Ο κ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΕ ΑΡΙΣΤΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ

Η κυβέρνηση επέδειξε ταχύτατα και αποτελεσματικά αντανακλαστικά
στην εξυπηρέτηση των απαιτήσεων του κεφαλαίου για ακόμη μεγαλύτερη
κερδοφορία του. Οι Υπουργοί της ΝΔ σε ρόλο νομικού συμβούλου της
εταιρίας που αγόρασε τον Ερημίτη, νομοθέτησαν άμεσα για να ξεπεραστούν
τα εμπόδια που έβαλε η λαϊκή κινητοποίηση.
Μετά τις κορώνες της ΝΔ για την «ανεξαρτησία της αυτοδιοίκησης», τα
κροκοδείλια δάκρυα  για την κυβερνησιμότητα, με λογική αποφασίζω και
διατάσσω περνάει τροπολογία επειδή διαφωνεί με την απόφαση ενός
δημοτικού συμβουλίου. 
Η τροπολογία αυτή φέρει και την υπογραφή του κ Θεοδωρικάκου, του
έτερου οπαδού της «ακομμάτιστης, ανεξάρτητης, αυτοδιοίκησης που είναι
κοντά στον πολίτη».
Η «στρατηγική επιλογή» της κυβέρνησης για τη στήριξη των
επενδύσεων περνάει μέσα από την ψήφιση του «αναπτυξιακού νόμου» που
παραμερίζει τους όρους προστασίας του περιβάλλοντος ενώ δε διστάζει να
αγνοήσει αποφάσεις Δημοτικών ή/και Περιφερειακών Συμβουλίων.
Η απόφαση αυτή της κυβέρνησης είναι χρήσιμη για συμπεράσματα
σχετικά με την αστική δημοκρατία, τους νόμους της και ποιους αυτοί
εξυπηρετούν. Φτιάχνουν τους νόμους στα μέτρα τους, χωρίς αιδώ,
αποδεικνύοντας ότι τα εμπόδια στην πολιτική τους με το νομικό δρόμο είναι
χρήσιμα αλλά προσωρινά.
Η κυβέρνηση νομοθετεί άμεσα για την ιδιωτικοποίηση του Ερημίτη που
τη θεωρεί «εμβληματική επένδυση» όπως αναφέρεται στην τροπολογία. Για
την κυβέρνηση όμως μάλλον δεν είναι εμβληματική επένδυση το χτίσιμο
σχολείων, νοσοκομείων και κέντρων υγείας, αθλητικών κέντρων, το ασφαλές
οδικό δίκτυο, το πόσιμο νερό, η φιλολαϊκή διαχείριση των απορριμμάτων…
Εκεί οι νόμοι όχι μόνο δε διευκολύνουν αλλά μπαίνουν εμπόδιο.
Όλα αυτά είναι τρανή απόδειξη ότι η ΝΔ αλλά και οι προηγούμενες
κυβερνήσεις είναι το πολιτικό προσωπικό των επιχειρηματιών, αυτών που
κρατάνε τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους.
Η δύναμη είναι στα χέρια ενός οργανωμένου λαού που θα υπερασπιστεί
το δικαίωμά του να αξιοποιεί προς

«Kομμούνι, θα Πεθάνεις Εδώ Προδότη. Δεν υπογράφεις, εεε;»Tο χρονικό της Δολοφονίας των «Αμετανόητων».

  

«Κείνο το βράδυ σώπαιναν οι λύκοι, γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι.

Εκείνο το πρωί τα κοκόρια του Λαυρίου για πρώτη φορά δε λάλησαν. Μόνο τα σκυλιά της πόλης ανέβηκαν στο καρβουνόχωμα και κλαίανε όλη τη νύχτα. Όσο για τους ανθρώπους, όλες αυτές τις νύχτες παρακολουθούσαν τη ζωή απ’ τις χαραμάδες... Σάστιζαν πως, αυτό που γινόταν αντίκρυ, δεν το είχε γράψει ακόμα η Αποκάλυψη»

Μενέλαος Λουντέμης

«Οδός Αβύσσου, αριθμός 0»

 του ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΛΕΒΕΝΤΟΓΙAΝΝΗ

στο ΠΟΝΤΙΚΙ,

Ο ήχος των κυμάτων ήταν η μοναδική του συντροφιά τις τελευταίες 72 ώρες.

 Βρισκόταν δεμένος πισθάγκωνα, κοντά στην ακτή, προς την πλευρά που το καταραμένο νησί το έδερναν οι άνεμοι και το έκαιγε ο ήλιος. «Πρέπει να συνεχίσω να μετράω, αλλιώς θα τρελαθώ, θα χάσω το μυαλό μου», σκέφτηκε και σε κάθε παφλασμό πρόσθετε και ένα κυματάκι.

Ένας μεγάλος πάσσαλος, που ακουμπούσε την πλάτη του, είχε ακινητοποιήσει τα χέρια του και δυο μικρότεροι τα πόδια του. Το κορμί του ήταν ολόκληρο μια πληγή. 

Η ξηρασία και ο ήλιος είχαν κάνει το δέρμα του να σκάσει και να καεί. Ο καυτός αέρας, που φυσούσε δαιμονισμένα, είχε γεμίσει τις πληγές με σκόνη και άμμο. Είχε βγάλει φουσκάλες που έσπαγαν μόνες τους και το πηχτό υγρό που έβγαινε από μέσα νόμιζε ότι τον δρόσιζε. Τα χείλη του και το στόμα του είχαν σκληρύνει. Δεν είχε καθόλου σάλιο. Διψούσε. Εδώ και κάποιες ώρες δεν αισθανόταν τα γυμνά του μέλη που είχαν μουδιάσει, έτσι σφιχτά δεμένα που ήταν. Τα αυτιά του βούιζαν συνεχώς και το κεφάλι του νόμιζε ότι θα εκραγεί.

«Θα τρελαθώ», ξανασκέφτηκε. «Πεντακόσια δεκατρία, οκτακόσια δεκαεπτά... Όχι, πεντακόσια δεκατέσσερα...» συνέχισε το μέτρημα. 

Από απέναντι έβλεπε καθαρά τα φώτα από το Λαύριο. Σε λίγη ώρα θα ξημέρωνε και η ζωή στην πόλη θα ξεκινούσε κανονικά. Ο χασάπης θα πουλούσε το κρέας, ο γαλατάς θα μοίραζε το γάλα, ο μανάβης θα έβγαζε τα φρέσκα φρούτα του για να τα πουλήσει. Σκέφτηκε πώς είναι να δαγκώνεις λαίμαργα το καρπούζι και να γεμίζει το στόμα σου από αυτή τη γλυκιά υγρή σάρκα. Το στόμα του ξεράθηκε ακόμη περισσότερο. Θα λιποθυμούσε. Διψούσε.

Σκέφτηκε τα παιδιά του. Τον Αλέξη του. Να παίζουν μαζί και να γελάνε. Θα ήθελε να μπορούσε να σφίξει στην αγκαλιά του τη μικρή του κόρη που γεννήθηκε μια εβδομάδα αφότου τον πήραν με το καΐκι για το νησί. Άρχισε να κλαίει. Δάκρυα δεν έτρεχαν από τα μάτια του, κάθε υγρό του σώματός του είχε στερέψει. Όμως έκλαιγε με λυγμούς. Δεν μπορούσε να συγκρατηθεί. Δάγκωσε δυνατά τα ξεραμένα χείλη του και ρούφηξε το ίδιο του το αίμα για να ξεδιψάσει. 

Λίγες ώρες νωρίτερα

«Αλφαμίτες στη σκηνή μας». Δεν χρειάστηκε να του πουν κάτι άλλο. Αμέσως έσβησε το τσιγάρο του, που κάπνιζε με ανοιχτά τα πίσω κράσπεδα, το έκρυψε ανάμεσα σε κάτι πέτρες και άρχισε να καθαρίζει το πάτωμα. Μέσα στη μικρή σκηνή μπήκαν δυο αλφαμίτες. Ο ένας στάθηκε στην είσοδο, ο άλλος προχώρησε με βλέμμα αυστηρό. «Τι κάνει αυτούνος ιδώ και είν’ ξαπλουμέν’ς; Κοιμάτ’;».

«Έχει χαρτί γιατρού, συνάδελφε. Τον χτύπησε πολύ ο ήλιος όπως έσπαγε πέτρες και λιποθυμάει συνέχεια», απάντησε ο Γιάννης Δρακόπουλος, σκαπανεύς, που υπηρετούσε την πατρίδα του στον Οργανισμό Αναμορφωτηρίων Μακρονήσου. Ήταν τυχερός. Δεν πολεμούσε στα βουνά τους συμμορίτες, αλλά βρισκόταν σε μια «νέα Εδέμ στα μάτια της ελληνικής Ιστορίας». Ήταν τυχερός γιατί, αν και παραστράτησε, το κράτος τον είχε στείλει στην «εθνική κολυμβήθρα», όπου σε αυτό το «αναρρωτήριο ψυχών» το μυαλό του θα υγίαινε από το μίασμα και θα ξαναγεννιόταν: «Στη Μακρόνησο αναγεννάται η Ελλάς ωραιοτέρα στην ψυχή των Ελλήνων». 

Ο αλφαμίτης τον κοίταξε ακόμη αυστηρότερα. «Δρακόπουλε, άφ’σε τ’ς μαλακίες κι έλ’ μαζί μ’. Δεν ιμπουρείς να με κουροϊδέψ’ς ισύ ιμέν. Ιγώ όταν παρ’δίδατε την πατρίδα στους Σλάβ’ς, ήμουν δίπλα στου Γρίβα στου Θησείου. Κανείς δεν μι κουροϊδεύ’ ιμένα. Πάμε μια βόλτα, πουλάκι μου».

Ο Δρακόπουλος δεν μπορούσε να περπατήσει από το ξύλο. Τα πόδια του πονούσαν, η πλάτη του πονούσε, τα μπράτσα του είχαν πιαστεί από το σπάσιμο και το κουβάλημα πέτρας. Παρ’ όλα αυτά ανέβαινε την ανηφόρα χωρίς να γλιστρά και με την ίδια ταχύτητα με τους βασανιστές του. Σε λίγο βρισκόταν στο γραφείο του διοικητή του λόχου του. 

«Λοιπόν, Δρακόπουλε, έχω μπροστά μου τον φάκελό σου. Βαρύς, Δρακόπουλε, πολύ βαρύς. Κρίμα, έχεις και δυο παιδάκια. Κρίμα γι’ αυτή τη γυναίκα που τα μεγαλώνει. Είναι και σαν τα κρύα τα νερά, μου λένε και κάποια πουλάκια. Δεν φοβάσαι που την αφήνεις μόνη; Κρίμα και για σένα. Απόφοιτος Νομικής και έμπλεξες με τους κομμουνιστές. Δεν σ’ αρέσει η πατρίδα σου, Δρακόπουλε;». 

Ο απόφοιτος της Νομικής, σε στάση προσοχής, απάντησε: «Αγαπώ την πατρίδα μου, κύριε διοικητά».

«Κάθισε, παιδί μου», του είπε ευγενικά. «Η πατρίδα σε αγαπάει και είναι διατεθειμένη να ξεχάσει ό,τι κακό της έκανες και να σε δεχτεί ξανά εις τους κόλπους της. Διάβασε αυτό το χαρτί και βάλε την υπογραφή σου. Μετά ο βαρύς αυτός φάκελος θα γίνει σαν πούπουλο πάπιας. Λευκός και ελαφρύς». Ο διοικητής έσπρωξε ευγενικά προς το μέρος του μια δακτυλογραφημένη κόλλα χαρτί και μετά, με εξαιρετικά αργές κινήσεις, έβαλε δροσερό νερό από μια γυάλινη κανάτα που είχε μπροστά του. 

Ο Δρακόπουλος λίγο έλειψε να πάθει αποπληξία. Όχι από τον ήχο του γάργαρου νερού που άκουγε στ’ αυτιά του. Τι κι αν το προηγούμενο βράδυ τους είχαν ταΐσει παστές ρέγκες, αλλά τους είχαν απαγορεύσει να πιουν νερό; Κόντεψε να πάθει αποπληξία από αυτό που διάβασε στο χαρτί:

«ΔήλωσιςΟ κάτωθι υπογεγραμμένος... κλάσεως... εκ... και διαμένων εις... δηλώ υπευθύνως και εν γνώσει των συνεπειών του νόμου περί ψευδούς δηλώσεως και χωρίς να ασκηθή βία τα κάτωθι:

Ουδέποτε υπήρξα κομμουνιστής και ουδεμίαν σχέσιν έχω με το συνωμοτικόν ΚΚΕ. Προσεχώρησα εις το ΕΑΜ με σκοπόν να απελευθερώσω την πατρίδα μου από τους κατακτητάς. Μετ’ ολίγον καιρόν αντελήφθην ότι όπισθεν του ΕΑΜ ήτο το ΚΚΕ, το οποίο ήτο η πηγή πάσης ενεργείας και πράξεως του ΕΑΜ.

Επειδή είμαι γνήσιο Ελληνόπουλο, καταδικάζω και αποκηρύσσω μετά βδελυγμίας όλας τας αναρχοβουλγαροκομμουνιστικάς οργανώσεις: ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΕΑ, αίτινες αποτελούν τα εγκληματικά σλαυόβουλα και αντεθνικά συγκροτήματα, σκοπός των οποίων είναι η κατασκόπευσις παντός ό,τι αφορά το κράτος και ιδία τον στρατόν και η υποδούλωσις της φυλής μας εις τους προαιώνιους εχθρούς μας Βουλγάρους - Σέρβους και γενικώς Σλαύους οίτινες πάντοτε ατίμως και υπούλως είτε διά της πανσλαυιστικής ιδέας προσπαθούν να αποσπάσουν εδάφη άτινα είναι ποτισμένα με ιδρώτα και αίμα των προγόνων μας. Τίθεμαι πολέμιος των άνω σλαυοδούλων και ανθελληνικών συγκροτημάτων μέχρι της τελικής εξαλείψεώς των.

Η παρούσα μου επιθυμώ να δημοσιευθή εις τον τύπον και αναγνωσθή εις την εκκλησίαν της ενορίας μου.

Β.Σ.Γ. 802 τη...Ο Δηλών...».

Ο Δρακόπουλος σηκώθηκε αργά από την καρέκλα. «Λυπούμαι, κ. διοικητά. Δεν θα υπογράψω».

Ο διοικητής του λόχου, που μέχρι εκείνη τη στιγμή φορούσε τη μάσκα του στοργικού πατέρα, μισόκλεισε τα μάτια: «Kομμούνι, θα πεθάνεις εδώ. Προδότη. Δεν υπογράφεις, εεε;».

Αμέσως έπεσαν επάνω του οι δυο αλφαμίτες που είχαν ήδη βγάλει τα μακριά ξύλινα κλομπ τους. Στο πέμπτο γεμάτο χτύπημα στο κεφάλι, ο Δρακόπουλος ένιωθε να σβήνει. Πρόλαβε να ακούσει τον διοικητή να λέει: «Μην τον σκοτώσετε, ρε ηλίθιοι. Αύριο τον θέλω περδίκι, να βρίσκεται μαζί με τους άλλους στο γήπεδο. Θα καλοπεράσει εκεί...». Ήταν απόγευμα της 28ης Φεβρουαρίου του 1948...

Η σφαγή

Τον Γιάννη Δρακόπουλο τον συνέφεραν οι συνάδελφοί του στη σκηνή, όπου τον πέταξαν αναίσθητο οι αλφαμίτες. Το πρόσωπό του ήταν γεμάτο ξεραμένα αίματα. Κάποιος εκ περιτροπής όλη τη νύχτα κατέβαινε μέχρι τη θάλασσα, έβρεχε ένα κομμάτι ύφασμα και ερχόταν να καθαρίσει τις πληγές του. Ο Γιάννης ανέβαζε πυρετό. Όλο το βράδυ μέχρι να ξημερώσει η 29η ψηνόταν και παραληρούσε. Φώναζε τα παιδιά του, έκλαιγε, ούρλιαζε. Κάθε του κίνηση τον τσάκιζε από τον πόνο. Οι συνάδελφοί του κρατούσαν και δρόσιζαν το κεφάλι του με απαλές κινήσεις. Το πρωί η γνωστή φωνή από τα μεγάφωνα διέκοψε τη διαδικασία: «Όλοι οι στρατεύσιμοι του Α’ Τάγματος Σκαπανέων» (ΑΕΤΟ) να πάνε για εκκλησιασμό».

«Σήκω, Γιάννη, θα σε κουβαλήσουμε εμείς. Σήκω, αδερφέ μου, γιατί εάν μείνεις μόνος στη σκηνή και σε βρουν, θα σε σκοτώσουν σαν το σκυλί και θα πουν ότι έκανες ψαράκι και αυτοκτόνησες». Το «ψαράκι» ήταν η απονενοημένη βουτιά κάποιων κρατουμένων με το κεφάλι στους βράχους για να χάσουν τις αισθήσεις τους και να σταματήσουν τα βασανιστήρια. 

Οι αμετανόητοι του ΑΕΤΟ, του «ερυθρού τάγματος», εκείνοι που δεν υπέγραφαν δήλωση, κινήθηκαν προς το γηπεδάκι του νησιού. Ανθρώπινα ράκη, ζωντανοί νεκροί, από τα βασανιστήρια και τη δίψα, 4.500 φαντάροι έσερναν τα βήματά τους μέχρι που έφτασαν εκεί. Στους λόχους είχαν μείνει μόνον οι ασθενείς, οι νερουλάδες, οι γραφιάδες και οι μάγειρες. Μετά την έπαρση της σημαίας, οι στρατιώτες διατάχθηκαν να πάνε στο θέατρο για να ακούσουν «θρησκευτική ομιλία». Μόνο έτσι τα ελληνορθόδοξα ιδεώδη θα ξερίζωναν από μέσα τους τη σαπίλα του κομμουνισμού. 

Ο Γιάννης είχε συνέλθει και ο πυρετός του είχε πέσει. Πλέον δεν τον υποβάσταζαν οι συνάδελφοί του. Ξαφνικά από το βάθος μια ομάδα από αλφαμίτες έσπαγαν στο ξύλο και έσερναν από τα μαλλιά και τα ρούχα τους απαλλαγμένους λόγω ασθένειας. Άρρωστους φαντάρους τους κλώτσαγαν, τους χτύπαγαν με τα κλομπ και τους έβριζαν για να συγκεντρωθούν κι εκείνοι στο γήπεδο. 

Οι αμετανόητοι του ΑΕΤΟ διαμαρτυρήθηκαν. Ο Γιάννης φώναζε και εκείνος με όση δύναμη είχε: «Ρε, δεν βλέπετε ότι είναι άρρωστοι; Ντροπή. Έχουν απαλλαγεί. Ντροπή σας, αλήτες». Οι 4.500 φαντάροι του ΑΕΤΟ είχαν γίνει μια ανθρώπινη ασπίδα μέσα στο γήπεδο. 

Τότε ο υπασπιστής Καρδαράς έβγαλε το πιστόλι του και πυροβόλησε στον αέρα. Το σύνθημα είχε δοθεί. Αμέσως οι άνδρες του λόχου ασφαλείας, οι φρουροί οι οποίοι από πριν είχαν ακροβολιστεί γύρω από το γήπεδο, άρχισαν να πυροβολούν στο ψαχνό. Πέντε φαντάροι έπεσαν αμέσως νεκροί και τουλάχιστον άλλοι 10 τραυματίστηκαν από σφαίρες. 

«Αίσχος, δολοφόνοι, ντροπή. Γιατί μας δολοφονείτε;». 

Οι άνδρες του ΑΕΤΟ, χωρίς να κουνηθούν από τη θέση τους, ζητούσαν εξηγήσεις. Φώναζαν, έκλαιγαν, έπιαναν τους νεκρούς τους και τους χάιδευαν λες και κοιμόντουσαν και ήθελαν να τους ξυπνήσουν. Ο διοικητής Βασιλόπουλος μίλησε με επιτροπή των στρατιωτών και τους εγγυήθηκε την προσωπική τους ασφάλεια, ενώ δέχτηκε να εξεταστούν τα γεγονότα από διακομματική επιτροπή για να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι της σφαγής.

Κανείς φαντάρος όλο το βράδυ δεν μετακινήθηκε από το γήπεδο. Το ξημέρωμα στις ακτές του καταραμένου νησιού εμφανίστηκε μια ακταιωρός του Πολεμικού Ναυτικού. Επάνω της πάνοπλοι ναύτες σημάδευαν τους φαντάρους του ΑΕΤΟ. Από τον τηλεβόα ακούστηκε η φωνή της ίδιας της κόλασης:

«Στρατιώται, σας ομιλεί ο συνταγματάρχης Μπαϊρακτάρης. Συλλάβετε και απομονώσατε τους δολοφόνους που δημιούργησαν τα χθεσινά γεγονότα. Αποδοκιμάστε τους αρχηγούς σας και συγκεντρωθείτε εις τον 7ον λόχον». 

Οι σκαπανείς του ΑΕΤΟ κοίταζαν με απορία ο ένας τον άλλον. «Μα για ποιους δολοφόνους μιλάει; Εμάς δολοφόνησαν, εμείς δεν κινηθήκαμε». 

Τις σκέψεις τους έκοψαν σαν μαχαίρι οι ριπές. Μυδράλια που είχαν στηθεί το βράδυ πέριξ του χώρου σάρωναν με τις σφαίρες τους τα κορμιά. Το χώμα στο γήπεδο δεν προλάβαινε να ρουφήξει το αίμα. Σχημάτιζε λάσπη. Κόκκινη λάσπη. 

Ήταν μια σφαγή που μόνο με τις δολοφονίες των κατακτητών Γερμανών μπορούσε να συγκριθεί. Οι φαντάροι έγιναν ένα κουβάρι και έψελναν τον Εθνικό ύμνο. Έτσι πέθαιναν.

Ο Μίμης Βρονταμίτης, καπετάνιος του καϊκιού που έκανε τη διαδρομή Λαύριο - Μακρονήσι, θα πει χρόνια αργότερα:

«Έζησα όλα τα δραματικά γεγονότα της Μακρονήσου το 1948. Ο στρατός μας με είχε επιταγμένο με το καΐκι μου “Άγιος Νικόλαος”, επί μισθώ, οκτώ χιλιάδες δραχμές τον μήνα. Κουβαλούσα από το Λαύριο πέρα στη Μακρόνησο φαντάρους, πολιτικούς υπόδικους, νερό σε βαρέλια και άλλα.

Στο φοβερό τουφεκίδι του Μάρτη 1948 ο Σκαλούμπακας (για τις υπηρεσίες του στη Μακρόνησο προήχθη σε στρατηγό) μου κόλλησε το πιστόλι στο κεφάλι και με απειλές με διέταξε να κουβαλάω σκοτωμένους φαντάρους πέρα μακριά στον Κάβο Ντόρο, στο ξερόνησο Σαν Τζιόρτζιο. Στο Γ’ Τάγμα φόρτωνα τους νεκρούς φαντάρους, που τους εξέταζε ο γιατρός Μαλάμης, κι έγραφε στο πιστοποιητικό θανάτου τη λέξη “νεκρός”. Ήτανε δίπλα στον γιατρό Μαλάμη κι άλλοι δύο γιατροί.

Τους σκοτωμένους φαντάρους τους τακτοποιούσανε στριμωχτά στο αμπάρι οι αλφαμίτες Χούμης και Δήμητρας, Λαγός. Σ’ ένα μόνο δρομολόγιο φορτώσαμε 185 νεκρούς φαντάρους.

Εκεί στο Σαν Τζιόρτζιο περίμενε καράβι πολεμικό. Οι ναύτες παίρνανε τους σκοτωμένους φαντάρους και τους χώνανε μέσα σε συρμάτινα δίχτυα με βαρίδια και τους φουντάρανε στον βυθό της θάλασσας. Αυτό ξανάγινε. 

Οι νεκροί όλοι - όλοι ήταν 350 κοντά, τους μέτραγα έναν - έναν και ήταν 350 φαντάροι νεκροί. Αυτή ήταν η πιο τραγική περιπέτεια που έζησα στη ζωή μου». 

Ύστερα από ώρα η σφαγή σταμάτησε έτσι ξαφνικά, όπως είχε αρχίσει. 

Το ΑΕΤΟ είχε σπάσει και ήταν έτοιμο να επανέλθει στους κόλπους της πατρίδας. Πολλοί φαντάροι συνελήφθησαν ως πρωταίτιοι των επεισοδίων. Ο Γιάννης ήταν ένας από εκείνους. 

Τις επόμενες ημέρες δοκίμασαν στο κορμί του κάθε βασανιστήριο. Ξύλο, φάλαγγα, εικονικούς πνιγμούς. Πέρασε από τα «πασαλάκια», από το «αεροπλανάκι» και φυσικά από το «σιδερωτήριο». 

Εκεί δεν άντεξε. 

Ο Δρακόπουλος με δάκρυα ζήτησε να υπογράψει.

 Το έκανε. 

Στην Αθήνα, όπου επέστρεψε, άρχισε να μπαινοβγαίνει στα ψυχιατρεία. 

Ήταν πλέον μισότρελος. Του έκαναν ηλεκτροσόκ για να επανέλθει. 

Τα βράδια ξύπναγε με λυγμούς και μετρούσε: «Πεντακόσια τριάντα... επτακόσια σαράντα δύο... Όχι... πεντακόσια τριάντα ένα...». 

Τα χείλη του ήταν ματωμένα κάθε βράδυ από το δάγκωμα.

Καταγραφή από φίλο στο f/b

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

«Μαχαίρια, τσεκούρια και δρεπάνια» – Αντικομμουνιστικό αμόκ Γιάννη Βρούτση εναντίον του ΚΚΕ στη βουλή

(VIDEO)

Κατιούσα

Διαπιστευτήρια έδωσε για άλλη μια φορά σε εφοπλιστές και ΣΕΒ ο Γιάννης Βρούτσης, υπουργός Εργοδοσίας και όχι Εργασίας όπως αποδεικνύει από την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων του. Αφού πρώτα μίλησε για “πατριωτικό εφοπλισμό”, υιοθετώντας παράλληλα ολόκληρο το επιχειρηματολογικό οπλοστάσιο της Χρυσής Αυγής κατά του αγώνα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, εξαπέλυσε μια χυδαία αντικομμουνιστική επίθεση στο ΚΚΕ και το βουλευτή Χρήστο Κατσώτη. Αφορμή η επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής για τους πυροβολισμούς σε βάρος εργατών γης που διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους στο Μαραθώνα.

Ο υπουργός κράτησε τον οχετό του για τη δευτερολογία του, γνωρίζοντας πως δε θα επιτρεπόταν στο Χρήστο Κατσώτη από τον κανονισμό να απαντήσει. Άρχισε λοιπόν να ασχημονεί ευρισκόμενος σε πραγματικό ντελίριο, κάνοντας λόγο για “μαχαίρια, τσεκούρια και δρεπάνια”, χαρακτηρίζοντας “καταστροφή των εργαζόμενων” τις προτάσεις του ΚΚΕ και “φτηνή καραμέλα” τις θέσεις του κόμματος για το Ασφαλιστικό, το οποίο αυταρχικά δήλωσε πως θα περάσει και “κάντε όσες απεργίες και διαδηλώσεις θέλετε”. Στη συνέχεια, εμφανίστηκε παπαγαλίζοντας επιχειρήματα της συνδικαλιστικής μαφίας της ΓΣΕΕ, λέγοντας πως “εμποδίσατε να γίνουν τα δημοκρατικά” συνέδρια, εννοώντας τα στημένα σόου νόθων και εκπροσώπων της εργοδοσίας. Σαν να μην ήταν ήδη αρκετά οξύμωρο ως γκροτέσκο το κόμμα με υπουργό το γνωστότερο τσεκουροφόρο της μεταπολίτευσης να κατηγορεί τους κομμουνιστές για τσεκούρια, ο Βρούτσης καταφέρθηκε εναντίον του Χρήστου Κατσώτη, ότι “θέλει να επιβάλει δικτατορικά την άποψή του”, απλώς και μόνο επειδή ο βουλευτής εύλογα διαμαρτυρήθηκε και ζήτησε το λόγο, που δεν του δόθηκε από τον προεδρεύοντα, ενώ ο υπουργός παραληρούσε ανενόχλητος.

Σε ό,τι αφορά το θέμα της επίκαιρης ερώτησης, κατά την οποία ο Χρήστος Κατσώτης μίλησε για “τρομοκρατία των όπλων” και “άθλιες συνθήκες” ζωής των μεταναστών, ζητώντας άδεια παραμονής και Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για τους εργάτες, ο υπουργός όχι απλά κώφευσε στα αιτήματα, αλλά με θράσος δήλωσε ότι οι μετανάστες δεν πρέπει να πάρουν τα απαραίτητα έγγραφα, επειδή είναι παράτυποι μετανάστες. Ουσιαστικά δηλαδή υιοθέτησε μια ξενοφοβική ρητορική που χαϊδεύει τα αυτιά του ακροδεξιού ακροατηρίου, την ίδια ώρα που έμμεσα κλείνει το μάτι σε όσους εργοδότες εκμεταλλεύονται το καθεστώς παρανομίας στο οποίο διαβιούν πολλοί μετανάστες ώστε να τους απομυζούν ακόμα περισσότερο.

Απάντηση στην επίθεση Βρούτση εξέδωσε το ΚΚΕ, σημειώνοντας πως:
«Το νέο αντιδραστικό, αντεργατικό ντελίριο του υπ. Εργασίας, Γιάννη Βρούτση, σε συζήτηση  Επίκαιρης Ερώτησης στη Βουλή του βουλευτή του ΚΚΕ, Χρήστου Κατσώτη, με τις άθλιες επιθέσεις στο ΠΑΜΕ και τις ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος, έρχεται να επιβεβαιώσει ένα πράγμα: Δίκαιος ο μισθός του! Να τον χαίρεται ο ΣΕΒ και η κυβέρνηση της ΝΔ!
Όσο για τις αναφορές του σε “τσεκούρια, δρεπάνια” και άλλα τέτοια, ας τα αναζητήσει στους πληρωμένους μπράβους του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού, με τον οποίο συνεργάζεται.»
Με πληροφορίες από 902.gr

«Τάγμα εφόδου» στη Μυτιλήνη

Η ύπαρξη «τάγματος εφόδου» στο κέντρο της Μυτιλήνης, χθες βράδυ, αποκαλύπτεται με βίντεο που δημοσιεύει η ιστοσελίδα stonisi.gr. Όπως σημειώνεται «πρόκειται για λήψη με το κινητό τηλέφωνο από θαμώνα σε χώρο καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος». 

Στο ρεπορτάζ η ιστοσελίδα συμπληρώνει:

Όπως είναι γνωστό σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων που επιβεβαιώνουν αστυνομικές αρχές, τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες σήμερα, οι συγκεκριμένοι νεαροί ήλεγχαν περαστικούς Έλληνες και ξένους. Ενώ επιτέθηκαν και σε θαμώνες επιχείρησης υγειονομικού ενδιαφέροντος στην οδό Ερμού όπου εκείνη την ώρα βρισκόταν φοιτητές και εργαζόμενοι και εθελοντές σε μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην αντιμετώπιση της προσφυγικής μεταναστευτικής κρίσης.

Είχε προηγηθεί πορεία αντιφασιστικών, φοιτητικών κυρίως, οργανώσεων από την παραλία της Επάνω Σκάλας στον καταυλισμό του Καρά Τεπέ όπου η Αστυνομία δεν επέτρεψε στους διαδηλωτές να συνεχίσουν. Εδώ ας σημειωθεί ότι με ψευδείς ειδήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας και μεταδόθηκαν σε όλη την Ελλάδα η αντιφασιστική πορεία κατευθύνονταν στο εργοστάσιο της ΔΕΗ προκειμένου να το πυρπολήσει!

Και στη Μόρια

Ας σημειωθεί ότι η ίδια ομάδα νεαρών, πάντα με καλυμμένα τα πρόσωπα τους και με ρόπαλα λειτούργησαν στο χωριό της Μόριας χθες αργά το απόγευμα και το βράδυ. Ελέγχοντας σπίτια και μαγαζιά εάν σε αυτά κατοικούν ξένοι, αιτούντες άσυλο ή μέλη, εθελοντές και εργαζόμενοι σε ΜΚΟ. Επιβεβαιώνεται επίσης ότι έσπασαν το αυτοκίνητο μιας Ιταλίδας εργαζόμενης σε ΜΚΟ στο οποίο επέβαιναν και δυο αιτούντες άσυλο. Και σε αυτήν την περίπτωση, επενέβη η Αστυνομία μετά από τηλεφωνικές καταγγελίες πολιτών.

Επίσης η Πυροσβεστική έκανε γνωστό ότι επενέβη σε περίπτωση ανάφλεξης υλικών σε ερειπωμένη κατοικία που προήλθε από ρίψη βεγγαλικού! Φωτιά κατέκαψε και άλλη ερειπωμένη κατοικία στη Μόρια, προχθές Δευτέρα το βράδυ.

Αγώνας ενάντια στη νοθεία και την απάτη της ομάδας Καραγεωργόπουλου – Νικολάου

Κατιούσα

Συγκέντρωση – κινητοποίηση σήμερα στις 9 π.μ. έξω από τα Δικαστήρια της πόλης, όπου θα εκδικαστεί η προσφυγή ενάντια στη νόμιμα εκλεγμένη διοίκηση, απευθύνει το Εργατικό Κέντρο Πάτρας.

«Απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους και τα σωματεία, στο λαό της πόλης μας, να πάρουν μαζικά μέρος στη συγκέντρωση – κινητοποίηση στις 6 Φλεβάρη έξω από τα Δικαστήρια. Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στη νοθεία και την απάτη της ομάδας Καραγεωργόπουλου – Νικολάου.
Στις 6 Φλεβάρη εκδικάζεται στο Εφετείο Πατρών η προσφυγή της συγκεκριμένης ομάδας ενάντια στη νόμιμα εκλεγμένη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, που προέκυψε μέσα από μαζικές διαδικασίες τον Ιούνη του 2018.
Είναι αυτοί που κρατούσαν για χρόνια το Εργατικό Κέντρο Πάτρας με νοθείες και ψεύτικες αρχαιρεσίες, με σωματεία-φαντάσματα. Δεν βρέθηκαν σε κανέναν αγώνα και ανησυχία της εργατικής τάξης, δεν οργάνωσαν κανένα αγώνα, δεν μπορούν να εκφράσουν τις ανάγκες των εργαζομένων. Έβαλαν πλάτη στα χρόνια της κρίσης για να περάσουν οι απαιτήσεις της εργοδοσίας ώστε οι εργαζόμενοι να αποδεχτούν όλα τα αντεργατικά μέτρα.
Είναι αυτοί που επικαλούνται και προσφεύγουν στη δικαιοσύνη ενώ καθημερινά παρανομούν για να διατηρούν τις καρέκλες τους και το μισθό τους. Είναι αυτοί που συνεχίζουν με παρατυπίες να κρατούν εγκλωβισμένους εργαζόμενους σε σωματεία-μηχανισμούς, υποταγμένα στα “θέλω” των εργοδοτών. Είναι η συγκεκριμένη ομάδα που πλαστογραφούσε έγγραφα και υπέγραφε σαν διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας τον Σεπτέμβρη του 2018, ενώ είχε προκύψει, μέσα από αρχαιρεσίες, νέα διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας από τον Ιούνη του 2018.
Αυτοί που, σήμερα, συνεχίζουν να σέρνουν στα Δικαστήρια τη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, είναι αυτοί που παρανόμως συμμετείχαν (η πρώην πρόεδρος Νικολάου Σταυρούλα) σε επιτροπές του ΙΚΑ ενώ ήταν συνταξιούχοι και που ενώ σωστά η διοίκηση του ΙΚΑ τους πέταξε έξω, μέχρι σήμερα δεν έχει απαιτήσει να επιστραφούν πίσω όλα αυτά τα χρήματα που παρανόμως έπαιρναν σαν αποζημίωση. Είναι αυτοί που προσπαθούν ακόμη και σήμερα να συμμετέχουν σε επιτροπές, όπως αυτή του ΟΑΕΔ, σαν “εκπρόσωποι των εργαζομένων”. Το ακούσαμε και αυτό!
Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος! Θα μπορούσαμε να γράφουμε σελίδες επί σελίδων για τα καμώματα και τις παρανομίες της συγκεκριμένης ομάδας. Οι εργαζόμενοι στην πόλη μας τους ξέρουν πολύ καλά. Δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντά τους. Δεν τους χρειάζεται αυτούς το κίνημα και τα σωματεία, δεν είναι με το δικό μας μέρος, δεν έχουν τις ίδιες ανησυχίες με εμάς.
Οι εργαζόμενοι σήμερα χρειάζεται να βγάλουν συμπεράσματα, να αξιοποιήσουν την πολύτιμη πείρα που απέκτησαν τα προηγούμενα χρόνια και να απομονώσουν τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που θέλει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα υποταγμένο, να είναι το δεξί χέρι των κυβερνήσεων και των εργοδοτών. Γι’ αυτό και δεν παραιτούνται σήμερα από την προσπάθεια να βάλουν πάλι στο χέρι το ΕΚ Πάτρας, να το οδηγήσουν σε περιπέτειες με τη βλέψη να είναι ξανά το εργαλείο τους στην πόλη μας, έτσι ακριβώς όπως το είχαν τα προηγούμενα χρόνια. Καμία εμπιστοσύνη σε τέτοιες δυνάμεις.
Απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα για ενότητα και συσπείρωση σε όλους τους εργαζόμενους, δίπλα στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, στα σωματεία τους, τα ζωντανά, αγωνιστικά συνδικάτα που τα τελευταία χρόνια έχουν βάλει τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις. Αυτοί είναι και οι εγγυητές για να συνεχίσει το ΕΚΠ να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα, για να οργανώνει την πάλη των εργατών για όλα όσα έχουμε πραγματικά ανάγκη, κόντρα σε κυβέρνηση και εργοδοσία. Που δεν θα γυρίζει την πλάτη στους εργάτες, δεν θα ξεπουλά τα δικαιώματά τους, όπως έκανε η ομάδα Νικολάου – Καραγεωργόπουλου τόσα χρόνια.
Όλοι και όλες στη συγκέντρωση έξω από τα Δικαστήρια, την Πέμπτη 6 Φλεβάρη στις 9 π.μ.
Υπερασπιζόμαστε τη μάχη που δώσαμε για να ξεμπερδέψει το Εργατικό Κέντρο Πάτρας από τη νοθεία και τις παρανομίες. Δεν παραδινόμαστε! Είμαστε πολλοί και έχουμε το δίκιο με το μέρος μας! Αυτή είναι η δύναμή μας».

“Ταξικός” καρκίνος – Αύξηση των κρουσμάτων κατά 81% στις φτωχότερες χώρες προβλέπει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας

Κατιούσα

Η ανισομετρία της καπιταλιστικής ανάπτυξης διεθνώς αντανακλάται και στην υγεία του πληθυσμού κάθε χώρας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση δύσκολων ασθενειών όπως ο καρκίνος. Σύμφωνα με έκθεση του ΠΟΥ, αύξηση κατά 60% σε διεθνές επίπεδο αναμένεται να σημειώσουν τα κρούσματα καρκίνου τα επόμενα 20 χρόνια, αφού για το 2018 καταγράφηκαν 18,1 νέα κρούσματα που ως το 2040 προβλέπεται να κυμανθούν από 29 ως 37 εκατομμύρια, εφόσον συνεχιστεί η ίδια τάση.
Πολύ μεγαλύτερη θα είναι ωστόσο το πλήγμα σε χώρες με μικρότερο ή μεσαίο εισόδημα, όπου τα κρούσμα αναμένεται να εκτιναχθούν κατά 81% το ίδιο διάστημα.
Αίτια αυτής της έκρηξης θεωρούνται από τον ΠΟΥ η ανεπάρκεια των δομών υγείας σε αυτές τις χώρες, σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα πρόληψης, διάγνωσης και αντιμετώπισης καρκίνων, ενώ παράλληλα υπάρχει έλλειψη πόρων για την καταπολέμηση μολυσματικών ασθενειών και τη βελτίωση της υγείας μητέρων και παιδιών.
Όπως επισημαίνει ο Ρεν Μίνγκουι, γενικός υποδιευθυντής του ΠΟΥ:
«Πρόκειται για έναν κώδωνα κινδύνου που μας καλεί όλους να αντιμετωπίσουμε τις απαράδεκτες ανισότητες που υπάρχουν μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών χωρών σε ό,τι αφορά τις υπηρεσίες καταπολέμησης του καρκίνου», προσθέτοντας πως, «Εφόσον οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε πρωτοβάθμια περίθαλψη (…) είναι δυνατό να εντοπίζεται ο καρκίνος σε πρώιμο στάδιο, να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά και να θεραπεύεται».
Η μεγάλη ανισότητα αντικατοπτρίζεται και στο γεγονός πως η μείωση των θανάτων από καρκίνο παρατηρείται κυρίως στις πλουσιότερες χώρες, όπου μεταξύ 2000 και 2015 ο αριθμός τους μειώθηκε κατά 20%, ενώ στις φτωχότερες χώρες στο ίδιο διάστημα μόλις κατά 5%.
Τη μεγάλη σημασία των προληπτικών παρεμβάσεων, που συνδέονται επίσης με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση σε κάθε χώρα, αναδεικνύουν τα προτεινόμενα μέτρα για την μείωση των νέων κρουσμάτων καρκίνου που παρουσίασε ο Οργανισμός, ανάμεσά τους η καταπολέμηση του καπνίσματος, που ενοχοποιείται για 1 στους 4 θανάτους από καρκίνο, ο εμβολιασμός κατά της ηπατίτιδας Β που λειτουργεί προστατευτικά έναντι καρκίνου του ήπατος και ο εμβολιασμός κατά του ιού HPV για την πρόληψη του καρκίνου του πρωκτού και του τραχήλου της μήτρας.
Με πληροφορίες από onmed.gr

Μια «ρεαλιστική στατιστική των αστέγων»...

Σε μια χώρα όπου με το πάτημα ενός κουμπιού μπορεί να μάθει κανείς πόσοι σκύλοι και γάτες, πόσα δέντρα και πόσοι θάμνοι υπάρχουν σε μια πόλη, χρειάζεται μια «Νύχτα Αλληλεγγύης» για να «απογραφούν» οι άστεγοι του Βερολίνου. Η υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων του κρατιδίου του Βερολίνου, στέλεχος της «κυβερνώσας αριστεράς» στη Γερμανία, της «Linke», που συγκυβερνά με Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινους, περηφανεύεται για το ότι το Βερολίνο είναι η τρίτη πόλη στον κόσμο, μετά τη Νέα Υόρκη και το Παρίσι, που παίρνει μια τέτοια ρηξικέλευθη και ...αξιοζήλευτη πρωτοβουλία για να υπάρξει επιτέλους «μια ρεαλιστική στατιστική των αστέγων».
Οι 3.700 εθελοντές που δήλωσαν συμμετοχή σ' αυτήν την «πρεμιέρα», την περασμένη βδομάδα, είχαν βέβαια και οδηγίες, για «να μη θίξουν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων». Για παράδειγμα, δεν επιτρεπόταν να βγάζουν φωτογραφίες τους αστέγους, να τους ξυπνάνε από τα παγκάκια και τα χαρτόκουτα ή να μπαίνουν σε γιαπιά και εισόδους πολυκατοικιών, όπου είχαν βρει καταφύγιο από το τσουχτερό κρύο της νύχτας, για να μην παραβιάσουν τον «ιδιωτικό τους χώρο».

* * *

Πέρα από τον απύθμενο κυνισμό της συγκεκριμένης «δράσης», αυτό που αποσιώπησε η υπουργός είναι ότι το Βερολίνο έχει την πρωτιά στις εξώσεις, με τους ιδιοκτήτες κατοικιών να πετάνε στο δρόμο 5.000 ανθρώπους κάθε χρόνο. Επίσης, ότι μαζί με τη Βρέμη κρατάει τα σκήπτρα της παιδικής φτώχειας: 167.000 παιδιά ζουν σε οικογένειες που συντηρούνται στοιχειωδώς με τα ψίχουλα των επιδομάτων.
Αυτά τα στοιχεία είναι ενδεικτικά μόνο της γενικότερης κατάστασης των λαϊκών στρωμάτων στη χώρα - ατμομηχανή της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ευρώπη. Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Ομάδα Εργασίας για τη Βοήθεια των Αστέγων (BAGW), οι άστεγοι έφτασαν σε ολόκληρη τη Γερμανία τους 680.000. Το Γερμανικό Ινστιτούτο Νεολαίας υπολογίζει τον αριθμό των ατόμων κάτω των 25 χρόνων που ζουν στο δρόμο στις 37.000, μεταξύ αυτών και χιλιάδες ανήλικοι.
Πριν από ένα χρόνο, το ίδρυμα «Off Road Kids» προειδοποίησε για ραγδαία αύξηση των άστεγων νέων μέχρι το 2021, που θα ξεπεράσουν τους 100.000, «εφόσον η πολιτεία συνεχίζει και μένει ανενεργή». Ομάδα ιδιαίτερα ευάλωτη θεωρούνται τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ορφανοτροφεία, αφού διακόπτεται η οικονομική βοήθεια και στήριξη μόλις γίνουν 18 χρόνων. Το αστικό κράτος «νίπτει τας χείρας του» μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, με συνέπεια οι νέοι αυτοί άνθρωποι κυριολεκτικά την επομένη της ενηλικίωσής τους να βρίσκονται στο δρόμο.

* * *

Ολα τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν δυνατό χαστούκι σ' αυτούς που διαχειρίζονται, αλλά και σ' αυτούς που ευαγγελίζονται τον «εξανθρωπισμό» του βάρβαρου και σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Καμιά «Νύχτα Αλληλεγγύης» δεν πρόκειται να βελτιώσει την κατάσταση αυτών των ανθρώπων, γιατί δεν είναι η έλλειψη επακριβών στατιστικών που φταίει για τις δραματικές συνθήκες διαβίωσής τους, αλλά η πολιτική που εξασφαλίζει δισεκατομμύρια στα μονοπώλια από τη μια και από την άλλη διευρύνει τη φτώχεια, τη μισοδουλειά και τη μισοζωή για τα λαϊκά στρώματα, όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη. Αυτή η πολιτική είναι ανάγκη και μπορεί να ανατραπεί με την πάλη των λαών, που θα έχει στόχο την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Δημήτρης ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΣ
Γερμανία

Το πλωτό φράγμα θα πνίξει κόσμο

Σενάριο από το μέλλον;
«ΠΑΝ - ΠΑΝ - ΠΑΝ... Φορτηγό πλοίο Παναγιά η Θαλασσινή (x3) βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω εμπλοκής προπελών σε πλωτό φράγμα 2 μίλια από το ακρωτήρι Κόρακα...»!
Σήμα - αναφορά που μπορεί να πάρουν το Κεντρικό Λιμεναρχείο Μυτιλήνης, το πορτογαλικό πλωτό της FRONTEX, η κανονιοφόρος «Νικηφόρος» και όλα τα αλιευτικά που δίνουν τη μάχη της τσιπούρας στο βόρειο πέρασμα της Λέσβου, στο Στενό της Ασσου.
Μα, πλωτό φράγμα στα ανοιχτά των Στενών της Λέσβου; Είναι σαφές καταρχήν ότι εκτός όλων των άλλων σοβαρότερων εγκλημάτων των ιμπεριαλιστών, αυτή η κυβέρνηση εκθέτει κάθε ναυτικό και θαλασσινό σε κίνδυνο.

Ελληνική εγκληματική «ναυτική» πατέντα!

Δεν σχολιάζουμε το αν θα αποδώσει. Το αφήνουμε στον ΣΥΡΙΖΑ, που εγκαλεί την κυβέρνηση - διά στόματος Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή - γιατί αυτό το φράγμα κάνει μόνο για τσούχτρες τελικά! Επίσης το αφήνουμε στα φασιστοειδή, που θα προτιμούσαν να βυθίζουν οι λιμενικοί τις βάρκες με τους πρόσφυγες ή θα πρότειναν ακόμη και ηλεκτροφόρο φράγμα, όπως ζητούσαν για τον Εβρο.
Σε ποια άλλη χώρα του κόσμου οι αρχές τοποθετούν μόνιμα εμπόδια στην ανοιχτή θάλασσα; Σε μια χώρα που κατοικείται από έναν λαό φημισμένο για τη ναυτοσύνη του χιλιάδες χρόνια τώρα. Που έχει ένα από τα πιο εξελιγμένα φαρικά συστήματα διεθνώς. Οι θάλασσές του χαρακτηρίζονται από μεγάλη, αδιάλειπτη ιστορικά και διαρκώς αυξανόμενη ναυτική κίνηση. Με ναυτικά ατυχήματα που αν εξέλιπε το εφοπλιστικό κέρδος, θα ήταν μηδαμινά. Αλλά ας αφήσουμε την κατάφωρη προσβολή της ναυτοσύνης μας, για να δούμε το χρονικό και τους εγκληματικούς κινδύνους που δημιουργεί.

Το χρονικό

Τέλος Γενάρη του 2020 εκπρόσωποι της κυβέρνησης και ο αρμόδιος υπουργός ανακοινώνουν ότι «πρέπει να αποδείξουμε ως χώρα ότι δεν είμαστε ξέφραγο αμπέλι». «Να στείλουμε μήνυμα». Αποφασίζουν, μεταξύ άλλων, να φράξουν τη θάλασσα! Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας διοργανώνει διαγωνισμό - εξπρές. Ολοκληρώθηκε μέσα σε λίγα 24ωρα. Αφορά την αγορά πλωτού φράγματος μήκους 2,7 μέτρων. Θα τοποθετηθεί σε περιοχή βόρεια και ανατολικά της Λέσβου, ανοιχτά της Συκαμινιάς. Το πλωτό φράγμα θα δοκιμαστεί και αν αποδώσει, τότε θα αγοράσουμε ακόμη 10 χλμ. πλωτών φραγμάτων.
Σκοπός; Να αποτρέψει το πέρασμα των ξεριζωμένων στα βόρεια και ανατολικά παράλια της Λέσβου.

Το πλωτό φράγμα

Πρόκειται για πλωτή κατασκευή ύψους περίπου 1,10 μ., μοιρασμένη, ισόποσα σχεδόν, σε δύο τμήματα: Το βρεχάμενο και αυτό που θα εξέχει από την επιφάνεια της θάλασσας. Το τμήμα που θα είναι κάτω από την επιφάνεια θα αποτελείται από πυκνό δίχτυ με σύρμα και βαρίδια στην κάτω του πλευρά. Αυτό που θα εξέχει θα είναι ενισχυμένος μουσαμάς με «σημαδούρες», που θα το κρατούν στην επιφάνεια. Ολο αυτό θα αγκυρωθεί στις άκρες και ανά συγκεκριμένα μέτρα, ώστε να συγκρατείται όσο γίνεται πιο σταθερό στη γραμμή που θα επιλεγεί. Θα φέρει σημαντήρες για τη νύχτα και θα είναι πορτοκαλί ή κίτρινου χρώματος για την ημέρα. Θα ανακοινωθεί με NAVTEX και για τη διόρθωση χαρτών.
Σε τι θα διαφέρει το πλωτό φράγμα του Μητσοτάκη από το τείχος της ντροπής που έχει χτίσει το κράτος - δολοφόνος, το Ισραήλ; Σε τι διαφέρει από το τείχος του Τραμπ στα σύνορα με το Μεξικό; Μόνο στην ανηθικότητα ανταγωνίζονται. Αν υπάρχει μια διαφορά, ίσως είναι στο δολοφονικό του έργο.

Το πλωτό φράγμα θα πνίξει κόσμο

Αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για τη ναυσιπλοΐα. Επικίνδυνο για τα πλοία της γραμμής, τα φορτηγά πλοία και τα σκάφη αναψυχής. Οι ντόπιοι ψαράδες στην καθημερινή μάχη με τα στοιχεία της φύσης και τις τουρκικές παρενοχλήσεις, τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν και το Φράγμα Μυταράκι! Είναι αδιανόητο για κάποιον που ταξιδεύει στη θάλασσα να του βάζουν τεχνητά εμπόδια οι ίδιες αρχές που θα έπρεπε να έχουν τον αντίθετο ακριβώς ρόλο... υποτίθεται.
Το πιο εγκληματικό, όμως, είναι για τους ίδιους τους πρόσφυγες. Οι υπεύθυνοι ξέρουν πολύ καλά ότι ένα τέτοιο εμπόδιο σε συνθήκες ταραγμένης θάλασσας δεν είναι αποτρεπτικό, ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ.
Οι μεταναστευτικές ροές δεν μειώνονται με τείχη, πνιγμούς και αυταρχισμό. Οι ξεριζωμένοι θα συνεχίζουν να μεταναστεύουν μακριά από τις βόμβες των ΝΑΤΟικών και των ανταγωνιστών τους. Η πηγή του προβλήματος βρίσκεται στις διευκολύνσεις που παρέχουν στους πολέμους του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και στους Αμερικανούς οι ελληνικές κυβερνήσεις για να δολοφονούν, να ξεσπιτώνουν και να καταδικάζουν στη φτώχεια ολόκληρους λαούς. Οι πύραυλοι στη Σαουδική Αραβία, οι βόμβες, τα καύσιμα κι οι προμήθειες των ιμπεριαλιστών γράφουν και «made in Greece». Αποθηκεύονται, συντηρούνται και φορτώνονται στη Σούδα, στο Στεφανοβίκειο, στον Αραξο, στην Αλεξανδρούπολη, στη Λάρισα, στη Θεσσαλονίκη... Κάθε γωνιά της Ελλάδας βρωμίζεται από την αρβύλα τους.
Φραγμό οφείλουν να βάλουν οι νησιώτες και όλος ο λαός στα δολοφονικά σχέδια του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων.
Η κυβέρνηση να πάρει τώρα πίσω την απόφαση για το φράγμα.

Νίκος ΓΑΡΔΙΚΗΣ
Πρώην καθηγητής Ιστιοπλοΐας Ανοιχτής Θαλάσσης στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, δημοτικός σύμβουλος Παλαιού Φαλήρου

Ως εδώ!

Οι εξελίξεις στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό επιβεβαιώνουν την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για κατάργηση της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, που ουσιαστικά εγκλωβίζει χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στη χώρα μας. Για το κλείσιμο όλων των hot spots και τη μη δημιουργία νέων, τη μετεγκατάσταση των προσφύγων και μεταναστών σε σύγχρονες ανοιχτές δομές στην ηπειρωτική Ελλάδα και τη γρήγορη προώθησή τους στις χώρες προορισμού, για επιτάχυνση των διαδικασιών χορήγησης ασύλου με την πρόσληψη επαρκούς προσωπικού, για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, Υγείας και Εκπαίδευσης, για όσο καιρό θα βρίσκονται στην Ελλάδα.
Αυτήν τη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας υλοποιούν διαδοχικά η προηγούμενη και η σημερινή κυβέρνηση, και γι' αυτό είναι τουλάχιστον υποκρισία να τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιος «υποκινεί» και ποιος καταστέλλει τις αντιδράσεις μεταναστών και προσφύγων.
Είναι η ίδια πολιτική που δίνει στις ΜΚΟ το ελεύθερο να διαχειρίζονται εν λευκώ το Μεταναστευτικό, με το κράτος σε ρόλο παρατηρητή και τροχονόμο κονδυλίων, ευνοώντας τη δράση κέντρων και οργανισμών με διεθνή δράση και διασυνδέσεις, που καμία έγνοια δεν έχουν για την ασφάλεια και τη φροντίδα μεταναστών και προσφύγων, αλλά είναι ενταγμένοι σε ευρύτερους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς και επικίνδυνους ανταγωνισμούς, παίζοντας παιχνίδια στις πλάτες των κατατρεγμένων, αλλά και των κατοίκων στα νησιά και στην ελληνική ενδοχώρα.
Η πολιτική που στρώνει το έδαφος σε ακροδεξιές και ξενοφοβικές περιθωριακές ομάδες να χύσουν το δηλητήριο του ρατσισμού και του εθνικισμού, με τη στήριξη στελεχών της ΝΔ, εκλεγμένων της στην Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση. Είναι αυτή η πολιτική της ΕΕ που ανοιγοκλείνει την κάνουλα των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών ανάλογα με τα συμφέροντά της, μετατρέποντας την Ελλάδα σε ένα απέραντο hot spot.
Η πολιτική που έφερε στο Αιγαίο το ΝΑΤΟ με πρόσκληση του ΣΥΡΙΖΑ - με ναυτική δύναμη που βασικά επιτηρεί τον ρωσικό στόλο - ενίσχυσε την παρουσία της FRONTEX. Η ένταση της καταστολής που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, με θαλάσσια τείχη αποτροπής, με τη δημιουργία υβριδικών στρατιωτικών δομών ελέγχου και καταστολής, με την εντονότερη παρουσία της FRONTEX και του ΝΑΤΟ, με τη δημιουργία κλειστών κέντρων - φυλακών στα νησιά για πρόσφυγες και μετανάστες, όχι μόνο δεν πρόκειται να λύσει, αντίθετα θα οξύνει κι άλλο το πρόβλημα.
Ο μόνος τρόπος ουσιαστικής αντιμετώπισης του προβλήματος είναι οι πρόσφυγες και μετανάστες να ταξιδέψουν στις χώρες προορισμού τους, να απεγκλωβιστούν με γρήγορες διαδικασίες, να υπάρχει κατανομή τους σε όλα τα κράτη της ΕΕ. Σημαίνει δηλαδή την απαγκίστρωση από την πολιτική του «Δουβλίνου» και της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, που μετατρέπει τους πρόσφυγες και μετανάστες σε διαπραγματευτικό χαρτί στα γεωπολιτικά παιχνίδια που παίζουν η ΕΕ και η Τουρκία.
Το «ως εδώ μ' αυτήν την πολιτική!» πρέπει να ακουστεί δυνατά από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στα νησιά και σε όλη την Ελλάδα. Να δυναμώσει η αλληλεγγύη στους ξεριζωμένους, να απομονωθούν τα φασιστοειδή και όσοι τους κάνουν πλάτες. Τώρα είναι η ώρα να γίνουν αντικείμενο διεκδίκησης και πλατιάς λαϊκής κινητοποίησης τα αιτήματα που προβάλλουν σωματεία και φορείς στα νησιά, με ξεκάθαρο μέτωπο εναντίωσης στην άθλια πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ, που στηρίζουν και τα άλλα αστικά κόμματα.
Ταυτόχρονα να δυναμώσει η πάλη για την απεμπλοκή της χώρας από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι εκατοντάδες χιλιάδες υποχρεώνονται να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους στη Συρία, στην Υεμένη, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη και αλλού, εξαιτίας της υλοποίησης των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, των επεμβάσεων και πολέμων που η Ελλάδα στηρίζει και επιδιώκει πιο ενεργή συμμετοχή, όπως άλλωστε φαίνεται και με την πρόσφατη Συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ για τις βάσεις, αλλά και με το σχέδιο για αποστολή ελληνικών δυνάμεων σε Σ. Αραβία, Λιβύη και αλλού.