Στην
ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 95χρονα του ΚΚΕ υπάρχει ένα
ξεχωριστό σημείο που λέει: «Όσο ζούσαν οι μεγάλοι επαναστάτες, οι τάξεις
των καταπιεστών τους καταδίωκαν συνεχώς και αντιμετώπιζαν τη διδασκαλία
τους με την πιο άγρια μανία, με το πιο λυσσασμένο μίσος, με την πιο
αχαλίνωτη εκστρατεία ψευτιάς και συκοφαντίας. Ύστερα από το θάνατό τους
γίνονται προσπάθειες να τους μετατρέψουν σε αβλαβή εικονίσματα, σαν να
λέμε να τους αγιοποιήσουν, να δώσουν κάποια δόξα στο όνομά τους για
παρηγοριά των καταπιεζόμενων τάξεων και για την αποβλάκωσή τους,
ευνουχίζοντας το περιεχόμενο της επαναστατικής διδασκαλίας, στομώνοντας
την επαναστατική της αιχμή, εκχυδαΐζοντας την».
Αυτή η αλήθεια επιβεβαιώθηκε πολλές φορές μέχρι
σήμερα με τους μεγάλους επαναστάτες, που όσο ζούσαν το σύστημα τους
συκοφαντούσε και τους πολεμούσε και μετά προσπαθούσε να τους κάνει ένα
αβλαβές εικόνισμα.
Αυτό επιβεβαιώνεται και σήμερα … με την περίπτωση του
Χ. Φλωράκη. Ο αστικός Τύπος, που όσο ζούσε ο Φλωράκης τον πολεμούσε και
στο πρόσωπό του πολεμούσε το ΚΚΕ και την ιστορία του, ξεσηκώθηκε γιατί
το ΚΚΕ λέει «αποκαθηλώνει» το Χαρίλαο. Και από πού βγάζει αυτό το
συμπέρασμα; Από την αναφορά σε κείμενο του ΠΓ ότι ήταν λάθος η
δημιουργία του Συνασπισμού και η συμμετοχή στις κυβερνήσεις του '89-'90.
Το οποίο δεν αποτελεί νέο «κομματικό φιρμάνι», όπως λέει ο αδιάβαστος
Δανίκας, αλλά θέση που έχει διατυπωθεί εδώ και χρόνια.
Γιατί όμως ανασύρεται τώρα; Μα φυσικά για να
στοιχειοθετηθεί η άποψη ότι το ΚΚΕ έχει μεταλλαχτεί σε κάτι άλλο, είναι
περιχαρακωμένο, δε δέχεται να πάρει μέρος στις πολιτικές διεργασίες,
εννοώντας φυσικά τη συμμετοχή του ΚΚΕ σε κυβερνήσεις αστικής
διαχείρισης. Να ασκηθεί πίεση για να αναθεωρήσει το ΚΚΕ αυτή τη θέση,
που αποτελεί καταστάλαγμα μελέτης της ιστορίας του ΚΚΕ και του διεθνούς
κομμουνιστικού κινήματος.
Άλλοτε παρουσιάζουν το ΚΚΕ σαν ένα κόμμα που
απαρνείται την Ιστορία του και τους ηγέτες του. Άλλοτε σαν ένα κόμμα
προσκολλημένο στο χτες, στην ιστορία και όχι στο σήμερα. Ανάλογα με το
τι τους βολεύει κάθε φορά για να ξεδιπλώσουν την επίθεσή τους στο Κόμμα.
Και ποιοι είναι οι πιο κατάλληλοι για να συνδράμουν
σε αυτή την εκστρατεία; Μα φυσικά οι λεγόμενοι «πρώην», τους οποίους το
σύστημα έχει πάρει στη θαλπωρή της αγκαλιάς του και τους αξιοποιεί πάντα
εναντίον του ΚΚΕ. Το «ΒΗΜΑ» ξιφουλκεί εναντίον το ΚΚΕ ξεθάβοντας τα
δημοσιεύματα από την «Ίσκρα» του Λαφαζάνη, το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» μέσω του
Δανίκα. Φυσικά στα εν λόγω έντυπα δεν υπάρχει χώρος να γραφτεί μισή
αράδα για αυτά που λέει πραγματικά το ΚΚΕ, το πώς αποτιμάει την ιστορία
του, πως κρίνει τους ηγέτες του, όχι αποκομμένους από τα ιστορικά
πλαίσια, αλλά μέσα σε αυτά, μέσα στη συλλογική σκέψη και ωριμότητα του
Κόμματος. Τόσο συστημικό είναι το ΚΚΕ!
Όσο για το Δανίκα, απλά μηρυκάζει ό,τι γράφεται εδώ
και 1 μήνα με ομοβροντία από τα μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου, τον
οπορτουνισμό… ακόμη και από τον Πάγκαλο! Μέχρι και ο Πάγκαλος βρέθηκε να
κλαίει, γιατί το ΚΚΕ απαρνείται την ιστορία του, το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και άλλα
γραφικά.
Τώρα για τα άλλα που λέει ο Δανίκας, όπως «τα γράφω,
επειδή τα οφείλω. Στην αξιοπρεπειά μου, επειδή τα έζησα ….», ο λαός μας
σε αυτές τις περιπτώσεις λέει «ποιος έχασε την αξιοπρέπεια του, για να
την βρεις εσύ;»
Γιατί πως μπορεί να έχει αξιοπρέπεια κάποιος που
σήμερα εμφανίζεται να υπερασπίζεται δήθεν τον Χ. Φλωράκη – και μάλιστα
μετά θάνατον, για να μην έχει και απάντηση – όταν τον πολέμησε όσο
ζούσε;
Δεν ήταν αυτός και οι όμοιοί του, που το 1991
βρέθηκαν απέναντι στο Χαρίλαο, εγκαταλείποντας το ΚΚΕ; Δεν ήταν οι
όμοιοί του που μιλούσαν τότε για τους «γέροντες και τους δεινόσαυρους
του Περισσού». Δεν ήταν ο ίδιος και οι όμοιοί του που ήθελαν να
διαλύσουν το ΚΚΕ, το οποίο υπερασπίστηκε ο Χαρίλαος;
Ο Χαρίλαος όμως, τη διαθήκη του οποίου τολμά να
επικαλείται ο Δανίκας, μιλάει για «το ΚΚΕ, με τα γνωστά σύμβολά του, τη
Μαρξιστική-Λενινιστική ιδεολογία του, το πρόγραμμά του και τις αρχές
του». Αυτά δηλαδή που ήθελε ο Δανίκας και οι όμοιοί του να θάψουν, για
να πάνε με το ρεύμα της εποχής και του συστήματος, που νόμιζε ότι βρήκε
την ευκαιρία στα δύσκολα χρόνια της αντεπανάστασης να ξεμπερδέψει με το
ΚΚΕ. Το ίδιο παλεύει και τώρα. Να γίνει το ΚΚΕ συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, για
να λιβανίζει τον Ομπάμα, την ΕΕ και τους μεγαλοεπιχειρηματίες από τα
γκαλά και τα σαλόνια του συστήματος … βάζοντας και τους διάφορους
«Δανίκες» να παίξουν το γνωστό παιχνίδι.
Το ΚΚΕ συνεχίζει, βγάζει συμπεράσματα, προχωράει
αταλάντευτα στην υπόθεση του σοσιαλισμού. Ακολουθεί το δύσκολο δρόμο και
το ξέρει. Εσείς ονειρευτείτε έναν ανθρώπινο καπιταλισμό, ενώ κοιμάστε
στη μεγάλη αγκαλιά της μπουρζουαζίας.