ΒΒC: Συναγερμός για τη συνεργασία της ΕΛ.ΑΣ. με την ακροδεξιά Χ.Α.

ΒΒC: Συναγερμός για τη συνεργασία της ΕΛ.ΑΣ. με την ακροδεξιά Χ.Α. 

H παρουσίαση όσων λέγονται στο εξωτερικό για την εγκληματική δράση μιας  ναζιστικής συμμορίας στη χώρα συνεχίζεται με μετάφραση άρθρου του Paul Mason στο ΒΒC . Φαντάζομαι ότι το υπουργείο Δημόσιας Τάξης θα συνεχίσει να διαψεύδει κατηγορηματικά καταγγελίες βασανισμών αντιφασιστών από αστυνομικούς που πρόσκεινται στη Χρυσή Αυγή – παρόλο που αρνείται να διατάξει έστω τη γνωστή έρευνα που δεν καταλήγει πουθενά- και ότι ο Δένδιας θα δηλώσει ότι εκτός από τη Guardian, τελικά και το BBC είναι φερέφωνο του Σύριζα.
Η Χρυσή Αυγή, το ακροδεξιό κόμμα στην Ελλάδα, απέσπασε 18 βουλευτικές έδρες στις εκλογές του Ιουνίου με μία καμπάνια ανοιχτά εχθρική προς τους παράνομους μετανάστες και τώρα διατυπώνονται κατηγορίες ότι κάποιοι στην Ελληνική Αστυνομία υποστηρίζουν το κόμμα.
«Έχουμε ήδη εμφύλιο», λέει ο Ηλίας Παναγιώταρος. Αν είναι αλήθεια αυτό, είναι σίγουρο ότι το μαγαζί του θα κάνει χρυσές δουλειές.
Πουλάει καμουφλαρισμένο εξοπλισμό, γάντια για μονάδες αποκατάστασης της τάξης, κουκούλες και μπλούζες που εξυμνούν το χουλιγκανισμό.
Στους τοίχους υπάρχουν αφίσες που γιορτάζουν τον τελευταίο εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα, που τελείωσε το 1949.
«Η Ελληνική Κοινωνία είναι έτοιμη – ακόμα κι αν δεν αρέσει σε κανέναν αυτό – να πολεμήσει: ένα νέο είδος εμφυλίου», λέει.
«Από τη μία θα είναι οι εθνικιστές σαν εμάς και οι Έλληνες που θέλουν να ξαναγίνει η χώρα όπως ήταν, από την άλλη οι λαθρομετανάστες, οι αναρχικοί και όλοι εκείνοι που έχουν καταστρέψει την Αθήνα τόσες φορές», προσθέτει.
Τέτοιου είδους σχόλια ακούγονται συχνά στην Ελλάδα πια αλλά ο Ηλίας Παναγιώταρος δεν είναι κάποια φιγούρα του περιθωρίου. Είναι μέλος της Βουλής των Ελλήνων, ένας από τους 18 που εξελέγησαν με την ακροδεξιά Χρυσή Αυγή στις γενικές εκλογές του Ιουνίου.
Επίθεση σε θέατρο
Και για τον κ. Παναγιώταρο, ο εμφύλιος πόλεμος δεν είναι θεωρία.
Την τελευταία βδομάδα πρωτοστάτησε σε διαμαρτυρία που ματαίωσε μια παράσταση βασισμένη στο έργο του Τέρενς ΜακΝάλι, Corpus Christi.
Με την αστυνομία να βρίσκεται εκεί και κατά τα φαινόμενα να αδιαφορεί, ο κ. Παναγιώταρος βιντεοσκοπήθηκε καθώς φώναζε ρατσιστικές και ομοφοβικές προσβολές στο σκηνοθέτη της παράστασης και στους ηθοποιούς: «Πουστράκια, τελειώνετε, κατάλαβες; Κοίτα πουτανάκι, έρχεται η ώρα σου.»
«Γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες» φωνάζει ο κύριος Παναγιώταρος σε βίντεο στο YouTube.
Βίντεο που τραβήχτηκε μέσα από το θέατρο, με τις πέτρες να πέφτουν βροχή στον υπαίθριο χώρο, δείχνει το διοργανωτή να τηλεφωνεί έξαλλος στον επικεφαλής της αστυνομίας, απαιτώντας προστασία από τον όχλο που είχε αρχίσει να χτυπά δημοσιογράφους έξω.
Άλλο βίντεο δείχνει το βουλευτή της Χρυσής Αυγής Χρήστο Παππά να «αναιρεί» τη σύλληψη διαδηλωτή, βγάζοντάς τον από αστυνομική κλούβα, καθώς η αστυνομία δεν έκανε τίποτα.
Έγιναν τηλέφωνα στον υπουργό Δημόσιας Τάξης, ο οποίος διέταξε τον εισαγγελέα υπηρεσίας να μεταβεί εκεί. Καμία βοήθεια δεν ήρθε.
«Ήταν η Ελληνική Νύχτα των Κρυστάλλων», δηλώνει ο Βασίλης Λαέρτης, σκηνοθέτης του έργου.
«Άνθρωποι γύρισαν στα σπίτια τους με σπασμένα κόκκαλα. Κάθε μέρα μου τηλεφωνούν, παίρνουν στο θέατρο και λένε ότι οι μέρες μας είναι μετρημένες.»
Τα μάτια του γίνονται κόκκινα και το πρόσωπό του αρχίζει να τρέμει καθώς μου λέει:
«Πήραν στη μητέρα μου, η Χρυσή Αυγή. Είπαν: Θα σου φέρουμε το γιο σου κομματιασμένο, σ’ένα κουτί.»
«Θέλω να ξέρω, έχουμε δημοκρατία ή χούντα;»
Εντεινόμενος κίνδυνος
Η επίθεση στο Corpus Christi είναι ένα σήμα κινδύνου για την ελληνική πολιτική.
Αν και τα μέλη της Χρυσής Αυγής έκαναν συχνά επιθέσεις εναντίον μεταναστών, τον τελευταίο μήνα το ακροδεξιό κόμμα έχει αναβαθμίσει την παρουσία του στο δρόμο.
Οργάνωσε μία επιδρομή σε υπαίθρια αγορά της Ραφήνας, όπου οι ομοιόμορφα ντυμένοι ακτιβιστές τηςαπαίτησαν να δουν τις άδειες μεταναστών μικροπωλητών που βρίσκονταν εκεί * σπάζοντας επιδεικτικά την πραμάτεια όσων δεν είχαν.
Τώρα, με την επίθεση στη θεατρική ομάδα, η αίσθηση του κινδύνου διευρύνεται σε κοινωνικές ομάδες που μέχρι τώρα δεν επηρεάζονταν από τη δράση του κόμματος.
Ρωτώ τον Κ. Παναγιώταρο: Πώς είναι δυνατό να είναι σωστό ένα κοινοβουλευτικό κόμμα να έχει ένστολη πολιτοφυλακή που να παίρνει, με τη βία, το ρόλο της αστυνομίας, ελέγχοντας χαρτιά και ρημάζοντας πάγκους μικροπωλητών; Εξηγεί:
«Mε μία δράση που καταγράφηκε στην κάμερα, το πρόβλημα λύθηκε – από κάθε λαϊκή σε όλη την Ελλάδα, οι λαθρομετανάστες εξαφανίστηκαν.»
«Έπεσαν μερικές σμπρωξιές κι έγιναν μερικοί καυγάδες – τίποτα ασυνήθιστο, τίποτα σημαντικό.»
«Τώρα, μόλις γίνει ένα τηλεφώνημα που να λέει ότι έρχεται η Χρυσή Αυγή, πηγαίνει η αστυνομία. Αυτό σημαίνει ότι το όνομα της Χρυσής Αυγής κάνει τη δουλειά του.»
Επιβεβαιώνει ότι η στρατηγική του κόμματός του είναι να αναγκάσει την αστυνομία να αναλάβει δράση ενάντια σε μετανάστες και να διεκδικήσει το δικαίωμα να κάνει συλλήψεις πολιτών που υποπτεύονται ότι έχουν διαπράξει κάποιο έγκλημα.
«Είναι σα μόδα – ο τρόπος που ντυνόμαστε έχει γίνει πολύ δημοφιλής και πολλοί θέλουν να τον υιοθετήσουν. Το όνομά μας είναι συνώνυμο της τάξης, του νόμου, της τάξης και της αποτελεσματικότητας.»
Και αν προκαλεί φόβο στους μετανάστες που είναι νόμιμοι; Τον ρωτώ.
«Δεν υπάρχουν νόμιμοι μετανάστες στην Ελλάδα», λέει ο κ. Παναγιώταρος «Ούτε ένας.»
Ξαφνικά η Χρυσή Αυγή είναι παντού. Τα οχτώ τοπικά της γραφεία έχουν γίνει 60 σε όλη τη χώρα μετά τις εκλογές. Έρχεται σταθερά τρίτη στις δημοσκοπήσεις με ποσοστό 12%.
Τα μέλη της στο κοινοβούλιο έχουν απειλήσει να «πετάξουν έξω παιδιά μεταναστών από τους παιδικούς σταθμούς» και ζήτησαν μία λίστα από σταθμούς με υψηλά ποσοστά μεταναστών. Το υπουργείο παρείχε τα στοιχεία με προθυμία.
Ξανά και ξανά, οι ενοχλήσεις της Χρυσής Αυγής ακολουθούν ένα σχέδιο.
Στρέφονται εναντίον μεταναστών, της αριστεράς, δικηγόρων που εκπροσωπούν μετανάστες, ή, στην περίπτωση της διαμαρτυρίας έξω απ’το θέατρο, στους ομοφυλόφιλους. Κι η αστυνομία παρακολουθεί.
Μάλιστα, έχει διατυπωθεί η καταγγελία ότι στην Αθήνα, η αστυνομία προέτρεψε ανθρώπους που είχαν πρόβλημα με μετανάστες γείτονες να απευθυνθούν στη Χρυσή Αυγή για βοήθεια.
Ο κ. Παναγιώταρος επιβεβαιώνει αυτό που έδειχναν έρευνες τον Ιούνιο: την υποστήριξη της Χρυσής Αυγής μέσα στο σώμα της αστυνομίας, πολύ μεταλύτερη απ’ό,τι στον υπόλοιπο πληθυσμό.
«Από αυτά που λένε τώρα, νομίζω ότι πάνω από 50%, 60% των αστυνομικών μας ακολουθούν – ίσως και παραπάνω – κάθε μέρα αυξάνονται», δηλώνει ο κ. Παναγιώταρος.
Πολλοί από τους πελάτες του είναι αστυνομικοί, οι οποίοι δεν αγοράζουν μόνο εξοπλισμό αποκατάστασης της τάξης, αλλά ακόμα και μέρη της στολής τους από το κατάστημα στρατιωτικών ειδών του, όπου πουκάμισα αστυνομικών κρέμονται δίπλα σε μπλουζάκια που εξυμνούν τη ναζιστική οργάνωση Combat 18 και τους Chelsea Headhunters.
Η αστυνόμευση στην Ελλάδα σε καιρούς κρίσης θα αποτελούσε τεράστια πρόκληση, ακόμα κι αν δεν υπήρχε το ζήτημα της πολιτικής υποστήριξης της άκρας δεξιάς μέσα στο σώμα της αστυνομίας.
Αναρχικοί έχουν προσπαθήσει να αντιμετωπίσουν τις περιπολίες της Χρυσής Αυγής σε περιοχές μεταναστών, οργανώνοντας τις δικές τους μηχανοκίνητες πορείες – με εκατοντάδες συμμετέχοντες.
Κατά τη διάρκεια μίας μοτοπορείας διαμαρτυρίας την προηγούμενη βδομάδα, υπήρξε σύγκρουση με τη Χρυσή Αυγή.
Μία μονάδα μοτοσυκλετιστών της αστυνομίας που ονομάζεται Ομάδα Δέλτα συνέλαβε 15 διαδηλωτές, αφήνοντάς τους γυμνούς στα κελιά της φυλακής και -σύμφωνα με τους κρατούμενους- χρησιμοποιώντας tasers, τοποθετώντας τους σε επίπονες στάσεις, υποβάλλοντας τους σε ταπεινώσεις και χτυπώντας τους.
Μία καταγραφή αυτών στην Guardian την τελευταία βδομάδα προκάλεσε αντιπαράθεση και διαψεύδεται κατηγορηματικά από την κυβέρνηση.
Στις 8 Οκτωβρίου, άλλοι 25 διαδηλωτές συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας στα δικαστήρια, σε αλληλεγγύη σε όσους συνελήφθησαν αρχικά.
O Γιάννης, ένας από τους κρατούμενους, μας λέει τι συνέβη:
«Μας έψαξαν, μας έβαλαν να γδυθούμε και να γονατίσουμε. Με χτύπησαν στο κεφάλι και στα γόνατα. Είπαν ότι ξέρουν που μένουμε.»
Γνώρισα το Γιάννη και τη Μαρία – δύο από τα άτομα που καταγγέλουν ότι κακοποιήθηκαν – σ’ένα ήσυχο διαμέρισμα στα Εξάρχεια, στη μποέμ περιοχή της Αθήνας.
Και οι δύο μίλησαν υπό τον όρο ότι θα άλλαζα τα ονόματά τους και ότι θα βιντεοσκοπούνταν χωρίς να φανούν τα πρόσωπά τους. Ενώ τελικά κατηγορήθηκαν για πταίσματα, και οι δύο τους πέρασαν τέσσερις νύχτες υπό κράτηση.
Ο Γιάννης συνεχίζει: «Μου είπαν: Τελείωσες, τα πράγματα δε θα είναι όπως ήταν από δω και πέρα.»
«Είπαν ότι θα δώσουν στη Χρυσή Αυγή το βίντεο όπου μας τράβηξαν. Με κακομεταχειρίστηκαν για να με κάνουν παράδειγμα για τους υπόλοιπους. Μ’έβαζαν να λέω σε κάθε νέο κρατούμενο: αν δεν υπακούσεις κι εσύ, θα κάνουν κακό στη μάνα σου.»
Η Μαρία, που ήταν ήρεμη και με αυτοπεποίθηση όσο ετοιμαζόμασταν για τη συνέντευξη, αρχίζει να ταράζεται καθώς λέει την ιστορία της.
«Με ανάγκασαν να γδυθώ μπροστά σε όλους», λέει.
«Ήρθε η ομάδα Δέλτα και μιλούσε για τη Χρυσή Αυγή σα να ήταν αδέρφια τους, συμπεριλαμβανόμενου του επικεφαλής αξιωματικού. Υμνούσαν το Χίτλερ κι έλεγαν ότι ήταν καλύτερος από το Στάλιν.»
«Μας είπαν ότι πρέπει να το θυμόμαστε αυτό – ότι είναι υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής.»
Κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου, οι αστυνομικοί από την ομάδα Δέλτα που τους συνέλαβαν, λέει η Μαρία, επαναλάμβαναν επειδικτικά την υποστήριξή τους προς τη Χρυσή Αυγή.
Μετέφερα τις καταγγελίες στον Αστυνομικό Διευθυντή Χρήστο Μανούρα, εκπρόσωπο τύπου για την Ελληνική Αστυνομία. Μου είπε:
«Eίμαι κατηγορηματικός ότι τίποτα από όλα αυτά δε συνέβη στη Γενική Διέυθυνση Αστυνομίας Αττικής. Η Ελληνική Αστυνομία σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα – κι αυτή δεν είναι μια αληθινή ιστορία.»
Προσθέτει: «Οι καταγγελίες αυτές δεν έγιναν στην αστυνομία. Δεν υποβλήθηκαν καν μηνύσεις, οπότε η αστυνομία θα μπορούσε να το ερευνήσει από την αρχή.»
«Όπως και να’χει, αν κάποιος θέλει να μιλήσει επώνυμα – ή ακόμα κι αν λάβουμε μια γενική καταγγελία – θα την ερευνήσουμε περαιτέρω. Αν αφορά την αστυνομία, είτε έχει να κάνει με ρατσιστική βία ή με βία κατά προσώπου, Έλληνα η μετανάστη, την ερευνούμε σε βάθος.»
Ο Δημήτρης Ψαράς, του οποίου το νέο βιβλίο «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής» καταγράφει την πρόσφατη άνοδο της οργάνωσης, πιστεύει ότι η επιρροή της ακροδεξιάς μέσα στο σώμα της αστυνομίας έχει φτάσει σε επίπεδα συνωμοσίας.
«Υπάρχει ώσμωση υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής ανάμεσα σ’εκείνους που δουλεύουν στην αστυνομία, σε άλλους που δουλεύουν σε ιδιωτικές υπηρεσίες ασφάλειας καθώς και σε άτομα που παρέχουν προστασία σε μαγαζιά της νύχτας.»
«Κάποιες φορές, το ίδιο άτομο μπορεί να παρέχει και τις τρεις υπηρεσίες. Συνήθως συναντιούνται στα τοπικά γυμναστήρια και σε συγκεκριμένες καφετέριες ιδιοκτησίας ατόμων που μοιράζονται την ίδια ιδεολογία.»
Ο Κ. Ψαράς πιστεύει ότι η σκληρή μεταχείριση της αστυνομίας προς χρήστες ναρκωτικών και μετανάστες δίνει σιωπηλά το σήμα στη Χρυσή Αυγή ότι οι παράνομες επιθέσεις της σ’αυτές τις ομάδες είναι ευπρόσδεκτες.
Ξανά και ξανά θέτω στον Αστυνομικό Διευθυντή Μανούρα το ερώτημα ποια στρατηγική έχει υιοθετήσει η ηγεσία της αστυνομίας για να περιορίσει το ρίσκο να υπονομευτεί η επιχειρησιακή της ικανότητα από την υποστήριξη μεμονωμένων αστυνομικών προς τη Χρυσή Αυγή.
«Κάθε μέρα φτιάχνουμε επιχειρησιακά σχέδια για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων», δηλώνει.
«Μπορείτε να μείνετε ήσυχοι ότι στεκόμαστε δίπλα στον πολίτη και προσπαθούμε να αποτρέψουμε τέτοιες καταστάσεις.»
«Φυσικά δεν μπορούμε να είμαστε παντού. Δεν είμαστε μάγοι για να μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι τίποτα δε θα πάει στραβά για δύο λεπτά. Αλλά παρεμβαίνουμε άμεσα για να εξομαλύνουμε την κατάσταση.»
Αυξανόμενη υποστήριξη
Η Χρυσή Αυγή κέρδισε έδαφος θεαματικά με δύο άλματα. Το πρώτο ήταν κατά τη διάρκεια του ταραχώδους καλοκαιριού του 2011, όταν το δεξιό χριστιανικό εθνικιστικό κόμμα ΛΑ.Ο.Σ. διασπάστηκε αφού συμμετείχε στην υπέρ της λιτότητας κυβέρνηση συνεργασίας.
Το ΛΑ.Ο.Σ. εξαφανίστηκε και η Χρυσή Αυγή πήρε τη θέση τους, παίρνοντς 6-7% στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012.
Η δεύτερη της έκρηξη συμβαίνει τώρα, καθώς η κυβέρνηση συνεργασίας – που περιλαμβάνει συντηρητικούς, σοσιαλιστές και τους «μετριοπαθείς» μαρξιστές της Δημοκρατικής Αριστεράς – αποτυγχάνει να δώσει τέλος στην κρίση.
Και το ζήτημα που εξασφαλίζει υποστήριξη στη Χρυσή Αυγή είναι σαφές: η παράνομη μετανάστευση.
Αντιμετωπίζοντας σχεδόν ανεξέλεγκτα σύνορα, η κυβέρνηση συνεργασίας ξεκίνησε μια επιχείρηση «σκούπα» σε μετανάστες στους δρόμους των πόλεων και έθεσε σε περιορισμό περίπου 4000 σε πρόχειρα στρατόπεδα. Άλλοι 3000 απελάθηκαν.
Ένας βετεράνος νομοθέτης της κυβερνώσας Νέας Δημοκρατίας μου είπε τον Ιούνιο: «Αυτό που θα λύσει το πρόβλημα της Χρυσής Αυγής είναι η υιοθέτηση μεταναστευτικής πολιτικής. Δεν είχαμε καμία.»
Αλλά οι επιχειρήσεις ενάντια στη μετανάστευση δε σταμάτησαν την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Με τη συμβολή των μέσων ενημέρωσης – που ασταμάτητα συσχετίζουν τους αλλοδαπούς με την εγκληματικότητα – η επιρροή της ακροδεξιάς αυξήθηκε.
Η Θεοδώρα Οικονομίδη, δημοσιογράφος στο εναλλακτικό ραδιοφωνικό σταθμό RadioBubble, η οποία έχει καλύψει την άνοδο της Χρυσής Αυγής, εκφράζει ένα φόβο που μοιράζονται αρκετοί:
«Τα αγαπημένα θέματα της Χρυσής Αυγής, η ξενοφοβία, η ομοφοβία κι ο αντισημιτισμός, έχουν γίνει πια μέρος της δημόσιας κουβέντας, είτε σε πολιτικό, ή σε κοινωνικό επίπεδο».
«Αποτυγχάνοντας να αναλάβουν δράση ενάντια στη Χρυσή Αυγή ενώ την ίδια ώρα κλείνουν το μάτι στο εκλογικό της κοινό σε κάθε ευκαιρία, οι Έλληνες πολιτικοί – που κυβερνούν με την υποστήριξη των Ευρωπαίων εταίρων τους – άνοιξαν ένα κουτί της Πανδόρας που δεν πρόκειται να κλείσει για αρκετό καιρό.»
Πολιτικός πόλεμος
Τον προηγούμενο μήνα, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, προειδοποίησε την Ευρώπη ότι η χώρα του ήταν στο χείλος της κοινωνικής κατάρρευσης – ανάλογης αυτής στη δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Όσα έχω δει στους δρόμους της Αθήνας με πείθουν ότι δεν πρόκειται για υπερβολή. Η κατάσταση αλλάζει ραγδαία.
Υπάρχει ένα βίαιο ακροδεξιό κόμμα, με τους βουλευτές του να διαπράττουν και να υποκινούν βία, έχοντας ασυλία, ένα αστυνομικό σώμα που δεν μπορεί ή δεν πρόκειται να αποτρέψει τη Χρυσή Αυγή από την προβολή της ένστολής της δύναμης στους δρόμους. Και μια μεσαία τάξη που νιώθει όλο και περισσότερο αδύναμη να ανατρέψει αυτή την κατάσταση.
Όταν η Άνγκελα Μέρκελ ήρθε εδώ την περασμένη εβδομάδα, υπήρχαν βίαιες συγκρούσεις και πλήρης αποκλεισμός της πόλης. Μόνο από τα νέα στην τηλεόραση μπορούσε η Γερμανίδα Καγκελάριος να δει τις συνέπειες της λιτότητας που επέβαλλε η Ευρώπη.
Να λοιπόν πως βλέπει την κατάσταση ο δεύτερος στην ιεραρχία της Χρυσής Αυγής, ο Ηλίας Παναγιώταρος:
Στον κήπο έξω από το μαγαζί του, προστατευμένος από φράχτες 5 μέτρων και γυμνασμένους συναδέλφους του που φορούν μαύρες μπλούζες, μου λέει:
«H Xρυσή Αυγή είναι σε πόλεμο με το πολιτικό σύστημα και όσους το εκπροσωπούν, με τους εγχώριους και ξένους τραπεζίτες, είμαστε σε πόλεμο με αυτούς τους εισβολείς – τους μετανάστες.»
«Και αν ο Σύριζα κερδίσει της επόμενες εκλογές, εμείς θα κερδίσουμε τις μεθεπόμενες. Δεν είναι όνειρο το ότι μέσα σε ένα, δύο ή τρία χρόνια θα γίνουμε το πρώτο πολιτικό κόμμα.»
Και να πως φαίνεται η κατάσταση στο Λαέρτη Βασίλη, το σκηνοθέτη της θεατρικής παράστασης που ματαιώθηκε:
«Αν ο Ευρωπαίος Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η Ευρωβουλή, η Ελληνική βουλή δεν παρέμβουν γι’αυτή την κατάσταση, φοβάμαι στη σκέψη του τι πρόκειται να συμβεί. Η Ευρώπη πρέπει να κάνει κάτι αν δε θέλει να δει την αναβίωση του Τρίτου Ράιχ.»
Με άλλα λόγια, από κοντά, το κοινωνικό και πολιτικό αποτέλεσμα από το πρόγραμμα λιτότητας του Διεθνούς Νομισματικού ταμείου και της Ευρωπαϊκής ένωσης, καθώς και της κατάρρευσης του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα, μοιάζει με καταστροφή για τη δημοκρατία.
* Παρατήρηση του μεταφραστή: Aπό διάφορες πηγές μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι κατά τις επιδρομές τους σε πανηγύρια και λαϊκές, οι Χρυσαυγίτες έσπασαν πάγκους μικροπωλητών ακόμα και αν ήταν νόμιμοι, με μοναδικό κριτήριο το χρώμα τους και την εθνική τους καταγωγή. Ενώ επρόκειτο για μία καθαρά ρατσιστική επιχείρηση, με τους ισχυρισμούς των δραστών ότι έκαναν ελέγχους για παραεμπόριο να είναι καθαρά προσχηματικοί, οι θεωρίες που ακούγονταν ξανά και ξανά στα μμε ότι «η Χρυσή Αυγή βρίσκει έδαφος για τη δράση της γιατί καλύπτει κενά του κράτους» φαίνεται ότι έπαιξαν το ρόλο τους στο να επικρατήσει λάθος εντύπωση για τα πραγματικά περιστατικά. Άλλωστε, όταν ο Κασιδιάρης ρωτήθηκε στην τηλεόραση τι θα έκαναν αν έβρισκαν Έλληνα μικροπωλητή χωρίς άδεια, απάντησε ότι δεν υπάρχει παράνομος Έλληνας μικροπωλητής, ενώ ο Παναγιώταρος δηλώνει ότι δεν υπάρχουν νόμιμοι μετανάστες.
http://parallhlografos.wordpress.com
 Αναρτήθηκε από M.V.M  

Αντιπαράθεση με τον αντικομμουνισμό *

Αντιπαράθεση με τον αντικομμουνισμό *

Οπορτουνισμός και αντικομμουνισμός

Το οπορτουνιστικό ρεύμα είναι αποτέλεσμα της επίδρασης της αστικής και μικροαστικής ιδεολογίας στο εργατικό κίνημα. Επί της ουσίας, όπου και όταν κυριαρχεί στο εργατικό κίνημα, οδηγεί στον αφοπλισμό της εργατικής τάξης από τη δυνατότητα προετοιμασίας και εκδήλωσης της σοσιαλιστικής επανάστασης. Είτε με τη μορφή του δεξιού οπορτουνισμού, δηλαδή με την προσαρμογή, τον ταξικό συμβιβασμό και κατά συνέπεια την υποταγή και ενσωμάτωση του εργατικού κινήματος στα συμφέροντα του κεφαλαίου είτε με τη μορφή του αριστερού οπορτουνισμού, δηλαδή με την υποτίμηση στην πράξη των νόμων της ταξικής πάλης, την αγνόηση του ρόλου του αντικειμενικού παράγοντα, οδηγώντας στο βολονταρισμό και τον τυχοδιωκτισμό, στην απομόνωση από τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις.

Πολλές φορές στην πράξη αυτά τα δύο ρεύματα συμπίπτουν, εκφράζοντας μια συνολικότερη εχθρική στάση απέναντι στο μαρξιστικό - λενινιστικό ρεύμα στο εργατικό κίνημα, στα κομμουνιστικά κόμματα.

Είδαμε, άλλωστε, ότι οπορτουνιστικά ρεύματα μέσα στα ΚΚ, τόσο στην ΕΣΣΔ και τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες όσο και αλλού, αξιοποιήθηκαν τόσο από την αντικομμουνιστική εκστρατεία όσο και από την αντεπανάσταση.

Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα για το πώς οι οπορτουνιστές στηρίζουν τοναντικομμουνισμό ανεξάρτητα από διαθέσεις και προθέσεις.

Οι δεξιοί οπορτουνιστές αντιμετωπίζουν ως «οικουμενικές» αξίες την ελευθερία, τη δημοκρατία, αρνούμενοι ουσιαστικά την ταξική τους φύση και υιοθετούν την αστική φιλελεύθερη άποψη γι' αυτά. Πίσω από το σύνθημα του «σοσιαλισμού με ελευθερία και δημοκρατία», που θα έρθει σαν αποτέλεσμα της «φυσικής εξέλιξης» του καπιταλισμού, ουσιαστικά κρύβεται το ουτοπικό όραμα για ένα δίκαιο και ανθρώπινο καπιταλισμό.

Στην αντιπαράθεσή τους με την επαναστατική άποψη, οι οπορτουνιστές αναμασάνε όλα τα επιχειρήματα της αστικής αντικομμουνιστικής προπαγάνδας, παίρνοντας το μέρος των αστών σε σχέση με στρατηγικά ζητήματα για το εργατικό κίνημα. Η δράση τους και ο ρόλος τους έχει κριθεί σε κρίσιμες ιστορικές περιόδους (Γερμανία 1918, μενσεβικισμός, οπορτουνιστικές ομάδες στο ΠΚΚ(μπ) στις δεκαετίες 1920 - 1930, αντισταλινισμός, ευρωκομμουνισμός, περεστρόικα κλπ.)¹.

Η άρνηση του επαναστατικού δρόμου αλλαγής της κοινωνίας και ο φόβος απέναντι στην επαναστατική βία τούς οδηγεί να ταυτίζουν την επανάσταση με το πραξικόπημα, να εξωραΐζουν την αστική δημοκρατία και να τη θεωρούν μέσο αλλαγής του χαρακτήρα της εξουσίας (η θέση για «κοινοβουλευτικό πέρασμα»).

Οι αποστάσεις τους από την αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης τους οδηγούν τελικά με το μέρος των αντεπαναστατικών δυνάμεων, όταν εκδηλώνεται η επανάσταση.

Η χρόνια θέση τους ανοχής στην αστική εξουσία και η ενσωμάτωση σε αυτήν τους οδηγεί να αντιμετωπίζουν το κράτος της εργατικής τάξης ως «ολοκληρωτικό καθεστώς». Αυτή η θέση τους την περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και της ΕΣΣΔ πήρε χαρακτήρα αντισοβιετισμού.

Τα κόμματα του παλιού οπορτουνιστικού ρεύματος αυτού της Β' Διεθνούς²,που μετατράπηκε στο αστικό σοσιαλδημοκρατικό ρεύμα διαχείρισης του καπιταλισμού, άσκησαν αντικομμουνιστική και αντεπαναστατική δράση από θέσεις ως κόμματα εξουσίας, τόσο ενάντια στο κομμουνιστικό κίνημα των χωρών τους όσο και πρωτοστατώντας στην αντικομμουνιστική εκστρατεία ενάντια στην ΕΣΣΔ και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη³.

Οι δεξιές οπορτουνιστικές δυνάμεις που επικράτησαν στα κυβερνώντα κόμματα στις σοσιαλιστικές χώρες, πέρα από το ότι ακολούθησαν πολιτικές που ουσιαστικά ενίσχυσαν αντεπαναστατικές δυνάμεις και ενέργειες, ενίσχυσαν και τα επιχειρήματα της αντικομμουνιστικής εκστρατείας, κυρίως με όχημα τον αντισταλινισμό.

Γι' αυτό και οι δεξιοί οπορτουνιστές, ιδιαίτερα οι πρώην, οι μετανιωμένοι κομμουνιστές, τυγχάνουν ιδιαίτερης εκτίμησης στην αστική προπαγάνδα, ιδιαίτερης μεταχείρισης και προβολής από τα αστικά ΜΜΕ.

Στην ίδια κατεύθυνση τροτσκιστές και αναρχοαυτόνομοι...

Στην ίδια κατεύθυνση και ιδιαίτερα στους χώρους της νεολαίας αξιοποιούνται και δρουν τροτσκιστικές και αναρχοαυτόνομες δυνάμεις, πρωταγωνιστώντας στη στήριξη της αντικομμουνιστικής εκστρατείας με «επαναστατικό» προσωπείο.

Ιδιαίτερα ο τροτσκισμός σαν οπορτουνιστικό ρεύμα συγκρούστηκε σκληρά με τη λενινιστική γραμμή σε όλη τη δεκαετία του 1920, ηττήθηκε ιδεολογικοπολιτικά, αποβλήθηκε από το κομμουνιστικό κίνημα και μετατράπηκε σε ανοιχτά αντεπαναστατικό και αντικομμουνιστικό ρεύμα. Ο αντικομμουνισμός των τροτσκιστών, παρ' όλο που επενδύεται με υπερεπαναστατική φρασεολογία, τους φέρνει κοντά όχι μόνο στο παλιό οπορτουνιστικό ρεύμα, στη σοσιαλδημοκρατία και στη «νέα αριστερή» οπορτουνιστική πολιτική, αλλά και προς την αντιδραστική προπαγάνδα και πρακτική. Είναι χαρακτηριστική η στάση που κράτησαν οι επίσημοι εκπρόσωποι του τροτσκισμού της λεγόμενης «4ης Διεθνούς»⁴ στην Ελλάδα, τόσο την περίοδο του EAM⁵ όσο και την περίοδο του ΔΣΕ⁶. Η πάλη τους στράφηκε ενάντια στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ, στο ΚΚΕ και στο ΔΣΕ, συκοφαντώντας τους αγώνες τους, αναπαράγοντας όλη την αντικομμουνιστική προπαγάνδα της εποχής. Στο όνομα της πάλης ενάντια στο «σταλινισμό» αρνήθηκαν ανοιχτά την αντίσταση στην ιμπεριαλιστική επέμβαση της Αγγλίας και των ΗΠΑ στη χώρα μας⁷ και ορισμένοι απ' αυτούς χειροκρότησαν την ήττα του ΔΣΕ⁸.

Η έλλειψη συνεπούς επαναστατικής στρατηγικής στο κομμουνιστικό κίνημα τη δεκαετία του 1960, η επικράτηση δεξιών οπορτουνιστικών γνωστών και ευρωκομμουνιστικών τάσεων ενίσχυσε τροτσκιστικά και αναρχικά ρεύματα ιδιαίτερα στη νεολαία, τον αριστερό οπορτουνισμό. Η δεκαετία του '60 σημαδεύτηκε από τη διάσπαση στο κομμουνιστικό κίνημα, ως αποτέλεσμα της διάρρηξης των σχέσεων του ΚΚΣΕ με το ΚΚ Κίνας. Η κριτική που έκανε η ηγεσία του ΚΚ Κίνας σε ορισμένες δεξιές παρεκκλίσεις του ΚΚΣΕ στο 20ό Συνέδριό του και μετά (θέση για ειρηνική συνύπαρξη κλπ.) - η οποία είχε σωστά στοιχεία - εξελίχτηκε σε ένα ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα στο κομμουνιστικό κίνημα που πρόβαλε μια σειρά αντιεπιστημονικές θέσεις και ουτοπικές εκτιμήσεις στην πολιτική του ΚΚ Κίνας, με πρακτική έκφραση τον έντονο αντισοβιετισμό, τη συνοδοιπορία με τις ΗΠΑ και την ενίσχυση αντιδραστικών κινημάτων. Τέτοιες αντιλήψεις ήταν ότι οι ΗΠΑ είναι χάρτινος τίγρης, η θεωρία των τριών κόσμων⁹, ο χαρακτηρισμός της ΕΣΣΔ ως «σοσιαλιμπεριαλιστικής δύναμης» και η ταύτισή της με τις ΗΠΑ, εθνικιστικές απόψεις και ενέργειες, λανθασμένη θεωρητική προσέγγιση του ιμπεριαλισμού, υπερεκτίμηση του ρόλου της αγροτιάς και της νεολαίας, λαθεμένες αντιλήψεις για την επανάσταση και τη σοσιαλιστική οικοδόμηση που υποτιμούσαν ή αγνοούσαν τις αντικειμενικές συνθήκες. Ο συνδυασμός αυτών των στοιχείων διαμόρφωσε τον μαοϊσμό ως βασικό ιδεολογικό ρεύμα του αριστερού οπορτουνισμού¹⁰. Η ανοιχτή υποστήριξη του μαοϊκού ρεύματος σε αντεπαναστατικές ενέργειες, τόσο σε σοσιαλιστικές χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης (π.χ., Πολωνία το 1980) όσο και σε άλλες χώρες κυρίως του λεγόμενου τρίτου κόσμου (π.χ., Αγκόλα, Αφγανιστάν κλπ.), δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την κριτική σε δεξιές παρεκκλίσεις στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη.

Βεβαίως, όταν αναφερόμαστε στον αντικομμουνισμό ως επιθετική μορφή διαστρέβλωσης και συκοφάντησης του κομμουνιστικού κινήματος, ως όπλο επίθεσης και βίας κατά του επαναστατικού εργατικού κινήματος δεν τον ταυτίζουμε με ιδεολογικές διαφορές, με τα ιδεολογικά ρεύματα που αναπτύχθηκαν μέσα στο εργατικό κίνημα, ανεξάρτητα αν κάποια απ' αυτά αντικειμενικά επικέντρωσαν την πολεμική τους ενάντια στο κομμουνιστικό κίνημα όπως και ο αστικός αντικομμουνισμός.

Η αναφορά μας στον οπορτουνισμό έχει αυτή τη σημασία, της επισήμανσης του πώς αξιοποιείται από την αστική ιδεολογία και πολιτική.

Σήμερα, το σύστημα χρειάζεται ένα ρεύμα που θα έχει στοιχεία αντικαπιταλιστικής κριτικής, αλλά θα είναι κύρια αντικομμουνιστικό, θα μηδενίζει την ιστορία και τις παραδόσεις του κομμουνιστικού κινήματος, θα καταδικάζει την προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα, θα αρνείται τον πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης, θα δουλεύει για τη διάλυση των κομμουνιστικών κομμάτων, την εκφυλιστική μετάλλαξή τους και αντικειμενικά θα απορρίπτει την πάλη για την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη σε συνεργασία με τους συμμάχους της.

Ενα ρεύμα που επί της ουσίας θα ενσωματώνει στους κόλπους της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης κάθε αγωνιστική, ριζοσπαστική τάση ιδιαίτερα στη νεολαία.

Σε αυτή την κατεύθυνση στηρίζονται άμεσα ή έμμεσα οι δυνάμεις του σύγχρονου δεξιού οπορτουνισμού της λεγόμενης «Νέας Αριστεράς», που εκφράζονται κυρίως στην Ευρώπη μέσα από τη συγκρότηση του «Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς». Στηρίζονται, γιατί είναι δυνάμεις που έχουν καταδικάσει ανοιχτά την προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα¹¹, έχουν απορρίψει τον επαναστατικό δρόμο για το σοσιαλισμό, ενώ το σύνθημά τους «σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία» κάνει πιο πειστική την αστική θεώρηση περί βίας, ανελευθερίας, «ολοκληρωτισμού» στα σοσιαλιστικά κράτη. Την αστική ιδεολογία και πολιτική βολεύει η ύπαρξη μιας πολιτικής δύναμης που στο όνομα του «δημοκρατικού σοσιαλισμού» νομιμοποιεί την υποταγή στο ιμπεριαλιστικό κέντρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης¹², προβάλλοντάς την ως αναγκαιότητα για τους εργαζομένους όπως και για το κεφάλαιο. Το ίδιο βολεύει το απατηλό σύνθημα «μια άλλη Ευρώπη είναι εφικτή». Εξυπηρετεί η απορρόφηση των δυσαρεστημένων εργατικών και λαϊκών δυνάμεων σε ακίνδυνες για το σύστημα συσπειρώσεις όπως των Ευρωπαϊκών και Παγκόσμιων «Κοινωνικών φόρουμ», όπου συσπειρώνονται παλιά (σοσιαλδημοκρατικά, τροτσκιστικά, νεο-μαοϊκά, αναρχοαυτόνομα) και νέα οπορτουνιστικά ρεύματα, υποστηρίζοντας ότι παλεύουν για την ανάδειξη ενός «νέου» υποκειμένου της κοινωνικής εξέλιξης και προοπτικής.

ΜΑΤ.....ΠΑΝΤΟΥ

Ξύλο και χημικά στο ΣΜΑ Ευκαρπίας

 

από Αντίσταση στις γειτονιές 

Ένταση επικράτησε στον χώρο που προορίζεται για την κατασκευή του ΣΜΑ Ευκαρπίας.
Δυνάμεις των ΜΑΤ είχαν αποκλείσει την πρόσβαση ενώ οι συγκεντρωμένοι κάτοικοι ζητούσαν να τους επιτραπεί. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ ισχυρίστηκαν πως είχαν προφορική εντολή εισαγγελέα, στο σημείο όμως δεν υπήρχε εισαγγελέας.
Ακόμη στο πλευρό των κατοίκων ήταν και ο Δήμαρχος Παύλου Μελά.
09.05: Ξύλο και χημικά από τις διμοιρίες των ΜΑΤ προς τους κατοίκους. Ένας τραυματίας με ανοιγμένο κεφάλι
09.09: Οι κάτοικοι πήγαν από την πίσω πλευρά του χώρου και κατάφεραν να προσεγγίσουν τον χώρο που γίνονται εργασίες. Αυτή την στιγμή έχουν σταματήσει τα μηχανήματα.
10.18: Δεύτερη νίκη για τους κατοίκους που αντιδρούν στο έργο η σημερινή. Στο σημείο συνεχίζουν να προσέρχονται κάτοικοι αλλά και μαθητές. Στο σημείο και Εισαγγελέας
11.25: Αποχωρούν τα ΜΑΤ από το σημείο.

Το κείμενο βασίστηκε στο ρεπορτάζ του alterthess, το βίντεο το βρήκαμε

Ἑνα ακόμα..«εξαίρετο παιδί», (έχουμε πολλά στην Ελλάδα!)

Ἑνα ακόμα..«εξαίρετο παιδί», (έχουμε πολλά στην Ελλάδα!)

Θυμηθηκα τις αλλες οτι ενας γειτονας και η γυναικα του μια «θρησκευτικού», ειχαν εκτιμηση, οπως ελεγαν, στη φωνη και το ηθος του Πετρου Γαιτανου.

Τι «εξαίρετο παιδί», τον ανεβαζαν, «τι ηθος και τι σοβαρος καλλιτεχνης» τον κατεβαζαν. Εμεις βεβαια που μεγαλωσαμε ακουγωντας απ τη μια...Βροντάει ο Όλυμπος, αστράφτει η Γκιώνα και απ την αλλη rock, δεν μπορω να πω οτι εκτιμουσαμε τους ...ύμνους της Αναστάσεως, Αναλήψεως, Πεντηκοστής και ο τι αλλο ..τροπαρι επαιζαν οι γειτονες, που εκτος του οτι ηταν...κολλημενοι με τα θρησκευτικα, ειχαν και προβληματα ...ακοης και δεν θελω να θυμαμαι ποσες φορες ειχα ξυπνησει με... Βυζαντινους υμνους, Κυριακες πρωι, που οσο να ναι θελεις να κοιμηθεις λιγο παραπανω!

Το κακο με τους υμνους και τα τροπαρια τις Κυριακες ειχε παραγινει σε σημειο που αρκετα διαμερισματα στη πολυκατοικια, κατεβαζαν μεχρι και...καντηλια και ετσι στη πολυκατοικια πολλοι ηταν που και το ...«εξαίρετο παιδί» εμισησαν, αλλα και τα ασματα του!  

Και η δικη μας  πολυκατοικια ειχε, χωρις να το καταλαβει, χωριστει σε...δεξιους και ..αριστερους!

Οι μεν προσεχαν να μην εχουν πολλα-πολλα με τους δε, εκτος απο τα τυπικα καλημερα καικαληνυχτα, με τους γειτονες και δεν συναντιοντουσαν ποτέ, αφου οι…αριστεροι δεν παταγαν το ποδι τους σε εκκλησιες και ετρεχαν σε Φεστιβαλ και διαδηλωσεις. Οι αλλοι με το που ακουγαν ..Φεστιβαλ ΚΝΕ και διαδηλωσεις, φτυναν στο κορφο τους και τρεχαν στην εκκλησια τις Κυριακες να...ξεπλυνουν τις αμαρτιες τους, που σιγουρα ηταν πολλες, αφου επρεπε να πηγαινουν ...ΚΑΘΕ Κυριακη, ανελλειπως!

Ε, δεν αλλαξαν και πολλα απο τοτε..αν σκεφτει κανεις οτι στα ιδια ..''χαρακωματα'' βαδιζουμε και τωρα.

Το τοτε Πασοκ θα το αντικαταστησει σε λιγο ο τωρινος ΣΥΡΙΖΑ, που αν δεν βιαζοταν τοσο να παρει την εξουσια δεν θα εκανε και τοσα...λαθη, οσα αυτα που βλεπουμε καθε μερα, μια με το να ...«ανακατευει τα συνδικαλιστικα», την αλλη με το να δημοσιευει ...λαθος φωτος με λιγο μονταζ κι αυτο κατα λαθος βεβαια, γιατι τα παιδια εχουν κατα βαθος μιλαμε ομως για ....πολυυυυυυ βαθοοοοοος, «καλες προθεσεις»! 

Πισω στο θεμα του γειτονα, μου ελεγαν οι δικοι μου οτι σταματησαν να παιζουν...υμνους και τροπαρια! Πανε αυτα, ειπαν.

-Λες να εκνευριστηκαν με τις δηλωσεις «του...εξαιρετου παιδιου», ρωτησα τη μητερα μου; Εμαθες βεβαια και τι ειπαν καποιοι αλλοι για αυτα που δηλωσε!

-Δεν τους εχω για τοσο....ευαισθητους, τι περιμενεις απο δεξιους, ειπε. Ασε που μπορει να συμφωνουν με τα λεγομενα του για τη ΧΑ! 

-Τουλαχιστον, θα ησυχασατε απο τους ...Βυζαντινους υμνους, της ειπα...

-Μπα, φετος περασε ενας εγγονος τους σε σχολη και τωρα μενει εδω μαζι τους. Καλο παιδι φαινεται, αλλα γιατι πρεπει να παιζει....ντραμς ολη μερα;

(Τη φωτο την πηρα απο εδω)

Η ανήθικη στάση του απεργοσπάστη μικροαστού

Για τους μικροαστούς

Έφτασε τελικά ο καιρός όπου η μικροαστική τάξη μορφοποιήθηκε πλήρως. Οι κάθε λογής εξουσίες ευθυγράμμισαν τη ρητορεία τους με το μικροσυμφέρον του μικροαστού. Η ψευδαίσθηση που καλλιεργήθηκε μεταπολεμικά σʼ ένα μεγάλο κομμάτι της αγροτικής-κατά κύριο λόγο-αλλά και της εργατικής τάξης λειτούργησε ψυχολογικά ώστε να μορφοποιηθεί πλήρως και να αποκτήσει αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά η μικροαστική τάξη που, στην υπόλοιπη Ευρώπη είχε προκύψει από τη βιομηχανική επανάσταση και είχε προλάβει να παίξει το ρόλο της στις συνθήκες δημιουργίας του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.

Ο Έλληνας μικροαστός είναι αστός σε σμίκρυνση. Έπαιρνε μάτι πάντα τις συνήθειες του αστού αντιγράφοντας με αρχοντοχωριάτη γελοιότητα τον πολιτισμό που ο αστός κληρονόμησε από το φεουδάρχη. Ο μικροαστός δε δημιούργησε ποτέ κανενός είδους πολιτισμό. Τρέφεται παρασιτικά με τα πολιτιστικά αποφάγια του αστού. Ζούσε και ζει πάντα στο πολιτιστικό περιθώριο, μηρυκάζει χωρίς ποτέ να καταλαβαίνει τις ιδέες του αστού. Χορεύει αρκουδίσια τους χορούς του αστού και τραγουδάει φάλτσα τα τραγούδια του. Δέχεται κάθε φωτισμένη δεσποτεία που κολακεύει το εγώ του και λαϊκίζει υπέρ των συμφερόντων του. Προορισμός του μικροαστού είναι να εκχυδαΐσει και να καταστρέψει ότι δημιούργησε το ελεύθερο ανθρώπινο πνεύμα.

Η Ελλάδα όμως δεν είχε ποτέ-κυρίως ειπείν-αστική τάξη αλλά μια δράκα κομπραδόρων μεσοαστών που λεηλατούν τον πλούτο που παράγει η εργατική τάξη, προσπαθώντας βάρβαρα να περάσουν στην αστική τάξη μέσα από την πιο χυδαία και ευτελή απάτη, νοθεύοντας τα πάντα, από τρόφιμα μέχρι ιδέες. Καίγοντας, καταστρέφοντας, μολύνοντας, κρατώντας στο λεξιλόγιό τους μονάχα το κέρδος, τις αγορές και την απόδοση.

Ο μικροαστός έχει μικρό πορτοφόλι, μικρά συναισθήματα, μικρά όνειρα, μικρές προσδοκίες. Έχει ένα μικρό λογαριασμό στη μικρή τράπεζα της γειτονιάς όπου καταθέτει το μικρό του περίσσευμα απʼ το μικρό του μισθό ελπίζοντας να χτίσει κάποτε το μικρό του σπίτι-καταφύγιο. Ο μικροαστός γνωρίζει πως η μικρο-οικονομική του κατάσταση δε θα του επιτρέψει ποτέ το πέρασμα στη μεσοαστική τάξη της οποίας είναι φτωχός συγγενής και κρέμεται σαν ξέφτι απʼ τα φουστάνια της.

Ωστόσο μικροελπίζει χάρη στην εβδομαδιαία ανανέωση των ονείρων του δια του τζόγου, διαφθείροντάς τον μέχρι το μεδούλι. Ταιριάζοντας στη ρήση ʽσφαίρα είναι και γυρίζειʼ, ρήση που πιστεύει με πάθος αφού το μόνο είδος αγώνα που σέβεται είναι ο ποδοσφαιρικός. Οι άλλοι αγώνες τον τρομοκρατούν μονίμως αφού τρέμει μήπως χάσει κάτι απʼ τα δουλικά του προνόμια. Ο μικροαστός έχει την τάση να πιστεύει πως η μικρότητά του είναι αποτέλεσμα μιας φυσικής τάξης πραγμάτων, αίσθηση που του δημιουργεί εκείνο το ιδιαίτερο είδος μικροαστικής μακαριότητας που προέρχεται απʼ την υποταγή στη μοίρα.

Στις σπάνιες περιπτώσεις που ασχολείται με την πολιτική προτιμάει τη ραμμένη στα μέτρα του μικροπολιτική. Γιʼ αυτόν η πολιτική είναι αφηρημένη έννοια που τον ξεπερνάει. Το βόλεμά του είναι το ουσιώδες. Ακολουθεί σαν πρόβατο τους ηγέτες και όχι τις ιδέες. Ανεμίζει το κομματικό σημαιάκι που του δίνει υπόσταση μέσα στην πολιτική αρένα. Βιώνει λάθρα και, καθετί που ξεφεύγει από το μέσο όρο τον πανικοβάλει. Δεν μπορεί να ανεχτεί τίποτε που τον ξεπερνάει. Από δω και το γλοιώδες της μικροαστικής του κακότητας. Ο μικροαστός δε μπορεί να προκαλέσει το κακό σε μεγάλες δόσεις. Δεν αγαπάει πολύ, δεν μισεί πολύ, δεν οργίζεται πολύ, δεν ενθουσιάζεται πολύ. Η μεζούρα είναι το λάβαρό του.

Ο μικροαστός είναι ο απεργοσπάστης που προδίδει την τάξη του, γίνεται ρουφιάνος, μισάνθρωπος και κουκουλοφόρος. Είναι ο ραγιάς απεργοσπάστης που θέλει να δίνει την εντύπωση ότι όλοι είναι σαν κι αυτόν, πελάτες, τσατσόνια, γλείφτες. Είναι ο μισάνθρωπος απεργοσπάστης έτοιμος να βγάλει το μάτι του πλησίον του. Είναι το ταξικό κατακάθι, το ιερόν πτολίεθρον πάνω στο οποίο χτίστηκαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Είναι ο χρυσούς κανών της λειτουργίας του καπιταλισμού. Είναι ο ραγιάς που πιστεύει ότι πάντα υπάρχει ένας κατώτερος απʼ αυτόν να τη πληρώσει, ο μετανάστης, ο παρίας, ο φτωχός, ο εξαθλιωμένος. Είναι το καθίκι που θέλει να εξισώνονται οι πάντες προς τα κάτω, είναι ο θησαυρός και το στήριγμα του δυνατού. Είναι το κλειδί που εξηγεί τη λειτουργία του καπιταλισμού αλλά και της εξουσίας που ασκεί πάνω μας.

Αυτόν τον απεργοσπάστη κολακεύουν τα δυο μεγάλα κόμματα, αυτόν εκμαυλίζουν, αυτόν διορίζουν, αυτόν ευνοούν κι αυτός με τη σειρά του διαφθείρει γύρω του όσους και ότι μπορεί.

Αυτός, ο απεργοσπάστης καθηγητής είναι το εμπόδιο στις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές, αφού με μαεστρία το σύστημα τον έχει μετατρέψει σε κουράδα που δεν σκέφτεται δεν αυτομορφώνεται και δεν αντιδρά. Αυτός, ο απεργοσπάστης καθηγητής, ψηφίζει μια φορά το χρόνο τα κυβερνητικά κομματόσκυλα των ΕΛΜΕ που νοιάζονται μόνο να εισπράξουν τη συνδρομή για τις χουντικής αισθητικής συνεστιάσεις και τις εκπτώσεις στα μαγαζιά πολιτισμού. Αυτός ο απεργοσπάστης καθηγητής θα ξεστομίσει με στόμφο την μπούρδα ότι, δεν απεργεί για να μην τους τα χαρίσει. Λες και το κεφάλαιο περιμένει τις απεργίες για να πλουτίσει!

Η ανήθικη στάση του απεργοσπάστη μικροαστού καθηγητή διαχέεται στα τέκνα του και τους μαθητές του που, ακούγοντας τη βουή στους δρόμους έξω απʼ το παράθυρο της τάξης όπου δήθεν αυτός διδάσκει, λοιδορεί τους τεμπέληδες απεργούς που δε συμμορφώνονται με τη δική του αντίληψη ότι, τίποτε δεν πρόκειται νʼ αλλάξει!! Και αφού η μοναδική ιδεολογία που κουμπώνει την ύπαρξή του με τη ζωή είναι η ιδεολογία της τσέπης του, σπεύδω να διακηρύξω πως, η βλακεία του απεργοσπάστη είναι εφάμιλλη της ιδεολογίας του. 

Αναρτήθηκε από Fillipas

Νέα κατασταλτική αστυνομική επιχείρηση

ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Νέα κατασταλτική αστυνομική επιχείρηση

Από τις χτεσινές επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής

Associated Press

Ενα ακόμα σχέδιο άγριας καταστολής σε βάρος διαδηλωτών που συμμετείχαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις εφαρμόστηκε χτες στο κέντρο της Αθήνας. Εκτεταμένη χρήση χημικών, επεμβάσεις διμοιριών των ΜΑΤ σε όλη την πλατεία Συντάγματος και σε γύρω δρόμους, εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εκκένωσης του χώρου, μεγάλος αριθμός προσαγωγών, ακόμα και προληπτικών και αρκετοί τραυματίες. Η κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων ήταν μεγάλη, ενώ πολλές «κλούβες» είχαν κατακλύσει πολλά σημεία στο κέντρο της πόλης. Παράλληλα, τοποθετήθηκαν οδοφράγματα δίπλα από τη Βουλή, καθώς και ο φράκτης στη Βασιλίσσης Σοφίας, ενώ τα οχήματα υδροβολής και οι υδραντλίες ήταν έτοιμα για δράση.

Αποτέλεσμα των επιχειρήσεων καταστολής, ήταν να τραυματιστούν συνολικά πέντε διαδηλωτές, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», ενώ αρκετοί ήταν οι ελαφρύτερα τραυματίες που τους παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες στην πλατεία Συντάγματος. Πραγματοποιήθηκαν 103 προσαγωγές, αρκετές από τις οποίες ήταν προληπτικές και 7 συλλήψεις.

Στις 13.10 περίπου, διμοιρίες των ΜΑΤ και της ΥΜΕΤ άρχισαν να αναπτύσσονται στην οδό Γεωργίου Α' την ώρα που στο σημείο αυτό βρίσκονταν διαδηλωτές από τη συγκέντρωση της ΠΟΕ - ΟΤΑ. Η αστυνομική δύναμη υποχρέωσε τους συγκεντρωμένους να αδειάσουν το δρόμο. Δέκα λεπτά αργότερα, ο φραγμός των αστυνομικών οπισθοχώρησε και πέρασε ομάδα διαδηλωτών, ενώ λίγο αργότερα περίπου 10 κουκουλοφόροι άρχισαν να πετούν βόμβες «μολότοφ» και ακολούθησε το γνωστό σκηνικό κλεφτοπόλεμου. Η ρίψη χημικών δημιούργησε αποπνικτική ατμόσφαιρα και οι διαδηλωτές υποχώρησαν προς τους γύρω δρόμους, ενώ την ώρα εκείνη περνούσαν άλλα μπλοκ διαδηλωτών από την κάτω πλευρά της πλατείας Συντάγματος. Σύμφωνα με καταγγελίες, σε δρόμους γύρω από την πλατεία Συντάγματος ακολούθησε κυνηγητό των συγκεντρωμένων που επιχειρούσαν να αποφύγουν τα χημικά από αστυνομικές δυνάμεις. Η Αστυνομία επιχείρησε με τέτοιο τρόπο, που ανάγκασε τα μπλοκ να κατευθυνθούν προς την Οθωνος και την Αμαλίας και ένα τμήμα διαδηλωτών να διαλυθεί στους γύρω δρόμους. Αντίθετα αρκετά άτομα παρέμειναν στις οδούς Φιλελλήνων, Μητροπόλεως και Κ. Σερβίας. Στις 13.30 αστυνομικές δυνάμεις κάνοντας χρήση χημικών έδιωχναν τους διαδηλωτές από τα «λουλουδάδικα», ενώ κουκουλοφόροι πετούσαν βόμβες «μολότοφ» και μάρμαρα στις αστυνομικές δυνάμεις.

Είκοσι λεπτά αργότερα, φαίνεται πως μπήκε σε εφαρμογή σχέδιο εκκένωσης της πλατείας. Διμοιρίες των ΜΑΤ προσπάθησαν να διώξουν τον κόσμο, επιχειρώντας από τα γύρω στενά και μάλιστα, τα πνεύματα οξύνθηκαν ακόμα περισσότερο όταν προσπάθησαν να εγκλωβίσουν κάποιους στην κάτω πλευρά του Συντάγματος. Στις 14.25 πραγματοποιήθηκε νέα επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων με επίκεντρο την Ερμού, τη Φιλελλήνων και την Οθωνος. Οι «εκκαθαριστικές» επιχειρήσεις της αστυνομίας κορυφώθηκαν στις 15.00 και σε όλα τα σημεία της πλατείας. Μέρος των συγκεντρωμένων παρέμεναν στην Αμαλίας και σημειώνονταν διαξιφισμοί με τα ΜΑΤ.

ΑΘΗΝΑ-ΠΑΜΕ 18-10-2012

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

Λαοθάλασσα κατά των μέτρων και στην Κέρκυρα

Λαοθάλασσα κατά των μέτρων και στην Κέρκυρα  


Μία από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην Κέρκυρα, ήταν η απάντηση των εργαζομένων του νησιού στα νέα οικονομικά μέτρα.

ΚΚΕ: Μονομερής καταγγελία του χρέους
Μαζική ήταν η συμμετοχή στη συγκέντρωση και την πορεία του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ. Για την εξαθλίωση των πολιτών και τα σχέδια ισοπέδωσης των απολαβών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων έκανε λόγο στις δηλώσεις του ο γραμματέας της Ν.Ε. του ΚΚΕ Σπ. Σαμοίλης. Την κεντρική ομιλία εκφώνησε το στέλεχος του ΠΑΜΕ Λεωνιδας Τραντος.
Στη συγκέντρωση και πορεία του ΠΑΜΕ συμμετείχε και ο πρώην βουλευτής του ΚΚΕ Μπ. Χαραλάμπους που δήλωσε ότι το μόνο όπλο που έχουν πια οι εργαζόμενοι είναι ο συνεχής αγώνας. «Πρέπει να αποχωρήσουμε από τα μνημόνια, να καταγγείλουμε μονομερώς το χρέος. Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δίνουν τον αγώνα τους, ο κόσμος ανταποκρίνεται μαζικά. Πρέπει να συνεχίσουν έτσι και στις κινητοποιήσεις που θα ακολουθήσουν», τόνισε χαρακτηριστικά. 

Στους δρόμους και εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι ΟΤΑ, επαγγελματίες
Πολλοί κλάδοι εργαζομένων, συνδικαλιστικοί φορείς αλλά και πολιτικές οργανώσεις συμμετείχαν στις σημερινές πορείες. 
Βολές κατά της κυβέρνησης και των οικονομικών μέτρων εξαπέλυσαν σε δηλώσεις τους η πρόεδρος του συλλόγου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ελένη Μαλαχά 

Ιδιαίτερα μαζική ήταν η πορεία που διοργάνωσαν με αφετηρία το Μαράσλειο οι εργαζόμενοι στο Δήμο Κέρκυρας. Για τα οικονομικά μέτρα αλλά και τον κίνδυνο να βρεθούν στο δρόμο δεκάδες εργαζόμενοι στην Αυτοδιοίκηση της Κέρκυρας, μίλησε ο πρόεδρος των εργαζομένων ΟΤΑ Φώτης Σκούρτης, υπογραμμίζοντας ότι μόνος δρόμος είναι η αντίδραση ενάντια στα οικονομικά μέτρα.

Οι φωτογρ

ΣΚΑΪ ο... «έξυπνος»

ΣΚΑΪ ο... «έξυπνος»

Πήγε να το παίξει «έξυπνος» ο ΣΚΑΪ. Και να φανεί ότι σεβάστηκε την απεργία των εργαζομένων στα ΜΜΕ, αλλά και τη δουλίτσα του να κάνει, μην τυχόν και μείνουν οι εργάτες - παραμονές της χτεσινής γενικής απεργίας - χωρίς ψέματα και εκβιαστικά διλήμματα..!

Ετσι, φρόντισε από τα ξημερώματα της Τετάρτης (κι ενώ είχε ξεκινήσει η απεργία στα ΜΜΕ) να ανεβάζει εκπομπές - «κονσέρβα», ώστε να περνά το ίδιο ακριβώς μήνυμα που θα πέρναγε και αν εξέπεμπαν κανονικά σήμα οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα: Να αθωώνει την κυβέρνηση, να ανακαλύπτει «θρίλερ» στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, «αντιδράσεις» από τα αστικά κόμματα στις σκληρές απαιτήσεις του ΔΝΤ ή των Γερμανών κ.λπ. Γι' αυτό και χρησιμοποίησε το υλικό με το οποίο την περασμένη Τρίτη, τα περισσότερα κανάλια προσάρμοσαν το πρόγραμμά τους με συνεχή ροή και συνδέσεις με το Μαξίμου ή τα υπουργεία όπου γίνονταν οι συναντήσεις, με όλους τους... απαραίτητους δραματικούς τόνους και την αγωνία για το αν θα ευοδωθεί η... αντίσταση στην κακιά τρόικα.

Ο ΣΚΑΪ φρόντισε να κάνει το καθήκον του απέναντι στην τάξη που εκπροσωπεί. Φρόντισε ώστε, λίγες ώρες πριν αρχίσει η σκληρή απεργιακή μάχη στους τόπους δουλειάς, να αναπαράγει την άθλια προπαγάνδα της πλουτοκρατίας για να εγκλωβίζεται ο λαός σε επιλογές «διαχείρισης» της βαρβαρότητας και να μη βλέπει την αναγκαιότητα της ανατροπής της.

Ενα είναι σίγουρο: Η αφοσίωση με την οποία τα αστικά ΜΜΕ επιτελούν την αποστολή τους βεβαιώνει τον ταξικό χαρακτήρα της ενημέρωσης. Οσο τα ΜΜΕ βρίσκονται στην ιδιοκτησία της πλουτοκρατίας, η ενημέρωση θα κόβεται και θα ράβεται στις δικές της ανάγκες. Στην υπηρεσία των εργαζομένων θα τεθούν τα ΜΜΕ όταν στην εξουσία βρεθεί η δική τους τάξη. Αυτή είναι η κατεύθυνση στην οποία πρέπει να συμβάλλουν και οι αγώνες των εργαζομένων στα ΜΜΕ, να δυναμώνουν ο αντιμονοπωλιακός προβληματισμός και η αντιμονοπωλιακή οργάνωση σε δημοσιογράφους, τεχνικούς, γραφίστες, λιθογράφους και όλους τους εργαζόμενους που δουλεύουν στο χώρο της ενημέρωσης. Και να εγκαταλείψουν οι εργαζόμενοι την ενημέρωση από τα ΜΜΕ των εκμεταλλευτών τους. Ενημέρωση για τους ίδιους, τα προβλήματά τους, τις αγωνίες τους και τη διέξοδο μόνο από τον «Ριζοσπάστη» και τον «902».

«Γιορτή» εθνικισμού και ρατσισμού από τους Χρυσαυγίτες

«Γιορτή» εθνικισμού και ρατσισμού από τους Χρυσαυγίτες

«Γιορτή ελληνικής νεολαίας» ονοματίζει η «Χρυσή Αυγή» τις εθνικιστικές εκδηλώσεις που στήνει αύριο Σάββατο στο Αλσος Ελληνικού Στρατού, με ομιλίες για τα «100 χρόνια από τους Βαλκανικούς Πολέμους» και «χαιρετισμούς συναγωνιστών από τις σκλαβωμένες πατρίδες».

Σύμφωνα με το προπαγανδιστικό τους υλικό, ανάμεσα στα περίπτερα που θα στηθούν προβάλλεται αυτό της Black Sun Rising Recs, δισκογραφικής εταιρείας που έχει για διακηρυγμένο στόχο την «προώθηση της λευκής εθνικιστικής μουσικής» και προωθεί συγκροτήματα με ονόματα όπως «Pogrom» («πογκρόμ»). Στις εκδηλώσεις θα υπάρχει επίσης «Εκθεση εθνικιστικής αφίσας», ενώ «θα ακολουθήσει μουσικό πρόγραμμα με εθνικιστική μουσική».

Στο μεταξύ, ως υποστηρικτής της φασιστικής, ρατσιστικής, δολοφονικής δράσης της «Χρυσής Αυγής» εμφανίστηκε ο τραγουδιστής Πέτρος Γαϊτάνος σε τηλεοπτική εκπομπή. Είπε συγκεκριμένα:

«Θεωρώ ότι η "Χρυσή Αυγή" εν μέρει καλά πράττει! Μ' αρέσει αυτό που κάνει η "Χρυσή Αυγή" (...) Προτιμώ η "Χρυσή Αυγή" να ξεφύγει λίγο παρά να λούζομαι τη χαζοευγένεια των ΜΜΕ και των πολιτικών, οι οποίοι μας έχουν καταστρέψει. Προτιμώ μια "Χρυσή Αυγή" που θα είναι τσαμπουκάδες. Μ' αρέσει ο τσαμπουκάς της! (...) Ξέρετε πόσες φορές παρακολουθώντας τα ΜΜΕ ήθελα να κάνω αυτό που κάνει η "Χρυσή Αυγή"; Ξέρετε πόσες φορές κυκλοφορώ στους δρόμους και βλέπω να πωλούνται παράνομα τα cd μας και μου έρχεται να πιάσω αυτούς τους μαύρους και να πάρω όλα τα cd και να τα σπάσω στο κεφάλι τους; Και να βλέπω απέναντι τους αστυνομικούς να τους κοιτάζουν; Τι πρέπει να κάνουμε, να λέμε με ευγένεια σας παρακαλούμε πάρτε τους μαύρους με τα cd; Οχι, καλά κάνουν!».Τις δηλώσεις αυτές τις προβάλλει δεόντως η «Χρυσή Αυγή» στην ιστοσελίδα της.

    

Τώρα, κύριοι «κροκόδειλοι»;

Τα αραβογερμανικά μονοπώλια, στα οποία έχουν παραδοθεί τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, το μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας - δηλαδή ένα μεροκάματο τη βδομάδα για 1.000 εργαζόμενους - το έχουν επιβάλει από τις 18 Απρίλη 2012.

Υποτίθεται ότι το μέτρο αυτό θα ίσχυε μέχρι τις 17 Ιούλη.

Τα μονοπώλια, στη συνέχεια, επέβαλαν την επέκταση του εν λόγω εργασιακού «απαρτχάιντ» και όρισαν ως νέα καταληκτική ημερομηνία εφαρμογής του τις 18 Οκτώβρη.

Ομως, μόλις την περασμένη Δευτέρα, η εργοδοσία με καινούργιο φιρμάνι της ανακοίνωσε ότι το «απαρτχάιντ» - που υποτίθεται ότι θα τελείωνε χτες - συνεχίζεται μέχρι το τέλος του χρόνου - και θα δούμε!

*

Ρωτάμε τους κάθε λογής καλοπληρωμένους σμπίρους, τους απαστράπτοντες παπαγάλους, τους αναξιοπρεπείς μπιστικούς του καθεστώτος, τους γραβατωμένους «χωροφύλακες» του νου και της σκέψης των απλών ανθρώπων.

Ρωτάμε όλους αυτούς τους σάλιαγκες, που είχαν ξεσπαθώσει με αφορμή τα γεγονότα στο Πεντάγωνο εναντίον των εργαζομένων στο Σκαραμαγκά, αναγνωρίζοντας, ωστόσο, όπως έλεγαν μέσα από τα κροκοδείλια αναφιλητά τους, το δίκιο των εργατών:

Τώρα, έχουν να μας πουν κάτι, αφενός για το δίκιο των εργατών και αφετέρου για το πώς - κατά τη γνώμη τους - πρέπει αυτοί να το διεκδικήσουν;

Γράφει:

Ανέβηκαν πολλοί στα κεραμίδια

Ο κόμπος στο χτένι

Σύναξις αναλυτών χτες το απόγευμα στη ΝΕΤ, σε ζωντανή σύνδεση με τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Ω, του θαύματος, αναγνώρισαν πως μαλώνουν τα βουβάλια. Εις εξ αυτών, μάλιστα, με πίκρα ξεστόμισε και το βλάσφημο: «Δικαιώθηκε το ΚΚΕ». Ετερος επιχείρησε να δώσει μια νότα αισιοδοξίας λέγοντας «αφού παλεύουν τα βουβάλια, υπάρχει ελπίδα να τη γλιτώσουν τα βατράχια».

***

Τι ήταν να αποκαλέσει ο γαλλικός «Μοντ» ιμπεριαλίστρια την Μέρκελ... Πήραν σκυτάλη οι αναλυτές στη ΝΕΤ για να εμφανίσουν εαυτούς δικαιωμένους στην εκτίμηση ότι ο εχθρός είναι η Μέρκελ.

Κρατάμε στην άκρη την «ξύλινη» γλώσσα του καθωσπρέπει «Μοντ» (άκου εκεί να χαρακτηρίσει «ιμπεριαλίστρια» μια ηγέτιδα της ΕΕ, πάει χάλασε ο κόσμος, καθώς είναι βαριές, φαίνεται, οι ιδεολογικές επιρροές των κομμουνιστών).

Σημειώνουμε, παράλληλα, την υποκρισία όλων αυτών που κάνουν γαργάρα τον ανταγωνισμό μεταξύ ιμπεριαλιστών και πάνε να φέρουν το λαϊκό κίνημα σε θέση να επιλέγει ιμπεριαλιστή.

Καμιά τέτοια επιλογή.

Η εργατική τάξη πρέπει να ετοιμάζεται όχι γενικώς και αορίστως για τα χειρότερα. Αλλά συγκεκριμένα για τις επιπτώσεις από την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Και με μια τέτοια ετοιμότητα να είναι απόλυτη τόσο η διακήρυξη όσο και οι αναγκαίες πράξεις: Την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές.

Ο δρόμος γι' αυτό έχει ήδη χαραχτεί από το ταξικό εργατικό κίνημα.

***

Απέναντι σ' όσους ακόμα ισχυρίζονται ότι αρκεί η αλλαγή μιας κυβέρνησης για να πάρει ανάσα ο λαός, τα πραγματικά δεδομένα βεβαιώνουν ότι όχι μόνο δε θα πάρουν ανάσα τα λαϊκά στρώματα, αντίθετα θα βουλιάξουν πιο βαθιά περιμένοντας τον επόμενο διαχειριστή να τους δώσει ανάσα.

Οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές κάνουν καθαρό ότι ο ταξικός πόλεμος είναι γενικευμένος. Οτι για να πάρει ανάσα το κεφάλαιο πρέπει να τσακιστεί η εργατική τάξη σε κάθε χώρα.

Το γεγονός ότι το ΔΝΤ ως ιμπεριαλιστικός οργανισμός επιδιώκει να πληρώσει το μεγαλύτερο μέρος καταστροφής κεφαλαίου η ΕΕ και η Ευρωζώνη οδηγεί ορισμένους σε πανηγυρισμούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη το επικροτεί ως απόδειξη ότι υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν να περιορίσουν τη Γερμανία. Επιδιώκει έτσι να χτίσει συμμαχία μέσα από την επιλογή ιμπεριαλιστή.

Για τους εργαζόμενους κάθε εμπλοκή στην επιλογή ιμπεριαλιστή είναι θανάσιμη.

Ο μόνος δρόμος για το εργατικό - λαϊκό κίνημα είναι αυτός που οδηγεί σε αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, δημιουργία των πολιτικών προϋποθέσεων για να περάσει η οικονομία στα χέρια του λαού με κοινωνικοποίηση επιχειρηματικών ομίλων.

***

Ανέβηκαν πολλοί στα κεραμίδια για τις απαιτήσεις Τόμσεν. Ομως, κάνουν γαργάρα τα στοιχεία που οι ίδιοι γνωρίζουν: Οτι οι απαιτήσεις Τόμσεν είναι ήδη νόμος του αστικού κράτους. Απ' αυτή τη γνώση πηγάζει και η αξίωσή τους να τηρηθεί η νομιμότητα:

Αυτή η νομιμότητα περιέχει:

- «Από 14/2/2012 και μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να διαμορφωθεί κάτω του 10% αναστέλλεται η εφαρμογή όρων συλλογικών συμβάσεων εργασίας, διαιτητικών αποφάσεων, υπουργικών αποφάσεων ή διοικητικών πράξεων κανονιστικού χαρακτήρα, που προβλέπουν αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων, δηλαδή των μισθών ή ημερομισθίων ή του βασικού μισθού, περιλαμβανομένων της υπηρεσιακής ωρίμανσης καθώς και του επιδόματος πολυετίας, χρόνου εργασίας, τριετίας, πενταετίας, κ.λπ.» (το άρθρο 4 εγκυκλίου του υπουργείου Εργασίας στις 12 Μάρτη 2012 για τον τρόπο εφαρμογής της έκτης παραγράφου του πρώτου άρθρου του νόμου 4046, όπως αυτός δημοσιεύτηκε στις 14 Φλεβάρη του 2012).

- «Πάγωμα της ωρίμανσης, που προβλέπεται από τον νόμο και/ή τις συλλογικές συμβάσεις μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από 10%» (παράγραφος 29 και Ε΄ κεφάλαιο στο Μνημόνιο Οικονομικών και Χρηματοπιστωτικών Πολιτικών για τις «Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις»).

- «Αναστέλλονται οι διατάξεις του νόμου και των συλλογικών συμβάσεων που προβλέπουν αυτόματες αυξήσεις μισθών, περιλαμβανομένων και εκείνων περί ωριμάνσεων» (στο Μνημόνιο Συνεννόησης για τις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής, παράγραφος 4.1).

Αυτή τη νομιμότητα αξιώνουν να τηρηθεί.

Η αξίωση είναι ωμή: Στα γόνατα όλοι. Αυτή τη νομιμότητα οι εργάτες οφείλουν να την ανατρέψουν με πυρήνα το σύνθημά τους «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».

***

Το διά ταύτα είναι: Κανένας δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα γλιτώσει από την επιθετικότητα του κεφαλαίου όσο παζαρεύει μαζί του. Κανένας δεν μπορεί να υπολογίζει ότι η δική του περίπτωση είναι ξεχωριστή επειδή έχει ήδη κατεβάσει τα βρακιά.

Το διά ταύτα είναι: Επειγόντως να παραμεριστούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που τα έκαναν πλακάκια με τους καπιταλιστές. Να αναλάβουν οι εργάτες τα συνδικάτα τους, να στήσουν επιτροπές αγώνα, κάθε μορφή οργάνωσής τους που θα 'χει κάθετα ορθωμένο το μέτωπο απέναντι στους καπιταλιστές. Και το κρισιμότερο: Κάθε τέτοια εξέλιξη να εντάσσεται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, κάθε τέτοια εξέλιξη να εντάσσεται στη λαϊκή συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες, τους σπουδαστές, τις γυναίκες, τα αγωνιστικά μέτωπα όλων αυτών που πλήττονται απ' αυτή την πολιτική.

ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ Αποθαρρύνει τις απεργίες και τις αυξήσεις ο Ζούμα

ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ

Αποθαρρύνει τις απεργίες και τις αυξήσεις ο Ζούμα

ΠΡΕΤΟΡΙΑ.- Ο Νοτιοαφρικανός πρόεδρος Τζέικομπ Ζούμα κάλεσε την Τετάρτη όλους τους Νοτιοαφρικανούς εργαζόμενους που συμμετέχουν σε μη «εγκεκριμένες» απεργίες να τερματίσουν τις κινητοποιήσεις τους και να επιστρέψουν το συντομότερο στους τόπους δουλειάς για να ομαλοποιηθεί η παραγωγή στον τομέα της εξόρυξης μετάλλων.

Ο Ζούμα, κάνοντας την ομιλία του μετά το τέλος κεκλεισμένων των θυρών σύσκεψης υπουργών, στελεχών του Κογκρέσου Νοτιοαφρικανικών Συνδικάτων (COSATU) και μεταλλωρύχων συνδικαλιστών, υποστήριξε πως η κυβέρνηση λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη τα αιτήματα κυρίως των μεταλλεργατών απεργών και ότι ενθαρρύνει το συνταγματικό δικαίωμα «ειρηνικής άσκησης διαμαρτυρίας». Σε άλλο σημείο ο πρόεδρος Ζούμα πρότεινε και 12μηνη αναστολή των αυξήσεων στους μισθούς και στα δώρα στελεχών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Ωστόσο, οι συστάσεις του Νοτιοαφρικανού προέδρου δεν φάνηκε να εισακούονται. Περίπου 80.000 μεταλλωρύχοι (ήτοι 16% του συνόλου εργαζομένων στον κλάδο των ορυχείων και της εξόρυξης πολύτιμων μετάλλων) συνεχίζουν ακάθεκτοι τις απεργίες με κεντρικό αίτημα την αύξηση των μισθών, ενώ πριν λίγες μέρες το COSATU υποστήριξε τους 12.000 απεργούς εργάτες που απολύθηκαν πριν δύο βδομάδες από την πολυεθνική «Amplats», προειδοποιώντας ότι θα πρωτοστατήσει στη διοργάνωση διαδηλώσεων διαμαρτυρίας εάν δεν αποκατασταθούν ως τις 27 τρέχοντος μηνός.