Τουρισμός: «Τανγκό» κυβέρνησης - μεγαλοξενοδόχων

Τουρισμός: «Τανγκό» κυβέρνησης - μεγαλοξενοδόχων 
ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
 Τουρισμός: «Τανγκό» κυβέρνησης - μεγαλοξενοδόχων


Του συνεργάτη του 902.gr Πέτρου Μαζαράκη

 Με κάθε επισημότητα επιβεβαιώθηκε το τελευταίο διάστημα ο ανεπίσημος, μέχρι πρότινος, «έρωτας» κυβέρνησης - ξενοδόχων. Μια σχέση συμφέροντος από την οποία η κυβέρνηση προσδοκά πολιτικά οφέλη, ενώ οι ισχυροί ξενοδόχοι προσβλέπουν σε ευνοϊκές ρυθμίσεις για δάνεια και επενδύσεις, αλλά και γενναίο μερίδιο από την πίτα των αποκρατικοποιήσεων φιλέτων της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου, λιμανιών και αεροδρομίων.
 Βέβαιοι, χαμένοι θα πρέπει να θεωρούνται οι εργαζόμενοι στον τουρισμό, καθώς η κυβέρνηση εμφανίζεται πρόθυμη να θυσιάσει τους μισθούς και τα εργασιακά τους δικαιώματα προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις εγχώριων και ξένων ομίλων που θέλουν να αποκτήσουν «κοψοχρονιά» τα φιλέτα της περιουσίας του Δημοσίου. Χαμένοι, όμως, είναι ήδη χιλιάδες μικροί επιχειρηματίες του τουρισμού, οι οποίοι συνθλίβονται από την οικονομική κρίση και την ασφυκτική πίεση των μεγάλων ομίλων του χώρου.
 Η κυβέρνηση φέρεται να επιλέγει τον τουρισμό ως το επικοινωνιακό σωσίβιο που χρειάζεται προκειμένου να εμφανίσει ενδείξεις έστω ότι η πολιτική της πιάνει τόπο και η οικονομική ανάκαμψη βρίσκεται προ των πυλών. Στο πλαίσιο αυτό σπεύδει να προσφέρει στους μεγαλοξενοδόχους γενναία «προίκα» και ατελείωτα δώρα.
 Αρχικά, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) απέκτησε θεσμικό ρόλο καθώς χρίστηκε επίσημος «κοινωνικός εταίρος». Σηματοδοτώντας με αυτό τον τρόπο τις ανακατατάξεις που συντελούνται στην ηγεσία της οικονομικής ολιγαρχίας της χώρας, με τους ισχυρούς επιχειρηματίες του τουρισμού να ενισχύουν διαρκώς τη θέση τους.
 Τα κυβερνητικά δώρα προς τους ξενοδόχους δεν έχουν τέλος καθώς ακολουθεί πολυνομοσχέδιο για τον τουρισμό (σ.σ. δόθηκε για διαβούλευση την περασμένη Τετάρτη) με πλήθος ευνοϊκών ρυθμίσεων.
Ρεσάλτο συμφερόντων στον ΕΟΤ
 Δρομολογείται, παράλληλα, η αναδιοργάνωση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ). Ο τελευταίος, μάλιστα, απέκτησε νέο ΔΣ στο οποίο μετέχουν οι πρόεδροι τριών ενώσεων ξενοδόχων με προφανείς συμβολισμούς: Ο Γρ. Τάσιος της Χαλκιδικής απ’ όπου προέρχεται και ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ, ο Α. Φιορεντίνος της Μυκόνου, ο οποίος είναι, ταυτόχρονα, αντιπρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΞΕΕ) και γγ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (ΠΟΞ) και ο Α. Καμπουράκης της Ρόδου, γνωστός μεγαλοξενοδόχος.
 Ας σημειωθεί ότι οι ξενοδόχοι των συγκεκριμένων περιοχών μαζί με τους αντίστοιχους της Κρήτης μοιράζονται τη μερίδα του λέοντος των τουριστικών εισπράξεων κάθε καλοκαίρι αφού εκεί κατευθύνονται οι περισσότεροι ξένοι τουρίστες.
 Επιπλέον, σ’ αυτές τις περιοχές επικρατούν συνθήκες εργασιακής ζούγκλας καθώς οργιάζει η ανασφάλιστη εργασία (αγγίζει το 60% σε κάποιες περιπτώσεις), χιλιάδες εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι επί μήνες, ενώ τα γραφεία Επιθεώρησης Εργασίας πρακτικά δεν λειτουργούν, αφού στελεχώνονται μόλις από 1-2 υπαλλήλους, οι οποίοι καλούνται να ελέγξουν χιλιάδες επιχειρήσεις, αρκετές από τις οποίες ανήκουν σε ισχυρούς τοπικούς παράγοντες με πολιτικές διασυνδέσεις στα κόμματα που κυβερνούν διαχρονικά τη χώρα.
 Η κυβέρνηση καλλιεργεί κλίμα αισιοδοξίας για οικονομική ανάκαμψη στα χρόνια που ακολουθούν.
 Στο ίδιο μήκος κύματος οι ξενοδόχοι σπεύδουν να προσφέρουν στην κυβέρνηση προσδοκίες για άμεση ανάκαμψη της τουριστικής κίνησης από το εξωτερικό και περισσότερες τουριστικές εισπράξεις υπό προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις όπως η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς κρουαζιέρας, των ακτοπλοϊκών συνδέσεων, της αγοράς αερομεταφορών, αλλά και ευνοϊκές ρυθμίσεις ώστε να εισέλθουν στην ελληνική αγορά γνωστές ξενοδοχειακές αλυσίδες.
Κερδισμένοι μόνο οι μεγάλοι όμιλοι
 Αποκαλυπτικά είναι, ωστόσο, τα πιο πρόσφατα στοιχεία που παρουσίασε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων (ΠΟΞ). Είναι αποκαλυπτικά για το ποιοι ωφελούνται από την οικονομική κρίση. Αυτοί δεν είναι άλλοι παρά οι ισχυροί ξενοδοχειακοί όμιλοι και μεγαλοξενοδόχοι περιοχών όπως η Κρήτη, η Ρόδος και η Κως η Χαλκιδική, η Μύκονος και η Σαντορίνη,
 Και ελάχιστες επιχειρήσεις σε περιοχές όπως η Κέρκυρα, η Ζάκυνθος, η Κεφαλονιά και η Δυτ. Πελοπόννησος.
 Τα στοιχεία δείχνουν πως, παρά την κορύφωση της οικονομικής κρίσης, συγκρίνοντας το διάστημα Γενάρης - Νοέμβρης, από το 2009 μέχρι το 2012, η αεροπορική κίνηση από το εξωτερικό (αφίξεις) αυξήθηκε 2,48%. Τον περασμένο Ιούλιο, μάλιστα, τα κατειλημμένα δωμάτια ήταν περισσότερα ακόμα και από τον αντίστοιχο μήνα του 2011, όταν κατέφθαναν καραβιές ξένοι τουρίστες που επρόκειτο να ταξιδέψουν στις χώρες της Βόρειας Αφρικής, αλλά τελικά προτίμησαν τη χώρα μας εξαιτίας των πολεμικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ στη Λιβύη και την ανάφλεξη που είχε πυροδοτηθεί στις χώρες της περιοχής.
 Κι ενώ το τουριστικό ρεύμα από το εξωτερικό κατέγραφε άνοδο, εκατοντάδες ξενοδοχεία παρέμεναν κλειστά ή λειτουργούσαν για μικρότερη περίοδο. Είναι χαρακτηριστικό ότι την περίοδο 2008-2012 λειτούργησαν 12% λιγότερα δωμάτια στις γνωστότερες τουριστικές περιοχές, παρά την αυξημένη τουριστική κίνηση.
 Κερδισμένες από αυτό ήταν οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που λειτούργησαν και ιδιαίτερα τα μεγαλύτερα από αυτά, τα οποία κατάφεραν να διαθέσουν 7,9% περισσότερα δωμάτιά τους.
 Ενδεικτικό του ανελέητου ανταγωνισμού των ξενοδόχων είναι το γεγονός πως ενώ πολλά ξενοδοχεία στις τουριστικές περιοχές παρέμεναν κλειστά λόγω αναδουλειάς κι ενώ το ίδιο συνέβαινε και στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, εντούτοις άνοιξαν νέα ξενοδοχεία στις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Προσβλέποντας να «αρπάξουν» την πελατεία εκείνων που δεν θα άντεχαν στην κρίση.
 Οι αριθμοί, ως συνήθως, αποτυπώνουν μόνο ένα μέρος της αλήθειας. Έτσι, την περίοδο 2008-2012 τα ξενοδοχεία της χώρας εμφανίζουν μείωση εσόδων της τάξης του 22,7%. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι στις κύριες τουριστικές περιοχές η μείωση ήταν της τάξης του 10%, ενώ οι ισχυρές επιχειρήσεις του κλάδου είτε δεν εμφάνισαν μείωση ή κατέγραψαν ακόμα και αύξηση εσόδων. Την ίδια στιγμή οι αμοιβές των εργαζομένων μειώνονταν δραματικά με πρόσχημα την επιβίωση των επιχειρήσεων…
 Κι ενώ η μείωση εσόδων στις τουριστικές περιοχές ήταν «ελεγχόμενη» στα επίπεδα του 10%, τα μικρά ξενοδοχεία στην υπόλοιπη χώρα εμφάνιζαν μείωση τζίρου άνω του 50%. Το αποτέλεσμα είναι πολλά από αυτά είτε να έχουν κλείσει ή να απειλούνται άμεσα με λουκέτο.
 Σ’ αυτό συνετέλεσε και η κατάρρευση του εσωτερικού τουρισμού, καθώς η πλειοψηφία αυτών των μονάδων συντηρούνταν από τους Έλληνες ταξιδιώτες οι οποίοι ξέμειναν από ρευστό. Επιπλέον, ματαιώθηκε το μεγαλύτερο μέρος των προγραμμάτων κοινωνικού τουρισμού, ενώ και οι εκδρομές των ΚΑΠΗ περιορίστηκαν καθώς σταμάτησε η χρηματοδότηση των δήμων.
 Ότι η επιβίωση των μικρών ιδιαίτερα ξενοδοχείων δεν σχετίζεται με τις αποδοχές των εργαζομένων αποδείχθηκε στην πράξη. Οι αμοιβές των εργαζόμενων μειώθηκαν δραματικά καθώς η φιλοεργοδοτική πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας των υπαλλήλων επισιτισμού - τουρισμού αποδέχθηκε μείωση 15%, αλλά στην πράξη οι μισθοί έχουν μειωθεί έως και 50%. Από τη μεγάλη μείωση του κόστους εργασίας, όμως, κερδισμένοι βγαίνουν και πάλι μόνο οι μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις.
 Στα περισσότερα μικρά ξενοδοχεία, μάλιστα, οι αμοιβές των εργαζομένων έφθασε να είναι μικρότερες απ’ όσα πλήρωσαν πέρυσι οι ιδιοκτήτες τους για πετρέλαιο! (σ.σ. το παραδέχθηκε ο επικεφαλής της ΠΟΞ Γ. Ρέτσος).
 Ακόμα και δωρεάν, όμως, αν δούλευαν οι εργαζόμενοι, οι περισσότερες μικρές επιχειρήσεις θα απειλούνταν με λουκέτο, αφού τα υπόλοιπα λειτουργικά κόστη αυξάνουν και η δουλειά μειώνεται μέχρι εξαφάνισης. Είτε λόγω της κρίσης είτε επειδή οι μεγαλύτεροι ανταγωνιστές τούς παίρνουν τη λιγοστή πελατεία.
 Με αυτά τα δεδομένα, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων ζήτησε από τον υπουργό Οικονομίας Γ. Στουρνάρα να παρέμβει ώστε οι τράπεζες να δεχθούν να αποπληρωθούν τα δάνεια των επιχειρήσεων σε 15 αντί 7 χρόνια. Σημειώνεται ότι οι δανειακές υποχρεώσεις των τουριστικών επιχειρήσεων φθάνουν τα 7,5 δισ. ευρώ, τα περισσότερα από τα οποία αφορούν ξενοδοχεία. Τραπεζικοί κύκλοι, ωστόσο, σημειώνουν ότι παράταση αποπληρωμής των δανείων δεν μπορεί να ισχύσει για το σύνολο του ξενοδοχειακού κλάδου, αλλά μόνο για τις ισχυρότερες επιχειρήσεις και όσες εμφανίζουν προοπτικές κερδοφορίας.
 Οπότε, εκατοντάδες μικρές ξενοδοχειακές μονάδες απειλούνται να βρεθούν άμεσα στον ξενοδοχειακό Καιάδα και οι εργαζόμενοι που απασχολούν στο δρόμο.
 Αναρτήθηκε από βυσσινόκηπος

Ποιοι μισθοί Βουλγαρίας; Βρετανικός «μισθός διαβίωσης»

Ποιοι μισθοί Βουλγαρίας; Βρετανικός «μισθός διαβίωσης» 


Το κατώτατο ημερομίσθιο στη Μεγάλη Βρετανία διαμορφώνεται στα 4,42 € την ώρα (110,50 €/μήνα) για νέους 16-17 ετών, στα  5,98 € (149,50 €/μήνα) για τους νέους άνω των 18 και στα 7,43 € (185,75 €/μήνα) για νέους άνω των 21.
Μετά και την τελευταία ετήσια αύξηση των 0,30 € (μήπως σας θυμίζει το ποσό της ιλιγγιώδους αύξησης των 0,77 € που υπέγραφε προ κρίσης η ΓΣΕΕ με τους εργοδότες το 2008;). Δηλαδή από ένα μέσο όρο 8,65 €, τώρα το κατώτατο ημερομίσθιο διαμορφώνεται στα 8,95 € γι’ αυτούς που μένουν εκτός Λονδίνου και από 9,97 € στα 10,27 € για εκείνους που μένουν στο Λονδίνο.

Ο μισθός διαβίωσης και πώς αυτός ορίζεται δεν είναι κάτι καινούριο, όμως μπροστά και στο νέο κύκλο κρίσης, που απειλεί την οικονομία της Βρετανίας, έρχεται ως ακόμη ένα εργαλείο που απ ΄τη μια θα ανεβάσει τη φορολογία στους εργαζόμενους και απ ΄την άλλη θα κάνει το βρετανικό κεφάλαιο ακόμα πιο ισχυρό έναντι των εντός και εκτός της ΕΕ ανταγωνιστών του.
Η εξοικείωση με την ιδέα των μισθών διαβίωσης καλλιεργείται μέσα στη βρετανική κοινωνία απ' το 2001, με καμπάνιες που διαφημίζουν τα «οφέλη» των λεγόμενων «μισθών διαβίωσης», μέσα στα οποία είναι η βελτίωση των φορολογικών εσόδων του βρετανικού κράτους, η μείωση του κόστους των επιδομάτων, καθώς και η αύξηση του ΑΕΠ. Σύμφωνα με τους εμπνευστές, το μέτρο αυτό θα βγάλει απ’ τη φτώχεια (!) χιλιάδες οικογένειες, θα είναι ένα αντίβαρο απέναντι στην πολιτική της λιτότητας και θα δώσει το αίσθημα στους εργαζόμενους ότι η κοινωνία δεν τους πετάει έξω, δίνοντάς τους την ευκαιρία να εργαστούν και να γίνουν ενεργά μέλη.
Μόνο ένα στοιχείο: Ο «μισθός διαβίωσης» θα διαμορφώσει το κατώτατο ημερομίσθιο απ ’ τα σημερινά επίπεδα των 7,43 € για νέους άνω των 21 ετών στα 8,95 € για τους εκτός και στα 10,27 € για τους εντός Λονδίνο κατοίκους. Δηλαδή θα βγάλουν απ’ τη φτώχεια χιλιάδες οικογένειες με 1,87 € αύξηση την ημέρα στο κατώτατο ημερομίσθιο (!!!) και ενώ η μερική απασχόληση έχει φτάσει στα ύψη. Ενδεικτικά επίσημα στοιχεία στο τέλος του 2012 δείχνουν ότι από τις 316.000 νέες θέσεις εργασίας από το 2011, πάνω από τα δύο τρίτα ήταν μερικής απασχόλησης, κατά μέσο όρο 15,8 ώρες τη βδομάδα και μόλις 155 λίρες αμοιβή τη βδομάδα.
Τελικά, ποιοι κρύβονται πίσω από αυτό το βαθιά αντιδραστικό μέτρο; Το «νέο» περιτύλιγμα για τους μισθούς διαβίωσης, προσαρμοσμένο  στις απαιτήσεις των μονοπωλίων μπροστά και στην κρίση και την ίδια στιγμή στηριγμένο στις ολοένα και χαμηλότερες αξιώσεις για καλύτερη ζωή με δικαιώματα απ΄τους εργαζόμενους, ξεκίνησε απ΄ την επιτροπή κατοίκων του Ανατολικού Λονδίνου το 2001, οι οποίοι ήθελαν να παραμείνουν στην εργασία τους, αλλά διαπίστωσαν ότι παρά τις δύο δουλειές που είχαν και όπου αμείβονταν με τον κατώτατο μισθό, δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα και επίσης δεν τους έμενε χρόνος για την οικογένειά τους και για κοινωνική ζωή. Δηλαδή, αντί για δύο δουλειές, να έχουν μια και απ’ την οποία θα αμείβονται με βάση τους μισθούς διαβίωσης. Η κατάντια του εργατικού κινήματος και των αντίστοιχων ΓΣΕΕ στη Βρετανία δεν θα μπορούσε να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στο κεφάλαιο όταν έχει διαμορφώσει τέτοιες απόψεις στους εργαζόμενους. Εκστρατεία υπέρ αυτού του μέτρου ανέλαβε το λεγόμενο Ίδρυμα για τους μισθούς διαβίωσης (Living wage Foundation). Μετά από μια σειρά ενεργειών και το λογικό ενδιαφέρον των εργοδοτών, η Ανώτατη Αρχή του Λονδίνου (Greater London Authority) καθιέρωσε μια επιτροπή για τον υπολογισμό του μισθού διαβίωσης.
Ο μισθός διαβίωσης στο Ηνωμένο Βασίλειο υπολογίζεται από το Κέντρο για την Έρευνα και την Κοινωνική Πολιτική και ορίζεται ως το χαμηλότερο ωριαίο ποσοστό για να εξασφαλιστεί ένα βασικό, αλλά αποδεκτό επίπεδο διαβίωσης. Τα μεγέθη που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό είναι στέγαση, Δημοτικός Φόρος, Μετακίνηση, Φροντίδα Παιδιού, όλα τα άλλα κόστη (ένα «κανονικό καλάθι νοικοκυράς»). Δηλαδή, τα λιγότερα δυνατά έξοδα που απαιτούνται για την οριακή αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης. Μέσα στα κόστη δεν υπολογίζονται τα δάνεια και τα έξοδα για την εκπαίδευση (με τα χαμηλότερα ετήσια δίδακτρα να ανέρχονται στα 10.788 €).
 Όποιος εργοδότης δέχεται να πληρώσει το μισθό διαβίωσης (το οποίο είναι σε εθελοντική βάση μιας και δεν έχει νομική ισχύ), παίρνει μια πιστοποίηση απ’ το συγκεκριμένο Ίδρυμα και μπορεί να αναρτήσει στην ιστοσελίδα και στα γραφεία αυτό το πιστοποιητικό.
Είναι αξιοσημείωτοι οι λόγοι που οι εργοδότες δείχνουν αυξημένο ενδιαφέρον για να υπαχθούν σ’ αυτό το μέτρο. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιδρύματος, το 70% των εργοδοτών βλέπει ότι η καταβολή του μισθού διαβίωσης έχει θετικό αντίκτυπο στους καταναλωτές αφού έχει αυξήσει την ευαισθητοποίησή τους απέναντι στην εταιρεία (άρα και του κύκλου εργασιών της) λόγω της εικόνας του «ηθικού εργοδότη» στα μάτια τους. Σύμφωνα με έρευνες, το 50% των εργαζομένων θεωρούν ότι ο μισθός διαβίωσης τους έκανε πιο πρόθυμους να εφαρμόσουν αλλαγές στις εργασιακές πρακτικές τους (έτσι αποδίδει στην ουσία το Ίδρυμα την αποδοχή σε αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις), τους έδωσε τη δυνατότητα να απαιτούν λιγότερες παραχωρήσεις για να επιτευχθεί αλλαγή και τους έκανε να υιοθετήσουν τις αλλαγές πιο γρήγορα. Πλήρης υποταγή δηλαδή στις ορέξεις του κεφαλαίου, κάτι που σχετίζεται άμεσα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι διάφορα ιδρύματα, συμβούλια, «ανεξάρτητα ερευνητικά κέντρα», ανώτερες και κατώτερες αρχές της Βρετανίας έχουν βαλθεί να πείσουν τους εργαζόμενους ότι με 1,87 € παραπάνω την ημέρα δεν ανήκουν πλέον στα φτωχά στρώματα και ότι ένας «ανθρώπινος» καπιταλιστής είναι εφικτό να υπάρχει και μάλιστα με πιστοποιητικό.
Στο χορό αυτών των εξελίξεων μπαίνει πλέον και το κόμμα των Εργατικών. Βλέπει με καλό μάτι την πλήρη υιοθέτηση αυτού του μέτρου και το πλασάρει μάλιστα σαν το αντίβαρο στην πολιτική λιτότητας του κυβερνώντος κόμματος. Διαμηνύουν ότι δεσμεύονται οι μισθοί διαβίωσης να επεκταθούν σε σχέση με τους μισθούς που υπάρχουν τώρα. Όπως ανέφερε ο ηγέτης των Εργατικών Ed Miliband, θα παρουσιάσει συγκεκριμένο σχέδιο για την υιοθέτηση του μισθού διαβίωσης στα 8,95 € για εκατομμύρια εργαζόμενους. Υπάρχει εμπειρία στην Ελλάδα τι σημαίνει αυτή η εξέλιξη, μιας και τέτοια μέτρα άνοιξαν την πόρτα στους εργοδότες για γενικευμένη μείωση μισθών.
Για να δοθεί και μια «ηθική» διάσταση στο θέμα, οι Εργατικοί εξετάζουν τρόπους για να γίνει ο μισθός διαβίωσης το νέο πρότυπο, συμπεριλαμβάνοντας τη δημοσιοποίηση και διαπόμπευση των εταιρειών που δεν πληρώνουν το μισθό. Έτσι θα διαχωρίζονται οι «καλοί» απ’ τους «κακούς», οι «ηθικοί» και «ανήθικοι» εργοδότες.
Τα εργατικά σωματεία είναι σε πλήρη ταύτιση με τη γραμμή αυτή και μάλιστα βάζουν μπροστά σαν άμεσο αίτημα τη διεκδίκηση οι μισθοί διαβίωσης να είναι ένα καθολικό μέτρο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πανεπιστήμιο του Wolverhampton. Είναι το πρώτο πανεπιστήμιο το οποίο υιοθετεί το μέτρο. Το πανεπιστήμιο απασχολεί 2.300 εργαζόμενους, ενώ το μέτρο αυτό θα αφορά τους 220. Το πανεπιστήμιο, στην προσπάθειά του να πάρει κι αυτό τον τίτλο του «ηθικού» εργοδότη, έχει στο πλάι του και τα 2 ξεπουλημένα σωματεία και το Ίδρυμα για τους μισθούς διαβίωσης.
Με βάση και τις παραπάνω εξελίξεις, οι «καπιταλιστικοί παράδεισοι» και οι «μεγάλες ευκαιρίες» που περιμένουν στο εξωτερικό κυρίως τους χιλιάδες νέους που φεύγουν από την Ελλάδα είναι κάτι περισσότερο από ένα κακόγουστο αστείο. Οι διάφορες παραλλαγές στη διαχείριση της κρίσης, αλλά και οι τρόποι εξαπάτησης των εργαζομένων για να βάλουν πλάτη, μπορεί να διαφέρουν. Το κύριο παραμένει. Ενιαία επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και διασφάλιση των κερδών των μονοπωλίων. Η μεγάλη πλειοψηφία των Βρετανών ζει στην ανέχεια. Πάνω από 300.000 νοικοκυριά δεν έχουν πρόσβαση στη θέρμανση, εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με επιδόματα ή με μισθούς εξαθλίωσης. Σε τέτοιες καταστάσεις το 1,87 € παραπάνω την ημέρα είναι «θείο δώρο» για τους εμπνευστές του και προσπαθούν να πείσουν και τους εργαζόμενους να το βλέπουν έτσι. Η κατάσταση αυτή δεν είναι μακριά απ ’ αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα. Η απότομη μείωση στο βιοτικό επίπεδο πολλών νοικοκυριών, αλλά και η μαζική εξαθλίωση ανοίγει την όρεξη στα αστικά επιτελεία... Είτε να χρησιμοποιήσουν «τα μαντρόσκυλά τους», τους φασίστες της Χρυσής Αυγής για να προσφέρουν με το βούρδουλα εξαθλιωμένους και χωρίς δικαιώματα εργαζόμενους στα αφεντικά με 18€ τη μέρα μεροκάματο, είτε βάζει μπροστά την «εκλεπτυσμένη» σοσιαλδημοκρατία του Βρετανικού Εργατικού κόμματος για να παραδώσει στα μονοπώλια εργαζόμενους που θα νιώθουν καλά δουλεύοντας με έναν «ηθικό» εργοδότη.
902.gr

Τ’ ΑΚΟΥΣ ΕΣΥ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΣ ΤΗ …ΔΟΥΛΙΤΣΑ ΣΟΥ;;; ΑΥΡΙΟ ΘΑ ’ΡΘΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ…

Τ’ ΑΚΟΥΣ ΕΣΥ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΣ ΤΗ …ΔΟΥΛΙΤΣΑ ΣΟΥ;;; ΑΥΡΙΟ ΘΑ ’ΡΘΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ…


«Στη Γερμανία οι ναζιστές πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Μετά ήρθαν για τους Εβραίους, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής. Μετά ήρθαν για τους καθολικούς, εγώ ήμουν προτεστάντης και γι' αυτό δεν μίλησα. Μετά ήρθαν για μένα, αλλά μέχρι τότε δεν είχε μείνει πια κανείς να μιλήσει για μένα..» !!! 
(Martin Niemoller: Γερμανός πάστορας για τηφασιστοναζιστική ιμπεριαλιστική Γερμανία, τηνφασιστοναζιστική κυβέρνησή της και το φασιστοναζιστικό κόμμα τού φασιστοναζί Χίτλερ, υπηρέτη των μονοπωλίων και προστάτη τού καπιταλισμού).

«ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΧΙΤΕΣ, ΧΡΥΣΑΥΓΗΤΕΣ»

Μαζική συγκέντρωση μπροστά από τον Ηλεκτρικό Σταθμό Πετραλώνων και πορεία στους κεντρικούς δρόμους της περιοχής πραγματοποίησε χτες πλήθος κόσμου που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Κεντρικού Τομέα της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ και της Οργάνωσης Αττικής της ΚΝΕ,
για να καταδικάσει, 
την άγρια και στυγνή δολοφονία του 27χρονου Πακιστανού εργάτη από φασιστοειδή.

Μέλη τού ΚΚΕ και της ΚΝΕ κατά τη διάρκεια της πορείας μοίρασαν την ανακοίνωση της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής στους κατοίκους των Πετραλώνων.
Αρκετοί ήταν εκείνοι που βγήκαν στα μπαλκόνια των σπιτιών τους και χειροκρότησαν τους διαδηλωτές. 

Με προμετωπίδα το πανό που έγραφε: 
«ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ», 
οι διαδηλωτές στην πορεία που ακολούθησε έστειλαν μήνυμα στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής,  
να απομονώσουν τη δράση των φασιστών στις γειτονιές που σήμερα δολοφονούν μετανάστες και αύριο τον αγωνιζόμενο λαό. 
Κρατώντας τις κόκκινες σημαίες του ΚΚΕ και φωνάζοντας συνθήματα: 

«ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΧΙΤΕΣ, ΧΡΥΣΑΥΓΗΤΕΣ» 

«ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ ΚΡΥΦΟ, Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ», 

πορεύτηκαν μέχρι το σημείο, όπου δολοφονήθηκε εν ψυχρώ ο 27χρονος μετανάστης, στην οδό Τριών Ιεραρχών 65. Εκεί, κατήγγειλαν εκ νέου τη στυγνή δολοφονία του 27χρονου μετανάστη. Η κινητοποίηση ολοκληρώθηκε μπροστά από τον ηλεκτρικό σταθμών των Πετραλώνων. 

Για το περιστατικό ανακοίνωση εξέδωσε το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ που ανάμεσα σε άλλα αναφέρει:  

«Η κρατική καταστολή, δίνει κάλυψη και καλλιεργεί την ανοχή στην εγκληματική δράση των φασιστικών - ρατσιστικών συμμοριών. Καλούμε τους νέους και τις νέες, το λαό να απομονώσουν τις φασιστικές-ρατσιστικές οργανώσεις, να παλέψουν ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα που είναι η μήτρα του φασισμού - ναζισμού.Να καταδικάσουν τη δράση τους σε όλους τους χώρους, στα σχολεία, στις γειτονιές, στους τόπους δουλειάς. Να αντιπαλέψουν πιο αποφασιστικά το σύστημα που γεννά το φασισμό». 

Ανακοινώσεις καταδίκης της δολοφονίας εξέδωσαν χτες το ΠΑΜΕ, το ΜΑΣ, η ΟΓΕ και άλλα σωματεία εργαζομένων. 

Η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ αναφέρει ανάμεσα σε άλλα: 

«Οι δύο δολοφόνοι μπορεί να έχουν συλληφθεί αλλά ο ρατσισμός που σκόπιμα καλλιεργεί η κυβέρνηση με την επιχείρηση "νόμος και τάξη", "Ξένιος Ζευς", τα πογκρόμ, τις απελάσεις, καλλιεργεί την ανοχή στην εγκληματική δράσηαπέναντι στους μετανάστες και όχι μόνο. Οι εργαζόμενοι, τα ταξικά συνδικάτα, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα θα συνεχίσουν να περιφρουρούν τα δικαιώματα Ελλήνων και μεταναστών. Θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν τους αντίπαλους της εργατικής τάξης με ταξικά κριτήρια και όχι με βάση το χρώμα και τη χώρα καταγωγής».  

Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών με ανακοίνωσή του, τονίζει μεταξύ άλλων:  

«Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι τεράστιες. Με τα γνωστά συνθήματα περί "ανακαταλήψεως των πόλεων" από τους μετανάστες και τις επιχειρήσεις - σκούπα στο κέντρο της Αθήνας στρώνει το έδαφος για την εγκληματική δράση φασιστικών συμμοριών, όπως της Χρυσής Αυγής. Οπου δεν φτάνει η κρατική καταστολή αναλαμβάνει δράση το οπλισμένο χέρι του συστήματος, οι φασίστες, η Χρυσή Αυγή και τα τάγματα εφόδου που έχει δημιουργήσει». 

«(...)Οι φασιστικές επιθέσεις δεν έχουν στόχο μόνο τούς μετανάστες. 
Σήμερα δολοφονούν μετανάστες, αύριο θα στραφούν ενάντια στο λαϊκό κίνημα, στους φοιτητές και τους εργάτες που αγωνίζονται. 
Καλούμε όλους τους φοιτητές και τους σπουδαστές, τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, 
να καταγγείλουν και να απομονώσουν τη φασιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. 
Να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια σε αυτήν τη ναζιστική συμμορία και στο σύστημα που γεννά το φασισμό και τσακίζει τη ζωή μας. 
Κανένας να μην τρομοκρατηθεί!!!
Καμία ενέργειά τους δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη! 
Δε θα ανεχτούμε στους συλλόγους μας να υπάρξειφασιστική - ναζιστική δράση!!!».

(Εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 19-1-2013)
ΠΗΓΗ revolt

Ωθούν σε συνεχή απόλυτη εξαθλίωση

Ωθούν σε συνεχή απόλυτη εξαθλίωση

Η «έκθεση Σέρκας» για την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων, που ψηφίστηκε πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο, θεωρεί αναφαίρετο δικαίωμα των επιχειρήσεων να κάνουν όποιες αναδιαρθρώσεις κρίνουν αναγκαίες για την κερδοφορία τους. Γράφει συγκεκριμένα: «Οι εταιρείες που αδυνατούν να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες συνθήκες δεν θα μπορέσουν μακροπρόθεσμα να συμβαδίσουν με τους ανταγωνιστές». Τα μέτρα «αφορούν τις ιδιωτικές και δημόσιες εταιρείες». Η έκθεση προβλέπει: «Προσωρινή ή μακροπρόθεσμη μείωση του χρόνου εργασίας, ή αναδιοργάνωσή του». Εδώ πρέπει να θυμίσουμε ότι έχει ψηφιστεί και άλλη μια «έκθεση Σέρκας», που δίνει το δικαίωμα στις επιχειρήσεις να εφαρμόζουν ωράριο μέχρι 13 ώρες τη μέρα για 6 μέρες τη βδομάδα, δηλαδή 78 ώρες τη βδομάδα. Ενώ υπάρχει οδηγία της ΕΕ που ορίζει ότι: «Η δυνατότητα παρέκκλισης από τις διατάξεις του άρθρου 16 (σ.σ. καθορίζει το χρόνο διευθέτησης τους τέσσερις μήνες) μπορεί να χρησιμοποιείται για την επέκταση της περιόδου αναφοράς σε 12 μήνες κατ' ανώτατο όριο, για αντικειμενικούς ή τεχνικούς λόγους, ή για λόγους που σχετίζονται με την οργάνωση της εργασίας (...)». Δηλαδή, ετήσια διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους για 13 ώρες δουλειάς τη μέρα, 6 μέρες τη βδομάδα, δηλαδή για 78 ώρες δουλειά τη βδομάδα! Ενα ακόμη μέτρο είναι η κατάργηση των περιορισμών μεταξύ πρωινής και απογευματινής βάρδιας. Αρα, ο ίδιος εργαζόμενος μπορεί να δουλεύει και στις δυο βάρδιες, για 13 ώρες, με κατανομή του ωραρίου όπως βολεύει την επιχείρηση. Ολ' αυτά σημαίνουν απασχόληση για 13 ώρες τη μέρα, 78 ώρες τη βδομάδα χωρίς πληρωμή υπερωρίας και το λεγόμενο ενεργό - ανενεργό χρόνο, που σημαίνει ότι ο εργοδότης χρησιμοποιεί όσες ώρες (μέχρι τις 13) θέλει τον εργαζόμενο στη διάρκεια της μέρας στην επιχείρηση, αλλά να θεωρεί ότι τον χρησιμοποιεί λιγότερες ώρες στη διάρκεια της μέρας και να τον πληρώνει λιγότερες. Οσο για τη μείωση του χρόνου, εδώ πλέον καθιερώνονται 2ωρα, 4ωρα κ.λπ. Αυτός είναι και ο λόγος που η έκθεση μιλά για «επαναδιαπραγμάτευση των συλλογικών συμβάσεων και των συνθηκών εργασίας μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων», ώστε να επιβάλλονται όλα τα παραπάνω.

***

Βάζει ακόμη τα εξής ζητήματα:«Εσωτερική ή εξωτερική ανακατανομή των εργαζομένων εντός του ομίλου εταιρειών ή ακόμα και σε άλλες εταιρείες που δεν ανήκουν στον ίδιο όμιλο, για να ενισχυθεί η εσωτερική και εξωτερική κινητικότητά τους... Προώθηση ή δημιουργία μηχανισμών για τη διευκόλυνση των μετακινήσεων στην αγορά εργασίας, μεταξύ άλλων μέσω της δικτύωσης των εταιρειών». Αρα, αξιοποίηση των εργαζομένων όπως και όπου συμφέρει τον κάθε μονοπωλιακό όμιλο ή τους μονοπωλιακούς ομίλους, που θα ανταλλάσσουν εργαζόμενους. Ετσι, αν κάποιος για κάποιο χρονικό διάστημα έχει αυξημένη παραγωγή, δε θα προσλαμβάνει, αλλά θα ζητά δανεικούς από άλλον. Ακόμη, προβλέπει «αποχωρήσεις από την εργασία έπειτα από διαπραγμάτευση», άρα απολύσεις με τους όρους της εργοδοσίας, άρα καμιά προστασία των εργαζομένων. Εδώ μπορεί να γίνεται κάθε αυθαιρεσία, μέχρι και υποχρέωση σε απόλυση χωρίς αποζημίωση και «προώθηση τοπικών συμφωνιών για την απασχόληση με στόχο να ευνοηθεί δημιουργία και προσαρμογή της απασχόλησης (...) ώστε να προσελκυστούν επενδύσεις με κάθε μέσο»,δηλαδή καθεστώς γαλέρας από άποψη μισθών και ωραρίων, για ακόμη πιο φτηνούς εργάτες απ' ό,τι σήμερα που έχουμε μισθούς πείνας. Τέλος, η έκθεση προβλέπει«οικονομική στήριξη μέσω κρατικών και κοινοτικών πόρων προς τις επιχειρήσεις ώστε να αξιοποιούν προγράμματα κατάρτισης - επανακατάρτισης και διά βίου μάθησης». Αρα, απολύσεις και αντικατάσταση των εργαζομένων με καταρτιζόμενους, για τους οποίους οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα πληρώνονται κιόλας. Για τους ανέργους προτείνει μέτρα ψυχολογικής στήριξης! Αυτή την έκθεση - καρμανιόλα για τα εργασιακά δικαιώματα ψήφισαν σύσσωμα τα κόμματα του κεφαλαίου ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Οικολόγοι - Πράσινοι και ΛΑ.Ο.Σ., δείχνοντας για άλλη μια φορά το αποκρουστικό αντεργατικό τους πρόσωπο και στηρίζοντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

***

Οι συγκεκριμένες εκθέσεις επιβάλλουν πολιτική ενίσχυσης του κεφαλαίου αυξάνοντας στο έπακρο το βαθμό εκμετάλλευσης, δεν αντιμετωπίζουν την ανεργία, και ουσιαστικά διαμορφώνουν μια πραγματικότητα όπου ένας μονοπωλιακός όμιλος θα έχει ένα βασικό πυρήνα εργαζομένων και θα καλύπτει όλες τις ανάγκες στην παραγωγή, ανάλογα με τον όγκο της παραγωγής, με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό. Δεν είναι μόνο οι συνθήκες της κρίσης που επιβάλλουν αυτή τη χωρίς όρια βαρβαρότητα για τους εργαζόμενους. Αυτή θα είναι μια μόνιμη κατάσταση, συνεχώς αυξανόμενης απόλυτης εξαθλίωσης για την εργατική τάξη, που συνεχώς θα χειροτερεύει τη θέση της κάνοντας άθλιες τις συνθήκες δουλειάς και ζωής της.

Γιατί αυτό; Η κερδοφορία και η αναπαραγωγή του κεφαλαίου εμποδίζεται από τον ανταγωνισμό, εσωτερικό και διεθνή, από την αναρχία στην παραγωγή, από την πτώση του μέσου ποσοστού κέρδους. Παράγοντες που ολοένα οξύνονται συγκριτικά με προηγούμενες περιόδους εξαιτίας των μονοπωλίων και αυτή η κατάσταση δεν αλλάζει. Οι καπιταλιστές ενδιαφέρονται μόνο για το κέρδος, για την αύξηση του κεφαλαίου τους, έναντι των ανταγωνιστών τους. Μπροστά στις δυσκολίες που έχει το κεφάλαιο να αναπαράγει την κερδοφορία του δεν έχει άλλον τρόπο από τον ολοένα αυξανόμενο βαθμό εκμετάλλευσης, με την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, τη δραστική μείωση των μισθών, οξύνοντας στο έπακρο την αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Καμιά πολιτική διαχείρισης του καπιταλισμού δεν μπορεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση. Ο καπιταλισμός στο μονοπωλιακό του στάδιο δεν μπορεί να δώσει τίποτα στην εργατική τάξη, αντίθετα θα την εξαθλιώνει. Να γιατί ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος.

Τι δείχνει η στάση της Βραζιλίας στο ΔΝΤ;

Τι δείχνει η στάση της Βραζιλίας στο ΔΝΤ;

-- ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ τσακώνονται για τη στάση που κράτησε η Βραζιλία στο ΔΝΤ, στην ψηφοφορία για το δάνειο στην Ελλάδα. Τι κρύβει ο καβγάς τους;

Χτεσινό δημοσίευμα της «Εφημερίδας των Συντακτών», αναφέρεται στη στάση που κράτησε η Βραζιλία στη συνεδρίαση του ΔΝΤ, όπου αποφασίστηκε η εκταμίευση της δόσης προς την Ελλάδα και στον τρόπο με τον οποίο κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ ερμηνεύουν τη στάση αυτή. Ενδιαφέρον πάντως έχει και η ερμηνεία που δίνει η ίδια η εφημερίδα, υιοθετώντας από τον τίτλο ακόμα («Παρεξήγησαν και τη στάση της Βραζιλίας!»), τα όσα ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Γράφει η «Εφημερίδα των Συντακτών» στο ρεπορτάζ: «Η ΝΔ ξεκίνησε χτες νέα μάχη στο παρασκήνιο, με αιχμή αυτή τη φορά τη στάση της Βραζιλίας στην ψηφοφορία στο ΔΝΤ για την εκταμίευση της δόσης ύψους 3,24 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα. Από κοντά και ο Ε. Βενιζέλος, που απηύθυνε ανάλογες κατηγορίες κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το βήμα της Βουλής χτες (...) Κύκλοι της ΝΔ το απόγευμα επισήμαιναν ότι ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας ήταν "ο μοναδικός που απείχε από τη διαδικασία". Με αυτό το δεδομένο, τα στελέχη της ΝΔ ανέσυραν μια δήλωση του Κώστα Ησυχου, στην οποία σημείωνε ότι "η Βραζιλία δεν είναι διατεθειμένη να συνεχίσει να χρηματοδοτεί το πρόγραμμα". Η ΝΔ επιτέθηκε στον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά, υποστηρίζοντας ότι "κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων διακοπών του στη Βραζιλία πέτυχε τον πραγματικό του στόχο, να βρει ένα σύμμαχο στην προσπάθειά του να μη χρηματοδοτηθεί η χώρα". Ο Κ. Ησυχος, μιλώντας στην «Εφ.Συν.», σημείωσε ότι η Βραζιλία «δεν υπερψήφισε την εκταμίευση, όχι για εκδικητικούς λόγους προς την Ελλάδα, αλλά επειδή αναγνωρίζει και διαφωνεί με το εφαρμοζόμενο πρόγραμμα, καθώς και ότι τα μνημόνια λιτότητας δε θα φέρουν ανάπτυξη στην Ελλάδα αλλά περαιτέρω εξαθλίωση"».

Η διαμάχη των δυο, είναι πέρα για πέρα αποπροσανατολιστική για το λαό. Οχι μόνο για το λόγο ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δε χάνουν αφορμή να ενισχύσουν με κόντρες το νέο δίπολο, αλλά επειδή το ίδιο το περιεχόμενο της διαμάχης καταλήγει στο εξής βολικό για τους δυο αποτέλεσμα: Να συγκαλυφθούν οι οξυμένοι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα σε συνθήκες κρίσης και να μεταφερθεί η συζήτηση στο ένα ή στο άλλο μείγμα της διαχείρισης, για το ποιο μπορεί να φέρει ανάπτυξη και να σώσει τάχα το λαό. Τι λέει η ΝΔ; Οτι η Βραζιλία, η πέμπτη παγκόσμια καπιταλιστική δύναμη στον κόσμο, απείχε από την ψηφοφορία για το δάνειο στην Ελλάδα, επειδή επηρεάστηκε από την αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ (!), ο οποίος υποτίθεται ότι δε θέλει να συνεχιστεί η χρηματοδότηση της χώρας από την τρόικα, ώστε να «βουλιάξει» η Ελλάδα και να αναδειχτεί σε σωτήρια δύναμη ο ΣΥΡΙΖΑ. Το σκεπτικό είναι κάτι παραπάνω από αφελές. Καταρχήν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είπε ποτέ ότι δε θέλει τα δάνεια από το ΔΝΤ. Αντιθέτως, είπε ότι θέλει τα δάνεια της τρόικας με τους όρους του ΔΝΤ, που σημαίνει κούρεμα του χρέους, προκειμένου να γίνει βιώσιμο. Πέρα από αυτό, είναι αστείο να λες ότι ένας ανερχόμενος καπιταλιστικός γίγαντας περίμενε τις συμβουλές του Α. Τσίπρα για το ποια στάση θα κρατήσει στην ψηφοφορία στο ΔΝΤ. Αυτά σε ό,τι αφορά τη ΝΔ. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, τα πράγματα είναι ακόμα πιο εξόφθαλμα, αφού ισχυρίζεται ότι η Βραζιλία δε συναίνεσε στην εκταμίευση της δόσης για την Ελλάδα, επειδή θέλει να σταματήσει η λιτότητα στη χώρα! Δηλαδή, τα βραζιλιάνικα μονοπώλια και η κυβέρνησή τους, στενοχωριούνται για το πώς περνάει ο λαός στην Ελλάδα και μέσω της συμμετοχής στο ΔΝΤ πιέζουν για να αντιστραφεί η κατάσταση προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.

Κανέναν καημό δεν έχει η Βραζιλία για τη λιτότητα στην Ελλάδα, η οποία είναι δεδομένη για το λαό, ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης της κρίσης. Ο λόγος που αντιδρά στο να συνεχίσει να συμμετέχει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα δανειοδότησης της Ελλάδας, είναι ότι η Βραζιλία συμμετέχει στο Ταμείο με τη δική της οικονομική συνδρομή και ταυτόχρονα έχει συμφέροντα ανταγωνιστικά με την Ευρωζώνη. Η Βραζιλία, στα πλαίσια και των G 20, είχε βάλει έγκαιρα ζήτημα να καταστεί το χρέος της Ελλάδας βιώσιμο, προκειμένου να διασφαλίσει ότι τα λεφτά που βάζει για τη δανειοδότησή της μέσω του ΔΝΤ, δε θα χαθούν από μια ενδεχόμενη στάση πληρωμών. Ταυτόχρονα, με αίτημα το κούρεμα του χρέους, ζητάει από την ανταγωνίστρια Ευρωζώνη, άρα από τις τράπεζες και τα μονοπώλιά της, να βάλουν το χέρι βαθύτερα στην τσέπη και να επιμεριστούν μεγαλύτερο μέρος από τη ζημιά που συνεπάγεται η ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου σε συνθήκες βαθιάς κρίσης και ανταγωνισμών. Λέει δηλαδή, ότι δε θέλει να πληρώνει τα σπασμένα της κρίσης στην Ευρωζώνη, πέρα από το όριο εκείνο που τις αποδίδει κέρδος. Ταυτόχρονα, αξιοποιεί τη δύναμη και τη στάση της στους ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς, σαν μέσο πίεσης για να αναβαθμίσει τη θέση της σ' αυτούς. Αυτοί είναι οι λόγοι που εξηγούν τη στάση της Βραζιλίας και όχι βέβαια η συνωμοσία με τον ΣΥΡΙΖΑ, ή η απέχθειά της στις πολιτικές λιτότητας, τις οποίες από πρώτο χέρι βιώνει ο λαός και στη Βραζιλία, σε αντίθεση με τα μονοπώλια που αναπτύσσονται ραγδαία.

Ο Δελαστίκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η Ιαπωνία

Ο Δελαστίκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η Ιαπωνία

Οταν πασχίζεις να αποδείξεις ότι «ακόμα και μια δεξιά κυβέρνηση έχει και άλλες επιλογές για την ανάπτυξη», θέτοντας σαν δεδομένο ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη θα ωφελήσει εξίσου καπιταλιστές και εργάτες, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, αντικειμενικά νομιμοποιείς στη λαϊκή συνείδηση τις αντιλαϊκές επιλογές της σημερινής κυβέρνησης, που τις κάνει στο όνομα της ανάπτυξης.

Γράφει ο Γ. Δελαστίκ, στέλεχος του ΝΑΡ και της «αντικαπιταλιστικής» ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο «Εθνος»: «(...) Πραγματικά, δεν υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης; "Οχι, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις προς όφελος και του λαού και των επιχειρήσεων", απαντά εμπράκτως ένας ομοϊδεάτης της Γερμανίδας καγκελαρίου από την άλλη άκρη του πλανήτη. Είναι ο σκληρότατος δεξιός πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Σίνζο Αμπε, ο οποίος απαντά με πράξεις, όχι με θεωρίες. Την Παρασκευή η κυβέρνησή του ενέκρινε ένα πρόγραμμα κρατικών δαπανών 10 τρισεκατομμυρίων γεν, που ισοδυναμούν με 116 δισεκατομμύρια δολάρια, ποσό τεράστιο, προκειμένου να δώσει κίνητρα για μια επιθετική ανάκαμψη της ιαπωνικής οικονομίας (...) Αμ' έπος, αμ' έργον. Η κυβέρνηση Αμπε, λοιπόν, θα ξοδέψει βάσει του προγράμματος που κατάρτισε τα προαναφερθέντα 116 δισεκατομμύρια δολάρια σε δημόσια έργα, σε ενισχύσεις προς επιχειρήσεις που επενδύουν σε νέες τεχνολογίες, σε οικονομική βοήθεια προς μικρές επιχειρήσεις, αλλά και σε προγράμματα ανακούφισης οικονομικής του πληθυσμού από διάφορες καταστροφές (...) πιέζει επίσης ασφυκτικά την κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας να χαλαρώσει τη νομισματική της πολιτική και να διοχετεύσει πολύ περισσότερα χρήματα στην πραγματική οικονομία από όσα δίνει σήμερα.

Την Κυριακή και τη Δευτέρα συνεδριάζει το διοικητικό σώμα της κεντρικής ιαπωνικής τράπεζας και εκεί θα δούμε αν οι πιεστικές παραινέσεις του πρωθυπουργού θα βρουν άμεση ανταπόκριση. Πάντως και μόνο η συζήτηση και η απόφαση της κυβέρνησης για κίνητρα ώθησης της οικονομίας οδήγησαν σε θεαματική άνοδο τις τιμές των μετοχών στο χρηματιστήριο του Τόκιο (...) Η εξέλιξη αυτή έδωσε βαθιά ανάσα στους Ιάπωνες εξαγωγείς (...) "πρέπει να βοηθήσουμε ως κυβέρνηση στη δημιουργία ενός ενάρετου κύκλου όπου οι επιχειρήσεις θα δανείζονται ενεργά και θα επενδύουν..." (...) δήλωσε ο Αμπε. Διαμετρικά αντίθετη, δηλαδή, είναι η πολιτική της ιαπωνικής κυβέρνησης από αυτήν που έχει επιβάλει η Γερμανία στην Ευρωζώνη (...) Δεν τα γράφουμε αυτά υπονοώντας ότι η Ελλάδα έχει άπειρα περιθώρια αύξησης του χρέους της, αλλά για να αποδείξουμε ότι ακόμη και μια δεξιά - το υπογραμμίζουμε πάλι αυτό - κυβέρνηση έχει και άλλες επιλογές για την ανάπτυξη».

Απ' τα γραφόμενα του αρθρογράφου, καταλαβαίνουμε ότι μέχρι στιγμής έχουν σίγουρα κερδίσει όσοι «παίζουν» στο Χρηματιστήριο και οι εξαγωγείς. Αν τελικώς ευοδωθούν τα σχέδια του Ιάπωνα πρωθυπουργού, θα κερδίσουν και οι υπόλοιποι «μεγαλοκαρχαρίες», όσοι δηλαδή θα βάλουν στο χέρι το ζεστό παραδάκι που τους υπόσχεται, κόβοντας χρήμα και ενώ το χρέος της Ιαπωνίας είναι το μεγαλύτερο που έχει καπιταλιστική χώρα σε παγκόσμια κλίμακα. Τι θα κερδίσει ο λαός; Τι κερδίζει π.χ. ο λαός στις ΗΠΑ όπου η κυβέρνηση Ομπάμα ακολουθεί παρεμφερή πολιτική ενίσχυσης των μονοπωλίων; Ο «άλλος» δρόμος ανάπτυξης που περιγράφει ο ...αντικαπιταλιστής Δελαστίκ, είναι ένα άλλο μείγμα διαχείρισης του καπιταλισμού, σε μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, που πασχίζει να διατηρηθεί ψηλά στον ανταγωνισμό, αυξάνοντας την εργασιακή εκμετάλλευση και τα προνόμια στα μονοπώλία της. Ο λαός όμως στην Ιαπωνία και σε κάθε άλλη χώρα, δεν έχει κανένα λόγο να προσεύχεται για καπιταλιστική ανάπτυξη, με την αυταπάτη ότι μπορεί να πέσει ένα ψίχουλο και στο δικό του πιάτο. Αντίθετα, έχει κάθε συμφέρον να επιλέξει τον πραγματικά άλλο δρόμο ανάπτυξης, που στο επίκεντρό του έχει τις δικές του και μόνο ανάγκες, κοινωνικοποιώντας τα μονοπώλια, συντρίβοντας την εξουσία τους.

Η «Αυγή» κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια

Η «Αυγή» κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια

Γρηγοριάδης Κώστας

Είχαμε πει έγκαιρα ότι η «Αυγή» έχει αναλάβει συγκεκριμένο και πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιΚΚΕ επίθεση, με αιχμή τον «Ριζοσπάστη» και την απόφαση να προχωρήσει σε αναγκαστική μείωση του προσωπικού του. Η κλιμάκωση αυτής της επίθεσης ούτε τυχαία είναι, ούτε γίνεται για λογαριασμό μόνο του ΣΥΡΙΖΑ. Στο πλαίσιο της αναβάθμισης στη διαχείριση του συστήματος η «Αυγή» διεκδικεί επίμονα ρόλο πρωτεργάτη στο χτύπημα του Κόμματος, για λογαριασμό συνολικά των αστών. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο σε χτεσινό της σχόλιο αναπαράγει αυτούσια την επιχειρηματολογία των αστικών Μέσων, ότι δηλαδή ο «Ριζοσπάστης» είναι μια καπιταλιστική επιχείρηση όπως όλες οι άλλες, στην οποία μάλιστα υπάρχει εργοδοσία με το πιο σκληρό πρόσωπο. Πάνω εκεί οικοδομεί σενάρια, που καμιά σχέση δεν έχουν με τον τρόπο λειτουργίας της εφημερίδας και στόχο έχουν να πλήξουν το ΚΚΕ και τη σχέση του συνολικά με τους εργαζόμενους. Οπως και σε άλλες περιπτώσεις, που θολώνουν από αντιΚΚΕ μένος, κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Το ΚΚΕ και η εφημερίδα του δεν ήταν και δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν σαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τα Μέσα του, όσο κι αν από θέση αρχής το ΚΚΕ επιμένει να αντιμετωπίζει την «Αυγή» και το «Κόκκινο» ως κομματικά Μέσα και όχι ως καπιταλιστικές επιχειρήσεις, ξέροντας ότι οι δυσκολίες σ' αυτά είναι πολλαπλάσιες απ' ό,τι στα ΜΜΕ που ελέγχονται από την αστική τάξη και τα οποία λειτουργούν για να προωθούν τα συμφέροντα του κάθε επιχειρηματία. Γι' αυτό και ως τώρα δεν ακολουθούμε τις άτιμες μεθόδους τους παρά το γεγονός ότι αυτοί αντιμετωπίζουν ως εργοδοσία τα δικά τους ΜΜΕ. Αλλωστε, εκπαιδεύονται να διαχειριστούν την καπιταλιστική ανάπτυξη, για να μη ρωτήσουμε, αφού δεν πρόκειται να το πουν, πώς αντιμετώπιζαν την πολύ άσχημη οικονομική τους κατάσταση έως τώρα, δηλαδή πριν γίνουν αξιωματική αντιπολίτευση και «λαδώσει τ' αντεράκι τους» από χρήμα.

Για τους φαρισαίους του «καταδικάζουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται»...

Για τους φαρισαίους του «καταδικάζουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται»...

Την Πέμπτη τα ξημερώματα δυο φασιστόμουτρα δολοφόνησαν στα Πετράλωνα ένα παιδί 26 ετών από το Πακιστάν. Στο σπίτι του ενός από τους μαχαιροβγάλτες - που όπως ομολόγησαν διέπραξαν το έγκλημα επειδή ο νέος τους εμπόδιζε με το ποδήλατό του - βρέθηκαν προεκλογικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής.

*

Η δολοφονία, που έρχεται να προστεθεί στη μακρά αλυσίδα της ρατσιστικής βίας, δεν αποτέλεσε αφορμή για την πρόκληση κάποιου μείζονος κύματος πολιτικής κοκορομαχίας, ανάλογου εκείνου που επί μέρες είδαμε να εκδηλώνεται και να συντηρείται με αφορμή τα γκαζάκια, τις στρακαστρούκες και τις βίλες ώσπου να φτάσουμε στα «Καλάσνικοφ».

*

Το έγκλημα δεν προκάλεσε την εμφάνιση στον «πολιτικό καφενέ» ούτε του Βορίδη, ούτε του Γεωργιάδη, ούτε της Μπακογιάννη, ούτε εκείνου του απίθανου Κωνσταντινόπουλου (έτσι δεν τον λένε;) του ΠΑΣΟΚ, ούτε του Δένδια, πέραν των τυπικών ανακοινώσεων εκ μέρους του υπουργείου.

*

Οσο για τους εντεταλμένους των τηλεοπτικών σταθμών, τους επιφορτισμένους να συλλέγουν και να απαιτούν δηλώσεις «καταδίκης της βίας απ' όπου κι αν προέρχεται», δεν έστησαν ούτε ένα τηλεπαράθυρο για να αναλύσουν, να εντοπίσουν ή, πολύ περισσότερο, να αναδείξουν ενδεχόμενες πολιτικές πλευρές που μπορεί να σχετίζονται με τα αίτια αυτής της δολοφονικής βίας. Δεν αφιέρωσαν ούτε μια «στρογγυλή τράπεζα προβληματισμού», από αυτές που διανθίζονται με τις θεωρίες περί των «δυο άκρων» και που τις συνηθίζουν όταν πρόκειται να αξιοποιήσουν το θέμα «βία» με τον γνωστό τρόπο: Για να το στρέφουν ενάντια στο λαό, συκοφαντώντας το εργατικό κίνημα και προβοκάροντας τον μαζικό πολιτικό αγώνα.

*

Αντίθετα, τώρα που δεν πρόκειται για «βία» γενικώς- αλλά για μια βία που μετριέται με ένα θάνατο, με ένα νεκρό - από τους ίδιους εκείνους τηλεοπτικούς σταθμούς που επί μια ολόκληρη βδομάδα φρόντισαν να δεσπόζουν στις οθόνες μας τα γκαζάκια και οι στρακαστρούκες, τούτη η άγρια, η ρατσιστική, η φασιστική δολοφονία ενός ανθρώπου, δεν μεταδόθηκε και δεν αξιολογήθηκε από τα δελτία τους παρά μόνο ως τελευταία (κυριολεκτικά) είδηση που συνοδεύτηκε από ένα ολιγόλεπτο (και σχεδόν «ουδέτερο») ρεπορτάζ...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΙΝΑ Διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες

ΚΙΝΑ

Διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες

Ενας νέος ουρανοξύστης χτίζεται στη Σαγκάη, σε μια πόλη, όπως και σε άλλες, που από τη ραγδαία ανάπτυξη «πνίγεται» στο νέφος

ΠΕΚΙΝΟ.--

Οσο διευρύνονται οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής στην Κίνα με κύρια «ατμομηχανή» της ανάπτυξης -που τρέχει με 7,9%- την εκμετάλλευση των Κινέζων εργαζομένων, τόσο στην «υπερδύναμη» του 21ου αιώνα βαθαίνουν οι κοινωνικές ανισότητες. Το «χάσμα» μεταξύ των πλουσίων και των εκατοντάδων εκατομμυρίων φτωχών, που κορυφώθηκε το 2008, όταν και η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση είχε εκδηλωθεί πλήρως, αν και έχει μειωθεί σχετικά, «παραμένει μεγάλο» και η Κίνα χρειάζεται άμεσα μεταρρυθμίσεις, δήλωσε χτες ο επικεφαλής της κινεζικής στατιστικής υπηρεσίας, Μα Ζιαντάνγκ, σύμφωνα με το πρακτορείο «Ρόιτερς».

Οι δηλώσεις του αφορούν στη δημοσιοποίηση των στοιχείων για τις τιμές του δείκτη Gini για τα τελευταία χρόνια. Ο Gini είναι ο πιο διαδεδομένος μακροοικονομικός δείκτης για τον υπολογισμό της εισοδηματικής ανισότητας. Τα στοιχεία δείχνουν ότι το χάσμα κορυφώθηκε το 2008, με το δείκτη να φτάνει το ρεκόρ του 0,491, ενώ για το 2011 ο δείκτης υποχώρησε στο 0,474. Η υποχώρηση δεν είναι διόλου «καθησυχαστική» για τη νέα κινεζική ηγεσία καθώς όταν ο δείκτης Gini ξεπεράσει το 0,5 εκτιμάται ότι η κοινωνική δυσφορία και ενδεχομένως η κοινωνική αναταραχή είναι «προ των πυλών».

Πολύ περισσότερο δε, σε μία αχανή χώρα σαν την Κίνα, όπου θεωρείται ότι η εισοδηματική ανισότητα κινείται παράλληλα με όλες τις εντεινόμενες εσωτερικές αποκλίσεις, τις οποίες έχει φέρει στην Κίνα η ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως η απόσταση μεταξύ των σύγχρονων παραθαλάσσιων, κυρίως, αστικών κέντρων με τα κέντρα στην επαρχία κ.λπ.

Ετσι, παρά το στατιστικό τριπλασιασμό των εισοδημάτων του μέσου Κινέζου, αυξάνονται και οι κοινωνικές αντιθέσεις εντός των αστικών κέντρων αλλά και μεταξύ αστικών κέντρων, των κέντρων των επαρχιών και της υπαίθρου, ενώ ολοένα και περισσότερο ο παραγόμενος πλούτος συσσωρεύεται στα χέρια λίγων, καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία, το 20% των πλουσιότερων οικογενειών κατέχει το 59,3% του παραγόμενου πλούτου, ενώ το 20% των φτωχότερων οικογενειών έχει μόλις το 2,8%.

Την ίδια στιγμή, η Κίνα, σύμφωνα με τη «Φωνή της Ρωσίας», σχεδιάζει να κατασκευάσει 20 δορυφόρους μέσα στο 2013, εκ των οποίων οι 15 θα χρησιμοποιηθούν για στρατιωτικούς σκοπούς. Αν ολοκληρώσει το πρόγραμμα κατασκευής τους, θα ξεπεράσει τις ΗΠΑ και τη Ρωσία καθώς ήδη κατέχει 200 δορυφόρους ή το ένα πέμπτο των δορυφόρων που υπάρχουν σε τροχιά παγκοσμίως. Είναι προφανές ότι οι δορυφόροι θα αξιοποιηθούν σε ζητήματα ναυτιλίας, πυραύλων και στρατιωτικών μέσων, ώστε να εφαρμόσει τη στρατηγική της στην ευρύτερη περιοχή, δυσκολεύοντας τη ζωή στο αμερικανικό Ναυτικό και όχι μόνο, σύμφωνα με Ρώσους στρατιωτικούς αναλυτές, που σημειώνουν επίσης ότι ο εκσυγχρονισμός του στρατεύματος της Κίνας θα καθορίσει τις εξελίξεις στην Ανατολική Ασία το 2013.

Οι επιχειρήσεις του ΔΣΕ στο Σινιάτσικο (1948) μέροςο 2

Οι επιχειρήσεις του ΔΣΕ στο Σινιάτσικο (1948) μέροςο 2

Επόμενη ενέργεια του επιτελείου της 18ης ταξιαρχίας του ΔΣΕ ήταν η διοργάνωση επιχείρησης κατά της πόλης της Πτολεμαΐδας. Η 18η ταξιαρχία σχεδόν στο σύνολό της ξεκίνησε από το βουνό Μορίκι στις 15/10/48 για να ακροβολιστεί σε θέσεις γύρω από την πόλη μια ημέρα μετά. Στις 16/10/48 με το πρώτο φως του ήλιου εκδηλώθηκε η επίθεση κατά της πόλης σε τρεις άξονες. Βόρεια, βορειανατολικά και βορειοδυτικά. Οι δυνάμεις των ανταρτών υπερφαλάγγισαν με βαρύ οπλισμό τα εξωτερικά φυλάκια σε όλη την πόλη και σύντομα κυριάρχησαν και στο εσωτερικό της. Η μάχη εντός της πόλης δεν ήταν σκληρή, η χωροφυλακή και ο στρατός είχαν κλειστεί στα οχυρά τους και μη έχοντας καθαρή εικόνα για το μέγεθος της επίθεσης δεν επιχειρούσαν έξοδο ή βολές από αυτά. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι διμοιρίες του βορειοδυτικού τομέα δεν συνάντησαν καθόλου αντίσταση και δεν είχαν απώλειες. Στην Πτολεμαΐδα καταλήφθηκε σημαντική ποσότητα υλικών, εξοπλισμού και τροφίμων που διοχετεύθηκαν αμέσως στο επιτελείο με μερικά καταληφθέντα αυτοκίνητα και ημιόνους. Ο ΔΣΕ πραγματοποίησε επίσης σαμποταρίστηκες ενέργειες στις βασικές οδικές αρτηρίες της πόλης.

Τις επόμενες ημέρες και έως την 21η/10/48 ο ΔΣΕ ανατίναξε διάφορα σημεία του οδικού δικτύου γύρω από την Πτολεμαΐδα και ενεπλάκη σε μικροσυγκρούσεις στις γύρω περιοχές.

Παρόλα αυτά οι κυβερνητικές δυνάμεις δεν παρέμειναν άπραγες. Το Β Σώμα Στρατού πραγματοποίησε αιφνιδιαστική επίθεση στην κορφή Βίτσι στις 17/10/48 και κατέλαβε τις Πόρτες-Μάγκοβετς. Η 3η Ορεινή Ταξιαρχία και η 61η Ταξιαρχία μετά από τετραήμερη σκληρή μάχη καταλαμβάνουν τα υψώματα Κούλα-Πλατύ. Έτσι σιγά-σιγά κλείνει η διάβαση του αυχένα Γκλάβατα-Κούλα-Πλατύ στο μέτωπο του Βίτσι που ήταν απαραίτητος για τους ελιγμούς του ΔΣΕ και για την διείσδυσή του στα μετόπισθεν του Εθνικού Στρατού.

Προς αντιμετώπιση του κινδύνου αυτού, το ΓΕ του ΔΣΕ αποφασίζει την ανακατάληψη αυτών των στρατηγικών υψωμάτων, με δυνάμεις της 10ης Μεραρχίας και της 18ης ταξιαρχίας. Έτσι στις 21/10/48 ανακαλείται στο Σινιάτσικο η 18η ταξιαρχία που θα προχωρήσει με κατεύθυνση το Βίτσι.
Στις 22 του ίδιου μήνα τμήματα της 18ης ταξιαρχίας του ΔΣΕ με χρήση πυροβολικού χτυπούν το 426 τάγμα του Εθνικού Στρατού το οποίο διαλύουν σχεδόν ολοκληρωτικά. Στις επόμενες δύο ημέρες, ο ΔΣΕ ανακαταλαμβάνει τα βουνά Κούλα-Πλατύ και τις Πόρτες-Μάγκοβετς διαλύοντας τρία στρατιωτικά τάγματα του ΕΣ. Οπλίτες και διοικητές διαρρέουν πανικόβλητοι στην Τριανταφυλλιά και τη Φλώρινα. Ο ΔΣΕ έχει καταλάβει το ύψωμα Λισίτσε όπου βρίσκεται τοποθετημένος ένα βαρύς όλμος που στρέφεται τώρα στην κοιλάδα της Τριανταφυλλιάς και βάλλει στις υπό υποχώρηση κυβερνητικές δυνάμεις.

Μετά την ανακατάληψη η 18η τεξιαρχία κινείται στη δασωμένη κοιλάδα στο Μακροχώρι Κορεστιών όπου θα αναπαυθεί για τρεις ημέρες.

Το ΓΑ του ΔΣΕ στις 25/10/48 επεξεργάστηκε τη διαταγή ΕΠΕ 360 στην οποία καθόριζε συγκεκριμένα καθήκοντα για την 18η ταξιαρχία. Έτσι, στην όλη  δύναμη της ταξιαρχίας προστίθεται μόνιμα η διλοχία σαμποτέρ και το τμήμα Λευτεριά από το Βέρμιο, το οποίο υπάγεται τακτικά στις διαταγές της. Στην διαταγή διατυπώνονταν λεπτομερώς οι στόχοι των επιχειρήσεων, η στρατιωτική και πολεμική δράση, ο χώρος, ο τόπος και ο τρόπος ενέργειας όλων των τμημάτων της 18ης ταξιαρχίας.

Η δεύτερη φάση του αποσπάσματος Σινιάτσικο

Στις 28/10/48 δίνεται διαταγή για σχηματισμό αποσπάσματος από την 18η ταξιαρχία με σκοπό τη διενέργεια επιχειρήσεων στην περιοχή Σινιάτσικο. Την ίδια ημέρα ο 2ος λόχος με διοικητή των Αναγνωστόπουλο περνά στο δασωμένο μέρος του Βαρικού όπου λημεριάζει. από το σημείο αυτό το απόσπασμα Σινιάτσικο της 18ης ταξιαρχίας θα πραγματοποιήσει μάχες, ενέδρες και σαμποτάζ καθώς και ελιγμούς σε χωριά και οδικές αρτηρίες της περιοχής. Συνολικά από της 28/10/48 έως της 10/12/48 θα διενεργηθούν περίπου 40 τέτοιες επιχειρήσεις. Οι επιχειρήσεις αυτές θα γίνουν είτε αποκλειστικά από το απόσπασμα Σινιάτσικο είτε σε συνεργασία με άλλα τμήματα της 18ης ταξιαρχίας του ΔΣΕ. Αναφέρουμε τις πιο σημαντικές: 

• Kατάληψη της Εράτυρας από τις 31/10/48 έως τη 1/11/48
• Κατάληψη της Σιάτιστας από τις 12 έως τις 13/11/48
• Σκληρή μάχη στην Αναρράχη Πτολεμαΐδας στις 5/11/48
• Έκρηξη ναρκοπεδίου στο δημόσιο δρόμο Σιάτιστας στις 2/11/48
• Επίθεση στην Ποντοκώμη και το Μαυροδέντρι στις 6/8/48
• Ανατίναξη του δημόσιου δρόμου Πτολεμαΐδας - Αμυνταίου στις 8 και 9 /11/48
• Ενέδρα στις 13/11/48 με την οποία αποκρούστηκε η δύναμη διλοχίας του ΕΣ που συνοδεύονταν από δύο τανκς και προέρχονταν από τη Νεάπολη. Την ίδια ημέρα ο 2ος λόχος της 18ης ταξιαρχίας σε θέση ενέδρας χτύπησε και διέλυσε μονάδα εθνοφρουράς που κινήθηκε από τη γέφυρα Νεάπολης.
• Στις 13/11/48 χτυπιέται φάλαγγα αυτοκινήτων που κινήθηκε από την Κοζάνη στη θέση Καλιάμπαση
• Στις 15/11/48 ομάδα σαμποτέρ ναρκοθέτησε το δρόμο Καιλάρια-Πέρδικα και ανέτρεψε ενέδρα.
• Στις 16/11/48 ελεύθεροι σκοπευτές του ΔΣΕ κατέστρεψαν δύο χιλιόμετρα τηλεφωνικής γραμμής Γαλάτειας-Πτολεμαΐδας
• Σαμποτέρ και τμήμα τάγματος του ΔΣΕ πραγματοποίησαν επίθεση και ναρκοθέτησαν στις 17/11/48 τη γέφυρα Καφτανάγα της Νεάπολης και τη γέφυρα Πελεκάνου. Στις ίδιες γέφυρες έγιναν μέσα στο δίμηνο κι άλλες στρατιωτικές ενέργειες.
• Αποκρούστηκαν επιχειρησιακές κινήσεις του ΕΣ από Κλεισούρα προς το ύψωμα Τσατσάρι και τον Άγιο Παντελεήμονα στις 22/11/48. Επίσης, την ίδια ημέρα αντιμετωπίστηκε τμήμα του ΕΣ με ομάδα των ΛΟΚ από την Αναρράχη που κατευθύνονταν στο Σούλποβο.

Συνεχίζεται

Κατάληψη θέσεων στο όρος Σκίρτσι