Παραιτήθηκαν δύο διευθυντές σχολείων της Κέρκυρας λόγω αξιολόγησης

Posted by: corfutime

Παραίτηση δήλωσαν δύο διευθυντές σχολείων της Κέρκυρας, διαμαρτυρόμενοι με αυτό τον τρόπο στη διαδικασία συμμετοχής των διευθυντών στην αξιολόγηση εκπαιδευτικών.

Πρόκειται για τους  Παναγιώτη Σκαρτσίλα (Διευθυντή του 1^ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Κέρκυρας)  και Παναγιώτη Παναγιώτου (Διευθυντή του 9^ου Δημοτικού Σχολείου Κέρκυρας) οι οποίοι έδωσαν στη δημοσιότητα την ακόλουθη ανακοίνωση:

” Υποβάλλουμε την υπηρεσιακή μας παραίτηση από τη θέση των Διευθυντών Δημοτικών Σχολείων για προσωπικούς λόγους αξιοπρέπειας – συνείδησης – συναδελφικής αλληλεγγύης.Δεν επιθυμούμε πλέον να κατέχουμε τη θέση ευθύνης του Διευθυντή του Σχολείου και να ασκούμε διοικητικά καθήκοντα, γιατί έχουν διαφοροποιηθεί οι όροι άσκησης των διευθυντικών και διοικητικών καθηκόντων μας σε σχέση με αυτούς της αρχικής μας επιλογής. Θεωρούμε πως η εφαρμογή εκπαιδευτικών πολιτικών επιλογών στο διαμορφούμενο εκπαιδευτικό και εργασιακό περιβάλλον, μέσω της επικείμενης αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων, της αξιολόγησης – χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και του έργου τους, καθώς και  των αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στο  Διευθυντή:
Οδηγεί στην αφαίρεση των δικαιωμάτων λήψης αποφάσεων του Συλλόγου Διδασκόντων ως συλλογικού οργάνου με την επιβολή αποφάσεων.
Επιχειρεί τη χειραγώγηση του εκπαιδευτικού έργου.
Μετατρέπει το ρόλο του διευθυντή από συνδιαμορφωτή και συνεργάτη της καθημερινής σχολικής διαδικασίας σε διαχειριστή με πανοπτικό γραφειοκρατικό έλεγχο.
Κατηγοριοποιεί σχολεία και συναδέλφους με  όρους ανταγωνισμού και επιχειρηματικής λογικής.
Μεταθέτει αποκλειστικά την ευθύνη για την κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος στον ίδιο τον εκπαιδευτικό.
Συρρικνώνει τη παιδαγωγική ελευθερία μέσα στο σχολείο, διαταράσσοντας τις συναδελφικές σχέσεις και πλήττοντας την αλληλεγγύη και,
Υποβαθμίζει τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της Παιδείας,
Θα συνεχίσουμε ως μαχόμενοι δάσκαλοι να υπερασπιζόμαστε το Δημόσιο Σχολείο  της  δημοκρατίας, της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της δημιουργικότητας, της παιδαγωγικής ελευθερίας, ενάντια στις αντιλαϊκές, αντιεκπαιδευτικές πολιτικές, μαζί με τους συναδέλφους μας, τους μαθητές μας και τους γονείς”.

Χοντροκομμένα ψέματα της «Εφημερίδας των Συντακτών» ενάντια στο ΚΚΕ

 Χοντροκομμένα ψέματα της «Εφημερίδας των Συντακτών» ενάντια στο ΚΚΕ

«Κόψιμο - ράψιμο» στα μέτρα του ΚΕΑ / Πηγή: 902.gr.

O δημοσιογράφος Ν. Σ. της «Εφημερίδας των Συντακτών» προσπαθεί να «κόψει και να ράψει» στα μέτρα της αντι-ΚΚΕ εμπάθειας, των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ και του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), άρθρο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ, που δημοσιεύτηκε στις διεθνείς ιστοσελίδες του Κόμματος, και αναφέρεται στην πραγματική κατάσταση στην GUE/NGL και σε άλλα ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα.

Το άρθρο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων ενημερώνει τους κομμουνιστές και τους εργαζόμενους που παρακολουθούν τις διεθνείς ιστοσελίδες του ΚΚΕ για συκοφαντικές επιθέσεις που προέρχονται από ελβετική ιστοσελίδα και στέλεχος του κόμματος της «Κοκκινοπράσινης Συμμαχίας», στη Δανία, αποκαθιστώντας την αλήθεια από διαστρεβλώσεις, με τις οποίες προσπαθούν να παρερμηνεύσουν την αποχώρηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ από την GUE/NGL, αλλά και τις θέσεις του για το ιμπεριαλιστικό σύστημα και τη θέση της Ελλάδας σ' αυτό.

Η «Εφημερίδα των Συντακτών» προβάλλει αυθαίρετα, σε εισαγωγικά, τίτλο που αναφέρει «Αποχωρήσαμε από την Ευρωαριστερά και καλά κάναμε», μιλώντας ψευδώς για «πανευρωπαϊκή κριτική» ενάντια στο ΚΚΕ για την αποχώρηση από την GUE /NGL.

Γεγονός είναι πως οι απολογητές του οπορτουνισμού και του ευρωμονόδρομου θα έρχονται συνέχεια σε αμηχανία, διαπιστώνοντας στην πράξη πως το ΚΚΕ, παράλληλα με την κλιμάκωση της πάλης στην Ελλάδα για τα λαϊκά προβλήματα, θα δυναμώνει τις σχέσεις του τόσο με τα ΚΚ στην Ευρώπη, πρώτα απ' όλα με αυτά που συμμετέχουν στην κομμουνιστική ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, όσο και με τα δεκάδες ΚΚ σε όλη την υδρόγειο με τα οποία διατηρεί πολύχρονες σχέσεις.

Για να μην κουράζεται ο γνωστός Ν. Σ. να μεταφράζει τα κείμενα του ΚΚΕ, δημοσιεύουμε αποσπάσματα από το άρθρο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων.

«Με πρόσφατη απόφαση της ΚΕ, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ αποχώρησε από την GUE/NGL και δεν εντάχθηκε σε καμία πολιτική ομάδα, εκτιμώντας ορισμένα βασικά στοιχεία.

Εκτιμώντας πως:

O συνομόσπονδος χαρακτήρας της GUE/NGL έχει στην πράξη αλλοιωθεί, αφού τα κόμματα του ΚΕΑ εμφανίζονται με ενιαία γραμμή, ομαδοποιημένα, μιλούν στις επιτροπές και τις ολομέλειες στη βάση κοινής πλατφόρμας, προβάλλοντας τις πολιτικές θέσεις του ΚΕΑ σαν θέσεις της GUE/NGL. Η κατάσταση επιδεινώνεται καθώς η ΕΕ, στο πλαίσιο της περαιτέρω αντιδραστικοποίησής της, δίνει προτεραιότητα στη λειτουργία των ευρωκομμάτων, που διασφαλίζουν την ακόμη μεγαλύτερη ισχυροποίηση της Κομισιόν και των πολυπλόκαμων μηχανισμών της.

Εκδηλώνονται επιθέσεις σε βάρος του ΚΚΕ και επιχειρείται η διαστρέβλωση και αποσιώπηση των θέσεών του.

Προωθούνται "κοινές θέσεις" για σοβαρά ζητήματα, που αφορούν την πολιτική της ΕΕ και τις διεθνείς εξελίξεις, παρά τις διαφωνίες που έχει εκφράσει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, οι θέσεις της οποίας σε αρκετές περιπτώσεις αποσιωπούνται.

Μεθοδεύεται η συνεργασία της GUE/NGL με τις πολιτικές ομάδες των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων για τη διαμόρφωση δήθεν "αριστερού μπλοκ", κάτι το οποίο αναδεικνύεται και από τις τοποθετήσεις του υποψήφιου προέδρου του ΚΕΑ για την Κομισιόν, Αλ. Τσίπρα. Επίσης, στο Ευρωκοινοβούλιο υπογράφτηκαν, για πολύ σοβαρά θέματα, κοινά ψηφίσματα, με τη συμμετοχή ακόμη και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Φιλελευθέρων (π.χ. Κοινό Ψήφισμα για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014-2020).

Δυνάμεις της GUE/NGL, όπως το γερμανικό κόμμα "Die Linke", συμμετέχουν στην αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ, στην παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας, στην ανιστόρητη ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό, στη συκοφάντηση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και των κατακτήσεων της εργατικής τάξης.

Όλα αυτά τα χρόνια, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ αντιτάχθηκε σε αυτές τις επικίνδυνες επιλογές. Αντιπάλεψε την απαράδεκτη στάση κομμάτων και βουλευτών, που συμμετέχουν στην GUE/NGL και που στήριξαν τον πόλεμο στη Λιβύη, την επέμβαση της ΕΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας ή την υπονομευτική εκστρατεία ενάντια στην Κούβα, που δεν καταδίκασαν την επέμβαση της ΕΕ στην Ουκρανία. Αντιπάλεψε τη θέση του ΚΕΑ ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση της κρίσης, ενώ θα παραμένουν στην εξουσία τα μονοπώλια.

Συγκρούστηκε με θέσεις που ωραιοποιούν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ και υποστηρίζουν ότι αυτή η ένωση των μονοπωλίων μπορεί να γίνει ένωση υπέρ των λαών. Ωστόσο, και παρά τις προσπάθειες του ΚΚΕ, η GUE/NGL χρησιμοποιείται ως εργαλείο του ΚΕΑ. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να διαμορφώνεται μια τελείως αρνητική κατάσταση και νέοι όροι που δυσκολεύουν αντικειμενικά τη συνέχιση της συμμετοχής μας στην GUE/NGL.

Η παραμονή του ΚΚΕ σε μια Ομάδα, όπου κυριαρχούν αυτές οι δυνάμεις, θα γινόταν τροχοπέδη για την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια του Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο, για την προώθηση της στρατηγικής υπέρ της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στη χώρα μας και στην Ευρώπη, για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος στην Ευρώπη.

Ταυτόχρονα, η συνέχιση της συμμετοχής του ΚΚΕ στην GUE/NGL θα χρησιμοποιούνταν ως "αριστερό άλλοθι" για την επιβολή της οπορτουνιστικής και σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής κομμάτων που δρουν υπέρ της ΕΕ και αποδέχονται την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Τι κάνει δηλαδή το ΚΚΕ;

Αναλύει τη συγκεκριμένη κατάσταση και παίρνει αποφάσεις, με κριτήριο την υπεράσπιση των εργατικών, λαϊκών συμφερόντων που τεκμηριώνουμε ότι δεν μπορούν να υπηρετηθούν μέσα στην GUE, η οποία αλώνεται από το ΚΕΑ.

Τι κάνουν αυτοί που κρύβονται πίσω από τις συκοφαντίες περί "σεχταρισμού";

Κλείνουν τα μάτια τους στη συγκεκριμένη πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί και συνεχίζουν να καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες πως είναι δυνατόν να υπηρετήσεις τα λαϊκά συμφέροντα μέσα από τη συνεργασία με κόμματα που έχουν διακηρυγμένους σοσιαλδημοκρατικούς στόχους, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, η Die Linke κ.ά., αλλά και μεταλλαγμένα κόμματα που φέρουν ακόμα τον κομμουνιστικό τίτλο, στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης ενότητας, που ευνοεί τον οπορτουνισμό, τη σοσιαλδημοκρατία...».

Ο Οίκος του Τρόμου στο Μουσείο της Επανάστασης;

 Ο Οίκος του Τρόμου στο Μουσείο της Επανάστασης;

Γράφει: Γιώργος Μιχαηλίδης

• Φωτογραφία: Ο Οίκος του Τρόμου στη Βουδαπέστη, κλασσικό παράδειγμα απεικόνισης της θεωρίας των δύο άκρων, με ένα πεντάκτινο αστέρι και το σύμβολο του ουγγρικού φασιστικού κινήματος του Μεσοπολέμου να περιβάλλονται από τη λέξη terror

Πρόσφατα στο Μουσείο Ιστορίας της πόλης του Βελιγραδίου -πάλαι ποτέ Μουσείο της Επανάστασης, όπου φιλοξενούνταν ντοκουμέντα απ” τους απελευθερωτικούς αγώνες των λαών της Γιουγκοσλαβίας – εγκαινιάστηκε μια έκθεση με τίτλο: «Στο όνομα του λαού: πολιτική καταπίεση στη Σερβία 1944-1953»[1].

Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, αντικείμενο αυτής της έκθεσης είναι η ανάδειξη της «σκοτεινής εποχής», στην οποία εισήλθε η Σερβία μετά την απελευθέρωσή της απ” τους ναζί κατακτητές. Επιμελητής της έκθεσης είναι ο ιστορικός Σρντάν Τσβέτκοβιτς, μιας και η έκθεση αποτελεί ουσιαστικά μια ζωντανή παρουσίαση του περιεχομένου των δύο τελευταίων του μονογραφιών που καταπιάνονται με την πολιτική καταπίεση στη Σερβία σε όλη τη διάρκεια της σοσιαλιστικής διακυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας. Στα βιβλία του αυτά ο Τσβέτκοβιτς επιχειρεί μια απόλυτη αλλαγή του ιστορικού παραδείγματος, παρουσιάζοντας, λόγου χάρη, τον πληθυσμό του Βελιγραδίου να νιώθει αμήχανα κατά την απελευθέρωση της πόλης και την είσοδο των παρτιζάνων σε αυτήν.

Τα έργα του Τσβέτκοβιτς βρίθουν λαθών κι ανακριβειών (π.χ. παρουσιάζει τον Τίτο να εισέρχεται στην πόλη ως απελευθερωτής πάνω σε άσπρο άλογο στις 20/10/1944 ενώ στην πραγματικότητα εισήλθε επιβαίνοντας σε στρατιωτικό όχημα στις 25/10) όμως αυτό είναι μια δευτερεύουσα πλευρά. Το πρωταρχικό ζήτημα είναι η οργανωμένη επιχείρηση αναθεώρησης της ιστορίας του Γιουγκοσλαβικού χώρου, με μέλημα την «αποκαθήλωση» των όσων αντιστάθηκαν στις δυνάμεις του Άξονα και τους ντόπιους συνεργάτες τους και τη συνακόλουθη προσεκτική καθαγίαση των τελευταίων.
Όντως, η τελευταία μονογραφία του Τσβέτκοβιτς ξεκινάει με τα λόγια ενός Σέρβου σκηνοθέτη, του Λάζαρ Στογιάνοβιτς, ο οποίος ούτε λίγο, ούτε πολύ εξέφρασε δημοσίως την άποψη ότι δεν τον απασχολεί τόσο το ποιόν του κατοχικού πρωθυπουργού της Σερβίας, Μίλαν Νέντιτς, αλλά οι αδιευκρίνιστες συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτός φέρεται να αυτοκτόνησε το 1946, όντας αιχμάλωτος των κομμουνιστών «Δεν μπορεί πια σήμερα να λέγεται: “Μα τι με νοιάζει για τον Μίλαν Νέντιτς, αυτός ήταν ένας εγκληματίας”. Εμένα με απασχολεί πολύ περισσότερο το πώς εκείνος ο χοντρός άνδρας πήδηξε απ” το παράθυρο...». Καλλιτεχνικά δάκρυα για τον Σέρβο Τσολάκογλου λοιπόν.
Όσον αφορά την ίδια την έκθεση, αυτή είναι στημένη κατά τα πρότυπα του Οίκου του Τρόμου της Βουδαπέστης. Ο Οίκος του Τρόμου είναι ουσιαστικά ένα μουσείο-μνημείο της «κόκκινης τρομοκρατίας» στην Ουγγρική πρωτεύουσα, όπου εξιστορούνται οι μέθοδοι βασανισμού, ανακρίσεων και παρακολούθησης των Ούγγρων απ” το μεταπολεμικό «σοσιαλιστικό» καθεστώς. Λεπτομέρεια: το Ουγγρικό μουσείο στεγάζεται στο κτίριο όπου βρίσκονταν τα γραφεία του Ουγγρικού φασιστικού κόμματος του μεσοπολέμου. Καμία εντύπωση δεν μας προκαλεί, συνεπώς, που ο Οίκος του Τρόμου έχει ελάχιστα να πει για τη ναζιστική κατοχή, τα πογκρόμ κατά των τσιγγάνων αλλά και το φασιστικό καθεστώς της Ουγγαρίας στο μεσοπόλεμο. Αλλά ας γυρίσουμε πίσω στη Σερβία.
Ένα από τα σύμβολα που δεσπόζουν στην έκθεση είναι το μεγάλο πεντάκτινο αστέρι με το σφυροδρέπανο που κατέβηκε από το κτίριο του δημοτικού συμβουλίου του Βελιγραδίου το 1997. Δίπλα του, οι φωτογραφίες αυτού που είχε την τιμή να το κατεβάσει. Ποιος ήταν αυτός; Ο τότε δήμαρχος του Βελιγραδίου και μετέπειτα πρωθυπουργός της χώρας (με τέτοιο βιογραφικό πως να μην πρωθυπουργοποιηθείς;), Ζόραν Τζίντζιτς. Και ποια ήταν η δήλωση του Τζίντζιτς που φιγουράρει φαρδιά πλατιά στην εν λόγω έκθεση; Μα φυσικά ότι «τα ιδεολογικά σύμβολα καταλήγουν στα μουσεία” κι ότι “το Βελιγράδι δεν ανήκει σε καμία ιδεολογία αλλά μόνο στους πολίτες του».
Συγκινημένος από το πνεύμα του τέλους των ιδεολογιών a la Balkana, ο φιλελεύθερος σύλλογος Libek[2], έσπευσε να συνδράμει κι αυτός την έκθεση κι έτσι καλλιτέχνες, ιστορικοί, φιλελεύθεροι και πολιτικοί προσπάθησαν να στήσουν από κοινού τη «γιορτή της δημοκρατίας» στην πρώην πλατεία Μαρξ και Ένγκελς του Βελιγραδίου [μετονομασμένη σε πλατεία Νίκολα Πάσιτς σήμερα ...σαν να λέμε Ελευθερίου Βενιζέλου]. Από κοντά και το σερβικό, εθνικιστικό «πρότζεκτ Σρεμπρένιτσα» που λειαίνει τα εγκλήματα των Σέρβων εθνικιστών εναντίον του άμαχου πληθυσμού της βοσνιακής πόλης [πώς να μην αναφερθεί για μια έκθεση που εμμέσως αμβλύνει τα εγκλήματα των συνεργατών των ναζί στο Β'ΠΠ;] Οι παραπάνω διάλεξαν ως εφέ για το άνοιγμα της έκθεσης την απόλυτη συσκότιση της πλατείας και των γύρω δρόμων προκειμένου να νιώσει ο σύγχρονος κάτοικος του Βελιγραδίου το «σοσιαλιστικό σκοτάδι» της μεταπολεμικής περιόδου.
Όλα αυτά και όλοι αυτοί θα ήταν γραφικοί αν δεν ήταν επικίνδυνοι. Στην προσπάθειά τους όμως να καταδικάσουν στις συνειδήσεις των λαών οποιαδήποτε απελευθερωτική προσπάθεια του πρόσφατου παρελθόντος θρέφουν το τέρας του φασισμού. Κι αυτή η εκστρατεία δεν είναι καθόλου τυχαία. Η συνέχιση της καπιταλιστικής κυριαρχίας σε εποχή κρίσης απαιτεί απόλυτη πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία. Στην περίπτωση του πρώην γιουγκοσλαβικού χώρου, παρά τις μεγάλες διαιρετικές τομές που χάραξαν μεταξύ των λαών τα πολεμικά γεγονότα της δεκαετίας του ’90, το φάντασμα του «γιουγκοσλαβισμού» πλανιέται ακόμη πάνω από τα κεφάλια των ντόπιων ελίτ. Κι αυτό δικαίως, καθώς όσο κι αν έχει δυσφημιστεί, όσο κι αν έχει περιβληθεί με ματαιότητα, το παράδειγμα της ενοποίησης πρότερα εχθρικών λαών σε έναν αποφασιστικό, αντιφασιστικό αγώνα υπό το σύνθημα «αδελφότητα κι ενότητα» και την καθοδήγηση των επαναστατών, όπως έγινε στην περίπτωση του παρτιζάνικου κινήματος του ’40, χαίρει, ακόμη, μεγάλης δημοτικότητας μεταξύ των λαών της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Η αλληλεγγύη που επιδείχτηκε και η συμπάθεια με την οποία περιβλήθηκε η πρόσφατη εξέγερση στη Βοσνία από τους γύρω πληθυσμούς ανησύχησε τις ντόπιες ελίτ αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ανήμπορη η εξουσία να δώσει ένα σύγχρονο όραμα και νόημα στους φτωχούς λαούς ποντάρει όλα της τα λεφτά στην καλλιέργεια του εθνικισμού και τη δυσφήμιση κάθε προσπάθειας χειραφέτησης που συνέβη στο παρελθόν. Η σύγχρονη σερβική ιστοριογραφία έχει κατακλυστεί από ύμνους στον Ντράζα Μιχαήλοβιτς και τους Τσέτνικς(δηλαδή το σερβικό φιλο-μοναρχικό «αντάρτικο» του Β” ΠΠ), τους οποίους αναγκάστηκαν να αποκηρύξουν ακόμα και οι Βρετανοί, λόγω της καταφανούς συνεργασίας τους με τις κατοχικές δυνάμεις εναντίον των Παρτιζάνων.
Αντίστοιχες τάσεις παρατηρούνται και στην Κροατία, όπου βέβαια η υπεράσπιση των ναζί-Ουστάσι είναι μεν δύσκολη αλλά στο πλαίσιο της καταδίκης της βίας απ” όπου κι αν προέρχεται, αναδεικνύονται συχνά-πυκνά οι μεταπολεμικές εκκαθαρίσεις, στις οποίες προέβησαν οι Παρτιζάνοι κατά τον συνεργατών των κατακτητών, ενδεδυμένες με ένα πέπλο δικαιοσύνης και ανθρωπισμού σε αντιστοιχία με την περίπτωση του Σέρβου κατοχικού πρωθυπουργού που αναφέραμε στην αρχή.
Σε ένα άλλο ενδεικτικό πρόσφατο συμβάν, η κυβέρνηση του Μαυροβουνίου αποφάσισε, 70 χρόνια μετά, να δημιουργήσει νεκροταφείο στα εδάφη της για τους νεκρούς Γερμανούς στρατιώτες του Β’ΠΠ. Και πάλι αυτή η κίνηση δικαιολογήθηκε ως μια κίνηση ανθρωπισμού, υπό το πνεύμα «ας ξεχάσουμε τα μίση», πάντα όσον αφορά τα ιμπεριαλιστικά και φασιστικά εγκλήματα. Και σε αυτήν την κίνηση, όμως, υπήρξε αντίδραση από «γιουγκονοσταλγούς» κατοίκους του Μαυροβουνίου [οι οποίοι σημειωτέον, σε μια άλλη συμβολική τους κίνηση, εξέδωσαν γιουγκοσλαβικά διαβατήρια με πάνω από 5.000 Μαυροβούνιους πολίτες να τα προμηθεύονται]
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στις αναλογίες που παρατηρούνται ανάμεσα στη «μεταχείριση» του γιουγκοσλαβικού αντάρτικου απ” τις «νέες τάσεις» της τοπικής ιστοριογραφίας με τις φιλόπονες προσπάθειες του αναθεωρητικού ιστορικού ρεύματος στην Ελλάδα. Τα επιχειρήματα, η μεθοδολογία με την οποία επιχειρείται η αποδόμηση της Αντίστασης του ’40 και οι τελικοί στόχοι ομοιάζουν τόσο, ώστε να εντάσσονται με ευκολία στο ίδιο ρεύμα.
Ανάδειξη της «κόκκινης βίας», ελάφρυνση της θέσης των δοσίλογων και ταγματασφαλιτών με το μοίρασμα των ευθυνών για τη «βία», κατάτμηση των αφηγήσεων σε τοπικές ιστορίες και προσωπικά κίνητρα, χωρίς τη σύνδεση με τα πολιτικά επίδικα και τα ταξικά διακυβεύματα της περιόδου, είναι τα αγαπημένα μοτίβα Γερμανών, Σέρβων κι Ελλήνων αναθεωρητών. Από κοντά και οι στενές σχέσεις με κρατικές υπηρεσίες και δομές, μουσεία και πάντοτε πρόθυμες ιδιωτικές πρωτοβουλίες για το ξαναγράψιμο της ιστορίας.
Τα δύο μεγαλύτερα αντάρτικα κινήματα της Ευρώπης, το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και οι Παρτιζάνοι δέχονται τη συντονισμένη λάσπη των αναθεωρητών της ιστορίας. Έχει κανείς αντίρρηση ότι πρόκειται για μια μάχη που δίνεται κατεξοχήν για το παρόν;

*Το κείμενο βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στο άρθρο κριτικής του Σέρβου ανεξάρτητου ιστορικού ερευνητή, Μίλαν Ραντάνοβιτς, που μπορεί να βρεθεί στη σερβική γλώσσα, εδώ: http://pescanik.net/2014/06/kuca-terora-u-muzeju-revolucije/

---

[1]              Σύμφωνα με την εξήγηση των συγγραφέων, η έκθεση έχει σχεδιαστεί ως μία “συμβολή στην αντιμετώπιση της ολοκληρωτικής κληρονομιάς” για την οποία εκφράστηκε η ελπίδα η έκθεση να “συμβάλλει στην πνευματική θεραπεία του έθνους.”

[2]              Στη δήλωση του φιλελεύθερου club – Libek, μία μέρα μετά το άνοιγμα της έκθεσης (17 Απρίλη 2014), αναπαραγόταν ένα απ” τα ιστορικά στερεότυπα του οποίου συγγραφέας είναι ο υπέρμαχος της έκθεσης Srdan Cvetkovic: “Το Libek χαιρετίζει το άνοιγμα της έκθεσης “Στο όνομα του λαού – πολιτική καταπίεση στη Σερβία 1944-1953”, δεδομένου ότι αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση μιας υγιούς απομάκρυνσης από την επιλεκτική μνήμη καθώς και μια ισχυρή, σκληρή προειδοποίηση προς τους ανενημέρωτους πολίτες σχετικά με την έκταση των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Κατά την περίοδο μετά τη φρίκη του Β” Παγκοσμίου Πολέμου, η κοινωνία μας βρέθηκε αντιμέτωπη με μια άγνωστη μέχρι τώρα, συστηματική κακοποίηση πολιτών από την επαναστατική κυβέρνηση. Από προσεκτικά ενορχηστρωμένες μαζικές εκτελέσεις χωρίς δίκη ή μετά από τυπικές διαδικασίες μέσω της κολλεκτιβοποίησης και της αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτων, οι φυσικές και ψυχικές θηριωδίες που διαπράχθηκαν σε φυλακές και στρατόπεδα, όλα στο όνομα του κομμουνιστικού κόμματος, της ηγεσίας και της ιδεολογίας του, οι τότε κυβερνώντες δεν βαρύνονται με τα αιματηρά ίχνη, αδιαμφισβήτητες αποδείξεις και ζωντανούς μάρτυρες καθώς κατεύθυναν με αυτοπεποίθηση την κοινωνία προς την ουτοπία της “αδελφότητας και ενότητας”

Πηγή. http://www.toperiodiko.gr/

ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ

Σύγχρονος ... σκοταδισμός

Σύγχρονος ... σκοταδισμός

Αυξάνονται πλέον ολοένα και συχνότερα τα θύματα του σκοταδισμού που εμφανίζονται σε έξαρση ιδιαίτερα σε χώρες όπου, αφενός η μεγάλη πλειονότητα του λαού είναι εγκλωβισμένη στη φτώχεια και την αμάθεια και αφετέρου βρίσκονται στο επίκεντρο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και μονοπωλίων που διεκδικούν αγορές και φυσικό πλούτο. Χαρακτηριστικές είναι δύο περιπτώσεις που καταγράφηκαν χτες σε Νιγηρία και Αίγυπτο.
Στη βόρεια νιγηριανή πολιτεία Κάνο, όπου ισχύει εδώ και 14 χρόνια αυστηρός ισλαμικός νόμος, ανακοινώθηκε χτες πως η οικογένεια του 29χρονου χημικού μηχανικού Μουμπάρακ Μπάλα τον έκλεισε σε ψυχιατρείο, κατηγορώντας τον για... «αποστασία» από τη μουσουλμανική πίστη, που βάσει θρησκευτικού νόμου τιμωρείται με θάνατο, μόνο και μόνο επειδή δήλωσε άθεος!
Το ίδιο 24ωρο, στην Αίγυπτο, ένας χριστιανός κόπτης, επίσης 29 ετών, καταδικάστηκε σε εξαετή κάθειρξη από δικαστήριο στο Λούξορ, επειδή... προσέβαλε στα τέλη Μάη τον προφήτη Μωάμεθ σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Δείγματα της οπισθοδρόμησης που πάει χέρι - χέρι με την καπιταλιστική καταπίεση και εκμετάλλευση.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ανταλλαγή κατηγοριών για τη μη εφαρμογή της εκεχειρίας

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Ανταλλαγή κατηγοριών για τη μη εφαρμογή της εκεχειρίας

ΚΙΕΒΟ.--
Με την ουσιαστική μη εφαρμογή της εκεχειρίας - που λήγει αύριο - να αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό, συνεχίζεται η αντιπαράθεση στην Ανατολική Ουκρανία. Το προχτεσινό περιστατικό της πτώσης του στρατιωτικού ελικοπτέρου, που η κυβέρνηση του Κιέβου αποδίδει σε ρωσόφωνους πολιτοφύλακες, αμφισβητείται από τους ίδιους και οι ηγέτες τους δηλώνουν ότι είναι ο ουκρανικός στρατός αυτός που βάλει κάθε μέρα κατά τους, παραβιάζοντας την εκεχειρία. Την αντίθετη εικόνα προωθεί ο μεγαλοβιομήχανος πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο, που δεν απέκλεισε την πρόωρη άρση της εκεχειρίας. Ο Ποροσένκο είχε χτες 4ωρη συνομιλία με τον πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ και τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν.Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, επιβεβαίωσε αυτήν την τηλεφωνική επικοινωνία και είπε ότι ο Ρώσος πρόεδρος ζήτησε να παραταθεί και πέραν της Παρασκευής η προσωρινή κατάπαυση του πυρός και να υπάρξει ουσιαστικός διάλογος. Επίσης ο Πούτιν είπε ότι το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας ακύρωσε προηγούμενη έγκριση του ίδιου για προσφυγή στη βία στην Ουκρανία, ωστόσο επανέλαβε ότι αυτό δε σημαίνει ότι δε θα έχουν το δικαίωμα να παρέμβουν και να υπερασπιστούν το ρωσόφωνο πληθυσμό.
Ο Ολάντ και η Μέρκελ αναφέρθηκαν «στις πρώτες ενέργειες των ρωσικών Αρχών με στόχο την αποκλιμάκωση στην Ανατολική Ουκρανία», ζήτησαν επίσης οι δύο πλευρές να «φροντίσουν για τον αποτελεσματικό έλεγχο των ρωσοουκρανικών συνόρων», αλλά και για να απελευθερωθούν το συντομότερο δυνατόν όλοι οι άνθρωποι που κρατούνται. Χαιρέτισαν επίσης την απόφαση του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας της Ρωσίας.

Ζητάει τις... δόσεις από το ΔΝΤ

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η κυβέρνηση του Κιέβου, δια στόματος του λεγόμενου πρωθυπουργού Αρσένι Γιατσενιούκ, ζήτησε χτες από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο «να λάβει υπόψη του το επιπρόσθετο οικονομικό βάρος το οποίο αντιμετωπίζει εξαιτίας των συγκρούσεων που μαίνονται στο ανατολικό τμήμα της χώρας». Το ΔΝΤ πρόκειται σύντομα να καταλήξει σε μια απόφαση σχετικά με την εκταμίευση ενός επιπλέον ποσού περίπου 12,5 δισεκατομμυρίων ευρώ στο πλαίσιο της συμφωνίας δανεισμού της Ουκρανίας. Η κυβέρνηση του Κιέβου έλαβε μια πρώτη δόση περίπου 2,35 δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ κλιμάκιο του ΔΝΤ βρίσκεται ήδη στη χώρα για να αξιολογήσει το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που συνοδεύει το μνημόνιο δανεισμού, δηλαδή να αξιολογήσει το πως εφαρμόζονται τα αντιλαϊκά μέτρα.
Στο ζήτημα της ενέργειας, τη δυσφορία της ΕΕ για τον αγωγό φυσικού αερίου «South Stream» (Νότιο Ρεύμα) επανέλαβε για άλλη μια φορά ο Επίτροπος Ενέργειας Γκίντερ Οτινγκερ, λέγοντας χτες ότι «θα πρέπει να τεθεί σε αναμονή μέχρι η διαδικασία να είναι πλήρως σύμφωνη με τους κανόνες της ΕΕ». Ωστόσο η προχτεσινή υπογραφή για την ίδρυση κοινοπραξίας ανάμεσα στη ρωσική Γκαζπρόμ και την αυστριακή ΟMV δείχνει ότι ο ανταγωνισμός και οι συνεργασίες πάνε μαζί όταν πρόκειται για έργα που σημαίνουν τεράστια κέρδη για μονοπωλιακούς ομίλους.

Οξυνση της επιθετικότητας σε αντιπαράθεση με τη Ρωσία

Οξυνση της επιθετικότητας σε αντιπαράθεση με τη Ρωσία

Ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Τζ. Κέρι και ο γγ της λυκοσυμμαχίας «συμβουλεύουν» το νέο ΥΠΕΞ της κυβέρνησης του Κιέβου (αριστερά)

Τις διαδικασίες επέκτασης του ΝΑΤΟ σε πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, σε αντιπαράθεση με την καπιταλιστική Ρωσία, επεξεργάστηκαν οι υπουργοί Εξωτερικών των κρατών - μελών της λυκοσυμμαχίας, που συνήλθαν σε Σύνοδο χτες στις Βρυξέλλες. Παράλληλα, προϊδέασαν για ανάληψη στρατιωτικής δράσης στη Μέση Ανατολή με πρόσχημα την αστάθεια στην περιοχή που ακουμπά και την Τουρκία.
Οπως δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, εστίασαν στην Πολιτική Ανοικτών Θυρών του ΝΑΤΟ και στην πρόοδο Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, Γεωργίας, ΠΓΔΜ και Μαυροβουνίου, που φιλοδοξούν να ενταχτούν στο ΝΑΤΟ. Διεμήνυσε εξάλλου ότι «καμία τρίτη χώρα δεν έχει δυνατότητα άσκησης βέτο έναντι της διαδικασίας διεύρυνσης του ΝΑΤΟ».
Πρόσθεσε ότι υπάρχει μια επί της αρχής συμφωνία για ένα «πακέτο βοήθειας» προς τη Γεωργία, ώστε να προσεγγίσει τα πρότυπα του ΝΑΤΟ. Με το Μαυροβούνιο θα συνεχιστούν οι συζητήσεις και θα κριθεί στα τέλη του 2015 αν θα κληθεί στους κόλπους της λυκοσυμμαχίας.
Για την επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το Σεπτέμβρη στην Ουαλία, ο Ράσμουσεν είπε ότι «λαμβάνει χώρα σε μια κρίσιμη στιγμή για την ασφάλειά μας. Οταν αντιμετωπίζουμε παλιές και νέες απειλές, από την Ανατολική Ευρώπη ως τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Γι' αυτό και πρέπει να συνεχίσουμε να προσαρμόζουμε την ετοιμότητά μας και να επανεπενδύουμε στις δυνατότητές μας και τις συνεργασίες μας». Προσδιόρισε ως νέες απειλές τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και τις πυραυλικές επιθέσεις, μαζί με άλλες «που έχουμε αντιμετωπίσει στο παρελθόν, όπως η τρομοκρατία, η πειρατεία και τα εύθραυστα κράτη».
Στη Σύνοδο επανεξετάστηκαν μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί για την ενίσχυση της «Συλλογικής Αμυνας» των κρατών - μελών της λυκοσυμμαχίας και συμφώνησαν να αναπτύξουν ένα «Σχέδιο Ετοιμότητας και Δράσης για την ενίσχυση της άμυνας των Συμμάχων». Σε αυτό το πλαίσιο, εστίασαν σε «βασικές πρωτοβουλίες σύμπραξης» με χώρες εταίρους του ΝΑΤΟ και άλλες που θα ζητήσουν βοήθεια σε ζητήματα εκπαίδευσης, μεταρρυθμίσεων στον αμυντικό τομέα κ.ά. «Θα εξετάσουμε πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε μια δεξαμενή ειδικών από στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό, που θα είναι έτοιμοι να αναπτυχθούν όποτε χρειαστεί», είπε ο Ράσμουσεν.
Εξάλλου, ο γεν. γραμματέας του ΝΑΤΟ επιτέθηκε στη Ρωσία για τις ενέργειές της στο ουκρανικό, χαρακτήρισε τις «παράνομες ενέργειές» της ως «απειλή στη διεθνή τάξη», καταδίκασε την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, κάλεσε τη Μόσχα να ολοκληρώσει την απόσυρση των στρατευμάτων της από τα σύνορα με την Ουκρανία, «να σταματήσει τη ροή όπλων και μαχητών κατά μήκος των συνόρων, και να ασκήσει την επιρροή της μεταξύ των ενόπλων αυτονομιστών, ώστε να καταθέσουν τα όπλα τους και να αποκηρύξουν τη βία».
Σε ειδική συνεδρία για την κατάσταση στην Ουκρανία, αποφασίστηκε άλλωστε η σύσταση νέων ταμείων αρωγής, για να στηρίξουν την οικοδόμηση της αμυντικής δυνατότητας της χώρας σε βασικούς τομείς όπως η διοίκηση, τα logistics, και η κυβερνοάμυνα. «Το ΝΑΤΟ θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία στις προσπάθειές της να οικοδομήσει έναν ισχυρό στρατό και να μεταρρυθμίσει τον τομέα της ασφάλειας», είπε χαρακτηριστικά ο Ράσμουσεν.
Παραπέρα, στη Σύνοδο εκφράστηκε έντονη ανησυχία για την κατάσταση στο Ιράκ, την εξάπλωση της αστάθειας μέχρι και τα σύνορα της Τουρκίας: «Εστιάζουμε στην παροχή αποτελεσματικής αμυντικής προστασίας όλων των Συμμάχων μας, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας (...) αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουμε αναπτύξει πυραύλους Πάτριοτ στην Τουρκία, για να υπερασπιστούμε τον τουρκικό πληθυσμό και την κοινωνία από πιθανές επιθέσεις πυραύλων. Και δε θα διστάσουμε να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλίσουμε αυτήν την αποτελεσματική άμυνα και την προστασία της Τουρκίας», είπε ο Ράσμουσεν, προϊδεάζοντας για ανάληψη περαιτέρω δράσης της λυκοσυμμαχίας στη Μέση Ανατολή με αφορμή αναταραχές που οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές υποδαύλισαν.
Τέλος, καθώς η ΝΑΤΟϊκή στρατιωτική επιχείρηση ISAF στο Αφγανιστάν λήγει σε έξι μήνες, η Σύνοδος κάλεσε την αφγανική κυβέρνηση να ξεκινήσει τις διαδικασίες για την ανάπτυξη το 2015 της επόμενης ΝΑΤΟϊκής άσκησης («Resolute Support»), με στόχο τυπικά την εκπαίδευση και την παροχή συμβουλών στις αφγανικές δυνάμεις ασφαλείας.

ΗΠΑ: Εκατοντάδες παιδιά θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης εντόπισαν οι αρχές

ΗΠΑ: Εκατοντάδες παιδιά θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης εντόπισαν οι αρχές

Εκατόν εξήντα οκτώ παιδιά που εκδίδονταν εντοπίστηκαν και 281 προαγωγοί συνελήφθησαν την περασμένη εβδομάδα στις ΗΠΑ σε μεγάλη επιχείρηση του FBI, που διεξήχθη σε σχεδόν εκατό πόλεις, ανακοίνωσε σήμερα το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης.
Ο μεγαλύτερος αριθμός συλλήψεων και θυμάτων που εντοπίστηκαν καταγράφηκε στην Ατλάντα της Τζόρτζια, στις Νότιες ΗΠΑ, στο Κλίβελαντ του Οχάιο (βόρεια), στο Λος Άντζελες και το Σακραμέντο, στην Καλιφόρνια.
Η επιχείρηση αυτή άρχισε το 2003 στο πλαίσιο της «Εθνικής Πρωτοβουλίας για τη Χαμένη Αθωότητα» και είναι στην τρίτη φάση της. Συνολικά, έχουν βρεθεί περί τα 3.600 παιδιά που «έκαναν πεζοδρόμιο» στους δρόμους των ΗΠΑ και 1.450 άτομα καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές, μεταξύ τους 14 έχουν καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη, ενώ κατασχέθηκαν περισσότερα από 3,1 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την ανακοίνωση.
Αναποτελεσματική η καταστολή
Η αμερικανική κυβέρνηση επιχείρησε να εμφανίσει την αστυνομική επιχείρηση ως δραστική λύση για το τεράστιο αυτό πρόβλημα. «Με μέτρα όπως η επιχείρηση αυτή που διεξήχθη σε όλη τη χώρα, μπορούμε να θέσουμε τέρμα στον κύκλο της εξαπάτησης», δήλωσε ο διευθυντής του FBI Τζέιμς Κόμεϊ.
Από την πλευρά της η Λέσλι Κάλντουελ, αναπληρώτρια υπουργός Δικαιοσύνης, υποστήριξε ότι «η επιχείρηση αυτή βάζει τους εμπόρους αυτούς πίσω από τα κάγκελα και σώζει τα παιδιά από αυτόν τον εφιάλτη, ώστε να μπορέσουν να αρχίσουν να ζουν την παιδική τους ηλικία» .
Ωστόσο τα παραπάνω αμφισβητούνται έντονα.
Σε μία χώρα όπου περισσότερα από 16 εκατομμύρια παιδιά, δηλαδή το 22% του συνόλου των παιδιών, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το δικαίωμα στην «παιδική ηλικία» δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένο.
Όταν μάλιστα, σύμφωνα με υπολογισμούς, ο τζίρος από τη σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών ανέρχεται σε δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια, τότε υπάρχει ένα σαφές «κίνητρο» για τους λογής - λογής «προαγωγούς», να προχωρήσουν σε αυτή την απάνθρωπη ενέργεια. Δεν είναι τυχαίο ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών επί του θέματος, η παιδική πορνογραφία είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη επιχείρηση στο ίντερνετ με ετήσιο τζίρο 3 δισ. δολαρίων...