Τιμή μου πάνω απ' όλα η τιμή του κόμματός μου

 Τιμή μου πάνω απ' όλα η τιμή του κόμματός μου

Σήμερα συμπληρώνονται εξήντα χρόνια από την εκτέλεση του ηρωικού κομμουνιστή δάσκαλου, νίκου πλουμπίδη. Μια επέτειος, που για κάποιους «αριστερούς» αντικομμουνιστές αποτελεί ευκαιρία να αντλήσουν πολιτική υπεραξία από το δικό του μπόι, να τον αντιπαραβάλουν λάθρα στο κκε και την (ζαχαριαδική ή διαχρονικά οποιαδήποτε) ηγεσία του, να μιλήσουν για την πιο τραγική φιγούρα του κομμουνιστικού κινήματος, που τον πρόδωσε το κόμμα του και τον σκότωσε ηθικά, προτού τον σκοτώσουν τυπικά οι εκτελεστές του.

Και έτσι, με ένα μαγικό όσο και προβλέψιμο τρόπο, τα βέλη της πολεμικής (γιατί δεν πρόκειται πια για απλή κριτική, πόσο μάλλον καλοπροαίρετη) σημαδεύουν το κόμμα του πλουμπίδη, που σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε να καθορίσει, με τις πράξεις του ή τις παραλείψεις του, το τέλος ή και τη σωτηρία του «μπάρμπα». Και όχι τους δήμιούς του, το αστικό κράτος που, παρά την προχωρημένη φυματίωσή του και το πέρας πενταετίας από το τέλος του ένοπλου αγώνα, εξακολουθούσε να τον θεωρεί επικίνδυνο και γι’ αυτό τον εκτέλεσε.

Κι οι λύκοι, αγκαλιά με τα σκυλιά, αλυχτούν πένθιμα, με περισσή υποκρισία. Δεν τιμούν τον πλουμπίδη για αυτό που ήταν, ένας ήρωας που θυσιάστηκε συνειδητά στον αγώνα για τους σκοπούς του λαϊκού κινήματος. Αλλά τον αντιμετωπίζουν με συμπόνια, ως ένα αθώο θύμα που εξαπατήθηκε, φεύγοντας γελαστός μα γελασμένος, και το μόνο λάθος που έκανε ήταν η ακλόνητη πίστη που είχε στους χειρισμούς των συντρόφων του, ή μάλλον της (πάντα αυτής) ηγεσίας τους.

Όταν μιλάμε όμως για την κομματικότητα των κομμουνιστών, δεν εννοούμε μια θρησκόληπτη, μεταφυσική πίστη σε ένα δόγμα –άλλο αν μπορεί να διακρίνει κανείς και μια τέτοια, «θρησκευτική» διάσταση στην πρωτόλεια συνείδηση πολλών απλών χωρικών πχ που συμμετείχαν με το δικό τους λιθαράκι στην εποποιία του εαμ και του δσε. Μιλάμε για έλλογη, συνειδητή πίστη, βασισμένη στη γνώση. Για αφοσίωση σε ένα ιδανικό και το συλλογικό αγώνα για την κατάκτησή του. Και αυτή η πίστη ήταν που «κίνησε βουνά» και έχτισε ένα μοναδικό στα ελληνικά χρονικά μαζικό κίνημα στα βουνά και τις πόλεις, δίνοντας χιλιάδες στιγμές, προσωπικές ιστορίες και παραδείγματα ηρωισμού. Αυτό ήταν το μαγικό φίλτρο, που βοήθησε αυτούς τους ήρωες να γίνουν άπαρτα βουνά, να αντέξουν τις κακουχίες του αγώνα, την οδυνηρή ήττα με τις συνέπειές της, το κολαστήριο των φυλακών και της εξορίας.

Ο νίκος πλουμπίδης είναι μια ξεχωριστή ψηφίδα σε αυτό το μωσαϊκό, που ο ηρωισμός της δεν έγκειται σε πολεμικά ανδραγαθήματα ή κάποια φλογερή απολογία που ταπείνωσε κι αποστόμωσε αυτούς που τον (κατα)δίκαζαν. {Αυτά τρέφουν κυρίως το φαντασιακό των ηρώων του αμφιθεάτρου, που θεωρούν ότι αποτελούν την έμπρακτη συνέχειά τους στο σήμερα –στο πεδίο του φαντασιακού, πάντα}. Όσο στο ότι πάλεψε με την αρρώστια, τις αντοχές του, τις δύσκολες συνθήκες κράτησης, για να μπορέσει να σταθεί όρθιος και να δώσει με αξιοπρέπεια την τελευταία του μάχη στο δικαστήριο, χωρίς να αφήσει να λερώσουν το όνομά του και το κόμμα του. Και τα κατάφερε να μείνει αλύγιστος, αντλώντας δύναμη από το μαγικό φίλτρο των αγωνιστών της εποχής του, μολονότι φαινομενικά –για κάποιον εξωτερικό παρατηρητή- έμοιαζε να έχει κλονιστεί η σχέση (αμοιβαίας) εμπιστοσύνης με το κόμμα. Ο «μπάρμπας» έμεινε όρθιος, για να πέσει μόνο στο εκτελεστικό απόσπασμα, φωνάζοντας «ζήτω το κκε». Και στην τελική ευθεία της ζωής του, δεν είχε αμφιβολία πως το κόμμα θα βρει την αλήθεια και θα αποκαταστήσει το όνομά του. Γιατί δική του τιμή ήταν η τιμή του κόμματος, του τιμημένου (από τους αγώνες και τις θυσίες των μελών του) κουκουέ.

Και είχε απόλυτο δίκιο. Το κόμμα διόρθωσε το λάθος του, αποκατέστησε τον πλουμπίδη και τον τιμά σαν ήρωα για τη θυσία του και το παράδειγμα απαράμιλλης κομματικότητας που έδωσε. Ενώ έβγαλε πολύτιμα (κι ακριβοπληρωμένα με αίμα) συμπεράσματα από την ιστορία του και ειδικά για παρόμοιες περιπτώσεις. Γιατί οι διαφωνίες και οι διαμάχες που προκύπτουν στο εσωτερικό του κκ δεν ανάγονται πάντα σε προδοσία και πέρασμα με την πλευρά του ταξικού εχθρού. Πολλές φορές ερμηνεύονται στη βάση των σύνθετων, πρωτότυπων καταστάσεων που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι κομμουνιστές. Κι αυτό, αν μπορώ να το αναπαράγω σωστά από μνήμης, ήταν και το νόημα του χαιρετισμού της αλέκας στην ετήσια συνεστίαση της πεαεα, λίγο πριν από τη συγγραφή του β’ τόμου του δοκιμίου ιστορίας.

Υπάρχουν πολλά σημεία στην «υπόθεση πλουμπίδη» όπου μπορεί να σταθεί κανείς. Πχ η διείσδυση της ασφάλειας στο παράνομο κομματικό κλιμάκιο με επικεφαλής τον «μπάρμπα» και τις απανωτές συλλήψεις που δικαιολογούν ίσως την καχυποψία και την επιφυλακτικότητα της κομματικής ηγεσίας στο εξωτερικό –όπως είχε πει σε μια συνέντευξή του και ο σήφης ζαχαριάδης, αν ο πατέρας του είχε κατηγορήσει κάποια στιγμή τον πλουμπίδη για «πράκτορα της ασφάλειας», αυτό συνέβη πιθανότατα γιατί υπήρχαν στοιχεία και συγκεχυμένες ενδείξεις που οδηγούσαν προς αυτό το συμπέρασμα. Ή το ζήτημα της διάψευσης από το ραδιοσταθμό του κκε του γνήσιου της υπογραφής του πλουμπίδη στο σημείωμά του για τον μπελογιάννη (στα πλαίσια της δημιουργικής ερμηνείας από τον μπάρμπα του συνθήματος ‘να γίνει ό,τι είναι δυνατό για να σωθεί ο μπελογιάννης’), καθώς μπορεί να ήταν ο μόνος ασφαλής δίαυλος άμεσης επικοινωνίας, για να του περάσει το κόμμα το μήνυμα πως δεν ήταν σωστή η κίνησή του –κι είναι πράγματι αμφίβολο, αν θα μπορούσε να φέρει κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα.

Το πιο βασικό όμως το συνοψίζει ο ίδιος ο πλουμπίδης στη φράση του: τιμή μου έχω πάνω απ' όλα την τιμή του κόμματός μου. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ατιμία από το να αντιπαραβάλλεις τον πλουμπίδη στο κόμμα του, τάχα για να τον τιμήσεις.

Γιατί το κουκουέ γεννάει από τις γραμμές του πλουμπίδηδες και μπελογιάννηδες, ενώ αυτοί με τη σειρά έκαναν το κκε το ιστορικό κόμμα που είναι σήμερα. Αυτά τα δύο υπάρχουν σε μια αξεδιάλυτη ενότητα, όπου δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να διαχωρίσουμε τον ένα πόλο από τον άλλο, ούτε και να αγνοούμε τον πρωτεύοντα ρόλο που έχει απέναντι στα μεμονωμένα άτομα το σύνολο μες στο οποίο λειτουργούν κι αναδεικνύονται.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι τιμητές του κόμματος, που «τιμάνε» τον πλουμπίδη, και όλοι όσοι γοητεύονται με τους «μοναχικούς καουμπόηδες» που δρουν έξω από τα «κομματικά στεγανά» είναι πως οι κομμουνιστές δε σκλαβώνουν το «εγώ» τους στο κόμμα, αλλά διαμορφώνουν κι αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους μες σε αυτό, εξελίσσονται μαζί του, χάρη στα ερεθίσματα και τις εμπειρίες ζωής που αποκτούν. Από τις πιο ηρωικές πράξεις τους, μέχρι τα πιο ευτελή τους βήματα, όπως αυτό το ιστολόγιο πχ, οι επιλογές τους φέρουν τη σφραγίδα της οργανωμένης ζωής, της πάλης μέσα από τις γραμμές του.

Οι σύντροφοι οφείλουν πολλά στοιχεία της προσωπικότητάς τους, τις ανησυχίες, τις ευαισθησίες, τα διαβάσματα, τις ιδέες, την καλλιέργειά τους στο πέρασμά τους (μικρό ή μεγαλύτερο) από το κόμμα και την οργάνωση. Με δυο λόγια οι κομμουνιστές οφείλουν το ευ ζην στο κόμμα και την επίδρασή του, και για αυτό δε δίστασαν, όποτε χρειάστηκε, να δώσουν και το ίδιο το ζην τους για τον αγώνα του. Κανένα άλλο κόμμα δεν μπόρεσε να εμπνεύσει τέτοια στράτευση και να βγάλει έναν πλουμπίδη από τις γραμμές του.

Και έτσι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ατιμία από το να προσπαθείς να αντιπαραβάλλεις τον πλουμπίδη και τους κομμουνιστές με το κόμμα τους, για να το σπιλώσεις. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να σπιλώσεις την τιμή του ίδιου του πλουμπίδη, που έχει για τιμή του πάνω απ' όλα την τιμή του κόμματός του.

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ-Ωφελημένοι οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι του κλάδου

Ωφελημένοι οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι του κλάδου

Αλματώδη αύξηση καταγράφουν και για το 2014 οι αφίξεις ξένων τουριστών στη χώρα, εξέλιξη στην οποία ποντάρουν τόσο η συγκυβέρνηση όσο και οι μερίδες του ντόπιου κεφαλαίου. Στους μεγάλους ωφελημένους βρίσκονται οι μεγαλοξενοδόχοι, τα μονοπώλια και οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στον τουριστικό κλάδο, όπως οι ακτοπλόοι εφοπλιστές, αεροπορικές εταιρείες, μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία κ.ά. Ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), σε προχτεσινή ανακοίνωση, επιβεβαιώνει την επίτευξη του στόχου που αφορά στη διόγκωση του αριθμού των ξένων τουριστών στα 19 εκατομμύρια για το 12μηνο του 2014 έναντι περίπου 12 εκατομμυρίων για το 2013, σύμφωνα με τα στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδας. Σύμφωνα με τα στοιχεία των διεθνών αεροπορικών αφίξεων, που παραθέτει ο ΣΕΤΕ, η αύξηση της κίνησης στο 7μηνο (Γενάρης - Ιούλης) διαμορφώνεται ως εξής: Αθήνα 31%, Χανιά 22,9%, Μύκονος 39,9%, Σαντορίνη 26,7%, Καλαμάτα 62,5%.

Ανάλογες είναι οι αυξήσεις από τις ταξιδιωτικές εισπράξεις, οι οποίες εισρέουν στη χώρα και τις οποίες λυμαίνεται μια μικρή δράκα μεγαλοεπιχειρηματιών, η οποία συγκεντρώνει τη μεγάλη μάζα από την επιχειρηματική πίτα και τα κέρδη. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδας, που αφορούν το 5μηνο Γενάρη - Μάη 2014:
Οι ταξιδιωτικές εισπράξεις έφτασαν σε περίπου 2 δισ. ευρώ με ρυθμό διόγκωσης 10,6% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2013.
Ο αριθμός των ξένων τουριστών είχε ήδη φτάσει στα 3,6 εκατ. (από περίπου 3 εκατ. το 2013) με αύξηση 17%.
Το ισοζύγιο των ταξιδιωτικών υπηρεσιών εμφανίζει πλεόνασμα ύψους 1,1 δισ. ευρώ, με αύξηση 6,7% σε σχέση με το 2013.
Από την άλλη πλευρά, ο εσωτερικός τουρισμός, εξαιτίας της ραγδαίας πτώσης των λαϊκών εισοδημάτων και της μαζικής ανεργίας, έχει υποχωρήσει στα κατώτατα όριά του με τάσεις παραπέρα επιδείνωσης και για υπόλοιπο έτος. Σύμφωνα με στοιχεία πανελλαδικής έρευνας από το ΙΝΚΑ, περισσότεροι από 75 στους 100 Ελληνες θα περάσουν το φετινό καλοκαίρι χωρίς διακοπές.
Σε αυτό το πλαίσιο μεγάλοι ωφελημένοι είναι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι, κατά κύριο λόγο όσοι έχουν συμφωνίες με «tour operators». Στον αντίποδα, οι εργαζόμενοι βλέπουν τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται, τη μαύρη εργασία να γενικεύεται, την εντατικοποίηση να μεγαλώνει και τις απολύσεις να πληθαίνουν. Ολοένα και πιο μικρό κομμάτι της πίτας καταλήγει στους μικροεπιχειρηματίες του κλάδου, ενώ η εργατική - λαϊκή οικογένεια στερείται ακόμα και λίγες μέρες αναψυχής και διακοπών.

Νέα προνόμια στους μεγαλοεπιχειρηματίες

Παράλληλα, η κυβέρνηση εκχωρεί νέα προνόμια στους ισχυρούς του κλάδου προκειμένου να προσελκύσουν τον τουρισμό πολυτελείας και τα υψηλά εισοδήματα από τη μεγάλη αγορά του εξωτερικού καθώς και από το εσωτερικό. Να σημειωθεί ότι ο τουρισμός συγκαταλέγεται στους προς ενίσχυση επιχειρηματικούς κλάδους σύμφωνα με το λεγόμενο «Νέο Εθνικό Αναπτυξιακό Πρότυπο». Σε αυτό το πλαίσιο και για τους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους στον τουριστικό κλάδο προβλέπονται νέες κρατικές ενισχύσεις μέσω του «Συμφώνου Εταιρικής Σχέσης» (όπως ονομάζεται το νέο ΕΣΠΑ) για την περίοδο 2014 - 2020.
Απόλυτα χαρακτηριστικές είναι και οι προτάσεις που ο ΣΕΤΕ έχει βάλει στο αντιλαϊκό τραπέζι και τις οποίες σπεύδει να ικανοποιήσει η κυβέρνηση. Ανάμεσα σε άλλα, οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού προτείνουν:
-- Συμπλήρωση επενδυτικού νόμου, σε πιο εξειδικευμένο επίπεδο για τον τουρισμό με βάση πορίσματα της μελέτης, π.χ. κινητροδότηση για αναβάθμιση ξενοδοχείων στο παραλιακό μέτωπο της Αθήνας, καθώς και περαιτέρω ενίσχυση συγκεκριμένων κατηγοριών ξενοδοχείων πολυτελείας.
-- «Ορθολογικό σχεδιασμό» του Συμφώνου Εταιρικής Σχέσης 2014 - 2020 για τη στήριξη και κινητροδότηση των αναγκαίων ιδιωτικών επενδύσεων ύψους 22 δισ. ευρώ (από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους μαζί με την ιδιωτική συμμετοχή).
-- Επίλυση του προβλήματος επαρκούς και σε λογικό κόστος χρηματοδότησης των υγιών ή βιώσιμων τουριστικών επιχειρήσεων, από το τραπεζικό σύστημα, ώστε να επιτευχθεί το αναγκαίο ελάχιστο επίπεδο επενδύσεων των 3 δισ. ευρώ κατ' έτος από τον ιδιωτικό τομέα στον τουρισμό.
-- Αμεση χαρτογράφηση των μαρίνων και τουριστικών λιμένων και επίσπευση των διαδικασιών ιδιωτικοποίησής τους από το ΤΑΙΠΕΔ.
-- Μείωση χρεώσεων του Αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» με παράταση της σύμβασης παραχώρησης, παράλληλα με την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας.
-- Χορήγηση ελληνικού διαβατηρίου σε κατοίκους εκτός Ευρωζώνης που επενδύουν 1 εκατ. ευρώ π.χ. σε ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου και τα διακρατούν για μία δεκαετία (μοντέλο Μάλτας).
-- Μείωση ΦΠΑ ακτοπλοΐας στο 6,5% για επιβάτες, 13% για αυτοκίνητα. Μείωση ΦΠΑ τελών μαρίνων στο 6,5%. Σταθερό και ελκυστικό φορολογικό πλαίσιο για τα άλλα φορολογικά θέματα.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ - ΡΩΣΙΑ Διαμάχη με «ανθρωπιστική βοήθεια» και κυρώσεις

ΟΥΚΡΑΝΙΑ - ΡΩΣΙΑ

Διαμάχη με «ανθρωπιστική βοήθεια» και κυρώσεις

Η αυτοκινητοπομπή με την ανθρωπιστική βοήθεια κατευθύνεται από το Βορονέζ στο Μπέλγκοροντ

ΚΙΕΒΟ - ΜΟΣΧΑ.--
Το κονβόι της ανθρωπιστικής βοήθειας που ξεκίνησε από τη Ρωσία προς τις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας, οι οποίες βομβαρδίζονται ανηλεώς εδώ και πάνω από 4 μήνες από την κυβέρνηση των εθνικιστών και φασιστών, πλησίαζε χτες το βράδυ τα ουκρανικά σύνορα. Τα 280 φορτηγά με εφόδια 2.000 τόνων έχουν γίνει, όπως αναμενόταν, αντικείμενο διαπάλης ανάμεσα στην πραξικοπηματική κυβέρνηση της Ουκρανίας που αιματοκυλάει το λαό της με τη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ και την καπιταλιστική Ρωσία που έχει άλλες επιδιώξεις. Πάντως, το πώς και αν θα φτάσουν τα εφόδια σε όσους κατοίκους έχουν απομείνει στις επαρχίες του Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ) είναι ακόμα αβέβαιο. Οι Ουκρανοί και οι ιμπεριαλιστές, ΗΠΑ και ΕΕ, κατηγορούν τη Ρωσία ότι υπό ανθρωπιστικό πρόσχημα θέλει να εισβάλει στην Ουκρανία, κάτι που απορρίπτει η ρωσική κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση του Κιέβου σήκωσε τους τόνους όλες τις προηγούμενες μέρες, με χαρακτηριστική την ανάρτηση του υπουργού Εσωτερικών, Αρσέν Αβάκοφ, στο διαδίκτυο, που χαρακτήριζε την αποστολή του κονβόι «πρόκληση ενός κυνικού εισβολέα». Ωστόσο, χτες, ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ουκρανίας, Αντρέι Λισένκο, δήλωσε ότι η ανθρωπιστική βοήθεια θα επιτραπεί να περάσει μόνο στην περίπτωση που μπει υπό την αιγίδα του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού. Δεν έχει διευκρινιστεί όμως ο τρόπος που θα γίνει η παραλαβή ούτε και το σημείο που θα γίνει αυτή, ενώ σύμφωνα με όσα αναφέρουν ρωσικά μέσα ενημέρωσης πιθανότερο σημείο εισόδου είναι στην περιφέρεια του Χάρκοβο.

Χιλιάδες οι νεκροί και οι εκτοπισμένοι

Στρατιώτες των δυνάμεων του Κιέβου κοντά στην πόλη του Ντονέτσκ

Χτες έγινε επίσης γνωστός ο νεότερος απολογισμός των νεκρών από τότε που ξεκίνησε η λεγόμενη αντιτρομοκρατική επιχείρηση στις ανατολικές περιοχές, με τον αριθμό να φτάνει τους 2.086. Αυτό ανακοίνωσε η Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα με δηλώσεις της εκπροσώπου της, Σεσίλ Πουγί. «Κατά μέσον όρο περισσότεροι από 60 άνθρωποι τη μέρα χάνουν τη ζωή τους ή τραυματίζονται αφότου άρχισαν οι μάχες στα μέσα του Απριλίου στην Ανατολική Ουκρανία», τόνισε, και πρόσθεσε πως «μέχρι σήμερα έχουν τραυματιστεί άλλοι 5.000 άνθρωποι, όπου συμπεριλαμβάνονται Ουκρανοί στρατιωτικοί, μέλη ενόπλων ομάδων και άμαχοι», υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για «πολύ συντηρητικές εκτιμήσεις». Και συμπλήρωσε: «Για παράδειγμα, οι απώλειες μεταξύ των αμάχων είναι πολύ πιθανό ότι δεν αναφέρονται όλες, λόγω της συνεχιζόμενης έλλειψης ασφάλειας που αποτρέπει τους τραυματίες να αναζητούν ιατρική βοήθεια... και λόγω του γεγονότος ότι πολλοί δίαυλοι επικοινωνίας έχουν διακοπεί». Η πραγματικότητα βεβαίως είναι ακόμα πιο τραγική αφού με την καταστροφή σημαντικών υποδομών από τους βομβαρδισμούς των δυνάμεων του Κιέβου, όπως νοσοκομεία και διοικητικές υπηρεσίες, δεν μπορεί να καταγραφεί σημαντικός αριθμός θυμάτων. Ταυτόχρονα, στους 730.000 εκτιμάται ότι είναι όσοι έχουν βρει καταφύγιο στη Ρωσία, στη συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες και παιδιά.
Χτες επίσης συνεχίζονταν οι μάχες στο Ντονέτσκ. Σύμφωνα με εκπροσώπους της λεγόμενης «Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ», σκοτώθηκαν 7 μέλη του φασιστικού «Δεξιού Τομέα» και 13 στρατιώτες τραυματίστηκαν. Το περιστατικό με τα μέλη του «Δεξιού Τομέα» σημειώθηκε σε σημείο ελέγχου των ρωσόφωνων πολιτοφυλάκων, όπου έγινε ανταλλαγή πυρών.

Στην Κριμαία ο Ρώσος Πρόεδρος

Με ενδιαφέρον αλλά και οργή από την πραξικοπηματική κυβέρνηση του Κιέβου, αναμενόταν η εμφάνιση του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, στην Κριμαία, που ενσωματώθηκε μετά από δημοψήφισμα στη δύναμη της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο Πούτιν έφθασε χτες και ενώ είχε προγραμματιστεί συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας στη Σεβαστούπολη, με συμμετοχή υπουργών και βουλευτών, προφανώς σε μια προσπάθεια επίδειξης δύναμης και απάντησης στον οικονομικό πόλεμο από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, με τις κλιμακούμενες κυρώσεις.

Κυρώσεις και ...γέφυρες από τη Γερμανία

Στο μέτωπο των κυρώσεων και αντικυρώσεων υπάρχει έντονη κινητικότητα. Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Ζέχσισε Τσάιτουνγκ» η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ενεργώ ώστε να μη διακοπεί η γραμμή των συζητήσεων με τον Ρώσο Πρόεδρο, παρά τις κυρώσεις». Και προσθέτει με νόημα: «Ημουν ανέκαθεν προσηλωμένη στην εποικοδομητική συνεργασία με τη Ρωσία και εξακολουθώ να είμαι έτοιμη γι' αυτή στο μέλλον». Ενώ ασκεί κριτική για την υπόθεση της Κριμαίας λέγοντας ότι «ο Πρόεδρος Πούτιν ενήργησε εναντίον μιας αρχής για την οποία υπάρχει συναίνεση στην Ευρώπη και η οποία έγκειται στη διαφύλαξη της ακεραιότητας των κρατών μας, στο να μην τροποποιούνται με μονομερή τρόπο τα σύνορα». Βέβαια, όταν διαλυόταν η Γιουγκοσλαβία με «πρώτο βιολί» στην ιμπεριαλιστική επέμβαση τη Γερμανία, τα σύνορα ...άλλαζαν βελούδινα. Είναι φανερή η υποκρισία της καγκελαρίου, αλλά η βάση του γεγονότος ότι δεν θέλει να κλείσει την επικοινωνία με τη Ρωσία είναι η αλληλοδιαπλοκή συμφερόντων γερμανικών και ρωσικών μονοπωλίων, όχι μόνο στον τομέα της Ενέργειας αλλά και σε μια σειρά βιομηχανικούς τομείς. Αλλωστε, καπιταλιστικές ενώσεις στη Γερμανία έχουν κατά καιρούς διαφοροποιηθεί σε ό,τι αφορά τις κυρώσεις.
Επίσης, σημαντική είναι η πληροφορία που δημοσιεύει η βρετανική εφημερίδα «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», που επικαλείται δήλωση αξιωματούχου της ΕΕ ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, ότι η ΕΕ ασκεί πιέσεις σε χώρες της Λατινικής Αμερικής να μην επωφεληθούν από το ρωσικό εμπάργκο σε αγροτικά προϊόντα από ΕΕ, ΗΠΑ, ώστε να πουλήσουν τα δικά τους.
«Μιλάμε με χώρες της περιοχής που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τις εισαγωγές στη Ρωσία, και τους μεταφέρουμε ότι περιμένουμε να μην επιδιώξουν κέρδη εκμεταλλευόμενοι τη σημερινή κατάσταση. Πρέπει να επιδιωχθεί κοινή στάση απέναντι στη Ρωσία για την κατάσταση στην Ουκρανία», φέρεται να δήλωσε ο αξιωματούχος της ΕΕ.
Βέβαια, ανεξάρτητα από τις παραινέσεις και πιέσεις της ΕΕ, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι μονοπωλιακοί όμιλοι από πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής και όχι μόνο (είναι γνωστές τελευταία και οι περιπτώσεις της Αιγύπτου και της Τουρκίας) σχεδιάζουν να διευρύνουν τις εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία καλύπτοντας και το κενό των εισαγωγών.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη και αμέσως μετά από έγκριση από το ουκρανικό Κοινοβούλιο να επιβάλει 29 νέες κυρώσεις ενάντια σε ρωσικά συμφέροντα, η Ρωσία ανακοίνωσε χτες ότι αναστέλλει την εισαγωγή αλκοολούχων ποτών από την Ουκρανία, επικαλούμενη η αρμόδια υπηρεσία και ζητήματα ασφάλειας των προϊόντων αυτών.