Rebellion Connexion – Οι μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο

Κατιούσα

100 χρόνια από την σημαντικότερη επάνάσταση της σύγχρονης ιστορίας, οι Rebellion Connexion επιστρέφουν με ένα τραγούδι αφιερωμένο στο ιστορικό γεγονός της Οχτωβριανής Επανάστασης, αναδεικνύοντας -όσο αυτό επιτρέπεται στα πλαίσια ενός τραγουδιού- τις συνθήκες μέσα στις οποίες εξελίχθηκε, τα πολύτιμα επιτεύγματά της καθώς και τα διδάγματα που αντλούνται ένα αιώνα αργότερα.

Τους στίχους του τραγουδιού θα τους βρείτε και στο βίντεο.
Εμείς ξεχωρίζουμε κι αντιγράφουμε απλώς τους στίχους του ρεφρέν.
Είναι ο Οκτώβρης πυξίδα
των ανθρώπων ελπίδα
έφοδος στους ουρανούς
τον ήχο της νίκης ακόμα ακούς
από αυτούς που το δρόμο χάραξαν
εκατό χρόνια απ’ τις μέρες που τον κόσμο άλλαξαν

ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ (σε Ισλαμικη "εκδοση") και οι ΧΟΡΗΓΟΙ ΤΟΥ

Με έκπληξη και δέος ,με οργή και αποτροπιασμό παρακολουθεί η διεθνής κοινή γνώμη τα εγκλήματα των Ισλαμιστών .Τείνει να πιστέψει – αν δεν έχει ήδη πειστεί – ότι το Κοράνι είναι στην κυριολεξία ένα διαβολικό σύγγραμμα που απευθύνεται και μετατρέπει τον άνθρωπο στο χειρότερο κτήνος που γνώρισε η ανθρωπότητα .Ο φρικτός θάνατος του Κανταφι ,οι εκτελέσεις στην Αίγυπτο ,η ανθρωποφαγία στη Συρία ,το συνεχιζόμενο μακελειό στο Αφγανισταν ,στο Σουδάν ,τη Σομαλία  και τελευταία ( μετά την αποχώρηση των Νατοϊκών –το τονίζω ) το από το πουθενά (;) ξεπέταγμα των χειροτέρων κτηνών της «εξελιγμένης» Τζιχαντ στο Ιράκ κάνουν μια ανθρωπότητα ,που δεν έχει πια νωπά τα Άουσβιτς και τα Νταχαου να απορεί και να οργίζεται για την ανείπωτη αυτή κτηνωδία και να διαρρηγνύει τα ιμάτια της για την ..κατάντια του ανθρωπίνου γένους !

Παρατηρώντας την αγριότητα αυτών των σφαγών είναι δύσκολο να μην πιάσεις εαυτον να κλαίει από τα τρίσβαθα της ψυχής σου ,να μην εύχεσαι τον ίδιο θάνατο για αυτά τα κτήνη .Χωρίς προσπάθεια δικαιολογησης και τολμώντας να ερμηνεύσουμε  -όσο γίνεται νηφάλια – βλέποντας πίσω από την κουρτίνα της απλής παρατήρησης γεγονότων -,τι πραγματικά υπάρχει και τι τα γέννησε αυτά ,καλό θα ήταν να κάνουμε μια Ιστορική αναδρομή στην Δουλοκτητική ,Φεουδαρχική και Καρά-καπιταλιστική προϊστορία μας και ιδιαιτέρα στην Ιστορία μας απέναντι σε όλους αυτούς τους λαούς που βιώσαν επί αιώνες τον «πολιτισμό» μας . Καρά-εκμετάλλευση δηλαδή ανθρώπου από άνθρωπο στο διηνεκές ..

Γιατί πριν τις εκατόμβες των κομμένων κεφαλιών της Μοσουλης η ανθρωπότητα είχε ξαναδεί τέτοιες σκηνές ! Τον Τζορντανο Μπρουνο , την Ροζα Λουξενμπουργκ και τον Καρλ Λιμπχεντ , τα κομμένα κεφαλιά των Άρη και Τζαβέλα στην Θεσσαλική πόλη …κ.α

Πριν το ολοκαύτωμα των τζιχαντιστων σε χωριά και πόλεις στην Συρία είχαμε εδώ τα Καλάβρυτα ,τον Βιαννο ,το Δίστομο και μάλιστα από κτήνη που ΔΕΝ ήταν Ισλαμιστές αλλά αρκούντως ίσα κι όμοια απάνθρωποι και υπάνθρωποι και μάλιστα με κτηνωδέστερο …Ιδεολογικό υπόβαθρο .

Ακόμα ,πριν τους βιασμούς και τις πωλήσεις δούλων στη Μοσουλη πρώτοι εμείς (οι "Δυτικοί ") διδάξαμε αυτούς τους λαούς ξεπατώνοντας ολόκληρες Ηπείρους ! Αφρική ,Νότια και Βόρεια Αμερική γνωρίσαν μαζικά τον «πολιτισμό» μας .Οι νέγροι ,οι ινδιάνοι και οι Ίνκας το γνωρίσαν στο πετσί τους στην κυριολεξία .

Από την εποχή των Σταυροφόρων οι λαοί αυτοί γνωρίσαν τι σημαίνει κνούτο ,σφαγή ,βιασμοί ,αποκεφαλισμοί ,σταυρώσεις ,εκμετάλλευση των πατρίδων τους ,ληστεία .Για αιώνες η ασέλγεια μας επί αυτών των λαών ήταν τα δώρα μας σε όλη σχεδόν την νότια Ασία ,την Αφρική και την Αμερικανική Ήπειρο ,στην μισή δηλαδή ανθρωπότητα .Κάθε αυτόχθων λαός που η μοίρα τον έφερε να έχει η γη του λίγο καφέ ,χρυσό η έστω ρίγανη γνώρισε την κτηνωδία των αποικιοκρατών .Για αιώνες έμαθαν γενιές επί γενιών ντόπιων ,ή να υποτάσσονται στα αφεντικά των κανονιών ,ή να πεθαίνουν πρόωρα  και άδικα . Άγγλοι ,Γάλλοι ,Πορτογάλοι ,Φράγκοι και Ενετοί ,Ολλανδοί και Γερμανοί μόνιμα ασελγουντες για αιώνες επί των λαών αυτών .

Καταδικασμένοι σε αιωνία απόγνωση και απελπισία αυτοί οι λαοί βρέθηκαν και υποταγμένοι πνευματικά κάτω απ τα δικά μας σκευάσματα (θρησκείες) ,παραδομένοι έτσι και σε μια καταστροφική γι αυτούς αμορφωσιά ,άγνοια και πνευματική στέρηση .Ο πιο εύκολα διαπλασιμος είναι ο αμόρφωτος ! Προσπελάσιμη η ψυχή του για να τον οδηγήσεις όπου θες .Παραδομένος μες την άγνοια του, κουτουλά από τοίχο σε τοίχο και όπως τον σπρώξει ο κάθε θεομπαίχτης ,τσαρλατάνος ,λαοπλάνος λακές σου .Έτσι καθόλου τυχαίο και εύκολα εξηγήσιμο το ότι σε κάθε χωριό ή πόλη που ελέγχουν οι Ταλιμπαν το πρώτο που καταστρέφουν και εξαφανίζουν είναι το βιβλίο (πλην των « Ιερών»…) .Βλέπετε καμιά ομοιότητα με τους Ναζί και τον Χίτλερ ??

Διαβάζοντας τα βιογραφικά δυο τζιχαντιστων παρατήρησα στη διαδρομή τους κοινές καταβολές κι αφετηρίες ,αυτές που τελικά τους στρατολόγησαν .Ο ένας Αφγανος ,ο άλλος Ιρακινός . Και στους δυο οι «απελευθερωτές» Νατοϊκοί βομβάρδισαν τα χωριά τους σκοτώνοντας τις οικογένειες τους .Μάλιστα ο δεύτερος αναγκάστηκε δεμένος να δει να παίζουν μπάλα με το κεφάλι της μικρής του αδερφής οι «καλοί» Πεζοναύτες (έγινε και δίκη –σικ!- στην Αμερική μετά ) .Και οι δυο συνεληφθησαν και μαρτύρησαν στα χέρια Αμερικανών και Εγγλεζών …»ταλιμπαν» πεζοναυτών . Το Κοράνι και οι Ιμάμηδες της  Αλ Καιντα ήταν η απαντοχή τους το λιμάνι που έδεσε η …εκδίκηση τους . (Τηρουμένων των αναλογιών ίδιας χαμηλής πολιτικης και οχι μόνο ,μόρφωσης –δύσκολα δηλαδή να εξηγήσουν τα συμβαίνοντα γύρω τους – λούμπεν ,απελπισμένα στοιχεία στρατολογούνται και στον νεοναζισμό απο την στρατιά των εκατομυρίων ανέργων που δημιουργεί πάντα ο καπιταλισμός στην κρίση του )

                                                         Στειλε κανα φραγκο ρε Οbama Boss ! Τζαμπα θα κανουμε τα ζομπι ?

Μόνο που σιγά και …μαλακά ,αυτοί οι «καλοί», συμπονετικοί και «Σωτήρες» Ιμάμηδες οδήγησαν το μίσος τους εναντίον των εισβολέων Νατοϊκών Ιμπεριαλιστών να μπολιαστεί με ολίγη …από «αλλόθρησκους» γενικώς ! Και μάλιστα «αλλόθρησκοι» γι αυτούς τους νεοισλαμιστες ταλιμπανεζους ιμάμηδες είναι ακόμα και οι Μωαμεθανοί που δεν ασπάζονται …το Δόγμα ΤΟΥΣ ,την αίρεση τους .Γιατί αυτοί αυτοπροβαλλονται σαν γνήσιοι εκφραστές του Θεού …τάχαμου .Έτσι δένει το σωστό γλυκό της διαίρεσης και του αποπροσανατολισμού που μόνο οι θρησκείες μπορούν να το πετύχουν  .Τέχνη που οι «έμποροι των Εθνών» έμαθαν καλά επί αιώνες .Πολύ βολική λοιπόν διοχέτευση οργής …όπως και ο Φασισμός τους ,βλέπει εχθρούς αλλού γι αλλού (εβραιους ,μεταναστες , τσιγγάνους κλπ) ετσι και η φασιστική εκδοχή του Ισλαμ (η ταλιμπανικη) βλέπει εχθρους ολους τους αλλους ΠΛΗΝ των Πολυεθνικων και των Καπιταλιστών !!!

…καθότι μια πολιτικά προσανατολισμένη και οργανωμένη αντίθεση και αντίσταση δεν συμφέρει και την φοβούνται οι Αφέντες του κόσμου ,όπως ο διάολος το λιβάνι .Μια αποιδεολογικοποιημενη και απολιτική τυφλή οργή με την οποία εύκολα ποτίζονται οι ρημαγμένες από την αποικιοκρατία και Ιμπεριαλιστική ληστρική εκμετάλλευση λαϊκές μάζες αυτών των χωρών είναι ότι καλύτερο και ασφαλέστερο για τα Διεθνή Αφεντικά .Και μόνο μέσω των θρησκειών και της άγνοιας το πετυχαίνεις αυτό ,εύκολα και αποτελεσματικά .Αρκεί να βρεις τους κατάλληλους Παπάδες και Ιμάμηδες ,τους «χιτλερ» και «μπιν λαντεν» σου (ή να τους κατασκευάσεις ) ,την πνευματική ηγεσία δλδ των τσαρλατάνων που θα δουλέψει μελετημένα και προσεκτικά για την εκτροπή στις ψυχές των εξαθλιωμένων και ντροπιασμένων των σπαρασσόμενων απο τον Καπιταλισμό μαζών .

Αυτοί θα «ερμηνεύσουν» τις γραφές ,τι ήθελε να πει ο ποιητής –προφήτης ! …θα αποσιωπήσουν ότι δεν κολλάει ,θα μεταλλάξουν ότι δε συμφέρει ,θα ανασκολωπησουν την θρησκεία κατά το δοκούν .Θα την κάνουν αγνώριστη και αρκούντως βολική στα Αφεντικά των Εθνών .Εξ άλλου το πλαίσιο των θρησκειών (ΟΛΩΝ) είναι τόσο ευμετάβλητο ,μεταλλαξιμο και προσαρμόσιμο ,ακριβώς γιατί οι «ιερές γραφές» είναι προϊόν μακραίωνων προσαρμογών των εξουσιών στα κάθε φορά ιδιαίτερα ιστορικά συμφέροντα τους ανά τους αιώνες . Χωρά απίστευτο νερό σε κάθε μια .Ερμηνείες που μπορούν κάλλιστα να ποικίλουν από το μαύρο στο άσπρο κι από το καυτό στο κρύο .Αρκεί σε ένα σοφό και πονηρό «κέντρο» να μελετήσει αυτά τα χαρακτηριστικά που το βολεύουν κάθε φορά ,να φτιάχνει τα μοτιβα και να τα δίνει για εφαρμογή σε άξιους πρακτορισκους τους για να μπολιάζουν τις ψυχές των μαζών .Να εκτρέπουν κάθε φορά το ποτάμι της εναντίον τους οργής σε άλλα ακίνδυνα γι αυτούς ρυάκια .Να αποπροσανατολίζουν δηλαδή αυτή την οργή μακριά από τον Καπιταλιστικό πισινό τους .

Δεν έχει σημασία ποιος πράκτορας θα εφαρμόσει το σχέδιο ,αν θα λέγεται Λαντεν ή Μουσολινι ,το μοναστήρι να ν καλά …Η αντικατάσταση της αυτονόητης Αλήθειας «ΕΝΑΣ είναι ο εχθρός ο Ιμπεριαλισμός» με την όποια «καθαρότητα Φυλής» ή τζιχαντ είναι ευχής εργον για τους αφέντες του κόσμου ..

Εν κατακλείδι το καθοδηγούμενο από την Ιμπεριαλιστική Δύση ταλιμπανεζικο τζιχαντζιστικο Ισλάμ από πράκτορες της CIA και άλλων Μυστικών Υπηρεσιών ντυμένων ως παπάδες είναι ο καλύτερος σύμμαχος και χορηγός των σκοπών τους ! Στόχος τους η δαιμονοποιηση και παρουσίαση του Ισλαμικού κόσμου σαν παγκόσμιο εχθρό και τρομοκράτη και ποιος ξέρει …ένας «θρησκευτικός» Παγκόσμιος Πόλεμος ίσως είναι και στα μύχια κι ανομολόγητα σχέδια τους (Σωτηρία του συστήματος τους από την κρίση –καταστροφή κεφαλαίων και παραγωγικών δυνάμεων - και χωρίς πολιτική –αλλά θρησκευτική – χροιά ) …Ένας πολύ βολικός ΠΠ γι αυτούς .Η "χριστιανική "  "Δυση" εξ αλλου εχει ..."προυπηρεσια"στον Φασισμό τον οποίο επισης ο Καπιταλισμός -όλως τυχαια αυτή την εποχή της Κρισης του - παντιοτροπως ενισχύει και βγάζει απ τα συρτάρια του ! 

Ξυπνάτε λαοί και στρέψατε τα βέλη εκεί που ειν ο εχθρός …Κι εχθρός όλων πλέον ειν ο ΣΑΠΙΟΣ πια Καπιταλισμός τους !Γκρεμοτσακίστε τον από ακρο σ ακρο σε όλη τη γη και τα κοινά μας ( αυτά που μας ενώνουν ) θα τα βρούμε …Και οι αθρησκοι και οι θρησκευάμενοι όλων των θρησκειών και των δογμάτων .

"ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ"

Οι κλάδοι που δεν δικαιούνται να κάνουν απεργία…

       

Την αρχή είχε κάνει η κυβερνητική «Αυγή», που έγραφε με αφορμή τις κινητοποιήσεις στους ΟΤΑ ότι κάποιοι κλάδοι δεν δικαιούνται να κάνουν απεργία. Σήμερα, τη σκυτάλη παίρνουν τα «αντιπολιτευόμενα» την κυβέρνηση ΜΜΕ, με αφορμή τις κινητοποιήσεις στο μετρό. Την περασμένη βδομάδα, η «Καθημερινή» έγραφε στο κύριο άρθρο της ότι η απεργία αυτή είναι «σαδισμός», ενώ χτες, από την ίδια στήλη, ότι είναι «αδικαιολόγητη» και ότι είναι «εξωφρενικό» οι πολίτες να «ταλαιπωρούνται» από ομάδα «ιδεοληπτικών συνδικαλιστών». Προχτές, ανάλογο «χτύπημα» είχαμε και από τα «Νέα», όπου γράφτηκε ότι οι απεργίες αυτές είναι «ύβρις», λειτουργούν «παρασιτικά» και «εκβιάζουν»! Τα παραπάνω γαρνίρονται με αναφορές στους «ευνοημένους συνδικαλιστές», στο «πελατειακό σύστημα» και άλλα παρόμοια, ώστε να ενεργοποιείται ο «κοινωνικός αυτοματισμός». Είναι φανερή η προσπάθεια όλων αυτών να εκμεταλλευτούν το εκφυλιστικό κλίμα που έχουν δημιουργήσει οι πλειοψηφίες των σωματείων στις συγκοινωνίες, για να χτυπήσουν συνολικά την οργανωμένη δράση των εργαζομένων και το απεργιακό τους δικαίωμα. Γι’ αυτό η κριτική τους δεν αφορά τον τρόπο που οργανώνει την απεργία η μια ή η άλλη συνδικαλιστική πλειοψηφία, τα αιτήματα και το πλαίσιό της, αλλά το δικαίωμα των εργαζομένων να διεκδικούν συλλογικά το δίκιο τους απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας. Πρόκειται για «ψιλοβελονιά» προπαγάνδας από τον αστικό Τύπο, που (αν μην τι άλλο) επιβεβαιώνει ότι πλησιάζει η ώρα για την κατάθεση του νομοσχεδίου από την κυβέρνηση, που θα βάζει νέα εμπόδια στην απεργία… Αντίστοιχα, λοιπόν, και οι εργαζόμενοι θα πρέπει να προετοιμάζουν την απάντησή τους.

ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ «ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ»

Απωθώντας την ιστορία μας είναι σίγουρο ότι αμελούμε την κατανόησή της και γι’  αυτό στην  παρεμβολή της με τη μορφή  επετείων ο κυρίαρχος λόγος σπεύδει να δώσει το επιθυμητό περιεχόμενο, για να μη μετατραπεί σε δίδαγμα η ιστορία. Και στη φετινή επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου η σύνδεση της για άλλη μια φορά με καταστροφικές  δράσεις των αποκαλούμενων αναρχικών προσανατολίζει τη σκέψη σε συγκεκριμένα μονοπάτια που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στην απαξίωσή του.

 Στη φετινή επέτειο κυριάρχησε  το βίντεο με τη φωτοβολίδα που καρφώθηκε στο πόδι της δικηγόρου Αναστασίας Τσουκαλά στα επεισόδια στα Εξάρχεια μετά την πορεία του Πολυτεχνείου. Τις ημέρες που ακολούθησαν ομάδες αναρχικών αντιπαρατίθενται η μια στην άλλη με κατηγορίες για τέτοιου είδους δράσεις που προσβάλουν και συκοφαντούν το «κοινωνικό και ελευθεριακό κίνημα». Είχε προηγηθεί η κατάληψη του πολυτεχνείου από ομάδα αυτοαποκαλούμενων αντιεξουσιαστών, οι οποίοι προχώρησαν σε αυτή την κίνηση για τον αποκλεισμό των πολιτικών και κομματικών οργανώσεων, «που καπηλεύονται την εξέγερση» η οποία έληξε την επόμενη μέρα μετά από παρέμβαση μιας ομάδας 300 αναρχικών.

Οκτώ σχεδόν χρόνια από την έναρξη  της πολιτικής της σκληρής λιτότητας, με τα μνημόνια που έθεσαν σκληρότερους  όρους της πολιτικοοικονομικής οργάνωσης, οι ψευδαισθήσεις που διαπερνούσαν αντιλήψεις και συμπεριφορές σωρεύοντας αδιέξοδα η μια μετά την άλλη διαλύονται. Οι εμπειρίες που αποκτήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια αυξάνουν την αυτογνωσία μας αποκαλύπτοντας τρόπους λειτουργίας και στόχους των κινημάτων που χαρακτηρίζονται αναρχικά, αυτόνομα, ελευθεριακά κλπ. Και μπορεί  οι αντιδράσεις, αντιλήψεις και διαθέσεις ανθρώπων που συμμετέχουν σ’  αυτά να μην είναι ταυτόσημες, όμως αυτό που τους ενώνει είναι η διαλαλούμενη έλλειψη φορέα, η  έλλειψη οργανωτικού και ιδεολογικού σχήματος και η αντίθεσή τους τόσο στον καπιταλισμό όσο και στον υπαρκτό σοσιαλισμό της ΕΣΣΔ. Αυτές οι αντιλήψεις, έχοντας μεγάλη  ακτινοβολία και ισχυρή προωθητική δύναμη από τα χρόνια της  μεταπολίτευσης  ιδιαίτερα στους νέους, επιβάλλουν το επίπεδο σύγκρουσης με την αστυνομία σχεδόν ως τεκμήριο επαναστατικότητας, ενώ κατηγορείται το ΚΚΕ πως επωμίζεται την καταστολή σαν ουρά του συστήματος. Αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα άμεσης, εδώ και τώρα, οργάνωσης αντικαπιταλιστικού αγώνα  σε κάθε επίπεδο, που μεταφράζεται σε  σύγκρουση με κρατικές δυνάμεις καταστολής, με κριτήριο της αποτελεσματικότητας των δράσεων τη   θεαματικότητα και εντυπωσιασμό. Το πολυτεχνείο γίνεται ο προνομιακός  χώρος δράσης και η πλατεία Εξαρχείων από τον κυρίαρχο λόγο τους χρεώνεται σαν η επικράτειά τους.

                Κι όλος αυτός ο αναρχοαυτόνομος χώρος εφάπτονταν ή και περιλάμβανε τους κάθε φορά μετασχηματισμούς της αναθεωρητικής αριστεράς. Κοινά σημεία μέσα στον ιδεολογικό χυλό δεν ήταν δύσκολο να αναδειχτούν, με πρώτο και κύριο την αναγνώριση της  κρίσης του μαρξισμού και την απόρριψη του σοβιετικού μοντέλου που άνοιγαν το δρόμο και για αμφισβήτηση  διαφόρων θεωρητικών ζητημάτων, αλλά κυρίως την αντίθεση με το λενινιστικό μοντέλο οργάνωσης. Τα  κινήματα αυτά αναπτύσσονταν και αναδεικνύονταν ταυτόχρονα με την αμφισβήτηση των λενινιστικών θεωρητικών δεδομένων για τις σχέσεις κόμματος-μαζών, ηγεσίας-βάσης. Οι προβληματισμοί εστιάζονταν στην απόρριψη της κομματικής ιεραρχίας κι αναζητούνταν  μορφές οργάνωσης βασισμένες στα πλαίσια  της άμεσης δημοκρατίας, όρος που σαγηνεύει κυρίως τους νέους. 

               Ακόμα και τώρα οι θεωρίες αυτές θεαματικά καταναλώνονται, επικεντρώνοντας σε γενικές αντικαπιταλιστικές και ιδιαίτερα αντιεραρχικές  αντιλήψεις και προσφέρονται για ιδεολογικές επενδύσεις διαφόρων μικροαστών που παίζουν το ρόλο του επαναστάτη.  Δράσεις σπασμωδικές, βίαιες, αποκομμένες από  την ίδια την εργατική τάξη, εμπλουτίζονται με μερικά μαρξιστικά-λενινιστικά ή τροτσκιστικά, ανάλογα με την περίπτωση, για να μεταμορφωθούν σε επαναστατικές. Κι αν περιορίζονται τα περισσότερα στο χώρο των πανεπιστημίων ή της διανόησης, γιατί φυσικά με γενικότητες και αφορισμούς είναι αδύνατο να πείσεις περί του πρακτέου ανθρώπους της δουλειάς, όμως ο έλεγχος όλων αυτών των κινημάτων, λιγότερο ή περισσότερο, από μηχανισμούς ή άτομα που παίζουν το ρόλο του ηγέτη αλλά  και από τους ίδιους τους κρατικούς μηχανισμούς δεν είναι δύσκολος. Η ομφαλοσκόπηση που είναι η φυσική κατάληξη μιας τέτοιας συμπεριφοράς και πολιτικής αντίληψης διακόπτεται  από τις δράσεις της αστυνομίας που επαναφέρουν στην επικαιρότητα κάθε ομάδα και γκρουπούσκουλο δίνοντάς του πολιτική υπόσταση σ’ έναν φαύλο κύκλο –διαδήλωση, επεισόδια, επίθεση αστυνομίας, συλλήψεις, διαδήλωση διαμαρτυρίας, δίκες, διαδήλωση και ούτω καθεξής. Και πώς να ξεχωρίσει κανείς πού σταματά η αφέλεια και πού αρχίζει η προβοκάτσιαq

Και κάπως έτσι με τη βοήθεια και του κυρίαρχου λόγου στήνεται το μοντέλο δράσης των επίδοξων επαναστατών. Και στα χρόνια του μνημονίου οι πάλαι ποτέ ανένταχτοι, ανεξάρτητοι, αυτόνομοι, αναρχικοί, αναθεωρητές κλπ. παρουσιάζονται σε συνεχή αναζήτηση, θεωρητική και οργανωτική,  μόνοι τους ή  συσπειρωμένοι στοιχειωδώς σε ομάδες, -γειτονιάς ή ενδιαφερόντων ανάλογα. Η σύμπλευση όλων αυτών από ένα σημείο και πέρα, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια του μνημονίου, αποδείχτηκε καθαρά ταχτική πολιτικάντικη επιλογή ενταγμένη στα πλαίσια του αγώνα για ανεύρεση νησίδων επιβίωσης και δυνατοτήτων εξόρυξης πολιτικής ηγεμονίας.  Πάσχοντας βέβαια από  αθεράπευτη αναποτελεσματικότητα από την πίεση κάθε φορά αναγκαιοτήτων  για άμεσες δραστηριότητες, που, όταν δεν αφορούσαν προβλήματα μεμονωμένα σχεδόν ατομικά αφορούσαν απάντηση σε κρατική τρομοκρατία, οδηγούνταν σε θεαματικές δράσεις είτε βίας είτε θεατρικότητας, που δίνει στην κυρίαρχη εξουσία άλλοθι για τελειοποίηση των κατασταλτικών και προπαγανδιστικών της μηχανισμών (Η επικέντρωση του πολιτικού λόγου της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο «γκέτο των Εξαρχείων», συνεισφέρει στη χάραξη διαχωριστικών γραμμών στα αστικά κόμματα και στην επίφαση αντιπαλότητας μεταξύ τους)  

Στην τελική, η βασική διαφοροποίησή τους εντοπίζεται στη διαφημιζόμενη ανεξαρτησία τους από οργανωτικούς μηχανισμούς κομμάτων, ενώ η θεωρητική τους ανεπάρκεια προβάλλεται ως αέναη θεωρητική αναζήτηση, σε αντιδιαστολή με τη δογματικότητα του ΚΚΕ, και η οργανωτική τους αδυναμία ως χειραφέτηση. Κι όλη αυτή η συμπεριφορά δεν καταδεικνύει άλλον από αντίπαλο παρά το ΚΚΕ που η οργανωτική του αποτελεσματικότητα, ο θεωρητικός του εξοπλισμός καταγγέλλονται ως τροχοπέδη του εργατικού κινήματος.  

Κι αν μοιάζει όλος αυτός ο χώρος να χαρακτηρίζεται από μια κατάσταση θεωρητικού και πολιτικού κενού που το οδηγεί και στο αντίστοιχο οργανωτικό κενό ο ρόλος του, εκών άκων, είναι προβοκατόρικος. Να δημιουργεί άλλοθι στην κρατούσα εξουσία, να δημιουργεί καταστάσεις που την ευνοούν απαξιώνοντας και περιθωριοποιώντας το εργατικό κίνημα.

Παράρτημα κοροϊδίας

Πηγή: Eurokinissi

Μια άθλια προπαγάνδα συνοδεύει ως «παράρτημα» τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2018. Σύμφωνα με αυτήν, ο προϋπολογισμός που κατέθεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ την Τρίτη στη Βουλή, στον οποίο αποτυπώνεται ανάγλυφα ότι ο λαός θα συνεχίσει να ματώνει για λογαριασμό του κεφαλαίου, είναι «ο τελευταίος μνημονιακός».

Τι εννοούν; Οτι το ερχόμενο καλοκαίρι θα τελειώσει τυπικά η τρέχουσα δανειακή σύμβαση. Αλλά μήπως αυτό σημαίνει ότι θα πάρουν πίσω το τσεκούρι σε αφορολόγητο και συντάξεις, το οποίο έχουν ψηφίσει με το τέταρτο μνημόνιο για το 2019 και το 2020;

Μήπως σημαίνει για το λαό ότι θα σταματήσουν να ισχύουν τα αντεργατικά μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων, που η σημερινή κυβέρνηση επεκτείνει; Μήπως αναιρούνται η συμφωνία για τα ματωμένα πλεονάσματα στο διηνεκές και τα μέτρα που τη συνοδεύουν;


Τίποτα απ' αυτά δεν συμβαίνει. Μόνιμα θα είναι τα μνημόνια και οι αντίστοιχοι προϋπολογισμοί που προκύπτουν από τη συμμετοχή σε ΕΕ και Ευρωζώνη, τα ευρωπαϊκά εξάμηνα, οι αυτόματοι κόφτες κ.ο.κ.

Ακόμα πιο προκλητικά, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι πρόκειται για τον πρώτο «πλεονασματικό» προϋπολογισμό εδώ και χρόνια σε ό,τι αφορά τα νοσοκομεία, τον ΕΟΠΥΥ και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Η απάτη αποκαλύπτεται με μια απλή ματιά στα νούμερα: Η απογείωση των ασφαλιστικών εισφορών, οι δραστικές περικοπές το προηγούμενο διάστημα στις συντάξεις και στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της Υγείας, οδηγούν σε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, όταν οι περικοπές στον κρατικό προϋπολογισμό για όλα τα παραπάνω αγγίζουν τα 700 εκατομμύρια ευρώ μόνο για το 2018!

Τα επιμέρους στοιχεία είναι εξίσου αποκαλυπτικά: Η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ θα μειωθεί κατά 214 εκατομμύρια, μετά και το περσινό τσεκούρι των 200 εκατομμυρίων, αλλά ο ΕΟΠΥΥ προβλέπεται να έχει πλεόνασμα 333 εκατομμύρια! Για τα δημόσια νοσοκομεία και τα ΠΕΔΥ ο τακτικός προϋπολογισμός μειώνεται κι άλλο, κατά 363 εκατομμύρια σε σχέση με το 2017.

Την ώρα επίσης που 9 στους 10 εγγεγραμμένους ανέργους δεν βλέπουν ούτε με το κιάλι το επίδομα ανεργίας, ο ΟΑΕΔ προϋπολογίζεται να έχει πλεόνασμα 586 εκατομμύρια ευρώ, χρήματα από τις εισφορές των εργαζομένων, ενώ αυξάνεται η επιδότηση στις επιχειρήσεις, στο όνομα των «ενεργητικών πολιτικών» για την απασχόληση.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ακόμα ότι ο προϋπολογισμός είναι ο πρώτος μετά από χρόνια που βάζει τέλος στις περικοπές στα εισοδήματα, ενώ ενισχύει τους «αδύναμους»! Λες και η απογείωση των άμεσων και έμμεσων φόρων (επιπλέον 900 εκατομμύρια προβλέπονται από τη φοροληστεία το 2018, φτάνοντας συνολικά τα 48 δισ.!), η εκτίναξη των ασφαλιστικών εισφορών, οι περικοπές στο ΕΚΑΣ κ.ο.κ., δεν είναι πλήγμα στο εισόδημα των λαϊκών οικογενειών.

Λες και τα εφάπαξ ψίχουλα που δίνονται στους εξαθλιωμένους από την αντιλαϊκή πολιτική, μαζεμένα κι αυτά από την αφαίμαξη του λαού, μπορούν τάχα να αντισταθμίσουν όσα η κυβέρνηση κόβει από τις δαπάνες για τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες.

Όσο για την «αναπτυξιακή» πλευρά του προϋπολογισμού, για την οποία καμαρώνουν τα κυβερνητικά στελέχη, σε καμία περίπτωση δεν αφορά τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, αλλά το «ζεστό» χρήμα των 7 δισ. που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, το οποίο θα πάει εξολοκλήρου στους επιχειρηματικούς ομίλους και σε έργα που ιεραρχούν για την κερδοφορία τους.

Αυτή είναι, εξάλλου, η άλλη πλευρά του νομίσματος των ματωμένων για το λαό πλεονασμάτων, που προβλέπονται να εκτιναχτούν στα 7,1 δισ. ευρώ (από 4,3 δισ. πέρυσι), ή στο θηριώδες 3,8% του ΑΕΠ. Γιατί όσα λογιστικά «μαγειρέματα», όση προπαγάνδα κι αν επιστρατεύσει η κυβέρνηση, οι λαϊκές ανάγκες και η καπιταλιστική κερδοφορία που υπηρετεί με την πολιτική της, είναι πέρα για πέρα ασυμβίβαστα...

(Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 23 Νοέμβρη 2017).

902gr

Ψιλοβελονιά

Την αρχή είχε κάνει η κυβερνητική «Αυγή», που έγραφε με αφορμή τις κινητοποιήσεις στους ΟΤΑ ότι κάποιοι κλάδοι δεν δικαιούνται να κάνουν απεργία. Σήμερα, τη σκυτάλη παίρνουν τα «αντιπολιτευόμενα» την κυβέρνηση ΜΜΕ, με αφορμή τις κινητοποιήσεις στο μετρό. Την περασμένη βδομάδα, η «Καθημερινή» έγραφε στο κύριο άρθρο της ότι η απεργία αυτή είναι «σαδισμός», ενώ χτες, από την ίδια στήλη, ότι είναι «αδικαιολόγητη» και ότι είναι «εξωφρενικό» οι πολίτες να «ταλαιπωρούνται» από ομάδα «ιδεοληπτικών συνδικαλιστών». Προχτές, ανάλογο «χτύπημα» είχαμε και από τα «Νέα», όπου γράφτηκε ότι οι απεργίες αυτές είναι «ύβρις», λειτουργούν «παρασιτικά» και «εκβιάζουν»! Τα παραπάνω γαρνίρονται με αναφορές στους «ευνοημένους συνδικαλιστές», στο «πελατειακό σύστημα» και άλλα παρόμοια, ώστε να ενεργοποιείται ο «κοινωνικός αυτοματισμός». Είναι φανερή η προσπάθεια όλων αυτών να εκμεταλλευτούν το εκφυλιστικό κλίμα που έχουν δημιουργήσει οι πλειοψηφίες των σωματείων στις συγκοινωνίες, για να χτυπήσουν συνολικά την οργανωμένη δράση των εργαζομένων και το απεργιακό τους δικαίωμα. Γι' αυτό η κριτική τους δεν αφορά τον τρόπο που οργανώνει την απεργία η μια ή η άλλη συνδικαλιστική πλειοψηφία, τα αιτήματα και το πλαίσιό της, αλλά το δικαίωμα των εργαζομένων να διεκδικούν συλλογικά το δίκιο τους απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας. Πρόκειται για «ψιλοβελονιά» προπαγάνδας από τον αστικό Τύπο, που (αν μην τι άλλο) επιβεβαιώνει ότι πλησιάζει η ώρα για την κατάθεση του νομοσχεδίου από την κυβέρνηση, που θα βάζει νέα εμπόδια στην απεργία... Αντίστοιχα, λοιπόν, και οι εργαζόμενοι θα πρέπει να προετοιμάζουν την απάντησή τους.

Παράρτημα κοροϊδίας

Μια άθλια προπαγάνδα συνοδεύει ως «παράρτημα» τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2018. Σύμφωνα με αυτήν, ο προϋπολογισμός που κατέθεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ την Τρίτη στη Βουλή, στον οποίο αποτυπώνεται ανάγλυφα ότι ο λαός θα συνεχίσει να ματώνει για λογαριασμό του κεφαλαίου, είναι «ο τελευταίος μνημονιακός».
Τι εννοούν; Οτι το ερχόμενο καλοκαίρι θα τελειώσει τυπικά η τρέχουσα δανειακή σύμβαση. Αλλά μήπως αυτό σημαίνει ότι θα πάρουν πίσω το τσεκούρι σε αφορολόγητο και συντάξεις, το οποίο έχουν ψηφίσει με το τέταρτο μνημόνιο για το 2019 και το 2020;
Μήπως σημαίνει για το λαό ότι θα σταματήσουν να ισχύουν τα αντεργατικά μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων, που η σημερινή κυβέρνηση επεκτείνει; Μήπως αναιρούνται η συμφωνία για τα ματωμένα πλεονάσματα στο διηνεκές και τα μέτρα που τη συνοδεύουν;
Τίποτα απ' αυτά δεν συμβαίνει. Μόνιμα θα είναι τα μνημόνια και οι αντίστοιχοι προϋπολογισμοί που προκύπτουν από τη συμμετοχή σε ΕΕ και Ευρωζώνη, τα ευρωπαϊκά εξάμηνα, οι αυτόματοι κόφτες κ.ο.κ.
Ακόμα πιο προκλητικά, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι πρόκειται για τον πρώτο «πλεονασματικό» προϋπολογισμό εδώ και χρόνια σε ό,τι αφορά τα νοσοκομεία, τον ΕΟΠΥΥ και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Η απάτη αποκαλύπτεται με μια απλή ματιά στα νούμερα: Η απογείωση των ασφαλιστικών εισφορών, οι δραστικές περικοπές το προηγούμενο διάστημα στις συντάξεις και στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της Υγείας, οδηγούν σε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, όταν οι περικοπές στον κρατικό προϋπολογισμό για όλα τα παραπάνω αγγίζουν τα 700 εκατομμύρια ευρώ μόνο για το 2018!
Τα επιμέρους στοιχεία είναι εξίσου αποκαλυπτικά: Η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ θα μειωθεί κατά 214 εκατομμύρια, μετά και το περσινό τσεκούρι των 200 εκατομμυρίων, αλλά ο ΕΟΠΥΥ προβλέπεται να έχει πλεόνασμα 333 εκατομμύρια! Για τα δημόσια νοσοκομεία και τα ΠΕΔΥ ο τακτικός προϋπολογισμός μειώνεται κι άλλο, κατά 363 εκατομμύρια σε σχέση με το 2017.
Την ώρα επίσης που 9 στους 10 εγγεγραμμένους ανέργους δεν βλέπουν ούτε με το κιάλι το επίδομα ανεργίας, ο ΟΑΕΔ προϋπολογίζεται να έχει πλεόνασμα 586 εκατομμύρια ευρώ, χρήματα από τις εισφορές των εργαζομένων, ενώ αυξάνεται η επιδότηση στις επιχειρήσεις, στο όνομα των «ενεργητικών πολιτικών» για την απασχόληση.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ακόμα ότι ο προϋπολογισμός είναι ο πρώτος μετά από χρόνια που βάζει τέλος στις περικοπές στα εισοδήματα, ενώ ενισχύει τους «αδύναμους»! Λες και η απογείωση των άμεσων και έμμεσων φόρων (επιπλέον 900 εκατομμύρια προβλέπονται από τη φοροληστεία το 2018, φτάνοντας συνολικά τα 48 δισ.!), η εκτίναξη των ασφαλιστικών εισφορών, οι περικοπές στο ΕΚΑΣ κ.ο.κ., δεν είναι πλήγμα στο εισόδημα των λαϊκών οικογενειών.
Λες και τα εφάπαξ ψίχουλα που δίνονται στους εξαθλιωμένους από την αντιλαϊκή πολιτική, μαζεμένα κι αυτά από την αφαίμαξη του λαού, μπορούν τάχα να αντισταθμίσουν όσα η κυβέρνηση κόβει από τις δαπάνες για τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες.
Οσο για την «αναπτυξιακή» πλευρά του προϋπολογισμού, για την οποία καμαρώνουν τα κυβερνητικά στελέχη, σε καμία περίπτωση δεν αφορά τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, αλλά το «ζεστό» χρήμα των 7 δισ. που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, το οποίο θα πάει εξολοκλήρου στους επιχειρηματικούς ομίλους και σε έργα που ιεραρχούν για την κερδοφορία τους.
Αυτή είναι, εξάλλου, η άλλη πλευρά του νομίσματος των ματωμένων για το λαό πλεονασμάτων, που προβλέπονται να εκτιναχτούν στα 7,1 δισ. ευρώ (από 4,3 δισ. πέρυσι), ή στο θηριώδες 3,8% του ΑΕΠ. Γιατί όσα λογιστικά «μαγειρέματα», όση προπαγάνδα κι αν επιστρατεύσει η κυβέρνηση, οι λαϊκές ανάγκες και η καπιταλιστική κερδοφορία που υπηρετεί με την πολιτική της, είναι πέρα για πέρα ασυμβίβαστα...

«Τι να προλάβουμε σε 2,5 χρόνια;»...

Στο φόντο των καταστροφικών πλημμυρών στη Δυτική Αττική με τους 21 νεκρούς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ξεδιπλώνει μία κάλπικη προπαγάνδα σχετικά με τις αιτίες της τραγωδίας, για να κρύψει τις ευθύνες που της αναλογούν. Αρχικά ενοχοποίησε τους ίδιους τους κατοίκους των περιοχών που πνίγηκαν, αφού «έχτισαν πάνω στα ρέματα», κάνοντας μάλιστα λόγο για «Ανθρώπων έργα» (πρωτοσέλιδο της «Αυγής»). Στη συνέχεια όμως έπαιξε ένα άλλο «χαρτί», για να βγει λάδι και να κουκουλώσει και τις δικές της εγκληματικές ευθύνες για όσα έγιναν. Για παράδειγμα, λένε: «Φταίνε όλοι οι προηγούμενοι που επί 40 χρόνια διατηρούσαν ένα καθεστώς ανομίας και αυθαιρεσίας, με αποτέλεσμα να μπαζώνονται ρέματα». 'Η το άλλο: «Μέσα σε 2,5 χρόνια δεν γίνεται να διορθώσουμε όσα έκαναν οι προηγούμενοι από τη μεταπολίτευση και μετά. Γι' αυτό τώρα βάζουμε τις βάσεις για αλλαγή του κράτους, ώστε να γίνει αποτελεσματικότερο για την καθημερινότητα του πολίτη». Στην ίδια προσπάθεια επιστράτευσαν και διάφορες αθλιότητες, του τύπου «και παλιότερα υπήρχαν νεκροί». Αυτό ακριβώς είπε ο Γ. Μπαλάφας, υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, ο οποίος προχτές σε τηλεοπτική συνέντευξη μέτραγε τους νεκρούς από τις πλημμύρες των προηγούμενων χρόνων, για να δείξει ότι οι νεκροί επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι λιγότεροι και ότι, λίγο πολύ, αυτά συμβαίνουν...

* * *

Προκειμένου να κρύψουν τις ευθύνες τους, δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα. Το ίδιο κάνουν άλλωστε και για το σύνολο της αντιλαϊκής τους πολιτικής. Πότε λένε ότι έκοψαν λιγότερα από τους προηγούμενους σε μισθούς και συντάξεις, πότε ότι το ματωμένο πλεόνασμά τους είναι ...καλύτερο από των προηγούμενων, πότε ότι καθυστερούν λιγότερο από τους προηγούμενους την απονομή συντάξεων, ή ότι όσα κάνουν στο Ασφαλιστικό είναι πιο ήπια από τα «κατορθώματα» των προηγούμενων. «Πατάνε» στη μειωμένη απαιτητικότητα του λαού, που κυρίως οι ίδιοι τροφοδοτούν, και στην αγανάκτηση για τα αντιλαϊκά μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων, και καλλιεργούν στα λαϊκά στρώματα τη λογική του συμβιβασμού με το «μικρότερο κακό». Αξιοποιούν γι' αυτό και την οικονομική συγκυρία, που τους δίνει μεγαλύτερο περιθώριο να ελίσσονται απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια και να συνδυάζουν έως ένα βαθμό τους ρυθμούς και το εύρος της αντιλαϊκής επίθεσης, με τη χειραγώγηση του λαού. Στην πραγματικότητα όμως, η σημερινή κυβέρνηση διατηρεί στο ακέραιο όλους τους αντιλαϊκούς νόμους των προηγούμενων και τους πάει ένα βήμα πιο πέρα, όπως κάνει για παράδειγμα στα Εργασιακά, στο Ασφαλιστικό και αλλού. Ταυτόχρονα, ισχυρίζεται ότι αλλάζει το «φαύλο κράτος» και καλλιεργεί αυταπάτες στο λαό ότι μπορεί αυτό να λειτουργήσει προς όφελός του, αν αποτινάξει τις «παθογένειες» των προηγούμενων κυβερνήσεων, αν γίνει πιο αποτελεσματικό, «στην υπηρεσία του πολίτη».

***

Στη βάση αυτή, με αφορμή τις πλημμύρες, αναγγέλλουν αλλαγές στο Χωροταξικό και στη διάρθρωση συνολικά του κρατικού μηχανισμού, μέσα από ένα «master plan» που θα διαμορφώσει τάχα μια νέα, διαφορετική κατάσταση και θα θωρακίζει από μελλοντικές καταστροφές. Λένε ψέματα. Για «εκσυγχρονισμό» του κράτους μίλαγε και η κυβέρνηση Σημίτη, για «επανίδρυση του κράτους» έκανε λόγο και η κυβέρνηση της ΝΔ επί Κ. Καραμανλή. Ωστόσο, μετά από 20 και πλέον χρόνια (για να πιάσουμε την πιο πρόσφατη μόνο περίοδο), ύστερα από τόσες «αλλαγές» και προσαρμογές στο κράτος, η αντιλαϊκή πολιτική οξύνεται, η φοροαφαίμαξη και οι περικοπές είναι στην ημερήσια διάταξη, οι πληρωμές σε Υγεία - Πρόνοια αυξάνουν, το κεφάλαιο απολαμβάνει ολοένα και περισσότερα προνόμια και επιδοτήσεις, κόσμος συνεχίζει να πνίγεται στις πλημμύρες, να σκοτώνεται σε σεισμούς. «Το κράτος έχει συνέχεια», έλεγε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και το επιβεβαιώνει η συνέχιση και το βάθεμα της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, ενώ οι όποιοι εκσυγχρονισμοί στο αστικό κράτος και στους θεσμούς του δεν είναι τίποτα περισσότερο από προσαρμογές στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου.

* * *

Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν κρίνεται για το αν κυβερνά 1, 2 ή 3 χρόνια, αλλά για τη στρατηγική της, όχι για τις εξαγγελίες και τις προθέσεις της. Για το για ποιων τα συμφέροντα δουλεύει και ποιους εξυπηρετεί. Κι αν μιλήσουμε για τις πρόσφατες πλημμύρες, τα στοιχεία βοούν. Ορισμένα παραδείγματα: Η κυβέρνηση νομιμοποιεί την αυθαίρετη δόμηση σε καταπατημένη δημόσια γη, ακόμα και μέσα σε προστατευόμενες εκτάσεις, αφού διατηρεί και ενισχύει τη νομοθεσία των προηγούμενων περί «τακτοποίησης» αυθαιρέτων. Γι' αυτό και έδωσε παράταση σε αυτή την «τακτοποίηση» μέχρι το 2018. Και βέβαια, αυτή η ρύθμιση δεν έγινε και δεν υλοποιείται για τα αυθαίρετα του κοσμάκη στη Μάνδρα ή οπουδήποτε αλλού, αλλά για να εισπράξει το δημόσιο ταμείο ό,τι μπορεί, ακόμα και από αυτές τις οικογένειες. Επίσης, η κυβέρνηση διατηρεί σε ισχύ το νόμο 4280/2014, ο οποίος αναγνωρίζει τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων στα κρατικά δασικά οικοσυστήματα. Γιατί το κάνει αυτό; Μα γιατί η γη στον καπιταλισμό είναι εμπόρευμα. Ακόμα, η κυβέρνηση έφερε νόμο για τους δασικούς χάρτες που στηρίζεται στο δασοκτόνο νομικό πλαίσιο των προηγούμενων, το οποίο βεβαίως διευκολύνει την αλλαγή χρήσης γης, τη συγκέντρωσή της σε όλο και πιο λίγα χέρια, την εμπορευματοποίηση της γης, το χτίσιμο αυθαιρέτων πάνω σε ρέματα. Τέλος, προχωρά στην τσιμεντοποίηση ελεύθερων χώρων με το χτίσιμο ολόκληρων πόλεων σε αυτούς, όπως στην περίπτωση του Ελληνικού, ενώ προωθεί έργα με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Αυτά είναι τα πραγματικά έργα και οι ημέρες τους, όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν ότι η πολιτική τους και σ' αυτό το ζήτημα είναι στον αντίποδα των προηγούμενων.