Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά

 Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά

Αλλά ενίοτε μπορεί να γίνει λευκή, σαν του Βόλου κι άλλων πρωτοπόρων περιοχών, που γιορτάζουν για τα πολυκαταστήματα που μένουν ανοιχτά τις νύχτες, αντί να σκοτίζονται για όσα μαγαζιά βάζουν λουκέτο στο φως της μέρας. Το παν είναι να έχεις θετική στάση ζωής, να μην κολλάς στα αρνητικά, γιατί οι φιλελέδες έχουν ανακαλύψει πως η οικονομία είναι πρωτίστως θέμα ψυχολογίας...

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε το μαύρο Νοέμβρη της Μπάρτσα -που έχει γενέθλια σε λίγες μέρες- το μαύρο στην ΕΡΤ, που απέκτησε ξανά σήμα, αλλά της έμεινε η φαιά προπαγάνδα. Διάφορες μαύρες βίβλους (με ροζουλί περιτύλιγμα), τις υποσχέσεις των κοψοχέρηδων για μαύρο στην κάλπη, το μαύρισμα των διακοπών που ξεφτίζει γρήγορα σαν προεκλογική υπόσχεση. Τους μαύρους πάνθηρες, το μαύρο γάτο που "τους είδε μαύρους νόμιζε με φίλους πως θα κάνει" -αλλά ακόμα να γίνει μάθημα σε ορισμένους ερυθρίζοντες η μαύρη αντίδραση κι οι μεταμφιέσεις της- κι η μαύρη Τρίτη από το κραχ του 29'.

Ήρθε λοιπόν ο καιρός για τη μαύρη Παρασκευή, όπου σε αντίθεση με τη "μεγάλη" (Παρασκευή), οι καμπάνες χτυπάνε χαρμόσυνα, για να υποδεχτούν το ποίμνιο (δηλ κοπάδι) των καταναλωτών και την ανάσταση της ψόφιας αγοράς και της χειμαζόμενης οικονομίας. Κι εφόσον το έθιμο είναι ξενόφερτο, σταλμένο πάντα απ' την Αμερική, όπως λέει ένας στίχος, λογικό και επόμενο ήταν να πάρει ένα ξενικό όνομα (Black Friday), κατά τη μηχανική μεταφορά του στην ελληνική πραγματικότητα.

Μπορεί εμείς να μην έχουμε ημέρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving), αλλά έχουμε τις "ευχαριστίες στην Αμερική", σε ροζ (σαν κραγιόν) και πράσινη εκδοχή, με την ανάμειξη της Τουρκίας, αντί για γαλοπούλα (που και αυτή turkey είναι). Έχουμε αμερικανάκια που θαυμάζουν τον Ομπάμα και τον εκάστοτε πρόεδρο των ΗΠΑ, ασχέτως χρώματος. Μαύρος πρόεδρος, άσπρος πρόεδρος, το ζήτημα είναι να κάνει το ιμπεριαλιστικό γεράκι και να πιάνει ποντίκια, για να  παραφράσουμε τον Κινέζο Ντενγκ. Αυτός είναι ο νόμος που κινεί διαχρονικά τον καπιταλισμό.



Έχουμε επίσης θύματα του πολιτισμικού ιμπεριαλισμού (που ακολουθεί πάντα τον οικονομικό) που γιορτάζουν σαν αμερικανόβλαχοι το Halloween μες στο Νοέμβρη και την κολοκύθα που κουβαλάν αντί για μυαλό πάνω από το λαιμό τους. Κι όπως σημειώνει πολύ σωστά ο Poe δεν πρόκειται πια για την εμπορευματοποίηση μιας γιορτής (που ξεχειλώνεται για να ξεκινήσει ένα μήνα πριν) αλλά για τη γιορτή-εορτασμό της εμπορευματοποίησης, που ψάχνει αφορμές για να εκδηλωθεί.

Οι θιασώτες της "ελεύθερης οικονομίας" σοκάρονται με τα δελτία-κουπόνια διανομής προϊόντων στα οποίο παρατηρούνταν έλλειψη στις χώρες του υπαρκτού, αλλά έχουν άλλα μέτρα και σταθμά για τις αντίστοιχες ουρές στον καπιταλισμό και τις υποτιθέμενες κοινωνίες αφθονίας. Δε βρίσκουν την ίδια ευαισθησία για τους πεινασμένους που στοιβάζονται για μια δωρεάν σακούλα λαχανικών. Δεν τους ενοχλεί ο κανιβαλισμός των καταναλωτικών ζόμπι που μπορεί να ποδοπατηθούν μεταξύ τους, για να αποκτήσουν το ιερό δισκοπότηρο προϊόν που θέλουν και ξεροσταλιάζουν στην ουρά ενός ιδιωτικού γυμναστηρίου, για τη δωρεάν εγγραφή.

Όχι βέβαια πως όλα αυτά μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι. Οι μεν στερούνται απλώς χρημάτων, ενώ οι δε στερούνται αξιοπρέπειας, που την αφήνουν στην είσοδο του πολυκαταστήματος μαζί με τα υπόλοιπα προσωπικά τους αντικείμενα.

Το βασικό πρόβλημα δεν είναι οι μαύρες Παρασκευές, αλλά η μαύρη ζωή μιας μεγάλης πλειοψηφίας, που ψάχνει χαραμάδες φωτός και λίγου χρώματος, για να μη βουλιάξει. Είναι οι κυνηγοί προσφορών και κεφαλών. η μαύρη φασιστική αντίδραση που φωλιάζει στις εξωνημένες συνειδήσεις. Και που την ενοχλούν οι κολασμένοι της γης, ιδίως όταν είναι μελαψοί, εκτός κι αν έχουν το μαύρο του καμένου, απανθρακωμένου πτώματος. Τότε αλλάζει το πράγμα...

ΚΕΡΚΥΡΑ-«Ανάκληση χρηματοδότησης του Δήμου Κέρκυρας για επισκευαστικές εργασίες στα λιμάνια Αλύπας Παλαιοκαστρίτσας και Μπενιτσών εφόσον τα λιμάνια αυτά ιδιωτικοποιηθούν».

Εισήγηση της Λαϊκής συσπείρωσης στο θέμα:

«Ανάκληση χρηματοδότησης του Δήμου Κέρκυρας για επισκευαστικές εργασίες στα λιμάνια

Αλύπας Παλαιοκαστρίτσας και Μπενιτσών εφόσον τα λιμάνια αυτά ιδιωτικοποιηθούν».

Το Π.Σ ΙΝ το 2015 είχε εγκρίνει χρηματοδότηση προς το Δήμο Κέρκυρας για συμπληρωματικές και

επισκευαστικές εργασίες στα λιμάνια: Αλύπας Παλαιοκαστρίτσας και Μπενιτσών. Ήταν γνωστό ότι τα

λιμάνια ανήκουν στο Δήμο ο οποίος έπρεπε και να τα διαχειρίζεται.

Αιφνιδιαστικά πριν 3 εβδομάδες και χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συζήτηση στο Δ.Σ Κέρκυρας ο

Δήμαρχος και ο χωρικός αντιδήμαρχος ανακοίνωσαν στα Μ.Μ.Ε. την πρόθεσή τους να δώσουν τα 2

λιμάνια σε ιδιωτική εταιρία με το επιχείρημα ότι ο Δήμος δεν διαθέτει τεχνογνωσία για την διαχείριση

λιμανιών και ότι δεν έχει το απαιτούμενο προσωπικό. Πρόκειται για ευθύ και ασύγκριτη

επιχειρηματολογία γιατί δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη τεχνική για την διαχείριση των λιμανιών. Εξάλλου

τα έργα των επισκευών θα γίνονταν από εργολαβικές-τεχνικές εταιρίες.

Στην πραγματικότητα ο Δήμαρχος και ο αντιδήμαρχος προετοιμάζουν το έδαφος για την

ιδιωτικοποίηση των 2 λιμανιών ευθυγραμμιζόμενα πλήρως με την κυβερνητική πολιτική καθώς και με την

πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Όμως τυχόν ιδιωτικοποίηση θα επιφέρει τεράστια ζημιά στους

επαγγελματίες και τους κατοίκους αυτών των περιοχών και όλης της Κέρκυρας γιατί:

Α) Παραδίδει υποδομές που κατασκευάστηκαν από χρήματα του ελληνικού λαού για κερδοφορία στο

ιδιωτικό κεφάλαιο.

Β) Γιατί θα επιβληθούν τεράστια τέλη ελλιμενισμού πχ στην Μαρίνα των Γουβιών το χρηματικό τέλος

ελλιμενισμού για 1 σκάφος 10μ. είναι 2000

Γ) Γιατί θα δοθεί στην όποια ιδιωτική εταιρία και οι περιβάλλοντες χερσαίοι χώροι λιμανιών για

δημιουργία άλλων κερδοφόρων εγκαταστάσεων (Αναψυκτηρίων – Εστιατορίων - Πάρκινγκ κλπ.) γεγονός

που θα πλήξει καίρια την υπάρχουσα υποδομή παρόμοιων δραστηριοτήτων στην ευρύτερη περιοχή.

Ειδικά στην Αλύπα Παλαιοκαστρίτσας υπάρχει χερσαίος χώρος εκατοντάδων στρεμμάτων με 3 έτοιμα

κτίρια. Ουσιαστικά αν γίνει η ιδιωτικοποίηση των 2 λιμανιών και των χερσαίων χώρων τους θα είναι

κυρίαρχος στην ευρύτερη περιοχή η όποια ιδιωτική εταιρία τα πάρει

Αξίζει να υπογραμμιστεί το εξής ενδεχόμενο: Η εταιρία που διαθέτει τεχνογνωσία κατά την

επιχειρηματολογία του Δημάρχου είναι η εταιρία που έχει την ιδιοκτησία-διαχείριση της Μαρίνας των

Γουβιών. Το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών της το κατέχουν Τούρκοι επιχειρηματίες. Δηλαδή ουσιαστικά

ετοιμάζεται το έδαφος να παραχωρηθούν 2 λιμάνια (το ένα διαθέτει και στρατιωτικές εγκαταστάσεις) σε

τουρκικά επιχειρηματικά συμφέροντα με ότι αυτό συνεπάγεται στις γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη

περιοχή. (Πολεμική βάση της Τουρκίας υπάρχει στην Αυλώνα της Αλβανίας – Απαιτήσεις της Αλβανικής

κυβέρνησης για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Κέρκυρα – Τουρκικές

προκλήσεις στο Αιγαίο κλπ.)

Όταν το Π.Σ. ΙΝ αποφάσιζε την χρηματοδότηση για τις επισκευές στα 2 λιμάνια γνώριζε ότι την

διαχείριση τους θα την είχε ο Δήμος. Τώρα η ηγεσία του Δήμου επιδιώκει να τα δώσει σε εταιρία αφού

πρώτα επισκευάσει τις ζημιές με δημόσιο χρήμα!

Προτείνουμε τα εξής:

Με απόφαση του Π.Σ. να απαιτήσει από τον Δήμο Κέρκυρας να παραμείνουν σε δημόσια (Δημοτική)

ιδιοκτησία και διαχείριση. Διαφορετικά, αν δηλαδή προχωρήσει σε απόφαση χρηματοδότησης γιατί

παρεκκλίνει του σκοπού για τον οποίο δόθηκαν και εμμέσως πλην σαφώς χρηματοδοτείται ιδιωτική

εταιρία από δημόσιο χρήμα

23/11/16

Θ. Γουλής

Γ. Κορφιάτης 

ΚΕΡΚΥΡΑ-Οι αγώνες μπορούν να έχουν αποτελέσματα!

Οι αγώνες μπορούν να έχουν αποτελέσματα!

Την Πέμπτη 24 Νοέμβρη 2016, ύστερα από καταγγελία του Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και

μελών του Σωματείου μας-εργαζομένων στο εργολαβικό συνεργείο καθαρισμού του ΓΝΚ της εταιρείας JCB

Security and Facility A.E.-My Services, αποκαλύφθηκε και δημόσια η κλοπή στην οποία συστηματικά προβαίνει

εδώ και πολλούς μήνες η εργοδοσία, προφανώς με τις πλάτες της διοίκησης του Νοσοκομείου, όπως εδώ και

πολύ καιρό το Σωματείο μας έχει καταγγείλει! Δεν χορταίνουν δηλαδή με αυτά που αρπάζουν με νόμιμο τρόπο

από τους εργαζόμενους, αφού μιλάμε για μισθούς πείνας της τάξης των 400 ευρώ, αλλά βάζουν χέρι ακόμα και

στα ψίχουλα, που τους δίνουν ως αμοιβή! Να σημειωθεί πως η εργοδοσία δεν τόλμησε καν να παρουσιαστεί στην

Επιθεώρηση Εργασίας, ως όφειλε, αλλά εξαναγκάστηκε να αποστείλει έγγραφα με τα οποία αποδεικνύεται η

αρπαγή! Και για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της κλοπής, μόνο για μία εργαζόμενη το ποσό ξεπερνά τα 2.000

ευρώ!

Ο ανυποχώρητος αγώνας των εργαζομένων στο πλευρό του Σωματείου μας, εξαναγκάζει για ακόμα μια φορά την

εργοδοσία να υποχωρήσει και να καταβάλει τα κλεμμένα. Βέβαια, η όλη πορεία μέχρι σήμερα δεν είναι σπαρμένη

με ροδοπέταλα. Ο αγώνας αυτός συνάντησε πολλά εμπόδια. Τις απειλές και την τρομοκρατία από την ίδια την

εργοδοσία και τους ανθρώπους της διοίκησης του Νοσοκομείο, τον βρόμικο ρόλο του εργοδοτικού και

κυβερνητικού συνδικαλισμού παλιού και νέου (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ) ενάντια στην οργάνωση και συμπόρευση των

εργαζομένων με το κλαδικό μας Σωματείο, την κατασυκοφάντηση των ίδιων των εργαζομένων, του Σωματείου μας

και του Π.Α.ΜΕ. από τα τσιράκια της εργοδοσίας και της διοίκησης, τη δυσμενή αντιμετώπιση εργαζομένων από

τον εργοδότη επειδή δεν έσκυψαν το κεφάλι, την εφαρμογή της πρακτικής του μαστίγιου και του καρότου για να

κάνουν πίσω, την προσπάθεια ανθρώπων της εργοδοσίας και της διοίκησης να αποτρέψουν τις εργαζόμενες να

έρθουν σε επαφή με το κλαδικό μας Σωματείο και το Π.Α.ΜΕ., την καλλιέργεια της ηττοπάθειας, της

απογοήτευσης της προσμονής και της ανάθεσης και πολλά άλλα για να συνεχίσει τη δουλειά του ανενόχλητος ο

μεγαλοεργοδότης και να αυγατίζει τα κέρδη του.

Η συμπόρευση εργαζομένων του εργολαβικού συνεργείου με το κλαδικό μας Σωματείο, τον Κερκυραϊκό Σύνδεσμο

Ιδιωτικών Υπαλλήλων και ο κοινός μας αγώνας έχει ήδη φέρει σημαντικές κατακτήσεις για το σύνολο των

εργαζομένων σε αυτό. Ρεπό και άδειες, που μέχρι χθες ήταν άγνωστες λέξεις, καταβολή πλέον ολόκληρου του

μισθού και όχι όσων κάθε φορά θέλει ο εργολάβος, συμβάσεις αορίστου χρόνου κ.λπ. Παράλληλα, μετά τις

τελευταίες αποκαλύψεις έχει αρχίσει η καταβολή των κλεμμένων στις εργαζόμενες, που δεν έσκυψαν το κεφάλι

και βγήκαν μπροστά σε αυτόν τον αγώνα. Βεβαίως, ο αγώνας για δουλειά με δικαιώματα στη βάση των

σύγχρονων αναγκών μας, δεν σταματά εδώ..

Αυτά είναι τα αποτέλεσμα του ταξικού ανυποχώρητου αγώνα. Αυτός είναι ο δρόμος, που όλοι οι εργαζόμενοι θα

πρέπει να ακολουθήσουν, καθώς και νέα γενικευμένη επίθεση ετοιμάζεται εναντίον των εργατικών-λαϊκών

δικαιωμάτων που έχουν απομείνει, από συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κουαρτέτο για λογαριασμό Ελλήνων και

ξένων μεγαλοεπιχειρηματιών.

Δε σκύβουμε το κεφάλι! Η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Π.Α.ΜΕ., που ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες, με τη

συμμετοχή πάνω από 500 σωματείων, ομοσπονδιών, εργατικών κέντρων, σηματοδοτεί το δρόμο της αντεπίθεσης

για όλους τους εργαζόμενους. Καλούμε όλους τους συναδέλφους να έρθουν σε επαφή με το Σωματείο μας, για να

οργανώσουμε τον αγώνα και να διεκδικήσουμε όλα όσα μας έχουν κλέψει, όλα όσα δικαιούμαστε.

Προετοιμάζουμε την πανελλαδική απεργία στις 8 Δεκέμβρη και συμμετέχουμε μαζικά στο απεργιακό

συλλαλητήριο Σωματείων που συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ. την ίδια μέρα στις 10:00 το πρωί στο Σαρόκο.

Απαιτούμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν αυτά τα χρόνια. Διεκδικούμε να ζήσουμε μια ζωή με βάση τις σύγχρονες

ανάγκες μας και με βάση τις δυνατότητες του 21ου αιώνα! 

Μαύρη Παρασκευή και μαύρη τύφλα μας

 Μαύρη Παρασκευή και μαύρη τύφλα μας

Για αιώνες, το επίθετο "μαύρη" αναφερόταν σε ημέρες κατά τις οποίες σημειώθηκαν καταστροφές. Στην ιστορία, έχουν υπάρξει πολλά γεγονότα που σηματοδότησαν "Μαύρες Παρασκευές", σπουδαιότερο των οποίων θεωρείται ο πανικός τής 24ης Σεπτεμβρίου 1869, που ξέσπασε όταν οι χρηματιστές Τζέυ Γκουλντ και Τζέιμς Φισκ εκμεταλλεύτηκαν τις διασυνδέσεις τους με τη κυβέρνηση Γκραντ για να χειραγωγήσουν την αγορά χρυσού. Όταν ο πρόεδρος Γκραντ έμαθε τι συνέβαινε, διέταξε το υπουργείο οικονομικών να ρίξει μια μεγάλη ποσότητα χρυσού στην αγορά. Η υπερπροσφορά όχι απλώς φρέναρε το ράλλυ αλλά έρριξε και την τιμή τού χρυσού κατά 18%. Εκείνη την ημέρα φτιάχτηκαν και χάθηκαν περιουσίες. Ανάμεσα σ' αυτούς που καταστράφηκαν ήταν και ο γαμπρός τού προέδρου Γκραντ.

Λος Άντζελες, Μαύρη Παρασκευή 2011: Το προσωπικό ασφαλείας ενός Walmart συλλαμβάνει μια κοπέλλα
που ράντισε με σπρέυ πιπεριού όσους ήσαν γύρω της, προκειμένου να εξασφαλίσει ένα Xbox.

Η παλαιότερη γνωστή χρήση τού όρου "Μαύρη Παρασκευή" για την επομένη τής "Ημέρας των Ευχαριστιών" εμφανίζεται στο περιοδικό Factory Management and Maintenance τον Νοέμβριο του 1951, κάτι που έγινε και το 1952. Το περιοδικό χαρακτήριζε έτσι την συνήθεια των εργαζομένων να επικαλούνται ασθένεια εκείνη την ημέρα, ώστε σε συνδυασμό με την προηγουμένη και το σαββατοκύριακο να εξασφαλίζουν τετραήμερη ανάπαυση. Ωστόσο, η χρήση αυτή δεν έπιασε.

Την ίδια εποχή, οι όροι "Μαύρη Παρασκευή" και "Μαύρο Σάββατο" άρχισαν να χρησιμοποιούνται από τους αστυνομικούς τής Φιλαδέλφειας και του Ρότσεστερ, ως έκφραση της αγανάχτησής τους για την διήμερη κυκλοφοριακή συμφόρηση που συνόδευε την έναρξη των αγορών για τα Χριστούγεννα. Για κάποιον άγνωστο λόγο, οι κάτοικοι αυτών των δυο πόλεων ξεχύνονταν για ψώνια ακριβώς αυτό το διήμερο και η κατάσταση γινόταν αφόρητη για τα όργανα της τάξεως (και όχι μόνο). Το 1961, οι δημοτικές αρχές και οι εμπορικοί σύλλογοι των περιοχών αυτών προσπάθησαν να πάρουν κάποια μέτρα που θα βελτίωναν την κατάσταση αλλά η πρωτοβουλία τους δεν έφερε αποτέλεσμα.

Η χρήση τού όρου άρχισε να εξαπλώνεται σιγά-σιγά και να παίρνει την έννοια της πιο εμπορικής ημέρας τού χρόνου, αν και σε ρεπορτάζ τού 1985 η Philadelphia Inquirer αναφέρει ότι οι λιανοπωλητές σε Σινσινάτι και Λος Άντζελες εξακολουθούσαν να αγνοούν τον όρο. Κι ενώ η "Μαύρη Παρασκευή" διαδιδόταν όλο και περισσότερο, οι έμποροι άρχισαν να δυσφορούν με την χρήση ενός κοροϊδευτικού όρου για την πιο σημαντική ημέρα του χρόνου για ψώνια. Έτσι, υιοθέτησαν μια άλλη ερμηνεία, η οποία έχει ως εξής:

Κάθε μέρα, οι έμποροι καταγράφουν στα κιτάπια τους εισπράξεις και πληρωμές. Σύμφωνα με την διεθνή λογιστική πρακτική, όταν το υπόλοιπο ενός λογαριασμού είναι αρνητικό, γράφεται είτε με το πλην (μπροστά ή πίσω από τον αριθμό) είτε μέσα σε παρένθεση είτε με κόκκινο μελάνι, με την τελευταία επιλογή να είναι η επικρατέστερη. Κάθε μέρα του χρόνου, λοιπόν, θα μπορούσε να "κοκκινήσει" (δηλαδή, να αφήσει αρνητικό υπόλοιπο δοσοληψιών) εκτός από την συγκεκριμένη Παρασκευή, η οποία πάντοτε ήταν "μαύρη". Η πρώτη επίσημη εμφάνιση αυτής της εκδοχής εμφανίστηκε πάλι στην Philadelphia Inquirer στις 28 Νοεμβρίου 1981.

Το 2013, μια φήμη στο διαδίκτυο υποστήριξε ότι ο όρος είναι πολύ παλαιότερος και προέρχεται από τον πολιτειακό νότο πριν από τον εμφύλιο πόλεμο, χάρη στην πρακτική της πώλησης σκλάβων από την επομένη τής "Ημέρας των Ευχαριστιών". Φυσικά,αυτή η εκδοχή ξεχάστηκε σύντομα, μιας και βασιζόταν σε ένα καραμπινάτο ψέμα: η ιδέα τής καθιέρωσης της "Ημέρας των Ευχαριστιών" ανήκει στον Λίνκολν και υλοποιήθηκε μετά τον εμφύλιο.

Η ιδέα καθιέρωσης αυτής της ημέρας ως έναρξης για τα ψώνια των Χριστουγέννων μάλλον οφείλεται στον αη-Βασίλη, ο οποίος κάνει την πρώτη του εμφάνιση στις διάφορες παρελάσεις που πραγματοποιούνται κατά την "Ημέρα των Ευχαριστιών". Από τον 19ο αιώνα, μεγάλα πολυκαταστήματα σε ΗΠΑ και Καναδά συνηθίζουν να χρηματοδοτούν τέτοιες παρελάσεις, μόνο και μόνο για να εμφανιστούν οι αη-Βασίληδες, που θα περνούσαν το έμμεσο μήνυμα "Santa Claus is coming to town, άρα έφτασε ο καιρός για ψώνια". Με τα χρόνια, δημιουργήθηκε και μια άτυπη σύμβαση μεταξύ των επιχειρήσεων, σύμφωνα με την οποία καμμιά τους δεν θα έκανε χριστουγεννιάτικη διαφήμιση πριν απ' αυτή την ημέρα. Κι επειδή δεν έχουν άδικο αυτοί που λένε πως τα πιο παράδοξα πράγματα συμβαίνουν στις ΗΠΑ, αυτή ακριβώς η άτυπη σύμβαση έγινε αφορμή για ένα τέτοιο παράδοξο, που έφτασε να απασχολήσει ως και τον Λευκό Οίκο!

Στην αρχή, ως "Ημέρα των Ευχαριστιών" είχε οριστεί η τελευταία Πέμπτη τού Νοεμβρίου. Κατά την δεκαετία τού 1930, κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου άρχισαν την γκρίνια επειδή εκτιμούσαν ότι το χρονικό διάστημα μέχρι τα Χριστούγεννα ήταν πολύ μικρό και η διαφημιστική εκστρατεία για τις γιορτές θα έπρεπε να αρχίζει νωρίτερα. Η γκρίνια ήταν τόσο έντονη ώστε το 1939 ο πρόεδρος Φρανκλίνος Ρούζβελτ εξέδωσε προεδρικό διάγγελμα το οποίο όριζε ως "Ημέρα των Ευχαριστιών" την τέταρτη Πέμπτη του Νοεμβρίου και όχι την τελευταία, πράγμα που σήμαινε κέρδος μιας εβδομάδας σε ορισμένες χρονιές. Η προεδρική πρωτοβουλία εγκρίθηκε και με πράξη τού Κονγκρέσσου αλλά δεν ήσαν λίγοι οι πολίτες που εναντιώθηκαν στην αλλαγή. Αυτοί συνέχισαν να γιορτάζουν το Thanksgiving Day όπως παλιά, αποκαλώντας την νέα ημερομηνία Franksgiving Day (από το όνομα του προέδρου).

Η μανία των επιχειρήσεων για περισσότερες πωλήσεις έχει οδηγήσει πολλές απ' αυτές να ανοίγουν τα καταστήματά τους όλο και νωρίτερα το πρωί της "Μαύρης Παρασκευής". Πολλά τέτοια καταστήματα ανοίγουν αμέσως μετά τα μεσάνυχτα ενώ υπάρχουν και κάποια που δεν κλείνουν καθόλου το βράδυ τής Πέμπτης. Χάρη σ' αυτή την πρακτική, στις ΗΠΑ γίνεται ήδη λόγος για "Γκρίζες Πέμπτες" και για "Καφετιές Πέμπτες".

Τα τελευταία χρόνια τείνει να καθιερωθεί στις ΗΠΑ και η Κυβερνοδευτέρα (Cyber Monday), μια ιστορία που ξεκίνησε το 2005 από την διαπίστωση ότι πολλοί καταναλωτές είτε δεν μπορούν να ψωνίσουν όπως θα ήθελαν μέσα στον πανζουρλισμό τής "Μαύρης Παρασκευής" είτε απλώς δεν δέχονται να υποστούν την ταλαιπωρία αυτής της ημέρας. Έτσι, η Εθνική Ομοσπονδία Λιανικού Εμπορίου σκέφτηκε να καθιερώσει για όλους αυτούς τους καταναλωτές μια μέρα παρόμοια με την "Μαύρη Παρασκευή", κατά την οποία θα μπορούσαν να κάνουν τα ψώνια τους από το σπίτι ή το γραφείο τους, άνετα, μέσω διαδικτύου. Ως τέτοια μέρα ορίστηκε η πρώτη Δευτέρα μετά τις Ευχαριστίες. Αυτή η κίνηση έγινε δεκτή με ευχαρίστηση από τις επιχειρήσεις που κάνουν πωλήσεις μέσω διαδικτύου (με πρώτη και καλύτερη την Amazon, φυσικά), κάτι που γέννησε τον όρο "Κυβερνοδευτέρα".

Θεσσαλονίκη, οδός Τσιμισκή, σήμερα το πρωί, λίγο πριν ανοίξουν τα μαγαζιά. Θλίψη...

Μαύρες Παρασκευές, Γκρίζες Πέμπτες, Κυβερνοδευτέρες, Λευκές Νύχτες, Χάλλογουιν... Όροι και συνήθειες άγνωστα σε μας, αυτά που οι παλιότεροι αποκαλούσαν "αμερικανιές". Μέχρι τώρα τα χρονικά μας ορόσημα ήσαν η Τσικνοπέμπτη, η Καθαροδευτέρα, το Μεγαλοβδόμαδο, οι Απόκριες, ο Δεκαπενταύγουστος. Ίσαμε τώρα, ο χρόνος μας σημαδευόταν και χρωματιζόταν από την ζωή, τις παραδόσεις και τις συνήθειές μας. Από δω και πέρα τα σημάδια και τα χρώματα θα τα βάζουν οι λογής-λογής επιχειρήσεις, κατά πώς βολεύεται η κερδοφορία τους. Είναι κι αυτό μια πρόοδος, τρομάρα μας και μαύρη τύφλα μας. Δόξα νά 'χει ο καπιταλισμός!

Μαζί εκβιάζουν το λαό

Μαζί εκβιάζουν το λαό

Η «διελκυστίνδα», που έχουν στήσει το τελευταίο διάστημα κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορώντας η μία την άλλη, με επίκεντρο την εξέλιξη της δεύτερης «αξιολόγησης», σε ένα μόνο βαθμό υπηρετεί τον ανταγωνισμό για την ικανότητά τους στην αστική διαχείριση. Από την άλλη, αποσκοπεί στο να διαμορφώσει σκηνικό εκβιασμού του λαού.
ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ΝΔ απευθύνονται στους εργαζόμενους, στα φτωχά - λαϊκά στρώματα, με το πλαστό, παραπλανητικό δίλημμα, ή συναινεί και αποδέχεται τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της «αξιολόγησης», την έναρξη της συζήτησης για τη διευθέτηση του χρέους, με στόχο την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας ή περνάμε σε φάση αβεβαιότητας και διογκώνεται ο κίνδυνος να απαιτηθεί νέο πρόγραμμα, νέο μνημόνιο. Μια επιχειρηματολογία που θυμίζει την ίδια που χρησιμοποιούσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όταν βρίσκονταν στην κυβέρνηση πριν από το Γενάρη του 2015.
Κρύβουν, βεβαίως, επιμελώς ότι οι στόχοι που μοιράζονται προεξοφλούν την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, η επίτευξή τους προϋποθέτει την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και το χτύπημα του εισοδήματος των λαϊκών οικογενειών. Οτι από την ανάκαμψη μόνο ωφελημένο θα είναι το κεφάλαιο, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, ενώ οι εργαζόμενοι θα ζουν με τσακισμένα δικαιώματα και ψίχουλα.
Η προσπάθεια εκβιασμού του λαού που εκδηλώνεται πάνω στη βάση της στρατηγικής τους σύμπλευσης, στην κατεύθυνση που υπαγορεύουν οι ανάγκες του κεφαλαίου και τα συμφέροντά του, αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στις ομιλίες του Αλ. Τσίπρα και του Κ. Μητσοτάκη στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων τους, την περασμένη Τετάρτη, όπου και οι δύο υπερασπίστηκαν το «επιτυχές» κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης» σαν τη «θρυαλλίδα» ευεργετικών για την καπιταλιστική οικονομία εξελίξεων, προσπερνώντας τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που απαιτείται προς τούτο.
Ο πρωθυπουργός κατηγόρησε τη ΝΔ ότι δεν θέλει να κλείσει η δεύτερη «αξιολόγηση», ώστε να ανοίξει η συζήτηση για τη λήψη μέτρων που αφορούν την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, ότι κρύβει τι διακυβεύεται σ' αυτήν τη διαπραγμάτευση, ότι έχει στρατηγική με «όνομα: 4ο Μνημόνιο»!
«Σε ένα ενδεχόμενο αποτυχίας των διαπραγματεύσεων και της δεύτερης αξιολόγησης, που ενδεχομένως να οδηγούσε και σε εκλογές, όπως διακαώς ζητά η ΝΔ, θα αποτελούσε την τέλεια καταστροφή για την οικονομία. Θα χάναμε οριστικά το τρένο της ποσοτικής χαλάρωσης, αλλά και της εξόδου της οικονομίας στις αγορές, της έγκαιρης εξόδου, δηλαδή πριν από τη λήξη του προγράμματος», υποστήριξε.
Ταυτόχρονα, ο πρόεδρος της ΝΔ σκιαγραφούσε το ρευστό και ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον, υποστηρίζοντας πως «αν δεν είχαμε σήμερα τη θλιβερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ισχυρή ατμομηχανή ανάπτυξης», για να ισχυριστεί ότι «η παταγώδης αποτυχία της κυβέρνησης στον οικονομικό τομέα κάνει επιτακτική την ανάγκη πολιτικής αλλαγής» και πως «είναι απαραίτητη η συστράτευση όλων... Εχουμε όλοι μας ευθύνες απέναντι στην πατρίδα, απέναντι στην ίδια την Ιστορία. Το έχω πει πολλές φορές, το επαναλαμβάνω και σήμερα: Το διακύβευμα υπερβαίνει τον καθένα από εμάς ατομικά. Το ζητούμενο είναι να μη μας υπερβεί και όλους συλλογικά. Γιατί αυτό θα οδηγούσε, με μαθηματική ακρίβεια, στην καταστροφή. Και τότε κανείς, ούτε οι πολίτες, αλλά ούτε η Ιστορία, θα συγχωρήσουν είτε την άρνηση είτε την ουδετερότητα...».
Γίνεται, λοιπόν, επιτακτική για το λαό η ανάγκη να απορρίψει τα κάλπικα διλήμματα, να αποκρούσει τους εκβιασμούς, να οργανώσει την πάλη του ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου, όσα κυβέρνηση και αστικά κόμματα πλασάρουν σαν «επιτυχίες», αφού έχουν στον πυρήνα τους θυσίες διαρκείας για το λαό.

Νοθείες και αλλοίωση συσχετισμών στην ΑΔΕΔΥ

Νοθείες και αλλοίωση συσχετισμών στην ΑΔΕΔΥ

Μπροστά στο 36ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, που θα γίνει στις 29 Νοέμβρη, η συμβιβασμένη ηγεσία της ΑΔΕΔΥ των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ προσπαθεί να σταματήσει την κατρακύλα της με βρώμικα κόλπα και νοθείες. Οι ομογάλακτοι με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, εκτός από την ίδια στρατηγική, χρησιμοποιούν και τις ίδιες μεθόδους.
Ακολουθούν και πάλι την πεπατημένη του προηγούμενου 35ου Συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ, του 2013, όπου νομιμοποίησαν δεκάδες νόθους αντιπροσώπους σωματείων της ΠΟΕ ΥΕΘΑ (Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Υπουργείο Εθνικής Αμυνας) και ταυτόχρονα απέκλεισαν τους αντιπροσώπους από 21 σωματεία της ΠΟΕ - ΟΤΑ, επειδή είχαν κάνει το αυτονόητο, είχαν δηλαδή δώσει δικαίωμα ψήφου στους συμβασιούχους συναδέλφους.
Φέτος, από ό,τι φαίνεται, με την ανοχή και τις πλάτες και των άλλων συνδικαλιστικών παρατάξεων (ΜΕΤΑ - ΑΡΚΙ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ), επικυρώνουν και άλλες νοθείες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το όργιο της νοθείας που έγινε στην Ομοσπονδία του υπουργείου Πολιτισμού (ΠΟΕ - ΥΠΠΟ), όπου σημειώθηκε πλήθος διπλοψηφιών, προκειμένου να βγει ενισχυμένη η σαπίλα του παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού της ΠΑΣΚΕ. Ο αριθμός αυτών που διπλοψήφισαν στην ΠΟΕ - ΥΠΠΟ, στα ενιαία σωματεία των διαφόρων περιοχών και στα σωματεία των ειδικοτήτων είναι εκατοντάδες.
Τα βρώμικα σχέδιά τους, όμως, δεν σταματάνε εδώ. Αφήνουν τους «δικούς» τους να διπλοψηφίζουν και πάνε μετά στο Συνέδριο και αφαιρούν από τη ΔΑΣ αντιπροσώπους, δείχνοντας ποιος είναι αυτός που τους αποκαλύπτει και τους ενοχλεί! Εφτασαν, μάλιστα, στο σημείο να αφαιρέσουν έναν αντιπρόσωπο της ΔΑΣ από το Σωματείο των Εργατοτεχνιτών, επειδή βρέθηκαν διπλοψηφίες με το Ενιαίο Σωματείο της Αιτωλοακαρνανίας - Λευκάδας, στο οποίο όμως η ΔΑΣ δεν είχε καν κατεβάσει ψηφοδέλτιο!

***

Δεν τους έφταναν, μάλιστα, οι διπλοψηφίες ανάμεσα στα σωματεία του υπουργείου Πολιτισμού, που επηρεάζουν τους συσχετισμούς στην ΑΔΕΔΥ, αλλά επιπλέον έχουν προχωρήσει - για χρόνια από ό,τι φαίνεται - και σε διπλοψηφίες με τις Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα του ιδιωτικού τομέα, που εκπροσωπούνται στη ΓΣΕΕ! Εφτασαν στο σημείο να έχουν ως αντιπρόσωπο (και να τον εκλέγουν και στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕ - ΥΠΠΟ) τον εκλεγμένο αντιπρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Χανίων! Ο συγκεκριμένος είναι στέλεχος της ΠΑΣΚΕ/«Πρωτοπορία».
Η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, με τους συσχετισμούς που διαθέτει και στη σχετική Επιτροπή Πιστοποίησης, κάνει δεκτά τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών δεκάδων σωματείων που ψηφίζουν με επιστολική ψήφο, αν και αυτό απαγορεύεται ρητά και από το Καταστατικό της ΑΔΕΔΥ και από το ν.1264/82. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται όταν λείπουν πρακτικά αρχαιρεσιών των τοπικών εφορευτικών επιτροπών, ή όταν αυτά δεν είναι υπογεγραμμένα από τον δικαστικό και την εφορευτική επιτροπή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αλλά όχι το μοναδικό, αποτελεί ο Σύλλογος Υπαλλήλων Ελεγκτικού Συνεδρίου, ο οποίος δεν έχει προσαρμόσει το καταστατικό του στο ν. 1264/1982 και συνεχίζει να κάνει εκλογές με επιστολική ψήφο. Και δεν μιλάμε για έναν ή δύο ψηφίσαντες... Φέτος ψήφισαν 229 με αλληλογραφία και μάλιστα ομαδική, μέσω της ΑCS! Τι κι αν άλλες παρατάξεις ζητούσαν από την Εκτελεστική Επιτροπή και την Επιτροπή Πιστοποίησης της ΑΔΕΔΥ να παρέμβουν, να σταματήσουν τη νοθεία και να επιβάλουν την αυτοπρόσωπη παρουσία στις αρχαιρεσίες, όπως εξάλλου ορίζεται.
Τα «μάτια τα κλείνουν» και σε άλλες Ομοσπονδίες, όπως την ΠΟΣΕ - ΥΠΕΧΩΔΕ, την οποία αποδέχονται με 11 σωματεία. Από αυτά, όμως, τα 8 δεν θα έπρεπε να είναι μέλη της, αφού οι εργαζόμενοί τους ανήκουν σε άλλους φορείς (Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και Περιφέρειες)! Κάνουν πως δεν ξέρουν ότι αυτό αποκλείεται ρητά από το ν. 1264/82.
Αποδέχονται πρωτοφανείς διαδικασίες, όπως στην Ομοσπονδία Υπαλλήλων του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Ετσι, εργαζόμενοι σε σωματεία, που έχουν λιγότερα από 40 μέλη και δεν πιάνουν το μέτρο της εκπροσώπησης, μπορούν να ψηφίζουν για αντιπροσώπους για την Ομοσπονδία στο «διπλανό» σωματείο του νομού ή της περιφέρειας!

***

Την ίδια ώρα που νομιμοποιούν όλα τα παραπάνω, «ψειρίζουν» με μεγεθυντικό φακό τα Σωματεία και τις Ομοσπονδίες όπου υπάρχει ευνοϊκός συσχετισμός για τις δυνάμεις που στηρίζει το ΠΑΜΕ. Με αστεία και αστήρικτα επιχειρήματα προσπαθούν να αφαιρέσουν αντιπροσώπους και να αλλοιώσουν τον πραγματικό συσχετισμό, όπως στην περίπτωση της Ομοσπονδίας ΣΥΑΠΕ (Συλλόγων Υπαλλήλων στις Περιφερειακές Ενότητες).
Κυβέρνηση, εργοδοσία και οι άνθρωποί τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, ας το πάρουν χαμπάρι κι ας το χωνέψουν: Οσες νοθείες κι αν κάνουν, όσο κι αν προσπαθήσουν να αλλοιώσουν τους συσχετισμούς, θα βρουν τον μάστορά τους από εκείνες τις δυνάμεις που συμπαρατάσσονται στο στόχο της ανασύνταξης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και της απαλλαγής των συνδικαλιστικών οργανώσεων από τη σαπίλα που αντιπροσωπεύει ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, παλιός και νέος.

Βέτα ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΥ