Διαβάζοντας
ένα καλό βιβλίο δίνουμε στη σκέψη την κινητήρια δύναμη να δουλέψει τα γρανάζια
της, να αναπνεύσει μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον που δημιουργεί η αδυσώπητη
καθημερινότητα του αγώνα για την επιβίωση και να ανοίξει ρωγμές στα ―φαινομενικά―
αδιαπέραστα τείχη που χτίζει τριγύρω η κυρίαρχη προπαγάνδα.
Χαρίζοντας ένα καλό
βιβλίο… στον εαυτό μας ή στους φίλους μας, συμμετέχουμε σε μια πράξη αντίστασης
απέναντι στην πολτοποίηση των συνειδήσεων, απέναντι στον καταναγκασμό της
τηλεοπτικής αποχαύνωσης και στη μιζέρια που μάς έχουν φυλαγμένη για «αποκούμπι» όταν και τα τελευταία αποθέματα
κουράγιου στερέψουν. Αυτά τα αποθέματα δεν στερεύουν όσο τα χωράφια της
ανθρώπινης ψυχής καλλιεργούνται με τα εργαλεία που χάραξαν την πορεία του λαού
μας και την μπόλιασαν με τα ιδανικά της εργατικής τάξης. Τότε οι ορίζοντες
μένουν ανοιχτοί και φωτίζουν την ελπίδα.
Το
βιβλίο αντί να αντιμετωπίζεται από την πολιτεία (όχι βέβαια από αυτή την
πολιτεία) ως κοινωνικό αγαθό και να είναι προσιτό σε όλους, πέρα από βαλάντια, έχει
γίνει σήμερα κάτι σαν είδος πολυτελείας. Παρά το γεγονός ότι το κόστος της
έκδοσης συρρικνώνεται ―η τεχνολογική εξέλιξη βοηθά― η τιμή του παραμένει ψηλή
και απαγορευτική για τους περισσότερους. Απέναντι σε αυτό το δεδομένο δεν
μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Αξιοποιούμε τις όποιες δυνατότητες μάς δίνει ο
εμπορικός ανταγωνισμός για χαμηλότερες
τιμές στις νέες κυκλοφορίες, επισκεπτόμαστε εκθέσεις και παζάρια,
κάνουμε μια βόλτα στα παλαιοβιβλιοπωλεία ή σταματάμε μπροστά στους
βαρυφορτωμένους υπαίθριους πάγκους όπου με λίγη τύχη μπορούμε να ανακαλύψουμε πραγματικά
διαμάντια (και όχι απαραίτητα πολύ παλιές εκδόσεις) σε τιμές αντίστοιχες μιας
τυρόπιτας ή μιας επίσκεψής μας σε ένα καφέ! Χωρίς βέβαια να παραβλέπουμε πως
για να διαβάσεις ένα βιβλίο δεν είναι απαραίτητο σώνει και καλά να το
αγοράσεις. Μπορείς και να το δανειστείς.
Οι
μέρες των γιορτών είναι πάντα μια αφορμή ―για όσους έχουν τη δυνατότητα― για να
κάνουμε ένα δώρο στον εαυτό μας ή στα αγαπημένα μας πρόσωπα. Το δώρο αυτό ας
είναι ένα βιβλίο.
Στη
λίστα που ακολουθεί προτείνουμε βιβλία (με τυχαία σειρά) που κατά τη γνώμη μας
αξίζει να αλλάξουν χέρια και να διαβαστούν. Επιλέξαμε μια λίστα από 24 βιβλία
που διαβάσαμε (τα περισσότερα τους τελευταίους μήνες) και κάποια (5) που
ξεχωρίσαμε και σκοπεύουμε να διαβάσουμε σύντομα. Δεν θα βρείτε εδώ
πολυδιαφημισμένες και «ευπώλητες» εκδόσεις με φανταχτερά εξώφυλλα, χώρια που
κάποιους συγγραφείς ούτε που θα τους έχετε ακουστά, αλλά μερικά από αυτά τα
ταπεινά «εργαλεία» που λέγαμε πιο πάνω.
Όλα τα βιβλία κυκλοφορούν στο εμπόριο. Αν
έχετε σκοπό να μπείτε σε κάποιο βιβλιοπωλείο, τότε φροντίστε αυτό να μη συμβεί
Κυριακή. Η πράξη αντίστασης που συνιστά η αγορά και μελέτη ενός καλού βιβλίου αποχτάει
μεγαλύτερη και πιο ουσιαστική σημασία όταν συνοδεύεται από την ταξική αλληλεγγύη
στους εργαζόμενους των εμπορικών καταστημάτων που απεργούν τις Κυριακές κόντρα
στις επιταγές του σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα που πάνε να επιβάλλουν
Ευρωπαϊκή Ένωση, τρόικες και κυβέρνηση.
ΥΓ.
Η προτεινόμενη λίστα θα μπορούσε ―καλό και χρήσιμο θα ήταν― να μεγαλώσει με τη συμβολή
των αναγνωστών. Αναμένονται προτάσεις στα σχόλια.
1) ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας
Συγγραφέας: Αναστάσης Ι. Γκίκας
Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
Θεωρούμε πολλή σημαντική την συμβολή του
βιβλίου στην ερμηνεία των γεγονότων και την κατανόηση μιας εποχής από τις
νεώτερες ηλικίες που δεν την έζησαν, όμως κάποιες φορές κάτι άκουσαν ή -στην
καλύτερη των περιπτώσεων- διάβασαν στις λίγες σχετικές εκδόσεις που υπάρχουν. Η
σπουδαιότητα του βιβλίου του Αναστάση Γκίκα έγκειται στο ότι αφενός καταγράφει
και αναλύει μεθοδικά για πρώτη φορά στιγμές της ιστορίας του οικοδομικού
κινήματος που δεν ήταν πλατιά γνωστές και αφετέρου, η ιστορία «γράφεται» από
τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της, τους αγωνιστές εργάτες οικοδόμους.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που πρέπει να μελετηθεί από κάθε οικοδόμο, εργάτη, από
κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, στα χέρια του οποίου μπορεί να γίνει εργαλείο γνώσης
και ανάλυσης και της σημερινής σκληρής
πραγματικότητας, αλλά και πηγή έμπνευσης και αισιοδοξίας πως μόνο μέσα από τους σκληρούς ταξικούς αγώνες
θα κατακτηθεί το πολυπόθητο καλύτερο μέλλον από την εργατική τάξη και τους
συμμάχους της.
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
2) ΧΟΡΟΣ ΣΤΑ ΠΟΤΗΡΙΑ
(Νουβέλα)
Συγγραφέας: Γεωργία Τάτση
Εκδόσεις Γαβριηλίδης
Διαβάζεται
όπως ο διψασμένος πίνει ένα ποτήρι νερό, και –παρά την «πικρή» γεύση που
νιώθεις από τις πρώτες σελίδες του- δεν θέλεις να τελειώσει. Για τη
μετανάστευση (ναι, υπήρχαν και υπάρχουν και Έλληνες μετανάστες, για όσους το
«ξεχνούν»…) τη μοναξιά, τον αποκλεισμό,
τον ανθρώπινο πόνο, την εκδίκηση, τον θάνατο και φυσικά τον χορό πάνω στα
ποτήρια. Ένα βιβλίο που οι σελίδες του
εναλλάσσονται σαν κινηματογραφικά πλάνα, μεταμορφώνοντας τον αναγνώστη σε
«θεατή». Στα χέρια ενός ικανού σκηνοθέτη θα γινόταν σίγουρα μια σπουδαία
κινηματογραφική ταινία.
Υποψήφιο
για κρατικό βραβείο λογοτεχνίας 2014
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
3) Τσε Γκεβάρα: Η πολιτική οικονομία της
οικοδόμησης του σοσιαλισμού
του Κάρλος Ταμπλάδα
Εκδόσεις Διεθνές Βήμα
«Στο
βιβλίο αποτυπώνεται η δυναμική της οικονομικής σκέψης του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα
στην διάρκεια αυτών των χρόνων, που επανέρχεται πάντα επίκαιρη, σε κάθε καμπή
της ιστορίας της πάλης για την απελευθέρωση του ανθρώπου, υπογραμμίζοντας την
αξία του έργου του νεαρού τότε Ταμπλάδα που αφιέρωσε την μισή μέχρι τότε ζωή
του στην συγγραφή της μελέτης που εξέδωσε το 1987 και
συνεχίζει ακάθεκτος να την επιβεβαιώνει εμπλουτίζοντάς την μέχρι σήμερα, 27
χρόνια μετά. Αν προσθέσουμε και τα 15 χρόνια που αφιέρωσε στην συγγραφή της
πριν το 1987 μπορούμε αβίαστα να
συμπεράνουμε ότι ο Ταμπλάδα αφιέρωσε ολόκληρη την μέχρι τώρα ζωή του στην
μελέτη αυτής της σχετικά αθέατης
πλευράς του Τσε, του πλούσιου θεωρητικού του έργου για τα ζητήματα της
μετάβασης από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό
που αποτελεί κληρονομιά και
ανεκτίμητο όπλο για τους σημερινούς αγωνιστές που παλεύουν ενάντια στον
ιμπεριαλισμό εμπνευσμένοι από τα
κομμουνιστικά ιδανικά φιλοδοξώντας να χαράξουν τους νέους επαναστατικούς
δρόμους.»
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
4) ΤΑΣΟΣ ΧΑΛΚΙΑΣ, Το φύσημα του θεού
Συγγραφέας: Άννα Ι. Στεργίου
Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη
«Το
βιβλίο αυτό γράφεται είκοσι χρόνια μετά το θάνατο του Τάσου Χαλκιά. Ισχυρή
προσωπικότητα, μουσικός που ξεχωρίζει στο διηνεκές και φωτεινό παράδειγμα απέναντι
στην κενότητα και την απληστία, που κυριάρχησε ως πρότυπο τις τελευταίες
δεκαετίες, το αποτύπωμά του παραμένει ζωντανό κι επίκαιρο περισσότερο από ποτέ
σε μια χρονική στιγμή που ο ελληνικός λαός δοκιμάζεται και η χώρα μας μοιάζει
με κινούμενη άμμο. Ο Τάσος Χαλκιάς παραμένει διαχρονικό σύμβολο της αστείρευτης
δύναμης του ανθρώπου να μεγαλουργήσει κάτω από εντελώς αντίξοες συνθήκες.
Υψώνει σημαία αντίστασης στο ευτελές και το κακόγουστο. Το φύσημά του, η
εκφραστική δύναμη κι η γλυκύτητα του παιξίματός του είναι το αόρατο νήμα που με
συνδέει με τη φλέβα μου απ' την Ήπειρο, με τον πατέρα μου, Γιάννη. Εκείνος με
μπόλιασε από τα παιδικά μου χρόνια με το κλαρίνο του Τάσου Χαλκιά και το βιβλίο
είναι σπονδή στη μνήμη του.» (Από τον πρόλογο)
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
5) ...και το τρένο τραβούσε για τα
ξεχερσώματα
(Μυθιστόρημα)
Συγγραφέας: Κώστας Μπόσης
Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
Αντάρτες
του Δημοκρατικού Στρατού, άντρες και γυναίκες, μετά το Γράμμο βρίσκουν κατάλυμα
στη Σοβιετική Ένωση, σ’ έναν τόπο πολύ μακρινό, στα βάθη της Ασίας. «Ένα βιβλίο
- πρόκληση. Για το εξαιρετικά σπουδαίο θέμα, που το πραγματεύεται διεξοδικά και
για την παρρησία του. Το πρώτο, τη σπουδαιότητα του θέματος, κανένας δεν μπορεί
στα σοβαρά να την αμφισβητήσει. Το δεύτερο, η έννοια της παρρησίας του λόγου,
επιβάλλει εδώ, από την αρχή, μια διευκρίνιση. Παρρησία, θάρρος και εντιμότητα,
δεν είναι μόνο να λες το άσπρο άσπρο και το μαύρο μαύρο. Οταν, μάλιστα, το θέμα
είναι η ανατομία του "υπαρκτού σοσιαλισμού" στη Σοβιετική Ενωση, τότε
δεν είναι αρκετό να απαριθμήσεις, με τρόπο λογιστικό, καταχωρίζοντάς τα σε
χρέωση και πίστωση, το μαύρο και το άσπρο, τα κατά και τα υπέρ. Ενας τέτοιος
"ουδέτερος" και "αθώος" χειρισμός αφήνει ανοιχτή την ευχέρεια
δικολαβικής εκμετάλλευσης μιας "ομολογίας", του τύπου:
"παραδέχεστε ότι δεν ήταν άσπρα;" Και παύει έτσι ο χειρισμός να είναι
ουδέτερος, αφού μάλιστα μπορεί και να μην είναι αθώος.»
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
6) Ο ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ - ΤΑ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ
Συγγραφέας: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος
Εκδόσεις Γκοβόστη
«Πρέπει
ν’ αντέξει κανείς την ποιητική του διάνοια με όλες τις υπερβολές της, αλλιώς
δεν επικοινωνούμε μ’ αυτόν τον ποιητή και θα συνεχίζουμε σήμερα να τον
ανεβάζουμε κι αύριο να τον κατεβάζουμε. Θα μένουμε με την αντίληψη ότι συνόδεψε
με το έργο του μια ορισμένη ιστορική περιπέτεια που άλλους κάνει να χαίρονται
κι άλλους ενοχλεί και πεισμώνει. Και θ’ αφήνεται να διαφεύγει ότι με τον
Μαγιακόφσκι έχουμε σε ασυνήθιστα δυναμική έκφραση μια σκληρή – σκληρότατη
ανθρώπινη δοκιμασία και μέσα σ’ αυτήν σπάνια ανθρώπινη έξαρση, διαποτισμένη από
καταλυτικό χιούμορ. (…) Είναι ανάγκη να κατανοηθεί καλύτερα ότι αυτός ο
ασυνήθιστος ποιητής κι άνθρωπος είναι όλος έντονες ακρότητες και αποτελεί μια
ανεπανάληπτη δημιουργική σύνθεση, κάτι που σε μια στιγμή φτιάχτηκε και δεν ξαναυπήρξε».
(Μήτσος Αλεξανδρόπουλος)
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
7) ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ: Αϊ-ΣΤΡΑΤΗΣ - Θυμήματα
εξορίας
Επιμέλεια-Έρευνα-Σχόλια: Ηρακλής Κακαβάνης
Εκδόσεις Καστανιώτη
Μετά
το “Ο άγνωστος Βάρναλης και 19
αδημοσίευτα ποιήματά του” ο συγγραφέας Ηρακλής Κακαβάνης επανέρχεται με ένα ακόμα βιβλίο για τον
Βάρναλη. Τα βιβλία του Ηρ. Κ. αποτελούν πια σημείο αναφοράς για όσους
επιθυμούν να προσεγγίσουν το έργο αλλά και τη ζωή του Κ. Βάρναλη έξω από τα
πολυπερπατημένα μονοπάτια της ευκολίας και της αναπαρωγής στερεοτύπων.
Ο
Κώστας Βάρναλης εξαιτίας των αριστερών του φρονημάτων υπέστη διώξεις. Παύτηκε
από το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και εξορίστηκε. Τις εμπειρίες του από τη
δίμηνη εξορία στον Αϊ - Στράτη (20 Οκτώβρη 1935 έως 25 Δεκέμβρη 1935)
κατέγραψε, αμέσως μετά την απόλυσή του, σε δημοσιεύματα στην εφημερίδα
«Ανεξάρτητος» και λίγο αργότερα στον «Ριζοσπάστη». Αυτό το υλικό ο Βάρναλης το
είχε ετοιμάσει να εκδοθεί ως βιβλίο το 1936, όμως με τη δικτατορία του Μεταξά
οι τυπογράφοι, από φόβο, κάψανε τα χειρόγραφα και έτσι η έκδοση δεν έγινε.
Περισσότερα
για το βιβλίο ΕΔΩ.
8) ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ – 1944
Συγγραφέας: Γιώργος Φαρσακίδης
Αθήνα 2014
Το
εικοστό τέταρτο στη σειρά βιβλίο
του αεικίνητου αγωνιστή εικαστικού
καλλιτέχνη και συγγραφέα, πλημμυρισμένο
από τον χειμαρρώδη μα και τρυφερό λόγο του, εικαστικά έργα του και φωτογραφίες
από τα χρόνια της πρώτης Αντίστασης, απέναντι στους Γερμανούς και Βούλγαρους
καταχτητές. Από τα χρόνια τα πιο γλυκά της νιότης, τότε που το «ρουσάκι» νιώθει
να πνίγεται στις σκλαβωμένες από τους ναζί γειτονιές του Ντεπό και αναζητά
ανυπόμονα τη ―μοναδική γι’ αυτόν― διέξοδο στο βουνό.
Το «Ημερολόγιο του βουνού», είναι γεμάτο από
πόλεμο για λευτεριά και ανθρώπινο
συναίσθημα. Από τις πρώτες σελίδες του ο αναγνώστης νιώθει να απαντώνται πολλά
ερωτήματά του σχετικά με τη γενιά («δρακογενιά» την αποκαλεί ο Φαρσακίδης) των
αγωνιστών που πέρασαν ―όχι αλώβητοι― από «σαράντα κύματα», χωρίς οι συμπληγάδες
της ιστορίας να τους συνθλίψουν, και που συνοψίζονται στο εξής ένα: Από τι
υλικό φτιάχνονται οι ήρωες; Η απάντηση είναι απλή, γι’ αυτό και δύσκολη: από τα
ίδια υλικά που είναι φτιαγμένος ο
άνθρωπος.
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
9) ΠΟΙΟΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ;
Συγγραφέας: Ιβάν Μιχαήλοβιτς Μάισκι
Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
Το
βιβλίο αυτό έχει στόχο ν’ αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια. Στη διάρκεια
πολλών χρόνων, ιστορικοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι της Δύσης διέδιδαν το
μύθο πως δήθεν η ΕΣΣΔ, υπογράφοντας στις 23 Αυγούστου του 1939 το σύμφωνο μη
επίθεσης με τη Γερμανία, προκάλεσε το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις σελίδες που
ακολουθούν, ο αναγνώστης, με βάση συγκεκριμένα γεγονότα και ντοκουμέντα, θα δει
πως ο μύθος αυτός αποτελεί ένα κακόβουλο κατασκεύασμα που βασίζεται στην
αδύνατη μνήμη των πλατιών μαζών και στην ελλιπή κατατόπισή τους πάνω σε διεθνή
ζητήματα. Στις παρακάτω σελίδες ο αναγνώστης θα δει πως οι ιθύνοντες κύκλοι της
Αγγλίας και της Γαλλίας, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, κινούμενοι από τη βαθιά
εχθρότητά τους προς τη χώρα του σοσιαλισμού, σε τελευταία ανάλυση, επί πέντε
χρόνια πριν τον πόλεμο συστηματικά βοηθούσαν τον Χίτλερ, με τη μέθοδο της
επονομαζόμενης «πολιτικής του κατευνασμού», να προετοιμάσει την καταστροφή του
1939-1945.
10) ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Συγγραφέας: Υποδιοικητής ΜΑΡΚΟΣ
Εκδόσεις των συναδέλφων
Ιστορίες
από την πένα του Εξεγερμένου Υποδιοικητή Μάρκος, αυτής της εμβληματικής μορφής
του ζαπατίστικου αγώνα για την αυτονομία και τη χειραφέτηση των ιθαγενών
πληθυσμών στην επαρχία Τσιάπας του Μεξικού. Γραμμένες με το γνωστό και αγαπητό
σε όλους μας ύφος των Λατινοαμερικάνων παραμυθάδων, ιστορούν τις περιπέτειες,
τις αγωνίες, τους αγώνες, τα όνειρα και τις κατακτήσεις ενός ολόκληρου λαού,
μέσα από παραβολές και μύθους που μας παρασύρουν στο πιο όμορφο ταξίδι: αυτό
του αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ένα ταξίδι που δεν
μπορεί παρά να έχει έναν εξίσου όμορφο προορισμό: την κοινωνία της ισότητας,
της δημιουργίας, της χαράς και της ελευθερίας.
Από
κάθε αντίτυπο που θα πωλείται, ένα ευρώ θα πηγαίνει ως ενίσχυση στον EZLN.
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
11) ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο
ΠΟΙΗΤΗΣ, Ο ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ
(Δημοσιογραφική έρευνα για τη ζωή και το έργο
του)
Συγγραφέας: Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος
Εκδόσεις Έκπληξη
Με
το βιβλίο αυτό ο δημοσιογράφος Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος μας καλεί σε ένα
συναρπαστικό ταξίδι στη ζωή, στη σκέψη και στο έργο του μεγάλου ποιητή και
σημαντικού διανοούμενου Γιώργου Σαραντάρη. Ο συγγραφέας σημειώνει ότι
"δούλεψε" γι' αυτό το βιβλίο ως δημοσιογράφος, όπως εκείνος νιώθει τη
δημοσιογραφία: αξιοποίησε τις πηγές του, αναζήτησε στοιχεία στην Ελλάδα και
στην Ιταλία, συζήτησε με ανθρώπους που γνώρισαν τον ποιητή, επισκέφθηκε τους
τόπους, όπου εκείνος έζησε και έγραψε, στοχεύοντας έτσι να τον
"προσεγγίσει", όσο γινόταν περισσότερο, να "του πάρει μια
συνέντευξη"...
Περισσότερα
για το βιβλίο ΕΔΩ.
12) ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑΛΑ
Συγγραφέας: Γιούλιους Φούτσικ
Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
(Τίτλος
του ίδιου βιβλίου σε παλαιότερες εκδόσεις: «Γραμμένο με τη θηλιά στο λαιμό»). Η
γυναίκα του Φούτσικ, φυλακισμένη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των ναζί, που
γλίτωσε μαζί με χιλιάδες άλλους από βέβαιο θάνατο γιατί οι φασίστες δεν
πρόλαβαν λόγω της ήττας τους να τους εκτελέσουν, γράφει στην εισαγωγή του βιβλίου πώς γράφτηκαν και
διασώθηκαν τα χειρόγραφα:
«Έμαθα
ακόμα πως ο Ιούλιος Φούτσικ έγραψε μέσα στη φυλακή του Πάνκρακ. Τα μέσα να
γράψει του τα έδωσε ο φύλακάς του ο Α.
Κολίνσκι, κουβαλόντας του στο κελλί του χαρτί και μολύβι. Ο ίδιος έβγαλε κρυφά
και τα χειρόγραφα φύλλο φύλλο. Συνάντησα το φύλακα αυτόν και συγκέντρωσα σιγά
σιγά αυτά που έγραψε ο Ιούλιος Φούτσικ
στο κελί του στο Πάνκρακ. Τα φύλλα αριθμημένα είχανε κρυφτεί σε διαφορετικά
πρόσωπα και σε διαφορετικά μέρη. Τα συγκέντρωσα και τα παρουσιάζω σήμερα στον
αναγνώστη. Αυτό είναι το τελευταίο έργο του Ιούλιου Φούτσικ».
Το
«Γραμμένο με τη θηλειά στο λαιμό» είναι να συγκλονιστικό βιβλίο. Συγκλονίζει
τον αναγνώστη όχι με το φόβο του θανάτου, μα με την αγάπη για τη ζωή. Βλέπεις
τον μελλοθάνατο Φούτσικ να πεθαίνει τραγουδώντας τη ζωή γιατί είναι σίγουρος
πως χιλιάδες άλλοι θα πάρουν απ’ τα χείλη του το τραγούδι σαν αναμμένη λαμπάδα
να το παραδώσουν σε άλλους κι αυτοί σε άλλους, για να γίνει η χαρά των
ανθρώπων. Ο συγγραφέας πεθαίνοντας υμνεί τη ζωή και τις πιο υψηλές της έννοιες:
την παληκαριά, την τιμιότητα, την ελευθερία και πάνω απ’ όλα την ανθρώπινη
αξιοπρέπεια. Ολόκληρο το βιβλίο είναι μια κραυγή, πως μπορείς να πεθαίνεις τραγουδώντας, μα και
να ζεις έτοιμος κάθε στιγμή να πεθάνεις αν πρόκειται να ζήσεις σαν σκουλήκι.
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
13) ΚΟΜΜΑ «ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ»
Ιδεολογική - πολιτική και οργανωτική
ισχυροποίηση του ΚΚΕ
ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
"Στην
πολιτική απόφαση του 19ου Συνεδρίου του Κόμματος τονίζεται η ανάγκη να
αποκτήσει το Κόμμα πλήρη ετοιμότητα, με βασική κατεύθυνση την ανάπτυξη πιο
ισχυρών δεσμών με την εργατική τάξη, να αντιμετωπίσει αδυναμίες, ώστε να
ενισχυθεί η λαϊκή συμμαχία, να γίνει πεποίθηση η αντιμονοπωλιακή -
αντικαπιταλιστική κατεύθυνση της πάλης.
Σ’
αυτή την προσπάθεια του ΚΚΕ, να υπηρετήσει ως «κόμμα παντός καιρού» (ως
επαναστατική πρωτοπορία σε οποιεσδήποτε συνθήκες) την ιστορική αποστολή της
εργατικής τάξης, φιλοδοξεί να συμβάλει η εκλαϊκευτική μπροσούρα που κρατά στα
χέρια του ο αναγνώστης.
Η
συγκεκριμένη έκδοση προσπαθεί να φωτίσει ορισμένα σημαντικά ζητήματα της
πολιτικής δράσης που αφορούν το περιεχόμενο και τα προβλήματα πολιτικοποίησης
του κινήματος, στα κριτήρια διαμόρφωσης των στόχων πάλης, στα κριτήρια
αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των αγώνων. Αναφέρεται στο ρόλο και στο
περιεχόμενο της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς ως βασικό όρο για τη συσπείρωση
εργατικών λαϊκών μαζών, για την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας."
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
14) ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ, ΤΟ
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
Συγγραφέας: Αποστόλης Κουφάκης
Εκδόσεις Α/συνέχεια
Ο
μαχητής του ΔΣΕ και για πολλά χρόνια πολιτικός πρόσφυγας Αποστόλης Κουφάκης
άρχισε να γράφει το βιβλίο του σε ηλικία 82 χρόνων. «Το κεφάλι μου δεν δούλευε
όπως το 1950. Οι πρόχειρες σημειώσεις που είχα με βοήθησαν, αλλά δεν ήταν
αρκετές. Αυτά που τώρα μολογάω
μετριόφρονα, το ξέρω, δεν έχω αμφιβολία, δεν είναι για ιστορικούς, είναι για τη
νεολαία τους νέους και τις νέες οι οποίοι παραδειγματίζονται από τα φωτεινά
γεγονότα. Γράφω για πραγματικά συμβάντα, γεγονότα που βάφτηκαν με αίμα. Δεν
θέλω να τους πω να πράξουν το ίδιο, αλλά αυτό που απαιτεί η κάθε περίπτωση ―
ανάλογα με τις δυνατότητες που έχει, ο καθένας ή η καθεμιά μπορεί να βρει τη
θέση του. Αυτός ο αγώνας στον οποίο βοήθησα και εγώ, ήταν πάρα πολύ δύσκολος, υπερκουραστικός.
Δεν αποκλείεται και οι ερχόμενοι αγώνες να είναι δύσκολοι, αλλά αυτός, αυτή που
πιστεύει στο δίκιο και τη λαοκρατία, πάντα νικητής θα είναι στις
δυσκολίες. Εγώ νικητής αισθάνομαι». (Απ.
Κουφάκης)
Περισσότερα
για το βιβλίο ΕΔΩ.
15) ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Συγγραφέας: Ρατζανί Πάλμε Ντατ
Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
Πώς
γεννιέται και ισχυροποιείται ο φασισμός; Πώς αντιμετωπίζεται; Σε αυτά τα
ερωτήματα δίνει απαντήσεις αυτό το βιβλίο που εκδίδεται πρώτη φορά στα Ελληνικά
από τη «Σύγχρονη Εποχή». Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1934 και αποτελεί ένα
ντοκουμέντο του κομμουνιστικού κινήματος, γραμμένο από ένα στέλεχος της
Κομμουνιστικής Διεθνούς, τον Ρ. Π. Ντατ, που υπήρξε αναπληρωματικό μέλος της
Εκτελεστικής Επιτροπής της ΚΔ και στέλεχος του ΚΚ Μεγάλης Βρετανίας. Στο βιβλίο
«Φασισμός και Κοινωνική Επανάσταση» αναδεικνύεται πως η αδυναμία της
σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής σε σχέση με όσα υπόσχεται, φέρνει πιο κοντά το
φασισμό στη διακυβέρνηση. Αναλύονται οι χαρακτηριστικές περιπτώσεις της
Γερμανίας από το 1918 έως το 1933, αλλά και της Ιταλίας. Το βιβλίο προσφέρει
γνώση για την ανάγκη πάλης του κομμουνιστικού κινήματος, τόσο με το φασισμό όσο
και με το ρεφορμισμό - οπορτουνισμό, που, σε τελευταία ανάλυση, εξίσου
υπηρετούν τη διατήρηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του συστήματος.
Περισσότερα
για το βιβλίο ΕΔΩ.
16) Ο ΚΡΑΒΑΡΙΤΗΣ
(Μυθιστόρημα)
Συγγραφέας: Κώστας Μπόσης
Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
«Δυο
εποχές διατρέχουν τις σελίδες του βιβλίου. Ο Μεσοπόλεμος και η δικτατορία του
Μεταξά από τη μια, η Κατοχή και η Αντίσταση όπως αυτή οργανώθηκε από το ΚΚΕ με
την ίδρυση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Δυο κόσμοι αναδύονται συγχρόνως και
συγκρούονται μεταξύ τους. Οι φτωχοί, οι
μεροκαματιάρηδες, οι άνθρωποι του μόχθου, οι ξωμάχοι, οι δουλευτάδες της
γης και οι άνθρωποι της εξουσίας, ο
πρόεδρος του χωριού, ο παπάς, ο δάσκαλος, οι απατεώνες, οι κερδοσκόποι, οι
εκμεταλλευτές. Η μιζέρια, η μοιρολατρεία, ο φόβος, η υποταγή, οι προκαταλήψεις
δένουν τη ζωή των φτωχών και δεν τους αφήνουν να σκεφθούν. Έτσι η καθημερινή εκμετάλλευση, η αδικία, η
κατάχρηση της εξουσίας, τα «εθνικά» ιδεώδη, η θρησκοληψία στέκονται από πάνω
τους και τους πατούν όσο πιο δυνατά μπορούν. Δίπλα στο Θανάση και γύρω από
αυτόν ζουν και κινούνται διάφοροι άλλοι άνθρωποι, άνδρες, γυναίκες,
παιδιά. Αλλά και οι δικοί του άνθρωποι,
ο πατέρας, η μάνα, οι αδελφές του. Όλοι αυτοί είναι «σκλάβοι στα δεσμά τους».
Δέσμιοι μιας άδικης κοινωνίας που οι
ίδιοι διαιωνίζουν γιατί έμαθαν να τη θεωρούν φυσιολογική.»
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
17) ΤΟ ΜΑΤΩΜΕΝΟ ΘΕΡΟΣ ΤΟΥ 1882
(Ιστορικό δοκίμιο)
Συγγραφέας: Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου
Έκδοση: Ηπειρωτική Εταιρεία Πολιτισμού
Τεχνών & Επιστημών
«1882:
Οι καλλιεργητές του Πέτα και του Κομποτίου αρνήθηκαν να πληρώσουν το μερίδιο
(ίμορο) στον επιστάτη του Καραπάνου, Γ. Βαρζέλη. Δυο νεκροί Κομποταίοι
μικροκαλλιεργητές. Ο Καραπάνος αρχίζει να πουλάει τα τσιφλίκια του το φθινόπωρο
του 1882, διότι εκδηλώθηκαν κινήσεις μετανάστευσης ηπειρωτών καλλιεργητών προς
τις οθωμανικές επαρχίες. Οι αγρότες λέγανε το γνωστό «που΄σαι κατακαημένο
τούρκικο».
Το
αρτινό αγροτικό ξεσήκωμα αποτελεί την αρχή του αγροτικού κινήματος στη χώρα
μας. Ένα αιώνα μετά το Κιλελέρ και 130
χρόνια μετά το ματωμένο θέρος του 1882 στην Άρτα , οι κυβερνήσεις εξακολουθούν
να αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο , και πάντοτε σύμφωνα με τα συμφέροντα των
«από πάνω» τα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών (Σκουριές Χαλκιδικής, Κερατέα
κ.α.) , των κοινωνικών επαγγελματικών ομάδων ,των «από κάτω» , όταν αυτοί
διαμαρτύρονται ή ακόμα κι όταν εξεγείρονται .Χρησιμοποιούν τους ίδιους
μηχανισμούς , κατασταλτικούς ή ιδεολογικούς , ψελλίζουν τα ίδια ιδεολογήματα ,
τις ίδιες συκοφαντίες…».
Παρουσίαση
για το βιβλίο ΕΔΩ.
18) ΠΙΚΡΗ ΖΩΗ και άλλα πεζογραφήματα
Συγγραφέας: Γιώργος Κοτζιούλας
Εκδόσεις Νηρέας
29
κείμενα του Τζουμερκιώτη ποιητή και συγγραφέα Γιώργου Κοτζιούλα (ενός
λογοτέχνη που ελάχιστα, μέχρι τις μέρες μας, είναι γνωστός ως πεζογράφος
και μάλιστα τόσο αξιόλογος), που καλύπτουν όλη την περίοδο της συγγραφικής
δημιουργίας του, από τα οποία δώδεκα
έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς (τα περισσότερα δυσεύρετα σήμερα) και δεκαεφτά
δημοσιεύονται για πρώτη φορά.
Ανάμεσα
στις λέξεις, τις τόσο μαστορικά χτισμένες από τον Κοτζιούλα, εναλλάσσονται η
τρυφερότητα με τη σκληράδα, το κωμικό με το τραγικό στοιχείο, η πίκρα, η πίστη,
η συγκίνηση, η αισιοδοξία. Ξεπροβάλλει η «πικρή ζωή», ξεχασμένη από πολλούς
παλαιότερους και άγνωστη στις νεώτερες ηλικίες. Ένα παρελθόν απάνθρωπο, γκρίζο,
συχνά αποκρουστικό, σκληρό σαν πάγος, που εικόνες του βλέπουμε και βιώνουμε και
σήμερα, στην Ελλάδα της «κρίσης». Ένα παρελθόν που κάποιοι λένε πως επιστρέφει,
όμως σήμερα φαίνεται όλο και πιο καθαρά πως ποτέ δεν έφυγε από δίπλα μας, ποτέ
δε έγινε στ’ αλήθεια παρελθόν. Οι σελίδες του βιβλίου άλλοτε σαν γουλιές
δροσερού νερού ξεδιψούν τον αναγνώστη και του δίνουν κουράγιο για να αντέξει
στην σημερινή «άνυδρη» πραγματικότητα που βιώνει και άλλοτε σαν λαμπεροί φάροι
φωτίζουν τα μονοπάτια που οδηγούν σ’ εκείνες τις ζωοδότρες πηγές-μνήμες που
χωρίς αυτές είναι αδύνατη η πορεία του προς ένα καλύτερο μέλλον.
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
19) ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ '44 – ΚΡΙΣΙΜΗ ΤΑΞΙΚΗ
ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Επιμέλεια: Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
«Η
έκδοση απευθύνεται ιδιαίτερα στις νέες γενιές της εργατικής τάξης και
γενικότερα στη νεολαία που βιώνει την καπιταλιστική βαρβαρότητα, με την
πεποίθηση που αποπνέουν τα λόγια του Β. Ι. Λένιν: "Εμείς παλεύουμε
καλύτερα από τους πατεράδες μας. Τα παιδιά μας θα παλεύουν ακόμα καλύτερα και
θα νικήσουν".» Στην «Εισαγωγή» διαβάζουμε, μεταξύ άλλων: «Ο Δεκέμβρης του
1944, αποτελεί συνέχεια της πάλης του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ στην Κατοχή, του
εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος στο οποίο ηγήθηκε το ΚΚΕ. Ηταν το προοίμιο της
τρίχρονης εποποιίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), της κορυφαίας
ταξικής σύγκρουσης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα. Η λαϊκή ένοπλη πάλη το
Δεκέμβρη υπήρξε φαινόμενο μοναδικό σε όλη την καπιταλιστική Ευρώπη μετά το Β'
Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως μοναδικός υπήρξε και ο αγώνας του ΔΣΕ. Η σύγκρουση του
Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε σε διαφορετικές συνθήκες από εκείνες της τριπλής
φασιστικής Κατοχής, σε μια φάση που ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε ακόμα
τελειώσει, αν και η έκβασή του είχε κριθεί. Η γερμανική ιμπεριαλιστική μηχανή
και τα συμμαχικά της κράτη βρίσκονταν σε απόλυτη υποχώρηση, ενώ ο Κόκκινος
Στρατός προέλαυνε ακάθεκτος, έχοντας ήδη παίξει καθοριστικό ρόλο στη συντριβή
του φασισμού στην ευρωπαϊκή σκηνή του πιο αιματηρού πολέμου που γνώρισε η
ανθρωπότητα. Η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας, που εξ αντικειμένου διαπερνούσε
την ελληνική κοινωνία και τα προηγούμενα χρόνια, το Δεκέμβρη πρόβαλε με
μεγαλύτερη οξύτητα, καθώς είχε φύγει από τη μέση ο παράγοντας της ξένης
Κατοχής. Στις μάχες των 33 ημερών πρωταρχικά αναδείχτηκαν η μαζική οργάνωση και
αυτενέργεια, η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη και η πολιτική επαγρύπνηση, μαζί με
την αυτοθυσία σ' έναν αγώνα που δόθηκε με πρωταγωνιστή την εργατική τάξη και το
κόμμα της, το ΚΚΕ».
Παρουσίαση
του βιβλίου ΕΔΩ.
20) Οι Ανατολικές Συνοικίες τον Δεκέμβρη του
1944
Έκδοση της 6ης Αχτίδας της ΚΟΑ που
πρωτοκυκλοφόρησε το 1945 και επανεκδόθηκε από τη Σύγχρονη Εποχή
«Ο
Δεκέμβρης του 1944, συνέχεια της πάλης του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και προοίμιο της τρίχρονης
εποποιίας του ΔΣΕ, υπήρξε φαινόμενο μοναδικό σε ολόκληρη την Ευρώπη μετά το Β'
Παγκόσμιο Πόλεμο. Καισαριανή, Βύρωνας, Υμηττός, Λόφος Αρδηττού, Μετς, Παγκράτι,
Κατσιπόδι (Δάφνη), Δρουγούτι (τμήμα του Ν. Κόσμου), Κουπόνια (Κάτω Ιλίσια): Οι
φτωχογειτονιές της Ανατολικής Αθήνας είχαν τη δική τους συμβολή στο γνήσιο
λαϊκό ξέσπασμα μετά τη «ματωμένη Κυριακή» της 3ης του Δεκέμβρη και
καταγράφονται στο βιβλίο που επανεκδόθηκε και κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη
Εποχή». Η συμβολή του λαού της περιοχής στις 33 μέρες των μαχών υπήρξε
γιγάντια. Πλάι στους ένοπλους μαχητές πήραν μέρος χιλιάδες, ως τραυματιοφορείς,
νοσοκόμοι, σύνδεσμοι κ.ά.
«Καθημερινά
είχε απώλειες ο ΕΛΑΣ αλλά τα ντουφέκια ποτέ δε σταμάτησαν να κελαηδούν. Πίσω
από κάθε μαχητή παραμόνευε και ένας άμαχος για να πάρει τη θέση του. Το
Σύνταγμα των Ανατολικών Συνοικιών, που είχε τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη 1.300
μαχητές, είχε απώλειες σε νεκρούς και τραυματίες οκτακόσιους! Κι όμως την
τελευταία μέρα του Δεκέμβρη βρέθηκε με δύναμη 1.800!».
Περισσότερα
για το βιβλίο ΕΔΩ.
21) Με τον ασύρματο της 123ης
Ταξιαρχίας του Δημοκρατικού Στρατού στον Όλυμπο – ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΟΠΩΣ ΤΑ ΕΖΗΣΑ
Συγγραφέας: Νίτσα Τάσου
Εκδόσεις Σοκόλη-Κουλεδάκη
Αναμνήσεις
μιας μαχήτριας του ΔΣΕ. «Για
μένα αυτά δεν είναι ακόμα ιστορία. Χρόνια ολόκληρα με πίεζαν ο άνδρας μου,
φίλοι, συναγωνιστές, να τα γράφω. Όλοι επέμεναν. Δεν το άντεχα. Τώρα, μετά από
τόσα χρόνια, σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να τα πάρω μαζί μου. Όταν γράφεις για
γεγονότα που τα έζησες και έχεις ακόμα ζωντανή την εικόνα τους, τότε είσαι
υποχρεωμένη να γράψεις όχι μόνον ό,τι σου αρέσει, αλλά και τ’ άλλα, που όχι
μόνο εσένα αλλά και όποιον τα διαβάσει θα γεμίσουν πίκρα. Αυτά προσπάθησα να
κάνω μετά από τόσα χρόνια. Να γράψω αυτά που έζησα, χωρίς να προσθέσω τίποτα.
Με σεβασμό στη μνήμη αυτών που χάθηκαν. Κάνοντας το χρέος μου απέναντι σ’ αυτές
τις ομάδες ανταρτών, στις ομάδες των νέων παιδιών της θυσίας, της ανιδιοτέλειας
και της παλικαριάς. Που πάλεψαν μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής τους σε
απίστευτα δύσκολες συνθήκες, εκεί ψηλά στον παγωμένο Όλυμπο, χωρίς να
λιποψυχήσουν. Και που πάντα έλεγαν: «Η κοινωνία κάποτε θα γίνει καλύτερη.
Πρέπει να γίνει καλύτερη». (Νίτσα Τάσου)
Για
το βιβλίο αναμένετε ανάρτηση από τον Οικοδόμο.
22) Πολιτιστικά και ευτράπελα από τα
στρατόπεδα εξορίστων
Συγγραφέας: Γιώργος Φαρσακίδης
Αθήνα 2014
«Το
γέλιο στάθηκε ένας πολύτιμος σύντροφος σε δύσκολες ώρες. Θυμάμαι στο Μακρονήσι
γελούσαμε συχνά, γελούσαμε πολύ. Με τη λύσσα του αλφαμίτη, με την κούρασή του
να μας χτυπάει. Με την τρέλα, με τον πόνο, με τις πληγές μας. Με ό,τι σήμερα
πια δε θα γελούσες ποτέ. Με το γέλιο δεμένες και οι πρώτες απόπειρες για
ψυχαγωγία. Τα ανέκδοτα, το αστείο, το πείραγμα, στάθηκαν το ζωογόνο αντίδοτο στις
καταλυτικές επιπτώσεις μιας πολύχρονης κράτησης. Και μπήκα στον πειρασμό, να
καταγράψω, ξαναζώντας ό,τι έχει περισώσει η μνήμη. Και μέσα απ’ αυτά και η
πληροφόρηση του ανυποψίαστου αναγνώστη, για κάποιες ιδιαιτερότητες της
στρατοπεδικής μας ζωής αλλά και τη σφυρηλατημένη, σε ώρες δοκιμασίας,
συντροφικότητα. Διαβάζοντας τούτα τα κείμενα, φίλος μου, γιατρός και ταξίαρχος,
μου είχε πει με συγκίνηση: ‘Θαύμαζα πάντα την ανιδιοτελή προσφορά σας και σας
είχα κατατάξει σ’ ένα ξεχωριστό είδος ανθρώπων, ρομαντικών και απόμακρων. Τώρα
όμως, είναι σαν να σας έζησα και να σας έχω νοιώσει τόσο, μα τόσο, κοντινούς
και οικείους’!». (Γιώργος Φαρσακίδης).
23) ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ – Το θέατρο του αγώνα
Συγγραφέας: Γιώργος Κοτζιούλας
Εκδόσεις Δρόμων
«Το
βιβλίο αυτό εμπεριέχει ιστορικά ντοκουμέντα, που αποτέλεσαν αντικείμενο έρευνας
και σχολιασμού στη διεθνή βιβλιογραφία, γιατί αφορούν μια από τις ελάχιστες
περιπτώσεις αντάρτικου θεάτρου στα παγκόσμια χρονικά. Περιέχονται σ' αυτό
θεατρικά έργα, εκθέσεις και ημερολόγια της ίδρυσης και λειτουργίας ενός θιάσου,
της "Λαϊκής Σκηνής", ερασιτεχνών ηθοποιών-αγωνιστών της Εθνικής μας
Αντίστασης 1941-45 που περιόδευε σε περιοχές της απελευθερωμένης Ελλάδας για να
ψυχαγωγεί και να τονώνει το φρόνημα των αγωνιζόμενων Ελλήνων και να προβάλλει
τον πολιτισμό στους χειμαζόμενους πνευματικά χωρικούς, πολλοί από τους οποίους
για πρώτη φορά έβλεπαν θέατρο. Ο Γιώργος Κοτζιούλας -ήδη αναγνωρισμένος
λογοτέχνης- υπήρξε ο δημιουργός και η ψυχή αυτής της προσπάθειας, ως
καλλιτεχνικός διευθυντής της 8ης μεραρχίας του ΕΛΑΣ. Με ενάργεια και απλότητα
οργάνωσε την αντάρτικη ομάδα ηθοποιών-καλλιτεχνών και με θεατρικά έργα που
έγραφε επιτόπου, ανάλογα με τις συνθήκες, κατέθεσε το δικό του αγώνα στην κοινή
προσπάθεια για την εθνική απελευθέρωση.»
Περισσότερα
για το βιβλίο ΕΔΩ.
24) Γιατί η ποίηση δεν είναι νανούρισμα, η
ποίηση είναι σάλπισμα!
(ποιήματα)
Συγγραφέας: Μαριάννα Γιαννουράκου
Εκδόσεις Vakxikon.gr
Γιατί
στην ποίηση ανοίγονται δρόμοι και η ποίηση ανοίγει δρόμους όταν την υπηρετούν με ειλικρίνεια και ξεκάθαρες προθέσεις
νέοι δημιουργοί. Δείγμα γραφής της πρωτοεμφανιζόμενης ποιήτριας Μαριάννας
Γιαννουράκου:
Ήταν που φύσαγε
τόσο πολύ που νόμιζες
ότι θα φύγει ο
κόσμος από τη θέση του.
Φεύγανε φύλλα,
κλαδιά και
ό,τι δεμένο με το
αύριο δεν ήταν.
«Ακαραία καιρικά φαινόμενα
λένε…
Μα…
είναι μονάχα
άνεμος,
αγέρας…
Και ο κόσμος δεν
έφυγε από τη θέση του.
Μονάχα μέρη του,
θέση άλλαξαν…
Περισσότερα
για το βιβλίο και την ποιήτρια ΕΔΩ.
Καλή
ανάγνωση!
Τετάρτη
24 Δεκέμβρη 2014.
