Λάσπη και απειλές

 Λάσπη και απειλές

Λάσπη, απειλές, «συμπάθεια», «κατανόηση» και εκκλήσεις για διάλογο εναλλάσσει η κυβέρνηση στην τακτική της απέναντι στους αγρότες που βρίσκονται στα μπλόκα.

Μέχρι πριν από λίγες μέρες, ο υπουργός Εργασίας ισχυριζόταν ότι οι φτωχοί και μεσαίοι αγρότες θα έπρεπε να λένε κι «ευχαριστώ», επειδή η κυβέρνηση ψήφισε μεν το τρίτο μνημόνιο, αλλά τα μέτρα που προωθεί για το Ασφαλιστικό συνιστούν «παράλληλο πρόγραμμα» που αναιρεί τάχα τις συνέπειες του μνημονίου για τη φτωχομεσαία αγροτιά.

Τέτοιο είναι το θράσος τους! Βλέποντας, όμως, ότι οι αγρότες ούτε καλλιεργούν, ούτε τρώνε κουτόχορτο, τις τελευταίες μέρες άλλαξαν τροπάρι και άρχισαν τις απειλές και τους εκβιασμούς.

Ετσι, η κυβερνητική εκπρόσωπος είπε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι «αν δεν παλέψουμε σκληρά, μπορεί να επικρατήσει η άποψη του ΔΝΤ» και να υπάρξει μείωση συντάξεων. Κουνώντας το δάχτυλο στους αγρότες, πρόσθεσε ότι χωρίς τη μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση, υπάρχει κίνδυνος να μην καταβάλλονται συντάξεις τα επόμενα χρόνια.

Ωμός εκβιασμός, που δεν απευθύνεται μόνο στους αγρότες, αλλά σε όλους όσοι αντιπαλεύουν σήμερα τα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης.

Με το ίδιο προκλητικό ύφος, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ισχυρίστηκε χτες ότι οι αγρότες φοροδιαφεύγουν συστηματικά, ότι τα εισοδήματά τους αυξάνονται τα τελευταία χρόνια, όχι όμως και η φορολογία τους και ότι ο ΟΓΑ επιβιώνει χάρη στις εισφορές του κράτους, δηλαδή των υπόλοιπων φορολογούμενων.

Δεν υπάρχει πιο αισχρή προσπάθεια να ενεργοποιηθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός, απ' αυτή που κάνει με ψέματα και κατασκευασμένα στοιχεία ο αρμόδιος υπουργός. Αναπαράγοντας μάλιστα κι αυτός τις ίδιες απειλές, είπε ότι «εάν αφήσουμε τα πράγματα όπως είναι, η βασική σύνταξη του ΟΓΑ, του αγρότη, θα πάει σε βάθος χρόνου, το 2027, σε μηδέν» και ότι αν δεν κλείσει η «αξιολόγηση» με ψηφισμένο το Ασφαλιστικό, η χώρα θα βγει εκτός ΕΕ.

Εν κατακλείδι, ζητάει από τους αγρότες να προσέλθουν στο τραπέζι του διαλόγου, χαρακτηρίζοντάς τον «μονόδρομο». Η κυβέρνηση βάζει τους αγρότες να διαλέξουν το δικό της σχέδιο - λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό, με την απειλή ότι στη γωνία παραμονεύει το χειρότερο της τρόικας.

Τους ζητάει, δηλαδή, να διαλέξουν με ποιο σχοινί θα τους κρεμάσει, αφού όπως κι αν καταλήξει στο τέλος το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, οι συνέπειες για τη μικρομεσαία αγροτιά δεν είναι αναστρέψιμες και επιταχύνεται το ξεκλήρισμά της.

Επίσης, τα κυβερνητικά στελέχη δεν λένε κουβέντα για τα άλλα αιτήματα που βάζουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, όπως αυτά εκφράζονται στο πλαίσιο πάλης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων. Ετσι, «κάνουν την πάπια» για τις συνέπειες της ΚΑΠ, την οποία προωθούν απαρέγκλιτα, όπως και για το κόστος παραγωγής που αυξάνεται και σφίγγει τη θηλιά στο λαιμό τους.

Η κυβέρνηση ασκεί πιέσεις στους αγρότες να τους σύρει σε «διάλογο» για το πόσα ακόμα θα χάσουν. Ρίχνει το «τυράκι» των «διορθώσεων», για να ακυρώσει το δίκαιο αίτημα για απόσυρση του νομοσχεδίου.

Οι απειλές δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητες. Οι ελιγμοί της κυβέρνησης θα ακυρώνονται όσο περισσότερο ο αγώνας της αγροτιάς απεγκλωβίζεται από παραλλαγές της ίδιας πολιτικής που τους συνθλίβει. Οσο δε συμβιβάζονται με την άθλια κατάσταση που ζούσαν έως τώρα, με τους μισούς να μην έχουν Ασφάλιση και όσοι έχουν να παίρνουν συντάξεις πείνας.

Οσο στο κίνημα δυναμώνει το ρεύμα που παλεύει για αλλαγή του συσχετισμού, διεκδικώντας κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους στο ύψος των σύγχρονων αναγκών, με ευθύνη του κράτους, αξιοπρεπές εισόδημα για τους παραγωγούς, φτηνά και ποιοτικά προϊόντα για όλο το λαό.

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 26 Γενάρη 2016.

Ο πόλεμος ξεκίνησε

 Ο πόλεμος ξεκίνησε

Αυτή ήταν μια φράση κλειδί, που ακούστηκε στη χτεσινή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια, με αφορμή το ασφαλιστικό έγκλημα που ετοιμάζεται να ψηφίσει η ΔΦΑ (δεύτερη φορά αριστερά) είτε μόνη της είτε με δεκανίκια, εφόσον έχει απώλειες κατά την κρίσιμη ψηφοφορία.

Ή αλλιώς μίσος ταξικός, όπως είπε ο Τσακαλώτος χτες στη Βουλή, που είδε ουσιαστικό με κατάληξη -ος και σου λέει "αρσενικό θα είναι", ασορτί με τις παντελονάτες προεκλογικές δεσμεύσεις του Σύριζα, που είναι κι αυτός commited στο μνημόνιο και την (είναι η) εφαρμογή του, Γιουκλίδις...
Αναρωτιέμαι όμως γιατί επιμένει να μιλάει εκτός κειμένου, αφού φανερά δεν κατέχει τα ελληνικά ως μητρική του γλώσσα, και να γίνεται ρεζίλι, πέρα από τη δεδομένη πολιτική ξεφτίλα.

Σε αυτό τουλάχιστον έχει σκληρό ανταγωνισμό, γιατί είναι δύσκολο να ξεπεράσει τον Κατρούγκαλο, που στη χτεσινή ολομέλεια απήγγειλε αποσπάσματα από το βιβλίο του Γιαννίτση, προς επίρρωση της δικής του θέσης. Και με δεδομένο το κνίτικο παρελθόν που εξαργυρώνει κι αυτός τώρα, αποτελεί κλασική περίπτωση γιανίτσαρου, με ένα νι σαν το Γιάνη της καρδιάς μας. Αργότερα βέβαια πρόσθεσε πως η δική του μεταρρύθμιση έχει ως επιπλέον συστατικό και την κοινωνική δικαιοσύνη συγκριτικά με την απόπειρα των Γιαννίτση και Σπράου.

Κι όλα αυτά μολονότι είναι ταξικά μεροληπτική, όπως επαναλαμβάνουν σε όλους τους τόνους τα στελέχη του κυβερνητικού λόχου. Κι έχουν δίκιο από μια άποψη, εφόσον δε διευκρινίζουν υπέρ ποιας τάξης μεροληπτούν. Με την ίδια ακριβώς λογική, θα μπορούσαν να συνυπογράψουν και το σύνθημα: ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες, αφήνοντας ανοιχτό το δίλημμα ως προς την επιλογή τους.

Όλα αυτά σε μια συζήτηση χωρίς ψηφοφορία που προκάλεσε ο Τσίπρας, για να διαγωνιστούν με το Μητσοτάκη, ποιος από τους δύο μπορεί να εφαρμόσει καλύτερα τα μέτρα που υπαγορεύει η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία του δεύτερου, και ποιος έχει χειρότερη προφορά στα αγγλικά -και να σκεφτείς πως ο (πολύ κωλόπαιδο ο) Κυριάκος έχει σπουδές στο Χάρβαρντ και διαφημίζεται ως το καλύτερο βιογραφικό της χώρας!

Και στην οποία είδαμε επίσης: το Μητσοτάκη να δίνει εξ αρχής το στίγμα του, ζητώντας ενίσχυση του πυλώνα της ιδιωτικής ασφάλισης! Τον Καμμένο να ξεφυσά και να ρουθουνίζει πάνω στο μικρόφωνο, παριστάνοντας το πολιτικό αντίστοιχο του ΒασίληΚαρρά, όταν τραγουδάει. Θα μου κλείσεις το σπίτι, με έχεις κάνει αλήτη...

Το Μιχαλολιάκο να βρίσκει ευκαιρία να υμνήσει το Μεταξά ως εμπνευστή-ιδρυτή του ΙΚΑ και έναν άλλο φασίστα (που δεν τον κατονόμασε όμως) επειδή χάρισε τα χρέη στους αγρότες. Και λίγο αργότερα είπε κάτι εξίσου χιουμοριστικό για τη λενινιστική τακτική "δυο βήματα μπρος, ένα πίσω", που μπορεί να είναι κάποιος χορός που έμαθε σε κάποιο χουντογλέντι, δείχνοντας πως παίζει στα δάχτυλα την παγκόσμια πολιτική φιλοσοφία.

Αλλά όχι τόσο καλά, όσο παίζει ο Λεβέντης την ελληνική ιστορία (στα δάχτυλα) και το ρόλο του λαγού του συστήματος. Αφού αρνήθηκε πεισματικά να πετύχει, έστω κατά τύχη, κάποιο ιστορικό γεγονός (από τη συμμετοχή του ΚΚΕ εσωτερικού στην κυβέρνηση Τζανετάκη, μέχρι τις αντιστασιακές συντάξεις, που είχαν δοθεί επί Αλλαγής), θυμήθηκε το Φλωράκη και το 89', για να καλύψει το δικό του καημό για την ανάγκη σχηματισμού μιας οικουμενικής κυβέρνησης, που να τον περιλαμβάνει. Και να σκεφτείς πως το 89' ο Λεβέντης ήταν υποψήφιος με τον πατέρα Μητσοτάκη και τη ΝΔ...

Την ίδια στιγμή, εκτός Βουλής, η μαζική συγκέντρωση του ΠΑΜΕ (που είχε και τον Πειραιά αυτή τη φορά) είχε παράλληλους βίους, στην κυριολεξία, κι ένα μικρό αγώνα δρόμου με την ΑΔΕΔΥ για το ποιος θα φτάσει πρώτος στο Σύνταγμα, από Σταδίου και Πανεπιστημίου αντίστοιχα. Και μολονότι στα Προπύλαια ήταν τρεις και ο κούκος (δηλ η ΛαΕ), όπως είναι πάντα δηλ μετά από το δημοψήφισμα και την κατάθλιψη που τους έπιασε, το ΑΠΕ συνέταξε ένα πολύ κωμικό ρεπορτάζ που αφιερώνει στη δική τους κινητοποίηση περισσότερες λέξεις από τα άτομα που συγκέντρωσαν -όπως τιτίβισε πολύ εύστοχα ένας σφος. Ενώ το ΠΑΜΕ ήταν κάπου στο βάθος, σα λεπτομέρεια σε πίνακα του Μπομπ Ρος, όταν το συνάντησε η πορεία της ΑΔΕΔΥ.
Γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου, αχ για να σε συναντήσω
όπως λένε κι οι στίχοι του ποιητή.

Σε άλλα νέα του δελτίου μας, η Δανία εξελίσσεται σε κρατικό τοκογλύφο και παίρνει ως ενέχυρο τα χρυσαφικά των προσφύγων που φτάνουν στο έδαφός της, αλλά εξαιρεί όσα έχουν ιδιαίτερη συναισθηματική αξία. Το βασικό εξάλλου είναι να έχουν καλή ανταλλακτική αξία στο εμπόριο, για να γίνει καλά η μπίζνα.

Όσο για τη Δανία του νότου, υπάρχει μια πληροφορία ότι στο μνημόνιο του (γνωστού και μη εξαιρετέου αρχηγού των Χιτών) Γρίβα, παραβρέθηκε επισήμως κι εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης, πιθανότατα στα πλαίσια του περιβόητου σχεδίου Χ της κυβέρνησης, που αποκάλυψε ο Βαρουφάκης.

Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας και το όνομά του είναι ιμπεριαλισμός (ηλίθιε), δηλ καπιταλισμός που σαπίζει.

«Ευρωπαϊκά σύνορα» για τις επιδιώξεις του κεφαλαίου

«Ευρωπαϊκά σύνορα» για τις επιδιώξεις του κεφαλαίου

Αλλη μια πανηγυρική επιβεβαίωση του αντιλαϊκού και επικίνδυνου χαρακτήρα της ΕΕ ήταν η προχτεσινή «δυσκολία» απάντησης εκπροσώπου της ΕΕ για το ποια ορίζονται ως σύνορα της Ελλάδας και της Τουρκίας. Συγκεκριμένα, σε συζήτηση στην Αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας, για το πώς εννοεί η ΕΕ τα σύνορα, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, μέσω του ευρωβουλευτή της Κ. Παπαδάκη, έθεσε στον εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Πατρίκ Πακέ, που είναι και αντιπρόεδρος του αρμόδιου τμήματος για την Τουρκία, το εξής ερώτημα: «Με βάση τις εξαγγελίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πρόκειται να συγκροτηθεί "Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή - Ακτοφυλακή", παραχωρώντας αρμοδιότητες στην ΕΕ για μονομερή ανάληψη δράσης κι οργάνωσης επιχειρήσεων στο όνομα της φύλαξης των λεγόμενων "ευρωπαϊκών συνόρων", χωρίς καν να χρειάζεται η άδεια του κράτους - μέλους στα σύνορα του οποίου θα γίνονται αυτές οι επιχειρήσεις. Σε περίπτωση, λοιπόν, ανάληψης μονομερούς δράσης από την ΕΕ στο Αιγαίο, με βάση τη "νέα Συνοριοφυλακή - Ακτοφυλακή της ΕΕ", σε ποια σύνορα αυτή και οι δυνάμεις ταχείας επέμβασής της θα αναλάβουν δράση μονομερώς; Στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία; `Η σε αυτά που ισχυρίζεται η Τουρκία ότι αποτελούν σύνορά της και με βάση αυτά προχωρά σε συστηματικές παραβιάσεις εναέριου χώρου, χωρικών υδάτων και κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας όσο και της Κύπρου, έχοντας μάλιστα προκλητική ασυλία τόσο από την ΕΕ όσο κι από το ΝΑΤΟ;».
Και η απάντηση του εκπροσώπου: «Δυστυχώς, δεν μπορώ να απαντήσω στην ερώτησή σας»!

***

Το γεγονός είναι ένα: η ένοχη σιωπή και η έμπρακτη επαναλαμβανόμενη ανοχή της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ (και φυσικά του ΝΑΤΟ) στα σενάρια γκριζαρίσματος του Αιγαίου, στα οποία πρωτοστατεί η Τουρκία με την προκλητική της στάση αμφισβήτησης των ελληνικών συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο. Δηλαδή, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η επιχείρηση ευρωΝΑΤΟικής επικυριαρχίας στο Αιγαίο, με αξιοποίηση και του Προσφυγικού, προκειμένου να προωθηθούν μονοπωλιακά συμφέροντα που επιβουλεύονται το φυσικό πλούτο και ταυτόχρονα να προχωρήσουν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Τα περί προστασίας των «ευρωπαϊκών συνόρων» και «ισχυρών συμμάχων που εξασφαλίζουν την ασφάλεια και την εθνική ανεξαρτησία της χώρας», τα οποία χρησιμοποιούν διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, άλλες παραλλαγές με διάφορες «τσόντες» που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια και η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, καταρρέουν σαν «χάρτινος πύργος». Ταυτόχρονα, η ΕΕ συστηματοποιεί τις επαφές με την τουρκική ηγεσία με διάλογο «υψηλού επιπέδου» και Συνόδους Κορυφής, όπου εξετάζεται η αναβάθμιση των σχέσεων και η μελλοντική ενταξιακή διαδικασία.

***

Η σημερινή κυβέρνηση της «δεύτερη φορά αριστεράς» έχει ακέραια την ευθύνη γιατί συνεχίζει στην ίδια ρότα - εμπλέκοντας τη χώρα πιο βαθιά στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και κόντρες - και για τα μάτια του κόσμου επικαλείται «συνεργασία στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου», που βέβαια καθορίζουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Ωστόσο, πρέπει να κατανοηθεί ότι αυτή η στάση αφορά στις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει το ρόλο στην περιοχή, στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που εξελίσσονται. Γι' αυτό έρχονται και οι προτάσεις της συγκυβέρνησης για νέες ΝΑΤΟικές βάσεις στο Αιγαίο, για μη επανδρωμένα αεροσκάφη των ΗΠΑ στην Κρήτη, γι' αυτό ενισχύονται οι άξονες και συμμαχίες με Ισραήλ, Κύπρο, Αίγυπτο. Το ζητούμενο για το κεφάλαιο, που δε βλέπει σύνορα και περιορισμούς, είναι οι μπίζνες, τα μερίδια των αγορών, ο έλεγχος των πηγών Ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς τους και η εκμετάλλευση των λαών, σχέδια που πληρώνουν - όπως βλέπουμε και στη γειτονιά μας - και με το αίμα τους, με τον ξεριζωμό και την προσφυγιά.
Οι λαοί - και ο ελληνικός - βιώνουν στο πετσί τους ότι η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες όχι μόνο δεν εγγυάται την ασφάλεια, την ειρήνη και την πρόοδο, αλλά είναι αυτή που τους φέρνει όλο και νέα δεινά. Μόνο η σύγκρουση με τα μονοπώλια και τις διακρατικές ενώσεις τους, η πάλη της μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας των εργατών, φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, των νέων και των γυναικών από τα λαϊκά στρώματα, για την αποδέσμευση από αυτές με στόχο την εξουσία, μπορούν να υπερασπιστούν και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Δ. Κ

«Δικαιοσύνη» και «αναδιανομή»

«Δικαιοσύνη» και «αναδιανομή»

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το σχέδιό της για το Ασφαλιστικό επιφέρει «δικαιοσύνη στο σύστημα» και «αναδιανομή υπέρ των αδύνατων».
Να ένα παράδειγμα της «δικαιοσύνης» που εννοεί η κυβέρνηση, όπως το περιέγραψε τις προάλλες μια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σε τηλεοπτικό σταθμό: Ενας μηχανικός παίρνει σήμερα σύνταξη περίπου 1.300 ευρώ. Προκειμένου ένας φτωχός των 400 ευρώ το μήνα να τρέχει στα συσσίτια και στην ελεημοσύνη, «δεν είναι καλύτερο να κόψω εγώ 100 ευρώ από τη σύνταξή μου για να πάρει αυτός 500;», αναρωτήθηκε η βουλευτής.
Επομένως, «δικαιοσύνη» και «αναδιανομή» είναι το μοίρασμα της φτώχειας ανάμεσα στους περισσότερο και στους λιγότερο φτωχούς, αφού αυτές μόνο οι κατηγορίες συνταξιούχων απαντιούνται σήμερα ως επί το πλείστον, μετά τις αλλεπάλληλες περικοπές στις συντάξεις, που στα χρόνια της κρίσης έφτασαν σωρευτικά το 40%.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται, επίσης, ότι με τη μεταρρύθμιση που προωθεί, διασφαλίζει τη σύνταξη για τις επόμενες γενιές και ότι αυτό είναι απόδειξη της δικαιοσύνης με την οποία αντιμετωπίζει τάχα το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Συγκρατεί, δηλαδή, τις σημερινές συντάξεις στα άθλια επίπεδα που τα άφησαν οι προηγούμενοι, μειώνει τις συντάξεις για τους από δω και πέρα και μ' αυτό τον τρόπο κομπάζει ότι αποτρέπει την κατάρρευση των Ταμείων!
Αντί να αυξήσει τις συντάξεις, αντί να αποσυνδέσει την Υγεία από τις ασφαλιστικές εισφορές και το φορέα Ασφάλισης, αντί να εξασφαλίσει αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας για όλους, η κυβέρνηση ονομάζει «δικαιοσύνη» τη διαβίωση όλων στα όρια της φτώχειας που διαμορφώνουν σήμερα οι κοινωνικο-ασφαλιστικές παροχές και οι συντάξεις. Από εκεί και πέρα, όποιος έχει να πληρώσει για ιδιωτική ασφάλιση, σε όλες τις μορφές, θα έχει και μια δεκάρα παραπάνω στα γεράματα.
Η κυβέρνηση επικαλείται γι' αυτό τη βιωσιμότητα του συστήματος και τα μεγάλα ελλείμματα, όπως έκαναν και οι προηγούμενοι.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε γιατί δεν παίρνει από το μεγάλο κεφάλαιο τα δισ. ευρώ που καταλήστευσε από τα Ταμεία από το 1950 έως σήμερα; Γιατί δεν επιστρέφει στα Ταμεία τα χρήματα που οφείλει το κράτος; Ακόμα και τώρα, γιατί δε διασφαλίζει τη βιωσιμότητα των Ταμείων με τα χρήματα που περίσσεψαν από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών;
Ρητορικά τα ερωτήματα. Η «δικαιοσύνη» της κυβέρνησης έχει ταξικό πρόσημο και υπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Για να απαλλάξει το κράτος από έξοδα που στερούν κονδύλια, προνόμια και επιδοτήσεις από το κεφάλαιο, κόβει το ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους! Αυτό είναι δικαιοσύνη!
Για να τονώσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και να μειώσει το μη μισθολογικό κόστος της εργασίας, στερεί ακόμα και τους καρκινοπαθείς από τα αναγκαία φάρμακα, δυσκολεύει τους όρους για την παροχή αναπηρικής σύνταξης και μειώνει κατακόρυφα το ύψος της. Αυτό είναι δικαιοσύνη!
Για να απαλλάξει το κράτος από τη χρηματοδότηση του ΟΓΑ και να περισσέψει περισσότερο χρήμα για την «επιχειρηματικότητα», τριπλασιάζει τις ασφαλιστικές εισφορές της μικρομεσαίας αγροτιάς και με μαθηματική ακρίβεια θα εκτοξεύσει τον αριθμό εκείνων που δεν έχουν Ασφάλιση επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν. Αρα, δεν έχουν και στοιχειώδεις παροχές Υγείας. Αυτό είναι δικαιοσύνη!
Ας αφήσει το δούλεμα και τις προκλήσεις η κυβέρνηση. Οσο και να το μερεμετίσει, το σχέδιο που παρουσίασε δίκαιο δεν γίνεται επειδή είναι βαθιά ταξικό υπέρ του κεφαλαίου, όπως και το σύνολο της πολιτικής της. Σ' αυτήν πρέπει να στρέψει τα πυρά του το κίνημα, μέχρι να την ανατρέψει.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Σύγκρουση με όπλα και με ... διαβουλεύσεις

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Σύγκρουση με όπλα και με ... διαβουλεύσεις

ΝΤΟΝΕΤΣΚ - ΜΙΝΣΚ.--
Καθώς και χτες συνεχίστηκαν οι βομβαρδισμοί από τις δυνάμεις της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου (από στρατό και τάγματα των εθνικιστικών - φασιστικών δυνάμεων του «Δεξιού Τομέα») κατά και κατοικημένων περιοχών στην Ανατολική Ουκρανία, ανακοινώθηκε από το Γραφείο Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών της Λευκορωσίας ότι σήμερα θα πραγματοποιηθεί νέα συνάντηση της Ομάδας Επαφής (εκπροσώπων της κυβέρνησης του Κιέβου, των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, της Ρωσίας και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη) στην πρωτεύουσα Μινσκ. Ηδη από χτες ξεκίνησε η συνεδρίαση της υποομάδας εργασίας για την πολιτική διευθέτηση, που εξετάζει το ζήτημα των τοπικών εκλογών. Σήμερα θα προστεθούν και οι άλλες υποομάδες για την ασφάλεια και την απομάκρυνση του βαρέος οπλισμού, τα ανθρωπιστικά ζητήματα και την οικονομική κατάσταση. Αυτές οι ομάδες εργασίας προβλέπονταν στη συμφωνία εκεχειρίας, που είχε εγκριθεί από τους ηγέτες των Γερμανίας, Γαλλίας, Ουκρανίας και Ρωσίας στις 12 Φλεβάρη του 2015, μια συμφωνία που ουσιαστικά έχει μείνει στα χαρτιά, κυρίως με ευθύνη της κυβέρνησης του Κιέβου, που συνεχίζει τις επιχειρήσεις στους δύο θύλακες του Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ) που ελέγχουν οι πολιτοφύλακες. Ο συμβιβασμός της συμφωνίας του Μινσκ δεν εξάλειψε τις αιτίες της ενδοαστικής και ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης για το φυσικό της πλούτο, τη γεωστρατηγική θέση της Ουκρανίας, που ο λαός της πληρώνει με το αίμα του, την αξιοποίησή της από τα μονοπώλια ως «ενεργειακού κόμβου».

Ρώσος ΥΠΕΞ: «Δεν είμαστε σε συνομιλίες με κανέναν για την Κριμαία»

Σε συνέντευξη - απολογισμό για το 2015, που έδωσε χτες ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, δεν παρέλειψε, αναφερόμενος στη σύγκρουση στην Ουκρανία, να υπογραμμίσει: «Δεν είμαστε σε συνομιλίες με κανέναν για την επιστροφή της Κριμαίας στην Ουκρανία. Η Κριμαία είναι ρωσικό έδαφος, σε πλήρη συμφωνία με την έκφραση της θέλησης του λαού της μετά το δημοψήφισμα που έγινε». Και πρόσθεσε ότι «μετά την ενσωμάτωση με τη Ρωσία έχουν δικαιώματα και όσοι δεν είχαν πριν, που δεν αναγνωρίζονταν από τις ουκρανικές αρχές». Κάλεσε επίσης τους δημοσιογράφους να επισκεφτούν την περιοχή, ενώ απηύθυνε έκκληση στην ουκρανική κυβέρνηση να τηρήσει τη συμφωνία του Μινσκ και να μη θέτει ζήτημα «επανακατάληψης του Ντονμπάς αυτό το χρόνο και τον επόμενο της Κριμαίας, γιατί στη συμφωνία προβλέπεται ότι το Ντονμπάς παραμένει στην Ουκρανία αλλά υποχρεωτικά με στοιχεία αποκέντρωσης και η ουκρανική Βουλή έχει αποτύχει να κάνει ό,τι έχει συμφωνηθεί από τον Ουκρανό Πρόεδρο».
Ταυτόχρονα, ο Σ. Λαβρόφ με έμφαση υπογράμμισε ότι οι ΗΠΑ και η ΕΕ ακολουθούν μια επικίνδυνη πολιτική για τον περιορισμό της Ρωσίας, συγκεντρώνοντας στρατό του ΝΑΤΟ στα σύνορά της και κάλεσε «τους δυτικούς εταίρους να εγκαταλείψουν αυτή την πολιτική», δηλώνοντας ότι «η Ρωσία είναι έτοιμη να συνεργαστεί σε ισότιμη και αμοιβαία επωφελή βάση αλλά δεν θα είναι αδιάφορη όταν επιχειρείται να της επιβληθούν αποφάσεις ενάντια στα συμφέροντά της, και θα πάρει τα απαιτούμενα μέτρα». Εκανε και αναφορές στη σύγκρουση στη Συρία και τη «συνεργασία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας» (βλέπε σχετικό θέμα). Για την κατάσταση στην ΕΕ σημείωσε: «Δεν θέλουμε μια αδύνατη ΕΕ, αφήστε μόνη της την Ενωση να λύσει τα προβλήματά της (μια άμεση μπηχτή για τις ΗΠΑ), θέλουμε την ΕΕ έναν καλόβουλο συνεταίρο στην οικονομία και άλλα ζητήματα αλλά ταυτόχρονα δεν μπορούμε να μην παρακολουθούμε τις τρέχουσες εξελίξεις». Ταυτόχρονα, υπογράμμισε «τον σημαντικό ρόλο που παίζει η Γερμανία για την ενότητα της ΕΕ», ενδεικτική παρέμβαση που επιχειρεί να αναδείξει τις υπαρκτές αντιθέσεις ΗΠΑ - Γερμανίας, και πηγάζει από τις στενές σχέσεις που διατηρούν τα ρωσικά και τα γερμανικά μονοπώλια παρά τις τριβές και τις δυσκολίες μετά τη σύγκρουση στην Ουκρανία.