Η θηλειά του χρέους και ο Φόρος Περιουσίας

 Η θηλειά του χρέους και ο Φόρος Περιουσίας

Χτες διατυπώσαμε μερικές σκέψεις για το καινούργιο φρούτο που θα δοκιμάσουμε την επόμενη χρονιά, το περιουσιολόγιο. Σήμερα λέω να γενικεύσουμε την συζήτηση και να την πάμε ένα βήμα πιο πέρα. Ίσως έτσι καταλάβουμε καλύτερα το παιχνίδι που παίζεται ερήμην μας.

Από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης που βιώνουμε ήδη επί οκτώ και πλέον χρόνια και που δεν λέει να τελειώσει, το κεντρικό θέμα σε όλες τις οικονομικές συζητήσεις απανταχού της υφηλίου είναι το χρέος. Ο ΟΟΣΑ επισημαίνει το ολοένα διογκούμενο πρόβλημα από την υπερχρέωση των νοικοκυριών, το ΔΝΤ βλέπει αδιέξοδα που προκαλούνται από την υπερχρέωση των κρατών, οι κεντρικοί τραπεζίτες όλων των χωρών τρέμουν καθώς αντιλαμβάνονται ότι το σύστημά τους απειλείται με κατάρρευση λόγω χρεών και όλοι μαζί στίβουν τα μυαλά τους για να βρουν έναν τρόπο να επαναφέρουν την παγκόσμια οικονομία σε ρυθμούς ανάπτυξης, παρά τα χρέη που έχουν πνίξει ολόκληρο τον πλανήτη, όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα:

Τα ποσά είναι ανατριχιαστικά. Στα τέλη του 2014, το παγκόσμιο χρέος άγγιξε τα 200 τρισ. δολλάρια! Με δεδομένο ότι το παγκόσμιο ΑΕΠ δεν ξεπερνάει τα 70 τρισ., το παγκόσμιο χρέος φτάνει στο 286% του ΑΕΠ. Για να το πούμε πιο παραστατικά, προκειμένου να ξεπληρωθεί αυτό το χρέος πρέπει όλοι οι κάτοικοι της Γης να δουλεύουν επί 34-35 μήνες, δίχως να βάλουν στο στόμα τους έστω μια μπουκιά ψωμί.

Βέβαια, σε κάποιες χώρες (όπως η Ελλάδα) η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη. Εκείνο που ξέρουμε, επειδή μας το πιπιλάνε όλοι τριγύρω, είναι ότι το δημόσιο χρέος μας φτάνει τα 326 δισ. ευρώ (τουλάχιστον, τόσο ήταν την πρωτοχρονιά) και μάθαμε απ' έξω κι ανακατωτά ότι χρωστάμε το 180% του ΑΕΠ μας. Αυτό είναι το λεγόμενο χρέος κεντρικής κυβέρνησης. Μόνο που ως έλληνες δεν χρωστάμε μόνο αυτά. Υπάρχουν κι άλλα 103 δισ., τα οποία χρωστάνε οι φορείς τού ευρύτερου δημόσιου τομέα. Υπάρχουν και κάπου 740 δισ. σε έντοκα γραμμάτια, τα οποία ανακυκλώνουμε πληρώνοντας τόκους. Και υπάρχουν κι ακόμα 220 δισ., τα οποία έχει δανειστεί ο χρηματοπιστωτικός τομέας με την εγγύηση του δημοσίου. Αν τα αθροίσουμε όλα αυτά, φτάνουμε στο δυσθεώρητο ποσό των 1,39 τρισ. ευρώ, το οποίο ξεπερνάει το 800% του ΑΕΠ μας. Παναπεί, για να ξοφλήσουμε πρέπει να δουλεύουμε ως σκλάβοι οκτώ χρόνια, δίχως να πιούμε έστω ένα ποτήρι νερό. Τρέλα!

Αν κάποιοι σκεφτεστε ότι είτε υπερβάλλω είτε τα νούμερα που παραθέτω είναι λανθασμένα, λυπάμαι αλλά θα σας στενοχωρήσω. Προσέξτε:

Στις 30 Μαρτίου 2016, ο πρώην διοικητής τής ΤτΕ Γιώργος Προβόπουλος, μιλώντας στην γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων, πέταξε μια βόμβα μεγατόνων: "Θυμάμαι τον Μάιο του 2008 ο Μπομπ Τράα, ο οποίος είχε σταλεί τότε από το ΔΝΤ να κάνει μια έκθεση για την ελληνική οικονομία, είχε υπολογίσει ότι το χρέος κάθε μορφής του ελληνικού κράτους, της ελληνικής οικονομίας ήταν πάνω από 800% του ΑΕΠ και τον παρακαλέσαμε να μην το δημοσιεύσει γιατί θα γινόταν χαμός αν το δημοσίευε. Αλλά αυτή ήταν η πραγματικότητα και κάποιοι κάνανε πως δεν την βλέπανε".

Στον απόηχο της έκρηξης, ο Προβόπουλος βγήκε στον Αντέννα για να απαντήσει στην ερώτηση αν τότε ζήτησε από τον Τράα να θάψει την έκθεσή του. Στην κουτή ερώτηση, ο Προβόπουλος απάντησε λογικά: "Δεν είναι ακριβές ότι ζήτησα από τον Μπομπ να μην δημοσιοποιήσει τα στοιχεία, αλλά του ζήτησα να κάνει σωστή χρήση τους. Λόγω των δυσμενών συνθηκών που είχαν τα σπρεντ, αν έβγαινε η προοπτική του 800%, την άλλη μέρα θα κατέρρεε η χώρα". Πάντως, τον Αύγουστο του 2009 ο Τράα υπέβαλε κανονικά την έκθεσή του και αυτή βρίσκεται ακόμη και σήμερα αναρτημένη στον ιστότοπο του ΔΝΤ, όπου μπορεί να την διαβάσει ο οποιοσδήποτε.

Παρένθεση. Αν θυμάμαι καλά, οι εκλογές τού 2009 έγιναν στις 4 Οκτωβρίου. Αυτό σημαίνει ότι η έκθεση Τράα ήταν γνωστή τόσο σ' εκείνους που έλεγαν "λεφτά υπάρχουν" όσο και σ' εκείνους που διαλαλούσαν "όλα τα κάναμε καλά". Επίσης, σημαίνει πως όλοι όσοι είπαν (μερικοί εξακολουθούν να λένε) "δεν ξέραμε", είναι ή άσχετοι ή ηλίθιοι ή ψεύτες. Κλείνει η παρένθεση.

Ο Μπομπ Τράα (σκέτο "Μπομπ" για τον κ. Προβόπουλο), φανατικός υπέρμαχος της άποψης ότι
οι έλληνες ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους και τώρα πρέπει να πληρώσουν.

Πώς δένει η κουβέντα για το χρέος με το περιουσιολόγιο; Είναι απλό. Για να χαλαρώσει η θηλειά στην παγκόσμια οικονομία, πρέπει να μειωθεί δραστικά το χρέος. Αυτό γίνεται με δυο τρόπους: πρώτον, με διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του από πλευράς δανειστών (κάτι που δεν φαίνεται εφικτό, λόγω της απληστίας του κεφαλαίου) και, δεύτερον, με πραγματική φορολόγηση του πλούτου, του μεγάλου πλούτου. Πώς να φορολογήσεις, όμως, τον μεγάλο πλούτο, όταν διοχετεύεται σε φορολογικούς παραδείσους και χάνεται;

Εδώ έρχεται το περιουσιολόγιο να παίξει τον ρόλο του. Όσες τράπεζες και παρατράπεζες κι αν στηθούν στα διάφορα Καϋμάν και Βανουάτου κι όσες εταιρείες γραμματοκιβωτίου κι αν ιδρυθούν στις Κάτω Χώρες, τα ακίνητα δεν μπορούν να μεταφερθούν εκεί. Μένουν στον τόπο τους, βρίσκονται εύκολα και μπορούν να φορολογηθούν ακόμη ευκολώτερα. Αυτός είναι ο λόγος που οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Ένωση κλπ) υπερθεματίζουν την εφαρμογή τού Φόρου Περιουσίας σε όλες τις χώρες: να μαζέψουμε τα πολλά από τα ακίνητα κι από τα υπόλοιπα ό,τι πάρουμε είναι καλό. Υπολογίζεται ότι σε βάθος λίγων χρόνων μπορεί μέσω αυτού του φόρου να μεταφερθούν πάνω από 20 τρισ. δολλάρια στην εξυπηρέτηση του χρέους.

Φυσικά, σ' αυτόν τον σχεδιασμό, δεν θα μπορούσε να μη πρωταγωνιστήσει η Ελλάδα, το γνωστό πειραματόζωο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι κι αλλιώς, όλα τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που επιβάλλονται αλλεπάλληλα σ' ολόκληρη την Ευρώπη, εδώ πρωτοδοκιμάζονται. Τώρα, ποια θα είναι τα αποτελέσματα του εν λόγω πειράματος, ουδείς γνωρίζει. Πάντως, προσωπικά δεν διατίθεμαι να στοιχηματίσω ούτε μια χρησιμοποιημένη οδοντογλυφίδα στο ότι θα δούμε "πραγματική φορολόγηση του μεγάλου πλούτου"...

Απάντηση σε νέο αντικομμουνιστικό «επιστημονικό» εγχείρημα

 Απάντηση σε νέο αντικομμουνιστικό «επιστημονικό» εγχείρημα

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ

Απάντηση σε νέο αντικομμουνιστικό «επιστημονικό» εγχείρημα

Αποφασιστική παρέμβαση πραγματοποίησαν πολιτικοί πρόσφυγες και παιδιά πολιτικών προσφύγων στην ημερίδα με θέμα «Οι πολιτικοί πρόσφυγες του ελληνικού εμφυλίου και οι χώρες υποδοχής: Μηχανισμοί επιτήρησης των Ελλήνων στις Λαϊκές Δημοκρατίες», που πραγματοποιήθηκε στις 16 και 17 Σεπτέμβρη, στο λεγόμενο «Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης» (ΠΕΣ), που έχει δημιουργηθεί στα Λιβάδια Κοτύλης, στο Γράμμο.

Η ομάδα ιστορικών, υπό τον Νίκο Μαραντζίδη, καθηγητή του Τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, κινούμενη στο πλαίσιο της ιστορικής διαστρέβλωσης και του αντικομμουνισμού, επιχειρεί δήθεν να «φωτίσει» τις «σκοτεινές» πλευρές της σχέσης των πολιτικών προσφύγων με τις κρατικές αρχές των χωρών υποδοχής τους. Μάλιστα, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της έρευνας, θα υπάρξει έκδοση του υλικού σε συλλογικό τόμο.

Ως εισηγητές, εκτός από τον Ν. Μαραντζίδη, συμμετείχαν οι: Βάιος Καλογρηάς, Στράτος Δορδανάς, Κώστας Τσίβος, Απόστολος Παντελάκης, Ιάκωβος Μιχαηλίδης, Ηλίας Σκουλίδας, Κώστας Κατσάνος, Αλεξάντερ Ζίβοτιτς, Κατερίνα Τσέκου, Γιώργος Χριστίδης, Σταύρος Γ. Ντάγιος.

Η αλήθεια για την προσφορά των Λαϊκών Δημοκρατιών στους πολιτικούς πρόσφυγες

Τα παιδιά των πολιτικών προσφύγων ζήτησαν το λόγο στην έναρξη των εργασιών και, παρά την αντίρρηση του Ν. Μαραντζίδη, πραγματοποίησαν την παρέμβασή τους.

Εξέφρασαν την έκπληξη και την αγανάκτησή τους για τη θεματολογία της ημερίδας και τόνισαν τη μεγάλη και καθοριστική συμβολή των Λαϊκών Δημοκρατιών στη διάσωση και περίθαλψη των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων, αναφερόμενοι ιδιαίτερα στη μεγάλη φροντίδα και στοργή που έδειξαν οι χώρες και οι λαοί τους απέναντι στα παιδιά. Σε αντίθεση με τα παιδιά του παιδομαζώματος, που πραγματοποίησε το αστικό κράτος στις γνωστές «παιδουπόλεις», το εμπόριο της Φρειδερίκης και την πώληση χιλιάδων παιδιών στις ΗΠΑ. Ανέδειξαν την ειδική φροντίδα, για τα παιδιά στις Λαϊκές Δημοκρατίες, για την περίθαλψη, τη μόρφωση και την κατάρτισή τους, για την πολιτιστική και πνευματική τους εξύψωση. Και επιπλέον στιγμάτισαν την απόλυτη καταπάτηση του προσφυγικού δικαίου από τις κυβερνήσεις της ΕΕ, που ανοίγει πολύ επικίνδυνες ατραπούς για το μέλλον, σε αντίθεση με τη συνεπή στάση των Λαϊκών Δημοκρατιών, που σεβάστηκαν και εφάρμοσαν απόλυτα τη Συνθήκη της Γενεύης για τους Πρόσφυγες.

Σε αντιδιαστολή με τότε, σημείωσαν την απαράδεκτη και δολοφονική συμπεριφορά των ευρωπαϊκών κρατών και κυβερνήσεων, μαζί και της ελληνικής, απέναντι στους πρόσφυγες - θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων σήμερα και ιδιαίτερα στα παιδιά από τη Συρία και από άλλες χώρες.

Επικεντρώνοντας στον αντικομμουνισμό αυτού του είδους των ερευνητικών προγραμμάτων και ημερίδων, τόνισαν ότι γίνονται συμμέτοχοι με το έργο τους στην εκκόλαψη του αυγού του φασισμού. Τους ζήτησαν να διαφοροποιηθούν από αυτού του είδους τις «επιστημονικές» έρευνες και να μη συνυπογράφουν κείμενα και συμπεράσματα, που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα προσφέροντας μόνο πολύτιμες υπηρεσίες στην αστική τάξη, η οποία δεν έχει συμφέρον από την ιστορική αλήθεια.

Ριζοσπάστης

    Ποιος είναι τότε ο απατεώνας;!

Οι περισσότεροι όταν αναφέρονται σ’ αυτούς που άρπαξαν την ψήφο του λαού με ένα κάρο ψέματα, φροντίζουν να τονίσουν ότι είναι πολιτικοί απατεώνες και όχι κοινοί απατεώνες. Εάν το κάνουν επειδή θεωρούν ότι ο πολιτικός απατεώνας είναι κλάσεις ανώτερος από τον κοινό απατεώνα τότε έχει καλώς. Εάν όμως το κάνουν διότι φοβούνται να τους πούνε απατεώνες ή θεωρούν πως η απάτη τους είναι μικρότερη από τις κοινές απάτες, διότι δεν βάζουν απευθείας το χέρι στην τσέπη, τότε λανθάνουν.

– Οι τύποι αυτοί για να αποπροσανατολίσουν τον λαό και να αποτρέψουν κανένα ανοσιούργημα εκ μέρους του, την περίπτωση δηλαδή να δώσει δύναμη στις ταξικές δυνάμεις και τότε το σύστημα να τρέχει και να μη φτάνει, αράδιασαν μία θάλασσα ψέματα για το ότι θα δώσουν πίσω τα κλεμμένα που άρπαξαν οι προηγούμενοι, για το ότι θα κάνουν τους ξένους να χοροπηδάνε στο ρυθμό του καρσιλαμά, για το ότι θα φέρουν ένα σύστημα το οποίο θα είναι ένας «ελπιδοφόρος» κομμουνισμός και με τους κοιλαράδες χορτάτους και με τους λιπόσαρκους να γεμίζουν κι αυτοί τις κοιλιές τους! Σ’ αυτό το τελευταίο βέβαια βρισκόταν η παγίδα γιατί η πίττα ολάκερη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται.

– Οι τύποι αυτοί προκειμένου να μην δώσει ο λαός δύναμη στη δύναμή του, προκειμένου να μην στηρίξει τις ταξικές δυνάμεις, κατεύθυναν τον κόσμο στις πλατείες ανδρώνοντας εκτός από τον εαυτό τους και τους φασίστες. Οπορτουνιστές και φασίστες σε αγαστή συνεργασία προκειμένου να αποδυναμωθεί η πρωτοπορία της εργατικής τάξης.

– Οι τύποι αυτοί από την πρώτη στιγμή που ανέλαβαν την διαχείριση του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος και για μερικούς μήνες δούλευαν τον λαό ότι ήταν έτοιμοι να κάνουν όσα υποσχέθηκαν και όσοι λένε ότι δεν θα τα κάνουν είναι συκοφάντες! Τελικά έσυραν τον λαό σε ένα δημοψήφισμα για να ψηφίσει εάν θέλει νέο μνημόνιο, λες και πέντε μήνες πριν δεν ψήφισε εκφράζοντας τη βούλησή του να καταργηθούν και τα προηγούμενα μνημόνια και όχι να ψηφιστεί νέο.

– Οι τύποι αυτοί ενώ ήταν υπέρ του νέου μνημονίου, συντάχθηκαν με το «ΟΧΙ» για να κοροϊδέψουν για μία ακόμη φορά τον λαό. Γιατί με την ετυμηγορία του λαού με συντριπτικό ποσοστό υπέρ του «ΟΧΙ» στο νέο μνημόνιο εάν είχαν ταχθεί με το «ΝΑΙ», τότε όλα όσα έκαναν μετά θα ήταν ένα κανονικό πραξικόπημα! Ενώ με αυτόν τον άθλιο τρόπο ψήφιζαν το μνημόνιο με μαύρο δάκρυ ενώ και αυτοί ήταν εναντίον του μνημονίου, αλλά το έκαναν για το καλό του λαού, που δεν κατάλαβε ως βλάκας που είναι και ψήφισε «ΟΧΙ»! Τότε βέβαια οι ταξικές δυνάμεις προειδοποιούσαν ότι το ντέρμπι ήταν στημένο κι από πριν ξεπουλημένο και όποιο και να ήταν το αποτέλεσμα το νέο μνημόνιο θα ψηφιζόταν, αλλά τότε οι περισσότεροι δεν τους άκουσαν.

– Οι τύποι αυτοί αφού έκαναν τα παραπάνω κι άλλα πολλά ξαναέσυραν τον λαό σε εκλογές για να επικυρώσει τα όσα άθλια είχαν πράξει. Ακόμα όμως και σ’ εκείνες τις τελευταίες εκλογές δεν του είπαν ότι τα ψέματα τέλειωσαν και ότι θα του πατήσουν το κεφάλι στις πλάκες και θα του το λειώσουν. Τον κορόιδεψαν για μία φορά ακόμα με παράλληλα προγράμματα και άλλες τέτοιες ψευτιές με τις οποίες δήθεν θα αποκαθιστούσαν τμήμα της χαμένης του ζωής. Σύρθηκε κι ο λαός απογοητευμένος χωρίς να έχει τη δύναμη να σηκωθεί και να τσακίσει νέους και παλιούς λαομπαίχτες και θεομπαίχτες και προτίμησε τους νέους μέσα στην παραζάλη του ονείρου που του είχαν στήσει οι οπορτουνιστές!

Ξύπνησε ο λαός από το όνειρο στο οποίο τον έβαλαν οι οπορτουνιστές και άκουσε πλέον σοβαρές φωνές να του λένε ότι από την αρχή ήξερε ότι δεν μπορούν να γίνουν αυτά που του έταζαν, ότι από τα ταξίματα μεσολάβησαν τρεις εκλογικές μάχες κι ότι στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση του είπαν την αλήθεια, ότι εάν δεν έκαναν όλα αυτά που έκαναν τώρα ο τόπος θα ήταν κατεστραμμένος κι ότι απαιτούνταν κι άλλες θυσίες! Ακριβώς αυτά δηλαδή που έλεγε ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης κι ο Καρατζαφέρης.

Έτσι έβαλαν πιο γερά από τους προηγούμενους το χέρι στην τσέπη του λαού και δεν λένε να το βγάλουν ψάχνοντας μήπως ξεχαστεί μέσα κανένα ψίχουλο!

Εάν δεν είναι οι οπορτουνιστές η κορυφή της απάτης, τότε ποιοι είναι;!

 Πρώην πράκτορας CIA: Πληρώσαμε εκατ. σε πολιτικούς, ΜΚΟ, δημοσιογράφους για να διαλύσουμε τη Γιουγκοσλαβία

: Συνέντευξη - υπενθύμιση για το πως περίπου λειτουργεί η μεθόδευση της διάλυσης εθνών και κρατών. Αυτές οι τακτικές που περιλαμβάνουν: δόλιο δανεισμό με υπέρογκα χρέη, υποκινούμενους αλυτρωτισμούς, προβοκάτσιες, μετακινήσεις πληθυσμών, εξαγορές προσώπων, δολοφονίες κ.α. είναι τα όπλα για την επίτευξη των στόχων της παγκόσμιας απάνθρωπης εκμεταλλευτικής κάστας ελαχίστων φυσικών προσώπων. 

Τόσο τώρα στις δύσκολες στιγμές που βιώνουμε όσο και για αυτές που πολύ πιθανό να ακολουθήσουν θα πρέπει να είμαστε ενωμένοι και να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά.  

Αίσθηση προκαλούν οι αποκαλύψεις στις οποίες προέβη ο πρώην πράκτορας της CIA Ρόμπερτ Μπέιρ και συγγραφέας πολλών βιβλίων που φανερώνουν τα μυστικά της υπηρεσίας, αλλά και των κυβερνήσεων του Μπιλ Κλίντον και του υιού του Τζόρτζ Μπους, του τζούνιορ.

Έχει πολλάκις συλληφθεί και κρατηθεί όπως αναφέρει στο σάιτ του ο Μιχάλης Ιγνατίου. Ο Μιτ Γουόσπουρ, ένας προσωπικός του φίλος εργαζόμενος στη Γερουσία, ο οποίος του έδινε πληροφορίες, έχει δολοφονηθεί.

Ως πράκτορας της CIA ο Μπέιρ εργάστηκε στη Γιουγκοσλαβία το 1991-94 και στη Μέση Ανατολή. Από την αποχώρησή του από την υπηρεσία και μετά έχει πολλάκις κατηγορήσει την κυβέρνηση Μπους ότι προκαλούσε πολέμους για το πετρέλαιο.

Σε συνέντευξή του που δημοσιεύει και το ebritic.com, ο Μπέιρ προέβη σε εκπληκτικές αποκαλύψεις:

«Στη Γιουγκοσλαβία πήγα στις 12 Ιανουαρίου 1991, με ελικόπτερο, στο Σεράγεβο. Δουλειά μας ήταν να επιτηρούμε τους υποτιθέμενους Σέρβους τρομοκράτες ώστε να μην επιτεθούν στην πόλη. Μας είχαν ενημερώσει για μια οργάνωση με την ονομασία Ανώτερη Σερβία, η οποία σχεδίαζε βομβιστικές επιθέσεις στην πόλη λόγω της επιθυμίας της Βοσνίας να αποσχιστεί από τη Γιουγκοσλαβία.

»Στην πραγματικότητα αυτή η οργάνωση ούτε καν υπήρχε. Οι επικεφαλής μας, μας έλεγαν ψέματα. Η αποστολή μας ήταν απλώς να προκαλέσουμε πανικό στους πολιτικούς στη Βόσνια, να τους πείσουμε ότι επίκειται σερβική επίθεση. Η αποστολή αυτή τελείωσε για μένα σε δύο εβδομάδες. Ανέλαβα νέα στη Σλοβενία. Η επιχείρηση στη Βοσνία διήρκεσε έναν μήνα και είχε κωδική ονομασία Ίστινα (αλήθεια).

»Πήγα στη Σλοβενία διότι είχαμε πληροφορίες ότι σκόπευε να ανακηρύξει την ανεξαρτησία της. Διαθέσαμε μερικά εκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση ορισμένων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, κομμάτων της αντιπολίτευσης και διαφόρων πολιτικών.

»Πολλοί πράκτορες που διαφωνούσαν εξαφανίζονταν όταν αρνούντο να εκτελέσουν αποστολές προπαγάνδας κατά των Σέρβων. Προσωπικά είχα εκπλαγεί από τα ψέματα τα οποία μας έλεγαν οι επικεφαλής και οι πολιτικοί μας. Πολλοί πράκτορες καλλιεργούσαν την προπαγάνδα χωρίς να γνωρίζουν τι κάνουν. Ο καθένας μας γνώριζε μόνο ένα μέρος της υπόθεσης και μόνο αυτοί που δημιούργησαν την όλη υπόθεση γνώριζαν το σύνολό της, δηλαδή οι πολιτικοί.

»Στόχος της προπαγάνδας ήταν να διχάσουμε τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας ώστε να αποσχιστούν. Έπρεπε να υπάρχει ένας αποδιοπομπαίος τράγος στον οποίο θα έπεφτε το ανάθεμα. Επελέγη η Σερβία καθώς αυτή, κατά κάποιο τρόπο, είναι η διάδοχος κατάσταση της Γιουγκοσλαβίας.

»Δώσαμε χρήματα στον Στίπε Μέσιτς, στον Φράνιο Τούσμαν, στον Αλί Ιζετμπέκοβιτς, σε βουλευτές και μέλη της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης, σε δημοσιογράφους, σε στρατηγούς του Γιουγκοσλαβικού στρατού, ακόμα και σε ολόκληρες μονάδες. Ο Ράντοβαν Κάραζιτς έπαιρνε χρήματα, για κάποιο διάστημα, αλλά σταμάτησε να δέχεται χρήματα όταν κατάλαβε ότι θα κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου που έγιναν στη Βοσνία. Όλο αυτό κατευθυνόταν από την αμερικανική κυβέρνηση.

»Κάποιοι αξιωματούχοι της CIA έγραφαν ακόμα και τις επίσημες ανακοινώσεις που διαβάζονταν στα δελτία ειδήσεων. Στόχος ήταν η πρόκληση μίσους, εθνικισμού και προβολή της διαφορετικότητας.

»Το 1992 ήμουν ξανά στη Βοσνία με αποστολή την εκπαίδευση μονάδων του Βοσνιακού στρατού, καθώς η Βοσνία είχε μόλις ανακηρύξει την ανεξαρτησία της. Η Σρεμπρένιτσα είναι μια παραφουσκωμένη ιστορία και πολλοί άνθρωποι την έχουν αποδεχτεί. Ο αριθμός των νεκρών είναι ο ίδιος με τον αριθμό των Σέρβων και άλλων που σκοτώθηκαν, αλλά η Σρεμπρένιτσα πουλήθηκε στην πολιτική αγορά.

»Ο επικεφαλής μου, πρώην γερουσιαστής, έλεγε συνεχώς πως μερικά καθάρματα θα σταλούν στη Βοσνία. Έναν μήνα πριν την υποτιθέμενη γενοκτονία στην Σρεμπρένιτσα, μου είπε πως η πόλη θα «γίνει πρωτοσέλιδο» σε όλο τον κόσμο. Όταν ρώτησα το γιατί μου είπε απλώς «θα δεις». Ο Βοσνιακός στρατός πήρε εντολή να επιτεθεί σε σπίτια και σε αμάχους, στους κατοίκους της Σρεμπρένιτσα. Την ίδια ώρα οι Σέρβοι δέχονταν επίθεση από την άλλη πλευρά. Προφανώς κάποιος είχε πληρωθεί για τους υποκινήσει.

»Ένοχοι για την Σρεμπρένιτσα είναι οι Βόσνιοι, οι Σέρβοι και οι Αμερικανοί. Όλοι όμως ρίχνουν τις ευθύνες στους Σέρβους. Δυστυχώς πολλά από τα θύματα που θεωρούντο μουσουλμάνοι ήταν Σέρβοι ή άλλων εθνικοτήτων. Πριν μερικά χρόνια, ένας φίλος πρώην πράκτορας ο οποίος τώρα εργάζεται στο ΔΝΤ μου είπε ότι η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα ήταν προϊόν συμφωνίας αμερικανικής κυβέρνησης και Βόσνιων πολιτικών. Η πόλη θυσιάστηκε για κερδίσουν οι ΗΠΑ μια δικαιολογία για να επιτεθούν κατά των Σέρβων.

»Είναι ξεκάθαρο πως οι άνθρωποι που προκάλεσαν τον πόλεμο και υπαγόρευσαν τους όρους της ειρήνης κατέχουν τώρα εταιρείες που εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο των περιοχών αυτών. Απλώς υποδούλωσαν λαούς και τα παραγόμενα καταλήγουν στη Γερμανία και στις ΗΠΑ. Αυτοί είναι οι νικητές, καθώς οι λαοί υποχρεώνονται να εισάγουν, κατόπιν από αυτούς και καθώς δεν έχουν χρήματα αναγκάζονται να δανείζονται. Αυτή είναι η ιστορία στα Βαλκάνια.

»Το Κόσοβο, δια παράδειγμα, δημιουργήθηκε για δύο λόγους. Πρώτον γιατί η περιοχή είναι πλούσια σε ορυκτά και δεύτερον διότι αποτελεί στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟΑ. Είναι η μεγαλύτερη Νατοϊκή βάση στην καρδιά της Ευρώπης.

»Θέλω να πως στους λαούς της Γιουγκοσλαβίας ότι πρέπει να ξεχάσουν το παρελθόν. Χειραγωγήθηκαν τότε και είναι ανόητο να υπάρχει μίσος μεταξύ τους. Πρέπει να δείξουν ότι είναι οι ισχυροί και να καταλάβουν ποιος το δημιούργησε όλο αυτό. Προσωπικά ταπεινά ζητώ συγνώμη και αυτό γιατί για καιρό δεν αποκάλυπτα τα μυστικά της CIA και του Λευκού Οίκου.

Πηγή

Η σφαγή του Ελευθερίου Λάρισας

  Η σφαγή του Ελευθερίου Λάρισας

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1943 δύο Γερμανοί οπλίτες βγήκαν για κυνήγι στο δάσος της Δήμητρας με τις μηχανές τους. Στην περιοχή του Αγίου Νικολάου, αντάρτες του ΕΛΑΣ με επικεφαλής τον Γιώργο Αντωνόπουλο από τον Έλαφο, τους επιτέθηκαν σκοτώνοντας τον έναν και τραυματίζοντας τον δεύτερο.

Την επομένη γερμανικό αεροπλάνο τύπου Henkel προχώρησε σε αναγνώριση των ορεινών σημείων της περιοχής γύρω από το Ελευθέριο, ενώ παράλληλα μια πλήρης γερμανική φάλαγγα από τη Λάρισα πέρασε από το Ελευθέριο κατευθυνόμενη για το δάσος της Δήμητρας. Περνώντας από το Ελευθέριο δεν σταμάτησαν και δεν υπήρξαν βιαιοπραγίες. Οι κάτοικοι των οικισμών της Δήμητρας είχαν ειδοποιηθεί από τους αντάρτες και κατέφυγαν προς τον Κίσσαβο, γλιτώνοντας από τα γερμανικά αντίποινα. 

Τις πρώτες απογευματινές ώρες οι Γερμανοί επέστρεψαν στο Ελευθέριο μπλόκαραν τις εξόδους του χωριού και κάλεσαν όλους τους άνδρες ηλικιών από 15 ως και 50 έτη να παρουσιαστούν στην πλατεία λέγοντάς τους πως θέλουν απλώς να τους μιλήσουν. Οι κάτοικοι παρουσιάστηκαν στο καφενείο του χωριού, όπου οι Γερμανοί προχώρησαν σε συλλήψεις. Οι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν με φορτηγά στη Λάρισα και εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες στη θέση Μέζουρλο.

Εκτελέστηκαν οι εξής πολίτες:

Φρουξυλιάς Χρ. του Αθ., Φρουξυλιάς Αλ. του Αθ., Γκαραγκούνης Α. Α., Βάιος Χρ. του Β., Αναγνωστόπουλος Α. του Δ., Αναγνωστόπουλος Γ. του Δ., Αναγνωστόπουλος Δ. του Γ.,Ξεσφιγκούλης Κ. του Π., Μαγαλιός Δ. του Β., Μαγαλιός I. του Α., Χριστοδούλου Δ. του Β., Γιανακάρας Β., Γκουντέτσιος Σ. του Α., Μάλλιος Χ. του Η., Μάλλιος Κ. του Η., Κρεμαστάς Ε. του I., Αναστασίου Β. του Ν., Ζαφειρούλης Α. του I., Μητρακούλης Η. του Κ, Σιάτρας Κ. του Α., Ζαφειρούλης Β. του Α., Ζαφειρούλης Δ. του Α., Κοντογιάννης Ε. του Κ., Κοντογιάννης Α. του Κ., Σαπουνάς I., Σαπουνάς Αθ., Χάμος Κ., Κακαλούλης Μ. του Β., Κακαλούλης Γ. του Ν., Πατσούρας I. του Ν., Στάμος Σ. του Γ., Σιάτρας Αθ., Παπαχρήστου Αθ., Ροντούλης Κ., Χριστοδούλου Δ., Κακαλούλης Ν., Κουτσούκης Χρ., Πατσούρας Ι., Μεταλιός Ι., Κοντογιάννης Θ., Γκαραγκούνης Χρ., Κακαλούλης Ν., Νταλαμπύρας Ευθ., Κοντογιάννης Γ., Μητρακόπουλος Π., Μητρακόπουλος Α.

   Η ΔΕΘ, η αγορά νημάτων και η «Ρουμανική προπαγάνδα»… (Ένα ντοκουμέντο του 1958)

Από Σφυροδρέπανος

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //

Το ντοκουμέντο χαρακτηρίζεται ως «ΑΠΟΡΡΗΤΟΝ» έχει ημερομηνία 17 Σεπτεμβρίου 1958 (η ΕΔΑ ήταν ήδη αξιωματική αντιπολίτευση…) έχει την υπογραφή του Υπουργού Β. Ελλάδας και απευθύνεται προς «Το επί των Εξωτερικών Β’ Υπουργείον Α’ Πολιτικήν Δ/νσιν», ενώ στους πίνακες αποδεκτών είναι η ΚΥΠ, το Κέντρο Αλλοδαπών Θεσ/νικης και ο Νομάρχης Ημαθίας. Προέρχεται από το αρχείο της Νομαρχίας Ημαθίας (ΓΑΚ Ν. Ημαθίας)

Αναφέρει συγκεκριμένα:

«Κατά πληροφορίαν περιελθούσαν εις το Υπουργείον Β. Ελλάδος ο εν Αθήναις Πρέσβυς της Ρουμανίας κ. DRINCEANU πρόκειται να επισκεφθή προσεχώς την περιοχήν Βέρροιας, υπό το πρόσχημα να εξετάση τας δυνατότητας αγοράς νημάτων διά την βιομηχανίαν της χώρας του.

Φέροντες τούτο εις γνώσιν υμών, έχομεν την τιμήν να παρακαλέσωμεν υμάς όπως, ευαρεστούμενοι, αρνηθήτε, ει δυνατόν, την χορήγησιν της σχετικής αδείας, δεδομένου ότι έχομεν πάντα λόγον να πιστεύωμεν ότι η επίσκεψις αύτη είναι επίσκεψις προπαγάνδας και δώση αφορμήν αναταραχής των πνευμάτων εις του κύκλους των ρουμανιζόντων της περιοχής Βερροίας, οίτινες ουδ’ επί στιγμήν έπαυσαν να κινούνται.

Επί τη ευκαιρία της δεξιώσεως ην έδωσεν η Δ/νσις του Ρουμανικού περιπτέρου της Διεθνούς Εκθέσεως κατ’ αυτάς, είχομεν την ευκαιρίαν να διαπιστώσωμεν ότι εκλήθησαν και παρέστησαν εις αυτήν όλα τα ενταύθα στελέχη των ρουμανιζόντων, παρά το γεγονός ότι ταύτα διατείνονται ότι είναι αντικομουνισταί. Δεν αποκλείεται η εν Αθήναις Ρουμανική Πρεσβεία δια των επαφών τούτων να προσπαθήση να αναζωπυρώση την παλαιών ρουμανικήν προπαγάνδαν δια την οποία θα εύρη πάντοτε πρόθυμα όργανα».

Ας μας επιτραπούν ορισμένοι γενικότεροι σχολιασμοί με βάση και το σχετικό έγγραφο:

-Η παρουσία των περιπτέρων των τότε σοσιαλιστικών χωρών στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης αποτελούσε πόλο έλξης για πολλούς Έλληνες που είχαν τη ευκαιρία να δουν από κοντά τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Ταυτόχρονα έδιναν την ευκαιρία σε για την ανάπτυξη διμερών εμπορικών σχέσεων με επιχειρήσεις της χώρας μας. Η δράση τους ήταν , όπως αποδεικνύεται και από το σχετικό έγγραφο-λόγω και του «ψυχρού πολέμου» – υπό στενή παρακολούθηση των «Αρχών» της χώρας μας.

– Πράγματι και στην περιοχή της Βέροιας κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρχε δράση των λεγόμενων «Ρομανίζοντων». Το αστικό κράτος μετά την απελευθέρωση αντιμετώπισε αρκετούς από αυτούς ως δοσίλογους. Οδήγησε ορισμένους από αυτούς στο «Ειδικό Δικαστήριο Δοσίλογων» και από αυτούς καταδίκασε ένας μέρος τους πάλι σε φυλακίσεις που όπως αποδείχθηκε είτε ήταν μικρής διάρκειας, είτε στην πορεία μειώθηκε η ποινή τους και βγήκαν από τις φυλακές, αξιοποιώντας το γενικότερο κλίμα των ημερών (Εμφύλιος). Επομένως ο «κίνδυνος» δεν είχε αντιμετωπιστεί ουσιαστικά από αυτούς (π.χ Υπουργείο Β. Ελλάδας) που υποκριτικά αργότερα (στα 1958) τον επικαλούνταν.

– Η βασική πλευρά του ζητήματος επομένως ήταν ο «φόβος» για την ανάπτυξη διμερών οικονομικών σχέσεων με τις σοσιαλιστικές χώρες (ακόμη και με την τότε ΣΔ της Ρουμανίας με όλα τα προβλήματα που υπήρχαν σ’αυτήν). Γι’αυτό και καλούσαν σε δράση τον Νομάρχη για να μην χορηγήσει σχετική άδεια για επίσκεψη(!) του πρέσβη για να αγοράσει νήματα (υπήρχε σχετικά μεγάλη βιοτεχνική-βιομηχανική παραγωγή σε Βέροια-Νάουσα) κάτι που προφανώς δεν ετίθετο ζήτημα για τους πρέσβεις άλλων χωρών (της «Δύσης») που αλώνιζαν κυριολεκτικά τη χώρα μας…

Μαγική εικόνα...

Μαγική εικόνα...

Στον ένα χρόνο από τις εκλογές του περσινού Σεπτέμβρη, η κυβέρνηση διένειμε στον Τύπο σημείωμα ετήσιου απολογισμού, στο οποίο απ' την πρώτη κιόλας παράγραφο γίνεται φανερή η πρόθεσή της να εξωραΐσει το ταξικό υπέρ του κεφαλαίου περιεχόμενο της πολιτικής της, με τον ισχυρισμό ότι αυτή εγκρίθηκε απ' το λαό και ότι αποτελεί αναγκαία συνθήκη για τη δήθεν έξοδο του λαού απ' το «τούνελ», καλλιεργώντας αυταπάτες ότι ο χρόνος αυτός με τα όσα δεινά έφερε στο λαό συνιστά το πρώτο βήμα «μιας προσπάθειας με ορίζοντα τετραετίας» που θα οδηγήσει έξω από την κρίση.
Κλείνοντας το μάτι στο μεγάλο κεφάλαιο, παραθέτει τις επιδόσεις της στην προσπάθεια ανάκαμψης της κερδοφορίας του, τις οποίες «αμπαλάρει» με φιλολαϊκό περιτύλιγμα. Ετσι, ως βασικότερα σημεία του έργου της εμφανίζει: Την υπεραπόδοση το 2015 στο στόχο του πλεονάσματος. Την επανεκκίνηση μεγάλων έργων. Την παραχώρηση του ΟΛΠ και του Ελληνικού «με ευνοϊκότερους όρους για το δημόσιο συμφέρον». Τη μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης. Τον νέο αναπτυξιακό νόμο «που προσφέρει σταθερό επενδυτικό περιβάλλον και ισχυρά κίνητρα για τους επενδυτές». Την απορρόφηση κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Αλλά και το ξαναμοίρασμα της τηλεοπτικής «πίτας» ανάμεσα σε επιχειρηματικά συμφέροντα.
Αυτές, όμως, του είδους τις επιδόσεις ο λαός τις πληρώνει ακριβά, «ματώνει» για να διαμορφωθούν οι όροι ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Η κυβέρνηση, βεβαίως, προσπαθεί να πείσει το λαό ότι αυτός ο στόχος (της ανάκαμψης) είναι δικός του, ότι θα ικανοποιήσει και δικές του ανάγκες, εξ ου και το κάλπικο αφήγημα της «δίκαιης ανάπτυξης». Επιδιώκει να εξασφαλιστεί συναίνεση και ανοχή του στην πολιτική που τσακίζει τα συμφέροντά του.
Η κυβέρνηση, όμως, δεν σταματά εκεί. Στην προσπάθειά της να συμφιλιώσει το λαό με τη φτώχεια, να συμβιβαστεί αυτός με τη δυσβάστακτη πραγματικότητα που βιώνει, «αραδιάζει» μια σειρά από μέτρα - ασπιρίνες, διαχείρισης των ακραίων συνεπειών της αντιλαϊκής πολιτικής, σαν απόδειξη μιας ανύπαρκτης φιλολαϊκότητας. Καταφεύγοντας μάλιστα ακόμα και στο ψέμα.
Κομπάζει, για παράδειγμα, για την παροχή πρόσβασης στο σύστημα Υγείας των ανασφάλιστων, όταν οι όροι της πρόσβασης έχουν συνολικά δυσχεράνει για όλους. Οτι εξασφάλισε τη διατήρηση των κύριων συντάξεων όταν πετσόκοψε τις επικουρικές. Οτι στηρίζει τους φτωχούς αγρότες όταν συνολικά τους φόρτωσε νέα βάρη, αυξάνοντας φόρους, εισφορές κ.λπ. Οτι έδωσε προτεραιότητα στην Παιδεία όταν οξύνονται τα προβλήματα που με τρικ προσπαθεί να κουκουλώσει. Το ίδιο και στην Υγεία, όπου η πραγματικότητα κάνει σκόνη και θρύψαλα τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί ενίσχυσής της.
Οι κυβερνητικοί απολογισμοί είναι σαν μαγική εικόνα. Δεν πρέπει τα τεχνάσματά τους να θολώσουν την πραγματική εικόνα της εξελισσόμενης αντιλαϊκής επίθεσης δίχως τέλος. Δεν πρέπει να περάσει η ανοχή και ο συμβιβασμός με αυτή την πραγματικότητα.

ΟΗΕ: Yποκρισίας το ανάγνωσμα

ΟΗΕ: Yποκρισίας το ανάγνωσμα

Ως είθισται κάθε χρόνο αυτήν την περίοδο πραγματοποιείται η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, η σύναξη για μια βδομάδα των ηγετών όλων των χωρών του κόσμου, όπου ο καθένας προβάλλει τα ιδιαίτερα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα του, την κυβέρνησή του, και διατυπώνει απόψεις για παγκόσμια ζητήματα. Ο σημερινός αρνητικός διεθνής συσχετισμός, όπου κυριαρχούν η οικονομία και η εξουσία του κεφαλαίου, ο καπιταλισμός, κυριαρχεί και σ' αυτές τις συναντήσεις. Πίσω από τα πολλά βαρύγδουπα και τα ευχολόγια που ακούγονται περί «πίστης στην ειρήνη», «βιώσιμης ανάπτυξης», «αντιμετώπισης των απειλών στον κόσμο» κρύβονται πρώτα και κύρια τα συμφέροντα της κάθε αστικής τάξης, που πέρα από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων της χώρας, επιχειρεί να προαγάγει τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων που εκπροσωπεί, να φροντίσει όσο γίνεται για να κερδίσουν νέες αγορές, μεγαλύτερα μερίδια σε ενεργειακές πηγές και στους δρόμους μεταφοράς τους, πρώτων υλών, ή να αναβαθμίσει τη θέση της και την επιρροή της διεθνώς. Αυτό προσπαθεί κάθε κυβέρνηση με δεδομένη τη γεωστρατηγική θέση της, το μέγεθος της οικονομίας της. Και συγκροτεί συμμαχίες με άλλες αστικές τάξεις και το κράτος τους από διάφορα σημεία του πλανήτη, συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και αιματοκυλάει λαούς.
Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, των δυσκολιών για την ανάκαμψη, εκτός από σταθερές λυκοσυμμαχίες (π.χ. ΕΕ, ΝΑΤΟ), δημιουργούνται νέες, αναδιαμορφώνονται άλλες, υπάρχει γενικώς μια ρευστότητα, ενώ «βγαίνουν τα μαχαίρια», όπως βλέπουμε σε πολλές γωνιές του πλανήτη, για να αναφέρουμε τα πιο χτυπητά παραδείγματα της Μέσης Ανατολής, της Ουκρανίας, της Βόρειας Αφρικής, της Ασίας - Ειρηνικού, αλλά και στα παζάρια σχετικά με το Βrexit, ή τη Διατλαντική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου και Επενδύσεων ΕΕ - ΗΠΑ, τις ομαδοποιήσεις καπιταλιστικών χωρών στην ΕΕ, ή τις αντιπαραθέσεις ΗΠΑ - Γερμανίας.

***

Ολα αυτά, τις μέρες της «φιέστας» της Γενικής Συνέλευσης, καμουφλάρονται με την υποκρισία ότι ...όλοι πασχίζουν για την ειρήνη, τη δημοκρατία, την ευημερία των λαών, τη βοήθεια στους πρόσφυγες, την προστασία του περιβάλλοντος. Φυσικά, τα διαφορετικά συμφέροντα των καπιταλιστικών κρατών δεν μπορούν να κρυφτούν, αλλά οι τραγικές για τους λαούς επιπτώσεις των δικών τους επεμβάσεων, των πολέμων, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας εμφανίζονται ως περίπου ...φυσικά φαινόμενα, ή άντε πρόβλημα της τάδε ή της δείνα ...μη χρηστής διαχείρισης, και περισσεύουν οι επικλήσεις για την καλύτερη λειτουργία των διεθνών οργανισμών, τη διεύρυνσή τους. Πολύ συχνά, από δήθεν αριστερούς ηγέτες προβάλλεται η ...δυνατότητα και αναγκαιότητα ενός πολυπολικού κόσμου, που θα αποκαταστήσει τις ισορροπίες, θα εγγυάται την ειρήνη. Η ζωή αποδεικνύει ότι ανεξάρτητα από τους πολλούς πόλους, τη στιγμή που η κυριαρχία του κεφαλαίου, η εξουσία του, μένει άθικτη, το αποτέλεσμα για τους λαούς είναι το ίδιο. Πληρώνουν το μάρμαρο και σε περίοδο ιμπεριαλιστικών πολέμων, και σε περίοδο ιμπεριαλιστικής ειρήνης με το «πιστόλι στον κρόταφο», και σε περίοδο καπιταλιστικής ανάπτυξης, και σε περίοδο κρίσης.

***

Καθώς οι εργασίες της Γενικής Συνέλευσης βρίσκονται σε εξέλιξη, είναι ενδεικτικές οι πρώτες ομιλίες του γγ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπ. Ομπάμα, που καταδίκασαν γενικώς τον πόλεμο στην Συρία και έριξαν ...μαύρο δάκρυ για τους δύστυχους άμαχους που γίνονται πρόσφυγες, όταν όλ' αυτά είναι δικά τους δημιουργήματα, όπως και η «τρομοκρατία» των φονιάδων ισλαμιστών, ως ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιούν για την αλλαγή μη αρεστών καθεστώτων, ακόμη και συνόρων, ανοίγοντας δρόμους ενάντια στους ανταγωνιστές τους και υπέρ της ενδυνάμωσης των θέσεων των μονοπωλίων τους. Ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, που αναμένεται να μιλήσει σήμερα στη ΓΣ, έδωσε επίσης μια πρόγευση με τις παρεμβάσεις του αυτές τις μέρες σε διάφορα φόρα. Την ίδια στιγμή που και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και όλες οι προηγούμενες, συμμετέχει μέχρι τα μπούνια στους σχεδιασμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που προκαλούν εκατομμύρια ξεριζωμένους, μίλησε για «αιφνίδιες αυξήσεις στις ροές των μεταναστών», οι οποίες «προκάλεσαν ανησυχία - αν όχι φόβο - σε κοινωνίες που έχουν ήδη βιώσει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, η άμεση αυτή ξενοφοβική αντίδραση λειτούργησε, πολύ συχνά, ως κέλευσμα να θυσιαστεί το διεθνές δίκαιο και να επαναπροωθούνται πρόσφυγες, ακόμα και διακινδυνεύοντας τις ζωές τους στη θάλασσα. Πολύ συχνά, ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου θεωρήθηκε πολυτέλεια...»! Ζήτησε επιμερισμό των βαρών για τη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος και βοήθεια για τους εγκλωβισμένους, καταπίνοντας ...αμάσητες τις αιτίες που δημιουργούν τους πρόσφυγες, με πρώτη απ' όλες τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αλλά και όλο το αντιδραστικό πλαίσιο που προκαλεί τον εγκλωβισμό. Ταυτόχρονα, για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου, διεκδικεί καλύτερους όρους στη διεθνή αγορά («κούρεμα» χρέους, ρήτρες ανάπτυξης) και βέβαια πλασάρει τις προϋποθέσεις για μεγαλύτερη κερδοφορία των καπιταλιστών ως διέξοδο για ανακούφιση του λαού, τροφοδοτώντας νέες χίμαιρες και αυταπάτες περί φιλολαϊκής διαχείρισης στο πλαίσιο του καπιταλισμού.

***

Οπως επιβεβαιώνεται και στη φετινή μάζωξη στη Νέα Υόρκη, οι εργαζόμενοι και οι λαοί δεν μπορεί να περιμένουν τίποτε από τους εκμεταλλευτές τους. Η ταξική, λαϊκή αντεπίθεση δεν μπορεί να πάρει αναβολή γιατί το καπιταλιστικό σύστημα, που γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό, δεν παίρνει μερεμέτια, παρά μόνο ανατροπή και αλλαγή τάξης στην εξουσία. Που περνά μέσα από τη διεκδικητική πάλη για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών τους σε αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.

Μειωμένο κατά 25% το κονδύλι για τις αναπηρικές συντάξεις

Μειωμένο κατά 25% το κονδύλι για τις αναπηρικές συντάξεις

Τα επίσημα στοιχεία επιβεβαιώνουν τη «σφαγή» στην οποία επιδίδονται κατά βάση τα ΚΕΠΑ, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να την αποκρύψει από το λαό

Τη «σφαγή» που συντελείται σε βάρος των αναπηρικών συντάξεων αποκαλύπτουν τα επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ. Οπως προκύπτει από την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του Ταμείου για το 2016, η φετινή δαπάνη για τις συντάξεις αναπηρίας που αποδίδει το ΙΚΑ θα είναι μειωμένη κατά 25% από το ποσό που είχε προϋπολογιστεί στην αρχή του έτους.
Συγκεκριμένα, ενώ η αρχική δαπάνη προϋπολογιζόταν στα 915 εκατομμύρια ευρώ για φέτος, με βάση την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού μέχρι τα τέλη Αυγούστου, οι υπηρεσίες του Ταμείου προβαίνουν στην εκτίμηση ότι μέχρι το τέλος του έτους το κονδύλι για την καταβολή των συντάξεων αναπηρίας θα περιοριστεί στα 690 εκατομμύρια ευρώ! Κατά συνέπεια, η δαπάνη για τις αναπηρικές συντάξεις και μόνο στο ΙΚΑ θα περικοπεί κατά 225 εκατ. ευρώ και σε ποσοστό κατά 24,6%!
Μια τόσο μεγάλη περικοπή και μάλιστα στη διάρκεια ενός μόνο χρόνου δεν μπορεί να εξηγηθεί ούτε από «λάθος εκτίμηση», ούτε από τις μικρές αυξομειώσεις που μπορεί να έχει το σχετικό μέγεθος ανάλογα με τον αριθμό των δικαιούχων σύνταξης αναπηρίας. Μπορεί, όμως, να εξηγηθεί από το «μαχαίρι» που πέφτει στα ΚΕΠΑ, τα οποία συστηματικά και με πολιτική εντολή είτε μειώνουν τα ποσοστά αναπηρίας και κατά συνέπεια το ύψος της αναπηρικής σύνταξης, είτε μειώνουν το ποσοστό αναπηρίας τόσο, που ο δικαιούχος να χάνει εντελώς την αναπηρική σύνταξη.

Τα «σφαγεία» των ΚΕΠΑ έχουν συγκεντρώσει πάμπολλες φορές τα πυρά του αγωνιστικού κινήματος των αναπήρων

Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι μόνο στο ΙΚΑ, ο αριθμός δικαιούχων αναπηρικής σύνταξης μειώθηκε κατά 30.000 άτομα την τελευταία εξαετία, από 133.571 το 2010, σε περίπου 100.000 σήμερα (112.640 είναι οι δικαιούχοι με τα εντασσόμενα στο ΙΚΑ Ταμεία).
Ολα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η κυβέρνηση με το κουαρτέτο σχεδιάζουν νέες δραματικές περικοπές και στα προνοιακά και αναπηρικά επιδόματα, ύψους 900 εκατ. ευρώ κατ' έτος (0,5% του ΑΕΠ), με «όχημα» τη θεσμοθέτηση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης. Ηδη, πάνω από 70.000 βαριά ανάπηροι έχουν μείνει χωρίς επίδομα, καθώς από 212.000 που έπαιρναν κάποιο επίδομα το Μάρτη του 2012, σήμερα είναι κάτω από 150.000. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των ειδικών, οι βαριά ανάπηροι στη χώρα μας είναι πάνω από 500.000, ενώ οι ανάπηροι με ένα μέσο ποσοστό αναπηρίας δεν έχουν καμία στήριξη.
Θυμίζουμε, τέλος, ότι μετά την ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου 4387/2016 και μέχρι το τέλος του έτους, η κυβέρνηση θα προχωρήσει στη διαμόρφωση του νέου τρόπου υπολογισμού και των αναπηρικών συντάξεων, ο οποίος αναμένεται να επιφέρει επιπλέον δραματικές μειώσεις για τους μελλοντικούς δικαιούχους.

Αποκαλύπτεται η κοροϊδία της κυβέρνησης

Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία από τον προϋπολογισμό του ΙΚΑ διαψεύδουν τους ανυπόστατους ισχυρισμούς του υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Τάσου Πετρόπουλου, ο οποίος, απαντώντας σε σχετική Ερώτηση βουλευτή του ΚΚΕ, μόλις προχτές υποστήριζε στη Βουλή: «Εχουμε δηλώσει ότι οι αναπηρικές συντάξεις σε καμία περίπτωση δεν έχουν υποστεί καμία μείωση. Εχω πει ότι ισχύουν ακριβώς οι ποσοστώσεις και οι διαδικασίες που προβλέπονται από το 1951 ακόμα από το ΙΚΑ. Αυτός ο κανονισμός εφαρμόζεται.
Μάλιστα, στο ν. 4387 ρητά αναφέρουμε ότι ακόμα και για τον υπολογισμό των 1.300 ευρώ στο άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης ως όριο προστασίας, δεν λαμβάνονται υπόψη τα προνοιακά επιδόματα. Επίσης, λέμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει περικοπή σε οποιοδήποτε εισόδημα από συντάξεις, ακόμη κι αν υπάρχει ανάπηρο παιδί στην οικογένεια. Υπάρχει, λοιπόν, μια σειρά ρητών αναφορών στο νόμο, που δεν δικαιολογούν μια τέτοια επιφύλαξη ή σχετικό ερώτημα...».
Και όμως, τα ίδια τα στοιχεία του ΙΚΑ και ο δραστικός περιορισμός της σχετικής δαπάνης δικαιολογούν πέρα για πέρα τη σχετική Ερώτηση του ΚΚΕ και πολύ περισσότερο τις έντονες ανησυχίες και διαμαρτυρίες των ίδιων των αναπήρων.
Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι εξαιτίας αυτής της μείωσης της δαπάνης, το ίδιο το ΙΚΑ προχωρά σήμερα στην αναπροσαρμογή προς τα κάτω του ελλείμματός του, από τα 2,099 δισ. ευρώ που προέβλεπε ο προϋπολογισμός του 2016, στα 1,872 δισ. ευρώ. Να, λοιπόν, πώς η κυβέρνηση πετυχαίνει να μειώνει τα ελλείμματα των Ταμείων, οδηγώντας τους συνταξιούχους σε πλήρη ένδεια!
Από αυτή τη σκοπιά, αποκτά επείγοντα χαρακτήρα η διεκδίκηση αιτημάτων όπως αυτά που προβάλλουν οι αγωνιστικές συσπειρώσεις των αναπήρων και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, και συγκεκριμένα: Να επανέλθουν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα επιδόματα στο προ των περικοπών επίπεδο για τους ανάπηρους και τα μέλη των οικογενειών τους και να παρθούν μέτρα ολόπλευρης στήριξης των ανέργων.
Να μη γίνει καμία περαιτέρω περικοπή στα επιδόματα και τις συντάξεις αναπηρίας, όλοι οι ανάπηροι και οι χρόνιοι πάσχοντες, ανεξαρτήτως ποσοστού αναπηρίας, να έχουν απολύτως δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τεχνολογικά βοηθήματα, υγειονομικό υλικό κ.λπ. Τέλος, να επεκταθούν οι παραπάνω παροχές και σε κατηγορίες των ΑμεΑ όπως κωφοί, πάσχοντες από γεροντική άνοια, νόσο του Αλτσχάιμερ και Σκλήρυνση κατά Πλάκας.

Προσφυγή στο ΑΚΑΓΕ για τις συντάξεις

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η διοίκηση του ΙΚΑ αναμένεται σήμερα να ζητήσει τη χρηματοδότηση μέρους του ελλείμματος που παρουσιάζει από το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ). Πρόκειται για λογαριασμό που προέρχεται από τη λεγόμενη Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (επιβλήθηκε το 2010) και αποδεικνύει ότι μεγάλο μέρος των ελλειμμάτων που εμφανίζουν τα Ταμεία «κλείνουν» από τη λεηλασία των συντάξεων, αφού η επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό βαίνει κάθε χρόνο μειούμενη.
Σημειώνεται, επίσης, ότι το ΙΚΑ, μόνο από τις περικοπές των νόμων 4024/11, 4051/12 και 4093/12, θα αφαιρέσει φέτος από τους συνταξιούχους το ποσό των 747 εκατομμυρίων ευρώ. Και αυτό πέραν των περικοπών που υπέστησαν οι συνταξιούχοι του στις επικουρικές και στο ΕΚΑΣ.