Μήνυση κατά στελεχών του ΚΚΕ από υποψήφιο της Χρυσής Αυγής στην Καλλιθέα επειδή τον είπαν φασίστα

Κατιούσα

Δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από την καταδίκη του Σωτήρη Ζαριανόπουλου για “λεκτική επίθεση” κατά της Χρυσής Αυγής, επειδή είχε κάνει λόγο για “νοσταλγούς του Χίτλερ και φασίστες – ναζιστές”. Φαίνεται πως οι χρυσαυγίτες πήραν θάρρος μετά από αυτό, ελπίζοντας για μια ακόμα φορά να πετύχουν την καταδίκη των κομμουνιστών, εν προκειμένω σε μια περιοχή σαν την Καλλιθέα, όπου επανειλημμένα έχουν ανορθώσει το ανάστημά τους σε κάθε προσπάθεια των φασιστών να πατήσουν πόδι στην πόλη.
Έτσι λοιπόν ο επικεφαλής της “Ελληνικής Αυγής για την Καλλιθέα”, που στηρίζεται από το νεοναζιστικό μόρφωμα, Τρύφων Μπουγάς, κατέθεσε μήνυση κατά στελεχών του ΚΚΕ και της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Καλλιθέα, για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμιση. Ο ίδιος μάλιστα δήλωσε πως ένιωσε “θλίψη και στενοχώρια”(!) επειδή οι κομμουνιστές τον παρουσιάζουν ως “φασίστα, ναζιστή και ρατσιστή”, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα ‘’φιλήσυχο, εργατικό και άκρως αποδοτικό σε σχέση με την εργασία του άτομο’’.
Τι όμως τραυμάτισε τον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο του υποψηφίου της εγκληματικής οργάνωσης; Η επισήμανση του αυτονόητου, ότι δηλαδή ο υποψήφιος ενός νεοναζιστικού κόμματος δεν μπορεί παρά να έχει τις ίδιες ιδέες με αυτό. Για όποιον εξάλλου έχει και την παραμικρή αμφιβολία, αρκεί μια ματιά στην ιστοσελίδα του, όπου φωτογραφίζεται περιχαρής με τον Μιχαλολιάκο και τον Κασιδιάρη, με τον τελευταίο μάλιστα να υπογράφει και αφιέρωση προς τον Μπουγά με το σύμβολο των Ες – Ες. Επιπλέον, ο υποψήφιος δήμαρχος Καλλιθέας και μέχρι πρότινος δημοτικός σύμβουλος Π. Φαλήρου, το 2015 είχε κατέβει και βουλευτής Β’ Αθήνας της οργάνωσης.
Ακολουθεί αναλυτικά η καταγγελλία της ΛΑΣΥ, η οποία μεταξύ άλλων στηλιτεύει τόσο τις κυβερνητικές ευθύνες, όσο και την ανοχή της δημοτικής αρχής Καλλιθέας, που στο έχει επιτρέψει στην παράταξη των φασιστών να καλλιεργήσει “φιλάνθρωπο και κοινωνικό προφίλ”:

“Πριν λίγες μέρες, ενημερωθήκαμε από τοπική ιστοσελίδα ότι η δημοτική παράταξη «Ελληνική Αυγή για την Καλλιθέα», παράταξη που στηρίζεται από το φασιστικό, εγκληματικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, κατέθεσε μήνυση εναντίον στελεχών του ΚΚΕ, με τις κατηγορίες της εξύβρισης και της συκοφαντικής δυσφήμησης.
Ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Ελληνική Αυγή για την Καλλιθέα» Τρύφων Μπουγάς ένοιωσε, όπως αναφέρει, «θλίψη και στεναχώρια» γιατί -όπως ισχυρίζεται- τον παρουσιάζουμε ως «φασίστα, ναζιστή και ρατσιστή» ενώ αντίθετα ο ίδιος είναι ένα «φιλήσυχο, εργατικό και άκρως αποδοτικό σε σχέση με την εργασία του άτομο».
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ο ίδιος στηρίζει και στηρίζεται ανοιχτά από τη ρατσιστική και ναζιστική Χρυσή Αυγή, ότι οι ιστοσελίδες που τον φιλοξενούν, το διαδίκτυο γενικότερα, είναι γεμάτες με φωτογραφίες του μαζί με φασίστες υπόδικους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, που κατηγορούνται -ανάμεσα στα άλλα- για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τις δολοφονικές επιθέσεις κατά των κομμουνιστών και συνδικαλιστών μελών του ΠΑΜΕ, των Αιγύπτιων ψαράδων στο Πέραμα.
Τα προσωπικά του social media είναι γεμάτα με φωτογραφίες του με λεζάντες όπως, «πατρίδα- θρησκεία- οικογένεια», «όλα τα πολιτισμένα έθνη είναι αποικίες της Ελλάδας»,
« από εσένα εξαρτάται να μην γίνει μειονότητα το παιδί σου στην Καλλιθέα» και άλλα τέτοια.
Οι φασίστες Χρυσαυγίτες μέσω της συγκεκριμένης μήνυσης τους, αλλά και των δημοσιεύσεων που ακολούθησαν αυτήν, προσπαθούν θρασύδειλα να στοχοποιήσουν τα στελέχη του ΚΚΕ, δημοτικούς συμβούλους και τον υποψήφιο δήμαρχο με την «Λαϊκή Συσπείρωση» Γιάννη Βακαλόπουλο, να τρομοκρατήσουν όσους συσπειρώνονται και αγωνίζονται μαζί με τους κομμουνιστές. Συνεχίζουν μ’ αυτόν τον τρόπο την δράση που ξεκίνησαν οι πολιτικοί τους πρόγονοι δοσίλογοι και ταγματασφαλίτες.
Η διαχρονική πάλη του ΚΚΕ κατά του φασισμού συνδέεται άμεσα με την πάλη του κατά του καπιταλισμού, κατά της εξουσίας του κεφαλαίου. Κάτι που οι φασίστες Χρυσαυγίτες το γνωρίζουν πολύ καλά, αφού έχουν αποδειχτεί οι καλύτεροι υπερασπιστές της καπιταλιστικής εξουσίας, στήνοντας δουλεμπορικά γραφεία, καταθέτοντας στην βουλή σωρεία ερωτήσεων για τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Γι’ αυτό και χύνουν το αντικομμουνιστικό τους δηλητήριο.
Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση Συριζα για τις ευθύνες που έχει για τη μέχρι τώρα καθυστέρηση της δίκης της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, αλλά και γενικότερα για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει, η οποία αξιοποιεί και το φασιστικό φόβητρο προκειμένου να εμφανίζεται ως το μικρότερο κακό.
Καταγγέλλουμε την Δημοτική Αρχή και τον Δήμαρχο Καλλιθέας που τους έστρωσε το έδαφος και ακόμα δεν έχει καταδικάσει την ενέργεια του φασιστικού μορφώματος, εναντίον συνυποψήφιου του.
Κυβέρνηση, Δημοτική Αρχή και Δήμαρχος, έδωσαν την δυνατότητα στους φασίστες Χρυσαυγίτες να συνεχίζουν να το παίζουν φιλήσυχοι και φιλάνθρωποι, την στιγμή που τέσσερις φορές τον τελευταίο χρόνο έχουν φέρει τα τάγματα εφόδου στην περιοχή της Καλλιθέας.
Καλούμε τον λαό της Καλλιθέας να απομονώσει και να καταδικάσει τις ενέργειες των φασιστοειδών. Το ΚΚΕ στην εκατοντάχρονη ιστορία του δημιούργησε ισχυρούς και ακατάλυτους δεσμούς με τον λαό της Καλλιθέας. Δεσμούς που δεν μπορεί κανένα χρυσαυγίτικο, φασιστικό χέρι να διαγράψει ή να κλονίσει.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία, το λαό της Καλλιθέας συνολικά, όσους νιώθουν προοδευτικοί και δεν ανέχονται την δράση των φασιστών, να καταδικάσουν τις φασιστικές ενέργειες που προσπαθούν να βάλουν εμπόδια στην δράση του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Καλλιθέα.
Να απαντήσουν αποφασιστικά, μαχητικά, στις επόμενες εκλογές να στηρίξουν τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης σε δήμο και περιφέρεια και το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές.
ΚΟΒ Καλλιθέας του ΚΚΕ
Λαϊκή Συσπείρωση Καλλιθέας”

Με πληροφορίες από topontiki.gr

Αποδόμηση των μύθων (Ι)

Έχω την πεποίθηση ότι, με όσα καταγράψαμε στα προηγούμενα σημειώματα, φωτίσαμε μερικές άγνωστες στους πολλούς πτυχές των ιδιωτικών πανεπιστημίων και εντοπίσαμε μερικούς από τους πολλούς σχετικούς μύθους. Κι είναι αλήθεια ότι η παραγωγή αυτών των μύθων καλά κρατεί, χάρη στην πολιτική σπέκουλα γύρω από την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση, προεξάρχοντος του "αρίστου" προέδρου τής Νέας Δημοκρατίας.

Μακρά Παρένθεση. Αν νομίζετε ότι κάποιος ο οποίος παίρνει πρώτο πτυχίο π.χ. ως μαθηματικός και θέλει να συνεχίσει με μεταπτυχιακές σπουδές, είναι δεδομένο ότι το μάστερ και το διδακτορικό του θα έχουν σχέση με τα μαθηματικά, πλανάσθε πλάνην οικτράν. Είναι δικαίωμά του να κάνει μάστερ στην Ιστορία της Τέχνης και διδακτορικό στην Χημεία. Αν αυτό σας ακούγεται απίθανο, προσέξτε δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα: 
- (Ι) Ο πρώην πρωθυπουργός και αρχιτραπεζίτης Λουκάς Παπαδήμος σπούδασε φυσική στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), απ' όπου αποφοίτησε το 1970, ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές ως ηλεκτρολόγος μηχανικός (1972) και πραγματοποίησε διδακτορικό στην οικονομολογία (1978).
- (ΙΙ) Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σπούδασε κοινωνικές επιστήμες στο Χάρβαρντ. Σύμφωνα με το βιογραφικό του, έκανε μεταπτυχιακά πάνω στην Ευρωπαϊκή Ενοποίηση στο Στάνφορντ και στην Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Χάρβαρντ. Η αλήθεια είναι ότι πουθενά δεν μπόρεσα να βρω τι επιπέδου μεταπτυχιακά είναι αυτά αλλά, κατά πάσα πιθανότητα, δεν πρόκειται για διδακτορικά, εφ' όσον ο Κυριάκος Μητσοτάκης στα 26 του βρίσκεται στην Ελλάδα ως σύμβουλος επενδύσεων σε θυγατρική τής Alpha Bank. Κλείνει η μακρά παρένθεση.

Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα;

Ας κάνουμε σήμερα μια προσπάθεια να αποδομήσουμε τους σημαντικώτερους από τους μύθους στους οποίους αναφερθήκαμε. Τους σοβαρούς μύθους, εννοώ. Καθ' ότι δεν θα ασχοληθούμε με γελοιότητες όπως "τα πρώτα ιδιωτικά πανεπιστήμια του κόσμου ήσαν η Ακαδημία του Πλάτωνα και η Περιπατητική Σχολή του Αριστοτέλη", την οποία ξεστόμισε ανερυθρίαστα ο ελαφρόμυαλος φαφλατάς αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Άδωνις Γεωργιάδης.

(Α) Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα κάνουν καλό στην εθνική μας οικονομία διότι (α) θα προσελκύσουν ξένους φοιτητές, οι οποίοι θα φέρουν συνάλλαγμα στην χώρα και (β) θα δώσουν στους έλληνες την δυνατότητα να σπουδάζουν στον τόπο τους και να μη ξοδεύονται για να σπουδάσουν στο εξωτερικό.

Πρόκειται για ανοησία ολκής. Οι ξένοι φοιτητές προσελκύονται από τα καλά πανεπιστήμια και, όπως αναπτύξαμε ήδη, καλό ιδιωτικό κερδοσκοπικό πανεπιστήμιο δεν υπάρχει. Εκτός εάν ονειρευόμαστε είτε ότι θα έρθει το Γέηλ να κάνει παράρτημα στην Ελλάδα είτε ότι θα διατεθεί κάποιο κληροδότημα μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων από κάποιον υπερπλούσιο ώστε να ιδρυθεί ένα καλό μη κερδοσκοπικό πανεπιστήμιο. Ουδείς ξένος φοιτητής θα έρθει στην Ελλάδα για να σπουδάσει επί χρήμασι σε πανεπιστήμια επιπέδου Ακμής και Ωμέγα. Όπως και ουδείς έλληνας φοιτητής, ο οποίος έχει την δυνατότητα να σπουδάσει στο εξωτερικό, θα πει "δεν βαριέσαι, πού να τρέχω τώρα στο Λόντον Σκουλ οβ Εκονόμικς, θα πάω στο πανεπιστήμιο Κορέλκο, εδώ, δίπλα".

Παρεμπιπτόντως, ας μη μας διαφεύγει ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία έχει βρει τον τρόπο να ξεπεράσει τα προσκόμματα του συντάγματος, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ήδη στην χώρα μας επιχειρήσεις που προσφέρουν τριτοβάθμια εκπαίδευση. Βεβαίως, αναφέρομαι στα γνωστά μας κολλέγια. Μετά τις απανωτές τροποποιήσεις των νόμων και τις ενσωματώσεις των ευρωπαϊκών οδηγιών, οι απόφοιτοι των κολλεγίων μπορούν πλέον να διεκδικούν θέσεις πτυχιούχων πανεπιστημιακής εκπαίδευσης τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, να εξελίσσονται μισθολογικά βάσει των επαγγελματικών προσόντων τους, να συμμετέχουν σε προγράμματα του Ο.Α.Ε.Δ. ή άλλων οργανισμών και γενικά να έχουν όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα που έχουν οι απόφοιτοι των ελληνικών πανεπιστημίων. Το μόνο πρόβλημα των κολλεγίων είναι ότι τα -συνήθως τριετή- μπάτσελορ που χορηγούν δεν γίνονται δεκτά ως πτυχία από τα ελληνικά πανεπιστήμια, άρα οι κάτοχοι τέτοιων μπάτσελορ δεν μπορούν να κάνουν μεταπτυχιακά σε δημόσιο πανεπιστήμιο.

Ποιοι φοιτούν σ' αυτά τα κολλέγια; Κατά κανόνα, εκείνοι που απέτυχαν να μπουν σε δημόσιο πανεπιστήμιο (σε σχολή της αρεσκείας τους, εννοείται) και έχουν το απαραίτητο χρήμα αλλά όχι τόσο ώστε να φύγουν για σπουδές στο εξωτερικό. Δηλαδή, παρά την συνεργασία τους με πανεπιστήμια του εξωτερικού, τα κολλέγια παραμένουν δεύτερη επιλογή, επιλογή ανάγκης. Για να το πω πιο κυνικά: η μεγάλη πλειοψηφία των σπουδαστών των κολλεγίων ανήκει σε εκείνους που τους απέρριψαν τα "κακά" δημόσια πανεπιστήμια ως ανεπαρκείς.

Τέλος, όσον αφορά τα κολλέγια και παρά τα όσα ισχυρίζονται (για διαφημιστικούς λόγους, βεβαίως), αξίζει να παρατηρήσουμε ότι ισχύουν όλα όσα έχουμε πει για τα ιδιωτικά κερδοσκοπικά πανεπιστήμια, κυρίως δε δυο πράγματα: (α) περιορίζονται σε θεωρητικές σπουδές, οι οποίες δεν απαιτούν πολυδάπανα εργαστήρια (*) και (β) δεν προάγουν την επιστημονική έρευνα άρα δεν παράγουν γνώση, κάτι που αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό των καλών πανεπιστημίων.


(Β) Η ύπαρξη ιδιωτικών πανεπιστημίων θα υποχρεώσει τα δημόσια πανεπιστήμια να αναβαθμιστούν ώστε να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό, κάτι που θα κάνει καλό στην παιδεία γενικώτερα.

Αν στον παραπάνω αφορισμό αλλάξουμε την πρώτη φράση σε "ύπαρξη καλών ιδιωτικών κλπ", άντε να το συζητήσουμε. Διότι, με δεδομένο το επίπεδο των κερδοσκοπικών πανεπιστημίων σε όλο τον κόσμο, σιγά μη συγκινηθεί το Μετσόβειο Πολυτεχνείο από την ύπαρξη ενός πανεπιστημίου επιπέδου Αμάραντος. Κι έπειτα, ποιός είπε ότι σήμερα δεν υπάρχει υψηλού επιπέδου ανταγωνισμός μεταξύ των δημόσιων πανεπιστημίων της χώρας; Λόγου χάρη, η φιλοσοφική σχολή τής Αθήνας δεν ανταγωνίζεται την αντίστοιχη της Θεσσαλονίκης ή των Ιωαννίνων; Ή, μήπως, η έρευνα ηλεκτρονικών υπολογιστών τής Πάτρας δεν προσπαθεί να υπερκεράσει την αντίστοιχη του Ηρακλείου, η οποία εθεωρείτο μέχρι πρό τινος αχτύπητη;

Στιγμιότυπο από τον ιστότοπο του Συνδέσμου Ελληνικών Κολλεγίων: "Προωθούμε την Ανώτατη
Εκπαίδευση στην Ελλάδα, απονέμοντας πτυχία ξένων πανεπιστημίων που αναγνωρίζει το ΣΕΑΠ".

Όμως, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ξεφυτρώνει ως διά μαγείας ένα εξαιρετικό ιδιωτικό πανεπιστήμιο, πώς ακριβώς θα λειτουργήσει ο ανταγωνισμός; Έχουμε ήδη πει ότι καλό πανεπιστήμιο χωρίς λεφτά δεν γίνεται, άρα το "εξαιρετικό ιδιωτικό" έχει σίγουρα άφθονο χρήμα. Τί θα κάνει η πολιτεία εν όψει αυτού του ανταγωνισμού; Θα αυξήσει τα κονδύλια για την παιδεία; Θα επιβάλει δίδακτρα για να βρει λεφτά; Ή θα εκχωρήσει την διαχείριση των πανεπιστημίων σε ιδιώτες, περίπου όπως έκανε με τα λιμάνια και τα αεροδρόμια;

Και κάτι τελευταίο, συνδέοντας αυτή την παράγραφο με την προηγούμενη. Ποιός πραγματικά καλός επιστήμονας θα επιλέξει να διδάξει σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο, το οποίο ούτε προάγει την έρευνα ούτε έχει άφθονο χρήμα για να προσφέρει υψηλούς μισθούς; Θα μου πείτε ότι ούτε το δημόσιο προσφέρει υψηλούς μισθούς. Ναι αλλά τουλάχιστον προσελκύει όσους ενδιαφέρονται περισσότερο για το ερευνητικό τους έργο και λιγώτερο για τις παχυλές αποδοχές.


Θα συνεχίσουμε με μερικούς ακόμη μύθους στο επόμενο.

--------------------------------------------
(*) Το Μητροπολιτικό Κολλέγιο (AMC) είναι το μόνο κολλέγιο που προσφέρει τριετές μπάτσελορ σε "επιστήμες υγείας" και καμαρώνει γι' αυτό. Βέβαια, δεν τολμά να πει ότι βγάζει γιατρούς. Αντίθετα, ξεκαθαρίζει ότι "οι απόφοιτοι του προγράμματος μπορούν να εγγραφούν στο 2ο έτος προγραμμάτων σπουδών ιατρικής σε πανεπιστήμια του εξωτερικού". 

“Αρνούμαι να είμαι το μέλλον. Αρχίζοντας από σήμερα θα είμαι το παρόν” – Συνεχίζουν δυναμικά τις κινητοποιήσεις τους οι φοιτητές στην Αλβανία

Κατιούσα

Εδώ και πάνω από ένα μήνα, η Αλβανία συνταράσσεται από φοιτητικές διαδηλώσεις, που ξεκίνησαν από την αντίδραση σε ένα νόμο εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης και πλέον έχουν ως αίτημα την κατοχύρωση της δημόσιας δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, την ενίσχυση του λόγου των φοιτητών στη διοίκηση του πανεπιστημίου, αλλά και ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα. Η πρώτη εφαρμογή του νόμου έγινε το 2015, αναγκάζοντας τους φοιτητές να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, την ώρα που μοίραζε πόρους από τον περικομμένο προϋπολογισμό για την παιδεία σε ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Η σταγόνα όμως που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η απόφαση του υπουργικού συμβουλίου το Μάη του 2018, να επιβάλλει στους φοιτητές που μένουν μετεξεταστέοι σε ένα ή περισσότερα μαθήματα, να πληρώνουν παραπάνω από τα ήδη τσουχτερά ετήσια δίδακτρα, ανάλογα με τον αριθμό των μαθημάτων που χρωστούν. Η μυστική αυτή αρχικά απόφαση ανακοινώθηκε στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών στις 3 Οκτώβρη προκαλώντας αντιδράσεις και σε άλλα τμήματα, που κατέληξαν σε πορεία στο Υπουργείο Παιδείας με το σύνθημα:
Είμαι εξεγερμένος φοιτητής
Από το φτωχοποιημένο σύστημα
Αρνούμαι να είμαι το μέλλον
Αρχίζοντας από σήμερα θα είμαι το παρόν.
Η κυβέρνηση υποχρεώθηκε σε αναδίπλωση, αποσύροντας αυτό το νόμο, οι φοιτητές όμως, που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα δίδακτρα και το κόστος ζωής, συνεχίζουν να διαμαρτύρονται, μέχρι να πετύχουν την καθιέρωση της δωρεάν εκπαίδευσης, σε μια χώρα που υποφέρει ακόμα από μεταναστευτική αιμορραγία, ανάμεσά τους και φοιτητές που σπουδάζουν στο εξωτερικό. Οι φοιτητές ζητούν αύξηση της χρηματοδότησης  για τα πανεπιστήμια, τις φοιτητικές εστίες, την επιστημονική έρευνα και τα διδακτορικά προγράμματα.
Ζητούν επίσης άμεση μείωση των διδάκτρων κατά 50%, αύξηση της συμμετοχής τους στη λήψη αποφάσεων από 10% σε 50% και παρουσία στο Διοικητικό Συμβούλιο των Ιδρυμάτων. Οι φοιτητές διοργανώνουν πολύμορφες κινητοποιήσεις, με διαδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων, αποχές από τα μαθήματα, ανοιχτές διαλέξεις, προβολές ταινιών, συζητήσεις και σύνθημα «Οι ενωμένοι φοιτητές θα νικήσουν». Η κυβέρνηση του Έντι Ράμα, μετά την τακτική της μερικής υποχώρησης, πρώτα προχώρησε στη συκοφάντηση των φοιτητών και τώρα απειλεί με μαζική αστυνομική βία, στην οποία έχει ήδη προσφύγει σε αρκετές περιπτώσεις.
Από την πλευρά τους οι φοιτητές ωστόσο δηλώνουν πως έχουν την κοινωνία στο πλευρό τους, πως οι κινητοποιήσεις επεκτείνονται και σε άλλες πόλεις, παραμένοντας ανυποχώρητοι μέχρι την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων τους.
Με πληροφορίες από: politcalcritique

Οι «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ, ο αντικομμουνισμός και η πραγματικότητα

18-02-2019

«Όταν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα»

Παναγιώτης Κολέλης

 

Το ότι οι Έλληνες έχουν φτωχύνει όλα αυτά τα χρόνια είναι γνωστό. Το ότι εκατομμύρια συμπολίτες μας βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με τον κίνδυνο του κοινωνικού αποκλεισμού, κι αυτό γνωστό. Αυτό, όμως, που δεν γνωρίζαμε μέχρι σήμερα είναι ότι είμαστε πλέον φτωχότεροι από τους πολίτες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ (!). Αυτό έγραψε στις 18 Ιανουαρίου του 2019 η iefimerida – σε ένα κατά τα άλλα ενημερωτικό κείμενο για τη μείωση του κατά κεφαλή ΑΕΠ – για να περάσει υποδόρια αφενός πως οι πολίτες αυτών των χωρών προοδεύουν από τότε που ξεμπέρδεψαν με τον επάρατο… κομμουνισμό και αφετέρου να επιστήσει την προσοχή στον ελληνικό λαό σε περίπτωση που αρχίζει να αποκτά περίεργες… απόψεις και θελήσει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του.

Το κείμενο αυτό αποτελεί μία εκλεπτυσμένη συνέχεια του κειμένου που είχε αναρτήσει η ίδια ιστοσελίδα στις 13 Δεκεμβρίου του 2018, που κατηγορούσε την ΕΡΤ, επειδή «έκλαιγε», όπως έλεγε, σε εκπομπή της γιατί το ΚΚΕ έχασε τη μάχη της Αθήνας. Το κείμενο αυτό βρίθει από αντικομμουνισμό και ιστορικές αναλήθειες, στηριζόμενο στους γνωστούς και μη εξαιρετέους αναθεωρητές της σύγχρονης ιστορίας, τους καθηγητές πανεπιστημίου, Στάθη Καλύβα και Νίκο Μαραντζίδη.




Γιατί, μπορεί να φτωχύναμε, αλλά στον κομμουνισμό ήταν χειρότερα. Γιατί, φτωχαίνουμε, επειδή κυβερνούν οι «κομμουνιστές». Γιατί κομμουνισμός και πρόοδος δεν πάνε μαζί. Γιατί, γιατί, γιατί… Για όλα έφταιγαν και θα συνεχίσουν να φταίνε οι κομμουνιστές.

Την προσπάθεια που κάνει, άλλωστε, σύσσωμη η Ευρωπαϊκή Ένωση να χτυπήσει τον κομμουνισμό και την πρώτη προσπάθεια οικοδόμησής του, που γνωρίσαμε τον 21^ο αιώνα, την γνωρίζουμε καλά. Ξεκινάει από το αντικομμουνιστικό μνημόνιο που υπέγραψε στα μέσα της δεκαετίας του 2000 και γίνεται σφοδρότερη από το ξεκίνημα της κρίσης με το αντικομμουνιστικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου το 2008 και με το επιδοτούμενο πρόγραμμα με 229 εκατομμύρια ευρώ με την ονομασία «Ευρώπη για τους Πολίτες, 2014-2020», που έχει ως σκοπό, όπως επισημαίνει, να «αναδείξει τις αιτίες της ανάδυσης των ολοκληρωτικών καθεστώτων στη σύγχρονη ευρωπαική ιστορία: ναζισμός, φασισμός, σταλινισμός και ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα», προωθώντας οργανωμένα τη θεωρία των δύο άκρων. (Περισσότερα στο βιβλίο «Από το Τρίτο Ράιχ στην Ευρωπαϊκή Ένωση» του Κώστα Λουλουδάκη)
Στη χώρα μας, σύσσωμα τα αστικά μέσα προσπαθούν να συμβάλουν στην αναθεώρηση της ιστορίας. Με κείμενα όπως «η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης» (6/07/2017, Protagon) όπου ο καθηγητής πανεπιστημίου, Αριστείδης Χατζής, παρουσίαζε τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ως «το ανώτατο στάδιο του σοσιαλισμού» ή εκείνο το πρωτοσέλιδο του Πρώτου Θέματος, που έγραφε για μισθούς «Στάλιν 360 ευρώ για 600.000 εργαζόμενους», προσπαθούν να δημιουργήσουν σύγχυση στον κόσμο και να χτυπήσουν τον μοναδικό πραγματικό τους αντίπαλο. Ενόψει των επικείμενων τριπλών εκλογών, μάλιστα, η προσπάθεια υπονόμευσης του κομμουνιστικού κινήματος έχει ενταθεί με κείμενα όπως «ΚΚΕ, το κακομαθημένο παιδί της Μεταπολίτευσης» (27/01/2019, Καθημερινή) ή «Δημήτρης Κουτσούμπας: Ο Βουκεφάλας του Περισσού» (28/01/2019, Documento).

Γι’ αυτό, ας πάμε να δούμε τι εστί κομμουνισμός, συγκεντρώνοντας σε αυτό το κείμενο μερικά μόνο απ’ όσα μάθαμε γι’ αυτόν τον 20^ο αιώνα.



Πρώτα απ’ όλα, ας ξεκινήσουμε από τους αριθμούς. Μία έρευνα που διενεργήθηκε για το ειδησεογραφικό πρακτορείο Sputnik το 2016, και στην οποία συμμετείχαν 11 χώρες και 12.645 ερωτηθέντες, κατέληξε στο ότι στη Ρωσία, το 64% των ερωτηθέντων που πρόλαβαν την Σοβιετική Ένωση θεωρεί πως το βιοτικό επίπεδο ήταν καλύτερο εκείνη την περίοδο. Στην Ουκρανία, το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 60%, ενώ τα υψηλότερα ποσοστά καταγράφονται στην Αρμενία με 71% και στο Αζερμπαϊτζάν με 69%. Αξίζει να σημειωθεί πως οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες που ανήκαν στο ηλικιακό όριο μεταξύ 18 και 24 ετών, δηλαδή σε ηλικίες που δεν έχουν ζήσει οι ίδιοι τη Σοβιετική Ένωση, πιστεύουν πως η ζωή βελτιώθηκε μετά την πτώση της ΕΣΣΔ. 
Γι’ αυτό όσοι χτυπούν τον κομμουνισμό σήμερα, το κάνουν επειδή φοβούνται το μέλλον και τις επαναστάσεις που θα έρθουν και όχι φυσικά το παρελθόν.

Στο ίδιος μήκος κύματος και η έρευνα που διενέργησε το κέντρο Levada μεταξύ 22 και 28 Νοεμβρίου του 2018, όπου η νοσταλγία για την ΕΣΣΔ αγγίζει το 66% με ρεκόρ δεκαετίας, ενώ είναι αυξητικές και οι τάσεις στις ηλικίες 18 – 24, που δεν έχουν ζήσει τη Σοβιετική Ένωση. Αν κοιτάξει, μάλιστα, κανείς τους λόγους γι’ αυτή τη νοσταλγία θα διαπιστώσει πως συνδέονται με το κοινωνικό κράτος που υπήρχε τότε και δεν υπάρχει σήμερα στη Ρωσία του Πούτιν. Και σε αυτό θα εστιάσουμε κι εμείς παρακάτω στο κείμενο.



Ξεκινάμε με τον χρόνο εργασίας, που μόνο στα χαρτιά είναι σήμερα οχτάωρος στη χώρα μας, ενώ αντεργατικές αλλαγές προωθούνται και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Θυμίζω μόνο τον πρόσφατο νόμο που πέρασε η Αυστρία για τη 12ωρη ημερήσια εργασία. Στον αντίποδα, οι «Αρχές της νομοθεσίας της ΕΣΣΔ και των Ενωσιακών Δημοκρατιών για την εργασία» προέβλεπαν ότι η διάρκεια του εργάσιμου χρόνου δεν μπορεί να ξεπερνά τις 41 ώρες τη βδομάδα, ενώ ήταν μειωμένη η διάρκεια του εργάσιμου χρόνου για μερικές ειδικότητες, όπως οι δάσκαλοι και οι γιατροί, καθώς και για τη νυχτερινή εργασία.

Συνεχίζουμε με την κοινωνική ασφάλιση, που ήταν καθολική στην ΕΣΣΔ, χωρίς να πληρώνουν οι εργαζόμενοι από τον μισθό τους. Επίσης, τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση λόγω γηρατειών ήταν για τους άνδρες τα 60 χρόνια και για τις γυναίκες τα 55 χρόνια, ενώ μειώνονταν κατά πέντε χρόνια αντίστοιχα για όσους απασχολούνταν σε βαριές και ανθυγιεινές εργασίες. Σήμερα, με την εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, ισχυρίζονται πως πρέπει να δουλεύουμε – τουλάχιστον – μέχρι τα 67 (!).

Όσον αφορά την παιδεία, για να κάνουμε τη σύγκριση με το σήμερα, αξίζει να αναφερθεί πως με τη σύσταση ακόμα του σοβιετικούς κράτους, ο Λένιν έστειλε επιστολή στον Στάλιν για τη μείωση του εξοπλιστικού προγράμματος του στόλου, προκειμένου να ενισχυθεί ο προϋπολογισμός του υπουργείου Παιδείας. Κι αυτό, τη στιγμή που ήταν σε εξέλιξη η ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον τους. Αν το παραλληλίσει κανείς αυτό με ό,τι συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας με τα εξοπλιστικά προγράμματα που υπογράφονται για να ικανοποιούνται οι επιδιώξεις του ΝΑΤΟ, θα συνειδητοποιήσει τη διαφορά που υπάρχει στην κουλτούρα και την νοοτροπία ανάμεσα στις δύο ιδεολογίες.



Αν έπρεπε να διαλέξουμε, τώρα, μόνο ένα πράγμα στο οποίο να είμαστε όλοι ίσοι σε αυτή τη ζωή, αυτό θα ήταν η ισότητα απέναντι στη ζωή και τον θάνατο. Αλλά, όταν η ανθρώπινη ζωή αποτελεί εμπόρευμα, αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Για την υγεία, λοιπόν, αρκεί μόνο να φέρουμε στο μυαλό μας την πρόσφατη γρίπη και τους νεκρούς (56 μέχρι τη στιγμή που γραφόταν αυτό το κείμενο) που έχει επιφέρει ή να θυμηθούμε πως η ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων) σε ανακοίνωσή της στις 17 Ιανουαρίου του 2017 ανέφερε πως «τα δημόσια νοσοκομεία εμφανίζουν εικόνες νοσοκομείων που βρίσκονται σε εμπόλεμες ζώνες», ενώ ο Guardian στις 2 Ιανουαρίου του 2017 είχε δηλώσει πως «πεθαίνουν ασθενείς που θα μπορούσαν να μείνουν ζωντανοί». 
Αν σε όλα αυτά αντιπαραβάλλουμε αυτό που είχε πει ο Φιντέλ Κάστρο, πως «η παραγωγή φαρμάκων της Κούβας έχει ενδιαφέρον στο τι δεν έχει: φάρμακα για μεγάλα λεφτά, θεραπείες της φαλάκρας, της ανικανότητας ή των ρυτίδων. Είναι όλο θεραπείες για τον καρκίνο, φάρμακα για το Aids, και εμβόλια για τροπικές ασθένειες», νομίζω πως γίνεται ξεκάθαρο πως υπάρχουν χώρες που έχουν ως κατεύθυνση την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και χώρες που ενδιαφέρονται για τα κέρδη της άρχουσας τάξης. Εμείς ποια χώρα επιλέγουμε;

http://www.katiousa.gr

Τρεις νεκροί κρατούμενοι σε τρεις μέρες – Πλέον στις ελληνικές φυλακές μετράμε ένα νεκρό κάθε μέρα…

Κατιούσα

Τα μεγάφωνα ανακοινώνουν πως οι πτέρυγες κλείνουν…
Μπαίνουμε στους θαλάμους, ακούγεται το κλικ που κλείνει η πόρτα και πια ο Θεός βοηθός σε ό,τι συμβεί…
Λιποθυμάει κρατούμενη, χτυπάμε το κουδούνι έρχεται η υπάλληλος, ένα δεκάλεπτο να εξηγούμε τι έχει συμβεί και πώς και γιατί…
Φεύγει η υπάλληλος να πάει να ενημερώσει τη νοσοκόμα, (στο σύνολο 379 γυναικών τότε υπήρχαν τρεις νοσοκόμες και οι άλλες δύο ήταν σωφρονιστικοί υπάλληλοι που εκτελούσαν χρέη νοσοκόμας, η βάρδια είχε μία) γυρίζει πίσω να μας πει κάντε αυτό και κάντε εκείνο…
Αντιδρούν οι κρατούμενες ξαναφεύγει και μετά από ένα εικοσάλεπτο εμφανίζεται η νοσοκόμα…
(όλο το παραπάνω γίνεται από το παραθυράκι που βλέπετε στη φωτογραφία, παρουσία υπαρχιφύλακα ανοίγει η πόρτα και μπαίνουν επιτέλους μέσα, για να δούνε τι έχει συμβεί).

Το μόνο που έχεις να κάνεις εσύ είναι να φροντίσεις να μην έχεις πεθάνει σε αυτήν τη μισή ώρα με τρία τέταρτα.
Θα κρίνει η νοσοκόμα αν θα πρέπει η κρατούμενη να πάει στο ιατρείο για να της δώσουνε… τι θα της δώσουν;
Αυτά αν έχει λιποθυμήσει, αν έχει πόνο (τι σημασία έχει τι πόνο!!), θα πάρει ένα depon που γιατρεύει τα πάντα και πολύ είναι.
Οταν “κουβαλούσαν” τη Γ.Γ. από τον Κορυδαλλό στη Θήβα και από τη Θήβα στον Κορυδαλλό, με σωληνάκι για την χολή…
Ε ξεψύχησε η γυναίκα στη Θήβα.
Όταν η Κατερίνα επι 14 μέρες έδειχνε πως δεν είναι καλά και δεν δίνανε καμία σημασία, όταν πια την πήγαν στο νοσοκομείο της Θήβας, ήταν αργά… πέθανε μετά τέσσερις μέρες φρουρούμενη…
Όταν η Ε.Π έπαθε εγκεφαλικό, ήταν πεσμένη στο πάτωμα και η νοσοκόμα της έλεγε: αν δεν μου μιλήσεις δεν μπορώ να σε βοηθήσω.
Η κρατούμενη δεν είχε καμία επαφή με το περιβάλλον.
Μετά από δύο ώρες κρίθηκε πως πρέπει να πάει σε νοσοκομείο.
Σήμερα μετράμε κάθε μέρα και νεκρό στις φυλακές…
Ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης Κοντονής, είχε πει πως οι άνθρωποι πεθαίνουν και έξω…
Ο νυν, ο Καλογήρου, απλά είναι άφαντος…
21ος αιώνας…
Από τον τοίχο της Σαββατούλας Καλπακίδου

Το ΚΚΕ για την αύξηση των ναύλων: Οι θιασώτες της ελεύθερης αγοράς ας μη χύνουν κροκοδείλια δάκρυα

Κείμενο του ΚΚΕ Κέρκυρας με αφορμή την αύξηση της τιμής των ναύλων στην πορθμειακή γραμμή Κέρκυρας-Ηγουμενίτσας.
Το κείμενο
Σε υπέρογκες αυξήσεις στα εισιτήρια επιβατών και οχημάτων προχώρησαν οι δύο ναυτιλιακές κοινοπραξίες της πορθμειακής γραμμής Κέρκυρας – Ηγουμενίτσας, χαρατσώνοντας και επιβαρύνοντας το επιβατικό κοινό. Οι αυξήσεις των ναύλων, οι συνθήκες δουλειάς των ναυτεργατών, η ασφάλεια των επιβαινόντων (πλοία πάνω από 30 χρόνια εκτελούν μεταφορές), τα ωράρια των δρομολογίων κλπ. στηρίζονται από την αντιλαϊκή πολιτική που υποτάσσει τα πάντα στην κερδοφορία των εφοπλιστών και οδηγεί στην ένταση της εφοπλιστικής επιθετικότητας.
Με την «κοινή ναυτιλιακή πολιτική» και τον κανονισμό 3577/2 της ΕΕ για την απελευθέρωση των εσωτερικών μεταφορών, δηλ. η κατάργηση του καμποτάζ που άρχισε να εφαρμόζεται από το 2004, προκάλεσε αρνητικές συνέπειες σε βάρος της εξυπηρέτησης των εργαζόμενων, των κατοίκων των νησιών και των δικαιωμάτων των ναυτεργατών. Οι εφοπλιστές με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και με τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, εκμεταλλευόμενοι την κρίση επιταχύνουν τις διαδικασίες για την προώθηση της στρατηγικής της ΕΕ στη ναυτιλία και έχει στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της κερδοφορίας των εφοπλιστών, γενικότερα του κεφαλαίου και το ξεζούμισμα των εργαζομένων.
Ο μύθος της καπιταλιστικής ανάπτυξης πρέπει να καταρριφθεί άμεσα και αποφασιστικά, γιατί αυτή η ανάπτυξη έχει κριτήριο το κέρδος των εφοπλιστών και όχι των εργαζομένων. Αφού η όποια μετακίνηση για λόγους υγείας, εργασίας, σπουδών, αναψυχής και τουρισμού γίνεται πιο δυσχερής.
Οι θιασώτες της ελεύθερης αγοράς ας μη χύνουν κροκοδείλια δάκρυα. Κανόνες σε αυτήν δεν μπορούν να μπουν, στον καπιταλισμό νόμος είναι το κέρδος των εφοπλιστών, των ξενοδόχων, των μεγαλοεπιχειρηματιών και γι’ αυτό παλεύουν οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τώρα το ΣΥΡΙΖΑ.
Καλούμε τους εργαζόμενους να παλέψουν, ώστε να ανατρέψουν τις αυξήσεις. Να βγάλουν τα πολιτικά συμπεράσματα, να καταδικάσουν τα κόμματα του κεφαλαίου, που εξυπηρετούν αυτή την πολιτική, να ενισχύσουν το ΚΚΕ παντού και να παλέψουν για συγκοινωνίες φθηνές, ασφαλείς, σύγχρονες με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα των ναυτεργατών.

Η αστικη τρομοκρατια μετα την Βαρκιζα

 (Β)

Το όργιο της μοναρχοφασιστικής τρομοκρατίας
Οπως καταγράφεται στο υπόμνημα του ΔΣΕ προς τον ΟΗΕ

Αναμφισβήτητα, στις συνθήκες που επικρατούσαν μετά τη Βάρκιζα – και μέχρι το 1947, που ο Εμφύλιος γενικεύεται – δεν ήταν δυνατό να καταγραφούν πλήρη στοιχεία για τη μοναρχοφασιστική τρομοκρατία και τον μονόπλευρο, αντιΕΑΜικό – αντικομμουνιστικό εμφύλιο πόλεμο, που διεξήγαγαν η ντόπια αντίδραση και οι Εγγλέζοι. Μια σημαντική πηγή καταγραφής της μοναρχοφασιστικής τρομοκρατίας αποτελεί αναμφίβολα και το υπόμνημα του ΔΣΕ προς την Εξεταστική Επιτροπή του ΟΗΕ, με ημερομηνία 14/3/1947 (Το υπόμνημα έχει εκδοθεί από τις εκδόσεις ΓΛΑΡΟΣ, 1987, με τίτλο «Ετσι άρχισε ο Εμφύλιος»). Το υπόμνημα καταγράφει στοιχεία για την τρομοκρατία σε 16 νομούς της Ελλάδας και για το χρονικό διάστημα από το 1945 (μετά τη Βάρκιζα) έως και τα τέλη 1946. Τα στοιχεία που περιέχει – είναι περισσότερο ενδεικτικά, γιατί σε κείνες τις συνθήκες δε θα μπορούσαν να είναι πλήρη – είναι από κάθε άποψη ανατριχιαστικά και αποκαλυπτικά για το ποιοι οδήγησαν στον εμφύλιο πόλεμο. Ας τα δούμε συγκεκριμένα:

Περιοχή Αρχηγείου Γράμμου του ΔΣΕ

Στο υπόμνημα, αναφέρονται περιοχές που σήμερα ανήκουν στους Νομούς Καστοριάς και Φλώρινας και όπου τότε ασκήθηκε η μοναρχοφασιστική τρομοκρατία.

Στο Νομό Καστοριάς, που τότε είχε 46.000 κατοίκους, το υπόμνημα καταγράφει:
Δολοφονίες: 43
Βασανισμοί: 1.275
Φυλακίσεις: 853
Εξορίες: 103
Εκπατρισμοί: 439
Βιασμοί: 41
Λεηλασίες: Στην πόλη της Καστοριάς και σε 78 χωριά, τα οποία αναφέρονται ονομαστικά.
Επίσης, στο νομό, με βάση το υπόμνημα, δρούσαν μοναρχοφασιστικές συμμορίες, που συνολικά αριθμούσαν 536 άτομα. Καταγράφονται ακόμη 20 περιπτώσεις αρχηγών τέτοιων συμμοριών, από τους οποίους 9 ήταν συνεργάτες των κατακτητών στα χρόνια της Κατοχής και 1 ήταν αξιωματικός του ΕΔΕΣ. Οι 15 απ’ αυτούς συνέχισαν να δρουν και μετά την κήρυξη του εμφυλίου πολέμου.

Για το Νομό Φλώρινας καταγράφονται:
Δολοφονίες: 22
Βασανισμοί: Αγνωστος αριθμός (στο υπόμνημα αναφέρονται 20 πολύ χαρακτηριστικές περιπτώσεις).
Φυλακίσεις: 2.441
Εξορίες: Περίπου 200
Εκπατρισμοί: Αγνωστος αριθμός
Βιασμοί: 19
Λεηλασίες: Στην πόλη της Φλώρινας και σε 43 χωριά, που αναφέρονται ονομαστικά.
Επίσης, καταγράφονται συμμορίες από 925 συνολικά άτομα και 14 περιπτώσεις αρχηγών συμμοριών, οι οποίοι ήταν στο σύνολό τους συνεργάτες των κατακτητών στα χρόνια της Κατοχής. Απ’ αυτούς 6 συνέχισαν τη δράση τους και μετά την έναρξη του Εμφυλίου, ενώ 2 ήταν στελέχη ακροδεξιών κομμάτων και ο 1 ήταν ο νομάρχης της Φλώρινας.

Περιοχές Αρχηγείων Βεντζίων Κοζάνης, Βο`ϊου, Βερμίου και Χασίων του ΔΣΕ

Οι περιοχές που αναγράφονται σ’ αυτό το κεφάλαιο του υπομνήματος βρίσκονται σήμερα στους Νομούς Κοζάνης, Γρεβενών, Ημαθίας και Πέλλης.

Τα στοιχεία τρομοκρατίας που καταγράφει το υπόμνημα σ’ αυτές τις περιοχές έχουν ως εξής:
Δολοφονίες: 58
Βασανισμοί: 2.056
Φυλακίσεις: 591
Εξορίες: 124
Εκπατρισμοί: Αγνωστος αριθμός
Βιασμοί: 4
Λεηλασίες: Στις πόλεις Γρεβενά και Νάουσα και σε 139 χωριά, που αναφέρονται ονομαστικά.
Το υπόμνημα δε δίνει συγκεκριμένα στοιχεία για τις μοναρχοφασιστικές συμμορίες.
Περιοχές Αρχηγείων Πιερίων Ολύμπου, Νοτίου Ολύμπου, Κισσάβου, Μαυροβουνίου του ΔΣΕ
Οι περιοχές που καταγράφει το υπόμνημα ανήκουν σήμερα στους Νομούς Λαρίσης και Πιερίας.
Τα στοιχεία για την τρομοκρατία που καταγράφει το υπόμνημα σ’ αυτές τις περιοχές έχουν ως εξής:
Δολοφονίες: 355
Βασανισμοί: 1.941
Φυλακίσεις: 1.184
Εξορίες: 441
Εκπατρισμοί: Αγνωστος αριθμός
Βιασμοί: 80
Λεηλασίες: Στις πόλεις Αγιά, Ελασσόνα, Κατερίνη, Λάρισα, Τύρναβο και σε 112 χωριά, που αναφέρονται ονομαστικά.
Επίσης, το υπόμνημα αναφέρεται σε δράση μοναρχοφασιστικών συμμοριών, με συνολική δύναμη 1.360 ατόμων.

Περιοχή Αρχηγείου Ιωαννίνων του ΔΣΕ

Οι περιοχές που καταγράφονται στο υπόμνημα ανήκουν σήμερα στους Νομούς Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας.
Τα στοιχεία για την τρομοκρατία είναι τα εξής:
Δολοφονίες: 196
Βασανισμοί: 3.482
Φυλακίσεις: 4.107
Εξορίες: 305
Εκπατρισμοί: Αγνωστος αριθμός
Βιασμοί: 40
Λεηλασίες: Στις πόλεις Γιάννενα, Κόνιτσα, Παραμυθιά, Φιλιάτες και σε 146 χωριά, τα οποία αναφέρονται ονομαστικά.
Στο υπόμνημα δεν αναγράφονται συγκεκριμένα στοιχεία για δράση μοναρχοφασιστικών συμμοριών.
Περιοχές Αρχηγείων Τζουμέρκων και Κόζιακα
Οι περιοχές που καταγράφονται στο υπόμνημα ανήκουν σήμερα στους Νομούς Τρικάλων, Καρδίτσας και Αρτας.
Τα στοιχεία για την τρομοκρατία είναι τα εξής:
Δολοφονίες: 28
Βασανισμοί: 657
Φυλακίσεις: 371
Εξορίες: 53
Εκπατρισμοί: 35
Βιασμοί: 27
Λεηλασίες: Καταγράφονται επιδρομές σε 61 χωριά, τα οποία αναφέρονται ονομαστικά. Δεν καταγράφονται συγκεκριμένα στοιχεία για μοναρχοφασιστικές συμμορίες.
Περιοχή Αρχηγείου Ρούμελης του ΔΣΕ
Οι περιοχές που καταγράφονται στο υπόμνημα ανήκουν σήμερα στους Νομούς Φθιώτιδας, Φωκίδας και Ευβοίας.
Τα στοιχεία της τρομοκρατίας έχουν ως εξής:
Δολοφονίες: Περίπου 350
Βασανισμοί: Περίπου 398
Φυλακίσεις: Περίπου 850
Εξορίες: Περίπου 1.200
Εκπατρισμοί: Δεν καταγράφονται συγκεκριμένα.
Βιασμοί: Δεν καταγράφονται συγκεκριμένα.
Λεηλασίες: Στις πόλεις Αμφισσα, Λαμία, Λιβαδειά και σε 45 χωριά, που αναφέρονται ονομαστικά.
Δεν αναφέρονται συγκεκριμένα στοιχεία για μοναρχοφασιστικές συμμορίες.

Ο συνολικός απολογισμός

Τα συνολικά στοιχεία της μοναρχοφασιστικής τρομοκρατίας που αναγράφονται στο υπόμνημα του ΔΣΕ προς την Επιτροπή του ΟΗΕ έχουν ως εξής:

Μοναρχοφασιστικές συμμορίες
Περιοχή Αρχηγείου Πηλίου: 4 συμμορίες
Περιοχή Αρχηγείου Ολύμπου – Κισσάβου: 9 συμμορίες
Περιοχή Αρχηγείου Χασίων – Κόζιακα: 8 συμμορίες
Περιοχή Αρχηγείου Αγράφων: 11 συμμορίες
Τρομοκρατικό όργιο
– Επιδρομές – λεηλασίες: Σε 16 πόλεις και 624 χωριά
– Δολοφονίες: 1.059
– Απόπειρες δολοφονίας: 69
– Βασανισμοί: 9.809
– Φυλακίσεις: 10.397
– Εξορίες: 2.426
– Εκπατρισμοί: 474
– Βιασμοί: 211

Να σημειώσουμε, τέλος, ότι στο υπόμνημα δεν καταγράφεται – ήταν άλλωστε αδύνατο κάτι τέτοιο – το μέγεθος των υλικών καταστροφών.

Σημείωση: Τα στατιστικά στοιχεία που αναγράφονται εδώ κατά το Αρχηγείο του ΔΣΕ, καθώς και τα συνολικά στατιστικά στοιχεία του υπομνήματος του ΔΣΕ είναι παρμένα από το Βιβλίο «Ετσι άρχισε ο Εμφύλιος», σελ. 385 – 395.

Ομολογίες των αντιπάλων

Τον μονόπλευρο εμφύλιο πόλεμο κρατικών και παρακρατικών οργανώσεων, κατά του ΕΑΜικού κινήματος και του ΚΚΕ, αναγκάστηκαν να παραδεχτούν στα γραπτά τους και αδιάλλακτοι αντικομμουνιστές, που θέλησαν να ιστορίσουν την εποχή εκείνη. Οι παραδοχές αυτές έχουν ιδιαίτερη αξία, όχι μόνο γιατί προέρχονται από τον αντίπαλο, αλλά κυρίως γιατί πρόκειται για ομολογίες που δημοσιοποιήθηκαν στη μετεμφυλιακή περίοδο, σε συνθήκες δηλαδή που το αντικομμουνιστικό μένος και ψεύδος κυριαρχούσε. Πρέπει βέβαια να ληφθεί υπόψη, ότι αυτές οι παραδοχές – αν και έχουν τη δική τους ξεχωριστή αξία – δεν περιέχουν ολόκληρη την αλήθεια και – πράγμα φυσικό για τη μετεμφυλιακή περίοδο – προσδίδουν στην αντικομμουνιστική – αντιΕΑΜική τρομοκρατία το χαρακτήρα της εθνικής προσφοράς. Ας παρακολουθήσουμε όμως ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτών των ομολογιών.

Οι ομολογίες ενός στρατηγού

Δ. Ζαφειρόπουλος, υποστράτηγος (από το βιβλίο του «Αντισυμμοριακός Αγών 1945 – 1949», Αθήνα 1956, σελ. 153 – 155):
«Αι κυριώτεροι ένοπλοι ομάδες εθνικοφρόνων οργανώθηκαν:
α) Εις την Πελοπόννησον
Εις Λακωνίαν: Μαγγανάς. Εις Καλάμας: Κατσαρέας και μετά τον θάνατόν του Γερακάρης και Καμαρινέας.
β) Εις την Στερεάν Ελλάδα και Θεσσαλίαν
Εις την Α. Θεσσαλίαν: Σούρλας. Εις την Δ. Θεσσαλίαν: Καλαμπαλίκης, Βελέντζας, Ταμπούρος, Τσαντούλας. Εις περιοχάς Καλαμπάκας, Τρικάλων, Κόζιακα: Κουκουμτζής, Μαϊμάνης, Μπίζης. Εις περιοχήν Φθιώτιδος: (Λαμία) Βουρλάκης.
γ) Εις την Ηπειρον
Εις Λάκα Σούλι: Καλιοδημήτρης. Εις Θεσπρωτίαν: Μπαλούμπας, Κάτσιος, Πανταλέων.
δ) Εις την Μακεδονίαν: Εις την περιοχήν Δράμας: Αντών Τσαούσης (Φωστηρίδης). Εις την περιοχήν Χρυσουπόλεως – Καβάλλας: Κάπας και Βαγγέλης.
Αι παρακρατικαί αύται οργανώσεις ήταν πρόσκαιροι στρατιωτικαί μονάδες ασύντακτοι, χωρίς πειθαρχίαν και συνοχήν. Απέφευγον τον αγώνα κατά των συμμοριακών μονάδων (σ.σ. εννοεί τις ένοπλες ομάδες καταδιωκόμενων πρώην ΕΛΑΣιτών και προοδευτικών πολιτών) και κυρίως η δράσις των εστράφη κατά των οπαδών του ΕΑΜ. Ο απολογισμός του έργου των, κατά πλειονότητα, είναι αυθαιρεσίαι εις βάρος της τάξεως και αντιποίησις της εξουσίας των οργάνων της τάξεως.
Κατά τους συμμορίτας (σ.σ. εννοεί το ΚΚΕ και τον ΔΣΕ) αι ομάδες αυταί μεγάλως συνέβαλον εις την ανάπτυξιν του συμμοριτισμού: «Με τη σαδιστικήν των συμπεριφοράν είναι οι κύριοι στρατολόγοι του σημερινού Δημοκρατικού Στρατού».
Κατά την έκθεσιν της Κοινοβουλευτικής Αγγλικής Αποστολής Κωξ αι παρακρατικαί αύται οργανώσεις προσεπάθουν να παρεμποδίσουν την εξάπλωσιν του Κομμουνισμού. Εν τούτοις «είναι γεγονός ότι αύται ουδέποτε ήλθον εις μάχην με τους κομμουνιστάς, αλλ’ ασχολούνται με την τρομοκρατίαν των χωρικών και τον εκβιασμόν οιουδήποτε πλουσίου, ο οποίος θα είχε αρκετά να πληρώση».

Αλλες ομολογίες

Τα τμήματα της Χωροφυλακής έναντι των μη νόμιμων τούτων ενόπλων οργανώσεων ετήρουν στάσιν ανοχής ή συνεργάζοντο, ως αποδεικνύεται εκ των εκθέσεων:

α. Του Συν/ρχου Πεζικού Παπαδόπουλου Ν. διά τας παρανόμους ενεργείας του Μαγγανά εις Καλάμας τον Ιανουάριον του 1946: «Πρέπει να αντικατασταθούν αι δυνάμεις της Χωροφυλακής, διότι τα μέλη των εθνικών οργανώσεων προβαίνουν εις εκνόμους ενεργείας ελαφράς μορφής εναντίον ΕΑΜικών, αφ’ ενός διά λόγους αντεκδικήσεως, αφ’ ετέρου λόγω ανεκτικότητας των κατωτέρων οργάνων της Χωροφυλακής και τούτο διότι ταύτα έχουν συνδεθή με μέλη εθνικών οργανώσεων».

β. Του Αρχηγού Χωροφυλακής Συν/ρχου Μαλιράκη: «Η Χωροφυλακή, ενώ αμείλικτα και ακατάπαυστα εξετέλεσε το καθήκον της εναντίον των εγκληματιών της Αριστεράς, δεν εύρεν ακόμη την ψυχικήν διάθεσιν και δύναμιν να εκτελέση μετά του αυτού σθένους και της αυτής σταθερότητος το καθήκον της εναντίον των εγκληματιών της Δεξιάς».

γ. Του Στρατηγού Στανώτα: «Δυστυχώς η Πελοπόννησος και δη η Λακωνία, είχε το ατύχημα να διατηρή μίαν σοβαροτάτην τοιαύτην παρακρατικήν οργάνωσιν, η οποία ενώ μέχρι σήμερον ουδέν απολύτως συνεισέφερεν εις τον αγώνα, τουναντίον παρενέβαλε πλείστα όσα εμπόδια και απέβη κυριολεκτικώς μάστιξ της Λακωνίας διά των λεηλασιών, βιαιοπραγιών, του αναίτιου φόνου γερόντων και γυναικών και του εύκολου πλουτισμού των αρχηγών της»».

Ο Δ. Ζαφειρόπουλος στο ίδιο βιβλίο του, σελ. 84, αναφέρει επίσης για τη στάση της Χωροφυλακής απέναντι στις μοναρχοφασιστικές συμμορίες: «Στάσις έναντι Παρακρατικών οργανώσεων: Τα κατώτερα στελέχη της Χωροφυλακής δεν ετήρησαν την αρμόζουσαν στάσιν έναντι των παρακρατικών τούτων οργανώσεων και διά της ανοχής των συνέτειναν εις την επιδείνωσιν της καταστάσεως και υπήρξαν υπαίτιοι φόνων αθώων πολιτών και ληστειών, διαπραχθησών υπό των παρακρατικών τούτων οργανώσεων».

«Μάχαιρα εις το κομμουνιστικόν υπογάστριον»

Γ. Καραγιάννης, αντιστράτηγος (από το βιβλίο του «1940 – 1952. Το δράμα της Ελλάδος», Αθήνα 1964, σελ. 225):
«Ετέρα ενέργεια διά την παρεμπόδισιν της κομμουνιστικής προπαρασκευής, ήτο και η ενίσχυσις υπό των μικρών Αξ/κών συγκεκαλυμμένως, των διαφόρων αντικομμουνιστικών ομάδων, ηθικώς διά οπλισμού, πυρομαχικών και ελευθερίας ενεργείας, αίτινες έδρων αποτελεσματικώτερον των στρατιωτικών αποσπασμάτων, ως γνώσται του εδάφους, των τοπικών συνθηκών, των προσώπων και πραγμάτων. Η λύσις αύτη πολλάς παρουσίαζεν αδυναμίας και ιδία την έλλειψιν πειθαρχίας και την εκτροπήν εις τινάς περιπτώσεις εις αντεκδικήσεις, πλην όμως υπήρξεν αύτη μία μάχαιρα εις το κομμουνιστικόν υπογάστριον. Αι αντικομμουνιστικαί αύται ομάδες προσέφεραν μεγάλας εις την πατρίδαν υπηρεσίας και υπήρξαν οι πρόδρομοι των κατά την διάρκειαν του συμμοριτοπολέμου δημιουργηθέντων εθελοντικών Λόχων και Ταγμάτων εξ ενόπλων πολιτών, εξελιχθέντων τελικώς εις Τάγματα Εθνοφυλακής Αμύνης (Τ.Ε.Α) τα οποία τόσον αποτελεσματικά συμβάλωσιν μέχρι σήμερον εις την Εθνικήν Ασφάλειαν».

Η Εθνοφυλακή στο πλευρό των δοσιλόγων

Θ. Πετζόπουλος (από το Βιβλίο του «1941 – 1950. Τραγική πορεία», Αθήνα 1953, σελ. 55 όπου διηγείται την είσοδο της 8ης ταξιαρχίας της Εθνοφυλακής – που διοικούσε ο ίδιος – στην Τρίπολη, στις 2/3/1945): «Κατευθύνθην αμέσως εις τας φυλακάς, όπου εκρατούντο τότε εκατό περίπου αξιωματικοί και πλήθος εθνικοφρόνων πολιτών. Ανοιξα άνευ χρονοτριβής τας πύλας και τους απέλυσα. Εις τον Εισαγγελέα Εφετών Ναυπλίου, όστις διεμαρτυρήθη, διότι κατά την γνώμην του έπρεπε η αποφυλάκισις να γίνη μόνον κατόπιν εκδόσεως αποφυλακιστηρίων από τας δικαστικάς αρχάς, απάντησα: «Ολοι οι αποφυλακισθέντες εκρατούντο παρανόμως υπό του ΕΑΜ και ότι κράτος του ΕΑΜ δεν υπήρξεν ποτέ διά να το σεβασθή κανείς». Η ενέργεια αυτή έδωσε θάρρος εις τους δοκιμασμένους κατοίκους της περιοχής και ενεφύσησεν άνεμος αισιοδοξίας εις τους λιπόψυχους».

Πηγή: Ειδικό αφιέρωμα Ριζοσπάστη

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ της ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ του Π.Α.ΜΕ. Κέρκυρας για την κατάσταση στο Δημοτικό Θέατρο

Η Πολιτιστική Ομάδα του ΠΑΜΕ, μια προσπάθεια που ξεκίνησε από τα Σωματεία που βρίσκονται στη δύναμη του ΠΑΜΕ και αγκάλιασε πολλούς ακόμα εργαζόμενους αλλά και φοιτητές, άλλους νεολαίους, θεωρεί υποχρέωσή της να καταγγείλει την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στην πόλη μας, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τη λειτουργία(;) του Δημοτικού Θεάτρου και όχι μόνο.

Η στήριξη της ερασιτεχνικής δημιουργίας υπήρξε ανύπαρκτη από όλες τις Δημοτικές αρχές που πέρασαν από τον τόπο μας και δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, μιας και όλοι οι «Τοπικοί άρχοντες» αντιμετωπίζουν τον Πολιτισμό ως εμπόρευμα  που πουλιέται και αγοράζεται ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του καθενός.

Τελευταίο και κραυγαλέο δείγμα αυτής της  λογικής στο χώρο του Πολιτισμού είναι η κατάσταση που επικρατεί στο χώρο του Δημοτικού Θεάτρου όπου από τον  Ιούλιο του 2018,  τοιχοκολλήθηκε έξω από αυτό  εγκύκλιος-ανακοίνωση που δήλωνε ότι «διακόπτεται η λειτουργία του Θεάτρου λόγω μη ύπαρξης άδειας πυρασφάλειας» (είναι βέβαια ένα ερώτημα αν είχε και ποτέ ή από πότε έχει να ανανεωθεί!).

Παρ΄όλα αυτά, η λειτουργία του Θεάτρου συνεχίζεται κανονικά, με πολλές εκδηλώσεις να λαμβάνουν χώρα σε αυτό, ακόμα και σήμερα. Τελικά, υπάρχει πρόβλημα με την πυρασφάλεια στο χώρο ή όχι; Αν ναι, υπάρχει πρόβλεψη για την ΑΜΕΣΗ αντιμετώπιση του προβλήματος ή όχι; Ποιος έχει τελικά την ευθύνη  αν συμβεί κάποιο ατύχημα στο θέατρο; Μήπως όλα αυτά γίνονται για να επιβληθεί τελικά αντίτιμο σε όποιον θέλει να χρησιμοποιεί το Θέατρο ή ακόμα περισσότερο για να μπορούν να αποκλειστούν όλοι εκείνοι οι Σύλλογοι, τα Σωματεία και οι Πολιτιστικές Ομάδες που βασίζονται στην ερασιτεχνική δημιουργία και δεν έχουν σκοπό το κέρδος;

Η δική μας λογική είναι εντελώς διαφορετική:

Η ερασιτεχνική δημιουργία είναι δικαίωμα όλων μας και κανείς δεν μπορεί να αποκλείεται από αυτήν. Η ενασχόληση με την Τέχνη και τον Πολιτισμό και η παραγωγή καλλιτεχνικού προϊόντος, ειδικά σ’ αυτές τις εποχές, είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ μας που κανείς δεν μπορεί να μας το στερήσει. Το Δημοτικό Θέατρο ανήκει σε όλους μας, το πληρώνουμε μέσα από τα υπέρογκα δημοτικά τέλη (αλήθεια, άραγε, πώς αξιοποιούνται;) και δεν είναι δυνατόν η λειτουργία του να βασίζεται σε άλλου είδους  παιχνίδια.

Εμείς πρεσβεύουμε έναν πολιτισμό μακριά από χορηγούς και παιχνίδια εξουσίας, έναν πολιτισμό για αυτόν που συμμετέχει αλλά και για αυτόν που τον γεύεται, έναν πολιτισμό που παράγει αξίες, που προβληματίζει, που ψυχαγωγεί (με την αρχαιοελληνική σημασία), έναν πολιτισμό προσιτό και ανοιχτό στον απλό εργαζόμενο και τη λαϊκή οικογένεια που βαρυγκωμά κάτω από τα βάρη των αντιλαϊκών πολιτικών, απόρροια του σάπιου συστήματος όπου ζούμε.

Καλούμε τους εργαζόμενους, τους φοιτητές, τους μαθητές, όποιον θλίβεται από την κατάντια της «πολιτισμένης» Κέρκυρας, όποιον πιστεύει στην ελεύθερη δωρεάν ερασιτεχνική δημιουργία, να σταθεί δίπλα μας, να καταγγείλει τις απαράδεκτες τακτικές της Δημοτικής Αρχής και να αγωνιστεί μαζί μας για ένα Θέατρο ανοιχτό για όλους και όχι «εργαλείο» μικροκομματικών συμφερόντων στα χέρια οποιασδήποτε Δημοτικής Αρχής.

Δευτέρα 11 Φλεβάρη 2019                                                      Εκ μέρους της Γραμματείας Κέρκυρας του

                                                                                         Πανεργατικού 

“Θα καλέσουμε τη Χρυσή Αυγή και δεν θα αφήσουμε κανένα Πακιστανό ζωντανό στη Λάρισα” – Επίθεση αφεντικού σε μετανάστες εργάτες

Κατιούσα

Σύμφωνα με καταγγελία της ΚΕΕΡΦΑ στη Λάρισα, στις 8 Φεβρουαρίου σε μία κτηνοτροφική μονάδα, ένας εργοδότης μαζί με δύο μπράβους επιτέθηκαν σε δύο εργάτες που ζήτησαν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα από την απασχόληση τους., τους Σαλμάν Ατζούμ και Σαίντ Αχμέντ.
Όπως αναφέρει η καταγγελία τους χτυπούσαν και φώναζαν:
“Μην ζητάς λεφτά, θα πληρώσω όποτε εγώ θέλω.”
“Η Αστυνομία και η Χρυσή Αυγή είναι φίλοι μου. Θα καλέσουμε τη Χρυσή Αυγή και δεν θα αφήσουμε κανένα Πακιστανό ζωντανό στη Λάρισα”.
.“Θα σας δώσουμε να φάτε χοιρινό με το ζόρι”.
Όπως τονίζει η καταγγελία και όπως φαίνεται από την κεντρική φωτογραφία τραυμάτισαν τον Σαλμάν Ατζούμ στο πρόσωπο.
Πηγή: alfavita.gr

ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ "ΖΑΙΟΥΣ" ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΥΖΩΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΖΩΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ?!!

Την είδηση την είδατε σίγουρα.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ.

Κατά τη συζήτηση των άρθρων για τη συνταγματική αναθεώρηση, καταψηφίστηκε από τη Βουλή η πρόταση για το άρθρο 24Α “Προστασία της άγριας ζωής, της ευζωίας όλων των ζωικών ειδών και ιδίως καθιέρωση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης, φύλαξης, μεταφοράς και εισαγωγής τους”. Χρήσιμη παρατήρηση: δεν αφορά λοιπόν τους σκύλους και τις γάτες μόνο, ή τα αδέσποτα της πόλης μόνο, αλλά ΟΛΑ τα ζώα.

Την πρόταση αυτή κατάθεσαν 52 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ένας της Εν. Κέντρου, ένας των ΑΝΕΛ κι ένας ανεξάρτητος.

Η ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ

Υπέρ του άρθρου της “προστασίας και ευζωίας των υπόλοιπων ένβιων όντων”, ψήφισαν 92 βουλευτές, κατά ψήφισαν 130 και παρών ψήφισαν 40. Επομένως απορρίφθηκε.
Τα “υπέρ” ήταν η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, 61 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (λιγότεροι από τους μισούς), 15 ανεξάρτητοι και ο Ανδρέας Λοβέρδος από το ΚΙΝΑΛ.

Κατά και παρών ψήφισαν οι ΝΔ, ΧΑ, ΚΙΝΑΛ, ό,τι έχει μείνει από Ποτάμι, ΑΝΕΛ, ΕΚ. Και οι άλλοι μισοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί τους και οι … οικολόγοι πράσινοι. Βλέπε https://dasarxeio.com/2019/02/16/64271/

   ΤΙ ΚΟΣΤΙΖΕ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ ΝΑ ΤΟ ΨΗΦΙΣΕΙ;
      ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΨΗΦΙΣΑΝ;

Ας μη βγάλουμε μόνο δικά μας συμπεράσματα. Αν και είναι από εύκολο έως προφανές.
Θα “αφήσουμε” να μιλήσει ένας ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ φιλόζωος. Ο Θέμης Δημητρακόπουλος, συγγραφέας, πολιτικός επιστήμονας, μέλος του τμήματος οικολογίας και περιβάλοντος του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Δημητρακόπουλος, καταγγέλλει το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε το άρθρο, απαντά στις αιτιάσεις (δικαιολογίες τις αποκαλεί) κάποιων κυβερνητικών παραγόντων και συνεχίζει λέγοντας :
“Όμως είναι κρίμα βουλευτές και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, για χάρη μικροπολιτικών και ψηφοθηρικών συμφερόντων, που αφορούν την τοπική ή γενικότερη πολιτική πελατεία τους (κτηνοτρόφοι, αγρότες, κυνηγοί κλπ) να μην υπερψηφίζουν την τόσο θετική πρόταση αναθεώρησης του άρθρου 24Α υπέρ της προστασίας των ζώων”.

Παρακάτω, εκφράζει την απογοήτευσή του για τον ΣΥΡΙΖΑ, για τους βουλευτές του που ψήφισαν “παρών” και πολύ περισσότερο γι’ αυτούς που ψήφισαν “όχι”. Μιλά για “οργή” και “χάσμα που τον χωρίζει, κι αφήνει να εννοηθεί ότι αποχωρεί. Ολόκληρο το κείμενό του στο https://www.zoosos.gr/vouleftes-tou-syriza-peri-prostasia…/….

      ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ

Πάντως εν όψει και των σχεδιαζόμενων επενδύσεων (=ξεπουλημάτων) στα δάση, στις ακτές, στα βουνά και όπου αλλού καλοκοιτάζουν οι διάφοροι επενδυτές, δε θα ήθελαν να έχουν άλλο ένα “νομικό πονοκέφαλο” και μάλιστα συνταγματικό.

Τους φτάνουν οι διάφοροι τρελοί που συνεχίζουν να παλεύουν για να σωθεί η παραλία της καρέτα – καρέτα, για να μη καταστραφούν τα βουνά από τις ανεμογεννήτριες, για να μη δωθούν οι ακτές στα ξενοδοχεία, για να σωθούν οι Σκουριές κι οι Λευκίμμες.

Φαντάζεσαι να τους χαρίσεις και μια συνταγματική διάταξη για τα ζώα στο σύνολό τους κι όχι μόνο τα κανίς του Κολωνακίου;

Δε μοιάζει λοιπόν κι αυτά να είναι άσχετα από τους λόγους που ο ΣΥΡΙΖΑ (καλά κι όλοι οι άλλοι) απέρριψε την τροπολογία.

ΥΓ. Ο Τσίπρας πάντως συνεπής στην εξαπάτηση. Την άλλη φορά ψήφισε "ΟΧΙ" κι είχε κανονίσει πώς θα γίνει "ΝΑΙ". Τώρα ο ίδιος προσωπικά ψήφισε "ΝΑΙ" κι είχε κανονίσει πως θα βγει το "ΟΧΙ".

Manos Doukas