ΚΕΡΚΥΡΑ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Την Τρίτη 10/10/17, είχε ανακοινωθεί από την Περιφερειακή Αρχή Ι.Ν., ότι θα γίνει η παρουσίαση της υδρογεωλογικής μελέτης για το χώρο του ΧΥΤΑ Λευκίμμης στην αίθουσα συνεδριάσεων του Π.Σ. στις Αλυκές Ποταμού.

Ο Περιφερειάρχης Ι.Ν. και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον ομοϊδεάτη του Δήμαρχο Κέρκυρας προχώρησαν σε μια χοντροειδή αντιδημοκρατική πρόκληση: Κάλεσαν αστυνομικές δυνάμεις και απέκλεισαν την είσοδο στην αίθουσα παρουσίασης των εκατοντάδων κατοίκων της Λευκίμμης που είχαν συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσουν την παρουσίαση της μελέτης.

Είναι προφανές ότι η Περιφ. Αρχή ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ και η Δημοτική Αρχή ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΠΑΣΟΚ φοβούνται το λαό και γι’ αυτό χρησιμοποιούν κατασταλτικά-αστυνομικά μέτρα. Απέκλεισαν από την  παρουσίαση της μελέτης τους κατοίκους της περιοχής Λευκίμμης που θα υποστούν τις συνέπειες από την ενδεχόμενη λειτουργία του ΧΥΤΑ.

Επιπλέον ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΑΝΕΛ σε αγαστή συνεργασία με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προωθούν πανελλαδικά και τοπικά την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των σκουπιδιών που πρακτικά θα σημάνει μεγάλη αύξηση των ανταποδοτικών τελών στα λαϊκά νοικοκυριά.

Όταν αντιπροσωπεία της Λαϊκής Συσπείρωσης από τον Περιφερειακό Σύμβουλο Θ. Γουλή και τους Δημοτικούς Συμβούλους Β. Αρμενιάκο και Σ. Πελάη πήγε μέσα στη σύσκεψη και ζήτησε από τον Περιφερειάρχη να ανοίξει η πόρτα και να παραβρεθούν οι κάτοικοι της Λευκίμμης ο Περιφερειάρχης είπε στον Θ. Γουλή ότι «είναι εκπρόσωπος των τραμπούκων της Λευκίμμης». Πρόκειται για μια ανοικτή προβοκατόρικη δήλωση που δείχνει το πραγματικό ήθος της ηγεσίας των ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ οι οποίοι πάση θυσία πλασάρουν την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των Σκουπιδιών και χρησιμοποιούν υπερκορεσμένους και ακατάλληλους χώρους (Τεμπλόνι - Λευκίμμη).

Καλούμε το λαό και τη νεολαία της Κέρκυρας να καταδικάσει τη αντιλαϊκή πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΑΝΕΛ και των στελεχών τους στην Τοπική Διοίκηση και να αγωνιστούν για:

-          Να κλείσει η χωματερή-ΧΥΤΑ Τεμπλονίου.

-          Να μη λειτουργήσει ο ΧΥΤΑ Λευκίμμης.

-          Κεντρικό εθνικό σχεδιασμό της διαχείρισης των σκουπιδιών με αποκλειστικά δημόσια διαχείριση χωρίς καμία συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών.

-          Στην Κέρκυρα χρειάζεται επιστημονική διερεύνηση νέων χώρων με πιστή τήρηση των κριτηρίων καταλληλότητας και αξιολόγησης των υποψήφιων χώρων. Τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να είναι εκ των προτέρων γνωστά.

-          Προτεραιότητα στη διαλογή στην πηγή, σε σύγχρονους σταθμούς μεταφόρτωσης, ανακύκλωση, κομποστοποίηση και τελική κατάληξη των υπολειμμάτων σε ΧΥΤΑ.

-          Μόνιμη και σταθερή δουλειά στους εργαζόμενους με τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας.

-          Το κόστος της διαχείρισης των απορριμμάτων να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

12/10/17                                                                                                                                                Γραφείο Τύπου της ΛΑ.ΣΥ

Έτοιμοι οι ναρκολιγούρηδες για καλλιέργεια, επεξεργασία και διακίνηση κάνναβης και από ιδιώτες

 

Μπίζνες με την κάνναβη, χειραγώγηση για τους νέους

 

Ερώτηση στη Βουλή κατέθεσαν πρόσφατα, 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα «Η ιατρική χρήση της κάνναβης και οι αναπτυξιακές προοπτικές της», φανερώνοντας την πρόθεση της κυβέρνησης να εντείνει τη χειραγώγηση και την καταστολή της νέας γενιάς, προκειμένου να μη σηκώσει κεφάλι απέναντι στην πολιτική που καταδικάζει τη ζωή και το μέλλον της (9 στους 10 εφήβους κι ένας στους 4 ενήλικες που απευθύνονται σε «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα στη χώρα μας ζητάνε να απεξαρτηθούν από την κάνναβη).

Επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι κάθε πτυχή της «ανάπτυξής» τους είναι εχθρική για το λαό και τα παιδιά του: Θολώνει μυαλά και ψυχές, μαυρίζει θάλασσες, καταδικάζει στην ανεργία και την ανέχεια, σκορπίζει την αδράνεια.

Με τη συγκεκριμένη Ερώτηση - «λαγό» αποτυπώνεται όχι μόνο η πρόθεση της κυβέρνησης να νομιμοποιήσει την καλλιέργεια, παραγωγή, κατοχή και διακίνηση κάνναβης, αλλά και να δώσει την ευκαιρία να εμπλακούν και ιδιώτες. 

«Καθίσταται σαφές ότι η καλλιέργεια, η παραγωγή, και η διακίνηση κάνναβης και σκευασμάτων θα αποτελούν κρατικό μονοπώλιο (...) Το ενδεχόμενο ιδιώτης να επενδύσει στην καλλιέργεια και επεξεργασία προϊόντος (...) φαντάζει μάλλον απίθανο», αναφέρεται στην Ερώτηση.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επικαλούνται στο κείμενο της Ερώτησης τα παρακάτω:

«Η εμπειρία δεκάδων κρατών όπως Αυστρία (...), Ολλανδία, Ουρουγουάη, Φινλανδία, Χιλή και 29 Πολιτείες των ΗΠΑ, όπου διαμορφώθηκαν ποικίλα νομικά καθεστώτα που επιτρέπουν την ιατρική χρήση της κάνναβης, μπορεί να αξιοποιηθεί ως οδηγός».

Στις περισσότερες όμως χώρες που αναφέρονται, τα ποσοστά της χρήσης κάνναβης εκτινάχθηκαν, ενώ μειώθηκε ο μέσος όρος ηλικίας έναρξης της χρήσης ναρκωτικών ουσιών. 

Το 66% των 16χρονων μαθητών στις ΗΠΑ κάνει χρήση κάνναβης, ενώ 1 στους 3 Αμερικανούς μαθητές έχει κάνει χρήση κάνναβης με ιατρική συνταγή, που έχει συνταγογραφηθεί για κάποιον άλλο.

«Δεν διασφαλίζονται όλες οι θεραπευτικές επιλογές των ασθενών που λαμβάνουν κάνναβη (...) ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθένειας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πάσχοντα (...) δεν διασφαλίζεται ευέλικτο καθεστώς συνταγογράφησης».

«Απ' όλες τις έρευνες, δεν φαίνεται πουθενά και για καμία ασθένεια να είναι η κάνναβη το φάρμακο επιλογής. 

Η ζημιά που μπορεί να κάνει είναι πολλαπλή (...). Όμως, το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να κάνει είναι η συνταγογράφησή της να περάσει στους έφηβους και στα παιδιά. 

Τα περισσότερα παιδιά λένε ότι βρήκαν το πρώτο αγχολυτικό ναρκωτικό στο φαρμακείο του σπιτιού τους. Μπορεί να γίνει το ίδιο και με τη συνταγογράφηση της κάνναβης. Η συνταγογράφηση μιας τέτοιας ουσίας δεν θα λύσει αλλά θα δημιουργήσει προβλήματα» (Γιώργος Μπαρδάνης, πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ - Μάρτης 2017).

«Δεν αξιοποιούνται οι αναπτυξιακές προοπτικές για την ελληνική οικονομία. Η πολιτεία οφείλει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, όπως έγινε με τη βιομηχανική κάνναβη (...) δεν γίνεται κατανοητό πως το κρατικό μονοπώλιο μπορεί να αποτελέσει κατάλληλο περιβάλλον για τις αναφαινόμενες αναπτυξιακές δράσεις: Στον αγροτικό τομέα, με την καλλιέργεια από μικρομεσαίους παραγωγούς (...)»

Επιβεβαιώνεται ότι η βιομηχανική κάνναβη λειτουργεί ως «δούρειος ίππος» για την καλλιέργεια και διακίνηση κάνναβης και τη νομιμοποίησή της. 

Όσο για τον «πόνο» που εκφράζουν για τον αγροτικό τομέα, αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση, όταν όλες οι αστικές κυβερνήσεις, υλοποιώντας την πολιτική της ΕΕ, ξεκλήρισαν μαζικά τους αγρότες, ενισχύοντας τα μονοπώλια του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος.

«Στόχος η διασφάλιση της καθολικής και ισότιμης πρόσβασης στα αναγκαία και αποτελεσματικά φάρμακα και τις σύγχρονες θεραπείες».

Εδώ δίνουν τα «ρέστα» τους, επικαλούμενοι τα παραπάνω, τη στιγμή που ο λαός βάζει όλο και πιο βαθιά το χέρι στις όλο και πιο άδειες τσέπες του για να πληρώσει φάρμακα που πραγματικά τα χρειάζεται. Κυβέρνηση, ασφαλιστικά ταμεία και ΕΟΠΥΥ περικόπτουν τις δαπάνες για τη φαρμακευτική περίθαλψη των ασθενών, πριμοδοτούν τις φαρμακοβιομηχανίες, πετούν φάρμακα έξω από τη θετική λίστα για να τα πληρώνουν οι ασθενείς στο 100%, αυξάνουν τις συμμετοχές (το 2009 προβλέπονταν για δημόσια φαρμακευτική δαπάνη 5,2 δισ. ευρώ - ποσό μακριά από τις ανάγκες - και το 2017 μόλις 1,92 δισ. ευρώ!).

Κάνουν αναφορά σε οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για τη Διαθεσιμότητα και Προσβασιμότητα σε Ελεγχόμενες Ουσίες (Φάρμακα).

Ακόμη και ο ΠΟΥ διατυμπανίζει ότι η εκτεταμένη συζήτηση για τη νομιμοποίηση της κάνναβης αυξάνει τη ζήτησή της. «Η διαθεσιμότητα, η προσβασιμότητα και η κοινωνική αποδοχή μιας ουσίας αυξάνουν την κατανάλωσή της. Αλλαγές στο νομικό πλαίσιο που διέπει την κάνναβη μακροπρόθεσμα θα επηρεάσουν τα πρότυπα χρήσης του πληθυσμού και ιδίως τους εφήβους και τους νέους» (επιστημονική παρέμβαση του ΚΕΘΕΑ για την «ιατρική» κάνναβη).

Όλο το κείμενο της Ερώτησης διαπνέεται από την προσπάθεια ιατρικοποίησης ενός κοινωνικού προβλήματος που η ρίζα του βρίσκεται στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, οι οποίες αποτελούν την κοινωνικοοικονομική βάση του φαινομένου. 

Η νομιμοποίηση της κάνναβης αποφέρει πολυεπίπεδα κέρδη: Από τη μία, τον κοινωνικό έλεγχο και τη φαρμακευτική καταστολή της νέας γενιάς, τη στιγμή που αγκομαχά κάτω από την καταστρατήγηση βασικών λαϊκών δικαιωμάτων. 

 

Από την άλλη, το εμπόριο ναρκωτικών (νόμιμο ή παράνομο) αποτελεί μια μεγάλη καπιταλιστική επιχείρηση, με κέρδη πολλών δισεκατομμυρίων (μόνο στην Ευρώπη, τα κέρδη από τη διακίνηση προϊόντων κάνναβης αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μερίδιο, το 38% της λιανικής αγοράς παράνομων ουσιών, με αξία η οποία εκτιμάται μέχρι και σε 12,9 δισ. ευρώ το χρόνο).

 

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ 

 

12/10/2017

 

Νομοσχέδιο για την καλλιέργεια, επεξεργασία και διακίνηση κάνναβης και από ιδιώτες, χρησιμοποιώντας την υποτιθέμενη «φαρμακευτική» κάνναβη ως «δούρειο ίππο», ετοιμάζει η κυβέρνηση.

Αυτό προέκυψε από την απάντηση του υπουργού Υγείας, Ανδ. Ξανθού, στην Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την καλλιέργεια, επεξεργασία και εξαγωγή «φαρμακευτικής» κάνναβης εκτός κρατικού μονοπωλίου, ερώτηση που φαίνεται να λειτουργεί «λαγός» για τις κυβερνητικές εξαγγελίες. 

«Υπάρχει δυνατότητα και αναγκαιότητα να αποτελέσει η ιατρική - φαρμακευτική κάνναβη πεδίο παραγωγικής δραστηριότητας και αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και επενδύσεων», αναφέρει συγκεκριμένα ο υπουργός Υγείας, Ανδ. Ξανθός, και ανακοινώνει ότι «έχει συγκροτηθεί διυπουργική ομάδα εργασίας, η οποία έχει ήδη καταλήξει σ' ένα πρώτο σχέδιο νομοθετικής ρύθμισης, το οποίο θα επιτρέπει την παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή σκευασμάτων φαρμακευτικής κάνναβης εκτός κρατικού μονοπωλίου».

Παράλληλα, τη στιγμή που δεκάδες φάρμακα αποκλείονται από τη θετική λίστα, πραγματικά χρήσιμα και αναγκαία για τη θεραπεία πολλών ασθενειών, η κυβέρνηση ανακοινώνει ότι προτίθεται να εντάξει τα σκευάσματα κάνναβης στα καινοτόμα φάρμακα κι «έχει ενισχύσει τη διαδικασία διαπραγμάτευσης των τιμών αποζημίωσης, μέσω της ειδικής Επιτροπής του ΕΟΠΥΥ».

«Μόνο έτσι μπορούμε να εξασφαλίσουμε την εγγυημένη πρόσβαση των πολιτών στη φαρμακευτική καινοτομία αλλά και τη βιωσιμότητα του συστήματος Υγείας», ισχυρίζεται ο υπουργός Υγείας, όταν είναι ήδη γνωστό ότι με τα μέτρα όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων, οι ασθενείς πληρώνουν πολύ πιο αυξημένες συμμετοχές, οι πετσοκομμένοι κλειστοί προϋπολογισμοί για τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη είναι ήδη καθορισμένοι, κάτι που σημαίνει ότι για κάθε καινούριο φάρμακο που θα εισάγεται στη λεγόμενη «θετική λίστα» (για να αποζημιώνεται από τον ΕΟΠΥΥ), 

θα πρέπει να αφαιρούνται φάρμακα ίσης αξίας από τα αποζημιούμενα, τα οποία θα πληρώνουν εξολοκλήρου οι ασθενείς, για να μην αυξάνεται η κρατική δαπάνη.

 

Αναρτήθηκε από Viva La Revolucion 

«Είναι αξιολύπητοι οι πλαστογράφοι της ιστορίας αν νομίζουν ότι ο σοσιαλισμός μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί»

Κατιούσα

Εγκαινιάστηκε το Σάββατο 7 του Οκτώβρη, στη Θεσσαλονίκη, ο χώρος που θα στεγάσει την «Πολιτική Σκηνή» του παραρτήματος ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ που βρίσκεται επί της Ολύμπου 51.

Ο  χώρος γέμισε από μαχητές του ΔΣΕ, πολιτικούς πρόσφυγες και απογόνους που ένιωσαν όπως είπαν σαν «να ήταν ξανά στις λέσχες που συγκεντρώνονταν στις Λαϊκές Δημοκρατίες».

«Ο λόγος που καλλιέργησε το αίσθημα της αναγκαιότητας της δημιουργίας αυτού του τμήματος, είναι η συστηματική επίθεση που παρακολουθούμε καθημερινά κατά των επιτευγμάτων του σοσιαλισμού», τόνισε η Ντίνα Γιακτζίδου, μέλος της ομάδας «Πολιτική Σκηνή». Ο σοσιαλισμός εξακολουθεί να αποτελεί το μεγάλο αίτημα της εποχής μας. Είναι μια αναγκαιότητα που μπορεί να εκφραστεί με προβολή και της καλλιτεχνικής δημιουργίας, έτσι, όπως τη γνωρίσαμε στα χρόνια της προσφυγιάς. Δημιουργήσαμε αυτό το στέκι του Πολιτισμού, γνωρίζοντας ότι η Τέχνη παίζει σπουδαίο ρόλο στο να εφοδιάζει τον άνθρωπο με όλες εκείνες τις ανώτερες πνευματικές και ψυχικές δυνάμεις που το βοηθούν να κατανοεί την πραγματικότητα, να αναπτύσσει τη σκέψη και την κρίση του. “Τέχνη, αιχμηρή με αγκάθια”, όπως είπε ο Μαγιακόφσκι, “τέχνη ωφελιμιστική”, κατά τον Βάρναλη.

«Εμείς», πρόσθεσε, «είμαστε οι πρώτοι που πρέπει να απαντήσουμε δυναμικά και να αποκρούσουμε αυτές τις ανυπόστατες επιθέσεις, την παραχάραξη της πραγματικότητας και τις διαστρεβλώσεις. Να δώσουμε τη σπουδαία μάχη για την κατάκτηση και διάδοση της γνώσης και της αλήθειας για τον σοσιαλισμό. Ανάμεσα μας υπάρχουν επαναπατρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες, απόγονοί τους που έζησαν στις πρώην Λαϊκές Δημοκρατίες. Θέλετε να σβηστούν από τη μνήμη τα χρόνια που ζήσαμε εκεί, θα επιτρέψουμε να ξεχαστούν τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού σε όλους τους τομείς, για τα οποία συμβάλλαμε και εμείς για τη δημιουργία τους;

Τη σοσιαλιστική κοινωνία, όπου ζήσαμε, μορφωθήκαμε, εργαστήκαμε και δεν ήταν λίγοι, εκείνοι που διακρίθηκαν σαν πρωτοπόροι στα πανεπιστήμια, στα επιστημονικά ινστιτούτα, στα εργοστάσια στους χώρους δουλειάς τους. Την κοινωνία, όπου τη λέξη ανεργία τη συναντούσαμε μόνο στα λεξικά. Χρειάζονται ολόκληρες μέρες για να διατυπώσουμε την τεράστια διεθνιστική βοήθεια, την αλληλεγγύη, τη βοήθεια που πρόσφεραν αυτές οι χώρες στους τραυματίες του εμφυλίου πολέμου, στα παιδιά, που αγκαλιάστηκαν με απέραντες φροντίδες και διασώθηκαν από τον πόλεμο και τις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης. Είναι αξιολύπητοι οι πλαστογράφοι της ιστορίας αν νομίζουν ότι ο σοσιαλισμός μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί».
«Η δημιουργία του Καλλιτεχνικού Τμήματος της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ Κεντρικής Μακεδονίας, ήταν μια παλιά ιδέα και η υλοποίησή του δεν ήταν εύκολη υπόθεση», εξήγησε η Ντίνα Γιακτζίδου. «Την άνοιξη του 2014 από το Παράρτημα Καλαμαριάς, για τις ανάγκες εκδήλωσης για τη γυναίκα και το σοσιαλισμό, ξεκίνησε μια προσπάθεια για τη συλλογή υλικού από βιβλία, άρθρα, προφορικές και γραπτές μαρτυρίες, σημειώματα, επιστολές, αναμνήσεις, φωτογραφίες. Συγκεντρώθηκε αρκετό υλικό.

Οι ενθουσιώδεις προσπάθειες μερικών φίλων με περίσσιο ενθουσιασμό και πείσμα οδήγησαν στη δημιουργία αρχικά μιας ερασιτεχνικής θεατρικής ομάδας, αποτελούμενης από απογόνους πολιτικούς πρόσφυγες και φίλους της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, που ανέβασε με μεγάλη επιτυχία το έργο “Με τη σκέψη στην πατρίδα” της Ιωάννας Στεφανίδου, σε σκηνοθεσία Σάκη Παπαδημητρίου και Ελένης Μακίσογλου. Ήταν μια παράσταση βασισμένη στις γραπτές και προφορικές μαρτυρίες πολιτικών προσφύγων που συμμετείχαν στον ΔΣΕ για τη ζωή στις Λαϊκές Δημοκρατίες. Το έργο παρουσιάστηκε στο Κιλκίς, στη Θάσο και στο ΚΘΒΕ.

«Είναι αξιολύπητοι οι πλαστογράφοι της ιστορίας αν νομίζουν ότι ο σοσιαλισμός μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί»

Είχε ευρεία ανταπόκριση, έγινε δεκτό με ενθουσιασμό, αλλά και με μεγάλη συγκίνηση. Μας έδωσε όμως το έναυσμα να συνεχίσουμε ακόμη πιο εντατικά τις προσπάθειές μας για τη δημιουργία ενός καλλιτεχνικού τμήματος με σκοπό την οργάνωση πολύμορφων εκδηλώσεων. Και έτσι βρέθηκε αυτός ο χώρος για να φιλοξενεί καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, διάφορες συναντήσεις, αφιερώματα, μουσικές βραδιές, βραδιές ποίησης και πολλά άλλα».
Στα εγκαίνια παραβρέθηκε εκ μέρους του ΚΚΕ ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, ενώ χαιρέτησε ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ Κεντρικής Μακεδονίας, Κώστας Σαπρανίδης. (Ρεπορτάζ, φωτογραφίες και βίντεο από το 902.gr)

Πείρα και συμπεράσματα από κινητοποιήσεις και αγωνιστικές διεργασίες σε εργοστάσια και κλάδους της Βιομηχανίας

Οι Αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου του Κόμματος και οι μετέπειτα εκτιμήσεις και συμπεράσματα της ΚΕ είναι ο βασικός άξονας με τον οποίο δουλεύουμε. Η γενική μας εκτίμηση για την ακόμη συγκριτικά χαμηλή στάθμη των αγωνιστικών διαθέσεων της εργατικής τάξης, επιβεβαιώνεται και από την πείρα και τη δουλειά της Κομματικής Οργάνωσης Βιομηχανίας στην Αττική. Δηλαδή, αυτό που συναντάμε στην ευρεία μάζα των εργατών είναι προβληματισμός μεν για την κατάσταση, αλλά ακόμη ρηχό θυμό και αγανάκτηση, έλλειψη εμπιστοσύνης στην οργανωμένη δράση και πάλη. Σε αυτό επιδρούν πολλοί παράγοντες, όπως ότι μπορεί να υπάρχει σιχτίρισμα για τα αποτελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά όχι πιο βαθιά συμπεράσματα για το πώς λειτουργεί η καπιταλιστική οικονομία. Επίσης, πέρα από τη γενική προπαγάνδα της κυβέρνησης για την προσμονή της «δίκαιης ανάπτυξης από τα κάτω», που γεννά ορισμένες προσδοκίες, τη λογική επίσης του «μικρότερου κακού», υπάρχει και όλη η πολύπλευρη προπαγάνδα, αλλά και υλική δύναμη που κινεί η εργοδοσία με τις γνωστές θεωρίες «ο καλός εργάτης που πάει μπροστά και αμείβεται από τον καλό εργοδότη», «η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία της επιχείρησης μας συμφέρει όλους», «ο εργάτης που συνδικαλίζεται χάνει το χρόνο του και είναι αντιπαραγωγικός». Αυτά πάνε μαζί με τα επιλεκτικά μπόνους, την αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση που επεκτείνεται σε διάφορες επιχειρήσεις.

Αναντικατάστατη η σταθερή παρέμβαση του ΚΚΕ

Ομως, σε κάθε φάση και σε κάθε περίπτωση χρειάζεται να ξεχωρίζουμε και τις δυνατότητες που γεννιόνται από την ίδια τη ζωή. Να μπορούμε να πιάνουμε το σφυγμό των εξελίξεων. Να ξέρουμε ότι η υπομονετική και ακούραστη δουλειά φέρνει αποτελέσματα άλλες φορές πιο γοργά, άλλες πιο αργά, πάντως τίποτα δεν πάει χαμένο. Οτι τα πράγματα δεν μένουν ακίνητα. Σε κάθε περίπτωση, η ένταση και το εύρος της δική μας κομματικής και συνδικαλιστικής δουλειάς δεν πρέπει να πηγαίνουν ανάλογα με τις κάθε φορά διαθέσεις των εργατών. Πρέπει, όμως, να τις παίρνει υπόψη, για να μπορεί να βρίσκει τρόπους και επιχειρήματα εύστοχης επικοινωνίας και διαφώτισης, κατάλληλων επιχειρημάτων που να σπάνε τη λογική του μονόδρομου και απαραβίαστου του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Να συμβάλλει, ώστε να γίνονται βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης, χωρίς να υποτιμούμε τίποτα σε αυτό το πεδίο, έστω στην αρχή τις 1 - 2 εγγραφές στο ταξικό συνδικάτο εκεί που σε κάποιον χώρο πριν δεν υπήρχε καμία επαφή. Αλλά και εδώ χρειάζεται συνέχεια, η εγγραφή είναι μόνο το πρώτο βήμα, η συνέχεια χρειάζεται να είναι πιο ουσιαστική, ο οργανωμένος εργάτης να ξεχωρίζει από τον ανοργάνωτο, να είναι το μάτι και το αυτί του συνδικάτου, να δραστηριοποιείται ενημερώνοντας τους συναδέλφους του, να οργανώνει κι άλλους.
Το προηγούμενο διάστημα, είχαμε κινητοποιήσεις σε χώρους δουλειάς της Βιομηχανίας για διάφορα ζητήματα και αιτήματα. Είχαμε τις πολύμορφες κινητοποιήσεις των εργατών στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη για την υπογραφή τοπικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργατών στον «Τοξότη» κόντρα στην καθυστέρηση πληρωμών και στις κακές συνθήκες εργασίας. Επίσης, είναι σε εξέλιξη οι κινητοποιήσεις των εργατών στα Πρακτορεία Τύπου μετά το κλείσιμο του ενός πρακτορείου, το ότι μένουν ξεκρέμαστοι κοντά 250 εργάτες, ενώ στο άλλο πρακτορείο βασιλεύει πλέον η εντατικοποίηση.
Αυτές οι κινητοποιήσεις δεν αλλάζουν, φυσικά, τη γενική τάση και κατάσταση. Οι κομμουνιστές, όμως, έχει σημασία να μπορούν από κάθε διεργασία, κινητοποίηση, στάση των εργατών, να βγάζουν πιο βαθιά συμπεράσματα, να μην υποτιμούν τίποτα. Να μπορούν να βλέπουν πιο διεισδυτικά τις εξελίξεις. Να μπορούν να ξεχωρίζουν θετικές πλευρές, όπως και δυσκολίες του αγώνα, όχι απλώς για να καταγράφουν περιγραφικά, αλλά για να εξοπλίζουν όλες τις δυνάμεις, να στερεώνονται βήματα υποδομής, να προχωράμε συλλογικά και συντεταγμένα στα επόμενα βήματά μας.
Ποια στοιχεία μπορούμε να κωδικοποιήσουμε ως κρίσιμα και σημαντικά από τις παραπάνω αναμετρήσεις, χωρίς φυσικά αυτά να σημαίνουν ότι αποτελούν έτοιμες «συνταγές» για κάθε περίπτωση, χωρίς την αντίστοιχη επεξεργασία και επιτόπου αντιμετώπιση τυχόν προβλημάτων που προκύπτουν:
Μέσα στον αγώνα είναι αναντικατάστατη, χωρίς καμία αναστολή, η σταθερή παρέμβαση του ΚΚΕ με όλες τις κατάλληλες μορφές και τρόπους. Το ΚΚΕ είναι κομμάτι του εργατικού κινήματος, η οργανωμένη πρωτοπορία του, που έχει σκοπό την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Αρα, έχει χρέος να δουλεύει συστηματικά την πρότασή του μέσα στους εργάτες. Τα μέλη του ΚΚΕ αξιοποιούν τις εξελίξεις, την κατάσταση, την επικαιρότητα, μπαίνοντας μπροστά σε κάθε διεκδίκηση των εργατών, αλλά και εξηγώντας υπομονετικά ποιος είναι ο δρόμος που πρέπει πιο σταθερά να ακολουθήσουν οι εργάτες για να ικανοποιηθούν οι αληθινές ανάγκες τους. Αρα πιο πρακτικά, μέσα στην πάλη χρειάζεται καλός σχεδιασμός και εύστοχο σχέδιο, ώστε να εξοπλίζονται και να αναλαμβάνουν δουλειά οι οπαδοί και φίλοι του ΚΚΕ. Να αξιοποιείται επίσης σταθερά ο «Ριζοσπάστης», να τροφοδοτείται με ζωντανό υλικό, να καθοδηγεί μέλη και ευρύτερο κόσμο, να διακινείται θαρραλέα. Να αξιοποιείται η Κοινοβουλευτική Ομάδα. Να βγαίνουν κατάλληλες ανακοινώσεις που να βοηθούν τους αγωνιζόμενους εργάτες, ώστε μέσα από την πείρα τους να ωριμάζει μέσα τους ποιος ευθύνεται για την κατάσταση που ζουν, ποιος επίσης έχει τη δύναμη να ανατρέψει την εξουσία των αστών.

Τα επιχειρήματά μας να «μιλάνε» στην καρδιά των εργατών

Ο αγώνας δεν μπορεί να διεξαχθεί χωρίς καλό υπολογισμό όλων των δυνάμεων που κινούνται και προσπαθούν να παρέμβουν σε αυτόν. Χωρίς καλό σχεδιασμό της διαπάλης που απαιτεί τεκμηριωμένα επιχειρήματα, εύστοχη επιλογή του χώρου και του χρόνου που διεξάγεται, κατάλληλες κινήσεις που να συμβάλλουν ώστε να απεγκλωβίζονται υγιείς δυνάμεις από τη σφαίρα επιρροής των αστικών κομμάτων και του οπορτουνισμού, από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό και το ρεφορμισμό. Η διαπάλη χρειάζεται να στηρίζεται προφανώς στο πλαίσιο αιτημάτων, αλλά και σε πιο συνεκτικά στοιχεία, στην πρακτική της κάθε δύναμης, στο τι υποστηρίζει για το σύνολο των προβλημάτων της εργατικής τάξης, στο τι κάνει ή δεν κάνει μπροστά στην απεργιακή μάχη, ποια είναι η στάση της απέναντι στην εργοδοσία, στην κυβέρνηση. Η διαπάλη και τα επιχειρήματά μας χρειάζεται να είναι ζωντανά, να καταφέρνουν να «μιλάνε» στην καρδιά των εργατών. Να ξεχωρίζουν ειδικά ορισμένα τμήματα, όπως είναι οι «εργολαβικοί» εργάτες που ζουν μέσα σε καθεστώς μόνιμης ανασφάλειας και ανησυχίας. Επίσης, η ειδική δουλειά στους μετανάστες εργάτες. Να καλλιεργεί την ενότητα της εργατικής τάξης κόντρα στο συντεχνιασμό, στον κατατεμαχισμό, την αποσπασματικότητα.
Το πλαίσιο αιτημάτων και διεκδικήσεων χρειάζεται να παίρνει υπόψη του την πραγματικότητα κάθε χώρου, την πείρα των εργατών, τα δικαιώματά τους που θεωρούνται κατακτημένα, ακόμη και τις «παραδόσεις» κάθε χώρου. Για παράδειγμα σε ένα χώρο που οι διαπιστωμένοι μισθοί των εργατών είναι αρκετά καλύτεροι από το μέσο όρο δεν μπορείς να πας με τη σχηματική μεταφορά συνθημάτων που μπορεί να έχουν βάση αλλού (π.χ. «εμείς δε ζούμε με 400 ευρώ») όμως δεν ακουμπάν στη πραγματικότητα του συγκεκριμένου εργασιακού χώρου. Επίσης, είναι αλλιώς ένας χώρος, όπως π.χ. η Ν/ Ζώνη που έχει μεγάλη πείρα αγώνων και συγκρούσεων με την εργοδοσία και άλλο ένας πιο άπειρος ακόμη χώρος. Αυτά είναι απαραίτητο να τα παίρνουμε υπόψη για να καταφέρνουμε την ενιαία γραμμή μας να την προωθούμε κάθε φορά με τον πιο εύστοχο τρόπο και τακτική.
Το κύριο ζήτημα που κρίνει, ειδικά στην αρχή, αλλά τελικά και σε όλη την εξέλιξη, την πορεία του αγώνα είναι η διάθεση των ίδιων των εργατών να παλέψουν. Στις κινητοποιήσεις που αναφέρθηκαν, χωρίς να παραβλέπουμε άλλες αδυναμίες αυτό είναι κύριο στοιχείο. Στη Ζώνη, οι απεργιακές αναμετρήσεις συγκέντρωσαν καθολική συμμετοχή. Στον «Τοξότη» οι εργάτες απέρριψαν τους εκβιασμούς της εργοδοσίας και μπήκαν μαζικά μπροστά, κάποιοι από αυτούς πρώτη φορά. Στα Πρακτορεία Τύπου, στη ΓΣ, με μυστική ψηφοφορία, ψήφισαν κατά 90% υπέρ της απεργίας. Στην απεργιακή φρουρά βρέθηκαν πολλές δεκάδες εργάτες που μπήκαν εθελοντικά στη λίστα περιφρούρησης. Στην «Ιριδα», οι εργάτες αποφάσισαν συμμετοχή με επιτόπια συνέλευση και πολλοί από αυτούς συμμετείχαν ενεργητικά τη μέρα της απεργίας. Χωρίς τέτοια στοιχεία, ένας αγώνας δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ. Αντίθετα, όταν υπάρχουν αυτές οι πλευρές, βλέπουμε να ξεχωρίζουν και να αναδεικνύονται οργανωτικά ταλέντα από ανθρώπους που μέχρι τώρα δεν είχαν φανεί.

Στο χώρο δουλειάς σφυρηλατείται η οργάνωση των εργατών

Η αντιπαράθεση, η ζύμωση, η συζήτηση, οι αποφάσεις των εργατών για να είναι πετυχημένες χρειάζεται να έχουν επίκεντρό τους το χώρο δουλειάς. Εκεί μπορεί, αλλά και μετράει, να σφυρηλατηθεί καλύτερα η οργάνωση των εργατών, η αντίσταση στην εργοδοσία, η αποκάλυψη των συμβιβασμένων και ηττοπαθών απόψεων, η συγκρότηση Απεργιακών Επιτροπών. Εκεί μετράει περισσότερο, όταν ο εργάτης σηκώνει το χέρι του στο διάλειμμα ή στο σχόλασμα και λέει «ναι» στην απεργία, παίρνει θάρρος και από τον διπλανό του. Εμείς επιδιώκουμε να διεξάγεται η πιο πλατιά, ζωντανή και ζωηρή συζήτηση ανοιχτά ανάμεσα στους εργάτες. Να συζητιόνται ανοιχτά όλες οι απόψεις, εκτός φυσικά από τις φασιστικές που πρέπει να απομονώνονται από την αρχή. Να καλούμε έτσι τους εργάτες να βγάλουν συμπεράσματα, να πάρουν κι αυτοί το λόγο, όχι μόνο τα μέλη των ΔΣ.
Μετράει - διαχρονικά - η μεγάλη υπομονετική δουλειά σε έναν χώρο. Σε χώρους δουλειάς που βρέθηκαν σε αυτήν τη φάση μέσα στην πάλη, μπορεί να πηγαίναμε με διάφορες μορφές παρέμβασης εδώ και πολλά χρόνια ως Κόμμα, όπως και αντίστοιχα τα ταξικά συνδικάτα. Προσπαθούσαμε να πιάσουμε επαφές, χωρίς κάποιο ορατό από πρώτη ματιά αποτέλεσμα. Αν όμως μιλάμε για χώρους στρατηγικής σημασίας, είτε για τον συγκεκριμένο κάθε φορά κλάδο, είτε και ευρύτερα, εμείς χρειάζεται να επιμένουμε, να μη βιαζόμαστε να κρίνουμε, να φτιάχνουμε δεσμούς, ξέροντας πως την κρίσιμη ώρα ο υγιής και ανήσυχος εργάτης θα ακουμπήσει εκεί που νιώθει εμπιστοσύνη, εκεί που ξέρει ότι δεν θα τον πουλήσουν.
Εχει σημασία η έγκαιρη και σωστά σχεδιασμένη εναλλαγή των μορφών πάλης. Χρειάζεται μεγάλη ψυχραιμία και όχι απολυτότητες. Δεν πάει να πει ότι ο αγώνας εξυπηρετείται καλύτερα αν ανά λίγες μέρες επιλέγεται μια και ολοένα περισσότερο οξυμένη μορφή. Αν γενικεύσουμε, ανεβασμένη μορφή είναι και η συστηματοποίηση της ΓΣ των εργατών μέσα στους χώρους δουλειάς. Είναι και οι συσκέψεις που προετοιμάζουν και ζυμώνουν το επόμενο βήμα. Είναι και η διαμόρφωση προϋποθέσεων για να υπάρχει ενεργητική ταξική αλληλεγγύη από άλλους κλάδους και χώρους. Είναι και το να κάνουν οι αγωνιζόμενοι εργάτες ενός εργοστασίου οργανωμένες εξορμήσεις και ομιλίες σε δεκάδες εργοστάσια του κλάδου τους ή που βρίσκονται δίπλα τους και να καλέσουν και αυτούς τους εργάτες να οργανωθούν, να παλέψουν. Αρα, όλα αυτά συντελούν στο να προετοιμάζεται το επόμενο κάθε φορά βήμα, να σφυγμομετρούνται οι διαθέσεις των εργατών, να ωριμάζουν οι συνειδήσεις, να εκπαιδεύονται δυνάμεις.
Το επόμενο διάστημα, ο σχεδιασμός μας θα απλωθεί στη δουλειά σε κάθε κλάδο και χώρο που παρεμβαίνουμε. Εμείς, φυσικά, χρειάζεται να δουλεύουμε ανυπόμονα με τις δικές μας αδυναμίες, δείχνοντας παράλληλα υπομονή για να βγάλουν συμπεράσματα οι εργάτες από την πείρα τους. Ολοι οι αγώνες που άφησαν εποχή, προήλθαν γιατί συνέβαλαν οι αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες γι' αυτό, γιατί οι ίδιοι οι εργάτες αποφάσισαν να παλέψουν, να αντισταθούν. Αρα, εμείς χρειάζεται να παρέμβουμε τώρα αποφασιστικά, επίμονα. Να δουλεύουμε ακούραστα μέσα στις εργατικές μάζες, να τους καλούμε να βγάλουν συμπεράσματα. Να τους πούμε πως στον καπιταλισμό κανείς δεν «έχει δεμένο το γάιδαρό του», επειδή τώρα έχει κάποια δουλειά. Οτι ο καπιταλισμός λειτουργεί έτσι όπου μπορεί σε μια νύχτα να βρεθείς ξεκρέμαστος, άρα δεν πρέπει τώρα να χάνεις χρόνο. Μπορούμε, πατώντας πάνω στα οξυμένα προβλήματα της εργατικής τάξης, αξιολογώντας ταυτόχρονα καλά την κατάσταση σε κάθε χώρο, χωρίς γενικόλογες εκκλήσεις, αλλά με εύστοχη και συγκεκριμένη προπαγάνδα και συνολικό πλαίσιο δουλειάς να κάνουμε σημαντικά βήματα το επόμενο διάστημα.

Του
Πέτρου ΑΛΕΠΗ*
* Ο Π. Αλέπης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής

Πρόβλεψη

Τουλάχιστον προκλητικό είναι το χτεσινό πρωτοσέλιδο της «Αυγής» που πανηγυρίζει για την οριστική εγκατάλειψη από την κυβέρνηση της εκτροπής του Αχελώου, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ πολέμησε όσο κανένας άλλος και με όλους τους τρόπους. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, ο οποίος μίλησε στο 4ο «Αναπτυξιακό Συνέδριο» για τη Θεσσαλία, το έργο της εκτροπής εγκαταλείπεται οριστικά, μια «ανάσα» πριν την ολοκλήρωσή του και στη θέση του θα γίνουν ορισμένες μικρότερης έκτασης παρεμβάσεις. Από την άλλη, βέβαια, περίσσεψαν οι διαπιστώσεις από τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς, ότι η Θεσσαλία κινδυνεύει σε μερικά χρόνια με ερημοποίηση. Αυτός ήταν άλλωστε ο λόγος για τον οποίο τη δεκαετία του 1980 επελέγη το έργο της εκτροπής του Αχελώου, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα της ύδρευσης και της άρδευσης στην περιοχή. Σε κάθε περίπτωση, ο Αλ. Τσίπρας υπήρξε σαφής: Η απόφαση της κυβέρνησης να σταματήσει οριστικά το έργο συνιστά εφαρμογή κοινοτικών κατευθύνσεων και Οδηγιών της ΕΕ για τη διαχείριση και την παραπέρα εμπορευματοποίηση του νερού, όπως και για την «ορθολογικότερη» χρήση του, στο πλαίσιο όσων προβλέπονται και από την αντιλαϊκή ΚΑΠ. Επομένως, δεν είναι δύσκολο να προβλεφθεί ποιος θα πληρώσει τελικά τη νύφη...

Αλωνίζουν οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί και επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ

«Χρυσή εποχή» για την υλοποίηση των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί η περίοδος διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Η κυβέρνηση υλοποιεί τους στόχους της αστικής τάξης και των μονοπωλίων, για να εμπλακεί ακόμα πιο ενεργά και με αναβαθμισμένο ρόλο στους ανταγωνισμούς στην περιοχή. Αυτό η κυβέρνηση το αποκαλεί «στρατηγική αναβάθμιση» για να ξεγελάσει το λαό, να καλλιεργήσει φρούδες ελπίδες. Ο λαός μας να μην «τσιμπήσει» στα κάθε είδους ιδεολογήματα, με τα οποία και οι προηγούμενες κυβερνήσεις προσπάθησαν να τον κάνουν συνένοχο. Να απαντήσει με κατηγορηματικό τρόπο: «Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών»! Οι ιμπεριαλιστές, οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί, δεν χάνουν την ευκαιρία και αξιοποιούν με τον καλύτερο τρόπο τις δυνατότητες που τους δίνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Πιο συγκεκριμένα, η κυβέρνηση παραβρέθηκε στην AUSA (έκθεση πολεμικού υλικού), που γίνεται στις ΗΠΑ. Στην έκθεση μίλησε ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Ελλάδα, ο οποίος για μια ακόμη φορά δεν έχασε την ευκαιρία να τονίσει πόσο η Ελλάδα ενισχύει καθημερινά το ΝΑΤΟ, για να πραγματοποιεί στρατιωτικές αποστολές.

***

Ακόμη, κάλεσε το ακροατήριο, εμπόρους όπλων και κυβερνητικές αποστολές χωρών από όλο τον κόσμο, να θυμούνται ότι η Ελλάδα είναι μία από τις λίγες χώρες που ανταποκρίνεται τακτικά στις δεσμεύσεις που έχει στον τομέα άμυνας του ΝΑΤΟ και λόγω της στρατηγικής της θέσης. Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα του ΝΑΤΟ που το 2016 δαπάνησε το 2,4% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος για στρατιωτικές δαπάνες, τη στιγμή που ο λαός στενάζει από την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, τη φοροκαταιγίδα, την ακρίβεια στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Και όλα αυτά, τη στιγμή που η Ελλάδα συμμετέχει σε 12 ΝΑΤΟικές αποστολές εκτός συνόρων, όπως στο Κόσσοβο, στο Λίβανο, στη Λιβύη, στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη κ.α. Ταυτόχρονα με τις δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη και σύμφωνα με δημοσιεύματα σε ιστοσελίδες με στρατιωτικό περιεχόμενο, αμερικανικό κλιμάκιο περιδιαβαίνει τις αεροπορικές βάσεις της Λάρισας και της Ανδραβίδας, εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την εγκατάσταση τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών UAV Drones, άσχετα με την υπεράσπιση της άμυνας της Ελλάδας.

***

Την ίδια στιγμή που ο Αμερικανός πρεσβευτής εκθειάζει τις «αρετές» της Ελλάδας σε σχέση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, τη χώρα μας επισκέφθηκε ο διευθυντής του Γραφείου Τυποποίησης του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η επίσκεψη του ΝΑΤΟικού αξιωματούχου είχε στόχο τον έλεγχο της πορείας υλοποίησης των κατευθύνσεων για τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και την εφαρμογή τους στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις. Ο δεύτερος άξονας του ελέγχου ήταν να εξεταστεί κατά πόσον εφαρμόζονται τα ΝΑΤΟικά πρότυπα στις ασκήσεις και τις αξιολογήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων. Ακόμη, η επίσκεψη αποσκοπούσε στο να εξετάσει τις ελληνικές πρωτοβουλίες σχετικά με την εκπαίδευση των στρατιωτικών, πάντα στο πλαίσιο της τυποποίησης και των σχεδίων που επιβάλλει το ΝΑΤΟ. Είναι ολοφάνερο ότι το ΝΑΤΟ επιθεωρεί την υλοποίηση των αποφάσεών του σχετικά με τον προσανατολισμό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην υπεράσπιση των σχεδιασμών και επιθέσεών του. Ολα αυτά είναι ενταγμένα στη στρατηγική του ΝΑΤΟ για την «έξυπνη άμυνα» και λειτουργικότητα, που στηρίζεται σε νέα, υψηλής τεχνολογίας οπλικά συστήματα, για γρήγορη στρατιωτική επέμβαση, όπου χρειαστεί, μέσω της λεγόμενης «κοινής τοποθέτησης και κοινής χρήσης στρατιωτικών μέσων».

***

Το περιεχόμενο της επίσκεψης έρχεται να επιβεβαιώσει τις ανησυχίες και τις διαφωνίες που κατ' επανάληψη έχει εκφράσει το ΚΚΕ σχετικά με τον προσανατολισμό και τη δομή των Ενόπλων Δυνάμεων, που υπηρετούν τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και δεν έχουν καμία σχέση με την άμυνα της χώρας μας. Επίσης, δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής η συμμετοχή της κυβέρνησης σε σύνοδο στο Κουβέιτ με θέμα: «Πλωτές περιπολίες ανοιχτής θάλασσας στη Μέση Ανατολή 2017». Η σύνοδος αυτή διοργανώνεται από την εταιρεία «Defence IQ», που αναπτύσσει δραστηριότητα σε θέματα ασφάλειας. Η κυβέρνηση έχει σοβαρές ευθύνες για τη συμμετοχή και την εμπλοκή σε σχεδιασμούς απέναντι στους λαούς της Μέσης Ανατολής. Η κατάσταση στη Συρία κλιμακώνεται ακόμη περισσότερο και οξύνονται οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσίας, Τουρκίας, Κίνας. Θυμίζουμε ότι ελληνικό πολεμικό πλοίο για χρόνια συμμετείχε σε στρατιωτικές αποστολές στο Κέρας της Αφρικής και τον Ινδικό Ωκεανό. Αποστολές που εξακολουθούν να είναι σε δράση και η Ελλάδα συμμετέχει σε επιτελικό επίπεδο. Η συμμετοχή της πατρίδας μας σε αυτές τις ιμπεριαλιστικές αποστολές έρχεται σε αντίθεση με τα φιλειρηνικά αισθήματα του λαού μας, που τίποτε δεν έχει να χωρίσει με τους άλλους λαούς. Αντίθετα, ο λαός χρυσοπληρώνει αυτές τις επικίνδυνες αποστολές, που δεν έχουν καμιά σχέση με την άμυνα της πατρίδας μας και την υπεράσπιση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

***

Το ΚΚΕ πιστεύει ότι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα αυτοί που προέρχονται από φτωχές εργατικές και αγροτικές οικογένειες, αλλά και τα στρατευμένα παιδιά του λαού, έχουν υποχρέωση, απέναντι στη διαρκώς κλιμακούμενη ένταση στην περιοχή, να αντιδράσουν. Να αντιταχθούν στις αποφάσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που εμπλέκουν τις Ενοπλες Δυνάμεις και συνολικότερα το λαό στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στο πλαίσιο της λεγόμενης γεωστρατηγικής αναβάθμισης. Καμιά εμπλοκή λοιπόν και καμιά συμμετοχή στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Επιβάλλεται να μη μείνουν απαθείς. Τα δικαιώματα και οι διεκδικήσεις τους δεν σταματούν στην πύλη του στρατοπέδου. Τα συμφέροντά τους είναι κοινά με αυτά των οικογενειών τους, συνολικότερα του λαού και όχι με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του κεφαλαίου, που προωθεί η κυβέρνηση προς όφελος της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της κερδοφορίας των καπιταλιστών. Καλούμε τη φτωχολογιά της Ελλάδας και ιδιαίτερα αυτούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζοντας ότι κάτι «θα κάνει», να γυρίσουν την πλάτη στην κυβέρνηση. Να συμπορευτούν τώρα με το ΚΚΕ. Δεν υπάρχουν περιθώρια αναμονής και υποχωρήσεων.

Λ. Α.

Σχεδιάζουν αντιλαϊκά...

Με «κοινό παρονομαστή» την επίτευξη των στόχων για τα «ματωμένα» πλεονάσματα των επόμενων χρόνων, ξεκινάει πάλι το γνωστό «γαϊτανάκι» μεταξύ των «θεσμών», με τη συμμετοχή και της κυβέρνησης, στο πλαίσιο της τρίτης «αξιολόγησης».
Σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία, ήρθε η νέα έκθεση του ΔΝΤ, που διαβλέπει «χάσμα» ανάμεσα στην απόδοση των αντιλαϊκών μέτρων, από τη μια, και τους στόχους για τα πλεονάσματα που προβλέπονται στη συμφωνία της κυβέρνησης με την Ευρωζώνη, από την άλλη.
Η απόκλιση που «βλέπει» το ΔΝΤ φτάνει στα 2,4 δισ. ευρώ, σε μια εξέλιξη που εκ των πραγμάτων βάζει στο κάδρο την επιτάχυνση της αντιλαϊκής πολιτικής, χώρια τα 95 προαπαιτούμενα που περιλαμβάνει αυτή η φάση της «αξιολόγησης».
Για αρχή, συζητιέται η μεταφορά στο 2018 του μέτρου της περαιτέρω κατακρεούργησης των καταβαλλόμενων συντάξεων (έχει ψηφιστεί να εφαρμοστεί από το 2019) ή του αφορολόγητου ορίου (από το 2020) ή οποιοδήποτε άλλο, τάχα «εναλλακτικό» μέτρο, σε βάρος πάντα του λαού.
Από την πλευρά της, η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τις προβλέψεις σχετικά με τους ρυθμούς ανάπτυξης, υπόσχεται «κοινωνικό μέρισμα» από το τρέχον πρωτογενές πλεόνασμα, υποστηρίζει πως οι στόχοι για το 2018 θα επιτευχθούν και θεωρεί επίτευγμα ότι τα προψηφισμένα αντιλαϊκά «πακέτα» για Ασφαλιστικό και φόρους θα έρθουν με την προβλεπόμενη σειρά τους!
Η Ευρωζώνη, από τη δική της πλευρά, κρατάει «στάση αναμονής» ενόψει των στοιχείων για την εκτέλεση του φετινού προϋπολογισμού, όπως είναι η απόδοση των αντιλαϊκών φόρων και των άλλων χαρατσιών καθώς και για το «αναγκαίο» ύψος των κρατικών κονδυλίων που έχουν απομείνει για την κάλυψη ακόμη και στοιχειωδών κοινωνικών αναγκών.
Αντίστοιχα, για το 2019, κοινή είναι η πεποίθηση θεσμών και κυβέρνησης ότι θα πιαστούν ευκολότερα οι στόχοι, καθώς θα έχει ξεκινήσει το νέο σφαγείο στις συντάξεις, σε συνδυασμό και με τις περαιτέρω «προσαρμογές» στα προνοιακά επιδόματα. Επιβεβαιώνουν, δηλαδή, ότι τα πλεονάσματα, που υπηρετούν τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, είναι βαμμένα με το αίμα από τις θυσίες του λαού. Κι ότι αυτές θεωρούνται δεδομένες και αδιαπραγμάτευτες, ανεξάρτητα από τα σκαμπανεβάσματα της οικονομίας, σε ανάπτυξη και κρίση.
Ετσι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις όλων των εμπλεκόμενων μερών - παρά τις όποιες μικροδιαφορές - οι ρυθμοί μεγέθυνσης του ΑΕΠ προβλέπονται ισχνοί, τόσο για το 2018, όσο και για τα επόμενα χρόνια, γεγονός που προϊδεάζει για πολλαπλασιασμό των αντιλαϊκών μέτρων. Ενώ και το ΔΝΤ, που είναι πιο γαλαντόμο στις προβλέψεις του για τους ρυθμούς ανάπτυξης, πιέζει για να επιταχυνθεί και να διευρυνθεί η αντιλαϊκή, σε όλη την κλίμακα, πολιτική.
Αυτό αποτυπώνεται, άλλωστε, τόσο στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2018, όσο και στο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» 2018 - 2021, που ενσωματώνουν τα κάθε είδους αντιλαϊκά μέτρα της «προηγούμενης» και της «επόμενης μέρας», ως μόνιμη παρακαταθήκη στην προοπτική ανάκαμψης των επιχειρηματικών ομίλων και των κερδών τους.
Τα πάντα, επομένως, εξελίσσονται με γνώμονα την ενιαία στρατηγική για ανάκαμψη του κεφαλαίου και την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων. Γι' αυτό ο ΣΕΒ αναφωνεί στο χτεσινό εβδομαδιαίο δελτίο του ότι αναμφίβολα «η βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, με βάση το σχετικό κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, στα χρόνια της προσαρμογής με τα Μνημόνια, έχει συμβάλει στην ανάκαμψη της οικονομίας».
Μ' αυτήν τη στρατηγική οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα χρειάζεται να αναμετρηθούν ανειρήνευτα, παλεύοντας με στόχους και διεκδικήσεις στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Ο οργανωμένος αγώνας σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, είναι η μόνη επιλογή που μπορεί να ανοίξει το δρόμο για να σπάσει ο φαύλος κύκλος των αντιλαϊκών μέτρων και των μνημονίων διαρκείας που υπηρετούν το καπιταλιστικό κέρδος.