Ευτυχώς, αποκλειστήκαμε!

 Ευτυχώς, αποκλειστήκαμε!

Τελικά, δεν έμελε να κάνουμε απόβαση στην Πλούσια Ακτή και το ταξίδι τής εθνικής μας στην Βραζιλία έλαβε τέλος κάπου εδώ. Κι όμως, λίγη τύχη παραπάνω θα αρκούσε για να μέναμε λίγο ακόμη στην χώρα τού καφέ εμείς οι λάτρεις τού καφέ. Ας μη στενοχωριόμαστε, όμως. Αν το καλοσκεφτείτε, ο αποκλεισμός μας έχει και τα θετικά του:

(1) Θα πάψει το ποδόσφαιρο να παίζει πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Σε μια περίοδο που η χώρα βγαίνει στο σφυρί με την διαδικασία τού κατεπείγοντος, τα δελτία ειδήσεων ξόδευαν την μισή τους διάρκεια για το ποδόσφαιρο. Ξαφνικά, γίνανε ειδικοί τής "στρογγυλής θεάς" οι πάντες, από Τρέμη και Στραβελάκη μέχρι τον Αυτιά, που έδινε συμβουλές στον Σάντος να αφήσει εκτός ομάδος τον Γκέκα και τον Κατσουράνη. Το τι ακούσαμε αυτές τις ημέρες, δεν λέγεται. Οι "έγκυροι" και "έγκαιροι" μέχρι και την μάνα τού Καραγκούνη ανακάλυψαν και την έβαλαν να ευχηθεί δημοσίως καλή τύχη στην ομάδα τού γυιού της. Τελικά, δεν βλέπω και μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην μέσω ποδοσφαίρου πλύση εγκεφάλου τής "δημοκρατίας" και σ' εκείνη της δικτατορίας. Όσοι έζησαν το 1971 και τις "ημέρες τού Γουέμπλεϋ", σίγουρα καταλαβαίνουν τι εννοώ.

(2) Θα πάψουν να γίνονται τα νεύρα μας τσατάλια με τις υπερβολές και τους σολοικισμούς των εφημερίδων. "Μια νίκη ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα" έγραψε χτες το Έθνος, κάνοντας τα κόκκαλα του Σεφέρη να τρίζουν για τον βιασμό τού στίχου του. "Μπράβο σε όλους αλλά άλλη κλάση οι Σάμαρης, Μανωλάς, Χολέμπας και Μανιάτης", διαπίστωσε ο Γαύρος μετά την νίκη επί της Ακτής Ελεφαντόδοντος, εννοώντας πως πρέπει να ανήκεις στον Ολυμπιακό για να είσαι "άλλη κλάση" (απορία: θα ήταν κι ο Τοροσίδης άλλη κλάση αν δεν είχε πάρει μεταγραφή για την Ρόμα;). To εκτός τόπου και χρόνου (όπως πάντα) Πρώτο Θέμα χαρακτήρισε τον χτεσινό αγώνα ως... "εθνική ανάσα" (!) και στ' απ' αυτά μας τα μνημόνια. Η Real News παρότρυνε τους παίκτες "βγάλτε μας ξανά στους δρόμους", κάτι που δεν έκανε -και δεν πρόκειται να κάνει- για οποιονδήποτε πολιτικό λόγο. Ακόμη και η ιταλική Tuttosport κάνει σήμερα λόγο για "ελληνική τραγωδία", λες και τέσσερα-πέντε χρόνια τώρα δεν βιώνουμε καθημερινά μια πραγματική τραγωδία σε τούτον εδώ τον τόπο. Κι από δίπλα, το γερμανικό Focus διαπιστώνει πως "ο Θεοφάνης Γκέκας είναι ο πιο λυπημένος άνθρωπος στην Ελλάδα", αν κι εγώ επιμένω ότι δεν μπορεί να είναι πιο λυπημένος από κάποιον άνεργο που δεν έχει ένα κομμάτι ψωμί να δώσει στα παιδιά του.

(3) Θα πάψουν τα ολονύχτια κορναρίσματα, τα βαρελότα και οι αρκουδοπανηγυρισμοί σε πλατείες και δρόμους από όλους εκείνους που δεν ξερριζώνονταν από τον καναπέ τους ούτε με σφαίρες. Ρε, τι τους βγάλανε στην διαθεσιμότητα και στην ανεργία, τι τους κόψανε μισθούς και συντάξεις, τι τους αναγκάσανε να διακόψουν φαρμακευτικές αγωγές, τι τους κλείσανε τα σχολεία και τα σχολεία των παιδιών τους, τι τους κάνανε να σκέφτονται την μετανάστευση ως λύση... τίποτε δεν στάθηκε ικανό να τους βγάλει στον δρόμο. Πανελλαδικές απεργίες, εργατικές γιορτές τής πρωτομαγιάς, αγωνιστικές εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια.... τίποτε δεν κατάφερε να τους σηκώσει από τον καναπέ. Μόνο ένα εύστοχο πέναλτυ μπόρεσε να τους βγάλει από την ραθυμία τους. Ε, λοιπόν, τώρα ας είναι ένα άστοχο πέναλτυ που θα τους ξαναβυθίσει σ' αυτή.

(4) Θα εισπράξουν το "δίκαιο όφλημα" όλοι εκείνοι οι "φίλαθλοι" που ανακαλύπτουν -υπαρκτές κι ανύπαρκτες- συνομωσίες παραγόντων και διαιτητών σε βάρος τής ομάδας τους αλλά η περίφημη "εθνική περηφάνεια" δεν τους αφήνει να δουν κανένα πρόβλημα είτε στο πέναλτυ που δόθηκε υπέρ του Σαμαρά τις προάλλες είτε στο πέναλτυ που δεν δόθηκε κατά του Τοροσίδη χτες. Στην χώρα "του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού", δεν βρέθηκε κανείς να μουτζώσει τους διαιτητές για τις λανθασμένες υποδείξεις που μας ευνοούσαν. Τι κι αν επιμένει ο Σολωμός πως το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές; Εμείς έχουμε εκπαιδευτεί να θεωρούμε αληθές ό,τι μας βολεύει. Αν η αλήθεια δεν μας βολεύει, τόσο το χειρότερο για την αλήθεια.

(5) Γλιτώνουμε από... μπρρρρ! Ούτε να το σκεφτώ δεν τολμώ! Δείτε τι παραστάσεις στήνονται τώρα που αποκλειστήκαμε και αναλογιστείτε την περίπτωση να προκρινόμασταν έναν-δυο γύρους ακόμη. Φαντάζεστε τι σώου θα σκηνοθετούνταν κατά την επιστροφή τής ομάδας στην χώρα; Δεξιώσεις από τον Παπούλια, παράτες από τον Σαμαρά, δηλώσεις από τον Βενιζέλο, σπέκουλες από τον Τσίπρα.... Και να τα "μας γεμίζετε περηφάνεια", και να τα "αποδεικνύετε τι μπορούν να κάνουν οι έλληνες όταν βάζουν υψηλούς στόχους", και να τα "η επιτυχία σας μας δίνει δύναμη για τους δύσκολους αγώνες που μας περιμένουν ως έθνος"... Πω, πω, από τι γλιτώσαμε!! Όσο για το τι θα μας περίμενε σε περίπτωση (λέμε τώρα) που παίζαμε τελικό... αφήστε το καλύτερα γιατί δεν το πιάνει η φαντασία μου.


Και κάτι μάλλον άσχετο με τον αποκλεισμό μας. Βρίσκω την ευκαιρία να διαφωνήσω (έστω, εν μέρει) με τον Νίκο Μπογιόπουλο στο -κατά την γνώμη μου- ατυχές προχτεσινό του άρθρο. Συμφωνώ μαζί σου, αγαπητέ Νίκο, πως "το ποδόσφαιρο είναι παντού και ανήκει σε όλους". Μόνο που -πάντα κατά την γνώμη μου- το ποδόσφαιρο που "ανήκει σε όλους" και το ποδόσφαιρο που παίζεται σε διοργανώσεις όπως το μουντιάλ ή το τσάμπιονς ληγκ είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Όπως ακριβώς είναι δυο διαφορετικά πράγματα ο "αθλητισμός για όλους" μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας και ο αθλητισμός των ολυμπιακών αγώνων, με τις ντόπες του και τους σπόνσορές του. Συνεπώς, μπορώ να είμαι ποδοσφαιρόφιλος και ταυτόχρονα να διαμαρτύρομαι κατά του μουντιάλ και κατά όλων των επίσημων διοργανώσεων, μηδέ των ελληνικών πρωταθλημάτων εξαιρουμένων. 


Μια και μιλάμε για ποδόσφαιρο, ας κλείσω τούτο το κείμενο με ένα ιστορικό ανέκδοτο, που έχει σχέση με το τελευταίο σχόλιο. Είναι γνωστό ότι το ποδόσφαιρο δεν άρεσε στον Στάλιν. Όμως, κατά τις παραμονές ενός αγώνα Ντιναμό Μόσχας - ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ο Χρουστσόφ προσπάθησε να πείσει τον σοβιετικό ηγέτη να πάει στο στάδιο. Και να τα "θα είναι φίσκα το στάδιο, σύντροφε γραμματέα" και να τα "πρέπει να σε δει ο κόσμος, σύντροφε γραμματέα", τα κατάφερε ο Νικήτας και νάσου το μεσημέρι τής Κυριακής ο Στάλιν στο στάδιο. Κατά την διάρκεια του αγώνα, εμφανώς ικανοποιημένος ο Νικήτας, ρωτάει τον Σήφη: "Λοιπόν, πώς σου φαίνεται, σύντροφε γραμματέα;"

Ο Στάλιν χάιδεψε το μουστάκι του. "Τι να σου πω, ρε συ Νικήτα;" απάντησε σκεφτικός. "Δεν σου φαίνονται κάπως ανάποδα τα πράγματα; Είκοσι δύο άτομα αθλούνται και ογδόντα χιλιάδες κοιτάνε. Δεν θά 'πρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο;"


Υστερόγραφο: Καταλαβαίνω ότι υπάρχει κίνδυνος αντιδράσεων στο σημερινό κείμενο. Αναρωτιέμαι, όμως, κατά πόσο αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που το έγραψα... 

Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ παραιτείται και καταγγέλλει την επίσημη δεξιά στροφή της ηγεσίας και τη μετατροπή του κόμματος σε νέο ΠΑΣΟΚ

 Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ παραιτείται και καταγγέλλει την επίσημη δεξιά στροφή της ηγεσίας και τη μετατροπή του κόμματος σε νέο ΠΑΣΟΚ

Την παραίτησή του από όλα τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ κάνει γνωστή με ανακοίνωσή του ο Αναπληρωτής Συντονιστής του ΣΥΡΙΖΑ Νομού Ιωαννίνων Σωτήρης Σιαμανδούρας (αριστερά στη φωτό). Ο κ. Σιαμανδούρας κάνει λόγο για αλλοίωση αποφάσεων του Συνεδρίου και για καταστροφικές επιλογές, προειδοποιώντας και με παραίτηση από μέλος του κόμματος σε περίπτωση που προκηρυχθούν εκλογές χωρίς να έχει προηγηθεί συνέδριο «για να αποκατασταθούν η εσωκομματική δημοκρατία και οι αφετηριακές μας κοινωνικές συμμαχίες, για να αποκατασταθεί το καθημαγμένο νόημα των λέξεων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.

«Η απόφαση της πρόσφατης Κεντρικής Επιτροπής καθώς και η –διαφοροποιημένη!- δημόσια παρέμβαση του προέδρου του κόμματος που ακολούθησε, τροποποιούν τις αποφάσεις του συνεδρίου σε μια σειρά ουσιώδη ζητήματα. Ας αναφερθούμε επιγραμματικά σε ορισμένα.

Πρώτον, γίνεται λόγος για απλή «απεμπλοκή» από τα Μνημόνια, ενώ η συλλογική μας απόφαση είναι για «κατάργηση» ή «ακύρωση» (παράγραφος 2 και 13.1). Δεύτερον, γίνεται αφηρημένα λόγος για «διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του χρέους». Ξεκινήσαμε δηλαδή από το «διαγραφή του χρέους», πήγαμε σε «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους» του χρέους, και τώρα έγινε απλώς «μεγάλο μέρος». Τρίτον, γίνεται λόγος για «δημόσιο έλεγχο» στο τραπεζικό σύστημα, χωρίς να τίθεται πια το ζήτημα της ιδιοκτησίας (ενώ η συνεδριακή απόφαση το διασαφηνίζει στην παράγραφο 13.8). Και τέταρτον, αναφέρεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν κρατάει πολιτικό μητρώο για το παρελθόν», ενώ η απόφαση του ιδρυτικού συνεδρίου είναι καθαρή και σ’ αυτό το θέμα (παράγραφος 15).

Αυτά έρχονται ως συνέχεια της αυταρχικής εσωκομματικής συμπεριφοράς που προηγήθηκε και που οδήγησε σε καταστροφικές επιλογές (Καρυπίδης-Σαμπιχά) αλλά και σε ευθεία απαξίωση των οργάνων και των μελών του κόμματος (αδιαφορία για τις αποφάσεις των ΝΕ Πελοποννήσου στην περίπτωση Βουδούρη, πλείστα άλλα τοπικά περιστατικά). Να σημειώσω ότι για τα ζητήματα αυτά η απόφαση της ΚΕ δεν κάνει καμιά αυτοκριτική αλλά επιρρίπτει τις ευθύνες στις Οργανώσεις Μελών, που διαχωρίζονται μάλιστα ρητά από το «κόμμα». Επιπλέον, τα παραπάνω έρχονται να συμπληρώσουν μια ζοφερή εικόνα συνδιαλλαγής με επιχειρηματικά συμφέροντα (Μελισσανίδης-Μαρινάκης).

Η εξωθεσμική συνδιαλλαγή με επιχειρηματικά συμφέροντα, το στρογγύλεμα σε σημείο εξαφάνισης των θέσεων σε όλα τα ζητήματα και, κυρίως, η αυτονόμηση της ηγετικής ομάδας, η ανοχή σε τάσεις «βοναπαρτισμού» του προέδρου του κόμματος και η αποκοπή της κομματικής βάσης από τη συμμετοχή στις πολιτικές αποφάσεις, σηματοδοτούν μια βαθιά μετάλλαξη του κόμματος το οποίο –στον βαθμό ιδιαίτερα που παραδεχόμαστε μια σχέση μεταξύ δομής και λειτουργίας- μετατρέπεται έτσι σε εν δυνάμει φορέα σοσιαλφιλελεύθερης συνδιαχείρισης της κρίσης. Η τακτική αυτή δεν μπορεί να αποδώσει. Η διακυβέρνηση με τέτοια χαρακτηριστικά θα οδηγήσει σε ταχεία αποσύνθεση του κόμματος και σε απαξίωση της Αριστεράς συνολικά, ανοίγοντας τον δρόμο για τον μπερλουσκονισμό αλά ελληνικά και, ακόμη χειρότερα, για την αναγωγή των δυνάμεων του φασισμού σε ρυθμιστικό παράγοντα των πολιτικών πραγμάτων του τόπου. Οι ευθύνες είναι τεράστιες.

Υπενθυμίζω ότι, σύμφωνα με το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ, δεν δικαιούνται να αλλοιώσουν τις αποφάσεις του Συνεδρίου ούτε ο πρόεδρος του κόμματος ούτε η κεντρική επιτροπή. Αυτό δικαιούται να το κάνει μόνο επόμενο συνεδριακό σώμα. Δυστυχώς όμως, μια βδομάδα μετά, η εσωκομματική αντιπολίτευση δεν έχει τολμήσει να θέσει ζήτημα συνεδρίου. Και όσο δεν το κάνει επικυρώνει με την ανοχή της αυτό το εσωκομματικό πραξικόπημα.

Δεν προτίθεμαι να νομιμοποιήσω με την παρουσία μου τις καταστροφικές αυτές επιλογές και πολύ περισσότερο την de facto μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ από μαζικό δημοκρατικό κόμμα της Αριστεράς σε πανσυλλεκτικό, ημικρατικό, σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα καρτέλ. Δεν προτίθεμαι να αναγνωρίσω ως «Αριστερά του 21ου αιώνα» ένα κόμμα αρχηγικό και πυραμιδοειδές. Δεν περιμένω τίποτε το αξιόλογο από μια δομή ιστορικά ξεπερασμένη. Και δεν προτίθεμαι να υλοποιήσω αποφάσεις που δεν έχουν ληφθεί συλλογικά. Άλλωστε, για να στηρίζει κανείς ή απλώς για να χειροκροτεί τις αποφάσεις της όποιας ηγεσίας, δεν χρειάζεται καν να είναι μέλος του όποιου κόμματος», τονίζει μεταξύ άλλων στην επιστολή του αιτιολογώντας την απόφασή του.

Πηγή: vimanews

Από: Σίβιλλα

OI EΠΟΧΕΣ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ …ΣΥΝΗΘΩΣ ΦΕΡΝΟΥΝ «ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΕΣ»

 

 OI EΠΟΧΕΣ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ …ΣΥΝΗΘΩΣ ΦΕΡΝΟΥΝ «ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΕΣ»

Σε εποχές ολομέτωπης επίθεσης του Κεφαλαίου σε κατακτήσεις ,δικαιώματα λαικά κιργατικά ,αλλά και σε εποχές ύφεσης ,υποχώρησης και

εανετοιμότητας του Εργατικου Κινήματος (ΕΚ) ,ένα Μ-Λ ΚΚ που σέβεται τον τίτλο του ,έχει πρωτίστως την ευθύνη της ανασύνταξής του .Παράλληλα έχει την ευθύνη να ακολουθεί μια σοφή τακτική ,μια τακτική σαν την γάτα με το ποντίκι με τον ταξικό αντίπαλο ,να ελίσσεται ,,να μην εκτίθεται άσκοπα,,να κρατά ως κόρη οφθαλμού και για όσο μπορεί τα όποια περιθώρια δράσης του επιτρέπει το συγχρονο αστικό σύστημα και κυρίως να εκμεταλλεύεται αυτά στην κατεύθυνση της όσο γίνεται πιο γρήγορης ανασύνταξης του ΕΚ . 

Όλα τούτα βέβαια τα γνωρίζει πολύ καλά και ο Ταξικός αντίπαλος ,είναι προετοιμασμένος ,αλλα παράλληλα γνωρίζει πως μια λάθος και ακαιρη κίνησή του μπορεί να σημάνει και το τέλος του .Ετσι στην αρχή με διώξεις σε απεργούς ,προπαγάνδα από τα ΜΜΕ του εναντίον των αγώνων ,κοινωνικό αυτοματισμό ,χρησιμοποίηση των «υπαλλήλων» του συνδικαλιστών ,αλλά και «προειδοποιήσεις» προς το Κύριο Υποκείμενο (Κόμμα) ,προσπαθεί να κρατήσει εν υπνώσει τον γίγαντα (ΕΚ) που φοβάται όσο τίποτα άλλο .Κρατώντας πάντα στο πίσω του μυαλού του σαν τελευταία του λύση ,πριν ισχυροποιηθει ο ζαλισμένος αντίπαλος και το τελευταίο φύλλο συκής της «Δημοκρατίας» του ,το παιδί του ….τον Φασισμό . Αν προλάβει και ανασυγκροτηθεί το ΕΚ σε ταξική κατεύθυνση …ούτε αυτος δεν θα μπορέσει να τον σώσει ,ακριβώς γιατί (Ιστορικα αποδεδειγμένο) μόνο ένα ρωμαλέο ταξικό ΕΚ μπορεί να τον συντρίψει ! Σ αυτήν την κρισιμη Ιστορικη στιγμή ζούμε στην χώρα μας σήμερα .Σε έναν αγώνα δρόμου μεταξυ του Υποκείμενου και της Αστικής ταξης με κριτη των πάντων το ΕΚ .

Στην αρχή της κρίσης το ΕΚ βρέθηκε σε δεινή θέση και πολύ σωστα το κόμμα προετοιμαστηκε και προκρινε εξ αρχής ότι λυδια λίθος για τις μετέπειτα εξελιξεις θα παίξει ο βαθμός ανασύνταξής του σε ταξική κατεύθυνση .Για πολλα χρόνια το Συνδικαλιστικό ΕΚ παράδερνε στα χέρια ρεφορμιστικών ,εργοδοτικών ,κυβερνητικών δυνάμεων .Οχι μόνο στην εργατική «αριστοκρατία» των ΔΕΚΟ αλλά και στα εργατικά σωματεία του Ιδ.Τομέα κυριαρχούσαν αντιλήψεις της ήσσονος προσπάθειας ,του «διαλόγου» , της ταξικης συνεργασίας ,των εύκολων και ανέξοδων «αγώνων» ,των επιδοματικών «κατακτήσεων» που παρουσιάζονταν σαν χάρισμα από τον καλό εργοδότη στα καλά και «ησυχα» παιδιά και «συνεργάτες» του .Ο εκφυλισμός του Συνδικαλισμού εγινε «σχολη» εκπαίδευσης εργατικών συνειδήσεων απ την ανάποδη όμως .

Σαν την μύγα μες το γάλα οι κομμουνιστές όλα αυτά τα χρόνια μεσα στο ΕΚ ,παρουσιάζονταν ως γραφικοί ,κινδυνολόγοι κι εκτός τόπου και χρόνου όταν προειδοποιούσαν για ότι μεθοδικά και από Σύνοδο σε Σύνοδο ,από Συνθήκη σε Συνθήκη της ΕΕ ερχόταν .Ακόμα και αυτά που ψηφίζονταν και περναγαν στο εργατικό δίκαιο από το εδώ Κοινοβούλιο θαβονταν να μην τα μάθουν οι εργαζόμενοι. Ετσι όταν τα αποκάλυπταν οι ταξικές δυνάμεις έμοιαζαν περίπου σαν τον «τρελλό του χωριού» στα μάτια των «κοιμισμένων κι εφησυχασμένων» εργατων .Οι δυνάμεις που κυριαρχούσαν στο ΕΚ όλα αυτά τα χρόνια μεθοδικά και μελετημένα προέβαλλαν την επίπλαστη καπιταλιστική «ευμαρεια» ,προωθούσαν τον εφησυχασμο ,τον ατομισμό ,την ιδιοτέλεια ,το ρουσφέτι ,την εύκολη λύση ,τον ωχαδερφισμό ,την αντισυναδελφικότητα και ταυτόχρονα ύπουλα και υπογείως έβαζαν πλάτες να περάσουν «αναιμακτα» και «ειρηνικά» όσες από τις επιταγές της ΕΕ μπορούσαν .Ετσι ξυπνησαμε με stage ,ενοικίαση εργαζομένων κλπ κλπ .Τα συνδικάτα μετατράπηκαν κάτι σαν εξωραιστικοί σύλλογοι ,ανευρα και χωρίς ζωή κύτταρα ,σαν λέσχες συζητήσεων ,μακρυά πολύ από τον ρόλο που τα εχτισε ο εργάτης .Η διαφθορα ,ο αριβισμός ,η παραίτηση από τα κοινά ,η απομαζικοποίηση ,η απαξίωση των άλλοτε ζωντανών αυτών οργανισμών της κοινωνίας ,οδήγησαν πρώτα πρώτα τους εγαζόμενους να τα απαξιώσουν μέσα τους .Αλλά η ηγετική αυτή «νομενκλατούρα» δημιούργησε για τον Συνδικαλισμό μια κακιστη εικόνα και στην κοινωνία εξευτελίζοντας στα μάτια της αυτό το ταξικό όπλο της στον κοινωνικό της αγώνα .

Η κατάσταση θα ήταν ακόμα χειρότερη αν όλο αυτό το ευρωσκυλολόι ηταν εν λευκώ μόνο του στο «γηπεδο» να παίζει μπάλλα ,αν δηλαδή δεν υπήρχαν αυτές –οι μικρές εστω –ταξικές δυνάμεις που σταθερά και αταλλάντευτα ηταν απένατι από αυτή τη διαφθορά,τον εφησυχασμό ,που προειδοποιούσαν ,χτυπούσαν το καμπανάκι και «τα λεγαν» ! Ποιος σύντροφος Συνδικαλιστής δεν αντιμετώπισε επί χρόνια τον χλευασμό ,την ειρωνεία, τα σχόλια των «επαναστατικών γυμναστικών» ,των «ανέφικτων τακτικών» ,όταν στηλίτευε όλα αυτά και πρότεινε τον ταξικό δρόμο στα συνδικάτα και το ΕΚ ;

Σοφή λοιπόν ήταν και η μετατροπή της ΕΣΑΚ-Σ σε ΠΑΜΕ από το κόμμα .Η μετάλλαξη δηλαδή της παράταξης των Κομμουνιστων και των ταξικών Δυνάμεων σε κατι πλατύτερο κι ενωτικότερο ,διατηρώντας παράλληλα τις αποστάσεις από όλο αυτόν τον προδοτικό εσμό του Συνδικαλισμού ,ξεχωρίζοντας ετσι η ήρα απ το στάρι μια και καλή .

Σ αυτην την κατάσταση βρήκε το ΕΚ και κατ επέκταση και το Λαικό κίνημα η κρίση .Ανευρο ,προσκυνημένο ,κοιμισμένο και εφησυχασμένο .Ο εργοδοτικος –κυβερνητικός Συνδικαλισμός επέλεξε εξ αρχής και κεντρικά να ακολουθήσει οπορτουνιστικη τακτική ,αυτήν της «αμυνας» ,ακριβώς για να κρυφτεί ο προδοτικός τους ρόλος ! «Να χάσουμε αλλά όσο γίνεται λιγότερα» ,ήταν το μότο τους (εξ αρχής δλδ η ΗΤΤΑ αρχηγός στη σκέψη μας ) …την ίδια ώρα που οι ανοργάνωτοι (επίτηδες) και διασπασμένοι «αγώνες» της βοήθησαν τον κοινωνικό αυτοματισμό ,οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση ,εντείνοντας την απογοήτευση και στην εργατική ταξη αλλα και στον λαό γενικότερα ,βάζοντας ετσι πλάτες να φανεί ως «ανίκητος» ο αντίπαλος .Η στάση τους στον τιτάνιο αγώνα των Χαλυβουργών –και όχι μόνο – ηταν χαρακτηριστική .

Τα ψέματα ,ο εφησυχασμος ,η σκόπιμη διαστρεβλωση και απόκρυψη χρησιμοποιηθηκαν κατά κόρον από τις ηγεσίες αυτές για να καταστείλουν αντιδράσεις ,ανησυχίες ,προβληματισμό στους εργαζόμενους .Ταυτόχρονα σε αλλα γραφεία (Κυβερνητικά ,Εργοδοτικά ) έλεγαν άλλα ! Εδιναν γη και ύδωρ στο Κεφάλαιο ,καθοδηγούσαν μέσω υπόγειων διαδρομών την τρόικα για να φαίνεται αυτή ως ο κακός της παρέας ,έβαζαν πλάτες στα μέτρα «διαμαρτυρόμενοι» ταχαμ και την ιδια ώρα ανοικτά ,καθαρά και ξεδιάντροπα χρησιμοποιούσαν ακόμα και μεγαλοστελέχη ή συνεργάτες της ΓΣΣΕ και της ΑΔΕΔΥ ακόμα και σε Κυβερνητικές θέσεις .

Όμως η εσπευσμένη αυτή επιτάχυνση της εφαρμογης των μέτρων που ήρθαν για τον πολύ κόσμο ξαφνικά σαν οδοστρωτήρας ,στην πραγματικότητα ήταν μέτρα που είχαν καθυστερήσει να παρθούν εδώ ,ακριβως γιατί εδώ υπήρχε πάντα ο αντίλογος που λεγοταν ΚΚΕ ,έχει και ένα «θετικό» στην ολη Ιστορία του ΕΚ : Επιτάχυνε την Αφύπνηση σε ότι αφορά τον ρόλο αυτων των δυνάμεων μέσα στο κίνημα .Ακόμα και στις ΔΕΚΟ πλέον πολλοί εργαζόμενοι βγάζουν συμπεράσματα για όλη αυτή την σκόπιμα απαξιωτική πορεία δεκαετιών του ΕΚ., βλέπουν όλο και πιο καθαρά πλατιές μάζες εργαζομένων την παγίδα που είχε στηθεί ….και από τον πανικό ,την απελπισία , την απόγνωση ως το να ξανανοιώσει ο εργάτης την δύναμή του είναι ένα …ΠΑΜΕ δρόμος …

Σήμερα λοιπόν οι κομμουνιστές μπορεί να νοιωθουμε βαρύ το χρέος της ανασύνταξης και ανασυγκρότησης του ΕΚ αλλα έχουμε και σοβαρά ατού πλέον στα χέρια .Ατου που η ιδια η Ιστορικη αυτή κρίση έφερε και πρέπει να τα εκμεταλλευτουμε κάνοντας τα μπουμεραγκ εναντίον του θεριού :

1) Η βίαιη προλεταριοποίηση μικροαστικών στρωμμάτων ,αλλα και της εργατικής ταξης αντικειμενικά φέρνει πιο κοντά την ανάγκη κοινής οργανωμένης πάλης ,ανεξάρτητα αν το νοιώθουν ακόμα ή όχι .Εδω πρέπει να βάλουμε την σφραγίδα μας όχι μόνο δείχνοντάς τους το ,αλλά και ταυτόχρονα και την κατευθυνση αυτής της πάλης .

2) Μην φανταστεί κανείς ότι πήγαν χαμένα όσα λέγαμε προειδοποιώντας από το Μααστριχτ και μετά ,κάθε συζητηση που καναμε ,κάθε ομιλία μας σε συνδικάτα κι εργαζόμενους ,κάθε μας ανακοίνωση είναι παρακαταθήκες ζωντανες ! Ο εργαζόμενος οσο κι αν νοιώθει μπερδεμένος ακόμα ,ΘΥΜΑΤΑΙ ποιος και τι του έλεγε .Αρκεί να του το ξαναθυμίζουμε –μαζί με γενικότερα συμπεράσματα- σε κάθε ευκαιρία ξανά και ξανά

3) Το κύρος του ΠΑΜΕ στην κοινωνία είναι γεγονός .Απόδειξη οι «απαιτήσεις» που έχει ο εργαζόμενος και ο λαός από αυτό ,έστω και υπο μορφή «κριτικής» .Αυτό που πρέπει να δείξουμε και να μάθουμε σ αυτόν τον κόσμο με τις απαιτήσεις είναι ότι ΠΑΜΕ είναι κυρίως αυτοι ! Οι εργαζόμενοι ,οι άνεργοι ,οι αυταπασχολούμενοι ,οι φτωχοί αγρότες ,η νεολαία .Οτι δεν είναι κατι εξω και πέρα από τους ΙΔΙΟΥΣ .Οτι δεν είναι κάποιος «μεσσίας» που θα τους σώσει αλλα η συμπαγής ΔΙΚΗ τους δύναμη .Που όσο ισχυροποιειται και μεγαλώνει τόσο αυξάνεται και το δικό του μπόι .Οτι πρέπει να ξαναγυρίσουν στα συνδικάτα κάνοντάς τα πάλι ΔΙΚΑ τους .

4) Η εικόνα του απαξιωμένου και εξευτελισμένου εργοδοτικού και κυβερνητικού Συνδικαλιστή μέσα στην κοινωνία να γίνει όπλο στα χέρια μας ! Η διαφορετική εικόνα των δικών μας συνδικαλιστών να αποτελει μέτρο συγκρισης για τον λαό μας .Να ξεχωριζει ο ΠΑΜιτης ,να κανει ΜΠΑΜ από μακρυα σε σχέση με τα λαμόγια .Η εντιμότητα ,η ανιδειοτέλεια ,ο αλτρουισμος ,η καθημερινη παρουσία στη δουλειά πλάι στον συνάδελφο ,,η ειλικρινια ,η προσφορα ,η αυτοθυσία να παραμείνουν δικά μας χαρακτηριστικά ορατά στον καθένα πιο εντονα ακόμα .Να φτάσουμε να λέει ο λαος «άλλο ο ΠΑΜιτης Συνδικαλιστής»

Ο εχθρός μοιάζει παντοδύναμος αλλα εννίοτε στην Ιστορία σου πουλά και το σχοινί που θα τον κρεμάσεις .Και μην ξεχνάμε, οι Λαικές Επιτροπες και τα Συνδικάτα δεν θα είναι απλά το όχημα των κοινωνικών ανατροπών του μέλλοντος αλλα και τα κύτταρα του αύριο .Της Λαικης Εξουσίας! Ας τα χτίσουμε με αγάπη και προσοχή λοιπόν σαν να μεγαλωνουμε «παιδιά» μας

ΟΛΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ … ΕΚΕΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ "ΓΚΑΣΤΡΩΜΑ"

Γκεοργκυ Ζούκωφ

"Μολών λαβέ" ή "δούναι και λαβείν";

 "Μολών λαβέ" ή "δούναι και λαβείν";

Δεν έχουν ιερό! Δεν έχουν όσιο! Είναι ξεπουληματίες. Κανονικοί. Έχουν πέσει πάνω στο σώμα της χώρας και το εκποιούν. Έχουν κάνει κολεγιά με τα κοράκια και τα βγάζουν όλα στο σφυρί. Τη γη μας, την ιστορία μας, την ψυχή μας!

Ο «Ηρόδοτος» του μέλλοντος θα έχει σίγουρα κάποιες σελίδες του αφιερωμένες σ’ αυτούς. Τις πιο μαύρες. Αλήθεια από ποιο «μνημείο ντροπής» να ξεκινήσεις; Και μόνο η αγγελία (!) που τόλμησαν να βάλουν για να διαφημίσουν την πραμάτεια τους, αφήνει άφωνο όποιον διαθέτει έστω και ελάχιστο αίσθημα ντροπής:   

«Περιοχή με μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον, όπου διεξήχθη η γνωστή μάχη των Θερμοπυλών μεταξύ Ελλήνων και Περσών το 480 πΧ. Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, ο Ήφαιστος, μετά από αίτηση της Θεάς Αθηνάς, δημιούργησε τις πηγές για τον Ηρακλή, προκειμένου να πλένεται και να ξεκουράζεται μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του»!

 (Παρεμπιπτόντως: Αυτά συμβαίνουν επί ημερών πρωθυπουργού Σαμαρά. Ο οποίος θήτευσε και ως υπουργός Πολιτισμού... Αυτά συμβαίνουν επί ημερών του αντιπροέδρου Βενιζέλου. Ο οποίος, επίσης, θήτευσε ως υπουργός Πολιτισμού)

…

Έτσι γράφει το πωλητήριο που έβαλαν οι κύριοι του ΤΑΙΠΕΔ για τις ιαματικές πηγές στις Θερμοπύλες. Ναι. Ξεπουλάνε και τις Θερμοπύλες! Και το διαφημίζουν! Ακόμα και τον Λεωνίδα, τον παρουσιάζουν σαν πλασιέ του «real estate» τους! Ακόμα κι εκείνο το «Μολών λαβέ», το ξεφτίλισαν! Το έκοψαν, το… «εκσυγχρόνισαν», το… «μετέφρασαν» και το έκαναν… «λαβέ»! Σκέτο! 

Είναι τόσο «χαλασμένοι» που ούτε αυτό δεν μπορούν να καταλάβουν: Ότι όχι μόνο δεν θα έπρεπε να διαφημίζουν τι κεφάλαιο της ιστορίας ξεπουλάνε, αλλά ότι, αντίθετα, θα έπρεπε να το κρύβουν. Όμως η «ηθική» τους είναι άλλου τύπου. Ποια ηθική και ιστορίες για Μαραθώνες, για Σαλαμίνες και Θερμοπύλες. Εδώ μιλάει η πορτοφόλα! 

Ποιοι Σπαρτιάτες και ποιοι Θεσπιείς. Για τους χαρτογιακάδες αυτά είναι κουραφέξαλα. Εδώ μιλάνε τα φράγκα, κύριοι! Έτσι θα έρθει η «ανάπτυξη». Αυτό θα πει «επενδυτικό κλίμα». Όλα τα άλλα είναι… αναχρονισμοί.

Στο σφυρί, λοιπόν, και οι Θερμοπύλες. Τι κι αν το «φιλετάκι» βρίσκεται εντός κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου; Ο καλός «επενδυτής» θα έρθει και ως άλλος Δαρείος, ως άλλος Ξέρξης, θα πάρει ό,τι ζητούσαν εκείνοι: «Γην και ύδωρ»! Και σε τι θέα, ε; Θα πίνει το κονιακάκι του, θα καπνίζει το πούρο του και στα 500 μόλις μέτρα απόσταση θα απλώνεται μπροστά του ο πυρήνας του αρχαιολογικού χώρου: Ο Κολωνός! Ο μικρός λόφος που έλαβε χώρα η τελική φάση της μάχης των Θερμοπυλών. Έρμε Λεωνίδα… 

Κι αφού έβγαλαν στο σφυρί τις Θερμοπύλες, σιγά μην κολλήσουν στα υπόλοιπα: Πωλητήριο από τη ΔΕΗ μέχρι τους αιγιαλούς. Από το νερό μέχρι τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Πωλητήριο και στον Τύμβο των Σαλαμινομάχων! Πωλητήριο και στην Πουνταζέζα, στην θεσμοθετημένη αρχαιολογική ζώνη, που περιλαμβάνει  τον παραθαλάσσιο οικισμό του αρχαίου δήμου Σουνίου της Λαυρεωτικής. Πωλητήριο και στις παραλίες του Σίμου και του Σαρακίνικου στην Ελαφόνησο, αυτόν τον ανεκτίμητο παράδεισο, τον ενταγμένο στο δίκτυο «Νatura 2000». Πωλητήριο σε 20 ακίνητα του Υπουργείου Πολιτισμού στην Πλάκα, μαζί και το κτήριο της οδού Μπουμπουλίνας, εκεί που «χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Αντρέα». Πωλητήριο και στην Ακροναυπλία! 

Αλλά, θα πείτε, τι να τους νοιάζει τους «Μπαλτάκους» ότι ξεπουλιέται η Ακροναυπλία. Τι ήταν η Ακροναυπλία; Ενα «Στρατόπεδο Κράτησης Κομμουνιστών», ήταν, όπως επισήμως, άλλωστε, βαφτίστηκε από τον φασίστα Μεταξά. Επομένως, τι τους νοιάζει τους «Μπαλτάκους» που ο τόπος έχει πάνω του τα «σημάδια» του Μπελογιάννη, του Γληνού, του Σουκατζίδη και εκατοντάδων άλλων. Σωστά.

Αλλά, αυτοί δεν κρύβονται με τίποτα. Γιατί εκεί, στην Ακροναυπλία, εκτός από του Μπελογιάννη υπάρχουν και τα «σημάδια» του καταδικασμένου για «εσχάτη προδοσία» Θεόδωρου Κολοκοτρώνη! Αυτά ξεπουλάνε οι «μεσίτες» μας. Λες και πρόκειται για τσιφλίκι τους. Λες και τα φέρανε από το σπίτι τους.

Να δείτε πως το λένε; Α, ναι: «Παρωχημένες εμμονές»! Από αυτό – λένε – πάσχουμε. Εμείς, πάλι, λέμε ότι πάσχουν από ξετσιπωσιά. Ότι στο παζάρι τους δεν υπάρχει ούτε ένας πάγκος που να πουλάει, έστω για τα μάτια του κόσμου, λίγη τσίπα.

Έχουμε, δε, να τους θυμίσουμε μια ενδιαφέρουσα ιστορία, σ’ αυτούς, στους «επενδυτές» τους, στους πολιτικούς προϊσταμένους τους και στους κάθε λογής κλητήρες της υπηρεσίας «δούναι και λαβείν». Μια ιστορία από κείνες που ό,τι και να ξεπουλήσουν, δεν μπορούν να τις θάψουν:

Λίγα χρόνια νωρίτερα από το «Μολών λαβέ» των Θερμοπυλών, οι Πέρσες αγγελιαφόροι μετέφεραν την απαίτηση για «Γην και ύδωρ» στο βασιλιά της Σπάρτης. Τότε ήταν που ο Λεωνίδας και οι Σπαρτιάτες τους πέταξαν σε ένα βαθύ πηγάδι. Λέγοντάς τους πως θα τα βρουν εκεί… 

 Νίκος Μπογιόπουλος:

Πηγή: enikos.gr

Δημοσιογράφος έπεσε νεκρός από πυρά στην ανατολική Ουκρανία

S

3

Ένας δημοσιογράφος που εργαζόταν στη ρωσική δημόσια τηλεόραση σκοτώθηκε από πυρά στην ανατολική Ουκρανία, όπως ανακοίνωσε ο εργοδότης του, το τηλεοπτικό δίκτυο Pervy Kanal.
Ο Ανατόλι Κλιάν, ένας 68χρονος εικονολήπτης, έκανε ρεπορτάζ το βράδυ της Κυριακ΄γς με τους αντάρτες γύρω από ουκρανική στρατιωτική μονάδα της περιφέρειας του Ντονέτσκ, ανακοίνωσε το τηλεοπτικό δίκτυο. Βρισκόταν μαζί με μια ομάδα Ρώσων δημοσιογράφων τους οποίους οδηγούσαν αντάρτες του Ντονέτσκ σε σημείο για να συναντήσουν μητέρες στρατιωτών που είχαν πάει για να ζητήσουν τα παιδιά τους να εγκαταλείψουν την περιοχή.
«Μόλις μετέβησαν στην περιοχή, ακούστηκαν πυροβολισμοί που προέρχονταν από την πλευρά των στρατιωτών. Ο Ανατόλι Κλιάν τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά», έγραψε το τηλεοπτικό δίκτυο στην ιστοσελίδα του.
Ο οδηγός του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν οι δημοσιογράφοι τραυματίστηκε και νοσηλεύεται, διευκρίνισε μια ρεπόρτερ του ρωσικού δικτύου Russie 24.

Βίτσας στο Ποτάμι: Διάλογος χωρίς προκαταλήψεις και προαπαιτούμενα

 Βίτσας στο Ποτάμι: Διάλογος χωρίς προκαταλήψεις και προαπαιτούμενα

-Περάστε κυρίες μου και κύριοι. Ό,τι πάρεις 100. Φρέσκια αριστερά έχω. Περάστε κόσμε να πάρετε αριστερά, τζάμπα τη δίνουμε!

Ο γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Βίτσας, στον χαιρετισμό του στο πρώτο συνέδριο του Ποταμιού στο Λαύριο κάλεσε σε έναν «ειλικρινή διάλογο για πρωτοβουλίες και ανατροπές χωρίς προκαταλήψεις και προαπαιτούμενα». «Έχουμε ξεκαθαρίσει ότι, ακόμα και με αυτοδύναμη κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, θα επιδιώξουμε ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές συσπειρώσεις» είπε.

«Ελάτε να συζητήσουμε για τις πρωτοβουλίες και τις ανατροπές που πραγματικά χρειάζεται ο τόπος για να ορθοποδήσει. Ελάτε να συζητήσουμε για τις πρωτοβουλίες και τις ανατροπές που πραγματικά χρειάζεται ο τόπος για να ορθοποδήσει. [δύο φορές το' πε;] Ελάτε να μιλήσουμε, χωρίς προκαταλήψεις και προαπαιτούμενα. Με ειλικρίνεια. Χωρίς σκόπιμες διαστρεβλώσεις και καρικατούρες των απόψεων των άλλων», σημείωσε και πρόσθεσε:

«Απευθυνόμαστε, πρώτα και πάνω απ' όλα, στις κινήσεις, τις συλλογικότητες και τους απλούς πολίτες, που, χωρίς προκαταλήψεις, με ανοιχτό μυαλό και ανοιχτή καρδιά, με τη στάση τους διαμόρφωσαν την κοινωνική δυναμική για μια ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας χωρίς Μνημόνια και λιτότητα, αλλά με όρους πολιτικής ισοτιμίας, εθνικής και κοινωνικής αξιοπρέπειας και δημοκρατικής προοπτικής. Απευθυνόμαστε σε όλες τις δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από τον μνημονιακό χώρο και στρέφονται προς την Αριστερά.

Τους ανεξάρτητους βουλευτές, τα ρεύματα και τις ομάδες, που αμφισβητούν πλέον ανοιχτά την πολιτική του Μνημονίου. Απευθυνόμαστε, επίσης, σε όλες τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις. Από την αντιμνημονιακή, αριστερή σοσιαλδημοκρατία, τους ριζοσπάστες οικολόγους έως και την πέραν του ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά».

«Το να χτίσουμε τη νέα Ελλάδα είναι ένα μεγάλο, ιστορικών διαστάσεων εγχείρημα. Γι’ αυτό χρειάζεται μια μεγάλη συμπαράταξη δυνάμεων. Από την οποία δεν περισσεύει καμιά και κανείς» δήλωσε, υπογραμμίζοντας πως το τρίπτυχο ανασυγκρότηση-αναδιανομή-ανάπτυξη» συμπυκνώνει μια διαρκή κοινωνική και πολιτική κίνηση προς όφελος των εξαντλημένων από τη νεοφιλελεύθερη λιτότητα κοινωνικών στρωμάτων.

TVXS

Για την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ

Για την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ

Οι λαοί από την δική τους πείρα μπορούν να διαπιστώσουν ότι η ΕΕ είναι διαρκής και άμεσος κίνδυνος, εχθρικός συνασπισμός ενάντια στα δικαιώματα και τη ζωή τους

Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 26-27 Ιούνη 2014 επιβεβαιώνουν ότι η αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων θα συνεχιστεί και στη φάση της ανάκαμψης ή σχετικής σταθεροποίησης της καπιταλιστικής οικονομίας και θα ενταθεί σε όλα τα κράτη - μέλη της, με τη στρατηγική των μονοπωλίων «ΕΕ 2020» και τους αντιλαϊκούς όρους που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας, με μαζική ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Είναι διάχυτη η ανησυχία που εκφράστηκε από το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου και στη Σύνοδο Κορυφής για τις προοπτικές οικονομικής ανάκαμψης και για το πόσο μεγάλη θα είναι αυτή η ανάκαμψη. Εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από έλλειψη εμπιστοσύνης στην ικανότητά της ΕΕ να κλείσει σημαντικά το χάσμα ανταγωνισμού με τους σημαντικότερους παγκόσμιους ανταγωνιστές της, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία. Υπάρχει ευρεία διαφωνία μεταξύ των αστικών κυβερνήσεων των κρατών-μελών της ΕΕ, για τις επιλογές σε στρατηγικούς τομείς της βιομηχανικής παραγωγής, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τις κατευθύνσεις σχετικά με την έρευνα και την τεχνολογία, την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ, για τη συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου ΕΕ - ΗΠΑ (ΤΤΙΡ), τους όρους της στρατηγικής συνεργασίας ΕΕ - ΝΑΤΟ, καθώς και τις διεθνείς συμμαχίες της στις άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις.

Στην Ευρωζώνη συνεχίζονται οι αναταράξεις που αναπτύσσονται μεταξύ των φυγόκεντρων και κεντρομόλων δυνάμεων, με επίκεντρο τις αλλαγές στις ενοποιητικές Συνθήκες της ΕΕ για εμβάθυνση της ΟΝΕ (Τραπεζική Ενωση - Ευρωπαϊκός Μηχανισμός κ.ά.). Ανησυχία δημιουργεί και μόνο η συζήτηση για την προοπτική διεξαγωγής δημοψηφισμάτων στη Σκοτία, την Καταλονία, όπως και για μια πιθανή βρετανική απαίτηση για επαναδιαπραγμάτευση των όρων της συμμετοχής της στην ΕΕ. Οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί της ΕΕ με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα στην Ουκρανία, το Ιράκ και τις χώρες της Μ. Ανατολής, για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών (φυσικό αέριο, πετρέλαιο) και των λαών της ευρύτερης περιοχής.

Θυσίες και βάσανα για το λαό ανεξαρτήτως μείγματος διαχείρισης

Οι ανταγωνισμοί μεταξύ των εκπροσώπων των μονοπωλίων, για την υπόδειξη του υποψήφιου νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν έχουν καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Αφορούν αποκλειστικά τα συμφέροντα των αστικών τάξεων των κρατών - μελών της ΕΕ, τις συμμαχίες τους και πώς θα εξασφαλιστεί η κερδοφορία των μονοπωλίων που εκπροσωπούν.
Οι «συστάσεις» για κάθε κράτος - μέλος που ενέκρινε η Σύνοδος Κορυφής, στα πλαίσια του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου» και της «Ενισχυμένης Οικονομικής Διακυβέρνησης» - των μνημονίων διαρκείας που αποτελούν πλέον σιδερένιο νόμο της ΕΕ - κωδικοποιούν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που πρέπει να προωθηθούν σε κάθε χώρα - μέλος της ΕΕ. Βασικός στόχος ΕΕ και αστικών κυβερνήσεων είναι η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης για να διασφαλιστεί η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, να ενισχυθεί η θέση τους στον παγκόσμιο μονοπωλιακό ανταγωνισμό.
Στο οπλοστάσιο των αντιλαϊκών μέτρων προτεραιότητα έχουν οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ώστε να συνδεθούν με το προσδόκιμο ζωής, η κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης, η κατεδάφιση ουσιαστικά των δημόσιων συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης, δραματικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, στην Υγεία, στην Πρόνοια και την Εκπαίδευση. Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η αντικατάστασή τους από ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις που θα επιβάλουν τον εργασιακό μεσαίωνα των καπιταλιστών. Για τη νεολαία προορίζονται τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας («Εγγύηση για τη νεολαία», «Πρωτοβουλία για την ανεργία των νέων»), της μισοκατάρτισης με γνώσεις μιας χρήσης, ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, η διαρκής εργασιακή περιπλάνηση σε οικονομικούς κλάδους και χώρες, το μοντέλο του «απασχολήσιμου», χωρίς πλήρη, μόνιμη και σταθερή δουλειά, ωράριο εργασίας και συγκροτημένα δικαιώματα.
Αποδεικνύεται ότι μέσα στην ΕΕ και με τα μονοπώλια κυρίαρχα στην οικονομία και την εξουσία, κάθε μείγμα αστικής διαχείρισης, είτε αυτό που διακηρύσσει ο ΣΥΡΙΖΑ είτε αυτό της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, προϋποθέτει το τσάκισμα των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, συνεπάγεται θυσίες και βάσανα χωρίς τέλος για τον εργαζόμενο λαό.
Η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων πηγαίνει χέρι - χέρι με την επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες. Το νέο πρόγραμμα «ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης» για την επόμενη πενταετία με το γνωστό πλέον πρόσχημα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», «της ριζοσπαστικοποίησης και του εξτρεμισμού» ενισχύει το γιγάντιο δίχτυ των ευρωενωσιακών και εθνικών μηχανισμών καταστολής, στοχοποιεί το ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα και τις δράσεις του.

Ενταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας

Ταυτόχρονα με την επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού στο εσωτερικό της, η ΕΕ εντείνει την ιμπεριαλιστική επιθετικότητά της ενάντια στους λαούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της ΕΕ εντάσσονται οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής για την «ενεργειακή ασφάλεια» και τη «Στρατηγική Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ».
Κομβικά σημεία αποτελούν η πλήρης απελευθέρωση - ιδιωτικοποίηση της αγοράς Ενέργειας σε όλα τα κράτη - μέλη και η διασύνδεση των υποδομών και δικτύων Ενέργειας στην ΕΕ, για την ενίσχυση των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο. Τις κατευθύνσεις αυτές υλοποιεί και στη χώρα μας η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που με όχημα τη «μικρή ΔΕΗ» προωθεί την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και του κλάδου της Ενέργειας συνολικά.
Η διαφοροποίηση των πηγών Ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς τους, η «ενεργειακή απεξάρτηση» της ΕΕ από τις ρωσικές ενεργειακές πηγές, οξύνει τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, όσο και με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, μεγαλώνει τους κινδύνους γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων στο έδαφος της Ευρώπης και στην άμεση γειτονιά της, όπως άλλωστε δείχνει και η ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην Ουκρανία.
Η «Στρατηγική Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ» εντάσσεται στον πολεμικό βραχίονα της ΕΕ, την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας. Φιλοδοξεί να δημιουργήσει μία ναυτική δύναμη πυρός της ΕΕ, ώστε με το πρόσχημα της προστασίας της θαλάσσιας ασφάλειας, να διεκδικήσει προς όφελος της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ευρωενωσιακών μονοπωλίων τους ενεργειακούς πόρους στη λεκάνη της ΝΑ Μεσογείου, αλλά και χιλιάδες χιλιόμετρα πιο μακριά, σε όλο το παγκόσμιο δίκτυο των πλωτών οδών προς και από την Ασία, την Αφρική και την Αμερική. Αποτέλεσε μία από τις προτεραιότητες της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ στη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, γιατί εκφράζει τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Με την ανάδειξη της χώρας σε κόμβο μεταφοράς πρώτων υλών, ενεργειακών προϊόντων, εμπορευμάτων και προσώπων, αλλά και με την ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου στις ναυτικές στρατιωτικές επεμβάσεις της ΕΕ, αυξάνοντας τους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής.
Η απόφαση των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ για τη συγκρότηση πολιτικο-στρατιωτικής αποστολής της ΕΕ στην Ουκρανία για να «βοηθήσει στη μεταρρύθμιση του τομέα της πολιτικής ασφάλειας» και η υπογραφή των Συμφωνιών Ελεύθερου Εμπορίου και Συναλλαγών με τη χώρα αυτή, καθώς και με τη Μολδαβία και τη Γεωργία, συνιστούν κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης της ΕΕ στην Ουκρανία και στην ευρύτερη περιοχή, οξύνοντας παραπέρα την αντιπαράθεσή της με την καπιταλιστική Ρωσία. Τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της ΕΕ υπηρετεί και η απόφαση της Συνόδου Κορυφής για ενεργότερη ανάμειξη της ΕΕ στο Ιράκ, αξιοποιώντας τη δράση του «Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Λεβάντε» και την αναζωπύρωση της ιμπεριαλιστικής της δράσης στη Συρία.
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να παραχωρήσει στην Αλβανία το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας και η υιοθέτηση της «Θαλάσσιας στρατηγικής για τη μακροπεριφέρεια της Αδριατικής και του Ιονίου» στοχεύουν στην αναβάθμιση του ρόλου των ευρωενωσιακών μονοπωλίων και τη διασύνδεσή τους με το αλβανικό κεφάλαιο, θέτοντας ως προτεραιότητα τη ρύθμιση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας στο τρίγωνο Ελλάδας - Ιταλίας - Αλβανίας.

***

Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας προώθησε τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης, με τη συμβολή και του ΣΥΡΙΖΑ, του άλλου πόλου του αστικού συστήματος, ο οποίος βάζει πλάτη στη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων στον ευρωμονόδρομο της λυκοσυμμαχίας.
Η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει τις θέσεις του ΚΚΕ για το χαρακτήρα και το ρόλο της ΕΕ, της διακρατικής αυτής ιμπεριαλιστικής ένωσης του κεφαλαίου. Οι λαοί από τη δική τους πείρα μπορούν να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα, να διαπιστώσουν ότι η ΕΕ είναι διαρκής και άμεσος κίνδυνος, εχθρικός συνασπισμός ενάντια στα δικαιώματα και τη ζωή τους. Να συστρατευτούν με το ΚΚΕ για την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, που θα ανοίξει το δρόμο για τη λαϊκή ευημερία, με το λαό κυρίαρχο, στη δική του Λαϊκή Εξουσία, που θα αποδεσμεύσει τη χώρα από τα δεσμά της ΕΕ, θα διαγράψει μονομερώς το χρέος και θα κάνει τους εργαζόμενους ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν.

Του Γιώργου ΤΟΥΣΣΑ*
*Ο Γιώργος Τούσσας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΝΑΤΟικές αποφάσεις για ακόμη ισχυρότερη στρατιωτική παρουσία στην ανατολική Ευρώπη!

ΝΑΤΟικές αποφάσεις για ακόμη ισχυρότερη στρατιωτική παρουσία στην ανατολική Ευρώπη!

Στην τελευταία Σύνοδό τους οι υπουργοί Αμυνας του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ελληνα υπουργού Αμυνας, ασχολήθηκαν μεταξύ άλλων και με τη θαλάσσια στρατηγική της Συμμαχίας, «που είναι ιδιαίτερης σημασίας και για εμάς», όπως είπε. Από την ανάγνωση των δηλώσεων του γγ του ΝΑΤΟ, όμως, εκτός αν διέφυγε της προσοχής, δεν φάνηκε ότι η «θαλάσσια στρατηγική» ήταν ανάμεσα στα άλλα σημαντικά θέματα, στα οποία εκείνος τουλάχιστον έκανε αναφορά. Για τον Ελληνα ΥΕΘΑ και την κυβέρνηση βέβαια ήταν σημαντικό να αναδειχθεί η «θαλάσσια στρατηγική της Συμμαχίας» καθώς μέσα από αυτήν ελπίζει να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου. Επίσης, αποβλέπει στο να πεισθεί ο ελληνικός λαός ότι δήθεν ωφελείται από την εμπλοκή του στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Τους ίδιους στόχους άλλωστε εξυπηρετούσε και το Συνέδριο του NATO για την Ποντοπόρο Ναυτιλία, που έγινε την ίδια περίοδο στο ΓΕΕΘΑ με το συντονισμό του Πολυεθνικού Συντονιστικού Κέντρου Στρατηγικών Θαλασσίων Μεταφορών (ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ). Κατά τα λοιπά οι δηλώσεις του υπουργού περιείχαν σε τίτλους, καθόλου διαφωτιστικούς όμως, τις ανακοινώσιμες αποφάσεις της συνόδου.

Στη συνέχεια, θα εστιάσουμε στο τι συμπεριέλαβε ο γγ του ΝΑΤΟ στις δηλώσεις του προς τον Τύπο ειδικά μετά την πρώτη μέρα της συνόδου, ζητήματα που μαζί με εκείνα για Αφγανιστάν και Γεωργία, που συζητήθηκαν την τελευταία μέρα, αποτελούν το σύνολο σχεδόν όσων απασχόλησαν τη διήμερη σύνοδο:

• Επιβεβαιώθηκε η δέσμευση του ΝΑΤΟ να υποστηρίξει τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα ασφάλειας και άμυνας της Ουκρανίας. Ολοκληρώνεται πακέτο μέτρων μακράς πνοής ώστε οι μεταρρυθμίσεις να είναι αποτελεσματικότερες και για να γίνουν οι Ενοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας πιο ισχυρές. Οι «μεταρρυθμίσεις» δηλαδή ήταν σε εξέλιξη, τώρα όμως θα επιταχυνθούν - ενισχυθούν καθώς δεν ήταν όσο θα έπρεπε «αποτελεσματικές» για τη διατήρηση του ελέγχου στη χώρα από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές στον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία. Τα οφέλη από τα μέτρα θα είναι πολλαπλά και οικονομικά βέβαια. Κάποιες ενστάσεις που πιθανόν να υπήρχαν πριν ανατραπεί η προηγούμενη ουκρανική κυβέρνηση, τώρα με τη νέα ηγεσία φαίνεται ότι πήγαν στην άκρη.
• Συμφωνήθηκε να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η συλλογική άμυνα του ΝΑΤΟ με περισσότερες περιπολίες, εκπαίδευση και ασκήσεις τόσο στον αέρα όσο και στη θάλασσα από την Βαλτική, ως τη Μαύρη θάλασσα και τη Μεσόγειο. Ενα δείγμα της σχετικής δραστηριότητας είδαμε τον τελευταίο μήνα να δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» αναλυτικά.
• Καλωσορίστηκε η προσφορά από πλευράς ΗΠΑ 1 δισ. δολαρίων στο πλαίσιο της «πρωτοβουλίας της ευρωπαϊκής επαναδιασφάλισης». Σίγουρο είναι ότι οι ΗΠΑ θα αξιοποιήσουν το ποσό προς όφελος των μεγάλων αμερικανικών μονοπωλιακών ομίλων της πολεμικής βιομηχανίας, αλλά και για την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων προκειμένου να εξασφαλίσουν για τις ίδιες μεγάλο μέρος από τον έλεγχο των δυτικών στην Ανατολική Ευρώπη. Το πού θα αναλωθεί το ποσό αυτό, σύμφωνα με τη συμμαχική οπτική του γγ, επεξηγείται στη συνέχεια.
• Ενόψει της Συνόδου Κορυφής του Σεπτέμβρη συμφωνήθηκε να προετοιμαστεί ένα «συνεκτικό» (σ.σ. από πολλαπλούς τομείς δράσεων, όπως π.χ. οικονομικό, στρατιωτικό, αστυνομικό, δικαστικό, φύλαξης συνόρων κ.ά.) πακέτο μέτρων αντίδρασης με την ονομασία «Σχέδιο ενεργειών ετοιμότητας» (Readiness Action Plan). Σχετικά έγινε αναφορά στο ρόλο της ΝΑΤΟικής δύναμης αντίδρασης, των πληροφοριών και της προώθησης - προ-εγκατάστασης εξοπλισμών και εφοδίων. Εξηγώντας ο γγ την τελευταία αυτή αναφορά του, μίλησε για μεταφορά ενισχύσεων, για προετοιμασία υποδομών και προσδιορισμό βάσεων.
• Στη συνέχεια έγινε πιο αναλυτικός ο γγ της λυκοσυμμαχίας. Ενημέρωσε ότι συμφωνήθηκε να καλυφθούν κενά σε προσωπικό και υλικό, καθώς και να αυξηθεί η εκπαίδευση και η ετοιμότητα των στρατιωτικών δυνάμεων, διευκρινίζοντας ότι όλα αυτά δεν αφορούν απλώς δυνάμεις ταχείας αντίδρασης, αλλά δυνάμεις επί των συνόρων. Εχομε λοιπόν τη συνολική εικόνα του τι θα συμβεί από πλευράς ΝΑΤΟ συγκεκριμένα στα σύνορα με τη Ρωσία, εννοείται σε στεριά, αέρα και θάλασσα: Μεταφορά ενισχύσεων (προσωπικού, εφοδίων, εξοπλισμών), προετοιμασία υποδομών, προσδιορισμός βάσεων. Αναγγέλθηκε, δηλαδή, ότι υλοποιείται μια καθαρά πολεμική προετοιμασία, ή στην «καλύτερη» περίπτωση δρομολογείται μια ακόμα ισχυρότερη μόνιμη στρατιωτική παρουσία στην Ανατολική Ευρώπη!
• Ανακοινώθηκε η αύξηση των ετήσιων δαπανών για την «άμυνα» στο 2% του ΑΕΠ από την Πολωνία, αλλά και βαθμιαία από τη Ρουμανία, τη Λετονία και τη Λιθουανία. Σημείωσε μάλιστα ο γγ ότι η λυκοσυμμαχία έμεινε πίσω σε σχέση με τη Ρωσία, που αύξησε τις δαπάνες της κατά 50%, ενώ το ΝΑΤΟ μόνο 20%. Οι χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο μπορεί να μην έχουν απαλλαχθεί από το βάρος της κρίσης αλλά μπορούν να αυξήσουν τις πολεμικές τους δαπάνες. Να λοιπόν πώς εξαργυρώνουν οι ηγέτες των χωρών όσα δικαιώματα, αποδοχές, ασφαλιστικές και λοιπές κοινωνικές παροχές οι λαοί στερούνται.

Επίσης, λήφθηκαν αποφάσεις και σε επίπεδο στρατιωτικών και λοιπών δυνάμεων, με αύξηση ετοιμότητας ήδη υπαρχουσών αλλά και δημιουργία νέων:

• Καλωσορίστηκε η απόφαση Δανίας, Γερμανίας και Πολωνίας να εργαστούν για την αύξηση της ετοιμότητας του πολυεθνικού Σώματος βορειο-ανατολής που εδρεύει στην πόλη Szczecin της Πολωνίας. Πρόκειται για ένα επιτελείο (αντίστοιχο του Γ΄ Σώματος Στρατού) που ιδρύθηκε το 1999. Συμμετέχουν 13 χώρες και υποστηρίζεται από μια ταξιαρχία. Το 2007 και το 2012 αναπτύχθηκε στο Αφγανιστάν.
• Αποδέχτηκαν γερμανική πρωτοβουλία που αφορά «Εθνη - Πλαίσιο» και σημαίνει ότι ομάδα κρατών θα μπορεί να προσφέρει συνεκτικές δυνάμεις και άλλες δυνατότητες που η Συμμαχία έχει ανάγκη.
• Καλοδέχτηκαν επίσης θερμά την πρωτοβουλία επτά κρατών με επικεφαλής την Αγγλία που θα αναπτύξουν μια διακλαδική δύναμη εκστρατείας. Πρόκειται για μια νέα έτοιμη δύναμη, όπως είπε ο γγ, που θα αποτελείται από επιχειρησιακά έμπειρες μονάδες.

Είναι φανερό ότι κανένα καλό δεν πρέπει να περιμένουν οι λαοί μέσα στο ΝΑΤΟ. Στο πλαίσιο των ανταγωνισμών ανάμεσα στις αντίπαλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, θα αυξάνονται οι πολεμικές δαπάνες προς όφελος των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, ενώ παράλληλα οι λαοί θα φορτώνονται νέα βάρη. Με βάση τις γενικότερες εξελίξεις γίνεται όλο και πιο ορατό το ενδεχόμενο ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου, στον οποίο θα εμπλακούν, στο πλευρό του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή, χώρες και λαοί που κανένα τέτοιο συμφέρον δεν έχουν.

ΥΠΕΘΑ

Είναι προς το συμφέρον του λαού να απαλλαγεί από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αποδέσμευση του λαού από όλες τις λυκοσυμμαχίες και έξοδος από ΝΑΤΟ - ΕΕ. Να μην τηρηθεί καμία «συμβατική υποχρέωση» που μετατρέπει την Ελλάδα σε ορμητήριο εναντίον των γειτονικών λαών. Να μη χρησιμοποιηθεί η βάση της Σούδας, να κλείσει τώρα, όπως και όλες οι βάσεις. Να επιστρέψουν τώρα τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται σε ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων. Να ακυρωθούν οι στρατιωτικές συμφωνίες της χώρας μας με το Ισραήλ. Να μην παραχωρηθεί ούτε αέρας, ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών. Καμία εμπλοκή, καμία συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Γιάννης ΝΤΟΥΝΙΑΔΑΚΗΣ
Απόστρατος υποναύαρχος ΠΝ

Το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας και οι στόχοι της άρχουσας τάξης

Το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας και οι στόχοι της άρχουσας τάξης

Η άρχουσα τάξη προωθεί αλλαγές στη χωρική πολιτική και νομοθετικές πρωτοβουλίες σχετικά με τη δασική πολιτική, τη χρήση των αιγιαλών, τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς μέχρι και αλλαγές στο πλαίσιο υλοποίησης των τεχνικών έργων, με γνώμονα την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων

«

Ο (χωροταξικός) σχεδιασμός αποτελεί τη χωρική έκφραση των προγραμμάτων οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης». Αυτή η τοποθέτηση αποτελεί την εναρκτήρια πρόταση της εισηγητικής έκθεσης του νόμου - πλαισίου για το χωροταξικό σχεδιασμό που ψηφίστηκε στη Βουλή τη βδομάδα που μας πέρασε.

Η θέση αυτή είναι θεμελιακή, για να κατανοήσουμε τη στόχευση της σχετικής κυβερνητικής πολιτικής. Ο χωροταξικός σχεδιασμός είναι πολιτικό και όχι τεχνοκρατικό ζήτημα, αναπόσπαστα δεμένος με τις κυρίαρχες σχέσεις παραγωγής. Γι' αυτό και κρίνουμε το χωροταξικό σχεδιασμό στη βάση του ερωτήματος «χωροταξικός σχεδιασμός για ποιον; Για το λαό ή για τα μονοπώλια».
Ουσιαστικά, οι διάφορες «χωρικές» ρυθμίσεις είναι η αποτύπωση στο χώρο της αντιλαϊκής πολιτικής της άρχουσας τάξης. Στο κυνήγι της μεγαλύτερης κερδοφορίας, της διασφάλισης της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων, που σε συνθήκες όξυνσης του διεθνούς ανταγωνισμού αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, η κρατική πολιτική «απαντά» με διασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης, απ' τη μια, και με διασφάλιση νέων επενδυτικών πεδίων για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, απ' την άλλη. Οι αλλαγές στη «χωρική πολιτική» στοχεύουν στην κερδοφορία των ομίλων, μέσα από τη διασφάλιση νέων επενδυτικών πεδίων, την άρση περιορισμών στη χρήση γης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, την επιτάχυνση της συγκέντρωσης γης και τεχνικών έργων, την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και την προώθηση του γενικότερου αστικού σχεδίου για την καπιταλιστική ανάπτυξη της επόμενης μέρας, σε επίπεδο κλαδικών και εδαφικών προτεραιοτήτων.

Συγχρόνως, η κυβερνητική χωρική πολιτική υπηρετεί την επιτάχυνση της μετάβασης σε μια νέα φάση αναιμικής ανάπτυξης, στην οποία περνά σταδιακά η καπιταλιστική οικονομία.
Η άρχουσα τάξη προωθεί αλλαγές στη χωρική πολιτική της, αξιοποιώντας ένα ολόκληρο φάσμα παρεμβάσεων, που εκτείνονται από την αλλαγή στο πλαίσιο του χωροταξικού σχεδιασμού μέχρι τα νέα χωροταξικά σχέδια για διάφορες περιφέρειες της χώρας, με χαρακτηριστικότερο το Νέο Ρυθμιστικό Αθήνας. Στην ίδια γενική κατεύθυνση, τοποθετούνται κυβερνητικές νομοθετικές πρωτοβουλίες σχετικά με τη δασική πολιτική, τη χρήση των αιγιαλών, τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς μέχρι και αλλαγές στο πλαίσιο υλοποίησης των τεχνικών έργων.

Νέο πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού

Κορωνίδα των νέων ρυθμίσεων είναι το νέο πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού που ψηφίστηκε από τη Βουλή τη βδομάδα που μας πέρασε. Βασικό του σημείο είναι η διάκριση του σχεδιασμού σε δύο επίπεδα, στο «Στρατηγικό» σχεδιασμό που είναι ενδεικτικός και στο «Ρυθμιστικό» σχεδιασμό που είναι υποχρεωτικός. Η διάκριση αυτή σημαίνει στην πράξη ότι η αγορά θα αποφασίζει για τη χωρική (και όχι μόνο) κατανομή και το είδος των επενδύσεων. Στόχος της συγκεκριμένης εξέλιξης είναι η διευκόλυνση των επενδυτικών σχεδίων των ομίλων.
Η σημαντικότερη αλλαγή, που προωθεί ο νόμος αυτός, είναι μια δραστική μεταβολή στις κατηγορίες χρήσεων γης, με γνώμονα την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, που αποτελεί τεράστιο χτύπημα στα λαϊκά δικαιώματα, στην υγιεινή και την ασφάλεια, στις τοπικές οικονομίες. Επιτρέπει τη χωροθέτηση μέσα σε περιοχές κατοικίας μιας σειράς χρήσεων (από εκθεσιακά κέντρα και ξενοδοχεία, μέχρι πρατήρια καυσίμων και κέντρα διασκέδασης) που οδηγεί σε δραστική επιδείνωση για τα λαϊκά στρώματα.
Συγχρόνως, εντάσσει εγκαταστάσεις ανακύκλωσης απορριμμάτων, καύσης τοξικών στερεών απορριμμάτων, εγκαταστάσεις ΑΠΕ κ.λπ. στην κατηγορία «Εγκαταστάσεων Αστικών Υποδομών Κοινής Ωφέλειας» και όχι σε κατηγορία υψηλής όχλησης (που θα έπρεπε να εντάσσονται), ανοίγοντας το δρόμο για τη χωροθέτησή τους μέσα στον αστικό ιστό. Πρόκειται σχεδόν για φωτογραφικές ρυθμίσεις που υπηρετούν κυρίως τα διάφορα επενδυτικά σχέδια στον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων.

Το νέο ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας

Ξεχωριστή σημασία έχει το νέο ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας. Οι στόχοι του αντανακλούν τις οικονομικές επιδιώξεις της άρχουσας τάξης.
Οι βασικοί άξονες του αναπτυξιακού σχεδίου της άρχουσας τάξης για τη Ελλάδα αφορούν στην αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας για την ανάδειξή της σε κόμβο μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, την ναυτιλία, τον κλάδο της εφοδιαστικής (αποθήκευση και διανομή εμπορευμάτων), τον τουρισμό, την εκμετάλλευση εγχώριων ορυκτών πόρων (ενεργειακών και μη), την αγροτική παραγωγή με εξαγωγικό χαρακτήρα, τον τραπεζικό - ασφαλιστικό κλάδο, καθώς και άλλες συνοδευτικές μ' αυτές οικονομικές δραστηριότητες (κλάδος κατασκευών για τις απαραίτητες υποδομές, τελική κατεργασία εμπορευμάτων για να πάρουν ελληνική πιστοποίηση κ.λπ.), ενώ και ορισμένοι παραδοσιακοί κλάδοι κυρίως βιομηχανικής δραστηριότητας που διαδραματίζουν απαραίτητο ρόλο για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης (π.χ. κλάδος τροφίμων) θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο.^*
Η στόχευση της άρχουσας τάξης για την επόμενη μέρα της Αττικής αποτελεί την εξειδίκευση αυτού του γενικού στόχου. Εκτός από το φυσικό της ρόλο ως διοικητικού και οικονομικού κέντρου, η Αττική προορίζεται να αποτελέσει τον κατεξοχήν κόμβο συνδυασμένης μεταφοράς εμπορευμάτων και διαχείρισής τους, βασικό ναυτιλιακό κέντρο, ενώ προκρίνεται και η περαιτέρω ανάδειξή της ως τουριστικού προορισμού πολυτελείας.
Το νέο ρυθμιστικό σχέδιο για την Αττική ευθυγραμμίζεται με αυτές τις προτεραιότητες ανάπτυξης για το μεγάλο κεφάλαιο.
Κεντρικό ρόλο στη νέα οικονομική δομή της Αττικής έχει το λιμενικό σύμπλεγμα της Αττικής, οι διασυνδετήριοι άξονές του (οδικοί και σιδηροδρομικοί) και περιοχές στις οποίες θα αναπτυχθούν δραστηριότητες εφοδιαστικής αλυσίδας (αποθήκες, ελαφρά τελική μεταποίηση κ.λπ.). Σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης, ανάπτυξης με γνώμονα το ποσοστό κέρδους, η στροφή προς μια Αθήνα - διαμετακομιστικό κέντρο δεν θα ωφελήσει τα λαϊκά στρώματα της Αττικής και της χώρας.
Καταρχάς, ο ενδογενώς ανισόμετρος χαρακτήρας της καπιταλιστικής ανάπτυξης θα οδηγήσει σε υπερβολικό βάρος στις συγκεκριμένες δραστηριότητες, καθώς σ' αυτές οι καπιταλιστές θα εξασφαλίζουν μεγαλύτερα κέρδη.
Κυρίως, όμως, σε συνθήκες καπιταλισμού, οι καπιταλιστικές επενδύσεις σε δραστηριότητες της διεθνούς εφοδιαστικής αλυσίδας δεν απαιτούν μεγάλη αύξηση της εσωτερικής αγοράς, προκειμένου να κερδοφορούν. Τα τεράστια κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων σ' αυτόν τον κλάδο δεν απαιτούν αύξηση της παραγωγής για την εσωτερική αγορά. Σε συνθήκες καπιταλισμού, τα κέρδη της ναυτιλίας και της διεθνούς εφοδιαστικής αλυσίδας οδηγούν σε συσσώρευση κεφαλαίου χωρίς αναλογική αύξηση του απασχολούμενου εργατικού δυναμικού.
Ταυτόχρονα, σε συνθήκες καπιταλισμού, η ανάδειξη της Αττικής σε τουριστικό προορισμό σημαίνει ότι το θαλάσσιο μέτωπο της Αττικής παραδίδεται σε μονοπωλιακούς ομίλους για την κατασκευή πολυτελών τουριστικών συγκροτημάτων, μαρίνων υποδοχής πολυτελών σκαφών αναψυχής, ενώ και η πολιτιστική δημιουργία και η κληρονομιά εντάσσονται στο πλαίσιο του «πολιτιστικού τουρισμού». Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι ο χώρος του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό και η περιοχή του Φαληρικού Δέλτα. Για τα λαϊκά στρώματα της Αττικής, η εν λόγω εξέλιξη ισοδυναμεί πρακτικά με εξώθησή τους από το θαλάσσιο μέτωπο.
Ο συγκεκριμένος αστικός σχεδιασμός για την Αττική μπορεί να βοηθήσει στην επιτάχυνση της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ωστόσο, η ανάπτυξη αυτή δε θα οδηγήσει στον παράδεισο της λαϊκής ευημερίας. Η ανάγκη φθηνής εργατικής δύναμης παραμένει και στη φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, απ' την οποία οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να προσδοκούν ανάκτηση των τεράστιων απωλειών των τελευταίων ετών. Αλλωστε, οι πρόσφατες εκθέσεις της ΤτΕ και του ΔΝΤ αναφέρονται εμφατικά στην ανάγκη απαρέγκλιτης εφαρμογής των μέτρων και συνέχισης της αντιλαϊκής πολιτικής. Στην πραγματικότητα, στην περιοχή της Αττικής η εφαρμογή του νέου Ρυθμιστικού θα οδηγήσει σε νέα επιβάρυνση του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών στρωμάτων της Αττικής. Τα μεταφορικά έργα και οι προτεραιότητες ανάπτυξής τους γίνονται με γνώμονα την εξυπηρέτηση της Αθήνας - διαμετακομιστικό κέντρο, και όχι την ικανοποίηση των διευρυμένων αναγκών μετακίνησης των εργαζόμενων. Προωθείται η ιδιωτικοποίηση των τελευταίων μεγάλων ελεύθερων χώρων της Αττικής στο κατασκευαστικό κεφάλαιο για να κατασκευαστούν τουριστικές υποδομές και εγκαταστάσεις για τη διακίνηση εμπορευμάτων, καταδικάζοντας σε απόλυτη αδυναμία κάλυψης στοιχειωδών αναγκών, όπως διασφάλισης του μικροκλίματος, χώρους λαϊκού αθλητισμού και αναψυχής κ.λπ. Οι ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων της Αττικής για φθηνή, ασφαλή κατοικία, με εύκολη πρόσβαση θυσιάζονται στο βωμό αστικών αναπλάσεων που στοχεύουν σε μια Αττική οικονομικό και τραπεζικό κέντρο, ενώ, την ίδια στιγμή, οι αναπλάσεις αυτές οδηγούν σε συγκέντρωση της πίτας των τεχνικών έργων στους ελάχιστους ομίλους που έχουν την τεχνική εμπειρία και την οικονομική δυνατότητα να αναπαλαιώνουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα. Οι υποδομές κατασκευάζονται με ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης που μεταφράζονται σε τεράστια κέρδη για τους ομίλους και πανάκριβα εισιτήρια για τους εργαζόμενους.

Χωροταξικός σχεδιασμός προς όφελος του λαού

Η καπιταλιστική ιδιοκτησία στη γη και στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, η ανάπτυξη της παραγωγής με κριτήριο το ποσοστό κέρδους, κοντολογίς η οικονομική και πολιτική κυριαρχία των μονοπωλίων, παράγουν τον αντιλαϊκό χωροταξικό σχεδιασμό που προωθεί σήμερα η κυβέρνηση. Η ανάγκη των μονοπωλίων για θωράκιση της κερδοφορίας τους «παράγει» την αντιλαϊκή πολιτική από τους μισθούς μέχρι τις χρήσης γης, απαιτεί μέτρα φθηνότερης εργατικής δύναμης και μέτρα διευκόλυνσης των επενδυτικών σχεδίων των μονοπωλιακών ομίλων.
Ο χωροταξικός σχεδιασμός είναι πολιτικός, αντανακλά τις σχέσεις παραγωγής, τις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτόν το χαρακτήρα του χωροταξικού σχεδιασμού συνειδητά συγκαλύπτουν ορισμένες πολιτικές δυνάμεις, όπως τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζονται να αμφισβητούν φραστικά ορισμένες αντιλαϊκές επιλογές του κυβερνητικού σχεδιασμού, χωρίς να αντιπαλεύουν την αιτία που τις παράγει και χωρίς τελικά να δεσμεύονται για την κατάργησή τους όταν αναλάβουν την κυβερνητική διαχείριση.
Στην πραγματικότητα, ο χωροταξικός σχεδιασμός προς όφελος του λαού απαιτεί έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου η γη και τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και η παραγωγή θα αναπτύσσεται με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, με αντικατάσταση του ποσοστού κέρδους ως κριτήριο, από τη διευρυνόμενη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Στις συνθήκες αυτές, ο χωροταξικός σχεδιασμός θα αντανακλά τις νέες, μη εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής, θα αποτελεί τη «χωρική έκφραση» του οικονομικού κεντρικού σχεδίου προς όφελος των λαϊκών αναγκών. Θα εκπληρώνει στόχους που στον καπιταλισμό είναι αλληλοαποκλειόμενοι και γι' αυτό εμφανίζονται από την άρχουσα τάξη ως αντιφατικοί: Προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, ισόρροπη ανάπτυξη των κλάδων της οικονομίας και των περιοχών της χώρας, φιλολαϊκή αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, φιλολαϊκή αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας με αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες, με ταυτόχρονη αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του συνόλου των εργαζομένων. Καθήκον των εργαζομένων σήμερα είναι η αναγέννηση του εργατικού κινήματος, η οργάνωση της πάλης για ανάκτηση των απωλειών των τελευταίων ετών, για ακύρωση των αντιλαϊκών σχεδιασμών της άρχουσας τάξης, η συγκέντρωση δυνάμεων για το μονόδρομο ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, την αποδέσμευση απ' την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και μονομερή διαγραφή του χρέους με εργατική - λαϊκή εξουσία.
Παραπομπή:
* Αναλυτικά: «Τελευταίες εξελίξεις στην Ελληνική Οικονομία» Κείμενο του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, ΚΟΜΕΠ τ. 3/2014

Του Γρηγόρη ΛΙΟΝΗ*
*Ο Γρηγόρης Λιονής είναι μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ

Να σταματήσει η λειτουργία του νέου πολεμικού στρατηγείου της ΕΕ

Να σταματήσει η λειτουργία του νέου πολεμικού στρατηγείου της ΕΕ

Από τη διαδήλωση του Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου το 2002 στο ΝΑΤΟϊκό στρατηγείο στον Τύρναβο

Το φετινό, 23ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ, που θα πραγματοποιηθεί στο Στόμιο και στη Λάρισας στις 4 - 6 Ιούλη, βάζει στο στόχαστρό του το Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ), που εδρεύει στη Λάρισα και με πρόταση της συγκυβέρνησης, ενεργοποιήθηκε για τον έλεγχο και τη διοίκηση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης της ΕΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.

Από το CAOC 7...

Οι στρατιωτικές υποδομές της Λάρισας ήταν πάντα κομβικής σημασίας για τις διακρατικές ιμπεριαλιστικές ενώσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ. Θυμίζουμε:
Το Σεπτέμβρη 1999 ενεργοποιείται στην 110 Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα το Κέντρο Συνδυασμένων Αεροπορικών Επιχειρήσεων (Combined Air Operations Center 7 - CAOC 7) του ΝΑΤΟ για να προωθήσει τους σκοπούς της λυκοσυμμαχίας στη Νότια Πτέρυγά του. Από το 2004, το λεγόμενο και υποστρατηγείο του ΝΑΤΟ μεταφέρεται στο γειτονικό Κουτσόχερο, όπου και λειτούργησε έως τις 21/6/2013 οπότε και απενεργοποιήθηκε στο πλαίσιο της νέας δομής της διοίκησης του ΝΑΤΟ (μετατέθηκε στο Torrejon της Ισπανίας).
Σε αυτά τα 14 χρόνια, κατ' εντολή των ελληνικών κυβερνήσεων και προς γεωστρατηγική αναβάθμιση της ντόπιας αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή, πρόσφερε ουκ ολίγα σε ΝΑΤΟικές αποστολές και επιχειρήσεις. Οπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά στην τελετή απενεργοποίησης του υποστρατηγείου, από ανώτατο στέλεχος της Πολεμικής Αεροπορίας:
Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων λειτουργίας του, το CAOC 7 ήταν υπεύθυνο για την εναέρια αστυνόμευση της Ελλάδας. Εχοντας ήδη πιστοποιηθεί ως το εναλλακτικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων για την εναέρια αστυνόμευση των Βαλκανίων το 2003, επέκτεινε την τακτική διοίκησή του επί των βουλγαρικών και ρουμανικών μέσων τον Ιούνιο του 2005. Ακολούθως η περιοχή ευθύνης του για εναέρια αστυνόμευση επεκτάθηκε και επί της Αλβανίας. Ανέλαβε ρόλο για την ασφαλή διεξαγωγή των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004 και για τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2008 στο Βουκουρέστι. Επιπλέον, παρείχε υποστήριξη στη ΝΑΤΟική επιχείρηση UNIFIED PROTECTOR στη Λιβύη το 2011. Προτάθηκε και πιστοποιήθηκε από το ΝΑΤΟ τρεις φορές κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του, για να φιλοξενήσει το Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων της Δύναμης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ, ενώ συμμετείχε στο σχεδιασμό, στην προετοιμασία και την εκτέλεση πολλών ασκήσεων και παρείχε εκπαίδευση σε πολυάριθμο ΝΑΤΟικό προσωπικό της Νοτίου Περιοχής.

...στο EU OHQ

Η απενεργοποίηση του υποστρατηγείου του ΝΑΤΟ μικρή σημασία έχει. Αλλωστε, πάλι στη Λάρισα, στο πλαίσιο του στρατηγείου της 1ης Στρατιάς λειτουργεί το προαναφερόμενο ΕΣΕΕΕ (European Union Operation Headquarters, EU OHQ-Larissa). Ενεργοποιήθηκε στις 24/3/2006 και το 2009 διοργάνωσε τη στρατιωτική άσκηση της ΕΕ με την επωνυμία MILEX 09, στην οποία συμμετείχαν στελέχη από πολλές χώρες - μέλη, που εξασκήθηκαν στο χειρισμό κρίσεων χωρίς την προσφυγή και τα μέσα του ΝΑΤΟ.
Η σύσταση και λειτουργία του αποτελεί έκφραση της όξυνσης της επιθετικότητας της ΕΕ, που από το 2003 έχει εξαπολύσει 31 επεμβατικές αποστολές, 16 από αυτές βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Ασία.
Γενικά η ΕΕ δρα σε όλο τον κόσμο στρατιωτικά, μέσα από τη διαβόητη Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας, έχει ευρωστρατό και άλλους μηχανισμούς που έχουν δικαίωμα να επεμβαίνουν ακόμα και σε κράτη - μέλη της ΕΕ...
Σε αυτό το πλαίσιο, η επιθετικότητά της εκφράζεται με ολοένα μεγαλύτερη ένταση τα τελευταία χρόνια στην Αφρική. Σε χώρες του επονομαζόμενου «Σαχέλ» (Υποσαχάρια Αφρική) όπως το Μάλι, ο Νίγηρας και η πολύπαθη Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (ΚΑΔ) έχουν ήδη αναπτυχθεί, με διάφορα προσχήματα, στρατιωτικές δυνάμεις της ΕΕ.
Στην ιστοσελίδα της ΕΕ για την «Εξωτερική Δράση» της τονίζεται χαρακτηριστικά: «Το Σαχέλ έχει εξέχουσα θέση στην πολιτική της ΕΕ. Η Ευρώπη έχει πολλά συμφέροντα στην περιοχή: Από την καταπολέμηση των απειλών για την ασφάλεια, την τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα και την παράνομη μετανάστευση ως την εξασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας».
Εξ ου και η ΕΕ έσπευσε να αναπτύξει (και) φέτος στρατιωτική αποστολή στην ΚΑΔ, με την κωδική ονομασία EUFOR RCA. Κατά τα συνηθισμένα, η ιμπεριαλιστική επέμβαση εκεί της ΕΕ «ντύνεται» με «ανθρωπιστικό» μανδύα, τάχα την αντιμετώπιση του σφοδρού κύκλου αντιποίνων μεταξύ διαφορετικών φυλετικών και θρησκευτικών ομάδων, που στην πραγματικότητα οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές υποδαύλισαν.
Αλλωστε, πρόκειται για χώρα μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας καθώς βρίσκεται κυριολεκτικά στην «καρδιά» της Αφρικής, συνορεύει με έξι χώρες «άμεσου ενδιαφέροντος» για την ΕΕ (Τσαντ, Καμερούν, Σουδάν, Νότιο Σουδάν, Κονγκό και ΛΔ Κονγκό), ενώ διαθέτει τεράστια κοιτάσματα ουρανίου (υπολογίζονται σε περίπου 15.000 τόνους), πετρελαίου, χρυσού και διαμαντιών...
Διόλου τυχαία, λοιπόν, στην ΚΑΔ επιχειρεί εδώ και πολλούς μήνες η γαλλική δύναμη «Sangaris», χώρια την EUFOR RCA που προστέθηκε τελευταία.
Σημειωτέον, πολυεθνική ευρωενωσιακή στρατιωτική δύναμη EUFOR RCA είχε ξανασταλεί σε ΚΑΔ και Τσαντ και το 2007, πάλι δήθεν για την «προστασία των άμαχων πολιτών». Αυτό, βέβαια, που εξασφαλίστηκε ήταν τα συμφέροντα του ευρωενωσιακού μεγάλου κεφαλαίου και όχι οι άμαχοι που σφάχτηκαν ανηλεώς από όποια εγκληματική ομάδα τύχαινε να δρα στη μεθόριο αμφοτέρων των χωρών...

Ελληνική συμμετοχή στην επέμβαση

Στην ευρωενωσιακή δύναμη που επιχειρεί σήμερα στην ΚΑΔ μετέχει και η Ελλάδα με μέσα, υποδομές και προσωπικό. Συγκεκριμένα, η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε το προαναφερόμενο ΕΣΕΕΕ στη Λάρισα να λειτουργήσει ως στρατηγείο της επιχείρησης.
Το επάνδρωσε με Ελληνες επιτελείς (αποτελούν την κυρίως δύναμη του Στρατηγείου, αριθμώντας 72 εκ συνόλου 129). Κατάφερε υποδιοικητής της EUFOR RCA να οριστεί Ελληνας ταξίαρχος. Εδωσε στις δυνάμεις που επιχειρούν στην ΚΑΔ τον Κινητό Κόμβο Επικοινωνιών του Στρατηγείου προκειμένου να εξασφαλιστούν οι μεταξύ τους επικοινωνίες. Επιπλέον, τα σύγχρονα δορυφορικά συστήματα που διαθέτει το Στρατηγείο μπορούν σε «ζωντανό χρόνο» να συλλέγουν δεδομένα από το πεδίο των τακτικών επιχειρήσεων στην ΚΑΔ και μέσω αυτών να παρέχονται οι επιτελικές κατευθύνσεις από το Στρατηγείο της Λάρισας.
Ταυτόχρονα, εγείρονται ερωτήματα για το τι άλλες «διευκολύνσεις» επιδιώκει να παράσχει η κυβέρνηση στην ιμπεριαλιστική επιχείρηση. Αλλωστε, μέσα Απρίλη οι εκπρόσωποι όλων των κρατών - μελών της ΕΕ στην «Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης» (ΕΥΕΔ- το διπλωματικό σώμα της ΕΕ που «επικουρεί» την επικεφαλής των εξωτερικών υποθέσεων της Ενωσης) επισκέφτηκαν το Πολυεθνικό Συντονιστικό Κέντρο Στρατηγικών Θαλασσίων Μεταφορών (ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ) στο ΓΕΕΘΑ.
Το ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ ιδρύθηκε το 2004 προκειμένου να αντιμετωπιστούν «οι στρατηγικές ελλείψεις στις θαλάσσιες μεταφορές, κυρίως στο πλαίσιο ασκήσεων και επιχειρήσεων που καθοδηγούνται από ΝΑΤΟ και ΕΕ». Κοντολογίς, σε μια άσκηση ή επιχείρηση όπου ΝΑΤΟ ή ΕΕ χρειάζονται πλοία, π.χ., για μεταφορά πολεμικού υλικού ή/και προσωπικού, τα βρίσκει και τα συντονίζει...
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, οι εκπρόσωποι της ΕΥΕΔ ενημερώθηκαν «και για τις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει το ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ σε πιθανή συνεισφορά του στην επιχείρηση της ΕΕ στην ΚΑΔ».
Λίγο νωρίτερα, αρχές Μάρτη, στελέχη του ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ συμμετείχαν στο «1ο Συνέδριο παροχής υπηρεσιών επιμελητείας για την EUFOR RCA», συνέδριο που έγινε στη Θεσσαλονίκη. Ενημερώθηκαν για την προετοιμασία της επιχείρησης και παρουσίασαν τις δυνατότητες του ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ στην υποστήριξη της επιχείρησης.
Αλλωστε, το 2008 το ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ είχε αναλάβει να βρει τα μέσα για μεταφορά πολωνικών στρατιωτικών δυνάμεων, από την Πολωνία στο λιμάνι Ντουάλα του Καμερούν, απ' όπου διεκπεραιώθηκαν κατόπιν στη γειτονική ΚΑΔ και το Τσαντ, στο πλαίσιο της EUFOR RCA εκείνης της χρονικής περιόδου.

Θ. Μπ.