Καινούργιο «μότο»

Οσο περνούν οι μέρες, τόσο μεγαλώνει η κινητικότητα επιχειρηματικών ομίλων του Φαρμάκου, για να αναβαθμίσουν τις μπίζνες τους στην ελληνική αγορά και να κερδίσουν έδαφος στην αρένα του παγκόσμιου ανταγωνισμού για το υγειονομικό υλικό, αξιοποιώντας την πανδημία και τη διαχείρισή της από την κυβέρνηση. Αυτό ήταν το περιεχόμενο της συνάντησης που είχαν ο υπουργός Υγείας και ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, για να ανακοινώσουν την «εμπορική συμφωνία» για 200.000 τεστ αντισωμάτων με αμερικανικό μονοπώλιο, «καθώς έρχεται η καλοκαιρινή τουριστική περίοδος». Τώρα λοιπόν που «έρχεται το δολάριο», τα τεστ έγιναν ξαφνικά απαραίτητα, όταν όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση προσπαθούσε να μας πείσει, επικαλούμενη την επιστημονική επιτροπή για τον κορονοϊό, ότι δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν γίνονται τεστ, αφού έτσι κι αλλιώς είμαστε όλοι σε καραντίνα! Τώρα, σύμφωνα με τον Κικίλια, τα αμερικανικά τεστ θα δώσουν «τη δυνατότητα στους επιστήμονές μας να χρησιμοποιήσουν διαγνωστικά και επιδημιολογικά αυτά τα εργαλεία, για να προφυλάξουμε καλύτερα τους συμπολίτες μας»! Φυσικά, αυτή δεν είναι η μόνη αντίφαση, που επιβεβαιώνει ότι τα επιστημονικά δεδομένα έγιναν «λάστιχο» την περίοδο έξαρσης του κορονοϊού, για να προσαρμοστούν στην πολιτική διαχείρισης της πανδημίας με κριτήριο τις ανάγκες της οικονομίας, τις αντοχές των νοσοκομείων και τη σταθερότητα του συστήματος. Πολλά από τα «απαγορεύεται» έγιναν ξαφνικά «επιτρέπεται», μέχρι και «επιβάλλεται» μπροστά στην ανάγκη «να πάρει γρήγορα μπροστά η οικονομία», όταν οι ίδιοι προειδοποιούν ότι «με τον ιό δεν ξεμπερδέψαμε» και ότι χρειάζεται ακόμα μεγάλη προσοχή. Αλλά είπαμε... Το καινούργιο «μότο» της κυβέρνησης είναι να κάνεις «το καλύτερο δυνατό που μπορείς ανά περίπτωση (σ.σ. στην οικονομία), κι ας μην είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο»...

Συμπλήρωμα

 

Μεταξύ φαντασιοπληξίας και αντιδραστικότητας κινούνται διάφορες ανορθολογικές προσεγγίσεις που αναπτύσσονται γύρω από την πανδημία. Ομως, όσο γραφικά κι αν ακούγονται ορισμένα από αυτά τα σενάρια, βάζουν το λιθαράκι τους στον αποπροσανατολισμό από τα ουσιαστικά ζητήματα που φανέρωσε η διαχείριση της πανδημίας, όπως είναι η εμπορευματοποίηση των δημόσιων συστημάτων Υγείας, οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις που οξύνονται γύρω από αυτές τις εξελίξεις, η επίδρασή της στην εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης. Βέβαια, ένα συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι όσα διακινούνται οργανωμένα, κυρίως από φασιστικές - σκοταδιστικές δυνάμεις, που αντιδρούν π.χ. στον εμβολιασμό του πληθυσμού, που δείχνουν τη «μάσκα» ως προπομπό της «μπούργκας», που ενοχοποιούν τους μετανάστες κ.ο.κ., δεν αποτελούν «παραφωνία», αλλά συμπλήρωμα της επίσημης κρατικής πολιτικής, των αντιφάσεων που εμφανίζονται όλο και πιο έντονα στη διαχείριση της πανδημίας. Τα διάφορα επιστημονικά μοντέλα και πρωτόκολλα γίνονται «λάστιχο», άλλα λένε οι επιστήμονες το πρωί και άλλα το βράδυ, δημιουργώντας αμφιβολίες και δυσπιστία. Ενώ μέχρι και μέλη της αρμόδιας επιστημονικής επιτροπής αναπαράγουν αντιεπιστημονικές και ανορθολογικές απόψεις, όπως ότι ...«η θεία κοινωνία δεν κολλάει»! Ολα αυτά γιατί καλούνται να δώσουν τεκμήρια στήριξης ενός σάπιου συστήματος, των αποφάσεων που παίρνουν οι αστικές κυβερνήσεις, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα, με πιο κραυγαλέο παράδειγμα τον τουρισμό. Πάνω σε τέτοιες αντιφάσεις βρίσκουν έδαφος «νομιμοποίησης» και οι κάθε είδους κομπογιαννίτες, για να διακινούν κι αυτοί τη σαβούρα τους, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση σε εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Ειρωνεία

 

«Είναι ειρωνικό ότι τον αυξημένο ρόλο του Δημοσίου καλείται να τον φέρει εις πέρας μια πολιτική ηγεσία που εμφορείται από τις ιδέες του λιγότερου κράτους και τον αυξημένο ρόλο της αγοράς. Ωστόσο, όταν η ανάγκη καλεί όλοι στο τέλος γίνονται κεϋνσιανοί». Το σχόλιο αυτό από άρθρο πανεπιστημιακού που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή», σχετικά με τη διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση, φανερώνει μια μεγάλη αλήθεια. Οτι τα όποια «μείγματα» επιλέγονται κατά καιρούς για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης δεν υπαγορεύονται ούτε από την πολιτική αναφορά του εκάστοτε πρωθυπουργού ούτε από τις «ιδεοληψίες» που τάχα έχει το τάδε ή το δείνα αστικό κόμμα, όπως λένε όταν τσακώνονται μεταξύ τους. Γι' αυτό, άλλωστε, όση αμηχανία είχε η ΝΔ όταν ήταν αντιπολίτευση, βλέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόζει με μανία τα μνημόνια και τα υπερπλεονάσματα, άλλη τόση αμηχανία έχει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας τη ΝΔ να εφαρμόζει μέτρα της λεγόμενης «επεκτατικής πολιτικής» και δημοσιονομικής χαλάρωσης. Επομένως, εκεί που υπάρχει η «ανάγκη της αγοράς» δεν υπάρχει καμιά ειρωνεία. Οι διαχειριστές, είτε σοσιαλδημοκράτες είτε φιλελεύθεροι, θα ανταλλάξουν μεταξύ τους ρόλους σαν να άλλαζαν πουκάμισα, κάτι που το επιβεβαιώνει περίτρανα η ίδια η ζωή. Το μόνο που δεν αλλάζουν είναι το γεγονός ότι φορτώνουν την κρίση στα εργατικά - λαϊκά στρώματα, κι αυτό είναι το μόνο «δόγμα» τους.

Ατζέντα

 

Την ίδια ακριβώς μέρα που η κρατική Εταιρεία Πετρελαίων της Τουρκίας υπέβαλε την πρώτη αίτηση για έρευνα στην περιοχή που περιλαμβάνει το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, ο γγ του ΝΑΤΟ, απαντώντας σε ερώτηση για την «ξεχωριστή ατζέντα» της Τουρκίας σε Λιβύη και Συρία, απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη: «Είμαστε 30 χώρες στο ΝΑΤΟ και μπορούμε να έχουμε διάφορες θέσεις σε διαφορετικά θέματα, ωστόσο η Αγκυρα είναι ένας σημαντικός σύμμαχος». Αν, λοιπόν, η Τουρκία, ως «σημαντικός σύμμαχος», έχει το ελεύθερο να αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας νότια της Κρήτης, τι την εμποδίζει να έχει «τη δική της ατζέντα» και στο Αιγαίο, αμφισβητώντας νησιά και θάλασσα; Το ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν αποτελεί ανάχωμα για τις διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά με τη συναίνεση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και αστικών κομμάτων αποτελεί την ομπρέλα κάτω από την οποία κορυφώνεται η διαπραγμάτευση για επικίνδυνες διευθετήσεις. Ειδικά αυτήν την περίοδο, στο παρασκήνιο φαίνεται πως φουντώνει το παζάρι και χρειάζεται να ανέβει η επιφυλακή του λαού απέναντι στις εξελίξεις.


Ριζοσπάστης 

Οι Ένοπλες Δυνάμεις ως μηχανισμός καταστολής

15 Μαΐ 2020 | 06:26

Του Μιχάλη Σοφικίτη*
Τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα κυριάρχησε η αστική τάξη σε πολλές χώρες. Όμως, με την άνοδο του εργατικού-λαϊκού κινήματος, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές και την όξυνση της ταξικής πάλης, το αστικό κράτος για να τους αντιμετωπίσει, χρησιμοποίησε τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του. Στο κράτος αυτό ιδιαίτερη θέση έχει ο Στρατός μαζί με τα άλλα ένοπλα τμήματα της Αστυνομίας, του Λιμενικού και της Πυροσβεστικής, τα οποία εκτός της κύριας αποστολής τους, συγκροτούνται, επίσης, για να προστατεύσουν την εξουσία και την ιδιοκτησία της άρχουσας τάξης. Η κρατική καταστολή στην Ελλάδα αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τις συνθήκες της εποχής π.χ. στην κρίση του 1929 θωράκισε τους μηχανισμούς καταστολής με το «Ιδιώνυμο» του Βενιζέλου, επικαλούμενη τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Σε συνθήκες αντιμετώπισης του οργανωμένου λαϊκού κινήματος το αστικό κράτος, μέχρι να ξεπεράσει τα δικά του αδιέξοδα και αντιθέσεις, χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς καταστολής και επιβάλλει πραξικοπήματα.
Στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες, οι κατασταλτικές λειτουργίες ενισχύονται με την πρόσδεση στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΝΑΤΟ-ΕΕ, Europol, Frontex, των οποίων οι στόχοι είναι πρώτα να σύρουν τα κράτη-μέλη στις ιμπεριαλιστικές τους επεμβάσεις όπου γης και μετά να ελέγξουν τα εργατικά-λαϊκά κινήματα, ανεξάρτητα από την εθνότητα τους. Το προσωπικό των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων συμμετέχει σε 12 ιμπεριαλιστικές αποστολές, οι οποίες γίνονται για να επιβάλουν την κυριαρχία των μονοπωλίων σε χώρες και λαούς. Οι Ευρω-ΝΑΤΟϊκοί μηχανισμοί λειτουργούν στη χώρα μας μέσα από τις Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκές βάσεις, στρατηγεία, επιτελεία και στρατιωτικές μονάδες, που προωθούν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών στην περιοχή. Την τελευταία 10ετία και πλέον διεξάγονται από τις ΕΔ της χώρας μας, σειρά ασκήσεων τόσο για την καταστολή διαδηλώσεων, όσο και στο πλαίσιο του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, της λεγόμενης «Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας». Ήδη το 2010 σε περιοδικό του ΓΕΣ, γίνεται αναφορά για άσκηση πιστοποίησης σε αντικείμενα καταστολής, που είχε γίνει στο Κοσσυφοπέδιο με τίτλο «Πιστοποίηση Λόχου Καταστολής».
Ασκήσεις τέτοιου τύπου σε Ελληνικό έδαφος έγιναν: Στη Βέροια, στο Β’ ΣΣ, το 2002 άσκηση καταστολής διαδηλώσεων για την αντιμετώπιση «ατάκτων ομάδων» αμάχων πολιτών. Το 2006, στο 951 Τάγμα (ΣΝ) στου Παπάγου έγινε «άσκηση-επίδειξη» αντιμετώπισης διαδηλωτών που σύμφωνα με το σενάριο διαδήλωναν εναντίον του ΝΑΤΟ, τμήμα στρατονόμων ήταν η κατασταλτική δύναμη, ενώ τους διαδηλωτές απεικόνιζαν φαντάροι με πολιτικά και για την αληθοφάνεια έφεραν πλακάτ με αντι-ΝΑΤΟϊκά συνθήματα. Το 2008 στη Νέα Πέραμο Αττικής έγινε εκπαίδευση τμημάτων σε επιχειρήσεις εντός κατοικημένου τόπου. Παρόμοια άσκηση έγινε το 2011 στο Κιλκίς. Τέλος το 2010 στη Χαλκιδική έγινε κοινή άσκηση «ειδικών δυνάμεων αστυνομικών υπηρεσιών».
Οι Ελληνικές ΕΔ σε εθνικό και ΝΑΤΟϊκό επίπεδο αναλαμβάνουν αποστολές αστυνομικού-κατασταλτικού χαρακτήρα, παράλληλα δε και η Ελληνική Αστυνομία στρατιωτικοποιείται. Το 2006 η τότε κυβέρνηση της ΝΔ με υπουργική απόφαση, (συμπληρωματική του νόμου για την στρατιωτικοποίηση της Αστυνομίας) αποφάσισε ότι οι δόκιμοι αστυνομικοί σε ποσοστό 10%,  θα εκπαιδεύονται στο Κέντρο Ανορθόδοξου Πολέμου (ΚΕΑΠ) των ΕΔ στη Ρεντίνα σε ειδικό πρόγραμμα καταρτισμένο από το ΓΕΣ. Έχουμε, λοιπόν, κοινή εκπαίδευση στρατού-αστυνομίας, κοινές τεχνικές βάσεις, εξορθολογισμό των προμηθειών με κοινή χρήση μέσων και ισχυροποίηση της αποτελεσματικότητας με το συντονισμό των κατασταλτικών μηχανισμών κατά του κοινού εχθρού-λαού. Τα παραπάνω αποδεικνύονται από τις κοινές προμήθειες σε υλικοτεχνικά μέσα, όπως κινητά φράγματα, δακρυγόνα, χρωματοσφαιρίδια, κλειστά κυκλώματα χώρων κ.α.
Σε εφαρμογή Αμερικα-ΝΑΤΟϊκών κατευθύνσεων γίνεται η διεύρυνση της δράσης των κατασταλτικών μηχανισμών της χώρας μας σε πλήθος άλλους τομείς της εσωτερικής μας ζωής. Η προληπτική δράση για την αντιμετώπιση των «Ασύμμετρων Απειλών και οι τρόποι αντιμετώπισής τους» παρουσιάστηκαν το 2003 μετά από μελέτη της Διεύθυνσης Αμυντικής Σχεδίασης και Προγραμματισμού του ΓΕΣ. Οι μορφές των απειλών που καλείται να αντιμετωπίσει ο στρατός μας είναι: Ο θρησκευτικός φανατισμός, η λαθρομετανάστευση, η τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα, ο κυβερνοπόλεμος, ο ηλεκτρονικός πόλεμος, ο ψυχολογικός πόλεμος κ.α.
Αυτά θεσμοθετήθηκαν με αφορμή την επίθεση της 11 Σεπτέμβρη 2001 και εντάχθηκαν στο νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ στη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας το 2010. Τις νομοθετικές αλλαγές υλοποίησαν οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Με βάση αυτές τις αλλαγές οι χώρες μέλη των λυκοσυμμαχιών δημιούργησαν εξειδικευμένα σώματα καταστολής και ασφαλείας. Στη χώρα μας τα σώματα αυτά είναι: Οι ειδικοί φρουροί, η συνοριοφυλακή, η ακτοφυλακή, οι αγροφύλακες κ.τ.λ. Σε αυτή την κατάσταση γενικευμένης καταστολής οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας της χώρας μας, που υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού, δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως δυνάμεις για την καταστολή του. Οι νόμοι αυτοί ψηφίζονται για να σταθεροποιούν και να διευρύνουν την κυριαρχία της ολιγαρχίας του κεφαλαίου που είναι απέναντι στα συμφέροντα των λαών.
Χρειάζεται επαγρύπνηση και προσοχή από όλους και ιδιαίτερα από τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, ώστε να μην βρεθούν απέναντι στο λαϊκό κίνημα που αγωνίζεται για τα δικά τους και δικά μας αιτήματα. Μπορούμε οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, η νεολαία, οι άνεργοι, όλοι μαζί με την εργατική τάξη να ακυρώσουμε στην πράξη όλους τους αντεργατικούς νόμους και να μην αφήσουμε να περάσουν νέοι π.χ. περιορισμός των διαδηλώσεων. Οι λαοί μπορούν, αν το πιστέψουν και το αποφασίσουν, να γίνουν αυτοί διαχειριστές του πλούτου που παράγουν και όχι τα μονοπώλια. Να οργανώσουν τη δική τους παραγωγή, τη δική τους εξουσία με κριτήριο, όχι το δικό τους κέρδος αλλά με κριτήριο τις ανάγκες και το συμφέρον της κοινωνίας. Μόνο έτσι θα ανέβει το βιοτικό μας επίπεδο, θα καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και θα οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός.

                                  Σοφικίτης Μιχάλης
                                  Ταξίαρχος (ΠΖ) ε.α.

Μοιράσου το...

Ετικέτες: Στρατός

Δείτε ακόμα...

---

Δικαιώματα Φαντάρων και Λαϊκό κίνημα

16 Μαΐ 2020

ΓΕΣ: Πίνακας απορριπτέων ΟΒΑ

13 Μαΐ 2020

Δύο νέα περιστατικά με πυροβολισμούς στον αέρα Τούρκων στον Έβρο

7 Μαΐ 2020

“Αντισώματα” για τις Ευθύνες τους!

Κατιούσα

Η καταστροφή του περιαστικού  δάσους του Σέιχ Σου εξαπλώνεται δυστυχώς, με τεράστιο τον κίνδυνο της ολοκληρωτικής του καταστροφής είτε από τη συνεχιζόμενη δράση του φλοιοφάγου εντόμου «Tomicus piniperda» είτε από πυρκαγιές.
Η δασοκτόνα πολιτική, που ακολούθησαν διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις, αποτελεί την κύρια αιτία αυτής της κατάστασης.
Μία πολιτική που χαρακτηρίζεται από την εμπορευματοποίηση των δασών και την επιδίωξη διεύρυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε αυτά.
Σ αυτή τη βάση απαξιώνεται και το δάσος του Σέϊχ Σου, ένας λόφος τον οποίο διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι στον κατασκευαστικό τομέα τον “βλέπουν” ως έναν εν δυνάμει οικισμό πολυτελών κατοικιών, που με διάφορους τρόπους διαχρονικά επιδιώκουν να αποχαρακτηρίσουν.
Αυτή την πολιτική υπηρετούν τόσο η κυβέρνηση, μέσω της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης, όσο και η Τοπική Διοίκηση (Περιφερειάρχης κ Δήμαρχοι).
Συνέπεια αυτής της πολιτικής είναι και η ελάχιστη χρηματοδότηση των αρμόδιων Δασικών Υπηρεσιών, η υποστελέχωση, οι τεράστιες ελλείψεις σε μέσα, η ανυπαρξία πρόληψης κάθε φυσικού και άλλου κινδύνου.
Έτσι τα δάση εγκαταλείπονται στο έλεος των ασθενειών και των πυρκαγιών, με αποσπασματικά και τελευταίας στιγμής μέτρα σε βάρος της ζωής των λαϊκών στρωμάτων και του περιβάλλοντος.
Γι αυτή την κατάσταση, Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Περιφέρεια και Δήμοι, αποποιούνται τις δικές τους ευθύνες προσπαθώντας να τις φορτώσουν ο ένας στον άλλον.
Σε αυτή την κατεύθυνση ο κ. Δανιηλίδης επιρρίπτει τις ευθύνες στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση για «καθυστέρηση» και «πλημμελή οργάνωση», ενώ η δεύτερη ανταπαντά πως «από τα μέσα Απρίλη ζήτησε τη συνδρομή του Δήμου αλλά μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ανταπόκριση».

• Η ψεύτικη αντιπαράθεσή τους προσπαθεί να αποκρύψει την μοναδική αλήθεια, ότι ο δρόμος ανάπτυξης με κριτήριο τη κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, τον οποίον όλοι αυτοί υπηρετούν, είναι αντίθετος με την πραγματική και ολοκληρωμένη προστασία και του Σέϊχ Σου και όλων των δασικών οικοσυστημάτων, του περιβάλλοντος γενικότερα, με τις λαϊκές ανάγκες.
• Γι αυτό άλλωστε και όλοι τους κουβέντα δεν έχουν να πουν όταν ψηφίζονται οι περιβαλλοντοκτόνοι νόμοι (όπως ο πρόσφατος που ψηφίστηκε στην βουλή), με τους οποίους στην ουσία συμφωνούν μαζί τους.

Το Σέϊχ Σου έχει ανάγκη από ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό προϋποθέτει μια συνολική μελέτη διαχείρισης και την εκτέλεση των προτεινόμενων δασοτεχνικών έργων που θα πρέπει, να εκτελεσθούν από την αρμόδια δασική υπηρεσία κι όχι να αποτελέσει αφορμή για πανηγύρι εταιρειών και όχι μόνο
Πριν από λίγες ημέρες ο Δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών εξέδωσε μια “δακρύβρεχτη” ανακοίνωση για τον υπαρκτό κίνδυνο που διατρέχει το Σέιχ Σου.
Για μία ακόμη φορά ο κ. Δανιηλίδης θέλει να «δικαιώνεται πλήρως» για την «κραυγή αγωνίας που εξέπεμπε από το 2018»!!!
Πομπώδης και υποκριτικές εκφράσεις με στόχο να κουκουλώσει τη δική του ευθύνη όπως και τη συμφωνία του με τις δασοκτόνες πολιτικές.

• Γιατί άραγε τόσα χρόνια ο κ. Δανιηλίδης δεν κατήγγειλε τους δασοκτόνους νόμους που ψήφιζαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, ανάμεσα τους και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ; 
• Που ήταν τόσα χρόνια ο κ. Δανιηλίδης όταν οι δασικές υπηρεσίες λειτουργούσαν με ελάχιστο μόνιμο προσωπικό, ψάχνοντας να καλύψουν τα τεράστια κενά με εθελοντές;  
• Γιατί τόσα χρόνια δεν κινητοποιούσε μαζικούς φορείς και οικολογικές οργανώσεις για να χρηματοδοτηθούν μελέτες και ενέργειες πραγματικής βοήθειας του δάσους;

Η «Λαϊκή Συσπείρωση», από τη συζήτηση ακόμη του προϋπολογισμού, είχε αναδείξει την εγκληματική αδιαφορία της διοίκησης για δράσεις πυροπροστασίας χώρων πρασίνου και βλάστησης του Δήμου.
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει παραστατικότατα την πολιτική που ακολούθησε η διοίκηση τα τελευταία 5 τουλάχιστον χρόνια.
Τα χρήματα που έπαιρνε ο Δήμος – για τέτοιου είδους δράσεις – μέσω των κρατικών ενισχύσεων ήταν λιγότερα και από ψίχουλα.
Πενήντα εφτά χιλιάδες οχτακόσια ευρώ τον χρόνο που θα έπρεπε να κατευθυνθούν για:

• Προληπτικό καθαρισμό της δημοτικής βλάστησης
• Απομάκρυνση των υπολειμμάτων αυτού του καθαρισμού
• Συμβολή στη συντήρηση και βελτίωση του δασικού οδικού δικτύου σε συνεργασία με τη Δασική Υπηρεσία
• Προμήθεια εξοπλισμού (π.χ. βυτιοφόρα, γεννήτριες, ασύρματοι κλπ)
• Κάλυψη λειτουργικών εξόδων (καύσιμα, υπερωρίες προσωπικού, κλπ)

Είναι μάλιστα τόσο μεγάλη η κοροϊδία της κυβέρνησης, που στην επιστολή της προς τους Δήμους συστήνει πως: «Τυχόν αδιάθετα ποσά δύναται να διατεθούν και για την υλοποίηση δράσεων πυροπροστασίας των Δήμων, του επόμενου έτους»!!!

Ποια ήταν η αντίδραση της διοίκησης του Δήμου όλα αυτά τα χρόνια, απέναντι σε αυτή την κατάφορη κοροϊδία;

• Όχι απλά κώφευε, 
• Όχι απλά δεν αντέδρασε να διεκδικήσει μεγαλύτερα ποσά
• Όχι απλά δεν εκταμίευσε ούτε ένα ευρώ επιπλέον, από το «πλούσιο» κατά τα άλλα ταμείο της, αλλά 

Όλα αυτά τα χρόνια δεν ξόδεψε ούτε και αυτά τα ελάχιστα ψίχουλα 
για την υλοποίηση κάποιων μέτρων προστασίας.
Όπως φαίνεται από τους προϋπολογισμούς των τελευταίων πέντε ετών, το πενιχρό αυτό ποσό (57.800 ευρώ) που δίνεται κάθε χρόνο από το 2016, συσσωρεύεται χρόνο με το χρόνο για να φτάσει το 2020 να υπάρχουν αδιάθετα 255.633,23 ευρώ.
Όλα αυτά τα χρόνια δηλαδή ξοδεύτηκαν μόλις 33.367 ευρώ.
Αυτή ήταν η δήθεν “κραυγή αγωνίας” που εξέπεμπε ο κ. Δανιηλίδης και η διοίκησή του αυτά τα χρόνια.
Μπορεί αντισώματα για τον κορονοϊό να μην αναπτύχτηκαν ακόμη, αλλά «αντισώματα ευθυνών» υπάρχουν μπόλικα. 

Η δεύτερη φορά θα ήταν ίδια και χειρότερη απ' την πρώτη!

Ο τότε πρωθυπουργός στα εγκαίνια του Νοσοκομείου Σαντορίνης, που αποτέλεσε το πρώτο νοσοκομείο ΝΠΙΔ - «μη κερδοσκοπική» επιχείρηση

Μια βδομάδα πριν, με άρθρο του σε κυριακάτικη εφημερίδα ο πρώην πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας επιχείρησε να δώσει απάντηση στο ερώτημα «Τι θα γινόταν αν...» κυβερνούσε σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρουμε ποιον απασχολεί ένα τέτοιο ερώτημα, μιας και οι περισσότεροι ξέρουν καλά την απάντηση. Αλλωστε δεν πάει και πολύς καιρός απ' όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αποχωρίστηκε τον κυβερνητικό θώκο και οι μνήμες είναι νωπές. Το σίγουρο είναι πως με το άρθρο του ο Αλ. Τσίπρας κατάφερε να υπενθυμίσει πόσο έχουν ειδικευτεί στην πολιτική απατεωνιά και έχουν εξασκήσει τις μεθόδους χειραγώγησης και εξαπάτησης του λαού.

Εκεί εξάλλου αποσκοπούσε ο πρώην πρωθυπουργός με το άρθρο του, να πείσει λαϊκές δυνάμεις που αγωνιούν για το τι μέλλει γενέσθαι ότι η δική του κυβέρνηση θα τα έκανε όλα αλλιώς, πολύ καλύτερα για τα λαϊκά συμφέροντα, ότι είναι καλύτερη στη διαχείριση απ' αυτή της ΝΔ και ότι φυσικά υπάρχει διαχείριση στο πλαίσιο αυτού του συστήματος που μπορεί ταυτόχρονα να είναι ωφέλιμη και για το λαό και για το κεφάλαιο. Για να το πετύχει ο Αλ. Τσίπρας, έπρεπε προφανώς να παραποιήσει πλήρως την πραγματικότητα της πολιτικής που άσκησε η κυβέρνησή του και των συνεπειών που είχε για το λαό.

Ολοι ...υποψιάζονται τι θα γινόταν αν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ: Θα συνέχιζε να σφίγγει τη θηλιά της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης γύρω από το λαιμό της δημόσιας Υγείας, να υποβαθμίζει τις παρεχόμενες υπηρεσίες στο λαό, να βαθαίνει την εμπορευματοποίησή της προς τέρψιν των ιδιωτών εμπόρων. Κι ας γράφει ο Αλ. Τσίπρας για ...κοσμογονία με προσλήψεις και παρά με ουρά για την κάλυψη των αναγκών και της πανδημίας!

Μήπως άλλωστε δεν ήταν μαζί ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αυτοί που ανέθεσαν στο Κέντρο Τεκμηρίωσης και Κοστολόγησης Νοσοκομειακών Υπηρεσιών ΑΕ να αναπτύξει το ελληνικό σύστημα DRG (Κοστολόγηση Ομοιογενών Διαγνωστικών Κατηγοριών), δηλαδή τη βασική απαίτηση των ασφαλιστικών εταιρειών για να διαμορφωθούν παρόμοιοι όροι λειτουργίας μεταξύ δημόσιων νοσοκομείων και ιδιωτικών κλινικών;
Μήπως δεν ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με υποστηρικτή τη ΝΔ, που εγκαινίασε το Νοσοκομείο Σαντορίνης, το πρώτο νοσοκομείο ΝΠΙΔ - μη κερδοσκοπική επιχείρηση; Μήπως δεν ήταν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοί που διεύρυναν το θεσμό της «ελαστικής» εργασίας στα νοσοκομεία, που προχώρησαν σε αλλεπάλληλες μειώσεις δαπανών στον προϋπολογισμό των νοσοκομείων; Μήπως δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που κράτησε κλειστά τα νοσοκομεία που είχαν κλείσει προηγούμενες κυβερνήσεις; Που ενίσχυσε την επιχειρηματική δράση στην Υγεία με την πολιτική του; Που αρνήθηκε να κάνει τις αναγκαίες προσλήψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας, το οποίο και πριν από την πανδημία λειτουργούσε στο όριο;
Ομως δεν είναι μόνο τα έργα και οι ημέρες του ως κυβέρνηση, αλλά και η γραμμή του σήμερα ως αντιπολίτευση. Είναι η γραμμή «θα λογαριαστούμε μετά την πανδημία», με την οποία παρείχε ουσιαστική στήριξη στην κυβέρνηση της ΝΔ για να νομιμοποιηθεί η «ατομική ευθύνη», για να κουκουλωθούν οι κρατικές ευθύνες που φέρουν και τη δική του σφραγίδα για τη γύμνια στο σύστημα Υγείας.

Αν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, οι άνεργοι θα συνέχιζαν να αναμετριούνται με τη φτώχεια τους, οι αγρότες και οι επαγγελματίες με τα χρέη τους, οι εργαζόμενοι με την άγρια εκμετάλλευση, την εργοδοτική αυθαιρεσία, τους μισθούς πείνας, τα τσακισμένα εργατικά δικαιώματα. Ολοι μαζί με την εφορία, τα έξοδα για φως, νερό, τηλέφωνο, φαγητό... Τις «τροφαντές» υποσχέσεις Τσίπρα για «επιδόματα» και «ενισχύσεις» τις βάζουν πλάι στις υπόλοιπες ακάλυπτες επιταγές με τις οποίες εξαπάτησε λαϊκά στρώματα, για να βγάλει στη συνέχεια τη βρωμοδουλειά του κεφαλαίου, ψηφίζοντας ένα ακόμα μνημόνιο και εκατοντάδες αντεργατικά μέτρα, πάνω στα οποία πατάει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ για το αντεργατικό πογκρόμ.

Εξάλλου, είναι πια αποδεδειγμένο ότι όσα παρουσιάζονται ως «παροχές» δεν αφορούν το λαό, αλλά ενισχύσεις προς το κεφάλαιο, και έχουν ως άλλη όψη το χτύπημα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την ένταση της εκμετάλλευσης. Αυτήν την πολιτική ακολουθεί και η ΝΔ σήμερα, με τον ΣΥΡΙΖΑ να τη βλέπει αμήχανα να εφαρμόζει μέτρα «χαλάρωσης», δηλαδή άμεσης χρηματοδότησης στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Οι εργαζόμενοι που ακούνε το αίτημα για «επαναφορά του κατώτατου μισθού» (από το... 2021), ως συμβολή στην «άνοδο της παραγωγικότητας», θυμούνται ότι ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που ως κυβέρνηση διατήρησε τον κατώτατο και «υποκατώτατο» μισθό στα άθλια επίπεδα της ΠΥΣ του 2012, ενεργοποίησε τον κατάπτυστο νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου για την ακύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, εμπλούτισε το αντεργατικό οπλοστάσιο με νέους νόμους, τους οποίους διατηρεί και επεκτείνει η ΝΔ. Οπως διατηρεί τον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου και τον θωρακίζει παραπέρα με τον νόμο Βρούτση, ως εφαλτήριο για το επόμενο βήμα προς την ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης και το σύστημα των τριών πυλώνων.

Αν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, η πρώτη κατοικία θα έβγαινε στο σφυρί και όποιος αντιδρούσε στους πλειστηριασμούς θα τυλιγόταν σε μια κόλλα χαρτί, αφού τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ φέρουν οι αποφάσεις που αίρουν την προστασία για τα σπίτια του κοσμάκη και ποινικοποιούν τους αγώνες ενάντια στους πλειστηριασμούς. Κι ας γράφει ό,τι γράφει ο Τσίπρας για «προστασίες» κ.λπ. Αναίσχυντοι και όταν έπαιρναν τέτοια μέτρα και τώρα που κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτα για το έγκλημα.

Και, φυσικά, αν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ θα βάθαινε η εμπλοκή στους επικίνδυνους για το λαό ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή, των οποίων αναδείχθηκε σημαιοφόρος, θέση από την οποία σήμερα τραβάει το αυτί στην κυβέρνηση της ΝΔ να συνεχίσει στο δρόμο που αυτός χάραξε. Μάλιστα δεν χάνει ευκαιρία να θυμίζει ότι είναι δικό του έργο διευθετήσεις όπως η ευρωατλαντικής κοπής Συμφωνία των Πρεσπών!

Ενα σημείο ωστόσο του άρθρου του Αλ. Τσίπρα ήταν πέρα ως πέρα αληθές και σαφές! Το σημείο όπου μέτρησε δισεκατομμύρια στο κεφάλαιο για «να σταθεί όρθιο στην κρίση». Απέναντί του ήταν και παραμένει συνεπής και κιμπάρης. Ρευστότητα, εγγυήσεις από το Ελληνικό Δημόσιο, κάλυψη μισθών και ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, αναστολή φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, υποχρεώσεων προς τις τράπεζες κι άλλα πολλά. Αξιώσεις για τις οποίες κουνάει το δάχτυλο στη ΝΔ ότι καθυστερεί να υιοθετήσει και να υλοποιήσει, θωρακίζοντας στο μέτρο του δυνατού την καπιταλιστική οικονομία μπροστά στη νέα κρίση.

Είναι λοιπόν σαφές ότι αν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγματι όλα θα ήταν κι αυτήν τη φορά ρόδινα, όπως διατείνεται ο πρόεδρός του! Για τους ίδιους που ήταν ρόδινα και την προηγούμενη φορά, για τους ίδιους που είναι και τώρα με κυβέρνηση ΝΔ. Για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Το δίλημμα για όλους αυτούς είναι προφανές: Καλύτερα για τα συμφέροντά τους με ΝΔ ή με ΣΥΡΙΖΑ; Το δίλημμα για το λαό, όμως, ουσιαστικά είναι ανύπαρκτο...