Φάε ένα μαλάκα

 Φάε ένα μαλάκα

Ας δούμε μερικές αξιωματικές φράσεις για το μαλάκα της εβδομάδας, το Νίκο Κοτζιά.

Το να είσαι Κοτζιάς, προϋποθέτει βασικά να είσαι μαλάκας, αλλά είναι χειρότερη βρισιά, μετεξέλιξη της συγκεκριμένης έννοιας και της ποιότητάς της.

Όποιος το λέει πρώτος είναι, ειδικά αν είναι ταυτόχρονα και Κοτζιάς. Αλλά έχει ανάγκη να αποδείξει στον εαυτό του ότι δεν είναι. Σαν το Σπύρο στους Απαράδεκτους που μπλόκαρε άσχημα και δεν μπορούσε να ξεκολλήσει μόλις τον έλεγαν έτσι.
Δεν είμαι μαλάκααααας...



Υπαρξιακή αγωνία, όχι αστεία..

Ο Κοτζιάς είναι ο μαλάκας από το ηλίθιο ανέκδοτο με τον τύπο που πηγαίνει στο τσίρκο ανυποψίαστος, πέφτει ο προβολέας πάνω του, τον παρουσιάζουν, "κυρίες και κύριοι, ο μαλάκας", θέλει να ανοίξει η γη να τον καταπιεί, δεν ξέρει τι να απαντήσει, αλλά πηγαίνει, σπουδάζει κάτι, για να είναι ετοιμόλογος, και μετά από όλα αυτά το βασικό του επιχείρημα είναι κάτι σαν:
-Μαλάκας είσαι και φαίνεσαι...
Η πλάκα είναι πως τον Κοτζιά δεν τον έβρισε κανείς για να κλειδώσει, οπότε είναι απλώς μαλάκας, χωρίς ελαφρυντικό, από άποψη. Κι εξίσου μαλακίες είναι ο πολιτικός του λόγος και τα επιχειρήματά του.

Ο χοντρομαλάκας. Ο σοφιστικέ μαλάκας. Πολλά κιλά μαλάκας
Ή αλλιώς Νίκος Κοτζιάς. Τρεις μαλάκες σε έναν.

Ο Κοτζιάς είναι τόσο μαλάκας που τραγουδάει επί σκηνής με τους υπουργούς του ΝΑΤΟ we are the world. Ναι αλλά ποιος κόσμος; Ο παλιός κόσμος της εκμετάλλευσης που σαπίζει.
Μάλλον όχι. Ο Κοτζιάς είναι τόσο μαλάκας που έφυγε το 89' από το κόμμα, ντεμέκ από τα αριστερά, για να πάει μέσω Ναρ στο ΠαΣοΚ, και την ίδια στιγμή εξυμνούσε το πνεύμα της Περεστρόικα ενάντια στις σταλινικές μεθόδους της ηγεσίας.
Ή μάλλον όχι. Είναι τόσο μαλάκας που ως μυστικοσύμβουλος του ΓΑΠ έγραφε πως το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας του ελληνικού καπιταλισμού μπορεί να λυθεί με άλλους τρόπους, πέρα από τη μείωση των μισθών και του εργατικού κόστους. Την ίδια μαλακία δηλ με την οποία μας πρήζει ακόμα και σήμερα το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης, ανεξαρτήτως απόχρωσης, νεοφιλελέρες και σοσιαλδημοκράτες.

Ο Κοτζιάς παίρνει την πιο γνωστή ελληνική λέξη με τρία άλφα και την εξυψώνει για να γίνει μαλάκας πρώτης (ΑΑΑ) ποιότητας.
Ο Κοτζιάς είναι απλά και (κάθε άλλο παρά) ταπεινά μαλάκας. Κι αν είχε χιούμορ ο φοιτητής που τον αποστόμωσε, θα έπρεπε να του απαντήσει: είναι ο ιμπεριαλισμός ηλίθιε. Και να χωριστεί στα δύο το αμφιθέατρο και να φωνάζει η μία πτέρυγα στην άλλη.
-Είναι μαλάκας; -Ναι. -Είναι μαλάκας; -Ναι.
Είναι μαλάκας οέο είναι μαλάκας, είναι μαλάκας...

Ο Κοτζιάς είναι το είδος του μαλάκα, που αφού εξαργύρωσε το όποιο αγωνιστικό παρελθόν του, το επικαλείται για να βγει λάδι και μεγάλος αγωνιστής: η πορεία μου στο κίνημα ως αγωνιστής δε μου αφήνει περιθώρια παρά να σας πω: σκάσε μαλάκα...
Σώπα δάσκαλε, σώπα μαλάκα να ακούσουμε το παιδί.

Το μόνο πρόβλημα είναι πως ο Κοτζιάς δεν είναι απλός χειρώνακτας μαλάκας που αυτοϊκανοποιείται αλλά κυκλοφορεί με παλλόμενα πέη, αυτός κι οι συνάδελφοί του στην κυβέρνηση, για να μας τα χώσουν σε ανύποπτο χρόνο. Κι είναι σαν την κρίση, που είναι ένα τεράστιο παλούκι που οι αστοί το έχουν χωμένο στα πισινά τους και θέλουν να το βάλουν στα δικά μας.

Το ερώτημα είναι αν θα τους αφήσουμε να το κάνουν, διεκδικώντας απλά λίγη βαζελίνη για πιο ήπια προσαρμογή, ή θα αντιδράσουμε και θα πάψουμε να κάνουμε το μαλάκα, και να κλειδώνουμε σαν το Σπύρο Παπαδόπουλο. Που ήταν παλιά στο Πολυτεχνείο αλλά μετά τα ξεπούλησε όλα κι έγινε πολλά κιλά μαλάκας κι αυτός. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία

5η ΜΕΡΑ -ΚΟΡΙΝΘΟΣ -ΑΓ.ΘΕΟΔΩΡΟΙ

5η ΜΕΡΑ -ΚΟΡΙΝΘΟΣ -ΑΓ.ΘΕΟΔΩΡΟΙ

 



ΕΡΧΟΝΤΑΙ ...

Λίγο μετά την έναρξη η πορεία κατευθύνθηκε στην κεντρική πλατεία της Κορίνθου.

Εκεί τους υποδέχθηκαν εργαζόμενοι και άνεργοι από την Αθήνα, αλλά και κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι και ενώθηκαν με την πορεία και όλοι μαζί βροντοφώναξαν το σύνθημα «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά».

Λίγο νωρίτερα στήθηκε ένα αυθόρμητο γλέντι στην πλατεία με χορούς και τραγούδι.

Η πορεία κατευθύνεται για να βγει από την πόλη, με τους κατοίκους της περιοχής να ξεσπούν σε χειροκροτήματα αντικρίζοντας τους οδοιπόρους.

Έξω από το Νοσοκομείο Κορίνθου

Θερμής υποδοχής έτυχαν οι οδοιπόροι έξω από το νοσοκομείο Κορίνθου. όπου οι εργαζόμενοι τους υποδέχθηκαν με χειροκροτήματα.

Στη σύντομη στάση που πραγματοποιήθηκε έγιναν χαιρετισμοί από τον πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων και τον αντιπρόεδρο του νοσοκομείου.

ΒΙΝΤΕΟ 

ΣΤΟΝ ΙΣΘΜΟ ΤΩΡΑ 

Ζοχαδιάστηκε ο αριστερός!

Ζοχαδιάστηκε ο αριστερός!

Δεν φτάνει που έχουν χεσμένη την φωλιά τους, δεν κάθονται και στ' αβγά τους ήσυχα-ήσυχα, δίχως να προκαλούν. Θέλουν και επαφή με τον κόσμο, τρομάρα τους. Όπως ο βαρυπεπόνης υπουργός των εξωτερικών μας, ο Νίκος Κοτζιάς, που του θυμήθηκε προχτές Τρίτη να επισκεφθεί το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Και διάλεξε και την ημέρα που φοιτητές του Πα.Πει. κατέβαιναν στην Ακράτα για να πάρουν μέρος στην μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας κατά της ανεργίας! Ούτε επίτηδες να το έκανε!

Εκεί, λοιπόν, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, ο αριστερός υπουργός είχε έναν αποκαλυπτικό ου μην και ξεκαρδιστικό διάλογο με έναν φοιτητή. Έναν διάλογο που, τύχη αγαθή και νά 'ναι καλά τα σύγχρονα κινητά τηλέφωνα, απαθανατίστηκε σε ένα απολαυστικό βιντεάκι κι έτσι μπορούμε να τον απολαύσουμε κι εμείς όλοι. Στο πλάνο, ο χαμογελαστός υπουργός χαιρετά διά χειραψίας τον φοιτητή, δίχως να υποψιάζεται ότι κάποιος μαγνητοσκοπεί:

- Φοιτητής: Τα συγχαρητήριά μου για τις επικίνδυνες και δολοφονικές πολιτικές που υιοθετείτε.
- Κοτζιάς: Είπες την ατάκα σου;
- Φ.: Είσαστε ηθικός αυτουργός των δολοφονιών εκατοντάδων προσφύγων στα σύνορα. Ντροπή σας.
- Κ.: Σκάσε μαλάκα.
- Φ.: Αυτή είναι η επιχειρηματολογία σας; Πρέπει να ντρέπεστε. Έτσι απευθύνεστε σε έναν 22χρονο φοιτητή; Κοτζάμ υπουργός δεν έχετε επιχειρήματα;
- Κ.: Έκανα φυλακή εγώ, παλιόπαιδο.
- Φ.: Και τώρα τα ξεπουλάτε όλα; Ντροπή σας που σκοτώνετε ανθρώπους στο Αιγαίο. Συγχαρητήρια για το ήθος σας. (*)

Ο Νίκος Κοτζιάς με διάφορους γνωστούς αριστερούς, πάντα γελαστός.

Ζοχαδιάστηκε ο αριστερός! Κι όταν λέμε αριστερός, εννοούμε πολύ αριστερός. Αριστερώτερος των αριστερών. Αριστερώτατος. Και γαμώ τους αριστερούς, δηλαδή. Μη ξεχνάμε ότι ο Νίκος Κοτζιάς έφυγε αηδιασμένος από το ΚΚΕ το "βρόμικο '89", λόγω της δεξιάς παρέκκλισης του κόμματος και της συνεργασίας με την ΝουΔου του Μητσοτάκη. Γιατί έτσι είναι οι σωστοί αριστεροί. Δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους.

Ζοχαδιάστηκε ο αριστερός! Και με το δίκιο του, εδώ που τα λέμε. Μα να βγαίνει το κάθε τσογλάνι και να του λέει πως πρέπει να ντρέπεται; Ποιός να ντρέπεται, καλέ; Αυτός που, έφυγε από το κόμμα του επειδή το σιχάθηκε αλλά, για να μη χαθεί τέτοια προσωπικότητα, έκανε την καρδιά του πέτρα και πήγε και τακίμιασε με το ΠαΣοΚ; Αυτός που δούλεψε ακούραστα στο ΙΣΤΑΜΕ, ως δεξί χέρι τού τότε υπουργού εξωτερικών Γιώργου Παπανδρέου; Άκου, πρέπει να ντρέπεται αντί να καμαρώνει!

Ζοχαδιάστηκε ο αριστερός! Εμ, πώς για; Τον κατηγορεί το κάθε αμόρφωτο φοιτητόπουλο και δεν θα τα πάρει; Μήπως αυτό το κωλοπαίδι ήξερε ότι ο Κοτζιάς έχει κάνει μέλος του πρώτου Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής; Ότι επί εποχής Σημίτη συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για την Συνθήκη του Αμστερνταμ, για την Agenda 2000, για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα; Σιγά μην είχε ιδέα για όλα αυτά, το μαλακισμένο.

Ζοχαδιάστηκε ο αριστερός! Α, μα πια! Ξέρεις τι είναι έχεις κάνει φυλακή και να σε αμφισβητούνε κάτι αμούστακα; Βέβαια, εγώ ήξερα ότι φυλακή είχε κάνει ο μεγάλος Αλέξανδρος Κοτζιάς αλλά καλό είναι να μαθαίνουμε ότι έχει κάνει και ο κυρ-Νίκος. Εδώ που τα λέμε, τραβήγματα με την δικαιοσύνη είχα κι εγώ την περίοδο της χούντας, όταν στην τρίτη δημοτικού άνοιξα το κεφάλι ενός συμμαθητή μου, οπότε μπορώ να καταλάβω την έκρηξη του υπουργού.

Ζοχαδιάστηκε ο αριστερός! Δηλαδή, εσείς πώς θα αντιδρούσατε στην θέση του; Θα κρατάγατε την ψυχραιμία σας αν σας κατηγορούσαν ότι τα ξεπουλάτε όλα, ενώ εσείς κάνετε κάθε δυνατή θυσία για το καλό της χώρας και της ειρήνης ευρύτερα; Ξεπουλάει, ποιός; Αυτός που μέχρι και "We are the world" έχει τραγουδήσει χεράκι-χεράκι με άλλους διεθνώς γνωστούς για την αριστεροσύνη τους υπερμάχους τής δημοκρατίας και της ειρήνης;

Ζοχαδιάστηκε ο αριστερός! Και πώς να μη το κάνει, όταν εισπράττει λοιδορία ως αντάλλαγμα για την αυταπάρνηση με την οποία πορεύεται σε ολόκληρο τον πολιτικό του βίο; Εμ, γιατί πήγε να κάνει τον σύμβουλο του Γιωργάκη; Θυσία ήταν, για να βοηθήσει το ζαβό και να μη του επιτρέψει να καταστρέψει τον τόπο. Κι όταν το ζαβό έγινε πρωθυπουργός και προτίμησε τον Δρούτσα για υπουργό εξωτερικών, αυτός το κατάπιε αδιαμαρτύρητα. Έφυγε εντελώς αθόρυβα από το ΠαΣοΚ και πήγε στον ΣυΡιζΑ να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Πάντοτε με ανιδιοτέλεια, φυσικά.

Ζοχαδιάστηκε ο αριστερός! Βλέπετε, δεν του την βγήκε κάποιος ισάξιός του αλλά ένα σαμιαμίδι που δυσκολεύεται να διαβάσει ένα κωλοβιβλίο και να το περάσει στις εξετάσεις. Και την βγήκε σε ποιόν; Σε κάποιον που έχει γράψει καμμιά εικοσιπενταριά επιστημονικά βιβλία και μια ποιητική συλλογή, που έχει εκδώσει με δικούς του προλόγους καμμιά εξηνταριά βιβλία ξένων και που έχει διδάξει στο Μάρμπουργκ, στην Οξφόρδη και στο Χάρβαρντ. Ήμαρτον, δηλαδή!

Συνελόντι ειπείν: και λίγα του είπες του κωλόπαιδου, υπουργέ μου!

Αττάλεια, 14/5/2015. Οι υπουργοί εξωτερικών του ΝΑΤΟ τραγουδούν το "We are the world".

Υστερόγραφο: Επειδή το ιστολόγιο τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια και κατανόηση προς τους παλιούς και δοκιμασμένους αριστερούς σαν τον Νίκο Κοτζιά, λέω από Δευτέρα, αφού ξεμπερδέψουμε με τις πορείες και τις σαχλαμάρες, να ετοιμάσω ένα αφιερωματάκι σε όλους αυτούς που σημάδεψαν την πολιτική ιστορία του τόπου μας με την αριστεροσύνη τους. Έτσι, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.

----------------------------------------------------------
(*) Για να μην αδικούμε κανένα, από το δημοσιευμένο βιντεάκι δεν προκύπτει ότι ο Κοτζιάς ξεστόμισε το "σκάσε μαλάκα" που ακούγεται. Προσωπικά, αν έπρεπε να στοιχηματίσω, θα έλεγα ότι κάποιος άλλος το είπε, απευθυνόμενος στον Κοτζιά. Παρά ταύτα, θεωρώ την ειρωνική αποστροφή "είπες την ατάκα σου;" το ίδιο απαράδεκτη και απολύτως δικαιολογούσα το ύφος του κειμένου.

Πρόσφυγες: Ας μιλήσουμε με νούμερα

Πρόσφυγες: Ας μιλήσουμε με νούμερα

Λίγο μεγαλύτερος από 50.000 σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ είναι ο αριθμός των προσφύγων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι και διάσπαρτοι στην ελληνική επικράτεια.

Ανάλογα με την σκοπιά που θα εξετάσεις αυτόν τον αριθμό μπορείς να κάνεις τις κατάλληλες ερωτήσεις και να λάβεις τις αντίστοιχες απαντήσεις.

Είναι πραγματικά πολλοί 50.000 άνθρωποι σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων; Προφανώς και όχι. Αν φανταστούμε ότι με κάποιο μαγικό τρόπο όλοι αυτοί συγκεντρώνονταν μαζί, με το ζόρι θα γέμιζαν το ΟΑΚΑ. Θα συγκροτούσαν μια πόλη όση το Αγρίνιο. Δεν χωράει ένα ακόμα Αγρίνιο στην Ελλάδα;

Μας ενοχλούν στ’ αλήθεια οι 50.000 πρόσφυγες και δεν μας ενοχλούν οι 500.000 ναζί που ζουν ανάμεσά μας; Ποιον θα επιλέγαμε να επαναπροωθήσουμε; Τους πρόσφυγες στην Τουρκία ή τους Ναζί στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας;

Απειλούν οι πρόσφυγες τον πολιτισμό μας; Δυστυχώς όχι! Ακόμα και αν εξαφανίζονταν αύριο, θα συνεχίζαμε να είμαστε ψιλοξενόφοβοι, ψιλορατσιστούληδες, ελληναράδες και απολίτιστοι. Θα συνεχίζαμε να γεμίζουμε τα μπουζούκια και να αντιμετωπίζαμε την ανάγνωση ενός βιβλίου σχεδόν σαν ντροπή. Θα προσκυνούσαμε ιερές παντόφλες, θα πηγαίναμε γονατιστοί στην παναγία της Τήνου, θα δέρναμε τα παιδιά μας «για να μάθουν» και θα κραδαίναμε περήφανα τον ανδρισμό μας ως ένδειξη τιμής. Αν το καλοσκεφτούμε όλοι οι πρόσφυγες που βρίσκονται εδώ είναι απλά δύο φορές περισσότεροι από όσους πήγαν στην κηδεία  του Παντελίδη.

Αν πάλι ο πολιτισμός μας είναι τόσο ευάλωτος που μπορεί να απειληθεί από 50.000 ανθρώπους που φεύγουν να γλιτώσουν από πολέμους και διώξεις και αντιμετωπίζουν την χώρα μας ως «αναγκαίο κακό», ως μέρος της διαδρομής που είναι υποχρεωμένοι να διανύσουν, τότε θα πρέπει να σκεφτούμε αν πράγματι ο πολιτισμός μας είναι μεγάλος και ισχυρός.

Ωστόσο είναι σημαντικό να δούμε αυτά τα νούμερα και από άλλη οπτική. Πράγματι είναι προβληματικό εν έτει 2016, 50.000 άνθρωποι, ένα ολόκληρο Αγρίνιο δηλαδή, να μένει στο δρόμο, σε σκηνές και παγκάκια ή σε πρόχειρα παραπήγματα που βαφτίζονται Χίλτον.

Είναι προβληματικό 50.000 άνθρωποι να τρώνε χαλασμένα τρόφιμα, να μην έχουν τουαλέτα, μπάνιο, στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής, να ζουν κυριολεκτικά στο έλεος των κονδυλίων των ΜΚΟ.

Είναι απαράδεκτο 50.000 άνθρωποι να μην γνωρίζουν τι γίνεται για αυτούς χωρίς αυτούς.

Είναι απάνθρωπο να μεταχειρίζεσαι 50.000 ανθρώπους σαν σκλάβους, σαν λάφυρα ή απλά σαν απειλή.

Είναι τραγελαφικό όταν έχεις καταπιεί αμάσητη την κυριαρχία από ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και σια, να μιλάς για εισβολή προσφύγων. Εκεί το μόνο νούμερο για το οποίο μπορούμε να μιλήσουμε είσαι εσύ…

ΤΑΞΙΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

ΤΑΞΙΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

Κι αν ανάμεσα στις τελευταίες ειδήσεις –όπως η   απόρρητη συνομιλία των  Π. Τόμσεν και Ντ.Βελκουλέσκου σχετικά με την Ελλάδα που διέρρευσαν τα wikileaks και την ερμήνευσε κατά το δοκούν η ελληνική κυβέρνηση, η διαρροή των Panama Papers με τις αποκαλύψεις για offshores εταιρείες επιλεγμένων μεγιστάνων του πλούτου και  της πολιτικής, οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές ή οι εντάσεις και η απελπισία των προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα-  ξεφούσκωσε όλος ο θόρυβος που προκλήθηκε από  την όψιμη αντίδραση του καλλιτεχνικού κόσμου στις επιλογές του βραχύβιου καλλιτεχνικού διευθυντή του φεστιβάλ Αθηνών Γιαν Φαμπρ και τις καλλιτεχνικές του δημιουργίες, ο προβληματισμός για το ρόλο και το σκοπό της τέχνης ποτέ δεν σταματά. Κι αυτός ο προβληματισμός δεν μπορεί να αγνοήσει «την ταξική σφραγίδα» και  στην τέχνη ακόμα κι αν αυτή αποσιωπάται. Και συνεισφορά σε αυτόν τον προβληματισμό είναι και επισημάνσεις  του Α. Λουνατσάρσκι από την εισήγησή του σε κομματική σύσκεψη για τα ζητήματα του θεάτρου το Μάη του 1927

 «(…) Υποστηρίζουμε, πολύ σωστά βέβαια, ότι η τέχνη έχει πάνω της, στην τεράστια πλειονότητα των περιπτώσεων, την ξεκάθαρη σφραγίδα της μιας ή της άλλης τάξης. Αλλά αυτό δε σημαίνει καθόλου ότι κάποια Κεντρική Επιτροπή αυτών των τάξεων ή κάποιες ειδικές οργανώσεις, έστω κρατικές, καθορίζουν σε σημαντικό ποσοστό τις τύχες της τέχνης. Κάθε άλλο. Η τέχνη σε όλες τις εποχές αποτελούσε το προϊόν μιας φυσιολογικής άνθισης. Κάθε τάξη ανέπτυσσε την καλλιτεχνική της κουλτούρα όταν ήταν σφριγηλή, νέα, όταν έφερνε μέσα της καινούριες ιδέες, καινούριες αντιλήψεις  για τη ζωή, όταν είχε ένα περιεχόμενο που προωθούνταν στη ζωή με συγκρούσεις, με πάλη, και για το λόγο αυτό έτεινε να εκφραστεί, να εκδηλωθεί ακριβώς μέσα από δραματικές μορφές. Αυτή είναι η μια πλευρά. Από την άλλη πλευρά, για μια τέτοια άνθιση χρειαζόταν τη τάξη αυτή να είναι ως ένα βαθμό ώριμη, να μπορεί να αναδείχνει  από τα σπλάχνα της μαστόρους, ανθρώπους αρκετά έμπειρους στο θέμα της μορφής, που να ξέρουν να εκφράζουν αυτό το περιεχόμενο έτσι που να συναρπάζουν τις μάζες και το αποτέλεσμα να είναι πραγματικά καλλιτεχνικό,  είτε η τάξη αυτή να έχει τόσο υψηλά ιδανικά και τόσο υψηλή ιδεολογία, τόση ελκυστικότητα για τις άλλες τάξεις, ώστε να μπορεί να κάνει ειλικρινείς εκφραστές της τους άλφα ή βήτα καλλιτέχνες-ειδικούς, ακόμα κι αν δεν ανήκουν σ’  αυτήν την τάξη. Στις περισσότερες περιπτώσεις όλες οι εποχές έπαιρναν τους καλλιτέχνες τους και τους θεατρικούς τους συγγραφείς, σε σημαντικό βαθμό, από μια ομάδα κοντινή σε αυτό που λέμε σήμερα διανόηση –από  τους ειδικούς μαστόρους. Σπάνια αυτοί ήταν βλαστάρια της αριστοκρατίας ή της μεγαλοαστικής τάξης.  Εκφράζαν ωστόσο σε πάρα πολλές περιπτώσεις ακριβώς τις τάσεις της κυρίαρχης τάξης.

Για να εκφράζουν οι καλλιτέχνες-ειδικοί με κάποιο βαθμό καλλιτεχνικής πληρότητας και οξύτητας τις αντιλήψεις της τάξης-ηγεμόνα, χρειάζεται να έχουν αγαπήσει αυτές τις αντιλήψεις, να τις μεταφέρουν σαν δικό τους κήρυγμα. Μόνο τότε ένα τέτοιο θέατρο κηρύγματος, προπαγάνδας –και γι’ αυτό κυρίως μιλάμε- μόνο τότε έπαιρνε ένα πραγματικό πειστικό χαρακτήρα. Οι λίγο πολύ γερασμένες τάξεις, ακόμα κι όταν ήταν κυρίαρχες και διέθεταν μια τεράστια αστυνομική παντοδυναμία, μπορούσαν σε ορισμένες περιπτώσεις να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν θεατρικούς συγγραφείς και θέατρα στο δικό τους πνεύμα (όπως είχε γίνει  στην Αυστρία  της εποχής του Μετέρνιχ) αλλά ένα τέτοιο θέατρο δεν είχε καμμιά  αξία: έπεφτε σαν ένα ξένο, κολλημένο στον οργανισμό σώμα, και η επίσημη αυτή τέχνη, που την επέβαλλε μια τάξη χωρίς πραγματικές καλλιτεχνικές πηγές, γινόταν αντικείμενο χλευασμών και μίσους (…)

Η τέχνη  είναι αυτογενές και αυθόρμητο φαινόμενο, συνοδεύει  μια ορισμένη περίοδο της ανάπτυξης των τάξεων. Ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι μπορούμε να περάσουμε στην άποψη του «laisser faire laisser passer»(ας πάνε όλα μόνα τους). Όχι. Το κράτος έχει υποχρέωση και μπορεί σε κάποιο βαθμό να επιδράσει στην τέχνη, με κάποιο τρόπο να την κατευθύνει, ιδιαίτερα ένα κράτος που διαθέτει για το σκοπό αυτό  αρκετή πολιτιστική ισχύ. Από την άποψη αυτή έχουμε το μεγάλο παράδειγμα που ανέφερε και ο Μαρξ. Όπως θυμάστε, ο Μαρξ τόνιζε με οξύτητα ότι μόνο ένας ηλίθιος μπορεί  να μη συνειδητοποιεί τι σημασία έχει για το προλεταριάτο και τη μελλοντική  οικοδόμηση του ο αρχαίος πολιτισμός. Ο Μαρξ είχε μεγάλη εκτίμηση για το αρχαίο  θέατρο. Ήξερε τους έλληνες θεατρικούς συγγραφείς απ’ έξω, και πολύ σωστά, γιατί αυτό ήταν  το πιο μεγάλο θέατρο που υπήρξε ως τώρα. Ηταν μεγάλο επειδή ήταν κρατικό, επειδή ήταν κρατικό-διαπαιδαγωγητικό, επειδή ήταν γεμάτο ιδέες που συνέπιπταν με τις βασικές ιδέες μιας απόλυτης ώριμης καλλιτεχνικής  κοινής γνώμης. Βλέπουμε ύστερα πώς μπροστά στα μάτια μας αυτό το θέατρο περνά σε μια εποχή υπερωρίμανσης. Στην πάλη που δε σταματούσε στον αρχαίο κόσμο, το θέατρο αυτό έδινε μια τεράστια καθοριστική κατεύθυνση, παραμένοντας γενικά πιστό στις βασικές κρατικές-διαπαιδαγωγητικές ιδέες που αποτελούσαν για  την  αθηναϊκή κοινή γνώμη τη βάση όλης της πολιτιστικής δημιουργίας της. Και μόλις αυτή η κοινή  γνώμη διαλύθηκε, το θέατρο αυτό άρχισε γρήγορα να περιέρχεται σε κατάπτωση. Ύστερα απ’ αυτό όλες οι προσπάθειες να διατηρηθεί αυτό το τεράστιο κοινωνικό θέατρο με τα αμφιθέατρά του, με τις πολλές χιλιάδες του κοινού, με τα ευρύτατα κοινωνικά καθήκοντά του, που έκαναν τη θεατρική παράσταση παλλαϊκή γιορτή, κατέρρευσαν και προωθήθηκε το μικροαστικό δράμα, σε μικρό θέατρο, με λιγοστούς θεατές, που περιστρέφονταν γύρα από τις τύχες μεμονωμένων ατόμων, τον έρωτά τους, τα οικονομικά τους συμφέροντα κλπ. και αποτέλεσε τη βάση του καθημερινού αστικού θεάτρου.

Το προλεταριάτο είναι μια τάξη που έχει απείρως μεγαλύτερες δυνατότητες απ’ ό,τι π.χ  ο ελεύθερος αθηναϊκός Δήμος. ¨Όσο πλατιά κι αν ήταν η δημοκρατική ιδέα αυτού του αθηναϊκού Δήμου, ωστόσο στηριζόταν στη δουλεία, στις αποικίες και δε μπορούσε να διακηρύξει τόσο πλατιά και υψηλά ιδανικά της ηθικής, της καθημερινής ζωής, της πολιτικής  κλπ. σαν αυτά που φέρνει μαζί του το προλεταριάτο (…)

                     Από το «Σοσιαλισμός και Κουλτούρα» του Αντ. Βογιάζου, Θεμέλιο, 1979

ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ Η ΠΟΡΕΙΑ !

ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ Η ΠΟΡΕΙΑ !

Η μεγάλη συγκέντρωση υποδοχής των οδοιπόρων, στο πλαίσιο της πορείας Πάτρα - Αθήνα για την ανεργία που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Κορίνθου, σφράγισε με επιτυχία την 4η ημέρα της κινητοποίησης.

Η εκδήλωση, την οποία παρακολούθησε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον πλήθος κόσμου, περιελάμβανε καλλιτεχνικό πρόγραμμα με χορούς από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κορινθίων «Η Τερψιχόρη» και τραγούδια από το συγκρότημα «Τα Χάλκινα Κορίνθου» και την «Ρεμπέτικη Παρέα».

Νωρίτερα έγιναν ομιλίες και χαιρετισμοί από τον δήμαρχο Κορίνθου Αλέξανδρο Πνευματικό, τον πρόεδρο του ΕΚ Κορίνθου Κώστα Κατεμή, τη Φρόσω Τσαρμπού από τον Σύλλογο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κορίνθου, τον Ηλία Τσολακίδη εκ μέρους του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τον Γ. Τριπικέλη πρόεδρο της Α' ΕΛΜΕ Κορινθίας. Χαιρετισμούς απηύθυναν εκπρόσωποι του Εμπορικού Συλλόγου Κορίνθου και του Κοινωνικού Ιατρείου.

Στην μαζική συγκέντρωση μίλησε και ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης.

Οι οδοιπόροι θα διανυκτερεύσουν στην Κόρινθου ολοκληρώνοντας την 4η ημέρα της πορείας.

ΠΡΙΝ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΖΩΝΗ 

ΕΕ και κυβέρνηση οι ένοχοι για την άθλια κατάσταση προσφύγων - μεταναστών

ΕΕ και κυβέρνηση οι ένοχοι για την άθλια κατάσταση προσφύγων - μεταναστών

Οξύνεται καθημερινά το πρόβλημα με τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες και μετανάστες που προσπαθούν να επιβιώσουν κάτω από άθλιες συνθήκες σε κέντρα κράτησης ή χώρους φιλοξενίας στη χώρα μας. Είναι γεγονός ότι όσο περισσότερο αντιλαμβάνονται οι παραπάνω από 50.000 άνθρωποι πως η παραμονή τους στην Ελλάδα θα διαρκέσει ακόμα και για χρόνια, τόσο περισσότερο η απελπισία τους φτάνει στο κατακόρυφο, με αποτέλεσμα να βλέπουμε φαινόμενα σαν αυτά των τελευταίων ημερών, με συμπλοκές και εντάσεις. Βρίσκονται ήδη πολλούς μήνες σ' έναν τόπο που δεν είναι ο τόπος τελικού προορισμού τους. Ταξίδεψαν επί μέρες ή βδομάδες, πληρώνοντας στους δουλεμπόρους πολλά λεφτά. Και τώρα ενημερώνονται από τις ελληνικές αρχές ότι πρέπει να μετακινηθούν σε χώρους που προορίζονται να τους φιλοξενήσουν μόνιμα, όπως έγινε χτες στον Πειραιά, όπως γινόταν τις προηγούμενες μέρες σε Ειδομένη, Λέσβο και Χίο. Τελευταία εξέλιξη η ανακοίνωση της αναστολής των επαναπροωθήσεων στην Τουρκία τουλάχιστον μέχρι την Παρασκευή, με πληροφορίες να αναφέρουν ότι αυτό θα επεκταθεί και τις επόμενες μέρες...

* * *

Το συγκεκριμένο πρόβλημα, από τη δημιουργία του, την απόφαση δηλαδή χιλιάδες άνθρωποι να φύγουν από τη χώρα τους για έναν άλλο τόπο, μέχρι τη διαχείριση αυτού του τεράστιου προσφυγικού - μεταναστευτικού κύματος και όσων συμβαίνουν στη χώρα μας αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έχει συγκεκριμένες αιτίες. Τι δημιουργεί το πρόβλημα; Οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου, της Βόρειας Αφρικής, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με άλλες δυνάμεις, όπως η Ρωσία. Τι είναι αυτό που δυσκολεύει σημαντικά τη διαχείριση του προβλήματος; Το άθλιο παζάρι της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ με την άρχουσα τάξη της Τουρκίας, που όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα αλλά, αντίθετα, επιδεινώνει τις συνθήκες εγκλωβισμού και καταστολής για ακόμη περισσότερους πρόσφυγες και μετανάστες. Με τη συμφωνία μάλιστα που προέκυψε μετά τη Σύνοδο Κορυφής, η άρχουσα τάξη της Τουρκίας πήρε από την ΕΕ αυτό που επιδιώκει εδώ και καιρό, δηλαδή να «βάλει πόδι» στην περιοχή της Συρίας που βρίσκονται κυρίως Κούρδοι, στο όνομα δήθεν τού να δημιουργηθούν «ασφαλέστερες περιοχές» για τους πρόσφυγες «σε ορισμένες περιοχές κοντά στα τουρκικά σύνορα». Ιμπεριαλιστικές κόντρες, συγκρούσεις συμφερόντων, άλυτες αντιθέσεις, σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

* * *

Πριν μερικές μέρες ψηφίστηκε στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που επικύρωσε τη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής. Υποτίθεται, όπως έλεγε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για να δώσει λύσεις. Το χαρακτήριζαν μάλιστα «νίκη με αστερίσκους». Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση, με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από Ποτάμι και Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ), επικύρωσε τον εγκλωβισμό δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, μετέτρεψε σε κέντρα κράτησης τους λεγόμενους χώρους φιλοξενίας και βέβαια «άνοιξε» ένα ακόμα κεφάλαιο για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, κάτι που στην πραγματικότητα αποτελεί επιβράβευση, με δεδομένη τη συνεχιζόμενη επιθετικότητα και προκλητικότητα της τουρκικής κυβέρνησης, τόσο απέναντι στο κυπριακό ζήτημα όσο και στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο. Να μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι το ΝΑΤΟ έχει εμπλακεί στο Αιγαίο, μία άκρως επικίνδυνη εξέλιξη, ενώ αναμένονται στη χώρα χιλιάδες «εμπειρογνώμονες» από πολλές ξένες χώρες - και προφανώς υπηρεσίες - για να «συνδράμουν» σε όσα πρέπει να γίνουν ενόψει των επαναπροωθήσεων...

* * *

Είναι δεδομένο πως απ' όλα τα παραπάνω προκύπτει το συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να υπάρχει λύση ή έστω ανακούφιση του προβλήματος, όσο συνεχίζονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι στην περιοχή και παραμένουν σε ισχύ οι συγκεκριμένες αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Και με αυτό το δεδομένο, το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει άμεσα μέτρα ανακούφισης και στήριξης των προσφύγων. Να δυναμώσει την ταξική αλληλεγγύη. Να διεκδικήσει τη μετακίνηση των προσφύγων και μεταναστών στις χώρες προορισμού τους, κόντρα στις απαράδεκτες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ταυτόχρονα, το μέτωπο κόντρα στις ρατσιστικές, φασιστικές φωνές πρέπει να μένει ακλόνητο, γιατί διάφορα φασιστοειδή σε αγαστή συνεργασία με άλλα κυκλώματα, καραδοκούν. Ο λαϊκός αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που τον γεννά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αλληλεγγύης προς τους ανθρώπους που ζουν μία τραγωδία και που για να φύγουν από αυτή πρέπει να συνειδητοποιήσουν τις αιτίες αλλά και τους τρόπους να τις εξαλείψουν.

Διαδοχικά μνημόνια με αντιλαϊκά μέτρα για το «κλείσιμο» της «αξιολόγησης»

Διαδοχικά μνημόνια με αντιλαϊκά μέτρα για το «κλείσιμο» της «αξιολόγησης»

Με στόχο «ένα πρώτο κείμενο συμφωνίας» στις προσεχείς μέρες, προσήλθε το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης στα χτεσινά παζάρια με τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του κουαρτέτου.
Από την πλευρά τους, Ευρωζώνη και ΔΝΤ, σύμφωνα με πληροφορίες, προσβλέπουν στην καταγραφή της «προόδου» που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα, ενδεχομένως με τη μορφή πλαισίου «ενδιάμεσης συμφωνίας», η οποία, βέβαια, θα συμπληρωθεί στη συνέχεια και με πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα, προκειμένου να «κλειδώσει» η πρώτη «αξιολόγηση» του 3ου μνημονίου.
Ελπίζουμε σε μια πρώτη συμφωνία μέχρι το βράδυ της Κυριακής, ανέφερε ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, μετά τη χτεσινή συνάντηση, με στόχο, όπως είπε, να υπάρξει ένα τελικό κείμενο συμφωνίας, το οποίο όμως δεν θα μπορεί να οδηγήσει σε εκταμίευση δόσης αν δεν διευκρινιστεί ο ρόλος του ΔΝΤ. Αποκαλυπτικό είναι το ότι έχουν συνταχθεί δύο κείμενα συμφωνίας, ένα με την Ευρωζώνη και ένα με το ΔΝΤ, τα οποία στη συνέχεια αναμένεται να «συμπτυχθούν» σε ενιαίο κείμενο - συμφωνία, κάτω από δύο μνημόνια, με την κάθε πλευρά.
Σε αυτό το φόντο, ενδέχεται να συνεδριάσει σήμερα η Ομάδα Εργασίας του Γιούρογκρουπ, ενώ την επόμενη βδομάδα, στο πλαίσιο της Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον (15 - 17/4), αναμένεται να τεθεί και το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα παζάρια της συγκυβέρνησης με τους «θεσμούς» κινούνται σταθερά σε ρότα υπογραφής νέου «συμπληρωτικού» μνημονίου και με την πλευρά του ΔΝΤ, το οποίο βάζει σταθερά στο τραπέζι την «ελάφρυνση» του χρέους, αλλά και με ειδικές ρήτρες με την πλευρά της Γερμανίας και της Ευρωζώνης, που απαιτούν ένα νέο κύκλο συζητήσεων για την «ελάφρυνσή» του, κατά βάση για μετά το 2022.

Με ορόσημο την πλήρη εφαρμογή του μνημονίου

«Η Κομισιόν δε βάζει καταληκτική ημερομηνία για τις συζητήσεις, γιατί αυτό που έχει σημασία στο τέλος της μέρας είναι η εφαρμογή των όρων του μνημονίου», επισημαίνει ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Β. Ντομπρόβσκις.
Την ίδια ώρα, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο τμηματικής εκταμίευσης των δόσεων προς το ελληνικό κράτος, ενώ, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, «οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας αποτελούν σημαντικό κομμάτι των συζητήσεών μας», χωρίς ωστόσο να δώσει παραπέρα «διευκρινίσεις»...
Ο Β. Ντομπρόβσκις, μιλώντας στο «Capital» και το ΚΥΠΕ, μεταξύ άλλων, εστίασε στα παρακάτω:

• Κοινωνική Ασφάλιση: «Η ελληνική πλευρά προτείνει και κάποια μέτρα από τον τομέα των εσόδων, όπως μια προσωρινή αύξηση των εισφορών για να καλυφθούν κάποια προσωρινά κενά. Είμαστε ακόμη σε διαβουλεύσεις, αλλά σε γενικές γραμμές η πρόταση που είναι στο τραπέζι είναι σημαντική και μπορεί να βελτιωθεί», υπογράμμισε, επιβεβαιώνοντας το ότι η «πρόοδος» των παζαριών συνδυάζεται με το ανέβασμα του αντιλαϊκού πήχη. Οπως σημειώνει χαρακτηριστικά, «πρώτη προτεραιότητα είναι η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα και η μείωση του κατακερματισμού». Σε σχέση με τη «δικαιοσύνη του συστήματος», δηλαδή το ύψος των συντάξεων, ξεκαθαρίζει: «Οι απολαβές να αντανακλούν τις εισφορές, κατά τον εργασιακό βίο».

Επιπλέον, σχετικά με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης υπογραμμίζει: «Μία από τις γενικές κατευθύνσεις εργασίας είναι σε όλα τα κράτη - μέλη, λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, η προσαρμογή των ορίων ηλικίας σε σχέση με το προσδόκιμο επιβίωσης. Και η μείωση των κινήτρων για πρόωρη έξοδο. Είναι μια μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας».

• Δημοσιονομικοί στόχοι: Τόνισε ότι είναι «ξεκάθαρα προσδιορισμένοι στο μνημόνιο», προσθέτοντας πως «υπάρχουν κάποιες διαφορές ως προς το πόσα μέτρα πρέπει να ληφθούν για να επιτευχθούν οι στόχοι». Πρόκειται για τις «διαφορετικές» προσεγγίσεις με το ΔΝΤ, λέγοντας ότι η Κομισιόν «εργάζεται με την υπόθεση ότι το ΔΝΤ θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα, περιλαμβανομένου του χρηματοδοτικού σκέλους του προγράμματος».
• Η ατζέντα των συζητήσεων περιλαμβάνει τη «λεπτομερή αποτύπωση» των δημοσιονομικών μέτρων για φέτος και για τα επόμενα χρόνια, τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού, «όπου οι ελληνικές αρχές έχουν παρουσιάσει μια αρκετά συγκεκριμένη πρόταση»,τη φορολογία εισοδήματος, «όπου έχει γίνει σημαντική πρόοδος», το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, τον εκσυχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης, τη βελτίωση της συλλογής φόρων, τα «κόκκινα» δάνεια, ζητήματα για τα οποία «έχει γίνει ήδη σημαντική δουλειά».
• Σχετικά με την πορεία του προηγούμενου μνημονίου, επισήμανε: «Το 2014 η Ελλάδα ήταν πολύ κοντά στο να ολοκληρώσει το πρόγραμμά της», ωστόσο «η νέα ελληνική κυβέρνηση που ανέλαβε το 2015 διάλεξε άλλους δρόμους για την οικονομική της πολιτική», υπονομεύοντας την οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη.
• «Συμβουλεύοντας» την ελληνική κυβέρνηση, τόνισε: «Μην κοιτάτε μόνο στον τομέα των εσόδων, κοιτάξτε και προς τον τομέα των δαπανών. Υπάρχουν μάλιστα ήδη συζητήσεις εν εξελίξει σε σχέση με συγκεκριμένα μέτρα. Ομως, στο τέλος της μέρας πρέπει να γίνουν πολιτικές επιλογές και αυτές θα τις κάνει η ελληνική κυβέρνηση».
• Κρατικό χρέος: Σε σχέση με τη διαχείριση του κρατικού χρέους, επιβεβαίωσε ότι «το Γιούρογκρουπ θα εξετάσει τις συνθήκες αποπληρωμής, αποκλείοντας το "κούρεμα" κεφαλαίου», με βάση την απόφαση του 2012 στο πλαίσιο του προηγούμενου μνημονίου.

Διεργασίες γύρω από το νέο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων

«Σε ό,τι μας αφορά, αυτό το μνημόνιο συνεχίζει να ισχύει», σχολίασε εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας, αναφερόμενος, συγκεκριμένα, στον εισπρακτικό στόχο των 50 δισ. ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις.
Να σημειωθεί ότι ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Σταθάκης, σε δηλώσεις του από το Βερολίνο, χαρακτήρισε «μη ρεαλιστικό» το συγκεκριμένο στόχο, ενώ σε αντίστοιχο μήκος κύματος ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, επίσης από το Ελληνογερμανικό Επιχειρηματικό Φόρουμ, τόνισε ότι ο ποσοτικός στόχος θα ήταν εφικτός σε προηγούμενη φάση, προσθέτοντας ότι τώρα τα ελληνικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία είναι πολύ φτηνά.
Σε κάθε περίπτωση, το εν λόγω ζήτημα συνδέεται και με το υπό διαμόρφωση νέο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, σε συνδυασμό με τα κρατικά περιουσιακά στοιχεία που θα περάσουν σε αυτό.
«Παρότι η Ελλάδα εδώ και πολύ καιρό δεν αποτελεί συστηματικό κίνδυνο για την Ευρωζώνη και μια τέτοια συζήτηση δεν συνιστά είδηση για τους επενδυτές, εντούτοις είναι σημαντικό να λάβει κανείς υπόψη πως οι πολιτικές εντάσεις πιθανότατα θα κορυφωθούν τους επόμενους μήνες», αναφέρει η «Goldman Sachs» σε ενημερωτικό σημείωμα προς τους «επενδυτές», κάνοντας λόγο για ενδεχόμενη «επιστροφή του Grexit».
Ο εν λόγω «οίκος» εκ των πραγμάτων βάζει πλάτες και στη συγκυβέρνηση, κλιμακώνοντας τους εκβιασμούς και τις απειλές. Αναφέρει ως ημερομηνία ορόσημο την 20ή Ιούλη, οπότε το ελληνικό κράτος καλείται να αποπληρώσει χρέος ύψους 2,2 δισ. ευρώ προς την ΕΚΤ. Οπως επισημαίνει, το ΔΝΤ εξακολουθεί να ζητά μεγάλη ελάφρυνση του χρέους, ενώ αμφισβητεί και πάλι τη συμμετοχή του στο νέο πρόγραμμα βοήθειας της Ελλάδας και καθυστερεί την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης». Από την άλλη πλευρά, σημαντική μείωση του χρέους είναι πολιτικά μη αποδεκτή από τη Γερμανία και πολλά άλλα κράτη της Ευρωζώνης, σύμφωνα με την «Goldman Sachs».

Σωρεία αντιλαϊκών «ισοδύναμων» μέτρων

Σε αυτό το πλαίσιο, μεταξύ άλλων, δρομολογούνται και τα παρακάτω:
-- Αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στις βενζίνες μέχρι και 10 λεπτά ανά λίτρο.
-- Αύξηση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο κίνησης με κατεύθυνση την εξομοίωσή του με τον ΕΦΚ που ισχύει στις βενζίνες.
-- Αύξηση του ΕΦΚ στο φυσικό αέριο.
-- Αύξηση του ειδικού τέλους στους λογαριασμούς κινητής τηλεφωνίας.
-- Παρεμβάσεις στα τέλη κυκλοφορίας οχημάτων.
-- Αύξηση φόρων στον καπνό και τα τσιγάρα, κατά τουλάχιστον 0,50 ευρώ ανά πακέτο.
-- Επιβολή ειδικού τέλους διανυκτέρευσης στα ξενοδοχεία.
-- Παράταση του κανόνα «μία πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις» στο Δημόσιο, για τουλάχιστον δύο χρόνια ακόμα.
Σε κάθε περίπτωση, δρομολογούνται και οι παρεμβάσεις που αφορούν στη συμπίεση του άτυπου αφορολόγητου και των επιστροφών σε μισθωτούς και συνταξιούχους, η ενίσχυση της μάζας των κρατικών εσόδων μέσω της φορολογικής κλίμακας, της λεγόμενης «εισφοράς αλληλεγγύης», αλλά και του ΕΝΦΙΑ που επιβάλλεται στη λαϊκή στέγη και τη μικρή περιουσία.
Το κουαρτέτο έχει ρίξει στο αντιλαϊκό τραπέζι και την πρόταση για αύξηση του ΦΠΑ στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος και της ύδρευσης, που θεωρούνται «σίγουρης» εισπρακτικής απόδοσης.

Το «παράλληλο» πρόγραμμα του κεφαλαίου

Την ίδια ώρα, η συγκυβέρνηση ετοιμάζεται να προχωρήσει σε απόσυρση ψηφισμένων μέτρων του 3ου μνημονίου, που κρίνονται ασύμφορα για τμήματα του κεφαλαίου και τους «επενδυτές».
Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο πρόεδρος του ΟΠΑΠ, Κ. Ζίγκλερ, «είμαστε σε συζητήσεις με την κυβέρνηση και έχουμε βάσιμες ενδείξεις της πρόθεσης του υπουργείου Οικονομικών για αντικατάσταση του ειδικού τέλους με εναλλακτικά μέτρα»...
Από την πλευρά του, ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ) προτείνει την κατάρτιση «ειδικού αναπτυξιακού σχεδίου για όλες τις εγχώριες και ξένες επενδύσεις».
Σε ανάλογη ρότα με τους εγχώριους βιομηχάνους, οι εξαγωγείς, ανάμεσα σε άλλα, προτείνουν:
-- Φιλικό επιχειρηματικό και σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, το οποίο θα δεσμεύει τις επόμενες κυβερνήσεις ότι θα το εφαρμόσουν για τα επόμενα 20 χρόνια, χωρίς βασικές αλλαγές σε φορολογικό, επενδυτικό και νομικό καθεστώς.
-- Σταθερό μειωμένο φορολογικό συντελεστή επί των κερδών των επιχειρήσεων.
-- Πρόσβαση σε πηγές χρηματοδότησης με μειωμένο κόστος χρήματος για τα νέα αναπτυξιακά σχέδια.

Καταγγέλλει τις διώξεις για την πολιτική δράση σε Λετονία και Καζαχστάν

Καταγγέλλει τις διώξεις για την πολιτική δράση σε Λετονία και Καζαχστάν

Την περαιτέρω ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης που μεθοδεύεται στη Λετονία κατήγγειλε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Σωτήρης Ζαριανόπουλος με Ερώτησή του προς την ύπατη εκπρόσωπο Εξωτερικής Πολιτικής και Αμυνας της ΕΕ, Φ. Μογκερίνι. Η Ερώτηση έχει ως εξής:
«Το καθεστώς που επικράτησε στη Λετονία μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ έχει επιδείξει ένα σύνολο αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων, επιβάλλοντας αντικομμουνιστικούς νόμους και διώξεις, φυλακίζοντας πολιτικούς αντιπάλους, στερώντας πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα από σημαντικό τμήμα του πληθυσμού, εξυμνώντας τους ντόπιους ναζί, αμαυρώνοντας την Αντιφασιστική Νίκη και την περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού, κατά την οποία ο λαός της Λετονίας γνώρισε πρωτόγνωρες κοινωνικές κατακτήσεις.
Τώρα, επιδιώκει την παραπέρα ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης προωθώντας αλλαγές στον ποινικό κώδικα, σε τέτοιο σημείο, που οδήγησαν ακόμη και τον Πρόεδρο της χώρας, Raimonds Vejonis, να εκφράσει την αντίθεσή του.
Στις 7 Απρίλη το Σέιμ (Κοινοβούλιο) της Λετονίας αναμένεται να εγκρίνει τις οριστικές αλλαγές στον ποινικό κώδικα, που επιδεινώνουν παραπέρα την κατάσταση των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Ετσι, μεταξύ άλλων, το "δημόσιο κάλεσμα για την ανατροπή της εξουσίας ή την αλλαγή της κρατικής οργάνωσης" μπορεί στο εξής να τιμωρηθεί, με βάση τον προτεινόμενο κώδικα με φυλάκιση έως και 5 χρόνια. Στην πραγματικότητα, με αυτόν τον τρόπο οποιαδήποτε πολιτική δραστηριότητα που προσβλέπει σε ριζικές αλλαγές στην οικονομία και στην κοινωνία θα διώκεται ποινικά.
Επιπλέον, μετά και την τελευταία επιδείνωση των σχέσεων ΕΕ - Ρωσίας, σε άρθρο του συγκεκριμένου ποινικού κώδικα αναφέρεται ότι "η βοήθεια προς ξένο κράτος ή ξένη οργάνωση σε μια επιζήμια δράση κατά των συμφερόντων της Λετονίας" τιμωρείται, επίσης, με φυλάκιση έως 5 χρόνια. Οπως υποστηρίζουν πολλοί νομικοί η απροσδιοριστία του όρου της "βοήθειας" μπορεί να χρησιμοποιηθεί για νέες αντιδημοκρατικές διώξεις και την ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης.
Ερωτάται η ύπατη εκπρόσωπος:

• Πώς τοποθετείται στην παραπέρα επιδιωκόμενη ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης στη Λετονία;».

Πρέπει να σημειώσουμε ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας προγραμματίζει για σήμερα διαμαρτυρία στο Κοινοβούλιο ενάντια στην προσπάθεια ποινικοποίησης της πολιτικής δράσης.

Αντιδημοκρατικές διώξεις στο Καζαχστάν

Επίσης, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε Ερώτηση στην ύπατη εκπρόσωπο για την Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα της ΕΕ σχετικά με τις διώξεις στο Καζαχστάν. Σε αυτήν σημειώνει:
«Στις φυλακές του Καζαχστάν, εδώ και 4 χρόνια, από το 2012, βρίσκεται ο Βαντίμ Κουράμσιν, που έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση 12 χρόνων, με στημένες και χαλκευμένες κατηγορίες, αλλά στην πραγματικότητα για τη δράση του ενάντια στην καταπάτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων από το καθεστώς του Καζαχστάν. Οχι τυχαία η σύλληψη και η φυλάκισή του έγιναν αμέσως μετά τη συμμετοχή του σε εκδήλωση του ΟΑΣΕ στη Βαρσοβία, στην οποία μίλησε για περιπτώσεις βασανιστηρίων στις φυλακές του Καζαχστάν.
Ο ίδιος τώρα, όπως έχει καταγγείλει, έχει καταστεί θύμα απάνθρωπης συμπεριφοράς στις φυλακές του Καζαχστάν.
Το σημερινό αστικό καθεστώς, που αναδείχτηκε στο Καζαχστάν μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ, διαρκώς δείχνει τον αντιδημοκρατικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα του, καταστέλλοντας με βία και δολοφονίες τους εργατικούς αγώνες, απαγορεύοντας τη δράση του ΚΚ Καζαχστάν, επιβάλλοντας νέους αντιδημοκρατικούς νόμους για τον έλεγχο και την αυστηρότερη χειραγώγηση των εργατικών σωματείων και τη συρρίκνωση των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, φυλακίζοντας υπερασπιστές των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Σ' αυτές τις συνθήκες ερωτάται η ύπατη εκπρόσωπος για την Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα της ΕΕ, πώς τοποθετείται για τη συνεχιζόμενη κράτηση του Βαντίμ Κουράμσιν;».