Ευρωμνημόνια παντού για να θωρακιστεί το κεφάλαιο

Ευρωμνημόνια παντού για να θωρακιστεί το κεφάλαιο

Η Σύνοδος Κορυφής, στις 18 - 19 Οκτώβρη, θα συζητήσει πρόταση για τη σύναψη «νομικά δεσμευτικών προγραμματικών συμφωνιών» μεταξύ της Κομισιόν και των 17 κρατών της Ευρωζώνης

Στην ΕΕ των μονοπωλίων δεν υπάρχει καμιά παραλλαγή στο μείγμα της διαχείρισης που να ανακουφίζει το λαό. Η ελπίδα βρίσκεται στο αντιπάλεμα των μέτρων, με αγώνες που βάζουν ως στόχο την αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους

Την υπογραφή μόνιμων μνημονίων λιτότητας και αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων μεταξύ της Κομισιόν και των 17 κρατών - μελών της Ευρωζώνης, με τα οποία οι κυβερνήσεις θα δεσμεύονται για την επιβολή συγκεκριμένων δημοσιονομικών μέτρων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, καθώς και τη δημιουργία ενός«κεντρικού προϋπολογισμού» της Ευρωζώνης προβλέπει η έκθεση του προέδρου της ΕΕ, Χέρμαν Βαν Ρομπάι, που θα παρουσιαστεί στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 18 - 19 Οκτώβρη, στις Βρυξέλλες.

Βάσει του προσχεδίου των συμπερασμάτων, που δόθηκε την περασμένη βδομάδα στη δημοσιότητα και θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, όλες οι χώρες της ζώνης του ευρώ θα συνάψουν συμφωνίες ανάλογες με τα μνημόνια που ήδη έχουν υπογράψει Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία. Οι συμφωνίες - μνημόνια θα προβλέπουν την τήρηση αυστηρών χρονοδιαγραμμάτων για επίτευξη συγκεκριμένων «δημοσιονομικών στόχων» και την προώθηση αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

«Η ομαλή λειτουργία της ΟΝΕ απαιτεί μεγαλύτερο συντονισμό, σύγκλιση και επιβολή του νόμου στον τομέα της οικονομικής πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτό, η ιδέα τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης να συνάπτουν ατομικές συμβατικές ρυθμίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις που δεσμεύονται να αναλαμβάνουν και την εφαρμογή τους θα πρέπει να διερευνηθεί, στο πλαίσιο μιας ανανεωμένης ΟΝΕ με μια πιο δεσμευτική οικονομική πολιτική», σημειώνεται χαρακτηριστικά στο κείμενο των συμπερασμάτων, που θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.

Οι σχεδιασμοί εντάσσονται στο «Ενισχυμένο Σύμφωνο Σταθερότητας», που έχουν ήδη εγκρίνει οι 17 κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και προσβλέπουν στην επιτάχυνση των διαδικασιών για τη διαμόρφωση μιας «νέας Συνθήκης» για πιο στενή «δημοσιονομική ένωση» και την παραπέρα ενίσχυση της ΟΝΕ. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στο προσχέδιο των συμπερασμάτων, μέχρι το τέλος του 2012 θα πρέπει να έχει διαμορφωθεί το «αρχικό σχέδιο για τη δημιουργία μίας πραγματικής οικονομικής και νομισματικής ένωσης».

Χαλκεύουν νέα δεσμά στους λαούς

Στόχος των προτάσεων, οι οποίες θα δρομολογήσουν και νέα αναθεώρηση των ευρωπαϊκών Συνθηκών, είναι:

• Πρώτον, να επιβάλουν μια μόνιμη λιτότητα μέσω της αυστηρότερης δημοσιονομικής πειθαρχίας σε όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, που θα οδηγήσει τους λαούς των 17 χωρών στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση.
• Δεύτερον, να προωθήσουν νέες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, επιδιώκοντας τη ραγδαία «εσωτερική υποτίμηση» σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ για την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την ταυτόχρονη ενίσχυση, με κάθε μέσο, των μονοπωλίων, ώστε να τονωθεί η ανταγωνιστικότητά τους και να διασφαλιστεί ταχύτερα η ανάκτηση της μεγιστοποίησης της κερδοφορίας τους.

Το προσχέδιο της συγκεκριμένης πρότασης αναμένεται να αποτελέσει πεδίο νέων αντιπαραθέσεων μεταξύ των «17». Με την καπιταλιστική κρίση να βαθαίνει στην Ευρωζώνη, η υπογραφή «νομικά δεσμευτικών προγραμματικών συμφωνιών» μεταξύ των Βρυξελλών και των 17 κρατών - μελών της Ευρωζώνης, κατά το πρότυπο των μνημονίων σε Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία, αποδεικνύει ότι ο πόλεμος του κεφαλαίου απέναντι στον εργαζόμενο λαό είναι ενιαίος και εκδηλώνεται ανεξάρτητα από τα κρατικά ελλείμματα και τα χρέη.

Οι σχεδιασμοί για την επιβολή «ευρωμνημονίων» παντού γίνονται σε μια περίοδο που ήδη οι κυβερνήσεις των «17» ορμάνε με λύσσα στους λαούς είτε βρίσκονται σε καθεστώς μνημονίου, είτε όχι. Η ισπανική κυβέρνηση ενέκρινε μέτρα 40 δισ. ευρώ, ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μ. Μόντι, έχει ανακοινώσει περικοπές άνω των 30 δισ. ευρώ μέχρι το 2014 και η κυβέρνηση Ολάντ κατέθεσε πακέτο μέτρων άνω των 36 δισ. ευρώ μόνο για το 2013!

Στην Ελλάδα, η συγκυβέρνηση των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ έχει έτοιμο το εξοντωτικό πακέτο των 13,5 δισ. ευρώ, ενώ η κυβέρνηση της Πορτογαλίας, μέσα στη βδομάδα, επέβαλε πρόσθετους φόρους που τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα. Τα πακέτα των μέτρων είναι «εμπλουτισμένα» με κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων και νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές, που έρχονται να συντρίψουν την τιμή της εργατικής δύναμης.

Αυτήν ακριβώς την κοινή ευρωενωσιακή στρατηγική επιδιώκουν να θωρακίσουν με την υπογραφή των 17 μνημονίων. Οι εξελίξεις ξεγυμνώνουν τους πολιτικούς θιασώτες του «ευρωμονόδρομου» που υπόσχονταν «επαναδιαπραγματεύσεις». Αποκαλύπτουν πόσο επικίνδυνες για το λαό είναι οι διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ για επίτευξη «κοινής ευρωπαϊκής λύσης» και τα κάλπικα διλήμματα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», που συγκαλύπτουν τον ταξικό χαρακτήρα της στρατηγικής της ΕΕ.

Σε ό,τι αφορά στη δημιουργία «κεντρικού προϋπολογισμού» της Ευρωζώνης, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη «στήριξη κρατών που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες», με τη Γερμανία να τον παρουσιάζει ως αντίβαρο στην πρόταση για ευρωομόλογα.

Προωθούν «ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς»

Συμπληρωματικά στα παραπάνω, η Κομισιόν προωθεί την παραπέρα ενίσχυση της «κινητικότητας» εργαζομένων και κεφαλαίων, ταυτόχρονα με την ισοπέδωση και των τελευταίων «εθνικών περιορισμών», ώστε να εξασφαλιστούν φτηνότερα εργατικά χέρια και νέα πεδία δράσης στους στρατηγικούς τομείς της ενέργειας και των μεταφορών για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια.

Με αφορμή την 20ή επέτειο υπογραφής της Συνθήκης του Μάαστριχτ, που εγκαθίδρυσε την«ενιαία ευρωπαϊκή αγορά», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε απόφαση για την «ενιαία αγορά II», η οποία «συνοψίζει τους βασικούς τομείς ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής αγοράς τα επόμενα χρόνια».

Στην απόφαση διατυπώνονται «δώδεκα βασικές δράσεις», που θα εγκριθούν το επόμενο διάστημα από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Μεταξύ άλλων προωθείται «η ενίσχυση της διασυνοριακής κινητικότητας των εργαζομένων και των επιχειρήσεων» καθώς«εξακολουθούν να υπάρχουν πρακτικά και νομικά εμπόδια στην κινητικότητα των πολιτών, των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και της χρηματοδότησης των επενδύσεων, που πρέπει να εξαλειφθούν».

Στο πλαίσιο της ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων η Κομισιόν προτείνει ακόμα την πλήρη απελευθέρωση των «δικτύων μεταφορών και ενέργειας», σημειώνοντας ότι«αποτελούν τη σπονδυλική στήλη της ενιαίας αγοράς». Πιο συγκεκριμένα, προτείνει:

-- Δράσεις για το άνοιγμα στον ανταγωνισμό των εσωτερικών σιδηροδρομικών μεταφορών εντός της ΕΕ.

-- Τη βελτίωση της ενιαίας αγοράς για τις θαλάσσιες μεταφορές.

-- Τη λήψη μέτρων για την επίσπευση του «Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού», που αφορά στην απελευθέρωση των αεροπορικών μεταφορών.

-- Την ενίσχυση του νομοθετικού πλαισίου για την «αποτελεσματική εφαρμογή» της ισχύουσας νομοθεσίας της ΕΕ στον τομέα της Ενέργειας.

Στην ΕΕ των μονοπωλίων δεν υπάρχει καμιά παραλλαγή στο μείγμα της διαχείρισης που να ανακουφίζει το λαό. Η ελπίδα βρίσκεται στο να αξιοποιήσει ο λαός τη δύναμή του. Με οργάνωση παντού να παλέψει ενάντια στα μέτρα, οπλίζοντας τον αγώνα του με την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους.

Το αυτό σου και την υπογραφή σου

Το αυτό σου και την υπογραφή σου 
Αν οι υπογραφές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο, θα ήταν παράνομες.
Αυτή είναι η πρώτη αυθόρμητη σκέψη που σου έρχεται στο μυαλό, όταν βλέπεις πχ ένα σεκίτη να σε πλησιάζει με το χαρτί στο χέρι υψωμένο για να υπογράψεις ένα σωρό πράγματα: να σταματήσει ο πόλεμος, ο καπιταλισμός, η κυβέρνηση, να υπάρχει το σεκ, κτλ. Κι εκεί είναι που σκέφτεσαι. Εδώ δε σταμάτησαν τόσες διεθνείς προσωπικότητες που έκαναν έκκληση για αυτό το θέμα, την εκτέλεση του μπελογιάννη. Θα καταφέρουμε εμείς να ρίξουμε το μνημόνιο;


Κλικ ΕΔΩ στη λεζάντα και.. υπογράψτε  παρακαλώ!

Κι όμως, οι υπογραφές μπορούν να γίνουν ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο πίεσης, αρκεί να προσέχει κανείς που το βάζει και πού όχι –πχ σε δηλώσεις μετανοίας, υποταγής και νομιμοφροσύνης- όπως λέει η γνωστή φράση που υπονοείται στον τίτλο της ανάρτησης. Κι αρκεί να μην παίρνουν κάποιοι τοις μετρητοίς τον παραλληλισμό και φοβούνται μην τυχόν κολλήσουν ερυθρά, κουκουεδισμό και άλλα πολιτικά, μεταδοτικά νοσήματα, υψηλής επικινδυνότητας για το σύστημα, επειδή θα βάλουνε την υπογραφή τους για να στηρίξουν μια πρόταση νόμου των κομμουνιστών.

Εν πάση περιπτώσει η κίνηση του κόμματος για συλλογή υπογραφών στήριξης της πρότασης νόμου που κάνει για την κατάργηση του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων έχει τη δική της σημασία. Ακόμα κι αν αυτή εξαντλούταν στην αποκάλυψη του ρόλου των άλλων πολιτικών δυνάμεων –που δεν είναι αυτός ο σκοπός μας. Κι έχει ενδιαφέρον να ρίξει κανείς, με αθώα κινηματική περιέργεια, μια ματιά στη σύνθεση της λίστας με τα ονόματα και τις υπογραφές.

Θα είναι σίγουρα μια ευχάριστη αλλαγή από τις ατέρμονες συζητήσεις και τα ρεπορτάζ για τη λίστα λαγκάρντ, όπου κάποιοι κάνουν σα να ανακαλύπτουν σήμερα την αμερική –η οποία ανακαλύφτηκε από τον κολόμβο σαν... προχτές, πεντακόσια τόσα χρόνια πριν, την ίδια μέρα (12 οκτώβρη) με την απελευθέρωση της αθήνας, το 44’. Τότε που νομίζαμε ότι είχαμε μπροστά μας ένα Νέο Κόσμο (σοσιαλιστικό), αλλά τελικά την πατήσαμε σαν τους ομόχρωμούς μας, τους ερυθρόδερμους, και μείναμε με τις χάντρες και τα καθρεφτάκια που μας έταξαν στη βάρκιζα οι κονκισταδόρες. 

Πρώτη απ’ όλες δεσπόζει η υπογραφή του προέδρου του τεε, που ξένισε αρκετούς συντρόφους μηχανικούς, αλλά εξηγείται από την αμέσως επόμενη υπογραφή, ενός δικού μας από τη διοικούσα επιτροπή του τεε, που προφανώς δούλεψε στοχευμένα για να αποσπάσει την πρώτη.
Κι αυτό δεν είναι το μόνο παράδειγμα που αποδεικνύει τη διευρυμένη σύνθεση της λίστας. Υπάρχει η υπογραφή του παπασπύρου, που ήταν παλιά στην αδεδύ (η οποία υπερψήφισε και στηρίζει την πρόταση νόμου του κόμματος). Και πολλές υπογραφές από το μαζικό κίνημα συνδικαλιστών που δραστηριοποιούνται στο συντονισμό πρωτοβάθμιων και πρόσκεινται πολιτικά στην ανταρσύα.

Κάτι που καθιστά εντελώς ακατανόητη τη στάση κάποιων σχημάτων στα δσ και τις συνελεύσεις φοιτητικών συλλόγων, όπου ψηφίζουν λευκό, γιατί λέει δεν προκρίνουν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες έναντι των κινηματικών –κάτι που ισχύει προφανώς για όσους συντρόφους τους το έχουν υπογράψει. Κι αυτό ενώ η ανταρσύα προεκλογικά πρόβαλλε τη στήριξή της ως την πιο συνεπή αντι-μνημονιακή ψήφο –άλλο αν κάποιοι στα σχήματα παρασύρθηκαν και στήριξαν εκλογικά σύριζα τον περασμένο μαϊούνη.

Τι άλλες διευρύνσεις περιέχει η λίστα των υπογραφών;
Αρκετούς ναρίτες, ένα μέλος της ανταρσύα (που υπογράφει με αυτήν την πολιτική ιδιότητα), ένα μέλος των λαϊκών συνελεύσεων (που προφανώς είναι κάτι διαφορετικό από τις «δικές μας» λαϊκές επιτροπές) και κάποια μέλη του επιμορφωτικού συλλόγου γιάννης κορδάτος (διάβαζε εργατικός αγώνας). Περιέχει ακόμα ένα μέλος της κοε, ένα της αρεν, δυο-τρία μέλη του σύριζα κι έναν που υπογράφει ως μέλος του συνασπισμού (και όχι γενικά του σύριζα). Υπάρχει επίσης η υπογραφή κάποιου τσίπρα, αλλά πρόκειται μάλλον για απλή συν(επ)ωνυμία και το ίδιο ισχύει για τις υπογραφές του νίκου ζαχαριάδη και του γιώργου ρούσση (το επίθετο του γνωστού –και μη εξαιρετέου- ρούση γράφεται με ένα σίγμα).

Δύσκολα δηλ θα μπορούσε κανείς να πει ότι το κκε δίνει στη φόρα και στα νύχια της ασφάλειας μια λίστα οπαδών κι υποστηρικτών του που θα τους φακελώσουν οι αρχές, καθώς η σύνθεση της λίστας είναι πολύ ευρύτερη από ένα στενό κύκλο μελών και κοντινών επιρροών –κι αυτό ανεξάρτητα από τις όποιες ενστάσεις και προβληματισμούς για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.

Στη λίστα συναντάμε επίσης:
Δημοτικούς συμβούλους, προέδρους εργατικών κέντρων, εκπαιδευτικούς, και λοιπούς συνδικαλιστές από το μαζικό κίνημα.
Πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες: καζάκος, λεοντής, έρη ρίτσου, θαλασσινός, τσακνής, πασχαλίδης, 38ο φεστιβάλ κνε οδηγητή, εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Αρκετούς πανεπιστημιακούς, όπως ο μαργαρίτης και ο αντώνης από το lenin reloaded, όπου μεταξύ άλλων συναντάμε το σοβιετικό κυριούλη κι έναν καθηγητή από τη συσπείρωση πανεπιστημιακών, του μαΐστρου και του απέκη.
Και μερικούς blogger, όπως αυτόν που υπέγραψε με την ιδιότητα sintaxiouhos.blogspot.gr.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον ωστόσο έχουν και οι υπόλοιπες ιδιότητες που δηλώνουν οι διάφοροι υπογράφοντες. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία που συμπληρώνουν, στη λίστα των υπογραφών υπάρχουν:
-ένας αντιστασιακός που ήταν όμηρος σε γερμανικό στρατόπεδο
-ένας συνεργάτης των κκε-κνε, ένας φίλος του κκε, ένας φίλος σκέτο και ένας αντιπρόεδρος, επίσης σκέτο, χωρίς περαιτέρω επεξήγηση.
-ο πρόεδρος πκς βορείου ελλάδος που δεν έχει κάποια σχέση με την πανσπουδαστική.
-ένας διευθυντής μη κυβερνητικής οργάνωσης και ο υπεύθυνος του φεστιβάλ των green theater
-ένας employee, ένας δρ (δόκτωρ) κι ένας πρώην έφηβος βουλευτής.
-ένας ποδοσφαιριστής του ιδομενέα γαλατά.
-ένας δανειολήπτης και μια που υπογράφει ως απελπισμένη.
-μια «οικονομική μετανάστης – νεομετανάστρια;»
-η αγία ελληνική οικογένεια που υπέγραψε σύσσωμη με τις ιδιότητες: παππούς, γιαγιά, μητέρα, κτλ.
-μια μητέρα, μια ελληνίδα και μια αγωνίστρια, ελληνίδα μάνα, που συνδυάζει όλες τις ιδιότητες.
-καμιά δεκαριά απλά πολίτες, ένας απλά ελεύθερος πολίτης κι ένας έλλην πολίτης.
-τρεις που υπογράφουν με τη βασική ιδιότητά τους ως άνθρωποι!
-αρκετοί προλετάριοι, που υπέγραψαν με τη βασική ταξική τους ιδιότητα.
-ένας εργάτης που υπέγραψε κατά λάθος ως συνδικαληστής, με δύο ήτα, γιατί τόσα χρόνια με τους εργατοπατέρες της γσεε έχουμε ξεχάσει την αλφάβητο της ταξικής πάλης.
-ο γιος του χριστόφια (που δεν αποτελεί ιδιότητα, αλλά το αναφέρουμε για ενημερωτικούς λόγους).
-και κάποιοι που συμπλήρωσαν στο κουτάκι με την ιδιότητα τις λέξεις: καμία, τίποτα, όχι, χωρίς αξίωμα.

Σε κάτι λιγότερο από μια εβδομάδα έχουν μαζευτεί ήδη σχεδόν δέκα χιλιάδες υπογραφές, που συνεχώς αυξάνονται, ενώ πρέπει να συνυπολογίσει κανείς ότι τις πρώτες ώρες της λειτουργίας της, η σελίδα υπερφορτώθηκε και παραλίγο να κρασάρει το σύστημα.
Ένα στατιστικό που θα είχε αρκετό ενδιαφέρον είναι να δούμε πόσοι φτάνουν σε αυτήν τη σελίδα, μέσω συνδέσμου από κάποιον red blogger ή άλλα ιστολόγια, για να υπάρχει ένα μέτρο της σημασίας των ιστολογίων και του διαδικτύου εν γένει. Κάτι που το κόμμα δείχνει πλέον να το αντιλαμβάνεται. Κι αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως μια πρώτη κίνηση, που θα δώσει ώθηση και στη συνέχεια με το portal που είναι στα σκαριά.

Αυτό που προέχει πάντως είναι να φτάσει παντού το κάλεσμα και να υπογράψουν όσο το δυνατόν περισσότεροι, ανεξαρτήτως ιδιότητας. Και το πιο σημαντικό είναι αυτό που βάζει κι ο τίτλος της ανάρτησης. Όχι μόνο την υπογραφή μας, αλλά κάτι παραπάνω. Το «αυτό» μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα. Αγώνα, στράτευση, προσφορά, φαντασία. Ο καθένας ανάλογα με τις ικανότητές του και στο βαθμό των δυνατοτήτων του. Για να μπορέσουμε να πιάσουμε συλλογικά και να περάσουμε τον πήχη των απαιτήσεων που στέκει ψηλά, πάνω από τα κεφάλια μας και μας κοιτά ειρωνικά..
 Προβοκάτσια από Μπρεζνιεφικό απολίθωμα  

ΌΤΑΝ ΟΙ "ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ" ΓΙΟΥΧΑΡΟΥΝ ΤΟ Π.Α.ΜΕ. (updated)

ΌΤΑΝ ΟΙ "ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ" ΓΙΟΥΧΑΡΟΥΝ ΤΟ Π.Α.ΜΕ. (updated)

Άρθρο για το βίντεο που εμφανίζει τις "αποδοκιμασίες" ενάντια στην πορεία του Π.Α.ΜΕ και δύο σχόλια για αυτό...

Από το blog followtheredriver

Η αγκαλιά της εθνικής ενότητας και του παρακράτους. Ένα βίντεο που χάθηκε τυχαία και ξαναβρέθηκε!

Από τον σημερινό Ριζοσπάστη (στο τέλος ακολουθεί σχόλιο):

Από την Τετάρτη κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ένα βίντεο που δείχνει για μια ακόμα φορά δήθεν «αγανακτισμένους», μετρημένους στα δάχτυλα, να γιουχάρουν την πορεία του ΠΑΜΕ. Είναι μια σκηνή που είχε πολυφορεθεί κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων της πλατείας αλλά και σε διάφορες απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες που ακολούθησαν. Έγκαιρα είχε επισημανθεί το καθόλου αυθόρμητο στοιχείο αυτών των αντιδράσεων.

Αντιθέτως είχε τονιστεί η πολυσυλλεκτικότητα αυτού του τμήματος που χωρούσε μέσα τον καθένα ανώνυμο, χωρίς πολιτική ταυτότητα,κουκουλοφόρο ή μη, από την άκρα δεξιά ως τον α/α χώρο, κρατικούς μηχανισμούς και άλλες ομάδες.

Ιδιαίτερο ρόλο σε τέτοιες ενέργειες έπαιζαν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ είτε σιγοντάροντας είτε συμμετέχοντας. Υπάρχουν αρκετά βίντεο στο παρελθόν που είναι αδιάψευστος μάρτυρας π.χ. από την ΕΟΣ (Ένωση Οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ) που δημιούργησαν βίντεο τέτοιου περιεχόμενου, με τίτλο «ΠΑΜΕ... πίσω», πλειοδοτώντας στη λογική του συστημικού ΠΑΜΕ που δήθεν οπισθοχωρεί.

Την Τετάρτη, η «Αυγή» αναφέρθηκε εκ νέου σε δήθεν αυθόρμητο γιουχάισμα στο ΠΑΜΕ κατά την προχτεσινή συγκέντρωση. Η δύναμη της εικόνας όμως, από τη μία εκθέτει όλες αυτές τις δυνάμεις κρούσης και από την άλλη επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ.

Στη διεύθυνση http://vimeo.com/51079837, υπάρχει ένα βίντεο που δείχνει μια μικρή ομάδα, να γιουχάρει το ΠΑΜΕ με στόχο να προκαλέσει. Χτυπάνε, φτύνουν και ακούγονται εκφράσεις όπως «κομμούνια», «κομμουνάκια», «εθνοπροδότες» κλπ παραπέμποντας σε ομάδες φασιστοειδών. Ο ίδιος ο χειριστής της κάμερας που συμμετέχει ενεργά σε όλο αυτό το σκηνικό, έχει ανεβάσει κατά καιρούς βίντεο στο διαδίκτυο από κινητοποιήσεις α/α ομάδων, από επεισόδια με κουκουλοφόρους, από εκδηλώσεις αλληλεγγύης στους «Πυρήνες της Φωτιάς» κ.ο.κ. Και αυτό το ετερόκλητο σκηνικό μεγαλώνει σε εύρος, αφού η «Αυγή» διαπίστωσε «χλιαρές αποδοκιμασίες όσων παρευρίσκονταν κατά την αποχώρηση των μελών του ΠΑΜΕ». Η εθνική ενότητα που χωράει στις διαμαρτυρίες της πλατείας και έχει ως στόχο το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ καλά κρατεί. Κάθε άλλη λέξη περιττεύει...

Σχόλιο (followtheredriver):

Η σελίδα έπεσε εντελώς τυχαία, ξαφνικά. Το βίντεο μπορείτε να το δείτε σε αυτήν τη διεύθυνση: https://docs.google.com/file/d/0Bwm7fpUmqhjhVTlzWUFMZHd1ZGM/edit

Είναι πολύ φυσιολογικό για πολλούς πχ Αυγή, να βλέπουμε μια ουσιαστικά διμοιρία να σπάει από τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα σε στιγμές επεισοδίων και να τρέχει από πίσω από την πορεία του ΠΑΜΕ, μακριά από την πλατεία και φθάνοντας ως την Κλαυθμώνος.

Αυτόν τον κόσμο η Αυγή τον λέει "διαδηλωτές"! Αυτούς που έχουν ως στόχο να συμπαρασύρουν μάζες απέναντι στο ΠΑΜΕ. Λειτουργούν ως ομάδα, αποχωρούν συντεταγμένα, στοχεύουν συγκεκριμένα δηλαδή παλιές καλές εποχές ακροδεξιάς-παρακρατικής προβοκάτσιας.

  

Όλοι αυτοί ήταν αγκαλιά στην πλατεία, αγαπημένοι κάτω από τα συνθήματα της εθνικής ενότητας και της διαμαρτυρίας χωρίς ταυτότητα. Το ΚΚΕ για κάποιες δυνάμεις με τη θέση του να κρατήσει σαφείς αποστάσεις, ήταν σεχταριστικό και απομονωμένο.

Απλά να θυμίσουμε τα λόγια της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή στις 20 Οκτώβρη κατά την δολοφονική προβοκατόρικη επίθεση στα μπλοκ του ΠΑΜΕ και πως η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει την τοπόθετηση.

"Οι άνθρωποι πιθανόν έφυγαν, δεν υπάρχει καμία σκοπιμότητα στο ότι έφυγαν κι εκεί ήρθαν αμέσως και κάλυψε ένας χώρος ο οποίος ήταν τα κεντρικά πανό "δεν πληρώνω, δεν πληρώνω" και μέσα εκεί ήταν αναρχοαριστεροί, αναρχοδεξιοί, "χρυσή αυγή", φασιστοειδή, άνθρωποι του ΛΑ.Ο.Σ., λέω τι ήταν μέσα σ' αυτό. Υπάρχουν χώροι που μπαίνουν διάφοροι. Εμείς ξέρουμε τι σημαίνει περιφρούρηση και ξέρουμε από τι φοβόμαστε. Δεν φοβόμαστε το λαό. Μέσα σ' αυτό το περίφημο μπλοκ, ξεπήδησε το σύνθημα "ΚΚΕ το Κόμμα σου χαφιέ" και μετά έγινε η επίθεση. Μέσα απ' αυτό το μπλοκ. Ξέρουμε πολύ περισσότερα απ' ό,τι λέμε. Είμαστε νοιασμένοι.¨

Σχόλιο (aristeramitilini):

Αν τους δύο σύντροφους, από την περιφρούρηση που είναι στο τέλος της πορείας του Π.Α.ΜΕ., δεν κατάφερναν να τους συγκρατήσουν οι υπόλοιποι, αναρωτιόμαστε αν τα "μαγκάκια" τα ψηλόλιγνα και τα κοντοπίθαρα είναι γρήγορα στα πόδια ή κλαίγοντας θα επέστρεφαν σε αυτούς που τους έστειλαν....

και κάτι ακόμα,

γιατί διαγράψανε το βίντεο στο vimeo ; μη τυχόν δει τα πρόσωπά τους ο κόσμος;

Δυστυχώς για αυτούς, υπάρχει ακόμα (για πόσο;) στο youtube

Δίμηνη Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρης - Δεκέμβρης 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Δίμηνη Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρης - Δεκέμβρης 2012

Εργάτες, εργάτριες, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι και νέες

Το ΚΚΕ απευθύνεται σε όλους εσάς που υποφέρετε από τα μονοπώλια, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις τους και σας καλεί να το ενισχύσετε από το υστέρημά σας, παρά τις δυσκολίες που γεννά η οικονομική καπιταλιστική κρίση.

Το ΚΚΕ βίωσε ήδη βαρύ οικονομικό πλήγμα τόσο από την καπιταλιστική κρίση όσο και από την πολιτική επίθεση που δέχτηκε η περιορισμένη οικονομική δραστηριότητά του, προκειμένου να εκδίδει τα έντυπά του, το «Ριζοσπάστη», το πολιτικό βιβλίο μέσω της «Τυποεκδοτικής», να διατηρεί το ραδιόφωνο και την τηλεόραση του «902». Η κρίση δυσκολεύει και τις δραστηριότητες του ΚΚΕ, παρά τις περικοπές που υποχρεωθήκαμε να κάνουμε, όπως το κλείσιμο της τηλεόρασης του «902». Οι ανάγκες είναι μεγάλες. Τα έσοδα έχουν περιοριστεί αρκετά.

Τo KKE απευθύνεται ιδιαίτερα στην εργατική τάξη από την οποία προέρχεται και με συνέπεια και αυτοθυσία υπηρετεί περισσότερο από 90 χρόνια τα συμφέροντά της. Καλεί κάθε εργάτη και εργάτρια, που ανησυχεί για το παρόν και το μέλλον, να ενισχύσει το ΚΚΕ, ώστε να γίνει πιο δυνατή η φωνή του αγώνα, η φωνή του εργατικού και λαϊκού κινήματος, η πάλη για τη λαϊκή νίκη.

Βασική πηγή των οικονομικών πόρων του ΚΚΕ είναι οι ενισχύσεις των εργαζομένων, οι συνδρομές των μελών του, οι μισθοί των βουλευτών και ευρωβουλευτών του, τα έσοδα από τα δημόσια αξιώματα που έχουν στελέχη και μέλη του.

Τα οικονομικά έσοδα του ΚΚΕ πρέπει να καλύψουν:

Τις αναγκαίες δραστηριότητες για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, για την εκλαΐκευση της πολιτικής του στο λαό. Είναι δαπάνες για να αναδεικνύει τα προβλήματα του λαού, να μπορεί να οργανώνει και να στηρίζει τη δράση του για τα λαϊκά προβλήματα, να συμβάλλει στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, να προωθεί την κοινωνική συμμαχία και την ταξική, λαϊκή αλληλεγγύη. Να συμβάλλει με τη διεθνιστική του δράση στην ανασύνταξη του Διεθνούς Κομμουνιστικού και Εργατικού Κινήματος.

Να διατηρήσει τα γραφεία του πανελλαδικά, το ραδιοφωνικό σταθμό «902», την καθημερινή απρόσκοπτη έκδοση του «Ριζοσπάστη», της ΚΟΜΕΠ, των φυλλαδίων του, της «Σύγχρονης Εποχής» για να εκδίδει βιβλία, τη στήριξη του «Σπιτιού του αγωνιστή» που φιλοξενεί ηλικιωμένους αγωνιστές που ζουν μόνοι τους και απαραίτητα τους μισθούς εργαζομένων σε δραστηριότητες του Κόμματος, όπως σε τομείς μέσων ενημέρωσης και εκτυπώσεων. Αυτούς τους σκοπούς υπηρετούν τα οικονομικά του ΚΚΕ καθώς και η όποια κρατική ενίσχυση δίνεται μέχρι σήμερα που ως γνωστόν έχει περιοριστεί.

Εχει ιδιαίτερη σημασία η επιτυχία της οικονομικής εξόρμησης.

Η κρίση βαθαίνει, τα αδιέξοδα διαχείρισης της κρίσης από το αστικό πολιτικό προσωπικό οξύνονται όπως και οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών, η πιθανότητα πολέμου στην ευρύτερη περιοχή μεγαλώνει.

Στην ενιαία επίθεση των μονοπωλίων και της ΕΕ απαιτείται ενιαία αντεπίθεση της εργατικής τάξης σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, ισχυρό ΚΚΕ. Το ΚΚΕ δίνει όλες τις δυνάμεις του στην οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης, για τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ με εργατική, τη μόνη πραγματικά λαϊκή εξουσία.

Βασικό στοιχείο για να συμβάλλει στη λαϊκή ανάταση, είναι και η ενίσχυση των οικονομικών του. Είναι επίσης αναγκαίο να αποκτήσει την οικονομική δυνατότητα ώστε ακόμη και χωρίς κρατική ενίσχυση να έχει τη δυνατότητα να φέρει σε πέρας την αποστολή του.

Το ΚΚΕ αντλεί τη δύναμή του από το λαό. Το ΚΚΕ μπορεί να κοιτά το λαό κατάματα! Η οικονομική δραστηριότητα του ΚΚΕ είναι απόλυτα διαφανής. Οσα στελέχη του ΚΚΕ χρεώνονται αποκλειστικά σε ανάγκες της κομματικής δουλειάς, αποζημιώνονται με τα ελάχιστα για να καλύπτουν τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης.

Ενισχύοντας το ΚΚΕ ενισχύεις την πάλη ενάντια στα μέτρα, την προοπτική να νικήσει ο λαός.

Το ΚΚΕ καλεί κάθε τίμιο εργάτη, αγωνιστή, τους νέους, τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, κάθε προοδευτικό, να σταθεί δίπλα στο Κόμμα της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα αν συμφωνεί σε όλα μαζί του. Αδύνατο ΚΚΕ σημαίνει δυνατές οι δυνάμεις της πλουτοκρατίας και της ΕΕ για να ποδοπατάνε το λαό. Μην το επιτρέψουμε!

Δίνουμε όλες τις δυνάμεις μας για την υπερκάλυψη των πλάνων. Οι δυσκολίες που ζουν τα λαϊκά νοικοκυριά, απαιτούν από όλους να κάνουμε πολλαπλάσια δουλειά. Η εξόρμηση να γίνει μια πλατιά πολιτική εξόρμηση, στους εργάτες και τις εργάτριες στα εργοστάσια, σε όλους τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις, στους άνεργους, στις γειτονιές, οργανώνοντας ταυτόχρονα πολύμορφες πολιτικές, πολιτιστικές δραστηριότητες σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε πόλη και χωριό.

Στηρίξτε το ΚΚΕ με όλους τους τρόπους! Στους καθημερινούς αγώνες, στην αντιπαράθεση με τα μονοπώλια, και την πολιτική που τα υπηρετεί! Για τη λαϊκή συσπείρωση και αντεπίθεση!

Στηρίξτε το ΚΚΕ οικονομικά! Δώστε δύναμη στη δική σας δύναμη!

Η ΚΕ του ΚΚΕ

Οκτώβρης 2012

18-10 ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Προετοιμασίες με στόχο να δυναμώσει η οργάνωση των εργατών

Από τις κινητοποιήσεις που οργάνωσε το ΠΑΜΕ στις 9/10, με αφορμή την επίσκεψη Μέρκελ

Μια σκληρή μάχη που πρέπει να ενταθεί, με στόχο να γίνουν νέα βήματα στην οργανωση των εργατών σε κάθε τόπο δουλειάς και κάθε κλάδο είναι οι προετοιμασίες για την επιτυχία της γενικής απεργίας στις 18 Οκτώβρη. Τη μέρα της απεργίας στην Αθήνα, η συγκέντρωση θα γίνει στις 10.30 π.μ., στην Ομόνοια. Στη Θεσσαλονίκη, 10.30 π.μ., Αγαλμα Βενιζέλου. Στον Πειραιά, 10.30 π.μ., πλατεία ΗΣΑΠ.

Το ΠΑΜΕ έχει καλέσει τα συνδικάτα να εντείνουν τις προσπάθειες για την οργάνωση της πάλης, «για να είναι αυτή η απεργία μια οργανωμένη απάντηση στο μεγάλο κεφάλαιο, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στα μονοπώλια που επιδιώκουν να μας αλυσοδέσουν». Καλεί τους εργαζόμενους να μην αποδεχτούν την κατάργηση του κατώτατου μισθού. Με τη νομοθέτηση του κατώτατου μισθού καταργείται στην ουσία ο θεσμός της συλλογικής σύμβασης, των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Με την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης πλήττονται όλοι οι εργαζόμενοι και όχι μόνο εκείνοι που παίρνουν τον κατώτατο μισθό και μεροκάματο. Καταργούνται όλα τα οικονομικά και θεσμικά μέτρα που περιείχε ο θεσμός της Συλλογικής Σύμβασης, οι τριετίες, τα επιδόματα, η άδεια. Μειώνουν εκ νέου τις αποζημιώσεις σε περίπτωση απόλυσης. Αυξάνουν το μέγιστο αριθμό ημερών εργασίας σε 6 ανά βδομάδα για όλους τους τομείς. Ορίζουν την ελάχιστη ημερήσια ανάπαυση στις 11 ώρες, άρα 13 ώρες δουλειά τη μέρα χωρίς πληρωμή υπερωριών.

Μπλόκο στα μέτρα. Κατάργηση των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, έξοδος της χώρας μας από τη λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διαγραφή του χρέους. Παλεύουμε για ανάπτυξη με κριτήριο τις ανάγκες μας για δουλειά μόνιμη και σταθερή για όλους, με αξιοπρεπείς μισθούς, συντάξεις, ανάπαυση, δωρεάν μόρφωση για τα παιδιά μας, εξασφαλισμένη δωρεάν φροντίδα Υγείας για τις οικογένειές μας. Ανάπτυξη και παραγωγή προς όφελος του λαού και όχι των μονοπωλιακών ομίλων.

Χρειάζεται δουλειά στα εργοστάσια, στα γραφεία, στις εργατογειτονιές. Η διαφώτιση των εργαζομένων πρέπει να βαθύνει ακόμη περισσότερο. Να αποκαλυφθούν σε πλατιές εργατικές μάζες οι αιτίες της κρίσης. Οτι είναι κρίση καπιταλιστική, κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων για την οποία οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμιά ευθύνη και είναι ακριβώς το αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Να αποκαλυφθούν τα περί «κρίσης χρέους», που χρησιμοποιούνται ως όχημα για να αιτιολογήσουν στο λαό τα βάρβαρα και εξοντωτικά μέτρα σε βάρος του. Το χρέος είναι αποτέλεσμα της ίδιας καπιταλιστικής ανάπτυξης που οδήγησε στην κρίση και δεν προέκυψε από κάποια «σπατάλη» των εργαζομένων είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν έχουν καμιά σχέση με το χρέος, δεν πρέπει να πληρώσουν ούτε σεντ, να διαγραφεί το χρέος.

Διαπραγματεύονται για το κεφάλαιο

Αλλο βασικό θέμα για το οποίο πρέπει να δυναμώσει η αντιπαράθεση είναι τα ζητήματα περί «καλού και κακού διαπραγματευτή». Οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων διαπραγματεύονταν, και μάλιστα πολύ καλά, όχι όμως για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, αλλά για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Διαπραγματεύονται το πώς το κεφάλαιο θα δράσει πιο ανταγωνιστικά και στην περίοδο της κρίσης και μετά απ' αυτή. Και αυτή η διαπραγμάτευση εντάσσεται στα πλαίσια των στρατηγικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας σε σχέση με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Αρα δεν είναι το ζήτημα αν ο τάδε ή ο δείνα είναι καλός ή κακός διαπραγματευτής, αλλά ποιου τα συμφέροντα υπηρετεί. Και ακριβώς επειδή τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου είναι άρρηκτα δεμένα με αυτά του ευρωπαϊκού οι εργαζόμενοι καλούνται μαζί με τη διαγραφή του χρέους να απαιτήσουν και έξοδο από την ΕΕ.

Να δυναμώσει η αντιπαράθεση

Ενα ακόμη στοιχείο διαφώτισης είναι το ζήτημα της λεγόμενης «διαχείρισης». Τα τελευταία χρόνια, μέσα από την ίδια τη σκληρή τους πείρα οι εργαζόμενοι έχουν ήδη βιώσει πως η κρίση είναι μη διαχειρίσιμη για τα λαϊκά συμφέροντα. Εδώ και τέσσερα χρόνια η όποια διαχείριση είναι για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και πάνω σε αυτό το σημείο πρέπει να ανοίξει και να δυναμώσει η αντιπαράθεση με τις συνδικαλιστικές εκείνες δυνάμεις που εκφράζονται πρωτίστως από τις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ αλλά και την «Αυτόνομη Παρέμβαση» του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες ζητούν μια ...φιλολαϊκότερη ή αλλιώς μια ... δικαιότερη διαχείριση της κρίσης. Αυτή όμως η τακτική των εν λόγω δυνάμεων θυμίζει το ανέκδοτο «ολίγον έγκυος». Η έξοδος από την κρίση ή θα είναι υπέρ των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων ή θα είναι υπέρ του κεφαλαίου. Δεν μπορεί να υπάρξει «μέση λύση». Και οι ίδιες οι εργατικές μάζες βγαίνοντας στο προσκήνιο πρέπει να κάνουν «στην άκρη» τις δυνάμεις εκείνες που βάζουν απ' την πίσω πόρτα στο συνδικαλιστικό κίνημα τις θέσεις της αστικής τάξης. Και, ακριβώς πάνω σε αυτήν τη βάση να απαιτήσουν ταξική ενότητα, ενότητα προς όφελος των συμφερόντων της εργατικής τάξης.

Να μπουν όλοι στη μάχη

Η δουλειά που έχει ήδη ανοίξει με τις γενικές συνελεύσεις, τις συσκέψεις, τις συζητήσεις ανά τμήματα, ανά εργάτες, πρέπει να βαθύνει, να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά. Να βγαίνουν συμπεράσματα από τη δράση, να γίνεται σαφής και συγκεκριμένος έλεγχος, να κατανέμονται συγκεκριμένες «χρεώσεις» με την έννοια όλοι οι εργάτες να μπαίνουν στη μάχη και τη δράση. Κανείς δεν περισσεύει.

Το θέμα της οργάνωσης έχει και ένα ακόμη χαρακτηριστικό: Οσο περισσότερο οι εργαζόμενοι θα εντάσσονται στη συνδικαλιστική δουλειά, όσο περισσότερο θα αναλαμβάνουν οι ίδιοι πρωτοβουλίες, όσο περισσότερο «τρίβονται» στην αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του συμβιβασμού, τόσο περισσότερο θα ξεπερνούν αυταπάτες, τόσο θα γίνονται οι ίδιοι διαφωτιστές και προπαγανδιστές των δραστηριοτήτων των συνδικάτων και τόσο περισσότερο, σε τελική ανάλυση, θα δυναμώνει ο ταξικός πόλος του συνδικαλιστικού κινήματος. Μέσα απ' την ίδια τους την πείρα θα αντιλαμβάνονται πως έχουν πράγματι όλη τη δύναμη στα χέρια τους, πως, όπως λέει και το σύνθημα, «χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά».

Κ. Τ.

    

Απεργιακές συγκεντρώσεις

Αθήνα, 10.30 π.μ., Ομόνοια.

Θεσσαλονίκη, 10.30 π.μ., άγαλμα Βενιζέλου.

Πειραιάς, 10.30 π.μ., πλατεία ΗΣΑΠ.

Νάουσα, 10 π.μ., πλατεία Καρατάσου.

Βέροια, 10 π.μ., πλατεία Ωρολογίου.

Κατερίνη, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.

Σέρρες, 10.30 π.μ., πλατεία Ελευθερίας.

Κιλκίς, 10.30 π.μ., πλατεία Ειρήνης.

Γιαννιτσά, 11 π.μ., πλατεία ΕΠΟΝ.

Σκύδρα, 11 π.μ., πλατεία Ελευθερίας (ΤΑΞΙ).

Πολύγυρος, 10.30 π.μ., μπροστά στο Δημαρχείο.

Αλεξανδρούπολη, 10 π.μ., μπροστά στο Δημαρχείο.

Ορεστιάδα, 10.30 π.μ., μπροστά στην ΑΤΕ.

Κομοτηνή, 10 π.μ., κεντρική Πλατεία.

Ξάνθη, 10.30 π.μ., κεντρική Πλατεία.

Καβάλα, 11 π.μ., κεντρική πλατεία.

Δράμα, 10.30 π.μ., κεντρική Πλατεία.

Κατερίνη, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.

Κοζάνη, 10.30 π.μ., πεζόδρομο.

Πτολεμαΐδα, 10.30 π.μ., παλιό πάρκο.

Φλώρινα, 11 π.μ., κεντρική πλατεία.

Γρεβενά, 10.30 π.μ., πλατεία Λαχαναγοράς.

Καστοριά, 10.30 π.μ., παλιά Νομαρχία.

Γιάννενα, 10.30 π.μ., Δημαρχείο.

Αρτα, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο.

Πρέβεζα, 9.30 π.μ., Φόρο.

Αγρίνιο, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.

Μεσολόγγι, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.

Ναύπακτος, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.

Λευκάδα, 10 π.μ., Αγιος Μηνάς.

Κέρκυρα, 10 π.μ., πλατεία Σαρόκο.

Πάτρα, 10.30 π.μ., πλατεία Γεωργίου.

Πύργος, 10.30 π.μ., πλατεία ΟΤΕ.

Καλαμάτα, 11 π.μ., πλατεία 23ης Μάρτη.

Τρίπολη, 10 π.μ., πλατεία Πετρινού.

Σπάρτη, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία.

Κεφαλλονιά, 10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς - Ιθάκης.

Ζάκυνθος, 10.30 π.μ, στο παλιό Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου.

Λάρισα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.

Βόλος, 10 π.μ., πλατεία Πανεπιστημίου.

Τρίκαλα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.

Καρδίτσα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία.

Ελασσόνα, 10.30 π.μ., Ταχυδρομείο.

Φάρσαλα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία.

Σκόπελος, 10.30 π.μ., παραλία.

Αλμυρός, 10.30, κεντρική πλατεία.

Καλαμπάκα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.

Λαμία, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.

Λιβαδειά, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία.

Αμφισσα, 10.30 π.μ., πλατεία Λαού.

Χαλκίδα, 11 π.μ., πλατεία Αγοράς.

Ιστιαία, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία.

Αλιβέρι, 10.30 π.μ., πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου.

Ηράκλειο, 10 π.μ., πλ. Ελευθερίας.

Χανιά, 10 π.μ., Νέα Καταστήματα.

Ρέθυμνο, 10 π.μ., Δημαρχείο.

Αγιος Νικόλαος, 10 π.μ., πλατεία.

Ρόδος, 11 π.μ., Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Λήμνος, 10.30 π.μ., λιμάνι Μύρινας.

Χίος, 10 π.μ., είσοδο Απλωταριάς.

Μυτιλήνη, 11 π.μ., πλατεία Σαπφούς.

ΒΡΑΖΙΛΙΑ Το κεφάλαιο διεκδικεί μεγαλύτερο διεθνή ρόλο

ΒΡΑΖΙΛΙΑ

Το κεφάλαιο διεκδικεί μεγαλύτερο διεθνή ρόλο

Η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση του «Εργατικού Κόμματος» ενίσχυσε τους καπιταλιστές πετώντας «ψίχουλα» στους εργαζόμενους

Από περσινή κινητοποίηση εργατών στην πετρελαιοβιομηχανία με τα λάβαρα της ταξικής Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας

Η πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας για τη Βραζιλία, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η «χρυσή δεκαετία». Μια χρυσή δεκαετία για το κεφάλαιο υπό την ενορχήστρωση του «Κόμματος Εργατών», με τις δύο θητείες του πρώην προέδρου Λουίς Ινάσιου Λούλα ντε Σίλβα και τώρα με την πρόεδροΝτίλμα Ρουσέφ. Μία χρυσή δεκαετία που οδήγησε στην ανάδυση της Βραζιλίας ως την έκτη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, προσπερνώντας τη Βρετανία. Ο καλπασμός, σύμφωνα με τους αναλυτές, αναμένεται να συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το 2016, δηλαδή τη χρονιά της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Σε μία τριετία περίπου εν πολλοίς αναμένεται η Βραζιλία να έχει υποσκελίσει και τη Γαλλία, κατακτώντας την πέμπτη θέση παγκοσμίως, πίσω από τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ιαπωνία και τη Γερμανία.

Από τη στιγμή που η Βραζιλία ανακηρύχτηκε ως η έκτη οικονομία του πλανήτη, αποτελεί το «λαμπρό παράδειγμα» των αναλυτών παγκοσμίως πως ένα σύστημα καπιταλιστικό, με κεντρικό το ρόλο της κυβέρνησης, μπορεί να «οικοδομήσει μία χώρα με πολύ δυναμική βιομηχανία», όπου με κυβερνητικές παρεμβάσεις - π.χ. πρωτοβουλίες, δάνεια και επιχορηγήσεις, σε περίοδο παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης - στηρίχθηκε η εγχώρια βιομηχανία, δηλαδή το εγχώριο κεφάλαιο, καθώς οι μακροπρόθεσμες επενδύσεις δεν ήταν διαθέσιμες, επενδύσεις όμως που κρίνονταν αναγκαίες για να καταστήσουν τις βραζιλιάνικες επιχειρήσεις ανταγωνιστικές με τις αμερικανικές, ευρωπαϊκές ακόμη και τις κινεζικές.

Ταυτόγχρονα, σε συνδυασμό με την «αναπτυξιολογία» που επικράτησε όχι μόνο στη Βραζιλία αλλά και στην υπόλοιπη Λατινική Αμερική, οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις παράλληλα με τον ορυκτό πλούτο της Αμαζονίας ή τα γιγαντιαία υποθαλάσσια πετρελαϊκά κοιτάσματα στα ανοιχτά των βραζιλιανικών ακτών, επέβαλλαν και την ανάπτυξη της εγχώριας αγοράς, ώστε να μπορεί να στηριχθούν οι αναδιαρθρώσεις στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης. Η επιχείρηση «καταπολέμησης της φτώχειας» του προέδρου Λούλα, αποδείχθηκε συνεπώς μάλλον εύκολη υπόθεση, ειδικά υπό το σκεπτικό ότι η βραζιλιάνικη οικονομία των 2,5 τρισ. δολαρίων, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία για το 2011, αντιστοιχεί σε έναν πληθυσμό περίπου 200 εκατομμυρίων κατοίκων - έναν πληθυσμό πολύ νεανικό και πρόκειται για ένα δημογραφικό δυναμισμό που είναι ταυτόγχρονα «εύπλαστος» και συνάμα το «δυνατό χαρτί»- τρέχει προς το μέλλον με κινητήρα τις καταναλωτικές ανάγκες μιας πρόσφατα δημιουργημένης εγχώριας μικροαστικής τάξης, η οποία διαρκώς διογκώνεται και ενισχύεται για την ανάγκη της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του εγχώριου κεφαλαίου.

Το νέο Ελντοράντο

Μπορεί να αποτελεί άλμα στο μέλλον, ότι ο «μέσος Βραζιλιάνος» κατόρθωσε να αποκτήσει ψυγείο ή αυτοκίνητο τη «χρυσή δεκαετία» εντούτοις συνιστά μάλλον φενάκη. Η Βραζιλίασυνεχίζει να κρατά τα σκήπτρα της πρωταθλήτριας της ανισότητας στη Νότια Αμερική με πάνω από 60 εκατομμύρια φτωχούς, σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση τουΠρογράμματος Ανθρωπίνων Οικισμών του ΟΗΕ (UN Habitat), που αναφέρει ότι η ανισότητα εισοδήματος κατέγραψε αύξηση όπως και στις περισσότερες χώρες της Νότιας Αμερικής. Παρότι ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ τριπλασιάστηκε, καθώς εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης μπορεί να έπεσε κατά 2,9% το 2009, αλλά το 2010 ξαναγύρισε σε μέσο επίπεδο 4,2% για όλη την ήπειρο, οι μονοπωλιακοί όμιλοι αύξησαν τα πλούτη τους σε βάρος των λαών.

Η δυναμική όμως έχει «διαμορφωθεί» και σε συνδυασμό με τη λήψη μέτρων για τη στήριξη των εξαγωγών της χώρας - όπως την επιβολή δασμών κατά 30% στις εισαγωγές αυτοκινήτων, αλλά και άλλων ειδών σε συνδυασμό με τις ελαφρύνσεις για την αγορά τους από την εγχώρια βιομηχανία και των χωρών της Κοινής Αγοράς του Νότου (Mercosur), αλλά και τη διαμόρφωση κλίματος για τις «ξένες επενδύσεις».

Σε ανάλυσή της η εταιρεία «Ernst & Young», αναφέρει ότι «παρά τις ασταθείς διεθνείς οικονομικές προοπτικές, η Βραζιλία προσέλκυσε ένα, ιστορικά, υψηλό αριθμό Αμεσων Ξένων Επενδύσεων (ΑΞΕ) το 2011 και κατέκτησε τη θέση του δεύτερου πιο δημοφιλούς προορισμού ΑΞΕ ως προς την αξία και την πέμπτη ως προς τον αριθμό των επενδύσεων. Τόσο η αξία όσο και το πλήθος των εισερχομένων επενδύσεων στη Βραζιλία τριπλασιάσθηκαν από το 2007, από 19 δισ. δολάρια σε 63 δισ. δολάρια, και από 165 το 2007 σε 507 τον αριθμό πέρσι, αντίστοιχα».

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, και για το 2011, εξακολούθησαν μέσω μίας σειράς διμερών εμπορικών συμφωνιών, να αποτελούν το μεγαλύτερο επενδυτή στη Βραζιλία, με βάση τον αριθμό των επενδύσεων (149 επενδύσεις - αύξηση 43%), την αξία τους (12,4 δισ. δολάρια) και την απασχόληση (35.195 θέσεις εργασίας).

Η Βρετανία αναρριχήθηκε αλματωδώς από την πέμπτη θέση το 2010 στη δεύτερη θέση το 2011 με βάση τον αριθμό των επενδύσεων (45) στη χώρα, ενώ η αξία των βρετανικών επενδύσεων πλησίασε τις αμερικανικές (12,2 δισ. δολ.). Η Ισπανία ήταν ο τρίτος μεγαλύτερος επενδυτής στη Βραζιλία και η Γερμανία ο τέταρτος με βάση τον αριθμό των επενδύσεων.

Η Κίνα αναδείχθηκε ως ο πέμπτος μεγαλύτερος ξένος επενδυτής στη Βραζιλία, με βάση την αξία των επενδύσεων, σημειώνοντας αύξηση κατά 70% ως προς τον αριθμό των επενδύσεων, εξαπλασιάζοντας έτσι την αξία τους σε σχέση με το 2010. Επίσης, κατατάσσεται πέμπτη με βάση τον αριθμό νέων θέσεων εργασίας (9.049). Η πρόσφατη αύξηση της κατανάλωσης στη Βραζιλία, οδήγησε επίσης σε αύξηση των επενδύσεων από μικρές και μεσαίες κινέζικες επιχειρήσεις στο μεταποιητικό τομέα.

Η διείσδυση της Κίνας στην αγορά της Βραζιλίας είναι συνεχώς αυξανόμενη ειδικά μετά τις τελευταίες συμφωνίες αλλά και τη συμφωνία με το Mercosur και κατευθύνοντας εκτός του ενεργειακού τομέα, στους τομείς της τεχνολογίας, των logistics και των υποδομών.

Η «Foxconn», γνωστή για τα εργοστάσιά της παραγωγής ηλεκτρονικών συσκευών, μεταξύ των οποίων τα «iPhone» και «iPad» της «Apple» και πασίγνωστη για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα εργοστάσιά της στην Κίνα, ετοιμάζεται να επεκτείνει τις γραμμές παραγωγής της στη Βραζιλία, με επενδύσεις ύψους 500 εκατ. δολ. καθώς θα δημιουργήσει πέντε νέα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρονικών συσκευών, σε βιομηχανικό πάρκο 100 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, στα οποία θα απασχοληθούν 10.000 εργαζόμενοι.

Προφανώς τα νέα μάλλον δεν είναι ευχάριστα για τους εργαζόμενους, καθώς η άθλια εργασιακή πρακτική της «Foxconn» δεν περιορίζεται φυσικά μόνο στην Κίνα. Στις εγκαταστάσεις που έχει ήδη στη Βραζιλία, στο Σάο Πάολο και απασχολεί 2.500 εργαζομένους, έχουν καταγγελθεί πολλάκις οι άσχημες συνθήκες εργασίας, κυρίως η κακή σίτιση και η έλλειψη νερού. Παράλληλα την προηγούμενη εβδομάδα δύο μεγάλες κινεζικές αυτοκινητοβιομηχανίες ανακοίνωσαν άμεσες επενδύσεις για τη δημιουργία εργοστασίων παρασκευής οχημάτων. Πρόκειται για τις «Anhui Jianghuai AutomobileGroupCO» (JAC LTD), και «Beiqi Foton motor Co. LTD».

Πίεση για τη διεθνή ενίσχυση του ρόλου της

Ωστόσο, παρά τη θετική μακροπρόθεσμη προοπτική για το βραζιλιάνικο κεφάλαιο στοιχεία των άμεσων ξένων επενδύσεων το πρώτο τρίμηνο του 2012 παρουσίασαν μείωση κατά 19%.

Η κυβέρνηση Ρουσέφ αμέσως προχώρησε σε μέτρα «ενίσχυσης της οικονομίας» μέσω της μείωσης των φόρων κατά 3,2 δισεκατομμύρια δολάρια, πιστώσεων στις επιχειρήσεις ύψους 25 δισ. και αύξηση της φορολογίας μόνο στις... χρηματιστηριακές συναλλαγές κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Οι παρεμβάσεις συνεχίζονται μέχρι σήμερα, κυρίως για την τόνωση της εγχώριας αγοράς, όπως τη μείωση των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ συνεχίζοντας την πολιτική πιστωτικής χαλάρωσης η κυβέρνηση ανακοίνωσε νέα μείωση των βασικών επιτοκίων Selic κατά 50 μονάδες βάσης στο 7,5% και άφησε να εννοηθεί ότι ενδεχομένως να προχωρήσει και σε περαιτέρω μείωση, αγνοώντας τις εκκλήσεις των διεθνών οικονομικών ινστιτούτων - Παγκόσμια Τράπεζα, ΔΝΤ κλπ - για αντιστροφή της πολιτικής και αύξηση των επιτοκίων.

Την ίδια στιγμή, υιοθετεί επιθετική πολιτική που προκαλεί νέες ενδοϊμπεριαλιστικές εντάσεις στα διεθνή φόρα συντονιζόμενη κατά κύριο λόγο με τη συμμαχία των BRICS - Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική - και όπου συγκεντρώνεται πλέον το κύριο μερίδιο μεγέθυνσης της παγκόσμιας οικονομίας. Η πρόεδρος Ρουσέφ επιμένει σε κάθε της ομιλία το τελευταίο χρονικό διάστημα ότι οι χώρες του άξονα θα πρέπει να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα πολιτικής συνοχής, επιτίθεται διαρκώς στις «ανεπτυγμένες χώρες» ότι με την πολιτική τους αδυνατούν όχι μόνο να τερματίσουν την καπιταλιστική κρίση αλλά βλάπτουν και τις αναδυόμενες οικονομίες και πως η επεκτατική νομισματική πολιτική που εφαρμόζουν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη έχει προκαλέσει «ανισορροπίες» στα αναπτυσσόμενα κράτη, όπως το δικό της. Ενώ ο υπουργός Οικονομικών της Βραζιλίας, Γκουίντο Μαντέγκα, μόλις την προηγούμενη εβδομάδα σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt», κατακεραύνωσε τους Ευρωπαίους ομολόγους του και τους κάλεσε να κινηθούν γρήγορα και να απαγκιστρωθούν από την εμμονή τους στη λιτότητα.

Εκτός όμως της επιθετικής στάσης έναντι των «ανεπτυγμένων χωρών» η Βραζιλία αποτελεί έναν από τους πιο διαπρύσιους υποστηρικτές της θεσμικής αναμόρφωσης της διεθνούς σκακιέρας, δηλαδή της επιβεβαίωσης της ανάδυσής της στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Ετσι πρωτοστατεί στις πιέσεις για την αναμόρφωση του ΟΗΕ κυρίως μέσω της διεύρυνσης του Συμβουλίου Ασφαλείας, ώστε να ενταχθούν ως μόνιμα μέλη η Ινδία, η Βραζιλία τουλάχιστον και γιατί όχι η Γερμανία και η Ιαπωνία, αλλά και για την πλήρη αναδιάρθρωση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΥΡΙΑ Στο «κόκκινο» η ενδοϊμπεριλιαστική σύγκρουση

ΣΥΡΙΑ

Στο «κόκκινο» η ενδοϊμπεριλιαστική σύγκρουση

Το περιστατικό με την υποχρεωτική προσγείωση του συριακού αεροσκάφους στην Τουρκία, που εμπλέκει και τη Ρωσία για αποστολή «στρατιωτικού υλικού», κλιμακώνει την αντιπαράθεση

Συνοικία στο Χαλέπι μετά από τριπλή βομβιστική επίθεση των αντικαθεστωτικών που καταδιώκονται από το συριακό στρατό

Στο «κόκκινο» βρίσκεται πλέον σταθερά το θερμόμετρο της έντασης στην τουρκο-συριακή μεθόριο, ενώ συντηρείται και η ανταλλαγή αλληλοκατηγοριών μεταξύ Συρίας - Τουρκίας και Ρωσίας με αφορμή την υποχρεωτική προσγείωση του συριακού πολιτικού αεροσκάφους «A320», την Τετάρτη το βράδυ, στο αεροδρόμιο της Αγκυρας, με τον ισχυρισμό ότι μετέφερε «μη πολιτικό υλικό» από τη Μόσχα προς τη Δαμασκό. Η εξέλιξη αυτή που έρχεται να προστεθεί στη σχεδόν καθημερινή ρίψη οβίδων από το συριακό έδαφος προς το τουρκικό και τη σταθερή απάντηση του τουρκικού πυροβολικού που συνεχίζεται από την περασμένη βδομάδα, χωρίς, μέχρι στιγμής, να έχει απαντηθεί στο παραμικρό ούτε ένα από τα ερωτηματικά που «συνοδεύουν» τις οβίδες αυτές, αφού δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο ποιος βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις αυτές, με δεδομένο ότι στην περιοχή από όπου εκτοξεύονται δρουν πολυπληθείς ομάδες ενόπλων αντικαθεστωτικών σε αρκετούς από τους οποίους η Αγκυρα έχει προσφέρει καταφύγιο, ενώ έχει αναζωπυρωθεί και η δράση του κουρδικού ΡΚΚ.

Το περιστατικό αυτό σηματοδοτεί μια σαφή κλιμάκωση της έκφρασης των ενδο-ιμπεριαλιστικών διαγκωνισμών για τη διασφάλιση μεγαλύτερου ερείσματος και μεριδίου ελέγχου στην πολύτιμη, γεωστρατηγικά και ενεργειακά, ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Και για πρώτη φορά, τόσο άμεσα, η Τουρκία έρχεται άμεσα αντιμέτωπη και με τη Ρωσία.

Η Μόσχα διαψεύδει την Αγκυρα, με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, να αναφέρει ότι το φορτίο ήταν νόμιμο, δεν περιείχε όπλα, αλλά «εξοπλισμό για συστήματα ραντάρ». Επιπλέον, οι ρωσικές αρχές κατηγορούν την Τουρκία ότι «έβαλε σε κίνδυνο» τη ζωή Ρώσων πολιτών καθώς περίπου 17 από τους συνολικά 37 επιβαίνοντες στο αεροσκάφος ήταν Ρώσοι. Από την άλλη πλευρά, την ευκαιρία να ανεβάσουν τους τόνους και να εντείνουν τις πιέσεις κατά της συριακής ηγεσίας άδραξαν, χωρίς καθυστέρηση, ΗΠΑ και Γαλλία, που έσπευσαν να χαρακτηρίσουν και οι δύο απολύτως δικαιολογημένη και ενδεδειγμένη την αντίδραση των τουρκικών αρχών, με τον Πρόεδρο Ολάντ, μάλιστα, να εξαίρει την «αυτοσυγκράτηση» της τουρκικής πλευράς απέναντι στις «διαρκείς συριακές προκλήσεις».

Πολλά τα προς διευκρίνιση σημεία

Η Τουρκία επιμένει να υποστηρίζει ότι το αεροσκάφος μετέφερε παράνομα στρατιωτικό εξοπλισμό και υλικά που απαγορεύονται σε πτήσεις της πολιτικής αεροπορίας, στρέφοντας τα πυρά της και κατά της Ρωσίας, καθώς τα υλικά φέρονται να έφυγαν από ρωσικό εργοστάσιο. Αφήνει να διαρρεύσει ότι δεν είναι η πρώτη φορά που αναγκάζει αεροσκάφος με προορισμό τη Συρία σε προσγείωση, λόγω πληροφοριών μεταφοράς στρατιωτικού υλικού, επικαλούμενη πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών, σε μία περίοδο που οι σχέσεις της με τη Δαμασκό είναι εκρηκτικές.

Επίσης, η Αγκυρα εξακολουθεί να μη δίνει λεπτομέρειες όσον αφορά το φορτίο του αεροσκάφους, το οποίο κατασχέθηκε, δηλώνοντας ότι «συνεχίζονται οι έρευνες», αν καιτο συριακό υπουργείο Εξωτερικών έχει επισταμένα ζητήσει να παρουσιάσει η Αγκυρα τα «ευρήματά» της. Η Δαμασκός χαρακτήρισε «πειρατεία» την υποχρεωτική προσγείωση του αεροσκάφους, μίλησε για σταθερά εχθρική τουρκική συμπεριφορά και παραβίαση των κανόνων πολιτικής αεροπλοΐας, κατήγγειλε την κακοποίηση του πληρώματος από τις τουρκικές αρχές και επιμένει, από την πλευρά της, ότι η Τουρκία ψεύδεται και μέχρι στιγμής δε δίνει στη δημοσιότητα ούτε ένα από τα «ευρήματα πολεμικού υλικού» που ισχυρίζεται ότι έχει.

Αντιδράσεις εντός Τουρκίας

Η απόφαση της τουρκικής βουλής που δίνει το πράσινο φως για χερσαίες επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού σε συριακό έδαφος, καθώς και η ένταση μεταξύ Αγκυρας και Δαμασκού προκαλούν έντονες αντιδράσεις από την τουρκική αντιπολίτευση. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP) διατυπώνει ερωτηματικά κατά πόσο η κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης θέλει μία επέμβαση της Τουρκίας, σε συριακό έδαφος, προκειμένου να ακολουθήσει, δεδομένων και των δηλώσεων στις οποίες καλεί σε αυτοσυγκράτηση μεν, σημειώνει δε ότι είναι έτοιμα «σχέδια στήριξης της Τουρκίας».

Ο Κεμάλ Οκουγιάν, μέλος του ΠΓ του ΚΚ Τουρκίας, σε άρθρο του σημειώνει ότι «μετά την παροχή πληροφοριών και βοήθειας στους εξοπλισμούς, προς τους σουνίτες μαχητές, η Τουρκία άρχισε να πιέζει σημαντικά το Συριακό Στρατό, ενεργοποιώντας το πυροβολικό της. Με τις επιθέσεις της προσπαθεί να κερδίσει το προβάδισμα στον ακήρυχτο πόλεμο εκτός και αν η Συρία απαντήσει». Οπως σημειώνει, «αν η Συρία απαντήσει στα πυρά, τότε αυτό θα χρησιμοποιηθεί ώστε να κληθεί το ΝΑΤΟ στο παιχνίδι, πράγμα που εκτός από ενδεχόμενες χερσαίες συγκρούσεις, αεροπορικές επιδρομές και επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, θα αναδείξει διαφορετικές επιχειρησιακές στρατηγικές». Χαρακτηρίζει «ψευδαίσθηση» το ότι ο πόλεμος δεν έχει ξεκινήσει και σημειώνει ότι ΗΠΑ και ΕΕ ψάχνουν δρόμο εξόδου από τη Συρία, ώστε να ελαφρύνει το δικό τους βάρος και αυτό «όπως φαίνεται κάνει το ΑΚΡ». Το ΚΚ Τουρκίας σημειώνει ότι πρέπει ο λαός της χώρας να μπει εμπόδιο στα σχέδια της κυβέρνησης, δηλώνοντας την αντίθεσή του στον πόλεμο.

Σε νέα φάση οι ενδο-ιμπεριαλιστικές τριβές

Είναι ξεκάθαρο, ήδη από την περασμένη βδομάδα, ότι οι εξελίξεις στην τουρκο-συριακή μεθόριο, στην οποία προστέθηκε η εμπλοκή με το αεροσκάφος, σηματοδοτεί ένα νέο ποιοτικό βήμα στην έκφραση των ενδο-ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Ο κίνδυνος διάχυσης των συγκρούσεων έξω από τα συριακά σύνορα στην ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο στη συρο-τουρκική μεθόριο είναι περισσότερο από προφανής.

Η υποχρεωτική προσγείωση του συριακού αεροσκάφους αποτελεί απτή απόδειξη του σε πόσο εύθραυστη ισορροπία βρίσκονται οι σχέσεις μεταξύ περιφερειακών και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και το πόσο εύκολο είναι να υπάρξει μια «σπίθα» που θα προκαλέσει συνολική έκρηξη και η οποία θα μπορούσε να «παρασύρει» στη δίνη της πολύ περισσότερους «παίκτες» από όσο φανταζόμαστε σήμερα, αν και ουδείς, ούτε από τους ιμπεριαλιστές αλλά ούτε από τις περιφερειακές δυνάμεις, είναι πρόθυμος να εμπλακεί άμεσα στο λουτρό αίματος που λαμβάνει χώρα στο συριακό έδαφος. Πόσο μάλλον που κάθε μέρα που περνά γίνεται φανερό ότι εντός συριακού εδάφους έχουν εισέλθει τόσοι πολλοί ξένοι μαχητές μισθοφόροι - κυρίως ισλαμιστές φονταμενταλιστές - που πλέον αρχίζουν και δυσφορούν ακόμη και οι χρηματοδότες τους, όπως είναι οι πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου ή η Τουρκία που τους χρησίμευσε ως ορμητήριο, καθώς γνωρίζουν πολύ καλά, όπως έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν π.χ. στο Αφγανιστάν, ότι αυτού του είδους οι δυνάμεις δεν είναι ποτέ «πιστοί σύμμαχοι».

Η ανακοίνωση της δημιουργίας μετώπου από τις ισλαμιστικές οργανώσεις που δρουν εντός Συρίας και ανοιχτά, αρκετές από αυτές, παραδέχονται ότι αποτελούνται από ξένους μαχητές, δεν ενθουσίασε τους, κατά τα άλλα, «πρόθυμους υποστηρικτές των μαχητών της ελευθερίας». Η προοπτική ανάδειξης μιας τέτοιας «ένωσης» δε σχετίζεται με τα σχέδια που εδώ και καιρό έχουν απεργαστεί περί «ενότητας των αντικαθεστωτικών» ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και δεν διευκολύνει απαραίτητα μια κλιμάκωση της επέμβασής τους, που φυσικά καμία σχέση δεν έχει με τα όσα προβάλλονται ως προάσπιση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και της «δημοκρατίας». Αυτή αφορά στους σχεδιασμούς για το γεωστρατηγικό έλεγχο της περιοχής και του τεράστιου πλούτου της από μονοπωλιακούς ομίλους και στοχεύει προς το Ιράν. Η κριτική στάση απέναντι στο αστικό καθεστώς της Συρίας (όπως παλιότερα με τον Μιλόσεβιτς στη Γιουγκοσλαβία ή με τον Σαντάμ στο Ιράκ) δεν πρέπει να αποσπά από το κύριο, δηλαδή την νέα εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, που πληρώνει ο συριακός λαός με ποτάμια αίματος.