ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ ΠΩΣ“ΘΑ ΞΑΝΑΜΑΤΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΔΙΠΛΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ”

            Μόνο ως απαράδεκτες και προκλητικές μπορούν να χαρακτηριστούν οι χτεσινές δηλώσεις του Υπουργού Άμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλου, που απευθυνόμενος στον διοικητή των χερσαίων δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη, τόνισε πώς “πολεμήσαμε στο πλάι των ΗΠΑ, οι άνδρες μας μάτωσαν δίπλα σε Αμερικανούς στρατιώτες στους πολέμους στους οποίους συμμετείχαμε, και αυτό θα γίνει επίσης και στο μέλλον”!            Αποδεικνύεται με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο πως η εμπλοκή της Ελλάδας στα επικίνδυνα σχέδια των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης σημαίνει για τον λαό μας, ιδιαίτερα τους φαντάρους και το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, να ματώνουν για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Σημαίνει πως η ελληνική κυβέρνηση είναι ικανή να φτάσει μέχρι και στην συμμετοχή σε νέες “Κορέες” και ιμπεριαλιστικές εκστρατείες για να κάνει πράξη το στόχο της γεωστρατηγικής αναβάθμισης, δηλαδή της αναβάθμισης των συμφερόντων των μονοπωλίων της χώρας.

            Το κουβάρι της ενεργής συμμετοχής στα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ που άνοιξε η προηγούμενη κυβέρνηση, συνεχίζει να το ξετυλίγει η κυβέρνηση της ΝΔ,  ρίχνοντας στην φωτιά τους εργαζόμενους και την νεολαία. Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει, θέλοντας να ξεπεράσει τον πήχη της ελληνικής εμπλοκής στα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, πήχη που είχε ήδη βάλει πολύ ψηλά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

            Γι’ αυτό τώρα να δυναμώσει η πάλη:

·                    Ενάντια στη συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας των ΗΠΑ και της Ελλάδας.

·                    Για την άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις.

·                    Για να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στην χώρα μας. Για να μην μεταφερθούν στον Άραξο ή άλλου πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ.

·                    Για να επιστρέψουν εδώ και τώρα όλα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που υπηρετούν σε αποστολές των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ εκτός συνόρων.

·                    Για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ με τον λαό αφέντη στον τόπο του.

Κέρκυρα, 9/11/19

Η εργατική τάξη και τα τείχη της Ιεριχούς

H επίκληση της εργατικής τάξης, που πολλές φορές μοιάζει με επίκληση μιας αόρατης δύναμης που βρίσκεται κάπου κρυπτόμενη, αναμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να εμφανιστεί, είναι στιγμές που λαμβάνει τον χαρακτήρα θεολογίας. Ως σαν να υπάρχει μια αμόλυντη, μια ατόφια εκδοχή της που ως από μηχανής Θεός ή ως Αθηνά από το κεφάλι του Δια, θα ξεπηδήσει δίνοντας την οριστική λύση στο κοινωνικό ζήτημα. Έτσι καταλήγουμε συνήθως είτε να λιβανίζεται είτε να καθυβρίζεται η εργατική τάξη, αφενός ως το επαναστατικό υποκείμενο που ακόμη δεν έχει εμπεδώσει τον ιστορικό του ρόλο αλλά σύντομα θα το πράξει, αφετέρου, ως η έκφραση περιφερόμενων ανερμάτιστων ατομικοτήτων που δεν στέκονται στο ύψος των αναγκών και των ιστορικών περιστάσεων.

γράφει ο Χρήστος Μιάμης *

Πρόκειται εδώ για την εκφορά μιας διττής θεολογίας, που στην θετική της μορφή, καταλήγει σε ένα πρωτόγονο και παιδαριώδη εργατισμό, με την φιγούρα του μαρξιστή διανοουμένου να αναζητά σε κάθε καμπή του δρόμου, τον αμόλυντο εργάτη που φέρει στους ώμους του το βάρος ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ενώ όταν τον πλησιάσει κατανοεί, ή δείχνει να κατανοεί, πως ο εργάτης , ο σύγχρονος μισθωτός εργάτης, δεν μπορεί να σηκώσει ούτε το δικό του βάρος, πόσο μάλλον το βάρος της επαναστατικής οντολογίας που τον συντροφεύει, ως αποστολή ή ως κατάρα. Συνήθως η πραγματικότητα δεν χωράει στην θεωρία ή και το ανάστροφο, η θεωρία εξέχει από την πραγματικότητα, όπως οι ανυποψίαστοι ταξιδιώτες στο κρεβάτι του Προκρούστη.

Η εργατική τάξη ως θύμα μια θετικής και αρνητικής θεολογίας, γίνεται ταυτόχρονα δεσμώτης του εαυτού της, του δυνητικού και του υφιστάμενου. Εγκλωβίζεται δηλαδή σε μια λιμνάζουσα στασιμότητα όπου αυτό που είναι δεν αρκεί, και αυτό που δυνητικά μπορεί να μετασχηματιστεί γίνεται όλο και πιο απίθανο, όλο και πιο απρόσιτο. Η κλασσική διαδικασία κοινωνικής και πολιτικής διαμεσολάβησης κόμμα – σωματείο – κίνημα, μετατρέπεται σε χώρο και χρόνο, αυτοεκπλήρωσης του μέσου ως σκοπού, δηλαδή της υφιστάμενης οντολογικής παρουσίας της εργασίας ως αυτοεπιβεβαίωση της ίδιας της, της ύπαρξής. Μια αφόρητη ταυτολογία που δεν κινείται μπρος και δεν μπορεί να κάνει βήμα πίσω.

Το κόμμα είναι ο τόπος επιβεβαίωσης της ορθότητας της στρατηγικής. Το σωματείο τόπος ανακοίνωσης των τελευταίων απολεσθέντων μαχών. Το κίνημα τόπος περιφοράς των νεκρών μας.

Ασύνδετοι ομόκεντροι κύκλοι όπου το δυνητικό επαναστατικό φορτίο συστέλλεται στα όρια του εφικτού και αξιοποιείται μόνο ως μέσο αναπαραγωγής του υφιστάμενου. Η επαναστατική θεωρία αναζητά την επαναστατική πράξη. Ωστόσο, έχουν περάσει τόσα χρόνια από την τελευταία τους συνάντηση που μπορεί να συναντηθούν και να προσπεράσουν η μία την άλλη. Η εργατική τάξη δεν είναι θεολογικά επαναστατική, όπως δεν είναι τελεολογικά συσσωματωμένη στο κανονιστικό πλαίσιο αναφοράς της καπιταλιστικής κυριαρχίας. Η εργατική τάξη φέρει την δυνατότητα της ίδιας να απαγκιστρωθεί από τον δοσμένο ορίζοντα αναπαραγωγής του εαυτού της ως πρωταρχικό μέσο διαιώνισης της καπιταλιστικής κυριαρχίας, με τον ίδιο τρόπο που μπορεί επίσης και εις το διηνεκές να συνεχίζει να πραγματώνεται, ως λιπαντικό στα γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής.

Θεολογία και επανάσταση δεν ταυτίζονται. Μεσσιανισμός και κομμουνισμός είναι έννοιες εν τοις όροις αντιθετικές. Η εργατική τάξη δεν είναι ο επιούσιος λαός, δεν αποτελεί μια αγέλη υπάκουων και πειθήνιων εξαρτημάτων μιας αφήγησης που την υπερβαίνει, περιπλανώμενη αέναα και υπομονετικά στην έρημο του κανονικού αναζητώντας τα τείχη της Ιεριχούς. Η εργατική τάξη, για να μετατραπεί σε τάξη επαναστατική πρέπει να αμφισβητήσει κάθε κανονικότητα. Ειδικά την κανονικότητα που την τοποθετεί στον ρόλο της ατέρμονης αναμονής της ιδανικής επαναστατικής στιγμής. Δεν υπάρχει ιδανική επαναστατική στιγμή, όπως δεν υπάρχει ο ιδανικός ιδεότυπος εργατικής τάξης που είναι σε θέση να την υπηρετήσει.

Η επανάσταση δυνητικά θα πραγματοποιηθεί, από μια ιστορική εμφάνιση εργατικής τάξης που θα αρνηθεί και θα αναιρέσει στην πράξη, καθετί κανονικό. Η επανάσταση εξάλλου, είναι απόρροια μιας ολοσχερούς παρέκκλισης, μια συντριπτικής εξαίρεσης από την δοσμένη πορεία της ιστορίας, που θα αμφισβητήσει όχι μόνο την ροή του ποταμού αλλά και τις όχθες που την περιβάλλουν. Η εργατική τάξη “ντύνεται” η ίδια εξαίρεση ώστε να αναδυθεί, ως η παρατεταμένη ωδίνη ενός κόσμου, που δεν αντέχει να δρομολογείται πλέον, τα κανονιστικά όρια του εφικτού.

Ο κόσμος της εργασίας που θα πραγματοποιήσει το άλμα στον ουρανό του προς ώρας απραγματοποίητου, θα έχει αρνηθεί, την άρνηση του αδιανόητου, θα έχει απογαλακτιστεί από το σύνδρομο “της Γης της Επαγγελίας” θα έχει αποθρασυνθεί σε τέτοιο βαθμό που κανείς έφορος τάξης δεν θα μπορεί να να τον συγκρατήσει.

Τότε θα είναι η στιγμή μιας πραγματικά δεσπόζουσας συνάντησης. Της συνάντησης της επαναστατικής πρωτοπορίας που θα κληθεί να κάνει πράξη τις εξαγγελίες της, και μιας εκφοράς επαναστατικής εργατικής τάξης που θα έχει απιθώσει στο κατώφλι της επερχόμενης υπέρβασης, ευλαβικά αν και αμετάκλητα, ότι την έδενε με τον κανονικό της εαυτό.

Κόμμα που διαρρηγνύει τις τοπολογίες της λελογισμένης αμφισβήτησης, εργατικό σωματείο κύτταρο εργατικής πολιτικής, ζωντανό παράδειγμα μαχόμενου εργατικού πολιτισμού, εργατικό κίνημα δύναμη μεταβολής του παρόντος, κίνηση οικοδόμησης του μελλοντικού, σε μια αδιάρρηκτη ενότητα βίαιης εμβολής στην ατέρμονη κυκλική παλινδρόμηση του καπιταλιστικού καρουζέλ.

Καθώς ο κομμουνισμός, δεν είναι η εργαλειακή, μηχανιστική αναστροφή του καπιταλισμού. Είναι η διαρκής κίνηση που καταργεί την υπάρχουσα κατάσταση. Κάθε υπάρχουσα κατάσταση…

*υπ.Διδάκτορας Πολιτικής Φιλοσοφίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο 

πηγή

Βολιβία: Οι φασίστες άρχισαν την επίθεση

Από Πάνος Αλεπλιώτης

Επιμέλεια Πάνος Αλεπλιώτης // 

Σύμφωνα με το ράδιο Campensina της Βολιβίας η δεξιά αντιπολίτευση που δεν αποδέχεται το αποτέλεσμα των εκλογών και ζητά ή την επανάληψη των εκλογών ή την παραίτηση του εκλεγμένου Μοράλες προχώρησε στην κατάληψη δύο τηλεοπτικών σταθμών και του κρατικού ραδιοφώνου στην πρωτεύουσα Λα Παζ. Έχει εξαπολύσει πογκρόμ εναντίον των δημοσιογράφων που είναι στο πλευρό του Μοράλες. Πιθανολογείται και η φυγή των ρεπόρτερ του Telesur για να αποφύγουν την σύλληψη.
Στην φωτογραφία ο διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Campensina της οργάνωσης αγροτών Βολιβίας έχει συλληφθεί και είναι  δεμένος στο δέντρο από τις δυνάμεις της Αντιπολίτευσης. 
Την είδηση μεταδίδει ο Dick Emanuelsson Σουηδός δημοσιογράφος που έχει το blog
https://dickema24.blogspot.com/?m=1
με θέματα και πηγές από τηνΛατινική Αμερική.
Πηγή https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10156725513493061&id=708328060

Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΣΤΗ ΜΕΑ ΚΟΖΑΝΗΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΜΑΤΑ --- ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ

Στην αρχή ήταν οι πανηγυρισμοί. Οι θρίαμβοι. Οι διθυραμβικές δηλώσεις από όλους τους συμμετέχοντες στη σύσκεψη του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Από όλους, Νεοδημοκράτες, Συριζαίους και Πασόκους, Περιφερειάρχη, Δημάρχους και βουλευτές. Ένα ήταν το συμπέρασμα: Νενικήκαμεν! Καταφέραμε  να λύσουμε το οξύτατο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων με τη μεταφορά τους για μια τριετία στη ΜΕΑ Κοζάνης. Πρώτο βιολί η κα Υδραίου που μοιράζει ευχαριστίες στον  Πρωθυπουργό που «… έδειξε πλήρη γνώση και αντίληψη του μεγάλου προβλήματος που αντιμετωπίζει η Κέρκυρα και που έδωσε αποφασιστικά διέξοδο και προοπτική…», στα Υπουργεία Εσωτερικών και Περιβάλλοντος που «.. έδειξαν ευελιξία και άμεση ανταπόκριση για την επίλυση του ζητήματος και που κατανόησαν ότι κάτω από το βάρος έκτακτων συνθηκών, χρειάζονται έκτακτες λύσεις…» και τέλος  στον  γ.γ Διαχείρισης Αποβλήτων αλλά και στην Περιφερειάρχη κ. Κράτσα καθώς και στους βουλευτές της Κέρκυρας. Η κα Υδραίου επιπλέον επαίρεται πώς «..η πρόταση μας για μεταφορά των απορριμμάτων σε έκτακτες περιπτώσεις και συνθήκες, έγινε αποδεκτή. Υπενθυμίζω ότι είναι μια πρόταση που είχα καταθέσει από το 2016 και επανέφερα διαρκώς αφού ήταν η μόνη ρεαλιστική λύση…». Εδώ βέβαια σκόπιμα συσκοτίζει τα πράγματα. Η αλήθεια είναι πως εδώ και πολύ καιρό ζητούσε να κηρυχθεί η Κέρκυρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης αλλά η μαγική λύση που πρότεινε για τα απορρίμματα το 2016 ήταν η καύση τους με κινητή μονάδα καύσης ,κάτι που βέβαια θα γέμιζε την ατμόσφαιρα της Κέρκυρας με καρκινογόνες διοξίνες.

Στους πανηγυρισμούς βέβαια, σαν έτοιμοι από καιρό, διεκδίκησαν ρόλο και άλλοι, όπως η «αριστερή» δημοτική παράταξη «ΕΚΚΙΝΗΣΗ» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ) και η παράταξη «Πρώτα η Κέρκυρα» των κ.κ.  Γ. Καλούδη και Σπ. Βλάχου.  Οι δύο παρατάξεις αφού πρώτα διαγκωνίσθηκαν για την πατρότητα της ιδέας της μεταφοράς (για την οποία, μάλιστα,  όπως δηλώνουν χλευάστηκαν και λοιδορήθηκαν από το πολιτικό κατεστημένο και τα ΜΜΕ), μετά, αφού χαιρετίζουν την απόφαση της σύσκεψης, δηλώνουν «δικαιωμένοι» από αυτή. Ο κ. Καλούδης, μάλιστα, προχώρησε και ένα βήμα παρακάτω.  Μας αποκαλύπτει ευθαρσώς πως … «…Κάναμε προεκλογικά μεταξύ 1ου και 2ου γύρου, προγραμματική συμφωνία με την κα Υδραίου για προσωρινή μεταφορά – άμεση διαλογή στην πηγή και κατασκευή μικρού εργοστασίου: γι’ αυτό την υποστηρίξαμε στον 2ο γύρο…». Θα περιμέναμε γι αυτή την αποκάλυψη του κ. Καλούδη μια κάποια αντίδραση ή έστω ένα σχολιασμό από τον κ. Σπύρο Βλάχο, που στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο διεκδικούσε επίμονα για τον εαυτό του το ρόλο του ακραιφνούς εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ και έδινε ομηρικές μάχες με την κα Υδραίου, αλλά και αυτός προτίμησε τους πανηγυρισμούς και τα βαρύγδουπα λόγια ( «..σήμερα δικαιώνεται ένα όραμα χρόνων..!»)  παρά τους  σχολιασμούς δυσάρεστων (;;) λεπτομερειών.

Κι  ύστερα …Ύστερα δημοσιεύθηκε η επίσημη ανακοίνωση  του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας…. Ήλθαν  και οι δηλώσεις του Γενικού Διευθυντή  της ΔΙΑΔΥΜΑ…. Και το τοπίο έγινε θολό ... πολύ θολό, γεμάτο γκρίζες ζώνες… γεμάτο  όρους και προϋποθέσεις… γεμάτο απορίες, αμφιβολίες και ερωτηματικά.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά, ας αφήσουμε την πλαστή εικόνα που κάποιοι σκόπιμα μας πλασάρουν και ας δούμε πως έχει η σκληρή πραγματικότητα. Ας αφήσουμε τους χορούς, τις γιορτές και τα πανηγύρια και ας προσγειωθούμε στα πραγματικά δεδομένα που έχουμε σήμερα:

1.      Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργείου  «….Τα απορρίμματα του νησιού για την τριετία από το τέλος του 2019, μέχρι τέλος 2022 θα μεταφέρονται στη Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων της ΔΙΑΔΥΜΑ στη Δυτική Μακεδονία, στην Κοζάνη, προς επεξεργασία, σύμφωνα με τα υψηλά ποιοτικά επίπεδα της μονάδας. Προϋπόθεση είναι η λήψη της σχετικής απόφαση περί αποδοχής από το ΔΣ της ΔΙΑΔΥΜΑ…».                             Με απλά Ελληνικά, ακόμη και αν οι αποφάσεις της σύσκεψης ήταν οι καλλίτερες για την Κέρκυρα, αυτές τίθενται υπό την αίρεση της αποδοχής ή μη από το Δ.Σ. της ΔΙΑΔΥΜΑ. Προς τι λοιπόν οι βιασύνες για πανηγυρισμούς και θριαμβολογίες, όταν μάλιστα ο Γενικός Διευθυντής της ΔΙΑΔΥΜΑ προειδοποιεί «….Δεν πρέπει να προτρέχουμε και θα πρέπει να σεβαστούμε ότι εκκρεμεί μια συνεδρίαση ενός Δ.Σ. που αποτελείται από Δημάρχους και άλλα πολιτικά πρόσωπα. Δεν είναι σωστό να θεωρούν κάποιοι ως δεδομένο το «Ναι» σε ότι αφορά την αποδοχή των σκουπιδιών.».

2.      Όμως, ας δεχτούμε,  έστω και ως υπόθεση εργασίας, πως η απόφαση του Δ.Σ. της ΔΙΑΔΥΜΑ θα είναι θετική για την μεταφορά. Θα μεταφέρονται όλα τα απορρίμματα του νησιού (σύμφωνα με τον ΠΕΣΔΑ  οι παραγόμενες ποσότητες ΑΣΑ στην Κέρκυρα θα είναι : 68.482 τόνοι το 2019, 69.482 για το 2020 και 70.496 το 2021) για την τριετία 2020—2022 στην ΜΕΑ Κοζάνης; Όχι βέβαια! Ο Γενικός Διευθυντής της ΔΙΑΔΥΜΑ έρχεται και εδώ να μας προσγειώσει, και μάλιστα ανώμαλα, στην πραγματικότητα επισημαίνοντας ότι το εργοστάσιο μπορεί να δεχτεί μέχρι 24.000 τόνους «φρέσκου» σκουπιδιού για το 2020 και περίπου 50.000 τόνους σε ορίζοντα τριετίας. Παράλληλα  ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να δεχτούν  δέματα  και άρα ούτε και τα υπάρχοντα στη Λευκίμη και στο Τεμπλόνι δέματα  τα οποία και συνεχώς θα αυξάνονται. Εδώ αβίαστα αλλά και αμείλικτα τίθεται το ερώτημα: Τί θα γίνει με τους χιλιάδες τόνους σκουπιδιών που είναι δεματοποιημένα ή που πρόκειται να δεματοποιηθούν; Κι ακόμα πιο επιτακτικά τίθεται το ερώτημα: Τί θα απογίνουν τα υπόλοιπα σκουπίδια (περίπου 50.000 τόνοι το χρόνο) που δεν θα μεταφέρονται στη ΜΕΑ Κοζάνης; Είναι δυνατό να πιστεύει κάποιος πως μέσα σε ελάχιστο χρόνο τα ποσοστά της ανακύκλωσης από τα ελάχιστα που είναι σήμερα θα φτάσουν και θα ξεπεράσουν το 65-70%  που απαιτούνται για να μην υπάρξει πρόβλημα; Σαφώς αυτό είναι αδύνατο όταν μάλιστα η ανακύκλωση επαφίεται στα, κατά γενική ομολογία, αποτυχημένα προγράμματα της Ελληνικής Εταιρίας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης. Είναι  ολοφάνερο πως με τα δεδομένα αυτά το πρόβλημα των απορριμμάτων στη Κέρκυρα θα υπάρχει ατόφιο τους καλοκαιρινούς μήνες και θα αμβλύνεται κάπως τους υπόλοιπους μήνες.

3.      Ας δούμε τώρα και μια άλλη εξίσου σοβαρή παράμετρο της μεταφοράς των απορριμμάτων: Το τεράστιο κόστος και ποιος θα το επωμισθεί. Στην ανακοίνωση του Υπουργείου Περιβάλλοντος αναφέρεται «..Δεν θα υπάρχει επιβάρυνση των δημοτών, από την υλοποίηση του σχεδίου διαχείρισης από σήμερα μέχρι τέλος 2021, ούτε αίτημα έκτακτης χρηματοδότησης των Δήμων της Κέρκυρας από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά αξιοποίηση των σημερινών εσόδων και πόρων των Δήμων της Κέρκυρας, καθώς και αξιοποίηση πόρων από το ΕΣΠΑ…». Το πρώτο πράγμα που μας κάνει εντύπωση στην ανακοίνωση είναι πως δεν θα υπάρξει επιβάρυνση των δημοτών για τα 2 πρώτα χρόνια της μεταφοράς. Για το 2022 θα υπάρξει επιβάρυνση και πόσο βαθιά θα κληθούν να βάλουν το χέρι στη τσέπη οι δημότες; Μήπως θα κληθούν να πληρώσουν αναδρομικά τα τεράστια κόστη της μεταφοράς; Το δεύτερο πράγμα που μας κάνει εντύπωση και χρήζει διευκρινήσεων είναι ότι τα κόστη θα πληρωθούν από τα σημερινά έσοδα και πόρους των Δήμων, αφού ρητά απαγορεύεται ακόμη και το αίτημα(!) έκτακτης χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αν λάβουμε υπόψη και τις δηλώσεις της κας Υδραίου πως τα χρήματα από τους ΚΑΠ και την ΣΑΤΑ δεν θα χρησιμοποιηθούν για τα απορρίμματα, τότε τι μένει από τα έσοδα; Μα τα δημοτικά τέλη, βέβαια, που αναμένεται να αυξηθούν υπέρογκα για να καλύψουν τις υπέρογκες δαπάνες. Επιπλέον είναι γνωστό σε όλους πως δαπάνες για μεταφορές απορριμμάτων δεν είναι επιλέξιμες από το ΕΣΠΑ. Ακόμη με όση προσοχή κι αν διαβάσαμε τις δηλώσεις της Περιφερειάρχη Ι.Ν. πουθενά δεν βρήκαμε αν η ΠΙΝ θα ενισχύσει οικονομικά την μεταφορά των απορριμμάτων.

Ας δούμε τώρα, αναλυτικά, γιατί επιμένουμε να λέμε πως τα κόστη της μεταφοράς, που όπως προκύπτει από όσα αναφέραμε πιο πάνω θα κληθούν οι δημότες να τα πληρώσουν, είναι τεράστια.

   α) Το κόστος πόρτας είναι 104 €/τόνο ,αφού είναι δεδομένο πως δε θα υπάρξει κρατική επιδότηση. Άρα κάθε χρόνο οι ΑΚΤΩΡ κλπ. θα τσεπώνουν περίπου 2.500.000 € από τη μεταφορά των απορριμμάτων στη ΜΕΑ Κοζάνης.

   β) Με δεδομένο τα πολλά εκατομμύρια που πληρώθηκαν σε ιδιώτες για την μεταφορά σκουπιδιών, δεματοποιημένων και μη, μέσα στην Κέρκυρα, είναι φυσικό να υπολογίζουμε πολλαπλάσιο  υψηλό εργολαβικό αντάλλαγμα στον ιδιώτη μεταφορέα (περιλαμβανόμενης και της αμοιβής του εμπλεκόμενου εφοπλιστή) που θα αναλάβει την μεταφορά από την Κέρκυρα στην Κοζάνη.

 γ)  Τέλος στο κόστος θα πρέπει να προσμετρηθούν και τα χρήματα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την αγορά απορριμματοφόρων και άλλων μηχανημάτων (πρέσσες, κοντέινερς κ.ά.) απαραίτητων για την μεταφορά.

4.  Ένα άλλο ερώτημα που χρήζει απάντησης είναι, αν βέβαια υπάρξει θετική απάντηση από το ΔΣ της ΔΙΑΔΥΜΑ, πότε θα αρχίσει η μεταφορά. Στην ανακοίνωση του το Υπουργείο Περιβάλλοντος είναι κατηγορηματικό «…από το τέλος του 2019..» και ο Γενικός Διευθυντής της ΔΙΑΔΥΜΑ συμπληρώνει «…θα ακολουθήσει υπογραφή προγραμματικής σύμβασης  προκειμένου οι διαδικασίες να ολοκληρωθούν εντός 2 μηνών και να ξεκινήσει η μεταφορά..». Τα πράγματα, όμως, δεν είναι καθόλου τόσο απλά. Για να ξεκινήσει η σύννομη μεταφορά θα πρέπει να ολοκληρωθούν αρκετές χρονοβόρες διαδικασίες. Μεταξύ άλλων και η τροποποίηση των ΠΕΣΔΑ της ΠΙΝ και της Περιφέρειας  Δυτ. Μακεδονίας, η ανάδειξη εργολάβου για την μεταφορά, η εξασφάλιση θαλάσσιου μέσου μεταφοράς, η λήψη ειδικών σχετικών αποφάσεων των γενικών γραμματέων των αρμόδιων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων… και τέλος για να γίνει και το θέλημα της κας Υδραίου θα πρέπει να κηρυχθεί η Κέρκυρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης με ότι αυτό συνεπάγεται σχετικά με χρήσεις χώρων και μέσων.

5. Ακόμα ένα ερώτημα είναι το εξής; Αφού είναι επιτακτική ανάγκη να αναθεωρηθεί ο αντιλαϊκός σχεδιασμός του ΠΕΣΔΑ, γιατί δεν αναθεωρείται και κατά το μέρος που αφορά  την χωροθέτηση της μονάδας ολοκληρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων στο Τεμπλόνι; Γιατί τόση επιμονή για το Τεμπλόνι παρά την καθολικά εκφρασμένη αντίθεση των κατοίκων του, που 40 και πλέον χρόνια δέχονται τα σκουπίδια της Κέρκυρας; Τι αλήθεια κρύβεται πίσω από αυτή την επιμονή;

6. Τέλος για όλες τις άλλες ενέργειες που αναφέρονται ότι θα γίνουν ( σταθμοί μεταφόρτωσης, πράσινα σημεία, πράσινες νησίδες, μονάδες επεξεργασίας  βιοαποβλήτων  κλπ… κλπ.) απλά να επισημάνουμε ότι αυτά προβλεπόταν από τον ΠΕΣΔΑ να λειτουργήσουν από το 2017 και βέβαια τίποτε δεν έγινε παρά τους ανάλογους και τότε πανηγυρισμούς. Γιατί να πιστέψει κάποιος ξανά και τις τωρινές ανάλογες διαβεβαιώσεις;

Τελειώνοντας θέλουμε συνοψίζοντας να επισημάνουμε και τα εξής: Το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων δεν είναι  τεχνικό αλλά καθαρά πολιτικό. Η σημερινή τραγική κατάσταση είναι αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών τοπικών αρχών και κυβερνήσεων διαχρονικά. Τα κέρδη είναι πολλά και τα συμφέροντα τεράστια. Καμία νίκη ούτε καν «πύρρεια» δεν υπήρξε στη περιβόητη σύσκεψη που έγινε στις 30/10/2019 στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Απεναντίας υπήρξε πλήρης και άνευ όρων παράδοση, από όλους τους παρευρισκομένους , στους οικονομικούς όρους της κυβέρνησης και πλήρης ταύτισή τους με τις διατάξεις του προσφάτως ψηφισθέντος αναπτυξιακού νόμου της κυβέρνησης της ΝΔ που παραδίδει στους ιδιώτες τις υπηρεσίες καθαριότητας των Δήμων. Αυτό σε ένα βαθμό μπορεί να το καταλάβουμε για τους προσκείμενους στη κυβέρνηση αλλά πώς να το εξηγήσουμε για αυτούς που, υποτίθεται, αντιπολιτεύονται την κυβερνητική πολιτική, για τους βουλευτές της αντιπολίτευσης που μάλιστα καταψήφισαν (όχι και πολύ πειστικά είναι η αλήθεια) και τον αναπτυξιακό νόμο στη βουλή;  Όσο αφορά τη στάση των διάφορων «αριστερών» δημοτικών παρατάξεων που χαιρετίζουν την απόφαση της σύσκεψης και δηλώνουν δικαιωμένοι από αυτή, είμαστε βέβαιοι πως θα κριθούν από τους Κερκυραίους  και πιστεύουμε πως θα κριθούν πολύ αυστηρά όταν θα έρθει η ώρα.

Η Λαϊκή Συσπείρωση επανειλημμένα  έχει τονίσει πως  η διαχείριση των απορριμμάτων θα πρέπει να γίνεται με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, μακριά από ιδιώτες με το κόστος να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Μοναδική διέξοδος για να επιτευχθεί αυτό είναι η συνεχής αγωνιστική λαϊκή  διεκδίκηση που θα επιβάλει λύσεις στο σήμερα και ταυτόχρονα θα ανοίγει το δρόμο για οριστική διέξοδο σε μία άλλη κοινωνία που δεν θα βλέπει τη διαχείριση των απορριμμάτων ως πεδίο κερδοφορίας. Σ’ αυτές τις λαϊκές διεκδικήσεις καλούμε όλο τον κερκυραϊκό λαό να πάρει μέρος μέσα από τα σωματεία και τους συλλόγους του. Το εργατικό λαϊκό κίνημα έχει τη δύναμη να παρέμβει και να πει ένα μεγάλο  ΟΧΙ στην εμπορευματοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης που συνεπάγεται αυτή, όχι στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης. Να πει ΟΧΙ στη μετατόπιση των βαρών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από την αύξηση των ανταποδοτικών  τελών και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ