαζομένων τα σωματεία και ο συλλογικός αγώνας, με την αξιοποίηση υπαρκτών φαινομένων διαφθοράς, που αφορούν όμως κατ' αποκλειστικότητα εκπροσώπους του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Ολα τα παραπάνω καταγράφηκαν και στη συζήτηση που διοργάνωσε στις 13/12/2013 η Γραμματεία Εργασιακών, Επιστημονικών και Παραγωγικών Φορέων της ΝΔ, με θέμα «Κοινωνικά ρεύματα και συλλογικές εκπροσωπήσεις».
Στη συζήτηση συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της ομάδας εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ), Γ. Ντάσσης, ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, Σ. Ρομπόλης, από το ΠΑΣΟΚ ο πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χρ. Πρωτόπαππας, από τη ΝΔ ο Φ. Ταυρής, πρώην μέλος της διοίκησης της ΟΤΟΕ, ο Αντ. Μπιρμπιλής, στέλεχος της ΔΑΚΕ στον ΟΤΕ και η νομικός Κλ. Αγγελίδη και από τον ΣΥΡΙΖΑ ο βουλευτής Αλ. Μητρόπουλος. Οι κατάλληλοι άνθρωποι, στην κατάλληλη θέση...
Ζυμώνουν αντιδραστικές αλλαγές
Τη συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος της «Καθημερινής» Χρ. Κοψίνη, η οποία έγραψε στο ρεπορτάζ (4/1/2014): «Αναδρομικός οικονομικός έλεγχος σε όσους συνδικαλιστικούς φορείς έχουν λάβει κρατική επιχορήγηση ή υποχρεωτικές συνδρομές μελών. Ερευνα του "πόθεν έσχες" για όσους συνδικαλιστές υπάρχει έστω και υπόνοια παραβατικότητας. Αυτοργάνωση των συνδικάτων και άρση της κρατικής (οικονομικής) εξάρτησής τους. Κατάργηση από τα καταστατικά των κομμάτων της διάταξης που ορίζει ότι ο πολιτικός φορέας διαθέτει και συνδικαλιστική παράταξη. Αλλαγή του βασικού συνδικαλιστικού νόμου 1264, αλλά με πρόταση των ίδιων των συνδικάτων (...)
Η κ. Αγγελίδη (ΝΔ) σημείωσε ότι σύμφωνα με τις επίσημες παραδοχές του υπουργείου Εργασίας, (τα συνδικάτα) έγιναν την περίοδο 2000 - 2010 αποδέκτες, χωρίς τα απαραίτητα παραστατικά από τα δημόσια ταμεία, ποσού 177 εκατομμυρίων.
Ειδική αναφορά και πρόταση για αλλαγή του νόμου έγινε σχετικά με τη διαδικασία λήψης απόφασης για τις απεργίες. "Τα συνδικάτα στη Γερμανία μπορούν να κάνουν απεργία όποτε θέλουν, με τη διαφορά ότι την απόφαση για την απεργία πρέπει να έχει ψηφίσει το 70% των μελών του σωματείου", σημείωσε ο εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής ΟΚΕ, κ. Γ. Ντάσσης, ο οποίος, αναφερόμενος και στα θέματα οργάνωσης, τάχθηκε κατά του "συντεχνιακού" συνδικαλισμού και υπέρ ενός μοντέλου με "κλαδικές ή πολυκλαδικές ομοσπονδίες" κατά τα πρότυπα του Βελγίου ή της Γερμανίας (...)
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν και οι αναφορές στις χρόνιες ασθένειες των ελληνικών συνδικαλιστικών οργανώσεων. "Τα τελευταία 10 - 15 χρόνια, στα τριήμερα συνέδριά μας, τα τέσσερα πέμπτα του χρόνου των διαδικασιών ήταν για τη νομιμοποίηση των αντιπροσώπων και μόλις το ένα πέμπτο για να εκδώσουμε ένα ψήφισμα το οποίο, εκ των προτέρων, κάποιοι είχαν συγγράψει προκειμένου να ψηφιστεί από τις παρατάξεις", σημείωσε ο κ. Μπιρμπιλής, εκ των παλαιοτέρων συνδικαλιστών της ΟΜΕ - ΟΤΕ.
"Οταν κάποιος έχει μάθει να λειτουργεί 20 - 25 χρόνια με τον ίδιο τρόπο, είναι δύσκολο να αλλάξει", παραδέχθηκε ο κ. Χρ. Πρωτόπαππας, υπενθυμίζοντας ότι υπήρχαν μέχρι πρόσφατα συνδικαλιστές που διατηρούσαν την ίδια θέση (στην ΑΔΕΔΥ) επί 30 χρόνια!».
Πού στοχεύουν;
Καθόλου τυχαία, στη συζήτηση για το κίνημα κυριαρχούν η διαχείριση των οικονομικών των συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς και τα ζητήματα της δομής και του τρόπου που παίρνονται οι αποφάσεις. Μιλάνε για «κρατικοδίαιτα» συνδικάτα οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που για δεκαετίες προωθούσαν τη στρατηγική των αστικών κυβερνήσεων και της εργοδοσίας στο εργατικό κίνημα.
Τα συνδικάτα στα οποία πλειοψηφούσαν οι παρατάξεις τους, ήταν «κοινωνικοί εταίροι» του κράτους και των επιχειρήσεων, που τους ανταπέδιδαν πλουσιοπάροχα τις υπηρεσίες τους, με κρατικό και εταιρικό χρήμα, δημιουργώντας ισχυρούς μηχανισμούς εξαγοράς συνδικαλιστών και εργαζομένων. Τι ήταν άραγε τα προνόμια που απολάμβαναν διαχρονικά οι συνδικαλιστές στο Δημόσιο και τις πρώην ΔΕΚΟ, ή στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, οι οποίοι δικαιούνταν ακόμα και σύνταξη από το περίφημο «ταμείο των εργατοπατέρων»;
Τα προνόμια αυτά καμιά σχέση δεν έχουν με κατακτήσεις του κινήματος που διευκολύνουν και προστατεύουν τη συνδικαλιστική δράση, όπως οι άδειες για εκλεγμένους σε όργανα του κινήματος ανάλογα με τη βαθμίδα, η προστασία από τις απολύσεις και άλλα.
Τώρα, στο όνομα των διαφόρων «Τσουκαλάδων» και «Ρίζων», που «φύτεψε» το σύστημα και «εκκόλαψε» το θερμοκήπιο του εργοδοτικού συνδικαλισμού, γίνεται προσπάθεια να συκοφαντηθεί συνολικά η συνδικαλιστική οργάνωση, με στόχο το ταξικό κίνημα, που ποτέ δεν είχε σχέση με τα φαινόμενα του εκφυλισμού, αλλά με συνέπεια τα ανέδειξε και τα πολέμησε. Ταυτόχρονα, με την απαξίωση του «παλιού» εργοδοτικού συνδικαλισμού, φέρνουν στο προσκήνιο τον «νέο», που είναι προσαρμοσμένος στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου και του κράτους του.
Η όλη συζήτηση αποσιωπά συνειδητά ότι τα συνδικάτα χρηματοδοτούνται από τις εισφορές των μελών τους και από χρήματα των εργαζομένων, που εισπράττονται μέσω διαφόρων οργανισμών του κράτους, όπως η Εργατική Εστία. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, με τις εξελεγκτικές επιτροπές που εκλέγουν στα συνέδρια των οργανώσεών τους, είναι οι μόνοι αρμόδιοι να ελέγχουν τα οικονομικά των συνδικάτων τους.
Οσο πιο μαζικές και ζωντανές είναι οι διαδικασίες σε ένα συνδικάτο, όσο καλύτερα οι εργαζόμενοι περιφρουρούν το καταστατικό, ελέγχουν και ανακαλούν τις διοικήσεις, αλλά κυρίως όσο σφυρηλατούν την ταξική γραμμή στη συνδικαλιστική τους οργάνωση, ενάντια στην εργοδοσία και το κράτος της και όχι σε συνδιαλλαγή μαζί τους, τόσο θα αποκλείονται φαινόμενα εκφυλισμού, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
Εκ του πονηρού είναι και η προετοιμασία του εδάφους για αντιδραστική αλλαγή του 1264, αλλά και των προϋποθέσεων για να πάρει ένα σωματείο απόφαση για απεργία. Θέλουν να ξεμπερδεύουν με τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, ιδιαίτερα με το δικαίωμα στην απεργία, που χτυπάει στην καρδιά τον καπιταλιστή, αφού σταματάει την παραγωγή. Γι' αυτό παρουσιάζουν σαν «εκσυγχρονισμό» τη διαμόρφωση περισσότερων νομικών κωλυμάτων για να αποφασιστεί και να οργανωθεί ένας αγώνας στην επιχείρηση ή στον κλάδο.
Δεν τους ενδιαφέρει οι αποφάσεις αυτές να είναι μαζικές και η υλοποίησή τους να είναι υπόθεση όσο το δυνατόν περισσότερων εργαζομένων. Τους ενδιαφέρει να μην παίρνονται αποφάσεις για απεργία και όταν υπάρχουν τέτοιες, να ποινικοποιούνται πιο εύκολα από τα αστικά δικαστήρια, τα οποία, ήδη με τους νόμους που ισχύουν, κρίνουν παράνομες εννιά στις δέκα απεργιακές κινητοποιήσεις! Οι προτάσεις τους επί της ουσίας δυσκολεύουν την οργάνωση στο επίπεδο του κλάδου. Αυτό το στόχο υπηρετούν και οι αλλαγές που προτείνουν στη δομή του συνδικαλιστικού κινήματος.
Η εργοδοσία δεν ανησυχεί
Εξίσου επικίνδυνη είναι και η καλλιέργεια της αντίληψης «έξω τα κόμματα από το εργατικό κίνημα», η οποία στρέφεται πρώτα απ' όλα ενάντια στο ΚΚΕ και στη δράση των κομμουνιστών στα συνδικάτα. Θέλουν να παρουσιάσουν σαν «κομματική» την ταξική γραμμή, για να αφήσουν το πεδίο ελεύθερο στην αστική τάξη να «παίζει μπάλα» και να προωθεί τη στρατηγική της στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, με παρατάξεις που θα εμφανίζονται σαν «ανεξάρτητες» από τα αστικά κόμματα, αλλά θα παραμένουν φορείς της γραμμής τους.
Τέλος, προκαλεί τουλάχιστον αγανάκτηση το γεγονός ότι εμφανίζονται σαν τιμητές της σαπίλας στο συνδικαλιστικό κίνημα στελέχη του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, που έχουν την πρώτη ευθύνη για τον εκφυλισμό του. Πολλοί από αυτούς βρίσκονται μετά τις τελευταίες εκλογές σε αναζήτηση νέας πολιτικής στέγης και διεκδικούν ρόλο στο νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό, που συγκροτείται με πρωτοστάτες τον ΣΥΡΙΖΑ και πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Για όλους αυτούς το ΠΑΜΕ σημείωνε στο κάλεσμα για την ανασύνταξη του κινήματος: «Αντιγράφοντας το σύνθημα και το στόχο του ΠΑΜΕ για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, οι πρωταγωνιστές του πολέμου ενάντια στο ΠΑΜΕ, π.χ. οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο συνδικαλιστικό κίνημα, ανακάλυψαν ξαφνικά τη χρεοκοπία των εργατοπατέρων και επιχειρούν να πρωταγωνιστήσουν στην ανασύνταξη δήθεν του συνδικαλιστικού κινήματος (...)
Τι είναι εκείνο που τους οδηγεί στην υιοθέτηση της ανάγκης για ανασύνταξη και τι περιεχόμενο δίνουν σε αυτό το στόχο; Το καινούριο είναι η πιθανότητα της διεκδίκησης της κυβερνητικής εξουσίας. Θέλουν το συνδικαλιστικό κίνημα χειροκροτητή της πολιτικής τους, να στηρίζει τους νέους χαλίφηδες που θέλουν να αντικαταστήσουν τους παλιούς.
Μπροστά στο ενδεχόμενο της κυβερνητικής καρέκλας, αλλά και της κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ σε αρκετούς χώρους, θέλουν να υποτάξουν το συνδικαλιστικό κίνημα και τους αγώνες του σε αυτόν το σκοπό. Σε αυτήν την κατεύθυνση, συσπειρώνεται ό,τι πιο ετερόκλητο, τυχοδιωκτικό και διεφθαρμένο στοιχείο από όλο τον παλιό μηχανισμό. Είναι, άλλωστε, χρήσιμοι, γιατί είναι εκπαιδευμένοι στις δολοπλοκίες, στην υπονόμευση, στον καιροσκοπισμό, στη συναίνεση, στους κοινωνικούς διαλόγους, στη λογική του "μικρότερου κακού", που το έχει πληρώσει ακριβά ο λαός.
Η μεγαλοεργοδοσία δεν ανησυχεί. Τους χρησιμοποιεί και παρεμβαίνει διαρκώς στην προετοιμασία τους ως εναλλακτικής λύσης. Πολύ περισσότερο υπολογίζει ότι με ένα νέο προσωπείο ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός μπορεί να φανεί σήμερα πιο αποτελεσματικός στην παρεμπόδιση της ανάπτυξης της ταξικής πάλης με πρωταγωνιστή το ΠΑΜΕ, με τα υποκριτικά συνθήματα περί ακομμάτιστου συνδικαλισμού.
Ο,τι πιάνουν στα χέρια τους το βρωμίζουν. Ετσι, προσπαθούν να λερώσουν και το σημερινό σύνθημα της "ανασύνταξης του κινήματος", κοροϊδεύοντας τους φτωχούς, άνεργους, απελπισμένους εργατοϋπαλλήλους, τάζοντάς τους λαγούς με πετραχήλια».

Περ. Κ.

Με αεροπλάνα και βαπόρια

 Με αεροπλάνα και βαπόρια

Χαμένοι στη μετάβαση στο σοσιαλισμό και σε διάφορα μεταβατικά προγράμματα, που αναφέρονται σε μια μεταβατική περίοδο πριν το σοσιαλισμό, που δεν είναι παρά ένα μεταβατικό στάδιο προς την κομμουνιστική προοπτική, δηλ χαμένοι σε μια μετάβαση στη μετάβαση με άλλα λόγια, τείνουμε να ξεχνάμε πολλές φορές τις απλές μετακινήσεις του κόσμου και την καθημερινή του μετάβαση από το ένα σημείο στο άλλο, που νιώθει να τον αφορά πιο άμεσα απ’ το πολιτικό ζητούμενο της ιδεολογικής του μετατόπισης –αν και θα αποτελούσε προνομιακό πεδίο για την προπαγάνδιση αυτής ακριβώς της μετάβασης που μας ενδιαφέρει.

Γιατί αν ταξιδεύεις με τέτοια μέσα και είσαι αρκετά κοινωνικός για να πιάσεις κουβέντα με τους συνταξιδιώτες σου –από αυτές τις συζητήσεις, που καταλήγουν εύκολα σε αφόρητα κλισέ, αν δεν υπάρχει μια σοβαρή φωνή να τις ισορροπήσει- έχεις μια πρώτης τάξης ευκαιρία να πιαστείς από την ευτυχή συγκυρία του ταξιδιού, για να εξηγήσεις πολλά πράγματα.

Μπορείς δηλ να εξηγήσεις συγκεκριμένα τι σημαίνει αυτή η ξύλινη λέξη: καπιταλισμός, δηλ κυριαρχία του κεφαλαίου και κυνήγι του μέγιστου δυνατού κέρδους. Ναι αλλά γιατί να δαιμονοποιούμε το κέρδος και τις επιχειρήσεις; σε ρωτάνε. Εξάλλου άλλο κέρδος κι άλλο κερδοσκοπία ή αισχροκέρδεια, όπως λένε και μερικές μη δογματικές ψυχές, προσπαθώντας να μας καραφλιάσουν πριν την ώρα μας.

Καπιταλισμός λοιπόν, δηλ κυνήγι του μέγιστου κέρδους, θα πει πως τα πλοία θα μπορούσαν να πάνε πιο γρήγορα, για να μειωθεί θεαματικά η διάρκεια πολύωρων, κουραστικών ταξιδιών αλλά πηγαίνουν σκόπιμα σε ένα σταθερό ρυθμό, για να μη ξοδεύουν παραπάνω καύσιμα και για να αυξήσουν τη μέση κατανάλωση των επιβατών, που παραμένουν τόσες ώρες μέσα στο πλοίο και… «πού θα πάει: δε θα πεινάσει; Δε θα διψάσει; Σε εμάς θα έρθει…»

Καπιταλισμός θα πει επίσης να είναι πανάκριβα όλα τα προϊόντα του καραβιού, αλλά να υπάρχει μια στοιχειώδης διατίμηση σε μερικά βασικά είδη, όπως το νερό, για να μείνουν ευχαριστημένοι και οι σοσιαλδημοκράτες θιασώτες της ρυθμιστικής παρέμβασης του κράτους. Κι ίσως πρέπει να συμπεριληφθεί στα βασικά είδη και το εκλαϊκευτικό μπεστ σέλερ του μπογιόπουλου, που το βρίσκεις σχεδόν σε κάθε πλοίο. Αλλά οι περισσότεροι ηλίθιοι προτιμούν τα διπλανά ράφια με τα αισθηματικά άρλεκιν (τύπου μαντά και δημουλίδου) ή τα πολιτικά άρλεκιν (τύπου ανδρουλάκη και βαρουφάκη).

Καπιταλισμός σημαίνει στις μέρες αιχμής η εταιρεία να βάζει στα νυχτερινά ταξίδια το πλοίο με το μικρότερο σαλόνι και τους λιγότερους καναπέδες, για να στριμωχτεί ο κόσμος και να αναγκαστεί να πάρει καμπίνα, για να μπορέσει να κοιμηθεί. Κι αν παρ’ ελπίδα κατορθώσει να βρει κανείς μια γωνιά για να στρώσει έναν υπνόσακο ή μια άβολη στάση στην καρέκλα του, για να τον πάρει ο ύπνος, είναι δασκαλεμένοι οι υπάλληλοι να μην τον αφήσουνε σε χλωρό κλαρί και να του υπενθυμίσουν ‘ευγενικά’ ότι δεν επιτρέπεται.

Ελεύθερη αγορά, δηλ καπιταλισμός, είναι τα μονοπώλια που καταπίνουν κάθε πιθανό ανταγωνισμό, για να αλωνίζουν με τους όρους τους. Ακόμα και αν εμφανιστεί ένας καινούριος ανταγωνιστής δηλ, πολύ γρήγορα τον εξαγοράζουν ή του επιβάλλουν συνεργασία με τους δικούς τους όρους.
Ναι αλλά δε θα μπορούσε να διασφαλίσει το κράτος συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού; Όχι σφοι, δε θα μπορούσε, γιατί το αστικό κράτος υπάρχει για να διευθετεί και να επιλύει τις ενδοαστικές διαφορές, σα συλλογικός εκπρόσωπος της κυρίαρχης τάξης και όχι για να επιτείνει τη φαγωμάρα μεταξύ των μεμονωμένων καπιταλιστών και να τη διαιωνίζει προς όφελος του «υγιούς ανταγωνισμού» και του καταναλωτή.
Καπιταλισμός είναι και τα σαπάκια, που ταξιδεύουν ανενόχλητα στα πελάγη, τα ναυάγια που μολύνουν τη θάλασσα και οι ένοχοί τους παραμένουν ατιμώρητοι, οι άγονες γραμμές, που δε βγάζουν αρκετό κέρδος για τις εταιρίες, γι’ αυτό κόβουν τα δρομολόγια, αφήνοντας αποκομμένους τους κατοίκους των νησιών, σαν μπουκάλι στο πέλαγο, χωρίς ελπίδα.

Και προφανώς δεν είναι μόνο οι θάλασσες και τα πελάγη. Είναι κι οι αερογραμμές, όπου ξεπούλησαν την ολυμπιακή με πρόσχημα τα χρέη, για να φτιάξουν ενιαίο ιδιωτικό μονοπώλιο με την aegean, είναι κι η εκμετάλλευση του αεροδρομίου από τη χόχτιφ, που –πέραν των άλλων- εκτινάσσει στα ύψη με τους φόρους τα εισιτήρια. Κι έτσι πλέον έρχεται πιο φτηνά να ταξιδέψεις στο εξωτερικό, από κάποιο δευτερεύον αεροδρόμιο, παρά οι πτήσεις του εσωτερικού.

Είναι κι οι δρόμοι-καρμανιόλες και τα διόδια, που έχουν πάρει τη θέση των ληστών και σε ξαλαφρώνουν από τα λεφτά σου σε κάθε πέρασμα. Κι έτσι πιάνουμε το νήμα από τα παλιά χρόνια, που κάθε ταξίδι ήταν μια επικίνδυνη υπόθεση και κόστιζε μια περιουσία. Ενώ μια μικρή μειοψηφία κρητίκαρων, που έχουν να δουν καινούριο δρόμο από την εποχή της χούντας, παντρεύουν τον πατροπαράδοτο πασοκοβενιζελισμό τους με μια δόση νοσταλγίας για την επταετία, δίνοντας ένα ιδιότυπο δείγμα σοσιαλφασισμού από τα κάτω. Ας πάνε όμως να τους βάλουν καινούριους δρόμους με διόδια και μόνο τανκς που δε θα κατεβάσουν στους δρόμους, για να το αποτρέψουν.

Είναι και το απαρχαιωμένο σιδηροδρομικό δίκτυο. Το αθήνα-θεσσαλονίκη πχ γίνεται σε διπλάσιο χρόνο, από αυτό που θα μπορούσε να γίνει κι η φθιώτιδα μοιάζει σαν ταινία του αγγελόπουλου, γεμάτη ομίχλη και καθυστέρηση. Ενώ τα δρομολόγια κόβονται το ένα μετά το άλλο και η πάτρα πχ –όπως κι όλη η πελοπόννησος- έχει μείνει χωρίς σύνδεση με την αθήνα και την υπόλοιπη ελλάδα.

Για να μην πιάσουμε τα πανάκριβα κτελ, όπου ελάχιστα εκδίδουν μειωμένα εισιτήρια για ανέργους. Για να μην πιάσουμε τις αστικές συγκοινωνίες και ξύσουμε πληγές που ανοίγουν κάθε μέρα για τον εργατόκοσμο. Που πληρώνει ένα σαράντα για κάθε μετακίνησή του στην αθήνα, ενώ στη σαλονίκη λέει είναι πιο φτηνό το εισιτήριο γιατί ο οργανισμός έχει ιδιωτικοποιηθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό και γι’ αυτό παίρνει μεγαλύτερη επιδότηση από το κράτος!

Γιατί ο καπιταλισμός δεν είναι μόνο η ιδιωτικοποίηση των σιδηρόδρομων πχ, που στην αγγλία διέλυσε το δίκτυο και το κατέστησε αναποτελεσματικό κι αναξιόπιστο (δεν είναι όλα δικό μας αποκλειστικό προνόμιο). Είναι και η κρατικοποίηση των προβληματικών, για να εξυγιανθούν στην κρατική κολυμβήθρα του σιλωάμ και να παραδοθούν ξανά καθαρές στο μεγάλο κεφάλαιο. Είναι και οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για να πάρουν τα κοράκια το φιλέτο και να αφήσουν σε εμάς την χρηματοδότηση το λιγότερο επικερδές κομμάτι (πχ τη συντήρηση του δικτύου). Είναι και οι εταιρίες «λαϊκής βάσης», για να σώσουμε το τάδε αγαθό και να γίνουμε μέτοχοι σε μια εταιρεία που συνεχίζει να λειτουργεί εκ των πραγμάτων με καπιταλιστικά κριτήρια κέρδους. Κι αυτό δεν είναι κάποια νόθευση του καθαρού φιλελεύθερου ιδανικού, αλλά την απόλυτη πραγμάτωσή του με τη σύμφυση των μονοπωλίων και του αστικού κράτους σε αυτό που ονομάζουμε κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό (κμκ).

Καπιταλισμός γενικά είναι ο φοίνικας έμπορος από το αστερίξ στους βρετανούς και οι σκλάβοι κωπηλάτες-συνέταιροι, που δε διάβασαν πολύ προσεκτικά τα ψιλά γράμματα του συμβολαίου και τους όρους της σύμβασης που υπέγραψαν. Ο σύγχρονος καπιταλισμός είναι ένα καθεστώς γαλέρας και μισθωτής δουλείας –γιατί έχουμε προοδεύσει σαφώς από την εποχή της δουλοκτησίας- όπου οι δούλοι (του θεού και του κεφαλαίου) συνυπογράφουν οικειοθελώς τους όρους της σύμβασής τους, για να μη μείνουν άνεργοι και πεθάνουν της πείνας. Κι έχουν μάλιστα το δικαίωμα να διαπραγματευτούν ατομικά και να «επιλέξουν» τους όρους της, για να είναι ακόμα χειρότεροι και πιο ευέλικτοι, μακριά από περιορισμούς, στεγανά και συλλογικές δεσμεύσεις. Πώς να απεμπολήσεις το δικαίωμα να απολαύσεις μια τόσο μεθυστική ελευθερία και να σπάσεις τις αλυσίδες σου; Όχι. Και αν χρειαστεί θα παλέψουμε για τη σκλαβιά μας, όπως έλεγε ο γαλάτης ήρωας σε μια άλλη περιπέτεια του αστερίξ (κι οι δάφνες του καίσαρα).

Καπιταλισμός γενικά είναι πως αυτό που προέχει δεν είναι η ανάγκη η δική μας να γνωρίσεις τον κόσμο, να επισκεφτείς τους δικούς σου, που μένουν αλλού, να ταξιδέψεις εύκολα, γρήγορα και φτηνά στον προορισμό σου· αλλά η ανάγκη του κεφαλαίου να αναπαράγεται κερδοφόρα και να πετυχαίνει το μέγιστο δυνατό κέρδος, τσακίζοντας κάθε άλλη ζωντανή κι ανθρώπινη ανάγκη.

Ναι αλλά πού να μπλέκεις τώρα με τέτοιες συζητήσεις, να κυνηγάς τα δαιμόνια και τις προκαταλήψεις που στοιχειώνουν το κεφάλι του καθενός; Για να φαίνεσαι μετά ο ξερόλας, ενοχλητικός, που έχει άποψη για τα πάντα και θέλει να βάλει τους άλλους στη θέση τους; Δε θα ήταν πιο βολικό να καθίσεις στην ησυχία σου να διαβάσεις εκείνο το βιβλίο, που παλεύεις μέρες τώρα, για να περάσει πιο ευχάριστα το ταξίδι; Και να τους αφήσεις αμέριμνους να καταλήξουν σε ένα εύκολο, προκατασκευασμένο συμπέρασμα, που τα εξηγεί όλα;

Αφού είναι προφανές πως το παμε καταστρέφει τον τουρισμό…



Black bidet: Συντροφοι μας τρολαρουν

 Black bidet: Συντροφοι μας τρολαρουν


    Άλαλα τα χείλη των ασεβών! Ο Γ.Γ της Κ.Ε του Κ.Κ.Ε σε μια απέλπιδα προσπάθεια να απαντήσει στην κίνηση ματ του Αλεξη Τσίπρα   ,που συναντήθηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη , θα συναντηθεί με τον Παπα Φραγκίκο εν οψει ευρωεκλογών! Η προσπάθεια του Περισσού να αντιστρέψει το αρνητικό εκλογικά κλίμα και να προσεγγίσει και αυτός τη μεγάλη δεξαμενή ψήφων των νοικοκυραίων και να βελτιώσει τα ποσοστά του.
    Μάλλον αυτή θα ήταν η πρώτη σκέψη όσων διάβασαν την είδηση στο  Unfollow. Αμέσως η είδηση αναπαράγεται απο φιλοΣΥΡΙΖΑικα (και οχι μονο ) ιστολόγια (1, 2) αλλα και απο ΣΥΡΙΖΑιους στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. 'Οπως συμβαίνει όμως σε αυτές τις περιπτώσεις κάποιο λάκκο έχει η φάβα.Ποιος έιναι αυτός; Προφανώς και πρόκειται περι τρολαρίσματος , η είδηση ανήκει στην κατηγορία  web only-ΕΠΙΝΟΗΜΑΤΑ. Για  του λόγου το αληθές ρίξτε μια ματιά και στην παρακάτω εικόνα:




Φαίνεται λοιπόν πως για κάποιους το προ ημερών παθημα  με τα 120 σκυλιά του Κιμ δεν εγινε μάθημα. Η πρεμούρα της να προσάψουν κάτι στο ΚΚΕ τους οδηγεί απο τη ενα περιστατικό γελοιοποίησης στο άλλο. Εχουνε να δούνε πολλά ακόμα τα ματάκια μας μέχρι να γίνουν κυβέρνηση... 

Ο κύριος Μπάμπης…

 Ο κύριος Μπάμπης…

Θυμάστε;




Ε, λοιπόν, δεν είχε καλά – καλά προλάβει ο κύριος Μπάμπης Παπαδημητρίου να εισηγηθεί (από το «Σκάι») το σχηματισμό κυβέρνησης με τη συμμετοχή μιας «σοβαρότερης» Χρυσής Αυγής, και οι χρυσαυγίτες επιτέθηκαν στο Πέραμα εναντίον μελών του ΚΚΕ με λοστάρια και καρφιά.

   Θυμάστε;
Δεν είχε προλάβει ο κύριος Μπάμπης να γράψει (στην «Καθημερινή») ότι «σε τελική ανάλυση ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή», και οι μαχαιροβγάλτες του εθνικισμού και του ναζισμού δολοφόνησαν το παλικάρι στο Κερατσίνι.


(Παρεμπιπτόντως: Αλήθεια, τόσο η δολοφονία στο Κερατσίνι, όσο και η δολοφονική απόπειρα στο Πέραμα, πώς αξιολογούνται από τον κύριο Μπάμπη; Σύμφωνα με την εμπειρία και τη σοβαρότητα που διαθέτει, τα μαχαίρια και τα λοστάρια είναι σοβαρό τεκμήριο για τη «σοβαρότητα» της Χρυσής Αυγής που, κατά τον κύριο Μπάμπη, θα μπορούσε να γίνει και λίγο ακόμα «σοβαρότερη»; Τα λοστάρια και τα ματωμένα μαχαίρια τα δέχεται ο κύριος Μπάμπης ως ισχυρά ντοκουμέντα «σοβαρότητας» της Χρυσής Αυγής, ώστε να εκπληρωθεί η διατυπωθείσα - χωρίς ντροπή - σκέψη του ίδιου του κυρίου Μπάμπη και να μετάσχει η Χρυσή Αυγή σε ένα κυβερνητικό σχήμα «σωτηρίας» του τόπου;)...

   Στις παραπάνω (σοβαρές) τοποθετήσεις του κυρίου Μπάμπη, ο κύριος Μπάμπης, μόλις προχτές, πρόσθεσε μια ακόμα: Σύμφωνα με την ανάλυση του κυρίου Μπάμπη, η οποία διατυπώθηκε στο ραδιόφωνο του «Σκάι» την Πέμπτη 9/1/2014, στην Ελλάδα έχουμε πολιτικό φορέα (την «ΑΝΤΑΡΣΥΑ») που εκπροσωπεί την «παρατρομοκρατία». Η «ΑΝΤΑΡΣΥΑ», είπε ο κύριος Μπάμπης, δεν είναι παρά μια «παρατρομοκρατική πολιτική οργάνωση» η οποία, όπως συμπλήρωσε, συνιστά το «νόμιμο τμήμα της παρατρομοκρατίας»!
   Διευκρινίζουμε πως: Πρώτον, δεν έχουμε πολιτική σχέση με την «ΑΝΤΑΡΣΥΑ» για να διαθέτουμε ειδική γνώση «από τα μέσα της …παρατρομοκρατίας».
Δεύτερον, αντιλαμβανόμαστε όρους όπως «παραζάλη», «παράκρουση», «παραλήρημα», αλλά με τον όρο «παρατρομοκρατία» δυσκολευόμαστε λίγο να πιάσουμε το… βάθος του νοήματος. 
Τρίτον (και βασικότερο), τόσες πολλές γενικές γνώσεις δεν μας περισσεύουν (όπως του κύριου Μπάμπη) για να γνωρίζουμε αν υπάρχουν «νόμιμα τμήματα παρατρομοκρατίας» στην Ελλάδα. 
Επιπλέον: Δεν ξέρουμε πόσο «νόμιμα» και πόσο «ελεύθερα» θα μπορούσαν να κυκλοφορούν τέτοια «τμήματα», αν και εφόσον ήταν «τμήματα της παρατρομοκρατίας» - όπως λέει ο κύριος Μπάμπης.
   Αυτό που ξέρουμε, πάντως, είναι ότι κάτι καραγκιόζηδες (και μισοί) έχουν εξασφαλίσει, στην Ελλάδα και στα ΜΜΕ της Ελλάδας, να κυκλοφορούν απολύτως ελεύθερα.
   Σε ό,τι  μας αφορά, αν και έχουμε κάποιες υποψίες για το πού το πάνε όσοι («αντιπαρατρομοκράτες» καραγκιόζηδες) βάζουν διαβαθμίσεις «σοβαρότητας» στον ναζισμό, το δηλώνουμε ευθαρσώς: Θα δώσουμε και την τελευταία ρανίδα της γραφίδας μας για να ασκούν αυτό το (τόσο διασκεδαστικό για μας) δικαίωμά τους: Να είναι καραγκιόζηδες. 
Νίκος Μπογιόπουλος

Εμείς θα τα δίνουμε με τακτ!

 Εμείς θα τα δίνουμε με τακτ!


Λαυρεντιάδης: 100 εκατ. ευρώ
Δ. Κοντομηνάς: 110 εκατ. ευρώ
Ν. Γριβέας και η σύζυγός του: 17 εκατ. ευρώ
Δεκάδες επιχειρήσεις και επιχειρηματίες: Μικρότερα ποσά

Η ζημία του Δημοσίου: Ξεπερνά τα 400 εκατομ. ευρώ
Διώξεις για το ΤΤ: 29 άτομα, υψηλόβαθμα στελέχη του ΤΤ και επιχειρηματίες
Κατηγορίες:
Απάτη, συνέργεια στην απάτη, απιστία, «Ξέπλυμα μαύρου χρήματος» και συνέργεια στην εν λόγω κατηγορία.
Εμείς θα τα δίνουμε με τακτ!
ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ
Επενδυτικές... δραστηριότητες για την αύξηση του κέρδους συγκεκριμένων επιχειρηματιών

Δάνεια χωρίς εγγυήσεις και εξασφαλίσεις και για τα οποία δεν εισπράχθηκε μέχρι σήμερα ούτε φράγκο δόθηκαν, σύμφωνα με το πόρισμα της εισαγγελέως που έγινε γνωστό, από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Πολλά από τα ποσά αυτά διοχετεύτηκαν από τους επιχειρηματίες που πήραν τα δάνεια στο εξωτερικό μέσω εξωχώριων εταιρειών, οι οποίες αναφέρονται μία προς μία στο πόρισμα και έχουν εντοπιστεί. Λαυρεντιάδης: 100 εκατ. ευρώ Δ. Κοντομηνάς: 110 εκατ. ευρώ Κυρ. Ν. Γριβέας και η σύζυγός του: 17 εκατ. ευρώ Δεκάδες επιχειρήσεις και επιχειρηματίες: Μικρότερα ποσά
Σύμφωνα πάντα με το εισαγγελικό πόρισμα,
–τα εκατομμύρια ευρώ δε χρησιμοποιήθηκαν «για την ενίσχυση ή επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, αλλά για την αύξηση του πλούτου συγκεκριμένων επιχειρηματιών».
Η ζημία του Δημοσίου από τη συγκεκριμένη... επενδυτική δραστηριότητα εκτιμάται από το πόρισμα ότι ξεπερνά τα 400 εκατομ. ευρώ. Τα μεγαλύτερα από τα δάνεια που καταγράφονται ως εντελώς παράτυπα και «αγύριστα» έως σήμερα, αφορούν τους επιχειρηματίες Λ. Λαυρεντιάδη, Δημ. Κοντομηνά και Κυρ. Ν. Γριβέα.
Ο Λαυρεντιάδης έχει λάβει, κατά το εισαγγελικό πόρισμα, 100 εκατ. ευρώ, ο Δ. Κοντομηνάς 110 εκατ. ευρώ, ο Κυρ. Ν. Γριβέας και η σύζυγός του 17 εκατ. ευρώ, ενώ μικρότερα ποσά έχουν λάβει δεκάδες επιχειρήσεις και επιχειρηματίες. Να υπενθυμίσουμε ότι οι διώξεις που ασκήθηκαν συνολικά για το ΤΤ είναι για 29 άτομα, υψηλόβαθμα στελέχη του ΤΤ και επιχειρηματίες. Οι κατηγορίες που αποδίδονται ονομαστικά στον καθένα είναι για αδικήματα όπως απάτη, συνέργεια στην απάτη, απιστία, «ξέπλυμα μαύρου χρήματος» και συνέργεια στην εν λόγω κατηγορία.

Τα συμπεράσματα του πορίσματος
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του πορίσματος που είδε τη δημοσιότητα, επί των ημερών Φιλιππίδη, του πρώην Προέδρου του ΤΤ και μάλιστα μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, οπότε παύθηκε,
«εκταμιεύτηκε το μεγαλύτερο μέρος των χρηματοδοτήσεων της Τράπεζας προς επιχειρήσεις, μέσω Ομολογιακών Δανείων, ορισμένα εκ των οποίων εκτέθηκαν αναλυτικά ανωτέρω, χωρίς η Τράπεζα να έχει εκ των προτέρων θεσμοθετήσει Κανονισμό Πιστοδοτήσεων που να καθορίζει τα όρια ανάληψης κινδύνων, χωρίς να έχει διασφαλιστεί η ύπαρξη κατάλληλων συστημάτων για την αξιολόγηση, μέτρηση και παρακολούθησή τους και χωρίς να διατίθενται οι δέουσες υποδομές για την κατάλληλη διαχείρισή τους. Παρά ταύτα, διενεργήθηκαν κατ' εξακολούθηση χρηματοδοτήσεις, ύψους εκατομμυρίων ευρώ, κατά παρέκκλιση των εσωτερικών διεργασιών (ως προς την αξιολόγηση του πιστωτικού κινδύνου και ως προς τις εγκριτικές και διαχειριστικές διαδικασίες), κατά παράβαση των οικείων Πράξεων Διοικητή Τράπεζας της Ελλάδας και χωρίς την τήρηση βασικών αρχών τραπεζικής πρακτικής». Το συμπέρασμα της εισαγγελέως διαφθοράς Π. Παπανδρέου είναι ότι ο πρώην πρόεδρος του ΤΤ «ενήργησε καταχρώμενος τη θέση εμπιστοσύνης που κατείχε και εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες του οικονομικού συστήματος, με τη διαχείριση του οποίου ήταν επιφορτισμένος, προκειμένου να επαυξήσει την περιουσία τρίτων προσώπων, ήτοι προς την κατεύθυνση δημιουργίας πλούτου εκ μέρους των τελευταίων, ενόψει του ύψους και των όρων των επίμαχων κάθε φορά χρηματοδοτήσεων, βλάπτοντας την περιουσία του Δημοσίου».
Εν τω μεταξύ, ο πρώην πρόεδρος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, από την πλευρά του, με νέες χτεσινές δηλώσεις του, είπε ότι όλοι οι έλεγχοι άρχισαν μετά τη δήλωσή του το καλοκαίρι του 2012 ότι θα είναι αδιανόητο το ΤΤ να μη χαρακτηριστεί «συστημική τράπεζα».
Επανέλαβε ότι ουδέποτε κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις στις αρμόδιες αρχές και είπε ότι όλα είναι δηλωμένα. «Δεν έχω πάρει 1 ευρώ και γι' αυτό θα επιστρέψω στην Ελλάδα, θα δώσω τις εξηγήσεις μου στην ελληνική Δικαιοσύνη, θα υπερασπιστώ το έργο του ΤΤ που ήταν η τράπεζα με τις λιγότερες επισφάλειες ανάμεσα σε 22 που έλεγξε η BlackRock και η οποία τώρα βρίσκεται κατηγορούμενη».
Ο πρώην πρόεδρος του ΤΤ υποστήριξε ότι στο πλαίσιο των επιλογών του, η τράπεζα βγήκε συνολικά κερδισμένη, άσχετα με το αν έχασε χρήματα από μια μεμονωμένη επιλογή.
Τέλος, να σημειωθεί ότι την Τρίτη, 14 Γενάρη, απολογείται ο επιχειρηματίας Δ. Κοντομηνάς, προθεσμία για να απολογηθεί την Τετάρτη, πήρε από τον ανακριτή και το πρώην στέλεχος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Χαρ. Γιαγκούδης που συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη.

Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας
Στήριξη στη διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) έδωσε χτες, μέσω του υπουργού Οικονομικών, η συγκυβέρνηση, στέλνοντας το μήνυμα ότι το συγκεκριμένο προσωπικό θα διαχειριστεί την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Την ίδια στιγμή, το ΤΧΣ σε ανακοίνωσή του επισημαίνει ότι το ίδιο και η εμπλεκόμενη στην υπόθεση του ΤΤ διευθύνουσα σύμβουλος Α. Σακελαρίου, θα «συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για την εξασφάλιση της σταθερότητας του χρηματοπιστω


Μποτίλια Στον Άνεμο

Η «Πρωτοβουλία Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων» της Ευρώπης συντονίζει τη δράση της Στις 27 Γενάρη συνεδριάζει στις Βρυξέλλες η Γραμματεία της «Πρωτοβουλίας»

Η «Πρωτοβουλία Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων» της Ευρώπης συντονίζει τη δράση της
Στις 27 Γενάρη συνεδριάζει στις Βρυξέλλες η Γραμματεία της «Πρωτοβουλίας»



Το λογότυπο της «Πρωτοβουλίας Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων»
Στις 27 Γενάρη συνεδριάζει στις Βρυξέλλες η 9μελής Γραμματεία της «Πρωτοβουλίας Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της Ευρώπης», στην οποία συμμετέχουν το ΚΚΕ, το Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας, οι Κομμουνιστές Λαϊκή Αριστερά - ΚΚ Ιταλίας, το Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας, το Ουγγρικό Εργατικό Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Σλοβακίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα Σουηδίας και το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας. Στόχος της συνεδρίασης της Γραμματείας, που εκλέχτηκε στην Ιδρυτική Συνάντηση της «Πρωτοβουλίας» την 1 Οκτώβρη του 2013 με τη συμμετοχή 29 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από 26 χώρες είναι να δοθεί συνέχεια και να προγραμματιστεί η κοινή δράση στο επόμενο διάστημα.
Αυτή η νέα μορφή περιφερειακής συνεργασίας των Κομμουνιστικών Κομμάτων στην Ευρώπη, που πήρε τον τίτλο «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων για τη μελέτη και επεξεργασία ευρωπαϊκών ζητημάτων και το συντονισμό της δράσης τους», αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση της ενότητας του ευρωπαϊκού κομμουνιστικού κινήματος, μια πολύ σημαντική προσπάθεια, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, που μπορεί να δώσει ώθηση στην πάλη του κομμουνιστικού κινήματος στην Ευρώπη, να επιδράσει θετικά και στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Η ενότητα δράσης των κομμουνιστών στην Ευρώπη στηρίζεται σε βασικές αρχές που προσδιορίζονται στην Ιδρυτική Διακήρυξη που ενέκριναν τα κόμματα και μαζί με τις αρχές λειτουργίας αποτελούν τα βασικά ντοκουμέντα της «Πρωτοβουλίας».
Η ιδρυτική διακήρυξη της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ»
Το ντοκουμέντο αυτό έχει ως εξής: «Τα παρακάτω Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα των χωρών-μελών της ΕΕ, των κρατών συνδεδεμένων με αυτήν και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, που:
Στηριζόμαστε στις αρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού και μας ενώνει το όραμα μιας κοινωνίας δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δίχως φτώχεια, κοινωνική αδικία και ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Θεωρούμε την ΕΕ επιλογή του κεφαλαίου. Προωθεί μέτρα προς όφελος των μονοπωλίων, της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, ενισχύει τα χαρακτηριστικά της ως ιμπεριαλιστικού οικονομικού, πολιτικού και στρατιωτικού μπλοκ αντίθετου στα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, εντείνει τους εξοπλισμούς, τον αυταρχισμό, την κρατική καταστολή, περιορίζοντας κυριαρχικά δικαιώματα.
Εκτιμάμε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι το ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό κέντρο, στηρίζει επιθετικά σχέδια ενάντια στους λαούς και ευθυγραμμίζεται με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, ο μιλιταρισμός είναι δομικό της στοιχείο.
Θεωρούμε πως υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης για τους λαούς. Μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων προβάλλει η προοπτική μιας άλλης Ευρώπης, της ευημερίας των λαών, της κοινωνικής προόδου, των δημοκρατικών δικαιωμάτων, της ισότιμης συνεργασίας, της ειρήνης, του σοσιαλισμού.
Πιστεύουμε στο δικαίωμα κάθε λαού να επιλέγει κυρίαρχα το δρόμο ανάπτυξής του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος αποδέσμευσης από τις πολυεπίπεδες εξαρτήσεις από ΕΕ και ΝΑΤΟ, καθώς και της σοσιαλιστικής επιλογής.
Δεν είμαστε πλήρη μέλη των λεγόμενων "ευρωπαϊκών κομμάτων", μεταξύ αυτών και του λεγόμενου Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Αποφασίσαμε με αυτή την Ιδρυτική Διακήρυξη να ιδρύσουμε την "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων για τη μελέτη, την επεξεργασία ευρωπαϊκών θεμάτων και το συντονισμό της δραστηριότητάς τους".
Στην "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ" αυτή μπορεί να συμμετάσχει κάθε Κομμουνιστικό και Εργατικό Κόμμα, από χώρα-μέλος της ΕΕ ή χώρα συνδεδεμένη με αυτήν και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που αποδέχεται αυτήν τη Διακήρυξη και τους όρους της.
Στόχος της "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ" είναι να συμβάλει στην έρευνα και τη μελέτη ζητημάτων της Ευρώπης, ιδιαίτερα σχετικά με την ΕΕ, την πολιτική που χαράσσεται στα πλαίσιά της κι έχει επίδραση στη ζωή των εργαζομένων, καθώς και να βοηθήσει στην επεξεργασία κοινών θέσεων των κομμάτων και στο συντονισμό της αλληλεγγύης και άλλων δραστηριοτήτων τους.
Η "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ", που απευθύνεται πρωτίστως στα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα των χωρών της ΕΕ, είναι επίσης ανοικτή σε Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα των χωρών που δεν είναι μέλη ή είναι συνδεδεμένα μέλη της ΕΕ.
Κάθε χρόνο πραγματοποιεί τουλάχιστον μια συνεδρίαση των μελών της και συμφωνείται σχετική Γραμματεία για το συντονισμό της δράσης της "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ".
Οι συνεδριάσεις της Γραμματείας γίνονται εκ των προτέρων γνωστές και είναι ανοιχτές και για τα άλλα μέλη της "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ".
Η "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ" έχει:
Κοινό σύμβολο: Εναν εργάτη που σπάει τις αλυσίδες του.
Ιστοσελίδα, για την προβολή των θέσεών της και των θέσεων των κομμάτων που την απαρτίζουν. Την κοινή ιστοσελίδα τη διαχειρίζεται η Γραμματεία την οποία θα συμφωνήσουν τα κόμματα που συμμετέχουν στην "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ"».
Παρέμβαση ενάντια στη διακρατική ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ
Ηδη η «Πρωτοβουλία» έχει προχωρήσει σε δύο κοινά ψηφίσματα για σημαντικά ζητήματα. Το πρώτο στις 20 Δεκέμβρη του 2013 αφορά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ για την Κοινή Πολιτική Αμυνας και Ασφάλειας και ανάμεσα σε άλλα υπογραμμίζεται:
«Οι αποφάσεις που υιοθετήθηκαν σε αυτή την Ευρωπαϊκή Σύνοδο εκφράζουν τη δικτατορία του κεφαλαίου, που εγκυμονεί βαριές συνέπειες για τους λαούς, σε όλο τον κόσμο, που θα υποφέρουν από την κλιμάκωση της επιθετικότητας της ΕΕ. Την ίδια ώρα, η ίδια η εργατική τάξη και οι λαοί της Ευρώπης θα αποτελέσουν άμεσα θύματα αυτών των μέτρων, που συνδέουν την εξωτερική ασφάλεια με την αποκαλούμενη "εσωτερική ασφάλεια" ενάντια στον "εχθρό λαό". Σε συμμόρφωση με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, οι αυξανόμενες στρατιωτικές ικανότητες των δομών της ΕΕ και των κρατών - μελών θα αξιοποιηθούν για τον έλεγχο και την καταστολή της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων σε μια περίοδο που η καπιταλιστική κρίση οδηγεί στις αυξανόμενες κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των λαών.
Παράλληλα, οι αποφάσεις που πάρθηκαν στη Σύνοδο επιδιώκουν την ιδεολογική χειραγώγηση των λαών της Ευρώπης. Αυτή επεκτείνεται προκειμένου να επηρεάσει το εκπαιδευτικό σύστημα και τα σχολικά προγράμματα για να προβάλλονται οι βασικές γραμμές αυτών των μιλιταριστικών πολιτικών, η στρατηγική του κεφαλαίου (...).
Συνεπώς, απορρίπτουμε τις αποφάσεις που υιοθετήθηκαν σε αυτή τη Σύνοδο και καταγγέλλουμε κι αυτή την Ευρωπαϊκή Σύνοδο που βαθαίνει το χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως μιας ιμπεριαλιστικής διακρατικής συμμαχίας που χρησιμοποιεί κάθε καταπιεστικό και φιλοπόλεμο τρόπο για να διατηρήσει την κερδοφορία των μονοπωλίων, σε έναν κόσμο στον οποίο όλο και περισσότερο εκδηλώνονται ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.
Καλούμε την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να αναπτύξουν την πάλη τους ενάντια σε όλα αυτά τα μέτρα και να κάνουν αποφασιστικά βήματα μπροστά, στην πάλη για την ειρήνη, για την υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών και ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Χρειάζεται σήμερα να δυναμώσει η πάλη για την υπεράσπιση του δικαιώματος κάθε λαού να επιλέγει κυρίαρχα το δρόμο ανάπτυξής του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος αποδέσμευσης από τις πολυεπίπεδες εξαρτήσεις από ΕΕ και ΝΑΤΟ, καθώς και της σοσιαλιστικής επιλογής. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να επιτευχθούν η παγκόσμια ειρήνη, ο σεβασμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων των λαών, με την καθιέρωση σχέσεων ανάμεσα σε χώρες με βάση το αμοιβαίο όφελος και συνεργασία».
Το δεύτερο κοινό ψήφισμα της «Πρωτοβουλίας», με την ευκαιρία της 55ης επετείου της Νίκης της Κουβανικής Επανάστασης αφορούσε το ζήτημα της απελευθέρωσης των 4 Κουβανών αγωνιστών που εξακολουθούν να βρίσκονται άδικα φυλακισμένοι εδώ και 15 χρόνια στις ΗΠΑ.
Και έπεται συνέχεια το επόμενο διάστημα και κοινές παρεμβάσεις και ενόψει των ευρωεκλογών την άνοιξη.

Απαγόρευσαν την απεργία στα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας»

Απαγόρευσαν την απεργία στα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας»
Προκλητική η στάση των δημοτικών αρχών απέναντι στους εργαζόμενους που δήλωσαν χτες ότι συμμετέχουν στη στάση εργασίας της ΠΟΕ ΟΤΑ

Από παλιότερη κινητοποίηση εργαζομένων στα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας»
Οι εργαζόμενοι στα πεντάμηνα προγράμματα της «κοινωφελούς εργασίας» δεν έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν σε στάση εργασίας και σε καμία απεργιακή κινητοποίηση. Αυτό τους ανακοίνωσαν, χτες, προϊστάμενοι και διευθύνσεις προσωπικού σε μια σειρά από δήμους.
Αφορμή στάθηκε η προκηρυγμένη για χτες πανελλαδική στάση εργασίας της ΠΟΕ ΟΤΑ, από τις 11 π.μ. έως τη λήξη του ωραρίου, προκειμένου να συμμετάσχουν οι εργαζόμενοι του κλάδου στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στη δίκη συνδικαλιστικών στελεχών της Ομοσπονδίας.
Σε δήμους όπως το Περιστέρι, η Νίκαια και αλλού, στους εργαζόμενους στα πεντάμηνα που δήλωσαν τη συμμετοχή τους στη στάση εργασίας, ανακοινώθηκε πως κάτι τέτοιο «απαγορεύεται» και ότι δεν καλύπτονται από καμία συνδικαλιστική οργάνωση. Ορισμένοι προϊστάμενοι πήγαν και ένα βήμα πιο πέρα, ισχυριζόμενοι ότι όσοι δουλεύουν στα πεντάμηνα, «δεν είναι εργαζόμενοι, αλλά ωφελούμενοι του ΟΑΕΔ»!
Να σημειωθεί πως οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι έχουν ενταχθεί στο νέο κύκλο του προγράμματος της «κοινωφελούς εργασίας» που ξεκίνησε τις τελευταίες βδομάδες και δεν έχουν πάρει ακόμα στα χέρια τους τη σύμβαση εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, η απαγόρευση της απεργίας αναδεικνύει τον αυταρχισμό της κυβέρνησης και των δημοτικών αρχών, που υπονομεύουν ανοιχτά και με κάθε τρόπο το δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση και την απεργία, για χιλιάδες εργαζόμενους στους δήμους.
Υπόλογη και η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ
Ταυτόχρονα, όμως, το ζήτημα της απαγόρευσης φέρνει στην επιφάνεια τον υπονομευτικό ρόλο και της πλειοψηφίας στην ΠΟΕ ΟΤΑ, η οποία δεν αναγνωρίζει σωματεία που εγγράφουν στη δύναμή τους συμβασιούχους και απασχολούμενους με ελαστικές σχέσεις εργασίας, όπως το κλαδικό Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής και δεκάδες άλλα σωματεία σε δήμους όλης της χώρας. Τα συνδικάτα αυτά όχι μόνο εγγράφουν τους εργαζόμενους στα πεντάμηνα ως μέλη τους, αλλά αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, όπως για την πληρωμή των δεδουλευμένων τους, για την τήρηση των μέτρων ασφάλειας κ.ά.
Ανάλογα κρούσματα απαγόρευσης συμμετοχής στην απεργία είχαν καταγραφεί και στο παρελθόν. Για παράδειγμα, ίδια ήταν η στάση των εργοδοτών απέναντι στους νέους εργαζόμενους στο πρόγραμμα «Επιταγή Εισόδου στην αγορά εργασίας», μπροστά στην πανεργατική απεργία στις 6 Νοέμβρη.
Στην Ερώτηση που είχε καταθέσει τότε στη Βουλή, το ΚΚΕ κατήγγειλε ότι οι εργοδότες επιχείρησαν να εκβιάσουν νέους με τον ισχυρισμό πως όποιος πάρει μέρος στην απεργία «όχι μόνο θα διωχθεί από το πρόγραμμα "κατάρτισης", αλλά δε θα δικαιούται και αμοιβή, ή κάθε άλλη αποζημίωση για το διάστημα που εργαζόταν», επικαλούμενοι τη σύμβαση που έχει υπογραφεί και τις παραγράφους για τις «απουσίες».
Παρόμοια κρούσματα έχουν καταγραφεί και σε βάρος σπουδαστών των Επαγγελματικών Σχολών (ΕΠΑΣ) του ΟΑΕΔ, στους οποίους στελέχη του Οργανισμού πριν από απεργιακές κινητοποιήσεις ανακοινώνουν πως «δεν έχουν δικαίωμα στην απεργία» αφού είναι «μαθητές και όχι εργαζόμενοι».
Αναγκαία η ταξική οργάνωση
Οι άνεργοι που εντάσσονται στο πρόγραμμα της «κοινωφελούς εργασίας» στερούνται ακόμα και τα στοιχειώδη δικαιώματα που έχουν απομείνει όρθια. Οι μισθοί τους είναι μικρότεροι από αυτούς που προβλέπουν όχι μόνο οι κλαδικές συμβάσεις, αλλά και η ΕΓΣΣΕ.
Συγκεκριμένα, οι μηνιαίες αποδοχές τους είναι 490 και 425 ευρώ, για εργαζόμενους άνω και κάτω των 25 ετών, αντίστοιχα. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι αξιοποιούνται για να μπαλώνουν οι δήμοι όπως όπως τα τεράστια κενά και τις ελλείψεις σε προσωπικό, τις περισσότερες φορές σε θέσεις άσχετες με την ειδικότητά τους. Εκτός από πάμφθηνους εργάτες χωρίς δικαιώματα, κυβέρνηση και εργοδότες προσπαθούν να τους μετατρέψουν και σε απεργοσπαστικό μηχανισμό.
Μπροστά στο νέο κύμα εφαρμογής της «κοινωφελούς εργασίας», το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής έχει έγκαιρα καλέσει τα σωματεία στους δήμους και κάθε συνεπή συνδικαλιστή να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση των εργαζομένων στα πεντάμηνα στα σωματεία και στη δημιουργία ανάλογης Επιτροπής στο πλαίσιό τους. Στις περιπτώσεις που οι πλειοψηφίες των σωματείων των δήμων θέτουν εμπόδια, το Συνδικάτο καλεί στη σύσταση Επιτροπής με τη συνδικαλιστική κάλυψη του ίδιου.
Το Συνδικάτο ΟΤΑ καλεί τους εργαζόμενους οργανωμένα να διεκδικήσουν ίδια δικαιώματα, ωράριο και ασφαλείς συνθήκες δουλειάς για όλους. Μεροκάματο με βάση τη Συλλογική Σύμβαση. Διεύρυνση και χρηματοδότηση των δημόσιων κοινωνικών δομών, στελέχωση με μόνιμο προσωπικό.
Συνεχίζουν αγωνιστικά οι καθαρίστριες στο Πέραμα


Την καταβολή του ενός εκ των οφειλόμενων μισθών στις 18/1 και αποπληρωμή του δεύτερου και αυτού που ήδη τρέχει (Γενάρης) μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, απέσπασαν ως δέσμευση από το Δήμαρχο Περάματος οι καθαρίστριες των σχολείων του Δήμου Περάματος, στη συνάντηση που είχαν χτες, στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας τους.
Την κινητοποίησή τους στήριξαν σωματεία, ενώσεις και φορείς της περιοχής. Οι καθαρίστριες έκαναν συγκέντρωση στο Δημαρχείο Περάματος, ενώ την ερχόμενη Δευτέρα, στις 10 π.μ., προγραμματίζουν κινητοποίηση στο υπουργείο Οικονομικών. Διεκδικούν συγκεκριμένες απαντήσεις και για το καθεστώς των συμβάσεών τους, το εργασιακό τους μέλλον, αλλά και την άμεση ένταξη των χρημάτων για τη μισθοδοσία τους στους προβλεπόμενους κωδικούς για την απρόσκοπτη καταβολή των δεδουλευμένων τους.
Για όλα αυτά τα ζητήματα, το κλαδικό Συνδικάτο Καθαριστριών σχολείων του Πειραιά και το Σωματείο καθαριστριών στα σχολεία του Περάματος, διοργανώνουν αύριο Κυριακή, στις 6 μ.μ., σύσκεψη στην αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου Ικαριωτών στο Πέραμα.

ΗΠΑ Ενας στους τρεις ζει στη φτώχεια

ΗΠΑ
Ενας στους τρεις ζει στη φτώχεια




ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--
Τη διεύρυνση της φτώχειας στις ΗΠΑ καταγράφουν τα στοιχεία που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα η ομοσπονδιακή υπηρεσία απογραφής των ΗΠΑ (US Census Bureau). Σύμφωνα με αυτά, ένας στους τρεις Αμερικανούς, δηλαδή μιλάμε για περίπου 100 εκατομμύρια ανθρώπους, «έπεσαν» κάτω από το όριο της φτώχειας (ορίζεται για 1 άτομο στα 11.500 δολάρια και για τετραμελή οικογένεια στα 23.000 δολάρια) για τουλάχιστον δύο μήνες κατά τη διάρκεια της πρόσφατης καπιταλιστικής κρίσης μεταξύ 2009 και 2011.
Σύμφωνα με αυτήν την έρευνα, το 31,6% των Αμερικανών «περιέπεσε σε κατάσταση φτώχειας για τουλάχιστον δύο μήνες» κατά τη διετία 2009 - 2011, δηλαδή κατά 4,5% περισσότεροι από ό,τι την περίοδο από το 2005 έως το 2007. Κατά τη διάρκεια της ύφεσης, οι Αμερικανοί περιήλθαν σε κατάσταση ένδειας για μια περίοδο, η οποία κατά μέσον όρο ανήλθε σε 6,6 μήνες, από 5,7 μήνες κατά μέσο όρο την προηγούμενη περίοδο.
Τα στοιχεία της συγκεκριμένης υπηρεσίας κάνουν λόγο για φτώχεια που διαρκεί κάποιους μήνες, καθώς και για ανθρώπους που «μπαίνουν» και «βγαίνουν» από τις συνθήκες φτώχειας. Δεν είναι ξεκάθαρο πώς τεκμηριώνεται ότι βγαίνουν. Βασικό κριτήριο είναι το εισόδημα και το εάν έχουν ανάγκη από κάποια υπηρεσία Πρόνοιας, συσσίτιο κ.λπ. Ωστόσο, αυτό που είναι αδιαμφισβήτητο είναι ότι η εναλλαγή από την ανεργία στην εργασία και τη μισοδουλειά - μισοζωή της «παρτ -τάιμ» απασχόλησης σπρώχνει στην εξαθλίωση όλο και περισσότερους ανθρώπους και πολλαπλασιάζει τους απόκληρους και τους άστεγους. Ιδιαίτερα δύσκολη γίνεται η ζωή αυτών των λαϊκών στρωμάτων σε περιόδους φυσικών καταστροφών, κυκλώνες όπως π.χ. ο «Κατρίνα» το 2005 ή τώρα που μεγάλο τμήμα των ΗΠΑ βρίσκεται στην «κατάψυξη» με το παρατεταμένο κύμα κακοκαιρίας.
Σε ό,τι αφορά την «ακτινογραφία» της φτώχειας, αυτή πλήττει περισσότερο του Αφροαμερικανούς, τους Ισπανόφωνους, του ηλικιωμένους άνω των 65 ετών, τις ανύπαντρες μητέρες, τα παιδιά. Αυτήν τη βαρβαρότητα φέρνει στο λαό το κατά τα άλλα «προοδευτικό μείγμα» διαχείρισης της κρίσης, που πρεσβεύει η κυβέρνηση Ομπάμα, και που στη χώρα μας προβάλλεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ως «εναλλακτική στο νεοφιλελευθερισμό και την πολιτική λιτότητας στην ΕΕ». Η πραγματικότητα είναι ότι, ενώ τα λαϊκά στρώματα παράγουν τον κοινωνικό πλούτο υποφέρουν, γιατί αυτόν τον καρπώνονται τα μονοπώλια, οι καπιταλιστές. Αυτή είναι η αιτία των δεινών τους και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο.

Χτύπησαν ξανά με ΜΑΤ τους σχολικούς φύλακες

Χτύπησαν ξανά με ΜΑΤ τους σχολικούς φύλακες



Οι δυνάμεις καταστολής σε παράταξη απέναντι από τη συγκέντρωση των σχολικών φυλάκων χτες στην Αθήνα
Eurokinissi
Με την επέμβαση των ΜΑΤ απάντησε, για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση στον αγώνα των σχολικών φυλάκων, που διεκδικούν το δικαίωμα στη δουλειά. Χτες το πρωί, σχολικοί φύλακες, κυρίως από την επαρχία, συγκεντρώθηκαν και πάλι έξω από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, διαμαρτυρόμενοι για την ένταξή τους στο καθεστώς της διαθεσιμότητας, που, όπως όλα δείχνουν, οδηγεί στην απόλυση.
Οταν προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν τη συγκέντρωση στο οδόστρωμα της Β. Σοφίας, τα ΜΑΤ τούς επιτέθηκαν με χημικά και προπηλακισμούς. Οι σχολικοί φύλακες παρέμειναν έξω από το υπουργείο, ζητώντας να συναντηθούν με τον υπουργό... Τελικά, αντιπροσωπεία τους συναντήθηκε με τον διευθυντή του πρωθυπουργού, Κ. Μπούρα, χωρίς όμως να υπάρξει κάποια συγκεκριμένη δέσμευση.
Ανάλογο σκηνικό είχε επαναληφθεί και πριν από ένα μήνα, όταν η επέμβαση των ΜΑΤ είχε οδηγήσει και σε εννέα συλλήψεις σχολικών φυλάκων, για τους οποίους ορίστηκε τακτική δικάσιμος στα τέλη Μάρτη, με τις κατηγορίες της διατάραξης οικιακής ειρήνης και της απείθειας. Υπενθυμίζεται ότι οι 2.200 και πλέον σχολικοί φύλακες έχουν τεθεί εδώ και περίπου επτά μήνες σε καθεστώς διαθεσιμότητας που διαρκεί οκτώ μήνες. Την περίοδο αυτή αμείβονται με το 75% του μισθού. Μετά την παρέλευση του οκταμήνου και εφόσον δεν έχουν μετακινηθεί σε άλλη θέση εργασίας, θα απολυθούν, κάτι που είναι και το πιθανότερο.

TOP READ