Σαν
σήμερα, στις 16 Μαρτίου του 1968, το πρωί μια μονάδα Αμερικανών
στρατιωτών, υπό τις διαταγές του υπολοχαγού Γουίλιαμ Κάλεϊ, εισβάλλει
χωρίς αντίσταση στο χωριό Μαι Λάι, 650 χιλιόμετρα βορείως της Σαϊγκόν,
κοντά στα σύνορα με το Βόρειο Βιετνάμ.
Ολοι οι κάτοικοι της περιοχής θεωρούνται εξ ορισμού ύποπτοι συνεργασίας με τους αντάρτες.
Οι Αμερικανοί συγκεντρώνουν το πλήθος, κυρίως γυναικόπαιδα και γέρους.
Οι εντολές είναι σαφείς, το χωριό και οι κάτοικοί του πρέπει να εξαφανιστούν από προσώπου Γης.
Άλλωστε,
σε ολόκληρη την περιοχή οι Αμερικανοί ακολουθούν την τακτική της
«καμένης γης», για να μην υπάρχουν ζωντανοί άνθρωποι που θα βοηθήσουν
τους Βιετκόνγκ. Μόλις ο υπολοχαγός Κάλεϊ δίνει τη διαταγή, αρχίζει η
σφαγή. Οι Αμερικανοί στρατιώτες γαζώνουν με τα αυτόματα τους
ανυπεράσπιστους ανθρώπους, πετώντας πάνω τους και χειροβομβίδες.
Εξοντώνονται έτσι 507 άνθρωποι – ανάμεσά τους 173 παιδιά, 76 μωρά και 60
γέροι. Ενας από τους στρατιώτες που πήραν μέρος στην αποστολή περιγράφει: «Ενας από μας πυροβόλησε μια γυναίκα και τότε σκόπευσαν όλοι στο κεφάλι της και άρχισαν να πυροβολούν όλοι μαζί.
Κομμάτι – κομμάτι τινάζονταν στον αέρα τα θραύσματα από τα κόκαλα του κεφαλιού της…».
Οι
φωτογραφίες και οι διηγήσεις από τη σφαγή του Μαι Λάι, η οποία
αποκαλύφθηκε στην κοινή γνώμη ενάμιση χρόνο αργότερα, έκαναν το γύρο του
κόσμου, προκαλώντας απέραντη φρίκη και αγανάκτηση.
Ηταν η οριστική και αμετάκλητη καταδίκη του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στη συνείδηση των λαών όλου του κόσμου. Οπως αποδείχτηκε, όμως, το Μαι Λάι ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Ο
αποστρατευμένος πλέον Γιουτζίν Ράσελ δίνει στη δημοσιότητα φωτογραφίες
από ανάλογη σφαγή αμάχων σε χωριό της περιοχής Πλεϊκού, το Νοέμβρη του
1967.
Οι Αμερικανοί είχαν ρίξει εξάλλου ως το 1968 στο Νότιο
Βιετνάμ περισσότερες βόμβες απ’ όσες στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β’
Παγκόσμιου Πολέμου, ενώ το Βόρειο Βιετνάμ βομβαρδίζεται περισσότερο απ’
όσο η Γερμανία και η Ιαπωνία κατά τη διάρκεια ολόκληρου του πολέμου.
Στις 3 Απριλίου 1962, στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας, ο Γουάλλας και η
Σούζαν Σπένσερ αποκτούν την μοναχοκόρη τους, την Μπρέντα. Καθώς
μεγαλώνει, η Μπρέντα γίνεται μια μικροκαμωμένη αλλά πανέξυπνη και με
έντονη καλλιτεχνική φλέβα κοκκινομάλλα, η οποία ενδιαφέρεται κυρίως για
την φωτογραφία και διακρίνεται σε όλους τους σχετικούς διαγωνισμούς
στους οποίους συμμετέχει. Δυστυχώς, η ανατροπή στην ζωή της έρχεται πολύ
νωρίς, όταν έκλεινε τα δέκα μόλις χρόνια της...
Το 1972, οι γονείς της χωρίζουν και η Μπρέντα μένει με τον πατέρα της.
Παρ' ότι ο Γουάλλας Σπένσερ δεν αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα,
πατέρας και κόρη ζουν σε συνθήκες ένδειας, σε ένα παραμελημένο σπίτι που
βρίσκεται απέναντι από το δημοτικό σχολείο της γειτονιάς, ένα δημοτικό
που φέρει το όνομα του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Στήβεν Γκρόβερ Κλήβελαντ. Η
μικρή Μπρέντα μεγαλώνει με μεγάλες στερήσεις. Στο σπίτι δεν υπάρχουν
ούτε τα απαραίτητα έπιπλα, οπότε η Μπρέντα όχι απλώς δεν έχει δικό της
δωμάτιο αλλά υποχρεώνεται να κοιμάται μαζί με τον πατέρα της σε ένα
διπλό στρώμα ριγμένο στο πάτωμα του -υποτιθέμενου- σαλονιού.
Η στιγμή που η Μπρέντα Σπένσερ αφήνει το όπλο στο έδαφος και παραδίνεται.
Μοιραία, η κοπέλλα κλείνεται στον εαυτό της και γίνεται αντικοινωνική.
Χάνει κάθε ενδιαφέρον για το σχολείο, σε σημείο που οι δάσκαλοί της
πιστεύουν ότι κοιμάται μέσα στην τάξη. Λόγω των πολλών και
αδικαιολόγητων απουσιών της και με βάση ισχύοντα νόμο, η Μπρέντα
στέλνεται σε ειδικό σχολείο για προβληματικά παιδιά. Στις αρχές του
1978, η διεύθυνση του ειδικού σχολείου ενημερώνει τον πατέρα της ότι η
Μπρέντα παρουσιάζει αυτοκτονικές
τάσεις. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς συλλαμβάνεται επειδή πυροβολεί
πουλιά έξω από το σπίτι της, μπροστά στο δημοτικό σχολείο Κλήβελαντ.
Όλοι βλέπουν ότι κάτι δεν πάει καλά με την Μπρέντα. Όλοι, εκτός από τον
πατέρα της. Τον Δεκέμβριο του 1978, ο δικαστικός επιτηρητής τής Μπρέντας
ζητάει την ψυχιατρική
εξέτασή της, η οποία καταλήγει σε σύσταση εγκλεισμού της σε ψυχιατρικό
ίδρυμα. Μεταγενέστερες εξετάσεις θα δείξουν ότι η παρεκκλίνουσα
συμπεριφορά τής Μπρέντας οφείλεται μάλλον σε ένα χτύπημα στο κεφάλι λόγω
πτώσης της από το ποδήλατο. Εν πάση περιπτώσει, ο Γουάλλας όχι μόνο δεν
δίνει την συγκατάθεσή του για τον εγκλεισμό τής κόρης του αλλά τα
Χριστούγεννα παίρνει μια μοιραία απόφαση: ενώ η Μπρέντα έχει ζητήσει ως
δώρο ένα ραδιόφωνο, εκείνος της χαρίζει ένα ημιαυτόματο
τουφέκι Ρούγκερ, με τηλεσκοπικό κλείστρο και 500
σφαίρες. Η αντίστροφη μέτρηση ως το μακελειό θα κρατούσε μόλις έναν
μήνα.
Πρωί Δευτέρας 29 Ιανουαρίου 1979. Η Μπρέντα γεμίζει το τουφέκι της και
στήνεται στο παράθυρο. Απέναντι, δεκάδες παιδιά μαζεμένα, περιμένουν τον
διευθυντή τού δημοτικού Μπάρτον Ραγκ να ξεκλειδώσει την εξώπορτα για να
μπουν στο σχολείο τους. Η Μπρέντα τον σημαδεύει με το όπλο και
πυροβολεί, σκοτώνοντάς τον. Καθώς επικρατεί πανικός και τα παιδιά
ουρλιάζουν, η Μπρέντα συνεχίζει να πυροβολεί στα τυφλά. Ο σχολικός
φύλακας Μάικ Σούκαρ τρεχει να βοηθήσει. Η Μπρέντα σημαδεύει, σκοτώνει κι
αυτόν και συνεχίζει τα τυφλά χτυπήματα. Σε βοήθεια σπεύδει ο
αστυνομικός Ρόμπερτ Ρομπ. Η Μπρέντα ξανασημαδεύει και τον πετυχαίνει
στον λαιμό, ευτυχώς χωρίς να τον σκοτώσει. Ο καταιγισμός πυροβολισμών
συνεχίζεται και είναι σχεδόν θαύμα ότι κοστίζει τελικά μόνο 2 νεκρούς
και 9 τραυματίες.
Όταν τελειώνουν οι σφαίρες, η Μπρέντα παραμένει ήσυχη στο σπίτι, το
οποίο περικυκλώνεται από αστυνομικούς που της ζητούν να παραδοθεί. Τους
απαντάει ότι μέχρι τώρα έρριχνε σε εύκολους στόχους αλλά τώρα σκέφτεται
να βγει έξω πυροβολώντας. Τελικά, θα βγει από το σπίτι γύρω στις 3.30'
το απόγευμα κρατώντας το όπλο με τα χέρια ψηλά, θα το ακουμπήσει ήσυχα
στο έδαφος και θα παραδοθεί. Παρ' ότι το πάτωμα του σπιτιού βρέθηκε
γεμάτο με αδειανά μπουκάλια μπύρας και ουίσκυ, η εξέταση θα δείξει ότι η
Μπρέντα δεν είχε καταναλώσει σταγόνα.
Με βάση τον νόμο περί νεανικής εγκληματικότητας, που είχε ψηφιστεί την
προηγούμενη χρονιά, η Μπρέντα Σπένσερ θα δικαστεί ως ενήλικας και θα
καταδικαστεί σε απροσδιόριστη ποινή κατ' ελάχιστον 25 ετών. Αυτό
σημαίνει ότι θα έμενε 25 χρόνια στην φυλακή και μετά θα εξεταζόταν ανά
διαστήματα η περίπτωση να αφεθεί ελεύθερη ή να παραταθεί η φυλάκισή της.
Σήμερα, η Μπρέντα είναι 56 ετών και παραμένει έγκλειστη, με την επόμενη
επανεξέταση της ποινής της να έχει οριστεί για το 2019. Το δημοτικό
σχολείο Κλήβελαντ έχει κλείσει εδώ και πολλά χρόνια, λόγω έλλειψης
μαθητών.
Ας επιστρέψουμε, όμως, σ' εκείνο το μοιραίο πρωινό. Όσο η Μπρέντα
βρίσκεται περικυκλωμένη στο σπίτι της, δέχεται ένα τηλεφώνημα από
κάποιον δημοσιογράφο τής εφημερίδας The San Diego Union Tribune, ο οποίος την ρωτά τον λόγο για τον οποίο έκανε ό,τι έκανε. Η απάντηση της δεκαεξάχρονης κοπέλλας θα μείνει ιστορική: "I don't like Mondays, this livens up the day" (δεν μου αρέσουν οι Δευτέρες, αυτό ζωντανεύει την ημέρα).
Εκείνη την περίοδο, το βρεττανικό γκρουπ The Boomtown Rats
βρίσκεται στην Ατλάντα για μια σειρά συναυλιών. Την ώρα του μακελειού, ο
τραγουδιστής τού συγκροτήματος Μπομπ Γκέλντοφ δίνει ραδιοφωνική
συνέντευξη. Ενώ μιλάει, στο τέλεξ δίπλα του έρχεται η σχετική είδηση. Ο
Γκέλντοφ την διαβάζει αμέσως και συγκλονίζεται. Κατά την επιστροφή του
στο ξενοδοχείο του, ένας στίχος σχηματίζεται στο μυαλό του: "Silicon chip inside her head had switched to overload" (Ένα τσιπάκι μέσα στο κεφάλι της υπερφορτώθηκε).
Σε ελάχιστο χρόνο ο έντονα επηρεασμένος από την φρίκη τού φονικού
Γκέλντοφ γράφει όλους τους στίχους τού τραγουδιού και συνθέτει και την
μουσική.
Παρά τις επιφυλάξεις τού δημιουργού του, ο οποίος το θεωρούσε ως κακό
κομμάτι επειδή δεν ήταν πολύ δουλεμένο, η Mercury αποφάσισε να το
κυκλοφορήσει σε σινγκλ. Ευτυχώς! Το μνημειώδες "I don't like Mondays"
πήγε αμέσως στο Νο 1 του βρεττανικού τσαρτ ενώ σύντομα έγινε μεγάλη
επιτυχία και στα τσαρτ τριάντα μιας χωρών ακόμη. Παρά τις μεγάλες
προσπάθειες των γονιών της να το εμποδίσουν, το δισκάκι κυκλοφόρησε και
στις ΗΠΑ αλλά δεν κατάφερε να σκαρφαλώσει στην πρώτη θέση.
Κάτι
που προβλήθηκε αρχικά ως «παιχνίδι κατασκόπων» ανάμεσα στη Μ. Βρετανία
και τη Ρωσία, τείνει να πάρει διαστάσεις πολεμικής απειλής, με την
εμπλοκή μάλιστα του ΝΑΤΟ! Ο λόγος για την επίθεση που δέχτηκαν ένας
διπλός πράκτορας και η κόρη του στη Μ. Βρετανία, για την οποία η
κυβέρνηση Μέι κατηγορεί τη Ρωσία, εκτοξεύοντας απειλές και τελεσίγραφα. Η
κατηγορία που αποδίδει στις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, είναι ότι
εκτέλεσαν επιχείρηση με ισχυρό νευροτοξικό παρασκεύασμα σε βρετανικό
έδαφος. Μάλιστα, ύστερα από διορία που απέρριψε η Ρωσία, η κυβέρνηση Μέι
επέβαλε καταρχήν διπλωματικές κυρώσεις και τώρα αναμένονται τα
αντίποινα. Η κλιμάκωση όμως έρχεται με την εμπλοκή του ΝΑΤΟ, καθώς τις
επόμενες μέρες αναμένεται να συναντηθούν ο γγ του ΝΑΤΟ με τον υπουργό
Εξωτερικών της Βρετανίας, για να συζητήσουν το θέμα.
Με
αφορμή αυτήν τη συνάντηση, ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι «η Ρωσία
προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει τη Δύση» και ότι «η Βρετανία μπορεί να
υπολογίζει στη ΝΑΤΟική αλληλεγγύη», αλλά «δεν έχει ζητηθεί από το
Λονδίνο η ενεργοποίηση της ρήτρας αμοιβαίας άμυνας». Πρόκειται για το
γνωστό «άρθρο 5» του ΝΑΤΟ, που ενεργοποιείται όταν ένα κράτος - μέλος
της συμμαχίας δέχεται πολεμική απειλή από μια τρίτη χώρα. Χτες, μάλιστα,
υπήρξε και κοινή ανακοίνωση ενάντια στη Ρωσία από ΗΠΑ - Βρετανία -
Γαλλία. Αν τώρα τοποθετήσει κανείς το συγκεκριμένο γεγονός στη «μεγάλη
εικόνα» των ανταγωνισμών που φουντώνουν ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά
κέντρα και στο εσωτερικό τους (βλέπε Brexit), αντιλαμβάνεται πόσο εύκολο
είναι μέσα σ' αυτό το τεταμένο κλίμα να ανάψει το φιτίλι και «γαία πυρί
μειχθήτω»...
Ψευτο-δίπολα
«Οργανώνουμε
στην Αθήνα το Προοδευτικό Φόρουμ, φέρνοντας στην Ελλάδα ευρωβουλευτές,
βουλευτές και εκπροσώπους δεξαμενών σκέψης των τριών προοδευτικών
πολιτικών οικογενειών της Ευρώπης (Αριστερά, Σοσιαλιστές, Πράσινοι).
Στόχος μας να εντείνουμε το διάλογο για τη συγκρότηση ενός ενωτικού
προοδευτικού πόλου στην Ευρώπη, που θα αλλάξει τους συσχετισμούς
δύναμης, βάζοντας φρένο τόσο στο νεοφιλελεύθερο αυταρχισμό, όσο και στην
εφιαλτική ανάδυση εθνικιστικών και ακροδεξιών δυνάμεων, που
παρατηρείται σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες». Αυτά αναφέρονται σε
«non paper» του ΣΥΡΙΖΑ για τη διήμερη εκδήλωση με τίτλο «Ενώνοντας
δυνάμεις για μια άλλη Ευρώπη», που γίνεται στην Αθήνα. Στην
πραγματικότητα, πρόκειται για μάζωξη τμήματος της ευρωπαϊκής
σοσιαλδημοκρατίας, που προσπαθεί απεγνωσμένα να οριοθετηθεί απέναντι στη
«δεξιά», αλλά και στις δυνάμεις του αστικού ευρωσκεπτικισμού. Ολα αυτά
αναπαράγοντας κάλπικα δίπολα, όπως το «πρόοδος - συντήρηση», που το έχει
δοκιμάσει ο λαός και στη χώρα μας, βλέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίζει
την αντιλαϊκή πολιτική που κληρονόμησε από τη ΝΔ και τη ΝΔ να
διαμαρτύρεται επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ τής πήρε την μπουκιά από το στόμα...
Οδηγός
«Εχουμε
θεσμοθετήσει τρεις νέους θεσμούς που νομίζουμε ότι σ' ένα βάθος
τριετίας θα αρχίσουν να κανονικοποιούν το χώρο της Ανώτατης
Εκπαίδευσης», δήλωνε από το βήμα του συνεδρίου του «Economist» στις 9
Μάρτη ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου. Και ακολούθησε η αναφορά του
στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας και Ανθρώπινου Δυναμικού, όπου
«συνυπάρχουν εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών δομών, αλλά και εκπρόσωποι των
παραγωγικών δομών», τα Ακαδημαϊκά Περιφερειακά Συμβούλια, «ώστε να
δούμε με ποιον τρόπο αυτοί οι θεσμοί - τα Πανεπιστήμια, τα ΤΕΙ και τα
Ερευνητικά Κέντρα - μπορούν να συμβάλουν στις τοπικές αναπτυξιακές
ανάγκες και προοπτικές» και στα διετή προγράμματα σπουδών μέσα στα
Ιδρύματα Ανώτατης Εκπαίδευσης, τα οποία «θα μπορούν να ιδρύσουν τα
διάφορα Ιδρύματα Ανώτατης Εκπαίδευσης σε συνεργασία με τοπικούς φορείς»,
όπως είχε πει. Η «κανονικοποίηση», λοιπόν, της υποχρηματοδοτημένης,
γεμάτης ελλείψεις, όλο και πιο ταξικής Ανώτατης Εκπαίδευσης, περνά μέσα
από μέτρα που φέρνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις επιχειρήσεις ακόμα
πιο κοντά ή και μέσα στα πανεπιστήμια, αναθέτοντάς τους αναβαθμισμένο
ρόλο. Που προωθούν την ακόμα στενότερη σύνδεση των Ιδρυμάτων Ανώτατης
Εκπαίδευσης, των σπουδών, της Ερευνας, του μέλλοντος των αποφοίτων της
με τους σχεδιασμούς και τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, σε
κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο. Αλλωστε, ούτε η σημερινή, ούτε οι
προηγούμενες κυβερνήσεις έκρυψαν ποτέ ότι αυτός είναι ο «οδηγός» για τις
αναδιαρθρώσεις που γίνονται στην Ανώτατη Εκπαίδευση...
-
Γιατί κατηγορήσατε την κυβέρνηση -διάβασα μια δήλωσή σας, την απέσπασα
από το διαδίκτυο- ότι δεν χειρίστηκε καλώς την υπόθεση της σύλληψης των
δύο στρατιωτικών στον Έβρο από την Τουρκία;
Το
βασικό πρόβλημα είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δείχνει έναν απαράδεκτο
εφησυχασμό, εφησυχάζει τον ελληνικό λαό, διότι κατά την άποψη του ΚΚΕ
εδώ πρόκειται για κλιμάκωση. Και πρόκειται για κλιμάκωση και στη Θράκη.
Σε έδαφος, δηλαδή, που βάζει εν δυνάμει σε εμπλοκή και το Στρατό Ξηράς,
αφού πρώτα βέβαια η Τουρκία είχε κάνει όλες τις αμφισβητήσεις, τις
διεκδικήσεις και τις παραβιάσεις και του εναέριου χώρου, πριν και του
θαλάσσιου χώρου όλο το Αν. Αιγαίο. Στην ουσία πρέπει να μιλάμε για μια
-εντός εισαγωγικών θα το πω για να μην παρεξηγηθώ, "τουρκοποίηση"
ουσιαστικά του Αν. Αιγαίου ή μεγάλου τμήματός του. Εφόσον δεν μπορούν
ούτε οι Έλληνες ψαράδες να πάνε μέσα στα χωρικά ύδατα, δεν μπορούν να
πλησιάσουν, γιατί είναι εκεί τουρκικά πολεμικά καράβια. Εδώ δεν μπόρεσε ο
υπουργός Άμυνας να ρίξει ένα στεφάνι στα Ίμια για τους στρατιωτικούς
και έμεινε παραπίσω. Εμβολίστηκε πλοίο του Λιμενικού, που ήταν σε
ελληνικά χωρικά ύδατα. Δεν είχαν καμιά δουλειά οι Τούρκοι εκεί και δεν
είναι ούτε με το πρόσχημα καν της στρατιωτικής άσκησης, έχουν δεσμεύσει
όλο το Αιγαίο σχεδόν.
Άρα,
λοιπόν, αυτό το ζήτημα, ιδιαίτερα με τους δύο στρατιωτικούς που
συνέλαβαν οι Τούρκοι είναι εφησυχασμός. Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να
ιδωθεί από την σκοπιά της κλιμάκωσης της τουρκικής επιθετικότητας και
προκλητικότητας και όχι να λέμε, όπως μας είπαν την πρώτη μέρα που
επικοινωνήσαμε για να ζητήσουμε να κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες, για
να γυρίσουν οι στρατιωτικοί πίσω στην Ελλάδα, στις οικογένειές τους,
μας είπαν "μην ανησυχείτε καθόλου, αύριο το πρωί θα είναι πίσω,
διευθετείται, είμαστε σε συνεννόηση" κλπ.
- Άρα βλέπετε, δηλαδή, η Τουρκία πάει φιρί-φιρί που λέμε, πάει να δημιουργήσει επεισόδιο, για να πάει σε μοιρασιά μετά;
Δεν
νομίζω ότι είναι καινούριο, απλά το τελευταίο διάστημα, θα πω ότι και
με τη δυνατότητα που της έδωσε η ελληνική κυβέρνηση με το να προσκαλέσει
τον Ερντογάν εδώ στην Ελλάδα και να αναβαπτίσει τις τούρκικες
διεκδικήσεις μέσα σε ελληνικό έδαφος, έχει οξυνθεί η κατάσταση και
μάλλον βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για να έχουμε σοβαρότερα
επεισόδια, θερμά επεισόδια.
Για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ
-
Είπατε στη Βουλή κ. Κουτσούμπα ότι δεν θα ψηφίσετε καμία συμφωνία
Τσίπρα - Ζάεφ. Να μας το αναλύσετε λίγο, να μας το σχολιάσετε. Σας
άκουσα να φωνάζετε στη Βουλή ότι πρέπει να απαλειφθούν τα αλυτρωτικά
εδάφια του Συντάγματος των Σκοπίων.
Από
ότι φαίνεται, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένη να προχωρήσει
σε συμφωνία με τη γειτονική δημοκρατία. Τουλάχιστον έτσι φαίνεται μέχρι
στιγμής. Εμείς θεωρούμε ότι δεν αποτελεί λύση αυτό, με όλα όσα έχουμε
ακούσει μέχρι στιγμής, με όσα μας ενημέρωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στις
συναντήσεις που είχε με τους πολιτικούς αρχηγούς, αλλά και με αυτά που
έχουν δει το φως της δημοσιότητας, κυρίως από την πλευρά των Σκοπίων, με
τις δηλώσεις Ζάεφ και των υπολοίπων. Εμείς βάζουμε ως βασική
προϋπόθεση, όχι το όνομα και θεωρούμε ότι αποπροσανατολίζει η
επικέντρωση στο όνομα της γειτονικής δημοκρατίας. Το πρώτο που έπρεπε να
λυθεί, η πρώτη εγγύηση που έπρεπε να παρασχεθεί είναι ότι πρέπει να
εκλείψουν οι αλυτρωτισμοί, οι εθνικισμοί, οι διεκδικήσεις. Όλα αυτά που
λέμε δηλαδή, κατοχύρωση του απαραβίαστου των συνόρων και όλα αυτά τα
ζητήματα, που υπάρχουν όμως μέσα στο Σύνταγμα της γειτονικής χώρας. Άρα,
προϋπόθεση είναι ότι πρέπει να αλλάξει εδώ και τώρα και να υπάρξει
δέσμευση, το Σύνταγμα της γειτονικής δημοκρατίας, πριν υπάρξει
οποιαδήποτε συμφωνία, είτε για το όνομα ή μια συνολικότερη συμφωνία
ανάμεσα στις δύο χώρες.
Γιατί
είναι πρόβλημα να έχεις στο Σύνταγμα, για παράδειγμα ότι είσαι
"μακεδονικό έθνος", ότι αποτελείς "μακεδονική εθνότητα" και έχεις
"μακεδονική γλώσσα". Κατά την άποψη του Κόμματός μας, αυτά είναι
ανιστόρητα πράγματα. Δεν υπάρχει, διότι δεν υπήρχε ποτέ. Δεν είχε
συγκροτηθεί "μακεδονικό έθνος" ως τέτοιο, ή "μακεδονική γλώσσα" ως
τέτοια, ιστορικά δεν διαμορφώθηκε ποτέ, ήταν ιδίωμα, ήταν διάφορες
λαότητες, φυλές, που ζούσαν σε αυτό το χώρο, κυρίως σλάβικες, που ζούσαν
στο χώρο της ΠΓΔΜ. Άρα, δεν υπάρχει βάση να μιλάς για "μακεδονικό
έθνος" και όλα αυτά. Χώρια που η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας
-βεβαίως δεν είναι μόνο αυτή που είναι στην ελληνική επικράτεια- υπάρχει
και ένα κομμάτι που το πήραν τα Σκόπια και ένα κομμάτι που το πήρε η
Βουλγαρία, από τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου από το 1913 και αυτή ισχύει.
Διαμορφώθηκαν τότε τα σύνορα, τα οποία δεν πρέπει να αλλάξουν. Το όνομα
πρέπει να έχει αυστηρά γεωγραφικό προσδιορισμό, να είναι erga omnes,
δηλαδή να έχει ισχύ έναντι όλων. Προϋπόθεση όμως είναι οι αλλαγές στο
Σύνταγμα, όπως και κατά την άποψη του ΚΚΕ -και θα πω δυστυχώς μόνο από
το ΚΚΕ, δεν υπάρχει από κανένα άλλο πολιτικό κόμμα, παρότι στον ελληνικό
λαό μπορεί να μην είναι πλειοψηφική, αλλά έχει βαθιά απήχηση αυτή η
θέση- ότι δεν πρέπει να διευκολυνθεί η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, τον
Ιούλιο. Κατά την άποψή μας, ποτέ δεν πρέπει να μπει στο ΝΑΤΟ. Και αυτό,
όχι μόνο επειδή δεν έχουν λυθεί αυτά τα ζητήματα, αλλά και από θέσεις
αρχής. Εμείς, άλλωστε, ξέρετε, δεν ψηφίσαμε να μπει και η Ελλάδα στο
ΝΑΤΟ ή άλλες χώρες, λέμε να φύγουμε, θα ψηφίσουμε τώρα να μπει η ΠΓΔΜ με
όλα αυτά τα υπαρκτά και ανοικτά προβλήματα;
-
Ο Τσίπρας, παρά το γεγονός ότι ΣΥΡΙΖΑ και τα όργανά του βγαίνουν και
λένε ότι είναι διεθνής προσωπικότητα κλπ., έχει διείσδυση στο διεθνές
περιβάλλον, έχει άκρες; Για να βοηθήσουν δηλαδή, γιατί οι δεινόσαυροι οι
παλιοί είχαν και κάποιες άκρες.
Κοιτάξτε
να δείτε, αυτή τη στιγμή δεν ξέρω αν έχει τέτοιες "άκρες". Οι "άκρες",
ιδιαίτερα σε τέτοια ζητήματα, έχουν να κάνουν με την κερδοφορία
συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων μεγάλων ομίλων, κλπ. Εδώ, σε αυτή
την περιοχή, στο χώρο που είναι η Ελλάδα, Βαλκάνια, Αιγαίο, Μεσόγειος,
Μ. Ανατολή, Κασπία από πάνω και Μαύρη Θάλασσα, συγκρούονται μεγάλα
βουβάλια: ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γερμανία, συνολικά η ΕΕ. Έχουν τα δικά τους
οικονομικά συμφέροντα για τον έλεγχο των πηγών Ενέργειας, για τη
μεταφορά Ενέργειας και εμπορευμάτων, για μια σειρά τέτοια ζητήματα, που
όλοι τα ξέρουμε και είναι επόμενο οι ανταγωνισμοί τους να οξύνονται.
Όταν γίνονται εδώ εξορύξεις δυναμικής ενέργειας, μιλάμε για
υδρογονάνθρακες, μιλάμε για αγωγούς πετρελαίου, φυσικού αερίου, κλπ. Ο
καθένας θέλει να έχει το μερτικό του και να μοιράζει τις λείες του σε
αυτό τον ανταγωνισμό και ο καθένας θέλει να πάρει τα περισσότερα. Και
εδώ στην περιοχή έχουμε και το εξής: Είναι η Τουρκία, η οποία είναι
περιφερειακή δύναμη και ισχυρή. Κυρίως έχει την πρόθεση και τη διάθεση
και τη στρατηγική στόχευση -πάρα πολλά χρόνια, αλλά τώρα ιδιαίτερα- για
να κυριαρχήσει στο μουσουλμανικό κόσμο, που σημαίνει, βλέπει και προς
Ανατολάς, στη Μ. Ανατολή, τις εκεί γύρω χώρες, αλλά και στο Αιγαίο, στα
Βαλκάνια, στην περιοχή. Και αυτό το μουσουλμανικό τόξο με τα Βαλκάνια,
επίσης είναι επικίνδυνο, Αλβανία, FYROM, άλλες χώρες που έχει επαφές η
τουρκική πολιτική και βεβαίως είναι το Αιγαίο. Άρα, θέλει να δώσει σήμα.
Γιατί η Τουρκία κατά την άποψή μας έχει στόχο να εδραιωθεί ως
περιφερειακή δύναμη και προς Ανατολάς και προς Δυσμάς, αλλά θέλει να
παίξει πολύ σοβαρότερο διεθνή ρόλο, απ' ό,τι παίζει τώρα στα πλαίσια των
G-20.
Για την ''έξοδο από τα μνημόνια''
-
Θα αποδράσουμε τον Αύγουστο από το μνημόνιο και το πρόγραμμα; Θα
φύγουμε έτσι, με αυγουστιάτικη πανσέληνο; Θα μας βγάλει ο Αλέξης από το
πρόγραμμα του μνημονίου;
Σε
καμιά περίπτωση. Κατ' αρχήν, δεν πρόκειται να υπάρξει καθαρή έξοδος.
Αυτό που λένε είναι φούμαρα. Δεν υπάρχει καθαρή έξοδος. Τα μνημόνια,
φυσικά, δεν θα ονομάζονται πλέον μνημόνια. Τουλάχιστον αυτό ευελπιστεί,
πιστεύω, ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση, από τον Αύγουστο και μετά. Θα
ονομάζεται επιτήρηση, εποπτεία. Κάποιες ανάγκες μεταρρυθμίσεων που θα
έχουν συμφωνηθεί με ελληνικό πρόγραμμα, όμως, ψηφισμένο από την ελληνική
κυβέρνηση - λες και τα άλλα απλώς τα ετοίμαζαν και συμφωνούσε η
ελληνική κυβέρνηση. Πάλι η ελληνική κυβέρνηση τα ψήφιζε, θα τα ονομάζουν
"πρόγραμμα". Η ουσία είναι ότι η επιτήρηση θα πάει μέχρι το 2060. Τα
μνημόνια από μόνα τους δεν λένε τίποτα, 1000 τόσοι εφαρμοστικοί νόμοι
έχουν περάσει όλα αυτά τα 8 χρόνια, πλέον πάμε στον ένατο χρόνο των
μνημονίων. Αυτοί είναι νόμοι σε ισχύ. Ψηφίστηκαν συγκεκριμένοι
αντεργατικοί - αντιλαϊκοί νόμοι που έπληξαν τα εργατικά, τα λαϊκά
εισοδήματα, έπληξαν τους αγρότες, τους επαγγελματίες, τους επιστήμονες,
τους ελευθεροεπαγγελματίες, έπληξαν όλα τα κοινωνικά στρώματα, τα
καταπιεζόμενα στρώματα φυσικά, ενώ κάποιους τους άφησαν απέξω, βέβαια,
κάποιους μεγαλοεπιχειρηματίες. Και μάλιστα, κάποιοι από αυτούς τους
νόμους θα υλοποιηθούν από φέτος και μετά, ή τώρα αρχίζουν να
υλοποιούνται. Δηλαδή, ακόμα δεν έχουμε δει στο πορτοφόλι μας τις νέες
μειώσεις, οι οποίες έχουν προνομοθετηθεί για το '19, το '20.
Και
βεβαίως, ακόμη δεν ξέρουμε τι άλλο θα προστεθεί, γιατί τώρα έχει
αρχίσει η 4η "αξιολόγηση", η οποία θα συνεχιστεί μέχρι τον Αύγουστο,
μέχρι να ολοκληρωθεί και να τελειώσει το πρόγραμμα. Έχουμε ξανά 88
προαπαιτούμενα. Μιλάνε και για το αφορολόγητο και για μειώσεις
συντάξεων. Μέσα σ' αυτά τα προαπαιτούμενα μιλάνε και για άλλα, όπως οι
πλειστηριασμοί, οι οποίοι θα ενταντικοποιηθούν και άλλα μέτρα που θα
είναι συνοδευτικά σε αυτά τα ζητήματα. Ούτε, βεβαίως, είμαστε της άποψης
που καλλιεργεί η κυβέρνηση, ο κ. Τσίπρας, με αυτά τα Αναπτυξιακά
Συνέδρια, τις φιέστες που κάνει, που μιλάει για "δίκαιη ανάπτυξη". Ότι
θα έχουμε κάποια μικρή ανάκαμψη, ιδιαίτερα σε κάποιους κλάδους της
οικονομίας, είναι φανερό ότι θα υπάρξει. Δηλαδή, μετά από μια τέτοια
βύθιση της οικονομίας, με τέτοιο χάλι τόσα χρόνια, βεβαίως υπάρχει μια
αναζωογόνηση της οικονομίας σε κάποιους κλάδους και συνολικά μπορείς να
δεις μια τέτοια βελτίωση, την οποία εμείς την ονομάζουμε ασθενική αυτήν
την ανάκαμψη. Είναι επισφαλής αυτή η ανάκαμψη και έχει να κάνει βεβαίως
αυτή η επισφάλεια και με την εξέλιξη σε αυτό που λέμε "εθνικά θέματα"
και τι εξελίξεις θα έχουμε. Έχει να κάνει με το τι θα συμβεί στην
υπόλοιπη Ευρωζώνη, που φαίνεται μια μικρή τάση ανάκαμψης. Όμως, υπάρχει
μεγάλη επισφάλεια για την ιταλική οικονομία για παράδειγμα. Και η Ιταλία
είναι πολύ ισχυρή χώρα, είναι μέσα στους G-8 και έχουμε και οικονομικές
σχέσεις, είμαστε και γειτονιά στα πλαίσια της Ευρωζώνης, άρα θα
επιδράσει και θα επηρεάσει την ελληνική οικονομία. Ακόμα και αν κάποιοι
επιχειρηματίες σε κλάδους πάνε καλά και έχουν κερδοφορία και έχουν την
ανταγωνιστικότητά τους και κάνουν κάποιες επενδύσεις, όπως λένε. Εμείς
ως ΚΚΕ βάζουμε την εξής παράμετρο, ότι αν θα μιλάς για ανάπτυξη και
μάλιστα για "δίκαιη ανάπτυξη", πρέπει να κοιτάς τι θα πάρει ο
εργαζόμενος, ο άνεργος, ο αυτοαπασχολούμενος επαγγελματίας, ο αγρότης,
κλπ. Τα λαϊκά στρώματα δεν πρόκειται να ανακάμψουν στα εισοδήματά τους,
αυτή είναι η ουσία. Το αν θα δώσεις τώρα σαν κυβέρνηση κάποια ψίχουλα,
από κάποια πακέτα Ευρωενωσιακά ή κάτι από τα ψίχουλα που θα πέφτουν από
το πάρτι που θα κάνουν κάποιοι όμιλοι, ξένοι και ντόπιοι, που θα
χαίρονται γι' αυτή την ανάπτυξη, τότε ανάπτυξη τη λες αυτή; Δεν μπορείς
να μιλάς για ανάπτυξη, σε ένα λαό που έχει ματώσει κυριολεκτικά, κοντά
δέκα χρόνια τώρα.
Για το σκάνδαλο "Novartis"
-
Πάμε "Novartis". Είπατε στον Τσίπρα ότι οι ήρωες δεν φοράνε κουκούλες,
ακόμη και όταν κινδυνεύει η ίδια τους η ζωή. Αυτό το σκάνδαλο, παγκόσμιο
σκάνδαλο, θα συγκαλυφθεί; Πιστεύετε ότι ο Τσίπρας πέταξε απλά
φωτοβολίδες απάνω;
O
κ. Τσίπρας πήγε να μας παρουσιάσει ως διεθνείς ήρωες ότι οι άνθρωποι, οι
προστατευόμενοι μάρτυρες, τέλος πάντων, είναι ήρωες με κίνδυνο της ζωής
τους. Εδώ καταρχήν δεν μιλάμε για κάποιους προστατευόμενους μάρτυρες
ποινικών εγκλημάτων, όπως λαθρεμπόριο όπλων, ναρκωτικά ή δεν ξέρω για
οτιδήποτε άλλο. Eδώ μιλάς ας πούμε, για κάποια μίζα που πήραν κάποια
πολιτικά πρόσωπα -υποτίθεται ότι πήραν, δεν ξέρουμε ακόμη, δεν έχει
αποδειχτεί- ή διευκόλυναν μια φαρμακευτική εταιρεία, τη "Novartis", να
πουλάει τα δικά της φάρμακα στην ελληνική αγορά και έπαιρναν μίζα έναντι
αυτού. Kαταρχήν, εμείς είμαστε ενάντια σε αυτή την ιστορία με τους
μάρτυρες με κουκούλες, όπως τους έχουμε ονομάσει, από την αρχή και όπως
εξελίχθηκε μετά για πολιτικά πρόσωπα. Ο μάρτυρας θα πρέπει να καλείται
στην Επιτροπή, να καλείται στο δικαστήριο, να κάνει τις καταθέσεις του,
να ξέρεις ποιος είναι. Kαι αν δεν θέλουν να ξέρουν και το όνομα, ποιος
είναι, υπάρχουν τρόποι και σύγχρονη τεχνολογία, ώστε να μπορείς, τέλος
πάντων, να τους προστατέψεις αν θες, αλλά πρέπει να καταθέσουν αυτοί οι
μάρτυρες. Άρα, λοιπόν, μιλάμε στην ουσία και για συγκάλυψη. Δεν
πρόκειται να προχωρήσει αυτό. Νομίζω ότι αυτή είναι και η άποψη της
κυβέρνησης. Απλά εντόπισε κάποια πρόσωπα από το χώρο της ΝΔ και του
ΠΑΣΟΚ, αφαίρεσε από μέσα κάποιους, που θα μπορούσαν να είναι και αυτοί
-για παράδειγμα ο κ. Κουρουμπλής-, το είπαμε και στη Βουλή. Αφού είναι
αθώος, όπως φωνάζει, θα μπορούσε να είναι και αυτός και να εξεταστεί και
να αθωωθεί και να αποδοθεί στην κοινωνία και να μη φαίνεται ότι
συγκαλύπτεις. Λοιπόν, αυτό γίνεται για μικροκομματικούς σκοπούς στην
ουσία, γίνεται για αποπροσανατολισμό του ελληνικού λαού, γίνεται για να
κρυφτούν άλλα προβλήματα και στην οικονομία και σε άλλα θέματα. Να
περάσουν σε δεύτερη μοίρα και να μιλάμε για κάποια σκάνδαλα. Εμείς
θεωρούμε ότι πρέπει να πάει σε βάθος, γι' αυτό αποχωρήσαμε από την
Προανακριτική Επιτροπή. O εκπρόσωπός μας ο Ν. Καραθανασόπουλος, έκανε
δήλωση μετά την αποχώρηση. Βέβαια, αφήνουμε ανοιχτό, αν δεχτούν αυτά που
βάλαμε ως εγγυήσεις για να εμβαθύνουν στην εξέταση των μαρτύρων και της
όλης αυτής διαδικασίας της προκαταρκτικής εξέτασης, να επανέρθουμε,
αλλά ζητάμε και να κληθούν όλοι οι μάρτυρες με ή χωρίς κουκούλες, να
εξεταστούν από την Επιτροπή και να πάει σε βάθος η έρευνα. Όμως,
δυστυχώς, το μαχαίρι ποτέ δεν φτάνει στο κόκκαλο στα πλαίσια αυτού του
σάπιου, του διεφθαρμένου συστήματος, που ζούμε, βιώνουμε και μας
ταλαιπωρεί, όλο τον ελληνικό λαό, χρόνια τώρα, δεκαετίες τώρα.
-
Να ρωτήσω κάτι ακόμη τώρα. Η Ρωσία και ο Πούτιν, όπως είναι ο Πούτιν
και θέλω και τη γνώμη σας για τη δράση του επί 18 έτη, 16 εκεί είναι
κοντά, μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα σε αυτή τη φάση, σε αυτή την
εμπλοκή; Η Ελλάδα είναι στο ΝΑΤΟ, οι Αμερικανοί είναι πρωταγωνιστές,
μάλιστα ερεθίζονται από τη δραστηριότητα του κ. Σαββίδη εδώ. Θέλω να μου
κάνετε ένα σχόλιο, μπορεί να βοηθήσει καθόλου η Ρωσία;
Ο
Πούτιν και η Ρωσία, το στόχο που έχουν, είναι το πώς θα υπηρετήσουν τα
δικά τους μονοπωλιακά συμφέροντα, τους δικούς τους ολιγάρχες, όπως τους
λένε και οι ίδιοι, τα δικά τους συμφέροντα και βεβαίως θέλουν να έχουν
πρόσβαση και στο Αιγαίο και στην Ελλάδα, στην ευρύτερη περιοχή και στα
Βαλκάνια. Έχουν δυσαρεστηθεί, γιατί προσπαθεί η Αμερική, το ΝΑΤΟ να τους
αποσπάσει, γιατί είχε εκεί παραδοσιακά, συμμάχους η Ρωσία. Και στην
Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Γι' αυτό γίνονται αυτές οι
συγκρούσεις, που έχουν φτάσει πλέον να ξεπεράσουν το διπλωματικό,
οικονομικό, εμπορικό πόλεμο και φτάνουν να χρησιμοποιούνται και
στρατιωτικά μέσα. Δηλαδή, μιλάμε για παραμονές γενικευμένου
ιμπεριαλιστικού πολέμου, αν συνεχιστεί έτσι η κατάσταση, οι αντιθέσεις. Ο
Πούτιν και η Ρωσία είναι εκεί για τα δικά τους συμφέροντα, όπως κάνουν
και οι Αμερικανοί ή κάνουν οι Κινέζοι ή κάνουν οι Γερμανοί ή οι Βρετανοί
ή οι Γάλλοι πάλι για τα δικά τους συμφέροντα. Άρα, το ζήτημα είναι ότι η
Ελλάδα έπρεπε και πρέπει να στηριχθεί στις δικές της δυνάμεις, να
οργανώσει βεβαίως τις συμμαχίες της, να αξιοποιήσει και αντιθέσεις που
έχουν ισχυρές δυνάμεις της περιοχής -και υπάρχουν τρόποι να τις
αξιοποιήσει-, αλλά στηριγμένη κυρίως στη δική της οικονομία, στη δική
της πολιτική με αυτοδύναμη και αυτοτελή συνεργασία με άλλες χώρες του
κόσμου. Βέβαια, θα μου πείτε αυτό προϋποθέτει άλλο σύστημα, άλλη
κοινωνική οργάνωση της παραγωγής, άλλη οικονομία και άλλη εξουσία και
άλλες κυβερνήσεις, που να θέλουν..
Για την έννοια της Αριστεράς
-
Κ. Κουτσούμπα, είπατε απευθυνόμενος στον κ. Τσίπρα ότι ο μόνος θεός του
είναι η καρέκλα του και ότι είναι υπηρέτης του κεφαλαίου. Πρέπει να
προσθέσω σε αυτό που σας ρωτάω ότι και ο κ. Τσίπρας πέρασε από την ΚΝΕ,
έτσι λέει, κατέληξε στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και μέχρι σήμερα υποστηρίζει ότι
είναι αριστερός. Υποκρινόταν; Εσείς μπορείτε να μας αναλύσετε τι σόι
αριστερός είναι ο πρωθυπουργός της χώρας;
Πολλοί
προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν ληγμένα διαβατήρια. Αυτή η ιστορία με
πρώην μέλη της ΚΝΕ, που για ένα φεγγάρι, ένα χρόνο, ένα μήνα, δυο
βδομάδες, δύο χρόνια -δεν ξέρω τι, πόσο λέει ο καθένας- πέρασε από την
ΚΝΕ, προσπαθεί να στηρίξει μια πολιτική, η οποία καμιά σχέση δεν έχει
ούτε με τις αρχές, ούτε με τις αξίες του ΚΚΕ, της ΚΝΕ ή τέλος πάντων με
αυτό που ονομάζει ο κόσμος ή αισθάνεται ένας κόσμος ως αριστερά. Γιατί
εδώ που τα λέμε κ. Τράγκα, αυτή η έννοια της αριστεράς έχει γίνει
λάστιχο. Έχουμε χάσει αυγά και πασχάλια, όπως λέει και ο λαός μας.
Δηλαδή, ποιος είναι αριστερός; Αριστερός, αυτό που έχει καταγραφεί στην
ελληνική συνείδηση, στην ελληνική κοινωνία, ήταν ο άνθρωπος ο οποίος
αγωνιζόταν ενάντια στο φασισμό, ενάντια στις ΗΠΑ, ενάντια στο ΝΑΤΟ, που
ήθελε οικονομία, η οποία να αφορά και να ικανοποιεί τους πολλούς, τους
πεινασμένους, τους εργάτες, τους άνεργους, τους φτωχούς επαγγελματίες,
την αγροτιά, τη νεολαία. Άρα, ήταν ένας άνθρωπος, ο οποίος αντιστεκόταν
απέναντι σε αυτό που ονομάζουμε αστική βία της εκάστοτε εξουσίας. Πάλευε
ενάντια σε κυβερνήσεις που ήταν "Yes men" σε όλους, είτε Ευρωπαίοι
είναι αυτοί, Γερμανοί, Γάλλοι, Εγγλέζοι, δεν ξέρω τι, είτε Αμερικανοί ή
οτιδήποτε άλλο ανά τον κόσμο, που πέρασαν από αυτή εδώ τη γωνιά του
πλανήτη, που είναι και γεωστρατηγικής σημασίας βεβαίως. Και γι' αυτό
θέλουν να επιβάλλουν τα δικά τους συμφέροντα, τα δικά τους οικονομικά,
πολιτικά, γεωπολιτικά, ευρύτερα συμφέροντα. Άρα, λοιπόν, αυτός ήταν
αριστερός, αυτός είναι αριστερός και βεβαίως είναι αυτός που συνεχίζει
να αγωνίζεται. Ήμουν, για παράδειγμα, στη μεγάλη συναυλία που έγινε με
τον Θάνο Μικρούτσικο. Όλο το Μάρτιο γίνονται τέτοιες συναυλίες, θα
γίνουν και άλλες, επειδή φέτος, όπως ξέρετε γιορτάζουμε τα 100 χρόνια
του Κόμματος. Η Αριστερά ήταν εκεί».
Κάτι
που προβλήθηκε αρχικά ως «παιχνίδι κατασκόπων» ανάμεσα στη Μ. Βρετανία
και τη Ρωσία, τείνει να πάρει διαστάσεις πολεμικής απειλής, με την
εμπλοκή μάλιστα του ΝΑΤΟ! Ο λόγος για την επίθεση που δέχτηκαν ένας
διπλός πράκτορας και η κόρη του στη Μ. Βρετανία, για την οποία η
κυβέρνηση Μέι κατηγορεί τη Ρωσία, εκτοξεύοντας απειλές και τελεσίγραφα. Η
κατηγορία που αποδίδει στις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, είναι ότι
εκτέλεσαν επιχείρηση με ισχυρό νευροτοξικό παρασκεύασμα σε βρετανικό
έδαφος. Μάλιστα, ύστερα από διορία που απέρριψε η Ρωσία, η κυβέρνηση Μέι
επέβαλε καταρχήν διπλωματικές κυρώσεις και τώρα αναμένονται τα
αντίποινα. Η κλιμάκωση όμως έρχεται με την εμπλοκή του ΝΑΤΟ, καθώς τις
επόμενες μέρες αναμένεται να συναντηθούν ο γγ του ΝΑΤΟ με τον υπουργό
Εξωτερικών της Βρετανίας, για να συζητήσουν το θέμα.
Είναι
εντυπωσιακό το πόσο εύκολα «γεφυρώνονται» οι διαφορές ανάμεσα στην
κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, όταν η κουβέντα πηγαίνει στα
στρατηγικά προτάγματα της αστικής τάξης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα
αποτελεί η εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς,
μπροστά στην οποία όλα τα αστικά κόμματα «ξεχνάνε» τους καβγάδες για τα
σκάνδαλα και τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές.
Μάλιστα, δεν
έχουν κανένα πρόβλημα να επιδεικνύουν αυτήν τη συμφωνία τους με τον πιο
απροκάλυπτο τρόπο. Αυτό έκανε τις προάλλες στη Βουλή ο πρωθυπουργός,
όταν για να «καθησυχάσει» τον Κυρ. Μητσοτάκη αναφορικά με τις σχέσεις
Ελλάδας - ΝΑΤΟ, του συνέστησε να ρωτήσει τον πρέσβη των ΗΠΑ, που
διατηρεί άριστες σχέσεις τόσο με την κυβέρνηση όσο και με τη ΝΔ, ενώ
συναντά συχνά και στελέχη των άλλων κομμάτων.
Αυτό έκανε όμως και ο
Κυρ. Μητσοτάκης, δηλώνοντας από τις ΗΠΑ, όπου βρίσκεται, ότι «η Ελλάδα
είναι φερέγγυος, σοβαρός, αξιόπιστος και σταθερός σύμμαχος των ΗΠΑ και
αυτό δεν θα αλλάξει. Πρέπει να πω ότι αυτή είναι μια πολιτική που
υπηρέτησε και η σημερινή κυβέρνηση (...) σήμερα αναγνωρίζεται από σχεδόν
όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα η σημασία της
ιδιαίτερης σχέσης μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ».
Αυτό που ενώνει τα
αστικά κόμματα είναι ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που
συνδέεται και με τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της Ελλάδας στην περιοχή.
Αυτόν το στόχο υπηρετούν αφενός η στήριξη σε επιχειρηματικά επενδυτικά
σχέδια μονοπωλιακών ομιλών (σε Ενέργεια, μεταφορές, υποδομές κ.α.) και
αφετέρου η ενεργός εμπλοκή σε στρατιωτικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Υπερθεματίζοντας για την πολιτική της κυβέρνησης, ο Κυρ. Μητσοτάκης
καλούσε από τις ΗΠΑ «να εκμεταλλευτούμε τις νέες γεωπολιτικές ευκαιρίες
που παρουσιάζονται και να αντιμετωπίσουμε τις γεωπολιτικές προκλήσεις
της περιοχής μας».
Γι' αυτό άλλωστε δεν ακούστηκε ούτε «κιχ» από
τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης για τη συμφωνία ΗΠΑ - Ελλάδας τον
περασμένο Οκτώβρη. Γι' αυτό όλοι παρακολουθούν με ικανοποίηση τις νέες
βάσεις που στήνουν οι Αμερικανοί, τα ελληνικά πλοία που συνοδεύουν
αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ και πάει λέγοντας.
Την ίδια ώρα, βέβαια, δεν
ακούγεται κουβέντα και για την προκλητική στάση «Πόντιου Πιλάτου» που
κρατάει το ΝΑΤΟ απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα σε Αιγαίο και
Κύπρο. Είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι δύο υπουργοί της κυβέρνησης
χαρακτήρισαν αυτήν τη στάση αναμενόμενη, «καλή» και «ισορροπημένη»,
«ξεπλένοντας» τον επικίνδυνο ρόλο της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, την
οποία παρουσιάζουν προκλητικά ως παράγοντα σταθερότητας και ειρήνης στην
περιοχή.
Τα στρατηγικά προτάγματα της αστικής τάξης στοιχίζουν
όλα τα κόμματα στην ίδια γραμμή και απ' αυτό δεν θα μπορούσε να ξεφύγει η
φασιστική «Χρυσή Αυγή». Πρόσφατη είναι η τοποθέτηση του χρυσαυγίτη
ευρωβουλευτή Λ. Φουντούλη στο Ευρωκοινοβούλιο, όπου εξυμνώντας τον Τραμπ
έφτασε στο σημείο να περηφανευτεί που η Ελλάδα πιάνει το 2% των δαπανών
για στρατιωτικούς εξοπλισμούς στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ και «μάλωσε» τις
άλλες χώρες της ΕΕ που δεν τηρούν αυτήν την υποχρέωση απέναντι στην
ιμπεριαλιστική συμμαχία.
Την ώρα που όλα τα αστικά κόμματα είναι
απόλυτα ευθυγραμμισμένα με τα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια, το ΚΚΕ
πρωτοστατεί για να αποκαλυφθούν οι κίνδυνοι, να αναδειχθούν οι
πραγματικές αιτίες και οι ευθύνες για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην
περιοχή μας. Να οργανωθεί η πάλη των εργαζομένων και του λαού απέναντι
στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στον ανταγωνισμό τους με άλλα ιμπεριαλιστικά
κέντρα.
Ο λαός έχει την πείρα να δει ότι το ΝΑΤΟ δεν έχει μόνο
δολοφονικό παρελθόν, αλλά κυρίως βρώμικο παρόν και μέλλον. Οτι οι
αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με υπόβαθρο τα
ανταγωνιστικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς των μονοπωλίων τους,
αυξάνει επικίνδυνα την ένταση σε όλο το τόξο από τη Νοτιοανατολική
Ευρώπη και τα Βαλκάνια, μέχρι τη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο
και τη Βόρεια Αφρική. Απ' αυτήν τη σκοπιά, κανένας εφησυχασμός και καμιά
επανάπαυση δεν επιτρέπονται.
Την
περασμένη Τρίτη, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ εξέδωσε ανακοίνωση
για τους δύο Ελληνες στρατιωτικούς που κρατούνται στις φυλακές στην
Τουρκία, στην οποία επεσήμαινε: «Με αφορμή την προσπάθεια να
αξιοποιηθούν για τη δημιουργία εντυπώσεων διάφορες γενικόλογες κι
αόριστες δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ σχετικά με τη σύλληψη των δύο
Ελλήνων στρατιωτικών και την πολυήμερη κράτησή τους στις τουρκικές
φυλακές, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ τονίζει ότι το ΚΚΕ από την
πρώτη στιγμή κατήγγειλε την κράτησή τους και ζήτησε την άμεση
απελευθέρωσή τους. Αυτή η εξέλιξη συνιστά μέρος της κλιμάκωσης της
τουρκικής επιθετικότητας. Η προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και
των άλλων αστικών κομμάτων να εναποθέσουν τις ελπίδες, για την επιστροφή
των Ελλήνων στρατιωτικών, στις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες, την ΕΕ
και το ΝΑΤΟ, στόχο έχει να καλλιεργήσει κλίμα επικίνδυνου εφησυχασμού κι
αποπροσανατολισμού. Ο λαός μας πρέπει να επαγρυπνεί. Κανένας
εφησυχασμός, καμία εμπιστοσύνη στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Αμεση απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών».
Δεν
πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της ανακοίνωσης και δεκαπέντε Ελληνες
ευρωβουλευτές - του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΛΑΕ και των Οικολόγων
Πράσινων - με κοινή τους δήλωση την επόμενη μέρα, ήρθαν να
επιβεβαιώσουν μέχρι κεραίας όσα το ΚΚΕ καταλογίζει στα κόμματά τους για
τη στάση τους στη συγκεκριμένη υπόθεση αλλά και συνολικότερα.
Οι δεκαπέντε καλούν την τουρκική κυβέρνηση να απελευθερώσει τους δύο Ελληνες στρατιωτικούς γιατί «η
συμπεριφορά αυτή των τουρκικών αρχών δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά
συνολικά την Ευρωπαϊκή Ενωση της οποίας είναι κράτος - μέλος» και η κράτησή τους «δεν
συνάδει προς τις αρχές της καλής γειτονίας, τις οποίες θα έπρεπε να
τηρεί ένα υποψήφιο για ένταξη στην Ενωση κράτος (δηλαδή η Τουρκία) προς
την Ενωση και τα κράτη - μέλη της».
Το
πόσο αφορά η υπόθεση αυτή την ΕΕ και τις άλλες λυκοσυμμαχίες της
αστικής τάξης, όπως το ΝΑΤΟ, και πόση σημασία αποδίδουν στις «αρχές της
καλής γειτονίας», φάνηκε απ' την αντίδρασή τους. Ο γγ του ΝΑΤΟ σαν άλλος
Πόντιος Πιλάτος ένιψε τας χείρας του, συστήνοντας σε Ελλάδα και Τουρκία
«να τα βρουν μεταξύ τους», η αναπληρώτρια γραμματέας του
ιμπεριαλιστικού οργανισμού είπε πως «συμβαίνουν και στις καλύτερες
οικογένειες», το ίδιο έκαναν η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ, Φεντερίκα
Μογκερίνι, η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας κ.ο.κ.
Αντιδράσεις
συνεπείς με τα ιμπεριαλιστικά «παζάρια» και τα επικίνδυνα σχέδια για το
μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου της περιοχής, την προσπάθεια να
διατηρηθεί ο «στρατηγικός εταίρος» Τουρκία στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο
στην αντιπαράθεση με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα κ.ο.κ. Αντιδράσεις που
επιβεβαιώνουν ότι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και οι ενώσεις του
κεφαλαίου στις οποίες συμμετέχει η αστική τάξη της χώρας, όχι μόνο δεν
αποτελούν τη λύση στην επικίνδυνη κλιμάκωση - επεισόδιο της οποίας είναι
η σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών - αλλά το θερμοκήπιό της. Σ'
αυτούς προτρέπουν τα αστικά κόμματα το λαό να εμπιστευτεί τη ζωή, την
ειρήνη, την ασφάλεια της χώρας του...
Εχουν περάσει τέσσερις μήνες από τις 15 Νοέμβρη, τότε που στη Μάνδρα και σε άλλες περιοχές της Δυτικής Αττικής
σταμάτησε ο χρόνος. Από τότε που 23 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους
εξαιτίας της ανυπαρξίας έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης και προστασίας.
Από τότε που καταστράφηκαν σπίτια, μαγαζιά, ολόκληρο το βιος εργατικών -
λαϊκών οικογενειών, με την ευθύνη να βαρύνει διαχρονικά όλες τις
αστικές κυβερνήσεις. Από τότε μέχρι σήμερα, 120 ολόκληρες μέρες,
ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει. Το έγκλημα διαρκείας συνεχίζεται και οι
κάτοικοι της περιοχής εξακολουθούν να ζουν με την αγωνία και τον
εφιάλτη μπροστά στα μάτια τους. Και για να μην ξεχνιόμαστε, η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, αντί να απολογηθούν γι'
αυτήν την κατάσταση, φτάσανε στο σημείο να αποδίδουν την καταστροφή πότε
στην κλιματική αλλαγή, πότε στον δασάρχη και τη γραφειοκρατία, ακόμη
και στους ίδιους τους κατοίκους, ρίχνοντας ξεδιάντροπα την ευθύνη στα
ίδια τα θύματα, που δήθεν αυθαιρέτησαν και μπάζωσαν τα ρέματα. Μετά από
όλα αυτά, μόλις πριν από μερικές μέρες η Περιφέρεια Αττικής υπέγραψε
σύμβαση με το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών για να
γίνει μελέτη με στόχο να διαπιστωθεί η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η
πληγείσα περιοχή. Μελέτη απαραίτητη μεν ακόμα και για τα έργα που πρέπει
να γίνουν, η οποία όμως γίνεται με μεγάλη καθυστέρηση, με αποτέλεσμα να
υπάρχει πιθανότητα να έχει ολοκληρωθεί αφού θα έχουν ξεκινήσει οι
βροχές της επόμενης περιόδου! Και μιλάμε απλά για μια μελέτη... Που
συνήθως προηγείται των έργων. Καταλαβαίνει λοιπόν κάποιος εύκολα ότι οι
επόμενοι μήνες, ίσως και χρόνια, θα βρουν τους κατοίκους της Δυτικής
Αττικής χωρίς την απαραίτητη προστασία από πλημμυρικά φαινόμενα.
* * *
Και ενώ εδώ συζητάμε για μια μελέτη, αξίζει να δούμε πού βρίσκονται ορισμένα ουσιαστικά θέματα σχετικά με την υπόθεση αυτή.
1ον:
Το θέμα των αποζημιώσεων. Το επίδομα των 8.000 ευρώ, από τους 300
πλημμυροπαθείς που το δικαιούνται το έχουν πάρει μόλις 123, σύμφωνα με
την ίδια την Περιφέρεια. Για να αντιληφθούμε μάλιστα το μέγεθος του
προβλήματος, η ίδια η Περιφέρεια ομολογεί ότι γίνονται ενέργειες σήμερα,
εν έτει 2018, για να δοθεί αποζημίωση από τις καταστροφές του 2015!
2ον:
Το θέμα της αποκατάστασης. Στις 7 Φλεβάρη, σε σύσκεψή τους, φορείς της
περιοχής έδωσαν στοιχεία που δείχνουν ότι η κατάσταση είναι δραματική.
Και ζήτησαν να παρθούν άμεσα μέτρα, καθώς δεν έχει γίνει ουσιαστικά
τίποτα με τα σπίτια και τα καταστήματα που έχουν υποστεί μεγάλες ζημιές.
3ον:
Το θέμα των έργων αντιπλημμυρικής προστασίας. Για το Λεκανοπέδιο της
Αττικής, μέχρι τώρα ούτε η κυβέρνηση ούτε η Περιφέρεια δεν έχουν
παρουσιάσει συνολικό ολοκληρωμένο σχεδιασμό για την αντιπλημμυρική
προστασία. Και αυτό είναι βασικό, γιατί τα όποια αποσπασματικά έργα στη
μία ή την άλλη περιοχή δεν μπορούν να καλύψουν το σύνολο των αναγκών,
αντίθετα μπορούν να μεταφέρουν το πρόβλημα σε άλλες περιοχές. Ειδικότερα
για τη Δυτική Αττική και τη Μάνδρα αξίζει να σημειώσουμε τα εξής:
--
Στις 13/5/2017 είχε ανακοινωθεί από τον αντιπεριφερειάρχη ότι το
αντιπλημμυρικό έργο για τη Μάνδρα είναι έτοιμο προς δημοπράτηση από την
Περιφέρεια Αττικής μόλις ολοκληρωθούν οι διαδικασίες των αδειοδοτήσεων
από το δασαρχείο. Σε ποιο σημείο βρίσκονται σήμερα αυτές οι
αδειοδοτήσεις, με δεδομένο ότι το δασαρχείο είχε απαντήσει πως δεν
απαιτούνταν η έκδοση άλλης πράξης από μέρους του, είναι άγνωστο.
--
Στις 5/3/2018, ο αρμόδιος αντιπεριφερειάρχης δήλωσε ότι στόχος είναι
στα μέσα του 2018 να ανοίξει ο δρόμος και για τη δημοπράτηση και της
εργολαβίας του αντιπλημμυρικού έργου Αγ. Αικατερίνης - Σούρες. Κι αν
αυτό αφορά απλά τη δημοπράτηση, αλήθεια, η διοίκηση της Περιφέρειας πότε
υπολογίζει να γίνει δημοπρασία, να ανατεθεί το έργο και εν γένει να
ολοκληρωθεί; Υστερα από πόσα χρόνια;
* * *
Τίποτα δεν είναι τυχαίο ή αποτέλεσμα αδιαφορίας και γραφειοκρατίας. Η μόνη αλήθεια είναι ότι έχουν άλλες προτεραιότητες.
Θυσιάζουν το λαό και τις ανάγκες του για την καπιταλιστική ανάπτυξη και
την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι τυχαίο
άλλωστε ότι ακριβώς σε αυτήν την περιοχή, που μαστίζεται κάθε χρόνο από
πλημμύρες, βιομηχανικά ατυχήματα, εργατικά «ατυχήματα», υλοποιήθηκε ένα
πολύ μεγάλο μέρος των αστικών σχεδιασμών για την επιχειρηματική
δραστηριότητα τα προηγούμενα χρόνια; Καλό είναι να θυμίσουμε ότι: Είναι
συγκεκριμένη η στρατηγική για να μετατραπεί το Θριάσιο σε
διαμετακομιστικό κέντρο. Είναι υπαρκτά τα σχέδια για δημιουργία
ιδιωτικών λιμανιών και ναυπηγείων. Είναι υπαρκτά τα σενάρια για
δημιουργία μεταλλείων στη Μεγαρίδα και τα Γεράνεια Ορη. Και οι μόνοι που
θα κερδίσουν από αυτήν την ανάπτυξη είναι οι μεγάλοι επιχειρηματίες.
Σήμερα, πολύ περισσότεροι εργαζόμενοι μπορούν να δουν ότι η πολιτική
επιλογή που πρέπει να κάνουν είναι ανάμεσα σε ριζικά αντίθετους δρόμους
ανάπτυξης. Ο ένας είναι αυτός που υπηρετούν η κυβέρνηση και όλα τα άλλα
κόμματα, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, μέχρι τους ναζιστές εγκληματίες της
Χρυσής Αυγής. Ο δρόμος που έχει για θεό το κέρδος και στο βωμό αυτό
θυσιάζει τα πάντα, ακόμη και την ανθρώπινη ζωή, σε κηρυγμένους ή
ακήρυχτους πολέμους. Ο άλλος δρόμος είναι αυτός που προτείνει το ΚΚΕ.
Που λέει ότι σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να απολαμβάνουν η
εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τον πλούτο που παράγουν. Και αυτό που
χρειάζεται τώρα είναι να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα, να μπουν νέες
δυνάμεις στη μάχη. Να ενωθούν σε μια μεγάλη Κοινωνική Συμμαχία οι
εργατοϋπάλληλοι, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες και αγρότες. Που θα
αντισταθούν στα μέτρα, θα διεκδικήσουν ανακούφιση από τα σημερινά
οξυμένα προβλήματα, αλλά και για να διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις μιας
ριζικής ανατροπής.
