Μια ιστορία λαδιού... και ολίγη από Κορέα-Κ.ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ

 Μια ιστορία λαδιού... και ολίγη από Κορέα

Παρακαλώ, την προσοχή σας. Παρά τις "λογοτεχνικές παρεμβάσεις" του γράφοντος, η ιστορία που ακολουθεί είναι πέρα για πέρα αληθινή:


Επειδή στην Πάτρα  κατά τις τελευταίες δημοτικές εκλογές πλειοψήφισαν οι κομμουνιστές, είναι φυσικό και επόμενο η δημοτική αρχή να μην ασχολείται με σοβαρά και κεφαλαιώδη προβλήματα της πόλης, όπως κάνει π.χ. ο δήμος Ναυπλιέων, ο οποίος ασχολήθηκε με το να ονομάσει τον Αντώνη Σαμαρά επίτιμο δημότη του. Εμείς εδώ, κολλημένοι κομμουνιστές, επιμένουμε να ασχολούμαστε με τρίχες, όπως π.χ. πώς θα ανακουφίσουμε (έστω και λίγο) τους συμπολίτες μας που υποφέρουν.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, οι διοικούντες τον δήμο σκέφτηκαν κάτι απλό: να αξιοποιήσουν κατά τον πιο πρόσφορο τρόπο την δημοτική περιουσία. Κι ανάμεσα στα περιουσιακά στοιχεία τού δήμου υπάρχουν και... ελιές! Μιας και στο σχέδιο πόλης έχουν ενταχθεί αγροί και χωράφια, πολλά των οποίων έχουν ήδη απαλλοτριωθεί προκειμένου να ανοιχτούν δρόμοι, να γίνουν πλατείες, να χτιστούν σχολεία κλπ, είναι λογικό να υπάρχουν μεταξύ τους και κάποια με ελιές.

Η απλή σκέψη της δημοτικής αρχής, λοιπόν, ήταν να καταγράψει τις ελιές των απαλλοτριωμένων εκτάσεων και στην συνέχεια να παραχωρήσει το δικαίωμα συλλογής και εκμετάλλευσης του ελαιοκάρπου τους σε άπορες οικογένειες, άνεργους, πολύτεκνους κλπ. Μοίρασε τις σχετικές άδειες στους δικαιούχους κι εκείνοι ξαμολύθηκαν να βγάλουν το λάδι των οικογενειών τους. Όλα καλά ως εδώ και μπράβο στον δήμαρχο και στην ομάδα του, που σκέφτηκαν κάτι τέτοιο. Όμως... Όμως, τώρα αρχίζουν τα προβλήματα.

Πρώτα-πρώτα, σε κάποια από τα χωράφια που προαναφέραμε, πλάκωσε η αστυνομία για να συλλάβει τους ελαιοσυλλέκτες. Μάταια οι άνθρωποι επέδειξαν την άδεια του δήμου κι άδικα διαμαρτυρήθηκαν, αφού τα όργανα της τάξης ήσαν ανένδοτα: έπρεπε να συλλάβουν τους κλέφτες και να τους προσαγάγουν για εξακρίβωση στοιχείων. Ευτυχώς, κάποιος από τους "κλέφτες" κατάφερε και ενημέρωσε τηλεφωνικά την αρμόδια του δήμου, η οποία έσπευσε στο αστυνομικό τμήμα. Στην ερώτησή της "γιατί τους συλλάβατε, αφού σας έδειξαν την άδεια με την υπογραφή τού δημάρχου;", η απάντηση ήταν αφοπλιστική: "Κυρία μου, τόσα χρόνια αυτές τις ελιές τις μαζεύουμε εμείς οι αστυνομικοί για να βγάζουμε το λάδι μας"! Τελικά, οι εκπρόσωποι του νόμου κατάλαβαν ότι η υπόθεση δεν θα εξελισσόταν προς το συμφέρον τους αν την παρατραβούσαν και άφησαν ελεύθερους τους "εγκληματίες". Πρόλαβαν, όμως, να προσθέσουν "πείτε τους, τουλάχιστον, να φέρουν και σε μας κανένα τενεκέ λάδι".

Ανοίγουμε παρένθεση για να κάνουμε μια απαραίτητη διευκρίνιση. Φυσικά, οι αστυνομικοί τού τοπικού τμήματος δεν πήγαιναν οι ίδιοι να μαζέψουν ελιές. Γι' αυτή την δουλειά υπήρχαν συνεργεία με τον κατάλληλο εξοπλισμό (όχι σαν τους φουκαράδες που τους κάλεσε ο δήμος να μζέψουν ελιές κι εκείνοι δεν είχαν ούτε λιόπανα). Οι αστυνομικοί έκαναν, απλώς, τα στραβά μάτια ενώ, παράλληλα, φρόντιζαν να απομακρύνουν τους περίεργους. Κλείνουμε την παρένθεση και συνεχίζουμε.

Ανακουφισμένοι, οι άνθρωποι γύρισαν στα σπίτια τους. Όμως, εκεί τους περίμενε άλλη μια έκπληξη. Δυο υπάλληλοι του δήμου πήγαν με άγριες διαθέσεις για "τσαμπουκά", επειδή "αυτές τις ελιές τις μαζεύουμε εμείς με τους αστυνομικούς και μοιραζόμαστε το λάδι χρόνια τώρα"! Προφανώς, οι δυο υπηρέτες τού δήμου ήσαν σίγουροι πως είχαν αποκτήσει κάποιο δικαίωμα χρησικτησίας επί της δημοτικής περιουσίας.

Οι -έκπληκτοι με όσα τους συνέβαιναν- άνθρωποι ξανατηλεφώνησαν στην αρμόδια, η οποία ζήτησε να μιλήσει με τους "διαμαρτυρόμενους" δημοτικούς υπαλλήλους και τους επέπληξε αυστηρά, προειδοποώντας τους για τις συνέπειες που θα είχαν αν επέμεναν. Τελικά, εκείνοι κατάλαβαν ότι ο "τσαμπουκάς" τους δεν θα έβγαζε πουθενά και αναγκάστηκαν να φύγουν. Όχι, όμως, δίχως να προσθέσουν με αγανάκτηση: "τέτοιες μαλακίες κάνει ο Πελετίδης και δεν πρόκειται να ξαναβγεί". Το ότι κανένας δεν πίστεψε ότι αυτοί οι δυο ψήφισαν Πελετίδη, δεν έχει καμμιά σημασία.

Κι αν όλα αυτά σας ακούγονται απίθανα, περιμένετε διότι δεν φτάσαμε ακόμη στο καλύτερο.

Το ίδιο βράδυ, παρουσιάστηκαν σε άλλη οικογένεια ελαιοσυλλεκτών τέσσερις ιερείς τής κοντινής εκκλησίας, απαιτώντας να σταματήσει αμέσως η διαδικασία συλλογής τού ελαιοκάρπου, διότι "αυτές τις ελιές τις μαζεύουμε εμείς χρόνια τώρα, για να βγάζουμε το λάδι για τα καντήλια της εκκλησίας"(!) Φυσικά, έγινε πάλι το -συνηθισμένο πια- τηλεφώνημα στην αρμόδια. Όμως, οι εν λόγω ιερείς ήσαν τόσο φορτικοί και τόσο επίμονοι ώστε χρειάστηκε η προσωπική παρέμβαση του δημάρχου για να πειστούν να αποχωρήσουν και να αφήσουν τους ανθρώπους στην ησυχία τους. Προφανώς, οι σεμνοί λευίτες διαπίστωσαν με αγανάκτηση ότι ο κομμουνιστής (και, σίγουρα, άθεος) δήμαρχος δεν έδινε δεκάρα για τα καντήλια τους...


Αυτή ήταν η μικρή σημερινή μας ιστορία. Την οποία, βεβαίως, μη περιμένετε να διαβάσετε και σε κάποια τοπική εφημερίδα ή να ακούσετε σε κάποιο τοπικό κανάλι. Σκεφτείτε, όμως: αν οι εφημερίδες και τα κανάλια δεν ήσαν όπως είναι, ποιόν λόγο ύπαρξης θα είχαν τα ιστολόγια;

Τελειώνω. Είτε σας αρέσουν οι ιστορίες λαδιού είτε όχι, δείτε -ή και ξαναδείτε- την πρώτη ιστορία ("Το Ρολόι") από την εξαιρετική σπονδυλωτή ταινία "Το κανόνι και τ' αηδόνι", των Ιάκωβου και Γιώργου Καμπανέλλη (σε σενάριο του πρώτου). Θα ξοδέψετε 34 λεπτά από την ζωή σας αλλά δεν θα μετανοιώσετε ποτέ.

-------------------------------------------------

Μιας και σήμερα έπιασα κουβέντα για την πόλη μου και την δημοτική αρχή της, ας μου επιτραπεί να αναφερθώ και σε κάτι ακόμη:

Σήμερα, στην Πάτρα, η πρεσβεία τής Νοτίου Κορέας πραγματοποιεί εκδήλωση κατά την οποία θα απονεμηθούν μετάλλια "σε όσους πολέμησαν για την υπεράσπιση της ελευθερίας και της δημοκρατίας τού κορεατικού λαού". Φυσικά, η πρεσβεία κάλεσε στην εκδήλωση και τον δήμαρχο πατρέων. Στην πρόσκληση αυτή, ο Κώστας Πελετίδης απάντησε εγγράφως ως εξής:

Οι Ελληνες στρατιώτες δε στάλθηκαν στη Κορέα για να υπερασπιστούν "τα ιδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας". Στάλθηκαν για να προσφέρουν το δικό τους φόρο αίματος σε μία άδικη, ιμπεριαλιστική επέμβαση. Ο κορεατικός λαός και ο κάθε λαός, μπορεί από μόνος του να λύσει τα όποια προβλήματα παρουσιάζονται στην κοινωνικοπολιτική ζωή του.

Την αποστολή του στρατού στην Κορέα, την πλήρωσε ο ελληνικός λαός με αίμα, στα πλαίσια της διαπλοκής της άρχουσας τάξης της Ελλάδας με τους ιμπεριαλιστές συμμάχους της και της εμπλοκής της ακόμη και στους δικούς τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς, στο όνομα της επιβολής της καπιταλιστικής ελευθερίας. Οι απώλειες του στρατού, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ήταν 183 νεκροί και 610 τραυματίες και οι απώλειες της αεροπορίας 12 νεκροί και 4 αεροσκάφη.

Η χώρα μας, δεμένη στο άρμα της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, καλείται εδώ και δεκαετίες να πληρώνει - και με το αίμα της - και να συμμετάσχει σε πολεμικές περιπέτειες προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων ντόπιων και ξένων καπιταλιστικών δυνάμεων. Οπως και σήμερα, έτσι και τότε, εκατοντάδες Ελληνες στρατιώτες στάλθηκαν σε ξένα χώματα όχι για να πολεμήσουν στο πλευρό αγωνιστών για ελευθερία και λαϊκή εξουσία, αλλά για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.

Με βάση τα παραπάνω, εννοείται ότι δε θα παραβρεθούμε στην εκδήλωση απονομής μεταλλίων.

Κάθε σχόλιο είναι περιττό. 

http://teddygr.blogspot.gr/

: Το σικέ παιχνίδι τρόικας - κυβέρνησης!!!!!!!!

: Το σικέ παιχνίδι τρόικας - κυβέρνησης!!!!!!!!

  Το παιχνίδι της κυβέρνησης με την τρόικα είναι σικέ. Τόσο σικέ που οι δεύτεροι, οι της τρόικας, αξιοποιούνται ακόμα και για να ποζάρουν οι πρώτοι, οι της κυβέρνησης, σαν… «αντιστασιακοί».

   Η κυβέρνηση και η τρόικα από κοινού κατεδαφίζουν ακόμα και τα ερείπια που μαζί και χέρι - χέρι δημιούργησαν στον τόπο.

 Το καραγκιοζιλίκι με τις κάθε φορά «σκληρές διαπραγματεύσεις», με τις κάθε φορά «κόκκινες γραμμές», με τα κάθε φορά «τελεσίγραφα» και με τις κάθε φορά «εμπλοκές» στις δόσεις ή τα σούρτα – φέρτα της τρόικας στην Ελλάδα, το έχουμε ζήσει από το 2010 καμιά τριανταριά φορές.

    Τα πράματα είναι ξεκάθαρα: Ό,τι γίνεται στην Ελλάδα δεν γίνεται ούτε επιβάλλεται παρά και ενάντια στην κυβέρνηση. Γίνεται επειδή το θέλει και η κυβέρνηση. Γίνεται, δηλαδή, επειδή το θέλουν και τα εντός Ελλάδας οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα που εκπροσωπεί η κυβέρνηση. Πρόκειται, παρεμπιπτόντως, για τα ίδια συμφέροντα που σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο εκπροσωπεί και η Κομισιόν, και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ – η τρόικα δηλαδή.


«Διαφωνίες»…

    Φυσικά μεταξύ της κυβέρνησης και των εταίρων της υπάρχουν και διαφωνίες. Διαφωνίες που υπαγορεύονται από τις εσωτερικές ανάγκες της κυβέρνησης στην προσπάθειά της να διαχειριστεί την κοινωνική οργή και ταυτόχρονα να διασφαλίσει την όποια εκλογική της επιβίωση. Μόνο που αυτές οι διαφωνίες δεν έχουν να κάνουν με το αν θα συνεχιστεί η συνταγή με το «κώνειο». Επ’ αυτού συμφωνούν: Θα συνεχιστεί εις τον αιώνα τον άπαντα!

    Οι διαφωνίες τους, λοιπόν, έχουν να κάνουν άλλοτε ως προς τη δοσολογία του δηλητηρίου και άλλοτε ως προς το σερβίρισμά του. Αλλά επειδή ακριβώς οι διαφωνίες τους έχουν να κάνουν με τα δευτερεύοντα, επειδή είναι για τα ελάσσονα και τα διαδικαστικά και επειδή στα κύρια και στα σημαντικά συμφωνούν, γι’ αυτό στο τέλος τα βρίσκουν. Πάντα.

    Μάλιστα επιμένουμε και στο εξής: Ακόμα κι αν κάποια στιγμή «τα σπάσουν», θα είναι κι αυτή μια εξέλιξη στο πλαίσιο της ίδιας προσυμφωνημένης τακτικής τους να υπηρετήσουν με άλλο τρόπο τον ίδιο στόχο. Άλλωστε ζούμε στη χώρα που το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα  κάποτε έβγαλε την Ελλάδα από το (στρατιωτικό σκέλος) του ΝΑΤΟ ώστε να εξασφαλίσει την παραμονή και τη βαθύτερη ενσωμάτωση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ…


Ιδού οι… «διαφωνίες»

    Ασφαλής απόδειξη (μια ακόμα) για όλα τα παραπάνω είναι τα βασικά στοιχεία του προϋπολογισμού για το 2015 που κατατέθηκε προχτές.

    Αυτός ο προϋπολογισμός, που παρουσιάστηκε μετά από μακρά προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει «στροφή» στην πολιτική της, πλασαρίστηκε ως απόδειξη ότι η κυβέρνηση «ανθίσταται» στην τρόικα και τις απαιτήσεις της, και που δήθεν συνιστά την… «φιλολαϊκή» εκδοχή της κυβερνητικής πολιτικής, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τα εξής:

Επιβολή νέων φόρων ύψους 1,4 δισ. ευρώ. Δηλαδή νέοι άμεσοι φόροι για τα λαϊκά στρώματα ύψους 500 εκ. ευρώ και νέοι έμμεσοι φόροι ύψους 900 εκ. ευρώ.
Καμία μείωση φορολογικών βαρών για τα λαϊκά νοικοκυριά, παρά τις εξαγγελίες για… «εκπτώσεις» στα χαράτσια, το πετρέλαιο, τον φόρο «αλληλεγγύης» κλπ.
Οι μόνες μειώσεις φόρων (ύψους 100 εκ.ευρώ) αφορούν στη φορολόγηση των Νομικών Προσώπων, δηλαδή βασικά στα μονοπώλια, τις πολυεθνικές και τους μεγαλοκεφαλαιούχους!
Νέα μείωση κοινωνικών δαπανών ύψους 1,5 δισ. ευρώ που συμπαρασύρει όλους τους τομείς (Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση) ακόμα βαθύτερα στον Καιάδα της ανυπαρξίας.
Μόνο η δαπάνη για ασφάλιση και περίθαλψη μειώνεται το 2015 κατά 460 εκ. ευρώ από το 2014 και κατά 2 δισ. ευρώ από το 2013!
Νέα μείωση κατά 400 εκ. ευρώ των δαπανών του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.   
Νέο «τσουνάμι» ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, αφού ο ρυθμός του ξεπουλήματος (που περιλαμβάνει λιμάνια, αεροδρόμια, ακίνητα κλπ) αναμένεται να… οχταπλασιαστεί (!) καθώς τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις το 2015 τα έχουν προϋπολογίσει στα 2,5 δισ. ευρώ από 360 εκ. ευρώ το 2014.
   

 Αν λοιπόν αυτός είναι ο… «φιλολαϊκός» προϋπολογισμός της κυβέρνησης, αν έτσι «σκίζει τα Μνημόνια», αν αυτό είναι το «καλό σενάριο» για όσα περιμένουν τον ελληνικό λαό και το νέο έτος, τότε προκύπτουν τρία συμπεράσματα:

       Πρώτον: Όσοι μιλούν για «ξέφωτο» που «αχνοφαίνεται» και για άλλες τέτοιες παρλαπίπες, προφανώς ανήκουν σε εκείνο το ξιπασμένο είδος των χορτάτων που θεωρούν τα δισεκατομμύρια «στραγάλια» ειδικά όταν αυτά πέφτουν με την μορφή νέων βαρών στις πλάτες των πεινασμένων.

       Δεύτερον: Αν αυτό είναι το «καλό σενάριο» που η κυβέρνηση το επεξεργάστηκε μόνη της χωρίς να «ενδίδει» στην τρόικα – και για το οποίο μας απειλούν, μάλιστα, ότι η τρόικα δεν έχει δώσει ακόμα την έγκρισή της – αφενός μπορεί να αντιληφθεί κανείς τι πραγματικά σχεδιάζουν, αφετέρου να διαπιστώσει ότι η κυβέρνηση και οι εγχώριοι φίλοι της δεν χρειάζονται συμβουλές ή υποδείξεις για το πώς να πίνουν το αίμα του ελληνικού λαού. Μπορούν – πράγματι – να το κάνουν κι από μόνοι τους…  

       Τρίτον: Πίσω από τη θεωρία για τις «διαφωνίες» μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας η αλήθεια που ανακύπτει είναι ότι δεν υπάρχει μέτρο που να πάρθηκε εντός της περιόδου των Μνημονίων, άλλοτε με πρόσχημα την κρίση, άλλοτε με πρόσχημα το χρέος, άλλοτε υπό τον ζόφο της ιδεολογικής καταστολής του «όλοι μαζί τα φάγαμε», που να μην το ζητούν οι βιομήχανοι και η εγχώρια πλουτοκρατία εδώ και 30 χρόνια. Τέτοια είναι τα μέτρα που περιλαμβάνονται και στον προϋπολογισμό του 2015, και που η κυβέρνηση τον έφτιαξε από μόνη της…

    Με άλλα λόγια, στην κρίση που προκάλεσαν οι εργολάβοι, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και το πολιτικό τους σύστημα, τόσο οι ντόπιοι όσο και οι ξένοι, βρήκαν τον «παπά» για να θάβουν «πέντε – πέντε» ανθρώπους, δικαιώματα και κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα.


«Οι ντόπιοι μεγάλοι»

    Το τελικό συμπέρασμα, επομένως, είναι ότι το «σικέ» παιχνίδι μεταξύ κυβέρνησης – τρόικας, έχει ένα και μόνο στόχο: Να εξωραΐσει το ρόλο πότε του ενός και πότε του άλλου. Να εμφανίσει τους «μέσα» καλύτερους από τους «έξω». Να αθωώσει τους μεν έναντι των δε. Να διαμορφώσει μια απατηλή εικόνα για να χάνεται από το προσκήνιο το ενιαίο και αδιαίρετο της ευθύνης τόσο του εσωτερικού όσο και του εξωτερικού παράγοντα που από κοινού μετατρέπουν την καπιταλιστική κρίση σε ανθρωπιστική καταστροφή.   

    Κι αν έτσι είναι τα πράγματα, τότε και η αλήθεια για την έξοδο του λαού από το σικέ παιχνίδι μεταξύ ντόπιων και ξένων δυναστών, δεν είναι άλλη από εκείνη που περιέγραφε ο Βάρναλης:

«Τις φορές, που ο δεµένος πετάχτηκε απάνου/ µε τα δόντια να κόψει του ξένου τυράννου/ το λυτάρι, δεµένος βρισκότανε πάλι./ Τονε δένανε τρίδιπλα οι ντόπιοι µεγάλοι.

Τώρα η Νύχτα τελειώνει... Παθοί και µαθοί/ ξέρουν, όταν η µάχ’ η µεγάλη δοθεί,/ για να µην ξαναχάσουνε τη λεφτεριά τους,/ θ’ αφανίσουνε πρώτα τα ντόπια θεριά τους». 
 Νίκος Μπογιόπουλος

Να κομμουνιστοποιηθούμε

 Να κομμουνιστοποιηθούμε

Το χρονικό του εκφασισμού της ελληνικής δημοκρατίας γεμίζει με νέες ένδοξες σελίδες μέρα με τη μέρα.

Οι ματάδες ξυλοφορτώνουν χωρίς προσχήματα ένα γερμανό φοιτητή εράσμους κι έναν περιπτερά που στην χειρότερη αρνήθηκε να τους πουλήσει νερό (ούτε γη, ούτε νερό στους ματάδες των λαών) ή απλώς δε δέχτηκε αδιαμαρτύρητα το πλιάτσικο στο μαγαζί του.

Ο αντιπρύτανης του απθ δήλωσε ανοιχτά πως πρέπει να φασιστικοποιηθούμε λιγάκι και να τρώει και καμιά σφαλιάρα, όποιος παρεκτρέπεται και δεν υπακούει το νόμο. Με άλλα λόγια «α ρε παπαδόπουλος που σας χρειάζεται». Κι αν δεν ήταν ακαδημαϊκός, αλλά εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια πχ, θα μπορούσε να ζητήσει και την επιστροφή της βέργας στο δημοτικό, για να έχει ακόμα πιο ισχυρό συμβολισμό το αίτημά του –εξάλλου οι βάσεις της σωστής διαπαιδαγώγησης σε αυτές τις ηλικίες μπαίνουν. Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να τον ευχαριστήσουμε για την τόσο ανοιχτή και καθαρή ομολογία του πως η πιστή εφαρμογή της αστικής νομοθεσίας, κατά το δόγμα «νόμος και τάξη» δε συνδέεται με τη «δημοκρατική ομαλότητα» γενικά κι αόριστα, αλλά με τον εκφασισμό της αστικής εξουσίας. Και κατά δεύτερο λόγο της κοινωνίας συνολικά, που έχει μάθει να παπαγαλίζει πως το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν εφαρμόζονται οι νόμοι, οι.. έκνομες συμπεριφορές –σύμφωνα με την ξύλινη, τηλεοπτική γλώσσα. Και το κλειδί για τη λύση θα ήταν η επιβολή ενός νόμου που να εξασφαλίζει πως θα τηρούνται απαρέγκλιτα όλοι οι νόμοι (αγαπημένο κλισέ).

Ο τζιφόπουλος δεν μπορεί πάντως να έχει παράπονα από την ανταπόκριση της συγκυβέρνησης, που κάνει ό,τι μπορεί για να εναρμονιστεί στο αίτημά του και να σωφρονίσει με φάπες τα θρασίμια που σηκώνουν κεφάλι και αυθαδιάζουν. Εξαναγκάστηκε ωστόσο σε παραίτηση (ο αντιπρύτανης, όχι η συγκυβέρνηση), γιατί στην αστική δημοκρατία υπάρχουν πράγματα που γίνονται χωρίς να λέγονται –τουλάχιστον όχι ανοιχτά ή όχι ακόμα.

Εκτός αν τα λέει ο καθ’ ύλην αρμόδιος βορίδης στα γενέθλια της νδ για τους θολοκουλτουριάρηδες –όπως τους αποκαλούν και οι χρυσαυγίτες ομοϊδεάτες του- που έχουν κατακλύσει τους ιδεολογικούς μηχανισμούς και την καλλιτεχνική πρωτοπορία. Να είσαι δαπίτης πχ, να σου έχει κολλήσει κάποιο σουξέ της πάολα και να ανακαλύπτεις πως είναι κι αυτή τελικά συντροφοσυνοδοιπόρος και με αυτόν τον τρόπο αποκτά νομιμοποίηση.. Φοβερό! Αλλά σε μια δεκαετία που θα γιορτάζουν τα 50 χρόνια τους, με τον τσεκουράτο αρχηγό της νδ πιθανότατα, θα τους εξηγεί πώς θα εξοντώσουν –εφόσον δε λειτουργήσει το σωφρονιστικό καρπάζωμα- όσους λίγους έχουν απομείνει ως τότε. Κι αν ο συστημικός λαζόπουλος λογίζεται για.. ακροαριστερός, καταλαβαίνεις σφε αναγνώστη τι θεωρούνται οι δικοί μας.

«Τι να κάνουμε;» λοιπόν, όπως ρωτούσε στην εποχή του ο βλαδίμηρος. Να εκδημοκρατιστούμε! Θα πει κάποιος οπαδός του πουλαντζά. Να αγωνιστούμε για την εμβάθυνση, διαπλάτυνση, εξύψωση και επιμήκυνση της δημοκρατίας. Τον εκδημοκρατισμό του κράτους (που για αυτούς δεν είναι όργανο κυριαρχίας, αλλά ρευστή σχέση που διαμορφώνεται), των κατασταλτικών μηχανισμών του ή και του τραπεζικού συστήματος, που είναι στα καρδιά του συστήματος. Ή όπως λέει κι ένας σφος, μπορούμε επίσης να πάμε έξω από ένα νεκροταφείο και να φωνάζουμε συνθήματα ενάντια στο θάνατο, μπας και πετύχουμε τίποτα, αν και τα προγνωστικά δεν είναι με το μέρος μας. Το ίδιο αποτελεσματικό θα ‘ναι παντως. Ίσως μάλιστα από μια άποψη να είναι πιο εύκολο να σηκωθούν και να αντιδράσουν οι νεκροί από τους τάφους τους, παρά οι νεκροζώντανοι που ζούμε ζωή εν τάφω και περιμένουμε τη δευτέρα παρουσία, για να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο.

Μπορούμε επίσης (κι επιβάλλεται) να οργανωθούμε. Να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας με αγώνες και κινητοποιήσεις, σαν την αυριανή απεργία. Αλλά δε φτάνει αυτό από μόνο του, χωρίς να ξέρουμε τι θέλουμε να πετύχουμε και πώς θα φτάσουμε εκεί. Χωρίς δηλ να οργανώσουμε την οργάνωση των αγώνων μας. Αλλιώς θα μοιάζουμε σαν τον τύπο από το ανέκδοτο, που ανάβει το φως εν μέσω της μαζικής ερωτικής συνεύρεσης και λέει «παιδιά, να οργανωθούμε λίγο», για να μην τον παίρνει μόνο αυτός.

Σήμερα ο στόχος της μεγάλης πλειοψηφίας του κόσμου μοιάζει πολύ με την παραπάνω ατάκα. Κάτι που θα απαλύνει τον πόνο και θα επιμερίσει «δίκαια» τις συνέπειες της κρίσης, σαν τις υπηρεσίες στο στρατό, χωρίς βύσματα. Μόνο που η κρίση είναι ένα παλούκι που έχουν στο πισινό τους οι αστοί και θέλουν να το μεταθέσουν στο δικό μας. Κατά συνέπεια σε πολλά η διαπραγμάτευση για το κούρεμα, την επιμήκυνσή του, το σπάσιμο σε πολλές δόσεις και τη συνοδεία βαζελίνης, εφόσον έχουμε δεχτεί εξ αρχής τους όρους τους και προσπαθούμε απλά να (τους) χαλαρώσουμε για να το απολαύσουμε.

Η μόνη διέξοδος απέναντι στη φασιστικοποίηση δεν είναι η μάχη οπισθοφυλακών, για μια κολοβή δημοκρατία, που στρώνει το δρόμο σε αυτό ακριβώς που υποτίθεται πως αντιπαλεύει. Η λύση είναι να κάνουμε πράξη τους φόβους τους και να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο τη δύναμη που μπορεί (και έχει αποδειχτεί ιστορικά αυτό) να βάλει φρένο και να τσακίσει τον εκφασισμένο καπιταλισμό· δηλ με άλλα λόγια να κομμουνιστοποιηθούμε.

Οι δυσοίωνες προβλέψεις του ΟΑΣΑ

Οι δυσοίωνες προβλέψεις του ΟΑΣΑ

Τη συνέχιση των προβλημάτων της καπιταλιστικής οικονομίας καταγράφει, χωρίς βεβαίως να έχει αυτόν το στόχο, η νέα έκθεση για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας του ΟΑΣΑ που δόθηκε χτες στην δημοσιότητα. Ο Οργανισμός αυτός ανάλυσης του διεθνούς κεφαλαίου, όπου συμβάλλουν οι κυβερνήσεις όλων των καπιταλιστικών κρατών (και της Ελλάδας), σημειώνει στις εκτιμήσεις του για την ολοκλήρωση του 2014 και τις προβλέψεις για το 2015 και 2016 ότι θα συνεχιστεί η ύφεση σε πολλές χώρες (δηλαδή η κρίση), κάποιες θα έχουν στασιμότητα και επιβράδυνση στις λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες. Ακόμα ότι θα συνεχιστεί η υψηλή ανεργία, η συγκράτηση της παγκόσμιας παραγωγής, των επενδύσεων. Τα μέτρα δε που προτείνει στις κυβερνήσεις, ώστε να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση δήθεν προς «όφελος των κοινωνιών», στην πραγματικότητα προς όφελος του κεφαλαίου, είναι συνέχιση των λεγόμενων διαρθρωτικών αλλαγών, των δημοσιονομικών και νομισματικών μέτρων για τη στήριξη της ανάπτυξης, δηλαδή της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ενώ ειδικά στην ευρωπαϊκή ήπειρο προτείνει μέτρα στήριξης της ζήτησης.
***

Ο ίδιος ο γγ του ΟΑΣΑ Ανχελ Γκουρία, εκφράζοντας αυτήν τη σύνθετη πραγματικότητα σημείωσε στην παρουσίαση της έκθεσης: «Απέχουμε πολύ από το να πούμε ότι είμαστε στο δρόμο για μια υγιή ανάκαμψη. Υπάρχει ένας αυξανόμενος κίνδυνος στασιμότητας στη Ζώνη του Ευρώ που θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις σε όλο τον κόσμο, ενώ η Ιαπωνία έχει πέσει σε μια τεχνική ύφεση» και πρόσθεσε ότι «οι διαφορετικές νομισματικές πολιτικές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη μεταβλητότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών για τις αναδυόμενες οικονομίες, πολλές από τις οποίες έχουν συσσωρεύσει υψηλά επίπεδα του χρέους». Η παγκόσμια αύξηση του ΑΕΠ (δείκτης που έτσι και αλλιώς κρύβει τις κοινωνικές ανισότητες, αλλά αποτελεί μονάδα σύγκρισης) προβλέπεται να φθάσει σε ποσοστό 3,3% το 2014, το 3,7% το 2015 και 3,9% το 2016, ρυθμός που θεωρείται κάτω από το μακροπρόθεσμο μέσο όρο, φανερώνοντας δυσκολίες στην καπιταλιστική ανάπτυξη.

Μεγάλη ανησυχία υπάρχει για τη Ζώνη του Ευρώ, όπου αναμένεται αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,8% το 2014 και 1,1% το 2015, 1,7% το 2016, δηλαδή στην πραγματικότητα στασιμότητα. Αυτή η παρατεταμένη στασιμότητα, επισημαίνεται στην έκθεση, θα μπορούσε να επιβραδύνει την παγκόσμια ανάπτυξη και να έχει αλυσιδωτές συνέπειες σε άλλες οικονομίες μέσω του εμπορίου και των οικονομικών δεσμών, ενώ η παρατεταμένη περίοδος πολύ χαμηλής ανάπτυξης και πολύ χαμηλού πληθωρισμού θα έχει ως αποτέλεσμα τη διατήρηση της ανεργίας σε πολύ υψηλά επίπεδα. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στην Ιαπωνία με πρόβλεψη για 0,4% αύξηση του ΑΕΠ για το 2014, 0,8% το 2015 και 1% το 2016.
***

Ακόμα και στις ΗΠΑ που διατηρεί την πρώτη θέση στην παγκόσμια οικονομία με σημάδια υποχώρησης (όπου πρωτοεκδηλώθηκε η κρίση στο χρηματοπιστωτικό τομέα το 2008), οι προβλέψεις είναι για αύξηση 2,2% το 2014 και γύρω στο 3% το 2015 και το 2016. Στις αναδυόμενες οικονομίες Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας, Κίνας και Νότιας Αφρικής (BRICS) χώρες που γνωρίζουν υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης (μερικές από τις οποίες είχαν χτυπηθεί από την κρίση σε προγενέστερο στάδιο), επίσης παρατηρείται επιβράδυνση. Στην Κίνα, 2η οικονομία στον κόσμο παρατηρείται ήδη επιβράδυνση από 7,3% το 2014 σε πρόβλεψη για 7,1% το 2015 και 6,9% το 2016. Στη Ρωσία, αντίστοιχα, για το 2015 προβλέπει στασιμότητα 0% και για το 2016 1,6%. Στην Ινδία, επίσης, σημάδια με 6,1% για το 2015 και 6,6% το 2016. Στη Βραζιλία 6η παγκόσμια οικονομία προβλέπεται στασιμότητα με ρυθμούς ανάπτυξης 1,5% για το 2015 και 2,0% για το 2016 και περίπου στα ίδια είναι και η Νότια Αφρική με 2,1% για το 2015 και 2,9% για το 2016. Η Τουρκία, επίσης, όπου τα τελευταία χρόνια παρατηρήθηκε φρενήρης καπιταλιστική ανάπτυξη και βέβαια τσάκισμα εργατικών δικαιωμάτων προβλέπεται από τον ΟΟΣΑ να έχει ανάπτυξη για το 2015 3,2% και 4,0% για το 2016.
***

Σε ένα μεγάλο τμήμα του καπιταλιστικού κόσμου, η καπιταλιστική οικονομία αντιμετωπίζει προβλήματα, που, για να λυθούν, εφαρμόζεται πολιτική μείωσης του λεγόμενου «εργασιακού κόστους», δηλαδή της τιμής της εργατικής δύναμης, με χτύπημα στο εισόδημα, στις συλλογικές κατακτήσεις, επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, ιδιωτικοποιήσεις σε ό,τι κοινωνικές υπηρεσίες έχουν απομείνει, αύξηση του εργάσιμου βίου. Αυτή η πολιτική είναι που εφαρμόζεται, ανεξάρτητα αν οι χώρες έχουν μικρό ή μεγάλο χρέος, αν έχουν μνημόνια. Ομως, ακόμα και στα κράτη που βρίσκονται στη φάση της ανάκαμψης είτε με μεγάλους ρυθμούς είτε πιο ασθενική δεν έχουμε βήματα στη διεύρυνση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, αντίθετα αυτό που επικρατεί είναι η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος σε αυτό το βάρβαρο σύστημα ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης που εφαρμόζουν νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, «αριστεροί» που θέλουν να ...εξανθρωπίσουν τον καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός έχει συγκεκριμένους οικονομικούς νόμους, που δεν παίρνουν μερεμέτια, δε μεταρρυθμίζονται. Μόνο ανατρέπονται. Μόνη διέξοδος από τους εργαζόμενους είναι η έξοδος από το φαύλο κύκλο της καπιταλιστικής κρίσης και ανάκαμψης που συνθλίβει τις ζωές των εργαζομένων με την ανατροπή του καπιταλισμού, την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, για να μπει η οικονομία στην υπηρεσία ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ «ΕΥΡΩΠΗ 2020» Η «ευελιξία» βασικός μοχλός αύξησης της απασχόλησης

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ «ΕΥΡΩΠΗ 2020»

Η «ευελιξία» βασικός μοχλός αύξησης της απασχόλησης

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατήγγειλε το ψήφισμα που ήρθε για συζήτηση στην Ολομέλεια

Από παλιότερη κινητοποίηση ενάντια στις «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης

Η αντεργατική Στρατηγική «Ευρώπη 2020» σχεδιάστηκε και υλοποιείται από την ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις για να υπηρετήσει έναν και μοναδικό στόχο: Να διασφαλίσει και να ενισχύσει την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, πάνω στα συντρίμμια της ζωής και των δικαιωμάτων του εργαζόμενου λαού. Αυτή η πολιτική δεν έχει «κοινωνικές πτυχές», υπηρετεί τις επιδιώξεις του κεφαλαίου για πάμφθηνη εργατική δύναμη, οδηγεί στην εξάπλωση της φτώχειας και της εξαθλίωσης για την εργατική τάξη και τα φτωχά - λαϊκά στρώματα.
Τα παραπάνω τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Σωτήρης Ζαριανόπουλος, στην τοποθέτησή του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο, στη συζήτηση σχετικά με την «Απασχόληση και τις κοινωνικές πτυχές της Στρατηγικής ΕΕ 2020». Σχολιάζοντας το σχέδιο ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, επισήμανε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Η Στρατηγική ΕΕ 2020 της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των αστικών κυβερνήσεων για φθηνή εργατική δύναμη και κέρδη στο κεφάλαιο επιτάσσει:
-- Επιδοτήσεις στο κεφάλαιο, μεταφορά φόρων και εισφορών από την εργοδοσία στο λαό με άγρια φορολογία, μείωση μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, κοινωνικών παροχών.
-- Γενίκευση της ευέλικτης κακοπληρωμένης εργασίας μοιράζοντας σε περισσότερους τη φτώχεια και ανεργία.
-- Υποταγή της εκπαίδευσης στους σχεδιασμούς των επιχειρήσεων.
-- Απλήρωτη δουλειά με προγράμματα κατάρτισης, μαθητεία.
-- Γενικευμένη γραμμή φτώχειας με Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα.
-- "Κοινωνικό εταιρισμό και διάλογο" εργοδοτών - εργοδοτικού συνδικαλισμού για να νομιμοποιήσει την αντεργατική λαίλαπα.
-- Απαρέγκλιτη εφαρμογή αυτής της πολιτικής με μόνιμη εποπτεία και μνημόνια, σε όλα τα κράτη - μέλη.
Με πρόφαση την ανεργία τσακίζουν ενιαία ανέργους, νέους, εργαζόμενους. Αυτή η πολιτική δεν έχει και δεν μπορεί να έχει κοινωνικές πτυχές. Είναι αιτία πολέμου για την εργατική τάξη ενάντια σε κεφάλαιο, ΕΕ και όλα τα κόμματα που τη στηρίζουν και την ωραιοποιούν. Η γενική απεργία στις 27 Νοέμβρη στην Ελλάδα είναι βήμα κλιμάκωσης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής».

Κυνικές ομολογίες

Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι αποκαλυπτικό σε ό,τι αφορά το βάθεμα των κοινωνικών ανισοτήτων στα κράτη - μέλη της ΕΕ και τις δυσκολίες που έχει προσθέσει η κρίση στην προσπάθεια του ευρωενωσιακού κεφαλαίου να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά του με στοχευμένες παρεμβάσεις στον τομέα της απασχόλησης.
Θυμίζουμε ότι ο στόχος της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», όπως και της προηγούμενης «Στρατηγικής της Λισαβόνας», ήταν να αυξηθεί το ποσοστό απασχόλησης στο 75% μέχρι το 2020, που σημαίνει να αυξηθεί ο αριθμός των απασχολούμενων κατά 16 εκατομμύρια.
Στο ψήφισμα διαπιστώνεται ότι «η ΕΕ βρίσκεται εντελώς εκτός πορείας όσον αφορά την επίτευξη των πρωταρχικών στόχων της στρατηγικής Ευρώπη 2020 για την απασχόληση και τη μείωση της φτώχειας» και ότι «από τότε που εκπονήθηκε η στρατηγική Ευρώπη 2020, το 2010, τα επίπεδα της ανεργίας συνεχίζουν να αυξάνονται σε ορισμένα κράτη - μέλη, ενώ το ποσοστό ανεργίας για την ΕΕ-28 έφτασε στο ανησυχητικό επίπεδο του 10,1% το 2014, με 24,6 εκατ. ανέργους στην Ενωση και με τον αριθμό των εργαζομένων φτωχών να αυξάνεται επίσης».
Το ψήφισμα αναπαράγει την πρόβλεψη της Κομισιόν ότι «το ποσοστό ανεργίας στην ΕΕ αναμένεται να παρουσιάσει μόνο μια εντελώς αμελητέα μείωση και να κατέλθει στο 10,4% το 2015».
Σε άλλο σημείο, διαπιστώνεται κυνικά ότι «οι αυξήσεις στα ποσοστά απασχόλησης ήταν σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα επισφαλών μορφών απασχόλησης, όπως οι συμβάσεις ακαθόριστου ωραρίου, η ψευδοαυτοαπασχόληση και η ακούσια μερική απασχόληση», εκφράζοντας υποκριτικά την ανησυχία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι «οι εν λόγω θέσεις εργασίας δεν παρέχουν στους εργαζομένους αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και επαρκή δικαιώματα εργασίας»!
Στο ίδιο πνεύμα, το ψήφισμα εκφράζει ανησυχία για το ότι «η αύξηση του ποσοστού απασχόλησης των γυναικών σε ορισμένα κράτη - μέλη οφείλεται κυρίως στην αύξηση της μερικής απασχόλησης». Διαπιστώνει επίσης ότι «όταν μετράται σε ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης, μόνο το 53,5% του γυναικείου εργατικού δυναμικού απασχολείται στην ΕΕ» και ότι το 2012 «το ποσοστό μερικής απασχόλησης των γυναικών ανερχόταν σε 32,9% σε σύγκριση με το 8,4% για τους άνδρες».
Τέλος, στο ψήφισμα καταγράφεται η διαπίστωση ότι «οι εισοδηματικές ανισότητες έχουν αυξηθεί, με το ανώτατο 20% της κλίμακας να κερδίζει 5,1 φορές περισσότερο από το κατώτατο 20% το 2012».

Ενταση της εκμετάλλευσης

Με βάση τα παραπάνω, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητάει την επιτάχυνση μέτρων όπως «η εισαγωγή ενός συστήματος διττής εκπαίδευσης, το οποίο θα λειτουργεί με ευέλικτη μορφή σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο (...) την εφαρμογή πραγματικών εννοιών διά βίου μάθησης και μετρήσεων στην αγορά εργασίας με στόχο να τονωθούν τα επίπεδα προσόντων των ηλικιωμένων εργαζομένων».
Είναι φανερή η πρόθεση του κεφαλαίου να τραβήξει στην παραγωγή νέους και νέες με προγράμματα κατάρτισης και να μειώσουν τον αριθμό των μεγαλύτερων σε ηλικία, που μένουν εκτός παραγωγής είτε επειδή δε διαθέτουν τα προσόντα που ζητάει η αγορά, είτε επειδή δεν έχουν «κίνητρα» για να μη συνταξιοδοτηθούν.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δίνει μεγάλη βαρύτητα στην ταξική συνεργασία για την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής, και «καλεί το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα κράτη - μέλη να αυξήσουν τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων για να εξασφαλίσουν την επιτυχή υλοποίηση της στρατηγικής Ευρώπη 2020», ενώ ζητάει και «την υλοποίηση μιας πλατφόρμας των κοινωνικών εταίρων που θα συνδυάζει τα συμφέροντα των εργοδοτών και των εργαζομένων».

ΗΠΑ Λαϊκές αντιδράσεις μετά την προκλητική αθώωση του αστυνομικού

ΗΠΑ

Λαϊκές αντιδράσεις μετά την προκλητική αθώωση του αστυνομικού

Χιλιάδες διαδήλωσαν στο Φέργκιουσον και πολλές άλλες πόλεις των ΗΠΑ

Eurokinissi

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-- «Λάδι στη φωτιά» των οξυμένων κοινωνικο-οικονομικών και ταξικών ανισοτήτων που επικρατούν στις ΗΠΑ, με πιο έντονη τη ρατσιστική βια σε βάρος της αφροαμερικανικής κοινότητας, έριξε χτες τα ξημερώματα (ώρα Ελλάδας) στο Μιζούρι και άλλες αμερικάνικες πολιτείες η απόφαση του Σώματος ενόρκων πολιτειακού δικαστηρίου να μην απαγγείλει κατηγορίες για ανθρωποκτονία έναντι του λευκού αστυνομικού Ντάρεν Γουίλσον, που σκότωσε στις αρχές του περασμένου Αυγούστου τον άοπλο Αφροαμερικανό έφηβο Μάικλ Μπράουν στο Φέργκιουσον.
Η αθώωση του αστυνομικού πυροδότησε νέο, μεγαλύτερο (από το περασμένο καλοκαίρι) κύμα οργισμένων διαδηλώσεων, συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας, αλλά και εμπρησμών, λεηλασιών σε δεκάδες κτίρια της ευρύτερης περιοχής της κομητείας του Σεντ Λιούις στο Μιζούρι. Πάνω από 60 άτομα συνελήφθησαν στη διάρκεια κινητοποιήσεων και επεισοδίων, τουλάχιστον 12 κτίρια παραδόθηκαν στις φλόγες, άλλοι 14 τραυματίστηκαν ενώ πάνω από 150 ριπές πυροβολισμών ακούστηκαν σε διάφορα σημεία του Σεντ Λούις.
Διαδηλώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία σημειώθηκαν στη διάρκεια της νύκτας Δευτέρας προς Τρίτης και στη Νέα Υόρκη, στο Σικάγο, στο Σιάτλ, στο Λος Αντζελες, στο Οκλαντ, και την Ουάσιγκτον.
Η κλιμάκωση της βίας χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή από τον κυβερνήτη της πολιτείας του Μιζούρι, Τζέι Νίξον, για την ενίσχυση των μελών της Εθνοφρουράς που ανέλαβαν ρόλο ενίσχυσης των τοπικών δυνάμεων «επιβολής της τάξης».
Οι δραματικές εξελίξεις και η αθωωτική απόφαση (από 9 λευκούς ενόρκους έναντι 3 μαύρων) ενός ακόμη λευκού αστυνομικού που δολοφονεί νεαρούς Αφροαμερικανούς προκάλεσαν «βαθιά απογοήτευση» και στην οικογένεια του αδικοσκοτωμένου Μάικλ Μπράουν.
Οι συνήγοροι της οικογένειας του Μάικλ Μπράουν, του 18χρονου μαύρου ο οποίος έχασε τη ζωή του από τα πυρά λευκού αστυνομικού τον περασμένο Αύγουστο στο Φέργκιουσον του Μιζούρι, στις ΗΠΑ, επιτέθηκαν με σφοδρότητα στη διαδικασία, η οποία οδήγησε στην απαλλαγή του αστυνομικού από κάθε νομική ευθύνη για το περιστατικό.
Στο Λευκό Οίκο, ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, που αντιμετωπίζει αυξανόμενες επικρίσεις για την επιμελή του προσπάθεια να αποφύγει να πάρει θέσει στα θύματα ρατσιστικής αστυνομικής βίας στις ΗΠΑ, απηύθυνε νέα «έκκληση για ηρεμία», ζητώντας «σεβασμό του νόμου» και καλώντας όλους όσοι αμφισβητούν την απόφαση του Σώματος των ενόρκων «να το κάνουν ειρηνικά», υπογραμμίζοντας και την επιθυμία της οικογένειας του Μάικλ Μπράουν να αποφευχθεί οποιαδήποτε πράξη βίας.

Και διεθνείς αντιδράσεις

Οι αμερικανικές αρχές θα όφειλαν να εξετάσουν πώς τα ζητήματα που σχετίζονται με τις φυλετικές διακρίσεις επηρεάζουν την επιβολή του νόμου και την απονομή της δικαιοσύνης, προκειμένου να αντιμετωπίσουν μία «βαθιά και ραγδαία εντεινόμενη» δυσπιστία σε ορισμένες ομάδες του πληθυσμού, δήλωσε χτες ο Υπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ζάιντ Ράαντ Αλ Χουσέιν αναφερόμενος στην απόφαση του Σώματος ενόρκων πολιτειακού δικαστηρίου να μην απαγγείλει κατηγορίες για ανθρωποκτονία σε βάρος του λευκού αστυνομικού Ντάρεν Γουίλσον.
Ο Ζάιντ απέφυγε, ωστόσο, να σχολιάσει αν απόφαση που έλαβε ένα Σώμα ενόρκων «συμμορφώνεται με το διεθνές Δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα» επειδή δεν διαθέτει όλες τις λεπτομέρειες, προτιμώντας να εκφράσει «βαθιά ανησυχία για το δυσανάλογο αριθμό των νεαρών Αφροαμερικανών που πεθαίνουν κατά τη διάρκεια των διαπληκτισμών τους με τους αστυνομικούς στις ΗΠΑ».
Τον τελευταίο καιρό από αστυνομικούς έχουν δολοφονηθεί εκτός από τον 18χρονο Μάικλ Μπράουν και άλλοι Αφροαμερικάνοι, ο 17χρονος Τρέιβον Μάρτιν και τελευταία ο 12χρονος Ταμίρ Ράις, στο Κλίβελαντ γιατί είχε στα χέρια του ένα πιστόλι - παιχνίδι.
Εντονη ήταν και η αντίδραση της υπουργού Δικαιοσύνης της Γαλλίας, Κριστιάν Τομπιρά, που κατάγεται από τη Γουιάνα.
Στη Μόσχα ο απεσταλμένος του Ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Κονσταντίν Ντόλγκοφ, σημείωσε ότι οι βίαιες διαμαρτυρίες στο Μιζούρι «αντανακλούν τις αυξανόμενες εντάσεις εξαιτίας ρατσιστικών διακρίσεων που υποβαθμίζουν τη σταθερότητα στις ΗΠΑ».

• Το ξημερώματα της Τρίτης επίσης ανακοινώθηκε από την Αστυνομία ότι κοντά στο σημείο που είχε δολοφονηθεί από τον αστυνομικό ο 18χρονος στο Φέργκιουσον, βρέθηκε σε αυτοκίνητο ένας νεαρός άνδρας χτυπημένος από σφαίρα στο κεφάλι. Ωστόσο δηλώνεται ότι δεν υπάρχουν άμεσες ενδείξεις που να συνδέουν το θάνατο αυτό με τις αντιδράσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.