Στις 22 Ιούνη 1941 η χιτλερική Γερμανία εισβάλλει στην ΕΣΣΔ, έχοντας ήδη κατακτήσει εδάφη άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Είναι γεγονός ότι στα δύο σχεδόν χρόνια, από την εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία (1/9/1939), δύο χρόνια πολέμου, η ιμπεριαλιστική Γερμανία δε βρήκε αντίσταση ούτε καν από τη Γαλλία, ενώ η Βρετανία, η οποία είχε κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία αμέσως μετά την εισβολή της στην Πολωνία, μόνο πόλεμο δεν έκανε, αφού η κήρυξη του πολέμου δε συνοδεύτηκε από καμιά πρακτική ενέργεια, καμιά συμμετοχή σε πολεμική επιχείρηση. Επομένως, η Γερμανία, αφού κατέλαβε αρκετά εδάφη στη Δυτική Ευρώπη, στράφηκε ενάντια στην ΕΣΣΔ, χωρίς να έχει ουσιαστικά πολεμικό μέτωπο ανοιχτό στη Δύση.
Η Σοβιετική Ενωση, σε συνθήκες που ο πόλεμος ήταν ορατός και αναπόφευκτος, ακολούθησε πολιτική που απέβλεπε στην όσο γίνεται συγκράτηση του γερμανικού ιμπεριαλισμού και τη δημιουργία, όσο μπορούσε να γίνει, προϋποθέσεων ασφάλειας και διατήρησης της ειρήνης. Ετσι, στις 2 Μάη 1935 υπογράφηκε στο Παρίσι το γαλλο-σοβιετικό σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας σε περίπτωση πολέμου και επίσης αντίστοιχη συμφωνία ΕΣΣΔ - Τσεχοσλοβακίας. Η σοβιετική κυβέρνηση με τον τρόπο αυτό πάλευε, με κάθε μέσο, για την αποτροπή του πολέμου. Ταυτόχρονα, το σοβιετικό κράτος πήρε μια σειρά μέτρα, που απέβλεπαν στην ενίσχυση της άμυνας της χώρας και στην ανάπτυξη του στρατιωτικο-οικονομικού δυναμικού της.
Στη δεκαετία του 1930, η χιτλερική κυβέρνηση επιδόθηκε σε μια διπλωματική, στρατηγική και οικονομική προπαρασκευή του παγκόσμιου πολέμου. Τον Οκτώβρη του 1933, η Γερμανία εγκατέλειψε τη Διάσκεψη της Γενεύης για τον αφοπλισμό και κατέθεσε δήλωση αποχώρησης από την Κοινωνία των Εθνών. Στις 16 Μάρτη 1935, ο Χίτλερ παραβίασε τα άρθρα, τα σχετικά με τον πόλεμο, που περιλαμβάνονταν στη Συνθήκη Ειρήνης των Βερσαλλιών του 1919 και κήρυξε στη χώρα γενική επιστράτευση. Το Μάρτη του 1936 τα γερμανικά στρατεύματα κατέλαβαν την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη της Ρηνανίας. Το Νοέμβρη του 1936 η Γερμανία και η Ιαπωνία υπέγραψαν το «αντικομμουνιστικό σύμφωνο» (ενάντια στη Γ' Διεθνή), στο οποίο το 1937 προσχώρησε και η Ιταλία. Αυτή η δραστηριότητα οδήγησε σε μια σειρά διεθνείς πολιτικές κρίσεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Στη δεκαετία του '30, άρχισαν ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι με την εισβολή της Ιαπωνίας στην Κίνα (άρχισε το 1931), την εισβολή της Ιταλίας στην Αιθιοπία (1935 - 1936) και τη γερμανοϊταλική επέμβαση στην Ισπανία (1936 - 1939).
Η Γερμανία, επωφελούμενη από την πολιτική της λεγόμενης «μη επέμβασης», που ακολουθούσαν η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία, κατέλαβε το Μάρτη του 1938 την Αυστρία και άρχισε να προετοιμάζει επίθεση κατά της Τσεχοσλοβακίας. Υπήρχαν βεβαίως οι συμφωνίες της Τσεχοσλοβακίας με τη Γαλλία το 1924 και με την ΕΣΣΔ το 1935, που προέβλεπαν στρατιωτική βοήθεια αυτών των κρατών στην Τσεχοσλοβακία. Εξάλλου, η Σοβιετική Ενωση δεν παρέλειπε να δηλώνει ότι ήταν έτοιμη να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και να προσφέρει στην Τσεχοσλοβακία στρατιωτική βοήθεια, ακόμα και αν δε βοηθούσε η Γαλλία.
Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση Ε. Μπένες της Τσεχοσλοβακίας δε δέχτηκε τη βοήθεια της ΕΣΣΔ. Και, βεβαίως, στην υπόθεση «Τσεχοσλοβακία» τη λύση έδωσε η συμφωνία του Μονάχου. Το Σεπτέμβρη του 1938 έγινε συνάντηση Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ιταλίας, στο Μόναχο, όπου η Τσεχοσλοβακία συμφωνήθηκε να δοθεί στον Χίτλερ. Χωρίς ουσιαστικά να γίνει συζήτηση, αφού ήδη η κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας είχε προειδοποιηθεί με τελεσίγραφο της Μεγάλης Βρετανίας να δεχτεί τους όρους της Γερμανίας, δηλαδή την προσάρτηση στη Γερμανία εδαφών της με γερμανικό πληθυσμό (περιοχή των Σουδητών).
Αποτέλεσμα της συμφωνίας του Μονάχου ήταν οι κυβερνήσεις της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, να επιβάλουν τους όρους της Γερμανίας στην Τσεχοσλοβακία και ουσιαστικά να συμφωνήσουν για την κατάληψη, από τη Γερμανία, της περιοχής των Σουδητών, υπολογίζοντας με τον τρόπο αυτό να ανοίξουν στη Γερμανία «το δρόμο προς Ανατολάς». Ετσι, λύθηκαν πια τα χέρια της Γερμανίας για την επίθεση.
Προς το τέλος του 1938, η ναζιστική Γερμανία άρχισε διπλωματική επίθεση κατά της Πολωνίας, προκαλώντας τη λεγόμενη κρίση του Ντάντσιχ, που σήμαινε ότι με το πρόσχημα των αξιώσεων για την εξάλειψη των «αδικιών της Συνθήκης Ειρήνης των Βερσαλλιών», σχετικά με την ελεύθερη ζώνη της πόλης Ντάντσιχ, έψαχνε αφορμή για να πραγματοποιήσει εισβολή στην Πολωνία. Το Μάρτη του 1939, η Γερμανία κατέλαβε ολόκληρη την Τσεχοσλοβακία. Στη συνέχεια, κατέλαβε την περιοχή Μέμελ της Λετονίας και επέβαλε στη Ρουμανία υποδουλωτικό «οικονομικό» σύμφωνο. Η Ιταλία τον Απρίλη του 1939 κατέλαβε την Αλβανία. Ως απάντηση στη διεύρυνση της φασιστικής εισβολής, οι κυβερνήσεις της Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας, για να περιφρουρήσουν τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντά τους στην Ευρώπη, υποσχέθηκαν «εγγυήσεις ανεξαρτησίας» σε Πολωνία, Ρουμανία, Ελλάδα και Τουρκία. Η Γαλλία ανέλαβε, επιπλέον, την υποχρέωση να δώσει στρατιωτική βοήθεια στην Πολωνία σε περίπτωση επίθεσης της Γερμανίας εναντίον της. Τον Απρίλη - Μάη του 1939 η Γερμανία κατήγγειλε την αγγλοαμερικανική ναυτική συμφωνία του 1935, ακύρωσε το σύμφωνο μη επίθεσης με την Πολωνία, που υπογράφτηκε το 1934, και έκλεισε με την Ιταλία το λεγόμενο Χαλύβδινο σύμφωνο, με βάση το οποίο η ιταλική κυβέρνηση υποχρεωνόταν να βοηθήσει τη Γερμανία, αν αυτή εμπλακεί σε πόλεμο με τις δυτικές καπιταλιστικές δυνάμεις.
Για την κατάσταση που διαμορφώθηκε διεθνώς, αλλά και στην ΕΣΣΔ, αμέσως μετά την εισβολή της Γερμανίας στα εδάφη της, αναφέρεται το κείμενο που δημοσιεύουμε σήμερα στο ένθετο του «Ριζοσπάστη» Ιστορία. Είναι ο λόγος του Ι. Β. Στάλιν στην 24η επέτειο της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, στη συνεδρίαση του Σοβιέτ των βουλευτών των εργαζομένων της Μόσχας και των Κομματικών και Κοινωνικών Οργανώσεων της Μόσχας στις 6 Νοέμβρη 1941.
Είναι η περίοδος που ήδη η αντιχιτλερική συμμαχία ανάμεσα στην ΕΣΣΔ, τις ΗΠΑ και τη Βρετανία βρίσκεται σε στάδιο συγκρότησής της. ΗΠΑ και Βρετανία υποχρεώθηκαν σ' αυτή την αντιχιτλερική συμμαχία, την οποία δεν ήθελαν πριν από την επίσημη έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, γιατί περίμεναν έναν πόλεμο της Γερμανίας κατά της ΕΣΣΔ. Αλλά η εξέλιξη ήταν εντελώς διαφορετική. Η Γερμανία επιτέθηκε στα δυτικοευρωπαϊκά καπιταλιστικά κράτη. Αλλωστε, ο πόλεμος είναι αποτέλεσμα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Και παρά το γεγονός ότι και η Γερμανία και οι ΗΠΑ - Βρετανία επιδίωκαν την ανατροπή της σοβιετικής εξουσίας, οι μεταξύ τους ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί βρήκαν την έκφρασή τους στην επίθεση της Γερμανίας στα δυτικοευρωπαϊκά καπιταλιστικά κράτη. Ετσι, μετά απ' αυτή την εξέλιξη, αλλά και την επίθεση της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ, ΗΠΑ και Βρετανία υποχρεώθηκαν να συνάψουν τη συμμαχία με την ΕΣΣΔ, γιατί ήδη η μισή Ευρώπη βρέθηκε υπό γερμανική κατοχή και επομένως κινδύνευαν τα συμφέροντά τους στην Ευρώπη, και όχι μόνο, από το γερμανικό ιμπεριαλισμό, ενώ οι ΗΠΑ ανταγωνίζονταν με την Ιαπωνία για την περιοχή του Ειρηνικού και την Ανατολική και Νότια Ασία. Ταυτόχρονα, πίστευαν πως με τον πόλεμο της Γερμανίας κατά της ΕΣΣΔ, άρχιζε ήδη η εξασθένιση της ΕΣΣΔ, επομένως στο μεταπολεμικό κόσμο μετά την ήττα της Γερμανίας θα τους ήταν εύκολο να αντιμετωπίσουν μια αδύνατη Σοβιετική Ενωση, ακόμη και να επιδιώξουν την ανατροπή της σοβιετικής εξουσίας αλλά και να ενισχύσουν τα μονοπωλιακά τους συμφέροντα στη Δυτική Ευρώπη, ως ισχυρά καπιταλιστικά κράτη. Βεβαίως, η εξέλιξη ήταν εντελώς διαφορετική αφού η ΕΣΣΔ με τον Κόκκινο Στρατό απελευθέρωσε τα κράτη στην Ανατολική και Νότια Ευρώπη, ύψωσε την Κόκκινη Σημαία στο Ράιχσταγκ μέσα στο Βερολίνο και συνέβαλε ώστε να περάσουν από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό μια σειρά χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων.
Στην προκειμένη περίπτωση, του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με την επίθεση της Γερμανίας στη Δυτική Ευρώπη, ΗΠΑ και Βρετανία ενδιαφέρονταν για την ήττα της Γερμανίας. Αλλά και η ΕΣΣΔ, που δέχτηκε και την εισβολή, πολεμούσε για την ήττα της Γερμανίας.
Από το συγκεκριμένο ιστορικό κείμενο επιβεβαιώνεται ότι τα δυτικοευρωπαϊκά καπιταλιστικά κράτη δεν πολεμούν ουσιαστικά κατά της Γερμανίας, δεν υπάρχει ανοιχτό δυτικό πολεμικό μέτωπο, γεγονός που συμβάλλει στις αρχικές επιτυχίες των Γερμανών ιμπεριαλιστών κατά της ΕΣΣΔ. Επίσης, γίνεται αναφορά και εξηγούνται οι προσωρινές στρατιωτικές αποτυχίες της ΕΣΣΔ από τη σκοπιά της δύναμης των όπλων, αφού η Γερμανία με την κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας κατέκτησε και την πολεμική της βιομηχανία, ενώ επίσης με την παράδοση της Γαλλίας στη Γερμανία (η γαλλική κυβέρνηση δεν αντιστάθηκε στην εισβολή), η τελευταία κατέκτησε και την πολεμική βιομηχανία της Γαλλίας. Ταυτόχρονα, όμως, γίνεται ανάλυση - εκτίμηση για το αναπόφευκτο της ήττας της Γερμανίας, ενώ επιβεβαιώνεται ξανά ο φιλειρηνικός χαρακτήρας του σοσιαλισμού, καθώς και η επιδίωξη της ΕΣΣΔ κάθε λαός να αποφασίζει ο ίδιος για το σύστημα, στο οποίο θέλει να ζει, χωρίς καμιά εξωτερική επέμβαση.
***
24η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΟΧΤΩΒΡΗ
Ομιλία του Στάλιν στην πανηγυρική συνεδρίαση για την επέτειο του Μεγάλου Οχτώβρη, το 1941
Σύντροφοι!
Πέρασαν 24 χρόνια από τότε που νίκησε η Σοσιαλιστική Επανάσταση του Οχτώβρη και εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μας το σοβιετικό καθεστώς. Βρισκόμαστε τώρα στο κατώφλι του επόμενου, 25ου χρόνου της ύπαρξης του σοβιετικού καθεστώτος.
Συνήθως στις πανηγυρικές συνεδριάσεις των επετείων της Επανάστασης του Οχτώβρη κάνουμε τον απολογισμό των επιτυχιών μας στον τομέα της ειρηνικής ανοικοδόμησης για το χρόνο που πέρασε. Εχουμε πραγματικά τη δυνατότητα να κάνουμε αυτόν τον απολογισμό, γιατί οι επιτυχίες μας στον τομέα της ειρηνικής ανοικοδόμησης μεγαλώνουν όχι μόνο από χρόνο σε χρόνο, αλλά και από μήνα σε μήνα. Ποιες είναι αυτές οι επιτυχίες και κατά πόσο είναι μεγάλες, αυτό το ξέρουν όλοι, τόσο οι φίλοι όσο και οι εχθροί.
Ο χρόνος, όμως, που μας πέρασε δεν είναι μόνο χρόνος ειρηνικής ανοικοδόμησης. Είναι ταυτόχρονα και χρόνος πολέμου ενάντια στους Γερμανούς επιδρομείς, που επιτέθηκαν ενάντια στη φιλειρηνική μας χώρα. Μόνο στους πρώτους έξι μήνες του έτους μπορέσαμε να συνεχίσουμε την ειρηνική, δημιουργική δουλειά μας. Η δεύτερη εξαμηνία, πάνω από 4 μήνες, περνάει μέσα σε συνθήκες άγριου πολέμου ενάντια στους Γερμανούς ιμπεριαλιστές. Ετσι, ο πόλεμος ήταν ένα σημείο στροφής στην ανάπτυξη της χώρας μας τον περασμένο χρόνο. Ο πόλεμος περιόρισε σημαντικά και σε ορισμένους τομείς σταμάτησε ολότελα την ειρηνική ανοικοδομητική δουλειά μας. Μας ανάγκασε να αναπροσαρμόσουμε όλη τη δουλειά μας πάνω σε πολεμικό ρυθμό. Μετέτρεψε τη χώρα μας σε ενιαία και συμπαγή μετόπισθεν, που εξυπηρετούν το μέτωπο, που εξυπηρετούν τον Κόκκινο Στρατό μας, το Πολεμικό Ναυτικό μας.
Η περίοδος της ειρηνικής ανοικοδόμησης τελείωσε. Αρχισε η περίοδος του απελευθερωτικού πολέμου ενάντια στους Γερμανούς επιδρομείς. Γι' αυτό είναι πολύ επίκαιρο να μπει το ζήτημα για τα αποτελέσματα του πολέμου μέσα στη δεύτερη εξαμηνία του περασμένου χρόνου, κυρίως στους τέσσερις και κάτι μήνες της δεύτερης εξαμηνίας του και για τα καθήκοντα που βάζουμε στον εαυτό μας σ' αυτόν τον απελευθερωτικό πόλεμο.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ
Είπα κιόλας σε έναν από τους λόγους μου στην αρχή του πολέμου, πως ο πόλεμος προκάλεσε μια επικίνδυνη απειλή για τη χώρα μας, πως πάνω από τη χώρα μας κρέμεται ένας σοβαρός κίνδυνος, πως πρέπει να καταλάβουμε, να νιώσουμε αυτόν τον κίνδυνο και να αναδιοργανώσουμε όλη τη δουλειά μας πάνω σε πολεμικό ρυθμό. Τώρα, ως συμπέρασμα από τους 4 μήνες του πολέμου, πρέπει να τονίσω πως αυτός ο κίνδυνος όχι μόνο δε λιγόστεψε, αλλά αντίθετα δυνάμωσε ακόμα πιο πολύ. Ο εχθρός κυρίευσε ένα μεγάλο μέρος από την Ουκρανία, τη Λευκορωσία, τη Μολδαβία, τη Λιθουανία, τη Λετονία, την Εσθονία, μια σειρά άλλες περιοχές, εισχώρησε ως την κοιλάδα του Ντονέτς, κρέμεται σαν μαύρο σύννεφο πάνω από το Λένινγκραντ, απειλεί την ένδοξη πρωτεύουσά μας, τη Μόσχα. Οι γερμανοφασίστες επιδρομείς ληστεύουν τη χώρα μας, καταστρέφουν τις πόλεις και τα χωριά μας, που δημιουργήθηκαν με τους κόπους των εργατών, των αγροτών και των διανοουμένων. Οι χιτλερικές ορδές σκοτώνουν και βιάζουν τους ειρηνικούς κατοίκους της χώρας μας, χωρίς να κάνουν διάκριση για τις γυναίκες, τα παιδιά, τους γέρους. Τ' αδέρφια μας στις κατεχόμενες περιοχές της χώρας μας στενάζουν κάτω από το ζυγό των Γερμανών καταπιεστών.
Ποτάμια χύνουν το εχθρικό αίμα οι μαχητές του στρατού και του στόλου μας, υπερασπίζοντας την τιμή και την ελευθερία της Πατρίδας, αποκρούοντας παλικαρίσια τις επιθέσεις του αποθηριωμένου εχθρού, δίνοντας παραδείγματα ανδρείας και ηρωισμού. Ομως, ο εχθρός δεν υποχωρεί μπροστά σε θυσίες, δε λογαριάζει καθόλου το αίμα των στρατιωτών του, ρίχνει στο μέτωπο όλο και νέα τμήματα σε αντικατάσταση των εκτός μάχης και εντείνει όλες τις δυνάμεις του για να πάρει το Λένινγκραντ και τη Μόσχα πριν έρθει ο χειμώνας, γιατί ξέρει πως ο χειμώνας δεν του υπόσχεται τίποτε καλό.
Μέσα στους 4 μήνες του πολέμου είχαμε 550 χιλιάδες νεκρούς, 378 χιλιάδες αγνοούμενους και έχουμε 1.020.000 τραυματίες. Στην ίδια περίοδο, ο εχθρός έχασε πάνω από 4 εκατομμύρια ανθρώπους, σε νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους.
Δε χωρεί αμφιβολία πως ως αποτέλεσμα των 4 μηνών του πολέμου, η Γερμανία, που οι ανθρώπινες εφεδρείες της εξαντλούνται κιόλας, βρίσκεται σημαντικά πιο αδυνατισμένη από τη Σοβιετική Ενωση, που οι εφεδρείες της μόλις τώρα ξετυλίγονται σε όλο τους το πλάτος.
ΑΠΟΤΥΧΙΑ TOY «KEPAYNOBOΛOY» ΠΟΛΕΜΟΥ
Επιχειρώντας την επίθεση στη χώρα μας, οι γερμανοφασίστες επιδρομείς υπολόγιζαν πως θα μπορέσουν ασφαλώς «να τελειώσουν» με τη Σοβιετική Ενωση μέσα σε ενάμιση - δυο μήνες και πως θα καταφέρουν σ' αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα να φτάσουν έως τα Ουράλια. Πρέπει να πούμε πως οι Γερμανοί δεν έκρυβαν αυτό το σχέδιο της «κεραυνοβόλας» νίκης. Αντίθετα, το διαφήμιζαν με κάθε τρόπο. Τα γεγονότα, ωστόσο, έδειξαν πόσο επιπόλαιο και ανεδαφικό ήταν το «κεραυνοβόλο» σχέδιο. Τώρα, αυτό το ξέφρενο σχέδιο πρέπει να θεωρείται οριστικά αποτυχημένο.
Πώς να εξηγηθεί ότι ο «κεραυνοβόλος» πόλεμος που πέτυχε στη Δυτική Ευρώπη, απέτυχε και δεν έπιασε στην Ανατολή;
Πού στηρίζονταν οι γερμανοφασίστες στρατηγοί, όταν υπολόγιζαν πως μέσα σε δυο μήνες θα τελειώσουν με τη Σοβιετική Ενωση και θα φτάσουν, σ' αυτό το σύντομο διάστημα, έως τα Ουράλια; Στηρίζονταν πρώτα απ' όλα στη σοβαρή ελπίδα να δημιουργήσουν ένα γενικό συνασπισμό ενάντια στην ΕΣΣΔ, να τραβήξουν τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής σ' αυτό το συνασπισμό, φοβερίζοντας προκαταρκτικά τους ιθύνοντες κύκλους αυτών των χωρών με τον μπαμπούλα της επανάστασης και ν' απομονώσουν έτσι πέρα για πέρα τη χώρα μας από τις άλλες δυνάμεις. Οι Γερμανοί ήξεραν πως η πολιτική τους, που ποντάρει πάνω στις αντιθέσεις ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις ορισμένων κρατών και ανάμεσα σ' αυτά τα κράτη και στη σοβιετική χώρα, είχε δώσει κιόλας τ' αποτελέσματά της στη Γαλλία, που οι κυβερνήτες της, αφήνοντας να τους φοβίσει το φάσμα της επανάστασης, έβαλαν με τρόμο κάτω από τα πόδια του Χίτλερ την πατρίδα τους, παρατώντας κάθε αντίσταση. Οι γερμανοφασίστες στρατηλάτες νόμιζαν πως θα γίνει το ίδιο και με τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ο διαβόητος Ες στάλθηκε στην Αγγλία από τους Γερμανούς φασίστες γι' αυτό το σκοπό, για να πείσει τους Αγγλους πολιτικούς να προσχωρήσουν στη γενική σταυροφορία ενάντια στην ΕΣΣΔ. Οι Γερμανοί όμως έπεσαν τρομερά έξω στους υπολογισμούς τους. Παρά τις προσπάθειες του Ες, η Μεγάλη Βρετανία και οι Ενωμένες Πολιτείες όχι μόνο δεν προσχώρησαν στη σταυροφορία των γερμανοφασιστών κατακτητών ενάντια στην ΕΣΣΔ, μα αντίθετα βρέθηκαν στο ίδιο στρατόπεδο με την ΕΣΣΔ ενάντια στη χιτλερική Γερμανία. Η ΕΣΣΔ όχι μόνο δε βρέθηκε απομονωμένη, μα αντίθετα απόκτησε καινούριους συμμάχους: Τη Μεγάλη Βρετανία, τις Ενωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες που κατέχονται από τους Γερμανούς. Φάνηκε πως η γερμανική πολιτική, που ποντάρει πάνω στις αντιθέσεις και φοβερίζει με τον μπαμπούλα της επανάστασης, ξόφλησε και δεν έχει πια πέραση μέσα στις καινούριες συνθήκες. Ακόμα παραπάνω: Η πολιτική αυτή κυοφορεί μεγάλους κινδύνους για τους Γερμανούς κατακτητές, γιατί με τις νέες συνθήκες που δημιούργησε ο πόλεμος οδηγεί σε διαμετρικά αντίθετα αποτελέσματα.
Οι Γερμανοί υπολόγιζαν, δεύτερο, στην αστάθεια του σοβιετικού καθεστώτος, στην αστάθεια των σοβιετικών μετόπισθεν, νομίζοντας πως με το πρώτο κιόλας σοβαρό χτύπημα και τις πρώτες αποτυχίες του Κόκκινου Στρατού, θα αρχίσουν συγκρούσεις ανάμεσα στους εργάτες και τους αγρότες, οι λαοί της ΕΣΣΔ θα πιαστούν στα χέρια, θα γίνουν εξεγέρσεις και η χώρα θα διαλυθεί στα συστατικά της μέρη, πράγμα που θα διευκόλυνε την προώθηση των Γερμανών κατακτητών και έως τα Ουράλια. Οι Γερμανοί όμως κι εδώ έπεσαν τρομερά έξω στους υπολογισμούς τους. Οι αποτυχίες του Κόκκινου Στρατού όχι μόνο δεν αδυνάτισαν, μα αντίθετα δυνάμωσαν ακόμα πιο πολύ τόσο την ένωση των εργατών και αγροτών, όσο και τη φιλία των λαών της ΕΣΣΔ. Κι ακόμα παραπάνω, μετέτρεψαν την οικογένεια των λαών της ΕΣΣΔ σ' ένα ενιαίο, ακλόνητο στρατόπεδο, που υποστηρίζει με αυταπάρνηση τον Κόκκινο Στρατό του, τον Κόκκινο Στόλο του. Ποτέ έως τώρα τα σοβιετικά μετόπισθεν δεν ήταν τόσο στέρεα, όσο τώρα. Είναι πολύ πιθανό ότι οποιοδήποτε άλλο κράτος, έχοντας τέτοιες απώλειες εδάφους σαν αυτές που έχουμε εμείς τώρα, δε θα άντεχε στη δοκιμασία και θα κλονιζόταν. Αν το σοβιετικό καθεστώς άντεξε τόσο εύκολα στη δοκιμασία και δυνάμωσε ακόμα πιο πολύ τα μετόπισθέν του, θα πει πως το σοβιετικό καθεστώς είναι τώρα το πιο στέρεο καθεστώς.
Τέλος, οι Γερμανοί επιδρομείς στήριζαν τους υπολογισμούς τους πάνω στην αδυναμία του Κόκκινου Στρατού και του Κόκκινου Στόλου, νομίζοντας πως ο γερμανικός στρατός και ο γερμανικός στόλος θα κατορθώσουν, με το πρώτο κιόλας χτύπημα, να ανατρέψουν και να σκορπίσουν το στρατό και το στόλο μας, ν' ανοίξουν το δρόμο για να προωθηθούν χωρίς εμπόδια στο εσωτερικό της χώρας μας. Οι Γερμανοί όμως κι εδώ έπεσαν τρομερά έξω στους υπολογισμούς τους, υπερτιμώντας τις δυνάμεις τους και υποτιμώντας το στρατό μας και το στόλο μας. Βέβαια, ο στρατός μας και ο στόλος μας είναι ακόμα νεαροί, πολεμούν μόλις 4 μήνες, δεν πρόλαβαν ακόμα να γίνουν πέρα για πέρα εμπειροπόλεμοι, ενώ έχουν απέναντί τους τον εμπειροπόλεμο στόλο και τον εμπειροπόλεμο στρατό των Γερμανών, που πολεμούν εδώ και δυο χρόνια.
Πρώτα - πρώτα όμως το ηθικό του στρατού μας είναι ανώτερο από το ηθικό του γερμανικού στρατού, γιατί ο στρατός μας υπερασπίζει την πατρίδα του από τους ξένους επιδρομείς και πιστεύει στο δίκιο της υπόθεσής του, ενώ ο γερμανικός στρατός διεξάγει έναν αρπακτικό πόλεμο και ληστεύει μια ξένη χώρα και δεν μπορεί ούτε μια στιγμή να πιστέψει στο δίκιο της απαίσιας υπόθεσής του. Δε χωρεί αμφιβολία, πως η ιδέα της υπεράσπισης της πατρίδας μας, που στο όνομά της πολεμάνε οι άνθρωποί μας, πρέπει να γεννήσει, και πραγματικά γεννάει, στο στρατό μας ήρωες, που ατσαλώνουν τον Κόκκινο Στρατό, ενώ η ιδέα της αρπαγής και της κατάκτησης μιας ξένης χώρας, που στο όνομά της διεξάγουν κυρίως τον πόλεμο οι Γερμανοί, πρέπει να γεννήσει, και γεννάει πραγματικά, μέσα στο γερμανικό στρατό τους επαγγελματίες ληστές, που δεν έχουν καμιά ηθική αρχή και που αποσυνθέτουν το γερμανικό στρατό.
Δεύτερο, προωθούμενος βαθιά μέσα στη χώρα μας, ο γερμανικός στρατός απομακρύνεται από τα δικά του τα γερμανικά μετόπισθεν, είναι αναγκασμένος να δρα σε εχθρικό περιβάλλον, είναι αναγκασμένος να οργανώνει καινούρια μετόπισθεν σε ξένη χώρα, που τα καταστρέφουν εξάλλου οι παρτιζάνοι μας, πράγμα που αποσυνθέτει ριζικά τον εφοδιασμό του γερμανικού στρατού, τον αναγκάζει να φοβάται τα μετόπισθέν του και κλονίζει την πίστη του στη σταθερότητα της θέσης του, ενώ ταυτόχρονα ο δικός μας στρατός δρα σε δικό του πάτριο περιβάλλον, έχει αδιάκοπη υποστήριξη από τα μετόπισθέν του, εξασφαλισμένο τον εφοδιασμό του σε ανθρώπινο και πολεμικό υλικό, σε εφόδια και έχει γερή εμπιστοσύνη στα μετόπισθέν του. Να γιατί ο στρατός μας αποδείχτηκε πιο δυνατός απ' όσο υπολόγιζαν οι Γερμανοί και ο γερμανικός στρατός πιο αδύνατος απ' όσο θα μπορούσε κανείς να υπολογίσει, κρίνοντας από τις καυχησιάρικες ρεκλάμες των Γερμανών κατακτητών.
Η άμυνα του Λένινγκραντ και της Μόσχας, όπου οι μεραρχίες μας εξόντωσαν τελευταία τριάντα ταχτικές γερμανικές μεραρχίες, δείχνει πως μέσα στη φωτιά του πολέμου για την πατρίδα σφυρηλατούνται, σφυρηλατήθηκαν κιόλας, οι νέοι Σοβιετικοί μαχητές και διοικητές, αεροπόροι, πυροβολητές, ολμιστές, τανκιστές, πεζοί, ναύτες, που αύριο θα γίνουν ο τρόμος του γερμανικού στρατού.
Δε χωρεί αμφιβολία, πως όλες αυτές οι συνθήκες μαζί προκαθόρισαν την αναπότρεπτη αποτυχία του «κεραυνοβόλου» πολέμου στην ανατολή.
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΜΑΣ
Ολα αυτά είναι, βέβαια, σωστά. Είναι όμως εξίσου σωστό πως δίπλα σ' αυτές τις ευνοϊκές συνθήκες υπάρχουν και μια σειρά από δυσμενείς για τον Κόκκινο Στρατό συνθήκες, που κάνουν ώστε ο στρατός μας να έχει προσωρινές αποτυχίες, τον αναγκάζουν να υποχωρεί, τον αναγκάζουν να εγκαταλείπει στον εχθρό ορισμένες περιοχές της χώρας μας.
Ποιες είναι αυτές οι δυσμενείς συνθήκες; Πού βρίσκονται οι αιτίες για τις προσωρινές στρατιωτικές αποτυχίες του Κόκκινου Στρατού;
Μια από τις αιτίες για τις αποτυχίες του Κόκκινου Στρατού είναι η έλλειψη δεύτερου μετώπου στην Ευρώπη ενάντια στα γερμανοφασιστικά στρατεύματα. Πραγματικά, τούτη τη στιγμή στην ευρωπαϊκή ήπειρο δεν υπάρχουν καθόλου στρατεύματα της Μεγάλης Βρετανίας ή των Ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής, που να κάνουν πόλεμο με τα γερμανοφασιστικά στρατεύματα κι έτσι οι Γερμανοί δεν είναι υποχρεωμένοι να κομματιάσουν τις δυνάμεις τους και να διεξάγουν πόλεμο σε δυο μέτωπα, στη Δύση και στην Ανατολή. Αυτό, όμως, επιτρέπει στους Γερμανούς να θεωρούν τα νώτα τους εξασφαλισμένα και τους δίνει τη δυνατότητα να ρίξουν πάνω στη χώρα μας όλα τα στρατεύματά τους και τα στρατεύματα των συμμάχων τους στην Ευρώπη. Η κατάσταση τώρα είναι τέτοια, ώστε η χώρα μας διεξάγει τον απελευθερωτικό πόλεμο μόνη της, χωρίς τη στρατιωτική βοήθεια οποιουδήποτε, ενάντια στις ενωμένες δυνάμεις των Γερμανών, Φινλανδών, Ρουμάνων, Ιταλών, Ούγγρων. Οι Γερμανοί καμαρώνουν για τις προσωρινές τους επιτυχίες και επαινούν χωρίς μέτρο το στρατό τους, βεβαιώνοντας πως αυτός μπορεί πάντα να κατανικά τον Κόκκινο Στρατό στις μάχες ένας προς έναν. Αυτοί όμως οι ισχυρισμοί των Γερμανών είναι καθαρή καυχησιολογία, γιατί είναι ακατανόητο πώς, τότε, οι Γερμανοί καταφεύγουν στη βοήθεια των Φινλανδών, Ρουμάνων, Ιταλών, Ούγγρων ενάντια στον Κόκκινο Στρατό, που πολεμάει αποκλειστικά με τις δικές του δυνάμεις, χωρίς στρατιωτική βοήθεια από έξω; Δε χωρεί αμφιβολία πως η έλλειψη δεύτερου μετώπου στην ηπειρωτική Ευρώπη ενάντια στους Γερμανούς, διευκολύνει σημαντικά τη θέση του γερμανικού στρατού. Επίσης, δε χωρεί αμφιβολία ότι το άνοιγμα του δεύτερου μετώπου στην ηπειρωτική Ευρώπη -και αυτό πρέπει να ανοιχτεί το γρηγορότερο- θα ελαφρώσει ουσιαστικά τη θέση του δικού μας στρατού σε βάρος του γερμανικού.
Αλλη αιτία για τις προσωρινές αποτυχίες του στρατού μας είναι η έλλειψη τανκς και σε μικρότερη κλίμακα αεροπορίας. Στο σύγχρονο πόλεμο είναι πολύ δύσκολο να μάχεται το πεζικό δίχως τανκς και δίχως αρκετή αεροπορική προκάλυψη από τον αέρα. Ποιοτικά η αεροπορία μας ξεπερνάει τη γερμανική αεροπορία, και οι ένδοξοι αεροπόροι μας έχουν κατακτήσει τη δόξα ατρόμητων μαχητών. Για την ώρα όμως έχουμε λιγότερα αεροπλάνα από τους Γερμανούς. Τα τανκς μας ποιοτικά είναι ανώτερα από τα γερμανικά τανκς και οι ένδοξοι τανκιστές και πυροβολητές μας πολλές φορές έτρεψαν σε φυγή τα παινεμένα γερμανικά στρατεύματα με τα πολυάριθμα τανκς τους. Εχουμε, όμως, πολύ λιγότερα τανκς από τους Γερμανούς. Εδώ βρίσκεται το μυστικό για τις προσωρινές επιτυχίες του γερμανικού στρατού. Δεν μπορούμε να πούμε πως η δική μας βιομηχανία τανκς δουλεύει άσχημα και δίνει στο μέτωπο μας λίγα τανκς. Οι Γερμανοί όμως κατασκευάζουν πολύ περισσότερα τανκς, γιατί έχουν τώρα στη διάθεσή τους όχι μόνο τη δική τους βιομηχανία τανκς, μα και τη βιομηχανία της Τσεχοσλοβακίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας, της Γαλλίας. Διαφορετικά, ο Κόκκινος Στρατός θα είχε από καιρό τσακίσει το γερμανικό στρατό, που δεν μπαίνει σε μάχη δίχως τανκς και δεν αντέχει στα χτυπήματα των τμημάτων μας αν δεν έχει υπεροχή σε τανκς.
Υπάρχει ένα μόνο μέσο, απαραίτητο για να εκμηδενίσουμε την υπεροχή των Γερμανών σε τανκς και να βελτιώσουμε έτσι ριζικά τη θέση του στρατού μας. Το μέσο αυτό συνίσταται όχι μόνο στο να μεγαλώσουμε κάμποσες φορές την παραγωγή τανκς στη χώρα μας, μα ακόμα και στο να αυξήσουμε απότομα την παραγωγή αντιαρματικών αεροπλάνων, αντιαρματικών όπλων και πυροβόλων, αντιαρματικών χειροβομβίδων και όλμων, να φτιάξουμε περισσότερα αντιαρματικά χαντάκια και κάθε λογής άλλα αντιαρματικά εμπόδια.
Αυτό είναι τώρα το καθήκον μας.
Εμείς μπορούμε να εκπληρώσουμε αυτό το καθήκον και πρέπει να το εκπληρώσουμε κι ας κοστίσει όσο θέλει.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ
Τους Γερμανούς κατακτητές, δηλαδή τους χιτλερικούς, τους ονομάζουμε συνήθως φασίστες. Οι χιτλερικοί, όπως φαίνεται, αυτό δεν το θεωρούν σωστό και επιμένουν να ονομάζονται «εθνικοσοσιαλιστές». Συνεπώς, οι Γερμανοί θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε, πως το κόμμα των χιτλερικών, το κόμμα των Γερμανών κατακτητών, που ληστεύει την Ευρώπη και οργάνωσε τη βάρβαρη επίθεση ενάντια στο σοσιαλιστικό μας κράτος, είναι ένα κόμμα σοσιαλιστικό. Είναι δυνατό αυτό; Τι κοινό μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στο σοσιαλισμό και τους χιτλερικούς αποθηριωμένους επιδρομείς, που ληστεύουν και καταπιέζουν τους λαούς της Ευρώπης;
Μπορεί, άραγε, να θεωρήσουμε τους χιτλερικούς σαν εθνικιστές; Οχι, δεν μπορεί! Στην πραγματικότητα, οι χιτλερικοί παρουσιάζονται τώρα όχι σαν εθνικιστές, αλλά σαν ιμπεριαλιστές. Οσο οι χιτλερικοί ασχολούνταν με τη συνένωση των γερμανικών εδαφών και με την προσάρτηση της Ρηνανίας, της Αυστρίας κτλ. υπήρχε κάποια βάση να θεωρούνται εθνικιστές. Από τότε όμως που άρπαξαν τα ξένα εδάφη και υποδούλωσαν τα ευρωπαϊκά έθνη - τους Τσέχους, τους Σλοβάκους, τους Πολωνούς, τους Νορβηγούς, τους Δανούς, τους Ολλανδούς, τους Βέλγους, τους Γάλλους, τους Σέρβους, τους Ελληνες, τους Ουκρανούς, τους Λευκορώσους, τους Βαλτικούς κ.ά. - και άρχισαν να αποβλέπουν στην παγκόσμια κυριαρχία, το χιτλερικό κόμμα έπαψε να είναι εθνικιστικό, γιατί από κείνη τη στιγμή έγινε κόμμα ιμπεριαλιστικό, καταπιεστικό.
Το κόμμα των χιτλερικών είναι ένα κόμμα ιμπεριαλιστών και μάλιστα των πιο αρπακτικών και κακούργων ιμπεριαλιστών απ' όλους τους ιμπεριαλιστές του κόσμου.
Μπορεί, άραγε, να θεωρούνται οι χιτλερικοί σοσιαλιστές; Οχι, δεν μπορεί. Στην πραγματικότητα οι χιτλερικοί είναι οι άσπονδοι εχθροί του σοσιαλισμού, οι πιο μαύροι αντιδραστικοί, που αφαίρεσαν από την εργατική τάξη και τους λαούς της Ευρώπης τις στοιχειώδικες δημοκρατικές ελευθερίες. Για να σκεπάσουν την αντιδραστική τους ουσία οι χιτλερικοί βρίζουν το αγγλοαμερικανικό εσωτερικό καθεστώς. Στην Αγγλία όμως και στις Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής υπάρχουν στοιχειώδικες δημοκρατικές ελευθερίες, υπάρχουν επαγγελματικά συνδικάτα των εργατών και υπαλλήλων, υπάρχουν εργατικά κόμματα, υπάρχει βουλή, ενώ στη Γερμανία, κάτω από το χιτλερικό καθεστώς, έχουν καταργηθεί όλοι αυτοί οι θεσμοί. Φτάνει να παραβάλει κανείς αυτές τις δυο σειρές γεγονότων, για να καταλάβει το αντιδραστικό περιεχόμενο του χιτλερικού καθεστώτος και όλη την ψευτιά της φλυαρίας των Γερμανών φασιστών για το αγγλοαμερικανικό πλουτοκρατικό καθεστώς. Μ' άλλα λόγια, το χιτλερικό καθεστώς είναι αντίγραφο του αντιδραστικού εκείνου καθεστώτος που υπήρχε στη Ρωσία με τον τσαρισμό. Είναι γνωστό, πως οι χιτλερικοί με την ίδια προθυμία καταπατούν τα δικαιώματα των εργατών, τα δικαιώματα των διανοουμένων και τα δικαιώματα των λαών, όπως τα καταπατούσε το τσαρικό καθεστώς, πως με την ίδια προθυμία οργανώνουν μεσαιωνικά πογκρόμ κατά των Εβραίων, όπως τα οργάνωνε και το τσαρικό καθεστώς.
Το χιτλερικό κόμμα είναι κόμμα των εχθρών των δημοκρατικών ελευθεριών, κόμμα της μεσαιωνικής αντίδρασης και των φανατικών πογκρόμ.
Και αν αυτοί οι ξέφρενοι ιμπεριαλιστές και οι χειρότεροι αντιδραστικοί, όλο και εξακολουθούν να παρουσιάζονται σαν «εθνικιστές» και «σοσιαλιστές», το κάνουν για να ξεγελάσουν το λαό, να εξαπατήσουν τους απλοϊκούς και να σκεπάσουν με τη σημαία του «εθνικισμού» και του «σοσιαλισμού» τη ληστρική ιμπεριαλιστική τους φύση.
Κοράκια, που στολίζονται με φτερά παγονιού... Οσο όμως κι αν στολιστούν τα κοράκια με τα φτερά παγονιού, δεν παύουν να είναι κοράκια.
«Πρέπει με όλα τα μέσα - λέει ο Χίτλερ - να πετύχουμε ώστε οι Γερμανοί να κατακτήσουν τον κόσμο: Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε τη μεγάλη μας γερμανική αυτοκρατορία, πρέπει πρώτα απ' όλα να εκτοπίσουμε και να εξοντώσουμε τους σλαβικούς λαούς - Ρώσους, Πολωνούς, Τσέχους, Σλοβάκους, Βούλγαρους, Ουκρανούς, Λευκορώσους. Δεν υπάρχει κανένας λαγός να μην το κάνουμε αυτό».
«Ο άνθρωπος - λέει ο Χίτλερ - είναι αμαρτωλός από γεννησιμιού του, μπορεί να τον διευθύνεις μόνο με τη δύναμη. Απέναντί του μπορεί να χρησιμοποιηθούν οποιεσδήποτε μέθοδοι. Οταν το ζητάει η πολιτική, πρέπει να λέμε ψέματα, να προδίνουμε, ακόμα και να σκοτώνουμε».
«Σκοτώνετε - λέει ο Γκέριγκ - τον καθένα που είναι αντίθετός μας, σκοτώνετε, σκοτώνετε, δεν έχετε εσείς την ευθύνη γι' αυτό αλλά εγώ, λοιπόν, σκοτώνετε!».
«Εγώ απελευθερώνω τον άνθρωπο - λέει ο Χίτλερ - από την εξευτελιστική αυτή χίμαιρα, που λέγεται συνείδηση. Η συνείδηση, όπως και η μόρφωση, παραμορφώνει τον άνθρωπο. Εχω τούτο το πλεονέκτημα, ότι δε με συγκρατεί καμιά επινόηση θεωρητικής ή ηθικής τάξης».
Σε μια διαταγή της γερμανικής διοίκησης προς το 489 σύνταγμα πεζικού, με ημερομηνία 25 του Σεπτέμβρη, που βρέθηκε πάνω σ' ένα Γερμανό υπαξιωματικό, αναφέρεται:
«Διατάζω να ανοίγετε πυρ ενάντια σε κάθε Ρώσο μόλις εμφανιστεί σε απόσταση 600 μέτρων. Ο Ρώσος πρέπει να ξέρει, πως έχει απέναντί του έναν αποφασιστικό εχθρό και πως δεν μπορεί να περιμένει καμιά επιείκεια».
Σ' ένα διάγγελμα της γερμανικής διοίκησης προς τους στρατιώτες, που βρέθηκε πάνω στο σκοτωμένο υπολοχαγό Γουσταύο Τσίγκελ, από τη Φραγκφούρτη πάνω στο Μάιν, αναφέρεται:
«Εσύ δεν έχεις καρδιά και νεύρα, στον πόλεμο αυτά δε χρειάζονται. Πνίξε μέσα σου τη λύπη και τη συμπόνια, σκότωνε κάθε Ρώσο, κάθε Σοβιετικό, μη διστάζεις αν μπροστά σου είναι γέρος ή γυναίκα, κορίτσι ή αγόρι, σκότωνε, έτσι σώζεις τον εαυτό σου από την καταστροφή, εξασφαλίζεις το μέλλον της οικογενείας σου και δοξάζεσαι στους αιώνες».
Ορίστε το πρόγραμμα και οι υποδείξεις των ηγετών του χιτλερικού κόμματος και της χιτλερικής διοίκησης, πρόγραμμα και υποδείξεις ανθρώπων, που έχασαν την ανθρώπινη υπόσταση και ξέπεσαν στο επίπεδο των άγριων θηρίων.
Κι αυτοί οι άνθρωποι, που δεν έχουν συνείδηση και τιμή, οι άνθρωποι με την ηθική των άγριων θηρίων, έχουν το θράσος να καλούν στην εξόντωση του μεγάλου ρωσικού έθνους, του έθνους του Πλεχάνοφ και του Λένιν, του Μπελίνσκι και του Τσερνισέφσκι, του Πούσκιν και του Τολστόι, του Γκλίνκα και του Τσαϊκόφσκι, του Γκόρκι και του Τσέχοφ, του Σετσένοφ και του Πάβλοφ, του Ρέπιν και του Σούρικοφ, του Σουβάροφ και του Κουτούζοφ!...
Οι Γερμανοί επιδρομείς θέλουν να κάνουν έναν πόλεμο εξοντωτικό ενάντια στους λαούς της ΕΣΣΔ. Τι να γίνει; Αν οι Γερμανοί θέλουν έναν πόλεμο εξόντωσης, θα τον έχουν.
Από τούτη τη στιγμή το καθήκον μας, το καθήκον των λαών της ΕΣΣΔ, το καθήκον των μαχητών, των διοικητών και των πολιτικών στελεχών του στρατού και του ναυτικού μας είναι να εξοντώσουν ως τον τελευταίο όλους τους Γερμανούς, που μπήκαν στο έδαφος της πατρίδας μας σαν κατακτητές της.
Κανένα έλεος για τους Γερμανούς κατακτητές!
Θάνατος στους Γερμανούς επιδρομείς!
Η ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΝ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ
Και μόνο το γεγονός ότι οι Γερμανοί κατακτητές στον ηθικό ξεπεσμό τους, έχοντας χάσει την ανθρώπινη υπόσταση, ξέπεσαν από καιρό στο επίπεδο των αγρίων θηρίων, και μόνο το γεγονός αυτό λέει πως είναι καταδικασμένοι σε αναπόφευκτη καταστροφή. Η αναπόφευκτη όμως καταστροφή των χιτλερικών κατακτητών και των στρατευμάτων τους δεν καθορίζεται μόνο από τους ηθικούς συντελεστές.
Υπάρχουν τρεις πολύ βασικοί συντελεστές, που η δύναμή τους μεγαλώνει από μέρα σε μέρα και που θα οδηγήσουν στο κοντινό μέλλον στην αναπόφευκτη συντριβή του ληστρικού χιτλερικού ιμπεριαλισμού.
Είναι, πρώτο, η αστάθεια των ευρωπαϊκών μετόπισθεν της ιμπεριαλιστικής Γερμανίας, η αστάθεια της «νέας τάξης» στην Ευρώπη. Οι Γερμανοί κατακτητές υποδούλωσαν τους λαούς της ευρωπαϊκής ηπείρου, από τη Γαλλία έως τη σοβιετική Βαλτική, από τη Νορβηγία, Δανία, Βέλγιο, Ολλανδία και σοβιετική Λευκορωσία έως τα Βαλκάνια και τη σοβιετική Ουκρανία, τους στέρησαν τις στοιχειώδικες δημοκρατικές ελευθερίες, τους στέρησαν το δικαίωμα να διαφεντεύουν την τύχη τους, τους αφαίρεσαν το στάρι, το κρέας, τις πρώτες ύλες, τους έκαναν σκλάβους τους, σταύρωσαν τους Πολωνούς, τους Τσέχους, τους Σέρβους και αποφάσισαν πως, έχοντας κατακτήσει την κυριαρχία στην Ευρώπη, μπορούν πια να χτίσουν πάνω σ' αυτή τη βάση την παγκόσμια κυριαρχία της Γερμανίας. Αυτό το ονομάζουν «νέα τάξη στην Ευρώπη». Τι είναι όμως αυτή η «βάση», τι είναι αυτή η «νέα τάξη»; Μόνον οι χιτλερικοί ναρκισσευόμενοι βλάκες δε βλέπουν πως η «νέα τάξη» στην Ευρώπη και η περιβόητη «βάση» αυτής της τάξης, είναι ένα ηφαίστειο έτοιμο να ξεσπάσει σε οποιαδήποτε στιγμή και να θάψει το γερμανικό ιμπεριαλιστικό χάρτινο οικοδόμημα. Αναφέρουν τον Ναπολέοντα και βεβαιώνουν πως ο Χίτλερ ενεργεί σαν τον Ναπολέοντα και πως μοιάζει σε όλα του με τον Ναπολέοντα. Ομως, πρώτα πρώτα, δε θα 'πρεπε να ξεχνιέται ποια ήταν η τύχη του Ναπολέοντα. Και δεύτερο, ο Χίτλερ μοιάζει με τον Ναπολέοντα όσο το γατάκι μοιάζει με το λιοντάρι. Γιατί ο Ναπολέοντας αγωνιζόταν ενάντια στις δυνάμεις της αντίδρασης, στηριζόμενος στις προοδευτικές δυνάμεις, ενώ, αντίθετα, ο Χίτλερ στηρίζεται στις αντιδραστικές δυνάμεις για να πολεμήσει τις προοδευτικές δυνάμεις. Μόνο οι χιτλερικοί βλάκες του Βερολίνου δεν μπορούν να καταλάβουν πως οι υποδουλωμένοι λαοί της Ευρώπης θα αγωνιστούν και θα ξεσηκωθούν ενάντια στη χιτλερική τυραννία, Ποιος μπορεί ν' αμφιβάλλει ότι η ΕΣΣΔ, η Μεγάλη Βρετανία και οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής θα υποστηρίξουν πέρα για πέρα τους λαούς της Ευρώπης στον απελευθερωτικό τους αγώνα ενάντια στη χιτλερική τυραννία;
Δεύτερο, είναι η αστάθεια των μετόπισθεν των χιτλερικών κατακτητών μέσα στην ίδια τη Γερμανία. Οσο οι χιτλερικοί ασχολούνταν να περιμαζέψουν τη Γερμανία, που την είχε κομματιάσει η Συνθήκη των Βερσαλλιών, μπορούσαν να έχουν την υποστήριξη του γερμανικού λαού, που τον εμψύχωνε το ιδανικό της ανόρθωσης της Γερμανίας. Οταν όμως το ζήτημα αυτό λύθηκε πια και οι χιτλερικοί μπήκαν στο δρόμο του ιμπεριαλισμού, στο δρόμο της αρπαγής των ξένων εδαφών και της υποδούλωσης των ξένων λαών - κάνοντας τους λαούς της Ευρώπης και τους λαούς της ΕΣΣΔ άσπονδους εχθρούς της σημερινής Γερμανίας - μέσα στο γερμανικό λαό έγινε μια βαθιά μεταστροφή ενάντια στη συνέχιση του πολέμου, για την κατάπαυση του πολέμου.
Πάνω από δυο χρόνια αιματηρός πόλεμος που το τέλος του δε φαίνεται ακόμα πουθενά, εκατομμύρια ανθρώπινα θύματα, πείνα, αθλιότητα, επιδημίες, παντού μια εχθρική για τους Γερμανούς ατμόσφαιρα, η ανόητη πολιτική του Χίτλερ, που μετέβαλε τους λαούς της ΕΣΣΔ σε άσπονδους εχθρούς της σημερινής Γερμανίας, όλα αυτά δεν μπορούσαν να μη στρέψουν το γερμανικό λαό ενάντια στον άσκοπο και καταστρεπτικό πόλεμο. Μόνον οι χιτλερικοί βλάκες δεν μπορούν να καταλάβουν πως όχι μόνο τα ευρωπαϊκά μετόπισθεν, μα και τα γερμανικά μετόπισθεν των γερμανικών στρατευμάτων, αποτελούν ένα ηφαίστειο έτοιμο να ξεσπάσει και να θάψει τους χιτλερικούς τυχοδιώκτες.
Και, τέλος, είναι ο συνασπισμός της ΕΣΣΔ, της Μεγάλης Βρετανίας και των Ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής ενάντια στους γερμανοφασίστες ιμπεριαλιστές. Είναι το γεγονός, πως η Μεγάλη Βρετανία, οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Σοβιετική Ενωση συνενώθηκαν σε ένα ενιαίο στρατόπεδο, που έβαλε για σκοπό του τη συντριβή των χιτλερικών ιμπεριαλιστών και των κατακτητικών στρατιών τους. Ο σημερινός πόλεμος είναι πόλεμος κινητήρων. Τον πόλεμο θα τον κερδίσει εκείνος που θα 'χει συντριπτική υπεροχή στην παραγωγή κινητήρων. Αν ενώσουμε την παραγωγή κινητήρων των Ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής, της Μεγάλης Βρετανίας και της ΕΣΣΔ, τότε θα έχουμε, σε σύγκριση με τη Γερμανία, τουλάχιστον τρεις φορές περισσότερους κινητήρες. Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία για την αναπότρεπτη καταστροφή του χιτλερικού ληστρικού ιμπεριαλισμού.
Η τελευταία συνδιάσκεψη των τριών Δυνάμεων στη Μόσχα, με τη συμμετοχή του αντιπροσώπου της Μεγάλης Βρετανίας κ. Μπίβερμπουκ και του αντιπροσώπου των Ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής κ. Χάριμαν, αποφάσισε να βοηθήσει συστηματικά τη χώρα μας σε τανκς και αεροπορία. Οπως είναι γνωστό, αρχίσαμε κιόλας να παίρνουμε, σε εκτέλεση αυτής της απόφασης, τανκς και αεροπλάνα. Λίγο νωρίτερα, η Μεγάλη Βρετανία είχε εξασφαλίσει τον ανεφοδιασμό της χώρας μας σε υλικά που μας έλειπαν, όπως αλουμίνιο, μολύβι, νικέλιο, καουτσούκ. Αν προστεθεί σ' αυτό και το γεγονός ότι αυτές τις μέρες οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής αποφάσισαν να χορηγήσουν στη Σοβιετική Ενωση δάνειο από ένα δισεκατομμύριο δολάρια, τότε μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα, πως ο συνασπισμός των Ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής, της Μεγάλης Βρετανίας και της ΕΣΣΔ είναι πραγματικότητα, που μεγαλώνει για το καλό του κοινού απελευθερωτικού μας έργου.
Αυτοί είναι οι συντελεστές, που καθορίζουν την αναπότρεπτη καταστροφή του γερμανοφασιστικού ιμπεριαλισμού.
ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΜΑΣ
Ο Λένιν ξεχώριζε δύο ειδών πολέμους: κατακτητικούς και συνεπώς άδικους πολέμους και απελευθερωτικούς, δίκαιους πολέμους.
Οι Γερμανοί διεξάγουν τώρα έναν κατακτητικό, άδικο πόλεμο, που αποβλέπει στην αρπαγή ξένου εδάφους και στην υποδούλωση ξένων λαών. Γι' αυτό όλοι οι τίμιοι άνθρωποι πρέπει να ξεσηκωθούν ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές, σαν εχθρούς.
Αντίθετα από τη χιτλερική Γερμανία, η Σοβιετική Ενωση και οι σύμμαχοί της διεξάγουν έναν πόλεμο απελευθερωτικό, δίκαιο, που αποβλέπει στην απελευθέρωση των υποδουλωμένων λαών της Ευρώπης και της ΕΣΣΔ από τη χιτλερική τυραννία. Γι' αυτό όλοι οι τίμιοι άνθρωποι πρέπει να υποστηρίξουν τους στρατούς της ΕΣΣΔ, της Μεγάλης Βρετανίας και των άλλων συμμάχων, σαν στρατούς απελευθερωτικούς.
Εμείς δεν έχουμε, κι ούτε μπορεί να έχουμε, τέτοιους σκοπούς του πολέμου, όπως η κατάκτηση ξένων εδαφών, η υποδούλωση ξένων λαών, αδιάφορο αν πρόκειται για λαούς και εδάφη της Ευρώπης ή για λαούς και εδάφη της Ασίας μαζί και του Ιράν. Ο πρώτος μας σκοπός είναι να απελευθερώσουμε τα δικά μας εδάφη και τους δικούς μας λαούς από το γερμανοφασιστικό ζυγό.
Εμείς δεν έχουμε, ούτε μπορεί να έχουμε, τέτοιους σκοπούς όπως η επιβολή της δικής μας θέλησης και του δικού μας καθεστώτος στους σλαβικούς ή στους άλλους υπόδουλους λαούς της Ευρώπης, που περιμένουν τη βοήθειά μας. Ο σκοπός μας είναι να βοηθήσουμε αυτούς τους λαούς στον απελευθερωτικό τους αγώνα ενάντια στη χιτλερική τυραννία, και κατόπι να τους δώσουμε πλήρη ελευθερία να έχουν στη χώρα τους το καθεστώς που θέλουν. Καμιά ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις των άλλων λαών!
Για να πραγματοποιηθούν όμως αυτοί οι σκοποί, πρέπει να συντριβεί η στρατιωτική δύναμη των Γερμανών κατακτητών, πρέπει να εξοντωθούν ως τον τελευταίο όλοι οι Γερμανοί επιδρομείς που εισχώρησαν μέσα στην πατρίδα μας για να την υποδουλώσουν.
Γι' αυτό, όμως, είναι ανάγκη ο στρατός και το ναυτικό μας να έχουν δραστήρια και ενεργητική υποστήριξη από ολόκληρη τη χώρα μας, οι εργάτες μας και οι υπάλληλοι, άνδρες και γυναίκες, να εργάζονται ασταμάτητα στις επιχειρήσεις μας και να δίνουν στο μέτωπο όλο και περισσότερα τανκς, αντιαρματικά όπλα και πυροβόλα, αεροπλάνα, κανόνια, όλμους, πολυβόλα, τουφέκια, πολεμοφόδια οι άνδρες και οι γυναίκες των κολχόζ μας να δουλεύουν ασταμάτητα στα χωράφια τους και να δίνουν στο μέτωπο και στη χώρα όλο και περισσότερο στάρι, κρέας, πρώτες ύλες για τη βιομηχανία, όλη η χώρα μας και όλοι οι λαοί της ΕΣΣΔ να οργανωθούν σε ένα πολεμικό στρατόπεδο, που να διεξάγει, μαζί με το στρατό και το ναυτικό μας, το μεγάλο απελευθερωτικό πόλεμο για την τιμή και την ελευθερία της πατρίδας μας, για τη συντριβή των γερμανικών στρατιών.
Αυτό είναι τώρα το καθήκον μας.
Μπορούμε και πρέπει να εκπληρώσουμε αυτό το καθήκον.
Μονάχα πραγματοποιώντας αυτό το καθήκον και συντρίβοντας τους Γερμανούς κατακτητές θα μπορέσουμε να πετύχουμε μακρόχρονη και δίκαιη ειρήνη.
- Για την πλήρη συντριβή των Γερμανών κατακτητών!
- Για την απελευθέρωση όλων των υποδουλωμένων λαών, που στενάζουν κάτω από το ζυγό της χιτλερικής τυραννίας!
- Ζήτω η ατράνταχτη φιλία των λαών της Σοβιετικής Ενωσης!
- Ζήτω ο Κόκκινος Στρατός μας και ο Κόκκινος Στόλος μας!
- Ζήτω η δοξασμένη Πατρίδα μας!
- Η υπόθεσή μας είναι δίκαιη, η νίκη θα είναι δική μας.
(Ολοι σηκώνονται. Τραγουδούν τη «Διεθνή»)
* Αναδημοσιεύεται από το βιβλίο «Ι. Β. Στάλιν - Ο Μεγάλος Πόλεμος για την Πατρίδα», εκδόσεις «Νέα Βιβλία», 1946
