Δέος και συγκίνηση: Η μορφή του Ανδρέα Παπανδρέου εμφανίστηκε σε φρυγανιά του

    ΔΑλέξη Τσίπρα

Ένα περιστατικό που αγγίζει τα όρια του θαύματος συνέβη σήμερα το πρωί στην πρωθυπουργική κατοικία, λίγες ώρες μετά από νέες προεκλογικές εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ενώ ο πρωθυπουργός έτρωγε το πρωινό του, ξαφνικά σε μία φρυγανιά άρχισε να σχηματίζεται η μορφή του ιστορικού ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Παπανδρέου.
Το ανεξήγητο και πολύ μυστηριώδες περιστατικό περιέγραψε λίγο αργότερα ο προσωπικός φρουρός του Αλέξη Τσίπρα: «Ο πρόεδρος έτρωγε το πρωινό που του είχε ετοιμάσει η κυρία Μπέτι. Άπλωσε το χέρι να πάρει ένα ψημένο ψωμί του τοστ για να το βουτήξει στο μελάτο αυγό του. Ξαφνικά πάγωσε και το βλέμμα του έγινε απλανές.»
«Στην αρχή νομίσαμε ότι του συνέβη αυτό που είχε γίνει και στην συνάντηση με τον Ομπάμα, αλλά είδα από το βλέμμα του ότι κοίταζε τη φρυγανιά. Όταν κοίταξα το είδα ξεκάθαρα, ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου» συνέχισε.

«Άρχισε να παίζει από κάπου απόκοσμα το Κάρμινα Μπουράνα»

Όπως διηγείται ο φρουρός, ταυτόχρονα με την εμφάνιση της μορφής του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, άρχισε να παίζει από κάπου απόκοσμα το Κάρμινα Μπουράνα, ενώ από μακριά ακούστηκε η φωνή του από μία από τις συγκεντρώσεις του. «Ήταν αυτή που λέει ‘Τσοβόλα δωσ’τα όλα”. Κράτησε λίγα δευτερόλεπτα αλλά ταραχτήκαμε όλοι πάρα πολύ.»
Σύμφωνα με τον ίδιο, συνεργάτες του πρωθυπουργού κάλεσαν το γνωστό μέντιουμ Πιτ Παπαδάκο, ο οποίος μετέβη στην πρωθυπουργική κατοικία να μελετήσει τη φρυγανιά. Στη συνέχεια την έφαγε, αφού παρότι μέντιουμ είναι έξτρα λαρτζ.
Μολονότι ο γνωστός μελλοντολόγος δεν μπόρεσε να δώσει εξήγηση στο περιστατικό, κάποιοι πιστεύουν ότι η εμφάνιση του Ανδρέα Παπανδρέου είναι πιθανό να σχετίζεται με τις προεκλογικές εξαγγελίες του πρωθυπουργού.
Υπενθυμίζεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας στο παρελθόν είχε ανακοινώσει την πρόθεση του να προσλάβει 10,000 δημοσίους υπαλλήλους στη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ χθες από κεκτημένη ταχύτητα ανακοίνωσε κατά λάθος την επαναφορά και της Αττικής σύνταξης.
Άλλωστε, οι προεκλογικές εξαγγελίες του πρωθυπουργού θεωρούνται βέβαιο ότι θα πραγματοποιηθούν, καθώς το κόστος τους έχει υποσχεθεί να καλύψει ο Σκρουτζ Μακ Ντακ.

Η Δήμαρχος του Seattle στον Τραμπ: Ξαναμπές στο καταφύγιό σου!

Από Πάνος Αλεπλιώτης

Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //

Η Δήμαρχος του Seattle δημιούργησε μία «αυτόνομη» όπως την ονομάζει ζώνη διαδηλώσεων όπου συνεχίζονται οι διαμαρτυρίες ενάντια στην Αστυνομική βία και τον ρατσισμό.

Παρόλο που πρόκειται για καταφανή προσπάθεια κατευνασμού της διαμαρτυρίας που σαν φωτιά έχει διαδοθεί σε όλη την χώρα, δεν άρεσε στον Πρόεδρο Τραμπ που το θεωρεί υποχώρηση στους «αναρχικούς» που θέλουν να καταστρέψουν τις ΗΠΑ.

Κατηγορεί ταυτόχρονα την Δήμαρχο Jenny Durkan ότι ανήκει στην «αριστερή» πτέρυγα του Δημοκρατικού κόμματος.

Στο Τουίτερ διαμηνύει στην Δήμαρχο αλλά και τον κυβερνήτη της Ουάσιγκτον Jay Inslee, Δημοκρατικό, που ήρθε σε σύγκρουση με τον Τραμπ όταν αυτός κάλεσε την Εθνοφρουρά για να αντιμετωπίσει τους διαδηλωτές, «να πάρουν πίσω τις πόλεις τους ΤΩΡΑ αλλιώς θα τις πάρει αυτός ο ίδιος».
Η Δήμαρχος σύμφωνα με την Washington Post του απαντά στο Τουίτερ «Ξαναμπές στο καταφύγιό σου και άσε μας να αισθανόμαστε ασφαλείς»
Υπενθυμίζουμε πως κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων στην Ουάσιγκτον και όταν οι διαδηλωτές είχαν πλησιάσει τον φράχτη του Λευκού Οίκου ο Τραμπ κλειδώθηκε στο καταφύγιο στα υπόγεια του Λευκού Οίκου για να προστατευτεί. Όταν πέρασε ο «κίνδυνος» απειλούσε “πως τους διαδηλωτές τους περίμεναν άγρια σκυλιά και φοβερά όπλα αν περνούσαν τον φράχτη”.
Τα «εσωτερικά» καβγαδάκια δεν προωθούν ούτε λύνουν την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με τις διαδηλώσεις και τις διαμαρτυρίες του Αμερικάνικου λαού με αφορμή την δολοφονία του μαύρου George Floyd από την Αστυνομία.
Οι διαμαρτυρίες φυσικά είτε σε «αυτόνομες» είτε όχι περιοχές, έχουν να κάνουν με την γενικότερη κρίσιμη κατάσταση και την απόγνωση που έχει φτάσει ο Αμερικάνικος λαός στην Μητρόπολη του καπιταλισμού με τα 40 εκατομμύρια ανέργους, τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα από την πανδημία σε ένα ταξικό σύστημα Υγείας και για το μέλλον της γενικευμένης φτώχειας που τον περιμένει.
Ο άλλος πόλος του συστήματος, οι Δημοκρατικοί δεν έχουν καμία πρόταση υπέρ του λαού, καταδικάζουν μεν την βία της Αστυνομίας, αλλά καλούν τον κόσμο να διαμαρτυρηθεί ειρηνικά και όσοι θέλουν αλλαγή να πάνε να ψηφίσουν. Έχουν επιστρατεύσει και τον πρώην Πρόεδρο Ομπάμα που σημειωτέον δημόσια αποδέχτηκε πως απέτυχε στο θέμα της ρατσιστικής βίας όσο ήταν πρόεδρος.
Ο δε σημερινός υποψήφιος Πρόεδρος των Δημοκρατικών Τζο Μπάιντεν και αντιπρόεδρος του Ομπάμα καλεί τους αστυνομικούς «να πυροβολούν στα πόδια και όχι στο κεφάλι τους διαδηλωτές».
Αυτά έχει μπροστά του ο λαός των ΗΠΑ που πρέπει να τα παραμερίσει και να τραβήξει τον δικό του δρόμο μακριά από τους εκπρόσωπους του καπιταλισμού της πρώτης καπιταλιστικής δύναμης στον κόσμο που είναι εξίσου υπεύθυνοι για τα προβλήματά του.

ΠΑΣΟΚΑΡΑ ΑΘΑΝΑΤΗ! Στα μπουζούκια έτρωγαν τις δωρεές για τα παιδιά της UNICEF!

ΕΔΕΙΡΑΝ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ!

Πρόκειται για τα ίδια στελέχη τα οποία όπως μας λένε εργαζόμενοι στην εταιρεία, προσπάθησαν να εμποδίσουν την κυρία Τζιτζίκου να προχωρήσει σε έλεγχο, ενώ ένας εξ αυτών έκανε πέντε μήνες να παραδώσει την κατάσταση μισθοδοσίας στη νέα πρόεδρο.

Όπως χαρακτηριστικά λένε οι εργαζόμενοι «Όταν μας επισκέφτηκε η υπεύθυνη από τη Γενεύη μας είπε ότι η κατασπατάληση συμβαίνει χρόνια και πως στην ιστορία της καριέρας της δεν έχει ξαναδεί τόσα ποσά να έχουν διασπαθιστεί σε τόσο βάθος χρόνου.

Ούτε στην Αφρική λέει δεν το ζήσαμε αυτό».

Το ίδιο στέλεχος της Γενεύης ομολόγησε στους εργαζόμενους πως σταμάτησαν στα δεκαπέντε χρόνια τον αναδρομικό έλεγχο γιατί …«όσο προχωρούσαμε μπαίναμε πιο βαθιά στην τρύπα του λαγού και δεν θα τελείωνε ποτέ».

Αναζητώντας τα πρόσωπα στα οποία θα πέσει ο φακός του εισαγγελέα, τον οποίο ενημέρωσε η κυρία Τζιτζίκου με επιστολή της πέφτουμε σε πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Η κυρία Τζιτζίκου ανέλαβε την προεδρία στην εταιρεία (άμισθη θέση), όταν απεβίωσε ο επί 40 έτη πρόεδρος της Λάμπρος Κανελλόπουλος πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ και ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Διετέλεσε μάλιστα και υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων την δεκαετία του 90.
Η σύζυγος του υπήρξε επίσης μέλος του ΔΣ της εταιρείας.

Ο Λ. Κανελλόπουλος διορίστηκε πρόεδρος το 2000 και έκανε δεξί του χέρι τον Γιώργο Σακελλαρίου ο οποίος ήταν ήδη στην εταιρεία 40 χρόνια, από την εποχή που ήταν υπό κρατικό έλεγχο πριν μετατραπεί το 2002 σε σωματείο.

Τον έκανε οικονομικό διευθυντή με μισθό 7000 ευρώ μηνιαίως, και αποχώρησε το 2017 εξαιτίας του έλεγχου. 

Ο αντιπρόεδρος της UNICEF Γρηγόρης Φελώνης, επίσης στέλεχος του ΠΑΣΟΚ μέλος της Επιτροπής Καταστατικού και Πιστοποίησης, θεωρείται άνθρωπος του Βενιζέλου.

Το 2013 ένα άλλο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, είχε αποκαλέσει τον κ. Φελώνη «Κηπουρό του κόμματος» ζητώντας από τον Ευάγγελο Βενιζέλο «να τον μαζέψει».

Υπήρξε επίσης πρόεδρος στο εργατικό κέντρο Αθήνας.

Από τη UNICEF παραιτήθηκε όταν από τα κεντρική διοίκηση της UNICEF στη Γενεύη ζητούσαν την αντικατάσταση του προέδρου στην οποία διαφωνούσε και σύμφωνα με μαρτυρίες εργαζομένων «έκανε κόκκινο πανί τη νέα πρόεδρο που ζητούσε την κάθαρση».

Ο εκτελεστικός γενικός διευθυντής της UNICEF Ηλίας Λυμπέρης με 6000 ευρώ μισθό τον μήνα ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το ΠΑΣΟΚ. 

Τι έδειξαν τα δύο πορίσματα

Τα ευρήματα από τα πορίσματα Ελλάδας και Γενεύης είναι ενδεικτικά του πάρτι που γινόταν στην Ελληνική UNICEF για πολλά χρόνια.

Στο έργο συναντάμε όλη την παθογένεια της Ελλάδας που περιλαμβάνει κατασπατάληση, οικογενειοκρατία αλλά και καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σύμφωνα με πληροφορίες που προέρχονται από τους ίδιους.

Σε μια εταιρεία μάλιστα που προασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Πιο αναλυτικά ο έλεγχος εντοπίζει: Τεράστια ποσά που έχουν χαθεί από προμήθειες που δινόντουσαν με ανάθεση και όχι με διαγωνισμούς.

Μόνο από το 2016 και μετά, επί των ημερών της παρούσας κυβέρνησης και μετά την πρωτοβουλία της νέας προέδρου, άρχισε η εταιρεία να κάνει διαγωνισμούς με διευρυμένη μάλιστα την επιτροπή για να υπάρχει διαφάνεια. 

• Έσοδα τα οποία δεν φαίνονται από πωλήσεις ούτε στα ταμεία της επιτροπής.

• Πάγια της επιτροπής τεραστίου ύψους που δεν ξέρουμε πως χάθηκαν καθώς στο ΔΣ δεν συζητήθηκαν ποτέ τα οικονομικά θέματα ως έπρεπε. 

• Οι μισθοί υπερβαίναν το 1.100.000 ευρώ  για 30 άτομα. 

• Πλαστογράφηση υπογραφών.

• Έχουν βρεθεί ποσά 50 χιλιάδες του προηγούμενου προέδρου χωρίς καμιά δικαιολογία.

• Δινόντουσαν μπόνους χωρίς καμιά δικαιολογία σε υψηλόβαθμους. 

• Τα 2/3 των εργαζομένων είχαν οικογενειακές σχέσεις μεταξύ τους.

• Χρήματα που ξοδεύονταν για σέρβις των προσωπικών αυτοκινήτων και άλλες ανεξήγητες σπατάλες. Χαρακτηριστικά η εταιρεία φαίνεται να ξόδευε χρήματα για 25 κιλά το μήνα σε ζάχαρη! Αναρωτιέται κανείς πόσους καφέδες έπιναν οι 30 εργαζόμενοι. 

• Ζητείται η διερεύνηση της σκοτεινής πλευράς των τηλεμαραθωνίων. 

Εργαζόμενος στη UNICEF που έχει δει το πόρισμα μας εξηγεί επίσης την αδιαφάνεια στις προσλήψεις και τη μισθοδοσία.
«Είχαμε καθαρίστρια που έπαιρνε 2000 ευρώ γιατί ήταν της κλίκας και συνάδελφό της που αμειβόταν με 900 ευρώ».

Άλλος υπάλληλος υπογραμμίζει πως το Ελληνικό τμήμα της εταιρείας που προασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν σεβάστηκε τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Υπήρχαν συμβάσεις για εργαζόμενους που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και καταγγελίες για άλλα θέματα που δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να σας τα πω.

Είναι ευαίσθητα και αφορούν άλλες συναδέλφους».

Άλλη πηγή μας δηλώνει: «Τα προηγούμενα που υπήρχε το καθεστώς της ανάθεσης, είχαμε  σύμβαση για τα κομπιούτερ χρέωνε την εταιρεία με 35 χιλιάδες ευρώ το έτος.

Ο ίδιος ο συνεργάτης έδωσε προσφορά για 9 χιλιάδες ευρώ ετησίως όταν η Κα Τζιτζίκου ξεκίνησε τους διαγωνισμούς. Που πηγαίναν τα υπόλοιπα χρήματα;».

«Αγγέλου μ’ κρέν’ η μάνα σου» ή πώς η συμπεθέρα ζιαβράκιασε Από Χρήστος Α. Τούμπουρος

Ήταν τότε που «το πανηγύρι ήταν ο καθρέφτης του χωριού». Εκεί όλοι και όλες να πιαστούν χέρι χέρι, να ιδωθούν, να επιδειχθούν και να καμαρώσουν την όποια επιτυχία τους! Τα καινούρια ρούχα, τα μοδάτα παντελόνια, το μαλλί «λαδωμένο» και το κορμί πάντα κορδωμένο! Και το σπουδαιότερο… Ο χορός. Να, η χαρτούρα, σε ποιον έριξαν τα περισσότερα ή ποια γλυκοκοίταξαν οι άντρες, όταν χόρευε. Και περισσότερο οι πρωτευουσιάνοι έπρεπε να δείξουν τον ερχομό τους και την αστικοποίησή τους. Έπρεπε…

Κάτι τέτοιο ιστορεί και η περίπτωση της Λαμπρινής. Λαμπρινή έφυγε, Ντέπυ γύρισε. «Άλλο και τούτο» σταυροκοπήθηκαν οι γυναίκες στο πεζούλι της εκκλησίας. «Ακούς Ντέπυ. Μπα, σε καλό της. Της έδωσαν όνομα». Η Ντέπυ όμως έπρεπε να το δείξει ότι εκκοινωνίστηκε στα αστικά δεδομένα και δεν άλλαξε μόνο το όνομα∙  άλλαξε συνήθειες, τρόπο ζωής ακόμη και τη γλώσσα. Σκουπιζόμαστε και δεν σφουγγιζόμαστε, ήταν η πρώτη παρατήρηση που έκανε στη μάνα της. Στα καπάκια  της άλλαξε και τη φορεσιά. Η αλλαγή ήταν έντονη, κάτι ρούχα λουλουδάτα που ντρεπόταν  ετούτη και μόνο να τα κοιτάξει. «Ωχ, μάνα μου μονολόγησε. Θα γίνω σουργούνι στο πανηγύρι. Θα γελάει ο κόσμος ούλος».  Η Ντέπυ όμως διέταξεν… Η μάνα «υπήκουσεν…»

Και πήγαν και στο πανηγύρι και «πήραν σειρά για χορό» και η Ντέπυ έδωσε παραγγελιά. «Αγγελική σου ομιλεί η μητέρα σου». Πετάχτηκαν τα μάτια έξω από τους οργανοπαίχτες. Έπαθαν εξοφθαλμία. Ώσπου εκείνος με το ντέφι, όλιγον τι κοσμογυρισμένος γύρισε και της είπε. «Κορίτσι μου, μήπως εννοείται το “Αγγέλου μ’ κρέν’ η μάνα σου;”» Λύθηκε λοιπόν η παρεξήγηση.

Βέβαια όλα αυτά, εκτός των άλλων δείχνουν και τη δύναμη της γλώσσας. Κρένω αντί ομιλώ…

Το κρένω είναι επί εντόνου ψυχικής διεγέρσεως ή ακόμη και ευρισκόμενος κάποιος/α σε ψυχολογικό τραλαλά.

«Σ’ κρένω μωρέ ζαλουταραμένο. Δεν ακούς;»

Έτσι, ακριβώς, έγινε κάποτε εκεί στο Γαλάτσι προτού αστικοποιηθούμε παντελώς, μικρά παιδιά, εγώ και ο Γιώργος, κατσίκια αληθινά ανεβαίναμε τις κολόνες της ΔΕΗ. Η μάνα του Γιώργου -γνήσια Ηπειρώτισσα- προσπαθώντας και αυτή να ενταχθεί γλωσσικά στο τρόπον τινα αστικοποιημένο Γαλάτσι, αφού μας «ομίλησε ικετευτικά», κάνα δυο φορές, «παιδιά σας παρακαλώ κατεβείτε κάτω από την κολόνα» και επειδή εμείς σιουρίζαμαν κλέφτικα, εξεμάνη και εξετράπη γλωσσικώς.

«Κατεβείτε κάτ’ μωρέ κρούνκα, σας κρένω τόσην ώρα και σεις δε νογάτι ντιπ. Θα πετάξω κανένα στούμπο και θα σας βαρέσω στο ρζάφτ’.

Και πέταξε η θεια Ανθή, δεν μας χτύπησε στο ρζάφτ’, μόνο «χτύπησε» την περιέργεια της γειτόνισσας -«βέρα Αθηναία»- της κυρίας Πανωραίας.
«Κυρία Ανθή τι είναι αυτό το ρζάφτ;» ρώτησε με πονηρό μειδίαμα. Και η αφοπλιστική απάντηση της θείας.
«Το ρζάφτ είναι το μέρος στο κεφάλ’ που είνι κατακρίκελα κάτ’ απ’ το γκτσούπ’.’ Κατάλαβες;»
Κατάλαβε δεν κατάλαβε η κυρά Πανωραία για χρόνια ήταν ακατάδεχτη. Μετά από χρόνια καταδέχτηκε και έστειλε προξενήτρες ένα σωρό, να συμπεθερέψει με τη θεία Ανθή. Γούρλωσε το μάτι της για το Γιώργο. Και έγινε το απίστευτο:
«Ανθή, μεγάλ’ οικογένεια. Μιλάμε για το μεγαλύτερο τζάκι στο Γαλάτσι», ήταν τα λόγια της προξενήτρας.
Και η απάντηση: «Ου, πάν’ τώρα τα τζάκια. Βγήκαν ηλεκτρικές κουζίνες». Αυτά της είπε η θεια Ανθή, και η προξενήτρα ζιαβράκιασε κι έκοψε λάσπ’. Τη ρούμπωσε, γιατί μπορούσε. Της έδινε τη δυνατότητα αυτή η γλώσσα.
Αυτή η λαλιά μπορεί και αντιμετωπίζει κατάλληλα όλες τις γλωσσικές σιαμουνίκλες…

Λεξιλόγιο: σιαμουνίκλες: σκουπίδια, σουργούνι: περίγελως, ζαλουταραμένο: ζουρλό, κατακρίκελα: ακριβώς από κάτω, ρούμπωσε: της απάντησε καταλλήλως, την έβαλε στη θέση τ

Τα αγάλματα, οι συμβολισμοί και η ουσία

Με αφορμή τις διαδηλώσεις για το θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ

Διαδηλωτές στη Μινεσότα των ΗΠΑ, εκεί όπου δολοφονήθηκε ο Τζ. Φλόιντ, γκρεμίζουν το άγαλμα του Χριστόφορου Κολόμβου

Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικούς στις ΗΠΑ πυροδότησε σε πολλές χώρες διαδηλώσεις ενάντια στο ρατσισμό, αλλά και στη φτώχεια, στην κοινωνική αδικία, στο χάσμα πλούτου - φτώχειας που ολοένα διευρύνεται. Η λαϊκή διαμαρτυρία ξέσπασε μεταξύ άλλων και σε αγάλματα δουλεμπόρων, βασιλέων και άλλων «επιφανών», λαομίσητα σύμβολα της πιο άγριας εκμετάλλευσης σε προηγούμενες εποχές, που τιμώνται από τη σύγχρονη αστική τάξη, άλλοι ως «ευεργέτες», άλλοι ως «πρότυπα» και άλλοι ως πρωτοπόροι στην εδραίωση της εξουσίας της.

Για παράδειγμα, στη Βρετανία διαδηλωτές έριξαν στη θάλασσα το άγαλμα του Εντουαρντ Κόλστον, δουλέμπορου στα τέλη του 17ου αιώνα. Το άγαλμα του Σκοτσέζου εμπόρου, πλοιοκτήτη και γνωστού δουλοκτήτη του 18ου αιώνα Ρόμπερτ Μίλιγκαν καλύφθηκε με κουβέρτα και ένα πλακάτ με το σύνθημα «Black Lives Matter» (Η ζωή των μαύρων μετράει). Στο στόχαστρο των διαδηλωτών βρέθηκε το άγαλμα του Σέσιλ Ρόουντς, μεγαλοκαπιταλιστή αποικιοκράτη, ιδιοκτήτη χρυσωρυχείου στη Νότια Αφρική το 19ο αιώνα, όπου δεινοπάθησαν χιλιάδες και χιλιάδες σκλάβοι.
Στο Βέλγιο, οι τοπικές αρχές της Αμβέρσας, κάτω από τη λαϊκή οργή, προχώρησαν στην απομάκρυνση του αγάλματος του Λεοπόλδου Β' (1835 - 1909), του βασιλιά που αιματοκύλισε το Κονγκό (με πάνω από 10 εκατ. δολοφονημένους και βασανισμένους) και ο ανδριάντας του ήταν από καιρό στο στόχαστρο διαδηλωτών. Μέσω της δουλείας και των αποικιών, το Βέλγιο αναδείχθηκε σε μια από τις ισχυρές καπιταλιστικές δυνάμεις της εποχής, ενώ βασιλιάδες και καπιταλιστές απέκτησαν αμύθητο πλούτο.

Η άδεια βάση του αγάλματος του Τζέφερσον Ντέιβις που είχε διατελέσει πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Αμερικανικών Πολιτειών («Νότιοι») την περίοδο του αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου

Στις ΗΠΑ οι διαδηλώσεις κινητοποιούνται κατά των μνημείων ηγετών της Συνομοσπονδίας κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφύλιου πολέμου, των πολιτειών του νότου που στήριζαν το καθεστώς της δουλείας. Στο στόχαστρο βρέθηκε όμως και ο ...μέγας θαλασσοπόρος Χριστόφορος Κολόμβος, ως σύμβολο της έναρξης της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας στην αμερικανική ήπειρο που οδήγησε στη γενοκτονία των αυτοχθόνων πληθυσμών της και την άγρια καταλήστευση του φυσικού πλούτου της.

* * *

Αδιαμφισβήτητα, η λαϊκή οργή στρέφεται - και δικαίως - απέναντι σε συγκεκριμένα σύμβολα, μνημεία των παθών κυρίως των μαύρων σκλάβων, αλλά όχι μόνο. Γιατί ας μην ξεχνάμε πως, ενώ χτίζονταν αυτοκρατορίες πάνω στον πλούτο και την εκμετάλλευση των αποικιών, οι λαϊκές μάζες στη Βρετανία, στην Ισπανία, στη Γαλλία και αλλού ζούσαν μέσα στην εξαθλίωση, δούλευαν ήλιο με ήλιο για ένα ξεροκόμματο, έμεναν σε τρώγλες, η εκμετάλλευση παιδικής εργασίας ήταν εκτεταμένη.

Πέρα όμως από τον συμβολισμό υπάρχει και η ουσία. Τα πραγματικά «ελατήρια» των λαϊκών διαδηλώσεων, δηλαδή οι συνθήκες δουλειάς και ζωής των σύγχρονων εργαζομένων, η απελπισία των νέων, που είναι βέβαιοι ότι θα ζήσουν χειρότερα από τους γονείς τους. Είναι η φτώχεια δεκάδων εκατομμυρίων σε όλο τον «δυτικό» κόσμο, ενώ ο παραγόμενος πλούτος αυξάνεται, είναι «το ρολόι που γυρίζει πίσω», ενώ η επιστήμη και η τεχνολογία προοδεύουν ραγδαία.
Είναι η καταπίεση, η τρομοκρατία και η εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς, η κρατική καταστολή και ο ασφυκτικός έλεγχος του αστικού κράτους, η Υγεία και η μόρφωση, άπιαστες για όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Είναι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που εξαπλώνονται σε όλον τον χάρτη, ενισχύοντας την ανασφάλεια των λαών. Είναι οι ομαδικοί τάφοι στη «μητρόπολη» του καπιταλισμού, όπου θάβονται κατά εκατοντάδες οι απόκληροι του συστήματος που νικήθηκαν από τον κορονοϊό, απροστάτευτοι από το κράτος. Ολα αυτά είναι που ενισχύουν τάσεις δυσαρέσκειας και αμφισβήτησης που βάζουν στο στόχαστρο ακόμα και «ιστορικά θεμελιακά στοιχεία» καπιταλιστικών κοινωνιών όπως των ΗΠΑ, της Βρετανίας κ.ά.
Αυτό είναι που προκαλεί ανησυχία. Γι' αυτό ορισμένοι κατηγορούν τους διαδηλωτές για «βανδαλισμούς» - όπως λένε - «πολιτιστικής κληρονομιάς» και «ασέβεια» απέναντι σε ιστορικά μνημεία, ακόμα και στην Τέχνη. Οι αντιδράσεις τους καθόλου δεν διαφέρουν απ' όσα ακούστηκαν και στη χώρα μας όσες φορές οι διαδηλωτές, κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές, έβαλαν στο στόχαστρο το άγαλμα του Προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν ως συμβόλου του ρόλου των ΗΠΑ στην περιοχή και της παρέμβασής τους στην Ελλάδα από το 1947 και μετά.
Ολοι τους γνωρίζουν βέβαια ότι δεν είναι εκεί το ζήτημα. Γιατί στην πραγματικότητα δεν υπερασπίζονται το μνημείο, αλλά όσα συμβολίζει, απέναντι στα οποία δίκαια εξεγείρεται ο λαός. Γι' αυτό άλλωστε η αντίδρασή τους ήταν τελείως διαφορετική όταν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αποκαθηλώνονταν αγάλματα του Λένιν, του Στάλιν, του Μαρξ και άλλων κομμουνιστών, στον απόηχο της αντεπανάστασης. Οταν γκρεμίζονται μνημεία του Κόκκινου Στρατού και ανεγείρονται μνημεία για τους ναζί και τα Ες Ες. Εκεί, ο συμβολισμός βολεύει το καπιταλιστικό σύστημα, που βασίζεται στην εκμετάλλευση των πολλών για τα κέρδη των λίγων.

* * *

Σε άλλες περιπτώσεις επιχειρείται να εκτονωθεί η λαϊκή οργή. Οπως ο δήμαρχος του Λονδίνου, που δήλωσε ότι θα ελεγχθούν όλα τα αγάλματα και οι ονομασίες δρόμων της πόλης, που σχετίζονται με το παρελθόν της δουλείας. 'Η όπως η Δημοκρατική εκπρόσωπος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Νάνσι Πελόζι, που - ενόψει και των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ - ζήτησε να μετακινηθούν από το Καπιτώλιο έντεκα αγάλματα ηγετών και στρατιωτών προς τιμήν του αμερικανικού εμφυλίου.

Αναμενόμενο να στρέφεται από αυτούς η συζήτηση «εκτός γηπέδου». Γιατί τι θα μπορούσαν π.χ. να πουν οι Δημοκρατικοί για το γεγονός ότι, ενώ οι ΗΠΑ μετρούν 40 εκατ. ανέργους, 600 Αμερικανοί επιχειρηματίες αύξησαν την περιουσία τους κατά 434 δισ. δολάρια; Τι έχουν να απαντήσουν οι αστοί πολιτικοί όλων των αποχρώσεων για τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας του κορονοϊού, οι περισσότεροι από τους οποίους πέθαναν αβοήθητοι; Τι μέλλον μπορούν να «τάξουν» στους λαούς, πέρα από ανταγωνισμό επιχειρηματικών ομίλων, πολέμους, φτώχεια, ανασφάλεια και προσφυγιά;
Ηρθε η ώρα λοιπόν η οργή των λαών να διευρύνει το περιεχόμενό της. Να βάλει στο στόχαστρο και το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και τα πιο σύγχρονα «σύμβολά του». Τους τραπεζίτες, τους χρηματιστές, τους μετόχους μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τους γόνους τους που φιγουράρουν ως ευεργέτες της ανθρωπότητας, όλους αυτούς που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας στα ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ, τους «πρωταγωνιστές», τα «πρόσωπα της μέρας». Για να γίνει αυτό πρέπει οι ίδιοι οι από κάτω να γίνουν οι πρωταγωνιστές, να γίνουν τα πρόσωπα της μέρας, να βάλουν αυτοί την ημερήσια διάταξη των εξελίξεων. Γι' αυτό είναι πολύ περισσότερο από ποτέ αναγκαία η οργανωμένη πάλη για μια καλύτερη ζωή, για μια άλλη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ο καπιταλισμός έφαγε τα ψωμιά του, σάπισε και το φωνάζει. Καιρός να το φωνάξουν και οι λαοί: «Δεν μπορώ να αναπνεύσω» σημαίνει καπιταλισμός! Και μόνο η πάλη για την ανατροπή του μπορεί να δώσει «ανάσα» στους λαούς!

Επιστήμονες προειδοποιούν για τη χρήση δακρυγόνων - ασφυξιογόνων κατά τη διάρκεια της πανδημίας

Copyright 2020 The Associated

Διαδηλωτής κείτεται στο έδαφος μετά την κατάρρευσή του εξαιτίας εισπνοής δακρυγόνων, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στο Σεντ Πολ της Μινεσότα των ΗΠΑ

«Συνταγή για καταστροφή» αποκαλούν Αμερικανοί επιστήμονες, όπως ο Σβεν Ερικ Τζορντ, επίκουρος καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Ντιουκ, την εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και ασφυξιογόνων κατά τη διάρκεια των μαζικών διαδηλώσεων ενάντια στον ρατσισμό και τις διακρίσεις, τις οποίες πυροδότησε η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικούς στη Μινεσότα των ΗΠΑ.
Τα αέρια και το σπρέι πιπεριού που χρησιμοποιούν οι αστυνομικές δυνάμεις στις ΗΠΑ και αλλού, πολλές φορές ψεκάζοντας τους διαδηλωτές από κοντά με ποσότητες απ' αυτά, δεν οδηγούν - συνήθως - στο θάνατο, αλλά κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού, ο ερεθισμός που προκαλούν μπορεί να κάνει ζημιά στον ανθρώπινο οργανισμό κατά τρόπο, που και να βοηθήσει στη διάδοση του ιού, αλλά και να κάνει πιο σοβαρά τα συμπτώματα όσων αρρωστήσουν με COVID-19, μετά από έκθεση σε αυτούς τους χημικούς παράγοντες.
Ακόμη και πριν από την πανδημία, αρκετοί ειδικοί τόνιζαν ότι χρειάζεται επιπλέον έρευνα για τις επιπτώσεις αυτών των μέσων καταστολής των διαδηλώσεων, καθώς είναι γνωστό ότι τέτοιες χημικές ουσίες μπορούν να έχουν βραχυπρόθεσμες, αλλά και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία και οι υπάρχουσες μελέτες είναι από τις δεκαετίες του 1950 και 1960. Η μαζική χρήση δακρυγόνων τις τελευταίες βδομάδες άφησε εμβρόντητους πολλούς ειδικούς και γιατρούς, που είχαν την αντίληψη ότι το αστικό κράτος είναι ένας μηχανισμός που φροντίζει για το καλό και την υγεία των ανθρώπων.

Copyright 2020 The Associated

Εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και ασφυξιογόνων εναντίον διαδηλωτών στις ΗΠΑ, εν μέσω πανδημίας

Ο κορονοϊός είναι πολύ μεταδοτικός, διαδίδεται εύκολα μέσω του αέρα μεταφερόμενος από σταγονίδια και όπως είναι ήδη γνωστό στην πράξη μπορεί να οδηγήσει σε θανάσιμη ασθένεια με επίκεντρο το αναπνευστικό σύστημα. Η χρήση από την αστυνομία των διαβρωτικών εισπνεόμενων χημικών των δακρυγόνων - ασφυξιογόνων μπορεί να προκαλέσει ζημιά με πολλούς τρόπους: Εκθέτοντας περισσότερους ανθρώπους στον ιό (οι ασφυκτιούντες βήχουν, έχουν αυξημένες εκκρίσεις και συνήθως δεν αντέχουν να συνεχίσουν να φορούν μάσκα, ενώ και αυτοί που θα προστρέξουν για βοήθειά τους μπορεί να εκτεθούν). Παράλληλα, η μείωση της ικανότητας του οργανισμού να αντιμετωπίσει τον ιό (εξαιτίας του στρες από τα χημικά και του ερεθισμού των πνευμόνων) μπορεί να κάνει ελαφρές ή και ασυμπτωματικές περιπτώσεις COVID-19 να ασθενήσουν βαρύτερα.
Το σπρέι πιπεριού περιέχει καψαϊκίνη, την ουσία που κάνει τις πιπεριές τσίλι να είναι τόσο καυτές. Το αέριο CS (oρθοχλωροβενζαμαλονονιτρίλη), σύνηθες δακρυγόνο - ασφυξιογόνο, που χρησιμοποιείται και από την ελληνική αστυνομία, είναι μια χλωριωμένη οργανική ένωση, που, όπως λέει ο Τζορντ, μπορεί να προκαλέσει «πολύ ισχυρή φλεγμονή» και «χημικό τραύμα» καίγοντας το δέρμα και τους αεραγωγούς καθώς εισπνέεται.
Μελέτη του αμερικανικού στρατού το 2014 έδωσε σε ανύποπτο χρόνο μια ανησυχητική εικόνα, του πώς τα χημικά μπορούν να κάνουν χειρότερη την πανδημία από πλευράς διάδοσης και συνεπειών. Η μελέτη έδειξε ότι οι νεοσύλλεκτοι που εκτίθονταν σε δακρυγόνα στο πλαίσιο εκπαιδευτικών ασκήσεων (!), ήταν πιο πιθανό να αρρωστήσουν από ασθένειες του αναπνευστικού, όπως το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη. Μάλιστα, εξαιτίας αυτής της διαπίστωσης ο στρατός των ΗΠΑ μείωσε σημαντικά την έκθεση των στρατιωτών σε δακρυγόνα.
Μελέτες από την Κίνα και την Ιταλία έχουν ήδη δείξει πως το κάπνισμα και η ατμοσφαιρική ρύπανση επηρεάζουν την πορεία της υγείας ασθενών από COVID-19. Αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι τα δακρυγόνα κάνουν τους ανθρώπους πιο ευάλωτους σε σοβαρές μορφές ασθενειών, υπογραμίζει ο Τζον Μπαλμς, πνευμονολόγος στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο και ειδικός της Αμερικανικής Θωρακικής Εταιρείας. «Θεωρώ ότι προωθούμε τον COVID-19 όταν ρίχνουμε δακρυγόνα στους διαδηλωτές», συμπληρώνει, καθώς η βλάβη και η φλεγμονή στον βλεννογόνο του αναπνευστικού μπορεί να κάνουν κάποιον ασυμπτωματικό ή προσυμπτωματικό (μολυσμένο αλλά πριν από την εκδήλωση συμπτωμάτων) να αρρωστήσει.
Οι συνθήκες ασφυξίας οδηγούν σε μεγαλύτερη διασπορά του ιού, λέει ο Αμες Αντάλζα, του πανεπιστημίου «Τζον Χόπκινς». Η χρήση δακρυγόνων «είναι ένας τρόπος σχεδόν να εξαναγκάσεις τη διασπορά του ιού από τους ανθρώπους που εκτίθενται σε τέτοιους χημικούς παράγοντες».
«Αυτά τα όπλα δεν αποκλιμακώνουν πραγματικά τις εντάσεις» στις διαδηλώσεις, τονίζει η Ροχίνι Χάαρ, εντατικολόγος στο Οκλαντ της Καλιφόρνια και λέκτορας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ. «Η ειρωνεία είναι ότι οι άνθρωποι δικαιωματικά και δικαιολογημένα διαμαρτύρονται ενάντια στην αστυνομική βία και συναντούν βία που χειροτερεύει τις συνθήκες της πανδημίας».
Περισσότεροι από χίλιοι Αμερικανοί υγειονομικοί υπέγραψαν ανοιχτή επιστολή υποστήριξης των διαδηλώσεων. Η Τζέιντ Πάγκας - Μπάθερ, επιδημιολόγος του πανεπιστημίου του Σικάγου είναι μία απ' αυτούς. Θα είναι δύσκολο, είπε, να προσδιοριστεί οποιαδήποτε έξαρση (των κρουσμάτων) ως άμεση συνέπεια των διαδηλώσεων, καθώς αυτές συμβαίνουν την ώρα που οι πολιτείες επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να ξανανοίξουν.
«Στην καθημερινή ζωή, ζυγίζουμε τους κινδύνους και τα οφέλη των πράξεών μας. Οι άνθρωποι που πηγαίνουν στις διαδηλώσεις βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και λένε ότι αυτή η προερχόμενη από το κράτος βία είναι απαράδεκτη και είμαι πρόθυμος να θέσω τον εαυτό μου και σε άλλους σε κίνδυνο», τονίζει η Μπάθερ. Ως βασική σύσταση για τη μείωση του κινδύνου, στην ανοιχτή επιστολή των Αμερικανών υγειονομικών προτείνεται η μη χρήση δακρυγόνων και σπρέι πιπεριού από την αστυνομία.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: www.scientificamerican.com,

Σε αχαρτογράφητα νερά και με ανοιχτά ζητήματα

ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

KEYSTONE/Jean-Christophe Bott

«Εχασαν τον ύπνο τους» μπροστά στις απώλειες κερδών οι παράγοντες της UEFA, όπως παραδέχτηκε ο πρόεδρός της Αλ. Τσέφεριν

Με την UEFA να έχει δώσει ουσιαστικά το «πράσινο φως» από τα μέσα Μάη και τη γερμανική Mπουντεσλίγκα να έχει κάνει ήδη την αρχή, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο μπαίνει στην «επόμενη μέρα» από την πανδημία του κορονοϊού. Τρεις μήνες μετά την αναστολή της δράσης εθνικών και πανευρωπαϊκών διοργανώσεων λόγω της εξάπλωσης της πανδημίας, η δράση έχει επιστρέψει ή πρόκειται να επιστρέψει το επόμενο διάστημα σε μια σειρά από χώρες. Τη βδομάδα που πέρασε αυτό έγινε και στην ισπανική La Liga, ενώ την επόμενη βδομάδα σειρά παίρνει η αγγλική Premier League.
Παρά τις φωνές για ακύρωση της σεζόν από ανθρώπους του χώρου - παίκτες, προπονητές, γιατρούς κ.ά. - για λόγους δημόσιας υγείας των εμπλεκόμενων και των οικογενειών τους, αυτό που καθόρισε τις εξελίξεις ήταν ο στόχος να μετριαστούν κατά το δυνατό οι απώλειες κερδών που έφερε η πολύμηνη διακοπή.

Στη σκιά της χασούρας

Ολο το προηγούμενο διάστημα και κυρίως από τα μισά της περιόδου αναστολής και έπειτα, η πίεση προς ένα τέτοιο ενδεχόμενο ήταν εμφανής τόσο από τους διοικούντες το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο όσο και από όσους σχετίζονται με αυτό για εμπορικούς λόγους. UEFA, χορηγοί, πολυεθνικές, επιχειρηματίες του χώρου ξεπέρασαν τις όποιες αναστολές και αναζητούσαν τρόπους να αντισταθμίσουν τις απώλειες κερδών.
Την κατάσταση στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου περιέγραψε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της UEFA, Αλεξάνταρ Τσέφεριν, σε συνέντευξή του στην αγγλική εφημερίδα «Γκάρντιαν». Σημείωσε: «Ολο αυτό το διάστημα υπάρχουν τόσο πολλές πληροφορίες και τόσο πολλά θέματα στην ατζέντα. Τόσα εκατομμύρια, δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, που θα χάσουμε. Είναι δύσκολο να κοιμηθείς τη νύχτα. Θα ήσουν ανεύθυνος αν μπορούσες να κοιμηθείς αμέσως».

Associated Press

Η Μπουντεσλίγκα άνοιξε το δρόμο για την «επόμενη μέρα» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου

Ο Τσέφεριν πρόσθεσε πως η κατάσταση δεν εμπνέει ανησυχία στην UEFA, παραδέχτηκε όμως ότι δεν μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο για τους συλλόγους και τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, και φυσικά για τον αντίκτυπο που θα υπάρξει στο ίδιο το «προϊόν».

Το πλάνο της UEFA

Με δεδομένο εδώ και καιρό ότι οι αγώνες θα διεξάγονταν χωρίς θεατές στα γήπεδα, άρα και χωρίς εισιτήρια, καταφέρνοντας ένα ακόμα πλήγμα στα έσοδα, κύριος στόχος για UEFA και Λίγκες είχε τεθεί να «σωθεί» η χρονιά έστω και υπό ειδικές συνθήκες. «Το μη χείρον βέλτιστον» άλλωστε, αν αναλογιστεί κανείς τους κινδύνους ακόμα μεγαλύτερης μείωσης των κερδών: Ρήτρες αποζημίωσης προς τηλεοπτικά δίκτυα και όχι μόνο, αναπροσαρμογή στις συμφωνίες με χορηγούς ή και αποχώρηση κάποιων απ' αυτούς.
Ποντάροντας λοιπόν «όλα τα λεφτά» στην τηλεοπτική προβολή του «προϊόντος» - η οποία έτσι κι αλλιώς αποτελεί μία από τις βασικές πηγές κερδοφορίας στο σημερινό εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο, με τα πανάκριβα τηλεοπτικά δικαιώματα, τις διαφημίσεις, την προβολή χορηγών κ.ο.κ. - η UEFA έδειξε το δρόμο για την επανεκκίνηση. Φρόντισε δε να ξεκαθαρίσει ότι επιθυμεί με κάθε τρόπο την ολοκλήρωση της αγωνιστικής σεζόν στην Ευρώπη, ιδιαίτερα από τη στιγμή που είχε υποχρεωθεί λίγο πριν να αναβάλει το Εuro 2020.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία απείλησε τις Λίγκες μέχρι και με αποκλεισμό ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αν δεν ολοκλήρωναν τη σεζόν. Στη συνέχεια βέβαια, λόγω των σφοδρών αντιδράσεων και με την επιδημική κατάσταση να παραμένει κρίσιμη σε μια σειρά από χώρες, έδειξε κάπως πιο διαλλακτική για το θέμα.

Διαφωνίες για τις περικοπές

Η επιστροφή στη δράση για τα πρωταθλήματα και τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις γίνεται όμως υπό τη σκιά σοβαρών διαφωνιών που έχουν προκύψει μεταξύ ομάδων και παικτών σχετικά με το θέμα των περικοπών σε συμβόλαια και μισθούς. Πολυεθνικές και επιχειρηματίες, αναζητώντας έναν ακόμα τρόπο για να «ρεφάρουν» την τρίμηνη αναστολή, προσπάθησαν να αναπροσαρμόσουν τις συμφωνίες με τους παίκτες των ομάδων τους - τακτική που ακολουθήθηκε όχι μόνο από τους «ισχυρούς», αλλά από όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές ομάδες.

«Να ολοκληρωθεί η σεζόν» διαμήνυε σε όλους τους τόνους η UEFA εδώ και καιρό

Ωστόσο οι μεγάλες περικοπές και οι εκτεταμένες αλλαγές στους όρους των συμβολαίων προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις, καθώς άλλωστε οι απαιτήσεις των ιδιοκτητών των ομάδων δεν άγγιζαν μόνο την «ελίτ» με τις τεράστιες απολαβές (πανάκριβα συμβόλαια, χορηγίες κ.λπ.) αλλά την πλειονότητα των ποδοσφαιριστών. Οι μεγαλύτερες αντιδράσεις, όπως ήταν φυσικό, εκδηλώθηκαν στις μικρότερες ομάδες και κατηγορίες, όπου η ποδοσφαιρική δραστηριότητα είτε έχει σταματήσει οριστικά είτε βρίσκεται σε καθεστώς πλήρους αβεβαιότητας.

Αχαρτογράφητα νερά

Πέραν του οικονομικού σκέλους του όλου σκηνικού που διαμόρφωσε στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο η πανδημία, και στο πρακτικό κομμάτι τα σχέδια επανέναρξης θυμίζουν ταξίδι σε αχαρτογράφητα νερά. Παρά την καθιέρωση ιατρικών πρωτοκόλλων και κανονισμών υγιεινής και ασφάλειας, δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν έχουν πειστεί για το ασφαλές του εγχειρήματος.
Στην Αγγλία, τουλάχιστον έξι ομάδες της Premier League εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για το πόσο ασφαλής θα είναι η επανεκκίνηση. Στην πρεμιέρα του γερμανικού πρωταθλήματος, που λειτουργεί και ως μπούσουλας για πολλές άλλες χώρες, δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που τα όποια πρωτόκολλα και οι κανόνες είτε παραβιάστηκαν ακούσια, είτε δεν τηρήθηκαν καν. Στην Ιταλία, η επιδημική κατάσταση ιδιαίτερα στα βόρεια της χώρας οδήγησε στη μετάθεση της επανέναρξης από τις 13 στις 20 Ιούνη. Οσο για την Ισπανία, επίσης δεν έγινε κατορθωτό να συμφωνηθεί η επανέναρξη τις πρώτες μέρες του Ιούνη, που είχε τεθεί στόχος, και τελικά, μετά από συζητήσεις επί συζητήσεων, η δράση ξανάρχισε την περασμένη Πέμπτη 11/6.

Προβληματισμός για τους τραυματισμούς

Associated Press

Την ίδια ώρα, έντονος είναι ο προβληματισμός για την κατάσταση των παικτών, με τα πρώτα δείγματα, τόσο από το γερμανικό πρωτάθλημα όσο και από τα υπόλοιπα που έχουν ξαναρχίσει, να εντείνουν τις ανησυχίες. Αιτία οι πολλοί τραυματισμοί, αποτέλεσμα της παρατεταμένης αγωνιστικής απραξίας.
Με δεδομένο μάλιστα ότι η όλη κατάσταση αναμένεται ιδιαίτερα πιεστική από αγωνιστικής άποψης - ουσιαστικά θα μεσολαβήσει ελάχιστο χρονικό διάστημα ανάμεσα στην ολοκλήρωση της τρέχουσας σεζόν και την έναρξη της επόμενης - οι ανησυχίες για τις συνέπειες στην υγεία των παικτών συνεχώς μεγαλώνουν.
Ας σημειωθεί άλλωστε ότι το προηγούμενο διάστημα πολλοί εκπρόσωποι ιατρικών επιτελείων ομάδων σε όλη την Ευρώπη υποστήριζαν την πλήρη ακύρωση της σεζόν, προκειμένου να υπάρξει περισσότερος χρόνος για την προετοιμασία ενόψει της νέας σεζόν, ως ιδανική λύση για την επάνοδο στη δράση.

Μπ. Τσ.