Στα οπλαααααα

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Κυνηγούν τους εργαζόμενους που αγωνίζονται

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Κυνηγούν τους εργαζόμενους που αγωνίζονται

Για πολλοστή φορά η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ χρησιμοποιεί το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής προκειμένου να χτυπήσει τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, αυτή τη φορά εκείνες που εξελίσσονται ενάντια στα μέτρα που ανοίγουν το δρόμο για χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο.

Συγκεκριμένα, όπως ενημέρωσε τον «Ρ» ο αντιδήμαρχος καθαριότητας στο Δήμο Ελληνικού - Αργυρούπολης, Τ. Κοροβέσης, χτες το πρωί το Αστυνομικό Τμήμα Αργυρούπολης τον ρώτησε αν οι εργαζόμενοι στο δήμο κάνουν κατάληψη και σε ποιους χώρους, διευκρινίζοντας ότι τα στοιχεία αυτά τα ζητάει η Χρυσή Αυγή με Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή. Ο αντιδήμαρχος απάντησε ότι ο δήμος δε δίνει τέτοια στοιχεία.

Με την Ερώτηση αυτή η Χρυσή Αυγή ζητά μεταξύ άλλων να μάθει πόσα και ποια δημόσια κτίρια βρίσκονται υπό κατάληψη, τι θα κάνει η κυβέρνηση για να απομακρυνθούν οι καταληψίες και να επιβληθεί ο νόμος!

Η συνεργασία κυβέρνησης - Χρυσής Αυγής επιβεβαιώνεται συνεχώς. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

• Μετά από Ερώτηση της Χρυσής Αυγής, στα τέλη Οκτώβρη, με την οποία ζητούσε στοιχεία για το πόσοι μετανάστες εργάτες δουλεύουν και πού (φωτογραφίζοντας ότι ευθύνονται για την ανεργία των Ελλήνων), άμεσα κινήθηκε το υπουργείο Ανάπτυξης, έστειλε ως «εξαιρετικώς επείγον» υπόμνημα προς τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις να βρουν σχετικά στοιχεία και να τα αποστείλουν «εντός δύο ημερών».
• Τρεις μέρες μετά από Επίκαιρη Ερώτηση της Χρυσής Αυγής, για να «πάψει το ΑΠΘ να θυμίζει χωματερή», η κυβέρνηση στέλνει τα ΜΑΤ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης συλλαμβάνοντας έντεκα απεργούς εργάτες, με τη Χρυσή Αυγή να επικροτεί την επέμβαση και τις συλλήψεις.

Κανένας δήμος να μη δώσει στοιχεία

Τη Χρυσή Αυγή και την κυβέρνηση καταγγέλλει με ανακοίνωσή του το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής, απαιτώντας, παράλληλα, από τους δημάρχους να μη δώσουν κανένα στοιχείο.

Στην ανακοίνωση σημειώνεται: «Δεν είναι η πρώτη φορά που η Χρυσή Αυγή κάνει πλάτες στην πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης που είναι υπεύθυνη και για την κατάσταση που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι (...) Συμφωνεί με τις απολύσεις, με την υποχρηματοδότηση των δήμων, με τις ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, με τις ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.

Το μόνο που ξέρει είναι να λειτουργεί ως δουλεμπορικό γραφείο "ευρέσεως εργασίας", που στήνει πλάτες στην κυβέρνηση για να σπρώχνει στα αφεντικά, ως ντίλερ, τους πάμφθηνους (18 ευρώ μεροκάματο) Ελληνες εργάτες δίχως δικαιώματα ή ασφάλιση».

Ακόμα, το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής «καταγγέλλει την κυβέρνηση και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης που διαθέτει την Αστυνομία για να συγκεντρώνει στοιχεία από τους δήμους προκειμένου να απαντήσουν στη Χρυσή Αυγή. Απαιτούμε από τους δημάρχους να μη δώσουν κανένα στοιχείο για τους αγώνες των εργαζομένων στους δήμους».

Καταλήγοντας καλεί «όλα τα σωματεία και τους εργαζόμενους των δήμων με ανακοινώσεις τους να καταγγείλουν τη Χρυσή Αυγή, η οποία στοχοποιεί τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους και μπαίνει μπροστά για την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης χτυπώντας παράλληλα όλους εμάς».

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ Καταργείται!

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ

Καταργείται!

Με ρύθμιση της συγκυβέρνησης ανοιχτά θα είναι τις Κυριακές τα καταστήματα μέχρι 250 τετραγωνικά. Τέσσερις εκπτωτικές περίοδοι το χρόνο

Στην κατάργηση της αργίας της Κυριακής και σε επέκταση των περιόδων των εκπτώσεων προχωρά η κυβέρνηση, επιταχύνοντας τις αντιδραστικές αλλαγές στο πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς. Με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, που αποτελεί πάγιο αίτημα δεκαετιών του μεγάλου κεφαλαίου, η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ καταφέρνει ακόμα ένα συντριπτικό χτύπημα στους εκατοντάδες χιλιάδες εμποροϋπαλλήλους, οι οποίοι μετά τα αλλεπάλληλα πλήγματα που δέχτηκαν στις εργασιακές τους σχέσεις και το εισόδημά τους, τώρα καλούνται να υποταχθούν και στην κατάργηση της αργίας της Κυριακής (σχετικό ρεπορτάζ στη σελ. 17) .

Παράλληλα, οι κυβερνώντες επιταχύνουν το επιθυμητό, για τις πολυεθνικές του κλάδου του εμπορίου, βίαιο ξεκλήρισμα χιλιάδων και χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, οι οποίοι σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αντέξουν την αύξηση του λειτουργικού κόστους, την αύξηση των ωρών εργασίας τους αλλά και τον ανταγωνισμό με τις μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου, οι οποίες έχουν τα οικονομικά περιθώρια να πιέζουν και να σφίγγουν τη θηλιά του ανταγωνισμού γύρω από το λαιμό εκείνων των μικρών που εξακολουθούν να αντέχουν.

Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ είναι προφανές ότι αδιαφορεί πλήρως για το γεγονός ότι στις σημερινές συνθήκες υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες μικρέμποροι που κάποιες μέρες δεν κάνουν καν «σεφτέ», ωστόσο είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στην ικανοποίηση της απαίτησης που εδώ και χρόνια προβάλλουν τα μονοπώλια και τα εμπορικά συγκροτήματα, με στόχο το ξαναμοίρασμα της αγοράς σε μια χούφτα από αυτά, αξιοποιώντας τις ανατροπές που έχουν προηγηθεί στις εργασιακές σχέσεις και στο εμπόριο.

Οπως ανακοίνωσε χτες η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, δίνοντας στη δημοσιότητα το περιεχόμενο του νέου Αγορανομικού Κώδικα, που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση για τις επόμενες βδομάδες, με στόχο να έχει ψηφιστεί στη Βουλή μέσα στο Γενάρη, οι διατάξεις του προβλέπουν:

• Επιτρέπεται όλες τις Κυριακές του χρόνου η λειτουργία των καταστημάτων με επιφάνεια μέχρι 250 τετραγωνικά μέτρα, από τις 10 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα. Ο περιορισμός των τετραγωνικών υποτίθεται ότι γίνεται για... προστασία των «μικρών» εμπόρων. Μόνο που οι μικρέμποροι ανέκαθεν τόνιζαν ότι εκείνο που λείπει δεν είναι οι ώρες λειτουργίας των καταστημάτων, αλλά οι πελάτες που μπορούν να αγοράσουν τα εμπορεύματά τους, άσε που τα καταστήματά τους είναι πολύ μικρότερα. Από τη ρύθμιση εξαιρούνται, λέει, τα καταστήματα που ανήκουν σε αλυσίδες και τα λεγόμενα «shops in a shop», τύπου «Notos Gallery». Αξίζει να σημειωθεί ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου φάνηκε να «μασάει τα λόγια της» για το εάν στις εξαιρέσεις περιλαμβάνονται και τα εμπορικά κέντρα τύπου «Mall» και «εκπτωτικά χωριά», με τον υφυπουργό Ανάπτυξης, Θ. Σκορδά, να δηλώνει ότι εξαιρούνται και αυτά και ότι, «εάν χρειαστεί», θα ενταχθεί σχετική διευκρίνιση στις προωθούμενες διατάξεις. Το απόλυτα βέβαιο είναι ότι οποτεδήποτε τα μεγάλα καταστήματα και τα πολυκαταστήματα θελήσουν, τώρα ή στο μέλλον, να ανοίγουν, θα ανοίγουν!
• Ολα ανεξαιρέτως τα καταστήματα θα είναι ανοιχτά επτά Κυριακές το χρόνο, και συγκεκριμένα, δύο Κυριακές πριν τα Χριστούγεννα (κατ' εξαίρεση φέτος η δεύτερη Κυριακή θα είναι η 30ή Δεκέμβρη), μία πριν το Πάσχα (Κυριακή των Βαΐων) και από μία σε καθεμιά από τις τέσσερις εκπτωτικές περιόδους, την πρώτη Κυριακή κάθε περιόδου.
• Αυξάνονται - με εξαίρεση την αγορά αυτοκινήτου - από δύο σε τέσσερις οι εκπτωτικές περίοδοι στη διάρκεια του χρόνου. Συγκεκριμένα, η πρώτη θα είναι από τη δεύτερη Δευτέρα του Γενάρη μέχρι το τέλος Φλεβάρη, η δεύτερη από τη δεύτερη Δευτέρα του Ιούλη μέχρι το τέλος Αυγούστου, η τρίτη το πρώτο δεκαήμερο του Μάη και η τέταρτη το πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη.

Με τις νέες διατάξεις του Αγορανομικού Κώδικα, μεταξύ άλλων ενοποιείται η διαδικασία ελέγχων και επιβολής κυρώσεων για παραβάσεις της αγορανομικής νομοθεσίας, προβλέπεται ότι με υπουργικές αποφάσεις θα καθοριστεί το ύψος των προστίμων με συγκεκριμένα κριτήρια που θα περιορίζουν το εύρος τους, αυστηροποιούνται οι ποινές στις περιπτώσεις διακίνησης επικίνδυνων τροφίμων και εγκατάστασης καταδολιευτικών μέσων στις αντλίες καυσίμων, προβλέπεται πρόστιμο ύψους 30.000 ευρώ και ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 6 μηνών για «πειραγμένες» αντλίες και αφαιρείται οριστικά η άδεια λειτουργίας του πρατηρίου.

Τι έγινε το '53 με το γερμανικό χρέος;

Τι έγινε το '53 με το γερμανικό χρέος;

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει διευθέτηση του ελληνικού χρέους ανάλογη με αυτή που έγινε στη Γερμανία το 1953. Τι έχει να κερδίσει ο λαός;

Μιλώντας στο βρετανικό «Guardian», ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι «η μόνη βιώσιμη λύση είναι ένα κούρεμα του χρέους, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για ολόκληρη την νότια περιφέρεια». Επανέλαβε την πρόταση για «μια διεθνή συνδιάσκεψη, όπως αυτή που έγινε στο Λονδίνο το 1953 και απάλλαξε τη Γερμανία από το 60% του χρέους της». Σε άλλες παρεμβάσεις του, ο Αλ. Τσίπρας συνοδεύει αυτήν την πρόταση με το αίτημα για ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα. «Ζητούμε, επίσης, για την ώρα, ένα μορατόριουμ της εξυπηρέτησης του χρέους, έτσι ώστε να μπορούμε να ανακατευθύνει τα χρήματα για την ανάπτυξη», κατέληξε μεταξύ άλλων ο Αλ. Τσίπρας, λέγοντα ότι τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν θα χρησιμοποιηθούν «για την επανεκκίνηση της ετοιμοθάνατης ελληνικής οικονομίας» και αυτό «θα είναι μια win-win λύση». Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει διαχείριση του χρέους «αλά ΔΝΤ», αναγνωρίζει την υποχρέωση του λαού να αποπληρώσει έστω και μέρος από το χρέος της πλουτοκρατίας και διαβεβαιώνει ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα πολιτευθεί σε απόλυτη συνεννόηση με δανειστές και εταίρους, αφού λέει ότι «θέλουμε να συμφωνήσουμε με τους δανειστές μας σε μια αξιόπιστη λύση» και μάλιστα «το συντομότερο δυνατό». Για κερασάκι στην τούρτα, καλλιεργεί αυταπάτες ότι από τις ενδοκαπιταλιστικές συμφωνίες και τους συμβιβασμούς μπορούν να βγουν εξίσου κερδισμένοι ο λαός και τα μονοπώλια, με μια λύση «win-win», όπως ονομάζει τη συμφωνία για το χρέος που ζητάει.

Τι ήταν, όμως, η συμφωνία του '53 για το χρέος της Γερμανίας και πόσο ωφελημένος βγήκε ο λαός; Η Συμφωνία του Λονδίνου για το γερμανικό χρέος έγινε ανάμεσα στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας από τη μία και τις συμμαχικές δυνάμεις από την άλλη. Η γερμανική κυβέρνηση, υπό τον καγκελάριο Κόνραντ Αντενάουερ, ανέλαβε τη δέσμευση να ξοφλήσει τα χρέη που δημιουργήθηκαν την περίοδο 1919 - 1945. Οι Γερμανία και οι δανειστές της αποφάσισαν το προπολεμικό, αλλά και το μεταπολεμικό γερμανικό χρέος να «κουρευτεί» κατά τουλάχιστον 50%, ενώ παράλληλα επεκτεινόταν η αποπληρωμή σε πάνω από 30 χρόνια. Η συμφωνία του '53 είχε τον ίδιο ακριβώς στόχο με το σχέδιο Μάρσαλ: Να ανορθώσει την καπιταλιστική οικονομία και να θωρακίσει την αστική εξουσία, εξασφαλίζοντας κεφάλαια για τους ίδιους μονοπωλιακούς ομίλους που στήριξαν προπολεμικά την άνοδο του Χίτλερ. Στα παραπάνω, πρέπει να προστεθεί ο συνολικός σχεδιασμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη διαπάλη με το σοσιαλιστικό στρατόπεδο που είχε δημιουργηθεί με την πάλη των λαών μετά την ήττα του φασισμού.

Στο ίδιο το γερμανικό έδαφος, παρά τη Συνθήκη του Πότσνταμ, που προέβλεπε ενιαίο γερμανικό κράτος, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προχώρησαν το Μάη του 1949 στην ίδρυση της ΟΔΓ, που αξιοποίησε τα πρώην ναζιστικά στοιχεία και αξιοποιήθηκε ως το σύνορο των δύο κόσμων, του καπιταλισμού και του σοσιαλισμού. Τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου στα ανατολικά εδάφη που έλεγχε η ΕΣΣΔ, δημιουργήθηκε ένα σοσιαλιστικό κράτος, η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, με τη θέληση του λαού της. Η θωράκιση της καπιταλιστικής Δυτικής Γερμανίας ήταν δηλαδή μετά τον πόλεμο υπόθεση συνολικά του ιμπεριαλισμού. Εξ ου και η στήριξή της με αμύθητα κεφάλαια στην πλουτοκρατία, που εξασφάλισαν αλματώδεις ρυθμούς ανάπτυξης πολύ πριν τη συμφωνία για το χρέος το 1953. Για παράδειγμα, το 1951 το δυτικογερμανικό ΑΕΠ είχε πιάσει τα προπολεμικά επίπεδα (1938), καθώς και η παραγωγικότητα ήταν ήδη στα επίπεδα του 1936. Ενδεικτικά, το 1950, η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε με ρυθμό 20%, ενώ το 1951 αυξήθηκε με ρυθμό 18,1%. Το «σχέδιο Μάρσαλ» χρηματοδότησε το 40% των επενδύσεων στην εξόρυξη το 1949 - '50, το 20% των επενδύσεων σε ηλεκτρισμό το 1949 - '51 και το 15% των επενδύσεων στον κλάδο του μετάλλου το 1950 - '51.

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι το «κούρεμα» του χρέους έγινε συμπληρωματικά στο σχέδιο Μάρσαλ και είχε στόχο να απελευθερώσει κεφάλαια για την ντόπια πλουτοκρατία. Στόχος ήταν η ιμπεριαλιστική στήριξη για να γίνει η Δυτική Γερμανία ο πολιορκητικός κριός για το νέο κοινωνικοοικονομικό σύστημα που οικοδομούνταν. Οι όποιες κατακτήσεις των Γερμανών εργατών, αξιοποιήθηκαν την ίδια περίοδο κυρίως στον ανταγωνισμό με τις σοσιαλιστικές χώρες που έπαιρναν μέτρα υπέρ των εργαζομένων. Απόδειξη γι' αυτό είναι ότι όταν ανατράπηκε ο σοσιαλισμός ξεκίνησε και η μεγάλη ρεβάνς κατά των εργατικών δικαιωμάτων στις δυτικές καπιταλιστικές χώρες. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει σήμερα «κούρεμα» του χρέους και σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα, με τον ίδιο ακριβώς στόχο: Να εξασφαλίσει κονδύλια για την πλουτοκρατία για να κάνει επενδύσεις και ανάπτυξη, υποσχόμενος μάλιστα ότι από αυτή θα αποπληρωθεί το χρέος. Από αυτή την ανάπτυξη, τίποτα δεν έχει να κερδίσει ο λαός. Ο νέος κύκλος κερδοφορίας του κεφαλαίου θα γίνει στα ερείπια των εργατικών κατακτήσεων και δε θα εμποδίσει, αλλά θα επιταχύνει την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία τους.

Μύθοι και σκληρή πραγματικότητα

Μύθοι και σκληρή πραγματικότητα

Πολύτιμες υπηρεσίες στην κυβέρνηση, για να «αποκοιμίσει» το λαό και να περάσει τα βάρβαρα μέτρα με τις μικρότερες αντιδράσεις, προσφέρουν τα αστικά ΜΜΕ που καλλιεργούν με ένταση το σενάριο για τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, καλλιεργώντας κάλπικες ελπίδες ότι τάχα μπορεί βγάλουν τη χώρα από την κρίση και να σώσουν το λαό από τη φτώχεια. Αν και επίσημα, η κυβέρνηση κρατά αποστάσεις από τη σεναριολογία, ωστόσο αυτοί επιμένουν να εμφανίζουν ως βέβαιη την ύπαρξη ανεξάντλητων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων υπολογίζοντας, μάλιστα, τα οφέλη στα 270 δισεκατομμύρια έως και 1,3 τρισ. δολάρια. Μόλις, όμως, την περασμένη Παρασκευή, ο υπουργός Περιβάλλοντος Ευ. Λιβιεράτος δήλωσε ότι οι γεωφυσικές έρευνες του νορβηγικού πλοίου PGS για την ανεύρεση πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο θαλάσσιο χώρο της Ελλάδας αναμένεται να ολοκληρωθούν το Φλεβάρη του 2013, επισημαίνοντας ότι «το 2014 θα μπορούμε να γνωρίζουμε με ακρίβεια τις ποσότητες υδρογονανθράκων που μπορούν να εξορυχτούν», ενώ «η εισροή χρημάτων στο ελληνικό Δημόσιο από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων εκτιμάται για μετά από 5-10 χρόνια». Ανεξάρτητα, όμως, από την ακριβή ποσότητα των υδρογονανθράκων και το χρονικό διάστημα που θα αρχίσει η εξόρυξή τους - πάντως όχι νωρίτερα από 7-8 χρόνια - το κυριότερο είναι ότι ο λαός δεν πρόκειται να επωφεληθεί στο ελάχιστο από το «νέο Ελντοράντο». Ολη η «δουλειά» - επένδυση είναι υπόθεση που θα ανατεθεί εξολοκλήρου σε πολυεθνικές που βέβαια θα πάρουν το μερίδιο του λέοντος. Τα όποια έσοδα εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία, πιθανότατα θα πάνε κατευθείαν στα ταμεία των ξένων δανειστών για την εξόφληση του χρέους. Το συμπέρασμα είναι ένα. Ο πλούτος της χώρας κατασπαταλιέται και λεηλατείται στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης προς όφελος των μονοπωλίων. Για να ωφεληθεί ο λαός απαιτείται να διαλέξει αποφασιστικά τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου η οργάνωση της οικονομίας θα γίνεται με αποκλειστικό γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες από μια λαϊκή εξουσία.