25 Ιαν 2017

ΚΕΡΚΥΡΑ-Χαρητε τους

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Στην συνεδρίαση του Π.Σ. Ι.Ν. τις 22/1/2017, τέθηκε από τον περιφερειακό Σύμβουλο κ.
Άνθη για συζήτηση, το θέμα της αποδοχής και της κατανομής του κινητού εξοπλισμού του
ξενοδοχείου Χανδρή που παραχωρήθηκε στην περιφέρεια από το νέο ιδιοκτήτη κ. Ανδρεάδη.
Το θέμα συζητήθηκε τελευταίο στη συνεδρίαση του Π.Σ. Στη σύντομη τοποθέτησή μας
είπαμε τα εξής: «Να συγκροτηθεί επιτροπή του Π.Σ. που θα παραλάβει τον εξοπλισμό με βάση
συγκεκριμένα κριτήρια θα τον κατανείμει σε δημόσιους-κρατικούς κοινωνικούς φορείς ή και σε
άτομα, χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ. Ότι δεν νιώθουμε καμία υποχρέωση να ευχαριστήσουμε τον κ.
Ανδρεάδη γιατί τα συγκεκριμένα αντικείμενα έχουν χρυσοπληρωθεί από την κλεμμένη υπεραξία
των ξενοδοχοϋπαλλήλων του ομίλου Χανδρή και από τις κρατικές επιδοτήσεις που έπαιρνε και ο
συγκεκριμένος ξενοδοχειακός όμιλος. Ότι ο κ. Ανδρεάδης προχώρησε στη συγκεκριμένη ενέργεια
για να δημιουργήσει μια κοινωνική αποδοχή στο νησί και γιατί πρόκειται να πάρει μεγάλες
κρατικές επιδοτήσεις για την ριζική ανανέωση των δύο ξενοδοχείων.»
Την τοποθέτησή μας διέκοψε με φωνές σε ένα αντικομουνιστικό παραλήρημα ο
αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού κ. Σπ. Γαλιατσάτος. Το αντικομουνιστικό ξέσπασμα του
αντιπεριφερειάρχη έγινε γιατί αποκαλύψαμε την βαθύτερη στόχευση του φίλου του (όπως είπε ο
ίδιος) κ. Προέδρου του ΣΕΤΕ κ. Ανδρεάδη. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο ΣΕΤΕ δια του προέδρου
του έχει πρωτοστατήσει στο πάρσιμο των αντεργατικών μέτρων από τις διάφορες κυβερνήσεις,
στην υποστήριξη των μνημονίων, το σπάσιμο των ΣΣΕ και ως ΣΕΤΕ έχει «κατοχυρώσει» ως
μισθολογική μέθοδο την απλήρωτη εργασία στους ξενοδοχοϋπάλληλους, υπερασπίζοντας πιστά
τα συμφέροντα της τάξης του.
Πάντα πίσω από τον αντικομουνισμό κρύβεται η αντεργατική συμπεριφορά της εργοδοσίας.
Οι εργαζόμενοι της περιφέρειας και οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό-Επισιτισμό μπορούν να
βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να καταδικάσουν τον αντικομουνισμό των εκπροσώπων της
εργοδοσίας (όπως είναι και ο Σπ.Γαλιατσάτος), να εντείνουν τον αντικαπιταλιστικό αγώνα τους.
24/1/2017
Γραφείο Τύπου

Λαϊκής Συσπείρωσης Ι.Ν. 

Τουρκία: Ημερολόγιο ενός ταξικού χαστουκιού

 Τουρκία: Ημερολόγιο ενός ταξικού χαστουκιού

 
Η παράνομη απεργία ΝΙΚΗΣΕ...
 
- 19 Γενάρη, το Birleşik Metal İş (το συνδικάτο μεταλλεργατών) κηρύσσει απεργία διαρκείας σε 13 εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας & ηλεκτρικών συσκευών με αίτημα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για τους 2.200 εργαζόμενους.
 
- 20 Γενάρη ξημερώματα, αρχίζει η Απεργία με καθολική συμμετοχή (έτσι, με καθολική συμμετοχή, θα συνεχίση σε ολόκληρη τη διάρκειά της!) ---> 

Ενιαίο Συνδικάτο Μεταλλεργατών – Τουρκία 
(Birleşik Metal İş) 
 
Κατά τη διάρκεια ομαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων στους χώρους εργασίας των GE Grid Solutions, ABB Electricity, Schneider Electricity and Schneider Energy, δεν θα κατέστη δυνατό να φτάσουμε σε συμφωνία. Ως αποτέλεσμα αυτού, στις 20 Ιανουαρίου, 2.200 μέλη του Birleşik Metal İş ξεκίνησαν την “Απεργία στο Μέταλλο” με καθολική συμμετοχή και μεγάλο ενθουσιασμό. Αφού είχαμε ξεκινήσει την απεργία μας, την ίδια ημέρα το μεσημέρι, η κυβέρνηση “ανέβαλε” την απεργία μας για 60 ημέρες. 

Οι μεταλλεργάτες γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει “αναβολή” της απεργίας. Αυτή δεν είναι μια αναβολή, αλλά είναι μια απαγόρευση. Από το 2002, το δικαίωμα στην απεργία των δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων στους κλάδους του γυαλιού, του πλαστικού και της εξόρυξης, τούς αφαιρέθηκε από την κυβέρνηση. 

Οι μεταλλεργάτες επίσης γνώρισαν Κυβερνητικές απαγορεύσεις απεργίας πολλές φορές. Το 2015, η απεργία των χιλιάδων μεταλλεργατών απέναντι στην MESS (Ένωση Εργοδοτών Μετάλλου) “αναβλήθηκε” από την κυβέρνηση. Στις 18 Ιανουαρίου 2017, η Απεργία στο χαλυβουργείο της Asil Çelik απαγορεύτηκε επίσης. 

Το δικαίωμα στην απεργία είναι ένα βασικό δικαίωμα το οποίο έχει ιστορία εκατοντάδων ετών και προστατεύεται τόσο από Σύνταγμα όσο και από τα οικουμενικά δικαιώματα. Η αφαίρεση του δικαιώματος στην απεργία από τα χέρια μας, σημαίνει το δικαίωμα σε ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις έχει αφαιρεθεί από τα χέρια μας επίσης. Το δικαίωμα σε συλλογικές διαπραγματεύσεις χωρίς να απεργείς “δεν σημαίνει τίποτα”. 

Η Κυβέρνηση, η οποία αφού ανέλαβε την εξουσία μετατρέπει την απαγόρευση της απεργίας σε μια συνήθεια, αφαιρεί τώρα το δικαίωμά μας στην συλλογική διαπραγμάτεύση με το να απαγορεύει την απεργία και απλά μας λένε ότι «θα πρέπει να αποδεχθούμε ό, τι μας δίνουν οι εργοδότες “. Αυτό σημαίνει ότι θεωρούν τη φτώχεια ως κατάλληλη για τους σκληρά εργαζόμενους. 

Ως μεταλλεργάτες , δεν αναγνωρίζουμε την απόφαση της κυβέρνησης η οποία προστατεύει μόνο τα αφεντικά και τους εργοδότες, η οποία δεν λαμβάνει υπόψιν τη δουλειά των σκληρά εργαζόμενων, η οποία αφαιρεί το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία από τα χέρια τους, η οποία απαγορεύει τη χρήση ενός συνταγματικού δικαιώματος. 

Εμείς, ως εργαζόμενοι μέλη του BİRLEŞİK METAL-İŞ, όπως δηλώσαμε και πριν, δεν υποτασσόμαστε στην απαγόρευση της απεργίας από την Κυβέρνηση. Θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης με απεργία, το οποίο έχει κερδηθεί από την εργατική τάξη με σκληρές θυσίες στην ιστορία και μετατρέπουμε τους χώρους εργασίας μας σε χώρους κινητοποιήσεων. 

Δεν λαμβάνουμε την απόφαση αυτή μόνο για τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς μέλη της EMIS (Ένωση Ηλεκτρομηχανολογικών Εργοδοτών), αλλά λάβαμε την απόφαση για λογαριασμό όλων των εργαζομένων των οποίων το δικαίωμα στην απεργία αφαιρείται από τα χέρια τους τακτικά. Οι ενέργειές μας είναι προειδοποιητικές ενέργειες κατά της Κυβέρνησης, η οποία χρησιμοποιεί απαγορεύσεις απεργίων ως «Δαμόκλειος Σπάθη» σχετικά με το δικαίωμα των εργαζομένων για συλλογικές διαπραγματεύσεις, η οποία κηρύσσει καταστάσεις έκτακτης ανάγκης ως εμπόδιο στη χρήση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, η οποία φέρνει την αστυνομία και κανόνια νερού μπροστά στους εργαζόμενους σε κάθε μικρό αίτημα για βασικά δικαιώματα. 

Οι μεταλλεργάτες που έγραψαν ιστορία πολλές φορές στο παρελθόν με τους αγώνες, θα συνεχίσουν με άλλον ένα αγώνα με μεγάλη αποφασιστικότητα που θα αλλάξει και πάλι την ιστορία. Αυτός ο αγώνας είναι ενάντια στα αφεντικά που δεν δίνουν της σκληρής δουλειάς μας τα δικαιώματα και ενάντια στις απαγορεύσεις απεργιών από την Κυβέρνηση, η οποία θεωρεί τις απαιτήσεις των εργοδοτών ως εντολές. 

Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι μια συλλογική σύμβαση εργασίας, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των μελών μας, υπογραφεί με την EMIS. 

Καλούμε όλους τους φίλους της εργατικής τάξης να υποστηρίξουν αυτό το δίκαιο αγώνα. 

Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Συνδικάτου BİRLEŞİK METAL-İŞ 
23/01/2017
 - 20 Γενάρη μεσημέρι, το Υπουργικό Συμβούλιο (όχι κάποιο δικαστήριο) αποφασίζει την απαγόρευση της Απεργίας για λόγους Εθνικής Ασφαλείας!
 
Το Birleşik Metal İş ΔΕΝ αναγνωρίζει την απαγόρευση & συνεχίζει την Απεργία.
 
- 23 Γενάρη βράδυ, το Υπ. Συμβούλιο & οι εργοδότες αναγκάζονται σε υπογραφή 2ετή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας η οποία προβλέπει: Αύξηση μισθού ~18,5%, αύξηση 27% στα κοινωνικά επιδόματα, αύξηση μεροκάματου αργιών 200%, άδεια πένθους κ.α.
 
Υ.Γ. Τα 13 εργοστάσια ΔΕΝ ανήκουν σε μια εταιρεία ή έναν ενιαίο όμιλο. Οι εργαζόμενοι απαιτούσαν ΣΣΕ απέναντι ας πούμε στον "ΣΕΒ ενέργειας". στον σύνδεσμο πολλών εταιριών...
 
Ξενοφών Τσιαγκλής
(@OzMa13)
Syndicalaizer.com

Συκοφαντική επίθεση στους αγωνιζόμενους αγρότες

Συκοφαντική επίθεση στους αγωνιζόμενους αγρότες
Από την πρώτη κιόλας μέρα της κλιμάκωσης των αγροτικών κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση ξεκίνησε έναν σκληρό, συκοφαντικό πόλεμο ενάντια στους αγωνιζόμενους αγρότες. Βεβαίως, οι επιθέσεις αυτές, γαρνιρισμένες με ένα σωρό από ψέματα κι απατηλές υποσχέσεις, είχαν αρχίσει εδώ και καιρό, πριν ακόμα «γυρίσουν οι μίζες» των τρακτέρ για τα μπλόκα. Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της διαρκώς εντεινόμενης κυβερνητικής εκστρατείας, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Β. Αποστόλου, και ο αναπληρωτής υπουργός, Γ. Τσιρώνης, μίλησαν στον «ΣΚΑΪ» και στην ΕΡΤ, αντίστοιχα, προχτές Δευτέρα και χτες Τρίτη.
Οι δυο υπουργοί επανέλαβαν με προκλητικό τρόπο τα ψέματα που λένε τόσο καιρό για τους μικρομεσαίους αγρότες, όπως ότι: Δεν έχουν υποστεί τα πλήγματα του μνημονίου που δέχτηκαν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Η κυβέρνηση δίνει λύσεις στα άμεσα προβλήματά τους και ικανοποίησε πολλά από τα αιτήματά τους. Το εισόδημά τους αυξήθηκε στα δυο χρόνια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και φέτος «τσέπωσαν» 3,7 δισ. ευρώ από επιδοτήσεις - ενισχύσεις και αποζημιώσεις. Αδικα φωνάζουν κατά του Φορολογικού - Ασφαλιστικού, αφού πληρώνουν λιγότερους φόρους σε σχέση με πέρσι και τα αυξημένα ασφάλιστρα στον ΟΓΑ θα τους εξασφαλίσουν καλύτερες συντάξεις. Κακώς στρέφονται κατά της ΚΑΠ της ΕΕ, η οποία στηρίζει το εισόδημά τους και τους προστατεύει από τον ...ανταγωνισμό.
Ταυτόχρονα, «πέταξαν στον αέρα» ξανά τις υποσχέσεις για πακτωλό χρημάτων από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης κι άλλες «δράσεις», ενώ επανέλαβαν ότι η κυβέρνηση είναι «ανοιχτή στο διάλογο» με τους αγρότες. Μάλιστα, άφησαν να εννοηθεί ότι «έχει όλη την καλή διάθεση» να ικανοποιήσει περισσότερα αγροτικά αιτήματα, αλλά δεν μπορεί να το κάνει πριν ολοκληρωθεί η «αξιολόγηση», καθώς παραμονεύουν οι «θεσμοί»! Μ' αυτόν τον τρόπο προσπάθησαν ν' αποσείσουν από τους ώμους της κυβέρνησης τις ευθύνες για τη μη ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων της αγωνιζόμενης αγροτιάς και, ταυτόχρονα, να στείλουν το μήνυμα στους αγρότες ότι, αφού με τις τωρινές κινητοποιήσεις δεν πρόκειται να κερδίσουν τίποτα, καλό θα είναι να τις σταματήσουν και αργότερα, μετά την αξιολόγηση, να πάνε σε «διάλογο» με την κυβέρνηση, όπου κάτι παραπάνω μπορεί «να τσιμπήσουν».
***
Πρόκειται για προφανή ψέματα, αφού, όποιος επισκεφτεί οποιοδήποτε χωριό της επαρχίας, θα καταλάβει αμέσως ότι οι αγρότες, όπως οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, έχουν σφαγιαστεί από τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική, ενώ η ανέχεια και η φτώχεια είναι πλέον ορατές «διά γυμνού οφθαλμού». Αλλά και όποιος παρακολουθεί, έστω κι από μακριά, τους πολύχρονους, σκληρούς αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς, θα έχει αντιληφθεί ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις - το ίδιο κάνει και η τωρινή - αρνούνται πεισματικά να ικανοποιήσουν τα δίκαια αγροτικά αιτήματα, που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των αγροτοκαπιταλιστών και των βιομηχάνων του αγροτοδιατροφικού τομέα.
Οσον αφορά στην ΚΑΠ, όχι μόνο δεν στηρίζει τους μικρομεσαίους αγρότες, αλλά λειτουργεί σαν «δρεπάνι» για τον αποκεφαλισμό τους, αφού είναι το βασικό εργαλείο για τη συγκέντρωση της γης, της παραγωγής και της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων στα χέρια λίγων καπιταλιστών. Αλλά, γιατί τα λένε όλα αυτά τα προφανή ψέματα; Για να περάσουν στην «κοινή γνώμη» τη συκοφαντία ότι, τάχα, οι μικρομεσαίοι αγρότες δεν βγαίνουν στους δρόμους επειδή αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στο εισόδημα και ο αγώνας τους αφορά στην ίδια την επιβίωσή τους, αλλά είτε «από συνήθεια», γιατί είναι «κακομαθημένοι» και «αχόρταγοι», είτε επειδή είναι υποκινούμενοι, για την εξυπηρέτηση πολιτικών και κομματικών σκοπιμοτήτων.
Η κυβερνητική προπαγάνδα απευθύνεται κυρίως στους κατοίκους των αστικών κέντρων - στα χωριά δεν «πιάνει», γιατί ο κόσμος εκεί ξέρει τι τραβάει στη δουλειά και πώς ζει ο μικρομεσαίος αγρότης και κτηνοτρόφος - με βασικό στόχο να συκοφαντήσει το περιεχόμενο του αγώνα της αγροτιάς και να υποκινήσει τον λεγόμενο «κοινωνικό αυτοματισμό» σε βάρος των αγωνιζόμενων αγροτών.
Φαίνεται, όμως, ότι η κυβέρνηση θα βρει μπροστά της πολλές δυσκολίες σ' αυτήν την επιχείρηση, αφού, από την πρώτη μέρα κλιμάκωσης των αγροτικών κινητοποιήσεων, άρχισε να αναπτύσσεται ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς από το ταξικό εργατικό κίνημα και φορείς του κινήματος, το οποίο, μαζί με τη μαζικότητα και την αποφασιστικότητα των αγροτικών κινητοποιήσεων, μπορεί ν' αποτελέσει ασπίδα στον υποκινούμενο «κοινωνικό αυτοματισμό».
Χρειάζεται, επομένως, αυτή η εργατική - λαϊκή συμπαράσταση να δυναμώσει κι άλλο και προς αυτή την κατεύθυνση καλεί τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.
***
ΥΓ.: Τη συκοφαντική επίθεση ενάντια στους αγωνιζόμενους μικρομεσαίους αγρότες αναπαράγουν με ζέση κάποια ΜΜΕ, σε πανελλαδικό και τοπικό επίπεδο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, χρονογράφημα στην εφημερίδα «Ελευθερία της Δευτέρας» στη Λάρισα, που με περισσή αυθάδεια επιτίθεται στους αγρότες και σε στελέχη του οργανωμένου αγροτικού κινήματος που επί χρόνια πρωτοστατούν στους αγροτικούς αγώνες. Γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα ότι στα μπλόκα «οι "Μπουταίοι" - ως εκ πείρας αποδεικνύεται - μια χαρά τη βγάζουν στη σκηνή, με φασολάδα, λουκάνικα, επαναστατική διάθεση, επαναστατικό μπλα - μπλα και κάνα τσίπρο».
Στον ίδιο «ντορό» κινείται και η Ομοσπονδία Κτηνοτροφικών Συλλόγων Θεσσαλίας, η οποία, την ημέρα που στήνονταν τα μπλόκα, εξέδωσε μακροσκελή ανακοίνωση για να επιτεθεί στον Β. Μπούτα, επειδή - λέει - αμφισβήτησε την ...αγωνιστικότητά της και δεν ρωτήθηκε αν και πότε θα έπρεπε να στηθούν μπλόκα, δηλώνοντας πως «οι κτηνοτρόφοι δεν αποτελούν, πλέον, το δεκανίκι των μπλοκατζίδων αγροτών». Να σημειώσουμε ότι η διοίκηση της εν λόγω Ομοσπονδίας ζήτησε ήδη συνάντηση με την κυβέρνηση, εμφανιζόμενη «πρόθυμη» για «διάλογο» μαζί της...

Ούτε φόβος ούτε αυταπάτες

Ούτε φόβος ούτε αυταπάτες


Με ένα μείγμα εκβιασμών και κάλπικων προσδοκιών στην προπαγάνδα της, η κυβέρνηση προσπαθεί να αποσπάσει την ανοχή του λαού στα επόμενα βήματα που σχεδιάζει μαζί με το κουαρτέτο, προκειμένου να ολοκληρωθεί η «αξιολόγηση».
Τα μέτρα που συζητιούνται ενόψει του αυριανού Γιούρογκρουπ, όπως η παραπέρα μείωση του αφορολόγητου και η περικοπή της «προσωπικής διαφοράς» στους παλιούς συνταξιούχους, ακόμα κι αν δεν νομοθετηθούν τώρα, ακόμα κι αν καλυφθούν προσωρινά με τον φερετζέ του «κόφτη», είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσουν το περιεχόμενο του επόμενου γύρου της αντιλαϊκής επίθεσης, που κλιμακώνεται σε όλα τα μέτωπα.
Επομένως, αν κάτι κατοχυρώνουν κυβέρνηση - κεφάλαιο και κουαρτέτο με τη συζήτηση για την προληπτική περιγραφή ή νομοθέτηση μέτρων για μετά το 2018, είναι η προετοιμασία του εδάφους για συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, ακόμα και μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος. Που σημαίνει θυσίες δίχως τέλος για το λαό, στο όνομα του να διατηρείται ανοιχτός ο δρόμος προς την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου.
Πάνω σ' αυτό το έδαφος, κορυφώνονται τις τελευταίες μέρες τα «τελεσίγραφα» από διάφορες πλευρές, που ζητούν επιτακτικά να ολοκληρωθεί η «αξιολόγηση» «για να αποφευχθούν τα χειρότερα». Οι δηλώσεις και η αρθρογραφία πολιτικών και φυσικών εκπροσώπων του κεφαλαίου στα κυβερνητικά και αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ είναι ενδεικτική.
«Ο χρόνος είναι αμείλικτος», «Συμφωνία πριν τις κάλπες στην Ευρώπη», «Κλείσιμο της διαπραγμάτευσης ή εκλογές με επίδικο την παραμονή ή όχι στο ευρώ», «Θρίλερ μέχρι το επόμενο Γιούρογκρουπ», «Βήματα προς τη διέξοδο» είναι μερικά απ' όσα γράφονται και ακούγονται αυτές τις μέρες, κυρίως απ' όταν η κυβέρνηση «ανέβασε στροφές» για το «ξεπάγωμα» της «αξιολόγησης».
Είναι βέβαιο ότι «παραινέσεις» και «συστάσεις» όπως αυτές αντανακλούν υπαρκτές ανησυχίες της αστικής τάξης και των κομμάτων της στην Ελλάδα, που βλέπουν τις καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», κυρίως εξαιτίας της κόντρας Γερμανίας - ΔΝΤ, να δρουν ανασταλτικά στις προσδοκίες για ανάκαμψη. Είναι, όμως, επίσης σίγουρο ότι προβληματίζονται για τις λαϊκές αντιδράσεις στα μέτρα που σχεδιάζουν, ο ορίζοντας εφαρμογής των οποίων επεκτείνει το τρέχον μνημόνιο και μετά το 2018.
Γι' αυτόν το λόγο, προσπαθούν να κάνουν το λαό συμμέτοχο στις ανησυχίες τους για την καθυστέρηση της «αξιολόγησης» και προπάντων συνεργό στο στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που προϋποθέτει κλιμάκωση των αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων.
Απειλούν το λαό ότι αν δεν συναινέσει τώρα στο κλείσιμο της «αξιολόγησης» με τα επιπλέον μέτρα που συζητάνε κυβέρνηση - κουαρτέτο, οι εναλλακτικές που ανοίγονται μπροστά του είναι είτε να επιβληθεί στο μέλλον μια χειρότερη συμφωνία, είτε να προκληθεί αστάθεια. Σε αυτήν την κατεύθυνση, αξιοποιούν τους υπαρκτούς προβληματισμούς που υπάρχουν στους κόλπους της αστικής τάξης για το ενδεχόμενο ενός Grexit στο πλαίσιο συνολικών κλονισμών της ΕΕ και της Ευρωζώνης.
Φοβερίζουν το λαό για να διαλέξει το μικρότερο κακό και τον εκβιάζουν να ασπαστεί τη λογική ότι δεν υπάρχει τίποτε πέρα απ' αυτό που του παρουσιάζουν ως μονόδρομο. Ταυτόχρονα, κάνουν τα πάντα για να συντηρούνται αυταπάτες ότι η ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» και η επακόλουθη ανάκαμψη (αν και όποτε υπάρξει) θα φέρει βελτίωση της ζωής για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.
Ούτε φόβο ούτε αυταπάτες για την καπιταλιστική ανάκαμψη δεν πρέπει να έχει ο λαός. Στις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και των κομμάτων του, να αντιτάξει το δικό του σχέδιο, για ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας και ισχυρό ΚΚΕ. Για διέξοδο που θα υπηρετεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

TOP READ