5 Νοε 2015

Αποκάλυψη: Μνημόνια διαρκείας ψηφίζουν στο ευρωκοινοβούλιο οι φασίστες της Χρυσής Αυγής

 Αποκάλυψη: Μνημόνια διαρκείας ψηφίζουν στο ευρωκοινοβούλιο οι φασίστες της Χρυσής Αυγής


Πηγή: 902.gr
Το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής εμφανίζεται σαν «αντισυστημικό» και  «αντιμνημονιακό» για να ψαρεύει σε θολά νερά.
Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι η Χρυσή Αυγή είναι οπλισμένο όργανο του εκμεταλλευτικού συστήματος, του κεφαλαίου και των ενώσεών του και δεν μπορεί να παριστάνει ταυτόχρονα και τον αντίπαλό τους. Γι' αυτό και αποκαλύπτεται με κάθε ευκαιρία. Στις 28-10-2015, στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου οι χρυσαυγίτες υπερψήφισαν την έκθεση σχετικά με την «υλοποίηση των προτεραιοτήτων για το 2015 του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου».
Οι εμφανιζόμενοι ως «αντιμνημονιακοί» χρυσαυγίτες ψήφισαν, με χέρια και με πόδια, υπέρ των μνημονίων διαρκείας για όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, που επιβάλλει το «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο».  Η εν λόγω έκθεση χειροκροτεί την αντιλαϊκή στρατηγική ΕΕ και αστικών κυβερνήσεων και απαιτεί την αυστηρή επιτήρηση και εφαρμογή των Συστάσεων Ανά Χώρα (ΣΑΧ) της Επιτροπής για το 2015, δίνοντας τις κατευθύνσεις για το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.


Συγκεκριμένα: «Επικροτεί το γεγονός ότι η Επιτροπή εστιάζει στις τέσσερις κύριες προτεραιότητες για την οικονομική ανάπτυξη: Τόνωση των επενδύσεων, υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στις αγορές προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας, δημοσιονομική ευθύνη (…) στο πλαίσιο της επίτευξης των στόχων που καθορίζονται στη στρατηγική "Ευρώπη 2020" και του γενικού στόχου της ενίσχυσης της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας της ΕΕ», «επαναλαμβάνει ότι είναι αναγκαία η συντονισμένη πολιτική εντός της Ένωσης και υπογραμμίζει τη σημασία της εφαρμογής των Συστάσεων Ανά Χώρα, προκειμένου να εξασφαλίζεται η συνεπής και δίκαιη εφαρμογή του πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης σε όλα τα κράτη-μέλη, υπογραμμίζει ότι η ανεπαρκής υλοποίηση των ΣΑΧ σε ορισμένα κράτη-μέλη αποτελεί μείζον εμπόδιο για τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ευνοϊκού για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις (…), υπογραμμίζει την ανάγκη να βελτιωθεί το επιχειρηματικό περιβάλλον της ΕΕ καθώς και να ενισχυθούν τα επίπεδα παραγωγικότητας (…), ζητεί, ως εκ τούτου, την ανάπτυξη της κεφαλαιαγοράς, την εξάλειψη των διοικητικών εμποδίων».
Να, λοιπόν, τι σημαίνουν τα φληναφήματα των φασιστών περί «εθνικής πρωτογενούς παραγωγής», «αυτάρκειας» κ.λπ. Σημαίνουν υλοποίηση των μνημονίων διαρκείας της ΕΕ, πιστή τήρηση της αντιλαϊκής στρατηγικής της για να ανακάμψει η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Όσο για τα εργατικά δικαιώματα, η ΧΑ συντάσσεται με τις συστάσεις της έκθεσης που ζητάνε: «Οι αυξήσεις των μισθών θα πρέπει να προσαρμοστούν καλύτερα στις αλλαγές της παραγωγικότητας (…) οι εργασιακές μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους εργοδότες ούτως ώστε να αυξηθούν η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας».
Δηλαδή, απαλλαγή των εργοδοτών από τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, σύνδεση μισθών - παραγωγικότητας, με δυο λόγια, ακόμη πιο άγρια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Δεν θα περίμενε κανείς τίποτε άλλο από αυτούς που φτιάχνουν δουλεμπορικά γραφεία για να εφοδιάζουν με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό τους εργοδότες.
Η ανάγκη να στηριχθούν οι επιδιώξεις της πλουτοκρατίας, ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης για την ανάκαμψη του κεφαλαίου, θα αποκαλύπτει όλο και περισσότερο το πραγματικό αποκρουστικό πρόσωπο της φασιστικής συμμορίας των χρυσαυγιτών, που χρειάζεται την πιο αποφασιστική καταδίκη των εργαζομένων.

Όταν οι πρόγονοι των χρυσαυγιτών έβριζαν και δολοφονούσαν τους πόντιους και μικρασιάτες πρόσφυγες

 Όταν οι πρόγονοι των χρυσαυγιτών έβριζαν και δολοφονούσαν τους πόντιους και μικρασιάτες πρόσφυγες


Πρόσφυγες στην Ελλάδα, 1922.
Πηγή: Erodotos Weblog.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Α. Γκίκα, «Οι Έλληνες στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ», εκδ. Σύγχρονη Εποχή – Κεφάλαιο «Πτυχές και ζητήματα του Πόντου την εποχή του ιμπεριαλισμού».

Ποια η στάση των πολιτικών δυνάμεων της εποχής έναντι των προσφύγων; Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πρωία» το 1935, διατυπώθηκε ο ισχυρισμός ότι το βενιζελικό «στρατόπεδο» καλλιεργούσε σκόπιμα την ιδέα ανάμεσα στους πρόσφυγες πως αν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι έρχονταν ποτέ στην εξουσία «η πρώτη των πράξις θα ήτο να εξαπολύσουν κατά των προσφυγικών συνοικισμών στίφη μαινόμενα διά να τους εξοντώσουν, να τους αφαιρέσουν τας κατοικίας, τους αγρούς, τα παραπήγματά των». 


Και ο λόγος για τον οποίο η βενιζελική παράταξη επιδίωκε «να παρατείνει και να διαιωνίσει την διάκρισιν μεταξύ προσφύγων και γηγενών», σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ήταν γιατί επιθυμούσε «να υπάρχουν οι πρόσφυγες ως παράγων χωριστός, διά να επιτηδεύηται τον δήθεν προστάτην των έναντι των δήθεν εχθρών των»76.

Βέβαια, στο διαχωρισμό αυτό συνέδραμε σε ένα μεγάλο βαθμό και η πρακτική, η πολιτική, της «άλλης πλευράς», δηλαδή των Λαϊκών, των οποίων ο αντι-προσφυγισμός έφτανε πολλές φορές τα όρια του ρατσισμού και της υστερίας. Για τη στάση αυτή ενδεικτικά θα μπορούσαν να αναφερθούν μια σειρά από δημοσιεύματα που έκαναν την εμφάνισή τους καθ’ όλη τη διάρκεια της μεσοπολεμικής περιόδου από αντι-βενιζελικούς και τα οποία καλούσαν για τον «εξαγνισμό της πρωτεύουσας», το διαχωρισμό των «καθαρόαιμων Ελλήνων» από τους «Τουρκόσπορους», κλπ. Ο «Ριζοσπάστης» στάθηκε συνεπής πολέμιος αυτής της αντι-λαϊκής επιθετικότητας. Καταφερόμενος, για παράδειγμα, εναντίον σχετικών άρθρων της «Καθημερινής» το Γενάρη του 1928, τόνιζε επικριτικά: «Οι πρόσφυγες δεν ψηφίζουν τον Τσαλδάρη και τον Μοναρχισμό, οι πρόσφυγες λοιπόν πρέπει να εξοντωθούν! Το δίκαιο των «ολίγων» μοναρχικών γηγενών, όπως λέει η Καθημερινή, θα τους μεταβάλλει σε «επαναστάτες». «Ο εκλογικός αυτός πληθυσμός θα μεταβληθεί αναγκαστικώς εις παράταξιν επαναστατών», επαναστατών που θα φέρουν πίσω τη βασιλεία, επαναστατών που να διώξουν ή να εξοντώσουν τους πρόσφυγες! Αυτή είναι η νέα φάση που δίνει ο Μοναρχισμός στον πόλεμο του κατά της Βενιζελοδημοκρατικής παράταξης»78.

Μέχρι και το 1936 ακόμα, ο συντηρητικός Τύπος πρόβαλλε το αίτημα της εκλογικής και πολιτικής γκετοποίησης του προσφυγικού κόσμου, καλώντας για την «πλήρη εκλογική αποκέντρωση των προσφύγων, ώστε να εκλέγουν πρόσφυγας βουλευτάς… και όχι ν’ αλλοιώνουν τα εκλογικά αποτελέσματα των γηγενών. Αμυνόμεθα συνεπώς υπέρ των γηγενών και δεν επιτιθέμεθα κατά των προσφύγων(!), οι οποίοι όταν θα γίνουν ίσοι μ’ εμάς στα στρατολογικά και τα φορολογικά, ας ψηφίζουν τον Αντίχριστο εις τον αιώνα τον άπαντα»79. Ο χαρακτηρισμός «Αντίχριστός» αναφέρεται βέβαια στον Βενιζέλο. Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι είχε περάσει πάνω από μια δεκαετία από την έλευση των προσφύγων, μια μερίδα του γηγενούς πληθυσμού τούς θεωρούσε ακόμα πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Οι επιθέσεις εναντίον του προσφυγικού στοιχείου όμως δεν περιορίστηκαν απλά σε φραστικές, αλλά σε πολλές περιπτώσεις έλαβαν και τη μορφή φυσικής βίας. Στα Πρακτικά του Συμβουλίου του Πολιτικού Μικρασιατικού Κέντρου το Νοέμβρη του 1924 θα γίνει λόγος για ένοπλες επιθέσεις γηγενών εναντίον άοπλων προσφύγων, που αποδίδονται στην έλλειψη μεθοδικού προγράμματος της κυβέρνησης για την εγκατάστασή τους. Γίνεται δε αναφορά σε γενικευμένα αιματηρά επεισόδια ανά την επικράτεια80.

«Οι γηγενείς καλούνται να συνασπιστούν σε συλλόγους «αμύνης» κατά των προσφύγων», έγραφε η «Ακρόπολις». «Κηρύγματα ερεθισμού και λυσσώδους εμπάθειας απευθύνονται καθημερινώς προς τον αυτόχθονα πληθυσμόν. Και οι πρόσφυγες περιλούονται με ύβρεις εμετικώς. Ονομάζονται «λεφούσι», χαρακτηρίζονται «Τούρκοι», απειλούνται με εξόντωσιν»81. Είναι πραγματικά αποκαλυπτική η στάση των λεγόμενων «πατριωτών» και «εθνικοφρόνων» της εποχής έναντι των προσφύγων, ενώ αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς την προσπάθεια που πραγματοποιεί ο ίδιος ιδεολογικοπολιτικός χώρος σήμερα να καπηλευτεί την ποντιακή (τουρκοποντιακή και ρωσοποντιακή) ψήφο.
Πρόσφυγες από τον Πόντο.
Οι κομμουνιστές έδωσαν τότε μια τιτάνια μάχη καταγγέλλοντας -στον αγώνα τους να καταργήσουν στην πράξη- τις διαχωριστικές γραμμές που ήθελε να επιβάλει ο αστικός κόσμος μεταξύ προσφύγων και γηγενών εργαζομένων στη λογική του «διαίρει και βασίλευε»:

«Η Ελλάδα δεν διαιρείται σε ντόπιους και πρόσφυγες. Η Ελλάδα διαιρείται σε πλούσιους και φτωχούς, σε ανθρώπους που δε δουλεύουν και ζουν και σε ανθρώπους που ολημερίς και ολονυχτίς δουλεύουν και δεν μπορούν να ζήσουν… ο καθένας πρέπει να διαλέξει μεταξύ του πλουσίου πρόσφυγα που συνδυάζεται με τον πλούσιο ντόπιο και του φτωχού πρόσφυγα που σύντροφο του θα έχει το φτωχό ντόπιο εργάτη ή αγρότη».
Ριζοσπάστης, 7 Σεπτεμβρίου 1929

Το Κομμουνιστικό Κόμμα ήταν η μόνη πολιτική δύναμη που στάθηκε ειλικρινά δίπλα στους πρόσφυγες από την πρώτη στιγμή. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πόλεις όπου το κομμουνιστικό κίνημα και οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις κατείχαν ηγεμονική θέση, όπως η Καβάλα, οι πρόσφυγες εντάχθηκαν αμέσως στην τοπική κοινωνία, τα κρούσματα ρατσισμού ήταν σχεδόν ανύπαρκτα, ενώ τα σωματεία μερίμνησαν από πολύ νωρίς για την επαγγελματική τους εκπαίδευση και την πετυχημένη ένταξή τους στην παραγωγή.

Το γεγονός ότι και στην Ελλάδα σε γενικές γραμμές οι πρόσφυγες άργησαν να «ενταχθούν» ουσιαστικά στην ντόπια κοινωνική και πολιτική ζωή, να αισθανθούν και να ενεργήσουν στην πράξη ως μέλη των κοινωνιών όπου εγκαταστάθηκαν και όχι ως πληθυσμός «φιλοξενούμενος» ή «εν αναμονή», παρουσιάζει επίσης ειδικό ενδιαφέρον. Δεν ήταν παρά τουλάχιστο μια δεκαετία μετά όταν άρχισαν να συνειδητοποιούν πλέον τη μονιμότητα της κατάστασής τους, σηματοδοτώντας μια αργή αλλά σταθερή τάση αλλαγής της κατάστασης. Εχει τέλος αξία να επισημάνουμε ότι η πρώτη μαζική ένταξη των προσφύγων, Μικρασιατών και Ποντίων, στη διαδικασία της συνειδητής συνδιαμόρφωσης της τύχης της νέας τους πατρίδας πραγματοποιήθηκε μέσα από τον αγώνα της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, όταν οι προσφυγικοί συνοικισμοί μεταμορφώθηκαν σε πραγματικά κάστρα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.

Βιβλιογραφία:
76. «Πατρίς» 23/11/1935.
77. «Καθημερινή» 16/7/1928 και 19/7/1928.
78. «Ριζοσπάστης» 29/1/1928.
79. «Ελληνικό Μέλλον» 2/2/1936.
80. Πρακτικά Συνεδριάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του ΠΜΚ 11/11/1924, Αρχείο Πολιτικού Μικρασιατικού Κέντρου (ΕΛΙΑ).
81. «Ακρόπολις» 6/2/1936.

Μάργκοτ Χόνεκερ: Κάνουν στην Ελλάδα ό,τι στη ΛΔΓ

 Μάργκοτ Χόνεκερ: Κάνουν στην Ελλάδα ό,τι στη ΛΔΓ

Ως «αντεπανάσταση» χαρακτηρίζει τα γεγονότα του 1989 η 88χρονη σήμερα Μάργκοτ Χόνεκερ (πρώην υπουργός Παιδείας και χήρα του τελευταίου ηγέτη της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ) Εριχ Χόνεκερ) και τα θεωρεί «συνέπεια της «θανατηφόρας κούρσας των εξοπλισμών» στην οποία παρέσυραν οι ΗΠΑ τη Σοβιετική Ένωση με τελικό αποτέλεσμα «οι επονομαζόμενοι μεταρρυθμιστές» της, να εγκαταλείψουν όλες τις «σοβιετικές κατακτήσεις».

Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ και στον Αντώνη Πολυχρονάκη, με αφορμή την πτώση του τείχους του Βερολίνου στις 9 Νοεμβρίου 1989, παραδέχεται για πρώτη φορά λάθη της ίδιας τη Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ):

«Δεν κάναμε πάντα σωστά τη δουλειά μας, εν μέρει εξαιτίας της ανεπάρκειάς μας». Δεν θεωρεί τις διαδηλώσεις του 1989 στη Λειψία και άλλες πόλεις «εξέγερση», αφού «οι περισσότεροι ήθελαν μια καλύτερη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (ΛΔΓ), δεν διαδήλωναν για την κατάργησής της».

Όπως λέει, όμως, «η Ομοσπονδιακή Δημοκρατική της Γερμανίας (ΟΔΓ) κατάφερε να χειραγωγήσει του δυσαρεστημένους» για να επιτύχει την επί σαράντα χρόνια επιδιωχθείσα εξαφάνιση της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ).

«Το φυτίλι ήταν η αυξανόμενη φυγή πολιτών της», η οποία «τροφοδοτήθηκε από τη Δύση» εξηγεί η κ. Χόνεκερ, προσθέτοντας αυτοκριτικά: «δεν τα καταφέραμε να θέσουμε εγκαίρως σε ισχύ τις σχεδιαζόμενες διευκολύνσεις ταξιδιών».

Ταυτόχρονα, όμως, θέτει και το ερώτημα γιατί υπάρχει από το 1990 εσωτερική μετανάστευση τριών εκατομμυρίων ανατολικογερμανών στη δυτική Γερμανία.

Ταξιδεύοντας στην Κριμαία, με τον άντρα της Έριχ
Ούτε και όρο «ειρηνική επανάσταση» δέχεται για τα γεγονότα του 1989, αφού η «επανάσταση είναι μια βαθιά κοινωνική ρήξη η οποία αποσκοπεί σε μια ριζοσπαστική αλλαγή των κοινωνικών σχέσεων, στην απελευθέρωση των λαϊκών μαζών από την εκμετάλλευση και την καταπίεση», ενώ «αν, όπως συνέβη, υπάρξει πισωγύρισμα σε ξεπερασμένες κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις, δεν μπορεί να μιλά κανείς για επανάσταση», όπως λέει.

Επικρίνει δε τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, επειδή εξαιτίας του χάθηκαν οι κατακτήσεις των σοσιαλιστικών χωρών, ενώ ο κόσμος άλλαξε προς το χειρότερο με την εξαφάνιση της ΕΣΣΔ, αφού «αιματηροί πόλεμοι, βία και τρόμος είναι στην ημερήσια διάταξη». Γι΄ αυτό «η ετυμηγορία της ιστορίας για τις πράξεις του δεν θα είναι θετική» προβλέπει.

Θεωρεί την ανέγερση του τείχους αναγκαία, αφού «τα σύνορα διέρχονταν από τη μέση του Βερολίνου» και αποτελούσαν «ένα μόνιμο πεδίο επικίνδυνων αντιπαραθέσεων».

Το «Σύμφωνο της Βαρσοβίας» αποφάσισε το 1961 να τα κλείσει «αφού η στρατιωτική αντιπαράθεση δεν μπορούσε να αποκλεισθεί». Συνεπώς, δεν «μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς την αποφυγή ενός ενδεχόμενου Γ΄ παγκόσμιου πολέμου ως λάθος».

Υπογραμμίζει δε ότι έτσι έγινε δυνατή η συμφωνία του Ελσίνκι, ενώ αντίθετα αυτό το «σύστημα συλλογικής ασφάλειας» καταστράφηκε «με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την προώθηση της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς ανατολάς».

Χαρακτηρίζει λυπηρό γεγονός τον θάνατο πολιτών στο τείχος όχι μόνο για τις οικογένειές τους, αλλά και για «τους πολιτικά υπεύθυνους», οι οποίοι «δεν λυπήθηκαν λιγότερο», επικρίνει όμως την καταδίκη «από τη δικαιοσύνη της ΟΔΓ, η οποία ουδέποτε απέλυσε από τις τάξεις της τους φασίστες», των συνοριοφυλάκων αλλά και ηγετικών στελεχών του κόμματος τα οποία «υπέφεραν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί, επειδή πολέμησαν το φασισμό», αφού ενήργησαν σύμφωνα με το νόμο.

Η κ. Χόνεκερ απαριθμεί μεν τα θετικά που υπήρχαν στη ΛΔΓ, δεν διστάζει εντούτοις να πεί ότι «η ΛΔΓ δεν ήταν κανένας παράδεισος» ότι «υπήρχαν ελλείψεις», ενώ κάποτε λαμβάνονταν και αποφάσεις χωρίς τη συμμετοχή των πολιτών.

Πάντως «εν συγκρίσει με τις περισσότερες σημερινές καπιταλιστικές χώρες επικρατούσαν σχεδόν παραδεισένιες συνθήκες» διαπιστώνει. «Πολλά θα έπρεπε να τα είχαμε κάνει καλύτερα» προσθέτει, αλλά αμφιβάλλει για αν θα μπορούσε να σωθεί η ΛΔΓ «δεδομένων των τότε συσχετισμών».

Χαρακτηρίζει τη «Στάζι», τη μυστική αστυνομία ως «μια νόμιμη υπηρεσία», η οποία «υπάρχει σε όλες τις χώρες του κόσμου» και «στο βαθμό που η Λαοκρατική Γερμανία έπρεπε να αποκρούσει τις επιθέσεις εχθρικών δυνάμεων, ήταν μια αναγκαιότητα».

Κατά τη γνώμη της, το θέμα «διογκώθηκε, οι εργαζόμενοι δαιμονοποιήθηκαν, γράφτηκαν βιβλία και γυρίστηκαν ταινίες για να διαδώσουν τον φόβο και τον τρόμο τον οποίο υποτίθεται πως προκαλούσε».

Η κ. Χόνεκερ δεν εκπλήσσεται που δεν την κατηγορούν για το υποδειγματικό εκπαιδευτικό σύστημα της Λαοκρατικής Γερμανίας, αλλά για τη «στρατιωτικοποίηση» των σχολείων, λόγω ενός μαθήματος άμυνας στο Λύκειο.

Παραδέχεται, όμως, ότι «ίσως να μην ήταν η καλύτερη ιδέα μας».

Παραμένει κομμουνίστρια, και θεωρεί ότι «είναι πιο αναγκαίο από ποτέ σήμερα να αγωνισθεί κανείς για έναν ανθρώπινο, δίκαιο, ειρηνικό κόσμο», διότι «αν η ανθρωπότητα θέλει να έχει ένα μέλλον πρέπει να σπάσει η ισχύς των τραπεζών και των πολυεθνικών», αφού «οικειοθελώς δεν θα παραδώσουν την εξουσία τους».

Και προσθέτει ότι ο σοσιαλισμός παραμένει η μοναδική εναλλακτική «αν η ανθρωπότητα δεν θέλει να κυλήσει στη βαρβαρότητα».
 

Τη σημερινή Ευρώπη την χαρακτηρίζει ως «έργο του μονοπωλιακού κεφαλαίου, μια ιμπεριαλιστική κατασκευή» και υπογραμμίζει ότι «οι ισχυρές χώρες ωθούν τις αδύναμες στον γκρεμό».

Ειδικά, δε για τους Ελληνες λέει πως «τους συμβούλευσαν να κάνουν ιδιωτικοποιήσεις κατά το πρότυπο της Λαοκρατικής Γερμανίας», κάτι που όμως εκεί «προκάλεσε μεγάλο κακό».

Εκφράζει την ανησυχία της διότι «η δικτατορία των μονοπωλίων μεγαλώνει και ο γερμανικός ιμπεριαλισμός αναβαθμίζεται σε ηγεμόνα της ηπείρου» και υπενθυμίζει ότι «δύο φορές προσπάθησε να επιτύχει αυτό το στόχο με τα όπλα και απέτυχε το 1918 και το 1945», αλλά «ποτέ δεν παραιτήθηκε».
[...]

«Στην Ελλάδα η αυτοκρατορία χτύπησε με σκληρότητα» λέει και στέλνει μήνυμα «αλληλεγγύης, συμπάθειας και σεβασμού προς τους Ελληνες».

Γνωρίζει ότι η Ελλάδα «επιβίωσε πολλών σκληρών δοκιμασιών», πιστεύει ότι «θα ξεπεράσει και αυτήν», αφού «οι Ελληνες ξέρουν να αγωνίζονται όπως έχουν αποδείξει στην ιστορία τους» και υπενθυμίζει ότι είναι μαζί τους «η αλληλεγγύη πολλών φίλων σε όλον τον κόσμο».
Πηγή: Nooz 

Η μάχη στο χάνι της Καλλιθέας

 Η μάχη στο χάνι της Καλλιθέας


Άρθρο φίλου του Κόκκινου Φακέλου


Στις 7 Σεπτέμβρη του 1944, το 2ο τάγμα του 85 συντάγματος της 8ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ έδωσε μια πολύ πετυχημένη μάχη στο 38ο χλμ του δρόμου Γιάννενα – Κόνιτσα. Χτύπησε το χάνι της Καλλιθέας, το οποίο οι Γερμανοί είχαν μετατρέψει σε απόρθητο φρούριο και προξένησε στον εχθρό μεγάλες ζημιές: σκότωσε 19 γερμανούς, έπιασε 18 αιχμαλώτους και πολλά λάφυρα. Η μάχη αυτή ενθουσίασε τους Γιαννιώτες, τους Καμποχωρίτες, όλους τους Ηπειρώτες, όχι γιατί ήταν μεγάλη, αλλά γιατί οργανώθηκε από το διοικητή του Τάγματος με μεγάλη μαστοριά. 

Συγκεκριμένα ο Γιώργος Καλιανέσης (Μεσσήνης), λοχαγός του Αστικού Στρατού, διώχτηκε το 1935 από τις τάξεις του για τα δημοκρατικά του φρονήματα, έντυσε μια ομάδα, επικεφαλής της ο Χαρίσης Σδράβος, με ρούχα βλάχικα άνδρες και γυναίκες και τους έδωσε εντολή να προσποιηθούν, πως πάνε στα Γιάννενα για ψώνια και μόλις οι Γερμανοί τους ζητήσουν τις ταυτότητες τους για έλεγχο να τους χτυπήσουν όπως και έγινε. Την ίδια στιγμή εισόρμησαν στο χάνι και άλλα τμήματα, που ήταν καλυμμένα πολύ κοντά. Οι γερμανοί αιφνιδιάστηκαν, μόλις συνήλθαν κλείστηκαν στο χάνι, όμως, μην αντέχοντας στην κόλαση του πυρός, όσοι έμειναν ζωντανοί, παραδόθηκαν.

Η μάχη τελείωσε τόσο γρήγορα, που δεν πρόλαβαν να πάρουν μέρος σ' αυτή ούτε οι Γερμανοί από το Καλπάκι που απέχει μόνο 3 χλμ από την Καλλιθέα και πολύ περισσότερο οι Γερμανοί που ήταν στο Γεροπλάτανο και τα Δολιανά. Ο λαός της Ηπείρου τραγούδησε το ηρωικό αυτό κατόρθωμα. Παραθέτουμε το τραγούδι όπως το ακούσαμε πριν 45 χρόνια.


ΚΑΛΛΙΘΕΑ

Από βραδίς εδόθη διαταγή
Απ' το Μεσσήνη το διοικητή,
πως σαμποτάζ θα γίνει
και το σχέδιο τους δίνει.

Κι ένα πουρνό ταχιά – ταχιά
δέκα παιδιά ντυμένα βλάχικα
στην Καλλιθέα πιάνουν
όπλα τουφέκια για να πάρουν

Στό πόστο μπλόκο, μόλις φτάσανε 
αλά παπήρι τους φωνάζανε
Για για Ζδράβος φωνάζει
και κοντά τους πλησιάζει.

Από το άλογο επήδησε
και το σκοπό εζύγωσε
το πιστόλι αμέσως βγάζει
τρεις σφαιρούλες τους αδειάζει.

Έτσι σ' αξίζει σκύλε Γερμανέ
βρωμιάρη και άτιμε στρατέ
καταπάνω τους χυμούνε
πόρτες παράθυρα τα σπούνε.

Και ο Χαρίσης φωνάζει στα παιδιά
αχ το Λάζο μας τον φάγαν τα σκυλιά.
Ο ΕΛΑΣ εκδίκηση φωνάζει
και τους Γερμανούς τινάζει.

Μόλις τη μάχη τελειώσανε
όλμους, τουφέκια τα φορτώσανε
Για την Αρτσίστα πάνε
όμως τον Λάζο δεν ξεχνάνε.

Σημειώνω τα ονόματα μερικών Ελασιτών, που πήραν μέρος σε αυτή τη μάχη: Γιώργος Καλιανέσης (Μεσσήνης), Σπύρος Πρωτοσύγγελος, Βαγγέλης Δεμίρης,Λάζος Οικονόμου από τη Στράτσιανη, έπεσε σε αυτή τη μάχη, Βαγγέλης Ντακουβάνος. Κώστας Τσιάρας, Τέλης Κουπανέλης, Αποστόλης Σπύρου, Κώστας Βαταβάλης, Πριμεκίρης, Γιώργος Μόκας, Χαρίσης Σδράβος, Θανάσης Αναστασίου (Νάκος), Χρήστος Χασιώτης, Γιάννης Κοντοκάλης και άλλοι.


Από το βιβλίο του Δήμου Βότσικα Στη θύελλα. Αναμνήσεις από την εθνική αντίσταση και τη δράση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην Ήπειρο και στη Δυτική Μακεδονία. (Διατηρήθηκε η ορθογραφία του κειμένου.)


Φωτογραφίες

Καπετάνιοι του ΕΛΑΣ.Εικονίζονται στη μέση ο Γεώργιος Καλιανέσης (Μεσήνης) και αριστερά ο Κώστας Κηπουρός (Μετσοβίτης). Ζαγόρι, φθινόπωρο 1944

Ο Χαρίσης Σδράβος σε φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα.


Υπόθεση Μαξ Μέρτεν (3)

 Υπόθεση Μαξ Μέρτεν (3)


Ο Μέρτεν αντιμετώπιζε κατηγορίες για 13 εγκλήματα πολέμου, τα δέκα εκ των οποίων σχετίζονταν με τους εβραίους τής Θεσσαλονίκης (διά της βίας μεταφορά 45.000 εβραίων στο Άουσβιτς για καταναγκαστικά έργα, δημεύσεις εβραϊκών περιουσιών αποτιμώμενων σε 125 εκατ. χρυσά φράγκα, καταστροφή τού εβραϊκού νεκροταφείου, βασανιστήρια, εκτελέσεις κλπ). Παρά ταύτα, παρέμεινε ψύχραιμος και χαμογελαστός καθ' όλη την διάρκεια της δίκης, δηλώνοντας αθώος σε όλες τις κατηγορίες και τονίζοντας ότι "αγάπησα την Ελλάδα από την πρώτη στιγμή που ήρθα και εβοήθησα τους Έλληνες όσον καιρό υπηρετούσα εδώ".

Το δικαστήριο δεν επείσθη. Στις 5 Μαρτίου 1959, ο πρόεδρος του δικαστηρίου συνταγματάρχης Κοκορέτσας ανακοίνωσε την απόφαση: ένοχος για όλες τις κατηγορίες. Η συνολική ποινή που επιβλήθηκε στον Μέρτεν ήταν κάθειρξη 162 ετών και κατά συγχώνευση 25. Ο "χασάπης της Θεσσαλονίκης" οδηγήθηκε στην φυλακή δίχως να χάσει το ολύμπιο χαμόγελό του. Ήταν σίγουρος πως δεν θα έμενε μέσα για πολύ...

Ο Γκύντερ Κόλβες ήταν γνωστός οδηγός αγώνων ακόμη και πριν από τον πόλεμο. Η παραπάνω -σπάνια-
φωτογραφία είναι από το ολλανδικό "Ράλλυ των Τουλιπών" του 1958, το οποίο κέρδισε οδηγώντας ένα Volvo PV444.

Φτάνουμε στα τέλη Απριλίου. Όπως είπαμε χτες, εκείνη την εποχή βρισκόταν προφυλακισμένος και ο Μανώλης Γλέζος, κατηγορούμενος για εσχάτη προδοσία. Η δίκη του ορίζεται για τις 9 Ιουλίου. Δυστυχώς για την κυβέρνηση, σαν να μη της έφτανε η διεθνής κατακραυγή για τον Γλέζο, λίγες μέρες πριν αρχίσει η δίκη ξεσπάει το σκάνδαλο Κόλβες.

Κατά την διάρκεια του πολέμου, ο Χανς Γκύντερ Κόλβες είχε υπηρετήσει ως αξιωματικός τής Βέρμαχτ στην Κρήτη, όπου διέπραξε σωρεία εγκλημάτων. Για παράδειγμα, στις 4 Ιανουαρίου 1944, στην τοποθεσία Προφήτης Ηλίας του Ακρωτηρίου Χανίων, εκτέλεσε επτά Έλληνες ομήρους. Το Ελληνικό Γραφείο Εγκληματιών Πολέμου, έπειτα από σχετική έρευνα που πραγματοποίησε, περιέλαβε τον Κόλβες από τον Φεβρουάριο του 1956 στον κατάλογο των διωκομένων στην Ελλάδα εγκληματιών πολέμου (με αύξοντα αριθμό 157) και στις 10 Απριλίου 1958 εξέδωσε το υπ’ αριθ. 771 ένταλμα σύλληψής του. Μετά την ψήφιση του Ν.3933/1959, ο Κόλβες θεώρησε ότι δεν κινδύνευε πλέον από τους έλληνες και έτσι αποφάσισε το καλοκαίρι τού 1959 να έρθει στην Ελλάδα για να συμμετάσχει στο... Ράλλυ Ακρόπολις! Πράγματι, στις 10 το πρωί της Πέμπτης 28 Μαΐου 1959, όταν κάτω από τον βράχο τής Ακρόπολης δινόταν η εκκίνηση του 7ου Ράλλυ, ο Κόλβες ήταν εκεί.

Η λεπτομέρεια που είχε διαφύγει του Κόλβες, ήταν ότι για να ανασταλούν οι διώξεις κατά των εγκληματιών πολέμου, έπρεπε να υπάρχει βεβαίωση της γερμανικής πολιτείας ότι έχουν ασκηθεί τέτοιες διώξεις εις βάρος τους στην Γερμανία. Κι αφού τέτοια βεβαίωση για τον Κόλβες δεν υπήρχε, όταν μετά τον αγώνα, στις 3 Ιουνίου, ο γερμανός κατέβηκε στον Πειραιά προκειμένου να πάρει το πλοίο για Ιταλία, συνελήφθη στο τελωνείο από τον υπαστυνόμο Σπύρο Βασιλάκη, κατόπιν εντολής τού Γραφείου Εγκληματιών Πολέμου και του -γνωστού μας- αντεισαγγελέα Ανδρέα Τούση.

Ο τακτικός ανακριτής εγκληματιών πολέμου ειδοποιείται και σπεύδει στο γραφείο του περιμένοντας τον Κόλβες. Περιμένει... περιμένει... περιμένει... Περνούν δυόμισυ ολόκληρες ώρες ώσπου ειδοποιείται να αποχωρήσει: ο Κόλβες δεν θα εμφανιστεί διότι τώρα ταξιδεύει για Ιταλία με το πλοίο "Αγαμέμνων".

Ξεσπάει σκάνδαλο, το οποίο γίνεται πρωτοσέλιδο σε όλες τις εφημερίδες. Ο υπουργός δικαιοσύνης Κωνσταντίνος Καλλίας σπεύδει να διευκρινίσει ότι την διαταγή απελευθέρωσης του Κόλβες εξέδωσε η Κεντρική Διεύθυνση Αλλοδαπών και ότι, κατόπιν εντολής του, ο αντεισαγγελέας τού Αρείου Πάγου ζήτησε να διεξαχθούν ανακρίσεις. Οι ανακρίσεις τραβούν σε μάκρος, ώσπου δυόμισυ μήνες αργότερα, στις 12 Αυγούστου, η κυβέρνηση αποφασίζει να αναλάβει την ευθύνη, διά στόματος του υπουργού προεδρίας Κωνσταντίνου Τσάτσου. "Η πολιτική αυτή της κυβερνήσεως περί τερματισμού τής διώξεως των εγκληματιών πολέμου είναι σύμφωνος προς τα γενικώτερα συμφέροντα της χώρας", δηλώνει θρασύτατα ο Τσάτσος.

Η αριστερά αντιδρά, κατηγορώντας την κυβέρνηση "για προπηλακισμό και βάναυσο παραμερισμό τής ελληνικής δικαιοσύνης". Ο μεν "προπηλακισμός" στοιχειοθετείται από την περιφρόνηση προς το Γραφείο Εγκληματιών Πολέμου, προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος ένας εγκληματίας, ο δε "βάναυσος παραμερισμός" εκδηλώνεται με την υιοθέτηση διαδικασιών που στέλνουν τον Μανώλη Γλέζο να δικαστεί από στρατοδικείο και όχι από τακτικό δικαστήριο. Άρα, η πολιτική τής κυβέρνησης μπορεί να συνοψιστεί ως "λήθη στους χιτλερικούς σφαγείς των ελλήνων, διωγμός τής εθνικής αντιστάσεως, προσπάθεια αναμοχλεύσεως του παρελθόντος και αναρριπίσεως των εμφυλίων παθών στην Ελλάδα". (Αυγή, 14/8/1959).
 
Ο αντεισαγγελέας Ανδρέας Τούσης στην έδρα τού Αρείου Πάγου. Στιγμιότυπο από την εκπομπή
"Κουτί της Πανδώρας" της 17/2/2011, αφιερωμένης στην "υπόθεση Μέρτεν".
Η υπόθεση Κόλβες καθιστούσε σαφές σε όλους ότι η κυβέρνηση θα έκανε τα αδύνατα δυνατά για να καθαρίσει και με το πρόβλημα που λέγεται Μέρτεν. Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα είχε προσπαθήσει και στο παρελθόν να αποφύγει μπλεξίματα με τον εγκληματία ναζί, όπως προκύπτει πεντακάθαρα από μια σχετική και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική λεπτομέρεια:

Το 1946 και ενώ η περίφημη "δίκη της Νυρεμβέργης" βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, οι σύμμαχοι έψαχναν τρόπο να ξεμπερδεύουν με τις εκατοντάδες χαμηλόβαθμους ναζί-εγκληματίες που είχαν μαζευτεί στις λίστες τους και στις φυλακές τους. Τότε, λοιπόν, πρότειναν στην Ελλάδα να της παραδώσουν τον Μέρτεν για να δικαστεί από ελληνικό δικαστήριο. Η συγκεκριμμένη πρόταση ήταν βασισμένη στην συμφωνία που είχαν υπογράψει οι σύμμαχοι το 1943, βάσει της οποίας οι εγκληματίες πολέμου θα παραδίδονταν μετά τον πόλεμο στις χώρες όπου είχαν διαπράξει τα εγκλήματά τους ώστε να δικαστούν απ' αυτές.

Μη προσπαθείτε να μαντέψετε την συνέχεια γιατί είναι αδιανόητη:

Η ελληνική κυβέρνηση, διά στόματος του στρατιωτικού της ακολούθου στο Βερολίνο, του στρατηγού Ανδρέα Υψηλάντη, απάντησε ότι όχι απλώς δεν επιθυμεί την έκδοση του Μέρτεν αλλά προτείνει την απελευθέρωσή του λόγω της άμεμπτης συμπεριφοράς του και των ανεκτίμητων υπηρεσιών του προς την Ελλάδα!!! Απίστευτο κι όμως αληθινό. Τα σχετικά έγγραφα εμφάνισε στο δικαστήριο προς υπεράσπισή του ο ίδιος ο Μέρτεν.


Εμείς θα συνεχίσουμε. Πριν κλείσουμε για σήμερα, όμως, ας αποτίσουμε φόρο τιμής σε έναν πραγματικό υπηρέτη τής δικαιοσύνης σημειώνοντας ότι ο Ανδρέας Τούσης πλήρωσε την επιμονή του να δικάσει τον Μέρτεν και τον Κόλβες. Όταν ήρθε η ώρα των προαγωγών, έμεινε στάσιμος. Η κυβέρνηση Καραμανλή διέψευσε όλες τις προβλέψεις που ήθελαν τον Τούση να προάγεται σε εισαγγελέα τού Αρείου Πάγου και προώθησε στο αξίωμα αυτό τον Κωνσταντίνο Κόλλια. Τον μετέπειτα πρώτο πρωθυπουργό τής χούντας. 

Στον πάτο του Αιγαίου

 Στον πάτο του Αιγαίου

Στο φράχτη του Έβρου, στον πάτο του Αιγαίου
Κείται η αξιοπρέπεια του κάθε Συριζαίου

Εις τον αφρό της θάλασσας, ο υπουργός κοιμάται
Παρακαλώ σας κύματα στον πάτο να τον πάτε (του Αιγαίου)

Αν τυχόν κάποιος αμφέβαλλε για τις ανθρωπιστικές ευαισθησίες της συγκυβέρνησης και του αστικού πολιτικού συστήματος εν γένει, δεν είχε παρά να παρακολουθήσει κάποια πολιτική συζήτηση αυτές τις μέρες, πχ στην ΕΡΤ, στις αρχές της βδομάδας, για να επιβεβαιώσει τις όποιες αμφιβολίες του. Αυτή τη φορά η υποκρισία χτύπησε κόκκινο, καθώς ο πόνος για τους πρόσφυγες μετακινήθηκε (σαν αυτά τα πονάκια που κάνουν δρομολόγια στον οργανισμό μας) προς την τσέπη, για να κρύψει την απεργοσπαστική του λύσσα πίσω από τις στοιβαγμένες ψυχές στα ακριτικά νησιά, που δεν μπορούν να μεταφερθούν λέει εξαιτίας των ανάλγητων απεργών. Αλλά όταν πήγε να απαντήσει ο Κατσώτης, που ήταν παρών στο πάνελ, ο Αλαφογιώργος βιάστηκε έμπειρα να το μαζέψει, γιατί θα βγαίναμε εκτός θέματος.

Τη στιγμή που κάποιοι λιώνουν τα παπούτσια τους, να τρέξουν για να οργανώσουν την απεργία στις 12 Νοέμβρη… Τη στιγμή που η κυβέρνηση τσακίζει ό,τι είχε απομείνει όρθιο στην κοινωνική ασφάλιση, για το καλό μας… Κι ενώ ετοιμάζεται να υποδεχτεί, με δόξα και τιμή (σαν την κυρία Κουκουβίκου, ένα πράγμα) τον Κέρι, δύο μόλις μέρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου, έτσι για το συμβολικό του πράγματος, που διατρανώνει το περήφανο, αντιιμπεριαλιστικό της φρόνημα… Κι ενώ βάζει το δικό της Πάγκαλο, το Φίλη, να ενεργοποιήσει κάποια Ρεπούσικα, «προοδευτικά» αντανακλαστικά, για να περάσουν στα μουγκά τα μνημονιακά προαπαιτούμενα. Κι ενώ συνδέει αυτά τα προαπαιτούμενα με την αντιμετώπιση του προσφυγικού…

Κι ενώ οι κερδοσκόποι εκμεταλλεύονται την ανάγκη των προσφύγων και τους ξεζουμίζουν με ταρίφα μερικές δεκάδες ευρώ, για να τους οδηγήσουν στα σύνορα, κάνοντας τις μπίζνες τους ανενόχλητοι… Κι ενώ δεν έχει γίνει το παραμικρό για να γκρεμιστεί πχ το τείχος της αθλιότητας στον Έβρο –αλλά δεν πειράζει, θα τα αλλάξουν όλα μόλις γίνουν κυβέρνηση… Κι ενώ οι κομμουνιστές οργανώνουν την αλληλεγγύη –αλλά «βεβηλώνουν» τον ιερό βράχο, και μάλιστα για τους μετανάστες, ούτε καν για κάποιους έλληνες…



Η Αυγή πουλάει τρελίτσα κι ευαισθησία με ψαγμένα πρωτοσέλιδα, «γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα». Δε μαθαίνουμε βέβαια τι γίνεται με την ελπίδα (που ακόμα έρχεται και γενικώς υπάρχει) για τα άλλα μικρά παιδιά, που άφησαν μεσοπέλαγα την τελευταία τους πνοή, χωρίς να ξέρουν καν το γιατί.
Ο Σύριζα παρακολουθεί το συνεχιζόμενο έγκλημα και διαβουλεύεται με τους εταίρους του, για την πιο συμφέρουσα λύση.
Ο αστικός τύπος κάνει πρωτοσέλιδο τις γιαγιάδες της Λέσβου, που τάισαν χωρίς δεύτερη σκέψη ένα προσφυγόπουλο (κι όσο κι αν είναι επικίνδυνες κι άδικες αυτές οι γενικεύσεις, δεν πρέπει να είναι τυχαίο που βρέθηκαν σε ένα νησί με τις παραδόσεις της Λέσβου και όχι σε ένα τουριστικό νησί, σαν την Κω), και κάνει γαργάρα (με θαλασσινό νερό του Αιγαίου) όλα τα υπόλοιπα.

Αλλά το πιο βασικό είναι πως αποδεικνύεται περίτρανα, με τον πιο εκκωφαντικό και τραγικό τρόπο, η αλήθεια πως μια «αριστερή κυβέρνηση» είναι δεξιά σε όλα της, χωμένη ως τα νύχια στο βούρκο, δεν μπορεί να βρει ανέξοδες διεξόδους, για να μακιγιάρει την πραγματικότητα και να πουλήσει αγωνιστικό προφίλ, διασκεδάζοντας τις εντυπώσεις. Αν παλιότερα, που ήταν στην αντιπολίτευση, έβλεπε το μεταναστευτικό ως προνομιακό πεδίο, για να στριμώξει τον ακροδεξιό Σαμαρά, αν παλιότερα έδινε βάρος σε «δευτερεύοντα» σημεία που σχετίζονταν με το εποικοδόμημα, για να τονίσει τις διαφορές της με τη ΝΔ, σήμερα δυσκολεύεται να διαφοροποιηθεί έστω και σε αυτά τα «μικρά και δευτερεύοντα» από τη φασιστική πρακτική της. Και δείχνει από τι ταξικό υλικό είναι φτιαγμένη αυτή η «αριστερά» και τίνος συμφέροντα υπηρετεί.

Κι αναρωτιέσαι, αυτό που γίνεται στο Αιγαίο τούτες τις μέρες, πώς να λέγεται άραγε;
Είναι γενοκτονία; Κάθαρση; Δολοφονία; Ή μήπως απλά ιμπεριαλισμός, που περιλαμβάνει ό,τι πρέπει να ειπωθεί, με το όνομά του…;

Υγ: με αφορμή τα σημερινά καραγκιοζιλίκια του Τσίπρα και του Σουλτς στη Μυτιλήνη, το νησί του Go Back (μανταΜέρκελ), για να μην ξεχνιόμαστε.

Πρωτοβουλία Αποστράτων των ΕΔ και ΣΑ: Κάλεσμα για την υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης

 Πρωτοβουλία Αποστράτων των ΕΔ και ΣΑ: Κάλεσμα για την υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης


Δεκάδες υπογραφές προστίθενται στο κείμενο του καλέσματος - Ανοιχτή σύσκεψη πραγματοποιείται τη Δευτέρα 9 Νοέμβρη.
Κάλεσμα σε συναδέλφους τους απόστρατους για την υπεράσπιση του δικαιώματός τους στην Κοινωνική Ασφάλιση απευθύνει η Πρωτοβουλία Αποστράτων,μέσω κειμένου το οποίο ήδη υπογράφουν δεκάδες απόστρατοι από τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, ενώ παράλληλα καλεί φορείς αποστράτων και τον κάθε απόστρατο ξεχωριστά να πάρουν μέρος σε ανοιχτή σύσκεψη που διοργανώνει στο ξενοδοχείο «STANLEY» (Οδυσσέως 1, πλατεία Καραϊσκάκη, στάση μετρό «Μεταξουργείο»), τη Δευτέρα 9/11 (προσέλευση και παράθεση καφέ στις 18.00, έναρξη σύσκεψης στις 18.30).
Στο σχετικό κείμενο της Πρωτοβουλίας Αποστράτων, μεταξύ άλλων, αναφέρεται:
«Συνάδελφοι απόστρατοι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας,

Εχουμε δεχθεί ήδη τις συνέπειες από την εφαρμογή και των τριών μνημονίων, που ψήφισαν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και παλιότερα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Οι συντάξεις μας ήδη έχουν μειωθεί τουλάχιστον κατά 50%, ενώ η κυβέρνηση ανακοίνωσε το νέο πόρισμα της Επιτροπής για το Ασφαλιστικό, όπου εξαγγέλλονται νέες ανατροπές στην ήδη εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή - αντιασφαλιστική πολιτική που μέχρι σήμερα έχουν υλοποιήσει όλες οι κυβερνήσεις. Στόχος τους είναι οι συντάξεις να μετατραπούν σε προνοιακά επιδόματα.
(...) Με την ψήφιση του 3ου μνημονίου η κυβέρνηση έχει εντάξει τα επικουρικά μας ταμεία (ΠΣ, ΕΛ.ΑΣ. και ΤΑΛΣ) στο ΕΤΕΑ. Tα Μετοχικά Ταμεία (ΜΤ) ΣΞ, ΠΝ, ΠΑ μέχρι στιγμής παραμένουν εκτός. Ταυτόχρονα, όμως, η κυβέρνηση δεν παραλείπει να κλείνει το μάτι και να υπόσχεται στους εν ενεργεία συναδέλφους των Σωμάτων Ασφαλείας ότι με τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα δεν αποκλείει να δεχθεί τη δημιουργία των επαγγελματικών αυτοδιαχειριζόμενων Ταμείων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ύπαρξη των συντάξεων. Ο δρόμος άνοιξε με τους αντιασφαλιστικούς νόμους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που έδιναν τη δυνατότητα μετατροπής των επικουρικών ταμείων σε επαγγελματικά. Πρόκειται για πολιτική επιλογή της ΕΕ, με στόχο την απαλλαγή του κράτους από τη χρηματοδότηση ή την εγγύηση του συστήματος Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας συνολικά.
Επιπλέον, με την πρόταση αυτή θα χαριστούν οι τεράστιες οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία, με τη συγκατάθεσή μας, και θα συνεχιστεί η λεηλασία των αποθεματικών τους από το μεγάλο κεφάλαιο, αφού με τη μετατροπή τους σε επαγγελματικά, θα μπορούν να επενδύουν μέχρι και το 95% των εισφορών του προσωπικού των Σωμάτων Ασφαλείας σε μετοχές, ομόλογα εταιρειών και έντοκα γραμμάτια».
Παραπέρα προειδοποιούν ότι με τα προωθούμενα μέτρα, «η χρηματοδότηση της Επικουρικής Ασφάλισης των Σωμάτων Ασφαλείας και των Μετοχικών Ταμείων των ΕΔ - ΛΣ, ΕΛ.ΑΣ. θα προέρχεται αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους, γεγονός που θα επιφέρει νέες μεγάλες περικοπές στις ήδη πετσοκομμένες παροχές των συνταξιούχων συναδέλφων, αλλά και μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση των εν ενεργεία συναδέλφων μέσω νέων αυξήσεων των εισφορών, δηλαδή νέων μειώσεων στο μισθό τους, με αντάλλαγμα ένα αμφισβητούμενο επίδομα φτώχειας στα γεράματα. Προωθούν τα επαγγελματικά ταμεία, τη στιγμή που αποκαλύπτεται ξεκάθαρα, σύμφωνα και με τις αναλογιστικές μελέτες - προτάσεις, ότι τα τεράστια προβλήματα που παρουσιάζουν τα επικουρικά ταμεία των Σωμάτων Ασφαλείας, από τη διαχρονική λεηλασία των αποθεματικών τους από το ιδιωτικό κεφάλαιο, θα καλυφθούν είτε μέσα από μεγάλες αυξήσεις εισφορών (μέχρι και 66,7%), είτε με μειώσεις παροχών (μέχρι και 34,4%)».
«Ολα αυτά να μην τα επιτρέψουμε!», προσθέτουν, και τονίζουν: «Μοναδική μας υποχρέωση είναι ο συνεχής αγώνας για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας και κατά συνέπεια και του δικαιώματος της αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας. Τώρα χρειάζεται ξεσηκωμός και η συμπόρευσή μας με τους υπόλοιπους συνταξιούχους και εργαζόμενους, του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, που πλήττονται από τις συνέπειες της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής (...) Ολοι μαζί να αγωνιστούμε για τη διατήρηση και ενίσχυση του συστήματος της αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Κοινωνικής μας Ασφάλισης με πλήρη χρηματοδότηση και εγγύηση από τον κρατικό προϋπολογισμό».
Ολόκληρο το κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Αποστράτων δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της, στη διεύθυνσηhttp://protovoyliaapostraton.webnode.com/.
Οι υπογραφές στο κάλεσμα
Το αρχικό κάλεσμα υπογράφει η Πρωτοβουλία Αποστράτων για την υπεράσπιση του δικαιώματός μας στην Κοινωνική Ασφάλιση: Οι φορείςΠανελλήνια Ενωση Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΕΑΠΣ),Κίνηση για την Εθνική Αμυνα (ΚΕΘΑ) και οι Νίκος Καρπής, αντιπλοίαρχος ε.α. ΛΣ, Τριαντάφυλλος Μπαλωμένος, Β΄ αντιπρόεδρος της Ενωσης Αποστράτων Αστυνομικών Αττικής, Δημήτρης Μαντζιάρας, αναπλ. ταμίας της Ενωσης Αποστράτων Αστυνομικών Αττικής.
Στις υπογραφές που έχουν συγκεντρωθεί έως τώρα έχουν προστεθεί οΠολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Αποφοίτων Σχολών Υπαξιωματικών ΠΝ (ΠΜ/ΣΑΣΥ/ΠΝ - «ΞΙΦΙΑΣ»), καθώς και οι εξής απόστρατοι:
Ευθύμιος Τσούνας, ανθυποπυραγός ε.α., Νίκος Παπαναστάσης,συνταγματάρχης ε.α. ΣΞ, Γιάννης Ντουνιαδάκης, υποναύαρχος ε.α. ΠΝ,Μάλαμας Τσαρδάκης, πλωτάρχης ε.α. ΠΝ, Σπύρος Ματιάτος,αντισυνταγματάρχης ε.α. ΣΞ, Τριαντάφυλλος Φωτιάδης, απόστρατος αξιωματικός ε.α. ΠΝ, Σάββας Θεοδωρής, αρχιπύραρχος ε.α., αντιπρόεδρος της ΠΕΑΠΣ, Αντώνης Κούσαλης, αντιπλοίαρχος ε.α. ΠΝ, Νικόλαος Eυαγγέλου,απόστρατος ΠΝ, Ιωάννης Εφεντάκης, ανθυποπλοίαρχος ε.α. ΠΝ, Γεώργιος Τραντάκης, απόστρατος ΠΝ, Δημήτρης Σαραντόπουλος, αξιωματικός ε.α. ΠΝ, Θεόφιλος Ρίζας, απόστρατος ΠΝ, Λεωνίδας Παπαθωμάς, αξιωματικός ε.α. ΠΝ, Χρήστος Χαραλαμπίδης, ανθυπασπιστής, Μιχαήλ Μιχαήλ,απόστρατος ανθυποπυραγός του ΠΣ, Ευστάθιος Ματουλόπουλος, Δημήτριος Τσελεπής, αντιπλοίαρχος ε.α. ΠΝ, Αντώνης Κακαράς, αρχιπλοίαρχος ε.α., συγγραφέας, Ευθύμιος Λυγιδάκης, αντ/γος ε.α. ΕΛ.ΑΣ., Γιώργος Μέρμηγκας, απόστρατος αξιωματικός ΣΞ, Ευάγγελος Παναγιωτίδης,σημαιοφόρος (Ε-ΜΟΥΣ) ε.α. ΠΝ, Γεώργιος Μισόγλου, απόστρατος αξιωματικός Στρατού, Απόστολος Μασαλής, συνταγματάρχης ε.α. ΠΒ, Κωστής Στεφάνου, αντισμήναρχος ε.α. (Ι), Ηλίας Βολυράκης, υποστράτηγος ε.α. ΠΣ,Χρήστος Μπεκιάρης, ανθυπασπιστής ε.α., Βαγγέλης Κιούσης, απόστρατος αξιωματικός ΠΑ, Αντώνιος Διαμαντόπουλος, ταξίαρχος ε.α ΠΖ, Γιώργος Καραμάνης, οργανωτικός γραμματέας της Ενωσης Αποστράτων Αστυνομικών Αττικής, Νίκος Μαλισιόβας, απόστρατος ΠΝ, Κώστας Δημητριάδης, υπομοίραρχος ε.α. Ελληνικής Χωροφυλακής, Αριστείδης Γιαννόπουλος, πλοίαρχος (Ι) ε.α. ΠΝ, Ιωάννης Λούβαρης, απόστρατος αξιωματικός ΠΝ,Κωνσταντίνος Κελλάρης, σμήναρχος ε.α., Κωνσταντίνος Λυρής του Μιχαήλ, υποπλοίαρχος ε.α. ΠΝ, Ρωμύλος Δανιόλος του Δημητρίου, σμήναρχος (Ι) ε.α. (ε.ε.: 1953-1991), Μιχαήλ Δανιόλος του Ρωμύλου, σμήναρχος ε.α. (EA) (ε.ε.: 1982-2008), Μηνάς Ρασούλης, ταξίαρχος ε.α. ΤΘ,Νικόλαος Ψαθάς, λοχαγός ε.α., Ευστάθιος Φλώρος, απόστρατος αξιωματικός ΠΝ, Βασίλης Φάρκωνας, απόστρατος αξιωματικός ΠΝ, Παναγιώτης Μαλλής, υποστράτηγος ε.α., Χρήστος Κουτσολιάκος, απόστρατος επισμηναγός (Ρ),Σπύρος Φραγκογιάννης, πλοίαρχος ε.α. ΠΝ, Κωνσταντίνος Κοντούλης (Κορυβάντης), απόστρατος αξιωματικός ΠΝ, Αθανάσιος Ζαγγογιάννης, απόστρατος ΠΑ, Νίκος Τζιγκουνάκης, απόστρατος αστυνόμος Β',Κωνσταντίνος Χρονόπουλος, αντιστράτηγος ε.α. ΕΛ.ΑΣ., Ευάγγελος Αντωνόπουλος, απόστρατος ανθυποπυραγός ΠΣ, Δημήτριος Βαλασίδης, αξιωματικός ε.α., οικονομολόγος - συγγραφέας, Νίκος Δενιόζος, αρχιπλοίαρχος ε.α. ΛΣ, οικονομολόγος - περιφερειολόγος, Παναγιώτης Καλογιαντσίδης, ταγματάρχης ε.α. ΠΖ, Παντελής Λασκαρίδης, ανθυπασπιστής, Γεώργιος Τούντας, αντιπλοίαρχος ε.α. (Ε) ΠΝ, Γ. Χλιμίντζας, αντιναύαρχος ε.α. ΠΝ, Π. Γκόγκας του Σταματίου, απόστρατος ΠΝ, Γεώργιος Παπαδάκης, ταγματάρχης ΤΘ, Ηλίας Ν. Σπυρέλλης, λοχαγός ε.α. (ΦΠΒ), καθηγητής αγγλικής γλώσσας και πληροφορικής, Ιωάννης Κουμπαράκης, ανθυποπυραγός ε.α. ΠΣ, Χρήστος Τσάκωνας, ανθυποπυραγός ε.α. ΠΣ,Ιωάννης Γκάρλας, ανθυποπυραγός ε.α. ΠΣ, Νικήτας Μελισσάκης, πυρονόμος ε.α. ΠΣ, Ανδρέας Ριτσώνης, ανθυποπυραγός ε.α. ΠΣ, Νικόλαος Ζαγγανάς, ανθυποπυραγός ε.α. ΠΣ, Σταύρος Πούλιος, απόστρατος ταγματάρχης ΣΞ, Ευάγγελος Μαυροθαλασσίτης, συνταγματάρχης ε.α.,Γεώργιος Παπαδόπουλος, ανθυπασπιστής ε.α. (ΔΒ) ΣΞ, Αναστάσιος Γρηγοριάδης, αντισυνταγματάρχης ε.α., Χρήστος Μαυρίδης, αντισυνταγματάρχης ε.α. (ΑΣ), Προκόπιος Αδαμόπουλος, αντιπλοίαρχος ε.α. ΠΝ, Σωτήρης Βαπορίδης, αξιωματικός ε.α. ΠΝ, Αντώνης Παρασκευόπουλος, απόστρατος ΣΞ, Δημήτρης Πιερράκος, αντιστράτηγος ε.α. ΠΣ, Αθανάσιος Ντούρμας, αντιπτέραρχος (Ι), Νικόλαος Χαλκιώτης, αξιωματικός ε.α. ΠΝ, Χρήστος Ντζούφρας, αντιστράτηγος ε.α ΕΛ.ΑΣ.,Ιωάννης Κακογιάννης, ταξίαρχος ε.α ΣΞ, Στυλιανός Λαψάνης, αντισμήναρχος ε.α. ΠΑ, Νικόλαος Μαχιάς, επίλαρχος ε.α., Κωνσταντίνος Φαφούτης, υποστράτηγος ε.α. ΠΣ (ΥΓ), Αθανάσιος Πούλιας, ανθυποπυραγός ε.α. - γγ του ΔΣ της ΠΕΑΠΣ, Κωνσταντίνος Ματρογιαννόπουλος, πυραγός ε.α. - ταμίας του ΔΣ της ΠΕΑΠΣ, Αγγελος Χονδρός, ανθυποπυραγός ε.α - μέλος του ΔΣ της ΠΕΑΠΣ, Παναγιώτης Δρίτσας, πύραρχος ε.α. - μέλος της ΕΕ της ΠΕΑΠΣ, πρ. πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Υπαλλήλων ΠΣ, Διονύσιος Βορίσης, δασολόγος, αντιστράτηγος ε.α. ΠΣ, διδάκτωρ του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ - πρόεδρος του ΔΣ της ΠΕΑΠΣ, Βασίλης Καλαμιώτης,ταγματάρχης ε.α (ΠΒ), Παναγιώτης Αλεξόπουλος, επισμηναγός ε.α., μηχανικός - οικονομολόγος, Ευάγγελος Κακαρούντας, πλωτάρχης ε.α. ΠΝ,Ιωάννης Ράπτης, πυρονόμος ε.α. ΠΣ, Κωνσταντίνος Σιάτρας, πυρονόμος ε.α ΠΣ, Κώστας Βερτζίνης, πλοίαρχος ε.α. ΠΝ, Αθανάσιος Μπουκλιάς, απόστρατος αξιωματικός ΠΝ, Γιάννης Σαΐτης, ταξίαρχος ε.α. (ΤΧ) ΣΞ, Γιάννης Γ. Αγγέλου, συνταγματάρχης ε.α. (ΜΧ), Δήμητρα Νούραγα, ανθυπασπιστής ε.α. (ΥΓ), Κωνσταντίνος Γκορτζής, αντιναύαρχος ε.α. ΠΝ, Νικόλαος Κλέτσας, απόστρατος αξιωματικός ΠΑ, Τσαμπίκος Διακαναστάσης, ανθυποπυραγός ε.α. ΠΣ, Αντώνιος Γερολυμάτος, απόστρατος πυροσβέστης,Δημήτρης Κάτσενος, ταξίαρχος ε.α., Θεόδωρος Οικονόμου, ανθυποπυραγός ε.α. ΠΣ, Νικήτας Ιωάννη Καλογιαννάκης, αστυνομικός διευθυντής ε.α. - ειδικός γραμματέας Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας (ΠΟΑΣΑ), Παναγιώτης Κυριάκος, υποπλοίαρχος ε.α., Δημήτριος Σακαβέλης, συνταγματάρχης ε.α., Ευάγγελος Μαυρογόνατος, αντισυνταγματάρχης ε.α. ΕΑΑΣ Κιλκίς, Γεώργιος Σκουμπουρδής, συνταγματάρχης ε.α. (ΥΠ), Σπύρος Λευθεριώτης, απόστρατος.

Η ταινία της εβδομάδας: "Μάθε παιδί μου γράμματα"

 Η ταινία της εβδομάδας: "Μάθε παιδί μου γράμματα"

Με αφορμή την είδηση για τον θάνατο του ηθοποιού Κώστα Τσάκωνα, και διαβάζοντας μεταξύ άλλων πως "έγινε κυρίως γνωστός για τους κωμικούς του ρόλους σε κινηματο-γραφικές ταινίες και βιντεοταινίες της δεκαετίας του 1980, όπως «Η Μεγάλη Απόφραξη», «Κλασική Περίπτωση Βλάβης», «Οι Πόντιοι» και «Η Γυναικάρα απ’ το Κιλκίς»", αναφορές που από μόνες τους θεωρήσαμε πως τον αδικούν, είπαμε να θυμηθούμε σήμερα μια ιδιαίτερα αξιόλογη (και ακόμη δυστυχώς επίκαιρη σε κάποια σημεία της) ταινία που είχε πρωταγωνιστήσει μαζί με άλλους ο δημοφιλής αυτός κωμικός.
_____________
Έξι χρόνια στο δημοτικό. Έξι χρόνια στο γυμνάσιο, δώδεκα. Έξι χρόνια στο πολυτεχνείο, δεκαοχτώ. Έξι χρόνια στο εξωτερικό, εικοσιτέσσερα. Και έξι χρόνια μέχρι που να πάω σχολείο, τριάντα. Μέχρι τα τριανταέξι που είμαι, ακόμα άλλα έξι χρόνια. Πού πήγανε; Τι γίνανε έξι χρόνια;
«Μάθε παιδί μου γράμματα» είναι ο τίτλος της κοινωνικής κωμωδίας του 1981 σε σκηνοθεσία του Θεόδωρου Μαραγκού και πρωταγωνιστές τους Βασίλη Διαμαντόπουλο, Νίκο Καλογερόπουλο, Κώστα Τσάκωνα και Άννα Μαντζουράνη. Αποτελεί κοινωνική κριτική της μεταπολιτευτικής ελληνικής κοινωνίας, με τις έντονες ιδεολογικές αγκυλώσεις και παράλληλα την αδυναμία και την έλλειψη βούλησης από το ελληνικό κράτος να αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό. Παράλληλα εξετάζεται και η εξάρτηση της ελληνικής εκπαίδευσης τόσο από σχήματα και νοοτροπίες του παρελθόντος όσο και από την εξουσία, της οποίας καλείται να γίνει φερέφωνο.

Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα χωριό της ορεινής Αρκαδίας (η ταινία έχει γυριστεί στη Στεμνίτσα, τη Δημητσάνα, τη Λαγκάδια, την Καρύταινα χωριά της περιοχής) λίγο μετά τη μεταπολίτευση. Τα αποκαλυπτήρια ενός μνημείου πεσόντων κατά την Κατοχή αναστατώνουν την τοπική κοινωνία, καθώς παραλείπεται το όνομα του Χρίστου Καναβού, ενός κομμουνιστή αντιστασιακού που σκοτώθηκε στην περιοχή. Ο Περικλής (Β. Διαμαντόπουλος), συντηρητικός διευθυντής του Γυμνάσιου, έρχεται σε σύγκρουση τόσο με τη γυναίκα του Ελπίδα (Α. Ματζουράνη) όσο και με τους δυο γιους του Σωκράτη (Ν. Καλογερόπουλος) και Δημοσθένη (Κ. Τσάκωνα) που υπερασπίζονται το δικαίωμα της Χρυσάνθης (Ειρήνη Καζάκου) και της οικογένειάς της να καταθέσουν στεφάνι στη μνήμη του Καναβού.

4 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1981: α’ γυναικείου ρόλου (Άννα Μαντζουράνη), α’ ανδρικού ρόλου (Βασίλης Διαμαντόπουλος), σκηνογραφίας και ειδικό βραβείο ερμηνείας (Νίκος Καλογερόπουλος). 

Κοστούμια:
Σταμάτης Τσαρουχας, Αγγελική Μαραγκού, Σταυρούλα Φασσέα
Ηχολήπτες:
Ηλίας Ιονέσκο, Ντίνος Κίττου
Φροντιστήριο:
Σταυρούλα Φασσέα
Μακιγιάζ:
Τζένη Αβοκατίδου
Μιξάζ:
Θανάσης Αρβανίτης
φωτογράφος:
Κώστας Βλαχόπουλος
Πηγή: TVXS

ΠΑΣΥ ΚΕΡΚΥΡΑ Καταιγίδα άγριων μέτρων σε βάρος της φτωχής Αγροτιάς

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ   ΠΑΣΥ
Καταιγίδα άγριων μέτρων σε βάρος της φτωχής Αγροτιάς στο τρίτο «αριστερό»
μνημόνιο. Μέτρα που εξυπηρετούν τους στόχους της νέας ΚΑΠ της Ε.Ε.
Τριπλασιάζεται η εισφορά στον ΟΓΑ, 26% φορολογία από το 1ο ευρώ, 100%
προκαταβολή φόρου, 15% μείωση της επιδότησης και 23% ΦΠΑ στα αγροεφόδια., μείωση
των ενισχύσεων μέχρι και 50% ως το 2019.
Την ίδια ώρα μας κοροϊδεύουν για μέτρα «ελάφρυνσης», όπως η μη φορολόγηση
των επιδοτήσεων και των αποζημιώσεων, η οποία θα ωφελήσει, μόνο τον μεγαλοαγρότη
αφού το 80% των επιδοτήσεων/ενισχύσεων της ΕΕ πάνε στο 20% των δικαιούχων στη χώρα
μας, που είναι μεγαλοαγρότες και μεγαλοεπιχειρηματίες του αγροτικού τομέα, ενώ το
υπόλοιπο 20% μοιράζεται το 80% των δικαιούχων που είναι μικρομεσαίοι αγρότες.
Αυτοί είναι οι πραγματικοί μας ανταγωνιστές και όχι αυτός που συμπληρώνει το έτσι
κι αλλιώς περιορισμένο εισόδημά του και από την αγροτική δουλειά. Γι αυτό δε θα σωθείς
αν περιοριστεί και πάλι ο αριθμός αυτών που παίρνουν επιδότηση, αν γίνουν πιο αυστηρά τα
κριτήρια για το χαρακτηρισμό του κατά κύριο επάγγελμα αγρότη.
Το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς είναι ο στόχος τους και η
συγκέντρωση της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών,
επιχειρηματιών.
Επιπλέον, στην Κέρκυρα η «αριστερή» δημοτική αρχή εγκατέλειψε πλήρως την αγροτική
οδοποιία, διατηρεί την τιμή του νερού στα ύψη και αγνοείται η καταβολή της επιδότησης.
Στέλνουν εμάς και τις οικογένειές μας στις στρατιές των πάνω από 1.500.000 ανέργων.
Μαχητικά, οργανωμένα. Μην τους αφήσουμε ήσυχους. Να τους εμποδίσουμε.
Υπάρχει άλλος δρόμος. Ο δρόμος του αγώνα, αγώνα με αντοχή και διάρκεια,
οργανωμένος σε συμμαχία με τους εργάτες, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, να
αποκρούσουμε τα βάρβαρα μέτρα. Να ανοίξουμε το δρόμο για να φύγουν από τη μέση, οι
καπιταλιστές ιδιοκτήτες γης, αγροτικών εκμεταλλεύσεων, βιομηχανίας, μεταφορών,
εμπορίου, να γίνει η ιδιοκτησία τους ιδιοκτησία του λαού, να μπει στον ενιαίο σχεδιασμό
αξιοποίησής της, για να ωφελείται η συνεταιρισμένη αγροτιά. Για να μην είναι ατομική
έγνοια οι καταστροφές, η δουλειά στο χωράφι, στο μαντρί, η αγορά των εφοδίων κ.α.
Να πάρουμε την υπόθεση της επιβίωσής μας στα δικά μας χέρια!
Οργανώνουμε τη πάλη μας με συσκέψεις στα χωριά της Κέρκυρας. Ήδη έχουν
πραγματοποιηθεί στα χωριά Γιαννάδες, Βαλανειό και Παυλιάνα, ενώ προγραμματίζονται:
Πέμπτη 5 Νοέμβρη στο Περιβόλι, Παρασκευή 6 Νοέμβρη στη Περίθεια, Σάββατο 7
Νοέμβρη στις Νυμφές και Τρίτη 10 Νοέμβρη στη Λευκίμμη.
Καλούμε τους κερκυραίους αγρότες στην πανελλαδική απεργία του Π.Α.ΜΕ. 12
Νοέμβρη, στις 10:00, στο Σαρόκο και 23 Νοέμβρη στο αγροτικό συλλαλητήριο με κάθε

αγροτικό μέσο (τρακτέρ-αγροτικό αυτοκίνητο) έξω από το Δημαρχείο , στις 10:30. 

TOP READ