«Τιμητές» της Ιστορίας του ΚΚΕ οι απόγονοι των Ταγμάτων Ασφαλείας

«Τιμητές» της Ιστορίας του ΚΚΕ οι απόγονοι των Ταγμάτων Ασφαλείας 

«Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον για την πραγματική ιστορία του ΚΚΕ» μας πληροφορεί στο blog της η ΤΟ Εύβοιας-Βοιωτίας της Χρυσής Αυγής. Και συνεχίζει αποκαλύπτοντας τον πραγματικό σκοπό της εκδήλωσης, δηλαδή την απόδειξη της «συνεχούς προδοσίας των κομμουνιστών σε κάθε εθνικό θέμα, μέσα από αδιάσειστα στοιχεία...».

 Πρόσφατα εξάλλου η Χρυσή Αυγή φρόντισε να επανεκδώσει και σχετικό βιβλίο. Ποια είναι όμως τα «ντοκουμέντα» που παραθέτει;

 Έτσι και αλλιώς μας χωρίζει άβυσσος στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη μελέτη της Ιστορίας. Στα πλαίσια του ρατσιστικού και ναζιστικού παραληρήματος η Χρυσή Αυγή θεωρεί μέγιστη προδοσία του ΚΚΕ ότι στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΕΚΕ (πρόδρομος ΚΚΕ) συμμετείχαν και εκπρόσωποι της εβραϊκής εργατικής σοσιαλιστικής οργάνωσης της Θεσσαλονίκης «Φεντερασιόν». Φυσικά, το ΚΚΕ δεν έχει αποκρύψει ποτέ ότι εξέφραζε και τους Εβραίους εργάτες της Θεσσαλονίκης, προτού προλάβουν να τους στείλουν στα κρεματόρια οι ομοϊδεάτες και οι πολιτικοί πρόγονοι της ΧΑ.

 Αλλά και συνολικότερα, η Χρυσή Αυγή δεν κάνει τίποτα άλλο από το να στηρίζει τη μελέτη της ιστορίας στην αρχή ότι ενοποιητικός παράγοντας είναι μόνο η φυλή, το έθνος. Οπότε στην ουσία, αν και θέλει να φαίνεται αντισυστημική, αναπαράγει τη βασική θέση του συνόλου της κυρίαρχης καπιταλιστικής ιστοριογραφίας, παρουσιάζοντας το σύνολο του λαού ως πολίτες ανεξάρτητα από ταξικές και άλλες διαφοροποιήσεις. Με αυτό τον τρόπο, ο βιομήχανος παρουσιάζεται να έχει κοινά συμφέροντα με τον εργάτη και ο αγρότης οφείλει να «αντλήσει» τα ίδια ιστορικά διδάγματα με τον εφοπλιστή. Γι' αυτό και ερμηνεύουν όλα τα ιστορικά γεγονότα υπό το πρίσμα της προδοσίας ή της μη προδοσίας, φτάνοντας πρόσφατα να αυτοπαρουσιαστούν ως διάδοχοι του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (πού να το 'ξερε!). Γι' αυτό και δεν παίρνουν θέση για στιγμές της ταξικής πάλης, όπως το Κιλελέρ ή η Πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη, όταν δηλαδή οι βιομήχανοι και εφοπλιστές φίλοι τους, διαπράττοντας μάλλον «εσχάτη προδοσία» (με ταξική συνέπεια θα λέγαμε εμείς), αιματοκυλούσαν την εργατική τάξη και τα μεσαία στρώματα.

 Βέβαια, το μεγάλο «αγκάθι» της ιστορικής μεθοδολογίας τους αφορά τη στάση του ΚΚΕ στο Β΄ Παγκόσμιο Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο. Βλέπετε, τότε οι μισοί από τους αστούς φίλους τους αποφάσισαν να αφήσουν στην τύχη του τον ελληνικό λαό και να διαφύγουν με τους Άγγλους συμμάχους στην Αίγυπτο. Οι άλλοι μισοί αστοί ομοϊδεάτες τους έμειναν για να συνεργαστούν με τους ναζί στη δυνάστευση του ελληνικού λαού (τι εθνικό φρόνημα αλήθεια!). Για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, η Χρυσή Αυγή προσπαθεί να επαναλάβει όλη την αντικομμουνιστική υστερία της δεκαετίας του 1950 και του 1960, κομμάτι της οποίας ήταν και η προπαγάνδα ότι ο ΕΛΑΣ δεν έκανε αντίσταση απέναντι στους Γερμανούς, αλλά σκότωνε τους εθνικόφρονες (εξάλλου σε αυτό το επιχείρημα στηρίζει και τη δικαιολόγηση των Ταγμάτων Ασφαλείας που έδιναν όρκο πίστης στον Χίτλερ). Πρόκειται για μια τόσο χοντροκομμένη προπαγάνδα που δε θα την αποδεχόταν ούτε ο αντικομμουνιστής Τσόρτσιλ που αναγνώρισε την ΕΑΜική αντίσταση ως μία από τις σημαντικότερες της Ευρώπης.

 Έτσι παραθέτουν αποσπάσματα από τα «μνημεία ιστορικής έρευνας» «Βίβλος Εθνοπροδοσίας» του «καθόλα αμερόληπτου» Συλλόγου Επαναπατρισθέντων εκ του «παραπετάσματος» και «Η εναντίον της Ελλάδος επιβουλή» του επίσης αμερόληπτου υφυπουργείου Τύπου (βλέπετε είναι και ενάντια στο σύστημα οι άνθρωποι!).

 Μόνο που τα «αδιάσειστα στοιχεία» και οι «συμφωνίες» δεν είναι τίποτα άλλο από πλαστά κουρελόχαρτα που δε γίνονται αποδεκτά από κανέναν ιστορικό, όχι μόνο τους κομμουνιστές.

 Και πιο συγκεκριμένα. Το «Σύμφωνο» ανάμεσα στους Γερμανούς και τον ΕΛΑΣ («ανακαλύφθηκε» από την εθνικιστική ΠΑΟ) φέρεται να «συνάφθηκε» την 1 Σεπτέμβρη 1944 στο Λειβάδι Χαλκιδικής μεταξύ του Καπετάν Κίτσου (συνταγματάρχη του ΕΛΑΣ) και του Έριχ Φένσκε (ταγματάρχη, διοικητή της μονάδας 31756 και εκπρόσωπο των ενόπλων γερμανικών δυνάμεων της στρατιάς Αιγαίου).

 «Προέβλεπε» την ανενόχλητη υποχώρηση του Γερμανικού Στρατού από τη Μακεδονία, με αντάλλαγμα την παραχώρηση στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ της Θεσσαλονίκης, καθώς και βαρέως οπλισμού, πολεμικού υλικού κλπ. Η «συμφωνία» περί «μη επιθέσεως μεταξύ του ΕΛΑΣ και των γερμανικών στρατευμάτων» καταδείκνυε κατά τον Χ. Νάλτσα (γνωστό αντικομμουνιστή πλαστογράφο) το «γεγονός» ότι ο ΕΛΑΣ δεν «διεξήγε αγώνα κατά του κατακτητού». Επετεύχθη δε - σύμφωνα πάντα με τον ίδιο - έπειτα από «μυστικήν επικοινωνίαν» των Σοβιετικών και του ΕΑΜ Θεσσαλονίκης με το 2ο Γραφείο του Γενικού Στρατηγείου του Γερμανικού Στρατού στην πόλη1.

 Έλα όμως που «όπως εξάγεται από τους γερμανικούς καταλόγους των αξιωματικών», μας πληροφορεί ο H. Richter, «δεν υπήρχε στη Βέρμαχτ κανένας ταγματάρχης μ’ αυτό το όνομα (σ.σ. Έριχ Φένσκε)», ενώ ακόμα και «η μονάδα με τον αριθμό 31756 είναι ανύπαρκτη και γέννημα φαντασίας (…) Τι προπαγανδιστική αξία έχει ακόμα και σήμερα (σ.σ. το 1975) αυτό το έγγραφο φάνηκε καθαρά το Δεκέμβριο του 1968. Η Χούντα της 21.4.67 κυκλοφόρησε ένα λεύκωμα με τίτλο “Δεκέμβριος 1944-Δεκέμβριος 1967”, στο οποίο περιλαμβάνεται και ένα “φωτοαντίγραφο” αυτού του ντοκουμέντου»2.

 Η επιπόλαια κατασκευή του εν λόγω εγγράφου βεβαίως αποτελεί το ένα μόνο σκέλος στην ιστορική παραχάραξη που επιχειρείται εδώ. Το άλλο έχει να κάνει με τις διεργασίες που πράγματι έλαβαν χώρα λίγο πριν το τέλος του πολέμου, την αντιπαράθεση σοσιαλισμού και καπιταλισμού που ερχόταν στο προσκήνιο. Όσον αφορά αυτό το κομμάτι, λοιπόν, η αλήθεια είναι πως οι Ναζί δεν είχαν καμιά πρόθεση να παραδώσουν εδάφη, οπλισμό ή οτιδήποτε άλλο στους κομμουνιστές. Αλλού είχαν στρέψει το ενδιαφέρον και τις ελπίδες τους, γεγονός που καταδεικνύεται από πληθώρα ντοκουμέντων:

 Στην αναφορά του στρατάρχη Μαξιμίλιαν φον Βάικς στον αρχηγό του Ηγετικού Επιτελείου της Βέρμαχτ Άλφρεντ Γιοντλ (2 Σεπτέμβρη 1944) τονιζόταν μεταξύ άλλων πως «είναι ζωτικό αγγλικό συμφέρον να πάρει στα χέρια της (σ.σ. η Αγγλία) τις κατεχόμενες τώρα από τη Γερμανία θέσεις-κλειδιά της Ελλάδας, χωρίς να δημιουργηθεί χρονικό κενό που θα έδινε στις κομμουνιστικές συμμορίες τη δυνατότητα ανατροπής της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων και της κατοχής πριν τους Άγγλους. Η αναγκαιότητα σε περίπτωση γερμανικής εκκένωσης να πάρει σταθερά στα χέρια του την Ελλάδα πριν από τους έλληνες κομμουνιστές ή και πριν από τους Ρώσους, είναι το κίνητρο για το Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής στο Κάιρο. Αυτό εξηγεί την αναγγελθείσα προσφορά του συνταγματάρχη “Τομ” στον Ζέρβα και τις βολιδοσκοπήσεις μέσω των ελληνικών καναλιών στην Αθήνα με στόχο να επιτευχθεί μαζί μας μια βραχυπρόθεσμη προθεσμία για την εκκένωση “χέρι με χέρι”»3.

 Σε τηλεγράφημα του Κουρτ-Φριτς φον Γκρέβενιτς προς τον Χέρμαν Νοϊμπάχερ στις 3 Σεπτέμβρη 1944 αναφερόταν πως «η Ομάδα Στρατιών Ε, Θεσσαλονίκη, δίνει ακριβώς τώρα οδηγίες στον Τύπο ότι πρέπει να σταματήσει κάθε δημοσιογραφική πολεμική κατά του Ζέρβα. Πρωταρχικός στόχος είναι (σ.σ. κατά την άποψη της Ομάδας Ε) η σύμπραξη όλων των εθνικών δυνάμεων κατά του κομμουνισμού». Ο ίδιος στις 10 Σεπτέμβρη ενημέρωνε σχετικά με την αποχώρηση του γερμανικού στρατού από την Κρήτη: «Οι Άγγλοι αφήνουν συνειδητά άθικτους τους ανθρώπους μας, παίρνοντας υπόψη μια επερχόμενη, που είναι και προς το αγγλικό συμφέρον, χρησιμοποίηση κατά των μπολσεβίκων».4

 Μάλιστα, στα Απομνημονεύματά του ο υπουργός Εξοπλισμών και στενός συνεργάτης του Χίτλερ, Άλμπερτ Σπέερ, μιλά ανοικτά για συμφωνία μεταξύ των Γερμανών και των Βρετανών: «Παρά τον απόλυτο έλεγχο των Βρετανών στη θάλασσα, επετράπη στις γερμανικές μονάδες να επιβιβαστούν και να ταξιδέψουν ανενόχλητες προς την ενδοχώρα (…) Σε αντάλλαγμα η Γερμανική πλευρά συμφώνησε να χρησιμοποιήσει αυτά τα στρατεύματα για να κρατήσει την Θεσσαλονίκη έως ότου θα ήταν δυνατό να καταληφθεί από τις Βρετανικές δυνάμεις»5.

 Αναφορικά τώρα με την υποτιθέμενη συμφωνία του Σιάντου με τους Γερμανούς, το «ντοκουμέντο» που προσκομίζεται αφορά ένα «κείμενο» του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (το υπογράφει ο Γραμματέας Γ. Σιάντος) όπου αναφέρεται σε «συμφωνία» με τη Γερμανική Διοίκηση για παύση των εχθροπραξιών και διευκόλυνση της αποχώρησης του γερμανικού στρατού από την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα ο Γ. Σιάντος φέρεται να ενημερώνει το Γραμματέα μιας «Επιτροπής Πόλης» (ποιας δε λέει) πως «ύστερα από διαπραγματεύσεις με τη Γερμανική Διοίκηση καταλήξαμε μαζί της σε συμφωνίες», κατά τις οποίες «κάθε “σαμποτάζ” ή οποιαδήποτε άλλη ενέργειά μας ενάντια οπλιτών ή βαθμοφόρων του στρατού κατοχής θα γίνεται ύστερα από σχετικάς υποδείξεις του αρχηγού της Γκεστάπο. Δώστε επομένως εντολή στις Αχτίδες να πάψουν στο εξής οι ξεκάρφωτες ενέργειες (…) Ακόμα ανέλαβαν την υποχρέωση να μας ειδοποιούν για τα μπλόκα και τις συλλήψεις ώστε κανείς να μην υπάρχει κίνδυνος για τα μέλη της οργάνωσής μας. Παράλληλη υποχρέωση αναλάβαμε και μεις για την περίπτωση αναχώρησής τους από την Ελλάδα. Κανείς δεν πρέπει να ενοχληθεί. Αθήνα, 13/8/44. Γ. Σιάντος».

 Χώρια του γελοίου του πράγματος (οι επιθέσεις κατά των Γερμανών να γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη και καθ’ υπόδειξη των ιδίων!) και μόνο το σημείο που αναφέρεται στα περί «ειδοποιήσεως για τα μπλόκα» είναι αρκετό ώστε να αποκαλυφθεί το κατά πόσο πράγματι υπήρξε ή όχι μια τέτοια συμφωνία. Κάτι τέτοιο διαψεύδεται από την ίδια την Ιστορία: Τα μπλόκα στην Κοκκινιά στις 17 Αυγούστου και 29 Σεπτέμβρη, το μπλόκο στην Καλλιθέα στο μεσοδιάστημα, αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της πλαστογραφίας. «Από τα μπλόκα που έγιναν τον τελευταίο καιρό στις κομμουνιστικές συνοικίες», έγραφε στην αναφορά του στις 25 Αυγούστου ο Φον Γκρέβενιτς προς τον Χ. Νοϊμπάχερ, «ιδιαίτερα αιματηρό ήταν το μπλόκο της συνοικίας Νέας Κοκκινιάς: Δίπλα στις 3.000 συλλήψεις, πάνω από 100 κομμουνιστές νεκροί, από τους οποίους τα δύο τρίτα στη μάχη κι ένα τρίτο (σ.σ. εκτελέστηκαν) σαν εξιλέωση για τραυματία μοίραρχο. Σε διαμαρτυρία κατά της αστυνομικής ενέργειας και της στρατολογίας για αναγκαστική εργασία οι κομμουνιστές κάλεσαν για σήμερα σε γενική απεργία».6 Κατά τα άλλα ΚΚΕ - ΕΑΜ και Γερμανοί τα «είχανε συμφωνήσει»!!

 Όσον αφορά τις «τεχνικές λεπτομέρειες» του εγγράφου, ούτε η έδρα του ΠΓ ούτε ο ίδιος ο Γ. Σιάντος βρίσκονταν στην Αθήνα την εποχή εκείνη, αλλά στα Πετρίλια Καρδίτσας. Ο Σιάντος επέστρεψε στην Αθήνα μετά την απελευθέρωση, στις 16 Οκτώβρη 1944!

 Και έπειτα από τη φανερή τους ιστορική επιτυχία, αυτοί που κατηγορούν τους κομμουνιστές ως υπεύθυνους όλων των εθνικών προδοσιών, ευτυχισμένοι από την πλαστογράφηση κλείνουν με το σύνθημα του κομμουνιστή Τσε Γκεβάρα: Μέχρι τη Νίκη! (Hasta la Victoria Siempre).

 Και εις ανώτερα γκεμπελίσκοι της δεκάρας!

902.gr

ΤΟΥΡΚΙΑ: Θυμίζει κάτι το Ψήφισμα της Συνέλευσης της πλατείας Ταξίμ;

ΤΟΥΡΚΙΑ: Θυμίζει κάτι το Ψήφισμα της Συνέλευσης της πλατείας Ταξίμ;

 

Μόλις βγήκε το ψήφισμα της Συνέλευσης της πλατείας Ταξίμ, Κωνσταντινούπολη, με τα πρώτα βασικά αιτήματα των εξεγερμένων (από το FB της Λεύγας το βρήκαμε)

(Το κείμενο μεταφρασμένο απο εδω)

Αιτήματα του Occupy Gezi

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!

1. Το πάρκο Γκεζι θα διατηρηθεί όπως είναι. Δεν θα εκτεθεί σε οποιαδήποτε περαιτέρω έργα κάτω από το όνομα ενός στρατώνα, εμπορικού κέντρου, οικιστικής περιοχής ή μουσείου κτλ.
2. Άοπλοι και μη-βίαιοι πολίτες που συνέρχονται για να ασκήσουν τα συνταγματικά τους δικαιώματα δεν θα εκτεθούν σε αστυνομική βία. Όσοι έχουν συλληφθεί επειδή άσκησαν αυτά τα δικαιώματα θα αφεθούν ελεύθεροι. Όλο το πολιτικό, γραφειοκρατικό ή δημόσιο προσωπικό που έχει πάρει διαταγή να επιτεθεί σε διαδηλωτές που ασκούν το δικαίωμα τους στο συνέρχεσθαι, αυτοί που κατευθύνουν τις διαταγές, και τα άτομα που εφαρμόζουν την βία, θα πρέπει να κατηγορηθούν με βάση την σχετική νομοθεσία.
3. Ο κύριος στόχος των πολιτικών περί ιδιωτικοποίησης και περιβάλλοντος της κυβέρνησης είναι η ρύθμιση του δημόσιου κέρδους. Για να ωφεληθούν ίσα οι Τούρκοι πολίτες, η μεταφορά, πώληση και ενοικίαση δημόσιων χώρων, παραλίων, υδάτων, δασών, υδάτινων ρευμάτων, πάρκων και αστικών συμβόλων σε ιδιωτικές εταιρίες, επιχειρηματικούς ομίλους, και επενδυτές θα σταματήσει.
4. Η δημοκρατία δεν συνίσταται μόνο στην ρίψη ενός ψηφοδελτίου στην κάλπη. Η δημοκρατία εγγυάται το κράτος το ίδιο καθώς κάθε ομάδα εντός του λαού εκφράζει τις ανάγκες και τα παράπονα του χωρίς να βιώνει φόβο, σύλληψη ή βασανιστήριο. Αυτή η αντίσταση είναι ένας αγώνας για ελευθερία της έκφρασης και ελευθερίας της σκέψης. Αυτοί που θέλουν να σώσουν το πάρκο σήμερα έχουν λάβει την ίδια μεταχείριση που έχουν λάβει αυτοί που υπεράσπιζαν την μαντίλα χθες. Η αντίσταση του πάρκου Γκεζί αρνείται κάθε είδους καταπίεσης.
5. Είδαμε τα τηλεοπτικά κανάλια, τις εφημερίδες, και τους ιστότοπους επαγγελματικό καθήκον των οποίων είναι η προστασία του δημόσιου αγαθού και η διακίνηση σωστών πληροφοριών να αγνοούν για μέρες τους πολίτες αυτής της χώρας, νέους και ηλικιωμένους, που έρχονται στο πάρκο Γκεζί στην Ταξίμ για να ασκήσουν τα συνταγματικά τους δικαιώματα με ειρηνικό τρόπο. Η ανακοίνωση της αντίστασης μας στον λαό από τα μέσα ενημέρωσης την τέταρτη μέρα, είναι η αθέτηση του επαγγελματικού τους καθήκοντος. Καλούμε τα μέσα ενημέρωσης- και ειδικά τους μεγιστάνες των μέσων που οφείλουν τον πλούτο τους στον λαό-  να δράσουν με έναν ηθικό και επαγγελματικό τρόπο.

ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ!

1. Οι διαδηλώσεις θα συνεχίσουν μέχρι τις αναμενόμενες διευκρινησεις που αφορούν το πάρκο Γκεζί.
2. Για αποτροπεί εκφυλισμού, η αντίσταση θα απέχει από βανδαλισμό, βρίσιμο, αλκοόλ και καταστροφή του περιβάλλοντος.
3. Δεν θα επιτραπεί σε καμιά πολιτκή ομάδα, οργανισμό ή ιδεολογία να οικιοποιηθεί την αντίσταση. Η αντίσταση θα συνεχίσει ώμο με ώμο ασχέτως εθνική ή θρησκευτικής ομάδας, πολιτικού κόμματος ή φυλετικής ταυτότητας.
4. Με στόχο να αποθαρρυνθούν φήμες, καμιά είδηση, tweet, ή φήμες δεν θα διαδίδονται χωρίς επαρκής επιβεβαίωση. Καμιά πληροφορία που διαβάζεται ή ακούγεται από τις ειδήσεις δεν θα γίνεται δεκτή χωρίς αμφισβήτηση.
5. Οι διαδηλωτές θα χρησιμοποιήσουν εργαλεία επικοινωνίας για να απαντούν στις εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια και ιστότοπους που διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις για να δείξουν ότι η κυβέρνηση έχει δίκαιο. Σαν οι αναγνώστες, οι ακροατές και οι χρήστες αυτών των μέσων ενημέρωσης θα τα προειδοποιήσουμε και μέσω τηλεφώνου και email θα τα καλέσουμε να είναι  αντικειμενικά.

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου 

————————————————————————————-

Occupy Gezi Demands by Taksim Dayanismasi [Taksim Solidarity]

TO THE PEOPLE AND THE GOVERNMENT!

1. Gezi Park will be preserved as it is. It will not be exposed to any further works under the name of a barracks, mall, residential area, or museum, etc.

2. Unarmed and non-violent citizens who are congregating to exercise their constitutional rights will not be exposed to police violence. Those arrested for exercising these rights will be set free. All political, bureaucratic or public staff who have given the order to attack demonstrators exercising their right to assembly, those directing the attacks, and those individuals applying the violence, should be prosecuted in line with relevant legislation.

3. The main aim of the government’s privatisation and environmental policies is to monitor public profit. So that they may benefit the citizens of Turkey equally, the transfer, sale and renting out of public spaces, beaches, waters, forests, streams, parks and urban symbols to private companies, large holdings and investors will end.

4. Democracy does not consist only of going to the ballot box to cast a vote. Democracy guarantees the state itself as every group among the people expresses its needs and complaints without experiencing fear, arrest or torture. This resistance is a struggle for freedom of expression and freedom of thought. Those who want to save the park today have received the same treatment as those who advocated the headscarf yesterday. The Gezi Park resistance refuses every type of oppression.

5. We have seen the television channels, newspapers and news websites whose professional duty is to protect the public good and relay correct information have neglected for days this country’s citizens, youth and elderly who have been coming to Taksim’s Gezi Park to exercise their constitutional rights in a peaceful manner. For the media to have announced our resistance to the people on its fourth day is to disregard their professional duty. In this we call on the media—and especially the media patrons who owe their wealth to the people—to act in an ethical and professional way.

TO OUR FELLOW DEMONSTRATORS!

1. The demonstrations will continue until the awaited clarification regarding Gezi Park.

2. To prevent degeneration, the resistance will abstain itself from vandalism, swearing, alcohol and destroying the environment.

3. Permission will not be given to any political group, organisation or ideology to claim ownership of the resistance. The resistance will proceed shoulder to shoulder regardless of ethnic group, religious group, political party or gender identity.

4. With the aim of discouraging speculation, no news, tweets or rumours will be spread without corroboration. No information read, heard or received from the news will be accepted without question.

5. Demonstrators will use media tools to respond to the newspapers, television channels and news websites spreading false news to show the government is in the right. As their readers, audiences and users we will warn this media and invite it to objectivity by telephone and email.

Σκέψεις για τα γεγονότα στην Τουρκία

Σκέψεις για τα γεγονότα στην Τουρκία

Είναι γεγονός ότι το λαϊκό ξέσπασμα στην Τουρκία ξάφνιασε επειδή τίποτα πιο πριν δεν προμήνυε για το ξέσπασμα, τη δυναμικότητά του, τη μαζικότητά του, την αποφασιστικότητα των διαδηλωτών απέναντι στην πρωτοφανή καταστολή. Είναι πεντακάθαρο το αντικυβερνητικό περιεχόμενο των διαδηλώσεων, με συνθήματα για παραίτηση της κυβέρνησης Ερντογάν, για προβλήματα καταστολής και αστικοδημοκρατικών ελευθεριών. Κάποιοι μίλησαν για «αυθόρμητο» ξέσπασμα, αλλά δεν είναι έτσι ακριβώς. Υπάρχουν οργανωμένες δυνάμεις σε συνδικάτα, άλλες λαϊκές και φοιτητικές οργανώσεις. Το ΚΚ Τουρκίας επίσης συμμετέχει ενεργά.

Γιατί αυτό το μαζικό λαϊκό ξέσπασμα και μάλιστα σε πολλές πόλεις της Τουρκίας; Η συγκεκριμένη εξέλιξη δείχνει ότι υπάρχει υπόβαθρο που ώθησε στις κινητοποιήσεις και δεν μπορεί να είναι άλλο από τα οξύτατα λαϊκά προβλήματα. Σύμφωνα με έρευνα της τουρκικής στατιστικής υπηρεσίας (Turk Stat) για το 2009, στο 20% των πλουσιότερων Τούρκων αντιστοιχεί περίπου το μισό ΑΕΠ της χώρας (47,6%), όταν στο φτωχότερο 20% αντιστοιχεί μόλις το 5,6%. Επίσης, το 2009 στην Τουρκία υπήρχαν περίπου 13 εκατομμύρια άνθρωποι που ζούσαν κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας (825 λίρες ή 515 δολάρια μηνιαίως), αριθμός που αντιστοιχεί σε ποσοστό 17,1% του πληθυσμού. Το 2008, υπήρχαν 11,58 εκατ. φτωχοί (16,7%). Αυξήθηκε συνεπώς η φτώχεια. Ακόμη, σχεδόν ένας στους έξι Τούρκους (59,3%) έχει να εξυπηρετήσει κάποιο δάνειο, το 44% δεν είναι σε θέση να αγοράσει καινούρια ρούχα, ενώ το 60,5% δεν διαθέτει αρκετά χρήματα για να βάλει στο τραπέζι του κρέας. Η ανεργία αυξάνεται, οι ήδη χαμηλοί μισθοί μειώνονται, οι συνθήκες δουλειάς προσομοιάζουν σε αυτές γαλέρας, οι συνδικαλιστικές ελευθερίες είναι ανύπαρκτες. Και τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά βρίσκονται ολοένα και πιο χρεωμένα στις τράπεζες. Οι τενεκεδομαχαλάδες μέσα στα αστικά κέντρα, για να μη μιλήσουμε για τα βάθη της Ανατολής, υπογραμμίζουν τις ταξικές αντιθέσεις. Οι ισχυροί ρυθμοί ανάπτυξης περιορίστηκαν πέρυσι στο 2,2%, όταν προηγουμένως ξεπερνούσαν το 8%, δείχνοντας ότι η περίοδος της ανάπτυξης κυοφορεί στον καπιταλισμό την επόμενη κρίση. Ο οίκος αξιολόγησης «Goldman Sachs», μάλιστα, εκτιμά πως η Τουρκία κάθεται πάνω σε «γεωλογικό ρήγμα» και αναπτύσσονται απαισιόδοξα σενάρια για τις επιπτώσεις των κραδασμών που καταγράφονται στη γειτονιά της, τόσο από την οικονομική κρίση στην ΕΕ όσο κυρίως από τα πολλά μέτωπα που είναι ανοιχτά στην περιοχή. Αυτό το τελευταίο έχει άμεση σχέση με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Συρία, τον εκεί πόλεμο, την όξυνση των ανταγωνισμών για την Ενέργεια και τη μεταφορά της και τους κινδύνους για πιο γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

***

Στα αστικά ΜΜΕ, όχι μόνο στα ελληνικά, αναδεικνύονται πλευρές ως προς τις αιτίες που ναι μεν παίρνουν υπόψη μια σειρά από υπαρκτά ζητήματα στην εσωτερική πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της Τουρκίας, αλλά επικεντρώνουν σε ένα κυρίως ζήτημα, την «αλαζονεία στη διακυβέρνηση του Ερντογάν». Πολύ απλοϊκή ερμηνεία στ' αλήθεια και ίσως σκόπιμη, ακριβώς γιατί μια αστική κοινωνία και η διακυβέρνησή της δέχονται ισχυρό λαϊκό χτύπημα. Επίσης, στο αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας φαίνεται να υπάρχουν ενδοαστικές αντιθέσεις, απότοκα της συνθετότητας της κατάστασης στην περιοχή και των διαφορετικών συμφερόντων τμημάτων του κεφαλαίου.

Είναι γεγονός ότι το αστικό πολιτικό σύστημα στην Τουρκία διαχειρίζεται την καπιταλιστική οικονομία με την οποία ο τουρκικός στρατός έχει άμεση σχέση αφού μεγάλο κομμάτι καπιταλιστικής ιδιοκτησίας ανήκει σ' αυτόν. Αυτό επηρεάζει αντικειμενικά τις εξελίξεις στην οικονομία, αλλά και τις επιλογές για την ανάπτυξή της, τις συμμαχίες της, τον προσανατολισμό της κ.λπ. Τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση Ερντογάν είχε αρκετές παρεμβάσεις στο στρατό, αποκαλύπτοντας συνωμοσίες ανατροπής της από στρατηγούς (υπόθεση «Εργκένεγκον», μέρος της οποίας ήταν και η υπόθεση «Βαριοπούλα», στην οποία συμμετείχαν στρατηγοί που ήθελαν πόλεμο με την Ελλάδα). Το ίδιο έκανε ο Ερντογάν και με την ηγεσία της Δικαιοσύνης. Ολα αυτά έχουν αντανάκλαση στο αστικό πολιτικό σύστημα και στις εσωτερικές του αντιθέσεις.

***

Ταυτόχρονα, η κρίση στη Συρία επιδρά στην Τουρκία. Στη Συρία υπάρχει κουρδικός πληθυσμός (δεν είναι με τους αντικαθεστωτικούς), όπως και στην Τουρκία. Στην Τουρκία μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, πάνω από 10 εκατομμύρια, είναι αλεβίτες, αλλά υπάρχουν και στη Συρία. Ο αλεβίτικος πληθυσμός υποστηρίζει την κυβέρνηση Ασαντ. Αλλά η κυβέρνηση Ερντογάν υποστηρίζει τους αντικαθεστωτικούς της Συρίας. Τα όπλα στους αντικαθεστωτικούς της Συρίας περνάνε μέσω Τουρκίας. Ας μην ξεχνάμε επίσης την πρόσφατη μεγάλη έκρηξη στο έδαφος της Τουρκίας στα σύνορα με Συρία με τους πάνω από 160 νεκρούς, που συσχετίστηκε άμεσα με τη Συρία.

Επίσης, χρειάζεται να συνυπολογίσουμε το ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, στα πλαίσια της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ και στο σχέδιο Μεγάλη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία είναι μεγάλη καπιταλιστική δύναμη. Με γεωστρατηγική σημασία. Που συνυπολογίζει στις συμμαχίες της αυτή της τη δύναμη. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν άφησε το πέρασμα των Αμερικανών από την Αλεξανδρέττα κατά την επέμβασή τους στο Ιράκ, αναγκάζοντάς τους να κάνουν τον περίπλου από το Σουέζ. Επίσης, οι σχέσεις της με το Ισραήλ είναι σχέσεις ανταγωνισμών - συμβιβασμών, που ενίοτε δυσκολεύουν και τα σχέδια των ΗΠΑ και άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Αλλωστε, τέτοιες διαφορές, π.χ., με τις ΗΠΑ, εκφράστηκαν δημόσια και στο πρόσφατο ταξίδι του Ερντογάν στις ΗΠΑ, σχετικά με το ταξίδι του στη Γάζα, ή με τους ιμπεριαλιστικούς χειρισμούς στη Συρία, αφού διάφορα ΜΜΕ εμφάνιζαν τον Ερντογάν να θέλει άμεση στρατιωτική επέμβαση.

Ολα τα παραπάνω συνθέτουν τη σημερινή πραγματικότητα στην Τουρκία που είναι σε βάρος του τουρκικού λαού, στο έδαφός τους πρέπει να δει κανείς τις εξελίξεις. Ο Ερντογάν μίλησε για παρέμβαση από το εξωτερικό, για οργάνωση των διαδηλώσεων μέσω τουίτερ (χωρίς οργάνωση δε γίνονται τέτοιες διαδηλώσεις) και για πραξικόπημα (αντιθέσεις με στρατό). Οσο και αν μπορεί να συνυπάρχουν αυτοί οι παράγοντες, τα τεράστια λαϊκά προβλήματα έβγαλαν το λαό στο δρόμο κόντρα στην κυβέρνηση. Να γιατί δυναμώνουμε την αλληλεγγύη στον τουρκικό λαό και στο ΚΚ Τουρκίας.

Η θέλησή μας τώρα τρανεύει!

Η θέλησή μας τώρα τρανεύει!

«Η χώρα αυτή π' ορμά απ' την Ασία

με καλπασμό /

και που προβάλλει /

τ' ώριο κεφάλι /

σαν το πουλάρι /

γεμάτο χάρη /

προς της Μεσόγειος το νερό /

η χώρ' αυτή είναι δική μας /

με ματωμένους τους καρπούς /

δόντια σφιγμένα /

πόδια γυμνά. /

Σα μεταξένιο τούτη η γη μας /

είναι χαλί μας /

τούτη η γη μας /

η κόλασή μας /

τούτ' η παράδεισο /

είναι δική μας. /

Η θέλησή μας /

τώρα τρανεύει /

να 'ναι δική μας /

παντοτινά /

να ζούμε λεύτεροι σα δέντρα /

σα τα δέντρα του ίδιου δάσου /

αδερφωμένα /

αγκαλιαστά».

*

Το ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ, «Η χώρα αυτή είναι δική μας», σε απόδοση Γιάννη Ρίτσου.

Υπάρχει κι αυτή η Τουρκία...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Ντουντούκα» της κυβερνητικής πολιτικής

«Ντουντούκα» της κυβερνητικής πολιτικής

Το ότι ο ΣΚΑΪ είναι υπερασπιστής των κυβερνητικών επιλογών, λίγο πολύ ήταν γνωστό. Ομως, μπροστά στο σοβαρό πρόβλημα που έχουν δημιουργήσει οι συγκυβερνήσεις με τις περικοπές στις δαπάνες του Πυροσβεστικού Σώματος, ο ΣΚΑΪ προσπαθεί για άλλη μία φορά να δώσει τα ακραιφνή διαπιστευτήριά του.

Στηριζόμενος στις «εκκλήσεις» του υπουργού Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια για υποχρέωση και των πολιτών στη δασοπυρόσβεση, με τις οποίες αποποιείται των ευθυνών του, ο σταθμός διαφημίζει πως «στο πλαίσιο τού Ολοι Μαζί Μπορούμε και στο Περιβάλλον, γινόμαστε εθελοντές δασοπροστασίας»... Η προσπάθεια αυτή, όπως τονίζεται, ξεκινά μετά «την έκκληση του υπουργού Δημόσιας Τάξης, για εθνική πανστρατιά» και «ξεκινά στην Αττική και μέσω του δικτύου των συνεργαζόμενων ραδιοφωνικών σταθμών θα επεκταθεί και σε όλη την Ελλάδα».

Μην ξεχνάμε πως οι ίδιοι οι πυροσβέστες καταγγέλλουν πως στόχος της κυβέρνησης είναι να υποβαθμιστεί περαιτέρω το Σώμα και να λειτουργεί ως ανταποδοτικός μηχανισμός με «κριτήρια αγοράς». Στόχος είναι την ευθύνη για τη δασοπυρόσβεση, που έπρεπε να είναι δημόσια και δωρεάν, να την έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μέσω εθελοντικών Σταθμών.

Πλειστηριασμοί!

Πλειστηριασμοί!

Οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε όσιο, ούτε ιερό! Η απανθρωπιά τους δεν έχει όριο! Είναι αδίστακτοι!

Το θέμα δεν είναι προσωπικό. Δεν αφορά τα πρόσωπα. Αν αφορούσε τα πρόσωπα θα ήταν μικρό το κακό. Εδώ μιλάμε για ένα σύστημα λεηλασίας, αρπαγής και εξολόθρευσης του λαού!

Εδώ μιλάμε για μια πολιτική ταξικού κανιβαλισμού!

Προσέξτε:

Χτες, η κυβέρνηση, διά στόματος υφυπουργού Ανάπτυξης, Θανάση Σκορδά, στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή επί του νομοσχεδίου για τη διευκόλυνση - τάχα - των δανειοληπτών, έθεσε ζήτημα άρσης της απαγόρευσης των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας που είναι υποθηκευμένες στις τράπεζες.

Διαβάστε τι είπε ο κύριος αυτός και φρίξτε:

«Μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2013 στην Ισπανία έγιναν 42.000 κατασχέσεις σε δανειολήπτες. Εδώ δεν έγινε καμία. Αυτό έτσι το περνάμε; Ανευ αξίας;»...

Και συνέχισε (ο κύριος αυτός) λέγοντας ότι αν το καθεστώς του παγώματος των πλειστηριασμών παραταθεί, τότε

«θα οδηγήσει στο φαινόμενο των μαζικών πλειστηριασμών με το τέλος της οικονομικής κρίσης, που θα έχει ως συνέπεια να πέσει δραματικά η αξία της ακίνητης περιουσίας των πολιτών»!

Να τα πάρουν, δηλαδή, τώρα τα σπίτια οι τράπεζες, όσο ακόμα έχουν αξία!

*

Ο κύριος αυτός σύμφωνα με τη θεσμική του ιδιότητα είναι υφυπουργός της συγκυβέρνησης. Δεν είναι εισπράκτορας των τραπεζιτών...

Ο κύριος αυτός εμφορείται, ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, από το παράδειγμα των Ισπανών τραπεζιτών, όπου με τις ευλογίες της κυβέρνησής τους έχουν κατασχέσει την τελευταία 3ετία 400.000 σπίτια αφήνοντας άστεγα εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά.

Θυμίζουμε ότι αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα, περισσότερα από 60.000 ακίνητα,σύμφωνα με στοιχεία τραπεζών, βρίσκονται υπό την απειλή πλειστηριασμού.

Μπορεί να μην έχουν βγει ακόμη στο σφυρί, λόγω της ισχύουσας αναστολής, αλλά για τα ακίνητα αυτά έχουν ήδη εκδοθεί διαταγές πληρωμής και έχουν συνταχθεί κατασχετήριες εκθέσεις! Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι το 25% των στεγαστικών δανείων - σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας - έχουν χαρακτηριστείήδη «κόκκινα» και έχουν μπει σε οριστική καθυστέρηση.

*

Σε αυτές τις συνθήκες είναι που έρχεται η κυβέρνηση - αφού πρώτα φρόντισε οι τράπεζες να αρμέξουν και τα λεφτά της «ανακεφαλαιοποίησης» - για να ανοίξει θέμα πλειστηριασμών και να πει διά του εκπροσώπου της όσα είπε αυτός ο κύριος (ο υφυπουργός) χτες στη Βουλή.

Ο οποίος (κύριος), με τη μόνη γενναιότητα που αρμόζει να χαρακτηρίζει τους «σωτήρες» του έθνους, προσπάθησε αργότερα να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Προσπάθησε να... ανασκευάσει. Προσπάθησε να... συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα!

Αφού πρώτα άνοιξε το ζήτημα των πλειστηριασμών, μετά... θυμήθηκε ότι «για την κυβέρνηση και ειδικότερα για το υπουργείο Ανάπτυξης δεν τίθεται απολύτως κανένα θέμα αλλαγής της υφιστάμενης απόφασης για αναστολή πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας».

Αφού πρώτα εξέπεμψε στους τραπεζίτες το σήμα για την επιδρομή που σχεδιάζουν, μετά ισχυρίστηκε ότι τα λεγόμενά του δεν συνιστούν «σινιάλο» προς τα «πίτμπουλ», αλλά έναν γόνιμο... «προβληματισμό»!

Μπα! Και σε τι συνίσταται ο... προβληματισμός; Σε τι αφορά; «Στην ομαλή μετάβαση μετά την έξοδο από την κρίση, που θα αποτρέπει τον μαζικό πλειστηριασμό ακινήτων, ώστε σε καμία περίπτωση να μην τεθεί σε κίνδυνο η αξία της ιδιοκτησίας των πολιτών».

Αυτά... διευκρίνισε ο κύριος (ο υφυπουργός).

Και για όσους δεν κατάλαβαν, να το επαναλάβουμε:

Η κυβέρνηση των «σωτήρων», αφού πρώτα χρεοκόπησε το λαό, τώρα...«προβληματίζεται» για το πώς οι τράπεζες θα βουτήξουν τα υποθηκευμένα σπίτια των χρεοκοπημένων ανθρώπων, αν όχι τώρα, αν όχι σήμερα, πάντως το συντομότερο! Και πάντως όσο αυτά τα σπίτια θα έχουν ακόμα κάποια αξία...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Για τη «συμμαχία του Νότου»

Για τη «συμμαχία του Νότου»

Την ιδέα της «συμμαχίας του Νότου» περιφέρει ο Αλ. Τσίπρας στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που επισκέπτεται το τελευταίο διάστημα και την παρουσιάζει σαν αντίβαρο στην «άτυπη συμμαχία του Βορρά». Ανάλογα με το ακροατήριο και τη συγκυρία, προσαρμόζει και τα χαρακτηριστικά της συμμαχίας που προτείνει. Πριν από τις γαλλικές εκλογές, έλεγε ότι η επικράτηση του Ολάντ θα διευκόλυνε τη συγκρότηση της «συμμαχίας του Νότου», την οποία προσδιόριζε σαν «συμμαχία» ανάμεσα σε κυβερνήσεις καπιταλιστικών χωρών. Το ίδιο περιεχόμενο έδινε και όταν εκθείαζε τον Ραχόι για τους χειρισμούς που έκανε στο ζήτημα των χρεοκοπημένων ισπανικών τραπεζών, καλώντας τον Σαμαρά να τον μιμηθεί και να συνάψει συμμαχία μαζί του.

Ο λαός, όμως, δεν τρώει κουτόχορτο. Βλέπει ότι σε Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και Γαλλία οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα υποφέρουν όσο και ο ίδιος στην Ελλάδα. Βλέπει, δηλαδή, ότι οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις στις λεγόμενες «χώρες του Νότου» τσακίζουν εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα με την ίδια ένταση που το κάνει και η συγκυβέρνηση στην Ελλάδα. Αυτό που ενιαία υπηρετούν είναι οι στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ, που είναι αντιλαϊκές, επειδή θέλουν να σώσουν και να δυναμώσουν τα μονοπώλια. Αυτό όμως το κρύβει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπως κρύβει ότι η αντίθεση στην ΕΕ και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο δεν είναι «Βορράς - Νότος» και άλλα παρόμοια, αλλά «μονοπώλια - λαός». Συγκαλύπτει επίσης ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι ανισόμετρη και αυτή η ανισομετρία εκφράζεται στις σχέσεις των κρατών - μελών της ΕΕ, που είναι Ενωση εθνών - κρατών, με ανταγωνιζόμενες αστικές τάξεις.

Οι ίδιες αντιθέσεις εκφράζονται και ανάμεσα στις λεγόμενες χώρες του Νότου, στις οποίες συγκαταλέγονται οι τρεις από τις μεγαλύτερες οικονομίες της ΕΕ (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία) και η Ελλάδα, που είναι από τις πιο αδύναμες οικονομίες στη λυκοσυμμαχία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δε λέει κουβέντα για όλα αυτά. Με αντιγερμανική ρητορεία συγκαλύπτει τον πραγματικό εχθρό του λαού, που βρίσκεται εντός των τειχών και είναι η αστική τάξη και η κυριαρχία της στην εξουσία και την οικονομία. Οταν λοιπόν καλεί σε συμμαχία των κυβερνήσεων στις χώρες του Νότου, καλεί το λαό να στηρίξει εχθρικές προς αυτόν κυβερνήσεις. Κι όταν στριμωγμένος από την κριτική του ΚΚΕ αλλάζει τροπάρι και λέει ότι θέλει «συμμαχία των κινημάτων του Νότου», πάλι στα ίδια καταλήγει, από άλλο όμως δρόμο, για να θολώσει τα νερά.

Θέλει, δηλαδή, συμμαχία φορέων και κινημάτων που συναλλάσσονται με το κεφάλαιο για να αφαιρέσουν δικαιώματα από τους εργαζόμενους. Που κρύβουν τις αιτίες της κρίσης και έχουν αποκηρύξει την ταξική πάλη. Τέτοια ήταν τα συνδικάτα που συνάντησε και εκθείασε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ισπανία. Τέτοια είναι τα συνονθυλεύματα που θα βρεθούν στην Ελλάδα για την «εναλλακτική» τάχα Σύνοδο. Τα συνθήματα και οι διεκδικήσεις τους φτάνουν μέχρι την αλλαγή κυβέρνησης. Για να έρθει μια άλλη, που θα εφαρμόσει άλλο μείγμα διαχείρισης, προς όφελος όμως των μονοπωλίων, αφού δεν τα αμφισβητεί. Από τέτοιες συμμαχίες ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει. Στη δική του λαϊκή συμμαχία, με αντικαπιταλιστικό - αντιμονοπωλιακό περιεχόμενο πρέπει να στηριχτεί για να νικήσει και να εμπνεύσει με τη νίκη του λαούς και κινήματα σε όλη την Ευρώπη.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ