ΗΠΑ,φονιαδες μεσα και εξω.Η αστυνομία ξαναχτυπά στο Μιζούρι: Τον σκότωσαν επειδή κρατούσε... σάντουιτς!

Η αστυνομία ξαναχτυπά στο Μιζούρι: Τον σκότωσαν επειδή κρατούσε... σάντουιτς!

• 

Ένταση επικρατεί και πάλι στο Μιζούρι, ακριβώς δύο μήνες μετά τη δολοφονία του 18χρονου Μάικλ Μπράουν από αστυνομικά πυρά στο Φέργκιουσον, καθώς ένα ακόμα παρόμοιο περιστατικό έχει εξοργίσει τους κατοίκους του Σεντ Λούις.
Αυτή τη φορά, νεκρός από αστυνομικά πυρά έπεσε ο 18χρονος αφροαμερικανός Βόντερικ Μάιερς, με την αστυνομία του Σεντ Λούις να υποστηρίζει ότι κατά τη διάρκεια ελέγχου, ο νεαρός άνοιξε πρώτος πυρ κατά αστυνομικών, οι οποίοι απάντησαν με πυροβολισμούς που οδήγησαν στο θάνατό του.
Ωστόσο, αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν πως ο 18χρονος δεν κρατούσε πιστόλι, αλλά ένα… σάντουιτς που οι αστυνομικοί πέρασαν για όπλο.
«Ήταν άοπλος. Είχε ένα σάντουιτς στο χέρι, και νόμιζαν ότι ήταν όπλο. Είναι πάλι σαν τον Μάικλ Μπράουν», δήλωσε σε τοπικό δίκτυο μία εξαδέλφη του θύματος.
Δεκάδες διαδηλωτές έχουν συγκεντρωθεί στο σημείο, σύμφωνα με τοπικά δίκτυα.

S

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ

 ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ

Κι επειδή το ήθος της αριστεράς χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως και ερμηνεύεται κατά το δοκούν από κάθε πικραμένο, από τον Σπ. Λυκούδη που ανακοινώνοντας την αποχώρησή του από τη ΔΗΜΑΡ ελπίζει κάθε πλευρά «να επιδείξει την ευπρέπεια και το ήθος που ταιριάζει στην Αριστερά», τον Α.Τσίπρα που στην ομιλία του στο φεστιβάλ νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαίωσε ότι σαν παράταξη είναι «καλά εξοπλισμένοι σε ήθος, σε ιδέες, σε αποφασιστικότητα, σε πείρα, σε μόρφωση» μέχρι και τον Β. Μιχαλολιάκο που στην προεκλογική του ομιλία στις δημοτικές εκλογές επικαλέστηκε «το ιστορικό ήθος της αριστεράς» φαίνεται αναγκαίο να οριστεί, με τα λόγια του Λένιν, η κομμουνιστική ηθική, που ευσχήμως συγχέεται με την όλο και πιο νεφελώδη αριστερή ηθική.

«(…)Υπάρχει όμως μια κομμουνιστική ηθική; Και βέβαια υπάρχει. Συχνά το ζήτημα αυτό το παρουσιάζουν έτσι, σάμπως εμείς να μην έχουμε την ηθική μας, και πολύ συχνά η αστική τάξη μας κατηγορεί ότι εμείς οι κομμουνιστές αρνιόμαστε κάθε ηθική. Αυτό είναι ένας τρόπος να νοθεύει τις έννοιες, να ρίχνει στάχτη στα μάτια των εργατών και των αγροτών (…)

Εμείς λέμε ότι η δική μας ηθική υποτάσσεται ολοκληρωτικά στα συμφέροντα της ταξικής πάλης του προλεταριάτου. Η δική μας ηθική βγαίνει από τα συμφέροντα της ταξικής πάλης του προλεταριάτου.
Η παλιά κοινωνία στηριζόταν στην καταπίεση όλων των εργατών και των αγροτών από τους τσιφλικάδες και τους καπιταλιστές. Έπρεπε να την γκρεμίσουμε, έπρεπε να τους πετάξουμε, αλλά για το σκοπό αυτό έπρεπε να δημιουργήσουμε μα συσπείρωση. Ο θεούλης δεν μπορεί να δημιουργήσει τέτοια συσπείρωση.

Μια τέτοια συσπείρωση μπορούσαν να την δώσουν μόνο οι φάμπρικες, τα εργοστάσια, μόνο το προλεταριάτο που εκπαιδεύτηκε και ξύπνησε από τον παλιό λήθαργο. Μόνο όταν η τάξη αυτή διαμορφώθηκε, μόνο τότε άρχισε τα μαζικό κίνημα που οδήγησε σ’ αυτό που βλέπουμε τώρα -στη νίκη της προλεταριακής επανάστασης σε μια από τις πιο αδύνατες χώρες, που τρία χρόνια τώρα υπερασπίζεται τον εαυτό της από την επίθεση της αστικής τάξης όλου του κόσμου(…)

Να γιατί εμείς λέμε: για μας δεν υπάρχει ηθική παρμένη έξω από την ανθρώπινη κοινωνία, είναι απάτη. Για μας η ηθική υποτάσσεται στα συμφέροντα της ταξικής πάλης του προλεταριάτου.
Και ποια είναι αυτή η ταξική πάλη; Είναι να γκρεμίσουμε τον τσάρο, να γκρεμίσουμε τους καπιταλιστές, να εξαλείψουμε την τάξη των καπιταλιστών.

Και τι είναι οι τάξεις γενικά; Είναι αυτό που επιτρέπει σε μια μερίδα της κοινωνίας να ιδιοποιείται την εργασία μιας άλλης. Αν μια μερίδα της κοινωνίας ιδιοποιείται όλη τη γη, τότε έχουμε τις τάξεις των τσιφλικάδων και των αγροτών. Αν μια μερίδα της κοινωνίας έχει φάμπρικες και εργοστάσια, έχει μετοχές και κεφάλαιο, ενώ μια άλλη μερίδα δουλεύει σ’ αυτές τις φάμπρικες, τότε έχουμε τις τάξεις των καπιταλιστών και των προλετάριων.

Δεν ήταν δύσκολο να διώξουμε τον τσάρο –γι’ αυτό το πράγμα χρειάστηκαν μόνο μερικές μέρες. Δεν ήταν πολύ δύσκολο να διώξουμε τους τσιφλικάδες –αυτό μπορέσαμε να το κάνουμε μέσα σε μερικούς μήνες. Δεν είναι πολύ δύσκολο να διώξουμε και τους καπιταλιστές. Αλλά είναι ασύγκριτα πιο δύσκολο να εξαλείψουμε τις τάξεις –παραμένει ακόμα η διαίρεση σε εργάτες και αγρότες. Αν ο αγρότης κάθεται σε ένα χωριστό κομμάτι γης και ιδιοποιείται το περίσσιο στάρι, δηλαδή το στάρι που δεν του χρειάζεται ούτε για τον εαυτό τους ούτε για τα ζώα του, ενώ όλοι οι άλλοι μένουν χωρίς στάρι, τότε ο αγρότης μετατρέπεται πια σε εκμεταλλευτή. Όσο περισσότερο στάρι κρατάει, τόσο περισσότερο τον συμφέρει, κι οι άλλοι ας πεινάνε: «όσο πιο πολύ πεινάνε, τόσο πιο ακριβά θα πουλήσω αυτό το στάρι». Πρέπει όλοι να δουλεύουν με βάση ένα κοινό σχέδιο στην κοινή γη, στα κοινά εργοστάσια και με κοινό σύστημα. Είναι εύκολο να γίνει αυτό; Βλέπετε εδώ δεν μπορούμε να πετύχουμε τη λύση τόσο εύκολα όπως στα διώξιμο του τσάρου, των τσιφλικάδων και των καπιταλιστών. Εδώ χρειάζεται το προλεταριάτο να αναδιαπαιδαγωγήσει, να αναμορφώσει ένα μέρος των αγροτών, να τραβήξει μαζί τους εκείνους που είναι αγρότες εργαζόμενοι, για να εξουδετερώσει την αντίσταση εκείνων των αγροτών που είναι πλούσιοι και θησαυρίζουν από την ανέχεια των άλλων. Συνεπώς, το καθήκον της πάλης του προλεταριάτου δεν τελειώνει με την ανατροπή του τσάρου, με το διώξιμο των τσιφλικάδων και των καπιταλιστών, και σ’ αυτό ακριβώς συνίσταται ένα καθήκον της κατηγορίας που ονομάζουμε δικτατορία του προλεταριάτου.

Η ταξική πάλη συνεχίζεται, άλλαξε μονάχα τις μορφές της. Είναι η ταξική πάλη του προλεταριάτου για να μη μπορέσουν να ξαναγυρίσουν οι παλιοί εκμεταλλευτές, για να ενωθεί σε μια ενιαία συσπείρωση η κατακερματισμένη μάζα της καθυστερημένης αγροτιάς. Η ταξική πάλη συνεχίζεται, και το καθήκον μας είναι να υποτάξουμε όλα τα συμφέροντα σ’ αυτήν την πάλη. Και μεις υποτάσσουμε την κομμουνιστική μας ηθική σ’ αυτό το καθήκον. Εμείς λέμε: ηθική είναι ό,τι εξυπηρετεί το γκρέμισμα της παλιάς εκμεταλλευτικής κοινωνίας και τη συνένωση όλων των εργαζομένων γύρω από το προλεταριάτο, που δημιουργεί την καινούργια κοινωνία των κομμουνιστών.

Κομμουνιστική είναι η ηθική που εξυπηρετεί αυτόν τον αγώνα, που ενώνει τους εργαζόμενους ενάντια σε κάθε εκμετάλλευση, ενάντια σε κάθε μικρή ιδιοκτησία, γιατί η μικρή ιδιοκτησία δίνει στα χέρια ενός ατόμου αυτό που δημιουργήθηκε με την εργασία όλης της κοινωνίας. (…)

(Β. Λένιν: «Τα καθήκοντα των ενώσεων νεολαίας, (λόγος στο 3ο Πανρωσικό συνέδριο της Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας Ρωσίας)», από το Σοσιαλισμός και Κουλτούρα 1917-23, του Αντώνη Βογιάζου (εισαγωγή, επιλογή, μετάφραση, σημειώσεις), εκδ. Θεμέλιο, 1979)

Πηγή: Dies brumalis (οι υπογραμμίσεις δικές μας)

Οι απόντε-!ΤΑΙΝΙΑ

Ο «αγωνιστής» Λαντίνι

Ο «αγωνιστής» Λαντίνι

Την περασμένη Κυριακή στο φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ τον παρουσίασαν σαν τον αγωνιστή συνδικαλιστή από την Ιταλία, που συντάσσεται στον αγώνα ενάντια στη λιτότητα στην ΕΕ. Πρόκειται για τον Μαουρίτσιο Λαντίνι, πρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργαζομένων Ιταλίας (FIOM - GCIL). Στην Ιταλία, όπου μετά από πολλά χρόνια συμβιβασμού με το σύστημα, ευρωκομμουνιστικής αλλοίωσης και «ανανέωσης» στις μορφές διαχείρισης, η ηγεσία αυτού του συνδικάτου εμφανίζεται ως ριζοσπαστική, ενώ στην πραγματικότητα είναι μια άλλη μορφή συμβιβασμένου συνδικαλισμού.
Και σταχυολογούμε: Το συγκεκριμένο συνδικάτο πήρε μέρος το 2011 στο κατάπτυστο δημοψήφισμα που έγινε στο εργοστάσιο του Τορίνο της Φίατ, όπου εργοδοσία και εργοδοτικά συνδικάτα εκβίασαν τους εργαζόμενους να ψηφίσουν το χτύπημα των δικαιωμάτων τους, προκειμένου, υποτίθεται, να σώσουν τις δουλειές τους, αν και καταψήφισε την πρόταση. Ωστόσο στο δημοψήφισμα το 54% των εργαζομένων αποδέχτηκε: Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, κατάργηση του σταθερού χρόνου εργασίας. Ο χρόνος εργασίας να είναι 40 ώρες τη βδομάδα, οι υποχρεωτικές βάρδιες να τριπλασιάζονται από 40 σε 120, κι έτσι η εταιρεία να μπορεί να επιβάλει 10ωρες βάρδιες για ένα χρονικό διάστημα και για ένα άλλο να μειώνει το ωράριο, αναγκάζοντας τους εργάτες να δουλεύουν εξαντλητικά σε περιόδους αιχμής, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται για την υγεία τους, και ταυτόχρονα απλήρωτο χρόνο δουλειάς. Μείωση των διαλειμμάτων στο ωράριο εργασίας δύο 10λεπτα στη βάρδια αντί για τρία 20λεπτα, άρα επίσης απλήρωτη δουλειά. Περικοπές στις μέρες αναρρωτικής άδειας, αλλά και μείωση των αποδοχών λόγω αναρρωτικής άδειας. Απαγόρευση της απεργίας ως τρόπου διαπραγμάτευσης και δε γίνονται αποδεκτοί οι εκπρόσωποι των εργατών που έχουν ταχτεί κατά της νέας εργοδοτικής πρότασης. Ετσι οι εργαζόμενοι δεν έχουν πλέον το δικαίωμα να επιλέγουν ελεύθερα τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που προτιμούν. Επίσης δεν έχουν το δικαίωμα ελεύθερης συγκέντρωσης, καθώς μόνο όσες οργανώσεις έχουν ταχτεί υπέρ της εργοδοτικής συμφωνίας έχουν το δικαίωμα να πραγματοποιήσουν συνελεύσεις.

***

Και θα έλεγε κανείς ότι, αφού η CGIL και η FIOM χαιρέτισαν το 46% που καταψήφισε την κατάπτυστη συμφωνία, πού είναι το κακό; Το σκεπτικό που αιτιολογούν την αντίθεσή τους όμως αποκαλύπτει μια άλλη εκδοχή κοινωνικού εταιρισμού. Ιδού τι έλεγαν αμέσως μετά από το δημοψήφισμα:

• Η γγ της CGIL, Σουζάνα Καμούσο, σημείωνε ότι «δεν είναι δυνατό να "κυβερνήσει" κανείς ένα εργοστάσιο χωρίς τη συγκατάθεση των εργαζομένων» και «καλά θα έκαναν να ανοίξουν εκ νέου τη διαπραγμάτευση και να αναζητήσουν μεγαλύτερη συναίνεση ανάμεσα στους εργαζομένους».
• Τοπικό στέλεχος στο Τορίνο της ίδιας συνδικαλιστικής οργάνωσης έλεγε στην εφημερίδα «Le Monde»: «Το 25% των 100.000 εργατών μεταλλουργίας της περιοχής είναι άνεργοι. Η μοναδική επένδυση που προβλέπεται είναι αυτή που προτείνει η "Fiat". Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Χωρίς δουλειά δεν έχει νόημα να μιλάμε για εργασιακά δικαιώματα».
• Ο πρόεδρος της FIOM, Μαουρίζιο Λαντίνι (σ.σ.: ο προσκεκλημένος του ΣΥΡΙΖΑ), είπε για το δημοψήφισμα ότι αυτό έφερε ένα «εξαιρετικό και απρόσμενο αποτέλεσμα», προσθέτοντας πως η συνδικαλιστική οργάνωση και οι εργαζόμενοι «την θέλουν την επένδυση».

Αν όλα αυτά δεν είναι μια μορφή ταξικής συνεργασίας και κοινωνικού εταιρισμού, τότε τι είναι;

***

Αλλά ο πρόεδρος της FIOM, μιλώντας και στην «Κυριακάτικη Αυγή», δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας. Για τη CGIL λέει:
«Η CGIL δεν προτείνει μόνο την επέκταση των επιδομάτων ανεργίας, αλλά και την εφαρμογή μέτρων για την επαναφορά των ανέργων στην απασχόληση, κυρίως με την αντίληψη ότι, για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, θα πρέπει να υπάρξουν επενδύσεις, μείωση των ωρών εργασίας και συμβόλαια αλληλεγγύης». Δηλαδή κοινωνικά συμβόλαια...
Επίσης για τις «διεθνείς συμμαχίες για την ανατροπή της λιτότητας» αναφέρει: «Τον Οκτώβρη θα πραγματοποιηθεί στην Ιταλία η συνάντηση των ευρωπαϊκών συνδικάτων της CES. Για εμάς είναι σημαντικό τα συνδικάτα να σταματήσουν να μασούν τα λόγια τους και να σταθούν με τους εργαζόμενους όχι μόνο στην κάθε χώρα, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, για να αμφισβητήσουν την πολιτική της λιτότητας και να διεκδικήσουν και πολιτική για τις επενδύσεις και την απασχόληση.
Δίνουμε τη μάχη σε εθνικό επίπεδο, αλλά αυτό δε φτάνει. Πρέπει να οικοδομήσουμε ένα ευρωπαϊκό κίνημα. Για να αλλάξουμε την ευρωπαϊκή πολιτική. Να αλλάξουμε το ρόλο της ΕΚΤ, όπως στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες, όπου οι κεντρικές τράπεζες δεν καταπολεμούν μόνο τον πληθωρισμό, αλλά στηρίζουν την οικονομία και την απασχόληση. Πρέπει να στηρίξουμε την ανάκαμψη των επενδύσεων στην κάθε χώρα, γεγονός που υπογραμμίζει ότι πρέπει να δώσουμε μια γενικότερη μάχη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πρέπει να μεταφέρουμε τις προκλήσεις για την εργασία και τη δημοκρατία στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής πολιτικής. Πρέπει να αλλάξουμε την ατζέντα της κάθε χώρας και της Ευρώπης». Δηλαδή άλλο μείγμα διαχείρισης, με το κεφάλαιο στην εξουσία και την οικονομία και την ΕΕ ακμαία...

***

Σε μια περίοδο που η καπιταλιστική κρίση αναδεικνύει τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που χρειάζεται ένταση της ταξικής πάλης, οι δήθεν αγωνιστές συνδικαλιστές καλούν σε υποταγή, σε διεκδίκηση επενδύσεων, σε ενίσχυση της καπιταλιστικής κερδοφορίας για να πάρουν... κάτι και οι εργαζόμενοι. Η CGIL αντιδρά στην αλλαγή της νομοθεσίας για τις απολύσεις που προωθεί η κυβέρνηση Ρέντσι, ωστόσο δεν μπορεί να κρύψει το συμβιβασμό της με το σύστημα. Συνεργάζεται με τους εργατοπατέρες της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (CES). Αυτή η γραμμή της υποταγής οδηγεί σε όλο και μεγαλύτερες ήττες το εργατικό κίνημα, η εναλλακτική για δήθεν «αλλαγή στην Ευρώπη» αλλά στο πλαίσιο του καπιταλισμού ή ο θαυμασμός για τις ΗΠΑ και «το ρόλο της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ, Fed» είναι κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα. Και στη χώρα μας, με πρωτεργάτη το ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκεται δίπλα στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ να διαμορφωθεί ένας νέος συμβιβασμένος συνδικαλισμός, που θα σπέρνει αυταπάτες, όπως και οι Ιταλοί ομοϊδεάτες του, ότι οι εργάτες έχουν να κερδίσουν από την καπιταλιστική ανάπτυξη και τις επενδύσεις των κεφαλαιοκρατών. Μόνο που, όπως δεν τετραγωνίζεται ο κύκλος, δεν μπορεί να εξανθρωπιστεί και ο καπιταλισμός. Τα κελεύσματα του ΣΥΡΙΖΑ, του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, του «αγωνιστή» Λαντίνι, πρέπει να απορριφθούν από τους ίδιους τους εργάτες.

Εκατοντάδες Βρετανοί στρατιώτες στέλνονται στη Σιέρα Λεόνε

Εκατοντάδες Βρετανοί στρατιώτες στέλνονται στη Σιέρα Λεόνε

ΛΟΝΔΙΝΟ - ΓΕΝΕΥΗ.--
Μετά από τις ΗΠΑ, χτες και η Βρετανία εκμεταλλεύεται την επιδημία του αιμορραγικού ιού «Εμπολα», που πλήττει εδώ και μήνες χώρες της Δυτικής Αφρικής, για να προωθήσει τους σχεδιασμούς της. Χτες, ανακοίνωσε την αποστολή 750 στρατιωτών για να βοηθήσουν, υποτίθεται, τη Σιέρα Λεόνε να «περιορίσει» την επιδημία του «Εμπολα».
Το ίδιο 24ωρο στη Σιέρα Λεόνε οι περίπου 600 εργάτες που συμμετέχουν στις 12μελείς ομάδες νεκροθαφτών, που έχουν αναλάβει τις κηδείες των ανθρώπων που έχασαν τη μάχη για τη ζωή απέναντι στον «Εμπολα», πραγματοποίησαν απεργία διαμαρτυρόμενοι για τους πενιχρούς μισθούς που παίρνουν σε σχέση με την υψηλή επικινδυνότητα της δουλειάς τους.
Στα όριά τους έχουν φτάσει και οι υγειονομικοί υπάλληλοι και νοσηλευτές στη Δυτικοαφρικανική Λιβερία, που προειδοποίησαν με απεργιακές κινητοποιήσεις, εάν ως το Σαββατοκύριακο η κυβέρνηση δεν ικανοποιήσει τα αιτήματά τους για αύξηση των μηνιαίων αποδοχών από 500 στα 700 δολάρια και παροχή ποιοτικού προσωπικού υγειονομικού εξοπλισμού σε μάσκες, γάντια, στολές, που θα τους θωρακίσει απέναντι στον «Εμπολα».
Από τον περασμένο Μάρτη η επιδημία έχει προκαλέσει το θάνατο πάνω από 3.400 ανθρώπων.
Στις ΗΠΑ ανακοινώθηκε χτες το απόγευμα ο θάνατος του Λιβεριανού Τόμας Ερικ Ντάνκαν,που νοσηλευόταν στο Τέξας έχοντας μολυνθεί από τον ιό του «Εμπολα» μετά από ταξίδι στη Λιβερία. Επιπλέον, το ομοσπονδιακό υπουργείο Εσωτερικών έδωσε εντολή για... επαγρύπνηση στο προσωπικό ασφαλείας αεροδρομίων, λιμένων και με θερμομέτρηση.
Στην έδρα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) στη Γενεύη, η διευθύντρια του οργανισμού που είναι αρμόδια για τα μέτρα περιφρούρησης απέναντι στον «Εμπολα», δρ. Ισαμπέλα Νουτάλ, σημείωσε πως η Ισπανίδα νοσηλεύτρια - που καταγράφηκε προ ημερών ως το πρώτο κρούσμα του ιού στην Ευρώπη - δε θα είναι σίγουρα το τελευταίο περιστατικό «Εμπολα» στη «Γηραιά Ηπειρο», μεταξύ άλλων και λόγω των απανωτών κυμάτων μεταναστών από αφρικανικές χώρες. Πάντως στην Ισπανία οι υγειονομικοί διαμαρτύρονται για ελλιπή μέτρα προστασίας.

Διαδοχικά αντιλαϊκά μέτρα με το βλέμμα στην ανάκαμψη του κεφαλαίου

Διαδοχικά αντιλαϊκά μέτρα με το βλέμμα στην ανάκαμψη του κεφαλαίου

«Παρών» στις αντιλαϊκές διεργασίες για την «επόμενη μέρα» δηλώνει το ΔΝΤ

Στο πλαίσιο της ετήσιας Συνόδου Κορυφής του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας που συγκαλείται στην Ουάσιγκτον (10 - 12 Οκτώβρη) θα συνεχιστούν τα παζάρια γύρω από την αξιολόγηση της αντιλαϊκής πολιτικής, παράλληλα με τις διεργασίες για το ρόλο και τη μορφή της τρόικας στη φάση ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και του παραγόμενου ΑΕΠ.
Η «διευθέτηση» του κρατικού χρέους«περιλαμβάνεται στο πακέτο των ανοικτών θεμάτων που έχει η χώρα», διαμηνύουν οι κυβερνητικοί παράγοντες, σημειώνοντας ότι θα τεθεί στο τραπέζι κατά τη συνάντηση που θα έχουν στην Ουάσιγκτον, την ερχόμενη Κυριακή, ο υπουργός Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελης, και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρας, με την επικεφαλής του ΔΝΤ, Κ. Λαγκάρντ.

Το ΔΝΤ για τις «χρηματοδοτικές ανάγκες»

Το ΔΝΤ από την πλευρά του δηλώνει «παρών» στις αντιλαϊκές εξελίξεις και για την επόμενη φάση. Σε έκθεση που έδωσε χτες στη δημοσιότητα υποστηρίζει ότι οι «χρηματοδοτικές ανάγκες» της Ελλάδας για το 2015 φτάνουν στο 10% του ΑΕΠ (δηλαδή περίπου 19 δισ. ευρώ) και σε ακόμη 4,3% του ΑΕΠ για το 2016 (6 δισ. ευρώ), συνολικά δηλαδή 25 δισ. ευρώ για την ερχόμενη διετία.
Να σημειωθεί ότι το τρέχον πρόγραμμα χρηματοδοτικής στήριξης από την ΕΕ λήγει στο τέλος του 2014, ενώ από το ΔΝΤ στις αρχές του 2016. Σε αυτό το πλαίσιο το ΔΝΤ, σηκώνοντας το γάντι, υπογραμμίζει την «ανάγκη» συνέχισης της χρηματοδότησης με βάση τα ήδη συμφωνηθέντα με την ΕΕ και τις ελληνικές κυβερνήσεις. Παράλληλα διατηρεί τις «προβλέψεις» του σε ό,τι αφορά την απογείωση των αιματοβαμμένων πρωτογενών πλεονασμάτων (3% του ΑΕΠ το 2015 και 4,5% το 2016).
Επιπρόσθετα, το ΔΝΤ σημειώνει ότι «η Ευρώπη πρέπει να κάνει πολλά περισσότερα για να αντιμετωπίσει το μείζον πρόβλημα της διαρκούς αύξησης των ποσοστών των μη εξυπηρετούμενων τραπεζικών δανείων», ζήτημα που «φωτογραφίζει» και τις κεφαλαιακές ανάγκες των ελληνικών τραπεζικών ομίλων...

Τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια

Στο μεταξύ, εμπλοκή αλλά και μπόλικο παρασκήνιο διαφαίνεται στα παζάρια συγκυβέρνησης - τρόικας γύρω από την υπόθεση «διαχείρισης» των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις κυβερνητικών παραγόντων, η «εμπλοκή» αποδίδεται σε διαφωνίες στο εσωτερικό της τρόικας ή ακόμη και στην ακολουθούμενη διαπραγματευτική τακτική της, για λύση - πακέτο με το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων και των νέων αντεργατικών ανατροπών στις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Ενας ακόμη κρίκος της αντιλαϊκής πολιτικής είναι το ύψος των νέων κεφαλαιακών αναγκών που θα προκύψουν για τους ελληνικούς τραπεζικούς ομίλους, στη βάση των διαγνωστικών ελέγχων που διενεργεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και με τις σχετικές ανακοινώσεις να αναμένονται στα τέλη Οκτώβρη.
Ο συγκεκριμένος παράγοντας θα συνεκτιμηθεί σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των επιχειρηματικών δανείων. Μετά και από τα παζάρια με την τρόικα, υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι εκτός ρύθμισης θα μείνουν τα τραπεζικά δάνεια των «1.000 μεγαλύτερων επιχειρήσεων με τις μεγαλύτερες οφειλές», χωρίς ωστόσο να παρέχεται άλλη πληροφόρηση. Γύρω από τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, σε κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής με «αναπτυξιακή δυναμική», φαίνεται να εξελίσσονται τα παζάρια και οι ανταγωνισμοί γύρω από τις συντελούμενες αναδιαρθρώσεις, που οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερα επιχειρηματικά σχήματα, στη συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών, με άξονα την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη ρύθμιση θα υπαχθούν επιχειρήσεις με ετήσιο τζίρο μέχρι 900.000 ευρώ ή, σύμφωνα με άλλα σενάρια, ακόμη μέχρι και 2,5 εκατ. ευρώ (με την εξαίρεση των 1.000 επιχειρήσεων με τα μεγαλύτερα χρέη).

Ληξιπρόθεσμες οφειλές

Σε διαδικασία κατάθεσης στη Βουλή βρίσκονται οι ρυθμίσεις των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, οι οποίες αποσυνδέθηκαν από τη ρύθμιση των οφειλών προς τις τράπεζες.
Σύμφωνα με πληροφορίες, για χρέη μέχρι 15.000 ευρώ οι ρυθμίσεις, υπό προϋποθέσεις, προβλέπουν μέχρι και 100 μηνιαίες δόσεις. Ταυτόχρονα, θα δοθούν «εκπτώσεις» επί των προβλεπόμενων σήμερα προστίμων και προσαυξήσεων, που θα κλιμακώνονται από 30% μέχρι και 90%, ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων που θα επιλέξουν οι φορολογούμενοι με ληξιπρόθεσμα χρέη.
Οι σχετικές συνεννοήσεις με την τρόικα συνεχίζονται και μετά από την αναχώρηση των κλιμακίων της από την Αθήνα, μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας και τηλεδιασκέψεων.

Για τη στάση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Για τη στάση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ

Εδώ και πάνω από ένα μήνα, μια σειρά Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, συνδικάτα, συνδικαλιστές δίνουν τη μάχη για την επιτυχία του πανελλαδικού - παλλαϊκού συλλαλητηρίου την 1η του Νοέμβρη στην Αθήνα και της δίμηνης αγωνιστικής καμπάνιας.
Στο πλαίσιο της παρέμβασης και με οδηγό το σύνθημα «ήρθε η ώρα ν' ακουστεί και η δική μας φωνή, η φωνή του λαού, η φωνή των χιλιάδων βασανισμένων, των απολυμένων, των ανέργων», οργανώθηκαν και οργανώνονται εκατοντάδες κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις από εργατικά συνδικάτα, φορείς των αγροτών, των ΕΒΕ, της νεολαίας, να παρθούν εδώ και τώρα μέτρα που θα ανακουφίζουν το λαό από τα μεγάλα προβλήματα που τον πνίγουν.
Εργάτες - υπάλληλοι - άνεργοι - αυτοαπασχολούμενοι - αγρότες - γυναίκες - νέοι και νέες ενώνουν τη φωνή τους, για να δώσουν μια μεγάλη λαϊκή, εργατική απάντηση, για να δείξουν τη δύναμή τους.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ απευθύνθηκαν και απευθύνονται σε όλα τα συνδικάτα, χωρίς προκαταλήψεις και κάλεσαν όλους τους εργαζόμενους να δώσουν το «παρών», να πάρουν μέρος στη μεγάλη αυτή λαϊκή κινητοποίηση.
Η πρωτοβουλία αυτή βρήκε και βρίσκει σημαντική απήχηση.
Ηδη, μέχρι τώρα, έχουν πάρει αποφάσεις συμμετοχής και συνδιοργανώνουν το πανελλαδικό συλλαλητήριο πάνω από 400 συνδικαλιστικές οργανώσεις και φορείς του κινήματος. Ανάμεσά τους, 14 Εργατικά Κέντρα, 12 Ομοσπονδίες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, εκατοντάδες σωματεία, ανάμεσά τους 70 από το Δημόσιο, μπλόκα των αγροτών, φορείς και ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, γυναικών και νεολαίας. Μέρα με τη μέρα οργανώνονται, καταστρώνουν σχέδια, κουβεντιάζουν πρόσωπο με πρόσωπο με το συνάδελφο για την ανάγκη να κατέβει στο δρόμο την 1η του Νοέμβρη.

Είναι πολλές οι περιπτώσεις σωματείων που έχουν πάρει αποφάσεις συμμετοχής, μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, κόντρα στην πλειοψηφία του ΔΣ. Είναι επίσης πολλές οι περιπτώσεις σωματείων που έχουν πάρει ομόφωνες αποφάσεις συμμετοχής, παρά το γεγονός ότι σε αυτά δεν έχουν πλειοψηφία οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

Να προβληματιστεί κάθε καλοπροαίρετος

Αυτήν τη σημαντική προσπάθεια που κάνουν εκατοντάδες συνδικάτα, για να βγει ο λαός μας στο προσκήνιο, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, να σηκώσει το μπόι του, να βγει στην αντεπίθεση, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Δημόσιο και ειδικά στην εκπαίδευση την υπονομεύουν, την αντιπαλεύουν με τον πιο άθλιο τρόπο.
Αξίζει να σταθούμε στα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιούν και που πρέπει να προβληματίσουν κάθε καλοπροαίρετο συνάδελφο:

• Λένε, ανάμεσα σε άλλα, ότι «το συλλαλητήριο στη 1 Νοέμβρη είναι κομματική - παραταξιακή πρωτοβουλία, κομματική παρέλαση, είναι καπέλο από τα πάνω, είναι κίνηση περιχαρακωμένη». Τι κι αν έχουν πάρει αποφάσεις εκατοντάδες Γενικές Συνελεύσεις, σωματεία, αγροτικά μπλόκα και τόσοι άλλοι φορείς; Τι κι αν κινητοποιούνται τόσοι και τόσοι κάτω από το βάρος των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων; Είναι όλοι τους προφανώς κομματικά υποκινούμενοι. Είναι κομματικά ελεγχόμενοι και περιχαρακωμένοι οι απεργοί της Coca-Cola, οι εργαζόμενοι του Hilton, το σωματείο «Βοήθεια στο Σπίτι», 26 ΕΛΜΕ και Σύλλογοι Δασκάλων κ.ά. Είναι «καπέλο» και «κομματικές» οι αποφάσεις αυτών των συνδικάτων που θέλουν να μπουν μπροστά στην υπόθεση της λαϊκής αντεπίθεσης και δεν είναι «καπέλο» και «κομματική» η επιδίωξη των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, από κοινού με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να διαλέξει το κίνημα ποιο κόμμα (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ) θα διαχειριστεί κυβερνητικά την καπιταλιστική βαρβαρότητα και την οικονομική κρίση. Τι να πει κανείς;
• Είπαν επίσης: «Λέμε "όχι" στο συλλαλητήριο στη 1 Νοέμβρη, επειδή δεν ήρθατε πρώτα να κουβεντιάσουμε το πλαίσιο». Δε χρειάζονται πολλά λόγια για να αποκαλυφθεί η εμπάθεια αυτών των δυνάμεων απέναντι σε κάθε σωματείο που διαλέγει το δρόμο της ταξικής πάλης, που δε θέλει να σκύψει το κεφάλι, να συμβιβαστεί με τη σημερινή αντιλαϊκή πραγματικότητα που διαμορφώνουν ΕΕ και μονοπώλια. Ας μας πουν λοιπόν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πού διαφωνούν σε όλα αυτά που προτείνουν και διεκδικούν αυτά τα σωματεία;
• Λένε οι ίδιοι: «Καλά, κάντε εσείς ό,τι σχεδιάζετε για τη 1 Νοέμβρη, εμείς θα κάνουμε άλλες κινητοποιήσεις στις 10/10, στις 20/10 με τη ΔΟΕ κ.ά.». Εμείς κι εσείς λοιπόν! Εδώ πραγματικά ξεπερνούν κάθε όριο. Διασπούν, τσακίζουν τους αγώνες, όταν αυτοί λένε τα πράγματα με τ' όνομά τους, όταν το περιεχόμενό τους αντιπαλεύει επί της ουσίας το σύστημα και την αντιλαϊκή ευρωενωσιακή πολιτική.

Δε δίνουν δεκάρα για την επιτυχία των αγώνων

Και κάτι ακόμα: Προσπάθησαν οι ίδιες δυνάμεις στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ στις 16 Σεπτέμβρη να βάλουν θέμα γενικής απεργίας λίγο πριν τη 1 Νοέμβρη. Ο στόχος είναι προφανής: Να υπονομεύσουν την απόφαση εκατοντάδων σωματείων, κύρια του ιδιωτικού τομέα, για κάθοδο στην Αθήνα. Είναι κυριολεκτικά αδίστακτοι. Δε δίνουν δεκάρα για την επιτυχία των αγώνων, προτείνουν γενικές απεργίες λες και είναι καραμέλες, μόνο και μόνο για μικροκομματικούς - παραταξιακούς λόγους. Τον παλιό κυβερνητικό συνδικαλισμό τον γνωρίσαμε, τώρα γνωρίζουμε και το νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Είναι φανερό πως χρέος όλων των εργαζομένων είναι όχι μόνο ν' απαλλαγούμε από το σημερινό, αλλά και να προφυλαχτούμε από τον αυριανό κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Νίκος ΔΑΡΔΑΛΗΣ, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ και του ΔΣ της ΟΛΜΕ
Ηλίας ΠΑΤΙΔΗΣ, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και του ΔΣ της ΟΛΜΕ

ΣΥΡΙΑ - ΙΡΑΚ - ΤΟΥΡΚΙΑ Ενταση στα ύψη με συγκρούσεις και διαδηλώσεις

ΣΥΡΙΑ - ΙΡΑΚ - ΤΟΥΡΚΙΑ

Ενταση στα ύψη με συγκρούσεις και διαδηλώσεις

Από τις συγκρούσεις στο Ντιγιαρμπακίρ

ΑΓΚΥΡΑ - ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ - ΔΑΜΑΣΚΟΣ - ΒΑΓΔΑΤΗ.--
Η εκρηκτική κατάσταση στη συρο-τουρκική μεθόριο με συγκρούσεις Κούρδων της βόρειας Συρίας και των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» και οι διαδηλώσεις Κούρδων μέσα στην Τουρκία, αξιοποιείται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (Τουρκία, ΗΠΑ, ΕΕ) ως μοχλός προώθησης των σχεδιασμών τους για «ανακάτεμα» της γεωπολιτικής τράπουλας στην περιοχή.
Η επίμονη απαίτηση της κυβέρνησης του Τούρκου πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου για υπό όρους παραχώρηση της βάσης του Ιντσιρλίκ και του τουρκικού εδάφους στους συμμάχους της, σε συνδυασμό με τις προχτεσινοβραδινές θυελλώδεις διαδηλώσεις χιλιάδων Κούρδων σε πάνω από 20 πόλεις της Τουρκίας στη διάρκεια των οποίων σκοτώθηκαν τουλάχιστον 19 άτομα, εκβίασε χτες, μία πρώτη απτή αντίδραση αξιωματούχων σε ΗΠΑ, Γαλλία και Βρετανία. Ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και οι υπουργοί Εξωτερικών ΗΠΑ Τζον Κέρι και Βρετανίας Φίλιπ Χάμοντ εμφανίστηκαν πρόθυμοι να εξετάσουν το ενδεχόμενο δημιουργίας «νεκρής» ζώνης ασφαλείας» επί του συριακού εδάφους, προς τη μεριά των συνόρων με την Τουρκία τάχα για την «προστασία» των Σύρων προσφύγων.
Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών σημείωσε χτες στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Ουάσιγκτον ότι τόσο η κυβέρνησή του όσο και η κυβέρνηση Ομπάμα είναι «έτοιμες να εξετάσουν» την ιδέα της «ζώνης ασφαλείας», σημειώνοντας ότι οι αποφάσεις θα ληφθούν, αφού εξεταστεί η πρόταση αυτή και με τους άλλους συμμάχους τους.
Ο Αμερικανός ομόλογός του χαρακτήρισε την ιδέα της «ζώνης ασφαλείας» σαν μία ιδέα «που αξίζει να τη δούμε πολύ - πολύ προσεκτικά», προσθέτοντας ότι για τις ΗΠΑ δεν είναι στρατηγικός στόχος η αποτροπή της άλωσης της συριακής μεθοριακής κουρδικής πόλης Κομπανί, αλλά «τα κέντρα διοίκησης ελέγχου και οι υποδομές του "Ισλαμικού Κράτους"». Επιπλέον, πρόσθεσε ότι αναμένει «τις επόμενες ώρες και μέρες» την απόφαση της Τουρκίας, η οποία έχει θέσει ως προϋποθέσεις για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης (χερσαία επέμβαση) να επιβληθεί παράλληλα και μία ζώνη απαγόρευσης πτήσεων αλλά και να προωθηθούν τα σχέδια για την ανατροπή του Σύρου Προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ.
Τα σχέδια κλιμάκωσης της ιμπεριαλιστικής επέμβασης σε Συρία και Ιράκ και η εκπαίδευση και εξοπλισμός χιλιάδων ενόπλων της «συριακής μετριοπαθούς αντιπολίτευσης» τέθηκαν αργά χτες βράδυ στο «μικροσκόπιο» ανώτατων στρατιωτικών αξιωματούχων και του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στο πλαίσιο έκτακτης συνάντησης στο Πεντάγωνο.

Αιματοβαμμένες διαδηλώσεις Κούρδων στην Τουρκία

Στο περιθώριο των ενδοϊμπεριαλιστικών σχεδιασμών, αίσθηση δημιουργεί η προχτεσινοβραδινή κινητοποίηση χιλιάδων Κούρδων σε 22 τουρκικές πόλεις και οι συγκρούσεις τους με δυνάμεις ασφαλείας και παραστρατιωτικές ισλαμικές ομάδες, με αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 19 διαδηλωτών, τον τραυματισμό εκατοντάδων και τις συλλήψεις πάνω από 100 άλλων.
Οι διαδηλωτές ανταποκρίθηκαν σε κάλεσμα του κουρδικού «Δημοκρατικού Κόμματος του Λαού» (HDP), ώστε να ασκήσουν πιέσεις στην τουρκική κυβέρνηση, προκειμένου να γίνει επέμβαση του τουρκικού στρατού για να σώσει, υποτίθεται, τους Κούρδους της Συρίας. Την περασμένη βδομάδα, ο φυλακισμένος Κούρδος ηγέτης του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, είχε απειλήσει την Αγκυρα με διακοπή της ειρηνευτικής διαπραγματευτικής διαδικασίας σε περίπτωση που δεν υπάρξει βοήθεια προς τη μεριά των Κούρδων της Συρίας.
Οι πιο βίαιες διαδηλώσεις έγιναν σε νοτιοανατολικές πόλεις, όπως τις Ντιγιαρμπακίρ, Βαν, Μπάτμαν, Σιίρ, Μους, Μαρντίν, Αδανα, Σιρνάκ. Σε έξι από αυτές επιβλήθηκε 48ωρη απαγόρευση κυκλοφορίας, προσωρινό κλείσιμο των σχολείων, ενώ για πρώτη φορά μετά από χρόνια, καταγράφηκαν περιπολίες του στρατού στους δρόμους.
Ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών Εφκάν Αλά απαίτησε τον «άμεσο τερματισμό της βίας», κατηγόρησε τους Κούρδους διαδηλωτές ότι «προδίδουν τη χώρα τους» απειλώντας, σε αντίθετη περίπτωση, με «απρόβλεπτες συνέπειες».

«Υποχώρηση» των «τζιχαντιστών» μετά τους βομβαρδισμούς

Αμερικανοί και Αραβες βομβάρδισαν μέσα στο τελευταίο 48ωρο θέσεις «τζιχαντιστών» περιμετρικά αλλά και εντός της συριακής πόλης Κομπανί. Αυτό υποτίθεται ότι ανάγκασε τους ισλαμιστές σε τακτική οπισθοχώρηση κυρίως από τις ανατολικές συνοικίες και τη νοτιοδυτική περιφέρεια.
Ωστόσο, Αμερικανοί αξιωματούχοι σημείωσαν πως η προσωρινή οπισθοχώρηση των τζιχαντιστών δεν αποτρέπει τον κίνδυνο κατάληψης του Κομπανί, προωθώντας προφανώς το σχέδιο της «απαραίτητης χερσαίας επέμβασης».

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Μάχες και παζάρι για την Ενέργεια

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Μάχες και παζάρι για την Ενέργεια

ΝΤΟΝΕΤΣΚ.--
Οι σποραδικές μάχες συνεχίζονται καθημερινά στην Ανατολική Ουκρανία, επιβεβαιώνοντας το πόσο εύθραυστη παραμένει η εκεχειρία που συμφωνήθηκε από τις 5 Σεπτέμβρη ανάμεσα στην αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου και τις πολιτοφυλακές των περιοχών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, που διεκδικούν την ανεξαρτησία τους και τη σύνδεση με την καπιταλιστική Ρωσία. Σύμφωνα με τις αρχές του δήμου του Ντονέτσκ, «τρεις πολίτες σκοτώθηκαν και τέσσερις τραυματίστηκαν στις μάχες την 8η Οκτώβρη στο Ντονέτσκ» (σ.σ.: μέχρι αυτήν την ώρα), ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο δήμος της πόλης. Ο εκπρόσωπος του ουκρανικού στρατού Αντρίι Λισένκο από τη δική του πλευρά ανακοίνωσε ότι τρεις στρατιωτικοί σκοτώθηκαν και δώδεκα τραυματίστηκαν μέσα στις τελευταίες 24 ώρες. Στο Λουγκάνσκ, ο διορισμένος από το Κίεβο κυβερνήτης Γκενάντι Μόσκαλ έκανε λόγο για σφοδρούς βομβαρδισμούς με όλμους στην πόλη Ποπάσνα, περίπου 80 χλμ. δυτικά της πόλης Λουγκάνσκ, χωρίς να μπορεί να εξακριβωθεί αν υπήρξαν θύματα.
Χτες επίσης επεισόδια σημειώθηκαν στο Κίεβο, από επιθέσεις νεοναζί του «Δεξιού Τομέα» που δρουν ανεμπόδιστα εναντίον όποιου θεωρούν αντίπαλο.

Εκθεση του ΟΗΕ

Από τα μέσα Απρίλη που ξεκίνησε η λεγόμενη «αντιτρομοκρατική επιχείρηση» από την αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου, με τη συνδρομή παραστρατιωτικών ταγμάτων του «Δεξιού Τομέα» και άλλων φασιστών από άλλες περιοχές του κόσμου, έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 3.660 άνθρωποι, ενώ άλλοι 8.756 έχουν τραυματιστεί, σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο απολογισμό που έδωσε χτες στη δημοσιότητα ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη. Από την περίοδο της εκεχειρίας στις 5/9 αναφέρεται ότι τουλάχιστον 331 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί.
Στη σχετική αναφορά επισημαίνεται ότι «κατά τη διάρκεια της εξεταζόμενης χρονικής περιόδου, το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο (...) παραβιάστηκε από τις ένοπλες οργανώσεις και από ορισμένες μονάδες υπό τον έλεγχο του ουκρανικού στρατού» και κάνει λόγο για «καθημερινές εμπλοκές σε μάχες και πυρά πυροβολικού». Στην έκθεση βεβαίως επιχειρείται να κρατηθούν ίσες αποστάσεις, ενώ αναφέρεται ότι από τις 2 Οκτώβρη τουλάχιστον 375.792 άνθρωποι είχαν φύγει από την Ανατολική Ουκρανία, ενώ 2 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν οξύτατες ελλείψεις. Ωστόσο ρωσικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των προσφύγων στη Ρωσία σε πάνω από 700.000.
Την ίδια ώρα, χτες ο προσωρινός πρωθυπουργός Αρσένι Γιατσενιούκ δήλωσε ότι θα ζητηθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) να αυξήσει την «οικονομική βοήθεια», κάτι που προοιωνίζει νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Ανησυχία για την Ενέργεια

Στην αντιπαράθεση που υπάρχει για το κρίσιμο ζήτημα της Ενέργειας, αναμένεται η νέα τριμερής συνάντηση Ουκρανίας, Ρωσίας και ΕΕ, που το πιθανότερο είναι να γίνει την επόμενη βδομάδα, για να διευθετηθεί το χρέος της Ουκρανίας προς τον κολοσσό του φυσικού αερίου, Γκαζπρόμ, αλλά και τον καθορισμό της τιμής αγοράς. Πάντως ο επικεφαλής του κολοσσού Α. Μίλερ δήλωσε ότι πλέον είναι δύσκολο από τεχνικής άποψης να γεμίσουν οι δεξαμενές πριν ξεκινήσει ο βαρύς χειμώνας στην ΕΕ, που θα υπάρχει η μεγάλη ζήτηση.