Η βία ως μέσο αντιπαράθεσης

Η βία ως μέσο αντιπαράθεσης 

"Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ πριν από λίγο, σχολιάζοντας τον προπηλακισμό του Γερμανού προξένου στην Θεσσαλονίκη, είπε πως “η βία δεν αποτελεί τρόπο αντιπαράθεσης”. Συμπλήρωσε πως η διαφωνία και οι διαμαρτυρίες είναι θεμιτές, αλλά δεν πρέπει να καταλήγουν σε βίαιες ενέργειες" (από την ειδησεογραφία τής ημέρας).

 Δεν πρόκειται ούτε να καταδικάσω ούτε να χειροκροτήσω την "καφεδιά" που έφαγε χτες ο γερμανός πρόξενος της Θεσσαλονίκης. Θεωρώ το συγκεκριμένο περιστατικό απλώς αστείο και ανάξιο λόγου. Μάλιστα, παραδέχομαι ότι εκτίμησα τον παθόντα πρόξενο όταν άκουσα την δήλωσή του ότι "δέχθηκα μόνο ένα φλιτζάνι καφέ και ήταν μια περίεργη πρόσκληση να πιούμε από κοντά έναν καφέ", ενώ αργότερα ζήτησε από όλους να πουν στον κόσμο ότι "ούτε μου επιτέθηκαν, ούτε βιαιοπράγησαν εναντίον μου οι διαδηλωτές" και το βράδυ στην δεξίωση πρόσθεσε με χιούμορ ότι "η μέρα ξεκίνησε με έναν καφέ και ολοκληρώνεται με κρασί και μπύρα".

 Μάγκας ο πρόξενος. Ωραίος μάγκας. Κι άφησε τα κανάλια και τους δημοσιογράφους να χτυπιούνται, να κάνουν την τρίχα τριχιά, να ανακαλύπτουν καταδίκη της Ελλάδας από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και να κραυγάζουν κατά της βίας, κάνοντας παντιέρα την δήλωση Μέρκελ που αναφέρουμε στην αρχή αυτού του κειμένου. Γι' αυτήν ακριβώς την δήλωση θέλω να πω κι εγώ δυο λόγια.

 Αλήθεια, έχετε παρατηρήσει ποιοι τοποθετούνται μονίμως και αναφανδόν κατά της βίας; Οι ισχυροί, αυτοί που είναι καβάλα, αυτοί που χρησιμοποιούν την βία ως βασικό εργαλείο για να αυξήσουν και να σταθεροποιήσουν την δύναμή τους. Μόνο που αυτοί καταδικάζουν μόνο την βία η οποία δεν είναι θεσμοθετημένη από τους ίδιους.

 Βία είναι όταν ο Χίτλερ μπαίνει στην Πολωνία κι όχι όταν ο Ρέηγκαν εισβάλλει στην Γρανάδα. Βία είναι όταν καθαρίζει ο Βελουχιώτης τους γερμανοτσολιάδες στον Μελιγαλά κι όχι όταν σφάζει ο Παπαδόγγωνας τους χωριάτες στους Μολάους. Βία είναι όταν μαζεύεις τα παιδιά σου και τα στέλνεις στο "παραπέτασμα" για να επιβιώσουν κι όχι όταν τα μαζεύεις για να τα κλείσεις στις "παιδουπόλεις" της Φρίκης. Βία είναι όταν οι απεργοί περιφρουρούν την απεργία τους κι όχι όταν τους επιτίθεται η αστυνομία για να τους διαλύσει. Βία είναι όταν πετάς πέτρες στο Σύνταγμα κι όχι όταν η κυβέρνηση σου πετάει κατακέφαλα τα "συνταγματικά" της τούβλα μέτρων. Βία είναι όταν εκμεταλλεύεσαι μια γυναίκα εκδίδοντάς την για ένα πιάτο φαΐ κι όχι όταν εκμεταλλεύεσαι ολόκληρη κοινωνία βάζοντάς την να δουλεύει για ένα πιάτο φαΐ.

 Είναι προφανές ότι η βία αποτελεί προνόμιο των ισχυρών. Οι αδύναμοι οφείλουν να περιορίζονται στον διάλογο. Μόνο που κανένα μεγάλο ιστορικό γεγονός δεν προήλθε από διάλογο. Όλα έγιναν χάρη στην βία.

 Όταν οι πέρσες απαίτησαν "γη και ύδωρ", οι σπαρτιάτες δεν έκαναν διάλογο. Απλώς τους πέταξαν στο πηγάδι. Όταν ο Ξέρξης ζήτησε από τον Λεωνίδα να παραδοθεί, εκείνος δεν έκανε διάλογο. Απλώς τέντωσε το χέρι του, το κατέβασε κοφτά ανάμεσα στα σκέλια του και του είπε "μολών λαβέ" (τ' αρχίδια του, όχι τα όπλα που λένε οι δάσκαλοι στο σχολείο). Όταν ο Δράμαλης επιχείρησε να καταπνίξει την επανάσταση, ο Κολοκοτρώνης δεν έκανε διάλογο. Απλώς τον τσάκισε στα Δερβενάκια. Όταν ο Μουσσολίνι ζήτησε από τους έλληνες να κάνουν τις κοτούλες, εκείνοι δεν έκαναν διάλογο. Απλώς τον πήραν παραμάζωμα στην 'Ηπειρο, νότια και βόρεια.

 Αλήθεια, θα υπήρχε Μάγκνα Κάρτα, αν οι ταλαίπωροι χωριάτες είχαν περιοριστεί σε διάλογο με τον βασιλιά Ιωάννη τον Ακτήμονα; Θα μιλάγαμε σήμερα για Γαλλική Επανάσταση, αν ο Ροβεσπιέρρος είχε μείνει στην ψιλοκουβέντα με τους φεουδάρχες; Θα είχε ξεσπάσει η Επανάσταση του '21 αν οι κατατρεγμένοι δεν ξεσηκώνονταν κατά των κοτζαμπάσηδων, των αγάδων και των τσιφλικάδων που τους ρουφούσαν το αίμα; Ποια έννοια θα είχε ο όρος εργατικά δικαιώματα, αν δεν χυνόταν αίμα στο Σικάγο την πρωτομαγιά τού 1886; Πώς θα ξημέρωνε άσπρη μέρα για τους αγρότες αν δεν κοκκίνιζε η γη τού Κιλελέρ στις 6 Μαρτίου 1910; Και πώς θα είχε διαμορφωθεί η Ιστορία τού 20ου αιώνα αν ο Λένιν κι οι μπολσεβίκοι είχαν μείνει σε επίπεδο διαλόγου "κοινωνικών εταίρων" με τον τσάρο; Με δυο λόγια, επανάσταση με διάλογο δεν γίνεται.

 Το θέμα είναι πολύ απλό: κανένας διάλογος δεν μπορεί να πείσει οποιονδήποτε να παραχωρήσει οικειοθελώς τα κεκτημένα του. Έτσι, οι "έχοντες και κατέχοντες" είναι υπέρ του διαλόγου επειδή δεν κινδυνεύει η υπόστασή τους από οποιονδήποτε διάλογο. Πώς λέμε "βγες στις πλατείες, φώναξε, σκούξε, βρίσε, μούντζωσε αλλά μη χρησιμοποιήσεις βία"; Ακριβώς αυτό.

 Επειδή, λοιπόν, όλοι εμείς, ο απλός λαός, δεν έχουμε καμμία σχέση ούτε με "έχοντες" ούτε με "κατέχοντες", δεν έχουμε κανέναν λόγο να είμαστε υπέρ του διαλόγου. Ας αφήσουμε τον Πρετεντέρη, τον Μπάμπη και τον Παπαχελά να καλούν τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Στουρνάρα ή τον Βρούτση και να διαλέγονται όσο γουστάρουν. Για μας, αντίθετα με όσα υποστηρίζει η Μέρκελ, η βία αποτελεί μέσο αντιπαράθεσης. Εμείς ξέρουμε ότι δίχως βία δεν πρόκειται να δούμε καλύτερο αύριο. Κι όταν λέμε βία, δεν εννοούμε ούτε καφεδομαχίες ούτε γιαουρτοπόλεμο...

 Τέλος, σε όσους αντιτείνουν ότι "ο διάλογος αποτελεί συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας", έχω να πω ότι συμφωνώ απολύτως! Όντως, η Δημοκρατία αναπνέει μέσα από τον διάλογο. Αλλά η βία χρειάζεται για να φτάσουμε στην Δημοκρατία. Στην Ελευθερία και στην Δημοκρατία δεν φτάνεις δίχως βία. Δεν το λέω εγώ. Το λέει η Ιστορία.

cogito ergo

ΚΥΡΙΕ ΛΑΖΟΠΟΥΛΕ, ΕΓΚΡΙΝΕΤΕ ΤΗ ΣΑΤΙΡΑ ΜΟΥ;;;;

ΚΥΡΙΕ ΛΑΖΟΠΟΥΛΕ, ΕΓΚΡΙΝΕΤΕ ΤΗ ΣΑΤΙΡΑ ΜΟΥ;;;; 

(Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα είναι …συμπτωματική ή …τυπογραφικό λάθος…)

Ο τηλεαστέρας Λάκης, ετοιμάζει συνήθως μες στη μαύρη νύχτα την America line τηλεοπτική εκπομπή του «Chantiri News». Μετά, ύπνος βαθύς… Μόνο μέχρι το μεσημέρι όμως, αφού εθεάθη επανειλημμένα ο άνθρωπος ντάλα μεσημέρι έξω από ένα διαμέρισμά του στο Κολωνάκι. Άρα δεν κοιμάται ολημερίς και συνεπώς βλέπει με τα ίδια του τα μάτια και της μέρας τα καμώματα... 
Σκοντάφτει πάνω τους, θέλει δε θέλει. Πάνω στις αραδιασμένες στους δρόμους τού Κολωνακίου εξαθλιωμένες μάνες με τα μωρά στην αγκαλιά να ζητιανεύουν. Στις αραδιασμένες γριές που κάνουν το ίδιο για δεν φτάνει η σύνταξη. Στ’ άλλα δημιουργήματα-θύματα του καπιταλισμού, τους χρήστες ουσιών και λοιπούς εξαθλιωμένους. 
Όταν όμως ο τηλεαστέρας μας κλείνεται τη νύχτα πίσω απ’ τους ήρεμους τοίχους να ετοιμάσει την εκπομπή του, σηκώνει μαντρότοιχο αμνησίας σ’ όλα αυτά. Δουλειά του είναι να προσφέρει γέλιο στους τηλεθεατές. Όχι όμως γέλιο που διευρύνει και βαθαίνει την σκέψη τους. Δεν είναι δα κι άκαρδος! Τους προσφέρει εκείνο το γέλιο που τους κάνει να ξεχνάνε τι πέρασαν για να εξασφαλίσουν το ψωμί τής μέρας και τι γολγοθάς τούς περιμένει την επομένη για να ξαναστήσουν τσουκάλι. Δίκιο έχει! Δεν φτάνει δηλαδή που ζουν οι τηλεθεατές στο πετσί τους τόσα βάσανα, πρέπει να τα σκέφτονται κιόλας;;;!!! Όχι βέβαια! Κάλιο να τα ξεχνούν, γιατί υπάρχει κίνδυνος ν’ αναζητήσουν την αιτία και να την ξεριζώσουν. 
Αυτό πια, είναι κάτι που έχει ορκιστεί στο θεό να μην το επιτρέψει. Στο κάτω-κάτω, έχουν δικαίωμα και οι «καναπέδες» σ’ αυτήν τη ζωή! Τι διάολο θ’ απογίνουν αν δε νανουρίζουν «χαλαρούς» ανθρώπους! Για να είμαστε όμως αντικειμενικοί, δικαιούται και ο Λάκης ν’ αγωνίζεται για την παραμονή των τηλεθεατών στους «καναπέδες». Αλλιώς… Αλλιώς θα μπει κι αυτός στο κλαμπ τής ανεργίας. Κι είναι στο 97% η ανεργία των ηθοποιών… 
Τώρα θα μου πείτε, τι είναι αυτά που λες;! Ο Λάκης είχε πρωτοστατήσει στη μαζικοποίηση του λεγόμενου κινήματος της «πλατείας»! Τον καλύτερο εαυτό του είχε δώσει! Ολόκληρη εκπομπή πρόσφερε γι’ αυτόν τον σκοπό, με τίτλο, «Άρατε τον καναπέ σας έκαστος και στην πλατεία Συντάγματος». Θυμάστε σε ποια γεγονότα αναφέρομαι. Τότε που πρωτοστατούσαν εκείνοι που φώναζαν «έξω τα κόμματα και τα συνδικάτα». Σε ακριβή μετάφραση αυτό σήμαινε, «έξω το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ». Λογικό, αφού τα ηνία εκεί κρατούσαν τα πάσης φύσεως φασιστοειδή. Δυστυχώς, μαζί τους και λεγόμενοι …Αριστεροί. Βέβαια, όταν ο κόσμος κατάλαβε πού πήγαινε να μπλέξει, τους απομόνωσε και ταχιά εγκατέλειψε την «πλατεία»… 
Δυστυχώς όμως, αυτός ο κόσμος κουβάλησε πάλι τούς «καναπέδες» στο σπίτι… Τα φασιστοειδή δε, ανέλαβαν άλλη αποστολή… Την φανερή περιφρούρηση των κερδών των καπιταλιστών με τραμπουκισμούς, βιαιοπραγίες και τρομοκρατία πάσης φύσης, ενάντια σ’ όσους αγωνίζονται για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ενάντια στους κομμουνιστές δηλαδή και τους άλλους αγωνιστές, κάθε ηλικίας. Ούτε(!) οι μαθητές εξαιρούνται απ’ τις ορέξεις τους γι’ ανθρώπινο αίμα. Η αλήθεια όμως είναι, ότι ξεκίνησαν πρώτα απ’ τους φτωχούς οικονομικούς μετανάστες. Όχι όλους όμως, αλλά μόνο εκείνους που έχουν μελαμψό ή μαύρο χρώμα…
          Νύχτα βαθιά κι ο Λάκης συνεχίζει πυρετωδώς να ετοιμάζει το επόμενο America line “Chantiri News”. Οι συνεργάτες του τον εφοδιάζουν μέσω e-mail με διάφορα θέματα, ώστε να επιλέξει. Κι εκεί που βασανίζεται να επιλέξει ανάμεσα στις πορδές των γιαγιάδων, τα «μαργαριτάρια» των γκέι παρουσιαστών και τα αλληλοπηδήματα των πιθήκων, σκάει ένα e-mail στη μάπα του με το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη, όπου είχε μια φωτογραφία κόλαφο στην αποκοιμισμένη συνείδηση των «καναπεδάκηδων».  Ποιος κερατάς τού τό ’στειλε;! Ποιος τολμάει να παίζει μαζί του!!! 
Η φωτογραφία στο πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη δείχνει ένα δύστυχο Παλαιστίνιο πατέρα, να κρατά στην αγκαλιά του το μόλις προ ολίγου δολοφονημένο μωράκι του απ’ τους ιμπεριαλιστές Ισραηλινούς.
Το μυαλό τού Λάκη τρέχει αμέσως στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας πρόσφατα είχε πιει φιλικό καφεδάκι με τον σφαγέα Ισραηλινό Πέρες. Βέβαια δικαίωμά του ήταν, πολύ περισσότερο που το ντόπιο και διεθνές μεγάλο κεφάλαιο προωθεί το ΣΥΡΙΖΑ ν’ αναλάβει χρέη κυβέρνησης στην Ελλάδα, για να προασπίσει με το δικό του …Αριστερό τρόπο τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, μεγάλων ή και μικρότερων. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ ως γνωστό, δεν το κωλοβαράει! Δείχνει εξαιρετική εργατικότητα και συνέπεια σ’ αυτές τις υποχρεώσεις του! Α, όλα κι όλα! Το δίκιο και η αλήθεια, να λέγονται!  
Ναι, αλλά σχετικά μ’ όλα τούτα, έχει αναλάβει και ο Λάκης ηθικές υποχρεώσεις απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, που έχει επωμιστεί τόσο βαριές ευθύνες. Αλληλεγγύη γαρ… Τι πιο ιερό; 
Πρέπει λοιπόν να ντύσει όλα τούτα τα δίκια και τις αλήθειες των κεφαλαιοκρατών και ιμπεριαλιστών, μη εξαιρουμένων των Ισραηλινών, με το συνήθη παραπλανητικό μανδύα. Είναι η μόνη λύση για να φαντάζουν ως δίκια και αλήθειες υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Αλλιώς…
Ουφ… Σπάει ο ταλαίπωρος ο Λάκης το κεφάλι του, να κατεβάσει καμιά ιδέα, πώς θα παρουσιάσει με τούτη τη φωτογραφία το άσπρο, μαύρο…
Ωπ! Νάτη η έμπνευση! Σιγά που δεν θα τα κατάφερνε! Μωρέ είναι πανέξυπνος ο άνθρωπος!
Τι είχε κάνει στην τελευταία του εκπομπή για να παραπλανήσει τους πάμπολλους τηλεθεατές του, μην καταλάβουν τον φιλοκαπιταλιστικό ρόλο τού ΣΥΡΙΖΑ; 
Μαύρη προπαγάνδα σε βάρος τού ΚΚΕ!!! Ξεφτίλισε με βρώμικα κόλπα την Αλέκα Παπαρήγα! Φυτίλια την έκανε! Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο, παρουσίασε την Αλέκα και το ΚΚΕ σαν υποστηρικτές τής συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, που τσακίζουν για λογαριασμό των καπιταλιστών το λαό. «Να γιατί στρέφεται το ΚΚΕ ενάντια στον μαχόμενο για τα λαϊκά συμφέροντα ΣΥΡΙΖΑ», είχε ολοκληρώσει την προβοκάτσια του, δακρύζοντας κιόλας, τάχαμου από αγανάκτηση…
Και μόνο που τα θυμήθηκε όλα αυτά ο Λάκης, σηκώνεται και τρέχει στον καθρέφτη του να καμαρώσει τον εαυτό του! Ηθοποιάρα ο τύπος! Τότε κλείνει τα μάτια κι ονειρεύεται να τον χειροκροτεί όλο το Κολωνάκι! Μαζί και όλοι οι ζητιάνοι. Γριές ανήμπορες, φτωχές μανάδες με τα μωρά στην αγκαλιά, χρήστες ουσιών και άλλοι.  «Ανακοινώνει» δε και τη δημιουργία τής δικής του ΜΚΟ που επιχορηγείται απ’ το κράτος. «Λαζοπούλειον Ίδρυμα συσσιτίων δι’ άπορα σκυλάκια τού Κολωνακίου. Τ’ αποφάγια δεν(!) θα πετιούνται στα σκουπίδια. Θα δίδονται εις απόρους ανθρώπους». Ποτάμι(!!!) τα χειροκροτήματα, που ρέει γλυκά ως τα νύχια των ποδιών του! Ως πού;;;!!! Πφφφ… Του είχαν φύγει τα ούρα απ’ το πολύ κόρδωμα και το καμάρι…
Δεν πτοείται όμως! Άλλωστε έχει να ολοκληρώσει το νέο επεισόδιο της America line εκπομπής του, «Chantiri News». 
Κι επειδή δεν είναι όποιος κι όποιος ηθοποιός αλλά «επαγγελματίας…», πρώτα δημιουργεί την ανάλογη ατμόσφαιρα. Επειδή όμως και δικαίως δεν έχει κεριά απ’ αυτά που συνηθίζονται στις κηδείες, ανάβει όσα αρωματικά διέθετε. Μετά, βγάζει απ’ την τσέπη τα τεχνητά δάκρυα. Πάντα τα έχει πρόχειρα… Σβήνει τα φώτα και στο ημίφως των κεριών, ξαναστέκει μπρος στον καθρέφτη του. Κρααατς…!!!, σπάει αυτός σε αμέτρητα κομμάτια. Προφανώς δεν άντεχε άλλο «θέατρο…». Ή μπορεί να θύμιζε και κάτι από βρικόλακα εκείνην την στιγμή το είδωλό του... 
Απτόητος όμως ο Λάκης, ρίχνει τα τεχνητά δάκρυα στα μάτια του. Εκείνα αρχίζουν να κυλούν τόσο …φυσιολογικά. «Ηθοποιάρα είμαι!», ξανακαμαρώνει ο Λάκης και στρώνεται στον υπολογιστή του. 
Αρχινά να γράφει με οίστρο το μονόπρακτο θεατρικό, που θα παίξει ο ίδιος στην εκπομπή του. Τίτλος, « Η ρίζα τού κακού» 
«…Πού οφείλεται αγαπητοί μου Chantiriotes και Chantiriotisses η δολοφονία τού μωρού στη φωτογραφία απ’ την Παλαιστίνη; Ας μορφωθούμε λοιπόν. Η λέξη Παλαιστίνιος, προέρχεται απ’ τη λέξη Παλαιστής, η οποία προέρχεται απ’ το αρχαίο ρήμα Παλαίω, που σημαίνει Παλεύω-Πάλη. Αν λοιπόν οι Παλαιστίνιοι δεν Πάλευαν για ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, θα ήταν νεκρό σήμερα αυτό το μωράκι; Για δείτε το και με βάση την επέτειο του Πολυτεχνείου, κι αν έχω άδικο, πείτε το. Ποιος θα σας ακούσει άλλωστε; Εγώ και τ’ αφεντικά μου ορίζουμε ποια φωνή θ’ ακούγεται εδώ μέσα… Αν λοιπόν ο Ελληνικός λαός δεν είχε εξαπολύσει αντιδικτατορική Πάλη, κι αν αυτή η Πάλη δεν κορυφωνόταν με το ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στο Πολυτεχνείο, με 150.000 σπουδαστές, μαθητές, εργάτες και άλλα λαϊκά στρώματα, θα είχε δολοφονήσει η χούντα, ο φασισμός, τότε, δεκάδες ανθρώπους; Θα είχαμε με την ίδια φασιστική φονική επίθεση κι εκατοντάδες τραυματίες; Όχι!!! Εντάξει, δεν πιάνω όλους τούς άλλους δολοφονημένους και σακατεμένους απ' τη χούντα. Τι δίδαγμα βγαίνει λοιπόν απ’ αυτό για τις νεότερες γενιές; Ότι όποιος κάθεται φρόνιμα, δεν κινδυνεύει! Ότι όποιος δεν υιοθετεί τη λέξη «Πάλη», ο μόνος κίνδυνος που διατρέχει είναι να πεθάνει απ’ την πείνα. Ποιος είναι λοιπόν καλύτερος θάνατος; Η πείνα ή οι σφαίρες…;;;!!! Ποιο είναι το μικρότερο κακό απ’ τα δύο; Διαλέξτε λοιπόν την πιο συμφέρουσα θανάτωσή σας, μην σπαταλάτε κι άδικα δυνάμεις». 
Ντιν!, τον διακόπτει ο θόρυβος στον υπολογιστή του που τον ενημερώνει ότι έχει καινούριο e-mail. 
«Όχι κύριε Λάκη! Δε θα διαλέξουμε το μικρότερο κακό, αλλά το μεγαλύτερο καλό!!! Την Ταξική Πάλη!!! Κι αυτήν την Πάλη, την οργανώνουμε καθημερινά και θα τη συνεχίσουμε με στόχο την ανατροπή τού καπιταλισμού. Έχουμε κι εμείς δικαίωμα στην καλή ζωή κύριε Λάκη! Οι φτωχοί και σκληρά εργαζόμενοι με μισθούς πείνας,  οι πεταμένοι στην ανεργία, οι πεινασμένοι γέροντες, κι όλης τής γης οι κολασμένοι, που εντέλει παράγουμε και όλον(!) τον πλούτο, κύριε Λάκη! Κι αν δεν μας είχατε πείσει για την φιλοκαπιταλιστική επιλογή σας, θα σας αφιερώναμε το σύνθημα, ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ! Ή ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ!». 

(Το παρόν ΣΑΤΙΡΙΚΟ κείμενο με τίτλο «ΚΥΡΙΕ ΛΑΖΟΠΟΥΛΕ ΕΓΚΡΙΝΕΤΕ ΤΗ ΣΑΤΙΡΑ ΜΟΥ;;;», είναι προσφορά τής συγγραφέως Καλής Γκέλμπεση στο blog ΑΝΕΡΓΟΙ και ΑΦΡΑΓΚΟΙ. Κι εμείς με τη σειρά μας, το προσφέρουμε σ’ όποιον εκτιμά την αξία του. Αναδημοσιεύστε το ελεύθερα!)

ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΕΔΩ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΑΠ' ΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΜΩΡΑΚΙ...
ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!!! ΟΛΟΙ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ!!!

   

 Αναρτήθηκε από ΑΝΕΡΓΟΙ και ΑΦΡΑΓΚΟΙ  

Με το ΚΚΕ είμαστε

Με το ΚΚΕ είμαστε 
Με αφορμή τα 94χρονα του κόμματος

Κι αν ήμασταν στην τασκένδη το 55’ με ποιον θα ήμασταν; Με την ηγεσία ή με τη σοβιετική ηγεσία; Θα μέναμε πάση θυσία κομματικοί για να πολεμήσουμε μέσα από τις γραμμές του; Ή θα ‘μασταν εκτός, μαζί΄με το άλλο 80%, που έμεινε οργανωμένο σε πολιτείες; Έλα ντε!

Και το 89’; Άμα ήσουν στη νεολαία δε θα ακολουθούσες και εσύ το ρεύμα της εποχής, που έγινε ρεύμα του γράψα, νεο-αριστερό); Και μεγαλύτερος να ‘σουνα δηλαδή. Δε θα σ’ έπαιρνε από κάτω η κατάσταση στο κόμμα κι οι εξιλίξεις –που ‘λεγε ο χαρίλαος; Κι αν είχες γλιτώσει εκείνη τη μπόρα, θα έβγαινες σώος κι αργότερα, στη διάσπαση του 91’; 

Δε σου λέω να φύγεις με τους αναθεωρητές, που «είδαν το φως το αληθινό» κι απαρνήθηκαν τα ‘κονίσματα, όχι στον τύπο μα στην ουσία τους. Αλλά να πήγαινες πχ στο σπίτι σου και να ιδιώτευες, όπως τόσοι και τόσοι άλλωστε, αφότου απογοητεύτηκαν από το άδοξο τέλος της σοβιετικής ένωσης και διαψεύστηκαν οι ελπίδες τους. Ή απλώς να διαλυόταν η οργανωτική του χώρου σου, της αχτίδας σου. Να σ’ έχαναν και να μη μπορούσαν να σε ξαναβρούν, όσοι επέζησαν και συνέχισαν στο κόμμα.

Τότε εξάλλου έχανε η μάνα το παιδί, και το πολιτικό τέκνο τη μαμά πατρίδα που το γέννησε. Μου έλεγε ένας παρολίγο σύντροφος, ότι πήγαινε το βιογραφικό του το 91’ για έγκριση στη μόσχα όπου σπούδαζε και τη μέρα που ‘ταν να συζητηθεί, διαλύθηκε η κοβα που θα συνεδρίαζε! Πού να μπεις μετά και τι να συμμαζέψεις. Σύντροφοι διαλυόμαστε...

Και μετά να είσαι στην ελλάδα και να πίνεις το πικρό ποτήρι της αντεπανάστασης ως τον πάτο. Κι από εκεί να αρχίζεις με βήματα μυρμηγκιού τη βασανιστική πορεία προς την επουράνια έφοδο. Να βλέπεις τα σημάδια της αντίδρασης στο πετσί σου, να κάνεις τις συγκρίσεις με το πρόσφατο παρελθόν και να σε κυριεύει μελαγχολία. Να είσαι στη γωνία δαχτυλοδεικτούμενος, για το μάαστριχτ, το μακεδονικό και την εθνική ομοψυχία, πλην λακεδαιμονίων. Πιστός λακεδαιμόνιος μαζί με άλλους τριακόσιους ηρωικούς που όρισαν στη ζωή τους να φυλάνε θερμοπύλες, αρνήθηκαν να μηδίσουν και να μηδενίσουν την προσφορά του υπαρκτού, και δεν έδωσαν γη και νερό στη νέα τάξη πραγμάτων. Που τράβηξαν το κάρο της ανασυγκρότησης του κκε μέσα από το βάλτο της ανασυγκρότησης (περεστρόικα) του γκόρμπι. Και περιμένουν τον ούριο άνεμο για να σαλπίσουν την αντεπίθεση.

Να ακούς τα αφόρητα κλισέ για το κόμμα του 5%, να είσαι ο γραφικός απεργός στη δουλειά, σαν ένα σπάνιο εξωτικό είδος, και αν τύχει και πείσεις κάνα δεύτερο να θεωρείσαι επίσημα επικίνδυνος και να σε απολύουν εκδικητικά. Ή ακόμα χειρότερα να απολύουν το συνάδελφο που απέργησε για να τιμωρήσουν προληπτικά οποιονδήποτε σε πλησιάσει ξανά. Και βασικά εσένα και το πολιτικό σου άνοιγμα ή το μαζικό άνοιγμα γενικά. Και για μισθούς να μιλήσεις σήμερα θα σε πουν κομμουνιστή κι ακραίο –πόσο μάλλον για ταξική πάλη και τη Δευτέρα παρουσία, που αφορά ένα απώτερο θολό μέλλον και ανήκει οριστικά στο παρελθόν (γενικά οπουδήποτε εκτός από το παρόν, σε χρόνο ενεστώτα). Μα μισθός; Τι εξτρεμισμοί είναι αυτοί; Εξαλλοσύνες, που θα ‘λεγε μια ψυχή.

Τότε όμως που ήμασταν θιασώτες της ειρηνικής συνύπαρξης και του ειρηνικού περάσματος, φλερτάροντας με τα όρια του κοινωνικού πασιφισμού, ενώ ψάχναμε για τη φωτεινή πλευρά της σοσιαλδημοκρατίας; Τότε που το κκε έμεινε χωρίς οργανώσεις κι ακολουθούσε πολιτική ουράς στην ένωση κέντρου; Ή τότε που επεξεργαστήκαμε τη θεωρία του σοσιαλφασισμού, χωρίς μετωπική πολιτική, με αριστερίστικες κορόνες και φτηνό εργατισμό στις διακηρύξεις; Και το 29’, με τη φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές; Με ποιον θα ήμασταν τότε;
Πάλι με το κκε θα ήμασταν, χωρίς μανταλάκια. Άντε εγώ να ήμουν ίσως με το σιάντο, ως επιρρεπής προς τον αριστερισμό. Αλλά μετά ανεπιφύλακτα με την κομιντέρν.

Θα μου πεις, με ποιο κουκουέ όμως. Το μπρεζνιεφικό, το ζαχαριαδικό, το σημερινό, ή αυτό που διαλύθηκε από το μανιαδάκη; Ναι, θα σου απαντήσω. Με όλα αυτά. Γιατί όλα αυτά ήταν το κουκουέ στην εποχή τους. Αν και δεν είμαστε προσωποπαγές κόμμα, όπως είχε πει η αλέκα –κόμμα του στάλιν, του λένιν, κοκ. Που το είχε πάρει στα τελευταία του ο κεπέσης και το τράβηξε ως τις άκρες, φωνάζοντας ότι για τη γγ δεν είμαστε πια λενινιστικό κόμμα νέου τύπου και για αυτό πρέπει να αντικατασταθεί από τη θέση της. Δε βαριέσαι όμως. Κι αυτός κκε ήταν. Ακραιφνής σταλινικός, αλλά και την περεστρόικα την είχε χειροκροτήσει, όπως όλοι μας τότε.

Κι αυτοί κουκουέ ήταν. Όχι γιατί το κόμμα είναι μια έννοια-λάστιχο, που μπορεί να χωρέσει τους πάντες και τα πάντα. Αλλά επειδή είχε πορεία πολυκύμαντη, παράλληλη με αυτήν της σοβιετικής ένωσης, τις δόξες και τους θριάμβους της, αλλά και τις παλινωδίες της. Κι έμεινε ζωντανό να υπάρχει και μετά τον υπαρκτό, συνεχίζοντας να παλεύει με την υπαρξιακή μας αγωνία σε αυτή την παγωμένη γωνιά του πλανήτη.

Σε κάθε περίπτωση με το κκε θα ήμασταν. Δε σου λέω ότι αυτό θα ‘ταν δεδομένο, μια κι έξω από κάποια μεταφυσική πίστη. Αλλά βάση της συγκεκριμένης ανάλυσης της κατάστασης κάθε φορά. Ακόμα κι αν χώριζαν για λίγο οι δρόμοι μας, θα συνέπεφταν ξανά παρακάτω, στη συνέχεια του δρόμου. Οι δεσμοί θα τραυματίζονταν ίσως, αλλά δε θα ‘σπαγαν, γιατί θα χτίζονταν ξανά στην πράξη.
Και με ποιον άλλο να τους χτίσεις άλλωστε; Περιπετειούλες περιστασιακές μπορεί να έχεις, αλλά δεσμούς όχι. Βλέπεις και σήμερα εξάλλου πώς κατέληξαν.

Στα λέω αυτά γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να δεις καμιά φορά το παρελθόν αυτοκριτικά, τόσο έντονα, που να το απαξιώνεις σχεδόν, σα να θες να το αποκηρύξεις και να ‘χεις καθαρή τη συνείδησή σου για τα λάθη του παρελθόντος. Δεν είναι έτσι όμως.
Την κριτική δεν την κάνουμε για να δικαιώσουμε άλλους χώρους. Αν βλέπουμε αυτοκριτικά το εαμ, δεν το κάνουμε για να δικαιώσουμε τη στάση και το ντεφετισμό των τροτσκιστών. Με την κριτική στην έκτη ολομέλεια δε σημαίνει ότι δικαιώνουμε τους μαοϊκούς και τη μετέπειτα πορεία αυτού του ρεύματος. Κι αν ποτέ δούμε κριτικά το 89’ κι όλη τη δεκαετία με τις βάτες, δε θα ‘ναι για να δικαιώσουμε το ρεύμα του γράψα, ή τους βρωμοπασόκους που μιλάνε για το βρώμικο 89’, που εμείς το ξεβρωμίσαμε και γίναμε δυστυχώς η κολυμβήθρα του σιλωάμ που ξέπλυνε τις βρωμιές τους.

Μη σε πιάσει λοιπόν διάθεση για αυτομαστίγωμα και βγάλεις το συμπέρασμα ότι λίγο-πολύ πάντα είχαμε μια ροπή στον οπορτουνισμό –απ’ τη μια ή από την άλλη. Πάντα κουκουέ θα ‘μασταν, με στραβά κι αδυναμίες, που μπορεί να έχουμε και τώρα. Γι’ αυτό τα βλέπουμε, για να τα διορθώσουμε, ως γνήσιο επαναστατικό κόμμα που ‘ναι η πρωτοπορία του κινήματος. Κι αυτό δεν άλλαξε ποτέ, όσο κι αν κάποιοι λύσσαξαν και προσπάθησαν για το αντίθετο.

Αυτό είναι που λες το σημαντικό. Και για αυτό πάντα κκε θα ‘μαστε.
 Προβοκάτσια από Μπρεζνιεφικό απολίθωμα  

ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ ΣΥΛΛΕΓΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΩΝ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!!!

ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ ΣΥΛΛΕΓΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΩΝ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!!! 


Το Αστυνομικό Τμήμα Περάματος με επιστολή του προς το Δήμο Περάματος ζητάει τα στοιχεία όλων των καταστημάτων με αλλοδαπούς ιδιοκτήτες που λειτουργούν στα όρια αρμοδιότητας του συγκεκριμένου Δήμου, όπως και τα πλήρη στοιχεία ταυτότητας των ιδιοκτητών.
Το συγκεκριμένο αίτημα προκαλεί εύλογα ερωτηματικά, καθώς έρχεται στον...
απόηχο των προκλητικών ερωτήσεων της ναζιστικής «Χρυσής Αυγής» για τον αριθμό των παιδιών μεταναστών που φιλοξενούνται σε δημοτικούς σταθμούς και των μεταναστών φοιτητών που φιλοξενούνται στις φοιτητικές εστίες του Πανεπιστημίου του Αιγαίου. Εύλογες ανησυχίες γεννιούνται και από το γεγονός ότι πληθαίνουν οι επιθέσεις, οι απειλές και η τρομοκρατία σε βάρος αλλοδαπών βιοπαλαιστών καταστηματαρχών από φασιστικές οργανώσεις και συμμορίες, χωρίς να έχει εκδηλωθεί αντίστοιχη ευαισθησία από τις αστυνομικές αρχές. Τέλος ακόμη περισσότερες ανησυχίες προκαλούνται από τις αυξανόμενες καταγγελίες για ανοχή, συγκάλυψη ακόμη και συνενοχή εκ μέρους αστυνομικών υπαλλήλων στα καθημερινά κρούσματα ρατσιστικής βίας σε βάρος μεταναστών.

http://epitropesdiodiastop.blogspot.gr

ΜΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ Φορολογική λαίλαπα στις πλάτες του λαού

ΜΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ Φορολογική λαίλαπα στις πλάτες του λαού 


 Με ορυμαγδό από νέα φορομπηχτικά μέτρα κλιμακώνεται η επίθεση των μονοπωλίων απέναντι στο λαϊκό εισόδημα, σε μια εξέλιξη που αποτελεί τη συνέχεια των μέτρων που ήδη ψήφισαν και που αφορούν στη διάλυση μισθών, συντάξεων, του συνόλου των κρατικών κονδυλίων που έχουν να κάνουν με τις λαϊκές ανάγκες.
Από την ερχόμενη εβδομάδα αναμένεται η κατάθεση στη Βουλή των φορολογικών ρυθμίσεων, οι οποίες και θα κλιμακωθούν σε 2 ή 3 διαφορετικά νομοσχέδια. Η αντιλαϊκή πρεμούρα της συγκυβέρνησης έχει φτάσει σε σημείο που να εφαρμόσει πολλά από τα νέα μέτρα με αναδρομική ισχύ, πάνω στα εισοδήματα που αποκτήθηκαν από τη 1η Γενάρη του 2012. Η κλιμάκωση της επίθεση για τη βίαιη απαλλοτρίωση των ήδη διαλυμένων λαϊκών εισοδημάτων και της μικρής ακίνητης περιουσίας αφορά σε μισθωτούς, συνταξιούχους, αυτοπασχολούμενους, μικρομεσαίους.
Συγκεκριμένα :
 Καθιερώνεται νέα φορολογική κλίμακα -καρμανιόλα για μισθωτούς, συνταξιούχους. Αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι θα συμπιεστεί μόλις στα 3 φορολογικά κλιμάκια (από 8 σήμερα), όπως προδιαγράφονται στο προσχέδιο της «έκθεσης αξιολόγησης» της Κομισιόν.
 Τα απογειωμένα χαράτσια ξεκινούν με συντελεστή 21% για τα πρώτα 25.000 ευρώ του ετήσιου εισοδήματος. Κλιμακώνονται στο 36% για τα επόμενα 22.000 ευρώ δηλαδή στο κλιμάκιο 25.000- 47.000 ευρώ. Για ποσά πάνω από 45.000 ευρώ διαμορφώνεται στο 45%, έτσι ώστε να αφήσουν στο απυρόβλητο τα πολύ μεγάλα εισοδήματα.
 Η φοροεξαχρείωση συνεχίζεται με την ολοκληρωτική κατάργηση του αφορολόγητου των παιδιών. Στις μεθοδεύσεις τους μπαίνει μέχρι και η πλήρης κατάργηση του αφορολόγητου ακόμη και για τους μισθωτούς-συνταξιούχους. Σύμφωνα με κυβερνητικές «διαρροές» και σενάρια, τάχα σε αντικατάσταση τόσο του γενικού αφορολόγητου ορίου (σήμερα 5.000 ευρώ) όσο και του αφορολόγητου των παιδιών, τα οποία και καταργούνται θα δοθεί μια «σταθερή έκπτωση φόρου» 1.950 ευρώ, για εισοδήματα μέχρι 18.000 ευρώ. Για εισοδήματα πάνω από 18.000 ευρώ η «έκπτωση» θα μειώνεται κατά 50 ευρώ για κάθε 1.000 ευρώ εισοδήματος μέχρι το επίπεδο των 29.000 ευρώ. Για εισοδήματα πάνω από 29.000 ευρώ θα μειώνεται παραπέρα κατά 100 ευρώ για κάθε 1.000 ευρώ εισοδήματος μέχρι να μηδενιστεί στο επίπεδο εισοδήματος των 43.000 ευρώ το χρόνο.
 Καταργείται και το αφορολόγητο όριο (5.000 ευρώ) για τους αυτοαπασχολούμενους και μικροεπαγγελματίες. Το εγκληματικό σχέδιο προβλέπει «αυτοτελή φορολόγηση» με συντελεστή 26% που θα ξεκινά από το πρώτο ευρώ εισοδήματος και για ποσά μέχρι 50.000 ευρώ, πάνω από τα οποία θα μπαίνει συντελεστής στο 35%. Σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν, η κατάργηση του αφορολογήτου ορίου για τους αυτοαπασχολούμενους θα αποφέρει σημαντικού ύψους πρόσθετα φορολογικά έσοδα δεδομένου ότι πάνω από το 50% των φορολογούμενων αυτών δηλώνουν ετήσιο εισόδημα μέχρι 5.000 ευρώ το χρόνο. Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι διαμορφώνουν συνθήκες για μαζικά λουκέτα, προκειμένου να διευκολύνουν τους ισχυρούς ομίλους και επιχειρήσεις στην απόσπαση της πίτας που απομένει.
 Διαλύουν ή καταργούν όλες τις «ελαφρύνσεις» που έχουν απομείνει από τις προηγούμενες παρεμβάσεις τους και που αφορούν στις στοιχειώδεις δαπάνες διαβίωσης των λαϊκών νοικοκυριών, όπως για ενοίκια, τόκους δανείων α' κατοικίας, φροντιστήρια παιδιών, Υγεία κ.ά. Για τη διαχείριση ακραίων φαινομένων φτώχειας, προσανατολίζονται στη χορήγηση κάποιων ελάχιστων ψευτοεπιδομάτων, κατά το πρότυπο του πετρελαίου θέρμανσης των λαϊκών νοικοκυριών.
 Καταργούν και τις ισχύουσες σήμερα φορο-«απαλλαγές» στα κοινωνικά επιδόματα, όπως της ανεργίας, ΕΚΑΣ, πολυτεκνικά, αναπηρικά, φοιτητικά. Στο εξής (με αναδρομική εφαρμογή για το 12μηνο του 2012) θα προστίθενται στα άλλα εισοδήματα, είτε αυτά είναι πραγματικά είτε και τους προκύπτουν με το κόλπο των λεγόμενων «τεκμηρίων διαβίωσης».
 Θέμα χρόνου είναι και η κατάργηση του αφορολόγητου ορίου για τους φτωχομεσαίους αγρότες, δηλαδή αν θα το εφαρμόσουν πάνω στα εισοδήματα του 2013 ή λίγο αργότερα, το 2014, με την κατάργηση του σημερινού «ειδικού φορολογικού καθεστώτος» που ισχύει για τη μεγάλη μάζα των αγροτών. Σε κάθε περίπτωση από το 2013 ή και αναδρομικά από το 2012 θα ισχύσουν τα νέα χαράτσια, που θα εφαρμόζουν και για μισθωτούς -συνταξιούχους.
 Το νέο λεγόμενο «ενιαίο τέλος ακινήτων», επεκτείνεται σε κάθε σπιθαμή γης, όπως σε αγροτεμάχια και εκτός σχεδίου ακόμη και αμελητέας αξίας ιδιοκτησίες. Σε αυτό θα ενσωματώσουν τα χαράτσια μέσω ΔΕΗ (για τα οποία δεν υπάρχει αφορολόγητο) και το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας (που σήμερα έχει αφορολόγητο όριο στα 200.000 ευρώ).
Συμπληρώνουν τη λίστα
 Στην τελική ευθεία για την κατάθεση του νέου φορολογικού νομοσχεδίου η συγκυβέρνηση ολοκληρώνει τις αντιλαϊκές ρυθμίσεις, οι οποίες αναμένεται να κατατεθούν στη Βουλή ενδεχομένως και μέσα στην επόμενη εβδομάδα.
 Αυτοτελής φορολόγηση από το πρώτο ευρώ πάνω στο εφάπαξ που δικαιούνται οι εργαζόμενοι και το οποίο ήδη διέλυσαν με την αμέσως προηγούμενη νομοθετική παρέμβαση. Στα ποσά εφάπαξ (αφορολόγητα μέχρι σήμερα) μπαίνει φόρος που ξεκινά με συντελεστή 10% (μέχρι 12.000 ευρώ), με κλιμάκωση στο 30% (12.00-60.000 ευρώ) και 45% στα μεγαλύτερα ποσά.
 Κατεβάζουν το αφορολόγητο όριο στις αποζημιώσεις λόγω απόλυσης εργαζομένων στα 50.000 ευρώ (από 60.000 ευρώ). Με το συγκεκριμένο έρχονται να αποδείξουν την αποφασιστικότητα του κεφαλαίου, σε κλιμάκωση της διάλυσης τους ύψους της αποζημίωσης που ψήφισαν τις προάλλες.
 Τα χαράτσια στη μικρή περιουσία κλιμακώνονται με τη διόγκωση των φόρων στα μικροεισοδήματα από νοίκια, τα οποία, μέχρι σήμερα φορολογούνταν με βάση την κλίμακα και το ισχύον αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ. Στα εξεταζόμενα σενάρια είναι η φορολόγησή τους με την ίδια κλίμακα που θα ισχύσει για το εφάπαξ.

 Πηγή  902.gr

 Posted by do.b4tool8

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

                ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ                         

          Το ΚΚΕ καλεί τις νέες, τους νέους, τους εργαζόμενους, να τιμήσουν την εξέγερση του λαού και της νεολαίας στο Πολυτεχνείο το 1973, τους νεκρούς του Νοέμβρη, υψώνοντας ψηλά τη σημαία της πάλης για την ανατροπή της δικτατορίας των μονοπωλίων και της ΕΕ. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να αποκρούσουν και να βάλουν τέλος στα βάρβαρα μέτρα που συνεχώς τους επιβάλουν οι κυβερνήσεις που υπηρετούν την καπιταλιστική κερδοφορία, για να μην πληρώνουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και της καπιταλιστικής ανάπτυξης που σήμερα απαιτεί φτώχεια και εξαθλίωση για τους εργαζόμενους.

          Το ΚΚΕ είναι περήφανο για τα μέλη και στελέχη του, τους ΚΝίτες και τις ΚΝίτισσες, τους φίλους και οπαδούς του, τα μέλη της ΑντιΕΦΕΕ, που πήραν μέρος στην αντιδικτατορική πάλη, που έμειναν όρθιοι στα κρατητήρια της Ασφάλειας, δεν λύγισαν από τα βασανιστήρια στο ΕΑΤ – ΕΣΑ, στη Μπουμπουλίνας, στις φυλακές, τις εξορίες και τα στρατοδικεία, σε κάθε τόπο μαρτυρίου. Για τη συμβολή του Κόμματος και της ΚΝΕ στις καταλήψεις της Νομικής και του Πολυτεχνείου, στη σκληρή πάλη για να αναπτυχθεί η αντίσταση του λαού και της νεολαίας για να σπάσει ο φόβος, ο συμβιβασμός και η μοιρολατρία.

          Οι νέες, οι νέοι, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, ιδιαίτερα τα παιδιά των εργατικών και φτωχών λαϊκών οικογενειών, έχουν δικαίωμα και πρέπει να μάθουν την αλήθεια για την εξέγερση στο Πολυτεχνείο το Νοέμβρη του ’73, τις καταλήψεις της Νομικής που προηγήθηκαν. Για το ρόλο της στρατιωτικής δικτατορίας υπέρ του ΝΑΤΟ και της πλουτοκρατίας. Η λάσπη και η συκοφάντηση που εξαπολύει η ναζιστική Χρυσή Αυγή και άλλοι που θέλουν να διαστρεβλώσουν την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου και τη μεγάλη συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ συνολικά στον αντιδικτατορικό αγώνα, πρέπει να αποκρουστεί αποφασιστικά. Το Πολυτεχνείο απέδειξε ότι ο λαός και η νεολαία όταν υψώνουν το αγωνιστικό τους ανάστημα μπορούν να παρεμβαίνουν και να καθορίζουν τις εξελίξεις προς όφελός τους. 

          Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, μπορούν με τη δική τους συμμαχία να κατακτήσουν τα σύγχρονα δικαιώματά τους στο δρόμο της οργάνωσης και της πάλης για τη ριζική ανατροπή, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, για την εργατική - λαϊκή εξουσία.

Κέρκυρα, 16 Νοε 2012

Η ΝΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ

Τι επιδιώκει η συγχορδία στον Τύπο για το ΚΚΕ;

Τι επιδιώκει η συγχορδία στον Τύπο για το ΚΚΕ; 

 -- Τι υπηρετούν τα δημοσιεύματα και τα σχόλια στον Τύπο σχετικά με τη στάση του ΚΚΕ για τον προϋπολογισμό στη Βουλή; 

 Τις τελευταίες μέρες υπήρξε στον αστικό Τύπο μπαράζ δημοσιευμάτων που είτε «επαινούσαν» το ΚΚΕ για τη στάση που κράτησε στη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή, είτε χρέωναν στο ΚΚΕ ότι με την επιχειρηματολογία του ενισχύει τη θέση της κυβέρνησης απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από τα κομματικά και φίλια έντυπα, αναπαράγει την άθλια λογική ότι «όποιος μας κάνει κριτική, είναι με την κυβέρνηση»... Σε τέτοια προπαγάνδα διέπρεπε το ΠΑΣΟΚ μέχρι και πριν από λίγα χρόνια, κατηγορώντας το ΚΚΕ ότι στηρίζει τη ΝΔ, επειδή αποκάλυπτε και πολεμούσε ενιαία τη στρατηγική του δικομματισμού. Το ίδιο κάνει τώρα και ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλοντας να κατοχυρωθεί σαν το ένα σκέλος του νέου δίπολου, στη λογική «ή με τη ΝΔ ή με το ΣΥΡΙΖΑ» και ταυτόχρονα να πει ότι το ΚΚΕ είναι συστημικό κόμμα. 

Την ίδια στόχευση υπηρετεί συνολικά η προπαγάνδα του αστικού συστήματος, είτε επαινεί, είτε συκοφαντεί το ΚΚΕ. Τα ίδια Μέσα, που σε άλλη συγκυρία έβαζαν ακόμα και θέμα νομιμότητας του ΚΚΕ (!) το παρουσίαζαν μες τη βδομάδα σαν «νηφάλια και θεσμική» δύναμη, επειδή αυτό υπηρετεί την προπαγάνδα τους στη συγκυρία. Παρουσιάζουν αποσπασματικά τα όσα λέει το ΚΚΕ και τα διαστρεβλώνουν για να αντιπαρατεθούν στο μείγμα διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το ΚΚΕ πολεμάει εξίσου τη δική τους πολιτική, το δικό τους μείγμα εξαθλίωσης του λαού. Προσπαθούν ταυτόχρονα να φτιάξουν για το ΚΚΕ την εικόνα ενός κόμματος του συστήματος, για να πουν στο λαό ότι είναι μια από τα ίδια και πως η στρατηγική του, στρατηγική ρήξης με τα μονοπώλια, την ΕΕ και τα κόμματά της, οδηγεί στο «μια από τα ίδια». 

 Αυτή η τακτική είναι η άλλη όψη της πολεμικής σε βάρος του ΚΚΕ με αντικομμουνισμό, συκοφαντίες και απειλές στο κίνημα. Ο στόχος είναι ενιαίος: Να δημιουργήσουν συγχύσεις στο λαό, να σπείρουν αμφιβολίες για το ΚΚΕ και τη συνέπεια με την οποία πολεμάει κάθε μορφή διαχείρισης, που πτωχεύει τη λαϊκή οικογένεια για να σωθούν τα μονοπώλια από την κρίση, είτε με ΝΔ, είτε με ΣΥΡΙΖΑ, είτε με ό,τι άλλο γεννήσει ή κατασκευάσει στην εξέλιξή της η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Για την ώρα αυτή η τακτική πάει να ενισχύσει το ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος του ΚΚΕ και βεβαίως τους δύο πόλους συνολικά. ΝΔ και κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ. Να μην τους δώσει χώρο ο λαός να «πατήσουν» την προπαγάνδα τους, να τους γυρίσει την πλάτη. Οσο μεγαλώνουν τα αδιέξοδά τους και αποκαλύπτεται ο ρόλος τους στη θωράκιση του συστήματος, τόσο θα προσπαθούν να υπονομεύσουν το ΚΚΕ με τακτική «καρότο - μαστίγιο». Τόσα χρόνια, τίποτα δε διδάχτηκαν από την αδυναμία τους να βγάλουν από τη μέση το Κόμμα. Για μια ακόμη φορά θα φάνε τα μούτρα τους.

Ριζοσπάστης

Google: Οι κυβερνήσεις του "μεγάλου αδελφού"

Google: Οι κυβερνήσεις του "μεγάλου αδελφού" 

Τα κυβερνητικά αιτήματα για παρακολουθήσεις χιλιάδων χρηστών του διαδικτύου, αυξάνονται ραγδαία, σύμφωνα με έκθεση της Google. 

«Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2012, υπήρξαν 20.938 αιτήσεις από κρατικούς φορείς σε όλο τον κόσμο. Οι αιτήσεις αφορούσαν πληροφορίες σχετικές με 34.614 λογαριασμούς στο διαδίκτυο», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση της Google.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ βρίσκεται στην πρώτη θέση, καταθέτοντας από τον Ιανουάριο εως τον Ιούνιο, 7.969 αιτήσεις για έλεγχο των πολιτών που σερφάρουν στο internet, ενώ η Γερμανία και η Γαλλία ακολουθούν με 1.425 αιτήσεις.

Η Google δημοσιεύει την έκθεση δυο φορές το χρόνο, από το 2009, και όπως δηλώνει η πολιτική αναλύτρια της Google, Dorothy Chou, «η επιτήρηση των κυβερνήσεων βρίσκεται σε άνοδο».

Πηγή: dailymail.co.uk – enikos.gr

Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να μπορούσαμε να μάθουμε αν/τι γράφει η έκθεση για την Ελλάδα… (Οικ.)
 Αναρτήθηκε από oikodomos

Π. Βούλγαρης - Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967-1974 Full movie

Επτά κόμματα, δύο πολιτικές: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα

Επτά κόμματα, δύο πολιτικές: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα 

Ένα φάντασμα πλανιέται εδώ και τρία συναπτά έτη πάνω από την Ελλάδα. Είναι το φάντασμα ενός εκβιαστικού διλήμματος: Μνημόνιο ή Χρεωκοπία. Στην σκιά αυτού του διλήμματος, με τρία μνημόνια εξαντλητικής λιτότητας να έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή, τα λαϊκά στρώμματα της χώρας έχουν κυριολεκτικά ξεζουμιστεί, βρισκόμενα στο χείλος της οικονομικής καταστροφής. Πρόκειται ασφαλώς για ψευδεπίγραφο δίλημμα που βασίζεται στην απόκρυψη της πραγματικής αιτίας της κρίσης – του αδιαμφισβήτητου δηλαδή γεγονότος ότι η κρίση που ζούμε δεν είναι ούτε “κρίση χρέους” ούτε “κρίση πολιτικής διαφθοράς”, ούτε γενικά και αόριστα “κρίση αξιών”, αλλά συστημική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. 

Άλλωστε, τουλάχιστον απο το μεγάλο καπιταλιστικό “κραχ” του 1929 μέχρι και σήμερα, οι συστημικές κρίσεις του καπιταλισμού εκδηλώνονται κάθε φορά με συγκεκριμένους τρόπους: το 1973 η κρίση ήταν “πετρελαϊκή”, το 1999 ήταν “χρηματιστηριακή” κρίση που έπληξε τις λεγόμενες “ασιατικές τίγρεις”, το 2008 εμφανίστηκε η “χρηματοπιστωτική” κρίση. 

Τίθεται λοιπόν το εξής ερώτημα: αυτό το σύστημα, που γεννά και αναπαράγει τις κρίσεις, το διαχειρίζεσαι ή το ανατρέπεις; Το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο που κατέχει το σύνολο του πλούτου – η λεγόμενη “πλουτοκρατία” (αυτή είναι η λέξη όσο κι' αν δεν αρέσει σε πολλούς) και οι πολιτικοί φορείς που την εκπροσωπούν (κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ) – επιθυμεί ασφαλώς τη διαχείριση, γι' αυτό και θέτει εκβιαστικά το δίλημμα “Μνημόνιο ή Χρεωκοπία”. Εγκλωβίζουν, δηλαδή, με λίγα λόγια το λαό σε ένα απατηλό δίλημμα, αφού και οι μνημονιακές πολιτικές και η χρεωκοπία (στάση πληρωμών τύπου Αργεντινής) αποτελούν επιλογές εντός του καπιταλιστικού πλαισίου. Στην ουσία αποτελούν αδιέξοδο. Και αυτό διότι αναπαράγουν τον φαύλο κύκλο της ανατροφοδότησης του χρέους, της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, των νέων πακέτων λιτότητας, της διάλυσης των εργασιακών κεκτημένων, της ανεργίας, των ιδιωτικοποιήσεων, του ξεπουλήματος και της άνισης διανομής του κοινωνικού πλούτου, της οικειοποίησης του μόχθου των εργατών από το μεγάλο Κεφάλαιο [1]. 

Όπως είναι ψευδεπίγραφο το εκβιαστικό δίλημμα “Μνημόνιο ή Χρεωκοπία” έτσι ψευδής και διαστρεβλωτικός της πραγματικότητας είναι ο διαχωρισμός των πολιτικών δυνάμεων σε “μνημονιακές” και “αντιμνημονιακές”. Πρόκειται περί σκόπιμου διαχωρισμού, ώστε να εγκλωβιστεί η δημόσια συζήτηση σε διλημματικά ερωτήματα του τύπου “ευρώ ή δραχμή”, “μνημόνιο ή χάος”, “λιτότητα ή καταστροφή” και άλλα τινά με τα οποία φοβερίζουν το λαό από το 2009 ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Εάν έπρεπε να γίνει ένας διαχωρισμός των πολιτικών δυνάμεων που δραστηριοποιούνται αυτήν την στιγμή στη χώρα αυτός θα ήταν ένας και μοναδικός: Σε δυνάμεις που αποσκοπούν στη “διαχείριση” και σε δυνάμεις που προσβλέπουν στην “ανατροπή” του καπιταλιστικού συστήματος, της γενεσιουργού δηλαδή αιτίας της κρίσης που διάγουμε. 

Η “διαχείριση” μας είναι γνωστή. Είναι η πολιτική των μνημονίων λιτότητας, των οριζόντιων περικοπών, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, της κατασπατάλησης δισεκατομμυρίων ευρώ για τη διάσωση των τραπεζικών κολοσσών, των λουκέτων που καθημερινά μπαίνουν στα μικρομάγαζα, του συνεχόμενου, επ' άπειρον, δανεισμού για την αποπληρωμή τοκοχρεωλυσίων, της συντριβής των εργασιακών κεκτημένων. 

Για όσους, παρ' όλα αυτά, έχουν αμφιβολίες να επισημάνουμε ότι διαχείριση της κρίσης του καπιταλισμού, μεταξύ άλλων, είναι: 

Να λαμβάνουν, ήδη από το 2008, οι τράπεζες 15 δισεκατομμύρια ευρώ σε δάνεια που μπορούν να συνάψουν με τρίτους, έχοντας εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου (Νόμος 3723/2008 της Ν.Δ) [2].

Να λαμβάνουν οι τράπεζες 10 δισεκατομμύρια ευρώ μετρητά από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και 40 δισεκατομμύρια ευρώ από τρίτους με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου (Νόμος 3845/2010 [3] και 3872/2010, άρθ. 7 του ΠΑΣΟΚ).

Να έχουν δωθεί, μόνο το έτος 2009, από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ περί τα 113,5 δισεκατομμύρια ευρώ σε ενισχύσεις επιχειρηματικών ομίλων, τοκοχρεολύσια, κέρδη χρηματιστηριακών ομίλων, στρατιωτικές δαπάνες κλπ.

Να “αγγίζουν” τα 168 δισεκατομμύρια ευρώ (κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) τα συνολικά κεφάλαια που με τη μορφή μετρητών, εγγυήσεων κλπ. έχουν δωθεί στις τράπεζες μέσα σε σχεδόν τρία χρόνια (2009-2012).

Να βρίσκεται η ανεργία στο 25% (με αυξητικές τάσεις για το 2013) και, παρ' όλες τις περικοπές και τα μνημόνια, το κρατικό χρέος της χώρας να αυξάνεται στο 181,2% του παραγόμενου ΑΕΠ το 2013 (πρόβλεψη ΔΝΤ).

Να δίνονται 67,197 δισεκατομμύρια ευρώ για τόκους και χρεολύσια και μόλις 17,511 δισεκατομμύρια ευρώ για τσεκουρωμένους μισθούς και συντάξεις (Προϋπολογισμός 2013). [4]

Να ψεύδονται προφανέστατα, αλλεπάληλλα και ανερυθρίαστα οι πρωθυπουργοί της χώρας δίνοντας ρεσιτάλ κοροϊδίας. «Ο τελικός μας προορισμός είναι να απελευθερώσουμε την Ελλάδα από επιτηρήσεις και κηδεμονίες» είχε δηλώσει από το Καστελόριζο τον Απρίλη του 2010 ο Γ.Παπανδρέου “εγκαινιάζοντας” την αλυσίδα υπαγωγής της χώρας στα μνημόνια των δανειακών συμβάσεων με ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ. «Δεν πάει άλλο, κάτι πρέπει να αλλάξει, η πολιτική του μνημονίου πρέπει να αλλάξει» δήλωνε τον Οκτώβρη του 2010 ο τότε αρχηγός της αξιωμ. αντιπολίτευσης και σημερινός πρωθυπουργός του τρίτου μνημονίου Αντών. Σαμαράς. Ο ίδιος που τον Ιούλη του 2012 επαναλάμβανε την προεκλογική του “δέσμευση” «όχι νέα μέτρα, όχι στις περικοπές μισθών και συντάξεων».

Να ματώνουν οικονομικά μισθωτοί και συνταξιούχοι και την ίδια ακριβώς στιγμή δύο πρώην υπουργοί οικονομικών (Γ.Παπακωνσταντίνου, Ευ.Βενιζέλος) να “αγνοούν” τη... λίστα με 6000 ονόματα πιθανών φοροφυγάδων με πιθανές καταθέσεις στο εξωτερικό. Να στενάζει, δηλαδή, ο λαός κάτω από δυσβάσταχτα μέτρα λιτότητας και περικοπών και 600 δισεκατομ. ευρώ να έχουν “βγει” από την Ελλάδα προς τις ελβετικές τράπεζες.

Να κλείνουν το ένα μετά το άλλο τα μικρομάγαζα αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν οικονομικά και τα Μονοπώλια, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, να βάζουν λουκέτα στα εργοστάσια τους, να πετούν κυριολεκτικά στο δρόμοτους εργαζόμενους και να “μετακομίζουν” αλλού για φτηνότερο εργατικό δυναμικό και περισσότερο κέρδος.

Να εξαθλιώνεις τα λαϊκά στρώμματα υποσχόμενος... “ανάπτυξη”. Κάτι που στη γλώσσα του κ.Σαμαρά και των συγκυβερνούντων του μεταφράζεται σε “Λιτότητα για το λαό, ανάπτυξη για τα μονοπώλια”. Το ίδιο ακριβώς σκεπτικό που, εδώ και τρείς δεκαετίες, φορτώνει χρέη στο κράτος στην προσπάθεια να δημιουργήσει ευνοϊκές επενδυτικές συνθήκες για το μεγάλο Κεφάλαιο.

Πέραν όλων αυτών, διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης σημαίνει επίσης: 

Να καπηλεύεσαι με χυδαίο τρόπο τον όρο “Αριστερά” συμπράτοντας στα πλέον βάναυσα κοινωνιοκτόνα νεοφιλελεύθερα μέτρα λιτότητας (ΔΗΜΑΡ). Να ζητάς, δηλαδή, “εξανθρωπισμό” της βαρβαρότητας την ίδια στιγμή που συμμετέχεις ενεργά στο έγκλημα. Να ζητάς, με περισσή υποκρισία, “βελτίωση των όρων του μνημονίου” παίζοντας το ρόλο του “αριστερού άλλοθι” στην αντιδραστικότερη κυβέρνηση της τριακονταετίας. Να παριστάνεις τον Πόντιο Πιλάτο κατά την ψηφοφορία των μέτρων στη Βουλή (δηλώνοντας... “παρών”) ενώ προηγουμένως έχεις ήδη εγκρίνει τα μέτρα με την συμμετοχή σου στην συγκυβέρνηση.

Να καταγγέλεις τους πάντες και τα πάντα φωνασκώντας για το “ξεπούλημα της πατρίδας” ενώ το πολιτικό και οικονομικό σου πρόγραμμα δεν θίγει ούτε κατα το ελάχιστο τις καπιταλιστικές δομές και σχέσεις παραγωγής (Ανεξάρτητοι Έλληνες). Να πετάς εθνοπατριωτικές αντιμνημονιακές κορώνες και ταυτόχρονα, στο πολιτικό σου πρόγραμμα, να προωθείς την “ανταγωνιστικότητα και την υγιή ανάπτυξη”, να καλείς το “πατριωτικό” εφοπλιστικό κεφάλαιο να μεταφέρει τις κερδοσκοπικές του επιχειρήσεις στην Ελλάδα προσφέροντας «μακροχρόνια μίσθωση λιμένων και ναυπηγείων» (δηλαδή ξεπούλημα σε ιδιώτες). Να θυμάσαι τη “διαφθορά” αφότου έχεις, κατά το παρελθόν, χρηματίσει ο ίδιος (Π.Καμμένος) υφυπουργός “διεφθαρμένων κυβερνήσεων”.

Να αποτελείς το “μακρύ χέρι” του συστήματος που δήθεν καταγγέλεις (Χρυσή Αυγή). Να αντιτίθεσαι στην φορολόγηση των εφοπλιστών και να λειτουργείς ως “μπράβος” των εκμεταλλευτών εργοστασιαρχών ενάντια στους απεργούς εργάτες. Να αποπροσανατολίζεις συνειδητά το λαό με μισαλλόδοξα ρατσιστικά παραλληρήματα κατά των μεταναστών και των προσφύγων με σκοπό να σπείρεις διχόνοια στα λαϊκά στρώμματα και την εργατική τάξη. Να στήνεις δουλεμπορικά γραφεία εκμεταλλευόμενος την απόγνωση των ανέργων προς όφελος άπληστων εργοδοτών.

Να σπέρνεις αυταπάτες στο λαό, πότε περί “κατάργησης του μνημονίου” και πότε περί “αναδιαπραγμάτευσης” (ΣΥ.ΡΙΖ.Α). Να καταγγέλεις το μνημόνιο και τις πολιτικές της λιτότητας αφήνοντας, επί της ουσίας, άθικτο το καπιταλιστικό σύστημα που τις εκτρέφει. Να καταγγέλεις τις διατάξεις των σημερινών μνημονίων ενώ προ εικοσαετίας, το 1992, είχες εγκρίνει την Συνθήκη του Μάαστριχτ που αποτέλεσε πηγή αυτών των διατάξεων (ιδιωτικοποιήσεις, γκρέμισμα εργασιακών δικαιωμάτων, απελευθέρωση και ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων κλπ). Να “ευαγγελίζεσαι” τάχα στάση πληρωμών αλλά εντός του ευρώ και της Ε.Ε. - και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ, και με το λαό και με τα μονοπώλια. Να υπόσχεσαι ένα “άλλο μείγμα πολιτικής” και μια θολωμένη “αναδιανομή του πλούτου” - εντός του ευρωπαϊκού καπιταλιστικού πλαισίου – χωρίς κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, χωρίς συνθέμελη αμφισβήτηση της παντοκρατορίας του Κεφαλαίου, χωρίς ρήξη με τη λυκοσυμμαχία του αποκαλείται “Ευρωπαϊκή Ένωση”.

Διαχείριση ή Ανατροπή; 

Υπάρχει ο άλλος δρόμος. Αυτός που με συνέπεια, αποφασιστικότητα και θάρρος εκφράζει, εδώ και πολύ καιρό, τοΚομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Έναν δρόμο που δεν σχετίζεται με τη διαχείριση της κρίσης, που δεν “συνθηκολογεί” με τον υπαρκτό καπιταλισμό αλλά, αντιθέτως, τον ανατρέπει και αυτόν και τα παράγωγα του. Το δρόμο της ανατροπής. 

Ο ελληνικός λαός σήμερα έχει μπροστά του επτά κοινοβουλευτικά κόμματα, μόνο δύο όμως πολιτικές επιλογές. Την Διαχείριση ή την Ανατροπή. Και αν παραπάνω παραθέσαμε τι σημαίνει “διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης” τώρα μπορούμε να δούμε τι συνιστά η ανατροπή. Πως εκφράζεται και που στοχεύει. Ανατροπή του σάπιου σκηνικού, λοιπόν, επιδιώκεις: 

Όταν παλεύεις με συνέπεια για την αλλαγή – και όχι διαχείριση – της Εξουσίας. Το πέρασμα, δηλαδή, των μέσων παραγωγής στο λαό. Την πραγματική λαϊκή εξουσία και την κατάργηση της εξουσίας των μονοπωλίων και του Κεφαλαίου.

Όταν στηρίζεις στην πράξη τους εργάτες και τα λαϊκά στρώμματα που πλήττονται περισσότερο από την κρίση και τα βάρβαρα μέτρα λιτότητας. Όχι με ελεημοσύνες και φιλανθρωπίες όπως πιστεύουν κάποιοι. Αλλά με αλληλεγγύη. Την έμπρακτη αυτήν στήριξη σήμερα δεν την παρέχουν οι εργατοπατέρες ομοτράπεζοι (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) των μεγαλοβιομηχάνων – την παρέχουν το ΚΚΕ σε πολιτικό και το ΠΑΜΕ σε συνδικαλιστικό επίπεδο, οργανώνοντας την ταξική αλληλεγγύη και διαφυλάττοντας με κάθε κόστος το ιερό δικαίωμα στη μαζική απεργία.

Όταν καταθέτεις πρόταση νόμου στη Βουλή [5] για την “Κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 και των εφαρμοστικών τους νόμων”. Την ίδια ώρα που οι όψιμες “αντιμνημονιακές δυνάμεις” σφυρίζουν αδιάφορα προβάλλοντας μικροπολιτικές σκοπιμότητες.

Όταν αντιμάχεσαι την κεφαλαιοκρατική συμμαχία της Ε.Ε. αγωνιζόμενος για την αποδέσμευση της πατρίδας σου από τα δεσμά της. Όχι στη βάση του κάλπικου διλήμματος “ευρώ ή δραχμή”, αλλά στη βάση της ρήξης με τον λεγόμενο “ευρωμονόδρομο” (λες και δεν υπάρχει ζωή εκτός Ε.Ε) και τη μονομερή διαγραφή του χρέους.

Όταν είσαι ο μοναδικός κομματικός σχηματισμός που δεν έχει διορίσει ούτε έναν υπάλληλο στη Βουλή, την στιγμή που οι υπόλοιποι “διαχειριστές της εξουσίας” έχουν επιδωθεί σε έναν μαραθώνιο φαυλοκρατικών ρουσφετιών και νεποτισμού.

Όταν έχεις δικαιωθεί πλήρως από τις εξελίξεις στο πεδίο της οικονομίας. Δικαιώθηκε ή δεν δικαιώθηκε η θέση του ΚΚΕ για τον αντιδραστικό ρόλο της Συνθήκης του Μάαστριχτ (1992) [6]; Δικαιώθηκε ή δεν δικαιώθηκε για την περίφημη “Λευκή Βίβλο” της Ε.Ε. και την βήμα προς βήμα διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων; Δικαιώθηκε ή δεν δικαιώθηκε όταν έγκαιρα έκρουε των κώδωνα του κινδύνου για τα επερχόμενα “αντιλαϊκά μέτρα”, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τις μειώσεις μισθών, τις απολύσεις χωρίς αποζημίωση, την επιμήκυνση του εργάσιμου βίου, την αύξηση των ορίων ηλικίας κλπ; Δικαιώθηκε ή δεν δικαιώθηκε το ΚΚΕ όταν πρώτο έκανε λόγο για τον καπιταλιστικό χαρακτήρα της κρίσης, την ώρα που οι άλλοι μιλούσαν για “κρίση του ευρώ”, “κρίση χρέους” και “κρίση διαφθοράς”;

Όταν στο πλαίσιο της τοπικής αυτοδιοίκησης μάχεσαι καθημερινά, με προτάσεις και όχι με λόγια, προς όφελος των λιγότερο προνομιούχων. Ένα μόνο παράδειγμα: Η πρόταση της “Λαϊκής Συσπείρωσης” (ΚΚΕ) στο Δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη (Θεσσαλονίκη) για κατάργηση των δημοτικών τελών στους ανέργους και μείωση των τελών για τις λαϊκές οικογένειες [7]. Πρόταση που με φτηνές δικαιολογίες (υποχρηματοδότηση Τοπ. Αυτοδιοίκησης, ανταποδοτικότητα) καταψηφίστηκε από τις δημοτικές παρατάξεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Αυτά είναι απτά δείγματα ανατροπής! Ο δρόμος που ανατρέπει τα μνημόνια και τις πολιτικές της αιώνιας λιτόητας δεν περνά απ' την όποια διαχείριση του Καπιταλισμού, αλλά απ' το γκρέμισμα του. Δεν περνά απ' τις διαπραγματεύσεις και τις αναδιαπραγματεύσεις της επιβαλλόμενης βαρβαρότητας, ούτε απ' τις “αγανακτισμένες” μούντζες της πλατείας Συντάγματος. 

Περνά απ' την καθημερινή, ανειρήνευτη, συνεχή ταξική πάλη ενάντια στο σάπιο, νομοτελειακά άδικο και βάρβαρο, σύστημα – αυτό του υπαρκτού καπιταλισμού. Αυτός είναι ο άλλος ο δρόμος που ο ελληνικός λαός έχει τη δυνατότητα – και πρέπει – να επιλέξει. Χωρίς αυταπάτες, φόβο και πισωγυρίσματα. 

Υποσημειώσεις: 

[1] «Το μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος και αντίθετα οι πολιτικές του μνημονίου οδηγούν σε φαύλο κύκλο ύφεσης, οικονομικής παράλυσης και σε ακόμη σκληρότερα μέτρα», Αντώνης Σαμαράς, Οκτώβριος 2010. 

[2] Ν. 3723/2008: Ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης και άλλες διατάξεις. 

[3] Ν. 3845/2010: Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη - μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. 

[4] Εισηγητική Εκθεση Προϋπολογισμού 2013, σελίδα 78. 

[5] Αιτιολογική Έκθεση πρότασης Νόμου «Κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 και των εφαρμοστικών τους νόμων - καταγγελία των δανειακών συμβάσεων που έχουν ως προαπαιτούμενο την εφαρμογή των μνημονίων», 12 Ιουλίου 2012, Βουλή των Ελλήνων.http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/2f026f42-950c-4efc-b950-340c4fb76a24/k-katamni-protasi.pdf. 

[6] Άρθρο: “Μάαστριχτ 1992: Ο «προάγγελος» της βαρβαρότητας”, 10 Οκτωβρίου 2012. 

[7] “Πρόταση για κατάργηση τελών στους ανέργους”, Ριζοσπάστης, 2 Νοέμβρη 2012. 

Νικόλαος Μόττας 

*Ο Νικόλαος Μόττας είναι υποψήφιος διδάκτωρ (PhD) Πολιτικής Ιστορίας και Εξωτερικής Πολιτικής. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το Γενάρη του 1984, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και κατέχει μεταπτυχιακούς τίτλους στις Διπλωματικές Σπουδές (Διπλωματική Ακαδημία Λονδίνου) και στις διπλωματικές διαπραγματεύσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβιβ). Υπήρξε επί τριετία τακτικός συνεργάτης των εφημερίδων «Μακεδονία» και «Θεσσαλονίκη» αρθρογραφώντας γιά διεθνή γεγονότα, ενώ κείμενα του περί ελληνικής, ευρωπαϊκης και διεθνούς πολιτικής έχουν δημοσιευθεί και σε αγγλόφωνες πηγές. Είναι ίδρυτής και διαχειριστής του ελληνικού αρχείου Τσε Γκεβάρα, www.guevaristas.net

«Νταχτιρντί» στο ΣΥΡΙΖΑ...

«Νταχτιρντί» στο ΣΥΡΙΖΑ...

Αποκαλυπτικός ο Γ. Τράγκας στην προχτεσινή ραδιοφωνική του εκπομπή. Απαντώντας σε μήνυμα ακροατή ότι «χτυπάει» το ΣΥΡΙΖΑ, «ξέσπασε» λέγοντας ότι «τα δυο τελευταία χρόνια τον έχουμε στο νταχτιριντί το ΣΥΡΙΖΑ» και ότι είναι τέτοια η στήριξη που του δίνει, που στο δρόμο τον φωνάζουν «Ρόζα», όπως ονομάζεται μια από τις συνιστώσες του σχήματος...

Τι δουλειά έχει ένας καραμπινάτος προπαγανδιστής των αστών, που από το πρωί ως το βράδυ κακίζει τους Γερμανούς για τα δεινά της ελληνικής λαϊκής οικογένειας, να παίζει στα γόνατά του το ΣΥΡΙΖΑ; Τι δουλειά έχει ο κατεξοχήν υπέρμαχος της θεωρίας της κατοχής από την τρόικα και θιασώτης του άλλου μείγματος διαχείρισης, να κανακεύει ένα κόμμα σαν το ΣΥΡΙΖΑ; Ρητορικά τα ερωτήματα. Οι απαντήσεις όμως δείχνουν πως το σύστημα αναζητάει καινούριο άλογο να ποντάρει, στα πλαίσια του νέου δίπολου που στήνει για τη χειραγώγηση του λαού.

Επενδύσεις πάνω στην εξαθλίωση του λαού..

Επενδύσεις πάνω στην εξαθλίωση του λαού...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΕΛΙΚΑ, Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ μας απέδειξε ότι υπάρχει ...και καλοσύνη σε αυτό τον πλανήτη!

Μπορεί, βεβαίως, η Ελλάδα να βρέθηκε στο επίκεντρο των πιέσεων από «διεθνείς κερδοσκόπους» όπως μας λένε επί χρόνια.

Ισως, πάλι, άγνωστα και ακατονόμαστα συμφέροντα να κέρδιζαν από την κατάπτωση της ελληνικής οικονομίας, όμως τώρα αλλάζουν τα πράγματα.

Κι αυτό γιατί υπάρχουν και «καλές» επιχειρήσεις. Η «Κόσκο», η «Χιούλετ Πάκαρντ», η «Γιουνιλέβερ» και ποιος ξέρει πόσες θα μας προκύψουν ακόμα.

Φέρνουν συμφωνίες μεταφοράς προϊόντων, μονάδες παραγωγής, επενδύσεις. Τα πάντα για το καλό και την «ανάπτυξη» της χώρας.

Με λίγα λόγια, κερδίζουμε σιγά - σιγά την «πίστη των αγορών», όπως λέει κι ο Α. Σαμαράς πρόκειται για «ψήφο εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα».

Τώρα, βέβαια, ακόμη και τα στελέχη αυτών των επιχειρήσεων δηλώνουν πως οι κινήσεις αυτές γίνονται επειδή υπάρχουν χαμηλοί μισθοί, «ελεύθερα» ωράρια και πλήθος φοροαπαλλαγών.

Ομως, το θέμα πρώτα από όλα είναι ...συναισθηματικό. Ισως να πρέπει μάλιστα αυτές οι εταιρείες να αναδειχθούν σε νέους «εθνικούς ευεργέτες». Ξέρετε, να κάνουμε αγάλματα με τα εταιρικά τους σήματα. Ισως και γιορτές στα σχολεία προς τιμήν τους.

ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΕΣ ΣΤΟ νησί Τζέρσεϊ (έναν από τους πολλούς φορολογικούς παραδείσους) ψάχνει όπως διαβάζουμε ο υπουργός Οικονομίας Γ. Στουρνάρας.

Κυνήγι εσόδων μέχρι ...την άκρη του κόσμου, δηλαδή.

Πάντως, δε χρειάζεται να κοιτάζει τόσο μακριά. Εδώ στην Ελλάδα ισχύουν τα επιχειρηματικά και τραπεζικά απόρρητα, οι μη ονομαστικές μετοχές και όλο το πλέγμα της φοροδιαφυγής του μεγάλου κεφαλαίου.

Οσο για τα γραφεία των εφοπλιστικών εταιρειών (που επίσης δεν πληρώνουν δραχμή) τα περισσότερα είναι στον Πειραιά. Ούτε μισή ωρίτσα από την έδρα του υπουργείου Οικονομίας, δηλαδή.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπορούν να πάρουν και τον ...Ηλεκτρικό αν θέλουν.

Επιχειρούν να φρενάρουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των νέων

«ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ» ΝΕΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΕΣ

Επιχειρούν να φρενάρουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των νέων

Ανακοίνωση της Γραμματείας Νέων του ΠΑΜΕ

Από την γενική απεργία στις 18 Οκτώβρη

Το «μανιφέστο» των νεολαίων συνδικαλιστών της Νότιας Ευρώπης, που κρύβει επιμελώς ότι το καπιταλιστικό σύστημα περνάει βαθιά κρίση και για να την ξεπεράσει πρέπει να τσακίσει τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, ενισχύοντας παράλληλα τα επιχειρήματα περί «κακής» και «καλής» διαχείρισης, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της ηΓραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ. Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Σε μανιφέστο των νεολαίων συνδικαλιστών της Νότιας Ευρώπης κατέληξαν τα νέα φιντάνια της Συνομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ), ύστερα από πρωτοβουλία της ανύπαρκτης σε δράση και οργάνωση, νεολαίας της ΓΣΕΕ.

Αφού, λοιπόν, μας περιγράφουν πόσο άδικες θεωρούν τις συνθήκες εργασίας των νέων εργαζομένων, "ξεχνάνε" ότι τα ψήφισαν τόσο η ηγεσία της ΓΣΕΕ όσο και η ΣΕΣ. Εμείς να θυμίσουμε ότι το χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων, το τσάκισμα των μισθών, τα 510 ευρώ μεικτά, η κατάργηση του σταθερού ωραρίου, η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, η μερική απασχόληση, η απλήρωτη και χωρίς δικαιώματα πρακτική άσκηση, το τσεκουρεμένο επίδομα ανεργίας είναι αποτέλεσμα των κοινωνικών διαλόγων τους, της ενεργητικής στήριξής τους στις πολιτικές φτώχειας των λαών.

Οπως μας ενημερώνουν, η αιτία για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εμείς, οι νέοι εργαζόμενοι, βρίσκεται "στην πολιτική της λιτότητας των κυβερνήσεων, στο γεγονός ότι δεν υπάρχει πια κράτος πρόνοιας, ότι δεν γίνονται πια επενδύσεις για την αειφόρο ανάπτυξη των οικονομιών μας", κ.λπ.

Το σύστημα που ευθύνεται για την κόλαση που ζουν εκατομμύρια εργάτες σε κάθε χώρα το βγάζουν λάδι, γιατί το υπηρετούν και το υποστηρίζουν σταθερά. Δε μιλούν για κρίση του καπιταλισμού, αλλά για συμπτώματα και στρεβλώσεις στη διαχείριση. Δεν αναφέρουν πως τα μονοπώλια για να ξεπεράσουν αυτήν την κρίση χρειάζεται να τσακίσουν την εργατική τάξη, ιδιαίτερα τη νεολαία, να πετάξουν στην ανεργία εκατομμύρια εργάτες, να ρίξουν την τιμή της εργατικής δύναμης στα τάρταρα, να τσακίσουν κάθε εργατικό και λαϊκό δικαίωμα.

Η νέα βάρδια του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού αγχώνεται για τη σταθερότητα του συστήματος. Αναφέρουν πως αυτές οι πολιτικές που εφαρμόζονται είναι"επικίνδυνες και υπονομεύουν τη δημοκρατική σταθερότητα". Τρομάζουν στην ιδέα, οι νέοι εργάτες να αντιμετωπίσουν ταξικά τον πόλεμο που μας έχουν εξαπολύσει τα μονοπώλια. Κάνουν ό,τι μπορούν, στο σημείο να ξεθάβουν και τη σφραγίδα της "νεολαίας της ΓΣΕΕ", ώστε να φρενάρουν διαθέσεις, να εκτρέψουν την αγωνιστικότητα των νέων εργατών. Πρωτοστατούν στη στήριξη της ΕΕ και των μονοπωλίων, που χτυπούν αλύπητα τη νέα γενιά και της αφαιρούν το δικαίωμα στη ζωή με δικαιώματα. Το μέλλον της νέας γενιάς δεν μπορεί να είναι ανάμεσα στις μυλόπετρες των μονοπωλίων. Δε διασφαλίζεται με ατομικές προσπάθειες, ούτε με την εναπόθεσή τους στη "φροντίδα" των εκμεταλλευτών της.

Η Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ καλεί όλους τους νέους εργαζόμενους σε οργάνωση στα συνδικάτα, στους συλλόγους κατάρτισης, σε μαχητική δράση σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε τεχνική σχολή και σχολή μαθητείας, για να μπλοκάρουμε τα μέτρα. Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα, να πετάξουμε έξω τους ανθρώπους της εργοδοσίας, τις ξεπουλημένες ηγεσίες που μας καλούν να σκύψουμε το κεφάλι. Είναι δυνάμεις που σπέρνουν ηττοπάθεια, μοιρολατρία, βρίσκονται στην πλευρά των εκμεταλλευτών.

Καλούμε κάθε νέο εργάτη και εργάτρια, κάθε σπουδαστή-τρια να ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΜΕ. Να ενώσει τη φωνή του για την κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, τη μονομερή διαγραφή του χρέους με έξοδο από τη λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με άλλο δρόμο ανάπτυξης που στο κέντρο θα βάζει την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του λαού. Για ζωή με δικαιώματα, για το μέλλον των νέων ζευγαριών. Είναι ο δρόμος που τρέμουν οι βιομήχανοι, η μεγαλοεργοδοσία και οι επιχειρηματικοί όμιλοι σε κάθε κλάδο. Η εργατική τάξη πρέπει να παλέψει για τη ζωή και το μέλλον των παιδιών της και να πάρει μέτρα για την αγωνιστική τους διαπαιδαγώγηση για να ενταχθούν στην ταξική πάλη.

Εμείς έχουμε τη δύναμη. Χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά».

Οταν η «ραδιο–σαχλαμάρα» γίνεται επικίνδυνη

Οταν η «ραδιο–σαχλαμάρα» γίνεται επικίνδυνη

Η σάτιρα μπορεί να μην έχει όρια, αλλά είναι πάντα σάτιρα; Και ο λόγος για τους γνωστούς «ράδιο-αρβύλα» με τα γκλάμουρ - μπλουζάκια, με γιακάδες ή μη. Στην προχτεσινή τηλεοπτική τους εκπομπή ασχολήθηκαν με το βίντεο που κυκλοφόρησε με τον πρόεδρο του Σωματείου εργαζομένων στο Δήμο Τρικάλων να λέει στις απεργοσπάστριες υπαλλήλους ότι είναι ντροπή όταν έχουν απεργία να βρίσκονται στα γραφεία τους. Θα περίμενε κανείς να σατιρίσουν τα όσα έλεγε ο συνδικαλιστής. Δεν έκαναν όμως καμία σάτιρα, αλλά αντίθετα πήραν σαφή πολιτική θέση και με σοβαρό ύφος «σχολίασαν» ότι φτάσαμε σαν χώρα στο σημερινό σημείο επειδή δεν δούλευαν εργαζόμενοι και τώρα που βρέθηκαν κάποιοι που θέλουν να δουλέψουν τους κυνηγάνε... Ούτε ίχνος σάτιρας δεν υπήρξε. Εδειξαν απλά ότι είναι και αυτοί ενταγμένοι, ως δήθεν «εναλλακτικοί» και «άνετοι», στην προπαγάνδα που έχουν εξαπολύσει όλα τα ΜΜΕ των αστών, που σε άλλες περιπτώσεις περικλείεται στην περιβόητη φράση «το δικαίωμα στην εργασία», όταν οι άλλοι απεργούν... Είναι η μοντέρνα μορφή της προτροπής και μάλιστα ιδιαίτερα όταν απευθύνεσαι σε άκρως νεανικό κοινό: Δεν είναι ντροπή η απεργοσπασία. Σκύψτε τα κεφάλια και δουλέψτε. Αφήστε τις απεργίες και όλα τα υπόλοιπα. Και εμείς θα είμαστε κάθε βράδυ εδώ να σας κάνουμε να ξεχνιέστε με σαχλοαστεία και με αχταρμά σάπιες απόψεις. Αρκεί να μη δράσετε μαζικά, οργανωμένα, συλλογικά...

Αυτά, για να μην υπάρχουν αυταπάτες ότι μπορεί οι μεγαλοκαναλάρχες να πάρουν κάποιους στη δούλεψή τους χωρίς να τους ενδιαφέρει τι λένε και τι κάνουν. Γιατί οι μεγαλοκαναλάρχες ξέρουν ότι και τη σάτιρα (που εύκολα γίνεται και σαχλαμάρα) μπορεί ακόμα πιο εύκολα και ανώδυνα να την εκμεταλλευτούν για να επιβάλουν στις συνειδήσεις (κυρίως των νέων) τη δουλοπρέπεια και την υποταγή στο σύστημα εκμετάλλευσης. Αν βγάζουν και κέρδη μάλιστα από αυτό, ακόμα καλύτερα!

«Καλά Χριστούγεννα»! «Εφεραν» 156,6 δισ. ευρώ - βούτηξαν 202,7 δισ. ευρώ

«Καλά Χριστούγεννα»! «Εφεραν» 156,6 δισ. ευρώ - βούτηξαν 202,7 δισ. ευρώ

Παλιά θα «τρώγαμε με χρυσά κουτάλια», επειδή έβαλαν τη χώρα στην ΕΟΚ.

Στη συνέχεια, θα ζούσαμε «ζωή χαρισάμενη» γιατί βάλανε τη χώρα στην Ευρωζώνη.

Αργότερα, θα κατέβαιναν επί της Γης τα ουρί και τα αγγελάκια του παραδείσου, επειδή μας φέρανε το ευρώ.

Τώρα, καθώς για ευνόητους λόγους τις μακροπρόθεσμες προβλέψεις τις αποφεύγουν, μας λένε ότι τουλάχιστον θα περάσουμε... «καλά Χριστούγεννα» «σούπερ δόση» (όπως έγραφαν προχτές τα «Νέα»), επειδή μετά την ψήφιση του νέου Μνημονίου και του νέου μνημονιακού προϋπολογισμού έρχεται η δόση του δανείου!

*

Τελικά, είναι έως και διασκεδαστικό να παρακολουθείς τον κατήφορο της χρεοκοπίας του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος.

Χωρίς αυτό, βέβαια, να μειώνει στο ελάχιστο τον εξοργιστικό χαρακτήρα της διαχρονικής απάτης που αυτό εκπροσωπεί.

*

Ας δούμε μια ακόμα πλευρά αυτής της απάτης:

Ας θεωρήσουμε ότι είναι ακριβή (παρά τα συχνά μαγειρεμένα και τη μη δυνατότητα να διασταυρωθούν) τα στοιχεία τα οποία εμφανίζουν στον προϋπολογισμό. Από τα στοιχεία αυτά, όπως ισχυρίζονται οι κυβερνώντες (Κρατικός Προϋπολογισμός 2013, Εισηγητική Εκθεση, σελίδα 127) στα τρία χρόνια των Μνημονίων (2010 - 2012) και μέχρι την ψήφιση του προϋπολογισμού, τα χρήματα που με τη μορφή των «σωτήριων» δανείων έχουν εκταμιευθεί από την τρόικα στην Ελλάδα ανέρχονται στα 112,6 δισ. ευρώ.

Τώρα, μας λένε ότι έρχεται η αποκαλούμενη και ως «σούπερ δόση». Ας θεωρήσουμε, λοιπόν, ότι όντως θα γίνει η εκταμίευση των 44 δισ. ευρώ, όπως οι κυβερνώντες τα υπολογίζουν.

Σε αυτήν την περίπτωση, αν δηλαδή μέχρι το τέλος του χρόνου εκταμιευτεί το ποσό της λεγόμενης «σούπερ δόσης», το σύνολο των χρημάτων που θα έχουν «έρθει» στην Ελλάδα ως απόρροια των Μνημονίων (σ.σ.: και τα οποία, φυσικά, έχουν έρθει για τους τραπεζίτες και τους κεφαλαιοκράτες και ουχί για το λαό), δε θα ξεπερνά τα 156,6 δισ. ευρώ.

*

Ας πάμε τώρα στο «ζουμί» της υπόθεσης. Και αυτό, το «ζουμί» βρίσκεται πάλι στον προϋπολογισμό (σελίδα 133).

Εκεί, λοιπόν, υπάρχουν δύο πολύ σημαντικοί πίνακες, όπου παρουσιάζεται αναλυτική κατάσταση με τα χρήματα που έχει κατ' έτος πληρώσει ο ελληνικός λαός σε κερδοσκόπους και σε τοκογλύφους αυτά τα τρία χρόνια της μνημονιακής «σωτηρίας».

Τι προκύπτει:

Οτι μόνο για την περίοδο 2010 - 2012, η Ελλάδα - τουτέστιν ο ελληνικός λαός - για τόκους, για χρεολύσια, για εξοφλήσεις εντόκων γραμματίων και βραχυπρόθεσμων τίτλων, για τα χρέη των πλουτοκρατών δηλαδή, έχει πληρώσει στους ντόπιους και ξένους «σωτήρες» το ποσό των 202,73 δισ. ευρώ!

*

Με άλλα λόγια:

Πρώτον: Αυτοί που δημιούργησαν τα χρέη, κατά τη μνημονιακή περίοδο 2010 - 2012, μας «έφεραν» δάνεια 156,6 δισ. ευρώ (σ.σ.: που δεν τα «έφεραν» και όλα, μιας και ακόμα περιμένουμε τα 44 δισ. ευρώ της «σούπερ δόσης», ώστε να περάσουμε... «καλά Χριστούγεννα»). Δάνεια που ένα μεγάλο μέρος τους ξαναγύρισε στους δανειστές και το υπόλοιπο το έφαγαν μεταξύ τους οι πλουτοκράτες.

Δεύτερον: Την ίδια ακριβώς περίοδο, εμείς, ο λαός, τους πληρώσαμε από τους μισθούς, τις συντάξεις, από τα δικαιώματα και τελικά από το αίμα της καρδιάς μας, τοκογλυφικά που ανέρχονται στο ύψος των 202,73 δισ. ευρώ!

Αυτό, δε, το αποκαλούν «σωτηρία» της Ελλάδας!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ