Πανεπιστημιακή αστυνομία: Με πρότυπο τη χούντα!!! Πλέον το λένε κι ανοιχτά…

 

 

 Η κυβέρνηση της ΝΔ, για να υπερασπιστεί την επιλογή της για την
πανεπιστημιακή αστυνομία, δεν διστάζει να επικαλεστεί ακόμα και την περίοδο της χούντας! Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, έτσι είναι.  

Συγκεκριμένα, ο υφυπουργός Παιδείας  Άγγελος Συρίγος, σε εκδήλωση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, επιδιώκοντας να απαντήσει σε προηγούμενη αναφορά για  σπουδαστικό της ασφάλειας, δήλωσε: 

«Ως προς το θέμα των αστυνομικών οργάνων με πολιτική περιβολή που αναφέρθηκε για το 1963, να θυμίσω ότι από το 1969 είχε ιδρυθεί μέσα στα πανεπιστήμια αστυνομικό τμήμα, τουλάχιστον στις πανεπιστημιουπόλεις. Επομένως υπήρχε αστυνομικό τμήμα, μέσα

στις πανεπιστημιουπόλεις. Το σπουδαστικό της ασφάλειας ήταν αστυνομικοί με πολιτικά για να χαφιεδίζουν ακριβώς τους φοιτητές».

Δείτε στο βίντεο από το 53:38: 

Τι να σχολιάσουμε; Τι να εξηγήσουμε; Ανεξαρτήτως της ακρίβειας της αναφοράς του υφυπουργού, αυτό που φαίνεται είναι πως η κυβέρνηση δεν έχει κανένα πρόβλημα να παραπέμπει με παραδείγματα στη χούντα, αξιολογώντας τα και ως θετικά.  

Παρόλο που δεν χρειαζόταν αυτή η αναφορά για να αντιληφθούμε πόσο αυταρχική και ανελεύθερη επιλογή είναι η πανεπιστημιακή αστυνομία, η σύνδεση της με τη χούντα αποκαλύπτει ακόμα περισσότερο πόσο αντιδραστική είναι. 

Και κάτι ακόμα: Έχετε και άλλα «θετικά» παραδείγματα από την περίοδο της χούντας, κύριοι της ΝΔ; 

Η κυβέρνηση γελοιοποιήθηκε μαζί με την γελοία απαγόρευση συγκεντρώσεων

 

Δεν ήταν δύσκολο να το φανταστεί κανείς. Για την ακρίβεια ήταν περίπου βέβαιο. Και τέλος πάντων τους είχε προειδοποιήσει πολύ καθαρά ο Ν. Καραθανασόπουλος στη Βουλή για να ξέρουν οι κρατούντες το έργο που θα δουν, αν συνεχίσουν τον ίδιο αυταρχικό κατήφορο.

Η απαγόρευση των συγκεντρώσεων θα γίνει κουρελόχαρτο!

Και έτσι ακριβώς έγινε -όπως τα λέει.

Η εκπαιδευτική κοινότητα κατέβηκε μαζικά στους δρόμους και έδωσε το δικό της βροντερό μήνυμα. Αν οι κρατούντες πίστευαν ότι μπορούν να βάλουν τη χώρα στον γύψο και να φέρουν όλη την αντιλαϊκή τους ατζέντα χωρίς να κουνιέται φύλλο, ήταν γελασμένοι και το κατάλαβαν σήμερα.

Στην πραγματικότητα, ο αυταρχισμός τους έφερε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Φοιτητές, εκπαιδευτικοί και μαθητές συσπειρώθηκαν περισσότερο και οι σημερινές διαδηλώσεις ήταν από τις πιο ογκώδεις του τελευταίου διαστήματος -με τους γνωστούς ειδικούς περιορισμούς. Η καταστολή δε θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο σήμερα στο ποτάμι που κατέκλυσε το κέντρο της Αθήνας και άλλες μεγάλες πόλεις.

Το συμπέρασμα είναι προφανές. Η κυβέρνηση έσπειρε ανέμους και θέρισε θύελλες.

Παράλληλα, άφησε έκθετο τον δικό της εκλογικό κοινό, τον σκληρό πυρήνα των νοικοκυραίων που έχουν αλλεργία στις κινητοποιήσεις και χαίρονται με τις εικόνες ωμής κρατικής καταστολής, γιατί έχουν την ψευδαίσθηση πως δεν τους αφορούν και δε θα γυρίσουν ποτέ εναντίον τους.

Είναι το κοινό στο οποίο απευθύνεται ο κάθε Μπογδάνος, όταν καταθέτει “οργισμένες ερωτήσεις” στη Βουλή για την “ολιγωρία των αρχών και του κρατικού μηχανισμού”, σαν να τους ζητάει τον λόγο που δεν τσάκισαν πιο αποφασιστικά τις κινητοποιήσεις και δεν ήταν αρκετά… “κράτος”.

Το μόνο που μένει στην κυβέρνηση ως επικοινωνιακό κέρδος είναι ένα “φτηνό άλλοθι” εν όψει του άλματος που αναμένεται να παρουσιάσει τις επόμενες μέρες ο αριθμός των κρουσμάτων, ως καρπός της δικής της πολιτικής και του συνωστισμού στα μεγάλα καταστήματα. Ήδη το κανάλι του ΣΚΑΪ άρχισε να παίζει το τροπάρι της κορονο-συγκέντρωσης και μας προετοιμάζει για την ωμή προπαγάνδα που θα δούμε μετά από δυο βδομάδες -όταν θα ψάχνουν οποιοδήποτε πρόσχημα για να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες.

Άξιζε όμως τον κόπο αυτή η πολιτική “ταπείνωση” για ένα τόσο μικρό και αμφίβολο “κέρδος”; Η κυβέρνηση κατάφερε να πετύχει μια μικρή (αυτο)γελοιοποίηση, βλέποντας τη γελοία απαγόρευσή της να γίνεται κουρελόχαρτο. Ποιος είπε όμως ότι το σκληρό πρόσωπο του αστικού αυταρχισμού δεν έχει ως συνοδευτικό πιάτο και μια -αρκετά μεγάλη- δόση 

Ποιος θα τους κάνει να «καταλάβουν»;

Σχεδόν κλείνει χρόνος από την αρχή της πανδημίας και αυτά που η πολιτεία εξασφάλισε για τις δημόσιες δομές Υγείας απέχουν... έτη φωτός από τις πραγματικές ανάγκες. Είναι προφανές και στους ...μη γνωρίζοντες πως αν είχαν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα σε κάθε επίπεδο, θα είχαμε αποφύγει τις τραγικές καταστάσεις που δυστυχώς ζούμε σε όλους τους χώρους Υγείας. Και πιο συγκεκριμένα, να τι δείχνει η εμπειρία μας από τον «Ευαγγελισμό» και μάλιστα ενόψει «3ου κύματος»:

• Τις τελευταίες βδομάδες και κάθε βδομάδα δεκάδες συνάδελφοι από το προσωπικό έχουν μολυνθεί και μολύνονται. Ο αριθμός κυμαίνεται από 50 έως 70, με στοιχεία που δύσκολα συγκεντρώνει το Σωματείο, διότι επίσημη ενημέρωση προς εμάς ουδέποτε υπήρξε. Κοντά σ' αυτούς και μερικές δεκάδες σε καραντίνα. Πρακτικά δηλαδή κάθε βδομάδα λείπει μόνο λόγω κορονοϊού μια 100άδα συναδέλφων. Υπήρξε ποτέ άμεση αναπλήρωση του προσωπικού; Οχι. Κι ας είναι κάτι που επισημάνθηκε και απαιτήθηκε από το σωματείο εδώ και ένα χρόνο!
• Ολόκληρες κλινικές μπαίνουν σε καραντίνα (πριν λίγο καιρό η ορθοπεδική και η νευροχειρουργική, κατ' επανάληψη χειρουργικές, αυτήν τη στιγμή μία παθολογική κ.ο.κ.), είτε γιατί βρέθηκαν ασθενείς των κλινικών αυτών θετικοί στον κορονοϊό, είτε επειδή μολύνθηκε προσωπικό. Οι ασθενείς αυτοί μεταφέρθηκαν στις κλινικές Covid, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας απίστευτος συνωστισμός, ειδικά μετά από γενική εφημερία. Εγινε συχνό περιοδικό τεστ σε όλο το προσωπικό και στους ασθενείς; Οχι! Κι ας το ζητάμε επίσης εδώ και ένα χρόνο.
• Οι γιατροί των ΤΕΠ, εκτός από το βασικό τους μέλημα που είναι η υποδοχή των επειγόντων περιστατικών, Covid και non Covid, επιφορτίστηκαν τώρα και τους εμβολιασμούς. Εχουν γίνει χίλια κομμάτια. Πού να πρωτοπάνε; Ηρθε νέο προσωπικό για τους εμβολιασμούς; Οχι! Κι αυτό επισημάνθηκε από μας πριν καν αρχίσουν οι εμβολιασμοί!
• Δόθηκε υπόσχεση εδώ και μήνες για 1.018 εμβολιαστικά κέντρα. Εχει περάσει ήδη μήνας από την έναρξη των εμβολιασμών και γίνονται σχεδόν αποκλειστικά στα νοσοκομεία και σε ελάχιστα Κέντρα Υγείας. Αποτέλεσμα; Στον «Ευαγγελισμό» γίνονται 150 εμβολιασμοί τη μέρα (όλοι στις 2 βάρδιες) προσωπικού και εξωτερικών πολιτών και η στόχευση διοίκησης - κυβέρνησης είναι να γίνονται 250 - 270 τη μέρα! Πώς μπορεί ο «Ευαγγελισμός» με τις 60.000 (!) νοσηλείες το χρόνο και τους 500.000 (!) εξωτερικούς ασθενείς να δέχεται ακόμα μερικές δεκάδες χιλιάδες για τα εμβόλια; Πέραν του αυταπόδεικτου, ότι πρόκειται δηλαδή για αρμοδιότητα της ΠΦΥ, με ποιο προσωπικό φαντάζονται ότι μπορεί να διεκπεραιωθεί αυτό το βασικότατο κομμάτι της πρόληψης και προστασίας της υγείας του πληθυσμού; Τους ήδη εξουθενωμένους συναδέλφους από τις συνεχείς διπλοβάρδιες και την αναστολή αδειών; Πόσο θα αντέξουν και πώς θα πληρωθούν όταν έχουν ήδη ξεπεράσει τα πλαφόν υπερωριών - εφημεριών; Μήπως προσέλαβαν προσωπικό επί τούτου; Ανοιξαν τα δεκάδες νοσοκομεία και οι λοιπές δομές που έκλεισαν από το 2013 (όπως πολλές φορές διάφορες κυβερνήσεις εξήγγειλαν). ΟΧΙ. Παρότι πέραν από προφανές, είναι και πάγιο και διαχρονικό αίτημα των μαχόμενων υγειονομικών η ουσιαστική ανάπτυξη ΠΦΥ σύμφωνα με τις ανάγκες του πληθυσμού!
• Εχει ξεκινήσει μια σπουδαία μελέτη από το τμήμα Ανοσολογίας και Αιμοδοσίας για προσδιορισμό αντισωμάτων ανά διαστήματα έως και 6 μήνες μετά τον εμβολιασμό, για να διαπιστωθεί αν και πόσο αναπτύσσονται αντισώματα και πόσο διαρκεί η ανοσία. Ηταν μήπως ενέργεια που απορρέει από κάποιο κεντρικό κρατικό σχεδιασμό; ΟΧΙ. Και πάλι, καλύφθηκε από πρωτοβουλία μαχόμενων υγειονομικών, παρότι πρόκειται για κομβικό επιστημονικό διακύβευμα!
• Αναβλήθηκαν πολλά χειρουργεία όλων των ειδικοτήτων, πάγωσαν οι μεταμοσχεύσεις νεφρού, μειώθηκαν δραματικά τα ραντεβού στα τακτικά ιατρεία και πολλοί εξωτερικοί ασθενείς μετέθεσαν ή ακύρωσαν τα ραντεβού τους για εξετάσεις εξειδικευμένες που δεν γίνονται σε ΚΥ (π.χ. έλεγχος βηματοδοτών, βιοψίες όζων, ενδοσκοπήσεις κ.λπ.). Αποτέλεσμα να διαρραγεί η απαραίτητη συνέχεια στην παρακολούθηση χρόνιων νόσων ή η έγκαιρη διάγνωση που αποτελεί κρίσιμο στοιχείο για την αντιμετώπιση των περισσότερων νόσων. Αυτό ήδη από το καλοκαίρι έχει αποτυπωθεί με τραγικό τρόπο στις γενικές εφημερίες, όπου η πλειονότητα των περιστατικών φτάνουν περιπλεγμένα και πολύ πιο σύνθετα στην αντιμετώπιση. Μήπως πάρθηκαν μέτρα για να λυθεί αυτό το χάσμα που δημιουργήθηκε στις υπηρεσίες κυρίως των νοσοκομείων που προσδιορίστηκαν ως «αναφοράς για Covid»; ΟΧΙ. Κι όμως, έχει αναδειχθεί με πλούσια αρθρογραφία αλλά και μελέτες υγειονομικών μήνες τώρα!
• Απόρροια του παραπάνω ήταν η μετατροπή αρκετών μεγάλων νοσοκομείων που παρέχουν εξειδικευμένες υπηρεσίες Υγείας για πλειάδα νόσων, σε «νοσοκομεία μιας νόσου». Μήπως αξιοποιήθηκε η πρότασή μας για πραγματική επίταξη ιδιωτικών δομών (και όχι αγορά υπηρεσιών) για την εξυπηρέτηση αυτών των ασθενών που έμειναν ...μετέωροι; ΟΧΙ. Κι ας το τονίζουμε εδώ και ένα χρόνο! Για παράδειγμα, μόνο στα καρδιοχειρουργικά περιστατικά που ο «Ευαγγελισμός» και το «Ιπποκράτειο» καλύπτουν τη μισή Ελλάδα, υπήρξε μείωση τουλάχιστον κατά 30%. Πού πήγαν αυτοί οι ασθενείς; Προφανώς ακριβοπλήρωσαν τους επιχειρηματίες της Υγείας, που πάντα έχουν εύκαιρες τις μεγάλες τους δαγκάνες, και προφανώς, κάποιοι δεν απέφυγαν το μοιραίο λόγω οικονομικής ανέχειας (...)
• Παράλληλα, με κάθε τρόπο και για πολλοστή φορά επιχειρήθηκε από τους διοικούντες η απαξίωση του Σωματείου μας. Απόδειξη πως στον ένα χρόνο της πανδημίας, με ορυμαγδό προβλημάτων, που ΕΜΕΙΣ μέσα στη μάχη λύναμε, η Διοίκηση μας αγνόησε κατ' επανάληψη, λες και είναι φέουδό της ο «Ευαγγελισμός». Υπήρξε δημοκρατική συμπεριφορά; ΟΧΙ. Το αντίθετο. Σωρεία πειθαρχικών ποινών στη συντριπτική τους πλειοψηφία άνευ αντικειμένου, μόνο για τρομοκράτηση και υποταγή των συναδέλφων.

Η άλλη όψη

Το νέο «απαγορευτικό» στις διαδηλώσεις από την κυβέρνηση είναι ένα ακόμα επεισόδιο στο σίριαλ της έντασης του αυταρχισμού. Σε μια προσπάθεια μάλιστα να επενδυθεί με επιχειρήματα αυτή η απαράδεκτη απόφαση, επανέρχονται οι προκλητικές αναλύσεις που ακούγαμε και παραμονές του Πολυτεχνείου, ότι τάχα «όλοι πρέπει να περιοριζόμαστε» και ότι «δεν πρέπει κανένας να έχει "ειδική μεταχείριση"...».

Γίνεται δηλαδή μια προσπάθεια να αποσπαστεί η αγωνιστική διαμαρτυρία, η διαδήλωση των εργαζομένων και της νεολαίας από το περιεχόμενό της. Παρουσιάζουν τον λαϊκό αγώνα απλά σαν ένα «χούι» μιας μερίδας ανθρώπων, που αθροίζεται με αντίστοιχα «χούγια» άλλων κοινωνικών ομάδων: Των «καταναλωτών», των θρησκευόμενων, των ταξιδιωτών κ.ο.κ.

Μόνο που κανένας δεν κατεβαίνει στο δρόμο από χόμπι, για να περνάει η ώρα του. Η πάλη του λαού και της νεολαίας έχει στο επίκεντρο την πολιτική που πλήττει όλους τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους, είτε κατεβαίνουν στους δρόμους είτε όχι.

Πρέπει να είναι καθαρό ότι τα μέτρα αυτά της κυβέρνησης, όπως και ο νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων που «ντύθηκε» με αντίστοιχη επιχειρηματολογία, δεν στοχεύουν κυρίως σε αυτούς που θα κατέβουν έτσι κι αλλιώς στη διαδήλωση.

Η κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία γνωρίζουν καλά ότι όσα μέτρα και να πάρουν, δεν μπορεί να μπει φίμωτρο ειδικά στις πιο πρωτοπόρες δυνάμεις του κινήματος. Αυτό που αμφισβητείται στην πράξη είναι συνολικά το δικαίωμα του εργαζόμενου λαού να οργανώνεται, να αντιστέκεται, να διεκδικεί.

Κάθε τέτοιο μέτρο είναι και μια «ψηφίδα» σε αυτήν τη στρατηγική, που περιλαμβάνει το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος από τη σημερινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τα νομικά εμπόδια στη διεξαγωγή της Γενικής Συνέλευσης στο χώρο δουλειάς, τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, τον κατάπτυστο νόμο για τις διαδηλώσεις, το αντίστοιχο «εθνικό σχέδιο» που παρουσιάστηκε προχτές κ.ο.κ.

Ενα πλέγμα δηλαδή που αντιμετωπίζει συνολικά τη λαϊκή διεκδίκηση σχεδόν ως εγκληματική πράξη, ως ένα «βαρίδι» με το οποίο πρέπει να «ξεμπερδεύουμε», μαζί με ό,τι άλλο «ενοχλεί» τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Πρόκειται για μια στρατηγική που ακολουθείται σε όλη την ΕΕ και από όλες τις κυβερνήσεις. Δεν είναι αποτέλεσμα ούτε κάποιας ανεξήγητης «εμμονής» της ΝΔ, ούτε του «εθισμού» της σημερινής κυβέρνησης στην καταστολή, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η καταστολή είναι η άλλη όψη της αντιλαϊκής πολιτικής. Και θα εντείνεται όσο περισσότερο εντείνεται η ανάγκη του κεφαλαίου για αντιδραστικές αλλαγές, κάτι που συμβαίνει ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Αλλωστε, και η τελευταία ανακοίνωση της κυβέρνησης για το «όριο των 100 ατόμων» έγινε δύο μόλις μέρες πριν τα αγωνιστικά ραντεβού των φοιτητικών συλλόγων, των εργατικών σωματείων και άλλων φορέων που απαιτούν την απόσυρση ενός ακόμη νομοσχεδίου - τερατούργημα για την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Οι απαγορεύσεις αυτές είναι λοιπόν πολιτική επιλογή και όχι «σύσταση των επιστημόνων»(!)... Η πανδημία αξιοποιείται ως πρόσχημα, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση δεν σταματάει να φέρνει στη Βουλή και να εφαρμόζει σωρηδόν μέτρα που γεννούν δικαιολογημένες αντιδράσεις.

Η προσπάθεια να ντυθούν οι απαράδεκτες αυτές απαγορεύσεις με «υγειονομικό μανδύα», πέρα από τον αντιεπιστημονικό της χαρακτήρα, είναι και εμπαιγμός απέναντι στους εργαζόμενους.

Γιατί την ίδια στιγμή που «απαγορεύονται συγκεντρώσεις άνω των 100 ατόμων» σε ανοιχτούς χώρους, η κυβέρνηση επιβάλλει το στοίβαγμα 150 και 200 ατόμων σε κάθε βαγόνι του μετρό ή σε κάθε λεωφορείο, το πάστωμα μαθητών σε ακατάλληλες αίθουσες, ενώ προστατεύει και την εργοδοσία με την ανυπαρξία ουσιαστικών ελέγχων στους χώρους δουλειάς - υγειονομικές βόμβες.

Το οργανωμένο εργατικό και το νεολαιίστικο κίνημα έχουν δείξει στην πράξη ότι μπορούν να τηρούν και μέσα στην πάλη τους κάθε απαραίτητο μέτρο προστασίας, αφού άλλωστε τα διεκδικούν από την πρώτη στιγμή της πανδημίας, σε αντίθεση με την κυβέρνηση που τα υπονομεύει.

Το πού, πώς και πότε θα γίνει μια διαδήλωση, πώς θα οργανωθεί μια διαμαρτυρία είναι αποκλειστικά υπόθεση των σωματείων και των άλλων μαζικών φορέων, και όχι της κάθε κυβέρνησης και του κράτους.

Η κυβέρνηση, η εργοδοσία και τα παπαγαλάκια τους ας το πάρουν απόφαση: Οσο κι αν προσπαθούν να αξιοποιήσουν την πανδημία ως ευκαιρία για το ξήλωμα λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, οι αγώνες, η αντίσταση, η διεκδίκηση δεν πρόκειται να κάνουν διάλειμμα, πόσο μάλλον να σημάνουν σιωπητήριο. Κι αυτό ας το χωνέψουν καλά!