Αύγουστος 1931: Η «υπόθεση Αβραάμ», ο «Ριζοσπάστης» και ο… Θανάσης Κλάρας!

                 

• Facebook
• Twitter
• Google+
• Print
• Email

Στις 31 Αυγούστου 1931 Ο «Ριζοσπάστης» παραπέμπεται σε νέα δίκη για τις αποκαλύψεις του σχετικά με το σκάνδαλο του υπουργού Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Βενιζέλου, Αβραάμ. Ο «Ριζοσπάστης» καταδικάζεται και κλείνει. Επανεκδίδεται από την 1η Σεπτέμβρη με τον τίτλο «Νέος Ριζοσπάστης». Η υπόθεση αυτή έχει μια ιδιαίτερη σημασία,  αφού το ρεπορτάζ σχετικά με το βίο και τη πολιτεία του υπουργού Αβραάμ στο «Ριζοσπάστη», είχε την υπογραφή του Θανάση Κλάρα, του μετέπειτα πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη! 
Ας τα πιάσουμε τα πράγματα απ’ την αρχή. Το πρωτοσέλιδο με το οποίο κυκλοφορούσε ο «Ριζοσπάστης» στις 11/8/1931 είχε τίτλο: «Αποκάλυψη του αστικού παραδείσου»:.

«Οι ανήθικοι αυτοί που έχουν λερωμένη τιμή, μιλάν για ηθική και συκοφαντούν του κομμουνιστές πώς θα χαλάσουν την οικογένεια. Ξεσκίζουμε τον οχετό της ανηθικότητας, της λέρας των εκμεταλλευτών της φτωχολογιάς. Μετά τον Αλεξανδρή, υπουργό επί της γεωργίας, νέος άσσος της αστικής ηθικής, ο υπουργός δικαιοσύνης. Ο Αβραάμ αποκαλύφθηκε, συλληφθείς επ’ αυτοφώρο με το βουλευτή Αιγίνης Χατζή και με δυο ναύτες στην αγία Παρασκευή».
Αποκάλυπτε, λοιπόν, με τα γραφόμενα του ο Θ. Κλάρας: «Ο κ. Αβραάμ είναι κίναιδος, δηλαδής μπινές» ο οποίος «συνελήφθη επ’ αυτοφώρω σ’ ένα σεπαρέ έξω από την Αγία Παρασκευή μαζί με τον βουλευτή Αιγίνης Χατζή, κίναιδο κι αυτόν, και με δυο ναύτες να εκτελούν το ηθικό τους έργο. Τους έπιασαν μ’ άλλα λόγια καβάλα, όπως λέει ο εργάτης και ο χωρικός».
Μετά απ’ αυτό το δημοσίευμα ο “Ρ” καταδικάζεται και κλείνει. Επανακυκλοφορεί την 1 Σεπτέμβρη του ίδιου έτους με τον τίτλο “Νέος Ριζοσπάστης”.

Τώρα παρακολουθούμε την εξέλιξη της ιστορίας, που αναφέραμε μέσα από τις σελίδες του  «Νέου Ριζοσπάστη» της 9/9/1931.
Ο Αρης Βελουχιώτης, μετά από το κείμενο του ππου κόστισε το κλείσιμο του “Ρ”  δέχτηκε επικρίσεις από το αστικό κατεστημένο, το οποίο επικαλέστηκε μια καταδίκη του για κλοπή και ο συντάκτης του «Ρ» απαντάει στους επικριτές του με ένα άρθρο που έχει τίτλο:
«ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΛΩΠΟΔΥΤΩΝ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ. ΤΟ ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ.» Και υπότιτλο  «ΕΝΑ ΡΑΠΙΣΜΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΜΑΣ σ. ΚΛΑΡΑΣ».
 «Απείλησαν, τρομοκράτησαν, πλήρωσαν, όλα τα μέσα μεταχειρίστηκαν για να σκεπάσουν τη βρομερότητα του ληστρικού αστικού καθεστώτος. Μάρτυρες αποκλείστηκαν από τη δίκη, οι αστικές εφημερίδες συνέργησαν στη συγκάλυψη της υπόθεσης. Ο Αβραάμ ο ίδιος αυτός παρέμεινε στη θέση του υπουργού σκοπίμως, ενώ δεν δέχτηκε ιατροδικαστική εξέταση.
Όμως τίποτα δεν εμπόδισε να έρθει στο φως όλο το αίσχος και ο βόρβορος που αποτελούν το καθεστώς των πλουσίων. Όταν δε εγώ εκθέτω με νούμερα, με ντοκουμέντα αδιάψευστα τα όργια που οι Ν. Ναρτάκος και Ζωγράφος απεκάλυψαν, ελύσαξαν κυριολεκτικά. Τα πράγματα ετίθεντο και τίθενται ωμά, ωμότατα εναντίον τους. Επρεπε οπωσδήποτε κάτι να κάνουν για να διασκεδάσουν την εντύπωση που προκάλεσαν οι αποκαλύψεις του Ριζοσπάστη.
Και με παρουσίασαν ως καταδικασθέντα για κλοπή το 1924.
Στους ληστές και δολοφόνους του εργαζόμενου λαού, σ’ αυτούς που βρωμάν ανηθικότητα, σ’ αυτούς που χτες ακόμα σεμνόνονταν γιατί είχαν μάρτυρες υπεράσπισης διευθυντές μπορντέλων όπως οι ίδιοι το ομολόγησαν,  δεν οφείλω καμιάν εξήγηση. Μιαν εξήγηση όμως ντόμπρη, σταράτη οφείλω στις εργαζόμενες μάζες της Ελλάδας.
Καταδικάστηκα για κλοπή το 1924; Έκανα κλοπή το 1924; Ναι! Και έκανα την κλοπή και καταδικάστηκα!
Γιατί έκλεψα; Γεννημένος μέσα στο καθεστώς αυτό της ληστείας, της διαφθοράς, του πνευματικού σκότους και της διαστρέβλωσης της πνευματικής, έχοντας για σύμβουλο τον διεφθαρμένο αστικό πολιτισμό, έφτασα στο σημείο να κλέψω. Όχι αυτό μόνο. Ρωτήστε τον τόπο της καταγωγής μου: Θα μάθετε πως στα μικρά μου χρόνια χαρτόπαιζα, μεθούσα, πιστόλιζα για το τίποτε και τον τυχόντα μέσα στα καφενεία. Αυτά ως το 1924, ακόμα και το ’25 σχεδόν, όταν επί τέλους άρχισα με τη βοήθεια κομμουνιστών εργατών και διανοουμένων να βλέπω όχι θολά, μα με κάποια καθαρότητα.
Έφτασε λίγος καιρός να απαλλαγώ απ’ την επίδραση του διεφθαρμένου αστικού πολιτισμού. Ήμουνα πια στους κόλπους του Κομμουνιστικού κόμματος. Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες.
 Έκτοτε δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική. Μιλάν τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια. ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ. Είναι αυτό σε βάρος μου; Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα; ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ότι γλίτωσα απ’ τη διαφθορά της συνείδησης, στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό με ΑΓΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια.
Αλλά δεν πρόκειται περί αυτού. Δεν πειράζει την κεφαλαιοκρατία το ότι υπάρχουν “κλέφτες” κλπ, άνθρωποι ασυνείδητοι, ταξικά εκμεταλλευόμενοι. Ισα – ίσα που το επιδιώκει αυτό. Θέλει να ‘χει σε μια τέτοια κατάσταση τις εργαζόμενες μάζες για να τις εκμεταλλεύεται αισχρά χωρίς κανένα εμπόδιο. Και τρέμει ακριβώς όταν αυτοί οι παραστρατημένοι ταξικά βρουν το δρόμο τους και διεκδικήσουν το ψωμί τους, τις ελευθερίες τους επαναστατικά με πρόγραμμα και αρχές κομμουνιστικές.
Γ’ αυτό και συνεχώς ρίχνει τις πιο αισχρές συκοφαντίες κατά των κομμουνιστών η κεφαλαιοκρατία. Γ’ αυτό κάθε φορά που περνώ από δίκη κατά θεατρικό τρόπο επιδικνύουν την καταδικαστική αυτή απόφαση, γ’ αυτό και το 1929 ακόμα αναίσχυντα τελείως χωρίς στοιχείο κανένα και μόνο γιατί ήμουν κομμουνιστής έριξαν μια νέα αισχρή συκοφαντική κατηγορία σε βάρος μου που πέφτει μόνη της όμως.
Εσείς λοιπόν, εσείς, το καθεστώς που γεννά τη διαφθορά και τη ληστεία, εσείς που είστε υπεύθυνοι για όλα τα εγκλήματα, τα κοινωνικά, εσείς που έχετε επικεφαλής Καραπαναγιώτηδες κλέφτες, Αβράμηδες και Αλεξανδρήδες, εσείς μιλάτε για λωποδύτες; Όχι! Είστε, εσείς, το καθεστώς που διαφθείρει, ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα συγκεντρώνει ότι πιο τίμιο, ηθικό, προλεταριακό στοιχείο. Το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαγνίζει και δημιουργεί αγωνιστές αφοσιωμένους στη μεγάλη υπόθεση του προλεταριάτου. Και στο κόμμα αυτό έδωσα όλη μου τη ζωή μου και θα συνεχίσω να δίνω όσες δυνάμεις μου απέμειναν, για τον αγώνα για το ψωμί των εργαζομένων κατά των φόρων και των πολέμων, για την επανάσταση.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΛΑΡΑΣ»
Πηγές: «Ριζοσπάστης», «Β

Χουντικό νομοθετικό έκτρωμα της ΝΔ με υπογραφή Γεώργιου Παπαδόπουλου & Παττακού για τις «ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΑΙΘΡΙΕΣ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ» "Ελλάς Ελλήνων Αστυνομικών": Το χουντικής

έμπνευσης νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ είναι μια απο τις πιο απροκάλυπτες και μεγαλύτερες επιθέσεις στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαικές ελευθερίες που γνώρισε η χώρα απο την μεταπολίτευση και μετά. 

Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο-τερατούργημα, ένα σύγχρονο "Ιδιώνυμο" χουντικού τύπου (με την κυριολεκτική και όχι με την μεταφορική έννοια). Ουσιαστικά το νομοσχέδιο Μητσοτάκη-Χρυσοχοΐδη είναι η "μετάφραση" του Νομοθετικού Διατάγματος 794/1971 της χούντας για τις "δημόσιες συναθροίσεις".

Μάλιστα, σε ορισμένα σημεία η συγκριτική ανάγνωση των δύο κειμένων δείχνει ότι στην πραγματικότητα έχει γίνει απλά μεταφορά από την καθαρεύουσα του 1971, στην δημοτική!

 

Συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο εισάγει ορισμούς για έννοιες όπως "δημόσια υπαίθρια συνάθροιση", με βάση τους οποίους προχωράει όχι μόνο στην απαγόρευση και τον περιορισμό των διαδηλώσεων αλλά και γενικά των συγκεντρώσεων! Αναθέτει στην αστυνομία (και στους μηχανισμούς της, που διατήρησαν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις) υπερεξουσίες, αφού, πέρα από το ρόλο στην επιβολή του νόμου, αναλαμβάνει και...καθήκοντα ερμηνείας του νόμου. 

1.    Με βάση το νομοσχέδιο,η αστυνομία θα καθορίζει κατά το δοκούν τους περιορισμούς που πρέπει να επιβληθούν σε μια διαδήλωση, ακόμα και επινοώντας δικούς της! Η αστυνομίαθα αποφασίζει εκ των προτέρων αν θα επιτραπεί μια δημόσια συνάθροιση! 

2.    Το νομοσχέδιο εισάγει προκλητικούς αντιδραστικούς περιορισμούς, όπως η απαγόρευση "παρακώλυσης της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς κοινής ωφέλειας". Δηλαδή, εκ των προτέρων απαγορεύονται οι διαδηλώσεις μπροστά στα υπουργεία για τα εκτρωματικά τους νομοσχέδια ή π.χ. στη ΔΕΗ για τις κατά συρροή διακοπές ρεύματος στα λαϊκά νοικοκυριά. 

3.    Εισάγει ως απαράδεκτη προϋπόθεση για την απαγόρευση ή μη της διαδήλωσης - συγκέντρωσης τη συνεκτίμηση γενικά του αριθμού των συμμετεχόντων. Έτσι πχ ένα σωματείο σε μια επιχείρηση εκατοντάδων εργαζομένων μπορεί να μην μπορεί να να πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας στον δρόμο για μια απόλυση η εργατικό ατύχημα (εργάτες σκοτώνονται κάθε μέρα) με το πρόσχημα του αριθμού… (που και αυτός θα αποφασίζεται αυθαίρετα). Ο πραγματικός στόχος του χουντικού νόμου Μητσοτάκη-Χρυσοχοίδη είναι όλες οι διαδηλώσεις και συναθροίσεις, ανεξάρτητα απο αριθμό. Αυτο φαίνεται απο όλες τις πλευρές του νομοσχεδίου. 

4.    Το νομοσχέδιο εισάγει νέες προϋποθέσεις για τη δυνατότητα διάλυσης μιας διαδήλωσης-συγκέντρωσης, ξεπερνώντας κατά πολύ αυτές που περιοριστικά θέτει το Σύνταγμα, όπως η πραγματοποίηση χωρίς γνωστοποίηση, ή η μη συμμόρφωση στους περιορισμούς (π.χ. θα μπορούσε να διαλυθεί μια συγκέντρωση - διαδήλωση γιατί οι διαδηλωτές κάλυψαν τρεις λωρίδες του οδοστρώματος, αντί για τις δύο που θα τους είχε "επιτραπεί"). 

5.    Ανάγεται σε ιδιώνυμο αδίκημα η συμμετοχή στη συγκέντρωση - διαδήλωση, η πραγματοποίηση χωρίς γνωστοποίηση, ή η μη συμμόρφωση στους περιορισμούς αφού τιμωρούνται με φυλάκιση ενός έτους όσοι "μετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, ηοποία έχει απαγορευθεί νόμιμα με απόφαση της αρμόδιας αστυνομικής αρχής" και όσοι "δεν συμμορφώνονται προς τους περιορισμούς που επιβάλλει η παριστάμενη αστυνομική αρχή" 

6.    Ο χουντικός νόμος της κυβέρνησης για την απαγόρευση των συγκεντρώσεων - διαδηλώσεων, ποινικοποιεί με φυλάκιση ενός έτους την προσπάθεια "παρεμπόδισης διεξαγωγής δημόσιας συνάθροισης". ΄'Ετσι μπορεί να ποινικοποιηθεί π.χ. η διαμαρτυρία σωματείων και φορέων για συγκεντρώσεις μίσους, με ρατσιστικό περιεχόμενο κ.λπ.,χρυσαυγιτών ή άλλων φασιστοειδών). Δηλαδή την ώρα που καταργεί βασικά δημοκρατικά δικαιώματα, εισάγει διατάξεις προστασίας... συγκεντρώσεων πχ των ναζί απο το εργατικό και αντιφασιστικό κίνημα! 

7.    Ορίζεται ότι "ο οργανωτής δημόσιας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες στη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση", ανοίγοντας δρόμο για περισσότερες προβοκατόρικες προσπάθειες, στοιχείων που συνδέονται με τον κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό, να προκαλέσουν επεισόδια σε μια συγκέντρωση με σκοπό είτε τη διάλυσή της είτε/και την οικονομική εξόντωση των φορέων, σωματείων κ.λπ. που τη διοργανώνουν! 

Το χουντικό τερατούργημα της ΝΔ δεν είναι έργο απλά κάποιων "ακραίων". Δεν έρχεται μόνο απο τα παρελθόν. Έρχεται κυρίως απο το παρόν και το μέλλον της "κανονικότητας" των "επενδύσεων", των μνημονιακών μέτρων, των αντιλαικών νόμων που ψήφισαν η εφάρμοσαν όλες οι αστικές κυβερνήσεις. Ερχεται να δέσει με την νέα επίθεση στα εργατικά δικαιώματα που προωθείται σε όλα τα επίπεδα, με αφορμή και την πανδημία. Η κανονικότητά τους επιτάσσει σιγή νεκροταφείου. Εξάλλου ο περιορισμός των διαδηλώσεων ήταν σταθερός και διαχρονικός "πόθος" κυβερνήσεων, "επενδυτών", επιχειρηματικών ομίλων, δήθεν "προοδευτικών" Δημάρχων, "αυθόρμητη" αγωνία των ΜΜΕ της ολιγαρχίας κ.α. 

Τώρα όλες αυτές οι απόψεις ενώνονται στον χουντικό νόμο της ΝΔ, που η κυβέρνηση επιχειρεί να ψηφίσει μέσα στο καλοκαίρι, ώστε απο Σεπτέμβρη να επιβληθεί αστυνομοκρατία. 

Έίναι πρόκληση ακόμα και η εμφάνιση του κατάπτυστου νομοσχεδίου στην Βουλή. Θα καταδικαστεί και θα ανατραπεί στην πράξη, απο τους εργατικούς αγώνες. Μπορούμε και πρέπει να τους σταματήσουμε.

Συγκριτικός πίνακας με τον νόμο της χούντας, εδώ,  ή ΕΔΩ.:

	ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ 794 ΦΕΚ Α 1/1.1.1971	ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ Ν.Δ «ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΑΙΘΡΙΕΣ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ»
Διάλυση  Συνάθροισης	Διάλυση Δημόσιας Συνάθροισης 1. Η αστυνομική αρχή δύναται να διαλύση δημοσίαν, κατά  το  παρόν Νομοθετικόν   Διάταγμα,  συνάθροισιν  εις  τας  ακολούθους  και  μόνον περιπτώσεις: α) Εάν ο  διοργανώσας  την  δημοσίαν συνάθροισιν,  ή  μέλος  της οργανωτικής αυτής επιτροπής ή τις των ορισθέντων ομιλητών, εμπίπτη εις τινα των περιπτώσεων των διατάξεων του άρθρου 2 του παρόντος. β)  Εάν η δημοσία συνάθροισις δεν εγνωστοποιήθη προσηκόντως, κατά τα οριζόμενα εν παραγράφοις 4 και 5 του άρθρου 3 του παρόντος,  ή  εάν πραγματοποιήται   κατά   παράβασιν   ουσιωδών   όρων   της   γενομένης γνωστοποιήσεως. γ) Εάν η δημοσία εν υπαίθρω συνάθροισις  πραγματοποιήται,  καίτοι απαγορευθείσα  κατά  τα  οριζόμενα εν παραγράφοις 1 έως 5 του άρθρου 6 του παρόντος. δ) Εάν η δημοσία συνάθροισις διεξάγεται κατά παράβασιν όρου τινός εκ των οριζομένων εν άρθροις 4,  5  και  6  παράγραφοι  6  έως  9  του παρόντος και ε)  Εάν  η  δημοσία  συνάθροισις  εξελίσσεται εις βιαίαν ή εκ της συνεχίσεως αυτής προκαλήται άμεσος κίνδυνος της ζωής ή  της  σωματικής ακεραιότητος των μετεχόντων ή εάν οι μετέχοντες ταύτης εκτρέπωνται εις αξιοποίνους πράξεις. 2.  Εις την περίπτωσιν του εδαφίου δ` της προηγουμένης παραγράφου η  αστυνομική  αρχή  οφείλει  πρό  πάσης  ενεργείας  να ζητήση από τον πρόεδρον της συναθροίσεως και τα μέλη της οργανωτικής αυτής επιτροπής, όπως αποκαταστήσουν την νόμιμον διεξαγωγήν ή άλλως κηρύξουν την  λήξιν ταύτης, μόνον δε εν αρνήσει ή αδυναμία τούτων, δικαιούται να προβή εις την διάλυσιν της συναθροίσεως. 3.  Ευθύς,  ως  η  αστυνομική  αρχή διατάξη την διάλυσιν δημοσίας συναθροίσεως, οι μετέχοντες ταύτης οφείλουν ν` απομακρυνθούν.   Κανονισμός καταρτιζόμενος υπό των Αρχηγείων της  Χωροφυλακής  και της  Αστυνομίας Πόλεων, εγκρινόμενος δε διά Β.Διατάγματος, εκδιδομένου προτάσει των Υπουργών Δικαιοσύνης, Εσωτερικών και Δημοσίας Τάξεως  και δημοσιευόμενος  διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, θέλει καθορίσει τα της διαδικασίας  της  διαλύσεως,  ως  και  τας  προϋποθέσεις  και  τας συνθήκας,  υπό τας οποίας οι άνδρες της δημοσίας δυνάμεως και τα τυχόν μετ` αυτών  συμπράττοντα  όργανα, δύνανται,  πρός  διάλυσιν  δημοσίων συναθροίσεων  να  ποιήσωνται  χρήσιν  των  όπλων άνευ ουδεμιάς διά τας συνεπείας ευθύνης.	Η διάλυση δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης που βρίσκεται σε εξέλιξη δύναται να διαταχθεί, εάν: α. πραγματοποιείται παρά την έκδοση απόφασης απαγόρευσης του άρθρου 6 του παρόντος ή β. συμμετέχοντες δεν συμμορφώνονται προς τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν σε σχέση με αυτή, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 7 του παρόντος ή γ. μετατρέπεται σε βίαιη με τη διάπραξη σοβαρών αξιόποινων πράξεων, όπως επιθέσεων κατά προσώπων, εμπρησμών, φθορών δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας, βιαιοπραγιών κατά της αστυνομικής δύναμης και ιδίως σε περιπτώσεις που χρησιμοποιούνται αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί και εμπρηστικοί μηχανισμοί, φωτοβολίδες, αιχμηρά αντικείμενα ή από τη συνέχισή της προκαλείται άμεσος κίνδυνος κατά της ζωής ή σωματική βλάβη ή δ. από τη συνέχισή της προκαλείται άμεσος κίνδυνος για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα των συμμετεχόντων ή συμμετέχοντες τελούν αξιόποινες πράξεις, πέραν εκείνων που αναφέρονται στη προηγούμενη περίπτωση ή ε. πραγματοποιείται χωρίς να έχει γνωστοποιηθεί σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 3 του παρόντος, με την επιφύλαξη των οριζομένων στην παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου.
Απαγόρευση  Συνάθροισης	Γνωστοποιηθείσης κατά το άρθρον  3 παράγραφοι  4  και  5  του παρόντος  δημοσίας  συναθροίσεως εν υπαίθρω, η αστυνομική αρχή δύναται να απαγορεύση ταύτην, εάν ήθελε  κρίνει,  μετ`  έρευναν,  ότι  εκ  της πραγματοποιήσεως  αυτής  επίκειται κίνδυνος διά την δημοσίαν τάξιν και ασφάλειαν, μη δυνάμενος να αποτραπή δι` ηπιωτέρων αστυνομικών μέτρων. Αντί  της  πλήρους  απαγορεύσεως  δύναται,  δι` ητιολογημένης αποφάσεως της αρμοδίας  αστυνομικής  διά  την  απαγόρευσιν  αρχής,  να επιτραπή  η  συνάθροισις  υπό  όρους,  ως η μετάθεσις του χρόνου ή του τόπου της συναθροίσεως ή υπό άλλους ειδικούς περιορισμούς  πέραν  των υπό του παρόντος οριζομένων.	1. Επικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση μπορεί να απαγορευθεί αν: α. επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, λόγω ιδιαιτέρως πιθανής διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων ιδίως κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ιδιοκτησίας και της πολιτειακής εξουσίας ή β. απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής σε ορισμένη περιοχή ή γ. πρόκειται για δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ο σκοπός της οποίας αντιτίθεται προς το σκοπό ήδη προγραμματισμένης γνωστοποιηθείσας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 του παρόντος και μη απαγορευθείσας συνάθροισης που πραγματοποιείται ή βρίσκεται σε εξέλιξη στην ίδια περιοχή ή εγγύς της ίδιας περιοχής και κατά το αυτό χρονικό διάστημα. 2. Στις περιπτώσεις (β) και (γ) της προηγούμενης παραγράφου η κατά την παρ. 1 του άρθρου 9 του παρόντος νόμου αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή δύναται να υποδεικνύει ενδεικτικά, ως εναλλακτικές επιλογές, άλλες περιοχές, κατάλληλες για την πραγματοποίηση της συνάθροισης.
Συνεργασία  Οργανωτή Αρχών	Ο  πρόεδρος  της  δημοσίας  συναθροίσεως  και  τα  μέλη  της ορισθείσης τυχόν οργανωτικής επιτροπής οφείλουν  να  παρίστανται καθ` όλην  την  διάρκειαν  της  συναθροίσεως.   Ο  πρόεδρος και τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής υποχρεούνται  να  μεριμνούν  διά  την κανονικήν διεξαγωγήν  της  συναναθροίσεως,  ως και διά την τήρησιν των διατάξεων του παρόντος και  των  κειμένων  νόμων,  λαμβάνοντες  πρός  τούτο  παν πρόσφορον  μέτρον  και  δικαιούμενοι να επικαλώνται την παρέμβασιν της Αστυνομίας. Δικαιούνται πρός τούτοις να διακόψουν την συνάθροισιν  και να  επαναλάβουν ταύτην εντός πάντοτε του ορισθέντος χρόνου αυτής ή και να κηρύξουν την λήξιν ταύτης ανά πάσαν στιγμήν.	Ο οργανωτής της συνάθροισης υποχρεούται να μεριμνά για την ομαλή διεξαγωγή της λαμβάνοντας κάθε αναγκαίο και πρόσφορο μέτρο. Ιδίως, ο οργανωτής της συνάθροισης: α. συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή και ιδίως με τον Αστυνομικό ή Λιμενικό Διαμεσολαβητή και συμμορφώνεται στις υποδείξεις τους παρέχοντας τη συνδρομή του στην προσπάθεια για την τήρηση της τάξης και την ομαλή πραγματοποίηση της συνάθροισης. β. ενημερώνει τους μετέχοντες στη συνάθροιση για την υποχρέωσή τους να μη φέρουν και χρησιμοποιούν αντικείμενα πρόσφορα για την άσκηση βίας και ζητεί την παρέμβαση της αρμόδιας αστυνομικής ή λιμενικής αρχής για την απομάκρυνση ατόμων που φέρουν τέτοια αντικείμενα, γ. ορίζει επαρκή αριθμό ατόμων, τα οποία παρέχουν συνδρομή στην περιφρούρηση της συνάθροισης.
Γνωστοποίηση  Συνάθροισης	Ο   πρόεδρος   της  δημοσίας  συναθροίσεως  υποχρεούται  να γνωστοποιήση εγγράφως ταύτην εις την αστυνομικήν αρχήν του  τόπου,  εν τω  οποίω  η  συνάθροισις  μέλλει να πραγματοποιηθή, τεσσαράκοντα οκτώ τουλάχιστον ώρας πρό της ώρας της πραγματοποιήσεώς της. Η έγγραφος γνωστοποίησις της δημοσίας συναθροίσεως  επιδίδεται εις  την  αρμοδίαν  αστυνομικήν  αρχήν  επί  αποδείξει  βεβαιούση  την ημερομηνίαν και ώραν επιδόσεως και δέον να περιλαμβάνη: α)  Το  ονοματεπώνυμον  και  την  διεύθυνσιν  του  προέδρου   της συναθροίσεως και πάντων των κατά την παράγραφον 3 υπευθύνων προσώπων. β) Την ημερομηνίαν και ώραν της συναθροίσεως. γ)   Τον   ακριβή   τόπον,   εις   ον  η  συνάθροισις  μέλλει  να πραγματοποιηθή ή εν περιπτώσει κινουμένης συναθροίσεως  (πορείας)  την αφετηρίαν,  το τέρμα και την διαδρομήν, την οποίαν αύτη θα ακολουθήση, και δ) Τον ειδικόν σκοπόν της συναθροίσεως.	Η γνωστοποίηση γίνεται εγγράφως ή ηλεκτρονικά μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας της Ελληνικής Αστυνομίας και υποβάλλεται εγκαίρως πριν από την πραγματοποίηση της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει οπωσδήποτε τα στοιχεία ταυτότητας και επικοινωνίας του οργανωτή, τον ακριβή τόπο, τον χρόνο έναρξης και τον εκτιμώμενο χρόνο λήξης, τον σκοπό καθώς και το προτεινόμενο δρομολόγιο της συνάθροισης. Δεν απαιτείται γνωστοποίηση για τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις που πραγματοποιούνται για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς και της επετείου της 17ης Νοεμβρίου. 3. Αυθόρμητη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση που δεν έχει γνωστοποιηθεί κατά τα οριζόμενα στις προηγούμενες παραγράφους δύναται να επιτραπεί εφόσον δεν διαφαίνονται κίνδυνοι διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας ή σοβαρής διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής. Στην περίπτωση αυτή η αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή καλεί τους συμμετέχοντες να ορίσουν οργανωτή, ενώ δύναται να επιβάλει περιορισμούς σύμφωνα με το άρθρο 8. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με αυτούς καθώς και με την υποχρέωση ορισμού οργανωτή, η αστυνομική ή λιμενική αρχή δύναται να προβεί στη διάλυση της ανωτέρω συνάθροισης. 4. Με απόφαση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη θεσμοθετείται ειδική ψηφιακή πλατφόρμα μέσω της οποίας παρέχεται ενημέρωση στους πολίτες για τις τρέχουσες συναθροίσεις και λοιπές εκδηλώσεις και τις σχετιζόμενες με αυτές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι λειτουργίας της ψηφιακής πλατφόρμας και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας.
Ευθύνη Οργανωτή	Ο πρόεδρος της δημοσίας συναθροίσεως, τα μέλη της  ορισθείσης τυχόν  υπ`  αυτού  οργανωτικής  επιτροπής,  ως  και  οι  ομιληταί  της συναθροίσεως, υπέχουν πάσας τας κατά  το  παρόν  Νομοθετικόν  Διάταγμα υποχρεώσεις  και  ευθύνας.  Προκειμένου  περί  δημοσίας συναθροίσεως διοργανουμένης υπό νομικού προσώπου ή ενώσεως προσώπων τας υποχρεώσεις και  ευθύνας  ταύτας  υπέχουν  ομοίως  και τα  συμπράξαντα  μέλη  των διοικητικών αυτών συμβουλίων.	Ο οργανωτής δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες στη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Από την ευθύνη αυτή απαλλάσσεται, εάν είχε γνωστοποιήσει εγκαίρως τη διεξαγωγή της συνάθροισης και αποδεικνύει ότι είχε λάβει όλα τα πρόσφορα και αναγκαία μέτρα για την πρόληψη και αποτροπή της ζημίας, σύμφωνα με το άρθρο 4 του παρόντος νόμου.

Στοιχεία από: Praxis Review & Ημεροδρόμος

Του σκανδάλου το ανάγνωσμα

Γιώργος Λαμπρινίδης

Όλη αυτή η σκανδαλολογία αυτών των ημερών και το κύλισμα στη λάσπη ΣΥΡΙΖΑίων και ΝεοΔημοκρατών πρέπει να ανακηρυχθούν κι επισήμως βαρετά. Ποιος ενθουσιάζεται με τον Πέτσα και τον Παππά και τα άλλα παιδιά; Μου θυμίζει εκείνες τις «Οικογενειακές Ιστορίες» στον Άλφα που επένδυσαν σε μια σοβαρή εκδοχή των Παρατράγουδων με σενάριο.
Εντάξει, αφήνω ένα παράθυρο για ένα ιδιαίτερο σκάνδαλο, ένα σκάνδαλο που να σε κάνει να αναφωνήσεις: «βρε, τους μπαγάσες!». Κάτι ευφάνταστο για τη σκοτεινότητα και τη νοσηρότητά του. Να, ας πούμε, το Πείραμα Κέντλερ με τις αναδοχές άστεγων και ορφανών παιδιών σε παιδόφιλους με τις ευλογίες των αρχών του Δυτικού Βερολίνου. Ανατριχιάζω και μόνο που το αναφέρω. Καπιταλισμός στο πιο προχωρημένο στάδιο σήψης του. Δύσκολα θα ξεπεραστεί κάτι τέτοιο, ακόμα και γι’ αυτούς που θυμούνται να βγαίνουν στη δημοσιότητα αργά και βασανιστικά οι αποκαλύψεις από το σκάνδαλο του Άμπου Γκράιμπ.
Για να ξαναγυρίσουμε στα δικά μας όμως, έχουμε μια κλασική και βαρετή για τα δεδομένα του καπιταλισμού ιστορία. Κι αφού κι αυτοί κάνουν τις μπίζνες τους και παίρνουν τις μίζες τους με τον ίδιο κλασικό τρόπο, δεν θα κάτσω κι εγώ να σκεφτώ άλλες λέξεις από εκείνες που είχα χρησιμοποιήσει για μια άλλη περίοδο σκανδαλολογίας, πριν δύο χρόνια, με τους ρόλους κυβέρνησης – αντιπολίτευσης ανεστραμμένους. Για να σας βάλω στο κλίμα, ήταν στα μανταλάκια η περίπτωση του Παπαδημητρίου (Υπ. Ανάπτυξης) και της γυναίκας του Ράνιας Αντωνοπούλου που είχε φέρει μεταγραφή ο ΣΥΡΙΖΑ από το αγαπημένο του Αμέρικα για να μας μάθουν μπαλίτσα. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά, οπότε και ο ενεστώτας χρόνος δεν ενοχλεί καθόλου.
Αυτά, συμπλήρωνε το κείμενο, δεν αποτελούν σκάνδαλο στον καπιταλισμό, αλλά κανόνα. Ένδειξη είναι ότι, αν κάποιος δεν ακολουθεί αυτόν τον κανόνα για διάφορους ενίοτε μυστήριους και σκοτεινούς λόγους, τον επευφημούν όλοι σαν ήρωα.
Ο καπιταλισμός είναι τόσο αντιφατικός που είναι σαν σύστημα το σκάνδαλο το ίδιο. Αν αποδεχθεί κανείς την ουσία του, τότε θα πρέπει να θεωρεί τις μίζες, τη διαφθορά, την αδικία, την αποξένωση σαν φυσιολογικά φαινόμενα, ενώ σαν σκάνδαλο θα πρέπει να θεωρείται η αναίρεσή αυτών των αρετών του καπιταλισμού και η συζήτησή τους σαν κάτι κακό. Μάλιστα! Δεν είναι σκάνδαλο να κατηγορείται η κυβέρνηση της ΝΔ για σκοϊλ ελικικου συμπεριφορές που λοιμώχθηκαν. Σκάνδαλο θα ήταν να ενίσχυε ουσιαστικά και πραγματικά τους επιστήμονες που τόσα χρόνια τους αφήνει στο σκοτάδι της μαύρης εργασίας ή τους οδηγεί στη μαύρη ξενιτιά. Σκάνδαλο θα ήταν να έκανε αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ που πέρασε νόμο θεμελίωσης αμισθί μεταδιδακτορικής έρευνας!
Αν δεν σας αρέσουν αυτά, σκεφτείτε ότι μπορεί τελικά να μην σας αρέσει ο καπιταλισμός. Αν μπλέκεστε με τα λογικά και τα παράλογα, εξετάστε το ενδεχόμενο να μην φταίνε αυτά καθαυτά τα γεγονότα, αλλά η ασταθής στάση που από τη μια αποδέχεται την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά από την άλλη διαμαρτύρεται για την κακοποίηση ανθρώπου από άνθρωπο.
Η γέφυρα σε αυτόν τον παραλογισμό λέγεται ρεαλισμός, αλλά είναι καθαρός σουρεαλισμός. Δηλαδή, υπάρχει η υπόρρητη υπόθεση ότι μπορεί να υπάρχει δημοκρατία στο δρόμο, αλλά τρομοκρατία στο χώρο εργασίας. Γιατί; Επειδή είναι πιο ρεαλιστική η παρέμβαση στο κράτος, απ’ ό,τι στον εργοδότη. Και γιατί αυτό; Επειδή ο συσχετισμός δύναμης είναι καλύτερος στο επίπεδο του κράτους, απ’ ό,τι στο χώρο εργασίας. Είναι καλύτερος ο συσχετισμός απέναντι σε αστυνομία, στρατό, εκπαιδευτικό και δικαστικό σύστημα, διοικητικό μηχανισμό και νόμους, απ’ ό,τι απέναντι, στην καλύτερη περίπτωση, σε έναν διευθυντή ή επιστάτη! Όπου η δύναμη αυτού του ενός διευθυντή ή επιστάτη απέναντι σε δεκάδες ή εκατοντάδες εργαζόμενους έγκειται ακριβώς στο ότι έχει τις πλάτες του κράτους, με την αστυνομία, το στρατό, το εκπαιδευτικό και δικαστικό σύστημα, το διοικητικό μηχανισμό και τους νόμους.
Ο πειρασμός να αποκαλέσω αυτόν τον ισχυρισμό σκανδαλώδη είναι μεγάλος. Μετά όμως θυμάμαι ότι καπιταλισμός είναι και η χειραγώγηση της συνείδησης, η αντιστροφή της πραγματικότητας στην οποία εκπαιδεύονται όλοι, αλλά πτυχίο παίρνει σίγουρα ο εργάτης!
Για να μην ξεφύγουμε όμως, και χάσουμε το κύριο. Υπάρχει μια σταθερά, ένας μπούσουλας που μπορεί εύκολα να ανασύρει κανείς από την τσέπη του σε αυτές τις περιπτώσεις, ακόμα κι αν δεν υπάρχει τίποτε άλλο σε αυτήν την τσέπη. Για την ακρίβεια, ο μπούσουλας είναι η ίδια η τσέπη. Η καπιταλιστική κρίση και το τέλος των αυταπατών του σοσιαλισμού αλά ΠΑΣΟΚ έφεραν τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Αν έχεις βιώσει στη δουλειά σου την ρεμούλα του αφεντικού, την καταστρατήγηση κάθε νόμου με τις πλάτες, κι ενίοτε τις ευλογίες ή και τις προτροπές, του κράτους, γιατί μετά να εκπλήσσεσαι με τη διαφθορά ενός άλλου αφεντικού;
Όταν το κράτος με την πασοκονεοδημοκρατικοσυριζαίηκη συνέχειά του έχει θεσπίσει νόμους ώστε το λαϊκό δίκιο να είναι παράνομο και η αρπαχτή των αφεντικών να γίνεται νόμιμα, τότε η μόνη έκπληξη είναι γιατί δεν έφτιαξαν άλλον ένα νόμο που να κάνει ακόμα κι αυτά τα σκάνδαλα νόμιμα. Λοιπόν, πρώτον, έχουν φτιάξει ένα τέτοιο νόμο και λέγεται «νόμος περί ευθύνης υπουργών». Δεύτερον, έχουν φτιάξει και μια κοινοβουλευτική διαδικασία και λέγεται «προανακριτική επιτροπή». Τρίτον, έχουν εμπεδώσει την αρχή τους «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Τέταρτον, έχουν αυτούς τους βόθρους πανελλαδικής εμβέλειας που μπορούν να διαχειριστούν τις λεπτομέρειες. Και τέλος, έχουν έναν υπέροχο λαό, που μπλεγμένος με το κουβάρι των προαιώνιων ανασφαλειών του εκτονώνει την αμφισβήτηση ή την οργή του σε τυχάρπαστους τηλεπωλητές και διάττοντες αστέρες. Με άλλα λόγια, το καλοκαίρι μπορεί κανείς να βλέπει σε επανάληψη Novartis και για τους λίγο πιο παλιούς τα εξοπλιστικά του Άκη, το καλαμπόκι του Αθανασόπουλου και βέβαια πάντα Κοσκωτά.
Κι αν όλο αυτό το οικοδόμημα σας φαντάζει σαν τοίχος, θα πρέπει να αναζητήσετε την χαραμάδα, που μετά από τόσους αιώνες σεισμών, κρίσεων και επαναστάσεων, έχει γίνει σχεδόν πύλη. Εδώ στην Ελλάδα την έχουμε στολίσει και της έχουμε βάλει κι ένα σφυροδρέπανο από πάνω για να μην την χάσετε. Κοπιάστε, η ανάσα μας κόβεται να την κρατάμε ανοιχτή…

ΗΠΑ: Σύλληψη νεοναζί στρατιώτη για σχέδιο επίθεσης κατά στρατιωτικής μονάδας

                 

• 
  

Η εισαγγελία της Νέας Υόρκης απήγγειλε σε 22χρονο Αμερικανό στρατιώτη την κατηγορία ότι απεργαζόταν σε επαφή με νεοναζιστική ομάδα επίθεση εναντίον της μονάδας του στην Τουρκία, προκειμένου να προκληθούν «μαζικές απώλειες».
Η προετοιμασία γινόταν στα τέλη Μάη, πάντως η επίθεση δεν διαπράχθηκε.
Ο Ίθαν Μέλζερ, που κατάγεται από το Κεντάκι και εντάχθηκε στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις μόλις τον Ιούνιο του 2019, στάθμευε στη Βιτσέντσα, στην Ιταλία, μαζί με τη μονάδα του, η οποία επρόκειτο να αναπτυχθεί στην Τουρκία, εξηγείται στο κατηγορητήριο.
Συμπαθών της νεοναζιστικής και μυστικιστικής βρετανικής οργάνωσης «Order of Nine Angles» (O9A), ο Μέλζερ έδωσε σε μέλη της συγκεκριμένες πληροφορίες, μέσω διαδικτυακού φόρουμ συζήτησης, για το πού επρόκειτο να εγκατασταθεί η μονάδα του στην Τουρκία.
Είχε επίσης δώσει λεπτομερή στοιχεία για το υλικό που διαθέτει η μονάδα του και για τα τρωτά σημεία ως προς την ασφάλεια του χώρου.
Όταν ανακρίθηκε στα τέλη Μάη από αξιωματικούς του αμερικανικού στρατού και στελέχη του Ομοσπονδιακού Γραφείου Έρευνας (FBI), ο Μέλζερ ομολόγησε ότι είχε πρόθεση να «διευκολύνει μια επίθεση εναντίον της μονάδας που θα προκαλούσε μαζικές απώλειες», αναφέρει το κατηγορητήριο.
Ο νεαρός, που τελεί υπό κράτηση, κατηγορείται για σύσταση και συμμορία με σκοπό τη δολοφονία Αμερικανών στρατιωτών και υποστήριξη σε τρομοκρατική οργάνωση, σύμφωνα με την ομοσπονδιακή εισαγγελέα του Μανχάταν.
Η μυστικοπαθής O9A, νεοναζιστική οργάνωση, ασκεί επιρροή πολύ πέραν του Ηνωμένου Βασιλείου, ιδίως στις ΗΠΑ, όπου έχει αρκετούς συμπαθούντες και οπαδούς. Με αντισημιτική ρητορεία, η οργάνωση τάσσεται υπέρ ενεργειών ακραίας βίας. Στο παρελθόν είχε εκφράσει την υποστήριξή της στον Οσάμα μπιν Λάντεν και στην τζιχαντιστική ιδεολογία.

Ε, ρε παιδιά, αφού το ζήτησε ο “Μπίμπη”…

Η ψείρα βγήκε στο γιακά. «Μαφιόζικες μέθοδοι» ο ένας. «Παρακράτος» ο άλλος. «Πιασμένοι εισαγγελείς» ο τρίτος. Ηχογραφήσεις και υποκλοπές ο παράλλος.

Μιλάμε για σαπίλα και δυσωδία μιας αστικής αρένας…πεντακαθαρήδηδων που σώζουν τη χώρα. Πρόκειται για την ίδια χώρα που «κάποιοι βγάζουν πολλά λεφτά» (όπως ακούμε στο ηχητικό Παππά – Μιωνή), αλλά 9χρονα παιδάκια λιποθυμούν από την πείνα.

Ο βούρκος υπερχείλισε. Μέχρι τώρα σε αυτή την υπόθεση (για την υπόθεση Νοβάρτις πρόκειται, θυμάστε;…) είχαμε δει μέχρι και

εισαγγελείς να βρίζουν εισαγγελείς. Πολιτικούς να βρίζουν πολιτικούς. «Σκευωρούς» να μαλλιοτραβιούνται με «μιζαδόρους». «Λασπολόγους» και «πολιτικές συμμορίες» να πλακώνονται με «διαπλεκόμενους» και «πολιτικους απατεώνες».

Αλλά τώρα το πράγμα έχει και κερασάκι. Τώρα μάθαμε ότι η «παράκληση» του «Μπίμπη»να «εξεταστούν» θέματα που αφορούν έναν επιχειρηματία (όπου Μπίμπης το χαιδευτικό του Νετανιάχου) δεν είναι απλή παράκληση. Στην περίπτωση του «Μπίμπη» η παράκλησή του για τις κυβερνήσεις της Ελλάδας ισοδυναμεί με διαταγή!

Αυτή η προθυμία των “νταραβεριτζήδων”, βέβαια, περνάει στα ψιλά. Ότι στην συνέντευξή του ο κ.Παππάς στο Mega επανάλαβε 8 (!) φορές ότι πήγε στο ραντεβού με τον Μιωνή γιατί υπήρξε «παράκληση», υπήρξε «παρέμβαση», υπήρξε «παραίνεση», γιατί «ζητήθηκε»κοκ από την κυβέρνηση του Ισραήλ, περνάει στα ψιλά!

Από τα κανάλια – τα ίδια κανάλια που η κυβέρνηση έσπρωξε 20 εκατομμύρια διαφημίσεις για την πανδημία, τα ίδια κανάλια που είδαν την καταβολή της πρώτης δόσης των 25 εκατομμυρίων για τις άδειές τους να αναστέλλεται – αυτό το κομματάκι της ηχογραφημένης συνομιλίας των Μιωνή και Παππά, και το οποίο δεν αμφισβητούν ούτε ο ένας ούτε ο άλλος,… χάθηκε!

Χάθηκε! Οτι με τον Μιωνή – που είναι συνεργάτης του Παπασταύρου, που “μακάρι να είχαμε δέκα Παπασταύρου” κατά τον κ.Σαμαρά – ο κ.Παππάς συναντήθηκε κατόπιν παράκλησης του Ισραήλ, χάθηκε! Και τούτη η…εξαφάνιση συμβαίνει παρότι η κυβέρνηση έχει κάνει σημαία της το θέμα της υποκλαπείσας συνομιλίας. Αλλά αυτό το σημείο της υποκλοπής, το σημείο με τον «Μπίμπη», μάλλον κάνει…τζιζ. Ας το θυμηθούμε, λοιπόν:

ΠΑΠΠΑΣ. Εντάξει, να σου πω κάτι, το Ισραήλ είναι πολύ ιδιαίτερη περίπτωση ως χώρα δηλαδή, και στις διακρατικές σχέσεις, δηλαδή με την Ελλάδα πως μας αντιμετωπίζουνε, στα αρχίδια μου για το τι θα πεις για το Παλαιστινιακό. Εντάξει, δεν θα βγεις να πεις είστε εγκληματίες ξέρω γω και τα λοιπά. Τρία πράγματα όμως μπορούμε να κάνουμε; Βγαίνουν λένε για τα δίκαια, ας πούμε, θέλουν την ειρήνη, την έτσι, την αλλιώς. Ενάντια στους εποικισμούς… τώρα δεν χτίζεται η ιστορία έτσι, ξέρεις, συνεργασία με τους δορυφόρους, μας έχει φλομώσει η Mossad στην πληροφορία με τις τελευταίες κινήσεις, όλα τα πάντα, αυτό είναι substance (σ.σ. ουσία) δηλαδή.

ΜΙΩΝΗΣ. Και σου λένε οι άλλοι –αυτή είναι η θέση των άλλων έτσι;- «οι σχέσεις είναι άριστες, σιγά μην αυτή η ιστορία με τον Μιωνή είναι πρόβλημα».

(…)

ΠΑΠΠΑΣ. Δεν με νοιάζει. Εγώ πρέπει να σου πως κάτι, διότι ο Μπίμπη (σ.σ:Μπένγιαμιν Νετανιάχου) του ζήτησε τρία πράγματα και ο Τσίπρας του τα έκανε, ο Τσίπρας του ζήτησε 4-5, ο Μπίμπη του τα έκανε αμέσως… Δεν γίνεται δουλειά… δηλαδή αυτή η (κόκκινη γραμμή) ότι σηκώνει ένα τηλέφωνο και του μιλάει «Τι γίνεται; Πως πας;», αυτό πρέπει να διαφυλαχτεί. Πώς να το κάνουμε; Δεν είναι…

Τι «όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος» που έλεγε και ο Διονύσιος Σολωμός. Μόνο που ο Διονύσιος το έλεγε γιατί είχε θαμπωθεί από την Φραγκίσκα Φράιζερ, την ερίτιμο  θυγατέρα του Αγγλου διοικητή της νήσου. Δεν είχε θαμπωθεί από τον «Μπίμπη»…

 Αντίθετα, θαμπωμένοι από τον “Μπίμπη” ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που τρία πράγματα του ζητούσε του Τσίπρα ο Μπίμπη, ε, τρία έκανε ο Τσίπρας! Αλλά και η κυβέρνηση της ΝΔ. Κι εδώ να δείτε θάμπωμα. Στα όρια της στραβωμάρας: Η ΝΔ, αυτή που αυτές τις μέρες δεν χάνει ευκαιρία να εκδίδει ανακοινώσεις ακόμα και για τα σημεία στίξης των δηλώσεων του Νίκου Παππά και να ζητά την διαγραφή του, για ένα πράγμα δεν έχει βγάλει κιχ: Για το γεγονός ότι μια (!) μόλις μέρα μετά την αποκάλυψη του ηχητικού, ο κ.Παππάς έσπευσε σε συνάντηση με τον εν Ελλάδι ισραηλινό πρέσβη κ.Γιόσι Αμράνι!

Για ένα πράγμα δεν έχει βγάλει η κιχ η κυβέρνηση. Για την ανακοίνωση της πρεσβείας του Ισραήλ μετά από αυτή τη συνάντηση. Απολαύστε την: 

«Ο Πρέσβης του Ισραήλ κ. Yossi Amrani συναντήθηκε με τον κ. Νίκο Παππά. Συζήτησαν για τις πρόσφατες εξελίξεις στις σχέσεις των δύο χωρών. Ο Πρέσβης τον ενημέρωσε για την επιτυχή επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στο Ισραήλ. Ο κ. Παππάς είναι η απόδειξη της δικομματικής υποστήριξης των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας».

Αφού λοιπόν «ο κ. Παππάς είναι η απόδειξη της δικομματικής υποστήριξης των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας» (!), αντιλαμβάνεστε ότι αυτό το… λεπτό κομματάκι της υπόθεσης δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο της νεοδικομματικής αντιπαράθεσης.

Με τα άλλα μπορούν, φυσικά, να… παίζουν όσο θέλουν. Αλλά μερικά πράγματα, πχ ΗΠΑ,. πχ ΝΑΤΟ, πχ ΕΕ, πχ «επενδυτές», πχ τραπεζίτες, πχ εφοπλιστές, πχ Ισραήλ, δεν τα αγγίζουμε…  

Ετσι, στην Ελλάδα των «διακριτών εξουσιών», των «μη παρεμβάσεων» της πολιτικής εξουσίας στη Δικαιοσύνη, του «σεβασμού στο Σύνταγμα», στην Ελλάδα που δεν είναι καμιά… μπανανία να δέχεται εντολές από ξένα κράτη, στην Ελλάδα που δεν είναι ρεμπέτ ασκέρι αλλά συντεταγμένη πολιτεία, στην Ελλάδα που είναι κράτος ανεξάρτητο και όχι κανένα προτεκτοράτο, όταν ο “Μπίμπη” θα κάνει «παράκληση» για υπόθεση επιχειρηματία με την Δικαιοσύνη, τότε οι υπουργοί αυτού του κράτους, της Ελλάδας, οι κυβερνήσεις αυτού  του κράτους, της Ελλάδας, θα προστρέχουν!

Κι αν, κακιά η ώρα, κάτι στραβώσει, αν, βάσκανος μοίρα, μερικά από τα άπλυτα βγουν στη φόρα, τότε οι φίλοι του Μπίμπη, οι ίδιοι που συμμετέχουν στην εργαλειοποίηση του «αντισημιτισμού» ως συκοφαντία από το κράτος του Ισραήλ ώστε οι “Μπίμπηδες” να επεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις ξένων χωρών, ξέρουν τι θα κάνουν: Θα βγάζουν το σκασμό!

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ