ΒΡΕΤΑΝΙΑ Τι κι αν έχει εθνικό νόμισμα και ισχυρή οικονομία χωρίς μνημόνιο...

ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Τι κι αν έχει εθνικό νόμισμα και ισχυρή οικονομία χωρίς μνημόνιο...

Μέσα σε όλα τα προβλήματα ήρθαν να προστεθούν και αυτά των πλημμυρών, με τραγικές συνέπειες στα λαϊκά νοικοκυριά

Είναι γνωστές οι προτάσεις διαφόρων, τύπου Λαφαζάνηδων, τμημάτων του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που επιμένουν ότι με μια άμεση επιστροφή στο εθνικό νόμισμα αντί του ευρώ, με ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας, στο πολύ μακρύ ...βάθος χρόνου θα υλοποιηθούν οι αντικαπιταλιστικές κορόνες που επικαλούνται. Βγάζοντας, λοιπόν, το «φερετζέ» της δικής τους σκόπιμα απροσδιόριστης προοπτικής και του βιασμού της έννοιας του σοσιαλισμού, ας κρατήσουμε ό,τι μένει από την πρότασή τους ως «σκαλοπάτι», ως «άμεσος στόχος πάλης», ως «μια πρώτη νίκη», όπως ισχυρίζονται. Μα τι άλλο, παρά η πραγματικότητα της Βρετανίας. Μια πραγματικότητα που, όπως θα δείξουμε παρακάτω, είναι σκληρή για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Τι σημαίνει αυτό για τη ζωή των εργαζομένων εκεί, γλίτωσαν από τα δεινά που πλήττουν και τη ζωή της εργατικής τάξης στην Ελλάδα;
Στη Βρετανία, παρά την ανάπτυξη (1,5% από πέρσι), «η λιτότητα θα κρατήσει για τουλάχιστον άλλα 6 χρόνια» σύμφωνα με δηλώσεις του πρωθυπουργού Κάμερον.¹ Μάλιστα, κάνει λόγο για λιτότητα διαρκείας. Μόνο οι τελευταίες περικοπές που εξαγγέλθηκαν είναι ύψους 30 δισ. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τιμές αυξήθηκαν τρεις φορές πιο γρήγορα από τους μισθούς. Ταυτόχρονα σε πολλές περιοχές της χώρας δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά αντιμετωπίζουν το τελευταίο διάστημα τεράστια προβλήματα από τις συνεχόμενες βροχοπτώσεις και τις πλημμύρες. Σε αυτή την κατάσταση που αναμένεται να κρατήσει πολύ καιρό ακόμα στις πόλεις που μετατράπηκαν σε λίμνες, σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, οι απολύσεις υπαλλήλων, η ανεπαρκής αντιπλημμυρική θωράκιση. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της αστικής αντιλαϊκής πολιτικής (κεντρική κυβέρνηση και δημοτικές αρχές).

Αποκρύπτοντας την ανεργία με ελαστική εργασία

Σε ό,τι αφορά την ανεργία, αν κρίνει κανείς από τις επίσημες στατιστικές, μπορεί να συμπεράνει ότι ...μάλλον εδώ η κρίση την άφησε ανεπηρέαστη. Ομως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική: Σημαντικό κομμάτι των θέσεων εργασίας αντικαταστάθηκε από θέσεις μερικής απασχόλησης. Σήμερα με σχέσεις μερικής απασχόλησης είναι πάνω από 8 εκατομμύρια ή το 27% των εργαζομένων. Είναι το μεγαλύτερο ποσοστό που έχει καταγραφεί μέχρι τώρα και φυσικά έχει να κάνει με τη δυσκολία που υπάρχει να βρει κάποιος δουλειά πλήρους απασχόλησης.² Και μιας και η μερική απασχόληση δεν είναι αρκετά «ελαστική» μορφή απασχόλησης, διευρύνονται τα «zero hours contracts» (συμβόλαια μηδενικών ωρών). Με άλλα λόγια, «έλα για δουλειά όσο, όταν κι όποτε σε θέλω». Τέτοιου είδους συμβόλαια είναι πλέον διαδεδομένα σε κλάδους όπως το Εμπόριο και φτάνουν μάλιστα να καλύπτουν πάνω από το 90% των εργαζομένων μεγάλων καταστημάτων.³ Στον Επισιτισμό αποτελούν το 20%. Τέτοια συμβόλαια εφαρμόζονται σε πολλούς κλάδους, όπως για παράδειγμα στο χώρο της Παιδείας και της Υγείας.
Φυσικό επακόλουθο είναι και η εντατικοποίηση και το ξεζούμισμα στους χώρους δουλειάς. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα 3/4 των εργαζομένων δουλεύουν τουλάχιστον 10 απλήρωτες ώρες παραπάνω κάθε βδομάδα.⁴ Το παράδειγμα της αποθήκης του ιντερνετικού δικτύου παραγγελιών αγορών, του μονοπωλίου «Αmazon» δεν αποτελεί εξαίρεση. Στις βραδινές βάρδιες ο εργαζόμενος περπατούσε έως και 18 χιλιόμετρα και δεχόταν παραγγελίες κάθε 33 δευτερόλεπτα. Κι όλα αυτά για αμοιβή 6,5 λίρες (7,90 ευρώ) την ώρα.⁵

Μεγαλύτερα θύματα, οι νέοι

Το ποσοστό ανεργίας για νέους 16-24 ετών είναι 20% και φτάνει το 36% για νέους 16-17 ετών. Πάνω από 1 στους 4 ανέργους νέους είναι χωρίς δουλειά για πάνω από 12 μήνες.⁶ Βέβαια, αυτή είναι μια εξωραϊσμένη εικόνα, αφού τα νούμερα αυτά δεν αποτυπώνουν και το κομμάτι της νεολαίας που δουλεύει απλήρωτο ή τραγικά κακοπληρωμένο και υποαπασχολημένο. Για παράδειγμα, το ελάχιστο ωρομίσθιο που είναι 6,31 βρετανικές λίρες, πέφτει σε 5,03 για νέους από 18 μέχρι 20 και 3,72 για μικρότερους των 18. Για τους τύπους της μαθητείας που πληρώνονται (γιατί υπάρχουν και πολλές κατηγορίες απλήρωτης μαθητείας), το ελάχιστο είναι 2,68 βρετανικές λίρες την ώρα!!!⁷
Η μαθητεία έχει αναπτυχθεί σε βαθμό που υπάρχουν εργασιακοί χώροι που οι εργοδότες βγάζουν όλη τη δουλειά αποκλειστικά με αυτό τον τρόπο. Τα ποσοστά της μαθητείας είναι τα υψηλότερα όλων των εποχών και υπολογίζεται ότι από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν δημιουργηθεί 1,5 εκατομμύριο θέσεις μαθητείας. Η μαθητεία διαρκεί τουλάχιστον ένα χρόνο και έχει χαρακτήρα πρακτικής εκπαίδευσης. Ετσι πλέον οι μαθητευόμενοι παίρνουν δάνεια για να τα βγάλουν πέρα για αυτό το χρονικό διάστημα.

«Εθελοντικά» στην εκμετάλλευση

Στη Βρετανία επίσης η εθελοντική εργασία είναι πολύ αναπτυγμένη και είναι δύσκολο να την αποφύγει κάποιος, ειδικά οι νέοι. Η εθελοντική εργασία είναι απαραίτητο στοιχείο σε αιτήσεις σε πανεπιστήμια, αλλά και απαραίτητο σε κάθε βιογραφικό για αίτηση για δουλειά. Στους περισσότερους κλάδους είναι ο μόνος τρόπος για να αποκτήσει κάποιος εργασιακή εμπειρία και «καλύπτει τα χρονικά κενά της ανεργίας», προκειμένου να μην περνιούνται οι άνεργοι για ...τεμπέληδες. Οι επίσημοι εθελοντές υπολογίζεται ότι «συνεισέφεραν στην οικονομία 22,7 δισ. λίρες (27,6 δισ. ευρώ)».⁸
Οι ταξικοί φραγμοί στην Παιδεία είναι πραγματικότητα εδώ και πολλά χρόνια. Για τους νέους που καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι το πανεπιστήμιο, το χρέος που θα καλεστούν να αποπληρώσουν για το πρώτο πτυχίο είναι 100.000 λίρες για τα «φοιτητικά» δάνεια που έχουν πάρει.⁹ Στο εξωφρενικό αυτό ποσό υπολογίζονται δίδακτρα, έξοδα διαβίωσης για τα χρόνια των σπουδών και τόκοι ως την αποπληρωμή του δανείου.
Τα νέα ζευγάρια δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα αφού το κόστος για το βρεφονηπιακό σταθμό στο Λονδίνο είναι πάνω από 1.000 λίρες για ένα παιδί. Οι δυσκολίες είναι ακόμα μεγαλύτερες για τους μετανάστες που ζουν μακριά από τις οικογένειές τους.
Η όποια διαφορά με την Ελλάδα στο ύψος των μισθών εξανεμίζεται από τα πανάκριβα ενοίκια. Το κόστος της ενοικίασης στο Λονδίνο έχει εκτοξευθεί οκτώ φορές ταχύτερα από τους μισθούς σε ένα έτος, στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών. Tο μέσο μηνιαίο ενοίκιο στο Λονδίνο είναι 1.106 λίρες (δηλ. 1.346 ευρώ).¹⁰ Tο μέσο ενοίκιο στη Βρετανία είναι 806.¹¹ Στο δε κέντρο του Λονδίνου το ενοίκιο για γκαρσονιέρα κοστίζει περισσότερο από 1.200 λίρες.¹²

Εκεί που η σοσιαλδημοκρατία έχει βαθιές ρίζες

Ο ρόλος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος των Εργατικών έχει συμβάλει αποφασιστικά στο τσάκισμα του εργατικού κινήματος. Είναι ενδεικτικό ότι με τις ευλογίες των Εργατικών ορίστηκε ο λεγόμενος εθνικός κατώτατος μισθός το 1992 και καταργήθηκαν οι συλλογικές συμβάσεις. Ολα καθορίζονται από το συμβόλαιο που υπογράφει ο εργαζόμενος και μπορεί να είναι διαφορετικό από του διπλανού του που κάνει την ίδια δουλειά. Η ψηφοφορία για απεργία γίνεται με μυστική επιστολική ψηφοφορία (όχι ΓΣ), με ψηφοδέλτια που αναγράφουν μόνο ναι ή όχι στην απεργία. Η γενική απεργία ή η απεργία συμπαράστασης έχει απαγορευτεί. Με ευλάβεια στην αστική νομιμότητα, δεν έχει κηρυχτεί γενική απεργία από το 1926!!! Καμία έκπληξη, λοιπόν, δεν προκαλεί η ευκολία με την οποία περνάνε τα μέτρα. Ο εργαζόμενος πλέον αναγνωρίζει το σωματείο σαν νομικό εκπρόσωπό του, κάτι σαν δικηγορικό γραφείο.

Οι σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ και οι «κοινές θέσεις» τους

Οι Εργατικοί είναι αυτοί που κυβέρνησαν από το 1997 επί 13 συναπτά έτη ως το 2010, προωθώντας τα περισσότερα από όσα αντεργατικά μέτρα περιγράψαμε πιο πάνω. Αυτό φαίνεται δεν πτόησε τον Αλ. Τσίπρα ένα χρόνο πριν (19/3/2013), στο βρετανικό περιοδικό «New Statesman», σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το ποιοι είναι οι πολιτικοί σύμμαχοί του στη Βρετανία, να απαντήσει ευθέως οι Εργατικοί και να αναφέρει γι' αυτούς: «Παρακολουθούν την κατάσταση στενά και τολμώ να πω ότι είναι από τα λίγα κόμματα εξουσίας με τα οποία μοιραζόμαστε πολλές κοινές θέσεις και είμαστε σε διαρκή επικοινωνία».
Ας κρατήσουν οι εργαζόμενοι αυτές τις δηλώσεις, είναι απόδειξη για το τι είναι και πού το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Επομένως αυτό που θα σώσει τους εργαζόμενους, δεν είναι ούτε το εθνικό νόμισμα, ούτε μια «αριστερή» κυβέρνηση. Εχουν όλα τους δοκιμαστεί - και πάνω από όλα ο ίδιος ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης - και ο λαός μόνο χαμένος βγήκε. Μόνο με ισχυρό ΚΚΕ, με μια ισχυρή εργατική αντιπολίτευση μπορεί να μπουν εμπόδια και να ανοίξει ο δρόμος για την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, που μπορεί να αποτελέσουν φιλολαϊκές εξελίξεις μόνο αν συνοδεύονται με κοινωνικοποιημένη οικονομία σε μια εργατική λαϊκή εξουσία.
Παραπομπές:
1. Εφημερίδα «Guardian» - http://www.theguardian.com/politics/2013/nov/11/david-cameron-policy-shift-leaner-efficient-state
2. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία - http://www.ons.gov.uk/ons/index.html
3. Για παράδειγμα, αλυσίδα «Sports direct», εφημ. «Guardian» - http://www.theguardian.com/business/2013/jul/28/sports-direct-staff-zero-hour-contracts
4. Εφημερίδα «Mirror» - http://www.mirror.co.uk/news/uk-news/three-four-brits-work-extra-1847430
5. Ερευνα BBC - http://www.bbc.co.uk/news/business-25034598
6. Στοιχεία από Εθνική Στατιστική Υπηρεσία - www.ons.gov.uk
7. Ιστοσελίδα της κυβέρνησης - https://www.gov.uk/national-minimum-wage-rates
8. Ιnstitute for volunteering research- http://www.ivr.org.uk/ivr-volunteering-stats
9. Εφημερίδα «Independent» - http://www.independent.co.uk/news/education/education-news/revealed-how-the-cost-of-a-degree-is-now-100000-8395989.html
10. https://homelet.co.uk/rentalindex
11. http://www.standard.co.uk/news/london/london-rents-at-alltime-high-as-prices-rocket-eight-times-faster-than-wages-8578230.html
12. http://www.lslps.co.uk/

Λένα ΓΕΡΟΠΑΝΑΓΙΩΤΗ
Τομεακή Οργάνωση Βρετανίας του ΚΚ

ΕΥΡΩΖΩΝΗ Ενταση σε πολλαπλά επίπεδα

ΕΥΡΩΖΩΝΗ

Ενταση σε πολλαπλά επίπεδα

Νομισματική πολιτική και τραπεζικό σύστημα στο επίκεντρο της διαμάχης

Οι φωνές από την πλευρά της Γαλλίας για την ανάγκη «φθηνότερου» ευρώ, τα σκληρά «παζάρια» μεταξύ των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ για τις διαδικασίες εκκαθάρισης προβληματικών ευρωπαϊκών τραπεζών και ο ρόλος που καλείται να παίξει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απέναντι και στα δύο αυτά ζητήματα κατά το επόμενο διάστημα, συνθέτουν την οικονομική ειδησεογραφία τη βδομάδα που πέρασε και διαμορφώνουν το σκηνικό για όσα θα ακολουθήσουν το αμέσως επόμενο διάστημα. Η αυριανή συνεδρίαση του Eurogroup χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα κρίσιμη, στη διαμόρφωση πολιτικών συσχετισμών και ανταλλαγών που θα προκύψουν αναμεταξύ των ισχυρότερων οικονομιών, που σίγουρα θα κρίνουν πολλά ως προς την κατεύθυνση, το χαρακτήρα και το μέλλον της Ευρωζώνης.

«Περίεργο το ισχυρό ευρώ»

Κατ' αρχήν, υπήρξαν οι δηλώσεις του Γάλλου υπουργού Βιομηχανίας Αρνό Μοντεμπούρ, που κάλεσε τους πολιτικούς της Ευρωζώνης «να δώσουν μάχη για να αποδυναμωθεί το ενιαίο νόμισμα», σημειώνοντας ότι παρά το γεγονός ότι η Ευρωζώνη παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια τις χειρότερες επιδόσεις έναντι βασικών ανταγωνιστών της όπως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία, το ευρώ ανατιμήθηκε κατά 10% έναντι του δολαρίου και κατά 40% έναντι του γιεν. Η δήλωση αυτή εκφράζει εν πολλοίς την υποβόσκουσα ένταση ανάμεσα σε εκείνους τους κύκλους της ευρωενωσίτικης αστικής τάξης που επιθυμούν «χαλαρότερη» νομισματική πολιτική κατά τα πρότυπα της πολιτικής Ομπάμα κι εκείνους που επιμένουν στην πολιτική του «σκληρού» ευρώ, παράλληλα με την εφαρμογή «αναδιαρθρώσεων» στις πιο αδύναμες καπιταλιστικές οικονομίες της Ευρωζώνης. Ουσιαστικά, η λογική της αποδυνάμωσης του ευρώ αποκαλύπτει την πίεση μεγάλων τμημάτων του κεφαλαίου για τύπωμα χρήματος από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) όπως έγινε στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, ώστε να υπάρξει ρευστότητα κρατικών κεφαλαίων για επενδύσεις, αλλά και δυνατότητα στις τράπεζες να χορηγούν δάνεια, ή και αγορά ομολόγων κρατικού χρέους από την ΕΚΤ, ώστε να ελαφρυνθούν από την αποπληρωμή τους και να μπορούν τα κράτη - μέλη να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις για ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, ή και τα δύο μαζί.
Οι δηλώσεις Μοντεμπούρ δεν αποτελούν φυσικά «προσωπική άποψη» ενός μεμονωμένου υπουργού της γαλλικής κυβέρνησης, αλλά γενικότερη επιθυμία ευρύτερων μερίδων της εγχώριας οικονομικής ελίτ, κάτι που φαίνεται και από το γεγονός ότι σε ανάλογες δηλώσεις προχώρησε και ο κεντρικός τραπεζίτης της Γαλλίας Κρίστιαν Νουαγιέ, λέγοντας ότι «το ισχυρό ευρώ είναι κάπως περίεργο, δεδομένου μάλιστα και της βραδύτερης της αμερικανικής, ευρωπαϊκής ανάπτυξης»...

Πιο εύθραυστη δε γίνεται...

Πάντως, τα στοιχεία που δημοσίευσε την περασμένη Παρασκευή η στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης αναφορικά με τους ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη, το τέταρτο τρίμηνο του '13, κάνουν την ΕΚΤ να μεταθέτει για αργότερα τις όποιες κινήσεις για περαιτέρω ενίσχυση της οικονομίας με ρευστότητα. Πόσο αναπτύχθηκε το ΑΕΠ της Ευρωζώνης; Με τον... «εξωφρενικό» ρυθμό του 0,3%, έναντι 0,1% το προηγούμενο τρίμηνο, όμως ακόμη και αυτή η ισχνότατη ανάκαμψη των ρυθμών ανάπτυξης αντιμετωπίστηκε ως μήνυμα αισιοδοξίας από διεθνείς οικονομικούς αναλυτές, που σύμφωνα με έρευνα που διενήργησε το «Bloomberg» ανέμεναν αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,2%. Ενα μικρό δείγμα και αυτό, του πόσο εύθραυστη είναι η όποια ανάκαμψη στην Ευρωζώνη.
Στις 6 του Φλεβάρη η διοίκηση της ΕΚΤ είχε αποφασίσει να διατηρήσει στα ίδια ιστορικά χαμηλά επίπεδα (0,25%) το βασικό επιτόκιο δανεισμού, καθώς, όπως είχε δηλώσει ο πρόεδρός της Μ. Ντράγκι, έπρεπε να υπάρξουν περισσότερες πληροφορίες πριν αναληφθεί «επιπλέον δράση». Ωστόσο, ο επικεφαλής του βρετανικού ιδρύματος οικονομικών συμβούλων IHS Χάουρντ Αρτσερ δήλωσε αμέσως μετά την ανακοίνωση των στοιχείων, ότι τα χαμηλά επίπεδα πληθωρισμού στην Ευρωζώνη, οι συνεχιζόμενες δυσκολίες στην οικοδόμηση σταθερών αναπτυξιακών ρυθμών και οι «σφιχτές» πιστωτικές συνθήκες που επικρατούν στην οικονομία, θα επιβάλουν «επιπλέον δράση» από την ΕΚΤ.
Υπό αυτό το πρίσμα, άλλωστε, ο Μ. Ντράγκι είχε δηλώσει πρόσφατα ότι τα βασικά επιτόκια της ΕΚΤ μπορούν να παραμείνουν στα σημερινά ή και σε χαμηλότερα επίπεδα για μεγάλο χρονικό διάστημα, «δεδομένης της διευρυμένης αδυναμίας της οικονομίας». Ανάμεσα στις επιλογές που εξετάζει η διοίκηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι και η έκδοση νέων μακροχρόνιων δανείων προς τις τράπεζες της Ευρωζώνης για την ενίσχυση της πίστωσης στην «πραγματική οικονομία».
Βεβαίως, χαμηλός πληθωρισμός σημαίνει δυσκολία ρευστότητας χρήματος ως κεφάλαιο, γεγονός που δυσκολεύει τις επενδύσεις. Πάνε να το αντιμετωπίσουν μειώνοντας τα επιτόκια, αλλά είναι αμφίβολο αν μπορούν να το καταφέρουν.

Νέα δάνεια σε «τρύπιο» τραπεζικό σύστημα;

Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι και τόσο απλό, καθώς επιθεωρητές της ΕΚΤ «ξεψαχνίζουν» τους ισολογισμούς μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών, για να διαπιστώσουν το πραγματικό μέγεθος των μη εξυπηρετούμενων δανείων, αλλά και τις... έντονες υποψίες που υπάρχουν ότι πολλές τράπεζες συνεχίζουν τη χρηματοδότηση ουσιαστικά πτωχευμένων επιχειρήσεων. Με αυτήν τη μέθοδο, προσπαθούν να συντηρήσουν επιχειρήσεις ήδη εκτεθειμένες σε υψηλό δανεισμό, και αν πτωχεύσουν επισήμως θα διαλύσουν κυριολεκτικά τα ενεργητικά των τραπεζών από τις οποίες έχουν λάβει δάνεια κατά το παρελθόν.
Οι έλεγχοι δεν αφορούν περιφερειακές τράπεζες με αμελητέα οικονομικά μεγέθη, αλλά το 1/3 των 39 μεγαλύτερων ευρωπαϊκών τραπεζικών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένης της «Deutsche Bank», οι οποίες, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν έχουν προσαρμόσει την πολιτική δημοσιοποίησης των στοιχείων τους σύμφωνα με τα «στάνταρ» που θέτει η νεοϊδρυθείσα «Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών». Παράλληλα, η ΕΚΤ επιμένει σε έναν σχολαστικό έλεγχο των 128 μεγαλύτερων τραπεζών της Ευρωζώνης, σχετικά με το εάν παρέχουν «διευκολύνσεις» σε μεγάλους δανειολήπτες, ώστε να μην καταγραφούν τα δάνειά τους στην κατηγορία των μη εξυπηρετούμενων.
Ο Ενιαίος Μηχανισμός Εποπτείας της ΕΚΤ θα ολοκληρώσει τον έλεγχο των τραπεζών μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβρη, όταν, και σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα συμφωνηθέντα, θα αναλάβει συνολικά τα «ηνία» του τραπεζικού συστήματος της Ευρωζώνης. Διαδικασία που θα τραβήξει σε βάθος δηλαδή, εμποδίζοντας, έτσι κι αλλιώς, τις όποιες αποφάσεις της ΕΚΤ που άπτονται της νομισματικής πολιτικής, ενώ ακόμη δεν υπάρχει οριστική συμφωνία για το τι θα συμβεί με όσες τράπεζες κριθούν ως «προβληματικές».

Να «κλείσουν» όσοι δεν περνούν τους ελέγχους

Η απάντηση που έδωσε την περασμένη Πέμπτη ο επικεφαλής του Eurogroup, Γ. Ντάισελμπλουμ, κάνει πολλούς - και στο εσωτερικό της Ελλάδας... - να τους λούζει κρύος ιδρώτας: Οι τράπεζες, που θα αποτύχουν στους ελέγχους που διενεργεί η ΕΚΤ, αναγκαστικά θα κλείσουν είπε, συμπληρώνοντας ότι βασικό στοιχείο για την ανάκαμψη της Ευρωζώνης είναι η εξυγίανση με ταχείς ρυθμούς του τραπεζικού της συστήματος. Μία μέρα νωρίτερα, η επικεφαλής του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού της ΕΚΤ Ντ. Νουί είχε ταχθεί υπέρ στο να κλείσουν όσες τράπεζες δεν περάσουν με επιτυχία τους ελέγχους, χωρίς να είναι σε θέση προς το παρόν να πει ακριβώς πόσες και ποιες τράπεζες πρέπει να κλείσουν, δηλώνοντας ωστόσο κατηγορηματικά ότι επιθυμία της ΕΚΤ είναι να διασφαλιστεί το «υψηλότερο επίπεδο ποιότητας» του τραπεζικού της συστήματος. Τάχθηκε επίσης ενάντια στη συγχώνευση «κακών» σε «καλές» τράπεζες.
Το πρόβλημα, βέβαια, όπως δήλωσε και ο Γ. Ντάισελμπλουμ είναι, «ποιος θα κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό», που στην πραγματικότητα σημαίνει αφενός ποια κεφάλαια ποιων κρατών θα καταστραφούν. Την ίδια ώρα, το σενάριο περί «διάσωσης με ίδια μέσα», δηλαδή μέσω των καταθέσεων των τραπεζών, που επίσης σημαίνει καταστροφή κεφαλαίου, παίζεται από τον περασμένο Δεκέμβρη, όταν υπήρξε η κατ' αρχήν συμφωνία σε επίπεδο υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης για τη δημιουργία του «Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης», ενώ όσο περνούν οι μήνες φαίνεται ότι αποκτά όλο και περισσότερους υποστηρικτές ανάμεσα στους κυρίαρχους κύκλους της ΕΕ.
Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας παρενέβη, επίσης, στη διαμάχη για τη σύσταση ενιαίου ταμείου εκκαθάρισης προβληματικών τραπεζών, υποστηρίζοντας τη θέση που έχει εκφράσει επανειλημμένα η Γερμανία και η οποία προβλέπει ότι οι όποιες αποφάσεις για την τραπεζική ενοποίηση να ληφθούν στη βάση διακρατικής συμφωνίας, καθώς μόνο έτσι θα υπάρξει η πιο ασφαλής «νομική βάση» για την ίδρυση και λειτουργία της.
Τέλος, την περασμένη βδομάδα αναζωπυρώθηκαν σενάρια σχετικά με τις τραπεζικές καταθέσεις, που, όπως φαίνεται, εν μέσω παρατεταμένης ύφεσης έχουν ανοίξει την όρεξη πολλών. Σύμφωνα με φερόμενο έγγραφο της ΕΕ, που δημοσίευσε την περασμένη βδομάδα το ειδησεογραφικό πρακτορείο «Reuters», οι καταθέσεις 500 εκατομμυρίων πολιτών της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση μακροπρόθεσμων επενδύσεων και την τόνωση της οικονομίας. Οπως αναφέρεται, η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση έχει μειώσει την ικανότητα του χρηματοπιστωτικού τομέα να διοχετεύσει κεφάλαια στην «πραγματική οικονομία, ιδίως των μακροπρόθεσμων επενδύσεων».

ΛΕΪΖΕΡ ΑΚΤΙΝΩΝ-Χ Το «απόλυτο» μικροσκόπιο

ΛΕΪΖΕΡ ΑΚΤΙΝΩΝ-Χ

Το «απόλυτο» μικροσκόπιο

Ο θάλαμος κενού (οριζόντια δομή με φινιστρίνια που έχουν μπλε στεφάνια) περιέχει ειδικά σχεδιασμένα κάτοπτρα, που συγκεντρώνουν την πιο ισχυρή ακτίνα-Χ στον κόσμο, σε περιοχή με μέγεθος ενός κόκκου σκόνης!

Τα λέιζερ ακτίνων-Χ έχουν από παλιά βρει τη θέση τους στην επιστημονική φαντασία, αλλά το πρώτο που άρχισε να χρησιμοποιείται εδώ και τέσσερα χρόνια για επιστημονική έρευνα είναι το LCLS (Linac Coherent Light Source) στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Ταυτόχρονα, είναι και το ισχυρότερο λέιζερ ακτίνων-Χ στον κόσμο, καθώς τροφοδοτείται από το γραμμικό επιταχυντή SLAC μήκους 3 χιλιομέτρων. Επί προεδρίας Ρόναλντ Ρίγκαν, στις ΗΠΑ, γινόταν προσπάθεια λέιζερ σαν αυτό να χρησιμοποιηθούν ως υπερόπλα του λεγόμενου «Πολέμου των Αστρων», για την κατάρριψη πυραύλων και δορυφόρων (η σχετική έρευνα συνεχίζεται μυστικά και σήμερα στο εργαστήριο Λόρενς Λίβερμορ, παρότι το όλο σχέδιο αποδείχτηκε μη πρακτικό έως ανέφικτο).
Οταν ένα άτομο, μόριο ή κόκκος σκόνης τοποθετηθεί στο σημείο που εστιάζει το LCLS, δεν έχει καμία ελπίδα. Η ύλη που φωτίζεται από το πανίσχυρο λέιζερ, μέσα σε μόλις ένα τρισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου ανεβάζει θερμοκρασία ενός εκατομμυρίου βαθμών Κελσίου, ανάλογη δηλαδή με τη θερμοκρασία του ηλιακού στέμματος. Ατομα, όπως εκείνα του ευγενούς αερίου νέον, υποβάλλονται σε τόσο έντονη ακτινοβολία που ταχύτατα χάνουν και τα 10 ηλεκτρόνιά τους και οι πυρήνες απομακρύνονται με εκρηκτικό τρόπο ο ένας από τον άλλο, έχοντας χάσει πια το ηλεκτρονιακό προστατευτικό κέλυφός τους. Για τους φυσικούς, τα ίχνη που αφήνει αυτή η καταστροφή παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Από μέσα προς τα έξω

Η ακτίνα-Χ λέιζερ διαδίδεται μέσα από ένα σωλήνα που συνδέει τις δύο αίθουσες πειραμάτων του LCLS

Εκείνο που κάνει το φαινόμενο εκπληκτικό, είναι ότι το λέιζερ «εξατμίζει» τα ηλεκτρόνια των ατόμων από τα μέσα προς τα έξω. Τα ηλεκτρόνια, που περιβάλλουν τον πυρήνα ενός ατόμου σε τροχιακά, που σχηματίζουν μια δομή σαν κρεμμύδι, δεν αλληλεπιδρούν όλα το ίδιο έντονα με τη δέσμη ακτίνων-Χ. Τα εξωτερικά τροχιακά είναι σχεδόν διαφανή στις ακτίνες-Χ και έτσι τα πιο εσωτερικά απορροφούν όλη την ενέργεια, όπως το γάλα μέσα σε μια κούπα σε φούρνο μικροκυμάτων ζεσταίνεται πολύ πριν ζεσταθεί η ίδια η κούπα. Ως αποτέλεσμα, τα δύο ηλεκτρόνια που καταλαμβάνουν το πιο εσωτερικό τροχιακό εκσφενδονίζονται προς τα έξω, αφήνοντας κενό το χώρο όπου βρίσκονταν. Μέσα σε μερικά τετράκις εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου, άλλα, πιο εξωτερικά ηλεκτρόνια, μετακινούνται στη θέση αυτών που λείπουν και ο κύκλος επαναλαμβάνεται πάλι και πάλι μέχρι να μη μείνει κανένα ηλεκτρόνιο στο άτομο. Το ίδιο συμβαίνει και στα άτομα ενός μορίου ή ενός κόκκου στερεής ύλης, που θα τοποθετηθεί ως στόχος του LCLS.
Η εξωτική κατάσταση ύλης που δημιουργείται από την απώλεια των ηλεκτρονίων διαρκεί μόνο μερικά τετράκις εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου. Αν ο στόχος ήταν ένας κόκκος στερεής ύλης τότε καταλήγει σε μια ιονισμένη κατάσταση (είδος πλάσματος) που ονομάζεται θερμή πυκνή ύλη και κανονικά συναντιέται μόνο στις ακραίες συνθήκες της πυρηνικής σύντηξης και στους πυρήνες γιγαντιαίων πλανητών. Αυτό το μικρής διάρκειας ζωής ακραίο περιβάλλον που δημιουργείται στην εστία του LCLS δεν έχει κανένα ανάλογο στη Γη.

Φωτογραφική μηχανή χημικών αντιδράσεων!

Το ίδιο το λέιζερ ακτίνων-Χ είναι εξίσου εκπληκτικό όσο και τα εξωτικά φυσικά φαινόμενα που αποκαλύπτει. Η συσκευή LCLS δίνει παράταση ζωής και νέα χρησιμότητα στον SLAC, έναν από τους βασικούς επιταχυντές ατόμων των ΗΠΑ, που έδωσε πολλές ανακαλύψεις και βραβεία Νόμπελ στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Από τον αναπροσανατολισμό του για χρήση με το λέιζερ ακτίνων-Χ, τον Οκτώβρη του 2009, έχει αποτελέσει για την ατομική φυσική, τη φυσική πλάσματος, τη χημεία, τη φυσική συμπυκνωμένης ύλης και τη βιολογία ό,τι αποτελεί για τη φυσική στοιχειωδών σωματιδίων ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων στο CERN. Είναι, δηλαδή, ένα άλλο μέσο για να συντριβούν τα δομικά στοιχεία της ύλης με χρήση τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας, ώστε να σχηματιστούν νέες μορφές ύλης, όπως τα «κούφια» άτομα, αλλά και ένα μέσο, ένα πανίσχυρο μικροσκόπιο, για να δούμε μέσα στην ύλη στο κβαντικό επίπεδο. Οι ριπές ακτίνων-Χ του LCLS μπορεί να είναι τόσο σύντομες, που, σαν πολύ γρήγορη φωτογραφική μηχανή, «παγώνουν» την κίνηση των ατόμων, επιτρέποντας στους επιστήμονες να παρατηρήσουν τις χημικές αντιδράσεις στην εξέλιξή τους. Οι φωτεινοί παλμοί είναι επίσης αρκετά λαμπροί, ώστε να επιτρέπουν τη φωτογράφιση πρωτεϊνών και άλλων βιολογικών μορίων, που στάθηκε πολύ δύσκολο να μελετηθούν με άλλες λιγότερο ισχυρές πηγές ακτίνων-Χ.

Ανιχνευτές μέσα σε θαλάμους κενού όπως αυτό μπορούν να καταγράψουν εικόνες υπερυψηλής ανάλυσης, μορίων πρωτεϊνών και κυττάρων

Το λέιζερ ακτίνων-Χ συνενώνει δύο από τα βασικότερα εργαλεία που χρησιμοποιούνται σήμερα από τους πειραματικούς φυσικούς: Τις πηγές φωτός από σύγχροτρα και τα πολύ γρήγορα λέιζερ. Τα σύγχροτρα είναι κυκλικοί επιταχυντές σωματιδίων. Ηλεκτρόνια που κάνουν κύκλους μέσα σ' αυτά εκπέμπουν ακτίνες-Χ, που μπαίνουν σε όργανα κατανεμημένα στην περιφέρεια των σύγχροτρων. Οι ακτίνες-Χ είναι ιδανικές για τη μελέτη σε βάθος του εσωτερικού των ατόμων, των μορίων και των νανοσυστημάτων, επειδή έχουν μήκος κύματος ανάλογο με το μέγεθος των ατόμων και γι' αυτό τα άτομα ρίχνουν σκιά όταν φωτίζονται από ακτίνες-Χ. Επιπλέον, οι ακτίνες-Χ μπορούν να ρυθμιστούν, ώστε να ξεχωρίζουν συγκεκριμένα είδη ατόμων, όπως αυτά του σιδήρου και να δείχνουν πού ακριβώς βρίσκονται μέσα σε ένα στερεό, ή μέσα σε ένα μεγάλο μόριο όπως της αιμογλοβίνης.
Ομως, οι παλμοί ακτίνων-Χ των σύγχροτρων δεν είναι αρκετά λαμπροί και σύντομοι, ώστε να καταγράψουν την κίνηση των ατόμων μέσα σε ένα μόριο ή στερεό. Είναι αυτό ακριβώς που μπορούν να κάνουν οι ακτίνες-Χ των λέιζερ, σαν το LCLS.

Παιδί του ΚΚΕ - αδελφή της επανάστασης

Παιδί του ΚΚΕ - αδελφή της επανάστασης

Αποσπάσματα από την ομιλία της Βαγγελιώς Πλατανιά, στην εκδήλωση της ΤΟ Καλλιτεχνών του ΚΚΕ

Η Βαγγελιώ Πλατανιά στο βήμα της εκδήλωσης

Στα 95 χρόνια ζωής του ΚΚΕ χιλιάδες κομμουνιστές έχουν αφήσει ανεξίτηλα ίχνη της δράσης και της ανιδιοτελούς προσφοράς τους. Η Ηλέκτρα Αποστόλου με τη ζωή, τη δράση και τη θυσία της κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο πάνθεον των λαϊκών ηρώων.

Τη γυναίκα κομμουνίστρια, την κομμουνίστρια μάνα, που συνδύαζε τη θεωρία και την πράξη, θυσιάζοντας το ατομικό στο συλλογικό τίμησε η Τομεακή Οργάνωση Καλλιτεχνών του ΚΚΕ την περασμένη Κυριακή, σε μια άρτια και μεστή εκδήλωση, αναδεικνύοντας χρήσιμες πλευρές για την πάλη του λαού σήμερα και συγχρόνως τη δράση των διανοούμενων και καλλιτεχνών στο πλάι του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Μια εκδήλωση, χωρίς μουσειακό χαρακτήρα, αλλά με επίκεντρο τον τύπο του κομμουνιστή ως πολύπλευρου και πολυσύνθετου ανθρώπου που δίνει τη μάχη μέσα σε φοβερά δύσκολες συνθήκες.
Αναδεικνύοντας το ρόλο του ταξικού προσδιορισμού των καλλιτεχνών στους όρους ριζοσπαστικοποίησης και κυρίως κομμουνιστικής διαπαιδαγώγησης αλλά και το καθήκον του Κόμματος να εμπνεύσει τους καλλιτέχνες με ριζοσπαστικότητα στη σκέψη και τη ζωή τους.
Το σημερινό δημοσίευμα αντλείται από σπάνια ντοκουμέντα που περιλαμβάνονται στην μπροσούρα που κυκλοφόρησε η ΤΟ Καλλιτεχνών του ΚΚΕ για την Ηλέκτρα Αποστόλου, αποσπάσματα από την ομιλία της Βαγγελιώς Πλατανιά, μέλους της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟΑ και από θεατρικοποιημένα ντοκουμέντα που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης.

Παρακάτω, παραθέτουμε εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία της Β. Πλατανιά.

Από τι πάστα είναι πλασμένοι άνθρωποι σαν την Ηλέκτρα;

«Αναρωτιέται κανείς: Μα από τι πάστα είναι πλασμένοι άνθρωποι σαν την Ηλέκτρα που μπορούν να προσφέρουν τη ζωή τους έτσι απλόχερα; Από τι είναι φτιαγμένοι όσοι σε όλη τους τη ζωή συνειδητά και με απόλυτη αφοσίωση αφιερώνονται στην πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έχει μεγάλη πρακτική σημασία για την καθημερινότητα, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες που η οργανωμένη πάλη της εργατικής τάξης κατασυκοφαντείται, που προωθείται στην καλύτερη περίπτωση η λογική "κοίτα τη δουλειά σου, δε θα βγάλεις εσύ το φίδι από την τρύπα". Το ΚΚΕ, βέβαια, βρίσκονταν πάντα στο στόχαστρο της επίθεσης του ταξικού αντιπάλου με ψέματα και διαστρεβλώσεις. Σήμερα όμως που η νίκη της αντεπανάστασης έχει αφήσει τα ίχνη της στη συνείδηση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, σήμερα που διανύουμε μία φάση υποχώρησης του κινήματος, που δυναμώνει ο κίνδυνος του φασισμού, η απάντηση από μεριάς του λαού στον αντικομμουνισμό και η αναζωπύρωση της πίστης του στην κομμουνιστική ιδεολογία και προοπτική είναι προϋπόθεση για την πραγματοποίηση της νέας εφόδου στον ουρανό.
Επανερχόμαστε, λοιπόν, στο ερώτημα. Από τι πάστα είναι φτιαγμένοι οι χιλιάδες αγωνιστές που δε δίστασαν να δώσουν και τη ζωή τους ακόμα;
Μιλάμε συχνά για τον απαράμιλλο ηρωισμό των αγωνιστών. Ολοι αυτοί δεν ήταν γεννημένοι ήρωες. Ηταν απλοί, συνηθισμένοι άνθρωποι, που βασανίζονταν καθημερινά για μια μπουκιά ψωμί. Ηταν άνθρωποι με δισταγμούς, με φόβους, με ταλαντεύσεις, με διλήμματα. Αποφάσισαν όμως ένα πράγμα: Οτι δεν μπορούν να προσδοκάν βελτίωση της κατάστασής τους από σωτήρες. Και έτσι εντάχθηκαν στη συλλογική δράση. Μέσα σε αυτή, μέσα στους κόλπους του εργατικού κινήματος και ιδιαίτερα στις γραμμές του ΚΚΕ, γιγαντώθηκαν μέσα τους όλες οι ικανότητες, οι αξίες και οι αρετές της εργατικής τάξης και των ανθρώπων του λαού: Η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη ανάμεσα σε αυτούς που βιώνουν την εκμετάλλευση, η αλληλοβοήθεια, η φιλομάθεια, η αίσθηση του κοινωνικού καθήκοντος, η αφοσίωση στην υπόθεση του κομμουνισμού και ο προλεταριακός διεθνισμός. Συνειδητοποίησαν, δηλαδή, βαθιά ότι έχουν ευθύνη για τη συνολική πορεία του κόσμου, ότι εξαρτάται και από αυτούς το μέλλον της ανθρωπότητας. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να πούμε ότι αυτός ο ηρωισμός δεν είναι μόνο προσιτός στους απλούς ανθρώπους, αλλά είναι δικό τους δημιούργημα, γέννημα της οργανωμένης και συλλογικής τους δράσης (...). Η Ηλέκτρα Αποστόλου, με όλες τις αρετές της, ήταν παιδί του ΚΚΕ, αδελφή της επανάστασης, όπως τη χαρακτήρισε ο Ρίτσος στο ποίημα που έγραψε στη μνήμη της. Την ίδια αίσθηση του κοινωνικού καθήκοντος έδειξε η Ηλέκτρα και στον τρόπο που αντιλαμβανόταν τη μητρότητα, γεγονός που έχει ιδιαίτερα διαπαιδαγωγητική αξία σήμερα για τις γυναίκες που εντάσσονται στο κίνημα, στο Κόμμα και στη νεολαία του (...)
Στα 95 χρόνια ζωής του το ΚΚΕ είχε και έχει ένα σκοπό ύπαρξης και δράσης. Την πάλη για το σοσιαλισμό. Με βάση αυτόν διαπαιδαγώγησε και διαμόρφωσε χιλιάδες αγωνιστές, πρωτοπόρους κομμουνιστές. Γι' αυτό δε μεταλλάχθηκε, δεν έπεσε στη δίνη της αντεπανάστασης. Ωστόσο, κάτω και από την επίδραση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος -ως αναπόσπαστο τμήμα του- δεν κατόρθωνε πάντα να διαμορφώνει πολιτική που να υπηρετεί αυτόν το στόχο. Αυτό συνέβη και την περίοδο της Κατοχής, όπου η στρατηγική του ΚΚΕ δεν αντιμετώπισε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ως κρίκο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας και δεν κατόρθωσε να φτάσει τον αγώνα ως το τέλος, ως την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Η παρακαταθήκη όμως της περιόδου είναι μεγάλη, γιατί από τη μελέτη της προκύπτουν σοβαρά διδάγματα για όλους τους τομείς της κομματικής δραστηριότητας.
Είμαστε αισιόδοξοι ότι μπροστά στην πενταετία που ανοίγεται μπροστά μας και θα ολοκληρωθεί με τον εορτασμό των 100 χρόνων του ΚΚΕ, θα μπορέσουμε να αναδείξουμε πιο ολοκληρωμένα τα συμπεράσματα από τη δράση και την πολύτιμη προσφορά του Κόμματός μας στον πολιτισμό και την καλλιτεχνική δημιουργία, να διδαχθούμε από αυτά, για να γίνουμε πιο ικανοί στο κέρδισμα των ανθρώπων των Τεχνών και των Γραμμάτων με την πολιτική μας.
Και τούτο γιατί κατανοούμε βαθιά ότι η στράτευση των καλλιτεχνών στο πλάι του λαού, εφόσον αναγνωρίζουν την πρωτοπορία της εργατικής τάξης, μπορεί να προσδώσει στο εργατικό και ευρύτερα στο λαϊκό κίνημα δυναμική και πολυμορφία. Μπορεί να συμβάλει στην ίδια την ανάπτυξη του κινήματος.
Η επαφή των εργαζομένων με την Τέχνη και τον πολιτισμό μπορεί να τους εξοπλίσει με μεγάλα ηθικά και πνευματικά εφόδια χρήσιμα για την αντοχή, τον ενθουσιασμό, την εφευρετικότητα στις μεθόδους της πάλης.
Η επαφή των καλλιτεχνών με τη θεωρία του επιστημονικού κομμουνισμού, η αφομοίωσή της και η συμπόρευση με το λαϊκό κίνημα και το ΚΚΕ μπορεί να τους ανυψώσει. Και τούτο γιατί οι καλλιτέχνες που εμφορούνται από την επιστημονική κοσμοθεωρία του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού κινδυνεύουν πολύ λιγότερο να προδώσουν τη δημιουργική λειτουργία της Τέχνης. Γιατί η κοσμοθεωρία τους δεν είναι δόγμα, μια μεταφυσική προκατασκευή, αλλά μέθοδος ανάλυσης, κατανόησης και παρέμβασης στην πραγματικότητα».

ΠΑΡΑΛΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΤΤΙΚΗΣ «Θυσία» στα επιχειρηματικά σχέδια για ελληνική «Ριβιέρα»

ΠΑΡΑΛΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΤΤΙΚΗΣ

«Θυσία» στα επιχειρηματικά σχέδια για ελληνική «Ριβιέρα»

Στο βωμό της εμπορευματοποίησης και των σχεδίων για τη δημιουργία ελληνικής «Ριβιέρας» με σκοπό τα οφέλη και τα κέρδη των επιχειρηματιών, ετοιμάζονται να θυσιαστούν με τις ευλογίες της συγκυβέρνησης χιλιάδες στρέμματα στο παραλιακό μέτωπο της Αττικής στα νότια προάστια. Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο παράδοσης φιλέτων της παραλιακής ζώνης του Σαρωνικού σε πολυεθνικές. Ενα από τα σημαντικότερα τμήματα της παραλιακής ζώνης, είναι και αυτό του Ελληνικού. Ο χώρος του πρώην αεροδρομίου, η παραλία του Αγίου Κοσμά, οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις αλλά και το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο, έχουν μπει στο στόχαστρο μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.

Στα τέλη του μήνα μάλιστα αναμένεται να γίνουν γνωστές προσφορές των ενδιαφερομένων για το πρώην αεροδρόμιο. Η διαδικασία αφορά στην εξαγορά της εταιρείας Ελληνικό ΑΕ, η οποία θα έχει στην κατοχή της το 70% της συνολικής έκτασης με την μορφή μίσθωσης για 99 χρόνια και στην πλήρη κατοχή της το υπόλοιπο 30% στο οποίο αναμένεται να κτισθούν οικίες οι οποίες στη συνέχεια θα πουληθούν.
Μέχρι σήμερα ανάλογα σχέδια έχουν προχωρήσει στο Φλοίσβο με την κατασκευή Μαρίνας για πολυτελή σκάφη αλλά και με την πώληση του Αστέρα Βουλιαγμένης σε τουρκο-αραβική κοινοπραξία. Παρεμβάσεις που δεν είναι άσχετες μεταξύ τους. Η περιοχή του Ελληνικού περιλαμβάνει τις εγκαταστάσεις του πρώην αεροδρομίου, τις αντίστοιχες της παλιάς Αμερικανικής Βάσης, καθώς και το Αθλητικό Κέντρο του Αγ. Κοσμά. Εκτάσεις που ετοιμάζονται να δοθούν βορά στις ορέξεις των πολυεθνικών με τις μέχρι τώρα πληροφορίες να κάνουν λόγο για δημιουργία ενός ελληνικού «Λας Βέγκας» με την κατασκευή καζίνων αλλά και κατασκευή ξενοδοχειακών μονάδων, πολυτελών κατοικιών, εμπορικού κέντρου αλλά και την παντός είδους εκμετάλλευση του παραλιακού μετώπου σε ό,τι σχετίζεται με την θάλασσα π.χ. κατασκευή μιας ακόμα μαρίνας κτλ.

ΕΘΝΙΚΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ

Οι αθλητικοί χώροι του Αγ. Κοσμά ξηλώνονται, προκειμένου να προχωρήσουν τα σχέδια παράδοσης της παραλιακής ζώνης στις πολυεθνικές

Ενα ιδιαίτερο σημείο του σχεδίου είναι το οριστικό ξεπούλημα πλέον των αθλητικών εγκαταστάσεων του Αγίου Κοσμά. Οι συγκεκριμένες που ανακαινίστηκαν ενόψει των Ολυμπιακών της Αθήνας, μετέπειτα αφέθηκαν στην μοίρα τους και αργότερα πέρασαν κάποιες εξ αυτών σε καθεστώς ιδιωτικοποίησης και εμπορικής εκμετάλλευσης, όπως αποκαλύπτει (π.χ. χρήση των κλειστών) τώρα ετοιμάζονται να αποτελέσουν και αυτές θύμα των γενικότερων επιχειρηματικών σχεδίων για την περιοχή. Αυτά προβλέπουν το ξήλωμα των εγκαταστάσεων και την μεταστέγασή τους σε χώρο που θα επιλεγεί απ' τους αρμόδιους, ωστόσο παραμένει ασαφές τόσο το πού θα είναι αυτός όσο και το τι πρόκειται να δημιουργηθεί. Το ΕΑΚ επισκέπτονται καθημερινά χιλιάδες άτομα αφού αποτελεί τον χώρο άθλησης για ερασιτέχνες αθλητές και σωματεία, για εθνικές ομάδες αθλημάτων ή και για κόσμο που θέλει να αθληθεί.
Μιλώντας στο «Ριζοσπάστη» ο πρόεδρος της διοίκησης του Αγ. Κοσμά Κώστας Πρίφτης, εξήγησε τη χρησιμότητα του κέντρου για την περιοχή των νοτίων προαστίων και όχι μόνο, τονίζοντας ότι αποτελεί μοναδικό σημείο για όλη την Αττική. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, γραμματέας της διοίκησης του ΕΑΚ, τόνισε ότι μετά το κλείσιμο και των αθλητικών εγκαταστάσεων του Πειραιά, ο Αγ. Κοσμάς συγκεντρώνει τη μερίδα του λέοντος της παρουσίας του κόσμου για αναψυχή και άθληση και σε πιθανή μετεγκατάστασή του θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν αυτό. Ο Γιώργος Χατζηαγγέλου, αθλούμενος στο χώρο του Αγ. Κοσμά και πρόεδρος του συλλόγου δρομέων Πειραιά, χαρακτήρισε τα σχέδια για πώληση των εγκαταστάσεων ως μεγάλο πλήγμα για τον μαζικό αθλητισμό της περιοχής ενώ παράλληλα εξέφρασε την δυσπιστία του στα όποια σχέδια μετεγκατάστασης.

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ: Πρόστιμο... πριν την εκδίωξη

Σε μια άλλη περίπτωση, αυτή που αφορά τις εγκαταστάσεις της πρώην αμερικανικής βάσης και αυτές του πρώην αεροδρομίου οι οποίες και αυτές εντάσσονται στα σχέδια πώλησης, πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι ακόμα και υπηρεσίες του Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης βρίσκονται υπό καθεστώς έξωσης απ' την ιδιοκτήτρια εταιρεία «Ελληνικό ΑΕ». Το παράδοξο μάλιστα είναι ότι η τελευταία σε κάποιες περιπτώσεις ζητάει απ' τους συλλόγους να πληρώσουν και πρόστιμο χρήσης για τα προηγούμενα χρόνια όταν οι εν λόγω εγκαταστάσεις τούς είχαν παραχωρηθεί με «Χρησιδάνειο» απ' τους αρμόδιους φορείς.
Οπως τόνισε ο πρόεδρος του Πολιτιστικού συλλόγου Κρητών «Ο Ψηλορείτης», Δημήτρης Σταματάκης, αυτή είναι η δεύτερη φορά που αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο της εκδίωξης αφού αυτό είχε συμβεί και το 2004 για να δημιουργηθεί το γήπεδο μπέιζμπολ. Μάλιστα επισημαίνει πως με έξοδα του συλλόγου η νέα έδρα που του παραχωρήθηκε (το κλειστό ταχυδρομείο της αμερικανικής βάσης, κτίριο 403) ανακαινίστηκε αφού ήταν σε άθλια κατάσταση. Ωστόσο όπως τονίζει, εκείνο που κάνει αίσθηση πέρα απ' το ενδεχόμενο πλέον της καινούργιας έξωσης, είναι και η ενέργεια της «Ελληνικό ΑΕ» να επιβάλει πρόστιμο 75χιλ. ευρώ που αφορά ενοίκια 5 ετών για τον χώρο, με υπολογισμό 2 ευρώ το τ.μ. και μάλιστα το ποσό να αφορά και το απέναντι κτίριο (κτίριο 404) το οποίο είχε παραχωρηθεί στο σύλλογο αλλά αυτός δεν το χρησιμοποίησε ποτέ (παραμένοντας στην αρχική του κατάσταση). Μάλιστα σύμφωνα με τον πρόεδρο του «Ψηλορείτη» συν τοις άλλοις προκειμένου ο σύλλογος να κινηθεί νομικά κατά της απόφασης έπρεπε πριν να πληρώσει το 20% του προστίμου (15 χιλ. ευρώ) κάτι που φυσικά αδυνατούσε να κάνει.
Ανάλογη κατάσταση βιώνει και ο Ναυτικός Αθλητικός Ομιλος Ελληνικού «Ιππόκαμπος» που καλλιεργεί αγωνίσματα ιστιοπλοΐας και κολύμβησης για ΑμΕΑ στην παραλία του Αγ. Κοσμά για πάνω από 15 χρόνια έχοντας λάβει και αυτός τις σχετικές ειδοποιήσεις για το συγκεκριμένο πρόστιμο αλλά και την αντίστοιχη για εκδίωξη απ' την περιοχή. Με δηλώσεις του στο «Ρ» ο πρόεδρος του «Ιππόκαμπου», Δημήτρης Παπαγεωργίου, τόνισε την αδυναμία του συλλόγου να πληρώσει τα όσα επιτάσσει η «Ελληνικό ΑΕ» καθώς τις συνέπειες που θα έχει για τον λαό της, η εκδίωξη των αθλητικών σωματείων και όχι μόνο της περιοχής. Στην ίδια μοίρα έχουν βρεθεί ακόμα ο πολιτιστικός σύλλογος της Ενωσης Ποντίων Σουρμένων καθώς και κάποιες υπηρεσίες του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης που στεγάζονται και αυτές στο χώρο του πρώην αεροδρομίου.

Η αλεπού της ερήμου

 Η αλεπού της ερήμου

Μετά από κάποιες ώρες μπροστά στον υπολογιστή, το μυαλό θολώνει κι αρχίζει να βουίζει, ψάχνοντας διέξοδο από τα αυτιά για το σωρό άχρηστες πληροφορίες που συγκέντρωσε και τη συσσωρευμένη ακτινοβολία απ’ την οθόνη. Σα μια μορφή άμυνας του οργανισμού που προσπαθεί να σου πει πως έχει φτιαχτεί για άλλα πράγματα και τα έχει πεθυμήσει. Να βγει έξω, να αγναντέψει, να ξεκουράσει μάτι και ψυχή, να βρει αρμονία μες στο σύνολο που το περιβάλλει. Αλλά συνήθως αγνοείς τα σημάδια και συνεχίζεις να σερφάρεις, ώσπου τελικά τα συνηθίζεις, σαν τα μυγάκια του ματιού, που είναι πάντα εκεί, αλλά τα μαθαίνεις και καταλήγεις να μην τα βλέπεις.

Ξαναγυρνάς στο υλικό που έχεις μαζέψει, το επεξεργάζεσαι νοερά και διαπιστώνεις πως σε κάποιες οργανώσεις του χώρου που αυτοπροσδιορίζεται ως επαναστατικός, τα συνέδριά τους γίνονται πιο αραιά κι από τα συνέδρια του κκε στον καιρό της σκληρής παρανομίας. Λες και σήμερα να έχουν οξυνθεί τόσο πολύ τα πράγματα και να έχουν γίνει κι αυτοί τόσο επικίνδυνοι για το σύστημα –και δεν τους φαίνεται; Ή απλώς παίρνουν τις σκιές τους για μπόι και συμβαδίζουν με την (α)σοβαρότητα και το (χαμηλό) ύψος των περιστάσεων;

Αλλά τι σημασία έχει; Έτσι μπλέκουμε πάλι στο βούρκο του εφήμερου, που φεύγει, χάνεται κι επαναλαμβάνεται αέναα, με ελάχιστες παραλλαγές, απειλώντας να μας καταπιεί στη μηδαμινότητά του. Το ζήτημα είναι να βρεις ένα ερημικό μέρος, ησυχαστήριο, να απομονωθείς, να βγεις από τη συνήθεια· να αδειάσει το μυαλό και να σταματήσει να βουίζει, να αρχίσει να δουλεύει αυτόβουλα. Να μια σπουδαία ανακούφιση, όπως όταν είναι για ώρα ανοιχτός ένας απορροφητήρας και σου παίρνει το κεφάλι, ώσπου τελικά τον κλείνεις και συχάζεις απότομα.

Μήπως μπορέσεις να ξαναβρείς μέσα σου κι εκείνη τη νεκρή λογοτεχνική φλέβα, που τη σκέπασαν τόνοι επικαιρότητας και εφήμερων σκουπιδιών που γεμίζουν τα κενά της ζωής μας. Κι αυτή είναι η τελευταία φλέβα που θα σου μείνει απείραχτη, οπότε τη σκεπάζεις με μακρυμάνικα και πουκάμισα αδειανά να την προστατέψεις, μες στο κατακαλόκαιρο, όπως οι βεδουίνοι της ερήμου.

Πρέπει να βρούμε τη δύναμη να μην χανόμαστε στις λεπτομέρειες, να πιάσουμε το νήμα του διαχρονικού μες στο εφήμερο, να επικαιροποιήσουμε την αλήθεια μας και τα διαχρονικά της νοήματα, για να μην καταλήγει αχρονική κι αφηρημένη, έξω από την κίνηση του πραγματικού κόσμου· και να μοιάζει ύστερα η αλήθεια μας πελώριο ψέμα κι η φωνή μας να βοά στην έρημο, ψεύτικη, χωρίς ανταπόκριση, σαν παραίσθηση.

Πρέπει να βρούμε ένα ερημικό μέρος για να σκάψουμε μέσα μας και να δούμε την αλήθεια, για να πάψει να ερημώνει ο τόπος, η παραγωγή, η ύπαιθρος, η ελπίδα, να μη φεύγουν μαζικά στο εξωτερικό σαν καραβάνια οι άνεργοι πτυχιούχοι, έχοντας πάντα την αυταπάτη της επιστροφής στις αποσκευές τους, αν και συνήθως παίρνουν ένα δρόμο χωρίς γυρισμό. Μα ακόμα κι αν φύγεις για το γύρο του κόσμου (…) θα ‘ναι η φωνή μου το ταξίδι της ερήμου, που θα σ’ ακολουθεί.

Αρκεί να μη βοά εν τη ερήμω, σε ερημωμένα, ακατοίκητα μυαλά.

 Που μπλέκουν σε διάφορες αυταπάτες κι αντικατοπτρισμούς στη δίψα τους να βρουν μια διέξοδο. Κι έχουν συνηθίσει να πείθονται από μικρές κοφτές φράσεις, για να μην μπαίνει άμμος στο στόμα, και ν’ αναλώνονται στο κυνήγι της ατάκας, της τουιτεριάς ή ενός τσιτάτου που θα κλείσει υποτίθεται όλο το νόημα της ζωής σε μια φράση.

Το κόμμα είχε προειδοποιήσει το λαό από το 09’ πως έρχεται ανεμοθύελλα και τώρα δικαιώνεται, αλλά τι να το κάνεις. Το κίνημα έχει μεγάλα σκαμπανεβάσματα, σαν τη θερμοκρασία της σαχάρα, όπου μπορεί τη μέρα να φτάνει το πολιτικό θερμόμετρο στο κόκκινο και σε λίγες ώρες να επικρατεί απογοήτευση και να πέσει υπό του μηδενός, στην απόλυτη ξηρασία, όπου δεν κινείται φύλλο. Και ο λαός συνεχίζει να ανεβαίνει στωικά το γολγοθά του κι αμμόλοφους στη σειρά, πρόθυμος πάντα για καινούριες θυσίες –τις τελευταίες- περιμένοντας κάποια ανάσταση νεκρών, τη δευτέρα παρουσία του σοσιαλισμού και το μωυσή που θα τον πάρει απ’ το χέρι να τν οδηγήσει στη γη της επαγγελίας και στο πέρασμα (πεσάχ) από την ερυθρά θάλασσα στην κοινωνία του μέλλοντος. Υπομένει το ζυγό των εκμεταλλευτών του, σαν τα συμπαθή υποζύγια της ερήμου (καμήλες) με την απεριόριστη υπομονή. Αλλά στοχοποιεί το διπλανό του και σπανίως βλέπει τη δική του καμπούρα με τις ευθύνες και τα ελαττώματα του.

Γιατί τόση ερημιά;

Μες σε αυτό το τοπίο πολιτικής λειψυδρίας, το κόμμα συνεχίζει να αποτελεί τη μοναδική όαση, που γνωρίζει πως ο αγώνας μας δεν είναι ουτοπικός σαν οπτασία και ότι ακόμα κι η σαχάρα ήταν κάποτε μια απέραντη εύφορη πεδιάδα. Γίνεται το αποκούμπι των περιπλανώμενων καμηλιέρηδων και όλων όσων συνειδητοποιούν πως στην αστική έρημο δε χωράνε ατομικές λύσεις και μοναχικές διαδρομές, γιατί παραμονεύουν τα όρνια και κάθε λογής αρπακτικό να σε κάνει εύκολη λεία στα νύχια του.

Στην πραγματικότητα, η λύση δεν είναι η απομόνωση του ερημίτη, αλλά οι γλυκοί καρποί των συλλογικών αγώνων απέναντι στην κυρίαρχη ιδεολογική ξηρασία. Στον αγώνα του συντρόφου, στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή, όπως έλεγε παλιότερα ένας στίχος. Κι είχες σκεφτεί πως η αγωνία κι ο αγώνας έχουν την ίδια ετυμολογική ρίζα ως λέξεις; Περίπου όπως ο σύντροφος κι ο τόπος αυτός ως έννοιες, γιατί όποια πέτρα κι αν σηκώσεις στην ελλάδα, θα βρεις από κάτω τους κομμουνιστές και το ιστορικό τους χνάρι.

Μας λείπει κάτι όμως. Μας λείπει το απρόβλεπτο, το διαφορετικό, που θα φέρει κάτι καινούριο, που θα σπάσει την πολιτική ξεραΐλα. Και ταυτόχρονα μας λείπει η πρόβλεψη, η προτρέχουσα σύλληψη, που δεν προτρέχει των γεγονότων, δε δικαιώνεται αφηρημένα, στα λόγια, χωρίς αντίκρισμα, αλλά προλαβαίνει, καταλαβαίνει, γίνεται υλική δύναμη, οργανώνεται και νικά.

Υγ: οι μουσικές επιλογές μπορεί να είναι λίγο επιφανειακές και να μην καλλιεργούν ακριβώς το πνεύμα. Αλλά αφενός είναι σχετικές με το θέμα και αφετέρου λειτουργούν ως ωτο-ασπίδες στους σύγχρονους θορύβους και άλλες κατ’ ευφημισμόν μελωδίες, εξασφαλίζοντας την ακουστική υγιεινή –επιφανειακή πλην άκρως σημαντική- της κε του μπλοκ κι όχι μόνο.