30 Σεπ 2012

Ντοκουμέντο, αποκλειστικό, απόρρητο έγγραφο φωτιά.


Ντοκουμέντο, αποκλειστικό, απόρρητο έγγραφο φωτιά. 

Η στήλη, επιβεβαιώνοντας και τον ενημερωτικό της χαρακτήρα, είναι στην ευχάριστη θέση να δημοσιεύσει κείμενο non paper, απόρρητον και διαβαθμισμένο, που έφτασε στα χέρια της, ύστερα από ενδελεχή έρευνα, μέσα στα πλαίσια του αποκαλυπτικού ρεπορτάζ, δηλαδή τυχαία! Το κείμενο φέρει ημερομηνία 30 Αυγούστου 2012,  είναι χαρακτηρισμένο ως «άκρως απόρρητο» και  αφορά τις άμεσες προτάσεις των επιτελών των τριών κομμάτων που στηρίζουν την τρέχουσα κυβέρνηση. Απευθύνεται προς το γραφείο της ανωτέρας διοίκησης της Τρόικας. 

(Τα σχόλια σε παρένθεση είναι της ελληνοφρένειας, ύστερα πάντα από ενδελεχή μελέτη και έρευνα…) 

Α. Προτάσεις άμεσης απόδοσης: 

- Εκτέλεση δια τουφεκισμού συνταξιούχων άνω των 75 ετών, των ταμείων ΝΑΤ, ΟΓΑ και Δημοσίου. (με το συγκεκριμένο μέτρο διαφωνεί η ΔΗΜΑΡ, προτείνοντας να εξαιρεθούν οι συνταξιούχοι ΟΓΑ και αντί τυφεκισμού να προτιμηθεί απαγχονισμός) 

- Μείωση μισθού σε όλους τους υπαλλήλους ΔΕΚΟ, (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κλπ), σε ποσοστό 95%. (με το συγκεκριμένο μέτρο διαφωνεί το ΠΑΣΟΚ προτείνοντας αντί της περικοπής των μισθών, η οποία έχει επαναληφθεί στο παρελθόν,  να προτιμηθεί η περικοπή των ίδιων των εργαζομένων. Η ΔΗΜΑΡ ακόμη δεν έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια επί του θέματος, μέχρις ότου διευκρινιστεί αν η περικοπή ανθρώπων θα είναι κάθετη ή οριζόντια). 

- Καθιέρωση έκτακτου φόρου για τους Υδροχόους. (ο περίφημος «Ζωδιακός φόρος του Υδροχόου», σύμφωνα με τον οποίο, όλα τα ζώδια θα πληρώνουν 2% επί των ακαθαρίστων αποδοχών τους, πλην των υδροχόων, που θα πληρώνουν όσο οι Ζυγοί και οι Ταύροι μαζί. Με τον φόρο αυτό όπως καταλαβαίνετε, διαφωνεί κάθετα η ΔΗΜΑΡ, προτείνοντας να εξαιρεθούν και οι Κριοί, ή τουλάχιστον όσοι έχουν ωροσκόπο στον Παρθένο. Το τελευταίο είναι για τον Φ. Κουβέλη θέμα κόκκινης γραμμής). 

- Έκτακτη εισφορά για όλους τους ανέργους. (το μέτρο αφορά όσους δεν εργάστηκαν τους τελευταίους 6 μήνες. Προβλέπεται η καταβολή από τους ίδιους τους ανέργους «μηνιαίου τέλους Ανεργίας», το οποίο θα είναι 50 λεπτά την ημέρα. Ο κάθε άνεργος θα πληρώνει το ποσό που του αναλογεί, στα ταμεία ανεργίας. Οι ποινές για τους παραβάτες θα είναι αυστηρές, πχ υποχρεωτικό άκουσμα επί 12ώρου, του νέου cd του Γιώργου Νταλάρα. Με το μέτρο διαφωνεί η ΝΔ, γιατί ακόμη δεν γνωρίζει κάτι σχετικό, αφού είναι μια κοινή μυστική πρόταση- έκπληξη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. 

- Καθιέρωση του ουρομετρητή για όλους τους έλληνες και τις ελληνίδες, από 1ης Οκτωβρίου. (πρόκειται για μια συσκευή, ανιχνευτής- μετρητής, που τοποθετείται στην λεκάνη της τουαλέτας και μετρά τα λίτρα ούρων των μελών της οικογένειας και  τις ημερήσιες επισκέψεις αυτών, στην τουαλέτα. Είναι μια ευρεσιτεχνία γερμανικής προέλευσης και αναμένεται να αποδώσει άμεσα ρευστό στα κρατικά ταμεία. Οι συσκευή του κάθε σπιτιού θα επικοινωνεί με ένα κέντρο καταγραφής και τεκμηρίωσης το οποίο θα καταμετρά τα λίτρα ούρων κάθε μέλους της οικογένειας και θα αποστέλλει εβδομαδιαίους λογαριασμούς. Με το μέτρο συμφωνούν και τα τρία κόμματα. Η ΔΗΜΑΡ, όμως έχει προτείνει να τοποθετηθούν ανάλογες συσκευές και στα WC, των σπιτιών, ώστε να παταχθεί και η ουροδιαφυγή των επισκεπτών). 

- Θέσπιση φόρου Ξενίου Διός. (πρόκειται για έναν νέο φόρο, με το όνομα «Ξένιος Ζεύς». Ο τρόπος υπολογισμού του θα είναι πολύ απλός. Για κάθε έναν αλλοδαπό που θα συλλαμβάνουν οι αρχές, θα συλλαμβάνεται και ένας καθαρόαιμος έλληνας, που τυχαίνει να βρίσκεται στην περιοχή της σύλληψης. Εκτιμάται ότι με αυτό το μέτρο δεν θα υπάρξει απολύτως κανένα θετικό αποτέλεσμα στο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Με το μέτρο διαφωνεί έντονα ο Γρηγόρης Ψαριανός, τις ζυγές μέρες. 

- Καθιέρωση φόρου βαδίσματος πεζοδρομίων. (το μέτρο αφορά όσους βαδίζουν στα πεζοδρόμια της πόλης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Τρόικας καθημερινά χρησιμοποιούν τα πεζοδρόμια της Αθήνας περίπου 3 εκ κάτοικοι. Προτείνεται λοιπόν ο ομώνυμος φόρος πεζοδρομίου, ο οποίος θα είναι 0,20 λεπτά για κάθε 10 μέτρα πεζοδρομίου που χρησιμοποιήθηκε. Το μέτρο αναμένεται να αποδώσει άμεσα 2 δις ευρώ, τα οποία θα ριφθούν και αυτά χωρίς αποτέλεσμα, στην ατέλειωτη τρύπα των ελλειμμάτων.  Τα επιτελεία των τριών κομμάτων είναι απολύτως σύμφωνα με το συγκεκριμένο μέτρο, ενώ απομένει να βρεθεί ο τρόπος υπολογισμού και καταμέτρησης των χρηστών των πεζοδρομίων. Η ΔΗΜΑΡ και ο Μανόλης Καψής πρότεινε το μέτρο να έχει αναδρομική ισχύ από την αρχή του χρόνου. 

- Επέκταση του μέτρου των διοδίων. (πρόκειται για ένα εκτεταμένο πρόγραμμα είσπραξης χρημάτων μέσω διοδίων. Έτσι προτείνεται να κατασκευαστούν σταθμοί διοδίων, στις εισόδους πολυκατοικιών, πλατειών, πάρκων, καταστημάτων, σπηλαίων και νοσοκομείων. Με αυτό το τελευταίο διαφωνεί η ΔΗΜΑΡ, η οποία αναδεικνύοντας το αριστερό της προφίλ, αρνείται την τοποθέτηση διοδίων στα νοσοκομεία, αφήνοντας όμως ανοικτό το ενδεχόμενο τοποθέτησης διοδίων στα χειρουργεία. Ύστερα από πρόταση του ΠΑΣΟΚ, θα προβλέπεται έκδοση εκπτωτικής κάρτας, από την οποία θα συλλέγονται πόντοι για  αγορά ομπρελών. 

- Έκτακτο τέλος άλλης ζωής. (πρόκειται για έναν φόρο που αφορά τους πάντες γιατί έχει να κάνει με τον θάνατο, που επίσης αφορά τους πάντες. Ο υπολογισμός του είναι λίγο περίπλοκος και γίνεται με ένα μαθηματικό τύπο, ο οποίος υπολογίζει τον φόρο του καθενός, ανάλογα με τα χρόνια ζωής και τα προβλήματα υγείας. Για παράδειγμα, ηλικιωμένος με καρδία, θα πληρώνει φόρο διπλάσιο από κάποιον νέο χωρίς πρόβλημα υγείας, ο οποίος όμως θα πληρώνει και αυτός  φόρο, ίσο με τα χρόνια που του απομένουν μέχρι να πάθει το πρώτο έμφραγμα. Η ιδέα ανήκει στον Φίλιππο Σαχινίδη και τιμήθηκε γι αυτή του την πατέντα, από το μορφωτικό ίδρυμα Ελασσόνας και το ίδρυμα εφαρμοσμένων οικονομικών της Μινεσότα). 

Καλή σχολική χρονιά! 

Καλά σαράντα τους! 

Οργανωμένη απάντηση στους φασίστες δουλέμπορους


ΟΥΣΤ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ...

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ - ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Οργανωμένη απάντηση στους φασίστες δουλέμπορους

Ανακοίνωση για το ρόλο της «Χρυσής Αυγής» ενάντια σε εργαζόμενους και άνεργους


Ψήφισμα με το οποίο καταγγέλλει τη δράση της «Χρυσής Αυγής» στον κλάδο εξέδωσε στην πρόσφατη Γενική του Συνέλευση το Σωματείο Καθαριστών - Καθαριστριών Νομού Αττικής, τονίζοντας: «Ουστ δουλέμποροι (...) Λειτουργεί ως δουλεμπορικό γραφείο και κανονίζει με τους εργοδότες φτηνούς εργάτες με ημερομίσθια που δεν θα καθορίζονται από τις συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ωράρια εργασίας, χωρίς ασφάλιση».

Όπως επισημαίνει το Σωματείο, «χωρίζουν τους εργαζομένους σε Ελληνες και μετανάστες για να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο η εκμετάλλευσή μας. Με αυτό τον τρόπο οι εργοδότες θα γίνουν πλουσιότεροι γιατί θα έχουν εργαζομένους που θα δουλεύουν όπως θέλουν, όποτε θέλουν και όποτε έχουν λεφτά θα τους πληρώνουν.
Η "Χρυσή Αυγή" συμφωνεί:
-- Με την άγρια εκμετάλλευση των Ελλήνων εργαζομένων από τους εργολάβους στην καθαριότητα, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα (Πολυτεχνείο - Πανεπιστήμιο), στα Νοσοκομεία, στον ΗΣΑΠ, στο ΜΕΤΡΟ, στην ΕΘΕΛ.
-- Με την καθυστέρηση των πληρωμών, την αλλαγή των ωραρίων, τη μείωση στους μισθούς και τα μεροκάματα, προσλαμβάνουν Ελληνες εργαζόμενους και τους έχουν να δουλεύουν "ήλιο με ήλιο".
Γνωρίζουμε ότι οι δουλέμποροι της "Χρυσής Αυγής" είναι μηχανισμός, θέλουν να χτυπήσουν τους αγώνες μας, παρουσιάζονται ως αντισυστημικοί, όμως μπροστά στους εργολάβους και τους μεγαλοβιομήχανους "χτυπάνε προσοχές".
Εχουμε εμπειρία σαν εργαζόμενοι στην καθαριότητα, αντιμετωπίσαμε τις απειλές και τα βιτριόλια της εργοδοσίας, τους μπράβους των εταιρειών στις περιφρουρήσεις των απεργιών έξω από τα νοσοκομεία και άλλους χώρους δουλειάς».
Και καταλήγει: «Σαν κλάδος θα αντιμετωπίσουμε και σήμερα τους δουλεμπόρους της "Χρυσής Αυγής" γιατί γνωρίζουμε ότι η δική μας δύναμη είναι η οργάνωσή μας στο σωματείο, στη γειτονιά, στην αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους ανεξάρτητα από ποια χώρα προέρχονται γιατί όταν εμείς αποφασίσουμε να πάρουμε την κατάσταση στα δικά μας χέρια δεν θα μπορούν να μας σταματήσουν ούτε οι εργοδότες, ούτε οι φασιστικές ομάδες».
 
πηγή
 

Τσακιστε το φασισμο


Δελτίο Τύπου της Ένωσης Αφρικανών Γυναικών 





Εμείς οι γυναίκες που συμμετέχουμε στην «Ένωση Αφρικανών Γυναικών» θέλουμε να εκφράσουμε την ανησυχία μας και τον αποτροπιασμό μας για την ισοπέδωση του κέντρου, όπου στεγάζει τις δραστηριότητές της η Κοινότητα της Τανζανίας, την περασμένη Δευτέρα 24 Σεπτέμβρη και όσα ακολούθησαν στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα. 

Η Κοινότητα της Τανζανίας αξιοποιεί το χώρο αυτό, χρόνια τώρα, στην περιοχή της Κυψέλης, στην προσπάθειά της να δώσει ευκαιρίες έκφρασης στα μέλη της και δυνατότητα επικοινωνίας με την ελληνική κοινωνία.

Οι επιθέσεις αυτού του τύπου – και άλλες πόσες μη καταγεγραμμένες - έρχονται να προστεθούν σε μια μακρά σειρά επιθέσεων, σε χώρους κοινωνικής δράσης, σε χώρους λατρείας προσφύγων και μεταναστών/ριων, σε ανύποπτους περαστικούς ή ακόμα και μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. 

Εμείς οι γυναίκες της Ένωσης Αφρικανών Γυναικών πιστεύουμε ότι οι επιθέσεις αυτές, αποτελούν φυσική συνέχεια των επιχειρήσεων «Σκούπα», καθώς και της ατιμωρησίας ανθρώπων που κατηγορούνται για εγκληματικές πράξεις εναντίον προσφύγων και μεταναστών/ριων. 

Οι αφρικανικές κοινότητες πάντα προσπαθούσαν με τη δράση τους να αγωνιστούν για ένα καλύτερο μέλλον, μαζί με τους Έλληνες και τις Ελληνίδες ενάντια στη φτώχεια, τον παραλογισμό ως μια ενιαία και δυναμική κοινότητα που διεκδικεί το δίκιο της. 
Σε πείσμα όσων κόβουν τις γέφυρες, εμείς θέλουμε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για το αυτονόητο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στην ασφάλεια, την αξιοπρέπεια και την ειρηνική συνύπαρξη.

Δεν θέλουμε να νικήσει ο ρατσισμός.

Δεν θέλουμε να εξαφανιστεί κάθε ελπίδα.

Δεν θέλουμε να ξαναρχίσουμε από το μηδέν έναν αγώνα που θα έπρεπε να έχει ήδη τελειώσει.

Καλούμε κάθε αλληλέγγυο και αλληλέγγυα με τους αγώνες μας, να καταδικάσει την επίθεση εναντίον της Κοινότητας της Τανζανίας και να σταθεί στο πλευρό των μεταναστευτικών κοινοτήτων στην αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας, των πογκρόμ και του φασιστικού μίσους.


http://www.africanwomen.gr/ 

Σημ. Ευχαριστουμε τη φιλη@zaira που μας το εστειλε




 Αναρτήθηκε από  Elva

Το internet μπορεί και πρέπει- να γίνει ένα εργαλείο στην πάλη της εργατικής τάξης για τη χειραφέτησή της και το χτίσιμο της δικής της εξουσιας.


Το internet μπορεί και πρέπει- να γίνει ένα εργαλείο στην πάλη της εργατικής τάξης για τη χειραφέτησή της και το χτίσιμο της δικής της εξουσιας.
Παμε καλα,δεν λεω,αλλα πρεπει να οργανωθουμε-συσπειρωθουμε και αλλο.


Για την εμπέδωση της εκμετάλλευσης.
 Η ίδια η ανάπτυξη της τεχνολογίας αυτής και η διάδοσή της σε μεγάλο κομμάτι κόσμου είναι πεδίο ανάπτυξης ιδεολογημάτων που σκοπό έχουν να κρύψουν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της εποχής που ζούμε. Η άρχουσα τάξη και οι αστοί ιδεολόγοι κάνουν λόγο για την Ε-κοινωνία της πληροφορίας,στην οποία όλοι έχουν ευκαιρίες να ζήσουν και να εξελιχθούν, εξαιτίας της ευκολότερης πρόσβασης σε ένα σωρό πληροφορίες. Τέτοιες αντιλήψεις, όχι μόνο συσκωτίζουν το χαρακτήρα της σύγχρονης εποχής, στην οποία όλο και σκληραίνει η καπιταλιστική εκμετάλλευση, αλλά και την ίδια την έννοια της πραγματικής γνώσης, η οποία ταυτίζεται με τη συλλογή σκόρπιων πληροφοριών. Αποκρύπτουν, έτσι, το γεγονός ότι η γνώση που είναι διαθέσιμη για την πλειοψηφία του λαού όλο και φτωχαίνει,αντικαθίσταται από σκόρπιες γνώσεις,και ακριβώς αυτή η φτωχή γνώση αποτελεί τη βάση για τη διάδοση τέτοιων ιδεολογημάτων.


Ηλεκτρονική E-αντεπίθεση.
 Η λειτουργία του διαδικτύου, όπως και κάθε δραστηριότητά στα πλαίσιά του,αντανακλά όσα συμβαίνουν στην κοινωνία. Έτσι, ο έλεγχός του δεν θα μπορούσε να παραμείνει απόλυτα στα χέρια εκείνων που το ανέπτυξαν και το ελέγχουν. Η κοινωνική διαπάλη, λοιπόν, αποτυπώνεται και στην εξέλιξη του διαδικτύου.

 Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μουσική βιομηχανία των δισκογραφικών, η οποία έσπασε τα μούτρα της στο διαδίκτυο,όταν εκατομμύρια χρηστών άρχισαν να ανταλλάζουν μεταξύ τους ηλεκτρονικά αρχεία μουσικής (mp3). Παρά τις προσπάθειες καταστολής του φαινόμενου(στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν από εξαγορά και κυνήγι προγραμματιστών μέχρι πογκρόμ εναντίον χρηστών του διαδικτύου και διαρροή κακόβουλων αρχείων μεταμφιεσμένων σε mp3) η βιομηχανία των δισκογραφικών δεν κατάφερε να εξαλείψει το φαινόμενο αυτό.Ετσι αναγκάστηκε να το προσεγγίσει προσπαθώντας να το ενσωματώσει. Σε επόμενο φύλλο του Ο θα αναφερθούμε πιο διεξοδικά σε αυτό το θέμα. 

 Το internet μπορεί και πρέπει- να γίνει ένα εργαλείο στην πάλη της εργατικής τάξης για τη χειραφέτησή της και το χτίσιμο της δικής της εξουσίας. Γι' αυτό και μπρος στο χώρο του διαδικτύου δεν πρέπει ούτε να στεκόμαστε με δέος, αλλά ούτε και με τάση δαιμονοποίησης εξαιτίας της χρήσης του από τους αστούς. Το διαδίκτυο, όπως και γενικότερα η σύγχρονη τεχνολογία, μπορεί και εξαρτάται από εμάς να αποτελέσει ένα σημαντικό όπλο, ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης και καλέσματος, που πρέπει οι ταξικές δυνάμεις να υποτάξουν στις ανάγκες και τα συμφέροντά τους, απελευθερώνοντας έτσι τις δυνάμεις του χώρου αυτού προς όφελος της πραγματικής γνώσης, εκπαίδευσης και επικοινωνίας που σαν στόχο θα έχει το λαϊκό συμφέρον.



 Οδηγητης Τ-947
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  yiok-yiok  

Λιωστε τα φασιστοσκουληκα οπου τα βρισκετε


Δελτίο Τύπου της Κοινότητας της Τανζανίας στην Ελλάδα για τη φασιστική επίθεση στα γραφεία της 





Αγαπητοί φίλοι και φίλες

 Καταγγέλλουμε στον φίλο ελληνικό λαό την απρόκλητη και δολοφονική επίθεση που δεχτήκαμε την Τρίτη 25 Σεπτέμβρη 10 μέλη της κοινότητάς μας και τα γραφεία μας στη οδό Λεμεσού 1 στην Πλατεία Αμερικής.
 Άτομα που μας συστήθηκαν σαν επιτροπή κατοίκων πρώτα μας ζήτησαν τα σχετικά έγγραφα με τα γραφεία μας, παρότι δεν είχαν κανένα δικαίωμα καθώς δεν ήταν αστυνομικοί.

 Εμείς σε ένδειξη καλής θέλησης τα δείξαμε και αποχώρησαν. Επέστρεψαν όμως την επόμενη μέρα μαζί με 60-70 άτομα που μας έβριζαν και μας απειλούσαν. Όταν η αστυνομία μας απομάκρυνε από τα γραφεία μας για λόγους ασφάλειας αυτή η ομάδα λίγο αργότερα εισέβαλλε σε αυτά και τα κατέστρεψε ολοσχερώς.

 Όταν ο πρόεδρος της κοινότητάς μας Φράνσις Γουίλιαμς πήγε στο Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα να καταθέσει για τα γεγονότα δέχτηκε επιθέσεις και απειλές από ομάδα ατόμων που βρισκόταν έξω από το τμήμα και προφανώς τον είχε παρακολουθήσει. Παρόμοια αντιμετώπιση είχε και η δικηγόρος μας Γ. Κούρτοβικ.
 Πιστεύουμε ότι αυτά τα γεγονότα και οι επιθέσεις δεν ταιριάζουν σε μια χώρα που επικαλείται την δημοκρατία και τον Ξένιο Δία.

 Η κοινότητά μας περιλαμβάνει πολλά άτομα που ζουν χρόνια στην Ελλάδα και τα παιδιά μας την θεωρούν πατρίδα τους. Από την επίσημη ίδρυσή της το 2002 και στα γραφεία μας στην οδό Λεμεσού που λειτουργούν εδώ και 3 χρόνια, η κοινότητα της Τανζανίας διοργανώνει δημιουργικές δραστηριότητες, π.χ. δανειστική βιβλιοθήκη, δημιουργικά παιχνίδια και καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις για τη νεολαία και για την ενίσχυση των δεσμών με την τοπική κοινωνία
 Έχουμε και εμείς τις ίδιες αγωνίες και προβλήματα με τους Έλληνες συμπολίτες μας. Υποφέρουμε το ίδιο από την φτώχεια, την ανεργία, την εγκληματικότητα και την υποβάθμιση της γειτονιάς μας.
 Αντί για την ρατσιστική διαίρεση σε Έλληνες και ξένους, που προωθούν νεοναζιστικές ομάδες και κόμματα σαν την Χρυσή Αυγή, προτείνουμε την αρμονική συνύπαρξη και τους κοινούς αγώνες για τα κοινά μας προβλήματα.

 Καλούμε τον ελληνικό λαό μαζί με τις κοινότητες μεταναστών να παλέψουμε μαζί για να κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας. Να μην επιτρέψουμε στο φασισμό να μετατρέψει σε ζούγκλα και πόλεμο συμμοριών την Πλατεία Αμερικής και άλλες γειτονιές. Σαν κοινότητα λογαριάζουμε να πάρουμε άμεσα πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση.
 Σε όσους μας επιτίθενται λέμε καθαρά ότι δεν μας φοβίζουν και δεν πρόκειται να μας διώξουν από τα σπίτια μας.
 Τους καλούμε να σκεφτούν –αν μπορούν– έστω για λίγο τι τους φταίνε τα βιβλία και τα παιγνίδια των παιδιών μας γιατί αυτά κατέστρεψαν και αυτό μας πλήγωσε πολύ περισσότερο από τα τζάμια και τα έπιπλα.

 ΑΘΗΝΑ 29-9-2012


 Αναρτήθηκε από Γιώργος Κόρδης  

«ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» φασιστική δύναμη κρούσης κατά του λαού


«ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ»
 φασιστική δύναμη κρούσης κατά του λαού

Γρηγοριάδης Κώστας
Με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο η συγκυβέρνηση έδωσε κάλυψη στη δράση της «Χρυσής Αυγής», που στήνει δουλεμπορικά γραφεία ευρέσεως εργασίας και παίζει το ρόλο του ντίλερ των επιχειρηματιών που αναζητούν φτηνά εργατικά χέρια χωρίς δικαιώματα και με εξευτελιστικά μεροκάματα. Ο υφυπουργός Εργασίας, την περασμένη Παρασκευή, στη Βουλή, απαντώντας σε σχετική Ερώτηση του ΚΚΕ, είπε ότι τα δουλεμπορικά παραμάγαζα που στήνουν οι χρυσαυγίτες σε Στερεά, Εύβοια και τώρα το επιχειρούν κεντρικά, μπορούν να λειτουργούν, αφού καλύπτονται από την αντεργατική νομοθεσία περί ίδρυσης ιδιωτικών γραφείων ευρέσεως εργασίας.
Αποκαλύπτουν έτσι το ρόλο που παίζουν, αποκαλύπτουν τα βρώμικα σχέδια συγκυβέρνησης - «Χρυσής Αυγής» σε βάρος του λαού. Στην προκειμένη περίπτωση, η «Χρυσή Αυγή», εκμεταλλευόμενη το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας, προσπαθεί να δημιουργήσει πελατειακές σχέσεις, καλλιεργώντας ρατσισμό και μίσος ανάμεσα σε Ελληνες και μετανάστες εργάτες. Και η συγκυβέρνηση συνηγορεί σε αυτό. Οι χρυσαυγίτες κάνουν πλάτες στα αφεντικά και επιχειρούν να βγάλουν λάδι ένα βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα που προκαλεί την ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση. Προσπαθούν να διασπάσουν τους εργαζόμενους απέναντι στην ενιαία επίθεση που δέχονται από την εργοδοσία και, παράλληλα, χρησιμοποιώντας το γνωστό μηχανισμό τραμπούκων μπαίνουν σε χώρους εργασίας, προσπαθούν να εκβιάσουν ακόμα και επιχειρηματίες και στο όνομα της αντικατάστασης ξένων εργαζομένων από Ελληνες προωθούν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και ζητούν να απασχολούν τους Ελληνες με 18 ευρώ. Είναι καθαρός δουλεμπορικός μηχανισμός που ανέχεται η κυβέρνηση. Αλλωστε, τι πιο βολικό για την κυβέρνηση και τους επιχειρηματίες από το να καλλιεργεί η «Χρυσή Αυγή» στη συνείδηση του κόσμου την αποδοχή της κατάργησης της Συλλογικής Σύμβασης;
Ομως, η κυβέρνηση δεν κάνει πλάτες μόνο σ' αυτό. Πυροδοτεί τις ρατσιστικές επιθέσεις φασιστοειδών σε βάρος μεταναστών. Ξεκίνησε την απάνθρωπη επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Επαναλαμβάνει θέσεις όπως «ανακατάληψη της πόλης μας», «εθνικός κίνδυνος από τους μετανάστες» και δίνει το πάτημα για επιθέσεις σε σπίτια μεταναστών, για να βγαίνουν τα τάγματα εφόδου των χρυσαυγιτών και να χτυπάνε μικροπωλητές στις λαϊκές, να παίρνουν στο κυνήγι εξαθλιωμένους ξένους εργάτες στην πλατεία Αμερικής. Η συγκυβέρνηση στρώνει το δρόμο ώστε οι τραμπούκικες επιθέσεις της «Χρυσής Αυγής» να γίνονται δεκτές με ανοχή αν όχι με επιδοκιμασία από την κοινωνία. Και σε αυτό παίζουν καθοριστικό ρόλο και τα αστικά ΜΜΕ. Παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια σε βάρος των εργαζομένων...
Εχει, λοιπόν, ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι οι εργάτες στην «ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ» τους έδιωξαν όταν θέλησαν να μπουν στο εργοστάσιο και στη συνέχεια κατήγγειλαν το διχαστικό ρόλο που παίζουν ανάμεσα στους εργάτες. Την ίδια καταγγελία έκανε και το Σωματείο Καθαριστών - Καθαριστριών Νομού Αττικής. Και καλά κάνουν οι εργάτες να τους βάζουν στο περιθώριο και να αντιλαμβάνονται τα βρώμικα σχέδιά τους.
Αντίστοιχες υπηρεσίες από το ναζιστικό καθεστώς
Αξίζει να θυμίσουμε ότι το ασφυκτικό πρόβλημα της ανεργίας και των επιπτώσεων που είχε στη γερμανική κοινωνία πριν το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο το είχε εκμεταλλευθεί και το ναζιστικό καθεστώς, δημιουργώντας την Υπηρεσία Εργασίας του Ράιχ, με σκοπό τη μείωση της ανεργίας. Ο οργανισμός αυτός κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου είχε αποτελέσει βοηθητικό μηχανισμό για την υποστήριξη της Βέρμαχτ. Μάλιστα, την εποχή της ανόδου του Χίτλερ στη Γερμανία υπήρχαν έξι εκατομμύρια άνεργοι.
Η Υπηρεσία αυτή άρχισε να βρίσκει εργασία σε ανέργους κυρίως σε μεγάλα δημόσια έργα, όπως η κατασκευή αυτοκινητόδρομων και η αποστράγγιση βάλτων, προκειμένου να μετατραπούν σε αγροκτήματα. Οι εργαζόμενοι ήταν ντυμένοι με παραστρατιωτικές στολές, ζούσαν στα στρατόπεδα εργασίας και αμείβονταν με ένα συμβολικό ποσόν. Για πολλούς ανέργους η εξασφάλιση στέγης και τροφής ήταν προτιμότερη από την ανεργία, ακόμα και αν οι αμοιβές τους ήταν πενιχρές.
Η φασιστική «Χρυσή Αυγή» στηρίζει το σύστημα που πίνει το αίμα του λαού. Αλλωστε, η ίδια η ιδεολογία της είναι τέτοια. Και μπορεί να είναι επιλογή της να μην αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοια. Το κάνει για να μη στιγματιστεί από την αρνητική εικόνα για την ιδεολογία και την πρακτική του εθνικοσοσιαλισμού που υπάρχει σε πλατιά λαϊκά στρώματα, εξαιτίας και των ιστορικών εμπειριών στη χώρα μας. Ποια είναι η πραγματικότητα που δείχνει ότι είναι φασιστική οργάνωση;
  • Η ακραία ιδεολογία της «Χρυσής Αυγής» με την πρόταξη του έθνους ως «ανώτερης εκδήλωσης» της φυλής και του κράτους ως στοιχείου που σταθεροποιεί και αναπτύσσει το έθνος. Η προβολή του ελληνικού έθνους ως υπεράνω όλων. Χαρακτηριστική η αντίληψη: «Πάνω απ' όλα για μας είναι το Ελληνικό Αίμα».
  • Τα ιδεολογήματα για την πραγμάτωση μιας «Μεγάλης Ελλάδας», σε συνδυασμό με τις επιθετικές, τυχοδιωκτικές θέσεις σε μια σειρά μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής (Βόρεια Ηπειρος, Μακεδονία, Θράκη, κ.τ.λ.).
  • Η αντίληψή της για το κράτος που εξασφαλίζει την αρμονική συμβίωση των τάξεων, «όπως σ' ένα ζωντανό οργανισμό».
  • Η αντι-πλουτοκρατική συνθηματολογία, με αιχμή τόσο προς το εσωτερικό της χώρας, όσο και προς το διεθνές τραπεζικό σύστημα, χωρίς όμως να θίγεται το δικαίωμα ιδιοκτησίας πάνω στα μέσα παραγωγής.
  • Η μη αναγνώριση της εργατικής τάξης ως αυτοτελούς κοινωνικού υποκειμένου και ο συνεπαγόμενος αντικομμουνισμός (ενάντια στον «αντεθνικό μπολσεβικισμό») ως συστατικό στοιχείο της ιδεολογίας.
  • Η προσπάθεια διαμόρφωσης μαζικής βάσης και επίδρασης, πρώτα και κύρια στα μικροαστικά στρώματα που συμπιέζονται από τα μονοπώλια, με ερεθισμό των πιο ταπεινών ιδιοκτησιακών κινήτρων.
  • Η ταυτόχρονη προσπάθεια διείσδυσης σε αδιαμόρφωτα στρώματα της εργατικής τάξης, με την προβολή μέτρων που δήθεν θα δώσουν κάποια άμεση ανακούφιση (προστασία κατοικίας, ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης, κ.τ.λ).
  • Η αναζήτηση ενός φυλετικού εχθρού, καταρχάς στο εσωτερικό της χώρας, που ευθύνεται για μια σειρά άμεσα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων (Εβραίοι στη ναζιστική Γερμανία, σκουρόχρωμοι και μαύροι μετανάστες στη σημερινή Ελλάδα). Προσπάθειες δημιουργίας δυναμικών, εκπαιδευμένων, ημι-στρατιωτικών ομάδων κρούσης, που ακόμα εμφανίζονται περιστασιακά, αλλά όλο και συχνότερα. Στόχος αυτών των ομάδων είναι η ένοπλη αντιμετώπιση του εργατικού κινήματος και η στήριξη του αστικού καθεστώτος (χαρακτηριστικές είναι οι βδομαδιάτικες ημι-στρατιωτικές παρελάσεις δυνάμεων της «Χρυσής Αυγής» στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και η «εκπαίδευση» τμημάτων της σε ορεινές περιοχές).
Η Ιστορία έχει διδάξει ότι απέναντι στην ολοένα και μεγαλύτερη αντιδραστικοποίηση του συστήματος, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, η εργατική τάξη δεν πρέπει να υποστείλει τη σημαία του ταξικού αγώνα ενάντια στην εξουσία της αστικής τάξης. Δυνάμεις όπως η «Χρυσή Αυγή» εκκολάφθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα στο έδαφος του αντικομμουνισμού, της συκοφαντίας των ταξικών αγώνων της εργατικής τάξης, στο έδαφος της ταύτισης ναζισμού - κομμουνισμού που προωθούν τα αστικά πολιτικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ., διάφορα αστικά κέντρα, τα ΜΜΕ, τα αντικομμουνιστικά μνημόνια της ΕΕ. Η «Χρυσή Αυγή» είναι δολοφονική δύναμη κρούσης του συστήματος που θα κάνει τα πάντα, και με κάθε μέσο, για τη σωτηρία του κεφαλαίου ενάντια στο οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα.

Κ. Πασ

Το γερμανικό χρέος, το «σχέδιο Μάρσαλ» και οι υπηρεσίες του ΣΥΡΙΖΑ στο κεφάλαιο


Το γερμανικό χρέος, το «σχέδιο Μάρσαλ» και οι υπηρεσίες του ΣΥΡΙΖΑ στο κεφάλαιο
Παπαγεωργίου Βασίλης
Πρόσφατα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, στη συνέντευξή του στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης χρησιμοποίησε το παράδειγμα της μεταπολεμικής Δυτικής Γερμανίας και του χρέους της ως παράδειγμα σήμερα και για τη χώρα μας. Ανέφερε συγκεκριμένα πως «το 1953 διαγράφηκε το 50% του γερμανικού χρέους με ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του υπόλοιπου χρέους. Αυτό προτείνουμε να γίνει και εμείς στην περίπτωση της Ελλάδας». Σε επίσκεψή του μέσα στη βδομάδα στη Γερμανία, κάλεσε για «ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ για να ανακάμψει η Ευρωζώνη», δίνοντας εξετάσεις στο κεφάλαιο, γιατί ουσιαστικά για την ανάκαμψη των καπιταλιστών δόθηκε αυτή η ενίσχυση με κυρίως αμερικανικά κεφάλαια, ώστε μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο να στηριχτεί ο καπιταλισμός και στη Γερμανία και αλλού στην αντιπαράθεση με την ΕΣΣΔ και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο.
Ας δούμε, όμως, πιο αναλυτικά σε τι αφορούν οι ...ρηξικέλευθες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα για το χρέος της Γερμανίας: Το 1953 έγινε η Συμφωνία του Λονδίνου για το Γερμανικό Χρέος, γνωστή ως Συμφωνία Χρέους του Λονδίνου, ανάμεσα στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας από τη μία και τις συμμαχικές δυνάμεις (Βέλγιο, Καναδάς, Κεϊλάνη, Δανία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιράν, Ιρλανδία, Ιταλία, Λιχτενστάιν, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Πακιστάν, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Ενωση της Νότιας Αφρικής, Ηνωμένο Βασίλειο, Βόρεια Ιρλανδία, ΗΠΑ, Γιουγκοσλαβία, κ.ά.). Οι συνομιλίες ξεκίνησαν στις 27 Φλεβάρη του 1953 και ολοκληρώθηκαν στις 8 Αυγούστου του ίδιου χρόνου.
Η συγκεκριμένη συμφωνία κάλυπτε μεγάλο αριθμό διαφορετικών ειδών χρεών της χώρας, τόσο πριν όσο και μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ετσι, η γερμανική κυβέρνηση, υπό τον καγκελάριο Κόνραντ Αντενάουερ, ανέλαβε τη δέσμευση να ξοφλήσει τα χρέη που δημιουργήθηκαν την περίοδο 1919 - 1945. Το σκεπτικό που έγινε δεκτό στη Συνθήκη του Λονδίνου ήταν ότι «το ύψος της εξυπηρέτησης του χρέους δεν πρέπει να είναι τέτοιο, ώστε να θέτει σε κίνδυνο, άμεσα μεν την ευημερία των πολιτών της χώρας, μακροπρόθεσμα δε την ανοικοδόμηση της οικονομίας της». Ετσι, αποφάσισαν το προπολεμικό αλλά και το μεταπολεμικό γερμανικό χρέος να «κουρευτεί» κατά τουλάχιστον 50% (για την ακρίβεια, από τα περίπου 30 δισεκατομμύρια μάρκα του χρέους, το γερμανικό δημόσιο περιόριζε τις υποχρεώσεις στα 11 δισ. και άλλα 3,5 δισ. θα καταβάλλονταν από εμπορικές γερμανικές τράπεζες), ενώ παράλληλα επεκτεινόταν η αποπληρωμή σε πάνω από 30 χρόνια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ διατείνεται ότι η συγκεκριμένη συμφωνία έδωσε την ώθηση στην εκρηκτική μεταπολεμική ανάπτυξη της Γερμανίας και λίγο - πολύ υπόσχεται μια ανάλογη πορεία για τη χώρα μας εάν υπάρξει μια αντίστοιχη συμφωνία με την τρόικα.
Η λαθροχειρία του βρίσκεται στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποκρύπτει πως ο καθοριστικός παράγοντας για τη Δυτική Γερμανία μεταπολεμικά ήταν η στήριξη μέσω του γνωστού, αμερικανικών κεφαλαίων, «σχεδίου Μάρσαλ». Με αυτό ανορθώθηκε το νέο αστικό κράτος. Και όταν μιλάμε για ανόρθωση εννοούμε κυρίως την ολόπλευρη στήριξη του κεφαλαίου, δηλαδή των ίδιων μονοπωλιακών ομίλων που στήριξαν προπολεμικά την άνοδο του Χίτλερ. Το «σχέδιο Μάρσαλ» χρηματοδότησε το 40% των επενδύσεων στην εξόρυξη το 1949-'50, το 20% των επενδύσεων σε ηλεκτρισμό το 1949-'51 και το 15% των επενδύσεων στον κλάδο του μετάλλου το 1950-'51. Δηλαδή, πριν από τη συμφωνία του '53 η οικονομία της Γερμανίας ήταν ήδη σε τροχιά αλματώδους ανάπτυξης. Το 1951 το δυτικογερμανικό ΑΕΠ είχε πιάσει τα προπολεμικά επίπεδα (1938), καθώς και η παραγωγικότητα ήταν ήδη στα επίπεδα του 1936. Ενδεικτικά, το 1950 η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε με ρυθμό 20%, ενώ το 1951 αυξήθηκε με ρυθμό 18,1%.
Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί ο συνολικός σχεδιασμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη διαπάλη με το σοσιαλιστικό στρατόπεδο που είχε δημιουργηθεί με την πάλη των λαών μετά την ήττα του φασισμού. Στο ίδιο το γερμανικό έδαφος, παρά τη συνθήκη του Πότσνταμ, των δυνάμεων που νίκησαν τον Χίτλερ, που προέβλεπε ενιαίο γερμανικό κράτος, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προχώρησαν το Μάη του 1949 στην ίδρυση της ΟΔΓ, που αξιοποίησε τα πρώην ναζιστικά στοιχεία και αξιοποιήθηκε ως το σύνορο των δύο κόσμων, του καπιταλισμού και του σοσιαλισμού. Τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου στα ανατολικά εδάφη που έλεγχε η ΕΣΣΔ, δημιουργήθηκε ένα σοσιαλιστικό κράτος, η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, με τη θέληση του λαού της. Η θωράκιση της καπιταλιστικής Δυτικής Γερμανίας ήταν δηλαδή μετά τον πόλεμο υπόθεση συνολικά του ιμπεριαλισμού. Το συμπέρασμα από την ανάγνωση των μεγεθών δεν αφήνει και πολλά περιθώρια παρερμηνειών: Δεν ήταν τα «κουρέματα» και η επιμήκυνση του χρέους που την οδήγησαν στην ανάπτυξη, αλλά ακριβώς η ιμπεριαλιστική στήριξη για να γίνει ο πολιορκητικός κριός για το νέο κοινωνικοοικονομικό σύστημα που οικοδομούνταν. Η καπιταλιστική ανάπτυξη έδωσε τη δυνατότητα στους δανειστές της Γερμανίας να χαλαρώσουν τους όρους αποπληρωμής των δανείων τους. Οι όποιες δε κατακτήσεις των Γερμανών εργατών αξιοποιήθηκαν κυρίως στον ανταγωνισμό με τις σοσιαλιστικές χώρες που έπαιρναν μέτρα υπέρ των εργαζομένων. Απόδειξη γι' αυτό είναι ότι όταν ανατράπηκε ο σοσιαλισμός ξεκίνησε και η μεγάλη ρεβάνς κατά των εργατικών δικαιωμάτων στις δυτικές καπιταλιστικές χώρες.
Αρα αν δεν παρθούν υπόψη αυτά τα στοιχεία, δεν μπορούμε να βγάλουμε ολοκληρωμένα συμπεράσματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του συνειδητά αποπροσανατολίζουν τα λαϊκά στρώματα, και ειδικά για το νέο «σχέδιο Μάρσαλ», που το παρουσιάζουν ως σωτηρία του λαού, ενώ είναι σωτηρία μόνο για το κεφάλαιο. Αλλά αυτό θέλουν οι «αριστεροί» διαχειριστές, να εγκλωβιστεί ο λαός στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Θέλουν ο λαός να βλέπει τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ, ΝΑΤΟ) όχι όπως πραγματικά είναι, δηλαδή μια λυκοσυμμαχία καπιταλιστών κατά των λαών, αλλά σαν μια ένωση ισότιμων ...εταίρων. Η διέξοδος που προτείνουν δεν είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, αλλά η ανάπτυξη (βεβαίως καπιταλιστική) που θα γίνει τάχα φιλεργατική με την υιοθέτηση κάποιων «έξυπνων» διαχειριστικών προτάσεων χωρίς σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλά μια πρόταση εκτός πραγματικότητας, αλλά είναι μια πρόταση επικίνδυνη για το λαό.

ΚΕΝΥΑ Παραγκουπόλεις εφιαλτικής φτώχειας


ΚΕΝΥΑ
Παραγκουπόλεις εφιαλτικής φτώχειας
Αναγκασμένα να ζουν μέσα στα σκουπίδια είναι πολλά από τα παιδιά των παραγκουπόλεων του Ναϊρόμπι
Associated Press
Οι εφιαλτικές συνθήκες ζωής στις αχανείς παραγκουπόλεις του Ναϊρόμπι της Κένυας επανήλθαν, την περασμένη βδομάδα, στο προσκήνιο της δημοσιότητας, με αφορμή δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, σχετικά με τον επιτυχή αγώνα δεκάδων κατοίκων της παραγκούπολης Μουκούρου στα δικαστήρια, ώστε να εμποδίσουν μελλοντικές κυβερνητικές προσπάθειες έξωσής τους από τη γη στην οποία κατοικούν με χίλια βάσανα.
Ο δικαστικός αγώνας κατοίκων της παραγκούπολης Μουκούρου έγινε μέσω της «Ομοσπονδίας Κατοίκων Παραγκουπόλεων» («Μuungano wa Wanawijiji») που ιδρύθηκε τον Ιούλη του 2000, στο πλαίσιο κοινής προσπάθειας ντόπιων οργανώσεων για προώθηση των δικαιωμάτων ασφαλούς κατοικίας και ιδιοκτησίας εκατομμυρίων φτωχών πολιτών, που ζουν βουτηγμένοι στη δίνη της ανέχειας και των βασικών ελλείψεων σε δίκτυα ηλεκτροδότησης, υδροδότησης, αποχέτευσης.
Αν και τίποτε δεν μπορεί να προεξοφλήσει την τελική έκβαση της δικαστικής επιτυχίας των κατοίκων της παραγκούπολης Μουκούρου, το βέβαιο είναι πως οι παραγκουπόλεις των αστικών κέντρων του Ναϊρόμπι αποτελούν, όσο περνούν τα χρόνια, μια μεγάλη ωρολογιακή βόμβα, καθώς η Κένυα είναι μια ακόμη καπιταλιστική χώρα με τεράστιες ανισότητες σε βασικούς τομείς διαβίωσης, με τεράστιο ζήτημα αυτό της κατανομής και της ιδιοκτησίας οικιστικών εκτάσεων... Πόσο δε μάλλον όταν συλλογιστεί κανείς την τεράστια αύξηση πληθυσμού, ο οποίος μέσα στην τελευταία 20ετία διπλασιάστηκε (φτάνοντας τα 40.000.000), με πρόβλεψη να αυξηθεί κατά 50% μέχρι το 2022!
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι από τα περίπου 4.000.000 κατοίκων της κενυατικής πρωτεύουσας, περίπου 2.650.000 ζουν σε τενεκεδουπόλεις που έχουν στηθεί σε μικρή απόσταση από το κέντρο του Ναϊρόμπι όπως η παραγκούπολη Κιμπέρα (που θα πει δάσος στη γλώσσα των Νούβιων) και απέχει μόλις 5 χλμ. ΝΔ του κέντρου της πρωτεύουσας.
Η παραγκούπολη της Κιμπέρα από απόσταση...
Σε όλη την Κένυα, υπολογίζεται ότι το 67% του πληθυσμού ζει στο λιγότερο από το 2% της γης! Ειδικά, όμως, για το Ναϊρόμπι τα πράγματα είναι χειρότερα, αφού κάθε χρόνο ο πληθυσμός της πόλης αυξάνεται κατά τουλάχιστον 7%... Πολλά μπορεί να συμπεράνει κανείς μόνον και μόνο από το γεγονός ότι στα πλούσια προάστια του Ναϊρόμπι αναλογεί ένα στρέμμα ανά δύο κατοικίες, ενώ στις παραγκουπόλεις η αναλογία κατοικιών είναι 318 πολυμελείς οικογένειες ανά στρέμμα.Εάν συλλογιστεί κανείς και το γεγονός πως η αύξηση του πληθυσμού πραγματοποιείται σε ολοένα και μικρότερο χώρο, δυναμιτίζοντας μια ήδη εκρηκτική κοινωνικο-οικονομική κατάσταση όπου μια γενιά διαδέχεται την άλλη δίχως την παραμικρή ελπίδα ενός καλύτερου μέλλοντος, τότε δεν μπορεί παρά να κάνει μελανές προβλέψεις για το αύριο...
Στην κόλαση της Κιμπέρα
Ο οικισμός της αχανούς παραγκούπολης Κιμπέρα είναι ο μεγαλύτερος της Κένυας και της Υποσαχάρειας Αφρικής και ο δεύτερος μεγαλύτερος στον κόσμο. Ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης είναι το κράτος, ενώ τίτλους ιδιοκτησίας έχει μόλις το 12% του πληθυσμού της περιοχής. Σε αυτήν την πρόχειρα στημένη πόλη, μία μεσαία παράγκα, φτιαγμένη από λάσπη, τσιμέντο και ξύλα, δεν είναι μεγαλύτερη από 3Χ3,5 μέτρα και «φιλοξενεί» κατά μέσο όρο τουλάχιστον οκτώ άτομα, εκ των οποίων τα περισσότερα έχουν για στρώμα μια στάλα χώμα ή λίγα εκατοστά τσιμέντο.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ενοίκων της Κιμπέρα πληρώνει ενοίκιο ίσο με 7,5 ευρώ το μήνα και ζει σε άθλιες συνθήκες μέσα στη βρωμιά και στη δυσωδία των ανοικτών βόθρων, καθώς δεν έχει πρόσβαση σε δίκτυο με καθαρό τρεχούμενο νερό, σε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε καν σε αποχέτευση.
Για πολλούς από τους κατοίκους της Κιμπέρα, η τουαλέτα δεν είναι παρά μία τρύπα βαθιά ανοιγμένη στο χώμα, γεγονός που εξηγεί τα συχνά κρούσματα τυφοειδούς πυρετού, χολέρας, διάρροιας...
Λιγότερο από το 20% των κατοίκων της παραγκούπολης έχει πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα. Οι υπόλοιποι φωτίζουν τις παράγκες με λάμπες λαδιού ή πετρελαίου.
Ο ένας στους δύο κατοίκους της Κιμπέρα είναι άνεργος ή υποαπασχολείται με δουλειές του ποδαριού για την εξασφάλιση μόλις ενός πιάτου φαγητού τη μέρα.
Οι γυναίκες ηλικίας από 16 έως 25 ετών έχουν μείνει τουλάχιστον μία φορά έγκυες, ενώ πολλές απ' αυτές είναι μητέρες οροθετικές στον ιό ΗΙV που προκαλεί το AIDS και το μοναδικό στήριγμα μιας πολυμελούς οικογένειας.
Το δίδυμο της ανεργίας και του αλκοολισμού μαστίζει έναν στους τρεις ενήλικες άνδρες, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών μετά βίας τελειώνει το δημοτικό και αφού το τελειώσει μένει άπραγο ή «στρατολογείται» από σπείρες και ομάδες οργανωμένου εγκλήματος.
Βασικές πρωτοβάθμιες υπηρεσίες Υγείας παρέχονται από ελάχιστες εκ των πολλών εκατοντάδων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή κάνοντας μπίζνες με τη δυστυχία των εκατομμυρίων φτωχών. Δεν είναι οι μόνες που κερδοσκοπούν. Ενα πλέγμα διεφθαρμένων αξιωματούχων (που φθάνουν μέχρι και τον πρώην πρόεδρο Ντανιέλ Αραπ Μόι), νονών του οργανωμένου μικροεγκλήματος, λαθρεμπόρων ναρκωτικών και φθηνού αλκοόλ, τράπεζες και κάτοχοι γης με ψεύτικους ή και αληθινούς τίτλους ιδιοκτησίας, απομυζά και την παραμικρή στάλα πλούτου των 2.650.000 κατοίκων των παραγκουπόλεων του Ναϊρόμπι.
Ειδικά για την περίπτωση της Κιμπέρα, οι κενυατικές αρχές είχαν αναγγείλει από το 2000 αναπτυξιακά προγράμματα ύψους 8 δισ. δολαρίων, αλλά τελικά αφορούσαν, ως επί το πλείστον, βίαιες εξώσεις του πληθυσμού από τις παράγκες με στόχο την παράδοση της «απελευθερωμένης» γης σε οικιστικές και μεσιτικές εταιρείες (όπως συνέβη το 2007 και το 2009).
Είναι προφανώς θέμα χρόνου να εκραγεί στις φτωχογειτονιές η «βόμβα» καταδυνάστευσης των εκατομμυρίων φτωχών. Ωστόσο, μια τέτοια έκρηξη δε θα οδηγήσει σε λύση του προβλήματος αν γίνει χωρίς οργάνωση και στόχο τη σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του. Και το γεγονός ότι και στην Κένυα, όπως και σε πολλές χώρες της αφρικανικής ηπείρου, είναι αδύναμο το ταξικό κίνημα, λείπει η οργανωμένη παρέμβαση επαναστατικής δύναμης, το Κομμουνιστικό Κόμμα, κάνει ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για τον κενυάτικο λαό.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Εργατική - λαϊκή πάλη ως την ανατροπή του καπιταλισμού



ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ
Εργατική - λαϊκή πάλη ως την ανατροπή του καπιταλισμού
Συζήτηση με τον Ρ. Μαρτίνες, μέλος της ΚΕ του ΚΚ Λαών της Ισπανίας
«Και άλλη κοινωνική συναίνεση, και άλλο πισωγύρισμα, εργατική ενότητα και γενική απεργία». Το σύνθημα εύλογο στο πανό των κομμουνιστών
Για τη βαρβαρότητα που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα στην Ισπανία από την επίθεση του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων - αύριο αναμένεται και η ψήφιση του προϋπολογισμού με περικοπές 40 δισ. ευρώ - και την ανάγκη οργάνωσης της λαϊκής πάλης στην προοπτική της ανατροπής του καπιταλισμού, συζητήσαμε με τον σύντροφο Ραούλ Μαρτίνες, μέλος της ΚΕ του ΚΚ Λαών της Ισπανίας. Ο σύντροφος βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα και συμμετείχε στο 38ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», όπου τον συναντήσαμε και έγινε η συζήτηση που ακολουθεί:
-- Η κρίση στην Ισπανία βαθαίνει, όπως και στην Ελλάδα, και σε όλες τις χώρες της ΕΕ το κεφάλαιο επιτίθεται μετωπικά στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Μιλήστε μας για τις συνέπειες στο λαό και τις προοπτικές που διαγράφονται για το μέλλον.
-- Η Ισπανία βρίσκεται και πάλι σε ύφεση, ήδη υπάρχει σημαντική πτώση του ΑΕΠ το πρώτο εξάμηνο και αναμένεται ακόμα μεγαλύτερη το δεύτερο. Αυτό διαμορφώνει την ανάγκη της ολιγαρχίας να επιβάλει νέα μέτρα ενάντια κυρίως στην εργατική τάξη και ο κύριος ελαστικός παράγοντας που βλέπει είναι η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Παίρνουν έτσι διάφορα μέτρα για να εντείνουν το βαθμό εκμετάλλευσης. Διευρύνουν το χρόνο εργασίας, μειώνουν την αμοιβή ανά ώρα και έτσι διευρύνεται η εκμετάλλευση, αυξάνεται η απόσπαση σχετικής και απόλυτης υπεραξίας από την εκμετάλλευση των εργατών. Επίσης, κλιμακώνουν την επίθεση στη συνδικαλιστική δράση για να περιορίσουν τη δυνατότητα απάντησης από την εργατική τάξη. Χτυπάνε τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με την τελευταία λεγόμενη εργασιακή μεταρρύθμιση που πέρασε στη Βουλή τον Ιούλη και πισωγυρίζει τα εργασιακά δικαιώματα μπορούμε να πούμε σε πολλές πλευρές, σε περιόδους ακόμη και πριν τη φασιστική δικτατορία στην Ισπανία. Σε αυτές τις σκληρές συνθήκες τον τελευταίο καιρό αναπτύσσονται εργατικοί αγώνες. Εκδηλώνονται απεργιακοί αγώνες σε αρκετούς κλάδους, με πιο σημαντικό αυτό των ανθρακωρύχων. Στα ορυχεία, κρατικά ή ιδιωτικά, υπάρχουν κινητοποιήσεις και αντιδράσεις από τους εργάτες καθώς προωθείται από την κυβέρνηση μια μείωση της τάξης του 63% στην παραγωγή κάρβουνου. Αυτό θα σημάνει μαζική ανεργία για τις οικογένειες που ασχολούνται με την εξόρυξη αλλά και για πολλούς εργαζόμενους σε παράπλευρες δραστηριότητες.
Ο Ρ. Μαρτίνες (αριστερά), με τον συντάκτη του «Ρ»
Η πάλη των ανθρακωρύχων εξελίσσεται με μια απεργία διαρκείας που έχει ξεκινήσει εδώ και 2 μήνες με μια πρωτοφανή ένταση, που είχε πολλές δεκαετίες να εκδηλωθεί στη χώρα. Αυτό δείχνει δύο πράγματα. Από τη μια η ολιγαρχία δεν είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει και από την άλλη αποδεικνύεται ότι για να έχει αποτελέσματα η εργατική πάλη και για βασικές διεκδικήσεις πρέπει να πάει σε στρατηγική ρήξης με τον καπιταλισμό. Επίσης, η εργατική πάλη έχει προκαλέσει μια καταστολή, που επίσης για χρόνια είχαμε να δούμε. Μιλάμε για την επέμβαση της στρατιωτικής αστυνομίας και των ΜΑΤ, χρήση ελικοπτέρων και στρατιωτικών τεχνικών και επιχειρήσεων, όπως συνέβη στην επέμβαση στην απεργία στην επαρχία Αστούριας. Η πάλη όμως των ανθρακωρύχων απέδειξε ότι είναι δυνατό να ηττηθεί η κρατική καταστολή και ο εργατικός αγώνας να διευρυνθεί. Μετά από δύο μήνες αγώνα, οι ανθρακωρύχοι έφτασαν με πορεία στη Μαδρίτη, όπου χιλιάδες εργαζόμενοι από πολλούς κλάδους τους υποδέχτηκαν σε μια τεράστια διαδήλωση με το σύνθημα «Μαδρίδ ομπρέρο σαλούδα λος μινέρος» (Η εργατική Μαδρίτη χαιρετά τους ανθρακωρύχους). Αυτός ο αγώνας προκάλεσε μια μεγάλη συζήτηση ανάμεσα στο εργατικό κίνημα, με δύο βασικές γραμμές αντιπαράθεσης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
-- Αναφερόμενοι στις δύο γραμμές, τι αντιπαράθεση γίνεται; Γνωρίζουμε ότι οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στη χώρα σας (όπως και στη δική μας) για χρόνια κρατάνε καθηλωμένο το εργατικό κίνημα σε «κοινωνικούς διαλόγους» και λογικές της συναίνεσης και του «μικρότερου κακού» στο όνομα της «ανάκαμψης της οικονομίας».
-- Μιλώντας για τις δύο γραμμές στο εργατικό κίνημα πρέπει να σημειώσουμε τα εξής: Η μια είναι αυτή που προβάλλει μια στρατηγική της ταξικής σύγκρουσης και ρήξης με τον καπιταλισμό μέχρι την οριστική λύση, το σοσιαλισμό, και η άλλη προβάλλει τη σοσιαλδημοκρατικής μορφής διαχείριση του καπιταλισμού και θέσεις οπορτουνιστικές. Αυτή η γραμμή αποτελεί βασικό εμπόδιο στη ριζοσπαστικοποίηση της πάλης των εργατών και την προωθούν οι δύο μεγαλύτερες συνομοσπονδίες της χώρας, Εργατικές Επιτροπές και Γενική Ενωση, που οι πολιτικές τους εκφράσεις είναι το Σοσιαλιστικό Κόμμα, η Ενωμένη Αριστερά (ΕΑ) και το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ). Αυτές οι δυνάμεις μπαίνουν φρένο για να μπορέσει να παίξει η εργατική τάξη το ρόλο της ως πρωταγωνιστή της ιστορίας, αφού στο εργατικό κίνημα κυριαρχούν μικροαστικές θέσεις και στηρίζονται κινήματα διαταξικά, όπως αυτό των «αγανακτισμένων».
Ετσι, όλοι αυτοί οι αγώνες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε συγκέντρωση δυνάμεων και να συνενωθούν στο αίτημα για γενική απεργία μέσα στο Σεπτέμβρη, με την κυριαρχία των σοσιαλδημοκρατών και των οπορτουνιστών οδηγούνται στο δήθεν αίτημα της διενέργειας ενός δημοψηφίσματος, υποτίθεται για να εκφραστεί η αντίθεση στα αντιλαϊκά μέτρα (σ.σ. αυτό προβλήθηκε και στην κινητοποίηση που έγινε την Τρίτη 25 Σεπτέμβρη στη Μαδρίτη, ημερομηνία μεταγενέστερη από τη μέρα που έγινε η συζήτηση με τον σύντροφο).
Δηλαδή, είναι φανερό ότι και στην Ισπανία συγκρούονται οι δύο γραμμές: Αυτή της ταξικής συνεργασίας και συναίνεσης, σε συνθήκες που η ολιγαρχία δεν είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει, και η γραμμή η επαναστατική που υπερασπίζεται το Κόμμα μας και ταξικές δυνάμεις μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, οι οποίες συσπειρώνονται στις Επιτροπές Εργατικής Ενότητας, που προβάλλει την ανάγκη η εργατική τάξη να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων και να χρησιμοποιήσει ενάντια στο κεφάλαιο ως κύριο όπλο, αυτή τη στιγμή, τη γενική απεργία. Απέναντι σε αυτό η σοσιαλδημοκρατική γραμμή προωθεί το λεγόμενο δημοψήφισμα για να αποδειχθεί ότι ο λαός δεν αποδέχεται τα μέτρα της τρόικας και της κυβέρνησης Ραχόι.
Αυτή που υπερασπιζόμαστε οι κομμουνιστές, που παλεύοντας για τα καθημερινά προβλήματα δίνει στρατηγική απάντηση στην προοπτική της ανατροπής του καπιταλισμού και οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας, γι' αυτό και βάζει το αίτημα για αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Από την άλλη είναι η γραμμή υποταγής που εκφράζουν η σοσιαλδημοκρατία και το οπορτουνιστικό μόρφωμα της ΕΑ και του ΚΕΑ, όπου η εργατική τάξη θα είναι κάτω από την ηγεσία της εργατικής αριστοκρατίας και των μικροαστών, γι' αυτό και η στήριξη κινημάτων όπως οι «αγανακτισμένοι» όπου κυριαρχούν τέτοια στοιχεία.
-- Ποια είναι τα κύρια καθήκοντα του Κόμματος σε αυτή τη σύνθετη κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι Ισπανοί εργαζόμενοι;
-- Η κεντρική γραμμή πάλης του Κόμματος που αποφασίστηκε και στο 9ο Συνέδριό μας και υπογραμμίζεται στις αποφάσεις όλων των οργάνων μας είναι να συστηματοποιήσουμε την παρέμβασή μας στην εργατική τάξη, να διευρύνουμε τους δεσμούς με τους εργαζόμενους.
Αυτό σημαίνει πρώτα και κύρια πάλη για να αλλάξουμε το συσχετισμό δύναμης μέσα στο εργατικό κίνημα με άνοιγμα της ιδεολογικής αντιπαράθεσης για τον προσανατολισμό του. Αυτό πλέον γίνεται πιο συστηματικά με τους εργάτες γιατί και οι ίδιοι με την πείρα τους συνειδητοποιούν ότι οι σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές ηγεσίες τούς οδηγούν σε αδιέξοδο. Για μας πρώτο καθήκον είναι το δυνάμωμα των Επιτροπών Εργατικής Ενότητας, δηλαδή η δημιουργία ενός πλατιού ταξικού κινήματος, που θα νικήσει τους συμβιβασμένους της εργατικής αριστοκρατίας με δουλειά στη βάση, στους χώρους δουλειάς και θα μπει μπροστά για να οδηγήσει την πάλη σε ρήξη με την αστική πολιτική και με τον οπορτουνισμό, υπερασπιζόμενο την ταξική ενότητα παντού.
Την ίδια στιγμή θέλουμε να συμβάλουμε στο να δυναμώσει η ιδεολογική πάλη γι' αυτό και κάνουμε μια συστηματική εκστρατεία να εξηγήσουμε στα λαϊκά στρώματα ότι για να αντιμετωπιστούν τα βάρβαρα μέτρα αυτή τη στιγμή είναι αναγκαία η σύγκρουση με την ΕΕ. Γι' αυτό σηκώνουμε παντού, στους χώρους δουλειάς, εκπαίδευσης, στις λαϊκές συνοικίες, το ζήτημα της αποδέσμευσης από την ένωση των μονοπωλίων, τον διακρατικό οργανισμό του ιμπεριαλισμού. Μέσα στην ΕΕ, που είναι μια φυλακή για τους λαούς και την εργατική τάξη, δεν υπάρχει διέξοδος. Γι' αυτό είναι σημαντικό να σηκώσουμε το επίπεδο ταξικής συνείδησης των εργαζόμενων μαζών. Επομένως, οι δύο κεντρικοί άξονες της δουλειάς μας είναι η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και η ανάπτυξη της πάλης ενάντια στα μονοπώλια, κατανοώντας την αντιιμπεριαλιστική πάλη ως πάλη ενάντια στο σύστημα εκμετάλλευσης σε όλες τις εκφάνσεις του. Σε αυτή τη δράση που αναπτύσσουμε ένας σημαντικός σταθμός θα είναι η συγκέντρωση - διαδήλωση που οργανώνει το Κόμμα μας στις 15 Δεκέμβρη στη Μαδρίτη, με ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος και τη συμμετοχή διεθνών αντιπροσωπειών, μεταξύ αυτών και του ΚΚΕ.

Δημ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

ΓΑΛΑΞΙΑΚΗ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ


ΓΑΛΑΞΙΑΚΗ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ
Το «τέρας» που προσφέρει ζωή
Οι μαύρες τρύπες είναι τα ουράνια σώματα που δημιουργούνται σύμφωνα με τη θεωρία της Σχετικότητας, όταν ένα άστρο αρκετά μεγάλης μάζας στο τέλος της φωτεινής ζωής του καταρρεύσει κάτω από το ίδιο του το βάρος. Τότε η ύλη συμπιέζεται σε σημείο που το βαρυτικό πεδίο γύρω της γίνεται τόσο ισχυρό, ώστε να μην μπορεί να ξεφύγει απ' αυτό ούτε το φως. Επειδή η μαύρη τρύπα καταπίνει οτιδήποτε πέσει στο βαρυτικό της «δίχτυ», θεωρείται ότι είναι κάτι σαν διαστημικό τέρας, ως το αναπόδραστο τέλος της ύλης με τη μορφή που την ξέρουμε. Ομως, οι μαύρες τρύπες και ειδικότερα οι τεράστιας μάζας μαύρες τρύπες, που θεωρείται ότι υπάρχουν στο κέντρο των γαλαξιών, όχι μόνο εκπέμπουν πίσω στο γαλαξία τους τεράστιες ποσότητες ύλης και ενέργειας, αλλά σύμφωνα με ερευνητές διαμορφώνουν τις συνθήκες, όπου μπορεί να εμφανιστεί ζωή σε πλανήτες.
Ορισμένοι γαλαξίες (κυρίως οι σπειροειδείς) είναι γαλαζωποί, εξαιτίας των πολλών νεαρών γιγαντιαίων άστρων μικρής διάρκειας ζωής που περιέχουν, και άλλοι κοκκινωποί (κυρίως οι ελλειπτικοί), επειδή πλειοψηφούν τα κίτρινα και ερυθρά, μικρότερης μάζας, αλλά μεγαλύτερης ηλικίας άστρα. Ο Γαλαξίας μας ανήκει στην κατηγορία των γαλαξιών που έχουν ενδιάμεσο χρώμα, καθώς εμφανίζει αξιοσημείωτο, αλλά όχι υψηλό ρυθμό σχηματισμού νέων άστρων (3 ηλιακές μάζες ανά έτος). Πρόσφατα οι αστρονόμοι αντιλήφθηκαν ότι γαλαξίες σαν το δικό μας έχουν στο κέντρο τους μια μαύρη τρύπα μεγάλης μάζας στην οποία πέφτει τακτικά (με την αστρονομική έννοια) διαστρική ύλη και ολόκληρα άστρα. Σήμερα η κεντρική μαύρη τρύπα του Γαλαξία γίνεται αντιληπτή μόνο από τη βαρυτική επίδρασή της στα κοντινά άστρα. Αν, όμως υπήρχαν τηλεσκόπια ακτίνων Χ πριν από μερικούς αιώνες, τότε θα διαπιστώναμε ότι η εικόνα αδράνειας της κεντρικής μαύρης τρύπας οφείλεται μόνο στη μικρή διάρκεια της ανθρώπινης ζωής.
Παρατηρήθηκε ότι ακτίνες Χ ανακλώνται από διαστρικά νέφη αερίων που απέχουν 300 έτη φωτός από το γαλαξιακό κέντρο. Αυτό σημαίνει ότι κάτι στην περιοχή αυτή εξέπεμπε ένα εκατομμύριο φορές περισσότερη ακτινοβολία στο κοντινό παρελθόν, σε σχέση με σήμερα. Σε μια άλλη εξέλιξη, το 2010 μια επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου Χάρβαρντ ανακοίνωσε την ανακάλυψη μιας αμυδρής, αλλά τεράστιας δομής, που εκπέμπει ακτίνες γάμμα, προερχόμενες από το γαλαξιακό πυρήνα. Εχει μορφή δύο αντικείμενων λοβών, που φτάνουν 25.000 έτη φωτός μακριά από το κέντρο. Οι λοβοί αυτοί φαίνεται να είναι τα σημάδια που άφησε ένα επεισόδιο δραστηριότητας της μαύρης τρύπας, που συνέβη μέσα στα τελευταία 100.000 χρόνια. Ολο και περισσότερα στοιχεία συσσωρεύονται, που δείχνουν ότι στο κέντρο του Γαλαξία υπάρχει μια μαύρη τρύπα με συχνή δραστηριότητα.
Μία γόνιμη και ευνοϊκή για τη ζωή γαλαξιακή ζώνη είναι πιθανότερο να εμφανιστεί σε ένα γαλαξία που έχει στο κέντρο του μια μαύρη τρύπα μέτριου μεγέθους, συχνής, αλλά σχετικά ήπιας δραστηριότητας, παρά μια ακόρεστη, τεράστιας μάζας μαύρη τρύπα με λιγότερο συχνή, αλλά εξαιρετικά βίαιη δραστηριότητα. Οι ατμόσφαιρες των πλανητών μπορούν να εξαλειφθούν ή να αλλοιωθούν χημικά από ισχυρή ακτινοβόληση. Οι ακτίνες γάμμα και τα ταχύτατα κινούμενα υποατομικά σωματίδια μπορούν να χτυπήσουν ανελέητα την επιφάνεια ενός πλανήτη. Αυτές είναι οι ήπιες συνέπειες της ύπαρξης πολλών γιγαντιαίων γαλάζιων άστρων σε ένα γαλαξία. Αν ένα ηλιακό σύστημα είναι πολύ κοντά σε κάποιο άστρο που θα καταλήξει υπερκαινοφανής, τότε το σύστημα αυτό μπορεί και να εξαερωθεί. Η μαύρη τρύπα του Γαλαξία, πιθανότατα έπαιξε και παίζει το ρόλο ρυθμιστή, που δημιούργησε προϋποθέσεις στη γαλαξιακή ζώνη όπου βρίσκεται ο Ηλιος, οι οποίες μαζί με μια σειρά άλλων πιο ειδικών παραγόντων, επέτρεψαν την εμφάνιση της ζωής στη Γη.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»



Η μεγάλης μάζας μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία δεν είναι παρά ένας κόκκος σκόνης συγκρινόμενη με το μέγεθος ολόκληρου του Γαλαξία. Ωστόσο, με μάζα 4 εκατομμύρια φορές τη μάζα του Ηλιου, μπορεί να επηρεάζει τα πράγματα καθοριστικά από καιρό σε καιρό. Το 2010 ερευνητές αναγνώρισαν ένα ζευγάρι από «φυσαλίδες» (πάνω) που εκπέμπουν ακτίνες γάμμα, με το άκρο καθεμιάς να εκτείνεται 25.000 έτη φωτός μακριά από το γαλαξιακό κέντρο, όπου κρύβεται η μαύρη τρύπα. Οι φυσαλίδες αυτές μπορεί να είναι ίχνη από κάποιο πρόσφατο ...φαγοπότι της μαύρης τρύπας, όπου μεγάλη ποσότητα από την ύλη που κατευθυνόταν προς αυτή εκτινάχθηκε προς τα έξω με τη μορφή φορτισμένων σωματιδίων και ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας. Ευτυχώς, η ισχυρή εκροή ενέργειας που τροφοδότησε τις φυσαλίδες δεν κατευθυνόταν προς το ηλιακό σύστημα, στα περίχωρα του Γαλαξία.
Τα τεράστια ποσά ενέργειας που απελευθερώνονται καθώς μια μαύρη τρύπα παίρνει το ...γεύμα της, ίσως αποτελούν ισχυρό ανασχετικό παράγοντα στο σχηματισμό νέων άστρων. Χωρίς αυτή τη ροή ελέγχου (κάτω αριστερά), ένας γαλαξίας θα περιείχε πληθώρα νεαρών γιγαντιαίων άστρων, που καταλήγουν να εκραγούν ως υπερκαινοφανείς, καταστρέφοντας ό,τι υπάρχει γύρω τους. Αντίθετα, μια υπερδραστήρια μαύρη τρύπα (κάτω δεξιά) θα περιόριζε υπερβολικά το σχηματισμό νέων γιγαντιαίων άστρων, με αποτέλεσμα χαμηλά ποσοστά βαρέων χημικών στοιχείων, όπως ο σίδηρος, το πυρίτιο και το οξυγόνο, που είναι τα πιο κοινά στη Γη και σχηματίζονται ακριβώς μέσα στους υπερκαινοφανείς. Η μέτριας δραστηριότητας μαύρη τρύπα του Γαλαξία μας (στο κέντρο κάτω) ισορροπεί κάπου στη μέση.

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ - ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ «ΧΙΛΣΜΠΟΡΟ»


ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ - ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ «ΧΙΛΣΜΠΟΡΟ»
Ενα βολικό ψέμα... βαμμένο με αίμα
Τάραξε τα νερά στην Αγγλία το πρόσφατο πόρισμα που αποκαλύπτει τις ευθύνες των αρμοδίων αρχών καθώς και την εκμετάλλευση των γεγονότων από την τότε κυβέρνηση Θάτσερ
Καθολική ευθύνη στις αρχές έδειξε το πόρισμα της Ανεξάρτητης Αρχής που ερεύνησε την τραγωδία στο «Χίλσμπορο»
Χρειάστηκε να περάσουν 23 χρόνια, να διεξαχθούν πολυετείς έρευνες, να σπάσουν ακόμα και νομικά ταμπού προκειμένου στις 12 Σεπτέμβρη του 2012 να γραφτεί ο επίλογος σε μια από τις χειρότερες ποδοσφαιρικές τραγωδίες που συγκλόνισαν την Αγγλία και όλον τον κόσμο. Ενας επίλογος αυτήν τη φορά οριστικός και σίγουρα πιο ξεκάθαρος από τον αντίστοιχο που είχε μπει με το αρχικό κλείσιμο του φακέλου για το τι πραγματικά είχε συμβεί στο στάδιο «Χίλσμπορο». Ενα στάδιο που εδώ και 23 χρόνια στοίχειωσε με το όνομά του την ποδοσφαιρική ιστορία της Αγγλίας όχι μόνο για τα όσα έγιναν εκεί αλλά και για τα όσα ακολούθησαν της τραγωδίας, που άφησε πίσω της 96 νεκρούς, 800 τραυματίες, αλλά και αρκετή πολιτική εκμετάλλευση, ψέματα και εξυπηρέτηση συμφερόντων...
Τα γεγονότα...
Εκείνη η ημέρα της 15ης Απρίλη του 1989 στην Αγγλία είχε ούτως ή άλλως το κάτι διαφορετικό. Αλλωστε, όπως παραδοσιακά συμβαίνει όταν διεξάγονται οι ημιτελικοί του Κυπέλλου ενός από τους πιο ιστορικούς θεσμούς στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, τα πάντα κινούνται γύρω από αυτούς. Στο στάδιο «Χίλσμπορο» του Σέφιλντ επρόκειτο να διεξαχθεί ο ένας από τους δυο ημιτελικούς, αυτός μεταξύ της Νότιγχαμ Φόρεστ και της Λίβερπουλ. Μόνο που ποτέ δεν έγινε. Η μεγάλη κινητοποίηση των οπαδών της Λίβερπουλ για τον αγώνα είχε ήδη θορυβήσει τις αρχές στο Σέφιλντ που ήταν επιφορτισμένες για την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα. Οσο η ώρα πλησίαζε και αφού δεκάδες οπαδοί της Λίβερπουλ ήδη είχαν μπει στο γήπεδο, τα πράγματα έξω παρέμεναν οξυμένα. Η συνεχιζόμενη μαζική αύξηση οπαδών των «Κόκκινων» στο Σέφιλντ άρχισε να προβληματίζει τις αρχές, αφού πλέον έπρεπε να ασχοληθεί και με ένα επιπρόσθετο πρόβλημα εκτός γηπέδου. Μετά από μια σειρά σοβαρών λαθών και παραλείψεων, οι ενέργειες του επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης οδήγησαν στην είσοδο υπεράριθμων οπαδών της Λίβερπουλ στην εξέδρα «Λέπιγκς Λέιν», στη βόρεια κερκίδα του σταδίου, η οποία ήταν ήδη σχεδόν γεμάτη. Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί τεράστια πίεση στους οπαδούς που μπήκαν πρώτοι στο στάδιο. Κάποιοι πρόλαβαν να πηδήξουν στον αγωνιστικό χώρο του σταδίου, όμως εκατοντάδες άλλοι εγκλωβίστηκαν και ποδοπατήθηκαν! Τραγικός απολογισμός ήταν να χάσουν τη ζωή τους 96 οπαδοί της Λίβερπουλ, ενώ άλλοι 800 τραυματίστηκαν! Αυτό ήταν... Μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ποδοσφαιρική ιστορία μόλις είχε συντελεστεί... Την ίδια ώρα μόλις άρχιζε η... δουλειά για τους παράγοντες της τότε κυβέρνησης της Αγγλίας, τις αρμόδιες αστυνομικές και ποδοσφαιρικές αρχές προκειμένου να στηθεί μια απίστευτη, αλλά ιδιαίτερα βολική -ακόμα και για πολιτικούς λόγους- τραγική φαρσοκωμωδία.
Μηχανισμός εκμετάλλευσης
Για 23 χρόνια η εντύπωση που είχε δημιουργηθεί άλλα και οι επίσημες έρευνες που αφορούσαν τα αίτια της τραγωδίας κατέληγαν σε ένα συμπέρασμα. Σε αυτό της ευθύνης των οπαδών της Λίβερπουλ που τάχα μεθυσμένοι και υπό την επήρεια ναρκωτικών προκάλεσαν χουλιγκανισμούς με αποτέλεσμα τα όσα έγιναν. Το εν λόγω συμπέρασμα μάλιστα ήταν ιδιαίτερα βολικό εκείνη την εποχή όπου τα φαινόμενα βίας στα γήπεδα ήταν σε έξαρση, καθώς και λόγω του αμαρτωλού παρελθόντος των «κόκκινων» οπαδών από τα γεγονότα στο «Χέιζελ» των Βρυξελλών μερικά χρόνια νωρίτερα, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών μεταξύ της Λίβερπουλ και της Γιουβέντους (με απολογισμό 39 νεκρούς). Μάλιστα τα γεγονότα του «Χίλσμπορο» και ιδιαίτερα λίγο καιρό μετά η ανακοίνωση των επίσημων πορισμάτων για την ευθύνη των οπαδών, έδωσαν τότε την καλύτερη ευκαιρία στην κυβέρνηση της Μ. Θάτσερ, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του χουλιγκανισμού να προβεί σε μια σειρά νέων κατασταλτικών μέτρων και αυστηριοποίησης των ποινών, σε μια εποχή που οι λαϊκές αντιδράσεις στα μέτρα λιτότητας που εφάρμοζε ήταν σε έξαρση.
Η ώρα της αλήθειας
Σήμερα, 23 χρόνια μετά, τα πράγματα σχετικά με το ποιος πραγματικά ευθύνεται για την τραγωδία φαίνεται να είναι πιο ξεκάθαρα. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που μέχρι και ο νυν πρωθυπουργός της Αγγλίας Ντέιβιντ Κάμερον υποχρεώθηκε σε δημόσια συγνώμη προς τους συγγενείς των θυμάτων, που όλα αυτά τα χρόνια δεν έπαψαν να ζητούν να απονεμηθεί δικαιοσύνη. Αυτό προέκυψε μετά τη δημοσιοποίηση στις 12 Σεπτέμβρη του πορίσματος της Ανεξάρτητης Επιτροπής, η οποία συστάθηκε το 2010, σύμφωνα με το οποίο αποδεικνύεται ότι η αστυνομία του Νότιου Γιορκσάιρ επιχείρησε να μεταθέσει τις ευθύνες στους οπαδούς της Λίβερπουλ!
Σοκάρει το πόρισμα
Η Ανεξάρτητη Επιτροπή για το «Χίλσμπορο» χρειάστηκε δύο χρόνια για να εξετάσει 450.000 έγγραφα, τα οποία δόθηκαν για πρώτη φορά στη δημοσιότητα. Η έκθεση υπογραμμίζει την «ξεκάθαρη λειτουργική αποτυχία», η οποία οδήγησε στην καταστροφή, δηλώνοντας ότι οι αποδείξεις δείχνουν ξεκάθαρα πως οι οπαδοί της Λίβερπουλ «ούτε προκάλεσαν, ούτε συνέβαλαν στους θανάτους». Επίσης, τονίζει το μέγεθος των προσπαθειών, τις οποίες επιδοκίμασε ο επικεφαλής της Αστυνομίας του νότιου Γιορκσάιρ Πίτερ Ράιτ, να «κηλιδωθούν» οι οπαδοί και, επομένως, να μην επιρριφθούν οι ευθύνες στους υφισταμένους του. Τα έγγραφα δείχνουν πως υψηλόβαθμες αστυνομικές πηγές, η Αστυνομική Ομοσπονδία του νότιου Γιορκσάιρ και ο βουλευτής των Συντηρητικών Ιρβάιν Πάτνικ, διοχέτευσαν ψευδείς πληροφορίες στο πρακτορείο «White's News Agency» στο Σέφιλντ.
Παράλληλα, σύμφωνα με το πόρισμα της ανεξάρτητης αρχής, 59 άνθρωποι ήταν ζωντανοί την ώρα που εξελισσόταν η τραγωδία και τουλάχιστον 41 θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, εφόσον τους παρέχονταν γρήγορα οι ενδεδειγμένες πρώτες βοήθειες. Κάτι που δεν έγινε ποτέ. Μάλιστα το τελευταίο αποτελεί το σημείο - κλειδί ώστε να ξανανοίξει η υπόθεση και επίσημα από τις αρμόδιες νομικές αρχές της χώρας για την απόδοση ευθυνών, αφού το αρχικό πόρισμα είχε αθωώσει τους αρμόδιους φορείς για όλες τις ενέργειές τους, όχι μόνο πριν αλλά και κατά την εξέλιξη των γεγονότων.
Ενα άλλο σημείο του πορίσματος που προκαλεί ιδιαίτερη αίσθηση αλλά παράλληλα είναι ενδεικτικό των συμφερόντων που κρύβονταν για την εκμετάλλευση της τραγωδίας, είναι αυτό που αφορά την παραποίηση 164 καταθέσεων μαρτυρίας από αστυνομικούς και προσωπικό ασθενοφόρων ώστε να αποσιωπηθεί η μη αποτελεσματικότητα της αντίδρασής τους εξαιτίας λαθών των υπευθύνων τους.

ΜΠ. ΤΣ.


Ο ρόλος της «SUN»
Το περίφημο πρωτοσέλιδο της «SUN» που έριχνε ευθύνες χωρίς αποδείξεις στους οπαδούς της Λίβερπουλ
Στην τραγωδία ιδιαίτερη αναφορά χρήζει ο ρόλος που έπαιξε και η γνωστή εφημερίδα «Sun», ιδιοκτησίας του γνωστού μεγιστάνα των MΜΕ Ρούμπεν Μέρντοχ, που λίγο μετά τα γεγονότα με το περίφημο πρωτοσέλιδό της υπό τον τίτλο «The truth» (η αλήθεια) ακολουθούσε κατά γράμμα τα όσα έλεγαν οι αρμόδιες αρχές, ρίχνοντας ευθύνες στους οπαδούς της Λίβερπουλ. Μάλιστα χωρίς αποδείξεις αποτυπώνονταν αρκετοί λανθασμένοι ισχυρισμοί για τη συμπεριφορά των οπαδών, οι οποίοι κατηγορούνταν, μεταξύ άλλων, για κλοπή των νεκρών, για επιθέσεις κατά των διασωστών και για άλλες απρεπείς πράξεις εις βάρος των αστυνομικών. Κάτι που, όπως εξήγησαν τα μέλη της Ανεξάρτητης Αρχής, από τη μελέτη οπτικού υλικού (βίντεο από τις κάμερες του BBC), καταθέσεις και μαρτυρίες δεν αποδεικνύεται τίποτα. Μάλιστα λίγες ώρες ύστερα από τη «συγγνώμη» του Βρετανού πρωθυπουργού, Ντέιβιντ Κάμερον, προς τις οικογένειες των θυμάτων του Χίλσμπορο ήρθε και μία ακόμα δημόσια συγγνώμη, ακόμα πιο ηχηρή, αυτή τη φορά από τον Κέλβιν ΜακΚένζι, το συντάκτη που είχε γράψει τότε το συγκεκριμένο θέμα. Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι μέχρι και σήμερα, εξαιτίας της στάσης της τότε, η συγκεκριμένη εφημερίδα δεν τυγχάνει και θερμής αντιμετώπισης στην πόλη του Λίβερπουλ.

TOP READ