Παιχνίδι» όλων με όλους

Παιχνίδι» όλων με όλους

«Αναδεύσεις» καταγράφονται σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος στο πλαίσιο της κυοφορούμενης αναμόρφωσής του. Οι σχετικές διεργασίες υποδαυλίζονται περαιτέρω ενόψει των ευρωεκλογών και των εκλογών για την Τοπική Διοίκηση καθώς οι σχεδιασμοί των αστικών κομμάτων λαμβάνουν υπόψη τους «ανέστιους», ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις φιλοδοξούν να αποτελέσουν το πρόκριμα ευρύτερων συνεργασιών.
Στο φόντο των «κραδασμών» στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ ο γραμματέας της ΚΠΕ Ν. Ανδρουλάκης σε συνέντευξή του στην «Newsmail.gr» επιχειρεί να παρουσιάσει τη συνεργασία με τη ΝΔ σαν «ιστορικό συμβιβασμό» και «πολύ δύσκολο μάλιστα», κρύβοντας ότι αυτή προέκυψε σαν φυσικό επακόλουθο της κοινής τους πορείας εντός του ίδιου στρατηγικού πλαισίου. Ακριβώς σ' αυτή τη βάση εδράζεται το παράπονο που διατυπώνει για τις άλλες δυνάμεις της αστικής διαχείρισης πως δεν είναι «ώριμες» να «συζητάμε τις διαφορές μας και να αποφασίζουμε σε ένα κοινό τραπέζι». Προσθέτει μάλιστα πως στους μαζικούς φορείς το ΠΑΣΟΚ κάνει προτάσεις συνεργασίας και σε άλλες δυνάμεις.
Σε ό,τι αφορά στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ αναφέρει πως «η διαδικασία της αναδιοργάνωσης του κόμματος και της παράλληλης ανασύνταξης των δυνάμεών του είναι χρονοβόρα, επηρεάζεται και από το αρνητικό κλίμα στο οποίο βρίσκεται η σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη».

Σε ό,τι αφορά στην κεντροαριστερά δηλώνει πως δεν μπορεί να συγκροτηθεί παρά με «ευρεία συμπαράταξη προοδευτικών δυνάμεων του δημοκρατικού χώρου» και προσθέτει: «Δεν είναι ούτε οι πολιτικοί ηγεμονισμοί, ούτε η επιβίωση πολιτικών δεινοσαύρων. Η Κεντροαριστερά δεν πρέπει να είναι μια ταμπέλα, αλλά η ευκαιρία για να ανοίξει ένας σύγχρονος διάλογος (...) η πρότασή μας και προς τη ΔΗΜΑΡ και προς τους 58 και προς τις άλλες κινήσεις είναι πρόταση ουσιαστικού διαλόγου».
Ο Μ. Χρυσοχοΐδης σε συνέντευξή του στη «Real News» απορρίπτει σαν «τερατώδη» όσα ακούγονται περί προσχώρησής του σε μια ΝΔ που θα έχει διευρυνθεί, αφήνει αιχμές σε βάρος της ηγεσίας του κόμματός του, λέγοντας πως αυτό που απορρίπτεται στις δημοσκοπήσεις «δεν είναι το ΠΑΣΟΚ». Σε ό,τι αφορά στην «πρωτοβουλία των 58», δηλώνει πως «το ΠΑΣΟΚ δεν έχει τίποτα να φοβηθεί ούτε έχει ανάγκη να κρυφτεί», αλλά θα πρέπει «να τιμήσει τη διαδρομή του».
Ο Κ. Σκανδαλίδης στην «Εφημερίδα των Συντακτών» αποκλείει συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο χαρακτηρίζει «φραστική υπερβολή» την έκφραση «εκτσογλανισμός» που χρησιμοποίησε ο Ε. Βενιζέλος. Τάσσεται υπέρ μιας «προοδευτικής διακυβέρνησης» στη βάση της «προγραμματικής πρότασης» του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας πως «μια τέτοια πρόταση δεν μπορώ να διακρίνω σε τι θα διαφέρει από αυτά που προσπαθεί να πει η ΔΗΜΑΡ» και πως αν και «σήμερα είναι αδύνατη αυτή η συνύπαρξη, ας κρατήσουμε όμως ανοιχτές τις πόρτες». Σε ό,τι αφορά στους «58», αναφέρει ότι «το εγχείρημα τελικά θα κριθεί από το αν εκκολάπτεται στο δοκιμαστικό σωλήνα των διαβουλεύσεων κορυφής ή αν θα πυροδοτηθεί από τη λαϊκή βάση».
«Η βάση του ΠΑΣΟΚ δεν ταυτίστηκε ποτέ με τραυματικές συμπεριφορές, με πρόσωπα και συμπεριφορές που τραυματίζουν και αμαυρώνουν μια ιστορική πορεία», δηλώνει απ' την πλευρά του ο Μ. Καρχιμάκης και συμπληρώνει «είμαστε υπόχρεοι σε αυτή τη δυσάρεστη συγκυρία να αναζητήσουμε ανθρώπους που δεν ήταν καταδικασμένοι στην ψυχή της μεγάλης πλειοψηφίας αυτών που πίστεψαν στο ΠΑΣΟΚ, ότι έζησαν αυτοί καλά και οι πολλοί χειρότερα».
Στο μεταξύ ερωτηματικά συνεχίζει να προκαλεί η παραπέρα πορεία της Ρ. Μακρή, το αν δηλαδή θα παραμείνει στους Ανεξάρτητους Ελληνες ή όχι. Φημολογία περί αποχώρησης και προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει και για τον Ν. Μαριά. Και για άλλους όμως βουλευτές των ΑΝΕΛ γίνεται λόγος για φλερτ με τη ΝΔ (Κουίκ, Χαϊκάλης κ.ά.).
Τεταμένη είναι η κατάσταση και στη ΔΗΜΑΡ ενόψει και της συνεδρίασης της ΚΠΕ που θα εκλέξει νέο γραμματέα της ΚΠΕ, ενώ θα ορίσει και νέο εκπρόσωπο Τύπου σε αντικατάσταση των διαφωνούντων Σπ. Λυκούδη και Α. Παπαδόπουλου που διατηρούν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με τους «58». Από μέρα σε μέρα αναμένεται και η επισημοποίηση της συνεργασίας ΔΗΜΑΡ - Λοβέρδου, ενώ διάφορα σενάρια αποδίδουν στον Φ. Κουβέλη πρόθεση αξιοποίησης πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ ως υποψηφίων για δήμους και περιφέρειες.
Πηγή:ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το 2014 να γίνει πρωταγωνιστής ο λαός

Το 2014 να γίνει πρωταγωνιστής ο λαός

Τα μέλη του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου έψαλαν τα αγωνιστικά τους πρωτοχρονιάτικα κάλαντα στον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

«Πλημμύρισε» νότες χτες ο Περισσός, καθώς μουσικοί απ' τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο (ΠΜΣ) επισκέφτηκαν την έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ για να ψάλουν τα - δικής τους αγωνιστικής έμπνευσης - πρωτοχρονιάτικα κάλαντα στον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος. Αμέσως μετά, μέλη της θεραπευτικής κοινότητας του ΚΕΘΕΑ «ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ», που παραβρέθηκαν, αντάλλαξαν ευχές με τον Δ. Κουτσούμπα αλλά και δώρα. Προσέφεραν καλαίσθητες εκδόσεις, ημερολόγια και κάρτες που επιμελούνται και εκδίδουν, ενώ τους προσφέρθηκαν, όπως και στους μουσικούς του ΠΜΣ, εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής».
Στη συνέχεια ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Χρόνια πολλά, να προϋπαντήσουμε το 2014 με υγεία και δύναμη, να γίνει χρονιά ανασύνταξης του εργατικού λαϊκού κινήματος, προώθησης της λαϊκής συμμαχίας, ισχυροποίησης του ΚΚΕ. Για να αποκτήσουμε μια πραγματικά εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση που έχει ανάγκη ο λαός και ο τόπος, η νεολαία της χώρας μας, όχι μόνο για να παλεύει απλά για μια μικρή ανακούφιση των εργαζομένων, για την αλληλεγγύη που είναι τόσο απαραίτητη σήμερα αλλά ταυτόχρονα και κυρίως να ανοίγει καινούργιους δρόμους για ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας, για τη μεγάλη αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος με το λαό πρωταγωνιστή των εξελίξεων.
Καλή χρονιά με δύναμη με υγεία, καλό κουράγιο.
Ταυτόχρονα, θα ήθελα να ευχαριστήσω τα παιδιά απ' το πρόγραμμα "ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ" και να δηλώσουμε για άλλη μια φορά, αυτή τη χρονιάρα μέρα, ότι το ΚΚΕ στηρίζει τον αγώνα για στεγνά προγράμματα, στηρίζει γενικά τα στεγνά προγράμματα και ειδικά τα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ. Ταυτόχρονα, μέσα σ' αυτές τις συνθήκες της κρίσης όπου δυσκολεύει για όλους η κατάσταση, θα πρέπει να ενισχυθούν ειδικά αυτά τα προγράμματα που προβλέπουν την πρόληψη, τη θεραπεία, την επανένταξη και βέβαια να εξασφαλίζουν σε συνέχεια δουλειά για όλους τους πρώην χρήστες. Να ευχηθούμε καλή δύναμη σε όλους σας, καλή χρονιά να έχουμε με αγώνες, δυναμικά, προχωράμε μπροστά, θα τα καταφέρουμε».
Τα κάλαντα του ΠΜΣ
Τα κάλαντα που «έψαλαν» οι μουσικοί του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου έχουν ως εξής:
Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά / Σε κό - σε κόβω για το τζάκι μπας και ζε - μπας και ζεσταθώ λιγάκι.
ΔΕΗ, ΟΤΕ, κοινόχρηστα, χαράτσια και πετρέλαια / Με πή - με πήξανε στους φόρους και δεν έ - και δεν έχω άλλους πόρους.
Η ανεργία γενική, κι η φτώχεια ολοκληρωτική / Κι αυτό, κι αυτό το λένε κρίση κι ο εργά - κι ο εργάτης πώς θα ζήσει.
Κόβουνε πολιτισμό, κλείνουνε σχολεία / Αμό - αμόρφωτους μας θέλουν, να μας κά - να μας κάνουν ό,τι θέλουν.
Καμία διαχείριση, σκληρή και επεκτατική / Δε σώ - δε σώζει τους εργάτες, τέρμα πια, τέρμα πια στις αυταπάτες.
Πως κυβερνήσεις αστικές, δεξιές, κεντροαριστερές / Απ' το, απ' το λαό θα κόβουν, το κεφα - το κεφάλαιο θα σώζουν.
Με βία και καταστολή, φασίστες και Χρυσή Αυγή / Προσπαθούν, προσπαθούν να μας τρομάξουν, το λαό, το λαό να ξετινάξουν.
Μα αν ο λαός οργανωθεί, με συμμαχία λαϊκή / νέους δρό - νέους δρόμους θα χαράξει και τον κό - και τον κόσμο θα αλλάξει.

    

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΚΚΕ

Στόχος πλέον η υπερκάλυψη

Σε ποσοστό 99,23% έφτασε στο «κλείσιμο» της Δευτέρας, 30 Δεκέμβρη, η κάλυψη του πανελλαδικού πλάνου της Οικονομικής Εξόρμησης που προκήρυξε η ΚΕ του ΚΚΕ, επιβεβαιώνοντας και με αυτόν τον τρόπο τους δεσμούς του Κόμματος με τους εργαζόμενους και το λαό. Πλέον, μετά την ουσιαστική κάλυψη του πανελλαδικού πλάνου, οι Κομματικές Οργανώσεις συνεχίζουν τη μάχη για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη υπερκάλυψή του, καθώς και για την κάλυψη των πλάνων όλων των Οργανώσεων.
Στην πρώτη θέση, σε ό,τι αφορά την κάλυψη των πλάνων, παρέμεινε η ΚΟ Αιγαίου με ποσοστό 114,40%. Ακολουθεί στη δεύτερη θέση η ΚΟ Πελοποννήσου με 113,38% και στην τρίτη η ΚΟ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης με 103,30% (αναλυτικά τα ποσοστά κάλυψης των πλάνων των ΚΟ στο διπλανό πίνακα).

ΚΟ Αιγαίου: Αποδέχεται την άμιλλα με την ΚΟ Πελοποννήσου

Η Κομματική Επιτροπή Αιγαίου του ΚΚΕ, με ανακοίνωσή της, αποδέχεται την πρόταση της ΕΠ Πελοποννήσου για την άμιλλα των δύο Οργανώσεων στην Οικονομική Εξόρμηση του Κόμματος, σύμφωνα με τους όρους που περιέχει η πρόταση.
Η Επιτροπή Αιγαίου εκτιμά πως η άμιλλα των δύο Οργανώσεων θα συμβάλει θετικά στην επίτευξη του στόχου της Οικονομικής Εξόρμησης πανελλαδικά και στη βελτίωση των ποιοτικών δεικτών των δύο Οργανώσεων.
Καλεί τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ να συμβάλουν, με ακόμα μεγαλύτερο πείσμα, αποφασιστικότητα και συστηματική δουλειά στην υπερκάλυψη των πλάνων όλων των Οργανώσεων του Αιγαίου, ώστε το τέλος της Οικονομικής Εξόρμησης να βρει όλες τις ΚΟΒ και τις ΟΒ στο Αιγαίο με περισσότερους και πιο γερούς πολιτικούς δεσμούς με τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους και τη νεολαία των αιγαιοπελαγίτικων νησιών.

    

Τα αγωνιστικά κάλαντα της ΚΝΕ

Και την Πρωτοχρονιά, τα μέλη της ΚΝΕ έψαλαν αγωνιστικά κάλαντα σε τόπους όπου συχνάζουν νέοι και σε σπίτια εργατικών - λαϊκών οικογενειών, «προσαρμοσμένα» έτσι που να καλούν τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους, να παλέψουν για το μέλλον που δικαιούνται και αξίζουν, συμπορευόμενοι με το ΚΚΕ.
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
Ηρθε η ώρα εργατιά
Μ' αντίσταση και πάλη
Να μη σκύψεις το κεφάλι
***
Βιομήχανοι, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ
σκάβουν το λάκκο του λαού
φόρους και τέλη η εφορία
και ο Λιάπης Μαλαισία
***
Διαλύουν τ' Ασφαλιστικό
Δεν μας αφήσανε μισθό
διαλύσαν την Υγεία
ξεπουλήσαν την Παιδεία
***
Αλλο μην τους ακολουθείς
το ΚΚΕ να εμπιστευθείς
είναι το Κόμμα σου εργάτη
γι' αυτό γύρνα τους την πλάτη
***
Με λαϊκό ξεσηκωμό
αγώνα πανεργατικό
στην αντεπίθεση να βγούμε
με το ΚΚΕ μπορούμε.

Χρονοδιάγραμμα και στρατιωτικές ετοιμασίες

Χρονοδιάγραμμα και στρατιωτικές ετοιμασίες

Τα ζητήματα ενεργειακής επάρκειας για τις ανάγκες των μονοπωλίων θα μπουν ξανά επί τάπητος, και μάλιστα με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, το αμέσως επόμενο διάστημα. Μάλιστα, συνδέονται και με τις επιταχυνόμενες στρατιωτικές προετοιμασίες της ΕΕ για διασφάλιση των συμφερόντων της Ευρωένωσης.
Μιλώντας στις 21/12/13 ο υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης, κατά την υπογραφή της συμφωνίας πώλησης μετοχών της «ΔΕΣΦΑ ΑΕ» στην αζέρικη SOCAR, μεταξύ άλλων είπε:
«Το Αζερμπαϊτζάν πλέον βρίσκεται στον πυρήνα της ενεργειακής ασφάλειας της Ενωσης (...) Γι' αυτό, κατά τη διάρκεια της προεδρίας που αναλαμβάνουμε από την 1η Ιανουαρίου, θα επιδιώξουμε την αναβάθμιση των διμερών σχέσεων μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και ΕΕ, με την Ενέργεια να αποτελεί ένα εξαιρετικό σημείο αφετηρίας και με στόχο την ανάδειξη της Ελλάδας, ως πύλης επαφής του Αζερμπαϊτζάν με την Ευρώπη».

Θυμίζουμε ότι αιχμή του δόρατος της αντιλαϊκής στρατηγικής των μονοπωλίων της ΕΕ, των κυβερνήσεων, των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων, είναι η ενίσχυση του στρατιωτικού βραχίονα της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας (ΚΠΑΑ), της επιθετικότητας της ΕΕ ενάντια στους λαούς, σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ, αλλά και αυτοτελώς, σε διεθνή κλίμακα, σε τομείς όπως: Ενέργεια, Θαλάσσια Ασφάλεια, διαχείριση συνόρων, κυβερνοχώρος, διάστημα.

Η γεωγραφική έκταση της ιμπεριαλιστικής δράσης της ΕΕ -και με τις στρατιωτικές αποστολές και επιχειρήσεις των διαβόητων «Battlegroups» του Ευρωστρατού- περιλαμβάνει κάθε σημείο του κόσμου. Γεωγραφικά, η ζώνη της ευθύνης της εκτείνεται πέραν της περιοχής της «Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας» (Ανατολική Ευρώπη, Καύκασος, χώρες του Μαγκρέμπ, Μέση Ανατολή). Περιλαμβάνει και αυτούς που τώρα συχνά ονομάζονται «οι γείτονες των γειτόνων», στην υποσαχάρια Αφρική (Σαχέλ), στο Κέρας της Αφρικής, στον Κόλπο και σε μικρότερο βαθμό στην Κεντρική Ασία.
Επιπλέον, η ΕΕ επεκτείνει τις στρατιωτικές της δυνατότητες σε όλα τα πεδία ιμπεριαλιστικής παρέμβασης. Εκτός από τα μέχρι σήμερα παραδοσιακά, όπως η «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», ή η «διασπορά όπλων μαζικής καταστροφής», πεδία δράσης αποτελούν και η «ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ», η «μετανάστευση», «οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο», η «προστασία των διαστημικών δικτύων της ΕΕ», ακόμη και «οι κίνδυνοι που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή», όπως οι συγκρούσεις για το νερό ή άλλους φυσικούς πόρους. Οτιδήποτε μπορεί να αποτελεί πρόσχημα για εξαπόλυση της δολοφονικής βαρβαρότητας της ΕΕ ενάντια στους λαούς, για την εξασφάλιση των συμφερόντων των μονοπωλίων.
Παραπέρα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε να επανεξετάσει τα σημαντικά ενεργειακά ζητήματα κατά την επόμενη σύνοδό του στις 24 Μάρτη 2014 συμπεριλαμβανομένων και των επιπτώσεων των υψηλών τιμών και του κόστους Ενέργειας στην ανταγωνιστικότητα της ευρωενωσιακής οικονομίας.
Παράλληλα, το άτυπο Συμβούλιο των αρμόδιων υπουργών του Μάη 2014, θα επικεντρωθεί στην ανάγκη ενίσχυσης της ασφάλειας εφοδιασμού της ΕΕ, με τα αναγκαία δίκτυα ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου.

Κανένα όφελος για τους εργαζόμενους

Από τα σχέδια αυτά των αστών και της συγκυβέρνησης που τα υπηρετεί, κανένα όφελος δεν έχουν οι εργαζόμενοι. Η ίδια η ζωή το επιβεβαιώνει. Οι εξελίξεις στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, στα ΕΑΣ, στην ΕΛΒΟ, στα λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και πλήθος άλλα παραδείγματα, επιβεβαιώνουν ότι τα κέρδη των μονοπωλίων - είτε ντόπιων, είτε ξένων - έχουν σαν απαραίτητη προϋπόθεση το τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων, μισθούς πείνας, εκατομμύρια ανέργους, φτώχεια και εξαθλίωση για την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους στην πόλη και στην ύπαιθρο.
Η ανάπτυξη που υπόσχονται ΕΕ και συγκυβέρνηση - με άξονα την Ενέργεια ή ό,τι άλλο προκύψει - είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη, που θα στηριχτεί στα ερείπια των κατακτήσεων και της ζωής των εργαζομένων. Ανάπτυξη με στρατιές 26,7 εκατομμυρίων ανέργων στην ΕΕ και 1,5 εκατομμυρίου στην Ελλάδα. Με διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, προσωρινές, ελαστικές και «απαλλαγμένες» από εργατικά δικαιώματα.

Γι' αυτό ακριβώς, η ελληνική προεδρία πρέπει να αποτελέσει αφορμή για το δυνάμωμα της εργατικής - λαϊκής πάλης ενάντια στην αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και της συγκυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Να συνειδητοποιηθεί από ευρύτερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις ότι είτε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, είτε ΣΥΡΙΖΑ, κανένα μείγμα αστικής διαχείρισης δεν μπορεί να δώσει φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση.

Μόνο η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η οικοδόμηση πανίσχυρης Λαϊκής Συμμαχίας, η αντεπίθεση του εργατικού κινήματος σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση μπορεί να ανατρέψει την κυριαρχία των μονοπωλίων και την εξουσία τους. Να ανοίξει το δρόμο για τη λύτρωση του λαού από τα δεσμά της ΕΕ και τη μονομερή διαγραφή του χρέους από την εργατική - λαϊκή εξουσία, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, προϋπόθεση για τη λαϊκή ευημερία και προκοπή.

ΚΚΕ: Φωτίζεται ο λόγος που επιδιώκονται τα πλεονάσματα

ΚΚΕ: Φωτίζεται ο λόγος που επιδιώκονται τα πλεονάσματα

Το ΚΚΕ με τις τοποθετήσεις του στη Βουλή, κατά την ψήφιση των σχετικών συμβάσεων από τη συγκυβέρνηση, υπογράμμισε ότι ο νέος πακτωλός χρηματοδότησης προς τους μονοπωλιακούς ομίλους για τους οδικούς άξονες αποτελεί πρόκληση προς το λαό. Σε παρέμβασή του ο βουλευτής του Κόμματος Νίκος Μωραΐτης επισήμανε ότι η πρόκληση αυτή έρχεται «την ίδια ώρα που τα λαϊκά στρώματα καλούνται σε συνεχείς, απανωτές θυσίες σε μισθούς, συντάξεις, ασφαλιστικά δικαιώματα κ.λπ., για να αποδειχτεί ότι ο πραγματικός λόγος γι' αυτές τις θυσίες των λαϊκών στρωμάτων είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, τραπεζικών και κατασκευαστικών. Φωτίζεται ο λόγος για τον οποίο επιδιώκονται πλεονάσματα του προϋπολογισμού, για να βρεθούν νέοι πόροι χρηματοδότησης των ομίλων».
Ο Ν. Μωραΐτης τόνισε ότι «μονόδρομος είναι ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών, που θα συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα μέσα και πόρους και θα ασχολείται με όλα τα μεγάλα έργα, από τη φάση της μελέτης μέχρι την κατασκευή, τη λειτουργία τους, για τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, κατασκευή των απαραίτητων έργων με τις κατάλληλες προτεραιότητες», τονίζοντας ότι προϋπόθεση γι' αυτά είναι «η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας μαζί με εργατικό έλεγχο, η αποδέσμευση από την ΕΕ».
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος τόνισε ότι οι συγκεκριμένοι μεγάλοι οδικοί άξονες είναι προτεραιότητα για την αστική τάξη γιατί με αυτούς «η Ελλάδα γίνεται μέρος των ευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών που εξυπηρετούν την ελεύθερη μεταφορά εμπορευμάτων, τη διευκόλυνση και την ενιαιοποίηση της ευρωπαϊκής αγοράς από τη μια μεριά και από την άλλη, τη δυνατότητα των μονοπωλιακών ομίλων να μεταφέρουν φθηνά και γρήγορα τα εμπορεύματά τους». Την ίδια ώρα, επισήμανε ο Ν. Καραθανασόπουλος, το υπόλοιπο οδικό δίκτυο, το επαρχιακό οδικό δίκτυο, καθώς και το σιδηροδρομικό δίκτυο καταρρέει.
«Για εμάς, τόνισε, καταθέτοντας τη θέση του ΚΚΕ, βασική προτεραιότητα και στα μεγάλα έργα είναι αν ικανοποιούν τις λαϊκές ανάγκες», δηλαδή προτεραιότητα για το λαό είναι «οι ασφαλείς οδικές, σιδηροδρομικές, αεροπορικές και ακτοπλοϊκές μεταφορές», οι οποίες να είναι απρόσκοπτες, φθηνές και να προστατεύουν το περιβάλλον.

Για την κατάσταση της καπιταλιστικής οικονομίας της Τουρκίας

Για την κατάσταση της καπιταλιστικής οικονομίας της Τουρκίας

Ορισμένες προσεγγίσεις, με βάση αστικές αναλύσεις

Υπουργοί της κυβέρνησης Ερντογάν

Οι εξελίξεις στην Τουρκία που στο επίκεντρό τους έχουν τις αποκαλύψεις σκανδάλων διαφθοράς δημιουργούν αναταράξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα, ενώ πίσω τους βρίσκονται οξύτατες ενδοαστικές αντιθέσεις. Οι σημερινές εξελίξεις έρχονται ως συνέχεια των διαδηλώσεων πριν μερικούς μήνες στην πλατεία Ταξίμ, αλλά και σε πολλές πόλεις της Τουρκίας, κινητοποιήσεις που θυμίζουν πολύ τους αγανακτισμένους σε άλλες χώρες, οι οποίες αντιμετωπίστηκαν βεβαίως με ένταση της κρατικής καταστολής. Διάφορες αστικές αναλύσεις κάνουν λόγο για εξελίξεις που ασκούν επίδραση πέρα και έξω από την Τουρκία. Σίγουρα επίδραση σε αυτές τις διεργασίες έχουν η στροφή στην υπόθεση της Συρίας και την απόφαση των ΗΠΑ για μη επέμβαση, αλλά και η Συμφωνία με το Ιράν. Αυτές τις εξελίξεις, η κυβέρνηση της Τουρκίας τις αξιοποιεί για να τεκμηριώσει παρέμβαση «εξωτερικού παράγοντα» στο εσωτερικό της χώρας φωτογραφίζοντας τις ΗΠΑ. Δεν είναι, βεβαίως, έξω από την πρακτική των ιμπεριαλιστικών κέντρων, των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών κρατών η στήριξη τμημάτων της αστικής τάξης στο πλαίσιο μιας ενδοαστικής αντιπαράθεσης. Ανάλογο παράδειγμα μπορούμε να δούμε στην Ουκρανία αυτές τις μέρες.

Η Τουρκία μαζί με τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ ήταν υπέρμαχος της επέμβασης στη Συρία. Θυμίζουμε ότι κατά την τελευταία επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού στις ΗΠΑ γράφτηκε στον αστικό Τύπο ότι συγκρούστηκε στο θέμα αυτό με τον Μπ. Ομπάμα. Η Τουρκία, επίσης, ανέπτυξε οικονομικές σχέσεις με το Βόρειο Ιράκ, παρακάμπτοντας την κυβέρνηση του Ιράκ, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις των ΗΠΑ. Η στροφή των ΗΠΑ σε σχέση με τη Συρία, αλλά και η συμφωνία με το Ιράν άλλαξαν τα δεδομένα στην περιοχή. Αντικειμενικά, επέρχεται αλλαγή ρόλων στις δυνάμεις της περιοχής όπως η Τουρκία και αυτό γεννά αναταράξεις στο εσωτερικό της αστικής τάξης αυτών των χωρών. Πολύ περισσότερο όταν ήδη προϋπάρχουν ενδοαστικές αντιθέσεις.
«Πολλοί Τούρκοι - πολιτικοί, διπλωμάτες, επιχειρηματίες, ακαδημαϊκοί, όχι απαραίτητα ενθουσιώδεις υποστηρικτές της αντιπολίτευσης, δεν κρύβουν την αγωνία τους για την πορεία που ακολουθεί το τελευταίο διάστημα η χώρα τους. Μιλάς με σοβαρούς ανθρώπους που, ακόμη και αν διαφωνούν, είναι πρόθυμοι να υπηρετήσουν με αφοσίωση την κυβέρνησή τους και εισπράττεις δυσφορία και συχνά αγανάκτηση για τις αμφιλεγόμενες γεωπολιτικές επιλογές του Ερντογάν. Το ζήτημα δεν αφορά μόνο την Τουρκία και το λαό της. Οταν πρόκειται για τη 17η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, σε μια τόσο ευαίσθητη γεωγραφική θέση, αφορά πολλούς», έγραφε πρόσφατα η «Καθημερινή», ενδεικτικό των προβληματισμών που επικρατούν.
Πρόσφατα, επίσης, γράφτηκε από Αμερικανούς αναλυτές ότι την κυβέρνηση των ΗΠΑ την ενδιαφέρει η Τουρκία από την άποψη της γεωστρατηγικής της θέσης στην περιοχή, επειδή ακριβώς ενδιαφέρεται για τη σταθερότητα στην περιοχή, ιδιαίτερα μετά τη Συμφωνία με το Ιράν, γι' αυτό και είναι δυσαρεστημένη με την τακτική Ερντογάν.

Η «εύθραυστη» οικονομία

Οι πολιτικές εξελίξεις δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται έξω από τις οικονομικές εξελίξεις, οι οποίες επιδρούν στις πολιτικές όπως βεβαίως και το αντίστροφο. Απ' αυτήν την άποψη, δεν μπορεί κανείς να μη δώσει σημασία σε μια σειρά στοιχεία που έχουν δει τελευταία το φως της δημοσιότητας για την καπιταλιστική οικονομία της Τουρκίας.
Εγραφε πρόσφατα η «Καθημερινή»: «Η οικονομία της Τουρκίας παραμένει εξαιρετικά ευάλωτη στο ενδεχόμενο μιας πιθανής μείωσης ή ακόμα και παύσης του εξωτερικού δανεισμού της οικονομίας. Αυτό το ενδεχόμενο, εάν συμβεί, όχι μόνο θα επηρεάσει αρνητικά την οικονομική δραστηριότητα, αλλά θα εντείνει και την πολιτική αναταραχή, "σπρώχνοντας" την πολιτικοοικονομική κατάσταση της Τουρκίας σε "αχαρτογράφητα ύδατα". Για να δούμε την κατάσταση σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, μετά την ευρωπαϊκή κρίση χρέους των PIGS, τη σκυτάλη του παγκόσμιου οικονομικού ενδιαφέροντος παίρνει για το 2014 η ομάδα των χωρών του Fragile Five (πέντε εύθραυστες), μέλος της οποίας είναι και η Τουρκία. Η ονομασία Fragile Five συμπεριλαμβάνει τις Τουρκία, Βραζιλία, Ινδία, Ινδονησία και Νότιο Αφρική και κατοχυρώθηκε από τη Morgan Stanley. Το κοινό σημείο των πέντε χωρών είναι ότι όλες είναι μέλη της ομάδας G20, δηλαδή συγκαταλέγονται ανάμεσα στις είκοσι μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου. Oι χώρες του Fragile Five συγκαταλέγονται σε αυτές που είναι οι πιο ευάλωτες σε οικονομική κρίση κατά το 2014. Ολα ξεκίνησαν τον Μάη του 2013, όταν ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), Μπεν Μπερνάνκι, αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ενδεχόμενο έναρξης της μείωσης του μηνιαίου προγράμματος παροχής ρευστότητας προς την οικονομία των ΗΠΑ, ως αποτέλεσμα της βελτίωσης της γενικότερης μακροοικονομικής εικόνας της. Η αναφορά και μόνο της πρόθεσης του tapering προκάλεσε σημαντικές μετακινήσεις κεφαλαίων από τις αναδυόμενες οικονομίες προς ΗΠΑ και Ευρώπη.
Επικεντρώνοντας στην Τουρκία, τα οικονομικά στοιχεία δείχνουν ότι η γείτων χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξαιρετικά εύθραυστη κατάσταση. Σύμφωνα με την Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας, κατά το διάστημα Ιανουαρίου - Οκτωβρίου 2013 το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών ανέβηκε στο επίπεδο ρεκόρ των 51,9 δισ. δολ., δείχνοντας μια αύξηση κατά 12,3 δισ. δολ. Αυτό όμως που κάνει το έλλειμμα της Τουρκίας πιο επικίνδυνο είναι ότι το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών καλύπτεται με βραχυχρόνιο δανεισμό από το εξωτερικό».
Αυτές οι εκτιμήσεις των αστών αναλυτών θυμίζουν τις εκτιμήσεις τους λίγο πριν την εκδήλωση της βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης σε ΗΠΑ και ΕΕ. Παρουσιάζουν δε αυτή την πορεία πάντα αντεστραμμένη. Για παράδειγμα, γιατί να υπάρξει φυγή κεφαλαίων αν στην καπιταλιστική οικονομία υπάρχει ανάπτυξη; Με δεδομένο επίσης ότι οι εργασιακές συνθήκες στην Τουρκία είναι άκρως ανταγωνιστικές. Γιατί επίσης να παρουσιάζεται το ενδεχόμενο παύσης του εξωτερικού δανεισμού αν δεν υπάρχει τεράστια υποχώρηση στους ρυθμούς ανάπτυξης; Ενα όμως ακόμη στοιχείο που δείχνει σημάδια προβλημάτων στην καπιταλιστική οικονομία της Τουρκίας είναι η διολίσθηση της τουρκικής λίρας, η οποία έχει χάσει πάνω από το 25% της αξίας της το τελευταίο εξάμηνο σε σχέση με το ευρώ, παρά τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας για να αντιστρέψει το φαινόμενο.
Διάφοροι οικονομολόγοι εκτιμούν επίσης ότι δεν είναι τυχαίο, σε σχέση με τη δεινή κατάσταση της οικονομίας της Τουρκίας, το γεγονός ότι πρόσφατα η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε επανέναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων για την ΕΕ, ενώ κατέθεσε αίτημα για συμμετοχή της Τουρκίας στις διαπραγματεύσεις για την εμπορική συμφωνία ΕΕ - ΗΠΑ, αναζητώντας μέσα αντιμετώπισης της αρνητικής κατάστασης της οικονομίας.

Οι προσεγγίσεις ελληνικών αστικών επιτελείων

Χρειάζεται να θυμίσουμε ότι η καπιταλιστική οικονομία της Τουρκίας πέρασε βαθιά οικονομική κρίση τη περίοδο 1997 - 1998. Με παρόμοια φαινόμενα και πιο χαρακτηριστικό την τεράστια υποτίμηση του νομίσματός της που δεν έσωσε την κατάσταση γι' αυτό και η τουρκική κυβέρνηση κατέφυγε στο ΔΝΤ. Τότε εφαρμόστηκε ένα σκληρό αντεργατικό πρόγραμμα αναδιαρθρώσεων, προκειμένου να δοθούν δάνεια από το ΔΝΤ για την ανόρθωση της οικονομίας. Δημιουργήθηκαν συνθήκες ανταγωνιστικότητας, έγινε προσέλκυση ξένων κεφαλαίων, υπήρξε περίοδος μεγάλης ανάπτυξης, αυτό ενίσχυσε και τη θέση της κυβέρνησης Ερντογάν. Σημειώνουμε ότι η Τουρκία έγινε μέλος των G20. Προκύπτει, λοιπόν, το ερώτημα εάν αυτή η ανάπτυξη ολοκλήρωσε τον κύκλο της και τώρα βρίσκεται μπροστά σε συνθήκες εκδήλωσης νέας κρίσης. Οι οικονομικές δυσκολίες επιδρούν στις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης Ερντογάν, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό στην προσπάθεια διατήρησης της Τουρκίας ως υπολογίσιμης στρατιωτικής και πολιτικής δύναμης στην ευρύτερη περιοχή. Αυτές οι επιλογές όμως δεν φαίνεται να στηρίζονται ενιαία από τους αστούς, ενώ διαπλέκονται με τους ανταγωνισμούς των κρατών της περιοχής, αλλά και με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Η κατάσταση στην Τουρκία ανησυχεί και την αστική τάξη της Ελλάδας. Από τη μια μεριά, προβάλλει την πολιτική σταθερότητα της Ελλάδας ως πλεονέκτημα που μπορεί να αξιοποιηθεί στο στόχο της αναβάθμισης της θέσης της χώρας στην περιοχή, από την άλλη προβληματίζεται για τις επιπτώσεις στην οικονομία της Ελλάδας και των επιχειρηματικών ομίλων της, από την άσχημη κατάσταση της οικονομίας της Τουρκίας.
«Είναι αυτονόητο ότι μας ενδιαφέρει το τι θα συμβεί στη γειτονική μας χώρα, με την οποία, παρά την αναμφισβήτητη πρόοδο που έχει σημειωθεί, μοιραζόμαστε πολλά ακανθώδη ζητήματα που παραμένουν ανοιχτά. Με μια Τουρκία σε πορεία πολιτικής αποσταθεροποίησης πώς μπορεί να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό ή και άλλες συζητήσεις για ευαίσθητα πολυμερή ή διμερή ζητήματα όπως είναι η οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών; Ούτε οι οικονομικοί κλυδωνισμοί της γείτονος συμφέρουν την Ελλάδα που έχει ανάγκη δίπλα της μια ισχυρή οικονομία που θα είναι σε θέση να τη στηρίξει εισάγοντας ελληνικά προϊόντα και εξάγοντας Τούρκους τουρίστες», έγραφε πρόσφατα η «Καθημερινή», συμπληρώνοντας:
«Προβληματισμός επικρατεί στις διοικήσεις των 500 ελληνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία μέσω θυγατρικών εταιρειών, με αφορμή τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στη γειτονική χώρα. Το πρόβλημα που απασχολεί τις ελληνικές επιχειρήσεις είναι η διολίσθηση της τουρκικής λίρας, η οποία έχει χάσει πάνω από το 25% της αξίας της το τελευταίο εξάμηνο σε σχέση με το ευρώ. Αυτή η αρνητική εξέλιξη καθιστά ακριβά τα προϊόντα των ελληνικών εταιρειών.
Σύμφωνα με στοιχεία του 2012, η Τουρκία είναι η πρώτη χώρα - πελάτισσα της Ελλάδας, εφόσον υπολογίσουμε στις ελληνικές εξαγωγές και τα πετρελαιοειδή, και η έκτη χωρίς αυτά. Τουρκικό ενδιαφέρον παρατηρείται για πετρελαιοειδή - λιπαντικά, παρασκευάσματα φρούτων και λαχανικών, ζώντα ζώα, ανόργανα χημικά, προϊόντα σιδήρου και χάλυβα, μηχανήματα οπτικής - μετρήσεων, δέρματα, καλλυντικά, διάφορα δομικά υλικά, ιατρικά - φαρμακευτικά, πλαστικές ύλες - μονωτικά, μηχανήματα γραφείου, ηλεκτρικές συσκευές και προϊόντα ξυλείας. Μεταξύ των ελληνικών επενδύσεων στην Τουρκία που ξεχώρισαν την τελευταία πενταετία -εκτός της Εθνικής Τράπεζας- ήταν η Εurobank, που επένδυσε περίπου 140 εκατ. ευρώ και εξαγόρασε την Tekfenbank, μια μικρή τράπεζα με 31 υποκαταστήματα και κερδοφορία περίπου 10 εκατ. ευρώ. Η Alpha Bank αγόρασε από την Anadolu Endustri Holding την τράπεζα Alternatifbank. Η τουρκική τράπεζα έχει δίκτυο 28 καταστημάτων».
Βεβαίως, τον ελληνικό και τον τουρκικό λαό δεν πρέπει να τους απασχολούν οι πονοκέφαλοι των αστών για την οικονομία τους, τις επιχειρήσεις τους και τα κέρδη τους, οι ενδοαστικές κόντρες. Οπως και αν εξελιχτούν, θα συνεχίζουν να κάνουν κόλαση τη ζωή τους. Η κρίση δείχνει ότι ο καπιταλισμός είναι ξεπερασμένος. Ο δικός τους αντιμονοπωλιακός - αντικαπιταλιστικός αγώνας για την εργατική - λαϊκή εξουσία πρέπει να είναι ο σκοπός της πάλης τους για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών τους.