2 Οκτ 2014

Για σκέψου λιγάκι...

 Οι "άχρηστοι"



Ακούμε εδώ και χρόνια αυτή τη γνωστή, βαρετή αλλά ακατοίκητη από νόημα κουβέντα περί άχρηστων και ανίκανων πολιτικών.
Τι κοροϊδία...
Και μάλιστα μια κοροϊδία που κρύβει την αλήθεια και τους πραγματικούς φταίχτες όλου αυτού του δράματος που ζούμε, όσοι το ζούμε και μας τσακίζει.

Η αλήθεια όμως είναι ακριβώς η ανάποδη.
Όχι μόνο δεν είναι άχρηστοι αυτοί που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνάνε, αλλά αντίθετα παίρνουν πραγματικά βραβείο, αφού όλοι μαζί έχουν καταφέρει κάτι σχεδόν αδύνατο.
Να συντηρήσουν στη ζωή ένα σύστημα που έπρεπε να έχει σβήσει εδώ και δεκαετίες, ίσως εδώ και 100 χρόνια...
Έχουν καταφέρει, εξαπατώντας με ιδιοφυείς τρόπους τους λαούς, να κάνουν να μοιάζει ζωντανό και λαμπερό ένα σύστημα που σαπίζει εδώ και έναν αιώνα και που το μόνο που έχει να προσφέρει είναι μιζέρια, φτώχεια, δυστυχία, πολέμους και θάνατο.
Όχι σε όλους βέβαια. Εμείς, όμως, για το λαό ενδιαφερόμαστε...

Όποιοι ενδιαφέρονται "για όλους" (και γι' αυτούς που πλουτίζουν από τη δυστυχία των άλλων, δηλαδή) ας το δηλώσουν ανοιχτά κι ας εξακολουθήσουν να μιλάνε για "απατεώνες", "άχρηστους", "ανίκανους" κλπ.
Τίποτε από όλα αυτά δεν είναι όλοι αυτοί που κυβέρνησαν. Απλά δούλευαν για λογαρισμό άλλης τάξης.
Και στις δύσκολες στροφές, σαν καλοί κυβερνήτες του πλοίου αλλά όχι ιδιοκτήτες, έμπαιναν μπροστά και "την πλήρωναν" αυτοί. Αφού, βέβαια, είχαν πληρωθεί πρώτα πολύ καλά για την υπηρεσία τους με όλους τους τρόπους.

Οι αδριάντες που τους έστησε το σύστημα και οι τιμές τους τα λένε όλα.

"Οι μεγάλοι σωτήρες" λοιπόν, που κάποτε κάθονται και στον πάγκο ως "ανίκανοι"... έτσι είν' η ζωή, δεν είναι παρά οι μεγάλοι σωτήρες αυτού του φρικτού και άδικου κόσμου.
Ε.Βενιζέλοι, Παπανδρέου, Καραμανλήδες και ξανά απ' την αρχή τα ίδια ονόματα.
Με χρυσά γράμματα, πραγματικά, τους αξίζει να γραφτούν τα ονόματά τους από τους ιδιοκτήτες της εξουσίας (επομένως και της ιστορίας), αυτούς που σώθηκαν από τις πολιτικές των "μεγάλων Ελλήνων", των "μάγων" που κατάφεραν να εξαπατήσουν το λαό και να δώσουν ζωή κι ανάσα σ' ένα σαπισμένο σύστημα.

Μέχρι να φτάσουμε στον Α. Σαμαρά...
Που κι αυτός μόνο άχρηστος δεν είναι.
Πώς γίνεται ένας άχρηστος να σου βάζει τα δυο πόδια σε ...μισό παπούτσι, να σου κάνει τη ζωή πατίνι, ενώ πήρε τη σκυτάλη απ'αυτόν που στην είχε κάνει ποδήλατο;
Και ενώ είχαν φυσικά τάξει και υποσχεθεί καλύτερες μέρες... τελικά το μερτικό σου το πήραν άλλοι, μπήγοντας το μαχαίρι ακόμα πιο βαθιά στη σάρκα του λαού.
Πόσο άχρηστος μπορεί να είναι κάποιος που ουσιαστικά κατάφερε να κρύψει ακόμα κι από σένα τη φτώχεια σου που συνέχισε να μεγαλώνει, και να σε κάνει να νομίζεις ότι η κρίση τελειώνει όπου νάναι ενώ εξακολουθεί να σε τσακίζει και να σου παίρνει ό,τι σού έχει απομείνει, πράγμα που βέβαια θα συνεχισθεί μεχρι να σωθούν οι επιχειρήσεις και τα κέρδη τους;

Για σκέψου λιγάκι...
Πόσο άχρηστοι;

Επομένως κι αυτοί που μιλάνε για άχρηστους ξέροντας φυσικά όλες αυτές τις απλές αλήθειες, τί ρόλο παίζουν;
Σε ποιά μεριά βρίσκονται;

Πάντως, όχι στη δι
κή μας...

Το κόκκινο νοσοκομείο

 Το κόκκινο νοσοκομείο

Αν είσαι στο κέντρο της αθήνας και κατευθύνεσαι πχ από την πατησίων προς τον ευαγγελισμό (χοντρικά μισή ώρα απόσταση), περνάς πρώτα από τη συνοριακή ζώνη μεταξύ εξαρχείων και κολωνακίου, που είναι καλά φυλαγμένη από κλούβες των ματ, ιδίως στα φυλάκια πέριξ των παλιών και των καινούριων γραφείων του πασόκ (ένα είδος δικού μας τσάρλι πόιντ), ακριβώς δίπλα από τα γραφεία του ναρ (σε αυτό το ρεύμα που στα δυο έχει σκιστεί), όπου ένα βράδυ οι μπασκίνες βρήκαν ευκαιρία για επίδειξη αυταρχισμού. Και διασχίζεις το τρίγωνο της σκομπίας, με την καθημερινή να αντικαθιστά την εφ-συν, απλωμένο σεντόνι σε κάθε τρίτο τραπέζι, λες και πέρασε συνεργείο του σκάι και έκανε εξόρμηση με το (δικό τους) όργανο, για να φτάσεις στο μαλακό υπογάστριό της και την είσοδο του ευαγγελισμού από τη μαρασλή.

Που έχει τη φήμη του κόκκινου νοσοκομείου, όχι εξαιτίας του μεγάλου ομόχρωμου κτιρίου –θα δούμε στη συνέχεια τι είναι- αλλά επειδή το παμε είναι πρώτη δύναμη στους εργαζόμενους του ευαγγελισμού, με επικεφαλής το σιώρα, που είναι κατά γενική ομολογία μεγάλη μορφή του κινήματος και είχε γίνει ο κακός δαίμονας του κεκράκτη άδωνη, που θυμόταν πάντα τη σοβιετία και τα γκούλαγκ, κάθε φορά που στριμωχνόταν στα τηλεοπτικά παράθυρα. Στους πίνακες ανακοινώσεων επικρατούν οι δικές μας αφίσες, ενώ στους διαδρόμους μπορείς να πετύχεις σφους, παλιούς γνωστούς από τη σπουδάζουσα, γιατρούς που λένε για τις εντυπώσεις τους απ’ το φεστιβάλ στο ίλιο, ασθενείς που βλέπουν το ρίζο και ξεθαρρεύουν για να εκδηλωθούν και να σου πιάσουν κουβέντα (τα παραδείγματα δεν είναι τυχαία). Ή μπορείς να δεις πχ την αναισθησιολόγο σου στα πλάνα με την επέμβαση των ματ στο προαύλιο του νοσοκομείου(!) (και τις αντιδράσεις για τη φιέστα που είχε στηθεί για αυτό το κόκκινο κτίριο, που θα δούμε στη συνέχεια) και να περιμένεις να δεις αν θα τη συλλάβουν και χρειαστεί να πάει πίσω η εγχείριση (και για να προλάβω λάθος συνειρμούς και συμπεράσματα, όχι δεν μπήκα εγώ στο χειρουργείο· μην αρχίσετε στα σχόλια ευχές για περαστικά, σιδερένιος, κτλ).

Αν ρωτήσεις βέβαια τους δικούς μας, θα σε προσγειώσουν στην πραγματική εικόνα για την κατάσταση στο νοσοκομείο, επισημαίνοντας πχ τα μικρά ποσοστά συμμετοχής σε κάποιες απεργίες. Στοιχείο που δείχνει πόσο πίσω από τις ανάγκες είναι το επίπεδο οργάνωσης και συνειδητοποίησης των εργαζομένων, ακόμα και σε χώρους όπου μπορεί να υπάρχουν πιο ευνοϊκοί συσχετισμοί και μερικές εκλογικές πρωτιές στα σωματεία.

Δεν παίζουν φυσικά μπάλα μόνοι τους οι δικοί μας. Υπάρχουν πχ κι οι δακίτες, που πήραν το μέρος της διοίκησης του νοσοκομείου για την επέμβαση των ματ και αποχώρησαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας από το προεδρείο του σωματείου. Η αρσυ του εξωκοινοβουλίου (με κάποια στοιχεία αντάριζα λόγω και του κλάδου) στους γιατρούς, όπου δραστηριοποιείται μεταξύ άλλων κι ένας αρανίτης, που είχε γίνει μούρη το μαϊούνη, βγαίνοντας στα δελτία ειδήσεων να μιλήσει ως εκπρόσωπος των φοιτητών -και σε μια εκδήλωση οι αναρχικοί του πήγαν στο βήμα ένα ματσάκι μαϊντανό με ένα τηλεκοντρόλ, για να τον τρολάρουν. Ενώ στις εκλογές που διεξάγονται τώρα στον ιατρικό σύλλογο αθηνών) έκαναν δειλά-δειλά την εμφάνισή τους (όχι στον ευαγγελισμό αλλά στον κλάδο γενικά) κάτι φασισταριά με δικό τους συνδυασμό και αφίσες που καλούν σε στήριξη των ελλήνων ιατρών (χωρίς γάμα, απλώς γάμα τα, με κεφαλαία γράμματα, σαν κι αυτά που χρησιμοποιούν στο διαδίκτυο οι φασίστες, για να φωνάξουν).

Η χαρτογράφηση των δυνάμεων όμωως δεν είναι πολύ εύκολη για έναν αμύητο (σαν εμένα καλή ώρα), εξαιτίας και της εντυπωσιακής πολυδιάσπασης του προσωπικού σε διάφορους κλάδους και σωματεία, με την αλάνθαστη συνταγή του διαίρει και βασίλευε, που στην προκείμενη πατάει ίσως λίγο και στο «τουπέ» κάποιων γιατρών (με γάμα) που ως επιστήμονες δε θεωρούν πως βρίσκονται στην ίδια θέση και έχουν τα ίδια προβλήματα με τους κοινούς θνητούς-εργαζόμενους του νοσοκομείου ή και με τους ειδικευόμενους συαδέλφους τους.

Ο ευαγγελισμός είναι από τις λιγοστές μονάδες που έχουν απομείνει στο κέντρο της αθήνας, με αποτέλεσμα να γίνεται το αδιαχώρητο, κάθε φορά που εφημερεύει και δέχεται μεγάλο όγκο έκτακτων περιστατικών, και να λείπουν πολλές φορές και τα πιο στοιχειώδη. Αν χρειαστεί πχ να κάνεις εισαγωγή για κάποια προγραμματισμένη επέμβαση, μπορεί να σε ρωτήσουν αν σκοπεύεις να διανυκτερεύσεις εκεί, για να στρώσουν σεντόνι, αλλιώς να κάνουν οικονομία –εφόσον έρθεις την άλλη μέρα κατευθείαν για την εγχείριση. Αλλά αυτό είναι γενικό φαινόμενο σε όλες σχεδόν τις νοσοκομειακές μονάδες. Μου έλεγε πχ μια σφισσα για ένα άλλο νοσοκομείο, όπου έμπαινε κάθε τόσο μια κυρία από το προσωπικό κι έψαχνε τα ντουλάπια, χωρίς να τους λέει τι θέλει, προφανώς για να ελέγξει τα υλικά (κλινοσκεπάσματα, αναλώσιμα, κτλ) που είχε χρεωθεί, αν ήταν εκεί ή αν της τα είχαν σουφρώσει.

Πολλά κενά του συστήματος καλύπτονται από διάφορους αετονύχηδες ιδιώτες που μοιράζουν ανενόχλητοι διαφημιστικά φυλλάδια και κάρτες με τις υπηρεσίες τους, νοικιάζοντας έναντι (ενός καθόλου αμελητέου) αντιτίμου τηλεοράσεις για τους ασθενείς, πτυσσόμενες καρεκλοξαπλώστρες για συνοδούς, ως κι ασθενοφόρα για μεταφορές (!), με την ταρίφα για να πας από τον ευαγγελισμό στο κρατικό της νίκαιας να φτάνει τα 40 ευρώ, όπως πληροφορηθήκαμε. Όλα αυτά ουδόλως φαίνεται να ενοχλούν κάποιον απ’ τη διοίκηση του νοσοκομείου (σα να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας) και τους πολιτικούς τους προϊστάμενους. Άντε το πολύ να απασχολούσαν το υπουργείο οικονομικών (λέμε τώρα) γιατί τα εν λόγω παράσιτα σπανίως κόβουν αποδείξεις –κι αυτό φταίει που φτάσαμε ως χώρα ως εδώ, με την κρίση, κτλ..

Κι αν ρωτήσετε κάποιο δικό σας γιατρό (που να είναι και δικός μας κατά προτίμηση), θα σας πει πολλές αντίστοιχες ιστορίες καθημερινής τρέλας. Οι οποίοι γιατροί-χειρούργοι εν τω μεταξύ, χωρίζονται βασικά σε τρεις κατηγορίες. Σε αυτούς που απαιτούν φακελάκι μπροστά, για να κερδίσεις την προσοχή τους και να μη λιώσεις στην αναμονή. Σε αυτούς που δεν το ζητάνε, αλλά δε θα σου πουν και «όχι», αν επιμείνεις. Και σε αυτούς που το αρνούνται κατηγορηματικά και δε σηκώνουν συζήτηση. Ανάμεσά τους και οι δικοί μας γιατροί, που έχουν και μία έγνοια παραπάνω, γιατί η δράση τους μπαίνει στο μικροσκόπιο, από κάθε άποψη, κι αν χρηματίζονταν, θα τους την είχαν στημένη και θα γινόταν βούκινο.
Στέλεχος του παμε πιάστηκε επ’ αυτοφόρω...
Κι από πίσω η τσιριχτή φωνή του άδωνη: στα γκούλαγκ, στα γκούλαγκ.

Οι κυβερνώντες προφανώς πιάνουν μόνο την πρώτη κατηγορία για να ενισχύσουν το γνωστό στερεότυπο (λαμόγια-βολεμένοι-εργατοπατέρες), όπου τους τσουβαλιάζουν όλους, και να κερδίσουν την εύνοια της κοινής γνώμης για τις επιχειρούμενες αναδιαρθρώσεις που διαλύουν ό,τι απέμεινε. Παράλληλα στήνουν φιέστες-παράτες, πχ για την καινούρια πτέρυγα του ευαγγελισμού (το κόκκινο κτίριο που λέγαμε), που είναι δωρεά της εθνικής τράπεζας (!) και δεν είναι πολύ καθαρό ακόμα με ποιον τρόπο θα αξιοποιηθεί, ποιος ακριβώς θα έχει πρόσβαση και με ποια κριτήρια. Αρχικά ήταν μάλιστα να παρευρεθεί ο σαμαράς στη φιέστα αυτή, αλλά τελικά τον προφύλαξαν, για να μη τσαλακωθεί η εικόνα του και έφεραν αντ’ αυτού τα ματ, για να καταστείλουν τις αντιδράσεις των εργαζόμενων, που ζουν καθημερινά την κατάσταση που περιγράψαμε αδρομερώς παραπάνω και μόνο ως πρόκληση θα μπορούσαν φυσικά να εκλάβουν τέτοιες πανηγυρικές τελετές.


Κι αν η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, αυτό δε συμβαίνει λόγω κάποιου κακού σχεδιασμού, αλλά ακριβώς σύμφωνα με το σχέδιο πλήρους απαξίωσης και κατεδάφισης της δημόσιας υγείας, για να παραδοθεί ο τομέας στα νύχια της.. ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Στην ίδια ρότα στοχεύει κι η διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων (προς όφελος των ιδιωτικών ασφαλιστικών) που καλύπτουν ολοένα και λιγότερες θεραπείες-επεμβάσεις-εξετάσεις, κτλ. Οπότε μελλοντικά –κι ήδγη από τώρα ως ένα βαθμό- θα (προσ)εύχεσαι να μη σου τύχει να αρρωστήσεις βαριά και χρειαστεί να πας σε γιατρό. Ενώ οι γιατροί σύντροφοι μπορεί να χρειαστεί να μιμηθούν στο άμεσο μέλλον το παράδειγμα του πρωταγωνιστή από το «πίσω από τις ράγες» και να προσφέρουν αμισθί στο λαό τις υπηρεσίες τους.

Το Occupy Central είναι αμερικανικά χρηματοδοτούμενη ανταρσία (Ι)

 Το Occupy Central είναι αμερικανικά χρηματοδοτούμενη ανταρσία (Ι)

Το Occupy Central είναι αμερικανικά χρηματοδοτούμενη ανταρσία
Μτφρ.: Lenin Reloaded


Ο στόχος των ΗΠΑ στο Χονγκ Κονγκ είναι σαφής: η μετατροπή του νησιού σε επίκεντρο χρηματοδοτημένης από το εξωτερικό ανατροπής με την οποία να μολυνθεί η ηπειρωτική Κίνα πιο άμεσα.

Οι διαδηλωτές του κινήματος “Occupy Central” στο Χονγκ Κονγκ φωνάζουν οικεία συνθήματα και υιοθετούν οικείες τεχνικές, αυτές που βλέπουμε σε όλο τον κόσμο, ως μέρος του γιγάντιου εγχειρήματος πολιτικής αποσταθεροποίησης και αλλαγής καθεστώτων των ΗΠΑ. Η ταυτοποίηση των ηγετών, η ιχνηλάτηση του χρήματος και η εξέταση της δυτικής δημοσιογραφικής κάλυψης αυτών των γεγονότων αποκαλύπτει με βεβαιότητα το ότι για μια ακόμα φορά, η Ουάσινγκτον και η Γουολ Στριτ έχουν πιάσει δουλειά για να κάνουν τη διακυβέρνηση του κινεζικού νησιού του Χονγκ Κονγκ απ' το Πεκίνο όσο πιο δύσκολη γίνεται.

Ποιος βρίσκεται πίσω από το “Occupy Central”; Ας μιλήσουμε με ονόματα



Υπάρχουν αρκετά ονόματα τα οποία αναφέρονται διαρκώς στα ρεπορτάζ για το λεγόμενο “Occupy Central,” την τελευταία προσθήκη σε μια μακρά σειρά από αμερικανικά κατασκευασμένες "χρωματιστές επαναστάσεις", και μέρος της τεράστιας και φιλόδοξης γεωπολιτικής ανακατάταξης την οποία οι ΗΠΑ ξεκίνησαν σοβαρά το 2011, κάτω απ' τον μανδύα της λεγόμενης "Αραβικής Άνοιξης."

Πολλές από τις πηγές των δυτικών ΜΜΕ αναφέρουν ως βασικό οργανωτή τον Benny Tai, λέκτορα νομικής στο Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ. Ωστόσο υπάρχουν πολλοί "συνδιοργανωτές" που αναφέρονται μαζί του. Η εφημερίδα South China Morning Post σε άρθρο με τίτλο, “Ξεκίνησε το Occupy Central: Ο Benny Tai καβαλάει το κύμα φοιτητικών διαμαρτυριών για να εξαπολύσει κίνημα (1),” αναφέρει τους περισσότερους:
Πολιτικά πρόσωπα βαρέων βαρών, όπως η πρόεδρος του Κόμματος των Πολιτών Audrey Eu Yuet-mee, ο πρώην επικεφαλής της Επισκοπής της Καθολικής Εκκλησίας Καρδινάλιος Jospeh Zen Zi-kiun και ο ιδρυτής και πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος Martin Lee Chu-ming μίλησαν στους συγκεντρωμένους.
Η Post αναφέρει επίσης:
Ο Jimmy Lai Chi-Ying, το υπό πίεση αφεντικό της Next Media, που διερευνάται από την Ανεξάρτητη Αρχή ενάντια στη Διαφθορά για δωρεές σε πανδημοκράτες πολιτικούς, είπε ότι ήρθε [στη συγκέντρωση] αμέσως μετά από τηλεφώνημα του Martin Lee Chu-ming.
Ο Benny Tai παρακολουθεί συχνά φόρουμ που οργανώνονται και χρηματοδοτούνται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το National Endowment for Democracy (NED) και τη θυγατρική του, το National Democratic Institute (NDI). Μόνο αυτό τον μήνα, μίλησε σε ένα συνέδριο με θέμα τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις και τίτλο "Σχεδίασε τη Δημοκρατία" στο Χονγκ Κονγκ (με χρηματοδότηση του NDI). Ο Tai είναι επίσης ενεργός στο Κέντρο για τις Συγκριτικές σπουδές στο Δημόσιο Δίκαιο του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ, που και αυτό χρηματοδοτείται από το NDI. Η ετήσια έκθεση του Κέντρου για το 2013-14 αναφέρει πως ο Benny Tai συμμετείχε τουλάχιστο σε τρεις δραστηριότητες του κέντρου και ότι ήταν επικεφαλής ενός από τα προγράμματά του.

Οι Martin Lee, Jimmy Lai, and Joseph Zen είναι όλοι επιβεβαιωμένα και ηγέτες του κινήματος “Occupy Central” και συνεργάτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ. Ο Martin Lee, ιδρυτής και πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος στο Χονγκ Κονγκ, ταξίδεψε στις ΗΠΑ φέτος για να συνωμοτήσει άμεσα με το NED και με πολιτικούς της Ουάσινγκτον. Νωρίτερα φέτος, ο Lee μίλησε στην εκδήλωση του NED “Γιατί έχει σημασία η δημοκρατία στο Χονγκ Κονγκ.” Μαζί του στην εκδήλωση που οργάνωσε το NED ήταν ο Anson Chan, άλλη γνωστή φυσιογνωμία που υποστηρίζει τις ταραχές στους δρόμους του Χονγκ Κονγκ.

Ενας ακόμα θάνατος στο γήπεδο της σαπίλας και των βρώμικων συμφερόντων

Ενας ακόμα θάνατος στο γήπεδο της σαπίλας και των βρώμικων συμφερόντων
Ο θάνατος του 46χρονου φιλάθλου του Εθνικού, που είχε τραυματιστεί σε σοβαρά επεισόδια πριν 15 μέρες στον αγώνα για τη Γ' Εθνική μεταξύ Ηροδότου και Εθνικού και νοσηλευόταν στην εντατική του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου, έφερε ξανά στην επιφάνεια με το χειρότερο τρόπο το θέμα της βίας στα γήπεδα και ό,τι υπάρχει πίσω από αυτό, τις αιτίες, τα κίνητρα, τις επιδιώξεις. Ας δούμε μερικές πλευρές σχετικές με τη σημερινή πραγματικότητα στα γήπεδα και τον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό.
* * *
Από τη δημιουργία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και την ένταση της εμπορευματοποίησης του αθλήματος που επιβάλλει το κυνήγι του κέρδους από αυτούς που κινούν τα νήματα στο χώρο (επιχειρηματίες, πολυεθνικές, παράγοντες), αποδεδειγμένα η βία στους αγωνιστικούς χώρους πήρε μεγάλες διαστάσεις. Και μπορεί οι αρμόδιοι τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διεθνές επίπεδο (UEFA, FIFA) να αποφεύγουν κάθε φορά να ασχοληθούν με την ουσία του φαινομένου κάνοντας λόγο για μεμονωμένα περιστατικά, όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Είναι η ίδια η πραγματικότητα που δείχνει ότι, ακόμα και σε περιπτώσεις που μπροστά στον κίνδυνο απαξίωσης του «προϊόντος» έχουν παρθεί κάποια μέτρα προκειμένου να εξαφανιστούν τα... κακώς κείμενα, η βία όχι μόνο δεν εξαφανίστηκε, αλλά απλά άλλαξε πεδίο δράσης. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί αυτή της Αγγλίας, όπου τα γήπεδα μπορεί, εξαιτίας των επενδύσεων που έγιναν να μοιάζουν με θέατρο, αλλά την ίδια στιγμή δρόμοι και σταθμοί του μετρό βάφονται με αίμα, πριν ή μετά από παιχνίδι. Σε αντίθεση με τη στάση των αρμοδίων του ποδοσφαίρου είτε στην Ελλάδα είτε σε διεθνές επίπεδο, σήμερα είναι ξεκάθαρο ότι θα ήταν τουλάχιστον αφελές μιλώντας κάποιος για τη βία στα γήπεδα να δει το φαινόμενο ξέχωρα απ' όλο το οικοδόμημα του σημερινού αθλητισμού ως κερδοφόρο προϊόν ή ξέχωρα από το ίδιο το κοινωνικοοικονομικό σύστημα μέσα στο οποίο υπάρχει και το ίδιο το εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο, ο αθλητισμός. Που έχει μετατραπεί σε πρόσφορο έδαφος - εξαιτίας του τεράστιου ενδιαφέροντος που υπάρχει για τα αθλητικά δρώμενα - για μια ανελέητη μάχη συμφερόντων, κυρίως μεταξύ πολυεθνικών, μέσω ενός άκρατου ανταγωνισμού για το μεγαλύτερο μερίδιο στην πίτα των κερδών.
* * *
Επιπλέον, όπως δείχνουν πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, ο επαγγελματικός αθλητισμός, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, αποτελεί και το μέσο προκειμένου να εξυπηρετηθούν συμφέροντα που δεν ταυτίζονται απόλυτα με τον ίδιο το χώρο, αλλά ξεπερνούν τα όρια και σχετίζονται με φαινόμενα όπως η χειραγώγηση συνειδήσεων, η χρησιμοποίηση της «οπαδικής μάζας» για συγκεκριμένους λόγους στη στήριξη επιχειρηματικών συμφερόντων. Αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα και από την εικόνα που επικρατεί σήμερα στις τάξεις των λεγόμενων οργανωμένων οπαδών. Τόσο στη χώρα μας όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η άνοδος του φασισμού, των ακροδεξιών και εθνικιστικών μορφωμάτων και πλέον ο ρατσισμός βρίσκει μεγάλη απήχηση στις εξέδρες των οπαδών. Και που βέβαια οι πυρήνες αυτών των οπαδών, αυτοί που κάνουν κουμάντο, έχουν άμεση σχέση με τους επιχειρηματίες - ιδιοκτήτες των ομάδων ή ακόμα και με τμήματα του αστικού κράτους. Το παράδειγμα της ελληνικής «γαλάζιας στρατιάς», που με το πρόσχημα του συνδέσμου οπαδών της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου αποτέλεσε την... προβιά της Χρυσής Αυγής για να εισχωρήσει στους χώρους των οπαδών, αποκαλύπτει μια πολύ επικίνδυνη πλευρά. Και βέβαια η δημιουργία τους δεν αποσκοπεί μόνο στην προβολή των ιδεών τους. Αντίθετα, σε αρκετές περιπτώσεις όλες αυτές οι «ομάδες φιλάθλων» μετατρέπουν τα γήπεδα σε χώρο εκπαίδευσής τους προκειμένου μελλοντικά να παίξουν τον... προβοκατόρικο ρόλο τους για άλλες πιο... χρήσιμες δουλειές στο ίδιο το σύστημα. Οπως η τρομοκράτηση με σκοπό το τσάκισμα του λαϊκού κινήματος, η συκοφάντηση των λαϊκών διαδηλώσεων με σκοπό την εξίσωσή τους με την οπαδική βία ή την εγκληματικότητα.
* * *
Το ΚΚΕ είχε καταγγείλει στο παρελθόν την προβοκατόρικη δράση τέτοιων ομάδων εναντίον των λαϊκών διαδηλώσεων, όπως τη μέρα που έγιναν τα επεισόδια που οδήγησαν στους θανάτους στην τράπεζα ΜΑΡΦΙΝ ή στη δολοφονική επίθεση ενάντια στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ τον Οκτώβρη του 2011, που είχε ως αποτέλεσμα ένα νεκρό. Παράλληλα, δεν είναι λίγες οι φορές που τα επεισόδια στα γήπεδα είτε προκαλούνται είτε αξιοποιούνται για την εφαρμογή ή τη δοκιμή κατασταλτικών σεναρίων και σχεδιασμών που αργά ή γρήγορα γενικεύονται ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Σήμερα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίσης, είναι εμφανές ότι γίνεται πιο έντονη προσπάθεια τα λαϊκά στρώματα να σπρώχνονται στην τυφλή εκτόνωση της εξέδρας, μακριά από την οργανωμένη πάλη, με το... σάπιο οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου να προσφέρει την ευκαιρία. Γι' αυτό, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, χρειάζεται η επαγρύπνηση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

ΣΥΡΙΖΑ Αναγνωρίζει το σύνολο των χαρατσιών που φόρτωσαν στο λαό, επιβάλλει την πληρωμή τους!

ΣΥΡΙΖΑ
Αναγνωρίζει το σύνολο των χαρατσιών που φόρτωσαν στο λαό, επιβάλλει την πληρωμή τους!
«Αγωνία» για την πορεία των κρατικών εσόδων, στο στόχαστρο η «τσέπη» των λαϊκών νοικοκυριών


Στην πλήρη αποδοχή και αναγνώριση ολόκληρης της γκάμας των αντιλαϊκών φόρων και των βαριών χαρατσιών των προηγούμενων χρόνων και των δυσβάσταχτων χρεών που αυτά φόρτωσαν στις πλάτες του λαού προχωρά ο ΣΥΡΙΖΑ, με την πρόταση νόμου που κατέθεσε χτες στη Βουλή σχετικά με τις «ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία». Το εν λόγω νομοσχέδιο είναι το πρώτο από αυτά που θα καταθέσει τις επόμενες μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ στη βάση του «κοστολογημένου» προγράμματος που παρουσίασε ο Αλ. Τσίπρας στη ΔΕΘ (σήμερα θα παρουσιαστεί το νομοσχέδιο για τον κατώτατο μισθό και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας) και αποτελεί ένα σαφές δείγμα ότι ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης στον οποίο είναι δεσμευμένος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση με την ικανοποίηση των αναγκών του λαού.
Συγκεκριμένα, πέρα και πάνω από τις «αντιμνημονιακές» ρητορείες που χαρακτήρισαν και τις χτεσινές δηλώσεις του Αλ. Τσίπρα, αλλά και την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου, στο διά ταύτα, όπως φαίνεται και από τις διατάξεις του, αυτό που τους «κόφτει» είναι το πώς μέσα από την «επιμήκυνση» των δόσεων θα εισπραχτούν οι «οφειλές» που έχει φορτωθεί ο λαός από τα... «μνημονιακά» χαράτσια. Μάλιστα, ακριβώς στην είσπραξη «οφειλών» από εργατικά - λαϊκά στρώματα που δεν έχουν να πληρώσουν ποντάρει ο ΣΥΡΙΖΑ για την εφαρμογή των προγραμμάτων διαχείρισης της ακραίας φτώχειας: «Το άμεσο εκτιμώμενο όφελος από τη ρύθμιση χρεών και την έναρξη καταβολής δόσεων θα μας δώσει τη δυνατότητα να καλύψουμε χρηματοδοτικά κενά από αναγκαίες δράσεις για την ελάφρυνση και δικαιότερη κατανομή των βαρών», είχε σημειώσει χαρακτηριστικά στη ΔΕΘ ο Αλ. Τσίπρας. Θα πάρει δηλαδή από τους φτωχούς για να δώσει στους φτωχότερους!
Παράλληλα, η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτει τις κραυγαλέες ομοιότητες και ταυτίσεις του με τη συγκυβέρνηση (βλ. το παρακάτω ρεπορτάζ), ακόμη και σε ό,τι αφορά τους τρόπους διαχείρισης της κατάστασης, στοχεύοντας στην είσπραξη των οφειλών της λαϊκής οικογένειας που βεβαιώθηκαν από το φοροεισπρακτικό μηχανισμό στο πλαίσιο των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων και άλλων νομοθετημάτων της προηγούμενης περιόδου.
Ισα που να μένουν στο λαό τα «απολύτως αναγκαία»...
Αναλυτικά, σε επίπεδο διαχείρισης των αναγκών του κεφαλαίου και του αστικού κράτους, η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει τα παρακάτω:
-- Η ρύθμιση των βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών γίνεται μέχρι και σε 84 μηνιαίες δόσεις. Το σύνολο των ετήσιων καταβολών φτάνει στο 20% του ετήσιου εισοδήματος του οφειλέτη, ενώ σε περίπτωση υπέρβασης του ορίου «οι δόσεις επεκτείνονται αναλογικά μέχρι την εξάλειψη της υπέρβασης». Δηλαδή σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από τις τεχνικές χρονικής επιμήκυνσης, το σύνολο του ποσού (φόροι και άλλα χαράτσια) εξακολουθεί να παραμένει απαιτητό από την Εφορία και μάλιστα για το σύνολο των λαϊκών νοικοκυριών, χωρίς απολύτως καμία εξαίρεση. Η πρώτη δόση καταβάλλεται μέσα σε 10 μέρες (!) μετά από την αίτηση υπαγωγής στη ρύθμιση. Σε περιπτώσεις ταυτόχρονης ρύθμισης φορολογικών και ασφαλιστικών εισφορών η ταρίφα του ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει στο 30% του εισοδήματος. Με αυτόν τον τρόπο, όπως σημειώνουν, «παρέχεται η δυνατότητα να εξυπηρετηθούν τα ληξιπρόθεσμα και τα τρέχοντα χρέη, να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις και να συντηρηθεί στα απολύτως αναγκαία επίπεδα ο επαγγελματίας και η οικογένειά του»...
-- Τα... ευεργετήματα της ρύθμισης παύουν να ισχύουν σε περίπτωση «καθυστέρησης» πάνω από ένα μήνα και για δύο συνεχόμενες δόσεις. Σε αυτήν την περίπτωση, η ρύθμιση καταργείται και «η οφειλή εισπράττεται με τις γενικές ισχύουσες διατάξεις», δηλαδή με τα ήδη προβλεπόμενα ασήκωτα πρόστιμα και προσαυξήσεις, τα οποία στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ορίζεται ότι μπορούν να φτάνουν μέχρι και το 30% του «αρχικώς οφειλόμενου κεφαλαίου», δηλαδή στο ύψος που έχουν ήδη επιβάλει οι... «μνημονιακές» κυβερνήσεις!
-- Σε περίπτωση δικαστικής προσφυγής του οφειλέτη (αντί για την υπαγωγή στη ρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ), «η αρμόδια ΔΟΥ βεβαιώνει ποσοστό 15% της συνολικής οφειλής».
-- Σε κάθε Περιφέρεια συνίσταται «Επιτροπή Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών», για ποσά που ξεκινούν από 20.000 ευρώ. Προκειμένου να συζητηθεί η υπόθεση «εκδίδεται γραμμάτιο Δημοσίου 75 ευρώ υπέρ των δαπανών λειτουργίας των Επιτροπών». Πρόκειται δηλαδή για χαράτσι που θα πληρώσει ο οφειλέτης προκειμένου να μην επιβαρυνθούν οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού...
-- Σε ό,τι αφορά τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, η περιβόητη «μάχη» του ΣΥΡΙΖΑ με τα «κερδοσκοπικά distress funds» περιορίζεται στην «απαγόρευση» της μεταβίβασής τους από τις ντόπιες τράπεζες σε «μη τραπεζικά ιδρύματα, τα οποία δε λειτουργούν νόμιμα σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Μάλιστα, η... «απαγόρευση» ισχύει μόνο για τα δάνεια που έχουν συναφθεί την τελευταία δεκαετία.
-- Το «κλου» της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ αφορά τους πλειστηριασμούς κατοικίας και επαγγελματικής στέγης. Σύμφωνα με αυτήν, η παρεχόμενη προστασία απλά επεκτείνεται μέχρι 31/12/2015 (για ένα ακόμη έτος), ενώ «τυχόν διαδικασίες που είναι εκκρεμείς» αναστέλλονται μέχρι την ίδια ημερομηνία...
«Καούρα» για τους μηχανισμούς εποπτείας των μνημονίων διαρκείας
Στο μεταξύ, την «αγωνία» του για τους θεσμούς με τους οποίους θα συνεχιστεί η επιβολή των αντιλαϊκών μνημονίων διαρκείας της ΕΕ εξέφρασε χτες ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημούλης, ρωτώντας τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ, για το «χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει η Κομισιόν για την "αντικατάσταση" της τρόικας», καθώς επίσης «ποιους ευρωπαϊκούς θεσμούς θα περιλαμβάνει η νέα δομή και τι μορφή θα έχει».
Στην ερώτησή του, ο Δ. Παπαδημούλης αναφέρεται στις «δέκα προτεραιότητες» που έθεσε για λογαριασμό των ευρωενωσιακών μονοπωλίων ο Ζ. Κ. Γιούνκερ στην πρώτη ομιλία του ως πρόεδρος της Κομισιόν, και συγκεκριμένα στην αντικατάσταση της τρόικα «με μια περισσότερο δημοκρατικά νομιμοποιημένη δομή, βασισμένη στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και με ενισχυμένο κοινοβουλευτικό έλεγχο σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο».
Στην πραγματικότητα βέβαια, η δημιουργία αυτών των θεσμών εποπτείας της ΕΕ χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ σχετίζεται με τις αντιθέσεις μεταξύ ΕΕ - ΔΝΤ, οι οποίες σε αυτήν τη φάση οξύνονται, καθώς και τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της ίδιας της Ευρωζώνης. Ταυτόχρονα συνδέεται άμεσα με τα μνημόνια διαρκείας της ίδιας της λυκοσυμμαχίας και την «ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση» σε όλα τα κράτη - μέλη της. Εξάλλου, όπως και με τα υπόλοιπα όργανα της ΕΕ, η προβαλλόμενη «περισσότερο δημοκρατικά νομιμοποιημένη δομή» των νέων ευρωενωσιακών μηχανισμών εποπτείας εντάσσεται στην προσπάθεια «νομιμοποίησης» της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα που εκτυλίσσεται σε όλη την ΕΕ για την ενίσχυση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.

Στο φως τα σχέδια επέμβασης των ΗΠΑ στην Κούβα το 1976

Στο φως τα σχέδια επέμβασης των ΗΠΑ στην Κούβα το 1976


Αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του Εθνικού Αρχείου Ασφαλείας που είδαν χτες το φως της δημοσιότητας αποδεικνύουν ότι η αμερικανική κυβέρνηση σχεδίαζε το 1976 αεροπορικές επιδρομές ενάντια στη σοσιαλιστική Κούβα. Στα έγγραφα αυτά καταγράφονται τα σχέδια του τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, του περιβόητου Χένρι Κίσινγκερ που εμφανίζονται ως απάντηση στην «στρατιωτική επέμβαση της Κούβας στην Αγκόλα», δηλαδή της διεθνιστικής βοήθειας στην ΛΔ της Αγκόλας.
Τα έγγραφα δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο και εκδόθηκαν στο «Back Chanell to Cuba», το νέο βιβλίο του William M. Leo Grande, που εμφανίζεται ως ειδικός σε θέματα Κούβας και του διευθυντή του Cuba Documentation Project, Peter Kornbluh, που προέρχονται από τη Βιβλιοθήκη του τότε Προέδρου των ΗΠΑ Τζέραλντ Φορντ. Αυτά καταγράφουν σχέδια που περιελάμβαναν πλήγματα κατά λιμανιών και στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην Κούβα, και εμπλοκή των Αμερικανών πεζοναυτών στη βάση του Γκουαντάναμο σε μάχες με τους Κουβανούς. Το σχέδιο προέβλεπε και καταλήψεις ακτών της Κούβας. Σύμφωνα με τα σχέδια, η κύρια ανησυχία της Ουάσιγκτον ήταν πως θα φανεί αδύναμη στον υπόλοιπο κόσμο αν δεν απαντούσε σε μία χώρα μόλις 8 εκατομμυρίων. «Πιστεύω πως αργά ή γρήγορα θα πρέπει περιορίσουμε τους Κουβανούς», είπε ο Χένρι Κίσινγκερ στον Πρόεδρο Φορντ σε συνάντηση που είχαν στο Οβάλ Γραφείο το 1976. Οπως αναφέρεται στα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα, ο τότε επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας ήταν έτοιμος να προτείνει την επίθεση στην Κούβα μετά τις προεδρικές εκλογές του 1976, αλλά το σχέδιο δεν προχώρησε λόγω της εκλογής του Τζίμι Κάρτερ.
Η νέα αυτή επιχείρηση προγραμματιζόταν 15 χρόνια μετά τη συντριπτική ήττα των Αμερικανών ιμπεριαλιστών μέσω των μισθοφόρων αντεπαναστατών στον Κόλπο των Χοίρων από τις Ενοπλες Επαναστατικές δυνάμεις της Κούβας, μέσα σε 73 ώρες, τον Απρίλη του 1961.

ΓΑΛΛΙΑ «Μαχαίρι» σε κοινωνικές δαπάνες, δημόσιους υπαλλήλους και μισθούς

ΓΑΛΛΙΑ
«Μαχαίρι» σε κοινωνικές δαπάνες, δημόσιους υπαλλήλους και μισθούς
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση Ολάντ πλασάρει τα αντιλαϊκά μέτρα σαν δήθεν «αντίσταση» στις επιταγές της Γερμανίας
ΠΑΡΙΣΙ.--
Την καπιταλιστική κρίση πληρώνουν και στην περίπτωση της Γαλλίας οι εργαζόμενοι, καθώς η κυβέρνηση του «σοσιαλιστή» Προέδρου Φρανσουά Ολάντ, που πλασάρεται ως δήθεν «πολέμιος της λιτότητας», με τον προϋπολογισμό του 2015 που κατέθεσε χτες «βάζει μαχαίρι» στα οικογενειακά και κοινωνικά επιδόματα, στους προϋπολογισμούς δήμων και κοινοτήτων και στον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων, και βέβαια τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων μένουν άθικτα.
Οι περικοπές στον προϋπολογισμό θεωρούνται οι μεγαλύτερες που έχει επιχειρήσει η κυβέρνηση Ολάντ από την ανάληψη της εξουσίας το Μάη του 2012, αν και ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν ισχυρίστηκε πως «δεν είναι μέτρα λιτότητας» γιατί, όπως είπε, θα συνοδευτούν από φορομειώσεις. Ο ίδιος πρόσθεσε: «Αποφασίσαμε να προσαρμόσουμε το ρυθμό της μείωσης του ελλείμματος στην οικονομική κατάσταση της χώρας. Η οικονομική πολιτική μας δεν αλλάζει, αλλά το έλλειμμα θα μειωθεί πιο αργά απ' ό,τι σχεδιαζόταν, λόγω των οικονομικών συνθηκών, όπως η πολύ ασθενής ανάπτυξη και ο πολύ ασθενής πληθωρισμός».
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση Ολάντ πλασάρει τις αντιλαϊκές περικοπές ύψους 21 δισ. ευρώ για το 2015 σαν «ανώδυνες», επειδή τάχα δε συμμορφώνονται με τις παλιότερες υποσχέσεις τής για συμμάζεμα των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού στο 3% που καθυστερεί από το 2013. Βάσει του σχεδίου του νέου προϋπολογισμού, το δημόσιο έλλειμμα πρόκειται να μειωθεί από 4,4% φέτος σε 4,3% το 2015, σε 3,8% το 2016 και σε 2,8% το 2017.
Μάλιστα, το γαλλικό σχέδιο για «επιβράδυνση» ή «χαλάρωση» των μέτρων λιτότητας θεωρήθηκε χτες «πρόκληση» στη γερμανική συνταγή σκληρών δημοσιονομικών μέτρων, όπως επίσης και η τελευταία ανακοίνωση της κυβέρνησης του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι ότι σχεδιάζει «χαλάρωση» των επώδυνων δημοσιονομικών μέτρων για τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος.
Η Γερμανία, εν τούτοις, εξακολουθεί να απαιτεί ως «θεραπεία» για την κρίση περισσότερες και πιο σκληρές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, όπως μεταξύ άλλων τη μεγαλύτερη απορρύθμιση (διάλυση...) των εργασιακών σχέσεων, συρρίκνωση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων κ.ά. Αν και η κυβέρνηση Μέρκελ αποφεύγει ανοιχτά τη δημόσια ρήξη με την κυβέρνηση Ολάντ, η Ενωση Γερμανών εξαγωγέων (BGA) έδωσε το στίγμα της αντίδρασης του Βερολίνου κατηγορώντας τη Γαλλία πως θέτει «σε κίνδυνο το ευρώ και την ευρύτερη ευρωπαϊκή οικονομία». Μάλιστα, σε ομιλία του προέδρου της ΒGA Αντον Μπέρνερ, σε συνέδριο στο Βερολίνο, σημειώθηκαν τα εξής: «Η γαλλική ελίτ εξακολουθεί να μην έχει καταλάβει ότι τον 21ο αιώνα δεν μπορείς να γίνεις ανταγωνιστικός τυπώνοντας χρήμα... Αν η χώρα δε σκεφτεί έναν τρόπο για να βγει από την καθοδική πορεία, το ευρώ και ως εκ τούτου η Ευρώπη κινδυνεύουν».
Οι λεγόμενες κοινωνικές δαπάνες θα μειωθούν κατά 9,5 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 3,2 δισ. ευρώ αφορούν δαπάνες υπηρεσιών Υγείας και 700.000.000 ευρώ οικογενειακά επιδόματα. Επιπλέον, σχεδιάζονται απολύσεις δημόσιων υπαλλήλων για το 2015 και δραστικός «περιορισμός» στις μισθολογικές αυξήσεις των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα. Από την άλλη, η κυβέρνηση Ολάντ υπόσχεται μείωση της φορολογίας συνολικού ύψους 3,2 δισ. ευρώ για περίπου 6.000.000 οικογένειες.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση Ολάντ πλασάρει τα αντιλαϊκά μέτρα σαν δήθεν «αντίσταση» στις επιταγές της Γερμανίας


ΠΑΡΙΣΙ.--
Την καπιταλιστική κρίση πληρώνουν και στην περίπτωση της Γαλλίας οι εργαζόμενοι, καθώς η κυβέρνηση του «σοσιαλιστή» Προέδρου Φρανσουά Ολάντ, που πλασάρεται ως δήθεν «πολέμιος της λιτότητας», με τον προϋπολογισμό του 2015 που κατέθεσε χτες «βάζει μαχαίρι» στα οικογενειακά και κοινωνικά επιδόματα, στους προϋπολογισμούς δήμων και κοινοτήτων και στον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων, και βέβαια τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων μένουν άθικτα.
Οι περικοπές στον προϋπολογισμό θεωρούνται οι μεγαλύτερες που έχει επιχειρήσει η κυβέρνηση Ολάντ από την ανάληψη της εξουσίας το Μάη του 2012, αν και ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν ισχυρίστηκε πως «δεν είναι μέτρα λιτότητας» γιατί, όπως είπε, θα συνοδευτούν από φορομειώσεις. Ο ίδιος πρόσθεσε: «Αποφασίσαμε να προσαρμόσουμε το ρυθμό της μείωσης του ελλείμματος στην οικονομική κατάσταση της χώρας. Η οικονομική πολιτική μας δεν αλλάζει, αλλά το έλλειμμα θα μειωθεί πιο αργά απ' ό,τι σχεδιαζόταν, λόγω των οικονομικών συνθηκών, όπως η πολύ ασθενής ανάπτυξη και ο πολύ ασθενής πληθωρισμός».
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση Ολάντ πλασάρει τις αντιλαϊκές περικοπές ύψους 21 δισ. ευρώ για το 2015 σαν «ανώδυνες», επειδή τάχα δε συμμορφώνονται με τις παλιότερες υποσχέσεις τής για συμμάζεμα των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού στο 3% που καθυστερεί από το 2013. Βάσει του σχεδίου του νέου προϋπολογισμού, το δημόσιο έλλειμμα πρόκειται να μειωθεί από 4,4% φέτος σε 4,3% το 2015, σε 3,8% το 2016 και σε 2,8% το 2017.
Μάλιστα, το γαλλικό σχέδιο για «επιβράδυνση» ή «χαλάρωση» των μέτρων λιτότητας θεωρήθηκε χτες «πρόκληση» στη γερμανική συνταγή σκληρών δημοσιονομικών μέτρων, όπως επίσης και η τελευταία ανακοίνωση της κυβέρνησης του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι ότι σχεδιάζει «χαλάρωση» των επώδυνων δημοσιονομικών μέτρων για τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος.
Η Γερμανία, εν τούτοις, εξακολουθεί να απαιτεί ως «θεραπεία» για την κρίση περισσότερες και πιο σκληρές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, όπως μεταξύ άλλων τη μεγαλύτερη απορρύθμιση (διάλυση...) των εργασιακών σχέσεων, συρρίκνωση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων κ.ά. Αν και η κυβέρνηση Μέρκελ αποφεύγει ανοιχτά τη δημόσια ρήξη με την κυβέρνηση Ολάντ, η Ενωση Γερμανών εξαγωγέων (BGA) έδωσε το στίγμα της αντίδρασης του Βερολίνου κατηγορώντας τη Γαλλία πως θέτει «σε κίνδυνο το ευρώ και την ευρύτερη ευρωπαϊκή οικονομία». Μάλιστα, σε ομιλία του προέδρου της ΒGA Αντον Μπέρνερ, σε συνέδριο στο Βερολίνο, σημειώθηκαν τα εξής: «Η γαλλική ελίτ εξακολουθεί να μην έχει καταλάβει ότι τον 21ο αιώνα δεν μπορείς να γίνεις ανταγωνιστικός τυπώνοντας χρήμα... Αν η χώρα δε σκεφτεί έναν τρόπο για να βγει από την καθοδική πορεία, το ευρώ και ως εκ τούτου η Ευρώπη κινδυνεύουν».
Οι λεγόμενες κοινωνικές δαπάνες θα μειωθούν κατά 9,5 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 3,2 δισ. ευρώ αφορούν δαπάνες υπηρεσιών Υγείας και 700.000.000 ευρώ οικογενειακά επιδόματα. Επιπλέον, σχεδιάζονται απολύσεις δημόσιων υπαλλήλων για το 2015 και δραστικός «περιορισμός» στις μισθολογικές αυξήσεις των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα. Από την άλλη, η κυβέρνηση Ολάντ υπόσχεται μείωση της φορολογίας συνολικού ύψους 3,2 δισ. ευρώ για περίπου 6.000.000 οικογένειες.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΜΕΞΙΚΟΥ Καταγγέλλει την κρατική τρομοκρατία και τις δολοφονίες αγωνιστών

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΜΕΞΙΚΟΥ
Καταγγέλλει την κρατική τρομοκρατία και τις δολοφονίες αγωνιστών
Σε επίθεση της αστυνομίας στη διδασκαλική σχολή του Γκερέρο σκοτώθηκαν 7 φοιτητές, 25 τραυματίστηκαν και 25 αγνοούνται



Από διαδήλωση για το νέο έγκλημα στην επαρχία Γκερέρο του Μεξικού
Cuartoscuro
Τη δολοφονία 7 φοιτητών, τον τραυματισμό άλλων 25 και την εξαφάνιση άλλων 25 και τη βάρβαρη κρατική καταστολή καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΚΕ του ΚΚ Μεξικού, αναφερόμενη στην επίθεση που δέχτηκαν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές της Αγροτικής Σχολής «Νορμάλ ντε Αγιοτζινάπα στην επαρχία του Γκερέρο στις 27 Σεπτέμβρη. Η συγκεκριμένη σχολή είναι πανεπιστημιακού επιπέδου διδασκαλική σχολή, που παίρνει φοιτητές με ειδικά κριτήρια από αγροτικές και φτωχές περιοχές. Βγάζει εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και για δίγλωσσα σχολεία όπου φοιτούν μαθητές από τις πολλές ινδιάνικες φυλές που υπάρχουν στο Μεξικό. Τα συγκεκριμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα αντλούν την καταγωγή τους από το 1920 μετά από τη Μεξικανική Επανάσταση του 1910 και δημιουργήθηκαν με την επιδίωξη η μόρφωση να φτάσει στις πιο απομακρυσμένες επαρχίες. Αυτές οι σχολές έχουν μπει στο στόχαστρο των αστικών κυβερνήσεων εδώ και πολλές δεκαετίες και συχνά οι φοιτητές και οι πανεπιστημιακοί, που ζητούν τη στήριξή τους, την ενίσχυση από το κράτος, δέχονται την επίθεση των κατασταλτικών μηχανισμών, τοπικών και ομοσπονδιακών.
Οπως καταγγέλλει το ΚΚ Μεξικού: «Εκτελεστικό όργανο των δολοφονιών και της επίθεσης στους φοιτητές είναι οι αστυνομικές δυνάμεις της επαρχίας και της Ομοσπονδίας, αλλά την πολιτική ευθύνη έχει ο κυβερνήτης του Γκερέρο, Ανχελ Αγκίρε Ριβέρο, και ο δήμαρχος της πόλης Ιγκουάλα, Λουίς Αμπάρκα, που ανήκουν στο Κόμμα Δημοκρατικής Επανάστασης (PRD). Αυτές οι πράξεις καταστολής αποδεικνύουν τον ταξικό χαρακτήρα της κυβερνητικής διαχείρισης που θέλει το PRD (σ.σ.: σήμερα είναι το αντιπολιτευόμενο «κεντροαριστερό» κόμμα στο κυβερνών δεξιό Επαναστατικό Θεσμικό Κόμμα - PRI), που υπηρετεί επίσης την εξουσία των μονοπωλίων. Το ίδιο συνέβη και το Μάη του 2006 στο Σαν Σαλβαδόρ ντε Ατένκο, και ο ίδιος ο Ριβέρο είναι υπεύθυνος για τη δολοφονία 5 κομμουνιστών.
Στο Γκερέρο η κρατική τρομοκρατία ενάντια στις λαϊκές κινητοποιήσεις είναι ανοιχτή και κλιμακούμενη εδώ και περίπου μισό αιώνα, με τη δολοφονία των εργατών στα ορυχεία χαλκού, και συνεχίζεται με βασανιστήρια, δολοφονίες, βιασμούς γυναικών, εξαφανίσεις και γενοκτονίες, που βυθίζουν πολλές οικογένειες στο πένθος».
Και συνεχίζει η ανακοίνωση: «Ολες αυτές οι ενέργειες είναι εκφράσεις της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και του λαού, για να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των λίγων πλουτοκρατών. Η βία δεν είναι κάτι μεμονωμένο, αλλά η καθημερινότητα του εργαζόμενου λαού. Γι' αυτό η εργατική τάξη και τα άλλα εκμεταλλευόμενα στρώματα πρέπει να πάρουν τα μέτρα τους για ν' αντιμετωπίσουν αυτήν την κατάσταση».
Και το ΚΚ Μεξικού καταλήγει, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα:
«Πρέπει να προετοιμάσουμε την απάντηση του λαού. Οι αστοί προσπαθούν να αφοπλίσουν την εργατική τάξη, οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να ανεβάσουμε την οργάνωση και την κινητοποίηση στην κοινή αντικαπιταλιστική πάλη. Αυτοί προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν, εμείς πρέπει να περάσουμε από την αντίσταση στην επίθεση. Το ΚΚ Μεξικού καλεί την εργατική τάξη, τους φοιτητές, να οργανώσουμε κινητοποιήσεις από τις 2 - 5 Οκτώβρη, στις οποίες να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στους αγωνιζόμενους φοιτητές του Γκερέρο. Η πάλη θα είναι μακρά και σκληρή, αλλά η ατιμωρησία του κράτους, η καθημερινή κρατική τρομοκρατία μπορεί να τελειώσει μόνο αν η εξουσία περάσει στα χέρια των εργατών».

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Βομβαρδισμοί σε σχολείο και στάση λεωφορείου δυναμιτίζουν το κλίμα

ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Βομβαρδισμοί σε σχολείο και στάση λεωφορείου δυναμιτίζουν το κλίμα
Συνέχεια στο παζάρι για την ενέργεια



Σκοτωμένοι άνθρωποι από το βομβαρδισμό σε στάση λεωφορείου στο κέντρο του Ντονέτσκ
ΝΤΟΝΕΤΣΚ.--
Ολο και πιο συχνές είναι οι ανταλλαγές πυρών στην Ανατολική Ουκρανία ανάμεσα στις δυνάμεις του στρατού της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου και τους ρωσόφωνους πολιτοφύλακες, παρά τη συμφωνία εκεχειρίας που έχει υπογραφεί στις 5 Σεπτέμβρη στο Μινσκ της Λευκορωσίας. Χτες 17 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε βομβαρδισμούς στο Ντονέτσκ κοντά στο αεροδρόμιο της πόλης όπου παραμένει μια μονάδα του ουκρανικού στρατού, παρά τις προτροπές από τους πολιτοφύλακες να φύγει με ασφάλεια. Η μία οβίδα έπεσε σε δημοτικό σχολείο, την πρώτη μάλιστα μέρα των μαθημάτων (όπου υπήρχαν 70 μαθητές), και σκότωσε 11 ανθρώπους, ανάμεσά τους 1 εκπαιδευτικό, ενώ δεύτερη οβίδα κοντά σε στάση λεωφορείου σκότωσε 6 ανθρώπους.
Αμεση ήταν η αντίδραση της Ρωσίας και του υπουργείου Εξωτερικών, που σε σχέση με το βομβαρδισμό σχολείου κατήγγειλε σοβαρή παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Την καταδίκη του για το γεγονός εξέφρασε και ο ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, χωρίς να καταδείξει τον υπεύθυνο. Από την πλευρά του ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Ουκρανίας Αντριι Λισένκο εκθείασε τη δράση της μονάδας στο αεροδρόμιο του Ντονέτσκ, ενώ οι ουκρανικές αρχές παρουσίασαν τους βομβαρδισμούς ως ενέργεια των ρωσόφωνων.
Την ίδια ώρα, σε πρώτες ανακοινώσεις προχώρησε η Ερευνητική Επιτροπή που έχει συστήσει η Ρωσία για τη γενοκτονία του ρωσόφωνου πληθυσμού στην Ανατολική Ουκρανία. Ο εκπρόσωπος της Επιτροπής, Βλαντιμίρ Μαρκίν, είπε ότι έχουν γίνει περισσότερες από 60.000 συνεντεύξεις και έχουν χαρακτηριστεί ως θύματα 12.000, ενώ πάνω από 2.500 άμαχοι υπολογίζεται ότι έχουν σκοτωθεί. Οι εκτιμήσεις και του ΟΗΕ αναφορικά με τις 5μηνες επιχειρήσεις του ουκρανικού στρατού αναφέρουν ότι 3.500 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και περισσότεροι από 8.000 έχουν τραυματιστεί. Επίσης, η επιτροπή έδωσε στοιχεία για ομαδικούς τάφους που βρέθηκαν στα περίχωρα του Ντονέτσκ, που σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που ξέφυγαν από τις ομαδικές σφαγές σε χωριά της περιοχής, υπεύθυνοι για τα εγκλήματα είναι η λεγόμενη Εθνική Φρουρά και τα τάγματα θανάτου του φασιστικού «Δεξιού Τομέα», ενώ ειπώθηκε ότι υπάρχουν καταγεγραμμένα και τα ονόματα ορισμένων επικεφαλής αυτών των εγκληματιών.
Στο κρίσιμο ζήτημα των διαπραγματεύσεων για την ενέργεια, ο Ουκρανός υπουργός Ενέργειας Γιούρι Προντάν δήλωσε χτες ότι την Πέμπτη θα έχει διμερή συνάντηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες και πιθανά τριμερή συνάντηση Ουκρανίας, Ρωσίας και ΕΕ την Παρασκευή, πράγμα όμως που δεν επιβεβαιώνει η ρωσική πλευρά. Η ουκρανική κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν είναι ικανοποιημένη με το λεγόμενο «χειμωνιάτικο σχέδιο» που έχουν συμφωνήσει η Ρωσία και η ΕΕ για τιμή στα 1.000 κυβικά μέτρα τα 385 δολάρια και αποπληρωμή χρέους προς τη ρωσική Γκαζπρόμ ύψους 3,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων ως το Δεκέμβρη του 2014.
Επίσης χτες ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ανταπαντώντας σε επιστολή που του απέστειλε στις 17 Σεπτέμβρη ο Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν ότι θα επιβάλει δασμούς κατά της Ουκρανίας, εξέφρασε τις «έντονες ανησυχίες» του για το ενδεχόμενο αυτό. Λέει χαρακτηριστικά στην επιστολή ο Μπαρόζο:
«Η εφαρμογή ενός διατάγματος της ρωσικής κυβέρνησης που προτείνει νέους εμπορικούς φραγμούς ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία ήδη αντιβαίνει τη συμφωνία, βάσει της οποίας η ΕΕ αποδέχτηκε να αναβάλει την εφαρμογή της συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου που έχει συνάψει με το Κίεβο». Πρόκειται για την αναβολή ως την 1η Γενάρη του 2016 της εφαρμογής της εμπορικής πτυχής της συμφωνίας σύνδεσης ΕΕ - Ουκρανίας.
Ο Μπαρόζο αναφέρει: «Η Συμφωνία Σύνδεσης παραμένει μια διμερής συμφωνία και... σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο οι όποιες τροποποιήσεις σε αυτήν μπορούν να γίνουν μόνον κατόπιν αιτήματος της μιας πλευράς και με τη συμφωνία της άλλης».

TOP READ