Η νίκη των λαών

Αναδημοσίευση από Katiousa

Η 9η Μάη δεν είναι “η μέρα της Ευρώπης”, έτσι γενικά μιλώντας. Στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ευρώπη δεν ήταν μία ενιαία κι αδιαίρετη έννοια, ούτε καν διαχωρισμένη με γεωγραφικά κριτήρια, αλλά σε ταξική βάση.

Η 9η Μάη είναι η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών και όχι των αστικών κρατών, που ενώθηκαν μεταπολεμικά σε μια λυκοσυμμαχία, με οξυμένους εσωτερικούς ανταγωνισμούς, αλλά ενιαία στόχευση ενάντια στον “εχθρό λαό”, οποιασδήποτε εθνικότητας.

Αν η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση ενδιαφέρεται για τις ιστορικές της ρίζες, δε θα τις βρει στο τσάκισμα της ναζιστικής μηχανής, αλλά στην άνθηση της τελευταίας. Στην εφιαλτική προοπτική ενός απέραντου εργασιακού γκέτο, με αιχμάλωτους πολέμου, πολίτες Β’ κατηγορίας, λαούς υπό κατοχή, διώξεις και ρατσισμό, που εξασφάλιζαν στους βιομήχανους πάμφθηνη εργατική δύναμη, σε μαζική κλίμακα. Ένα έργο που βλέπουμε να ξαναπαίζεται στις μέρες μας, σε άλλες συνθήκες, αλλά με παρόμοιους όρους.

Αν οι λαοί θέλουν να αποδράσουν από αυτόν τον εφιάλτη και να μη θυσιάζουν συνεχώς κατακτήσεις και δικαιώματα, μήπως και εξευμενίσουν το θεριό (όπως οι δυτικές χώρες “εξευμένιζαν” το Χίτλερ στο Μεσοπόλεμο), πρέπει να ξεφύγουν από το στημένο δίπολο: της “δημοκρατικής Ευρώπης” που (ανα)γεννά το φασισμό, και του φασίζοντα ευρωσκεπτικισμού, που “αντιμάχεται” τη σημερινή Ευρώπη.

Και (πρέπει) να αντλήσουν έμπνευση από το χαρακτήρα και τα μηνύματα της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης, που δεν τσάκισε μόνο το φασισμό, αλλά χάρισε στους λαούς του κόσμου (του δυτικού συμπεριλαμβανομένου) το κοινωνικό κράτος και τη μεγαλύτερη περίοδο γενικής ευημερίας, που έχει καταγράψει η ιστορία μέχρι σήμερα.

-.-.-

Η κε του μπλοκ δεν έχει παρατήσει προφανώς το μπλοκ, αλλά ψάχνει να βρει κάπως το ρυθμό της, αυτές τις πρώτες μέρες. Και θα τα καταφέρει (δεν ξέρει πώς, αλλά) με κάποιον τρόπο.

Όσο για σήμερα το βράδυ, το δίλημμα είναι Θεοδωράκης ή Λοΐζος;

Κρεμλίνο...

ή Αλκυονίς...

To σακίδιο του μακαρθισμού

Ο κύριος Σταύρος Θεοδωράκης, δημοσιογράφος στο επάγγελμα μέχρι να γίνει επικεφαλής του Ποταμιού, αποφάσισε να γράψει ένα από τα πολλά «τιτιβίσματα» της ημέρας του. Έτσι, λοιπόν, δήλωσε, προχθές, στο twitter:

Στη συνέχεια επανήλθε με νέο «τιτίβισμα»: 

«Στο κρατικό κανάλι ισοπεδώνουν την υποψηφιότητα του Μακρόν και την παρουσιάζουν περίπου σαν την υποψηφιότητα της Λεπέν».

Επίσης, σε συνέντευξη του στον ΣΚΑΪ, την ίδια μέρα, υποστήριξε:

«Πριν έρθω σε εσάς έκανα ζάπινγκ στο γραφείο μου κι έπεσα πάνω στην ΕΡΤ. Ντράπηκα για τα σχόλια του δημοσιογράφου. Προσέξτε, είμαι δημοσιογράφος και τα έχω ξεχωρίσει στο μυαλό μου τα πράγματα. Ένα σχολιαστής μπορεί λέει ό, τι θέλει (…) Ένας που παρουσιάζει ένα δελτίο ειδήσεων πρέπει να είναι μετρημένος, ειδικά όταν παρουσιάζει ένα κρατικό δελτίο ειδήσεων.

 Άκουγα, λοιπόν, στην έκτακτη εκπομπή της ΕΡΤ, πριν από λίγο, ότι στη Γαλλία είχαμε δύο πολύ κακούς υποψηφίους και τελικά – τι να κάνει ο κόσμος – επέλεξε τον εκπρόσωπο των τραπεζών (…)

Δεν μπορεί ένας άνθρωπος που πληρώνεται από το ελληνικό δημόσιο, την ημέρα που η Ευρώπη, ο κόσμος όλος, πανηγυρίζει την επιτυχία του Μακρόν να λέει την επιχειρηματολογία των φασιστών. Γιατί αυτή είναι η επιχειρηματολογία των φασιστών, ότι η Λεπέν και ο Μακρόν είναι περίπου το ίδιο και επιλέξανε τον Μακρόν επειδή είχε περισσότερα λεφτά από τις τράπεζες». (βίντεο με το απόσπασμα εδώ)

Η παρουσιάστρια της εκπομπής του ΣΚΑΪ, Άννα Μπουσδούκου, είπε ότι δεν γνώριζε το περιστατικό και πρόσθεσε πως δεν γνώριζε, καν, σε ποιον δημοσιογράφο της ΕΡΤ αναφερόταν ο κύριος Σταύρος Θεοδωράκης. Τι σχολίασε ο πρόεδρος του Ποταμιού; Θαυμάστε:

«Ούτε εγώ γνωρίζω σε ποιον αναφέρομαι, γιατί έβλεπα την εικόνα του Μακρόν, δεν έβλεπα το πρόσωπό του».

Ανακοίνωση (εδώ) για το θέμα (;), την ίδια μέρα, έβγαλε και η Νέα Δημοκρατία, η οποία επαναλάμβανε το σενάριο και την επιχειρηματολογία του κυρίου Σταύρου Θεοδωράκη:

«Οι πολιτικές αθλιότητες της Ε.Ρ.Τ. συνεχίζονται.  Σήμερα, προσπάθησαν να εξισώσουν το νεοεκλεγέντα Πρόεδρο της Γαλλίας κ. Μακρόν με την επικεφαλής των ακραίων εθνικιστών και πολέμια της Ε.Ε. κυρία Λεπέν.

Το έκανε δημοσιογράφος της Δημόσιας Τηλεόρασης στην εκπομπή “10 στην ενημέρωση” λέγοντας ότι “μεταξύ των δύο πολύ κακών υποψηφίων, επικράτησε ο λίγο χειρότερος, ο εκπρόσωπος των τραπεζών και του συστήματος”. Εάν ακολουθούν το παράδειγμα του κ. Μελανσόν, ας καταλάβουν επιτέλους ότι πλανώνται».

Το πρώτο – που αποδεικνύεται εύκολα – είναι πως ο κύριος Σταύρος Θεοδωράκης και η Νέα Δημοκρατία είπαν ψέματα. Το απόσπασμα που επικαλούνται μπορεί να το βρει κανείς. Το παραθέτει και ο ίδιος ο δημοσιογράφος, ο συνάδελφος Νίκος Αγγελίδης, για τον οποίον «ντράπηκε» ο επικεφαλής του Ποταμιού.

Συγκεκριμένα στο βίντεο (εδώ) και στο χρόνο 25.20 ο Νίκος Αγγελίδης είπε:

«Είναι πολλοί που λένε ότι μεταξύ δυο πολύ κακών υποψηφίων, επικράτησε ο λίγο χειρότερος πάντως… Ο εκπρόσωπος των τραπεζών και του συστήματος, απέναντι στην ακροδεξιά και νεοφασίζουσα υποψήφια».

Ολόκληρη την απάντηση του, όπου παραθέτει και τις σχετικές ανακοινώσεις της διοίκησης της ΕΡΤ και της ΠΟΣΠΕΡΤ, μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

Από εδώ και πέρα, αφού παρουσιάσαμε τα κατορθώματα του κυρίου Σταύρου Θεοδωράκη και της Νέας Δημοκρατίας, θα σημειώσουμε ορισμένα απλά πράγματα που προκύπτουν από την κοινή λογική, τη στοιχειώδη γνώση της Ιστορίας και τη μνήμη:

α) Ο κύριος Σταύρος Θεοδωράκης, παρότι δημοσιογράφος, δεν τήρησε ούτε τους στοιχειώδεις κανόνες της δημοσιογραφίας πριν εξαπολύσει την επίθεση του. Δεν διασταύρωσε τίποτα κι έμεινε στο «ζάπινγκ» που έκανε πριν πάει στην εκπομπή του ΣΚΑΪ. Δεν μπήκε, καν, στη διαδικασία να μάθει σε ποιον δημοσιογράφο αναφέρεται. Το άκουσε «στο περίπου» και εμφανίστηκε σαν αντιφασίστας υπερασπιστής του Μακρόν. Τα ίδια ισχύουν και για τη Νέα Δημοκρατία, η οποία, παρόλο που προσδιόρισε και την εκπομπή της ΕΡΤ, δεν φρόντισε να μάθει κάτι παραπάνω. Πρόκειται για τυπική και κραυγαλέα έκφραση τόσο της δημοσιογραφίας του «περίπου» όσο και της πολιτικής του «περίπου» από τον κύριο Θεοδωράκη.

β) Ξεκαθαρίζουμε, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις, ότι καμία διάθεση δεν έχουμε να παρουσιάσουμε την ΕΡΤ ως «αγία» της ενημέρωσης. Τέτοιες εξυπναδίτσες επάνω μας δεν κολλάνε. Η άποψη που έχουμε για την ΕΡΤ – στην οποία είχε ρίξει «μαύρο» ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς (για να μην ξεχνιόμαστε) – είναι πως μπορεί κανείς να βρει παραδείγματα εξόφθαλμης υπεράσπισης και στήριξης των κυβερνητικών επιλογών, πριν με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σήμερα με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ωστόσο, μπορούμε ακόμα να ξεχωρίζουμε πότε μια εκπομπή είναι έκτακτο δελτίο, όπως ψευδώς ισχυρίστηκε ο κύριος Θεοδωράκης, και πότε δεν είναι… Σε μια εκπομπή ο κάθε δημοσιογράφος έχει το δικαίωμα (ή θα έπρεπε να το έχει) να διατυπώνει την άποψη του – αρέσει δεν αρέσει στον κύριο Θεοδωράκη.

γ) Ας ασχοληθούμε με τους λάτρεις της δημοσιογραφικής ελευθερίας. Αυτούς που τρεις φορές την ήμερα κάνουν γαργάρες με αντιμυκητιοκτόνα της γνωστής μάρκας «απεταξάμην» την Βόρεια  Κορέα, τις παραφυάδες του σταλινισμού κ.ο.κ. Κάτι τέτοιοι φαίνεται πως κρατούν τις υψηλές τους αξίες μόνο για τους «πρωταγωνιστές». Θυμίζουμε ότι στους  «Πρωταγωνιστές» (στο Mega, στην εκπομπή του κυρίου Θεοδωράκη πριν γίνει επικεφαλής του Ποταμιού και πολιτευθεί) είδαμε τον ελεύθερο δημοσιογράφο να παίρνει συνέντευξη από τον αρχιναζί Νίκο Μιχαλολιάκο (Μάιος 2012, ενόψει των εκλογών του Ιουνίου).

Μάλιστα, μέσα στη φιλαλήθεια των δηλώσεων Μιχαλολιάκου, ο οποίος έλεγε ότι δεν είναι ναζιστής, ότι δεν είναι φασίστας και άλλα τέτοια ωραία, για να είναι πιο ατμοσφαιρικό το σκηνικό, παρακολουθούσαμε τον κύριο Θεοδωράκη να πίνει κι αυτός το …τσαγάκι του, όπως και ο ναζί συνομιλητής του, από την κούπα που έγραφε πάνω «Μέχρι τη νίκη». Πρόκειται για παράφραση του γνωστού ναζιστικού συνθήματος «Sieg Heil!». Εδώ είναι αυτό που λέγαμε για τη στοιχειώδη γνώση της Ιστορίας. Το ποτηράκι αυτό, που έγραφε «Μέχρι τη νίκη» δεν ήταν από κάποια καφετέρια  ή κάποιον φιλοτελικό όμιλο… Κι αυτό ήταν το λιγότερο που συνέβη σε εκείνη τη συνέντευξη (ολόκληρη μπορείτε να την παρακολουθήσετε εδώ και να βγάλετε τα συμπεράσματα σας).  

Το σκεπτικό του Θεοδωράκη – ότι είναι διακινητής του φασισμού όποιος δημοσιογράφος κάνει κριτική στον Μακρόν – νομιμοποιεί ή όχι κάποιον να ισχυριστεί ότι εκείνη η συνέντευξη του Μιχαλολιάκου ήταν ξέπλυμα του ναζισμού; Ρωτάμε… 

δ) Ο ίδιος δημοσιογράφος και νυν επικεφαλής κόμματος που τώρα γίνεται πυρ και μανία με όποιον δημοσιογράφο εκφράζει άποψη – την οποία επειδή δεν του αρέσει τη βαφτίζει «φασιστική» (!) – κατείχε  ιστοσελίδα. Ήταν εκεί στο protagon.gr που στις 28/4/2010 και ώρα 10:20:31 π.μ (πέντε μέρες πριν ψηφιστεί το μνημόνιο) δημοσιεύθηκε το παρακάτω κείμενο:

«Να κάνουμε εκλογές; Δεν είμαστε αυτόχειρες. Αρα τι μένει; Μια κυβέρνηση σαν εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον Ιούλιο του 1974, από όλους τους πολιτικούς χώρους. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να έχει έκτακτες εξουσίες, για να το πω πιο απλά η χώρα είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης χωρίς δικτατορία αλλά ορισμένα άρθρα του συντάγματος πρέπει να βγουν «εκτός» ή να ερμηνευτούν ανάλογα. Εκδηλώσεις σαν κι εκείνες του ΠΑΜΕ στον Πειραιά πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να κηρύσσονται αμέσως παράνομες με διαδικασίες αυτοφώρου, πρέπει να περιοριστεί το δικαίωμα της απεργίας αλλά και της διαμαρτυρίας σε ευαίσθητους τομείς (…). Στο Βέλγιο πριν μερικά χρόνια μια τέτοια κυβέρνηση συνασπισμού προχώρησε σε αναστολή ορισμένων συνταγματικών διατάξεων για ένα διάστημα (…)»

Αλήθεια, ο αλλεργικός στο φασισμό και ιδιοκτήτης τότε του protagon.gr, κύριος Θεοδωράκης, θυμάται κάτι;  Τότε ο δημοκράτης δεν «ντράπηκε», όπως «ντράπηκε» – σύμφωνα με τη δήλωση του – για τα σχόλια του δημοσιογράφου στην ΕΡΤ;

***

Όλα αυτά τα θυμηθήκαμε συγκινημένοι και από τον «εξαγριωμένο» αντιφασισμό και από τις «ευαίσθητες» δημοκρατικές χορδές του Σταύρου Θεοδωράκη. Ο επικεφαλής του Ποταμιού, μαζί με τις ομορφιές που περιγράψαμε παραπάνω, εξέφρασε και μια πολιτική επιχειρηματολογία. Ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, πως «δεν μπορεί ένας άνθρωπος που πληρώνεται από το ελληνικό δημόσιο, την ημέρα που η Ευρώπη, ο κόσμος όλος, πανηγυρίζει την επιτυχία του Μακρόν να λέει την επιχειρηματολογία των φασιστών». Μωρέ, τι μας λες;

Πρώτον: Δηλαδή όποιος δεν είναι με τον Μακρόν είναι φασίστας; Δεν κουνάς λίγο το κεφάλι σου, παιδάκι μου!

Δεύτερον: Επειδή πανηγυρίζει «όλη η Ευρώπη» με τη νίκη του Μακρόν εμείς θα πρέπει να χαιρόμαστε ή να σκεφτόμαστε (τουλάχιστον) για το τι είδους Ευρώπη είναι αυτή για την οποία πανηγυρίζουν κάποιοι σαν τον Θεοδωράκη;

Τρίτον: Την ώρα που πανηγυρίζει η Ευρώπη των Θεοδωράκηδων σημαίνει ότι απαγορεύεται το δικαίωμα – στον οποιονδήποτε και όπου και αν δουλεύει, σε δημόσια και ιδιωτικό τομέα – να μην συμμετέχει κάποιος στα πανηγύρια;

Τέταρτον: Την άποψη ότι ο Μακρόν και η Λεπέν εκπροσωπούν τα δύο κακά της μοίρας μας ποιον φασίστα άκουσε ο Θεοδωράκης να τη διατυπώνει; Οι φασίστες αυτό που λέγανε ήταν πως η Λεπέν είναι «καλύτερη» και όχι «ίδια» με τον Μακρόν. Μόνο κάποιοι «αντιφασίστες» της πλάκας θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι είναι φασίστας (!!!) όποιος στέκεται απέναντι στην Λεπέν αλλά και δεν χειροκροτάει, παράλληλα, τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό των Μακρόν που ανοίγουν το δρόμο στις Λεπέν!

Πέμπτον: Ο κύριος Θεοδωράκης και τα παρακολουθήματα του στη Νέα Δημοκρατία είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν να κλείνουν σε όλες τις πτώσεις κατάρες εναντίον του σταλινισμού, του αυταρχισμού κλπ κλπ, την ώρα ακριβώς που θα ποζάρουν σαν αντιφασίστες, ενώ θα εκτοξεύουν τη φασίζουσα  λογική τους κρυμμένη πίσω από την μπούργκα του δημοκράτη. Αυτά είναι παλιά κόλπα από την εποχή του μακαρθισμού, που τώρα κυκλοφορεί και σε (πολιτικά) σακίδια

Ουκρανία: Φασιστικές επιθέσεις στις εκδηλώσεις για την 9η Μάη (videos)

Από την χθεσινή πορεία του "αθάνατου συντάγματος" στο Κίεβο

Παρά τη βία και την προκλητική συμπεριφορά των ακραίων εθνικιστών, χιλιάδες Ουκρανοί βγήκαν στους δρόμους για να διεξάγουν τις πορείες του "αθάνατου συντάγματος" και άλλες εκδηλώσεις για την 72η επέτειο της σοβιετικής νίκης επί της Ναζιστικής Γερμανίας.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του υπουργείου Εσωτερικών της Ουκρανίας Άρτεμ Σεφτσένκο, περίπου 600.000 πολίτες συμμετείχαν στις εορταστικές εκδηλώσεις στην Ουκρανία.

"Ήταν μια δύσκολη μέρα για τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου", δήλωσε ο Σεφτσένκο στο τηλεοπτικό κανάλι 112 Ουκρανία. "Αλλά σε γενικές γραμμές, η επιβολή του νόμου αντιμετώπισε τις προκλήσεις αυτές, από τις οποίες υπήρχαν πολλές, όπως πάντα, σε αυτήν την ημερομηνία της 9ης Μαΐου, που και φέτος επίσης ήταν πολλές"

Οι διοργανωτές των εκδηλώσεων αναγκάστηκαν να τις μετονομάσουν  για να αποφύγουν τα προβλήματα με τις ουκρανικές αρχές, καθώς το να τιμά κανείς τα επιτεύγματα της Σοβιετικής Ένωσης ή να επικρίνει τους  συνεργάτες των ναζί, εθνικιστές ένοπλους, με οποιονδήποτε τρόπο, είναι ποινικό αδίκημα εκεί.

Έτσι η παρέλαση του "αθάνατου συντάγματος" στο Κίεβο μετονομάστηκε σε "Κανείς δεν έχει ξεχαστεί, τίποτα δεν ξεχνιέται", ενώ στην περιοχή του Ντνιεπροπετρόβσκ, τα γεγονότα ονομάζονταν "Μάρτιος της Νίκης".

Οι διοργανωτές της πορείας του Κιέβου ισχυρίστηκαν ότι συμμετείχαν 20.000 άνθρωποι, αν και η αστυνομία αριθμούσε μόνο 3.000. Τα κύρια συνθήματα ήταν "ο φασισμός δεν θα περάσει!" Και "Σας ευχαριστούμε παππού για τη νίκη σας!"

Όταν η πομπή πέρασε από τα γραφεία της Οργάνωσης Ουκρανικών Εθνικιστών(OUN), οι ακροδεξιoί τραμπούκοι έριξαν μπουκάλια, αυγά, πατάτες, βόμβες καπνού και σάκους βαφής, τραυματίζοντας έναν αστυνομικό. Στη συνέχεια η αστυνομία συνέλαβε 24 από αυτούς.

 Οι φασίστες προβοκάτορες προσπάθησαν τότε να εμποδίσουν την πομπή να εισέλθει στο Πάρκο "της Αιώνιας Δόξας". Αν και η αστυνομία κατόρθωσε να ανοίξει το δρόμο, ξέσπασαν πολλές συμπλοκές μεταξύ των διαδηλωτών και των φασιστών που συνέχισαν να φωνάζουν συνθήματα από τον Τάφο του Άγνωστου Στρατιώτη.
 
Η αστυνομία δεν εισάκουσε τις εκκλήσεις των βετεράνων για να αποκαταστήσει την τάξη και να εγγυηθεί την ασφαλή μετάβαση στο μνημείο.
Ορισμένοι διαδηλωτές αντιμετώπισαν επίσης προβλήματα με την αστυνομία, αφού δεν τους επιτράπηκε να ξεδιπλώσουν την "σημαία της νίκης", καθώς θεωρείται κομμουνιστικό σύμβολο και ένας άντρας συνελήφθη επίσης για για την κατοχή μιας σημαίας με τα χρώματα της "κορδέλας του Αγίου Γεωργίου". Μερικοί βετεράνοι που έφεραν την κορδέλα είχαν επίσης απομακρυνθεί, αν και δεν συνελλήφθησαν τελικά.
 
Στην Οδησσό, οι συμμετέχοντες κράτησαν εικόνες όχι μόνο των συγγενών τους που πολέμησαν στο Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και των θυμάτων της πυρκαγιάς του Μέγαρου των Εργατικών Συνδικάτων του 2014, στην οποία περίπου 50 άνθρωποι σκοτώθηκαν από εθνικιστές εξτρεμιστές.
Στην πορεία της Οδησσού, τα συνθήματα που κυριάρχησαν ήταν "Οδησσός - Πόλη ήρωας!" Και "Έξω οι Μπαντεριστές από την Οδησσό!" (Αναφερόμενο στον εθνικιστική ηγέτη της εποχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου Stepan Bandera) , ενώ ακούστηκαν και σοβιετικά τραγούδια.

Αργότερα,δημιουργήθηκε ένταση ανάμεσα στους διαδηλωτές , την αστυνομία και τους εθνικιστές, αφού ένας πρώην ηγέτης της ναζιστικής γρούπας του "Δεξιού τομέα", ο Σεργκέι Στέρνενκο, επέδειξε μια εικόνα του διοικητή του UPA Roman Shukhevych που προκάλεσε ορισμένους από τους διαδηλωτές.

Η αστυνομία παρενέβη και χώρισε τις δύο πλευρές, αν και οι εθνικιστές συνέχισαν να φωνάζουν τα συνθήματά τους. Δεκατρείς άνθρωποι συνελήφθησαν για ατασθαλείς συμπεριφορές, μαζί με άλλους δεκαπέντε για τη μεταφορά σοβιετικών και κομμουνιστικών συμβόλων.

Η βία ξέσπασε επίσης σε άλλες περιοχές της χώρας. Στο Ντνιεπροπετρόβσκ, έξι αστυνομικοί και οκτώ πολίτες τραυματίστηκαν σε αντιπαραθέσεις.

Συνολικά, περισσότεροι από 50 άνθρωποι συνελήφθησαν στην Ουκρανία, ενώ δεκαπέντε ακτιβιστές και οκτώ αστυνομικοί τραυματίστηκαν, σύμφωνα με την αστυνομία.
 

Δεν υπήρξαν οστώσο περιστατικά που αναφέρθηκαν στη Δυτική Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών Lvov, Zhytomyr, Khmelnytsky, Rovne και Uzhgorod όπου επίσης πραγματοποιήθηκαν εορταστικές εκδηλώσεις.

Η οπτική της εποχής του Β'ΠΠ και της σοβιετικής περιόδου, εξακολουθεί να αποτελεί ζήτημα για την Ουκρανία.
Οι ένοπλες ομάδες όπως το OUN και η UPA δοξάζονται πλέον, ιδιαίτερα στη Δυτική Ουκρανία, ως εθνικοί απελευθερωτές κατά της "σοβιετικής καταπίεσης", παρά τη συνεργασία τους με τους Ναζί και την εθνοκάθαρση δεκάδων χιλιάδων Πολωνών και Εβραίων σε περιοχές υπό τον έλεγχό τους.

Σήμερα, ο,τιδήποτε θεωρείται ότι ενδεχομένως δοξάζει τη Σοβιετική Ένωση απαγορεύεται. Ο Πρόεδρος Πέτρο Πόροσνενκο παρουσιάζοντας μια θολή εικόνα για την πορεία του "Αθάνατου Συντάγματος", υποστήριξε πως χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για τη "Ρωσική επέκταση σε γειτονικές χώρες".

Πηγή: RT*

*(μετάφραση-απόδοση δική μας)

Αυτά είναι τα 140 προαπαιτούμενα του νέου Μνημονίου-Ξεσηκωμός για να μην περάσουν τα μέτρα του μνημονίου κυβέρνησης - ΕΕ - μονοπωλίων

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ  17 ΜΑΗ
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΣΤΟ ΣΑΡΟΚΟ 10πμ

Δείτε τους πίνακες:

Επίδειξη δύναμης

«Και με τα δύο χέρια» δήλωσε ότι θα ψηφίσει τα μέτρα την επόμενη βδομάδα στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Αθανασίου. Και μην πρωτοτυπώντας, δικαιολόγησε το φανατισμό του για το νέο κόψιμο των συντάξεων και τη μεγαλύτερη φορομπηξία λέγοντας ότι έτσι «σώζει τη χώρα»! Μάλιστα, τα δύο παραπάνω στοιχεία των μέτρων τα χαρακτήρισε «ποιοτικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», αναπαράγοντας - όπως είπε - το χαρακτηρισμό του ΔΝΤ. Ο κυβερνητικός βουλευτής έβαλε και κερασάκι στην τούρτα, κομπάζοντας, με «την τρέλα που έχει μέσα του», ότι αυτές τις δύο μεταρρυθμίσεις «μόνο ο Τσίπρας μπορούσε να τις περάσει...». Αναμάσησε, δηλαδή, όσα είπε ο πρωθυπουργός πριν λίγες μέρες, περί μειωμένων αντιδράσεων από τους εργαζόμενους. Τέτοιες τοποθετήσεις συνιστούν στην πραγματικότητα διαπιστευτήρια και παράλληλα «επίδειξη δύναμης» από την κυβέρνηση σε βάρος του λαού, την οποία μπορεί και πρέπει το εργατικό κίνημα να τσαλακώσει, με επόμενο μεγάλο σταθμό την πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 17 Μάη.

Σπρώχνουν το λαό... 

 

Διαβάζουμε από την «Αυγή» τη συνέντευξη ενός μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής του Γαλλικού ΚΚ, λίγες ώρες πριν τον β' γύρο των προεδρικών εκλογών της περασμένης Κυριακής, όπου το Γαλλικό ΚΚ κάλεσε σε υπερψήφιση του Μακρόν: «Το επείγον είναι να εμποδίσουμε να πάρει το πάνω χέρι στον κρατικό μηχανισμό η άκρα Δεξιά και να καταφέρουμε σοβαρή ήττα στη Μαρίν Λεπέν, για να μην επιτρέψουμε άνοδο του Εθνικού Μετώπου στις βουλευτικές εκλογές (...) Ο Μακρόν (...) αν βασιστούμε στο πρόγραμμά του, θα έχουμε να κάνουμε με μια γενικευμένη φιλελευθεροποίηση της κοινωνίας, της εργασίας, της βιομηχανίας και με μια καταστροφή του συστήματος κοινωνικής προστασίας μέσω του αναδιανεμητικού συστήματος. Και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με μια μεγαλύτερη οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση εντός της Ευρωζώνης με την προώθηση της "ευρωπαϊκής άμυνας", δηλαδή με την επαναστρατιωτικοποίηση της ηπείρου».

... κάτω από ξένες σημαίες

 

Στο όνομα της «αποτροπής του ακροδεξιού κινδύνου», το Γαλλικό ΚΚ έριξε «στα δόντια» του Μακρόν ψηφοφόρους από τα λαϊκά στρώματα, λέγοντάς τους μάλιστα εκ των προτέρων ότι μετά τις εκλογές ετοιμάζεται να τους τσακίσει! Από την άλλη, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι με τη στάση του έσπρωξε εργατικά - λαϊκά στρώματα και προς τη Λεπέν, ως ψήφο διαμαρτυρίας, ακριβώς επειδή η πολιτική του Μακρόν είναι αυτή που περιγράφει. Ετσι, με την υιοθέτηση και αναπαραγωγή εκβιαστικών διλημμάτων, πρόσφερε τις καλύτερες υπηρεσίες στη συγκάλυψη του πραγματικού διακυβεύματος των εκλογών, που ήταν με ποια πολιτική και με ποια διάταξη συμμαχιών θα υπηρετηθεί καλύτερα το γενικό συμφέρον της γαλλικής αστικής τάξης στη δεδομένη οικονομική συγκυρία στη Γαλλία, στην ΕΕ και παγκόσμια. Η ταύτιση του λαού με τον έναν ή τον άλλο υποψήφιο, τον θέτει αντικειμενικά κάτω από τις ξένες σημαίες της αστικής τάξης. Μια με τον Σιράκ έναντι του πατρός Λεπέν, μια με τον Ολάντ έναντι του Σαρκοζί, φαίνεται πως το Γαλλικό ΚΚ το 'χει μάθει καλά το μάθημα της ενσωμάτωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας στους σχεδιασμούς της αστικής τάξης...

Με μια «συγγνώμη» «καθάρισε»

 

«Οφείλουμε κάθε μέρα να ζητάμε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό. Ενδεχομένως, όλοι ως πολιτικοί, δεν έχουμε ικανοποιήσει τις προσδοκίες του», είπε ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Π. Κουρουμπλής, σε τηλεοπτική εκπομπή και συνέχισε: «Οταν θα έρθει η ώρα των εκλογών, και θα έχουμε μία πλήρη τετραετία, όπου θα έχουμε κάνει αυτά που μπορούμε να κάνουμε, και κρίνουμε ότι πρέπει να κάνουμε, τότε ο ελληνικός λαός θα μας κρίνει με τον πιο αυστηρό τρόπο και εμάς, όπως έκανε με τους άλλους. Δώστε μας αυτόν το χρόνο, διότι δύο χρόνια αυτή η κυβέρνηση, συνεχώς, βρίσκεται σε μία κατάσταση αναμονής λόγω όλης αυτής της εκκρεμότητας. Τώρα έχουμε δύο χρόνια στα οποία θα κριθεί η αποτελεσματικότητά μας». Η κυβέρνηση προσπαθεί με μια ...«συγγνώμη» να «καθαρίσει» από τα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισε και από τα επόμενα που σχεδιάζει. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά καλεί το λαό να της δώσει και το χρόνο να ξεδιπλώσει το πρόγραμμα της τετραετίας, καλλιεργώντας εκ νέου προσδοκίες ότι κάτι καλό του επιφυλάσσει για το τέλος. Σε κάθε περίπτωση, ο Π. Κουρουμπλής πάει να «βάλει πάγο» σε οποιαδήποτε λαϊκή αντίδραση, πέραν αυτής που εκφράζεται μέσα από την κάλπη, και να «αγοράσει» χρόνο ώστε να προχωρήσουν τα μέτρα που έχουν ανάγκη οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και η κερδοφορία τους. Ο τρόπος, πάντως, που το κάνει, δείχνει ότι η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει κανένα όριο πρόκλησης στην προσπάθεια να ανταποκριθεί στην αποστολή της και να βγάλει τη βρώμικη δουλειά για το κεφάλαιο.

Ριζοσπάστης

«Ψωνίστε ό,τι βολεύει για πόλεμο», στη Σούδα!

Αποκαλυπτικός ο χάρτης του ΝΑΤΟικού ΚΕΝΑΠ, που διαφημίζει στρατιωτικές και πολιτικές υποδομές στη Σούδα με τον τίτλο «Αγορά μιας στάσης»!

Ο χάρτης όπως εμφανίζεται στα υλικά του ΚΕΝΑΠ

«Souda Bay - One Stop Shop»! («Βάση της Σούδας - Αγορά μιας στάσης»). Ετσι τιτλοφορεί το ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ), που λειτουργεί στη Σούδα της Κρήτης, χάρτη της χερσονήσου, διαφημίζοντας την επιχειρησιακή της αξία στην υλοποίηση των επικίνδυνων για το λαό ΝΑΤΟικών σχεδιασμών, αποτυπώνοντας ταυτόχρονα την πρεμούρα της κυβέρνησης να τους υπηρετήσει, φιλοξενώντας και απλώνοντας σε ένα στρατηγικό σημείο της Μεσογείου μια αλυσίδα κρίσιμων υποδομών υποστήριξής τους, όπου, όπως διακηρύσσουν, οι Ενοπλες Δυνάμεις της λυκοσυμμαχίας μπορούν να ...ψωνίσουν όποια υπηρεσία χρειαστούν για τις αποστολές και επιχειρήσεις τους.
Ενδεικτικά, στο χάρτη απεικονίζουν την Αμερικανική Αεροναυτική Βάση, τη Forward Logistics Site Souda Bay (FLS Souda Bay), προωθημένη ΝΑΤΟική βάση ανεφοδιασμού, το ΝΑΤΟικό κέντρο Foracs, όπου επισκευάζονται τα ηλεκτρονικά συστήματα πολεμικών πλοίων όταν αυτά απομαγνητίζονται και αποσυντονίζονται, το Πεδίο Βολής Κρήτης (NATO Missile Firing Installation, NAMFI, πολυεθνικό κέντρο εκπαίδευσης σε βολές με πυραύλους, το οποίο κατασκευάστηκε με κονδύλια του ΝΑΤΟ), αλλά και καθαρά εθνικές στρατιωτικές και πολιτικές υποδομές που διατίθενται προς χρήση και αξιοποίηση από τους ΝΑΤΟικούς όποτε τις χρειάζονται, π.χ. η 115 Πτέρυγα Μάχης, ο Ναύσταθμος Κρήτης του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, το Ναυτικό Νοσοκομείο, το πολιτικό αεροδρόμιο των Χανίων, το πολιτικό λιμάνι κ.ά.

Σήμερα η Διαβαλκανική Σύνοδος των αρχηγών ΓΕΕΘΑ

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο συνέρχεται σήμερα στην Αθήνα η 11η Διαβαλκανική Σύνοδος σε επίπεδο αρχηγών ΓΕΕΘΑ, με συμμετοχές από Ελλάδα, Αλβανία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ, Ρουμανία, Σερβία και Τουρκία, την ώρα που κλιμακώνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες στα Βαλκάνια, στη Μαύρη Θάλασσα και τη Μέση Ανατολή γενικότερα, για τον έλεγχο στις πηγές και τους δρόμους της Ενέργειας. Θα παραβρεθούν, επίσης, και οι αρχηγοί ΓΕΕΘΑ ή αντιπρόσωποι αυτών της Σλοβενίας και της Κροατίας.
Αλλωστε, στη Σύνοδο έχουν επίσης προσκληθεί να συμμετάσχουν οι πρόεδροι των Στρατιωτικών Επιτροπών ΝΑΤΟ και ΕΕ, η διοικήτρια του ΝΑΤΟικού στρατηγείου στη Νάπολη (Allied Joint Force Command Naples), ενδεικτικό κι αυτό της σημασίας που δίνουν στη συνάντηση και βέβαια στις εξελίξεις στα Βαλκάνια οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις.
Στην ημερήσια διάταξη των εργασιών της Συνόδου προβλέπεται και ομιλία του γγ του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), Lamberto Zannier, ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα: «Γεωπολιτική σταθερότητα στη ΝΑ Ευρώπη - Ενεργειακές οδοί». Ακριβώς το πεδίο για το οποίο κλιμακώνονται οι ιμπεριαλιστικές κόντρες και η συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων.

Με τον «μπούσουλα» του κεφαλαίου για την Ενέργεια

Οι εξελίξεις στον τομέα της Ενέργειας θα απασχολήσουν εξάλλου και τη σημερινή συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ), το οποίο συνέρχεται στο υπουργείο Εξωτερικών, υπό την προεδρία του υπουργού Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, και τη συμμετοχή του υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Γ. Σταθάκη, ο οποίος θα κάνει και τη σχετική εισήγηση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται να γίνει εκτενής αναφορά στα βήματα του τελευταίου διαστήματος για την επίτευξη του στρατηγικού στόχου της ντόπιας αστικής τάξης περί μετατροπής της χώρας σε «βασικό ενεργειακό κόμβο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη» μέσω της διέλευσης αγωγών φυσικού αερίου, σύνδεσης δικτύων ηλεκτρισμού με γειτονικές χώρες, δημιουργίας σταθμών Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ). Η σημερινή κυβέρνηση, ακολουθώντας τα βήματα των προηγούμενων, θεωρεί καθοριστικής σημασίας την ενεργειακή συνεργασία με την Κύπρο, την Αίγυπτο και το Ισραήλ για την «περαιτέρω αναβάθμιση της γεωπολιτικής σημασίας της Ελλάδας».
Ο Γ. Σταθάκης αναμένεται να αναφερθεί στις εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο με την εξεύρεση μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και το αυξημένο ενδιαφέρον που εκδηλώνουν για την περιοχή τα μονοπώλια της Ενέργειας, «ανοίγοντας» φυσικά και την... όρεξη του ντόπιου κεφαλαίου.
Σε σχέση με αυτό, στο Συμβούλιο αναμένεται να συζητηθούν οι προσπάθειες για την κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού «East Med», που θα ξεκινά από τα υπεράκτια κοιτάσματα του Ισραήλ και της Κύπρου, θα συνεχίζει στην Ελλάδα και την Ιταλία και θα καταλήγει στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, για τη μεταφορά προς τις ευρωπαϊκές αγορές των ενεργειακών πόρων της περιοχής, τα ανταγωνιστικά σχέδια, όπως η κατασκευή άλλου αγωγού μέσω της Τουρκίας, τα σχέδια για υγροποίηση ορισμένων ποσοτήτων σε εγκαταστάσεις της Αιγύπτου και η μεταφορά τους με πλοία LNG, με τα οποία το τελευταίο διάστημα Ελληνες εφοπλιστές φαίνεται ότι ενισχύουν τους στόλους τους.
Ακόμη αναμένεται να συζητηθούν η πρόοδος στα έργα υποδομής σε αυτόν τον τομέα, η αναβάθμιση του τερματικού σταθμού της Ρεβυθούσας και το ενδιαφέρον για την κατασκευή πλωτής μονάδας αποθήκευσης και αεριοποίησης ΥΦΑ στη Βόρεια Ελλάδα, τα βήματα στα έργα κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου «TAP», την ίδια ώρα που συνεχίζονται οι διεργασίες, κυρίως στην κατεύθυνση αναζήτησης πόρων αλλά και των όρων οικονομικής βιωσιμότητας, για την κατασκευή του ελληνοβουλγαρικού διασυνδετήριου αγωγού «IGB» αλλά και του ελληνοϊταλικού υποθαλάσσιου αγωγού «IGI Poseidon», καθώς και οι στόχοι στον τομέα του ηλεκτρισμού, όπου μέσω του «Euro-Asia Interconnector» επιδιώκεται η διασύνδεση Ισραήλ, Κύπρου, Ελλάδας και αντίστοιχα μέσω του «Euro-Africa Interconnector» αναπτύσσεται ένα αντίστοιχο δίκτυο για την ηλεκτρική διασύνδεση Αιγύπτου, Κύπρου, Ελλάδας.
Τέλος, η έντονη κινητικότητα που καταγράφεται και στον τομέα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα, αλλά και η ενίσχυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο εγχώριο ενεργειακό μείγμα, πάντα σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ενεργειακής ατζέντας της ΕΕ.

Το τυράκι στη φάκα της ανάκαμψης...

Το τυράκι στη φάκα της ανάκαμψης...

Κάθε φορά που οι κυβερνήσεις, ειδικά τα τελευταία χρόνια, προχωρούσαν στη νομοθέτηση και εφαρμογή ενός νέου αντεργατικού - αντιλαϊκού πακέτου μέτρων, επικαλούνταν τον στόχο της επιστροφής στην ανάπτυξη, ως αναγκαία προϋπόθεση για την αύξηση της απασχόλησης και επομένως τη μείωση της ανεργίας, που εκτοξεύθηκε στα χρόνια της κρίσης. Το ίδιο κάνει τώρα και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση αθροίζονται στα προηγούμενα και στόχο έχουν να δημιουργήσουν καλύτερες προϋποθέσεις για την επένδυση κεφαλαίων. Είναι μέτρα που εξασφαλίζουν φτηνότερη εργατική δύναμη στις επιχειρήσεις και πρόσβαση σε δανεισμό με μικρότερο κόστος. Κάνουν τη νομοθεσία πιο «φιλική» στην επιχειρηματικότητα και ανοίγουν νέα πεδία κερδοφόρας δράσης για το κεφάλαιο.
Τέτοια μέτρα είναι, για παράδειγμα, οι νέες περικοπές στις συντάξεις και η φοροαφαίμαξη των πιο φτωχών εισοδημάτων, που διασφαλίζουν «δημοσιονομική σταθερότητα» και ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, η μονιμοποίηση - επέκταση του αντεργατικού πλαισίου, η μείωση των κονδυλίων για την επιδότηση των ανέργων και η επέκταση των προγραμμάτων ενεργητικής απασχόλησης, οι αυξήσεις στις εισφορές αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων αγροτών, που σπρώχνουν ακόμα περισσότερους στην καταστροφή και στην ανεργία, ενισχύοντας την τάση συγκέντρωσης του κεφαλαίου σε κλάδους και τομείς της οικονομίας.

***

Από την απαρίθμηση και μόνο των μέτρων προκύπτει ότι οι προϋποθέσεις για ανάκαμψη οικοδομούνται στα συντρίμμια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και βαθαίνουν σχετικά και απόλυτα τη φτώχεια για το λαό. Θα αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο για τα λαϊκά στρώματα αν η οικονομία περάσει σε φάση ανάπτυξης, όπως λέει η κυβέρνηση;
Πρώτα απ' όλα, τα μέτρα που παίρνονται τώρα και τα προηγούμενα, δεν είναι προσωρινά, αλλά ισχύουν στο διηνεκές, ανεξάρτητα από την πορεία της οικονομίας. Το επιβεβαιώνει περίτρανα η τελευταία συμφωνία, που επεκτείνει τα αντιλαϊκά μέτρα μετά το τέλος του μνημονίου και σε περίοδο που οι προβλέψεις μιλάνε για επιστροφή της οικονομίας σε ανάπτυξη.
«Μπορεί να είμαστε φτωχότεροι, αλλά τουλάχιστον οι νέοι θα βρίσκουν μια δουλειά», ανταπαντά η κυβέρνηση, που αποκλείει την αποκατάσταση ακόμα και των ελάχιστων από τις απώλειες που είχε ο λαός στα χρόνια της κρίσης. Μάλιστα, μέσα στον οίστρο τους, οι υπουργοί της κυβέρνησης μιλάνε για μείωση της ανεργίας στο 13,5% μέχρι το 2021, όταν όλες οι σχετικές μελέτες δείχνουν πως για την επίτευξη αυτού του στόχου θα χρειαστεί τουλάχιστον μια δεκαετία υψηλών και σταθερών ρυθμών ανάπτυξης, πράγμα δύσκολο να συμβεί...
Σε κάθε περίπτωση, μετά την εκτόξευση της επίσημης ανεργίας πάνω από το 27%, καταγράφεται τα τελευταία χρόνια μία σχετική αποκλιμάκωση γύρω στο 23%, που ξεκίνησε πριν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίστηκε τα δύο τελευταία χρόνια. Οι προβλέψεις βεβαίως μιλάνε για επιστροφή της ανεργίας στα επίπεδα του 2009 μετά από 20 - 30 χρόνια ανοδικής και αδιασάλευτης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Πώς μεταφράζεται όμως αυτή η σχετική μείωση της ανεργίας για εργαζόμενους και ανέργους;

***

Ο κατώτερος μισθός με τον οποίο αμείβεται σήμερα ένας εργαζόμενος είναι κατά 22% και 32% μικρότερος σε σχέση με πριν από το 2012 και εκεί προβλέπεται να παραμείνει για πολλά ακόμη χρόνια. Το ίδιο ισχύει και για τον μέσο μισθό. Το χαντακωμένο λαϊκό εισόδημα δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο να ανταποκριθεί στις αυξημένες φορολογικές και άλλες δαπάνες, κατάσταση που θα επιδεινωθεί κι άλλο από την παραπέρα απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών που καλύπτουν άμεσες λαϊκές ανάγκες (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, μετακινήσεις κ.ά.).
Επίσης, η πλήρης απασχόληση υποχωρεί σταθερά και κερδίζει έδαφος κάθε μορφής ευελιξία, καθώς μια κακοπληρωμένη θέση εργασίας μοιράζεται σε δύο και τρεις εργαζόμενους. Φτάσαμε, για παράδειγμα, στο σημείο, σήμερα, το 55% των νέων συμβάσεων μισθωτής εργασίας να είναι συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης και μόνο το 45% να είναι συμβάσεις με πλήρες ωράριο, με μικρές διακυμάνσεις στην αναλογία από μήνα σε μήνα.
Απ' αυτές, ένα μεγάλο μέρος είναι ορισμένου χρόνου, δηλαδή έχουν ημερομηνία λήξης. Ως αποτέλεσμα, πάνω από 600.000 μισθωτοί δουλεύουν με μερική απασχόληση και ο μισθός τους δεν ξεπερνά τα 400 ευρώ μεικτά!
Από την άλλη, στο όνομα της επιδότησης της εργασίας, κονδύλια του ΟΑΕΔ και άλλα, αντί να πηγαίνουν στην προστασία των ανέργων κατευθύνονται προς τις επιχειρήσεις για προσωρινές και κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Ετσι, μόνο ένας στους 10 ανέργους λαμβάνει επίδομα, ενώ και αυτό μειώθηκε κατά 100 ευρώ και βρίσκεται στα 360 ευρώ.

***

Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν εργαζόμενοι και άνεργοι στα χρόνια που η ανεργία μειώνεται και δεν αυξάνεται όπως προηγουμένως. Κι αυτή η μισοδουλειά - μισοζωή είναι ο «καθρέφτης» της ανάπτυξης που αναγορεύεται σε «εθνικό στόχο» από το κεφάλαιο και τα κόμματά του. Επομένως, καπιταλιστική ανάκαμψη σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων με όλες τις μορφές. Και σε αυτήν την προσπάθεια του κεφαλαίου στήριγμα αποτελούν όλα τα αντεργατικά μέτρα, παλιά και νέα, που δεν πρόκειται να αρθούν... Αλλωστε, δεν πρόκειται για προσωρινά μέτρα αλλά για αλλαγές αναγκαίες για την κερδοφορία του κεφαλαίου, για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητάς του, ζητούμενα και στόχοι που είχαν τεθεί πολύ πριν από την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης και που τα προηγούμενα χρόνια υλοποιήθηκαν με ταχύτητα.
Δηλαδή, αν υπάρξει ανάκαμψη στην καπιταλιστική οικονομία, έστω κι αν αυξηθεί η απασχόληση συγκριτικά με την περίοδο της κρίσης, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά να διασφαλίσουν τα στοιχειώδη για την επιβίωση θα συνεχίζουν να υπάρχουν, ενώ δεν πρόκειται να έρθουν επαναφορά δικαιωμάτων, κάλυψη των απωλειών των προηγούμενων χρόνων. Ταυτόχρονα, η εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων, των πολιτικών έντασης της εκμετάλλευσης θα έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Ενώ βεβαίως το σημαντικότερο είναι πως θα μεγαλώνει διαρκώς η απόσταση ανάμεσα στις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα να καλυφθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και στη μίζερη πραγματικότητα που ζει η πλειοψηφία του λαού.
Γι' αυτό χρειάζεται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα να διαχωριστούν από τα σχέδια, τους στόχους και την πολιτική του κεφαλαίου και των κομμάτων του, να απορρίψουν το «μικρότερο κακό». Να διεκδικήσουν ανάκτηση των απωλειών, βάζοντας πλάτη στην ανασύνταξη του κινήματος και στη συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, που θα συγκρούεται με το κεφάλαιο και την εξουσία του, παλεύοντας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.

«Δίψα» εμπλοκής...

«Δίψα» εμπλοκής...

Η «δίψα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για ακόμα βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, για λογαριασμό της εγχώριας αστικής τάξης, επιβεβαιώθηκε με τον πλέον «πανηγυρικό» τρόπο και για μια ακόμα φορά με τη συνέντευξη του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζ. Πάιατ, σε κυριακάτικη εφημερίδα.
Ο Αμερικανός πρέσβης, που έχει κατ' επανάληψη δηλώσει «εντυπωσιασμένος» από τις επιδόσεις της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την εμπλοκή στους αμερικανο-ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, είπε πως είναι η μακρόχρονη συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σε συνδυασμό με την κρίσιμη γεωγραφικά θέση της στο επίκεντρο των γεωστρατηγικών σχεδίων ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ, που κάνει ανθεκτική και με «λαμπρό» μέλλον την «επένδυση» των ΗΠΑ στη χώρα, ως ένα σταθερό πυλώνα για την προώθηση των επικίνδυνων σχεδίων τους στην περιοχή.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση με τα ίδια αυτά «χαρτιά» στα χέρια και με το βλέμμα στα «γεωστρατηγικά σχέδια» των μεγάλων καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών κέντρων που συγκρούονται στην περιοχή, επιδεικνύει μια πρωτόγνωρη κινητικότητα, διαβλέποντας μέσα στη φωτιά των ανταγωνισμών «ευκαιρίες» για τους εγχώριους ομίλους.
Στα πρόσφατα ταξίδια των κυβερνητικών στελεχών στις ΗΠΑ «έκλεισαν» η πολυετής ανανέωση της συμφωνίας για τη βάση της Σούδας, η «αναβάθμιση» των στρατιωτικών δυνατοτήτων της στην Ανατολική Μεσόγειο, «που θα υπηρετήσει τα κοινά συμφέροντα Ελλάδας - ΗΠΑ» στην περιοχή κ.ά. Διεκδικώντας ενεργότερους «ρόλους» βαθύτερης εμπλοκής, ως «δίαυλος» των επικίνδυνων αμερικανικών, ΝΑΤΟικών και ευρωενωσιακών σχεδίων στην περιοχή.
Το προηγούμενο διάστημα προωθήθηκαν συμμαχίες με άλλα καπιταλιστικά κράτη, π.χ. με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Κύπρο, σε μια προσπάθεια της κυβέρνησης να διεκδικήσει για την εγχώρια αστική τάξη κομμάτι από τη λεία στους δρόμους μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. «Προεκτείνοντας» και εκτός συνόρων, με την παρουσία ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων σε 13 αποστολές στο εξωτερικό, όπως και με τις αντίστοιχες διπλωματικές πρωτοβουλίες, το στόχο της αστικής τάξης της χώρας για Ελλάδα «ενεργειακό» και διαμετακομιστικό κόμβο, πύλη εισόδου στην ΕΕ.
Την ίδια στιγμή καλλιεργήθηκε ο εφησυχασμός για την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και κρατώντας επίμονα ανοιχτούς διαύλους, δρομολογώντας αρνητικές εξελίξεις και το κλείσιμο «ανοιχτών ζητημάτων» όπως π.χ. το Κυπριακό, για τη «σταθερότητα» της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων στην περιοχή.
Ενα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα, όπου αποτυπώνονται η επικίνδυνη αυτή εμπλοκή και η «σύμπτωση» συμφερόντων, είναι η «μπαρουταποθήκη» των Βαλκανίων, όπου συναντιούνται ανταγωνιστικά συμφέροντα των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Ρωσίας, αλλά και των αστικών τάξεων της Ελλάδας, της Τουρκίας και άλλων βαλκανικών κρατών.
Μέσα σε ένα τέτοιο φόντο, ο Αμερικανός πρέσβης δηλώνει ότι «η Ελλάδα παίζει ένα σημαντικό ρόλο που μπορεί όμως να γίνει σημαντικότερος», και την ίδια μέρα ο Ελληνας υπουργός Αμυνας ανοίγει ζητήματα για την ΠΓΔΜ και το «αν θα υπάρχει ως χώρα» το επόμενο διάστημα. Δημιουργεί ουσιαστικά προσχήματα επέμβασης «για την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών» και λέει εκ μέρους της ελληνικής αστικής τάξης ότι «θα ενεργήσουμε κατά τη δύναμη την οποία έχουμε στα Βαλκάνια».
Η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, η διεκδίκηση «ενεργότερων ρόλων» στις μοιρασιές των ιμπεριαλιστών, η άλλη ουσιαστικά «όψη» της αντιλαϊκής επίθεσης στο εσωτερικό, όχι μόνο δεν διασφαλίζουν τα συμφέροντα του λαού και την «ασφάλειά» του σε μια περιοχή που φλέγεται εξαιτίας ακριβώς των ανταγωνισμών αλλά, αντίθετα, μεγαλώνουν τους κινδύνους. «Εντός» κι «εκτός», οι στόχοι των καπιταλιστών δεν είναι στόχοι της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Οι επικίνδυνες εξελίξεις επιβάλλουν επαγρύπνηση και δράση, δυνάμωμα της πάλης για την απεμπλοκή της χώρας από τα επικίνδυνα σχέδια, αποδέσμευση από όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, που οι στόχοι του μυρίζουν αίμα για τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς της περιοχής.