OTAN KANEIΣ ΤΟ ΛΑΘΟΣ kαι ΡΩΤΑΣ ΤΟΝ ΠΑΦΙΛΗ !!

Δεν πρόκειται να ψηφίσουμε καμία συμφωνία και να διευκολύνουμε την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, δήλωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, σχολιάζοντας στην «ΕΡΑ» τη συνέντευξη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά στην ΕΡΤ. 

Πρόσθεσε ότι το θέμα αυτό είναι θεμελιώδες για το ΚΚΕ που διαφωνεί ριζικά, διότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν είναι παράγοντες σταθερότητας, αλλά το αντίθετο. 

Υπενθύμισε ότι το ΝΑΤΟ διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία και έσφαξε το λαό της, ενώ για τις διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο δεν λέει κουβέντα, καλώντας τις δύο πλευρές να τα βρουν.

Αναφερόμενος στη γεωστρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας που στηρίζει η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, σημείωσε πως στην πραγματικότητα είναι η επιδίωξη της αστικής τάξης να πάρει μέρος στο μοίρασμα των ενεργειακών πηγών.

 Για το σκοπό αυτό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δίνει τα πάντα στους Αμερικανούς, μετατρέποντας τη χώρα σε απέραντη βάση και σημείωσε ότι η χώρα δεν είναι ασφαλής όταν η κυβέρνηση υπηρετεί τα σχέδια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, διότι στο ενδεχόμενο γενίκευσης της πολεμικής σύγκρουσης θα είναι στόχος όταν έχει γίνει μια απέραντη αμερικανική βάση. 

Πρόσθεσε ότι πλήρης ευθυγράμμιση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και ΕΕ τόσο της κυβέρνησης, όσο και των άλλων αστικών κομμάτων είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον ελληνικό λαό. Χαρακτήρισε «αμερικανοΝΑΤΟική αριστερά» τον ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζει όλα τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και κάλεσε το λαό να στηρίξει το ΚΚΕ ενάντια σε αυτή την πολιτική, για να μπορέσει να απολαύσει τον πλούτο που παράγει, τον οποίο του τον κλέβουν και αύριο θα τον στείλουν στο σφαγείο του πολέμου για να μοιράσουν τα πετρέλαια και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές.

Χαρακτήρισε «μεγάλη κοροϊδία» το επιχείρημα ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια, όταν όλοι οι μνημονιακοί νόμοι θα διατηρηθούν, όταν θα συνεχισθούν τα αντιλαϊκά μέτρα με αυστηρή επιτήρηση και από τις αρχές του 2019 θα μειωθούν οι συντάξεις. Σημείωσε πως σε όλα αυτά συμφωνούν η ΝΔ και το Κίνημα Αλλαγής και συνεπώς το δίπολο με το ΣΥΡΙΖΑ είναι ψεύτικο. Σε ερώτηση αν θα γίνουν εκλογές το φθινόπωρο, απάντησε ότι είναι ένα ενδεχόμενο που δεν μπορεί να αποκλειστεί.

902.gr 

Μαρτυρία…

06-06-2018

Όσο η φρίκη παραμένει ζωντανή κι ισχυρή, τα ανάρμοστα προνόμια κι η αχαλίνωτη ασυδοσία των ισχυρών της γης θα ‘ναι πάντα επισφαλή κι επίφοβα…

 

Γιώργος Μπίμης

 

Ο βίαιος θάνατος δεν ανήκει μήτε στη βούληση, μήτε στο πνεύμα, μήτε στο αγαθό φρόνημα των φωτεινών οριζόντων και των άστρων, αλλά αποτελεί ιδίωμα της καταστροφικής μανίας του εκκεντρικού και ψυχικά διαταραγμένου ανθρώπινου νου… Κατεδάφιση, όλεθρος, εξόντωση, υποταγή… Ο ανοίκειος κι επιλήψιμος θνητός, απειλεί να ξεθεμελιώσει ολάκερη την οικουμένη με την νοσηρή μεγαλομανία του και με τη βαριά, αρρωστημένη φιλοδοξία του… Κι αρνείται με πείσμα να αποδεχθεί πως το αίμα θα γυρέψει κι άλλο αίμα, το έγκλημα θα επιζητήσει την εκδίκηση κι η αυτοδικία θα εξοντώσει και θ’ αφανίσει κάθε μορφή ζωής πάνω σε τούτο τον πλανήτη…

Θέλω να υψώσω τη φωνή μου, θέλω ν’ ακουστεί η κραυγή μου ως τα πέρατα της γης, να δημοσιοποιήσω τη δική μου αλήθεια στην οικουμένη, έτσι όπως την είδα κι έτσι όπως την έζησα εγώ… Θέλω να καταγγείλω τις αθέατες πτυχές ενός ακόμα εγκλήματος και να επιζητήσω την αυστηρή τιμωρία των εκμεταλλευτών και των κερδοσκόπων που καθορίζουν σαν το θεό ποιος λαός θα επιβιώσει και ποιος θα αφανιστεί από το πρόσωπο της γης… Θέλω να πιστέψετε στο δικό μου λόγο σύντροφοι…

Γιατί εγώ άκουσα τον εκκωφαντικό βόμβο των πολεμικών αεροσκαφών που πέταξαν πάνω από τις πόλεις και τα χωριά της πατρίδας μου κι είδα τις βόμβες να πέφτουν σαν το χαλάζι από το σκοτεινό διάστημα… Γιατί εγώ έμεινα άγρυπνος, μέσα στα συντρίμμια, μέρες και νύχτες, ακούγοντας τον υπόκωφο σάλαγο της μάχης… Κι είδα με τα μάτια μου τα πυκνά σύννεφα της σκόνης, τις λάμψεις, τις εκρήξεις και τον κοπετό κι αντίκρισα στο σκοτάδι τις σπίθες της φωτιάς από το κροτάλισμα των πολυβόλων…

Κάθε σφαίρα των πολεμοκάπηλων μπορεί να γράφει ένα όνομα, κάθε σφαίρα μπορεί να κόψει το νήμα μιας ζωής, κάθε σφαίρα μπορεί να σκοτώσει ένα παιδί, κάθε σφαίρα μπορεί να ξεριζώσει ένα όνειρο…

 

Κι είδα μυριάδες σακατεμένα κορμιά, μέσα στα ρημαγμένα σπίτια, έξω στις ερειπωμένες αυλές, στους ανασκαμμένους δρόμους, στα έρημα πάρκα και στις σιωπηλές πλατείες… Κι είδα το αίμα να κυλά σαν ποτάμι πάνω στην αξεδίψαστη γη των προγόνων μου… Νέοι, γέροι, γυναίκες κι ανήλικα παιδιά, άνθρωποι κάθε ηλικίας, με διαμελισμένη και καμένη τη σάρκα τους από τις οβίδες, μ’ ορθάνοιχτες πληγές, με πηχτά αίματα και με θολά δάκρυα, ικέτευαν τον ουρανό να δώσει ένα τέλος σε τούτο το αβάσταχτο μαρτύριο της γης… Θρήνοι, κλάματα, βογγητά, οι πολιτείες καίγονταν απ’ άκρη σ’ άκρη, μια απτόητη κι αστείρευτη κόλαση διασκορπίστηκε και επεκτάθηκε σ’ όλη την έκταση της πολύπαθης χώρας μας, που κάποτε αφειδώς παρείχε εγγυήσεις και διαβεβαιώσεις για την ασφάλεια και για την ευημερία του λαού της…

Κι οι ζωντανοί έτρεχαν αλαφιασμένοι προς κάθε κατεύθυνση να βρουν ένα αμπρί, ένα καταφύγιο να καλυφτούν, να γλιτώσουν από τις σφαίρες κι απ’ το πυρακτωμένο σίδερο… Κι ο θάνατος ερχόταν από μίλια μακριά, διαγράφοντας τη θανατηφόρα τροχιά του στο νυχτωμένο ορίζοντα, μας έβλεπε και τον βλέπαμε, ένας θάνατος από ύλη και αίμα, ζωντανός, άτεγκτος κι αμείλικτος… Κι η επέλασή του άφηνε πίσω της κατεστραμμένα κτήρια, κουρέλια, λείψανα, πέτρες, ράκη, συντρίμμια, χαλάσματα, φωτιές, αντάρα, στάχτη και καπνούς… Πώς να συντρέξεις και πώς να περιθάλψεις τα αθώα θύματα της Αποκάλυψης που σφαδάζανε σα σφαγμένα αρνιά πάνω στο φρυγμένο χώμα, εκεί όπου ο χάρος ήταν παρών και στριφογύριζε στον αγέρα το δίκοπο γιαταγάνι του;

Τα γκρεμισμένα σπίτια, οι ερειπωμένες αυλές, τα αποψιλωμένα βουνά δεν έχουν φωνή… φωνή διαθέτει μονάχα η καρδιά, η συνείδηση κι η λογική του ανθρώπου… Φωνή δυσαρέσκειας, αγανάκτησης και διαμαρτυρίας για το άδικο που συντελείται ενάντια σ’ έναν πολυπληθή λαό που είναι εξ’ ανάγκης υποχρεωμένος να ομοφωνήσει στο οδυνηρό αίσθημα και στον αφόρητο πόνο… Ο λαός μας θρηνωδεί και στηθοκοπιέται για την ανθρωποσφαγή και την αιματοχυσία, αλλά ευσπλαχνία και πονοψυχιά στον κόσμο καμιά… 

Δημοκόποι, αγύρτες, ταραχοποιοί, να φοβάστε την οργή των δεινοπαθούντων, να τρέμετε τη μανία, τη φρενίτιδα και τον παροξυσμό των καθημαγμένων και των παιδεμένων, γιατί οι εικόνες της φρίκης ταξιδεύουν στο διάστημα κι εκπέμπουν μηνύματα κι οι ανεπούλωτες πληγές των αμάχων που στάζουν αίμα πρέπει σφόδρα να σας προβληματίσουν… Γιατί τούτη την ώρα που σας μιλώ και ομολογώ τη βάρβαρη αλήθεια που έζησα, μια βαριά κατάρα ξεφεύγει απ’ τα ματωμένα χείλη μου: Αν υπάρχει δικαιοσύνη στους ουρανούς και βλέπει την τρομοκρατία που μαστίζει τη γη, ας ρίξει φωτιά και θειάφι στα σπίτια και στις αυλές εκείνων που κράτησαν το μαχαίρι και τον κεραυνό, που θανάτωσαν ομαδικά (δίχως οίκτο) άοπλους κι ανυπεράσπιστους ανθρώπους. Κι η φλόγα της ανθρώπινης δικαιοσύνης ας κάψει κι ας απανθρακώσει την ψίχα της ψυχής τους, για να νιώσουν κι εκείνοι τον σπαραγμό, τη συντριβή, την απώλεια και την ερήμωση…

 

Κι όσοι νοιάζονται κι αγωνιούν για το συνάνθρωπό τους που πάσχει και δεινοπαθεί, ας αποδοκιμάσουν αυθωρεί την αδικία, ας εκδηλώσουν την έμπρακτη υποστήριξη και την κοινωνική τους αλληλεγγύη για μας τους απόκληρους της γης, για να πάρουν επιτέλους τα όνειρα εκδίκηση, για να τιμωρηθεί όπως αρμόζει η ελαττωματική συμπεριφορά κι η παραβατικότητα που κεντρικός τους στόχος ήταν, είναι και θα είναι, το έγκλημα, το ολοκαύτωμα και η γενοκτονία… Γιατί είναι απόλυτα ακριβές, πως σύντομα, οι γονατισμένοι λαοί θα ξαναπάρουν τη σκυτάλη στα χέρια τους, θα εξεγερθούν και θα στασιάσουν για να διαπραγματευτούν ή για να πολεμήσουν σαν κολασμένοι προκειμένου να υπερασπίσουν το ακριβό δώρο της ζωής που τους χάρισε η φύση και τα έννομα συμφέροντα που απορρέουν από την κοινή συμβίωση των αγγέλων και των ανθρώπων… 

Ναι, όσο η φρίκη παραμένει ζωντανή κι ισχυρή, τα ανάρμοστα προνόμια κι η αχαλίνωτη ασυδοσία των ισχυρών της γης θα ‘ναι πάντα επισφαλή κι επίφοβα…

 

Ποια ακραιφνής συνείδηση θα δυσανασχετήσει και θα κρατήσει αποστάσεις από τα θύματα του πολέμου που βίωσαν τη βάναυση μεταχείριση, την ακραία σωματική και ψυχική ταλαιπωρία, την άδικη τιμωρία και το μαρτύριο που τους επέβαλλαν οι δήμιοι, οι δυνάστες κι οι εκμεταλλευτές; Που έχασαν ξαφνικά τα προσφιλή τους πρόσωπα (αδέρφια, φίλους, συγγενείς) που απώλεσαν δουλειές, σπίτια, κτήματα, περιουσίες, που στερήθηκαν το γλαυκό ουρανό της πατρίδας τους, τους οικείους τόπους, τις παραδόσεις, τον ακμαίο πολιτισμό των προγόνων τους… Που απώλεσαν, χωρίς να φταίνε, την οντότητα και την αυτοτέλειά τους και τώρα μ’ ένα διαμπερές τραύμα στην ψυχή μεταναστεύουν σαν τα διαβατάρικα πουλιά σε ξένους κι αφιλόξενους τόπους…

Γιατί, την ερειπωμένη και λεηλατημένη χώρα μας την εγκατέλειψε πρώτα ο θεός κι εμείς που γλιτώσαμε από την κόλαση της φωτιάς έπρεπε πάραυτα να δραπετεύσουμε, να ξεφύγουμε από το δραστικό βεληνεκές του ακόρεστου κι αδυσώπητου ανταγωνισμού που ακόμα δε λέει να κοπάσει… Να μη βλέπουμε τις τραγικές απώλειες των ανθρώπινων ζωών, τα στυγερά εγκλήματα, τον παραλογισμό των ελαττωματικών συνειδήσεων που ξεθεμελιώνουν μια εξαίσια χώρα για να αυγατίσουν τα έκνομα κι αθέμιτα κέρδη τους… Η συμφωνημένη και σχεδιασμένη υλική καταστροφή κληροδότησε στο παρόν  την άμετρη στέρηση, την έσχατη πείνα και την εξαθλίωση κι ακόμα, επέβαλλε την χρεοκοπία και την άχρονη φτωχοποίηση του μέλλοντος για τον τόπο και για το λαό μας…

Ο πλούτος που παράγεται από τις πωλήσεις των όπλων και των οπλικών συστημάτων, οι μίζες των μεσαζόντων κι οι μπίζνες των μεγάλων επιχειρήσεων και των τραπεζών, πηγάζουν από το άδικο χυμένο αίμα των εκατομμυρίων ψυχών – μαρτύρων της γης που αντικρίζουν το θάνατο με τα ίδια τους τα μάτια…

 

Ωστόσο, ο θεός- άνθρωπος είναι γεννημένος και για το καλό και για το κακό. Κι αν κατανοήσει το αληθινό νόημα της δημιουργίας, τον άγιο προορισμό του αλλά και την τελευταία στάση της ζωής του, μπορεί να μεγαλουργήσει,… πρέπει πρώτα όμως να αποβάλλει το ένστικτο από μέσα του για να κραυγάσει με ευσυνειδησία και με αξιοπιστία στους αχανείς ορίζοντες που τον περιστοιχίζουν: σ’ αυτό τον κόσμο του ανούσιου ανταγωνισμού, των αγεφύρωτων ταξικών αντιθέσεων και της αδιάλειπτης αντιδικίας, υπάρχω εγώ, η συνείδησή μου κι η αθανασία της άγιας μου ψυχής που δεν παύει ούτε στιγμή να ευελπιστεί και να διαπνέεται από εφορία κι από αισιοδοξία!!!

 

Σύντροφοι και συνάνθρωποι, η παράνοια των ανθρώπων, η ψυχοπάθεια κι η αδικοπραξία, μου επέβαλλαν να ιδώ ζωγραφισμένο τον τρόμο και τον πανικό στα μάτια των νηπίων την ώρα που οι μανάδες τους χαροπάλευαν και ψυχομαχούσαν πάνω στο πυρπολημένο κι απανθρακωμένο χώμα… Γι’ αυτό γογγύζω και θρηνώ!!!

http://www.katiousa.gr 

Κι αν συναντηθούν;

Κατιούσα

Του Παναγιώτη Λαζαρίδη

Να φοβάσαι έναν νέο Δεκαεπτά ετών πάει κι έρχεται. Να σκιάζεσαι μη συναντηθεί με έναν άλλο «νέο» Διακοσίων ετών, είναι όντως, τρομαχτικό. Είναι εφιάλτης!

Η απόπειρα να γραφτεί ξανά η Ιστορία από γραφικούς ανιστόρητους είναι καθημερινό φαινόμενο. Ο «εκπρόσωπος»  του ανεπαρκέστατου εαυτού του,  Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα να απαλειφθεί από την Ιστορική μνήμη –άρα και την ιστορία  – η στυγερή δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη .

Δεν θα σταθώ περισσότερο στο γεγονός αυτό γιατί απλούστατα ο συγκεκριμένος ανταγωνίζεται τον εαυτό του ως ένα από τα πλέον αξιοσημείωτα τρόλ της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας. Ο σεσημασμένος για την ανεπάρκειά του πολιτικός έχει αναφερθεί ακόμη και στη σκληρή ανακάλυψη εκείνου του τύπου  με τη γενειάδα. Μια ανακάλυψη που συνοψίστηκε στη φράση του Κ.Μαρξ πως : « Η Ιστορία της ανθρωπότητας είναι η Ιστορία της πάλης των τάξεων» Επρόκειτο άλλωστε για μια εξαιρετικά παλαιά και ταυτόχρονα τραγική διαπίστωση για το «γένος των ανθρώπων».

Τάξεις, ταξική πάλη και  Iστορία; Σκληρά πράγματα  για να «ποτίσει» κανείς έναν Δεκαεπτάχρονο.

Ας συνοψίσουμε λοιπόν τις διαπιστώσεις των απανταχού νέο-ανιστόρητων με το παρακάτω :  «Οι κεφαλαιοκρατικές κοινωνίες είναι η τελική, η τελευταία μορφή, της ανθρώπινης συμβίωσης, εδώ άλλωστε πραγματώνεται η ανθρώπινη ελευθερία». Μάλιστα!

Και τώρα, ας το τερματίσουμε μια για πάντα: O κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής που έχει σαν κίνητρο το κέρδος, ταιριάζει απόλυτα με την ανθρώπινη φύση. Ταιριάζει «γάντι» με την τάση του μέσου ανθρώπου, όντας διαφορετικός να ξεχωρίζει. Χωρίς κίνητρο για ξεχωριστότητα, κυριαρχία και κέρδος δεν πάμε πουθενά! Έτσι κινούνται  η παραγωγή κι η οικονομία, έτσι δημιουργούνται τα κέρδη, που αποτελούν κίνητρο για οτιδήποτε. Έτσι ακριβώς γράφεται, ή καλύτερα ξαναγράφεται –ανάμεσα στ’ άλλα – και η Ιστορία…

Για να συνεχίσουμε όμως να μιλάμε στον δεκαεπτάχρονο για το μέλλον του, πρέπει να «επενδύσουμε» σε ιδέες και απόψεις πιο στέρεες, πιο προσωποποιημένες και για τον λόγο αυτό, πιο καταλυτικές: Το ΕΓΩ και η ανθρώπινη «εγωιστική» φύση είναι σύμφυτα με την πρόοδο και την ατομική εξέλιξη. Πού θα πας χωρίς οικονομικά κίνητρα αγαπημένο μου παιδί; Η κυριαρχία  στη φύση, τις δυνάμεις της γνώσης, της τεχνολογίας και της παραγωγής, της διανομής, είναι το μέλλον σου. Αυτή είναι η μεγάλη χαρά της «προόδου» με την οποία κακά  τα ψέματα, η μόνη κοινωνία που θα γνωρίσειςσύνδεσε τα πρώτα, αλλά και τα μετέπειτα ιστορικά της  βήματα. Καπιταλισμό την λένε!

Μάλλον «η κοινωνία των ελεύθερων – ανεξάρτητων – συνεταιρισμένων παραγωγών» που ανακάλυπτε –πάλι αυτός- ο τύπος με τη γενειάδα, πριν δύο περίπου αιώνες ήταν μια βερμπαλιστική ακαταλαβίστικη ουτοπία που διαψεύστηκε όπου εφαρμόστηκε. Εδώ ας κάνουμε μια εξαίρεση κι ας διδάξουμε τον Δεκαεπτάχρονο λίγη Ιστορία. Λίγη «αποτυχημένη» Ιστορία. Ας του πούμε για την αποτυχία του κομμουνισμού όπου εφαρμόστηκε. Ας του πούμε ότι «το σύστημα αυτό κατέρρευσε στο 1/3 του πλανήτη πριν γεννηθείς. Κάπως έτσι καθαρίζουμε και μ’ ένα σύντομο επιλεκτικό και περιεκτικό «μάθημα»  Ιστορίας!

Κάτι δεν πάει καλά όμως: Ο νέος μας αυτός στα δεκαεπτά του χρόνια δεν κυκλοφοράει με παρωπίδες. Κάπου θ’ ακούσει πως η ανθρωπότητα βιώνει τη χειρότερη στιγμή της νεότερης Ιστορίας της! Κάπου θα διαβάσει πως ολόκληροι ήπειροι αφού καταληστεύτηκαν οι πλουτοπαραγωγικές τους πηγές στα πλαίσια της αποικιοκρατίας (παλαιάς και νέας)είναι καταδικασμένες στην πείνα, τις αρρώστιες και τον θάνατο!

Για παράδειγμα θα διαπιστώσει πως η Αφρικανική Ήπειρος είναι καταδικασμένη στη δίψα και την πείνα και πως η Λατινική Αμερική στις Φαβέλες. Ή ακόμη θα μάθει πως το 1% των ανθρώπων που ζουν στον πλανήτη συγκεντρώνει περισσότερο από το 50% του παγκόσμιου πλούτου. Και πάνω από το 50% των κατοίκων αυτής της Γης ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Αν σας στριμώξει ο Δεκαεπτάρης, γιατί κάτι πήρε τα αυτί του από όλα αυτά τα θαυμάσια και τα θαυμαστά, πείτε του πως «Ολοι μαζί μπορούμε». Διδάξτε του τη «φιλανθρωπία» προκειμένου να ισοσκελίσετε τις απορίες  και τα ανεξήγητα στο μυαλό του. Κι αλλάξτε αμέσως θέμα, με «Θέμο» και άλλα παραδείγματα «αυτοδημιούργητων» που έγιναν μεγάλοι και τρανοί…

Μην πείτε και πολλά-πολλά στον δεκαεπτάχρονο και κυρίως μην τον αφήσετε να τα δει! Εδώ  ο στόχος είναι ιερός: Η Ατομική, η εξατομικευμένη ανέλιξή του. Είπαμε, αυτό ταιριάζει στη φύση του…

Και η «Ιστορία» που θα ξαναγράψετε  για εκείνον και τη γενιά του παρακαλώ πολύ να είναι χωρίς Λαμπράκη, Μπελογιάννη, Che, Fidel, Παλαιστίνη κι όλα αυτά  τα «μη χρήσιμα» στην συνέχεια της  ζωής του.

Κυρίως όμως μην του πείτε πως ο κόσμος που θα ζήσει, αλλάζει ως προς τα δύο θεμελιώδη που τον αφορούν: Το φυσικό περιβάλλον και την ανθρώπινη εργασία. Αυτά τα δυό που αποτελούν πηγή πλουτισμού για λίγους και πληγή για εκείνον, και για τους πολλούς στους οποίους ανήκει και θα ανήκει!

Κυρίως όμως μην τον αφήσετε να καταλάβει πως το γένος και η γενιά του θα καταστραφούν! Αφήστε τον να ελπίζει πως είναι «ελεύθερος» να διεκδικήσει την είσοδό του σ’ εκείνο το 1% των «έξυπνων» και των «εκλεκτών». Κάντε τον να ελπίζει πως θα προσεγγίσει τις παρυφές τους, προκειμένου να τους υπηρετήσει και να ωφεληθεί κάπου εκεί στην κλίμακα των καλά αμειβόμενων. Βάλτε του στόχους «υψηλούς», τέτοιους που θα τον κάνουν να νιώθει ήδη  ξεχωριστός. Κι ας μην είναι, κι ας μη γίνει ποτέ!

Και κάτι τελευταίο: Μην τον αφήσετε ποτέ να συναντηθεί μ’ εκείνον τον για πάντα νέο  τύπο με την γενειάδα, που ακούει στο όνομα Κάρολος Μαρξ. Μ’ εκείνον τον «Ανυπέρβλητο παραμυθά»- για να δανειστώ τον χαρακτηρισμό του Θάνου Μικρούτσικου που τόσο αγαπώ. Τι δουλειά έχει άλλωστε ο σημερινός Δεκαεπτάρης μ’ έναν άνθρωπο που –αν ζούσε – θα μετρούσε δύο αιώνες ζωής;

Αλλοίμονο μας  αν συναντηθούν αυτοί οι δυο! Αλλοίμονο στους νέους! Αλλοίμονο στον κόσμο!

Υ.Γ:  Τώρα τι είναι εκείνο που με κάνει να θεωρώ ξανά και ξανά μοιραία τη συνάντηση αυτή, θα το συζητήσουμε μια άλλη φορά. Μετά χαράς κι αισιοδοξίας μεγάλης, Ιστορικής και όχι μόνο!

Αποκαλυπτικό φωτογραφικό υλικό

Ο Καζαντζόγλου κρατώντας το έμβλημα των SS

Ολοκληρώθηκε στη δίκη της Χρυσής Αυγής η παρουσίαση αποκαλυπτικού φωτογραφικού υλικού από τον σκληρό δίσκο του πυρηνάρχη Νίκαιας, Πατέλη, όπου φαίνεται ξεκάθαρα η στρατιωτική δομή και εκπαίδευση της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης. Σε αντίθεση με τα λεγόμενα των υπερασπιστών συνηγόρων των χρυσαυγιτών περί όπλων για να παίζουν paintball, προκύπτει ξεκάθαρη εκπαίδευση με όπλα, σκοποβολή, στρατιωτικές κατασκηνώσεις και εκπαίδευση αντίστοιχη των ειδικών δυνάμεων του στρατού.
Η στρατιωτική εκπαίδευση των ταγμάτων εφόδου της ναζιστικής οργάνωσης - «εσείς είστε τα τάγματα εφόδου» έλεγε ο αρχηγός Ν. Μιχαλολιάκος, «η Χρυσή Αυγή είναι ένας στρατός» ομολογούσε φωνάζοντας ο αρχηγός - είναι αναμφισβήτητη. Μάλιστα, ως εκπαιδευτές εμφανίζονται μέλη του «πυρήνα» της Νίκαιας, κατηγορούμενοι στη δίκη. Παντού ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, Γ. Ρουπακιάς, που όχι μόνο δεν ήταν περαστικός από την οργάνωση, όπως έλεγε ο αρχηγός Μιχαλολιάκος, αλλά απαθανατίζεται να εκπαιδεύεται, να χρησιμοποιεί όπλα και μαχαίρια, να χαιρετά ναζιστικά, να φωτογραφίζεται με χρυσαυγίτες βουλευτές κ.ά. Σε σχετικά ψηφίσματα του πενταμελούς της Νίκαιας «υπογράφουν», εκτός από τον Πατέλη, οι Ρουπακιάς, Καζαντζόγλου και Τσακανίκας.
Πιο συγκεκριμένα, στα φωτογραφικά ντοκουμέντα εμφανίζονται μέλη της Χρυσής Αυγής να ακολουθούν εκπαίδευση παραστρατιωτικής ομάδας, με χρησιμοποίηση υλικών παραλλαγής για να μη γίνονται αντιληπτοί από τον εχθρό. Μετέχουν στη στρατιωτική κατασκήνωση στον ποταμό Νέδα. Εκπαιδεύονται ένοπλα, κινούνται σε αντίθετη φορά των νερών του ποταμού, οργανώνουν σκοπιές, χρησιμοποιούν καμουφλάζ. Υπάρχουν ακόμα φωτογραφίες σε νυχτερινή επιφυλακή, πεζοπορία, «έρπινγκ», κάλυψη από τον εχθρό με όπλα, σε νυχτερινή εκπαίδευση και διαβίωση. Φωτογραφίες με εκπαιδεύσεις σε πολεμικές τέχνες, με πυροβόλα, παρατάξεις και παρελάσεις στις πλατείες της Νίκαιας, ναζιστικές τελετουργίες (ορκωμοσία με αναμμένους πυρσούς, ύμνους και ναζιστικούς χαιρετισμούς), με σβάστικες, με σημαίες των ναζιστικών SS, κέλτικους σταυρούς, μοτοπορείες, με στρατιωτικές στολές, παντελόνια παραλλαγής, full face, αλεξίσφαιρα. Εκπαίδευση στα γραφεία τους με μαχαίρια και όπλα...

ΤΟ Νίκαιας: Οπλα, μαχαίρι, αλεξίσφαιρο γιλέκο

Ο ναζιστικός χαιρετισμός του Ρουπακιά

Ο Πατέλης κρατώντας κουμπούρια...

Στρατιωτική εκπαίδευση

Η ΤΟ Νίκαιας στη Νέδα

To Facebook απολογείται – Οι ναζί της Χρυσής Αυγής αποκαλύπτονται!

Λίγο μετά τις 9 το βράδυ (5/6/2018) στο προσωπικό προφίλ Νίκος Μπογιόπουλος εστάλη μήνυμα από την εταιρεία που διαχειρίζεται το Facebook. Με το μήνυμα η εταιρεία ζητά «συγγνώμη», ομολογεί ότι διέπραξε λογοκρισία κατά του αντιναζιστικού άρθρου του Νίκου Μπογιόπουλου στον «Ημεροδρόμο» με τίτλο Τι κάνατε στην Κάνδανο, Κασιδιάρη;, επαναφέρει τη δημοσίευση που είχε αφαιρέσει και αίρει το μπλοκάρισμα του προφίλ.  

Facebook: «Κάναμε λάθος – Ζητούμε συγγνώμη»

    Σύμφωνα με τον ισχυρισμό της εταιρείας έγινε «λάθος». Στο μήνυμα καταγράφεται ότι το Facebook προχώρησε σε αφαίρεση της δημοσίευσης από το προφίλ του Νίκου Μπογιόπουλου την οποία «επαναφέρει», απολογείται για τα «μπλοκαρίσματα που επιβλήθηκαν» και ζητά συγγνώμη. Σημειώνει, μάλιστα, ότι επαναφέρει το περιεχόμενο που είχε αφαιρέσει καθώς αυτό «δεν παραβίαζε τους Ορους της κοινότητάς μας». 

    Η εξέλιξη αυτή προέκυψε μετά το σάλο που δημιουργήθηκε λόγω της λογοκρισίας και μετά από πλήθος διαμαρτυριών, ακόμα και στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θυμίζουμε ότι για το θέμα προχώρησε σε παρέμβαση ο υπουργός Δικαιοσύνης, Σταύρος Κοντονής, στο Συμβουλίου Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, το ΚΚΕ κατέθεσε ερώτηση στην Κομισιόν και υπήρξαν εκτενείς αναφορές στα ελληνικά ΜΜΕ. 

 

    Το γεγονός ότι η εταιρεία που διαχειρίζεται το Facebook αποδέχτηκε το απαράδεκτο της ενέργειάς, ομολόγησε τη λογοκρισία η οποία μάλιστα αφορούσε σε άρθρο που κατέγραφε την ναζιστική θηριωδία και προχώρησε στην αποκατάσταση τη ανάρτησης που αφαίρεσε, κρίνονται καταρχάς ως θετική εξέλιξη. 

    Ωστόσο: Κάθε άλλο παρά πρέπει να θεωρηθεί το θέμα ως λήξαν. Και τούτο διότι η ελεύθερη διακίνηση ιδεών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και πολύ περισσότερο η δυνατότητα να αναδεικνύεται η κτηνωδία του ναζισμού,  δεν μπορεί να αμφισβητείται ούτε καν κατά «λάθος». Είναι, ταυτόχρονα, αδιανόητο να δίνεται η δυνατότητα σε νοσταλγούς του Χίτλερ να στοχοποιούν κείμενα και αναρτήσεις που αποκαλύπτουν τα πεπραγμένα του ναζισμού και οι πρακτικές αυτές να επαφίενται στην όποια «τεχνητή νοημοσύνη» των υπηρεσιών που διαχειρίζονται το Facebook. 
    Οσον αφορά το απολογητικό μήνυμα της εταιρείας που διαχειρίζεται το Facebook, το παραθέτουμε όπως εστάλη στο προφίλ Νίκος Μπογιόπουλος: 

Η πλήρης γελοιοποίηση της Χρυσής Αυγής!

    Η εξέλιξη υπήρξε διπλά θετική, διότι ταυτόχρονα με την υπαναχώρηση της Facebook ήρθε και η πλήρης αποκάλυψη των χρυσαυγιτών.
    Για κακή τύχη των ναζί, μια ώρα πριν το ίδιο το Facebook ομολογήσει τη λογοκρισία και ζητήσει συγγνώμη, είχε εμφανιστεί η Χρυσή Αυγή η οποία με την μέθοδο του γκαιμπελισμού επιχείρησε να αμφισβητήσει την λογοκρισία που, όμως, η ίδια η Facebook παραδέχτηκε μια ώρα αργότερα!
    Ετσι οι χρυσαυγίτες υπήρξαν οι μόνοι που υπερασπίστηκαν τη λογοκρισία. Ηταν οι μόνοι που δεν είδαν καμία λογοκρισία κατά του άρθρου για το Ολοκαύτωμα της Κανδάνου. Ηταν οι μόνοι που δεν τους ενόχλησε (γιατί άραγε;…)  η λογοκρισία ενός άρθρου που παρουσίαζε την ναζιστική κτηνωδία και αντίθετα πάσχισαν να την παρουσιάσουν σαν… μη γενόμενη και να την εμφανίσουν σαν συνήθη διαδικασία…
    Συγκεκριμένα στην επίσημη ιστοσελίδα  της Χρυσή Αυγής αναρτήθηκε (στις 20.00) κείμενο στο οποίο – εν μέσω πολλών «καλολογικών» στοιχείων – γινόταν λόγος για  «δήθεν λογοκρισία του Facebook στον Μπογιόπουλο». Ως υπερασπιστές, δε, της λογοκρισίας χαρακτήρισαν την καταγγελία «καταγέλαστη»…
    Η κακοτυχία, όμως, των καταγέλαστών ναζιστόμουτρων ήταν τέτοια που το κείμενο που ανέβασαν στην επίσημη ιστοσελίδα τους ήρθε να το γελοιοποιήσει μια ώρα μετά το ίδιο το Facebook, το οποίο παραδέχτηκε όσα εκείνοι προσπάθησαν να βαφτίσουν σαν «ανύπαρκτο» γεγονός!
    Το δημοσίευμα τους (παρατίθεται παρακάτω), που όπως φαίνεται και στη φωτογραφία ανέβηκε μια ώρα περίπου πριν την απολογία της εταιρείας που διαχειρίζεται το Facebook, είναι μια πρώτης τάξεως απόδειξη και για το ποιοι κρύβονται πίσω από την προσπάθεια να στοχοποιηθεί το κείμενο, αλλά και των μεθόδων που χρησιμοποίησαν. 
    Και μόνο η ανάγνωση του κειμένου των ναζί της Χρυσής είναι αρκετή για να αποδείξει το μέγεθος του γκαιμπελισμού τους, αλλά και της αυτογελοιοποίησής τους.
Το παραθέτουμε: 

«Χαλάει τον κόσμο τις τελευταίες μέρες το σταλινικό υπόλειμμα που ακούει στο όνομα Μπογιόπουλος, «καταγγέλλοντας» δήθεν λογοκρισία του από το Facebook.

Σύμφωνα με την καταγέλαστη «καταγγελία» του, «το Facebook, μετά από αιτήματα που δέχτηκε, μπλόκαρε το προφίλ «Νίκος Μπογιόπουλος» εξαφανίζοντας ταυτόχρονα την ανάρτηση με τίτλο «Τι κάνατε στην Κάνδανο, Κασιδιάρη;» που είναι άρθρο δημοσιευμένο στον «Ημεροδρόμο».

Στην πραγματικότητα, το Facebook (κατά πάγια τακτική του σε τέτοιες εικόνες…) «γκριζάρισε» όχι την ανάρτηση, αλλά μια φωτογραφία με εκτελεσθέντες από τους Γερμανούς, με την σημείωση ότι «η φωτογραφία αυτή μπορεί να δείχνει βίαιο ή σκληρό περιεχόμενο».

Όπως δε γνωρίζουν όλοι οι χρήστες (ακόμα και τα παιδιά του δημοτικού!), μπορούν να «πατήσουν» πάνω στην φωτογραφία και να την δουν κανονικά, «με δική τους ευθύνη», ενώ στην συνέχεια δίνονται οι επιλογές «Εμφάνιση φωτογραφίας» και «Να καλυφθεί η φωτογραφία».

Δηλαδή, παραμύθι κυρά μου είναι η «λογοκρισία»…

    Αυτά ισχυρίστηκαν τα ναζίδια. Μόνο που ήρθε, μόλις μια ώρα αργότερα, η ίδια η Facebook, να τους διαψεύσει. Αυτό στη γλώσσα των κανονικών ανθρώπων λέγεται «ξεβράκωμα». Στη γλώσσα των «εγέρθουτου» δεν γνωρίζουμε πως λέγεται.

Φάντασμα του παρελθόντος

        

Δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα «evros-news.gr», στις 31 Μάη, δήλωση του δημάρχου Αλεξανδρούπολης. Σε αυτήν ο κ. δήμαρχος ενοχλείται από τις ανακοινώσεις του ΚΚΕ, ενάντια στην παρουσία των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στην Ελλάδα και στην πόλη του. Αναφέρει ότι το ΚΚΕ κάνει παλαιολιθικού τύπου επαναστατική γυμναστική και είναι προσηλωμένο δογματικά σε ψυχροπολεμικές ξεπερασμένες αναλύσεις. Ακόμη, θεωρεί ότι η θέση του ΚΚΕ «έξω από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ» έχει ως «κέρδος» την απομόνωση. Ο προσανατολισμός της χώρας μας, λέει, πρέπει να συνεχίσει να είναι ευρωατλαντικός και λόγοι ασφάλειας, άμυνας και σταθερότητας επιβάλλουν να ενισχύονται οι δεσμοί μας με την ΕΕ, τις ΗΠΑ και η χώρα μας να συμμετέχει σε υπερεθνικούς, πολιτικούς, οικονομικούς, διεθνείς οργανισμούς. Η δήλωσή του διαπνέεται από αντικομμουνισμό και ανασύρει επιχειρήματα της εποχής του Μακάρθι και του Τρούμαν. Άξιος ο ρόλος του και η αποστολή του.

Ο λαός της Αλεξανδρούπολης πρέπει να οργανώσει και να δυναμώσει την πάλη του, να ρίξει στα σκουπίδια τις θεωρίες του δημάρχου. Να ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο τις ταξικές δυνάμεις στην περιοχή του Έβρου και της Αλεξανδρούπολης. Ο λαός να βροντοφωνάξει έξω το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ από τη χώρα μας. Ούτε γη ούτε νερό ούτε αέρα στους φονιάδες των λαών. Να επιστρέψουν όλα τα στρατεύματα που βρίσκονται εκτός συνόρων. Ο λαός της Αλεξανδρούπολης πρέπει επίσης να βγάλει και ορισμένα άλλα συμπεράσματα. Να σκεφτεί ποιους εκλέγει για την Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση. Τι θέση παίρνουν απέναντι στα λαϊκά προβλήματα. Ο λαός χρειάζεται εκλεγμένους που θα στηρίζουν τους αγώνες για τα προβλήματα που προκαλούν η ανεργία, η έλλειψη Συλλογικών Συμβάσεων, οι μισθοί που βρίσκονται πολύ κάτω από τις σύγχρονες ανάγκες, η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, για να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις. Τα λεγόμενα του σημερινού δημάρχου, ο οποίος στις προηγούμενες εκλογές στηρίχτηκε από τη ΝΔ και στηρίζει επίσης αντιλαϊκές πολιτικές της σημερινής κυβέρνησης, δείχνουν ότι επιδιώκει να είναι αρεστός και στους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς.

Με ένα στόμα

«Απαραίτητη προϋπόθεση για την προσέλκυση επενδύσεων είναι μία μεταρρυθμιστική υπέρβαση. Τόσο σε επίπεδο στόχων και χρόνων, όσο και σε επίπεδο νοοτροπίας». Τα παραπάνω έγραψε ο πρόεδρος του ΣΕΒ σε εφημερίδα του Σαββατοκύριακου, δίνοντας ουσιαστικά το «σινιάλο» για ένταση της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Οπως σημειώνει, άλλωστε, «υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει ακόμη, στο Ασφαλιστικό, στη δημόσια διοίκηση, στη χωροταξία, στις αδειοδοτήσεις, στη Δικαιοσύνη, στην απελευθέρωση των αγορών». Το ότι αυτά τα λέει ο πρόεδρος των βιομηχάνων ενόψει της «εξόδου από τα μνημόνια» είναι άλλος ένας δείκτης του τι έχει να περιμένει ο λαός από την ολοκλήρωση του τρέχοντος «προγράμματος». Αλλωστε οι βιομήχανοι, όχι τυχαία, κάθε φορά που παρεμβαίνουν στη συζήτηση για τη «μεταμνημονιακή εποχή» φροντίζουν να κάνουν ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει περίπτωση επιστροφής κατακτήσεων των εργαζομένων που ξηλώθηκαν τα τελευταία χρόνια. Ενώ και ο Αλ. Τσίπρας στη συνέλευση του ΣΕΒ ξεκαθάρισε ότι «σε αντίθεση με την είσοδό μας στα μνημόνια, η έξοδός μας από αυτά δεν θα τα αλλάξει όλα στη ζωή μας απότομα και θεαματικά»... Με ένα στόμα - μια φωνή, λοιπόν, καλούν τους εργαζόμενους να ξεχάσουν όσα έχασαν και να ετοιμάζονται για θυσίες στο διηνεκές, αφού αυτό επιβάλλει η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.

Υποκρισία για την προστασία του περιβάλλοντος

Κάθε χρόνο, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες «βομβαρδίζονται» από τις αστικές κυβερνήσεις, τα κόμματα, τα μέσα ενημέρωσης, τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, τους επιχειρηματικούς ομίλους, από υποκριτικά μηνύματα «ευαισθητοποίησης» για το περιβάλλον. Μόνιμη επωδός είναι η «σωτηρία του πλανήτη», η «ανάπτυξη περιβαλλοντικής συνείδησης», η προστασία των θαλασσών και πολλά ακόμα, που στόχο έχουν να εμπεδώσουν οι λαοί την αντίληψη ότι το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, είναι δική τους υπόθεση, άρα και δική τους ευθύνη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το μήνυμα του ΟΗΕ με αφορμή τη Μέρα Περιβάλλοντος αφορούσε τη «μάστιγα των πλαστικών μιας χρήσης», κάτι που ούτε λίγο - ούτε πολύ ανάγεται σε μείζον ζήτημα. Καταλήγει όμως να φωτογραφίζει ως ένοχο για την καταστροφή του περιβάλλοντος όποιον χρησιμοποιεί πλαστική σακούλα στο σούπερ μάρκετ ή όποιον πίνει καφέ με πλαστικό καλαμάκι κ.λπ., ενώ κατά κανόνα πίσω από τέτοιες «συστάσεις» κρύβονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και επιχειρηματικοί πόλεμοι ανάμεσα σε ισχυρά μονοπώλια, ακόμα και κράτη. Το απέδειξε περίτρανα η διαμάχη των ΗΠΑ με την ΕΕ και την Κίνα για τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, όπου αποκαλύφθηκαν πλήρως ο υποκριτικός χαρακτήρας των διακηρύξεων όλων των ιμπεριαλιστικών κρατών για το περιβάλλον και τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω απ' αυτές. Σε κάθε περίπτωση, ο βασικός ένοχος για την υποβάθμιση και την καταστροφή του περιβάλλοντος δεν είναι άλλος από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, που έχει στη φύση του την καταλήστευση των φυσικών πόρων του πλανήτη, προκειμένου να εξασφαλιστούν κέρδη για τους μονοπωλιακούς ομίλους.

* * *

Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά για να το διαπιστώσουμε αυτό και στην Ελλάδα: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που όλα τα προηγούμενα χρόνια έχει κάνει το απόλυτο πολιτικό πλιάτσικο με το θέμα της οικολογίας και της προστασίας του περιβάλλοντος, για να έχει εκλογικά - και όχι μόνο - οφέλη, έχει θέσει σε διαβούλευση εδώ και μερικές μέρες την «Εθνική Στρατηγική για τα Δάση». Και μέσα από αυτήν αποκαλύπτεται ξεκάθαρα η πρόθεσή της να ανοίξει νέους δρόμους για την εκμετάλλευση των δασικών οικοσυστημάτων με την παραπέρα εμπορευματοποίηση της δασικής γης για τουριστικές και ενεργειακές επενδύσεις ΑΠΕ. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που πλέον ο κλασικός τρόπος εκμετάλλευσης των δασικών εκτάσεων που «προϋπέθετε» να μπει μια φωτιά για να αποχαρακτηριστεί, να μοιάζει κατά πολύ ξεπερασμένος.
Επίσης, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μπροστά στο εκρηκτικό πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, κρατά στάση αναμονής με στόχο να ανοίξει ο δρόμος στον «σωτήρα ιδιώτη» και εκεί όπου δεν έχουν δημιουργηθεί ακόμα οι κατάλληλες γι' αυτό προϋποθέσεις. Συνεχίζει και ολοκληρώνει την υπογραφή των συμπράξεων με μια χούφτα επιχειρηματικούς ομίλους για την κατασκευή μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων αποβλήτων (ΜΕΑ) ανά τη χώρα και ταυτόχρονα προωθεί με ιδιαίτερο ζήλο την καύση των λεγόμενων «απορριμματογενών καυσίμων» (σκουπίδια με υψηλή σχετικά θερμογόνο δύναμη) στις τσιμεντοβιομηχανίες, όπως στο Βόλο, με τραγικές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
Τέλος, η κυβέρνηση, όπως και οι προκάτοχοί της, εφαρμόζει αποφασιστικά τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις και συστάσεις, που βλέπουν το περιβάλλον ως πεδίο επιχειρηματικής δράσης για την προσέλκυση επενδύσεων, την άντληση πρώτων υλών για τα εμπορεύματά τους, την κατασκευή των δικτύων μεταφοράς και την απόρριψη των αποβλήτων, που προκύπτουν από την όλη δραστηριότητά τους. Αλλωστε, αυτό ακριβώς περιγράφει ο ίδιος ο πρωθυπουργός στα περιφερειακά «αναπτυξιακά» συνέδρια ανά την Ελλάδα, μιλώντας για «βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη» και για «επενδυτικές ευκαιρίες που θα παίρνουν υπόψη τους την προστασία του περιβάλλοντος». Με απλά λόγια, εννοούν ότι όπου το περιβάλλον έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, τότε θα έρχεται η ...βιώσιμη ανάπτυξη με το «Στρατηγικό Σχέδιο για τα Δάση», τα «Ρυθμιστικά και Χωροταξικά Σχέδια» και ό,τι άλλο χρειαστεί για να στηριχθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα.

* * *

Η εργατική τάξη, ο λαός έχουν κάθε λόγο να απορρίψουν όλη αυτήν την προπαγανδιστική φιέστα. Βιώνουν καθημερινά ότι οι αποφάσεις, οι αντιθέσεις και οι πρόσκαιρες συμφωνίες μεταξύ ιμπεριαλιστικών κρατών, μεταξύ μονοπωλιακών ομίλων, αφορούν το ποιος θα πάρει την καλύτερη μερίδα από την καταλήστευση των φυσικών πόρων του πλανήτη.
Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής, το ΚΚΕ προβάλλει τη θέση ότι η προστασία του περιβάλλοντος, προς όφελος του λαού, προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας. Για να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος, θα πρέπει οι σημερινοί αγώνες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού, των δασών, των φυσικών πόρων, ενάντια στην «πράσινη» οικονομία των καπιταλιστικών κερδών, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να σημαδέψουν τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του, που αποτελεί την αιτία όξυνσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων, χειροτέρευσης της ίδιας της ζωής.

Κ. Πασ.

Λίστες δεσμεύσεων

Οι επιθυμίες τους... διαταγές. Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του «έργου» που ανεβάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τον πρωθυπουργό, από το βήμα των συνεδρίων εφοπλιστών, τουριστικού κεφαλαίου και βιομηχάνων, να περιγράφει το λεγόμενο «αναπτυξιακό σχέδιο», με όλα τα «κίνητρα», τις φοροαπαλλαγές και τις διευκολύνσεις που βάζει η κυβέρνηση στα πόδια των καπιταλιστών, στρώνοντας το «χαλί» για την ανάκαμψη των κερδών τους.
Ενδεικτική είναι η λίστα με τις δεσμεύσεις προς τους εφοπλιστές, που ανέγνωσε ο πρωθυπουργός μόλις προχτές από τα «Ποσειδώνια». Μίλησε για αναβάθμιση υποδομών, προκειμένου να αξιοποιηθεί η «γεωστρατηγική θέση» της χώρας, «προώθηση δράσεων εντός και εκτός Ελλάδας που διευκολύνουν τη δραστηριότητα» των εφοπλιστών, προώθηση του «συναφούς στρατηγικού στόχου για την προσέλκυση επενδύσεων στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία», διευκολύνσεις για την κρουαζιέρα και πάει λέγοντας.
Λίγο πριν, από το ίδιο βήμα, ο πρόεδρος των εφοπλιστών ζητούσε να διατηρηθεί η ναυτιλία ανταγωνιστική, «μέσω ενός στρατηγικού σχεδιασμού με μέτρα υποστήριξης της διεθνούς φυσιογνωμίας της»...
Λίγες μέρες πριν, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ, ο Αλ. Τσίπρας έκανε τον μακρύ απολογισμό των πεπραγμένων της κυβέρνησης για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων: Μείωση του ενεργειακού κόστους, με προκλητικές απαλλαγές και «κίνητρα» που απολαμβάνουν οι βιομηχανίες στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της αγοράς, «θεσμικές παρεμβάσεις», με άρση κάθε λογής «εμποδίων» από τους στοιχειώδεις κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος, της υγείας των εργαζομένων κ.ο.κ., «χωροταξικός σχεδιασμός» και υποδομές με βάση τα «θέλω» των ομίλων, αλλαγές στο δικαστικό και φορολογικό σύστημα που συμβάλλουν στη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση, τσακίζοντας παράλληλα αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες.
Δεσμευόταν επίσης για την «επίλυση του κρίσιμου ζητήματος της χρηματοδότησης», την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων και τη γενίκευση των εξωδικαστικών συμβιβασμών - που για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες σημαίνουν γενίκευση των πλειστηριασμών και ξήλωμα δικαιωμάτων - καθώς και για «νέες πηγές ρευστότητας» από το ΕΣΠΑ, το « πακέτο Γιούνκερ», την υπό σύσταση Αναπτυξιακή Τράπεζα και «ειδικά επενδυτικά σχήματα που θα διευκολύνουν τη συμμετοχή ιδιωτών, αλλά και τον επιμερισμό του ρίσκου».
Τα ίδια έλεγε και στο τουριστικό κεφάλαιο, περιγράφοντας «τη βελτίωση του ανταγωνιστικού πλαισίου για την προσέλκυση επενδύσεων στον τουριστικό τομέα, με βελτίωση της χωροθέτησης και αδειοδότησης» και με «την παροχή φορολογικών κινήτρων».
Πριν ακόμα οι καπιταλιστές ξεστομίσουν τις νέες απαιτήσεις, από το βήμα των συνεδρίων τους, η κυβέρνηση σπεύδει να τις βάλει στο χαρτί και να δεσμευτεί για την ικανοποίησή τους, στο πλαίσιο του «μεταρρυθμιστικού μομέντουμ» που θα ενταθεί.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα «λόγια συμπάθειας» και οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα που μοίρασε ο πρωθυπουργός σε βιομηχανικούς εργάτες, ναυτεργάτες και τους εργαζόμενους στον τουρισμό, αλλά και οι... συστάσεις στους καπιταλιστές να «φροντίζουν» όσους εκμεταλλεύονται, ενισχύοντας ουσιαστικά τις δομές ενσωμάτωσης και «κοινωνικού διαλόγου», γίνονται βέβαια διπλά προκλητικά.
Πόσο μάλλον όταν τα «ρεκόρ» της ναυτιλίας, του τουρισμού, των εξαγωγών, τα οποία περιέγραψε, βγάζουν μάτι ότι προέρχονται από την ένταση της εκμετάλλευσης, από το νομοθετικό αντεργατικό οπλοστάσιο. Το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όχι μόνο μονιμοποιεί διά της «κωδικοποίησής» του αλλά και επεκτείνει, με μέτρα για τη γενίκευση της «ευελιξίας», τη σύνδεση μισθών - παραγωγικότητας, την απελευθέρωση των απολύσεων, έως και τα παραπέρα εμπόδια στην απεργία.
Τα γκέτο της εργοδοσίας στη βιομηχανία, οι 72 ώρες δουλειάς τη βδομάδα στα πλοία, οι μειώσεις των οργανικών συνθέσεων, οι μηδενικές αυξήσεις και η καταστρατήγηση των Συλλογικών Συμβάσεων στα καράβια, η δουλειά ήλιο με ήλιο με τις 14 διαφορετικές μορφές «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων στα πεντάστερα ξενοδοχεία. Να ποιο είναι το «μυστικό» για την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, που η κυβέρνηση φυλάει ως «κόρη οφθαλμού». Με αυτά πρέπει να αναμετρηθούν οι εργαζόμενοι, βάζοντας μπροστά τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Το «θαύμα της ναυτιλίας» στηρίζεται στην τεράστια εκμετάλλευση των ναυτεργατών

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ - στις 17 Νοέμβρη 1918 - στον Πειραιά (Ακτή Μιαούλη και στοά Ριζάρη), στα γραφεία της Πανελλήνιας Ενώσεως Μηχανικών Εμπορικών Ατμοπλοίων. Η ίδρυση του Κόμματος της εργατικής τάξης έδωσε ώθηση για τη χειραφέτηση των «ταπεινών και καταφρονεμένων», για τη διαμόρφωση ταξικής συνείδησης και την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, για την εργατική εξουσία, τον Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό.

Το ΚΚΕ μέσα σε σκληρές συνθήκες της ταξικής πάλης έχει πρωτοπόρα συμβολή και στους αγώνες των ναυτεργατών.
Στις μέρες μας, με την ασίγαστη πάλη των ταξικών σωματείων, με τη στήριξη του ΠΑΜΕ, οργανώθηκαν αγώνες, δόθηκαν σκληρές απεργιακές μάχες σε σύγκρουση με το εφοπλιστικό κεφάλαιο, την αντιλαϊκή πολιτική των αστικών κυβερνήσεων και την ΕΕ, συμβάλλουμε με όλες τις δυνάμεις μας για την αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.

Δεν μπορεί να υπάρξει «εθνική γραμμή» για τη «δίκαιη ανάπτυξη»

Η περίοδος που διανύουμε, χαρακτηρίζεται από έντονες και σημαντικές πολιτικές εξελίξεις.
Η κυβέρνηση αναλαμβάνει τον ρόλο του σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ, για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας. Μετατρέπει τη χώρα σε ορμητήριο της ιμπεριαλιστικής συμμορίας ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, χρησιμοποιώντας τις υποδομές στην Αλεξανδρούπολη, στον Αραξο και τη Σούδα.
Η όξυνση της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με Ρωσία και Κίνα στο κουβάρι των ανταγωνισμών, καθώς και οι αντιφατικές σχέσεις αστικής τάξης Ελλάδας - Τουρκίας, εγκυμονούν άμεσο κίνδυνο πρόκλησης θερμού επεισοδίου στην περιοχή.
Γι' αυτό λέμε ότι η πολιτική της κυβέρνησης βάζει τον ελληνικό λαό στο στόχαστρο των μεγάλων ανταγωνισμών σε περίπτωση μιας μεγάλης ιμπεριαλιστικής αναμέτρησης στην περιοχή.
Επιβάλλεται παρέμβαση του λαού, να μην χύσει το αίμα του κάτω από ξένη σημαία, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Το κυβερνητικό σχέδιο για τη στρατηγική ανάπτυξης για το μέλλον και το «συμπληρωματικό μνημόνιο συνεργασίας», που ανακοίνωσε η ΕΕ με τα προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης», καθώς και για την περίοδο μετά τον Αύγουστο του 2018, διαψεύδουν το παραμύθι της «καθαρής εξόδου», αποτελούν γέφυρα για τη συνέχιση και ένταση της επιθετικότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, της ΕΕ, του ΔΝΤ και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και τη μεταμνημονιακή εποχή.
Η κυβέρνηση κρύβει ότι αυτή η ασθενική - ασταθής ανάπτυξη είναι και θα παραμένει βαμμένη με νέες θυσίες εργαζομένων και συνταξιούχων.
Χρειάζεται πολύ θράσος να μιλάει κανείς για τέλος της επιτροπείας (ΕΕ - ΔΝΤ - ESM), όταν παραμένουν όλοι οι μνημονιακοί νόμοι και μηχανισμοί της ΕΕ (ESM) και του αστικού κράτους.
Καθαρή έξοδος από τα μνημόνια για τους ναυτεργάτες, την εργατική τάξη, γενικότερα τους εργαζόμενους, τον λαό σημαίνει ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΝΟΜΩΝ - ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ - ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ.
ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ΝΔ και μεταμφιεσμένο ΠΑΣΟΚ σε Κίνημα Αλλαγής έχουν στρατηγική σύγκλιση στα βασικά ζητήματα και προσπαθούν να την συγκαλύψουν με κοκορομαχίες σε δευτερεύουσας σημασίας διαφωνίες.
Δεν μπορεί να υπάρξει εθνική γραμμή «δίκαιης ανάπτυξης» γιατί υπάρχουν αντίθετα ταξικά συμφέροντα. Από τη μια, εφοπλιστές - βιομήχανοι - τραπεζίτες και, από την άλλη, η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος λαός.
Οι πρόσφατες δεσμεύσεις ενίσχυσης του εφοπλιστικού κεφαλαίου, που επανέλαβε ο Αλ. Τσίπρας από το βήμα της έκθεσης «Ποσειδώνια» ενώπιον των εφοπλιστών, σηματοδοτούν ένταση της επίθεσης στους ναυτεργάτες για τη μεγιστοποίηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Οι εξελίξεις στον κλάδο της Ναυτιλίας

Ο κλάδος της Ναυτιλίας αποτελεί έναν από τους πυλώνες της καπιταλιστικής ανάπτυξης και βρίσκεται διαχρονικά στις προτεραιότητες από όλες τις κυβερνήσεις, την αστική τάξη και το αστικό κράτος. Ολοι οι χώροι - Ποντοπόρος Ναυτιλία, Ακτοπλοΐα, Πορθμεία, Ρ/Κ - Ν/Κ, εφοδιαστικά σκάφη κ.ά. - βρίσκονται σε φάση καπιταλιστικής ανάπτυξης ξεπερνώντας τα προ κρίσης επίπεδα, με τους Ελληνες εφοπλιστές να καταγράφονται στους πλουσιότερους καπιταλιστές στην Υδρόγειο.
Μέσα σε μια μεγάλη περίοδο 2009 - 2018, σε συνθήκες που οι ναυτεργάτες, η εργατική τάξη, οι άνθρωποι του μόχθου στενάζουν, το εφοπλιστικό κεφάλαιο αυξάνει τα κέρδη, τα πλοία, τη δύναμή του, χτίζει - κατά κανόνα - στα ναυπηγεία της Κίνας και της Ν. Κορέας και αγοράζει κάθε χρόνο από δεύτερο χέρι μεγάλο αριθμό πλοίων δισ. δολαρίων.
Σύμφωνα με τη διεθνή ναυτιλιακή κατάταξη το 2018, οι Ελληνες εφοπλιστές ελέγχουν το 20% περίπου της παγκόσμιας χωρητικότητας, με 5.487 καράβια αξίας 105,2 δισ. δολαρίων και επιπρόσθετα στο βιβλίο παραγγελιών η ναυπήγηση 249 νεότευκτων καραβιών αξίας 15,3 δισ. δολαρίων!
Ο ελληνόκτητος στόλος είναι 1η δύναμη παγκοσμίως και 1η δύναμη στην ΕΕ - ελέγχει το 40% της χωρητικότητάς της.
Αμύθητα κέρδη για το εφοπλιστικό κεφάλαιο, ενώ από την άλλη ένταση της εκμετάλλευσης για τους ναυτεργάτες.
Η χρηματοδότηση τόσο από ελληνικές όσο και διεθνείς τράπεζες στις 31/12/2017, που αφορούσε ναυτιλιακές εταιρείες ελληνικών συμφερόντων, είναι στα 53.994,96 εκατ. δολάρια.
Οι ελληνικές τράπεζες αύξησαν το μερίδιό τους, καθώς οι τέσσερις από τις πέντε ελληνικές τράπεζες που συμμετέχουν στη χρηματοδότηση της ναυτιλίας ενδυνάμωσαν το δανειακό χαρτοφυλάκιό τους, το οποίο αυξήθηκε κατά 4,25%, στα 9,09 δισ. δολάρια. Το 2008 το συνολικό χαρτοφυλάκιο των ελληνικών τραπεζών ανερχόταν στα 16.944,23 εκατ. δολάρια. Το μερίδιο των ελληνικών τραπεζών στην ελληνική ναυτιλία αυξήθηκε σε 16,84%, σε σύγκριση με 15,25% το 2016 και 14,63% το 2015.
Η χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών σε ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες είναι (σε εκατομμύρια δολάρια): Τράπεζα Πειραιώς 2.750 - Εθνική Τράπεζα 2.428 - Alpha Bank 2.225 - Eurobank 1.524 - AegeanBank 164
Το ΚΚΕ απομυθοποίησε τη δημαγωγία των εφοπλιστών, της αστικής τάξης, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των άλλων πολιτικών εκπροσώπων της, τα περί «εθνικής συναίνεσης», «δίκαιης ανάπτυξης», «επιχειρηματικού δαιμονίου» των εφοπλιστών, αποκαλύπτοντας ότι δίκαιη ανάπτυξη σ' ένα άδικο σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει.
Το λεγόμενο «θαύμα» της ελληνόκτητης ναυτιλίας, η γιγάντωση της κερδοφορίας των Ελλήνων εφοπλιστών στηρίζεται στον υψηλό βαθμό εκμετάλλευσης των ναυτεργατών και στα προνόμια που καρπώνονται από τις κυβερνήσεις και το αστικό κράτος, μέσα από το σχετικό αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο για τη Ναυτιλία (Ν.Δ. 2687/53, 27/1975, 330/76 κ.ά. νεότερους αντεργατικούς νόμους από τις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ).
Το Ν.Δ. 2687/53 «περί επενδύσεως και προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού», καθώς επίσης και ο νόμος 27/1975 «περί φορολογίας πλοίων, επιβολής εισφοράς προς ανάπτυξη της εμπορικής ναυτιλίας, εγκαταστάσεως αλλοδαπών ναυτιλιακών επιχειρήσεων και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων», με τον οποίο καθορίζεται η φορολόγηση του εφοπλιστικού κεφαλαίου, είναι νόμοι αυξημένης τυπικής ισχύος - υπερισχύουν κάθε νόμου και υπουργικής απόφασης - έχουν την ίδια ισχύ με το Σύνταγμα και συνεπώς δεν μπορούν να καταργηθούν από κανέναν άλλο νόμο παρά μόνο από Συντακτική Βουλή, που θα τροποποιεί το Σύνταγμα σύμφωνα με την πρόβλεψη του άρθρου 107 του Συντάγματος.
Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που έθεσε μέσα από Συντακτική Βουλή την κατάργηση των φοροαπαλλαγών και των άλλων προνομίων των εφοπλιστών, γενικότερα του αντεργατικού θεσμικού πλαισίου για τη Ναυτιλία.
Εφοπλιστές - κυβέρνηση έχουν στο στόχαστρό τους την κατάργηση των ΣΣΕ, την ισοπέδωση της Κοινωνικής Ασφάλισης, με την εφαρμογή «των όρων σύμφωνα με τα διεθνώς κρατούντα», δηλαδή το σύνολο των ναυτεργατών σε όλες τις κατηγορίες πλοίων να δουλεύουν χωρίς συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα.
Οι ΣΣΕ δεν έχουν ανανεωθεί στα Ποντοπόρα, στα Μεσογειακά Φορτηγά, στα Α/Κ Φορτηγά κάτω 550 κοχ από το 2010. Η ανανέωση των ΣΣΕ στην Ακτοπλοΐα, τα Πορθμεία και Μεσογειακά Τουριστικά από το 2009 έως το 2017 γίνεται με μηδενικές αυξήσεις και την καταστρατήγησή τους από τους εφοπλιστές, μειώσεις των οργανικών συνθέσεων των καραβιών, εντατικοποίηση με 72 ώρες δουλειά τη βδομάδα - με τη βούλα της ΔΣ Εργασίας 180/1996 - χωρίς την πληρωμή των υπερωριών, φοροληστεία του εργατικού εισοδήματος, εργατικά ατυχήματα, επαγγελματικές ασθένειες, όξυνση όλων των προβλημάτων που θέτουν σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια τη ζωή των ναυτεργατών.

Το εργασιακό γκέτο του λιμανιού καθρέφτης της καπιταλιστικής ανάπτυξης

Εφοπλιστές και βιομήχανοι επιδιώκουν την κατάργηση των κλαδικών ΣΣΕ, την υποχρεωτικότητα ασφάλισης των εργατών στο δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης σύμφωνα με τα διεθνή κρατούντα, τη μείωση των μισθών σε ναυτεργάτες στα 614 δολάρια, συνθήκες γαλέρας για τη μεγιστοποίηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Χαρακτηριστικές είναι οι εξελίξεις για τους εργάτες μετά την παραχώρηση του λιμανιού του Πειραιά στο κινεζικό μονοπώλιο της «Cosco». Οι 1.100 περίπου εργολαβικοί λιμενεργάτες στις προβλήτες ΙΙ ΚΑΙ ΙΙΙ στο ΣΕΜΠΟ δουλεύουν σε απάνθρωπες συνθήκες χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Ταυτόχρονα, προχωρούν οι προετοιμασίες να επεκταθούν οι επαχθείς όροι δουλειάς και για τους λιμενεργάτες και γενικότερα τους εργαζόμενους στο τμήμα του ΟΛΠ, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, μέχρι και τα μαντρόσκυλα της ΧΑ και τα τσιράκια τους ΠΑΣΚΕ, ΜΕΤΑ, ΔΑΚΕ, να προβάλλουν ως πρότυπο της καπιταλιστικής ανάπτυξης το σιδερόφραχτο γκέτο, την «Cosco» στο λιμάνι του Πειραιά, με κάλεσμα στους εφοπλιστές, στους επιχειρηματικούς ομίλους, στα μονοπώλια με το προκλητικό σύνθημα «FREESTRIKE» για το λιμάνι του Πειραιά!
Σε αυτές τις συνθήκες, οι κομμουνιστές παλεύουν στο εργατικό κίνημα με διεκδικητικό πλαίσιο - στόχους πάλης που υπηρετούν τις ανάγκες των ναυτεργατών, της εργατικής τάξης, για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα, την Υγεία, την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα...
Ρίχνουμε όλες μας τις δυνάμεις, μέσα από τις γραμμές του ταξικού εργατικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, με σχέδιο για την κλιμάκωση της πάλης το επόμενο διάστημα στα καράβια, με επίκεντρο το λιμάνι του Πειραιά και τα άλλα λιμάνια σε όλους τους χώρους δουλειάς και τους κλάδους στις Μεταφορές.
Το ΚΚΕ συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής αγώνων και θυσιών παραμένοντας το πιο νέο Κόμμα, γιατί πρεσβεύει το νέο, το μοναδικό προοδευτικό μέλλον που αντιστοιχεί στα συμφέροντα, στις ανάγκες των ναυτεργατών, της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, γιατί παλεύει για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Του
Γιώργου ΤΟΥΣΣΑ*
*Ο Γιώργος Τούσσας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ