17 Ιαν 2019

Έξι χρόνια μετά τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν

Στις 17 του Γενάρη στα 2013, ο Σαχζάτ πήρε το ποδήλατό του και ξεκίνησε για τη δουλειά. Πάλι αξημέρωτα, την ίδια ώρα ακριβώς όπως κάθε μέρα. Στην Ελλάδα ήρθε για να πάρει ανάσα. Είχε εδώ τον ξάδερφό του, μάζεψε τις οικονομίες του μια μέρα κι έφυγε. Ο μισθός στο Πακιστάν ήταν 80 ευρώ το μήνα, δεν τα έβγαζες πέρα ούτε μονάχος. Δεν ήταν εύκολα κι εδώ αλλά ήταν αλλιώτικα.
Στην αρχή δούλεψε ηλεκτροσυγκολλητής, μετά πουλούσε πορτοκάλια στη λαϊκή. Το μεροκάματο έβγαινε, εκείνος δεν ήθελε και πολλά για να ζήσει. Το διαμέρισμα στο Περιστέρι το πλήρωνε μαζί με το ξάδερφό του κι άλλους 8. Έτσι του περίσσευαν να στέλνει και στη μάνα. Το ποδήλατο του ήταν η περιουσία του. Το είχε φτιάξει μόνος του κι ένιωθε άρχοντας.
Κάθε μέρα σηκωνόταν χαράματα – στις 3.00 το πρωί – και δούλευε ως τις 4.30 το απόγευμα. Τη δουλειά δεν τη φοβόταν. Αυτό που τώρα τελευταία τον φόβιζε ήταν ο τρόπος με τον οποίο τον κοιτούσαν οι άνθρωποι. Διέκρινε ένα βαθύ μίσος και μια ανεξήγητη οργή στα μάτια τους. Οι ρατσιστικές επιθέσεις πλήθαιναν κι αν έκανες το λάθος να απευθυνθείς στην αστυνομία κινδύνευες να βρεθείς ο ίδιος στο κρατητήριο. Για να γυρίσει πίσω ούτε λόγος. Είχε ένα οικογενειακό δάνειο να ξεπληρώσει και τις αδερφές του να παντρέψει. Στα 27 του εκείνος μα τον εαυτό του δεν τον λογάριαζε. Άλλωστε είχε βάλει τα πράγματα σε μια σειρά, τι μπορούσε να συμβεί;
Εκείνη την Πέμπτη έκανε το καθιερωμένο  του δρομολόγιο. Πάνω σε αυτές τις δυο ρόδες που ήταν ολότελα δικές του ένιωθε ελεύθερος. Στα Πετράλωνα έφτανε κι ήταν ακόμη  σκοτεινά. Από μακριά ξεχώρισε  δυο τύπους με μηχανάκι  να πλησιάζουν. Επιτάχυνε ενστικτωδώς. Από κάποια νυχτερινή έξοδο θα γύριζαν. Κι όμως έρχονταν κατά πάνω του. Άρχισαν να του φωνάζουν. Δεν καταλάβαινε γιατί ήταν τόσο εξαγριωμένοι. Κοίταξε γύρω του, δεν υπήρχε κανείς. Έκανε να προσπεράσει. Έβγαλαν μαχαίρι. Εφτά μαχαιριές στο θώρακα. Έπεσε, δίπλα εκεί στο ποδήλατό του. Τους είδε να φεύγουν θριαμβευτικά. Σκέφτηκε τη μάνα. Δε θα προλάβαινε να τη βοηθήσει.
Η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν δεν ήταν το πρώτο ειδεχθές έγκλημα που αποδόθηκε σε ανθρώπους που ανήκαν στο φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής και δυστυχώς ούτε το τελευταίο. Μερικούς μήνες αργότερα οργανωμένοι οι χρυσαυγίτες θα επιτεθούν μέσα σε λίγες μέρες δύο φορές. Τα θύματα δεν είναι τυχαία. Ξεκινούν με τη δολοφονική επίθεση κατά μελών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα που τυχαία δεν έχει νεκρούς. Λίγες μόλις μέρες μετά θα δολοφονήσουν στο Κερατσίνι τον αντιφασίστα Παύλο Φύσσα.
Η δολοφονία του Σαχζάτ θεώρησαν ότι θα περνούσε στα ψιλά γράμματα. Όσον αφορά την επικαιρότητα ίσως και να πέρασε. Δεν θα θεωρήσω τραγική ειρωνεία το γεγονός ότι όταν ο Παύλος Φύσσας έμαθε για αυτήν, θεώρησε πως το επόμενο θύμα είναι κοντά και θα είναι όποιος τους πολεμά… θα το θεωρήσω πολιτική ανάλυση της πραγματικότητας. Η ουσία όμως είναι.πως αν ο περιβόητος φάκελος Χρυσή Αυγή είχε δοθεί νωρίτερα εκεί που έπρεπε και δεν είχε μείνει να αραχνιάζει σε συρτάρια, τα μέλη του ΠΑΜΕ δεν θα είχαν κινδυνεύσει να χάσουν τη ζωή τους και ο Παύλος θα ήταν εδώ να αναλύουμε την αθλιότητα στην οποία ζούμε και να συζητάμε την ανατροπή της.
ΥΓ: Το κείμενο είναι αφιερωμένο στη μητέρα του Σαχζάτ Λουκμάν, Σουγκράν, της οποίας το βλέμμα και τα χέρια είναι ό,τι πιο ζεστό έχω ποτέ συναντήσει. Οι δολοφόνοι του γιου της, παρά τις προσπάθειες της αστυνομίας  να συγκαλύψει το φασιστικό και ρατσιστικό κίνητρο της δολοφονίας, καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη από το Μεικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο. Οι δύο κατηγορούμενοι χρυσαυγίτες κρίθηκαν ομόφωνα ένοχοι για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, από κοινού αποφασισμένη κι εκτελεσμένη, της οπλοφορίας, της οπλοχρησίας, της παράνομης οπλοκατοχής και της αποδοχής προϊόντος εγκλήματος, χωρίς την αναγνώριση ελαφρυντικών. Η τιμωρία και η καταδίκη των φυσικών αυτουργών δόθηκε χάρη στον αγώνα των αντιφασιστών, της Πακιστανικής Κοινότητας και στο Θανάση Καμπαγιάννη, δικηγόρο της οικογένειας του Σαχζάτ Λουκμάν.

Τιμές σε συνεργάτες των ναζί δολοφόνους 25.000 αμάχων από τη βουλή της Λιθουανίας

Αποτελεί δυστυχώς αναπόσπαστο τμήμα της σύγχρονης πολιτικής κουλτούρας της καπιταλιστικής Λιθουανίας και άλλων βαλτικών κρατών η απόδοση τιμών σε ανοιχτούς συνεργάτες των ναζί, στο όνομα της “μάχης κατά του κομμουνισμού”. Πριν δυο μέρες πραγματοποιήθηκε μία ακόμα τελετή προς τιμήν των επιζώντων μαχητών των “Αδελφών του Δάσους”, μιας οργάνωσης που πολέμησε από την πρώτη στιγμή κατά του Κόκκινου Στρατού μετά την ενσωμάτωση των βαλτικών χωρών στην ΕΣΣΔ, συνεργαζόμενη άψογα με τους ναζί κατακτητές μετά την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, ενώ και μετά την αντιφασιστική νίκη συνέχισαν το αιματηρό τους αντισοβιετικό αντάρτικο.
Ο απολογισμός της δράσης τους περιλαμβάνει τουλάχιστον 25000 αμάχους, ανάμεσά τους πολλοί Εβραίοι, καθώς το 98% του εβραϊκού πληθυσμού εξοντώθηκε, με καθοριστική τη συμβολή των “Αδελφών του Δάσους”. Να σημειωθεί ότι το Ισραήλ δεν προχώρησε σε καμία καταδίκη των εκδηλώσεων αυτής σε αντισημίτες δολοφόνους.
Ενδεικτικό για το κλίμα ωραιοποίησης του δοσιλογισμού και αποσιώπησης των φριχτών εγκληματών των ναζί και των συνεργατών τους, είναι πως τα τελευταία δέκα χρόνια έχει κυκλοφορήσει μόλις ένα βιβλίό στη χώρα με θέμα τα εγκλήματα των “Αδελφών του Δάσους”. Εν προκειμένω, παρουσιάζονται αδιάσειστα αρχειακά ντοκουμέντα που πιστοποιούν πως η οργάνωση ευθύνεται για 9000 δολοφονίες αμάχων, ανάμεσά τους πολλές γυναίκες και παιδιά.
Με πληροφορίες από springprincess

Αν βγει ο Κούλης… την βάψαμε – Καζαμίας Πολιτικών εξελίξεων και δεξιών κυβερνήσεων

  

Δεν είναι αστείο και μην κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε. Αν βγει ο Κυριάκος καήκαμε. Καταστραφήκαμε. Άντε πάλι από την αρχή. Λιτότητα, εκμετάλλευση, υποτέλεια, αστυνομοκρατία, αντικομουνισμό κι όλα τα άλλα που κάνουν πάντα όλοι οι δεξιοί.

Δεν είναι αστείο και μην κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε. Αν βγει ο Κυριάκος καήκαμε. Καταστραφήκαμε. Άντε πάλι από την αρχή. Λιτότητα, εκμετάλλευση, υποτέλεια, αστυνομοκρατία, αντικομουνισμό κι όλα τα άλλα που κάνουν πάντα όλοι οι δεξιοί.



Πρώτα πρώτα δε θα καταργήσει κανένα νόμο από αυτούς που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Και θα βάλει σε άμεση εφαρμογή τους νόμους Κατρούγκαλου κι Αχτσιόγλου, για την προσωπική διαφορά, τις περικοπές συντάξεων και επιδομάτων, για εργασιακά και μισθούς, για συνδικαλιστικά και απεργία. Άστα. Κόλαση μας περιμένει.

Όλους αυτούς τους νόμους του ΣΥΡΙΖΑ, που οι προηγούμενοι ανέβαλαν την εφαρμογή τους (μέχρι τις εκλογές) θα τους εφαρμόσει αμέσως. Εντάξει… κι οι άλλοι μέχρι τις εκλογές ανέβαλαν την εφαρμογή τους,  αλλά αν τους εφαρμόσει ο Κούλης δεν είναι το ίδιο. Θα γίνει χαμός. Καήκαμε.



Θα προσφύγει στη δικαιοσύνη ενάντια στις αιτήσεις των συνταξιούχων για αναδρομικά. Τι; Δεν πρόλαβε; Τόκαναν οι άλλοι; Καλά. Σβήστο αυτό. Θα ψηφίσει νόμο που θα λέει ότι όποιος παίρνει σύνταξη, έχει προθεσμία ένα χρόνο για να πεθάνει. Τέλος πια στα ευχολόγια των άλλων κυβερνήσεων. Ήρθε η ώρα των αποφάσεων. Δεν μπορεί το κράτος να αντέξει το βάρος.

Θα σκληρύνει ακόμα και τη φρασεολογία της κυβέρνησης. Αυτός τις απολύσεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών, θα τις λέει “απολύσεις” και όχι “προσλήψεις”. Τις περικοπές θα τις λέει “περικοπές” κι όχι “αυξήσεις”. Και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα τα λέει “στρατόπεδα συγκέντρωσης” κι όχι “Κ.Υ.Τ. Μόρια”.



Θα απαιτήσει από τον ΣΕΒ και τους άλλους Μίχαλους να διατυπώσουν αμέσως νέες απαιτήσεις, γιατί όλες τις παλιές τις εφάρμοσαν οι άλλοι κατά γράμμα κι αυτός δε θάχει τώρα. Και γιατί δηλαδή; Αυτός παρακατιανός είναι; Αλλά οι εργοδότες θα ζητήσουν πίστωση χρόνου, γιατί ακόμα δεν έχουν ξεμεθύσει από το προηγούμενο πάρτι.

Θα κάνει δικό του μνημόνιο. Όλοι έχουν κάνει ένα. Αυτός γιατί όχι; Μ’ αυτόν τον τρόπο θέλει να αποκαλύψει και τον Τσίπρα. Θα του πει στη Βουλή: “Εγώ το δικό σου το ψήφισα. Εσύ τι θα κάνεις τώρα; Ε;”

Θα ολοκληρώσει όλες τις Νατοϊκές βάσεις, νέες και παλιές, που υποσχέθηκε και σχεδίασε ο ΣΥΡΙΖΑ, στα πλαίσια της πολιτικής “κάθε λιμάνι και αγκυροβόλιο – κάθε πόλη και βάση του ΝΑΤΟ”. Θα πάει τις Νατοϊκές δαπάνες στο 4%. Ο Τραμπ έδωσε  συγχαρητήρια στον Τσίπρα για το 2%. Φαντάσου τι θα πει σ’ αυτόν αν το κάνει 4%. Θα γίνει έτσι “πολύ πιο απαραίτητος σύμμαχος”.



Τον πρέσβη Πάιατ θα τον πηγαινοφέρνουν στα υπουργεία  για έλεγχο και στις πόλεις που θέλει να βρει οικόπεδα για βάσεις, με κρατικό ελικόπτερο. Όχι όπως τους άλλους, που τον άφηναν μόνο του τον άνθρωπο, χωρίς παρέα, να γυρνά όπου θέλει και να κάνει ό,τι θέλει.

Και θα βγάλει ανακοίνωση της κυβέρνησης που θα λέει ότι ο Τραμπ δεν είναι πια “διαβολικά καλός”, αλλά “αγγελικά τέλειος”. Κι ότι η νέα κυβέρνηση δε θέλει να είναι απλώς “μεντεσές”, αλλά θέλει να γίνει και “πόμολο”.
Οι διαδηλώσεις ενάντια σε Νατοϊκές και Αμερικάνικες εγκαταστάσεις απαγορεύονται. Δε θα διαταράξουν τη συμμαχία μια χούφτα διαδηλωτές. Κάθε διαδηλωτής που δε θα υπακούει, θα τρώει μια χειροβομβίδα υδρόθειου στο κεφάλι του.



Θα καταργήσει το νόμο Κατσέλη για την πρώτη κατοικία. Όχι μετά από δυο μήνες όμως. Τώρα αμέσως. Θέλει λέει να γλυτώσει τον κοσμάκη από το βάρος του ΕΝΦΙΑ που έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ… και που εκείνος δεν αντέχει να μην τον αυξήσει.
Θα συνεχίσει για άλλη μια τετραετία τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Κι επειδή αυτοί είναι πολύ δεξιοί, όχι μόνο θα πηγαίνουν στις διάφορες εκδηλώσεις μαζί με τους Χρυσαυγίτες (όπως έκαναν οι “αριστεροί”), αλλά θα τους κρατούν και το χεράκι.
Θα ανακοινώσει ότι στο σύνθημα “τι Πλαστήρας, τι Παπάγος”, εκείνος θα έχει το ρόλο “Παπάγος”, γιατί ο άλλος ακόμα δεν ξεκαθάρισε ποιος από τους δύο θέλει να είναι.



Θα παραλάβει καμένη γη. Θα απαιτήσει θυσίες από το λαό για την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα, την παραγωγικότητα. Θα ανήκουμε στη δύση ακόμα μια φορά. Θα βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο και θα στείλει στη δικαιοσύνη τα παιδιά που λένε τα κάλαντα χωρίς αποδείξεις. Επιτέλους να μπει μια τάξη σ’ αυτήν τη χώρα. Θα βλέπει το φως στο βάθος του τούνελ για δυο τρία χρόνια και λίγο καιρό πριν τις επόμενες εκλογές θα πανηγυρίζει ότι σωθήκαμε εξ αιτίας του. Αυτονόητα πράγματα.

Θα κάνει κι άλλα τερατώδη, που τόλμησε ή δεν τόλμησε να τα κάνει ούτε ακόμα κι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι καταστροφές θα μας βρουν αν βγει ο Κούλης. Ενώ αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ… ούτε γάτα ούτε ζημιά. Θα συνεχίσουμε την ίδια “αριστερή” πολιτική, που κανένας δε μπορεί να την πει “δεξιά”, γιατί είπε ο Κούλης κι ο Άδωνης (μόνο αυτοί το λένε, αλλά φτάνει) ότι είναι “αριστερή”.

Μάνος Δούκας
http://www.katiousa.gr

«Εγώ, έτσι και τρούπωσα…, τρούπωσα»!



Πως το έλεγε ο Αριστοτέλης, που ήτανε και δάσκαλος του Μεγαλέξανδρου, και των οποίων είμεθα και γνήσιοι απόγονοι; Ο άνθρωπος – έλεγε – είναι ζώον πολιτικόν. Πολιτικόν. Ζώον…
    Μετά το κερασάκι της ανωτέρω αρχαιομάθειας ας πάμε στα νέα ελληνικά, κι ας δούμε μια φρέσκια φωτογραφία της πολιτικής μας ζωής: 
– Ο κ.Φωκάς εξελέγη σε αυτή τη Βουλή με την Ένωση Κεντρώων. Τώρα, πλέον, όμως, παρότι με άλλες ψήφους εξελέγη, είναι στους ΑΝΕΛ.
– Ο κ.Θεοχάρης εξελέγη με το Ποτάμι. Τώρα, όμως, έπαψε να είναι Ποτάμι, πράγμα για το οποίο τον ψήφισαν όσοι τον ψήφισαν, κι έγινε ΝΔ. Παρεμπιπτόντως, όσο ήταν Ποτάμι ήταν με τις Πρέσπες. Τώρα που έγινε ΝΔ καταψηφίζει τις Πρέσπες.
– Ο κ.Δανέλλης ξεκίνησε να είναι ΣΥΝ. Μετά πέρασε στο ΠΑΣΟΚ. Σε αυτή τη Βουλή εξελέγη με το Ποτάμι. Τώρα δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ.
– Η κυρία Κουντουρα ήταν ΝΔ. Σε αυτή τη Βουλή εξελέγη με τους ΑΝΕΛ. Τώρα είναι ΣΥΡΙΖΑ. Οσο ήταν ΑΝΕΛ και δεν ήταν υπουργός δεν συμφωνούσε με την συμφωνία των Πρεσπών. Τώρα που είναι υπουργός και δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί με την συμφωνία των Πρεσπών.
– Ο κ.Ζουράρις εξελέγη με τους ΑΝΕΛ. Δίνει, όμως, ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, όμως, παραμένει στην ΚΟ των ΑΝΕΛ.
– Η κυρία Παπακώστα εξελέγη με τη ΝΔ. Τώρα, όμως, είναι υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ήταν ΝΔ δεν μας είχε πει τι λέει για τα περί την ΠΓΔΜ. Τώρα – ως υπουργός στην κυβέρηση άλλου κόμματος από εκέινο με το οποίο εξελέγη – μας λέει. Είναι με την συμφωνία των Πρεσπών.
– Ο κ.Σαρίδης. Αυτός εξελέγη με τους Κεντρώους. Αλλά μετά ψήφισε τον προυπολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Προς δόξαν, όμως, και του ιδίου, και του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχιλεβέντη αρχηγού του, του Λεβέντη, παραμένει στην ΚΟ των Κεντρώων.
– Ο κ.Τατσόπουλος. Ηταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά έγινε Ποτάμι. Τώρα έγινε ΝΔ. Στην παρούσα φάση δεν θα μας απασχολήσει ούτε με την ψήφο εμπιστοσύνης, ούτε με την συμφωνία των Πρεσπών αφού δεν είναι βουλευτής. Θα μας απασχολήσει σε επόμενη – ενδεχομένως – φάση όπως και την υπόλοιπη μισή Αθήνα.
– Ο κ.Παπαχριστόπουλος. Αυτός παλιά ήταν ΠΑΣΟΚ. Στη Βουλή εξελέξη με τους ΑΝΕΛ. Τώρα ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά παραμένει στην ΚΟ των ΑΝΕΛ.
– Ο κ.Ψαριανός ήταν ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα είναι Ποτάμι. Αύριο μας είναι αδιάφορο τι θα είναι.
– Η κυρία Μάρκου εξελέγη με το Ποτάμι. Τώρα, όμως, άλλαξε και παρότι την ψήφισαν για άλλο κόμμα εκείνη είναι με τη ΝΔ.
– Ο κ.Καρράς. Αυτός ήταν Κεντρώος. Τώρα έγινε ΠΑΣΟΚ.
– Ο κ.Φωτήλας εξελέγη με το Ποτάμι. Παραμένει βουλευτής αλλά σε άλλο κόμμα. Στη ΝΔ.   
– Η κυρία Μεγαλοοικονόμου ήταν Κεντρώα. Τώρα δεν είναι κεντρώα. Τώρα είναι ΣΥΡΙΖΑ.
(σσ: στο ανωτέρω δείγμα, εκτός και διαφόρων άλλων, δεν ασχολούμαστε με τα πήγαινε – έλα των ναζιστόμουτρων που εξελέγησαν στη Βουλή με τη Χρυσή Αυγή διότι, πολύ απλά, είναι ναζιστόμουτρα).
    Και ποιο είναι, τώρα, το συμπέρασμα; Μα τα συμπεράσματα είναι πολλά. Και προδήλως όχι μονοσήμαντα δεδομένου ότι μια «φωτογραφία» όπως η προηγούμενη έχει το μειονέκτημα να παρουσιάζει ένα γεγονός «στατικά». Ως εκ τούτο επαφίεται στον αναγνώστη, τελικά, να αξιολογήσει την πλήρη κίνηση των πραγμάτων. Και να εκτιμήσει ο ίδιος: Ποιο συμπέρασμα εξάγεται από την αξιολόγηση των πολιτικών μας πραγμάτων; Κρίνοντας, φυσικά, κατά περίπτωση. Κατά εποχή. Κατά πρόσωπο. Εμείς, απλώς, παραθέτουμε δυο από αυτά: 
    Συμπέρασμα 1ο: Από τη μια υπάρχει η πολιτική ως υψηλού επιπέδου έκφραση της ανιδιοτελούς ενασχόλησης με τα κοινά. Η πολιτική που χαρακτηρίζεται από συνέπεια και εντιμότητα. Εντιμότητα (ακόμα κι όταν τα πράγματα αλλάζουν, ή εσύ αλλάζεις) απέναντι σε αυτούς που σου έδωσαν την εμπιστοσύνη τους.
    Συμπέρασμα 2ο: Από την άλλη υπάρχει η πολιτική ως κατάντημα. Τότε έχουμε να κάνουμε με εκείνη την πολιτική-ευθεία αντανάκλαση της σήψης όσων την υπηρετούν, την θωπεύουν, την αποδέχονται. Πρόκειται για την πολιτική–καθρέφτη της ιταμότητας του τρόπου που οι καταντημένοι την «ασκούν». Άλλως πως, εδώ έχουμε να κάνουμε με την πολιτική που η έκπτωση των ταγών της συνιστά εκδήλωση σε προσωπικό και κομματικό επίπεδο του ίδιου του σάπιου περιεχομένου της.

    Σε αυτή την περίπτωση το συμπέρασμα θα μπορούσε να διατυπωθεί κι έτσι: «Εγώ, ήτανε να τρουπώσω! Έτσι και τρούπωσα…, τρούπωσα!» (αυτή, δε, η διατύπωση, στην αυθεντική της μορφή, ανήκει ως γνωστόν σε εκείνη την παλιά ελληνική ταινία και στον Κώστα Βουτσά)…  

Θανάσης Παφίλης – “Ο βιολιτζής άλλαξε, ο χαβάς παραμένει ο ίδιος”

 (βιντεο)

«Δεν είναι πρόοδος να συντάσσεσαι με το δολοφονικό χέρι του αμερικανικού ιμπεριαλισμού»


Οι σκηνές απείρου κάλλους που ζούμε στη Βουλή, η σκληρή αντιπαράθεση, οι ακραίες εκφράσεις, η «κατάντια» του Κοινοβουλίου, τα παζάρια, οι πολιτικοί «γάμοι», τα «συναινετικά διαζύγια», οι μεταγραφές βουλευτών δεν είναι κάτι καινούργιο στο αστικό πολιτικό σύστημα, σημείωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, μιλώντας στη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

«Αυτό που πρέπει να αντιληφθεί ο λαός είναι ότι έτσι λειτουργούσε το αστικό σύστημα, και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό», είπε, καλώντας την εργατική τάξη, το λαό να αντιληφθούν ότι αυτή η αντιπαράθεση δεν αφορά τη ζωή τους, αλλά τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Ο Θανάσης Παφίλης αναφέρθηκε και στο δίλημμα «πρόοδος ή συντήρηση» που θέτει η κυβέρνηση. «Τι είναι πρόοδος; Να είσαι με το ΝΑΤΟ; Να είσαι με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό;», σημείωσε. «Αυτό είναι πρόοδος; Να συντάσσεσαι με το δολοφονικό χέρι του ιμπεριαλισμού, με τον χωροφύλακα του καπιταλιστικού συστήματος παγκόσμια; Με αυτούς που είναι βουτηγμένοι στο αίμα δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρη την ανθρωπότητα για να επιβάλουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου;», πρόσθεσε, ενώ υπογράμμισε πως η Συμφωνία των Πρεσπών γίνεται για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.
Επίσης, κατήγγειλε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει υπογράψει όλες τις επικίνδυνες αποφάσεις του ΝΑΤΟ και συμμετέχει στις επιθετικές του ασκήσεις που έχουν στόχο τη Ρωσία και άλλες χώρες «και μας λέτε τώρα περί αριστερής κυβέρνησης;». Σχολιάζοντας δε το επιχείρημα ότι το ΝΑΤΟ είναι παράγοντας ασφάλειας, σημείωσε πως «η λέξη ντροπή είναι πολύ λίγη» και υπενθύμισε πως το ΝΑΤΟ διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία.
Ως προς τα περί «νέας εποχής» και «εξόδου από τα μνημόνια», για τα οποία μιλάει η κυβέρνηση, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ ανέφερε πως «μας κοροϊδεύουν ψιλό γαζί», αφού παραμένουν όλοι οι μνημονιακοί νόμοι. Με ανάλογο τρόπο στηλίτευσε το επιχείρημα ότι «βγήκαμε από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια» που είπε ο πρωθυπουργός. «Όρθιοι είναι οι μεγάλοι επιχειρηματίες, τα μονοπώλια και ο αμερικανοΝΑΤΟικός ιμπεριαλισμός», τόνισε.
Αφού υπογράμμισε ότι χρεοκόπησαν όλες οι διαχειριστικές λύσεις, κάλεσε τους εργαζόμενους και όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους, «πέρα από τις διαφωνίες που μπορεί να έχουν με το ΚΚΕ, να εκτιμήσουν τη συνέπεια, τη στάση του απέναντι στα προβλήματα, το ότι δεν λύγισε, ούτε μπήκε σε διάφορους πειρασμούς διαχείρισης του αστικού συστήματος, που μπήκε μπροστά στους αγώνες».

Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να μας απαγορεύει τη δουλειά μας, να μας κόβει τα όνειρά μας (SΡΟΤ)

Μαζικοί διορισμοί, όχι στο νομοσχέδιο των απολύσεων!
Με αυτά τα αιτήματα προχωρούν σε νέα απεργιακή κινητοποίηση οι εκπαιδευτικοί, καθώς η κυβέρνηση δε χάνει ούτε μέρα μετά από το θέατρο για την ψήφο εμπιστοσύνης, για να περάσει το απαράδεκτο νομοσχέδιο.
Η ΔΟΕ αποφάσισε 24ωρη απεργία και η ΟΛΜΕ τρίωρη στάση εργασίας για τους εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Παράλληλα η ΑΔΕΔΥ έχει κηρύξει 24ωρη απεργία για όλο το δημόσιο τομέα.
Η “Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών” καλεί σε συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 10.30 και σε απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.
Αποφάσεις συμμετοχής στην απεργία έχουν πάρει η Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας (ΟΣΕΑΔΕ), η Πανελλήνια Ομοσπονδία Υπαλλήλων Υπουργείου Γεωργίας (ΠΟΣΕΥΓ), ο Σύλλογος Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας Νομού Αττικής, το Σωματείο Εργαζομένων στην εταιρία «Κτιριακές Υποδομές ΑΕ», το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Περάματος, το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ, ο Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Λευκάδας, ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ και Δημοτικών Επιχειρήσεων ν. Θεσσαλονίκης, ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας.
Μήνυμα συμπαράστασης στον αγώνα των εκπαιδευτικών ενάντια στην «τροπολογία των απολύσεων» απευθύνουν η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) και η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών ενώ σε μαζική συμμετοχή καλεί η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ). Επίσης, τον δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών στηρίζει η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών. 

Δυσδιάκριτες διαχωριστικές γραμμές


Την τιμητική της έχει αυτές τις μέρες η λέξη «αποστάτης», στην αντιπαράθεση των αστικών κομμάτων, στον καβγά που στήνουν από τα κοινοβουλευτικά έδρανα και τα τηλεπαράθυρα. Δεν υπάρχει αρχηγός κόμματος (πλην ΚΚΕ) που να μην κατηγόρησε κάποιο πρώην μέλος του για «αποστασία» ή κάποιον από τους αντιπάλους του ότι του «έκλεψε» βουλευτές, ότι «πριμοδοτεί την προδοσία» κ.τ.λ.
Στην ουσία, αυτό που αποτυπώνεται πίσω από τις κοκορομαχίες, είναι οι αθρόες μετακινήσεις βουλευτών από κόμμα σε κόμμα και μια μεγάλη ευκολία στελεχών αυτών των κομμάτων να αλλάζουν πτέρυγα, να περνούν στα γειτονικά έδρανα, μένοντας ταυτόχρονα «αμετακίνητοι», όπως λένε οι ίδιοι, «στις ιδέες τους». Αν αυτό το σκηνικό της «κινούμενης άμμου» στο αστικό πολιτικό σύστημα δεν δείχνει τα δυσδιάκριτα όρια ανάμεσα στις δυνάμεις αυτές, δηλαδή τις ελάχιστες διαφορές που έχουν μεταξύ τους, τότε τι δείχνει;
Είναι μετακινήσεις που επιβεβαιώνουν ότι τα κόμματά τους μοιράζονται τις ίδιες «αγωνίες», υπηρετούν την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική, που δεν είναι άλλη από τη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, το φόρτωμα θυσιών διαρκείας στο λαό για να εξασφαλίζεται η σταθερότητα στην καπιταλιστική ανάπτυξη, η προσήλωση στους στόχους «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης, που μετατρέπει τη χώρα σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση.
Πάνω σ' αυτό το έδαφος, ο κοσμοπολίτης εύκολα συναντά τον εθνικιστή, ο «αντιμνημονιακός» γίνεται «μνημονιακός», οι ανακατατάξεις και οι μεταξύ τους μεταγραφές γίνονται πια συνήθεια.
* * *
Ο λαός, λοιπόν, μπορεί και πρέπει να αντλήσει ουσιαστικά συμπεράσματα από αυτές τις μετακινήσεις. Μπορεί να δει π.χ. ότι τα λεγόμενα «άφθαρτα» και «αδοκίμαστα» κόμματα, που στις προηγούμενες εκλογές παρουσιάζονταν ως και «αντισυστημικά», κυριολεκτικά τα έχουν «μαδήσει» οι δύο βασικοί πόλοι του αστικού πολιτικού συστήματος. Από τους 30 βουλευτές που είχαν εκλέξει το 2015 οι ΑΝΕΛ, το Ποτάμι και η Ενωση Κεντρώων, δεν τους έχουν μείνει ούτε οι μισοί.
Με απλά λόγια, τα ...«άφθαρτα» αυτά κόμματα έγιναν οι καλύτεροι τροφοδότες της κυβέρνησης, της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ, ώστε να διαμορφώνονται οι κάθε φορά απαραίτητες πλειοψηφίες για να συνεχίζεται απρόσκοπτα η αντιλαϊκή πολιτική. Το έργο αυτό ο λαός το έχει δει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια: Από τις συγκυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑΟΣ και ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, που ξεπάτωσαν τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, μέχρι την υπερψήφιση του τρίτου μνημονίου από ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι, φάνηκε στην πράξη η στοίχισή τους στα απαιτούμενα του κεφαλαίου.
Αυτό το «σχοινί - κορδόνι» συνεχίστηκε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τη διαμόρφωση πλειοψηφιών για κάθε χρήση: Είτε για να περνούν όλοι οι εφαρμοστικοί νόμοι, είτε για να δίνεται «γην και ύδωρ» σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, είτε για την αντιδραστική συνταγματική αναθεώρηση, είτε για τη συμφωνία των Πρεσπών, είτε τελικά ακόμα και για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να ολοκληρώσει τη βρώμικη αποστολή του. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι, στη βάση αυτής της στρατηγικής σύγκλισης, σε ΚΙΝΑΛ και Ποτάμι υπάρχουν στελέχη που άλλα πιέζουν για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα με τη ΝΔ, ενώ σε Ελλάδα και ΕΕ δεν λείπουν σενάρια ακόμα και για συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, αν οι ανάγκες του κεφαλαίου το επιβάλλουν.
* * *
Από αυτές τις μετακινήσεις, τις μεταγραφές και τις «δανεικές ανταλλαγές» ανάμεσα στις δυνάμεις που συγκλίνουν στην ίδια αντιλαϊκή στρατηγική, ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα. Η πείρα που έχει συσσωρεύσει πρέπει να γίνει όπλο στους καθημερινούς αγώνες, αλλά και μπροστά στις νέες εκλογικές αναμετρήσεις, που αναμένεται να επιταχύνουν αυτές τις ανακατατάξεις, να προσθέσουν νέα επεισόδια στην επιχείρηση εγκλωβισμού των εργαζομένων, στα ψευτοδίπολα «πρόοδος - συντήρηση», σε παλιά και νέα σχήματα.
Η εμπειρία από την «αντιμνημονιακή κυβέρνηση» των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ φτάνει και περισσεύει για να αξιολογηθεί από τον λαό η «προοδευτική συμπαράταξη», τα νέα φούμαρα δηλαδή που πουλάει ο ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των εκλογών. Με βάση αυτήν την πείρα, να γυρίσει την πλάτη στο ψευτοδίπολο που νεκρανασταίνεται, να καταδικάσει την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που η πολιτική τους είναι της ίδιας κοπής. Να ισχυροποιήσει το ΚΚΕ παντού, το μοναδικό Κόμμα που και στην πράξη έδειξε τη σταθερότητά του, ακριβώς επειδή είναι σταθερά προσανατολισμένο στα λαϊκά συμφέροντα, στο αντίπαλο δηλαδή στρατόπεδο όλων των άλλων δυνάμεων.

Αντιλαϊκό «υπόλοιπο»




«Η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα πολύ σημαντικό έργο να ολοκληρώσει», λένε και ξαναλένε τις μέρες αυτές τα κυβερνητικά στελέχη, επιχειρώντας να πείσουν ότι τώρα, μετά το τρίτο μνημόνιο και το «μεταμνημονιακό» μνημόνιο που φόρτωσαν στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων για λογαριασμό του κεφαλαίου, στο κυβερνητικό τεφτέρι απομένουν μόνο θετικά για το λαό μέτρα.
Πρόκειται για την επιτομή της κοροϊδίας, αφού τα όσα παρουσιάζουν ως «φιλολαϊκά μέτρα» αποτελούν όχι «αντίβαρο», αλλά συμπλήρωμα και εφαρμογή της υπόλοιπης αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν για λογαριασμό της ανάκαμψης του κεφαλαίου.
Η υποτιθέμενη αύξηση του κατώτατου μισθού, για παράδειγμα, δεν είναι παρά η εφαρμογή του αισχρού μνημονιακού νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου, που απαγορεύει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και καθορίζει τον κατώτατο μισθό με κυβερνητική απόφαση, ενώ η όποια μικρή βελτίωση δουν στο εισόδημά τους οι εργαζόμενοι θα εξανεμιστεί από την προψηφισμένη μείωση του αφορολόγητου.
Η αντικατάσταση του αίσχους του «υποκατώτατου» μισθού αντισταθμίζεται και με το παραπάνω από το νέο αίσχος, το κυβερνητικό «δώρο» των ασφαλιστικών εισφορών των νέων εργαζομένων στην εργοδοσία, και βέβαια συνολικά από τη ζούγκλα των δεκάδων μορφών ελαστικής απασχόλησης, της απογείωσης της «ευελιξίας» για το σύνολο των εργαζομένων.
Η κοροϊδία της «προστασίας της πρώτης κατοικίας και της στήριξης της στεγαστικής πολιτικής», την ώρα που η κυβέρνηση από κοινού με τους τραπεζίτες έχει αποφασίσει μαζικούς πλειστηριασμούς δεκάδων χιλιάδων σπιτιών λαϊκών οικογενειών, καταργεί και τα τελευταία υπολείμματα της όποιας προστασίας είχε απομείνει, θωρακίζει το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο και εντείνει την καταστολή, αποτελεί μνημείο απάτης. Στην πραγματικότητα, αφορά το πώς οι τράπεζες θα βάλουν στο χέρι τις «απαιτήσεις» τους, θα μειώσουν τα «κόκκινα» δάνεια και θα τροφοδοτήσουν έναν νέο γύρο φτηνού δανεισμού για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Οι «ρυθμίσεις των 120 δόσεων», ώστε οι πνιγμένοι από τα χρέη να προσέλθουν στο ταμείο, είναι μια τρύπα στο νερό, όπως δείχνουν και όλες οι προηγούμενες σχετικές ρυθμίσεις, που σε τίποτα δεν σταμάτησαν την κατρακύλα των καταχρεωμένων, κι ενώ η φοροληστεία του λαού όχι μόνο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, αλλά η κυβέρνηση έχει αποφασίσει την παραπέρα γενίκευσή της με το τσεκούρι στο αφορολόγητο, στο πλαίσιο των «μεταμνημονιακών» δεσμεύσεων.
Οι υποτιθέμενες «προοδευτικές τομές» της συνταγματικής αναθεώρησης σηματοδοτούν ένα αστικό κράτος ακόμα πιο «φιλικό» προς τους επιχειρηματικούς ομίλους και ακόμα πιο αντιδραστικό και εχθρικό απέναντι στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, καθώς και προσαρμογές ώστε να υλοποιείται ακόμα πιο απρόσκοπτα η αντιλαϊκή πολιτική, ανεξάρτητα από εναλλαγές κυβερνητικών διαχειριστών.
Το μόνο «υπόλοιπο» που μένει στο κυβερνητικό τεφτέρι είναι αυτό των βρωμοδουλειών για το κεφάλαιο, της αντιλαϊκής επίθεσης, της ακόμα βαθύτερης εμπλοκής στους επικίνδυνους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από όσα γράφει αυτό το κυβερνητικό τεφτέρι που υπαγορεύει το κεφάλαιο. Μπορεί να το διαγράψει «μονοκοντυλιά», δυναμώνοντας τον αγώνα του ενάντια στο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του, ισχυροποιώντας παντού το ΚΚΕ.

TOP READ