Κριτήριο κομμουνισμού

Για τη φράση του Φλωράκη: "Κριτήριο για την αριστεροσύνη κάποιου η στάση του απέναντι στο Κομμουνιστικό Κόμμα!" και πως την καταλαβαίνω.

Επειδή πολλά έχουν δει τα μάτια μου, θα ήθελα μια, κατά τη γνώμη μου ορθή ερμηνεία της φράσης.

Κριτήριο του κομμουνιστή είναι μόνο η στάση και δράση ως παιδί της εργατικής τάξης, με βάση τους βασικούς στόχους της ως τάξη εκμεταλλευόμενη και μελλοντικής εξουσίας και στη βάση των νομοτελειών της κοινωνικής εξέλιξης. Αυτό είναι το απόλυτο κριτήριο.

Και ένα ΚΚ με αυτό το κριτήριο κρίνεται, άρα και οι κομμουνιστές, ανεξάρτητα πόσο πιστοί είναι στο ΚΚ τους. Καθόλου δεν ενδιαφέρει πόσο πιστοί ήταν στο κόμμα τους τα μέλη του ΚΚΙ, του ΚΚΓ, του ΚΚΙσπ,του ΚΚΕεσ. κλπ. Το κριτήριο εκτίμησης του ρόλου τους είναι το παραπάνω. Ας μην αναφερθώ και στα κόμματα των σοσ. χωρών που έχασαν κυριολεκτικά τον μπούσουλα και κατέληξαν σε μηχανισμό παραγωγής νέων, επίδοξων, καπιταλιστών.

Αν παρ’ ελπίδα το 1968 ή το 1991 υπερίσχυαν, στο ΚΚΕ, οι αναθεωρητές, είναι αυτονόητο πως το κριτήριο του κομμουνιστή δεν θα ήταν η πίστη σε ένα αναθεωρητικό κόμμα.

Οι κομμουνιστές δεν είναι με το ΚΚΕ για κανέναν άλλο λόγο παρά μόνο γιατί αυτό τηρεί, στο μέτρο των λαθών και των δυνατοτήτων του, τις παραπάνω αρχές, πάνω στη σχέση με τους σκοπούς της Ε.Τ. και στις νομοτέλειες κοινωνικής εξέλιξης (δλδ της επιτέλεσης της ιστορικής του αποστολής).

Όταν ο Φλωράκης και άλλα στελέχη το έλεγαν ότι κριτήριο είναι η πίστη ή η στάση απέναντι στο ΚΚΕ, εννοούσαν πάντα ένα ΚΚΕ πιστό στις αρχές του, όχι τύπου ΚΚΙ.

Συμπέρασμα: ο κομμουνιστής έχει οδηγό για να επαληθεύει τη δική του θέση αλλά και τη θέση του κόμματός του. Αυτή η ελευθερία είναι ακατάλυτη για τον κομμουνιστή. Διαφορετικά θα συρθεί σε λάθη.

Επιβεβαίωση: όταν έγινε η διάσπαση του 1968, ξαφνικά μέσα στη στενοχώρια μου και τον προβληματισμό είδα να πετάγονται γύρω μου πραγματικοί κομμουνιστές που χρόνια υπέμεναν με στωικότητα την λεγκαλιστικη, ρεβιζιονιστική γραμμή της τότε ηγεσίας το ΚΚΕ και ξέσπασαν με οργή για τη μέχρι τότε κατάσταση. Δεν μπορούσα να το πιστέψω γιατί νόμιζα πως όλοι είχαν αποδεχτεί τις πολιτικές της ΕΔΑ! Αυτοί τι είδαν τότε; Είδαν ότι το ΚΚΕ, επιτέλους, επανέρχεται στην πιστή τήρηση των αρχών, παρά τις αδυναμίες και τα υπολείμματα ρεβιζιονισμού και τώρα ναι, θα το ξαναδημιουργήσουν σε νέα βάση. Άρα λειτούργησε το κριτήριο που σας είπα. Διαφορετικά θα γινόμασταν ΚΚΙ!

Έτσι έγινε η μεταστροφή του ΚΚΕ, με πρώτα μέτρα την αναδημιουργία κομματικών οργανώσεων και της ΚΝΕ.

Το κειμενάκι στη φωτο δεν το έκανα χωρίς λόγο. Σε κάποιους φάνηκε… εκτός γραμμής και… αναρχοκομμουνιστικό! Ωστόσο, δεν είναι παρά η ανάδειξη του κομμουνιστή σε βασικό συστατικό στοιχείο του κομμουνιστικού κινήματος και ενός ΚΚ, με οδηγό μόνο την ιστορική αποστολή του, να οργανώσει, με το κόμμα του, την εργατική τάξη για την ιστορική της αποστολή. Φυσικά, ποτέ δεν πρέπει να υπακούσει σε μια ηγεσία που θα του πει να παρατήσει τις αρχές του και τα «όπλα» του και προπαντός το ταξικό του κριτήριο. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο για τους κομμουνιστές. Αν αυτό λειτουργούσε, πχ στις σοσιαλιστικές χώρες, δεν θα είχαμε αυτή την κατάληξη. Δεν την είχαμε όμως και βλέπουμε τι καταστροφικό είναι οι κομμουνιστές να έχουν ξεχάσει βασικές αρχές του κομμουνιστή και να σύρονται πίσω από ρεβιζιονιστικές ηγεσίες. Η κομματική πειθαρχία είναι εθελοντική και υπάρχει μόνο στο πλαίσιο υλοποίησης της αποστολής το ΚΚ, όχι στο πλαίσιο υλοποίησης των σκοπών μιας διολισθημένης ηγεσίας.

Θα πείτε, μα αυτό μπορεί να το επικαλείται ο καθένας! Φυσικά! Το επικαλούνται και μάλιστα το κάνουν πράξη ορισμένοι που νόμισαν ότι «τους πρόδωσε το ΚΚΕ» και έκαναν άλλες, δήθεν «πραγματικά επαναστατικές», οργανώσεις! Μια τέτοια ήταν και το ΚΚΕ εσ.! Στα πλαϊνά της 100χρονης ιστορίας του ΚΚΕ, όμως, κείτονται εκατοντάδες πτώματα πολιτικών μορφωμάτων (μεταξύ τους και του ΚΚΕ εσ.) που δήθεν ενεργοποίησαν την ανεξαρτησία των κομμουνιστών και έκαναν άλλο κόμμα. Εδώ είδαμε ότι το κριτήριο των Ελλήνων κομμουνιστών λειτούργησε καταλυτικά, ορίζοντας ποιος είναι ο πραγματικός εκπρόσωπος της Εργατικής τάξης. Αλλιώς θα είχαν οι διασπαστές τον πρώτο λόγο στις μάχες της εργατικής τάξης. Δεν το είχαν ούτε τον έχουν όμως… Δυστυχώς, σε άλλα ΚΚ κυριάρχησαν και αντί επανάστασης τα διέλυσαν!

Στέργιος Βασιλείου 

Νέο χτύπημα Χρυσοχοΐδη – “Φαρισαϊσμός” η διαμαρτυρία ενάντια στο κρεσέντο αστυνομικής βίας

Κατιούσα

Αφού πάταξε τα κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας συστήνοντας στους πολίτες να πάνε τα σχετικά βίντεο στο συνήγορο του πολίτη, ο υπουργός Προ.Πο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης επανέρχεται δριμύτερος, για να μας πει ότι τελικά τα βίντεο δεν έχουν και τόση σημασία, η αστυνομία ξέρει να κάνει αυτοκάθαρση και στην τελική όσοι έχετε παράπονα είστε φαρισαίοι που δεν μπορείτε να χωνέψετε την επιτυχία του επιτελικού σχεδίου του υπουργού.
Αυτά μας είπε με ανάρτησή του στο facebook, προς τέρψη των νοικοκυραίων ψηφοφόρων του, αν κρίνουμε από πολλά από τα σχόλια που τη συνοδεύουν:

Ο εξευτελισμός της ανθρώπινης προσωπικότητας δεν είναι νοητός ποτέ, πουθενά, από κανένα και με οποιαδήποτε δικαιολογία. Τελεία και παύλα. Όταν συμβαίνει, η Αστυνομία -που είναι περήφανο σώμα, που εφαρμόζει το νόμο και κατά συνέπεια οφείλει να προστατεύει και τα ανθρώπινα δικαιώματα- έχει τη δύναμη να το αναδείξει και να το αντιμετωπίσει. Κανένα βίντεο, παρά τη δύναμη της εικόνας δεν θα το αλλάξει αυτό. Πολύ περισσότερο δεν θα περάσει ο φαρισαϊσμός που ξεχείλισε, μετά την πρώτη φορά εορτασμό, χωρίς καταστροφές, των επετείων 17ης Νοέμβρη και 6ης Δεκεμβρίου

Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ, μας λέει να μην ανακατευόμαστε, ότι αν γίνει και κανένα παραστράτημα βρε αδερφέ είναι δουλειά της αστυνομίας να το ρυθμίσει μόνη της, πχ με κάποια από τις ΕΔΕ που φέρνουν το μαχαίρι στο κόκκαλο. Όσο για τα βίντεο, είναι μάλλον αναξιόπιστα, μια “αποτύπωση της στιγμής”, όπως είπε πριν λίγες μέρες και ο αντιπρόεδρος των αστυνομικών σχολιάζοντας τα όσα ασύλληπτα είδαν το φως της δημοσιότητας.
Το καλύτερο από όλα όμως είναι ότι η προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων βαφτίζεται “φαρισαϊσμός” και ιεραρχείται σαφώς χαμηλότερα από το κατόρθωμα της ΕΛ.ΑΣ για λιγότερες σπασμένες βιτρίνες και καμένα αυτοκίνητα – στο κέντρο, καθώς η εκτόνωση των γνωστών, γνωστότατων αγνώστων επήλθε με φθορές στα προάστια.
Όσοι λοιπόν έχετε βίντεο ή άλλο υλικό, καλύτερα να το κρατήσετε για τον εαυτό σας και να το δείτε πιο προσεχτικά. Εκεί θα αναγνωρίσετε περήφανους αστυνομικούς να αναδεικνύουν και να αντιμετωπίζουν τον εξευτελισμό της ανθρώπινης προσωπικότητας, δείχνοντάς μας πώς ακριβώς είναι ώστε να την αποφεύγουμε. Ας σταματήσει πια η αγνωμοσύνη.

Φοράς την κουκούλα σου… και είσαι έτοιμος να αλλάξεις τον κόσμο…

Κατιούσα

Φοράς την κουκούλα σου… με τις πέτρες και τις μολότοφ στο σακίδιο… και είσαι έτοιμος να αλλάξεις τον κόσμο…
Είσαι έτοιμος, πεισμένος και το θέλεις πολύ… να φωνάξεις «Νενικήκαμεν»…
Αντικρίζεις απέναντί σου το «βασικό» σου εχθρό… τους μπάτσους…
Ξεκινάς τη δράση… Πετάς τις πέτρες και τις μολότοφ… σπας και καμιά βιτρίνα… βάζεις φωτιά σε μερικά σταθμευμένα αυτοκίνητα και μηχανάκια… καις και μερικούς κάδους σκουπιδιών… και έτοιμη η ανατροπή…
Δίπλα σου και άλλοι σαν κι εσένα… μπορεί και όχι όμως…
Αυτοί είναι σε ειδική αποστολή… Προετοιμάστηκαν με μεγάλη προσοχή από την ασφάλεια, να κάνουν αυτό που κι εσύ κάνεις…
Πιστεύεις πως κρατάς το μέλλον των εργαζόμενων της Γης, στα νεανικά σου χέρια…
Είσαι βαθιά πεπεισμένος πως δεν χρειάζεται οργάνωση, δεν χρειάζεται επίπονος, σκληρός και συνεχής ταξικός αγώνας για να αλλάξει η κοινωνία…
Ξεχνάς όμως κάτι βασικό…
Αυτό πιστεύουν και αυτό επιδιώκουν και αυτοί που θέλεις να ανατρέψεις… Δεν φοβούνται εσένα και τους τρόπους αγώνα που χρησιμοποιείς… Την οργανωμένη πάλη και την ταξική συνειδητοποίηση των εργαζόμενων φοβούνται…
Αυτό τους τρομάζει…
Σε χρησιμοποιούν και δεν το έχεις καταλάβει…
Γελάνε και σχεδιάζουν την επόμενη φορά… πίσω από την πλάτη σου…
Μην τους κάνεις τη χάρη… Δεν αξίζει να είσαι «πιόνι» τους…
Πίστεψέ με…

“Που είναι μωρή καριόλα οι σύντροφοί σου τώρα;”: Καταγγελίες για άγρια καταστολή και σεξιστικές επιθέσεις από τα ΜΑΤ και στην Πάτρα

Καταγγελίες για άγρια καταστολή, αστυνομική βία και προσαγωγές “στο σωρό” δεν υπήρξαν μόνο στην Αθήνα και τα Εξάρχεια για το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου αλλά και στην Πάτρα.

Από το ρεπορτάζ του Βασίλη Πέττα στο tetartopress.gr 

Στην Πάτρα το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη η αστυνομική βία ήταν έκδηλη σε όλη τη διάρκεια της πορείας, στις προσαγωγές, αλλά και στην Αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας. Οι μαρτυρίες πολλές και παρά την έλλειψη εικόνων, σκιαγραφούν έντονα το καθεστώς που θέλει να επιβάλει το κράτος, όχι μόνο στα Εξάρχεια ή στην Αθήνα, αλλά και στην Πάτρα, και όπου υπάρχουν άνθρωποι που αντιστέκονται.

Η πρώτη μαρτυρία έρχεται από μια από τις προσαχθείσες η οποία καταγγέλλει αστυνομική βία, τραυματισμό αλλά και σεξιστική συμπεριφορά κατά την προσαγωγή της. Όπως μας δήλωσε στην περιοχή του Αγίου Διονυσίου και ενώ δεν γινόταν εκείνη την ώρα κάποια σύγκρουση, κυνηγήθηκε από τρεις τουλάχιστον αστυνομικούς. Πετώντας την κάτω, και ενώ την είχαν ακινητοποιήσει άρχισαν να την κλωτσάνε και να τη βρίζουν σεξιστικά λέγοντας της «σε πιάσαμε παλιοπουτάνα». Μόλις τη σηκώσανε από κάτω και της φόρεσαν χειροπέδες ένας από τους αστυνομικούς πιάνοντας την από το γιακά άρχισε να της φωνάζει: «σου αρέσει τώρα πουτάνα;».

Η προσαχθείσα, αφέθηκε ελεύθερη αργά το βράδυ κατά τις 11:00. Καθ όλη τη διάρκεια της κράτησής της αιμορραγούσε στο πρόσωπο. Μετά την απελευθέρωσή της, και ενώ είχε περάσει δυόμιση ώρες στο κρατητήριο, πήγε στο νοσοκομείο όπου της έκαναν ράμματα στο πρόσωπο, διέκριναν τραύματα σε πλάτη, ώμο και πόδια και εκκρεμεί ιατροδικαστική γνωμάτευση.

Στο ίδιο σημείο έγιναν και άλλες προσαγωγές με τον ίδιο βίαιο τρόπο. Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία μιας διαδηλώτριας που μας περιγράφει τον τρόπο που την προσήγαγαν:

«Με πέταξαν κάτω, χτυπώντας με με τις ασπίδες. Ήταν τουλάχιστον δύο άτομα. Όταν βρισκόμουν πεσμένη δίπλα σε άλλους διαδηλωτές άρχισαν να μας κλοτσάνε και να μας χτυπούν με τα γκλοπ στο κεφάλι, στα πόδια και στα χέρια. Όταν σταμάτησαν, μας είπαν να κάτσουμε κάτω παρατεταγμένα. Μας απαγόρευσαν να μιλάμε μεταξύ μας και όταν τους είπα ότι θέλω να βρω τα γυαλιά μου επειδή δε βλέπω, άρχισαν να κάνουν επανειλημμένα χλευαστικά σχόλια του τύπου “να τα τα γυαλιά σου” καθώς περνούσαν οχήματα πατώντας σπασμένα τζάμια. Όλη αυτή την ώρα δεχόμασταν διάφορα σεξιστικά σχόλια όπως “Παλιοπουτάνα. Που είναι μωρή καριόλα οι σύντροφοι σου τώρα”.

Έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση, την ώρα που βγήκαμε από το περιπολικό, είδαμε πως είχαν βάλει τα σακίδια μας στο πορτμπαγκάζ και μαζί με αυτά υπήρχε και ένας κώνος πορτοκαλί γεμάτος πέτρες. Δείχνοντας τις πέτρες, ο ένας αστυνομικός απευθυνόμενος στον άλλο που πήγε να μας παραλάβει είπε:”Αυτά εδώ είναι μαζί με τα κορίτσια”, σε μια προσπάθεια ενδεχομένως να μας τα “φορτώσουν”. Του είπα ότι εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με αυτά και πως το μόνο που είχαμε πάνω μας ήταν τα σακίδια, τα οποία και τους προέτρεψα να τα ψάξουν. Επίσης, κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στο Αστυνομική Διεύθυνση και ενώ ήταν ορατό ότι αιμορραγούσα στο κεφάλι δεν μας μετέφεραν στο νοσοκομείο. Όταν εν τέλει μας άφησαν να φύγουμε, μεταφερθήκαμε με δικούς μας στο νοσοκομείο και ενώ παρευρισκόμασταν στο διάδρομο αναμονής, ένας τύπος με πολιτικά επιχείρησε να μας φωτογραφήσει. Στη συνέχεια μίλησε με έναν από την ομάδα ΔΙΑΣ που βρισκόταν εκεί».

Και στη συγκεκριμένη διαδηλώτρια καταγράφηκαν από το νοσοκομείο τραυματισμοί σε κεφάλι, σώμα, πόδια και χέρια, ενώ εκκρεμεί ιατροδικαστική γνωμάτευση.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως οι παραπάνω δύο μαρτυρίες προέρχονται από δύο άτομα που τελικά αφέθηκαν ελεύθερα επιβεβαιώνοντας την πάγια ταχτική της αστυνομίας που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια για «τυχαίες συλλήψεις στο σωρό».

Στην πορεία της Πάτρας -στην οποία πραγματοποιήθηκαν συνολικά 19 προσαγωγές- υπήρξαν ανάμεσα στους διαδηλωτές και πολλοί τραυματισμένοι κυρίως από ευθύβολες ρίψεις δακρυγόνων. Φτάνοντας έξω από τα γραφεία της αστυνομικής διεύθυνσης Αχαΐας περίπου στις 21:30, και αφού η εικόνα που είχαμε ήταν πως υπήρχαν τραυματίες και ανάμεσα στους προσαχθέντες, ζητάμε ενημέρωση για τον συνολικό αριθμό τους, για το αν υπάρχουν τραυματίες ανάμεσά τους αλλά και για το αν υπάρχουν ανήλικοι. Η επίσημη ενημέρωση που είχαμε από τον επικεφαλής που ήταν εκείνη την ώρα στην είσοδο του κτιρίου ήταν πως δεν υπήρχε κανένας τραυματίας.

Οι πληροφορίες όμως, πως υπάρχει προσαχθέντας που αιμορραγεί στο κεφάλι και πρέπει να πάει οπωσδήποτε στο νοσοκομείο, μας έκαναν να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά με τον υπεύθυνο του γραφείου τύπου της Αστυνομικής διεύθυνσης, ζητώντας να έχουμε επίσημη ενημέρωση για την κατάσταση των προσαχθέντων. Στην απάντησή του, πως δεν είχε ενημέρωση, του τονίσαμε πως οι πληροφορίες μας, λένε πως υπάρχει τραυματίας στο κεφάλι που αιμορραγεί, αναφέροντας συγκεκριμένα το όνομά του.

Μετά από αρκετή ώρα, μαθαίνουμε -όχι από επίσημη πληροφόρηση- πως ο προσαχθέντας μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Αυτό συνέβη περίπου στις 11:00 το βράδυ. Δυόμιση περίπου ώρες μετά την προσαγωγή του, και ενώ όλο αυτό το διάστημα αιμορραγούσε.

Σύμφωνα με μαρτυρίες, στο νοσοκομείο ο τραυματίας εξετάστηκε από τους γιατρούς παρουσία των αστυνομικών με πολιτικά που τον μετέφεραν. Στο αίτημα της συνοδού του για ιατροδικαστική γνωμάτευση, ενώ οι αστυνομικοί στην αρχή απάντησαν θετικά, κάποια στιγμή, φόρεσαν στον τραυματία χειροπέδες και τον έβγαλαν έξω από το νοσοκομείο για να μεταφερθεί και πάλι στην Αστυνομική Διεύθυνση, κρατώντας παράλληλα και όλες τις εξετάσεις του, χωρίς να αφήσουν τη συνοδό του να τις δει.

Η συνοδός, όλη αυτή την ώρα ζητούσε επίμονα τα στοιχεία των αστυνομικών. Τα ονόματα δεν δόθηκαν ποτέ, ούτε στο νοσοκομείο, ούτε έξω από την αστυνομική διεύθυνση όταν επανέλαβε το αίτημά της, παρουσία μας.

Κατά τη διάρκεια που ο τραυματίας βρισκόταν στο νοσοκομείο, στην Αστυνομική Διεύθυνση αφήνονταν σταδιακά ελεύθεροι κάποιοι από τους προσαχθέντες. Τουλάχιστον δύο από αυτούς βγήκαν τραυματισμένοι παρ’ όλες τις αρχικές διαβεβαιώσεις πως δεν υπάρχει κανένας τραυματίας.

Τελευταίες βγήκαν από το κτίριο δύο ανήλικες, 13 και 14 ετών. Ενώ είχε δοθεί η εντύπωση πως και αυτές αφέθηκαν ελεύθερες, ξαφνικά συνειδητοποιούμε πως ένας αστυνομικός με πολιτικά προσπαθεί να δώσει στους γονείς της 13χρονης κάποια χαρτιά την ώρα που έφευγαν. Τότε μετά από παρέμβαση δικηγόρων και μετά από την πίεση και τις ερωτήσεις τους, μαθαίνουμε πως έβαλαν τις ανήλικες να υπογράψουν κατάθεση σε κατηγορητήριο που τους είχε απαγγελθεί δίχως παρουσία νομίμου εκπροσώπου τους. Όλα αυτά ενώ οι γονείς τους αλλά και δικηγόροι βρίσκονταν έξω από το κτίριο και επέμεναν να είναι παρόντες στις διαδικασίες.

Σημαντικό είναι να τονίσουμε πως στους δύο δικηγόρους που βρέθηκαν από πολύ νωρίς έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση, δεν τους επιτράπηκε η επικοινωνία με τους προσαχθέντες παρά μόνο την επόμενη μέρα, λίγο πριν την κατάθεσή τους. Η αιτιολογία ήταν πως οι προσαχθέντες δεν ήταν ύποπτοι για κάτι, και πως γινόταν μόνο εξακρίβωση στοιχείων. Εξακρίβωση στοιχείων σε τραυματισμένους ανθρώπους που προσήχθησαν με ξύλο και βία.